ECLI:CY:EDLEM:2019:A449
ΣΤΟ ΕΠΑΡΧΙΑΚΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΛΕΜΕΣΟΥ
ΕΝΩΠΙΟΝ: Χ. Μαλαχτού, Π.Ε.Δ
Αρ. Αγωγής 4296/2010
Μεταξύ:
Marfin Popular Bank Public Co. Ltd
Ενάγουσας
-και-
1. Μακρίδης ΧΧΧΧ
2. ΧΧΧΧ ΧΧΧΧ Δημητρίου
3. ΧΧΧΧ ΧΧΧΧ Σπαρτακ
Εναγομένων
----------------------------------
Ημερ.: 22.8.2019
Για την Ενάγουσα: κα Μ. Παπαευσταθίου και κ. Α. Σταύρου για Τάσσος Παπαδόπουλος και Συνεργάτες ΔΕΠΕ
Ο Εναγόμενος 1 παρουσιάζεται αυτοπροσώπως
Για τον Εναγόμενο 3: κ. Σ. Οικονόμου και κα Α. Κυριάκου για Μ. Χ. Μυλωνάς και Συνεργάτες ΔΕΠΕ
Α Π Ο Φ Α Σ Η
A. Tο Διαδικαστικό Ιστορικό της Αγωγής
Η αγωγή καταχωρίστηκε με Κλητήριο Ένταλμα Ειδικά Οπισθογραφημένο την 7.9.2010. Οι Εναγόμενοι καταχώρισαν εμφάνιση με κοινό δικηγόρο την 18.10.2010. Σε μεταγενέστερο χρόνο το Πειθαρχικό Συμβούλιο του Δικηγορικού Συλλόγου του αποστέρησε την άδεια εξασκήσεως επαγγέλματος. Οι Εναγόμενοι 1 και 3 διόρισαν νέους δικηγόρους. Έκθεση Υπεράσπισης εκ μέρους τους καταχωρίστηκε την 22.11.2013. Τροποποιημένη Έκθεση Υπεράσπισης των Εναγομένων 1 και 3 καταχωρίστηκε την 11.8.2017 και Απάντηση στην Υπεράσπιση τους την 18.10.2017.
Ο Εναγόμενος 2 δεν διόρισε νέο δικηγόρο. Ούτε εμφανίστηκε προσωπικά στην αγωγή. Την 28.5.2014 στην απουσία του εκδόθηκε απόφαση εναντίον του για τα ποσά των €358.349,38 και €189.136,83 με τόκο προς 14% ετησίως από 1.1.2010 μέχρι εξόφλησης με κεφαλαιοποίηση του τόκου δύο φορές ετησίως την 1.6 και 31.12 εκάστου έτους, πλέον έξοδα.
Β. Η Δικογραφία
Η αξίωση της Ενάγουσας Τράπεζας εδράζεται σε τρεις συμφωνίες και σχετικές εγγυήσεις. Η πρώτη συμφωνία ημερ. 16.7.2008 αφορά δάνειο €170.000 που παραχωρήθηκε στον Εναγόμενο 1, με εγγύηση του Εναγόμενου 2. Η δεύτερη συμφωνία ημερ. 3.9.2008 αφορά δάνειο €320.000 που παραχωρήθηκε στον Εναγόμενο 1, με εγγύηση των Εναγομένων 2 και 3. Η τρίτη συμφωνία ημερ. 18.9.2008 αφορά στην παραχώρηση πιστωτικής κάρτας στον Εναγόμενο 1.
Οι διευκολύνσεις είχαν παραχωρηθεί από την Marfin Popular Bank Public Co. Ltd, η Marfin. Την 5.4.2012 η Marfin μετονομάστηκε σε Cyprus Popular Bank Public Co Ltd (Τεκμ.1). Την 29.3.2013 η Ενάγουσα Τράπεζα, Τράπεζα Κύπρου Δημόσια Εταιρεία Λτδ, ανέλαβε τις εργασίες της Cyprus Popular Bank Public Co Ltd δυνάμει νόμου. Καταχωρίστηκε στο φάκελο της δικογραφίας σχετική ειδοποίηση ημερ. 5.8.2013.
Υπήρχαν καθυστερήσεις στην αποπληρωμή των δανείων και η Marfin με επιστολές της ημερ. 9.4.2009 προς τον Εναγόμενο 1 και τους εγγυητές ζήτησε την εξόφληση των καθυστερημένων δόσεων και αύξησε το επιτόκιο σε 14% ετησίως με κεφαλαιοποίηση δύο φορές ετησίως από 12.5.2009. Καθυστερήσεις υπήρχαν και στην αποπληρωμή του χρεωστικού λογαριασμού της κάρτας και με επιστολή ημερ. 9.4.2009 προς τον Εναγόμενο 1 η Marfin ζήτησε την αποπληρωμή των καθυστερήσεων και αύξησε το επιτόκιο σε 12.5% ετησίως με κεφαλαιοποίηση δύο φορές ετησίως από 1.5.2009.
Δεν υπήρξε συμμόρφωση, οπόταν με επιστολή της ημερ. 12.5.2009 η Marfin τερμάτισε και τους τρεις λογαριασμούς και αξίωσε τα χρεωστικά τους υπόλοιπα που για τα δάνεια ήταν €189.136,83 και €358.349,38 με τόκο προς 14% ετησίως από 1.1.2010 μέχρι εξοφλήσεως με κεφαλαιοποίηση του τόκου δύο φορές ετησίως την 1.6 και 31.12 εκάστου έτους και για την πιστωτική κάρτα €16.824,29 με τόκο προς 14% ετησίως από 1.7.2010 μέχρι εξοφλήσεως με κεφαλαιοποίηση του τόκου δύο φορές ετησίως την 1.6 και 31.12 εκάστου έτους.
Πρόκειται για τα ποσά που αξιώνονται με την αγωγή. Περαιτέρω, αξιώνεται η εκποίηση των ακινήτων που ο Εναγόμενος 1 υποθήκευσε προς όφελος της Marfin ως περαιτέρω εξασφάλιση για την αποπληρωμή των υποχρεώσεων του, δυνάμει των υποθηκών ΥΧΧΧΧ/2008 Επαρχιακού Κτηματολογικού Γραφείου Πάφου, ημερ. 18.7.2008 και Υ9766/2008 και ΥΧΧΧΧ/2008 Επαρχιακού Κτηματολογικού Γραφείου Λεμεσού, αμφότερες ημερ. 5.9.2008.
Οι Εναγόμενοι 1 και 3 αρνούνται την αξίωση. Είναι η θέση τους ότι τόσο η συμφωνία δανείου ημερ. 16.7.2008 όσο και αυτή της 3.9.2008 αποτελούν προϊόν δόλου και απάτης από πλευράς της Marfin. Λεπτομέρειες δεν δικογραφούνται. Περαιτέρω, όσον αφορά τη συμφωνία ημερ. 16.7.2008 ισχυρίζονται πως ήταν το προϊόν πίεσης και εξαπάτησης από πλευράς της Marfin. Καταλογίζουν στην Marfin ότι παραβίασε τα καθήκοντα της, τους κανονισμούς και την πρακτική και ότι επέβαλε αυθαίρετες χρεώσεις και παράνομους τόκους.
Ισχυρίζονται ότι η Marfin ενήργησε ως σύμβουλος επενδύσεων και πως ενώ η συνεργασία της ήταν με την C. Z. Makrides Developments Ltd, «συγγενική εταιρεία με τον Εναγόμενο 1», προσέγγισε τον Εναγόμενο 1 και τον συμβούλευσε όπως επενδύσει στην αγορά ακινήτων με τη χρηματοδότηση της, με τη δικαιολογία ότι θα ήταν πιο εύκολη η παροχή διευκολύνσεων προς αυτόν. Ο Εναγόμενος 1 αποδέχθηκε κατόπιν της συμβουλής και παρότρυνσης της Marfin. Είναι η θέση τους πως ο Εναγόμενος 1 ουδέποτε επέλεξε ή εντόπισε τα ακίνητα που είχαν προταθεί από την Marfin.
Η βασική υπεράσπιση, όπως με ουσιαστικές διαφοροποιήσεις προβλήθηκε κατά την ακροαματική διαδικασία, ήταν πως μόλις τον Απρίλιο του 2017 ο Εναγόμενος 1 πληροφορήθηκε ότι η Marfin είχε πληρώσει μόνο €160.000 στους πωλητές των ακινήτων και πως το υπόλοιπο ποσό των δανείων εκ €330.000 ο Εναγόμενος 1 ουδέποτε παρέλαβε και δεν γνωρίζει την κατάληξη του.
Κατά την ίδια χρονική περίοδο ο Εναγόμενος 1 διαπίστωσε ότι οι μεταβιβάσεις των ακινήτων στο όνομα του έγιναν δυνάμει πληρεξουσίου εγγράφου που ο ίδιος φέρεται να υπόγραψε προς «κάποιον κύριο XXXXX Γεωργίου». Αρνείται ότι υπόγραψε το πληρεξούσιο έγγραφο ενώπιον πιστοποιών υπαλλήλου ή ότι η υπογραφή είναι δική του. Καταλογίζεται στην Marfin ότι σε συνεργασία με τον πληρεξούσιο αντιπρόσωπο και άλλους εξαπάτησαν τον Εναγόμενο 1 και ως εκ τούτου οι επίδικες συμφωνίες είναι άκυρες εξ υπαρχής ή ακυρώσιμες.
Προβάλλεται ακόμα η θέση, που δεν υποστηρίχθηκε κατά την δίκη, πως η δεύτερη συμφωνία δανείου ήταν εικονική προς τον σκοπό εξασφάλισης χρημάτων για αποπληρωμή του πρώτου δανείου και των χρεώσεων και τόκων που παράνομα είχαν επιβληθεί στον Εναγόμενο 1.
Σε σχέση με την πιστωτική κάρτα, οι αναφορές που γίνονται στην Έκθεση Υπεράσπισης δεν υποστηρίχθηκαν με μαρτυρία και κρίνεται αχρείαστο να καταγραφούν.
Η Εναγόμενη 3 παραδέχεται ότι εγγυήθηκε τις υποχρεώσεις του Εναγόμενου 1 δυνάμει της δεύτερης συμφωνίας δανείου, αλλά υιοθετεί τους ισχυρισμούς του σε σχέση με τη νομιμότητα και ισχύ του δανείου.
Τόσο ο Εναγόμενος 1 όσο και η Εναγόμενη 3 αρνούνται ότι παρέλαβαν τις προειδοποιητικές επιστολές ή τις επιστολές τερματισμού.
Γ. Η Μαρτυρία για την Ενάγουσα
Η Ενάγουσα κάλεσε ένα μάρτυρα για να αποδείξει την αξίωση της. Πρόκειται για τον υπάλληλο της ΧΧΧΧ Αδάμου (Μ.Ε.1) (γραπτή δήλωση – Τεκμ.1) που εργάζεται στο Τμήμα Ανάκτησης Χρεών. Πριν το 2013 εργαζόταν στην Marfin, όμως δεν είχε καμία ανάμειξη στα γεγονότα της υπόθεσης. Εργαζόταν στο Τμήμα Επισφαλών Λογαριασμών και Ανάκτησης Χρεών της Marfin, όπου παραπέμφθηκε ο φάκελος της υπόθεσης τον Σεπτέμβριο του 2009 και μόνο έκτοτε έχει τον χειρισμό της. Προκύπτει πως η μαρτυρία του σε σχέση με τα επιμέρους περιστατικά της αγωγής εδράζεται στη μελέτη των εγγράφων της υπόθεσης που έχει παρουσιάσει κατά τη δίκη. Επιβεβαιώθηκε κατά την αντεξέταση του Αδάμου πως καμία ανάμειξη δεν είχε στην παραχώρηση των επίδικων δανείων ή της πιστωτικής κάρτας.
Το πρώτο επίδικο δάνειο των €170.000 χορηγήθηκε από την Marfin στον Εναγόμενο 1 δυνάμει συμφωνίας ημερ. 16.7.2008 (Τεκμ.4) με εγγύηση του Εναγόμενου 2. Ανοίχθηκε ο λογαριασμός 067-12-01ΧΧΧΧ. Έχουν παρουσιαστεί τρία έντυπα οδηγιών για την έκδοση τριών επιταγών που φέρεται να έχει υπογράψει ο Εναγόμενος 1. Ένα για να εκδοθεί επιταγή προς όφελος του Επαρχιακού Κτηματολογικού Λειτουργού Πάφου για €2.400,85 (Τεκμ.5), ένα για να εκδοθεί επιταγή προς όφελος κάποιας ΧΧΧΧ Πρωτοπαπά για €51.258 (Τεκμ.6) και ένα για να εκδοθεί επιταγή προς όφελος του ΧΧΧΧ Γεωργίου για το ποσό των €32.045 (Τεκμ.7).
Τα δικαιώματα που χρέωσε η Τράπεζα ήταν €1.700 (Τεκμ.8) όπως προνοείτο στον όρο 5(β) της συμφωνίας δανείου και τα τέλη χαρτοσήμου (Τεκμ.9). Το υπόλοιπο ποσό από τις €170.000 που ανερχόταν σε €81.934,48 μεταφέρθηκε εξ ημισείας σε δύο προσωπικούς λογαριασμούς του Εναγόμενου 1 (Τεκμ.10). Όλες οι χρεώσεις εμφαίνονται σε κατάσταση λογαριασμού του συγκεκριμένου λογαριασμού δανείου (Τεκμ.11).
Το δεύτερο επίδικο δάνειο των €320.000 χορηγήθηκε από την Marfin στον Εναγόμενο 1 δυνάμει συμφωνίας ημερ. 3.9.2008 (Τεκμ.14) με εγγύηση της Εναγόμενης 3 (Τεκμ.16) και του Εναγόμενου 2.
Ανοίχθηκε ο λογαριασμός 067-12-01ΧΧΧΧ. Έχουν παρουσιαστεί δικαιολογητικά για τις πληρωμές που έγιναν από τον λογαριασμό αυτό:
- Διπλότυπο επιταγής ημερ. 3.9.2008 για ποσό €1.800,85 με δικαιούχο τον Επαρχιακό Κτηματολογικό Λειτουργό Λεμεσού, που φέρεται υπογραμμένο από τον Εναγόμενο 1 (Τεκμ.20).
- Διπλότυπο επιταγής ημερ. 3.9.2008 για ποσό €2.700,85 με δικαιούχο τον Επαρχιακό Κτηματολογικό Λειτουργό Λεμεσού, που φέρεται υπογραμμένο από τον Εναγόμενο 1 (Τεκμ.24. Βλ. ακόμη το Τεκμ.43).
- Διπλότυπο επιταγής ημερ. 3.9.2008 για ποσό €58.168 με δικαιούχο τον ΧΧΧΧ Παγγέρα, που φέρεται υπογραμμένο από τον Εναγόμενο 1 (Τεκμ.23).
- Χρεωστική σημείωση ημερ. 3.9.2008 για ποσό €1.381, τέλη χαρτοσήμου (Τεκμ.25).
- Χρεωστική σημείωση ημερ. 3.9.2008 για ποσό €834, δικαιώματα που χρέωσε η Τράπεζα (Τεκμ.21) όπως προνοείτο στον όρο 5(β) της συμφωνίας δανείου.
- Διπλότυπο επιταγής ημερ. 3.9.2008 για ποσό €19.643 με δικαιούχο τον ΧΧΧΧ ΧΧΧΧ Αγαθοκλέους, που φέρεται υπογραμμένο από τον Εναγόμενο 1 (Τεκμ.18).
- Διπλότυπο επιταγής ημερ. 3.9.2008 για ποσό €29.996,79 με δικαιούχο την ΣΠΕ Ορεινής Πιτσιλιάς, που φέρεται υπογραμμένο από τον Εναγόμενο 1 (Τεκμ.17).
- Διπλότυπο επιταγής ημερ. 3.9.2008 για ποσό €85.353,05 με δικαιούχο την Τράπεζα Κύπρου, που φέρεται υπογραμμένο από τον Εναγόμενο 1 (Τεκμ.22).
- Διπλότυπο επιταγής ημερ. 3.9.2008 για ποσό €49.761,82 με δικαιούχο τον ΧΧΧΧ Γεωργίου, μαζί με έντυπο οδηγιών για την έκδοση της επιταγής, που φέρεται υπογραμμένο από τον Εναγόμενο 1 (Τεκμ.26).
- Διπλότυπο επιταγής ημερ. 3.9.2008 για ποσό €70.410 με δικαιούχο τον ΧΧΧΧ Γεωργίου, μαζί με έντυπο οδηγιών για την έκδοση της επιταγής, που φέρεται υπογραμμένο από τον Εναγόμενο 1 (Τεκμ.19).
Επισημαίνεται ότι όπου δεν υπάρχει υπογραφή του Εναγόμενου 1 στο διπλότυπο της επιταγής η υπογραφή του εμφαίνεται στο έντυπο οδηγιών για την έκδοση της.
Όλα τα ποσά συμποσούνται σε €320.000, όσο και το δάνειο που παραχωρήθηκε και παρουσιάζονται σε σχετική κατάσταση λογαριασμού του δανείου αυτού (Τεκμ.27).
Η επίδικη πιστωτική κάρτα αρ. XXXXX-4900-0189-ΧΧΧΧ εκδόθηκε προς τον Εναγόμενο 1 κατόπιν αίτησης του και σχετικής συμφωνίας ημερ. 18.9.2008 (Τεκμ.30). Το παραχωρηθέν ποσό πίστωσης ήταν €15.000.
Ο Εναγόμενος 1 θα έπρεπε να πληρώνει δόση €1.564,87 μηνιαία από 3.9.2008 έναντι του πρώτου δανείου και δόση €2.192,16 μηνιαία από 15.10.2008 έναντι του δεύτερου δανείου.
Από τις αναλυτικές καταστάσεις λογαριασμού του πρώτου δανείου (Τεκμ.31) φαίνεται ότι πληρώθηκαν τρεις δόσεις των €1.564,82 αρχικά, €700 την 27.1.2009 και έκτοτε κανένα άλλο ποσό. Από τις αναλυτικές καταστάσεις λογαριασμού του δεύτερου δανείου (Τεκμ.32) φαίνεται ότι πληρώθηκαν τρεις δόσεις των €2.192,16 αρχικά, η τελευταία την 15.12.2008 και έκτοτε κανένα άλλο ποσό. Κατά την 9.4.2009 υπήρχαν καθυστερημένες δόσεις €5.559,48 και €6.576,48 αντίστοιχα. Καθόσον αφορά την πιστωτική κάρτα υπήρχαν καθυστερημένες δόσεις €3.121,15.
Η Marfin με επιστολή της ημερ. 9.4.2009 προς τον Εναγόμενο 1 (Τεκμ.12) πληροφορούσε σχετικά ζητώντας την πληρωμή όλων των καθυστερημένων ποσών μέσα σε 21 ημέρες, προειδοποιώντας ότι διαφορετικά θα αναγκαζόταν να τερματίσει τη λειτουργία των σχετικών λογαριασμών. Περαιτέρω σημείωνε ότι μετά την πάροδο της προθεσμίας το επιτόκιο θα μεταβαλλόταν σε 14%. Με νέα επιστολή της ημερ. 12.5.2009 προς τον Εναγόμενο 1 (Τεκμ.13) η Marfin σημείωνε ότι δεν υπήρξε συμμόρφωση και τερμάτισε τις επίδικες συμφωνίες και τη λειτουργία των επίδικων λογαριασμών. Ανάλογες επιστολές απευθύνονται και προς την Εναγόμενη 3 (Τεκμ.28 και 29 αντίστοιχα).
Οι αναλυτικές καταστάσεις λογαριασμού των δύο δανείων και της κάρτας έχουν παρουσιαστεί (Τεκμ.31, 32 και 33 αντίστοιχα). Μαρτύρησε ο Αδάμου ότι οι τρεις καταστάσεις συνιστούν αντίγραφα των καταχωρήσεων που τηρούνται στον κεντρικό ηλεκτρονικό υπολογιστή της Ενάγουσας Τράπεζας που αποτελεί μέρος των συνήθων τραπεζικών της βιβλίων. Οι καταχωρήσεις στους λογαριασμούς έγιναν κατά τη συνήθη και κανονική διεξαγωγή των εργασιών της και βρίσκονταν υπό τη φύλαξη και τον έλεγχο της.
Έχουν περαιτέρω παρουσιαστεί αναδομημένες καταστάσεις των λογαριασμών αυτών (Τεκμ.34, 35 και 36 αντίστοιχα). Οι αναδομημένες καταστάσεις εμπεριέχουν όλες τις πράξεις που έγιναν στους λογαριασμούς αλλά, όπως μαρτύρησε ο Αδάμου, σε αντίθεση με τις αναλυτικές καταστάσεις, δεν περιλαμβάνουν χρεώσεις εξόδων ή τόκους υπερημερίας.
Κατά τη δικάσιμο της 21.5.2018 η Ενάγουσα με δήλωση των δικηγόρων της περιόρισε την αξίωση της όπως αυτή αντανακλάται στις αναδομημένες καταστάσεις λογαριασμών. Με αναφορά στις ημερομηνίες που αναφέρονται στην αξίωση, αυτή περιορίζεται για το πρώτο δάνειο σε €178.217,63 με τόκο προς 7,25 % επί ποσού €171.849,65 από 1.1.2010 με κεφαλαιοποίηση του τόκου δύο φορές ετησίως την 1.6 και 31.12 εκάστου έτους, για το δεύτερο δάνειο σε €339.516,06 με τόκο προς 6,5 % επί ποσού €328.599,26 από 1.1.2010 με κεφαλαιοποίηση του τόκου δύο φορές ετησίως την 1.6 και 31.12 εκάστου έτους ενώ για την πιστωτική κάρτα σε €16.153,10 με τόκο προς 7% επί ποσού €15.603,93 από 1.7.2010 με κεφαλαιοποίηση του τόκου δύο φορές ετησίως την 1.6 και 31.12 εκάστου έτους.
Δ. Τα Αντικειμενικά Στοιχεία από τις Μεταβιβάσεις και τις Υποθήκες
Το ακίνητο στη Γαλαταριά, η αγορά του οποίου χρηματοδοτήθηκε με το πρώτο δάνειο, μεταβιβάστηκε από την ιδιοκτήτρια του ΧΧΧΧ Πρωτοπαπά στον Εναγόμενο 1 με τη Δήλωση Μεταβιβάσεως Ακινήτου ΠΧΧΧΧ/2008 Επαρχιακού Κτηματολογικού Γραφείου Πάφου (Τεκμ.41) την 28.7.2008. Το τίμημα πώλησης που αναγράφεται στη Δήλωση ήταν €51.258,04 και έγινε αποδεκτό από το Κτηματολόγιο.
Το ακίνητο υποθηκεύτηκε ταυτόχρονα προς όφελος της Marfin με τη Σύμβαση και Δήλωση Υποθηκεύσεως Ακινήτου ΥΧΧΧΧ/2008 Επαρχιακού Κτηματολογικού Γραφείου Πάφου για το ποσό των €240.000 πλέον τόκους (Τεκμ.37).
Για λογαριασμό του Εναγόμενου 1 και οι δύο πράξεις εκτελέστηκαν από τον ΧΧΧΧ Γεωργίου δυνάμει ξεχωριστών ειδικών πληρεξουσίων εγγράφων (βλ. Τεκμ.65).
Τα τρία ακίνητα στο Λουβαρά, η αγορά των οποίων χρηματοδοτήθηκε με το δεύτερο δάνειο, μεταβιβάστηκαν από τον ιδιοκτήτη τους ΧΧΧΧ ΧΧΧΧ Αγαθοκλέους στον Εναγόμενο 1 με τη Δήλωση Μεταβιβάσεως Ακινήτου ΠΧΧΧΧ/2008 Επαρχιακού Κτηματολογικού Γραφείου Λεμεσού την 5.9.2008 (Τεκμ.51). Το τίμημα πώλησης που αναγράφεται στη Δήλωση και για τα τρία ακίνητα ήταν €60.000, αλλά εκτιμήθηκαν από το Κτηματολόγιο στις €100.000, αξία που έγινε αποδεκτή από τον Εναγόμενο 1, μέσω του πληρεξουσίου αντιπροσώπου του.
Τα τρία ακίνητα υποθηκεύτηκαν ταυτόχρονα προς όφελος της Marfin με την Σύμβαση και Δήλωση Υποθηκεύσεως Ακινήτου ΥΧΧΧΧ/2008 Επαρχιακού Κτηματολογικού Γραφείου Λεμεσού για το ποσό των €180.000 πλέον τόκους (Τεκμ.39).
Το ακίνητο στη Δωρά, η αγορά του οποίου επίσης χρηματοδοτήθηκε με το δεύτερο δάνειο, μεταβιβάστηκε από τον ιδιοκτήτη του ΧΧΧΧ Παγγέρα στον Εναγόμενο 1 με τη Δήλωση Μεταβιβάσεως Ακινήτου ΠΧΧΧΧ/2008 Επαρχιακού Κτηματολογικού Γραφείου Λεμεσού την 5.9.2008 (Τεκμ.46). Το τίμημα πώλησης που αναγράφεται στη Δήλωση ήταν €100.000 και έγινε αποδεκτό από το Κτηματολόγιο.
Το ακίνητο υποθηκεύτηκε ταυτόχρονα προς όφελος της Marfin με τη Σύμβαση και Δήλωση Υποθηκεύσεως Ακινήτου ΥΧΧΧΧ/2008 Επαρχιακού Κτηματολογικού Γραφείου Λεμεσού για το ποσό των €270.000 πλέον τόκους (Τεκμ.38 και Τεκμ.66 μέρος).
Και σε αυτές όλες τις περιπτώσεις, για λογαριασμό του Εναγόμενου 1, οι πράξεις εκτελέστηκαν από τον ΧΧΧΧ Γεωργίου δυνάμει ξεχωριστών ειδικών πληρεξουσίων εγγράφων (βλ. Τεκμ.66).
Ε. Η Μαρτυρία για την Υπεράσπιση
Ο ΧΧΧΧ Λοΐζου (Μ.Υ.5) διευθυντής και ιδιοκτήτης του γραφείου Αντώνης Λοΐζου & Συνεργάτες που είναι εκτιμητές ακινήτων, με πολυετή εμπειρία στις εκτιμήσεις ακινήτων, παρουσίασε εκτιμήσεις που το γραφείο του είχε ετοιμάσει κατ’ εντολή της Marfin.
Σύμφωνα με εκτίμηση ημερ. 18.8.2009 (Τεκμ.67) το ακίνητο στην Γαλαταριά είχε κατά την 18.8.2009 αγοραία αξία €60.000 και καταναγκαστική αξία €48.000. Σύμφωνα με εκτίμηση ημερ. 22.8.2008 (Τεκμ.68) το ακίνητο στη Δωρά είχε κατά την 22.8.2009 αγοραία αξία €270.000 και καταναγκαστική αξία €216.000. Σύμφωνα με εκτίμηση ημερ. 26.8.2008 (Τεκμ.69) τα τρία ακίνητα στον Λουβαρά είχαν κατά την 26.8.2008 συνολική αγοραία αξία €188.000 και συνολική καταναγκαστική αξία €144.000.
Η υπεράσπιση παρουσίασε τις μεταβιβάσεις και υποθήκες των επίδικων ακινήτων μέσω της κτηματολογικής υπαλλήλου ΧΧΧΧ Ονουφρίου (Μ.Υ.4) για να υποδείξει ότι η Marfin έδωσε δάνεια που δεν εξασφαλίζονταν από τις υποθήκες που έλαβε και συνεπώς κάτι το μεμπτό υπήρχε. Και αυτό γιατί παρά το ότι τα ποσά των υποθηκών κάλυπταν τις υποχρεώσεις που εξασφάλιζαν, οι αξίες των ακινήτων ήταν πολύ μικρότερες. Όλες οι υποθήκες μαζί εξασφάλιζαν συνολικό ποσό €690.000, ενώ σύμφωνα με τις τιμές πώλησης τα ακίνητα άξιζαν €211.258,40 και σύμφωνα με το Κτηματολόγιο €251.253,40.
Στη συνέχεια όμως η υπεράσπιση κάλεσε ως δικό της μάρτυρα τον προαναφερθέντα Λοΐζου που ουσιαστικά αυτό που κατέδειξε ήταν πως η Marfin είχε για τα ακίνητα στη Δωρά και στον Λουβαρά εκτιμήσεις ότι η αγοραία αξία τους κάλυπτε τα ποσά για τα οποία υποθηκεύτηκαν.
Η υπεράσπιση δεν υπέβαλε στον Λοΐζου ότι έσφαλε κατά τις εκτιμήσεις αυτές, ούτε ότι είχε συνεννοηθεί με την Marfin να εκτιμήσει τα ακίνητα πιο ψηλά από την πραγματική αγοραία αξία τους για να προσφέρει κάλυψη στις αποφάσεις της για δανειοδότηση με τις συγκεκριμένες εξασφαλίσεις. Ο Λοΐζου δεν αντεξετάστηκε καθόλου.
Η εκτίμηση του ακινήτου στη Γαλαταριά από τον Λοϊζου, έστω ένα χρόνο μετά, αποκαλύπτει συμφωνία με την εκτίμηση του Κτηματολογίου και καταδεικνύει ότι το ακίνητο πράγματι δεν εξασφάλιζε το ποσό των €240.000 για το οποίο υποθηκεύτηκε. Προκύπτει ακόμη πως την εκτίμηση αυτή η Marfin είχε ζητήσει μετά που παραχώρησε το σχετικό πρώτο δάνειο των €170.000.
Η ΧΧΧΧ Γρηγορίου (Μ.Υ.6) είναι υπάλληλος της Τράπεζας Κύπρου στο Τμήμα Ανάκτησης χρεών. Κλήθηκε από την υπεράσπιση και παρουσίασε 11 επιταγές με επισυναπτόμενα έγγραφα (Τεκμ.70). Είναι οι επιταγές με τις οποίες χρεώθηκαν οι λογαριασμοί των δύο δανείων του Εναγόμενου 1.
Τρεις επιταγές έχουν ημερ. 16.7.2008 και σχετίζονται με το πρώτο δάνειο των €170.000. Μια επιταγή έχει ως δικαιούχο την Πρωτοπαπά που ήταν η πωλήτρια του ακινήτου στην Γαλαταριά. Αφορά €51.258 όσο η δηλωθείσα τιμή πώλησης του ακινήτου της. Άλλη επιταγή με δικαιούχο το Κτηματολογικό Λειτουργό για €2.400,85 αφορά στην καταβολή σχετικών με την πράξη δικαιωμάτων. Εκδόθηκε και μια επιταγή με δικαιούχο τον ΧΧΧΧ Γεωργίου για €32.045.
Οι υπόλοιπες οκτώ επιταγές αφορούν το δεύτερο δάνειο των €320.000. Υπάρχει επιταγή με δικαιούχο τον πωλητή των ακινήτων στο Λουβαρά, τον Αγαθοκλέους, για €19.643,26 και μια με δικαιούχο τον πωλητή του ακινήτου στη Δωρά, τον Παγγέρα, για €58.168. Άλλες δύο επιταγές με δικαιούχο το Κτηματολογικό Λειτουργό για €2.700,85 και €1.800,85 αφορούν στην καταβολή σχετικών με τις δύο πράξεις δικαιωμάτων. Υπάρχουν άλλες δύο επιταγές με δικαιούχο τον ΧΧΧΧ Γεωργίου για €70.410 και €49.761,82, μια με δικαιούχο την ΣΠΕ Ορεινής Πιτσιλιάς για €29.946,74 και μια με δικαιούχο την Τράπεζα Κύπρου για €85.353.05.
Όπως εξήγησε η Γρηγορίου, οι δύο τελευταίες μπορεί να αφορούν στην πληρωμή για κάποιο δάνειο που κάποιος θα μπορούσε να έχει στην ΣΠΕ Ορεινής Πιτσιλιάς και στην Τράπεζα Κύπρου.
Ήταν η βασική θέση της υπεράσπισης ότι ο Εναγόμενος 1 δεν έδωσε οδηγίες για να εκδοθούν οι τρεις επιταγές που εκδόθηκαν με δικαιούχο τον ΧΧΧΧ Γεωργίου και οι επιταγές με δικαιούχο τη ΣΠΕ Ορεινής Πιτσιλιάς και την Τράπεζα Κύπρου.
Ο ΧΧΧΧ Μακρίδης (Μ.Υ.1) (γραπτή δήλωση – Τεκμ.40) είναι ο πατέρας του Εναγόμενου 1. Η εταιρεία C.Ζ. Makrides Developments Ltd είναι οικογενειακή τους εταιρεία. Ανήκει στο συγκρότημα εταιρειών Μακρίδη που ασχολούνται με τις επενδύσεις σε ακίνητα. Κατά τον Χριστόδουλο τα κέρδη τους το 2007 ξεπερνούσαν τις €700.00.
Μαρτύρησε ο Χριστόδουλος ότι οι αγορές ακινήτων που έγιναν με τα επίδικα δάνεια πραγματοποιήθηκαν κατόπιν συμβουλής του ελεγκτικού γραφείου του αδελφού του, ώστε να έχει φορολογικά οφέλη η C.Z. Makrides. Οι επιλογές των ακινήτων που θα αγοράζονταν έγιναν από τον ΧΧΧΧ Γεωργίου τον οποίο ο Χριστόδουλος γνώριζε και είχε μαζί του συνεργασίες από το 2006. Ο Εναγόμενος 1 είχε διορίσει τον ΧΧΧΧ Γεωργίου ως ειδικό πληρεξούσιο αντιπρόσωπο του για τις πράξεις που αφορούν την παρούσα αγωγή και ο Χριστόδουλος για την εταιρεία, προφανώς για άλλες συναλλαγές. Ο ΧΧΧΧ Γεωργίου λάμβανε την προμήθεια του από τους πωλητές. Ο ΧΧΧΧ Γεωργίου του γνώρισε διευθυντικούς υπαλλήλους της Marfin για την απαιτούμενη χρηματοδότηση. Αυτοί, υποστήριξε ο Χριστόδουλος, τους συμβούλευσαν να αγοράσουν ακίνητα για σκοπούς επένδυσης, τους παρότρυναν να πάρουν τραπεζικές διευκολύνσεις από την Marfin και εισηγήθηκαν όπως αυτές δοθούν στο όνομα του Εναγόμενου 1 για να είναι ευκολότερες και γρηγορότερες οι τραπεζικές διαδικασίες.
Για το πρώτο δάνειο για την αγορά του ακινήτου στη Γαλαταριά, ο Χριστόδουλος διατείνεται ότι πρόσφατα την 12.6.2018 έμαθαν ότι αγοράστηκε για μόνο €51.258,05. Ούτε ο ίδιος ούτε ο Εναγόμενος 1 έδωσαν εντολή να πληρωθεί το ποσό των €32.045 στον ΧΧΧΧ Γεωργίου. Δεν αρνείται ότι ο Εναγόμενος 1 έλαβε σε προσωπικούς του λογαριασμούς €81.934,48 και εκφράζει απορία γιατί να δοθεί δάνειο €170.000.
Η ίδια εκδοχή μαρτυρήθηκε και από τον Εναγόμενο 1 (Μ.Υ.2) (γραπτή δήλωση – Τεκμ.59).
Εφόσον η μεταβίβαση έγινε μέσω του ΧΧΧΧ Γεωργίου ως πληρεξουσίου αντιπροσώπου του Εναγόμενου 1, θα μπορούσαν να υποστηρίξουν ο Χριστόδουλος και ο Εναγόμενος 1 ότι ο ΧΧΧΧ Γεωργίου μόνος ή σε συνεννόηση με κάποιους υπαλλήλους της Marfin τους απέκρυψε ότι μόνο €51.258,05 κόστισε το ακίνητο, όμως δεν διερωτήθηκαν πως προήλθε ο «μποναμάς» των €81.939,48 στους προσωπικούς λογαριασμούς του Εναγόμενου 1. Εάν όταν γινόταν από τον Εναγόμενο 1 η αίτηση για το δάνειο των €170.000 πίστευαν ότι τόσα θα κόστιζε η αγορά του ακινήτου στη Γαλαταριά, δεν θα ήταν ποτέ δυνατόν να αποδεχτούν ότι τελικά το απέκτησαν σε τόσο πιο χαμηλή τιμή ώστε να περισσέψουν €81.939,48 και να βρεθούν κατατεθειμένες σε προσωπικούς λογαριασμούς του Εναγόμενου 1. Αυτό το ποσό μεταφέρθηκε στη συνέχεια σε λογαριασμό της C.Z. Makrides. Πώς είναι δυνατόν ο Χριστόδουλος να έμεινε έκπληκτος όταν έμαθε ότι το ακίνητο δεν αγοράστηκε στην τιμή που αντιστοιχεί στο πρώτο δάνειο όπως καταγράφει στην παρ.23 της γραπτής του δήλωσης; Είναι πρόδηλο ότι γνώριζαν πως το ακίνητο άξιζε πολύ λιγότερα από όσα αιτήθηκε ο Εναγόμενος 1 χρηματοδότηση. Εφόσον η χρηματοδότηση έγινε για εξυπηρέτηση της C.Z. Makrides και τα χρήματα από τους προσωπικούς λογαριασμούς του Εναγόμενου 1 κατέληξαν στη συνέχεια στην C.Z. Makrides, το σενάριο να επιδιώχθηκε η διευκόλυνση ως έμμεσος τρόπος παροχής ρευστότητας στην C.Z. Makrides παρουσιάζεται ως ενδεχόμενο και ο εξαπατηθείς ίσως να μην είναι η πλευρά του Εναγόμενου 1, αλλά η ίδια η Marfin. Δεν χρειάζεται όμως για σκοπούς της αγωγής να μπορεί το Δικαστήριο να καταλήξει θετικά επί τέτοιων ευρημάτων και ούτε θα το επιχειρήσει.
Στο ίδιο μοτίβο είναι η εκδοχή του Χριστόδουλου για το δεύτερο δάνειο και τις αγορές των ακινήτων στο Λουβαρά και τη Δωρά. Στην περίπτωση αυτή οι πληρωμές για τις οποίες υπάρχει άρνηση οδηγιών αφορούν πέραν των δύο (€70.410 και €49.761,82) προς τον ΧΧΧΧ Γεωργίου και αυτών προς την ΣΠΕ Ορεινής Πιτσιλιάς (€29.996,79) και προς την Τράπεζα Κύπρου (€85.353,05).
Προκύπτει από την παρ.23 της γραπτής δήλωσης του Χριστόδουλου πως η θέση για συμπαιγνία του ΧΧΧΧ Γεωργίου με κάποιους υπαλλήλους της Marfin είναι συμπερασματική. Δεν υπάρχει άλλη εξήγηση από ότι υπήρχε συμπαιγνία μεταξύ τους, διατείνεται ο Χριστόδουλος, όμως υπάρχει και η εξήγηση ότι τον Εναγόμενο 1 μπορεί να εξαπάτησε ο ΧΧΧΧ Γεωργίου ή και οι δύο μαζί, με ή χωρίς την εμπλοκή ή και καθοδήγηση του Χριστόδουλου, να εξαπάτησαν την Marfin. Υπάρχει ακόμη το σενάριο, στις συνθήκες που τότε επικρατούσαν στις τράπεζες και για τις οποίες το Δικαστήριο έχει δικαστική γνώση, δηλαδή συνθήκες χαλαρότητας και εύκολου δανεισμού με ανεπαρκείς εξασφαλίσεις, να έγιναν τα δύο δάνεια για το σκοπό της παροχής ρευστότητας στην C.Z. Makrides ή τον Εναγόμενο 1 ή και τον ΧΧΧΧ Γεωργίου σε γνώση της Marfin που γνώριζε ότι τα ακίνητα που υποθηκεύτηκαν δεν εξασφάλιζαν τα ποσά των υποθηκών. Και πάλιν δεν απαιτείται για σκοπούς της αγωγής να καταλήξει το Δικαστήριο τι επακριβώς έγινε. Ιδιαίτερα εφόσον οι εκτιμήσεις Λοΐζου δεν έχουν αμφισβητηθεί. Αρκεί για σκοπούς της αγωγής να κριθεί κατά πόσο η Marfin εξαπάτησε τον Εναγόμενο 1 ή όχι.
Προσπάθησε ο Χριστόδουλος να παρουσιάσει την εικόνα ότι ο ίδιος και ο Εναγόμενος 1 και η C.Z. Makrides, για την οποία έγιναν όπως μαρτύρησε τα δάνεια, δεν γνώριζαν τις πραγματικές τιμές αγοράς και δεν είχαν πληροφόρηση από τον ΧΧΧΧ Γεωργίου ή την Marfin και στη συνέχεια την Τράπεζα Κύπρου και πως ζωτικές πληροφορίες τους είχαν αποκρυβεί. Ότι ζητούσαν στοιχεία και δεν τους παρέχονταν και ότι πρόσφατα έλαβαν πληροφόρηση μετά από επισκέψεις τους στο Κτηματολόγιο και ενέργειες των δικηγόρων τους.
Το Δικαστήριο απορρίπτει τις πιο πάνω θέσεις. Όλες οι πληρωμές εμφαίνονταν στις καταστάσεις των επίδικων λογαριασμών και ασφαλώς ο Εναγόμενος 1 θα μπορούσε να έχει πρόσβαση σε αυτούς. Περαιτέρω, θα μπορούσε οποτεδήποτε να αποταθεί στο Κτηματολόγιο, εάν είχε οποιαδήποτε αμφιβολία για τα περιστατικά των μεταβιβάσεων. Ιδιαίτερα μετά που κατατέθηκε το ποσό των €81.934,48 στους προσωπικούς του λογαριασμούς.
Άλλωστε ομιλούμε για πρόσωπα που μέσω των εταιρειών τους ασχολούνταν με την αγορά ακινήτων για σκοπούς εκμετάλλευσης και επένδυσης και ήταν γνώστες του αντικειμένου. Ανάφερε ο Χριστόδουλος πως έχει κάμει πέραν των 450 πράξεων στο Κτηματολόγιο και γνωρίζει πολύ καλά τις διαδικασίες. Προκύπτει πως ο Χριστόδουλος ήταν το πρόσωπο που λάμβανε τις αποφάσεις και ο Εναγόμενος 1 επιλέγηκε ως ο δανειολήπτης αντί της εταιρείας προς διευκόλυνση των διαδικασιών, όχι όμως όπως ο Χριστόδουλος και ο Εναγόμενος 1 παρουσιάζουν το ζήτημα.
Ο Εναγόμενος 1 παρουσίασε μονοσέλιδες καταστάσεις των επίδικων λογαριασμών δανείου στις οποίες αναφέρεται το ποσό των δανείων όχι όμως οι χρεώσεις για τις πληρωμές που έγιναν (Τεκμ.64 και 63 αντίστοιχα για τους δύο λογαριασμούς). Ήθελε να υποδείξει ότι του δόθηκε ελλιπής και περιορισμένη πληροφόρηση ώστε να μην είναι σε θέση να διαπιστώσει που κατέληξαν τα χρήματα από τους λογαριασμούς των δανείων του.
Καταγράφεται στις καταστάσεις ότι εκδόθηκαν κατά παραγγελία και περιλαμβάνουν για το πρώτο δάνειο την περίοδο 1.9.2008 μέχρι 30.9.2008 και για το δεύτερο δάνειο την περίοδο 1.10.2008 μέχρι 31.10.2008. Οι καταστάσεις, που έχουν ημερομηνία 7.12.2015, εκδόθηκαν από την Τράπεζα Κύπρου.
Την ίδια κατάσταση για το δεύτερο δάνειο παρουσίασε και ο Χριστόδουλος (Τεκμ.57). Παρουσίασε και την χρονικά προηγηθείσα κατάσταση για την περίοδο 1.9.2008 μέχρι 30.9.2008 όπου φαίνονται όλες οι χρεώσεις (Τεκμ.58). Ήταν η θέση του Χριστόδουλου πως η κατάσταση αυτή δεν τους είχε παραδοθεί παρά μόνο μεταγενέστερα. Και αυτή η κατάσταση έχει ημερ. 7.12.2015.
Το Δικαστήριο απορρίπτει και αυτή την επιμέρους θέση του Εναγόμενου 1 και του Χριστόδουλου και είναι πεπεισμένο ότι επιλεκτικά και εκ του πονηρού παρουσίασαν τις συγκεκριμένες καταστάσεις για δημιουργία εντυπώσεων. Όπως έχει ήδη αναφερθεί ο Εναγόμενος 1 ως ο δικαιούχος των λογαριασμών θα μπορούσε να έχει πρόσβαση σε αυτούς, να λάβει δικαιωματικά καταστάσεις για όλη την περίοδο λειτουργίας των λογαριασμών και να έχει κάθε σχετική πληροφόρηση για το τι απέγιναν τα χρήματα που δανείστηκε.
Ο Χριστόδουλος στην προσπάθεια του να αποδώσει πρωτοβουλία στην Marfin για τα επίδικα δάνεια είπε ότι οι εταιρείες τους ήταν δυνατές και δεν χρειάζονταν χρήματα. Αυτό δεν φαίνεται να ανταποκρίνεται στην πραγματικότητα. Σε μεταγενέστερο στάδιο της μαρτυρίας του ο Χριστόδουλος επανέλαβε ότι τα δάνεια έγιναν για να βοηθηθούν οι εταιρείες τους να αντιμετωπίσουν μεγάλες φορολογικές υποχρεώσεις. Αποκάλυψε πως το 2007 οι εταιρείες τους αντιμετώπιζαν φορολογικές υποχρεώσεις ύψους €800.000.
Υποστήριξε ο Χριστόδουλος πως στην ΣΠΕ Ορεινής Πιτσιλιάς είχε υποχρέωση η σύζυγος του ΧΧΧΧ Γεωργίου. Δεν προσκομίστηκε μαρτυρία προς τεκμηρίωση της θέσης αυτής. Υποστήριξε ακόμα ο Χριστόδουλος ότι €85.000 δόθηκαν σε άτομο της Τράπεζας ενώ άλλες €49.000 σε φίλο προσωπικό του «Τραπεζίτη» Ο Χριστόδουλος δεν ανάφερε πως έμαθε για την ισχυριζόμενη κατάληξη των χρημάτων αυτών, ούτε η υπεράσπιση πρόσφερε ίχνος μαρτυρίας για να καταδείξει πως έτσι έγινε.
Σε σχέση με την αγορά του ακινήτου στη Γαλαταριά, ο Χριστόδουλος είπε πως μίλησε με την ιδιοκτήτρια η οποία θα παρουσιαζόταν στη δίκη για να πει πως δεν πήρε επιταγή για €51.258 αλλά μόνο €15.000 σε μετρητά, όσα πώλησε το ακίνητο της. Τέτοια μαρτυρία δεν παρουσιάστηκε. Η θέση αυτή όπως και η θέση ότι τον Ιούνιο του 2018 έλαβαν πληροφόρηση για τις πραγματικές τιμές αγοράς των ακινήτων ή τα ποσά που πληρώθηκαν στους πωλητές είναι αντίθετη με τις παραδοχές που γίνονται στην παρ. 13 της Έκθεσης Υπεράσπισης, έστω και αν εκεί αναφορά γίνεται στον Εναγόμενο 1. Δεν μπορεί στις περιστάσεις της παρούσας υπόθεσης να διαχωριστεί η γνώση του Χριστόδουλου από τη γνώση του Εναγόμενου 1.
Ο Χριστόδουλος ενέπλεξε τα ονόματα κάποιων ΧΧΧΧ Μακρή, εκτιμητή ακινήτων και ΧΧΧΧ Λανίτη υπαλλήλου της Τράπεζας που, όπως είπε, μαζί με τον ΧΧΧΧ Γεωργίου του έδωσαν εκτίμηση για το ακίνητο στη Γαλαταριά για €360.000. «Έχω εδώ την εκτίμηση να την δείτε», ανάφερε κατά τη μαρτυρία του ο Χριστόδουλος, όμως ουδεμία τέτοια εκτίμηση παρουσιάστηκε. Ούτε η υπεράσπιση κάλεσε τον Μακρή να διευκρινίσει τον όποιο ρόλο του. Ίσως να υπάρχει κάποια πτυχή αλήθειας στα λεχθέντα του Χριστόδουλου, αλλά σε εντελώς διαφορετική βάση. Ίσως κάποια εκτίμηση να ετοιμάστηκε και να χρησιμοποιήθηκε ώστε να πεισθεί η Marfin και να αποδεχτεί να προβεί στο δανεισμό με εξασφάλιση το ακίνητο στη Γαλαταριά. Η Marfin δάνεισε με ανεπαρκή εξασφάλιση σε σχέση με το πρώτο δάνειο και ίσως να είναι η Marfin που εξαπατήθηκε και όχι ο Εναγόμενος 1. Δεν είναι όμως επίδικο ζήτημα κατά πόσο εξαπατήθηκε η Marfin. Επαναλαμβάνεται πως εκείνο που ενδιαφέρει είναι κατά πόσο εξαπατήθηκε ο Εναγόμενος 1 από την Marfin.
Όταν κατά την αντεξέταση του ο Χριστόδουλος στριμώχθηκε σε σχέση με το ποσό των €81.934,48 που κατατέθηκε σε προσωπικούς λογαριασμούς του Εναγόμενου 1 και μετά σε λογαριασμό της C.Z. Makrides, αποκάλυψε πως γνώριζαν εξ’ υπαρχής ότι δεν θα πλήρωναν €170.000 για το ακίνητο στη Γαλαταριά και πως είχε συμφωνηθεί ότι ποσό €80.000 θα κατέληγε στην C.Z. Makrides για σκοπούς ρευστότητας της (cash flow).
Επομένως πώς ο Εναγόμενος 1 παραπλανήθηκε από την Marfin ή τον ΧΧΧΧ Γεωργίου ότι στη βάση της εκτίμησης Μακρή η αγορά του κτήματος για €170.000 ήταν τιμή ευκαιρίας.
Διερωτήθηκε φωνακτά ο Εναγόμενος 1, γιατί να δώσει τόσα χρήματα στον ΧΧΧΧ Γεωργίου, προσπαθώντας να πείσει πως τα ποσά δεν δόθηκαν κατόπιν δικών του γνήσιων οδηγιών.
Δεν μπορεί να γνωρίζει το Δικαστήριο τι οφειλές ή άλλες υποχρεώσεις μπορεί να είχε ο Εναγόμενος 1, ο Χριστόδουλος ή οι εταιρείες τους προς τον ΧΧΧΧ Γεωργίου ή τι άλλα συμφέροντα μπορεί να υπήρχαν στις σχέσεις τους, όμως το γεγονός ότι τα ποσά που έλαβε ο ΧΧΧΧ Γεωργίου ήταν ψηλά σε σχέση με την υπηρεσία που ο Εναγόμενος 1 και ο Χριστόδουλος μαρτύρησαν ότι προσέφερε, δεν οδηγεί αφ’ εαυτού στο ότι οι οδηγίες για την πληρωμή τους δεν ήταν γνήσιες οδηγίες του Εναγόμενου 1.
Ο Εναγόμενος 1 αποδέχτηκε ότι υπόγραψε το πληρεξούσιο έγγραφο που αφορούσε τη μεταβίβαση του ακινήτου στη Γαλαταριά (Τεκμ.60), όχι όμως το πληρεξούσιο έγγραφο που αφορούσε τη μεταβίβαση των ακινήτων στο Λουβαρά και τη Δωρά (Τεκμ.61). Κατά τη θέση του, τον Ιούνιο του 2018 έμαθε ότι έγινε χρήση του Τεκμ.61, όμως ακόμα δεν έκαμε καταγγελία για πλαστογραφία.
Εάν ο ίδιος δεν υπόγραψε το Τεκμ.61 και όπως είπε και προκύπτει δεν μετέβηκε ο ίδιος στο Κτηματολόγιο για οποιαδήποτε από τις πράξεις που αφορούν την παρούσα αγωγή, έχοντας γνώσεις των διαδικασιών του Κτηματολογίου, θα έπρεπε να διερωτηθεί πώς διαφορετικά πραγματοποιήθηκαν οι μεταβιβάσεις των ακινήτων στο Λουβαρά και τη Δωρά που έγιναν με το Τεκμ. 61.
Όταν η ασυνέπεια τέθηκε υπόψη του είπε ότι είχε δώσει άλλα πληρεξούσια για τα ακίνητα στο Λουβαρά και τη Δωρά. Δηλαδή εισηγείται ότι υπήρχαν γνήσια πληρεξούσια και γι’ αυτές τις μεταβιβάσεις αλλά ο Ανδρέας Γεωργίου κατάρτησε πλαστό. Η εξήγηση δεν αντέχει σε λογική κρίση. Ο Εναγόμενος 1 δεν είπε την αλήθεια και προ του αδιεξόδου στο οποίο εισήλθε, έδωσε μια αβάσιμη εξήγηση προσπαθώντας να διορθώσει τα πράγματα.
Οι πληρωμές τις οποίες ο Εναγόμενος 1 αμφισβητεί είναι πέντε. Οι τρεις προς τον ΧΧΧΧ Γεωργίου, αυτή προς την ΣΠΕ Ορεινής Πιτσιλιάς και αυτή προς την Τράπεζα Κύπρου. Εντούτοις στην επιστολή ημερ. 2.10.2017 των δικηγόρων του Εναγόμενου 1 προς την Αστυνομία και άλλες αρχές (Τεκμ.62) αναφέρεται ότι ο Εναγόμενος 1 ουδέποτε έδωσε οδηγίες για πληρωμές σε σχέση με όλες τις πληρωμές που έγιναν.
Υποδείχθηκαν στον Εναγόμενο 1 τα έντυπα που αφορούν τρεις αμφισβητούμενες πληρωμές. Δεν αναγνώρισε την υπογραφή του στο Τεκμ.19 που αφορά την οδηγία για την πληρωμή των €70.410 προς τον ΧΧΧΧ Γεωργίου. Στη συνέχεια είπε πως μοιάζει με την υπογραφή του. Αναγνώρισε στη συνέχεια την υπογραφή του στο Τεκμ.26 που αφορά την οδηγία για την πληρωμή των €49.761,82 προς τον ΧΧΧΧ Γεωργίου. Σε σχέση με την πληρωμή προς την Τράπεζα Κύπρου η υπογραφή του φέρεται να υπάρχει στο ίδιο το έντυπο που περιλαμβάνει διπλότυπο της επιταγής (Τεκμ.22). Ο Εναγόμενος 1 δεν θα μπορούσε ενδεχομένως λόγω του τύπου του εγγράφου να υποστηρίξει ότι υπόγραψε εν λευκώ.
Ο Εναγόμενος 1 και ο XXXXX δεδομένης της εμπλοκής τους, στα πλαίσια των επιχειρηματικών δραστηριοτήτων τους, στις διαδικασίες του Κτηματολογίου θα μπορούσαν, στη βάση των πληρωμών που έγιναν προς τους Επαρχιακούς Κτηματολογικούς Λειτουργούς, εύκολα να υπολογίσουν τις αξίες για τις οποίες έγιναν αποδεκτές οι επίδικες μεταβιβάσεις. Δεδομένου ότι το Κτηματολόγιο δεν αποδέχεται για σκοπούς υπολογισμού των μεταβιβαστικών τελών την τιμή πώλησης μόνο όταν την θεωρεί χαμηλή, ο Εναγόμενος 1 και ο Χριστόδουλος θα μπορούσαν να γνωρίζουν ότι οι δηλωθείσες τιμές αγοράς των ακινήτων ήταν μικρότερες των ποσών που ο Εναγόμενος 1 δανείστηκε από την Τράπεζα.
Περαιτέρω, σε σχέση με το δεύτερο δάνειο υπάρχει ένα περαιτέρω στοιχείο που καταδεικνύει ότι ο Εναγόμενος 1 και ο XXXXX δεν είπαν την αλήθεια. Οι υπογραφές του Εναγόμενου 1 για την πληρωμή του ΧΧΧΧ ΧΧΧΧ Αγαθοκλέους και του ΧΧΧΧ Παγγέρα παρουσιάζονται σε έντυπα που περιλαμβάνουν διπλότυπο της επιταγής που εκδόθηκε (Τεκμ.18 και 23 αντίστοιχα). Επομένως ο Εναγόμενος 1 γνώριζε τι ποσά έδωσε οδηγίες να πληρωθούν προς τους πωλητές των ακινήτων και αν η εκδοχή του ήταν αληθινή θα έπρεπε να είχε διερωτηθεί τι απέγιναν τα υπόλοιπα χρήματα. Η υπογραφή του παρουσιάζεται και στα έντυπα που περιλαμβάνουν διπλότυπο των επιταγών που εκδόθηκαν προς την ΣΠΕ Ορεινής Πιτσιλιάς και Τράπεζα Κύπρου (Τεκμ.17 και 22 αντίστοιχα). Επομένως αν η εκδοχή του ήταν αληθινή ο Εναγόμενος 1 θα έπρεπε, έστω, να διερωτηθεί τι απέγιναν οι υπόλοιπες €120.000 περίπου που αρνείται ότι γνώριζε ότι κατέληξαν στον Ανδρέα Γεωργίου.
Ο Εναγόμενος 1 και ο Χριστόδουλος υποστήριξαν ότι η πρόθεση τους ήταν να αγοράσει ακίνητα η εταιρεία C.Z. Makrides και αυτή να δανειστεί προς τούτο από την Τράπεζα. Απέδωσαν την εμπλοκή του Εναγόμενου 1 ως δανειζόμενου σε εισηγήσεις και προτροπές της ίδιας της Marfin.
Το Δικαστήριο απορρίπτει και αυτή την επιμέρους θέση του Εναγόμενου 1 και του Χριστόδουλου. Εάν αυτή ήταν η πρόθεση τους και σκοπός το φορολογικό όφελος για την C.Z. Makrides, τα ακίνητα θα έπρεπε να εγγραφούν στο όνομα της ίδιας της εταιρείας ως ιδιοκτήτριας. Αντί τούτου τα ακίνητα μεταβιβάστηκαν στο όνομα του Εναγόμενου 1 που τα υποθήκευσε καθιστώντας ακόμη πιο δύσκολη την μεταβίβαση τους προς την εταιρεία. Σε κάθε περίπτωση, στα χρόνια που ακολούθησαν, δεν έχει μαρτυρηθεί ότι επιχειρήθηκε ή ζητήθηκε όπως μεταβιβαστούν στο όνομα της C.Z. Makrides. Είναι η κρίση του Δικαστηρίου ότι η επιμέρους θέση του Εναγόμενου 1 και του XXXXX είναι αναληθής και προωθήθηκε για να πλήξει την ορθότητα και διαύγεια των διαδικασιών που ακολουθήθηκαν στην Marfin για τα δύο δάνεια.
Τόσο ο Εναγόμενος 1 όσο και ο XXXXX έκαμαν την χείριστη των εντυπώσεων στο Δικαστήριο ως μάρτυρες της αλήθειας. Με δόλια πρόθεση και για να παραπλανήσουν το Δικαστήριο απέκρυψαν την αλήθεια και στη βάση δεδομένων που γνώριζαν σε σχέση με τις αγορές ακινήτων που έγιναν, διαστρέβλωσαν τα γεγονότα και προσπάθησαν να πείσουν ότι υπήρξε συνωμοσία μεταξύ της Marfin και του XXXXX Γεωργίου προς εξαπάτηση και καταδολίευση του Εναγόμενου 1. Το Δικαστήριο απορρίπτει κατηγορηματικά τη θέση αυτή. Ο Εναγόμενος 1 και ο Χριστόδουλος κρίνονται τόσο αναξιόπιστοι ώστε κανένα στοιχείο και καμιά επιμέρους πτυχή της μαρτυρίας τους να μπορεί να ληφθεί υπόψη προς τεκμηρίωση οιασδήποτε βάσης υπεράσπισης.
Στ. Τα Ευρήματα ως προς τα Πραγματικά Γεγονότα
Τα πραγματικά γεγονότα της υπόθεσης προκύπτουν από τα έγγραφα που παρουσιάστηκαν από τον Αδάμου. Οι επίδικες συμφωνίες δεν έχουν αμφισβητηθεί, ενώ η εγγύηση της Εναγόμενης 3 είναι παραδεχτή στη δικογραφία.
Τα χρεωστικά υπόλοιπα των τριών επίδικων λογαριασμών παρουσιάζονται στις αναλυτικές καταστάσεις λογαριασμών που ο Αδάμου κατάθεσε. Ο Αδάμου μαρτύρησε ότι οι καταστάσεις συνιστούν αντίγραφα των καταχωρήσεων που τηρούνται στον κεντρικό ηλεκτρονικό υπολογιστή της Ενάγουσας Τράπεζας που αποτελεί μέρος των συνήθων τραπεζικών της βιβλίων. Οι καταχωρήσεις στους λογαριασμούς έγιναν κατά τη συνήθη και κανονική διεξαγωγή των εργασιών της και βρίσκονταν υπό τη φύλαξη και τον έλεγχο της.
Αναμφίβολα οι καταχωρίσεις στους λογαριασμούς έγιναν κατά τους χρόνους κατά τους οποίους αυτούς διαχειριζόταν η Marfin. Είναι ξεκάθαρο ότι ο Αδάμου αναφερόταν στην Marfin κατά τους χρόνους που αυτή λειτουργούσε και στη συνέχεια στην Τράπεζα Κύπρου όταν αυτή ανέλαβε τις εργασίες της. Η πτυχή αυτή της μαρτυρίας του Αδάμου δεν αμφισβητήθηκε. Άλλωστε σε σχέση με τους λογαριασμούς των δανείων η κάθε χρέωση (έκδοση επιταγής) έχει ξεχωριστά μαρτυρηθεί. Όσον αφορά τις χρεώσεις στο λογαριασμό της πιστωτικής κάρτας ουδεμία αμφισβήτηση υπήρξε και ουδέν ειπώθηκε από τον Εναγόμενο 1 ή άλλο μάρτυρα υπεράσπισης.
Το άρθρο 22 του περί Απόδειξης Νόμου, στην έκταση που ενδιαφέρει προνοεί ότι:
«(1) Τηρoυμέvωv τωv διατάξεωv τoυ παρόvτoς άρθρoυ, αvτίγραφo καταχώρισης σε τραπεζικά βιβλία γίvεται δεκτό σε όλες τις voμικές διαδικασίες ως εκ πρώτης όψεως απόδειξη τέτoιας καταχώρισης και τωv θεμάτωv, δoσoληψιώv και λoγαριασμώv πoυ είvαι καταχωρισμέvα σ' αυτό.
(2) Αvτίγραφo καταχώρισης σε τραπεζικό βιβλίo δε γίvεται δεκτό ως απόδειξη δυvάμει τoυ παρόvτoς άρθρoυ, εκτός αv απoδειχθεί ότι κατά τo χρόvo της καταχώρισης τo βιβλίo ήταv έvα από τα συvήθη βιβλία της τράπεζας και η καταχώριση έγιvε κατά τη συvήθη και καvovική διεξαγωγή τωv εργασιώv και ότι τo βιβλίo βρίσκεται υπό τη φύλαξη και τov έλεγχo της τράπεζας.
Μαρτυρία για τo πιo πάvω δύvαται vα δoθεί από διευθυvτή ή υπάλληλo της τράπεζας είτε πρoφoρικά είτε με έvoρκη δήλωση.
(3) Αvτίγραφo της καταχώρισης σε τραπεζικό βιβλίo δε γίvεται δεκτό ως απόδειξη δυvάμει τoυ παρόvτoς άρθρoυ, εκτός αv απoδειχθεί περαιτέρω ότι τo αvτίγραφo έχει συγκριθεί με τηv αρχική καταχώριση και διαπιστώθηκε ότι είvαι oρθό.»
Είναι η κατάληξη του Δικαστηρίου ότι οι αναλυτικές καταστάσεις που έχουν παρουσιαστεί (Τεκμ.31 – 33) συνιστούν τραπεζικά βιβλία σύμφωνα με το άρθρο 22 του περί Απόδειξης Νόμου και ενόψει της απουσίας οιασδήποτε αξιόπιστης αμφισβήτησης τους θα μπορούσαν να στοιχειοθετήσουν την αξίωση ακόμα και αν δεν παρουσιάζονταν στοιχεία για τα ποσά που πληρώθηκαν με τις επιταγές και τις επιμέρους χρεώσεις της Marfin.
Οι αναδομημένες καταστάσεις (Τεκμ.34 – 36) εμπεριέχουν όλες τις πράξεις που έγιναν στους λογαριασμούς αλλά σε αντίθεση με τις αρχικές καταστάσεις, δεν περιλαμβάνουν χρεώσεις εξόδων ή τόκους υπερημερίας.
Οι χρεώσεις των τόκων όπως και οποιαδήποτε άλλη επιβάρυνση σε λογαριασμούς πρέπει να είναι απότοκο των όρων των σχετικών συμφωνιών (βλ. Λαϊκή Κυπριακή Τράπεζα Λτδ ν. Λάμπρος Χαριλάου Λτδ κ.ά. (2009) 1 (Α) Α.Α.Δ. 479 και Θεοδώρου ν. Hellenic Bank Ltd (2012) 1 (Γ) Α.Α.Δ. 2059).
Προνοείτο στη συμφωνία ημερ. 16.7.2008 (Τεκμ.4) που αφορά το πρώτο δάνειο ότι αυτό θα χρεωνόταν με κυμαινόμενο επιτόκιο αποτελούμενο από το εκάστοτε βασικό πλέον το περιθώριο. Το περιθώριο καθορίστηκε σε 2,25% και σημειωνόταν ότι το βασικό επιτόκιο ήταν 5,25%. Το σύνολο του επιτοκίου ήταν 7,5%. Αυτό είναι το επιτόκιο που αρχικά χρεώνεται σύμφωνα με την αναδομημένη κατάσταση του λογαριασμού του πρώτου δανείου (Τεκμ.34). Αυτό μειώθηκε την 17.11.2008 σε 7,25% το οποίο και χρεωνόταν στη συνέχεια και είναι αυτό που τώρα αξιώνεται από την Ενάγουσα.
Προνοείτο στη συμφωνία ημερ. 3.9.2008 (Τεκμ.14) που αφορά το δεύτερο δάνειο ότι αυτό θα χρεωνόταν με κυμαινόμενο επιτόκιο αποτελούμενο από το εκάστοτε βασικό πλέον το περιθώριο. Το περιθώριο καθορίστηκε σε 1,5% και σημειωνόταν ότι το βασικό επιτόκιο ήταν 5,25%. Το σύνολο του επιτοκίου ήταν 6,75%. Αυτό είναι το επιτόκιο που αρχικά χρεώνεται σύμφωνα με την αναδομημένη κατάσταση του λογαριασμού του δεύτερου δανείου (Τεκμ.35). Αυτό μειώθηκε την 17.11.2008 σε 6,5% το οποίο και χρεωνόταν στη συνέχεια και είναι αυτό που τώρα αξιώνεται από την Ενάγουσα.
Προνοείτο στη συμφωνία ημερ. 18.9.2008 (Τεκμ.30) που αφορά την πιστωτική κάρτα ότι σε περίπτωση που το μηνιαίο χρεωστικό υπόλοιπο δεν εξοφλείτο μέσα σε 20 μέρες θα χρεωνόταν πάνω σε ημερήσια βάση με τόκο 12%, ωστόσο αυτό που χρεώνεται σύμφωνα με την αναδομημένη κατάσταση του λογαριασμού της πιστωτικής κάρτας (Τεκμ.36) είναι περιορισμένο στο 7% και είναι αυτό που τώρα αξιώνεται από την Ενάγουσα.
Είναι η κατάληξη του Δικαστηρίου ότι η Τράπεζα δικαιούται στους τόκους σύμφωνα με τα επιτόκια που αναφέρονται στις αναδομημένες καταστάσεις των επίδικων λογαριασμών μέχρι την εξόφληση των χρεωστικών υπολοίπων τους.
Όπως έχει ήδη σημειωθεί, στην Έκθεση Υπεράσπισης, ο Εναγόμενος 1 αρνείται ότι παρέλαβε τις προειδοποιητικές επιστολές ή τις επιστολές τερματισμού. Το ίδιο και η Εναγόμενη 3 καθ’ όσον αφορά το δεύτερο δάνειο που την αφορά. Πέραν της παρουσίασης των σχετικών επιστολών από τον Αδάμου (Τεκμ.12, 13, 28 και 29) δεν προσφέρθηκε μαρτυρία για τυχόν ταχυδρόμηση των επιστολών αυτών.
Είναι η κατάληξη του Δικαστηρίου ότι υπάρχει έλλειψη μαρτυρίας ότι οι επιστολές τερματισμού ταχυδρομήθηκαν ή με διαφορετικό τρόπο εστάλησαν ή παραδόθηκαν στους Εναγόμενους 1 και 3.
Στην Lombard Natwest Ltd v. Λαζαρίδη (1999) 1(Β) Α.Α.Δ. 1465, αποφασίστηκε ότι το κυρίαρχο στοιχείο στην στοιχειοθέτηση της υποχρέωσης αποπληρωμής ήταν ο τερματισμός του λογαριασμού ενώ η ειδοποίηση προς τον πρωτοφειλέτη για αποπληρωμή επωδός της υποχρέωσης αυτής και όχι προϋπόθεση για την γένεση του δικαιώματος ανάκτησης του χρέους. Αναφέρθηκε ακόμα ότι στην περίπτωση τρεχούμενου λογαριασμού χρηματοπιστωτικών διευκολύνσεων ο τερματισμός του λογαριασμού συνιστά πράξη προσδιοριστική του χρέους και συναφώς των αντίστοιχων δικαιωμάτων και υποχρεώσεων των συμβαλλομένων. Επομένως, στην περίπτωση του τρεχούμενου λογαριασμού, ο τερματισμός του και ο καθορισμός του ποσού αποτελούν πράξη προσδιοριστική του ποσού το οποίο καθίσταται απαιτητό.
Η αξίωση της Τράπεζας στην Lombard απορρίφθηκε γιατί απουσίαζε ολοσχερώς μαρτυρία η οποία να καταδείκνυε ότι ο λογαριασμός είχε τερματιστεί. Στην προκειμένη περίπτωση υπάρχει μαρτυρία ότι η Marfin τερμάτισε και τις τρεις επίδικες συμφωνίες. To γεγονός του τερματισμού μαρτυρείται από τις επιστολές τερματισμού. Η απόφαση για τερματισμό λήφθηκε και οι λογαριασμοί τερματίστηκαν. Άλλο αν δεν έχει αποδειχθεί ότι οι Εναγόμενοι 1 και 3 ειδοποιήθηκαν προς τούτο.
Αναφέρεται ακόμα στην Lombard πως η στοιχειοθέτηση της υποχρέωσης του πρωτοφειλέτη να καταβάλει το χρέος, αποτελεί προϋπόθεση για την ανάκτηση του από τον εγγυητή. Η υποχρέωση του εγγυητή είναι επάλληλη προς εκείνη του πρωτοφειλέτη. Καθίσταται υπόχρεος να καταβάλει το χρέος εφόσον αυτό καταστεί απαιτητό έναντι του πρωτοφειλέτη. Εφόσον στοιχειοθετείται η υποχρέωση του πρωτοφειλέτη για την αποπληρωμή του χρέους καθίσταται παράλληλα υπόλογος και ο εγγυητής για την αποπληρωμή του, χωρίς να παρίσταται ανάγκη, εκτός αν γίνεται πρόνοια περί του αντιθέτου, υποβολής αξίωσης από τον δανειστή προς τον εγγυητή να το αποπληρώσει. Και σε εκείνη την περίπτωση η παροχή ειδοποίησης δεν αποτελεί προϋπόθεση για τη γένεση του δικαιώματος, αλλά δευτερεύοντα όρο για την ευχέρεια ανάκτησης του χρέους.
Για να είναι ο εγγυητής υπόχρεος να καταβάλει το χρέος και, συνεπώς, να μπορεί προς τούτο να εναχθεί, πρέπει να τηρούνται δύο προϋποθέσεις. To χρέος πρέπει να έχει καταστεί απαιτητό έναντι του πρωτοφειλέτη, να έχει δηλαδή ο πρωτοφειλέτης υποχρέωση για την αποπληρωμή του, και να έχει υποβληθεί αξίωση αποπληρωμής από το δανειστή προς τον εγγυητή εάν υφίσταται τέτοια πρόνοια στη συμφωνία εγγύησης.
Στο έγγραφο εγγύησης που υπέγραψε η Εναγόμενη 3 αναφέρεται στον όρο 1 ότι:
«Εγώ, …. με το έγγραφο αυτό εγγυούμαι, όλες τις υποχρεώσεις του Πρωτοφειλέτη σε σας είτε αυτές είναι, παρούσες ή μελλοντικές, είτε είναι, ή θα γίνουν απαιτητές είτε είναι, προσωπικές ή κοινές με οποιοδήποτε άλλο πρόσωπο ή πρόσωπα ή από εγγύηση προς τρίτο πρόσωπο ή πρόσωπα και είτε είναι άμεσες ή έμμεσες. Αναλαμβάνω δε να σας πληρώσω μόλις μου ζητήσετε οποιοδήποτε ποσό καταστεί πληρωτέο και απαιτητό σε σχέση με τις υποχρεώσεις του Πρωτοφειλέτη ή οποιεσδήποτε από αυτές, συμπεριλαμβανομένων τόκων, τραπεζικών δικαιωμάτων, δικηγορικών και άλλων εξόδων.»
Περαιτέρω αναφέρεται στον όρο 14 ότι:
«Νοείται πάντοτε ότι γραπτή απαίτηση πληρωμής από εσάς προς εμένα θα θεωρείται ότι έγινε κατάλληλα σε μένα ... αν υποβληθεί με επιστολή μέσω συνήθους ταχυδρομείου στη διεύθυνση μου που φαίνεται πιο κάτω και θα είναι ισχυρή παρά την τυχόν αλλαγή της διεύθυνσης μου και έστω και αν η αλλαγή κοινοποιηθεί σε σας. Η απαίτηση αυτή θα θεωρείται ότι λήφθηκε από μένα … 24 ώρες μετά την ταχυδρόμηση της και θα είναι ισχυρή αν υπογραφεί εκ μέρους σας από οποιοδήποτε υπάλληλο σας.»
Καθίσταται πρόδηλο ότι η υποχρέωση της Εναγόμενης 3 ως εγγυήτριας να πληρώσει και συνεπώς να εναχθεί σε περίπτωση παράλειψης της να το πράξει, προϋποθέτει την ζήτηση του ποσού από την Τράπεζα. Εφόσον δεν αποδείχθηκε ότι οιονδήποτε ποσό ζητήθηκε από την Εναγόμενη 3 ή εναντίον της αγωγή ως εγγυήτριας ήταν πρόωρη.
Ζ. Η Κατάληξη
Ως εκ των ανωτέρω, εκδίδεται απόφαση υπέρ της Ενάγουσας και εναντίον του Εναγόμενου 1 για το ποσό των €339.516,06 με τόκο προς 6,5 % επί ποσού €328.599,26 από 1.1.2010 με κεφαλαιοποίηση του τόκου δύο φορές ετησίως την 1.6 και 31.12 εκάστου έτους μέχρι εξοφλήσεως και για το ποσό των €178.217,63 με τόκο προς 7,25 % επί ποσού €171.849,65 από 1.1.2010 με κεφαλαιοποίηση του τόκου δύο φορές ετησίως την 1.6 και 31.12 εκάστου έτους μέχρι εξοφλήσεως. Για τα ποσά αυτά η απόφαση είναι σε συνάρτηση με την απόφαση που εκδόθηκε εναντίον του Εναγόμενου 2, μετά του οποίου ο Εναγόμενος 1 είναι και αλληλέγγυα υπόλογος.
Περαιτέρω, εκδίδεται απόφαση υπέρ της Ενάγουσας και εναντίον του Εναγόμενου 1 για το ποσό των €16.153,10 με τόκο προς 7% επί ποσού €15.603,93 από 1.7.2010 με κεφαλαιοποίηση του τόκου δύο φορές ετησίως την 1.6 και 31.12 εκάστου έτους μέχρι εξοφλήσεως.
Περαιτέρω, εκδίδεται διάταγμα υπέρ της Ενάγουσας και εναντίον του Εναγόμενου 1 για την εκποίηση των υποθηκών ΥΧΧΧΧ/2008 Επαρχιακού Κτηματολογικού Γραφείου Πάφου ημερ. 18.7.2008 και ΥΧΧΧΧ/2008 και ΥΧΧΧΧ/2008 Επαρχιακού Κτηματολογικού Γραφείου Λεμεσού ημερ. 5.9.2008 και διατάσσεται όπως το προϊόν των πωλήσεων διατεθεί έναντι ή προς εξόφληση του εξ αποφάσεως χρέους και τυχών υπόλοιπο να επιστραφεί στον Εναγόμενο 1.
Επιδικάζονται έξοδα υπέρ της Ενάγουσας και εναντίον του Εναγόμενου 1 όπως θα υπολογιστούν από τον Πρωτοκολλητή στην κλίμακα €500.000 - €2.000.000 και θα εγκριθούν από το Δικαστήριο.
Η αξίωση εναντίον της Εναγόμενης 3 απορρίπτεται.
Επιδικάζονται έξοδα υπέρ της Εναγόμενης 3 και εναντίον της Ενάγουσας όπως θα υπολογιστούν από τον Πρωτοκολλητή στην κλίμακα €100.000 - €500.000 και θα εγκριθούν από το Δικαστήριο.
(Υπ.) ………………………………
Χ. Μαλαχτός, Π.Ε.Δ.
Πιστόν Αντίγραφο,
Πρωτοκολλητής
/ΞΠ
Subject: Civil Jurisdiction / Other Actions / Final
Αναφορά: Τραπεζικό Χρέος