ECLI:CY:EDPAF:2017:A155
ΕΠΑΡΧΙΑΚΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΠΑΦΟΥ
ΕΝΩΠΙΟΝ: Xρ. Χριστοδούλου, Ε.Δ.
Αρ. Αγ.: 2946/2011
Μεταξύ:
G.M.P. KATSAMBAS LTD από την Πάφο
Ενάγουσα
και
SAKYRCO CONSTRUCTION LIMITED από τη Λεμεσό
Εναγομένης
----------------------------------------------------------------------------------------------------------------
Ημερομηνία: 30/08/2017.
Εμφανίσεις:
Για την Ενάγουσα: κα Ν. Παπούτσα.
Για την Εναγόμενη: κ. Δημοσθένους για κ.κ. ΑΝΤΡΕΑΣ ΓΙΩΡΚΑΤΖΗΣ Δ.Ε.Π.Ε.
Α Π Ο Φ Α Σ Η
Η αξίωση της ενάγουσας εναντίον της εναγομένης είναι για το ποσό των €5.192,25 σεντ πλέον τόκο προς 9% ετησίως από 20/05/2011 μέχρι εξόφλησης ως υπόλοιπο τιμολογίων υπογραμμένων από την εναγομένη και/ή τους αντιπροσώπους και/ή υπηρέτες της για λογαριασμό της και/ή αμοιβής που συμφωνήθηκε και/ή εύλογης αμοιβής για υπηρεσίες γερανού που προσφέρθηκαν στο διυλιστήριο Κανναβιούς από την ενάγουσα με την εντολή και/ή για λογαριασμό ή όφελος της εναγομένης.
Η εναγόμενη με την Έκθεση Υπεράσπισης και Ανταπαίτησης της αρνείται την απαίτηση της ενάγουσας και ισχυρίζεται τα ακόλουθα:
Στα πλαίσια σχετικής συμφωνίας μεταξύ των διαδίκων υπήρξε συμφωνία με βάση την οποία η ενάγουσα θα παρείχε στην εναγομένη υπηρεσίες γερανού δυναμικότητας 30
τόνων στο διυλιστήριο Κανναβιούς έναντι συμφωνημένης αμοιβής των €400 ανά οκτάωρο (ήτοι €50 την ώρα) πλέον Φ.Π.Α.
Η ενάγουσα παρείχε στην εναγόμενη τις πιο πάνω αναφερόμενες υπηρεσίες μεταξύ Οκτωβρίου 2010 και Απριλίου 2011 ενώ για τις ανάγκες των εργασιών της εναγομένης σε κάποιες περιπτώσεις ήταν αναγκαία η χρησιμοποίηση γερανού 50 τόνων αντί του συμφωνημένου γερανού των 30 τόνων.
Σε άλλες περιπτώσεις που η χρησιμοποίηση γερανού 50 τόνων δεν ήταν αναγκαία η ενάγουσα προφασιζόμενη την έλλειψη διαθέσιμου γερανού 30 τόνων και εκμεταλλευόμενη την ανάγκη της εναγομένης για σύντομη ολοκλήρωση του έργου υποχρέωνε την εναγομένη να ενοικιάζει γερανό 50 τόνων.
Κατά παράβαση της σχετικής συμφωνίας μεταξύ των διαδίκων η εναγομένη αντισυμβατικά και/ή αυθαίρετα χρέωνε την εναγομένη και για έξοδα για την μεταφορά γερανών από την Πάφο στο διυλιστήριο Κανναβιούς. Το συνολικό ποσό το οποίο η ενάγουσα χρέωσε την εναγομένη για έξοδα μεταφοράς ανέρχεται στο ποσό των €5.780. Η συνολική χρέωση της ενάγουσας για τις υπηρεσίες που παρείχε στην εναγομένη ανήλθε σε €35.115,25. Η εναγόμενη κατέβαλε σε διάφορες ημερομηνίες στην ενάγουσα το ποσό των €29,986 με δεδομένη όμως την επιπρόσθετη και/ή αδικαιολόγητη χρέωση των €5.780 η εναγόμενη ισχυρίζεται ότι ουδέν ποσό οφείλει στην ενάγουσα ενώ αντιθέτως η ενάγουσα θα πρέπει να τις επιστρέψει και/ή καταβάλει ποσό €650,75, το οποίο ανταπαιτεί.
Περαιτέρω, η εναγόμενη ισχυρίζεται ότι όταν είχε αντιλφθεί αυτές τις επιπρόσθετες χρεώσεις επανειλημμένα προσπάθησε να επικοινωνήσει μαζί με την ενάγουσα για διευκρίνιση αυτού του αδικαιολόγητου χρέους όπως επίσης προσπάθησε να διευθετήσει και συνάντηση μεταξύ των, παρά ταύτα η ενάγουσα αμελούσε και/ή απέφευγε οποιαδήποτε επικοινωνία.
Με την Απάντηση στην Υπεράσπιση, η ενάγουσα ισχυρίζεται ότι ήταν ρητός όρος της συμφωνίας των μερών ότι ο γερανός θα ήταν εγκατεστημένος στο εν λόγω διυλιστήριο για περίοδο τριών μηνών για την εκτέλεση των εργασιών όμως μετά από παράκληση των εναγόμενων για το λόγο ότι ήταν ασύμφορο οικονομικά, η συμφωνία διαφοροποιήθηκε ώστε ο γερανός να μην βρίσκεται εγκατεστημένος στο διυλιστήριο επί συνεχούς βάσεως αλλά να μεταφέρεται από την ενάγουσα όποτε ήταν αναγκαίο για την εκτέλεση των εργασιών και να γίνεται χρέωση μεταφοράς του.
Είναι επίσης η θέση της ενάγουσας, ότι ουδέποτε χρησιμοποιήθηκε γερανός 50 τόνων αλλά 30 τόνων και όταν για λόγους ασφαλείας η δυναμικότητα του γερανού δεν ήταν αρκετή χρησιμοποιόταν γερανός 70 τόνων με την συγκατάθεση και/ή οδηγίες της εναγόμενης.
Περαιτέρω, η ενάγουσα παραδέχεται ότι πληρώθηκε από την εναγομένη το ποσό των €29,923 αλλά αρνείται ότι πρέπει να επιστρέψει το ποσό των €650,75. Η εναγόμενη αποδέχτηκε και/ή συγκατατέθηκε στις χρεώσεις μεταφοράς και το ποσό αυτό ανήλθε στα €6.566,50.
Για σκοπούς απόδειξης της απαίτησης της ενάγουσας, καταθέσαν ενώπιον του Δικαστηρίου ο κ. Γιώργος Κατσαμπάς (Μ.Ε.1) και ο κ. Παύλος Κατσαμπάς (Μ.Ε.2). Για λογαριασμό της υπεράσπισης κατέθεσε ο κ. Λεωνίδας Κάης (Μ.Υ.1) και ο κ. Γιώργος Αβραάμ (Μ.Υ2). Eνώπιον του Δικαστηρίου επίσης κατατέθηκαν 27 τεκμήρια.
Ολόκληρη η μαρτυρία που έχει προσφερθεί ενώπιον του Δικαστηρίου καθώς επίσης και τα σχετικά τεκμήρια, είναι καταγραμμένα στα πρακτικά του Δικαστηρίου, έχουν μελετηθεί από το Δικαστήριο και δεν κρίνω απαραίτητο για σκοπούς της παρούσας απόφασης να αναφερθώ λεπτομερώς σε αυτά. Θα γίνει κατωτέρω μια συνοπτική αναφορά στο περιεχόμενο της μαρτυρίας εκάστου μάρτυρα για να διαφανούν και οι εκδοχές των μερών.
Ο Μ.Ε.1 κατάθεσε ως ο διευθυντής της ενάγουσας και ανάφερε ότι η ενάγουσα ασχολείται με την παροχή υπηρεσιών γερανών, ανυψωτικών μηχανημάτων και συναφών εργασιών ενώ η εναγόμενη δραστηριοποιείται με οικοδομικές και εργοληπτικές εργασίες. Αναφέρθηκε στη συμφωνία μεταξύ ενάγουσας και εναγόμενης
η οποία προνοούσε την παροχή υπηρεσιών γερανού στο διυλιστήριο Κανναβιούς το οποίο η εναγόμενη ανέλαβε την ανέγερση του.
Ανάφερε ότι η αρχική τους συμφωνία ήταν ότι η ενάγουσα θα εγκαθιστούσε για τρεις συνεχόμενους μήνες γερανό δυναμικότητας 30 τόνων στο διυλιστήριο και η αμοιβή της συμφωνήθηκε ότι θα ανερχόταν στο ποσό των €400 ανά οκτάωρο, ενώ η ελάχιστη ημερήσια χρέωση θα ήταν €200. Προς υποστήριξη της θέσης του αυτής, κατάθεσε στο Δικαστήριο προσφορά ημερομηνίας 03/08/2010 (βλ. τεκμήριο 1).
Εντούτοις μετά από παράκληση της εναγόμενης λόγω υψηλού κόστους της πιο πάνω συμφωνίας, συμφώνησαν όπως ο γερανός να μην βρίσκεται μόνιμα στο εργοτάξιο αλλά αυτός να μεταφέρεται όταν η ενάγουσα το ζητούσε. Συμφωνήθηκε περαιτέρω, ότι η ενάγουσα θα χρέωνε την εναγόμενη για κάθε μεταφορά γερανού στο διυλιστήριο.
Στο διυλιστήριο χρησιμοποιήθηκε γερανός δυναμικότητας 30 τόνων και όταν αυτό απαιτείτο, για λόγους ασφαλείας και πάντοτε κατόπιν οδηγιών της εναγομένης, χρησιμοποιήθηκε γερανός δυναμικότητας 70 τόνων. Οι εν λόγω υπηρεσίες παρασχέθηκαν στην εναγομένη κατά την περίοδο μεταξύ 17/09/2010 – 20/04/2011 και το συνολικό κόστος τους ανήλθε στο ποσό των €35.115,25. Εκδόθηκαν γι αυτές τα τιμολόγια αρ. 7232, 7402, 7282, 7403, 7406, 7409, 7416, 7419, 7423, 7457, 7426, 7432, 7437, 7441, 7442, 7509, 7510 και 7513, αντίγραφα των οποίων κατάθεσε στο Δικαστήριο (βλ. τεκμήρια 2 – 19).
Η εναγόμενη κατέβαλε στην ενάγουσα το ποσό των €29,923.00 προς εξόφληση των τιμολογίων με αρ. 7232, 7402, 7282, 7403, 7406, 7409, 7416, 7419, 7423, 7457, 7426, 7432, 7437 και 7441 ενώ εξακολουθούν να εκκρεμούν μέχρι σήμερα τα τιμολόγια με αρ. 7442, 7509, 7510 και 7513, τα οποία ανέρχονται στο ποσό των €5.192,25. Τα τιμολόγια με αρ. 7442, 7510 και 7513 υπογράφτηκαν από αντιπρόσωπο της εναγομένης.
Περαιτέρω, ο μάρτυρας επεξήγησε το περιεχόμενο εκάστου των τιμολογίων που παραμένουν απλήρωτα και κατάθεσε στο Δικαστήριο και σχετική κατάσταση λογαριασμού ως τεκμήριο 23.
Πέραν των πιο πάνω, αναφέρθηκε σε σχετική αλληλογραφία των διαδίκων. Συγκεκριμένα, κατάθεσε στο Δικαστήριο επιστολή ημερομηνίας 05/10/2011 η οποία αποστάληκε από την ενάγουσα προς την εναγομένη και με την οποία απαίτησε την καταβολή του ποσού των €5.192,25 (βλ. τεκμήριο 20) και σε απαντητική επιστολή ημερομηνίας 04/11/2011 της εναγομένης (βλ. τεκμήριο 21). Επίσης, κατάθεσε στο Δικαστήριο και την επιστολή ημερομηνίας 08/11/2011 (βλ. τεκμήριο 21) η οποία αποστάληκε από την ενάγουσα προς τη εναγομένη προς απάντηση του τεκμηρίου 20.
Τέλος, ο μάρτυρας αναφέρθηκε σε ένα ατύχημα το οποίο έγινε στο εργοτάξιο περί τον 2ον του 2011 και τις συγκεκριμένες υπηρεσίες που πρόσφεραν. Ακολούθως, εξέφρασε τη θέση ότι δεν αποδέχτηκε, μετά από απαίτηση της εναγομένης, να εκδώσει τιμολόγιο με μεγαλύτερο ποσό από το πραγματικό καθότι είχε αντιληφθεί ότι θα χρησιμοποιείτο για να καταδολιευτεί η ασφαλιστική τους εταιρεία. Κατάθεσε το τεκμήριο 24 για να υποστηρίξει τη θέση του. Ήταν η θέση του ότι ένεκα της άρνησης του αυτής, οι εναγόμενοι τον απείλησαν ότι δεν θα του κατέβαλλαν άλλα χρήματα.
Αντεξεταζόμενος, επεξήγησε τον τρόπο που έγινε η προσφορά της ενάγουσας, τεκμήριο 1 και ουσιαστικά ανάφερε ότι αυτό έγινε κατόπιν τηλεφωνικής επικοινωνίας με τους εναγόμενους και κατόπιν συνεννόησης τους προφορικής. Οι εργασίες άρχισαν τον Οκτώβριο του 2010 είπε ενώ το τιμολόγιο αρ. 7232 το οποίο φέρει ημερομηνία 24/09/2010 αφορά προεργασία, στήσιμο και συναρμολόγηση των καλουπιών.
Αναφορικά με τη δυναμικότητα του γερανού, είπε ότι έδωσε την προσφορά για γερανό 30 τόνων κατόπιν απαίτησης τους και δεν ζήτησαν την άποψη τους κατά πόσο αυτός θα ήταν κατάλληλος για το έργο. Στην πορεία διαφάνηκε ότι αυτός δεν ήταν αρκετός για όλες τις εργασίες λόγω της φύσης του έργου και χρειαζόταν γερανός 70 τόνων. Πάντοτε έπαιρναν γερανό 70 τόνων όταν τους τον ζητούσαν και κατόπιν συνεννόησης τους και όχι αυθαίρετα. Τα τιμολόγια που εξέδιδαν πληρώνονταν όλα στο ακέραιο. Αρνήθηκε ότι η εναγόμενη ζητούσε γερανό 30 τόνων και η ενάγουσα προφασιζόμενη ότι δεν είχε τους προμήθευε με γερανό 70 τόνων.
Εξήγησε περαιτέρω τον τρόπο και χρόνο μεταφοράς του γερανού και ότι η χρέωση των μεταφορικών γινόταν κατόπιν συμφωνίας με την εναγομένη για αυτό υπέγραφε και πλήρωνε τα τιμολόγια.
Όσον αφορά τα τιμολόγια, ανάφερε ότι τα έδιναν τις περισσότερες φορές στον κ. Λεωνίδα ο οποίος ήταν ο υπεύθυνος του εργοταξίου και τα υπέγραφε. Αρνήθηκε ότι τα υπέγραφε μόνο ως παραλήπτης και όχι για την ορθότητα του περιεχομένου τους.
Επίσης, είπε οι εναγόμενοι ότι καμία φορά του είπαν ότι δεν συμφωνούν με τα μεταφορικά και αυτό έγινε μόνο εκ των υστέρων.
Όσον αφορά το τιμολόγιο τεκμήριο 17, είπε αυτό είναι το μόνο που δεν υπέγραψε ο κ. Λεωνίδας και ο λόγος ήταν διότι, όπως του είπε, δεν ήταν εξουσιοδοτημένος να υπογράψει υπερωρίες, το πήρε όμως. Δεν αμφισβήτησε την εργασία που έγινε.
Ο Μ.Ε.2 ανάφερε ότι ήταν ο χειριστής του γερανού στο εργοτάξιο των εναγόμενων και εξήγησε τη φύση της εργασίας που διεκπεραίωνε. Όσον αφορά τη δυναμικότητα του γερανού που θα πήγαινε στο εργοτάξιο και πότε αυτό θα γινόταν, έπαιρνε οδηγίες από τον μηχανικό του εργοταξίου, τον κ. Λεωνίδα και αποφάσιζε ο τελευταίος ποιο γερανό θα χρησιμοποιούσαν. Στα πλαίσια της εργασία του εξέδιδε τιμολόγια, τόσο αυτός, όσο και ο πατέρας του (Μ.Ε.1) και αδελφός του. Τις πλείστες φορές όμως τα εξέδιδε ο ίδιος. Συνήθως, κάθε φορά που ο γερανός έφευγε από το εργοτάξιο εκδιδόταν τιμολόγιο, το οποίο υπέγραφε ο κ. Λεωνίδας. Πάντοτε γινόταν έλεγχος και από τους δύο σε σχέση με τις ώρες εργασίες που ήταν προς τιμολόγηση. Ο κ. Λεωνίδας ουδέποτε διαμαρτυρήθηκε για τη χρέωση μεταφορικών, ούτε οποιοσδήποτε άλλος το έπραξε.
Είπε επίσης ότι ουδέποτε κάποιος διαμαρτυρήθηκε για τη δυναμικότητα του γερανού που χρησιμοποιήθηκε αντιθέτως ήταν πάντοτε πολύ ευχαριστημένοι.
Αντεξεταζόμενος ανάφερε ότι πάντοτε γινόταν επεξήγηση του τιμολογίου και του περιεχομένου του, περιλάμβαναν και την χρέωση των μεταφορικών και ακολούθως υπογραφόταν από τον υπεύθυνο του έργου. Αρνήθηκε ότι δεν υπήρχε συμφωνία για την χρέωση των μεταφορικών και διερωτήθηκε ότι αν ήταν έτσι τότε γιατί να υπογράφονται τα τιμολόγια.
Επίσης, αρνήθηκε ότι οι εναγόμενοι ζητούσαν γερανό 30 τόνων και αυτοί τους έλεγαν ότι δεν είχαν με σκοπό να χρησιμοποιήσουν γερανό 70 τόνων.
Από την αντίπερα όχθη, ως Μ.Υ.1 κατάθεσε ο κ. Λεωνίδας Καις, Πολιτικός Μηχανικός και Υπεύθυνος Μηχανικός Εργοταξίου στην εναγομένη. Κατά τον ουσιώδη χρόνο του ανατέθηκε από την εναγομένη η επίβλεψη του έργου της κατασκευής του διυλιστηρίου Κανναβιούς.
Αναφέρθηκε στο τεκμήριο 1 και στην προσφορά των εναγόντων για το κόστος προμήθειας γερανού δυναμικότητας 30 τόνων και στην προεργασία που έγινε πριν την έναρξη των εργασιών με την διάνοιξη δρόμων τόσο περιμετρικά όσο και ενδιάμεσα του εργοταξίου που ήταν απαραίτητοι για την πρόσβαση του γερανού που θα χρησιμοποιείτο και προς απόδειξη τούτου, κατάθεσε στο Δικαστήριο αρχιτεκτονικά σχέδια ως τεκμήρια 25Α και 25Β.
Αναφέρθηκε στην υπογραφή των τιμολογίων των εναγόντων και ανάφερε ότι τους εξήγησε ότι ο ίδιος δεν ήταν εξουσιοδοτημένος να υπογράφει οποιοδήποτε τιμολόγιο αλλά μόνο Δελτίο Αποστολής (Way bill) και αυτοί τον ενημέρωσαν ότι δεν εκδίδουν δελτία αποστολής και ότι έπρεπε να υπογράψει τα τιμολόγια απλά ως παραλήπτης.
Με την παραλαβή του δεύτερου τιμολογίου με αριθμό 7402, τεκμήριο 3 παρατήρησε ότι οι ενάγοντες είχαν προσθέσει επιπρόσθετη χρέωση 4 ωρών για έξοδα μεταφοράς. Εξήγησε στον χειριστή ότι δεν μπορεί να υπογράψει και να συναινέσει σε χρέωση για μεταφορικά έξοδα αφού η εξουσιοδότηση που είχε από τους εναγομένους ήταν να επαληθεύει τις ώρες εργασίας του γερανού και να υπογράφει ως παραλήπτης του τιμολογίου.
Ο χειριστής του γερανού τότε με έντονο και απειλητικό ύφος του είπε ότι αν δεν υπογράψει το τιμολόγιο δεν θα ξαναέφερνε γερανό στον χώρο. Αμέσως, ενημέρωσε τους εναγόμενους και συγκεκριμένα τον κ. Κυριάκο Αβραάμ, ο οποίος του είπε ότι οι ενάγοντες ήταν από τις μοναδικές εταιρείες ενοικίασης γερανών που ήταν σε θέση να τους μεταφέρουν γερανό στο χωριό Κανναβιού και ως εκ τούτου τυχόν δημιουργία εντάσεων στις σχέσεις τους θα δημιουργούσε τεράστιο πρόβλημα στην ολοκλήρωση του έργου. Ο κ. Αβραάμ του εισηγήθηκε όπως υπογράψει το τιμολόγιο μόνο ως παραλήπτης και ότι θα ξεκαθάριζε το θέμα ο ίδιος με τους ενάγοντες και συγκεκριμένα με τον Γιώργο Κατσαμπά.
Περαιτέρω, ανάφερε ότι η ίδια πρακτική ακολουθήθηκε κατά την παραλαβή σχεδόν όλων των τιμολογίων στα οποία οι ενάγοντες χρέωναν μεταφορικά έξοδα. Υπέγραφε τα τιμολόγια ως παραλήπτης πάντοτε υπό την απειλή των εναγόντων ότι δεν θα ξαναέφερναν γερανό στον χώρο.
Όσον αφορά τον τρόπο συνεργασίας τους με τους ενάγοντες, ανάφερε ότι όποτε ήταν αναγκαία η χρήση του γερανού τηλεφωνούσαν στους ενάγοντες και τους ειδοποιούσαν ότι θα χρειάζονταν γερανό στο εργοτάξιο. Πολλές ήταν οι φορές όμως που οι ενάγοντες του ανάφεραν ότι δεν είχαν διαθέσιμο γερανό δυναμικότητας 30 τόνων και ότι ο μόνος διαθέσιμος γερανός ήταν μεγαλύτερης δυναμικότητας, τον οποίον και χρέωναν σε μεγαλύτερη τιμή ανά ώρα, και τούτο παρά το ότι στην βάση της συμφωνίας μεταξύ των εναγόμενων και των εναγόντων οι ενάγοντες όφειλαν να έχουν γερανό δυναμικότητας 30 τόνων.
Σε όλες τις περιπτώσεις που αναγράφονται στα τιμολόγια χρεώσεις γερανού μεγαλύτερης δυναμικότητας των 30 τόνων, ήταν περιπτώσεις όπου οι ενάγοντες προφασιζόμενοι ότι δεν είχαν διαθέσιμο γερανό 30 τόνων, απέστελλαν γερανό μεγαλύτερης δυναμικότητας με μοναδικό σκοπό τη χρέωση υψηλότερου ποσού από ότι είχε αρχικά συμφωνηθεί. Οι εναγόμενοι λόγω της συγκεκριμένης προθεσμίας που είχαν για την ολοκλήρωση του έργου αναγκάζονταν όπως χρησιμοποιήσουν τον γερανό μεγαλύτερης δυναμικότητας που οι ενάγοντες τους απέστελλαν.
Ανάφερε περαιτέρω ότι ήταν πολύ συγκεκριμένες και περιορισμένες οι περιπτώσεις που διαφάνηκε ότι, για λόγους ασφαλείας, θα ήταν προτιμότερο να χρησιμοποιηθεί γερανός μεγαλύτερης δυναμικότητας και έτσι ειδοποιούσαν τους ενάγοντες να τους τον διαθέσουν.
Αντεξεταζόμενος είπε ότι το συμβόλαιο που είχε η εναγόμενη ήταν για να αρχίσουν οι εργασίες τον Σεπτέμβριο του 2010 αλλά δεν θυμάται πότε άρχισαν. Μπορεί να έγιναν κάποιες προκαταρκτικές εργασίες περί τον Σεπτέμβριο του 2010 όπως η συναρμολόγηση των πανέλων με τη βοήθεια γερανού.
Είπε επίσης ότι δεν γνωρίζει για τη συμφωνία των διαδίκων και το περιεχόμενο της και αυτή πρέπει να έγινε μεταξύ του κ. Γ. Κατσαμπά και του κ. Αβραάμ. Ο ίδιος είπε στον κ. Αβραάμ να ζητήσει γερανό δυναμικότητας 30 ή 50 τόνων έτσι ώστε ανάλογα με την εργασία να κρινόταν ποιο μηχάνημα θα ήταν κατάλληλο. Σε άλλο σημείο είπε ότι του είπε να ζητήσει μικρό ή μεγάλο γερανό ενώ στη συνέχεια ότι του είπε να ζητήσει προσφορά για όλα τα διαθέσιμα μηχανήματα. Ούτε γνώριζε τί προσφορά ζήτησε ο κ. Αβραάμ ούτε την τελική συμφωνία και κατά πόσο ο γερανός θα πήγαινε και θα ερχόταν στο εργοτάξιο.
Συμφώνησε ότι όταν χρειάζονταν γερανό επικοινωνούσαν με τους ενάγοντες και τους έστελναν, είτε δυναμικότητας 30 τόνων είτε 70 τόνων και είπε ότι αυτοί αποφάσιζαν για τη δυναμικότητα του γερανού εννοώντας τους ενάγοντες.
Ανάφερε επίσης ότι ο χειριστής του γερανού ήταν, κυρίως, ο κ. Παύλος Κατσαμπάς και ερωτούμενος για το τεκμήριο 17 και κατά πόσο ο λόγος που δεν το υπέγραψε ήταν διότι περιλάμβανε υπερωρίες και όχι διότι απειλήθηκε, είπε ότι μάλλον αυτός ήταν ο λόγος διότι δεν είχαν συμφωνία για υπερωρίες.
Σε άλλο σημείο είπε ότι πιστοποιούσε τις ώρες εργασίας του γερανού με την υπογραφή του τιμολογίου και αν ο χειριστής επέμενε να γράψει περισσότερες ώρες τότε δεν υπέγραφε το τιμολόγιο. Μπορεί είπε επίσης κάποιες φορές να διαφωνούσαν στις ώρες εργασίας αλλά στο τέλος συμφωνούσαν σε αυτές αλλά η κύρια διαφωνία τους ήταν τα μεταφορικά.
Περαιτέρω, είπε ότι δεν γνωρίζει άλλη αν υπάρχει άλλη εταιρεία με γερανούς αλλά ανάφερε ότι στο χώρο μόνο η ενάγουσα μπορούσε να έρθει διότι η συνεργασία μαζί της ξεκίνησε από προηγούμενο εργοτάξιο. Πιο κάτω είπε ότι μπορεί να υπάρχουν και άλλες εταιρείες αλλά η ενάγουσα θεωρείτο συνεργάτης της εναγόμενης.
Τέλος, είπε ότι η διαφωνία ήταν τα μεταφορικά και αυτή ξεκίνησε από την αρχή της συνεργασίας τους.
Ο Μ.Υ.2 ανάφερε ότι είναι ο ιδρυτής και μέλος του διοικητικού συμβουλίου της εναγόμενης και τα καθήκοντα του μεταξύ άλλων είναι η γενική επίβλεψη όλων των εργασιών που αναλαμβάνει η εναγόμενη εταιρεία, η σύναψη συμφωνιών και ο έλεγχος των τιμολογίων που εκδίδονται στο όνομα της.
Η εναγόμενη ανάλαβε, είπε, το έργο του διυλιστηρίου της Κανναβιούς το οποίο έπρεπε να παραδώσουν μέχρι τον Απρίλιο του 2011 και την επίβλεψη του ανάθεσε στον Μ.Υ.1. Συζήτησε με το εν λόγω πρόσωπο αναφορικά με τις διάφορες υπεργολαβίες και συμφώνησαν να αναθέσουν τη διεκπεραίωση των εργασιών γερανού στην ενάγουσα με την οποία είχαν συνεργαστεί στο παρελθόν και ο κ. Κάης του ανάφερε ότι είχαν γερανούς δυναμικότητας 30 και 70 τόνων οπότε θα ήταν καλό να ζητήσουν προσφορές και για τους δύο.
Επικοινώνησε με τον Μ.Ε.1 και αφού του εξήγησε τις εργασίες που θα έκαναν του είπε ότι αυτές θα μπορούσαν να πραγματοποιηθούν με γερανό δυναμικότητας 30 τόνων και ζητήθηκε σχετική προσφορά. Οι ενάγοντες απέστειλαν το τεκμήριο 1 για το ποσό των €400 ανά οκτάωρο με ελάχιστη χρέωση τα €200.
Στη συνέχεια ο μάρτυρας αυτός είπε ότι κατά την παραλαβή του δεύτερου τιμολογίου ημερομηνίας 14/10/2010 με αρ. 7402, τεκμήριο 3 τον ενημέρωσε ο Μ.Υ.1 ότι εντόπισε περαιτέρω χρέωση μεταφορικών εξόδων τα οποία δεν είχαν συμφωνηθεί. Από ότι τον ενημέρωσε όταν υπέδειξε αυτό στον χειριστή του γερανού, του είπε ότι αν δεν υπογράψει το τιμολόγιο δεν θα διέθετε ξανά γερανό στους εναγόμενους. Τότε, του έδωσε οδηγίες να το υπογράψει, αφού το πεδίο υπογραφής έφερε ως τίτλο μόνο «παραλήπτης» και ότι θα ξεκαθάριζε το θέμα με τον διευθυντή των εναγόντων.
Σε τηλεφωνική επικοινωνία που είχε με τον Μ.Ε.1, αυτός το διαβεβαίωσε ότι θα διευθετούσε το ζήτημα. Στις 20/10/2010 έδωσε εντολή στο λογιστήριο όπως εξοφληθεί πλήρως το πρώτο τιμολόγιο με αρ. 7232, τεκμήριο 2 αφού αυτό δεν είχε οποιαδήποτε χρέωση μεταφορικών και έλαβαν σχετική απόδειξη την οποία κατάθεσε στο Δικαστήριο ως τεκμήριο 26.
Ο μάρτυρας ανάφερε ότι επαναλήφθηκε το ίδιο με το τιμολόγιο αρ. 7282 ημερομηνίας 22/10/2010, τεκμήριο 4, χρεώθηκαν μεταφορικά και μετά από οδηγίες προς τον Μ.Υ.1 υπογράφτηκε καθότι ο χειριστής επέμενε ότι αν δεν το υπογράψει δεν θα διέθετε ξανά γερανό. Επικοινώνησε εκ νέου με τον κ. Κατασμπά ο οποίος του είπε να αφήσουν το θέμα στο τέλος των εργασιών να το συζητήσουν.
Το θέμα αυτό παρουσιαζόταν σε όλα τα τιμολόγια και έδωσε οδηγίες στον κ. Κάη να τα υπογράφει και θα ξεκαθάριζαν το όλο θέμα στο τέλος. Έδωσε επίσης οδηγίες στο λογιστήριο να μην καταβάλλουν οποιοδήποτε ποσό αντιστοιχεί στα μεταφορικά έξοδα στα τιμολόγια και να πραγματοποιούν πληρωμές έναντι του λογαριασμού που διατηρούσαν οι ενάγοντες στο όνομα των εναγόμενων.
Πέραν των πιο πάνω, ο μάρτυρας ανάφερε ότι σε μετέπειτα στάδιο τον ενημέρωσε ο κ. Κάης ότι οι ενάγοντες πολλές φορές προφασίζονταν ότι δεν είχαν διαθέσιμο γερανό δυναμικότητας 30 τόνων και αναγκαζόταν να χρησιμοποιεί γερανό δυναμικότητας 70 τόνων, τον οποίο οι ενάγοντες χρέωναν σε μεγαλύτερη τιμή ανά ώρα. Λόγω της πίεσης που είχαν να τελειώσουν το έργο εντός τη καθορισμένης προθεσμίας, έδωσε οδηγίες στον κ. Κάη να μην συγκρουστεί περαιτέρω μαζί με τους ενάγοντες αφού κάτι τέτοιο θα επηρέαζε σε μεγάλο βαθμό τον χρόνο παράδοσης του έργου και θα το συζητούσε και αυτό με τον διευθυντή των εναγόντων μετά το πέρας των εργασιών.
Ο μάρτυρας αυτό αναφέρθηκε περαιτέρω στην αντίδραση του στην επιστολή των εναγόντων ημερομηνίας 05/10/2011 για καταβολή του αξιούμενου ποσού και σε τηλεφωνική επικοινωνία που είχε με τον διευθυντή των εναγόντων και ενώ προγραμματίστηκε συνάντηση στα γραφεία των εναγόμενων στη Λεμεσό στις 19/11/2011 για διευθέτηση του όλου ζητήματος τελικά οι ενάγοντες δεν εμφανίστηκαν.
Τέλος, ανάφερε ότι μετά από υπολογισμό του συνολικού ποσού που οι εναγόμενοι κατέβαλαν στους ενάγοντες και της συνολικής χρέωσης μεταφορικών εξόδων που οι ενάγοντες αντισυμβατικά χρέωναν τους εναγόμενους διαφάνηκε ότι οι εναγόμενοι είχαν υπερπληρώσει ποσό ύψους €650,75 το οποίο πρέπει να επιστραφεί στους εναγόμενους και κατάθεσε στο Δικαστήριο σχετική κατάσταση ως τεκμήριο 27.
Αντεξεταζόμενος και ερωτούμενος να πει πώς προέκυψε αυτή η υπερπληρωμή, είπε ότι γινόταν κάποιος πρόχειρος υπολογισμός και πλήρωναν πάντοτε έναντι των εργασιών. Οι πληρωμές ήταν πάντα στρογγυλό ποσό και ότι δεν έκαναν ακριβή υπολογισμό των μεταφορικών για να τα αφαιρέσουν καθότι κατ’ αυτό τον τρόπο σημαίνει ότι θα έφερναν σύγκρουση με τους ενάγοντες.
Είπε επίσης ότι μετά το τέλος του έργου είχε μιλήσει με τον κ. Κατσαμπά για να συναντηθούν και να δουν το όλο ζήτημα και του είπε ότι δεν θα έθετε θέμα και δεν θα απαιτούσε χρήματα για το ότι τους προμήθευαν μεγαλύτερης δυναμικότητας γερανό αλλά θα επέμενε για το θέμα των μεταφορικών. Ανάφερε επίσης ότι δεν γνώριζε τον κ. Κατσαμπά και μόνο τηλεφωνικώς είχαν επικοινωνία.
Όταν του υποβλήθηκε επίσης η θέση ότι σε ορισμένες περιπτώσεις χρειαζόταν γερανός δυναμικότητας 70 τόνων, σύμφωνα με τα λεγόμενα του Μ.Υ.1, συμφώνησε αλλά είπε ότι μπορεί σε ένα 10% των εργασιών να χρειάστηκε αλλά όχι στο 100% των εργασιών και ότι δεν μπορούν να προβλεφθούν τα πάντα.
Θεώρησε επίσης περιττό είπε να στείλει τη διαμαρτυρία του για τα μεταφορικά και γραπτώς καθώς είχαν καλές σχέσεις και συνεργασία στο έργο.
Όπως προκύπτει από τα πιο πάνω και την όλη μαρτυρία η οποία τέθηκε ενώπιον μου, είναι κοινό έδαφος ότι οι διάδικοι κατά τον ουσιώδη χρόνο είχαν συνεργασία μεταξύ τους και οι ενάγοντες παρείχαν στους εναγόμενους υπηρεσίες γερανού για το έργο το οποίο ανέλαβαν και συγκεκριμένα την ανέγερση του διυλιστηρίου Κανναβιούς. Είναι επίσης κοινό έδαφος ότι για τις υπηρεσίες που οι ενάγοντες πρόσφεραν εξέδιδαν τιμολόγια τα οποία περιλάμβαναν τις ώρες εργασίας του γερανού και αφού ελέγχονταν υπογράφονταν από τον υπεύθυνο του εργοταξίου, τον Μ.Υ.1 με την εξουσιοδότηση των εναγόμενων. Επίσης, προκύπτει και είναι κοινό έδαφος ότι οι εναγόμενοι έχουν καταβάλει μέχρι σήμερα για όλες τις υπηρεσίες που οι ενάγοντες τους πρόσφεραν το συνολικό ποσό των €29,923.00.
Η κύρια διαφορά των διαδίκων είναι ότι τα τιμολόγια με αρ. 7442, 7509, 7510 και 7513, τεκμήρια 16-19 για τα οποία οι ενάγοντες αξιώνουν πληρωμή και απόφαση περιλαμβάνουν χρεώσεις μεταφορικών εξόδων του γερανού στο χώρο του εργοταξίου για τις οποίες ουδέποτε είχαν συμφωνήσει και αποδεκτεί το ίδιο και τα προηγούμενα τιμολόγια που εκδόθηκαν και ότι το όλο θέμα θα διευθετείτο στο τέλος. Επίσης, θα πρέπει να ανευρεθεί ως ζήτημα πραγματικού γεγονότος κατά πόσο οι πληρωμές που γίνονταν ήταν έναντι του λογαριασμού με τους ενάγοντες ή ήταν προς εξόφληση των προηγούμενων τιμολογίων και κατά πόσο, αν ευσταθεί η θέση των εναγόμενων ότι ουδέποτε αποδέχτηκαν τη χρέωση των μεταφορικών, με τις πληρωμές που έκαναν προκύπτει υπερπλήρωμη ως το ποσό που αξιώνουν με την ανταπαίτηση τους.
Ως εκ τούτου, επιβάλλεται να προχωρήσω με την αξιολόγηση της ενώπιον μου τεθείσας μαρτυρίας για να καταλήξω σε ευρήματα πραγματικών γεγονότων της παρούσας υπόθεσης.
Είχα την ευκαιρία και παρακολούθησα με προσοχή όλους τους μάρτυρες κατά την κατάθεση τους στο Δικαστήριο από το εδώλιο του μάρτυρα και είμαι σε θέση να αξιολογήσω την μαρτυρία τους. Κατά την αξιολόγηση της μαρτυρίας τους λαμβάνω υπόψη μου τον τρόπο που οι εν λόγω μάρτυρες απαντούσαν τις ερωτήσεις που τους υποβάλλονταν, τις αντιδράσεις τους και γενικά την όλη συμπεριφορά τους από το εδώλιο του μάρτυρα. Περαιτέρω, λαμβάνω υπόψη μου το περιεχόμενο τόσο της προφορικής τους μαρτυρίας όσο και της έγγραφης μαρτυρίας που οι ίδιοι κατέθεσαν στο Δικαστήριο και έχω υπόψη μου και τις αρχές της νομολογίας αναφορικά με την κρίση της αξιοπιστίας ενός μάρτυρα (βλ. Χρίστου v. Ηροδότου κ.α. (2008) 1 Α.Α.Δ. 676, Σάντης v. Χατζηβασιλείου κ.α. (2009) 1 Α.Α.Δ. 288 και Αθανασίου κ.α. v. Κουνούνη (1997) 1 Α.Α.Δ. 614.). Eπίσης, παραπέμπω στην Χάρης Χρίστου v. Ευγενείας Khoreva (2002) 1A A.A.Δ. 454 στην οποία αναφέρεται ότι η επιλεκτική αποδοχή μέρους της μαρτυρίας του μάρτυρος δεν είναι επιλήψιμη αρκεί αυτό να δικαιολογείται και να επεξηγείται(βλ. επίσης Kades v. Nicolaou and Another (1986) 1 C.L.R. 212, 216, Agapiou v. Panayiotou (1988) 1 C.L.R. 257, 263 και Ιωάννου ν. Κουννίδη (1998) 1 Α.Α.Δ. 1215).
Περαιτέρω, λαμβάνω υπόψη μου ότι η αξιολόγηση της μαρτυρίας γίνεται με βάση τα επίδικα θέματα όπως καθορίζονται από τις έγγραφες προτάσεις. Το Δικαστήριο δεν μπορεί να επεκταθεί στην επίλυση ζητημάτων που δεν περιλαμβάνονται στα δικόγραφα (βλ. Γιώργος Μελάς v. Κυριάκου Κυριάκου (2003) 1Β Α.Α.Δ. 826).
Έχω διεξέλθει με πολλή προσοχή της μαρτυρίας του Μ.Ε.1 και βασικού μάρτυρα των εναγόντων και αφού έλαβα υπόψη μου και όλα τα σχετικά τεκμήρια που τέθηκαν ενώπιον μου και όλη την υπόλοιπη μαρτυρία, κρίνω ότι μπορώ να βασιστώ στη μαρτυρία του και να εξάξω ασφαλή ευρήματα πραγματικών γεγονότων.
Κατ’ αρχή ο μάρτυρας αυτός μου έκανε καλή εντύπωση από το εδώλιο του μάρτυρα, απαντούσε τις ερωτήσεις που του υποβάλλονταν με αμεσότητα και πάσα λεπτομέρεια για τον τρόπο συνεργασία των εναγόντων με τους εναγόμενους και σε κανένα σημείο της μαρτυρίας του υπέπεσε σε αντιφάσεις ή διαφοροποίησε τις αρχικές του τοποθετήσεις.
Επεξήγησε το τεκμήριο 1, την προσφορά την οποία απέστειλε προς τους εναγόμενους και είπε ότι αυτό έγινε κατόπιν παράκλησης των εναγόμενων και με την προϋπόθεση ότι ο γερανός θα έμενε στο εργοτάξιο καθόλη τη διάρκεια του έργου. Είναι προφανές, τόσο από το περιεχόμενο του τεκμηρίου 1 όσο και από την υπόλοιπη μαρτυρία ότι αυτό δεν αποτελεί από μόνο του μια ολοκληρωμένη και σαφή συμφωνία μεταξύ των διαδίκων. Πέραν από το ποσό της χρέωση του γερανού δυναμικότητας 30 τόνων ανά ώρα και την ελάχιστη και μέγιστη χρέωση ανά ημέρα δεν αναφέρει οτιδήποτε άλλο όπως π.χ κατά πόσο αυτός θα ήταν μόνιμα στο εργοτάξιο ή αν θα μεταφερόταν και σε αυτή την περίπτωση κατά πόσο δεν θα υπήρχε οποιαδήποτε επιπλέον χρέωση.
Η πλευρά της υπεράσπισης επικεντρώθηκε στο δώσει διάφορες ερμηνείες στο τεκμήριο 1 για να καταδείξει ότι η συμφωνία των διαδίκων ήταν για γερανό δυναμικότητας 30 τόνων και όχι 70 τόνων και ότι στη χρέωση δεν θα περιλαμβάνονταν έξοδα μεταφοράς του. Κάτι τέτοιο δεν μπορεί να προκύψει από το τεκμήριο 1 και θα πρέπει να εξεταστούν τα πλαίσια στα οποία έγινε και το τι διαμείφθηκε μεταξύ των μερών.
Επί αυτού αποδέχομαι τη θέση του Μ.Ε.1 ότι το τεκμήριο 1 έγινε κατόπιν απαίτησης των εναγόμενων αφού αυτό που του ζητήθηκε ήταν προσφορά για ένα τέτοιο γερανό ο οποίος θα ήταν μόνιμα εγκατεστημένος στο εργοτάξιο. Ήταν είπε αυτό που αρχικά είχαν συμφωνήσει αλλά στην πορεία όταν αντιλήφθηκαν ότι αυτό δεν ήταν συμφέρον προς τους εναγόμενους η συμφωνία αυτή διαφοροποιήθηκε. Άλλωστε και ο Μ.Υ.2 σε κάποιο σημείο της μαρτυρίας του είπε ότι η φύση της εργασίας που χρειάζονταν τον γερανό δεν απαιτούσε την καθημερινή χρήση του αφού αυτός θα χρησιμοποιείτο για το στήσιμο και μεταφορά των καλουπιών και των πανέλων όπως τα ονομάζουν.
Επίσης, αποδέχομαι τη θέση του μάρτυρα ότι ουδέποτε του ζητήθηκε η άποψη του για το μέγεθος του γερανού που θα χρειάζονταν οι εναγόμενοι ούτε του αποστάλθηκαν οποιαδήποτε σχέδια για να δει. Στη μαρτυρία του ο Μ.Υ.2, που ήταν αυτός που μίλησε με τον μάρτυρα αυτό για την προσφορά δεν ήταν σε θέση να πει κατά πόσο του απέστειλε οποιαδήποτε σχέδια και διερωτώμαι πως θα ήταν δυνατό για τον μάρτυρα αυτό να εκφέρει άποψη για το μέγεθος του γερανού που θα χρειάζονταν οι εναγόμενοι.
Ως εκ τούτου, προκύπτει ότι στη συνέχεια οι ενάγοντες πρόσφεραν τις υπηρεσίες τους ανάλογα με τις απαιτήσεις των εναγομένων και όταν τις ζητούσαν και όπως προκύπτει από τα τιμολόγια και την υπόλοιπη μαρτυρία του μάρτυρα αυτού, ορισμένες φορές χρησιμοποιείτο γερανός 30 τόνων και άλλες γερανός 70 τόνων με ανάλογη χρέωση ανά ώρα. Αποδέχομαι αυτή τη θέση του μάρτυρα καθώς επίσης και τη θέση του ότι οι εναγόμενοι ουδέποτε διαμαρτυρήθηκαν για οποιεσδήποτε χρεώσεις περιλαμβάνονταν στα τιμολόγια τα οποία εξέδιδαν.
Όπως προκύπτει όλα τα τιμολόγια, πλην του τεκμηρίου 17, είναι υπογραμμένα από τον Μ.Υ.1 και όπως θα διαφανεί και κατωτέρω κατά την αξιολόγηση της μαρτυρίας των μαρτύρων υπεράσπισης, οι συνθήκες και οι λόγοι υπογραφής τους εκ μέρους της εναγόμενης, δεν μπορούν να γίνουν αποδεκτά.
Πέραν τούτου, όπως αναφέρθηκε και ανωτέρω το συνολικό ποσό πληρωμής από τους εναγόμενους το οποίο δεν αμφισβητήθηκε ανέρχεται σε €29,923 και αποδέχομαι τη θέση του μάρτυρα αυτού ότι με αυτό το ποσό εξοφλήθηκαν πλήρως τα τιμολόγια τεκμήρια 2-15. Παρά το ότι δεν επιτράπηκε η κατάθεση των σχετικών αποδείξεων πληρωμής που να καταδεικνύουν ότι οι πληρωμές αυτές αφορούσαν εξόφληση των εν λόγω τιμολογίων λόγω του ότι αυτές δεν αποκαλύφθηκαν ενόρκως, εντούτοις με μια πρόσθεση των ποσών αυτών των τιμολογίων εξάγεται ακριβώς το πιο πάνω ποσό που οι εναγόμενοι κατέβαλαν. Άλλωστε, οι εναγόμενοι που ισχυρίστηκαν ότι οι πληρωμές αυτές γίνονταν έναντι, όπως θα διαφανεί και κατωτέρω, δεν παρουσίασαν οποιοδήποτε στοιχείο που να καταδεικνύει κάτι τέτοιο ή ανάφεραν κάτι συγκεκριμένο αναφορικά με τον τρόπο που γίνονταν οι πληρωμές και πώς προκύπταν τα ποσά που πλήρωναν.
Επίσης, ο μάρτυρας εξήγησε για ποιο λόγο το τεκμήριο 17 είναι ανυπόγραφο και είπε ότι ο λόγος ήταν διότι σε αυτό περιλαμβάνονταν υπερωρίες και εξήγησε το περιστατικό που έλαβε χώρα την ημέρα εκείνη και ο Μ.Υ.1 δεν είχε εξουσιοδότηση να το υπογράψει.
Έχοντας υπόψη μου όλα τα πιο πάνω, κρίνω ότι μπορώ να αποδεκτώ τη μαρτυρία του μάρτυρα αυτού και την αποδέχομαι στην ολότητα της μαζί με όλα τα σχετικά τεκμήρια τα οποία κατάθεσε.
Ο Μ.Ε.2 μου έκανε επίσης καλή εντύπωση από το εδώλιο του μάρτυρα, ο οποίος εξήγησε τη διαδικασία παροχής των υπηρεσιών προς τους εναγόμενους και τον τρόπο τιμολόγησης τους. Ήταν ο χειριστής του γερανού και γνώστης της όλης διαδικασίας που ακολουθείτο. Ο μάρτυρας αυτός ήταν σταθερός στην εκδοχή που παρουσίασε στο Δικαστήριο και εξήγησε το περιεχόμενο των τιμολογίων που ο ίδιος παρέδωσε στον Μ.Υ.1 και αφού ελέγχονταν από εκείνον και συζήτησαν για περιεχόμενο τους τα υπέγραφε.
Αποδέχομαι τη θέση του ότι ουδέποτε ο Μ.Υ.1 ή οποιοσδήποτε άλλος διαμαρτυρήθηκε για τη χρέωση μεταφορικών, τα οποία όπως ανάφερε ήταν σε γνώση τους και στα πλαίσια της συμφωνίας τους.
Δεν έχω διαπιστώσει κάτι μεμπτό στη μαρτυρία του μάρτυρα αυτού και τυχόν αδυναμίες σε επιμέρους αναφορές του, δεν είναι ικανές να κλονίσουν την αξιοπιστία του επί της εκδοχής του και ιδιαίτερα επί της θέσης του ότι ο Μ.Υ1 αφού έλεγχε τα τιμολόγια και το περιεχόμενο του τα υπέγραφε χωρίς να διαμαρτυρηθεί στον ίδιο για την χρέωση των μεταφορικών ή για οποιαδήποτε άλλη χρέωση.
Να σημειωθεί επίσης ότι εκείνο που υποβλήθηκε στο μάρτυρα για την υπογραφή των τιμολογίων από τον Μ.Υ.1 ήταν ότι αυτός το έκανε ως παραλήπτης μόνο των τιμολογίων και ουδέποτε υποβλήθηκε στο μάρτυρα αυτό η θέση ότι ο Μ.Υ.1 εξαναγκαζόταν να τα υπογράψει από το μάρτυρα αυτό, όπως προωθήθηκε από την υπεράσπιση και θα διαφανεί κατωτέρω κατά την αξιολόγηση της μαρτυρίας της.
Από την αντίπερα όχθη, η εκδοχή η οποία παρουσιάστηκε στο Δικαστήριο από την υπεράσπιση παρουσιάζει σοβαρές αδυναμίες, κενά και αντιφάσεις καθώς επίσης δεν συνάδει και με την λογική γι αυτό δεν μπορεί να γίνει αποδεκτή. Αντιλαμβανόμενοι ότι θα έπρεπε να εξηγηθεί το γεγονός ότι τα τιμολόγια υπογράφονταν από την εκπρόσωπο της εναγομένης, προώθησαν αντιφατικές και διαφορετικές εκδοχές. Ισχυρίστηκαν ότι το έκαναν εκβιαστικά και κατόπιν απειλών από τους ενάγοντες και συγκεκριμένα από τον Μ.Ε.2, θέση η οποία ουδέποτε υποβλήθηκε στο μάρτυρα εκείνο αλλά ούτε δικογραφείται τέτοιος ισχυρισμός. Επίσης, η θέση τους ότι οι πληρωμές που έκαναν ήταν έναντι των τιμολογίων που εκδίδονταν και ότι από τα ποσά αυτών αφαιρείτο ένα ποσό για τα μεταφορικά δεν τεκμηριώνεται.
Αξιολογώντας ξεχωριστά το κάθε μάρτυρα υπεράσπισης και ξεκινώντας από τον Μ.Υ.1, αυτός δεν μου έκανε καλή εντύπωση από το εδώλιο του μάρτυρα και κρίνω ότι ο σκοπός της μαρτυρίας του ήταν να βοηθήσει την εκδοχή των εναγομένων και εργοδοτών του.
Προσπάθησε να περιπλέξει τα πράγματα και εισήλθε σε τεχνικά θέματα καταθέτοντας τα αρχιτεκτονικά σχέδια και προσπαθώντας να καταδείξει ότι για τις ανάγκες του εργοταξίου δεν απαιτείτο γερανός δυναμικότητας πέραν των 30 τόνων και ότι είναι οι εναγόμενοι που τους προμήθευαν γερανό 70 τόνων για να τους χρεώνουν περισσότερα.
Επιχείρησε επίσης να αναφερθεί στο τεκμήριο 1 για να ισχυριστεί ότι αυτό αποτελούσε τη συμφωνία των διαδίκων, να αναφερθεί στους όρους της συμφωνίας αυτής ενώ στην πορεία διαφάνηκε ότι δεν ήταν αυτός που είχε μιλήσει με τον Μ.Ε.1 αλλά ο Μ.Υ.2 και δεν γνώριζε τι διαμείφθηκε μεταξύ τους ούτε τελικά σε ποια συμφωνία είχαν καταλήξει.
Παραδέχθηκε ότι στο εργοτάξιο ερχόταν γερανός δυναμικότητας 30 και 70 τόνων και όχι 50 τόνων όπως αναφέρεται στην Έκθεση Υπεράσπισης των εναγόμενων.
Επιχείρησε να δικαιολογήσει την υπογραφή των τιμολογίων λέγοντας ότι το έπραττε διότι ο Μ.Ε.2 τους απειλούσε ότι αν δεν το πράξει δεν τα θα τους ξαναπάρουν γερανό ενώ αυτός διαφωνούσε με τη χρέωση των μεταφορικών καθώς επίσης οι ενάγοντες τους παρείχαν μεγαλύτερης δυναμικότητας γερανό ενώ ζητούσαν μικρότερης. Η θέση αυτή, όπως έχει αναφερθεί και ανωτέρω, ουδέποτε υποβλήθηκε στους μάρτυρες εναγόντων για να τοποθετηθούν ούτε δικογραφούνται τέτοιοι ισχυρισμοί. Εκείνο που αναφέρεται μόνο στην Έκθεση Υπεράσπισης είναι ότι οι ενάγοντες τους υποχρέωναν να αποδεχθούν γερανό 50 τόνων αντί 30 που ήταν η συμφωνία τους και επιφυλάσσονταν να αναφερθούν στις περιπτώσεις που δεν ήταν αναγκαία η χρησιμοποίηση γερανού δυναμικότητας 50 τόνων. Πουθενά δεν αναφέρονται στις συνθήκες και λόγους υπογραφής των τιμολογίων όπως προσπάθησαν να παρουσιάσουν στο Δικαστήριο αλλά ούτε φαίνεται να έχουν οποιοδήποτε παράπονο για την χρησιμοποίηση γερανού πέραν των 30 τόνων.
Ενώ προσπάθησε να παρουσιάσει τους λόγους υπογραφής των τιμολογίων ως ανωτέρω, διαφάνηκε ότι αυτοί δεν υποστηρίζονται από άλλη μαρτυρία ή τα τιμολόγια καθώς επίσης και από τη δική του μαρτυρία. Συγκεκριμένα, διαφάνηκε ότι το τιμολόγιο, τεκμήριο 17 δεν το υπέγραψε και στη συνέχεια οι ενάγοντες συνέχιζαν να τους παράσχουν υπηρεσίες γερανού παρά τη μη υπογραφή του. Επίσης, ο ίδιος είπε ότι δεν το υπέγραψε διότι μάλλον θα διαφωνούσε με αυτό. Περαιτέρω και ερωτούμενος να πει αν σε περίπτωση που ο χειριστής έγραφε περισσότερες ώρες θα υπέγραφε το τιμολόγιο, είπε ότι δεν θα το υπέγραφε. Πώς είναι δυνατό να υπέγραφε τιμολόγια τα οποία περιλάμβαναν όχι μόνο χρεώσεις μεταφορικών αλλά και μεγαλύτερες χρεώσεις που αφορούσαν γερανό δυναμικότητας 70 τόνων ενώ αυτοί ζητούσαν γερανό 30 τόνων;
Πέραν των πιο πάνω, η θέση του για τους λόγους που συνέχιζαν τη συνεργασία με τους ενάγοντες είναι αόριστες και αλληλοσυγκρουόμενες και δεν πείθουν. Δεν γνώριζε να πει κατά πόσο υπήρχε άλλη εταιρεία που παρείχε υπηρεσίες γερανού και αν υπήρχε στην κυρίως εξέταση του είπε ότι αναγκάστηκαν να συνεχίσουν με τους ενάγοντες για να μην καθυστερήσει το έργο ενώ στην αντεξέταση του είπε ότι οι ενάγοντες ήταν συνεργάτες τους αφού συνεργάστηκαν και σε άλλο έργο.
Είπε περαιτέρω ότι η συνεργασία τους δεν ήταν καλή από την αρχή και διερωτώμαι πώς είναι δυνατό να υπήρχε αυτή η συνεργασία, οι ενάγοντες να τους χρεώνουν μεταφορικά τα οποία δεν αποδέχονταν, να τους παρέχουν γερανό μεγαλύτερης δυναμικότητας για να τους χρεώνουν περισσότερα από ότι συμφώνησαν, να τους εκβίαζαν να υπογράφουν τα τιμολόγια με τις χρεώσεις που τους έκαναν και εντούτοις να συνεχίζουν να συνεργάζονται μαζί τους; Οι δικαιολογίες οι οποίες ο μάρτυρας αυτός δίνει δεν πείθουν και ούτε μπορεί να σταθούν στη λογική.
Έχοντας υπόψη μου όλα τα πιο πάνω και το υπόλοιπο περιεχόμενο της μαρτυρίας του μάρτυρα αυτού, το Δικαστήριο δεν μπορεί να βασιστεί σε αυτή και να εξάξει ασφαλή ευρήματα γεγονότων γι αυτό απορρίπτεται στην ολότητα της.
Ο Μ.Υ.2 κατάθεσε ως μέλος του διοικητικού συμβουλίου των εναγομένων και το πρόσωπο το οποίο σύναψε συμφωνία με τους ενάγοντες για την παροχή υπηρεσιών γερανού. Προσπάθησε βασιζόμενος στο τεκμήριο 1 να καταδείξει ότι δεν είχε συμφωνηθεί η χρέωση μεταφορικών εξόδων του γερανού στο εργοτάξιο και ότι η συμφωνία των διαδίκων αφορούσε γερανό δυναμικότητας 30 τόνων και όχι 70 τόνων που οι ενάγοντες τους προμήθευαν.
Έχω διεξέλθει της μαρτυρίας του, έλαβα υπόψη μου το περιεχόμενο της και την όλη στάση του μάρτυρα αυτού από το εδώλιο του μάρτυρα και κρίνω ότι δεν μπορώ να την αποδεκτώ. Αυτή παρουσιάζει σοβαρές αδυναμίες, κενά και δεν συνάδει με τα τεκμήρια τα οποία βρίσκονται ενώπιον του Δικαστηρίου.
Όπως έχει αναφερθεί και σε άλλο σημείο της παρούσας απόφασης, το τεκμήριο 1 δεν μπορεί να αποτελεί ολοκληρωμένη και σαφή συμφωνία των μερών. Αυτό περιλαμβάνει μόνο το ποσό χρέωσης γερανού δυναμικότητας 30 τόνων και τίποτε άλλο. Καθίσταται σημαντικό να εξεταστεί το τί διαμείφθηκε μεταξύ του μάρτυρα αυτού και του Μ.Ε.1 και προέκυψε το τεκμήριο 1. O μάρτυρας αυτός είπε ότι ζήτησε γερανό δυναμικότητας 30 τόνων ή 70 τόνων κατόπιν διαβούλευσης με τον κ. Κάη. Παρόλα αυτά ο κ. Κάης στη μαρτυρία του δεν ήταν σε θέση να επιβεβαιώσει τη δυναμικότητα γερανού που αποφασίστηκε ότι χρειάζονταν λέγοντας σε κάποιο στάδιο ότι ζήτησε μικρό και μεγάλο γερανό ενώ στην Έκθεση Υπεράσπισης γίνεται λόγο για προμήθεια γερανού 50 τόνων.
Επίσης, ο μάρτυρας αυτός είπε ότι είναι ο ίδιος ο Μ.Ε.1 που του είπε ότι θα χρειάζονταν γερανό δυναμικότητας 30 τόνων και γι αυτό δόθηκε προσφορά για αυτό το γερανό. Παρόλα αυτά δεν προκύπτει πώς είναι δυνατό ο Μ.Ε.1 χωρίς να επιθεωρήσει το χώρο και χωρίς να έχει τα σχέδια του έργου, τα οποία ο μάρτυρας αυτός είπε ότι δεν θυμάται αν του τα έδωσε να μπορεί να βγάλει ένα τέτοιο συμπέρασμα. Περαιτέρω, φαίνεται και προκύπτει ότι η όλη συζήτηση έγινε τηλεφωνικώς και διερωτώμαι πώς και πού θα μπορούσε ο μάρτυρας αυτός να δώσει τέτοια σχέδια.
Επομένως, θεωρώ ότι μπορώ να βασιστώ στην εκδοχή του Μ.Ε.1 για τί ακριβώς έγινε κατά το στάδιο της αρχικής αυτής συμφωνίας των διαδίκων και ότι αυτή θα περιλάμβανε την μόνιμη εγκατάσταση του γερανού στο εργοτάξιο γι αυτό και στο τεκμήριο 1 δεν γίνεται αναφορά σε μεταφορικά έξοδα.
Πέραν των πιο πάνω, ο μάρτυρας αυτός επιχείρησε να καταδείξει τη διαφωνία του με την χρέωση των μεταφορικών από το 2ον τιμολόγιο και μετέπειτα και ότι έκανε παραστάσεις στον Μ.Ε.1 και είχαν συμφωνήσει ότι θα διευθετούσαν το όλο θέμα στο τέλος. Παρόλα αυτά τα γεγονότα που είναι ενώπιον μου δεν υποστηρίζουν ούτε καταδεικνύουν κάτι τέτοιο. Ουδεμία αλληλογραφία ανταλλάγηκε για το θέμα αυτό και ουδεμία υποσημείωση καταγράφεται στην παραλαβή των τιμολογίων τα οποία περιλάμβαναν και χρεώσεις μεταφορικών. Η μόνη αντίδραση των εναγόμενων ήταν μετά το τέλος των εργασιών και όταν οι ενάγοντες αξίωσαν την πληρωμή των απλήρωτων τιμολογίων, προβάλλοντας παράλληλα και τη θέση ότι τους εξανάγκαζαν να αποδέχονται γερανό μεγαλύτερης δυναμικότητας. Εντούτοις, προκύπτει από τη μαρτυρία του μάρτυρα αυτού να μην υπάρχει οποιοδήποτε παράπονο ή αξίωση για αυτές τις χρεώσεις.
Η θέση του μάρτυρα αυτού επίσης ότι οι πληρωμές που γίνονταν ήταν έναντι των εκδιδόμενων τιμολογίων και από αυτές υπολογιζόταν ένα ποσό για τα μεταφορικά με τα οποία δεν συμφωνούσαν και αφαιρείτο, δεν τεκμηριώνεται ούτε και αποδεικνύεται. Φαίνεται και προκύπτει ότι για κάθε πληρωμή εκδιδόταν απόδειξη από τους ενάγοντες. Ο μάρτυρας προτίμησε να παρουσιάσει μόνο την απόδειξη εξόφλησης του πρώτου τιμολογίου, τεκμήριο 2 και όπως προκύπτει το έκανε αυτό διότι αυτό ευνοούσε την εκδοχή των εναγόμενων αφού στο τιμολόγιο αυτό δεν περιλαμβάνεται χρέωση μεταφορικών. Γιατί δεν παρουσίασε και τις υπόλοιπες αποδείξεις για να διαφανούν τα ακριβή ποσά πληρωμών και τί αυτά αφορούσαν;
Οι μέχρι στιγμής πληρωμές συνάδουν και αντιστοιχούν με τα τιμολόγια τεκμήρια 2 – 15. Αν αφαιρείτο κάποιο ποσό από τα τιμολόγια αυτά δεν θα ήταν δυνατό να αντιστοιχεί το συνολικό ποσό πληρωμών με αυτά. Περαιτέρω, ο μάρτυρας δεν ήταν σε θέση να εξηγήσει και να αναφέρει στο Δικαστήριο τα ακριβή ποσά των πληρωμών που έκαναν κάθε φορά και πώς υπολογιζόταν το ποσό που αφαιρούσαν. Επιπρόσθετα δεν επεξηγείται πώς προκύπτει και η υπερπληρωμή του ποσού των €650,75 που αξιώνουν ανταπαιτητικώς οι εναγόμενοι.
Πέραν των πιο πάνω, ο μάρτυρας αυτός χαρακτήρισε τη συνεργασία των εναγόμενων με τους ενάγοντες καλή. Πώς είναι δυνατό να είχαν καλή συνεργασία και εξυπηρέτηση τη στιγμή που κατά τη θέση του τους χρέωναν πέραν των συμφωνηθέντων και τους παρείχαν εκβιαστικά γερανό μεγαλύτερης δυναμικότητας; Ταυτόχρονα τους απειλούσαν και τους εκβίαζαν ότι αν δεν υπέγραφα τα τιμολόγια δεν θα τους ξαναέπαιρναν γερανό.
Ούτε η δικαιολογία ότι θα καθυστερούσε το έργο γι αυτό και δεν αποτάθηκαν σε άλλη εταιρεία για την προμήθεια υπηρεσιών γερανού ενέχει πειστικότητα υπό τις περιστάσεις. Το πρόβλημα, σύμφωνα με το μάρτυρα ξεκίνησε από την έκδοση του δεύτερου τιμολογίου στις 14/10/2010 ενώ η συνεργασία τους διήρκεσε για περίοδο 8 περίπου μηνών και μέχρι και τον Απρίλιο του 2011. Αν πράγματι επικρατούσε αυτή η κατάσταση στη συνεργασία με τους ενάγοντες, λογικό ήταν να την διακόψουν και όχι οι εναγόμενοι να συνεχίζουν να λαμβάνουν τις υπηρεσίες τους, να αποδέχονται και να υπογράφουν τα εκδιδόμενα τιμολόγια και ταυτόχρονα να τα εξοφλούν, όπως σαφέστατα προκύπτει.
Αν οι εναγόμενοι θεωρούσαν ότι δεν θα έπρεπε να καταβάλλουν και τα έξοδα μεταφοράς του γερανού προς το εργοτάξιο όφειλαν να διευθετήσουν το θέμα από την αρχή και όχι να αναμένουν στο τέλος, μετά και από την όλη στάση και συμπεριφοράς τους. Ούτε έχει καταδειχθεί ότι η χρέωση αυτή δεν ενδείκνυται ή είναι εντελώς παράλογη λαμβάνοντας υπόψη και της διαδικασίας που απαιτείται να μεταφερθεί ο γερανός στο εργοτάξιο όπως την εξήγησαν οι μάρτυρες εναγόντων.
Λαμβάνοντας υπόψη μου όλα τα ανωτέρω και το υπόλοιπο περιεχόμενο της μαρτυρίας του μάρτυρα αυτού, αυτή δεν μπορεί να γίνει αποδεκτή και απορρίπτεται.
Έχοντας υπόψη μου την πιο πάνω αξιολόγηση της μαρτυρίας, την μαρτυρία η οποία αποτέλεσε κοινό έδαφος των διαδίκων και την μαρτυρία η οποία παρέμεινε αναντίλεκτη και το Δικαστήριο μπορεί να βασιστεί σε αυτή, τα πιο πάνω αποτελούν τα ευρήματα πραγματικών γεγονότων της παρούσας υπόθεσης:
Η ενάγουσα αποτελεί εταιρεία περιορισμένης ευθύνης η οποία ασχολείται με την παροχή υπηρεσιών γερανών, ανυψωτικών μηχανημάτων και συναφών εργασιών.
Η εναγόμενη αποτελεί επίσης εταιρεία περιορισμένης ευθύνης και ασχολείται μεταξύ άλλων με την ανάληψη και εκτέλεση εργοληπτικών εργασιών και κατά τον ουσιώδη χρόνο είχε αναλάβει την κατασκευή διυλιστηρίου νερού στο χωριό Κανναβιού της επαρχίας Πάφου. Η επίβλεψη του συγκεκριμένου έργου ανατέθηκε από την εναγόμενη στον κ. Λεωνίδα Κάη, Πολιτικό Μηχανικό και ο οποίος ήταν εργοδοτούμενος της εναγόμενης και ο υπεύθυνος του εργοταξίου.
Για την εκτέλεση των εργασιών της εναγόμενης απαιτείτο η χρήση γερανού για την συναρμολόγηση και στήσιμο των καλουπιών και των πανέλων. Κατά τον Αύγουστο του 2010 ζητήθηκε αρχικά προσφορά από την ενάγουσα για το κόστος παροχής υπηρεσιών γερανού δυναμικότητας 30 τόνων, ο οποίος θα ήταν μόνιμα εγκατεστημένος στο εργοτάξιο των εναγόμενων για περίοδο τριών μηνών. Η ενάγουσας κατόπιν τούτου και τηλεφωνικής επικοινωνίας με τον Μ.Υ.2 απέστειλε την προσφορά της, το τεκμήριο 1 το οποίο περιλάμβανε το κόστος των εν λόγω υπηρεσιών το οποίο ανερχόταν σε €400 ανά οκτάωρο πλέον το Φ.Π.Α. και με ελάχιστη χρέωση ανά ημέρα €200.
Περί τον Σεπτέμβριο του 2010 παρασχέθηκαν από τους ενάγοντες υπηρεσίες γερανού για τη συναρμολόγηση και στήσιμο καλουπιών και στις 24/09/2016 εκδόθηκε το τιμολόγιο με αρ. 7232 – τεκμήριο 2 για το ποσό των €2587,50 το οποίο εξοφλήθηκε πλήρως από τους εναγόμενους στις 20/10/2010 με την απόδειξη αρ. 6990 – τεκμήριο 26.
Στην πορεία διαφάνηκε ότι θα ήταν ασύμφορο για τους εναγόμενους να παραμένει μόνιμα ο γερανός στο εργοτάξιο ενόψει και της φύσης των εργασιών για τις οποίες θα απαιτείτο και συμφωνήθηκε όπως αυτός μεταφέρεται όταν οι εναγόμενοι τον ζητούσαν και συμφωνήθηκε ότι θα χρεώνονταν και έξοδα μεταφοράς του γερανού κάθε φορά.
Οι ενάγοντες για την περίοδο μεταξύ Οκτωβρίου του 2010 και Απριλίου του 2011 παρείχαν υπηρεσίες γερανού στο εργοτάξιο των εναγόμενων με γερανό δυναμικότητας 30 τόνων και 70 τόνων, ανάλογα με τις απαιτήσεις των εναγόμενων. Μετά το τέλος κάθε υπηρεσίας ή εργασίας εξέδιδαν τιμολόγια τα οποία παραλάμβανε και υπέγραφε ο κ. Λεωνίδας Κάης, υπεύθυνος των εναγόμενων στο εργοτάξιο και εκ μέρους των εναγόμενων.
Οι εναγόμενοι έχουν πληρώσει στους ενάγοντες μέχρι σήμερα το συνολικό ποσό των €29.923,00 το οποίο αντιστοιχεί στα τιμολόγια τεκμήρια 2-15 και προς εξόφληση αυτών.
Πέραν των πιο πάνω, εκδόθηκαν και τα τιμολόγια με αρ. 7442, ημερομηνίας 28/03/2011 για το ποσό των €1569,75 (τεκμήριο 16), με αρ. 7509, ημερομηνίας 01/04/2011 για το ποσό των €1035,00 (τεκμήριο 17), με αρ. 7510, ημερομηνίας 14/04/2011 για το ποσό των €1466,25 (τεκμήριο 18) και με αρ. 7513, ημερομηνίας 20/04/2011 για το ποσό των €1121,25 (τεκμήριο 19).
Όλα τα πιο πάνω τιμολόγια παραδόθηκαν στον κ. Λεωνίδα Κάη και υπογράφηκαν πλην του τεκμηρίου 17 το οποίο περιλάμβανε μια χρέωση ύψους €150 για υπερωρίες και για τις οποίες δεν είχε εξουσιοδότηση να υπογράψει.
Το συνολικό ποσό των πιο πάνω τιμολογίων ανέρχεται στα €5,192.25, ποσό το οποίο παραμένει απλήρωτο και ανεξόφλητο.
Έχοντας υπόψη μου τα πιο πάνω ευρήματα πραγματικών γεγονότων θα προχωρήσω να εξετάσω κατά πόσο οι ενάγοντες απέδειξαν την απαίτηση τους.
Είναι προφανές από τα πιο πάνω γεγονότα ότι οι ενάγοντες παρείχαν τις συγκεκριμένες υπηρεσίες στους εναγόμενους κατόπιν απαίτησης των τελευταίων, υπηρεσίες τις οποίες αποδέχτηκαν με την υπογραφή των τιμολογίων. Άλλωστε, πέραν των χρεώσεων που αφορούν τα μεταφορικά του γερανού στο εργοτάξιο των εναγόμενων, δεν έτυχαν αμφισβήτησης οποιεσδήποτε άλλες υπηρεσίες ή χρεώσεις περιλαμβάνονται σε αυτά, ούτε το ύψος των εν λόγω χρεώσεων. Μεταξύ άλλων η αγωγή των εναγόντων βασίζεται σε τιμολόγια και όπως έχει νομοληγηθεί αυτά θεωρούνται ως ο έγγραφος λογαριασμός μεταξύ των διαδίκων σε σχέση με προϊόντα παραδοθέντα στον αγοραστή με αναφορά στην τιμή ή την χρέωση (βλ. Γεώργιος & Σπύρος Τσαππής Λτδ v. Παναγιώτη Πολυβίου (2009) 1 Α Α.Α.Δ. 339, Ηaleko Hanseatiches Lebensmittelkontor GMPH & CO OHG (2011) 1B A.A..Δ. 1055).
Ούτε το περιεχόμενο του τεκμηρίου 17, το οποίο είναι ανυπόγραφο έχει αμφισβητηθεί, πέραν των όσων αναφέρθηκαν ανωτέρω. Είναι νομολογημένο ότι ανυπόγραφα τιμολόγια δεν μπορεί να θεωρηθούν ως ανεξάρτητη συμφωνία και βάση αγωγής. Δεν έχουν από μόνα τους αποδεικτική δύναμη και θα πρέπει να συνεκτιμηθούν με την υπόλοιπη μαρτυρία (βλ. Palatino Developments Limited v. Telectronics Communication Limited (2002) 1Β Α.Α.Δ. 962).
Έχω ήδη κάνει αποδεκτή τη μαρτυρία των εναγόντων και με βάση τα ευρήματα πραγματικών γεγονότων, οι υπηρεσίες που περιλαμβάνονται στο τεκμήριο 17 έχουν προσφερθεί και δεν έχουν αμφισβητηθεί.
Η θέση των εναγόντων ήταν ότι δεν οφείλουν τις χρεώσεις για τα μεταφορικά του γερανού καθότι αυτές δεν είχαν συμφωνηθεί, θέση η οποία δεν έγινε αποδεκτή για τους λόγους που αναφέρονται ανωτέρω κατά την αξιολόγηση της μαρτυρίας.
Επομένως, προκύπτει ότι οι ενάγοντες έχουν αποδείξει την απαίτηση τους και δικαιούνται απόφασης για το ποσό που αξιώνουν. Όσον αφορά το θέμα των τόκων, δεν προκύπτει να υπάρχει οποιαδήποτε συμφωνία για ποσοστό τόκου 9% ετησίως ούτε έχει καταδειχθεί οποιαδήποτε ζημιά ισόποση με αυτό το ποσοστό και ως εκ τούτου, δικαιούνται μόνο νόμιμο τόκο. Να αναφερθεί επίσης, ότι δεν έχει προσκομιστεί οποιαδήποτε μαρτυρία δυνάμει σχετικής νομοθεσίας (βλ. τον Περί της Καταπολέµησης των Καθυστερήσεων Πληρωµών στις Εµπορικές Συναλλαγές Νόµο του 2003, Ν. 73(Ι)/2003 ως ίσχυε κατά τον ουσιώδη χρόνο) που να αποδεικνύει ότι οι ενάγοντες δικαιούνται σε οποιοδήποτε άλλο ποσοστό επιτοκίου ούτε υπήρχε οποιαδήποτε επιχειρηματολογία γι αυτό.
Σε σχέση με την ανταπαίτηση, αυτή είναι καταδικασμένη σε αποτυχία, αφού δεν έχει προκύψει να έγινε οποιαδήποτε υπερπληρωμή και ουσιαστικά ότι η χρέωση μεταφορικών δεν ήταν συμφωνημένη ή αποδεκτή από τους εναγόμενους.
Συνακόλουθα, εκδίδεται απόφαση υπερ. των εναγόντων και εναντίον των εναγόμενων για το ποσό των €5,192.25 πλέον νόμιμο τόκο μέχρι εξόφλησης πλέον τα έξοδα ως αυτά θα υπολογιστούν από τον Πρωτοκολλητή και θα εγκριθούν από το Δικαστήριο.
Η ανταπαίτηση απορρίπτεται με έξοδα υπερ. των εναγόντων και εναντίον των εναγόμενων ως αυτά θα υπολογιστούν από τον Πρωτοκολλητή και θα εγκριθούν από το Δικαστήριο.
Νοείται ότι ένα σετ εξόδων θα υπολογιστούν τόσο για την απαίτηση όσο και για την ανταπαίτηση εν όψει του ότι αγωγή και ανταπαίτηση συνεκδικάστηκαν.
(Υπογρ.) ……………………….. Χρ. Χριστοδούλου, Ε.Δ.
Πιστόν Αντίγραφο
Πρωτοκολλητής
Subject: Civil / Other actions / Final
Αναφορά: Πολιτική / ypoloipo logariasmou