ECLI:CY:EDLEF:2017:B21
ΕΠΑΡΧΙΑΚΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΛΕΥΚΩΣΙΑΣ
ΕΝΩΠΙΟΝ: Δ. ΘΕΟΔΩΡΟΥ, Ε.Δ.
Αρ.Υπόθεσης: 347/17
SUPERSPORT F.M. (CYPRUS) LIMITED
Εναγόντων
-και-
RADIO FREDERICK LIMITED
Εναγoμένων
Ημερομηνία: 28 Ιουλίου, 2017.
Εμφανίσεις:
Για τους Ενάγοντες: κ. Χάσικος.
Για τους Εναγόμενους/Καθ’ ων η Αίτηση: κ. Αγγελίδης και κα Ζαχαρία.
ΕΝΔΙΑΜΕΣΗ ΑΠΟΦΑΣΗ
Γεγονότα που προηγούνται της καταχώρησης της αγωγής
Οι στον πιο πάνω τίτλο αναφερόμενοι Ενάγοντες, κατά το έτος 2005 υπέγραψαν ιδιωτικό συμφωνητικό έγγραφο με ελληνική εταιρεία, η οποία διαχειρίζεται τον αθλητικό ραδιοφωνικό σταθμό στην επικράτεια της Ελλάδας με την επωνυμία Σπορ F.M. 96.4 (στο εξής «ο Σπορ F.M. Ελλάδος»). Οι Ενάγοντες, διαχειρίζονται αθλητικό ραδιοφωνικό σταθμό στην Κύπρο με την επωνυμία Supersport F.M. Στα πλαίσια της μετάδοσης του προγράμματος τους, και με βάση τους όρους της πιο πάνω συμφωνίας, οι Ενάγοντες μετέδιδαν και/ή αναμετέδιδαν και μέρος του προγράμματος τους Σπορ F.M. Ελλάδος. Περί το τέλος του 2016, η συμφωνία μεταξύ των Εναγόντων και του Σπορ F.M. Ελλάδος διεκόπη, και οι Ενάγοντες συνήψαν νέα συμφωνία για μετάδοση και αναμετάδοση έτερου αθλητικού προγράμματος και δη αυτού του ελληνικού ραδιοσταθμού Sport 24 Radio Ελλάδος.
Κατά το ίδιο περίπου χρονικό διάστημα, οι εν τω πιο πάνω τίτλο Εναγόμενοι, έτυχαν εκχώρησης των αποκλειστικών δικαιωμάτων μετάδοσης και αναμετάδοσης του αθλητικού προγράμματος του Σπορ F.M. Ελλάδος, από τους νέους κατόχους των στην Κύπρο και δη την εταιρεία Η Καθημερινή, Πολιτική και Οικονομική Εφημερίδα Έκδοση Κύπρου Λτδ (στο εξής «Η Καθημερινή»), η οποία τα απέκτησε δυνάμει ιδιωτικού συμφωνητικού εγγράφου μεταξύ της ίδιας και του Σπορ F.M. Ελλάδος.
Περί τις αρχές με μέσα Ιανουαρίου του 2017, η Καθημερινή εξέδωσε συγκεκριμένο διαφημιστικό φυλλάδιο αναφορικά, μεταξύ άλλων, και περί μετάδοσης του ραδιοφωνικού προγράμματος του ΣΠΟΡ F.M. Ελλάδος μέσω του ραδιοφωνικού σταθμού Radio Frederick και δη των Εναγομένων. Πρόκειται για το Τεκμήριο 2 της ένορκης δήλωσης που συνοδεύει την αίτηση, στο οποίο (τεκμήριο 2) και στις οποίες (αίτηση και ένορκη δήλωση) θα αναφερθώ κατωτέρω με λεπτομέρεια.
Η κυκλοφορία του διαφημιστικού αυτού φυλλαδίου και γενικά ο τρόπος με τον οποίο η Καθημερινή και οι Εναγόμενοι διαφήμισαν την πρόθεσή τους να λειτουργήσουν αθλητικό ραδιοσταθμό και να αναμεταδίδουν το πρόγραμμα του ΣΠΟΡ F.M. Ελλάδος, πυροδότησε την ενέργεια των Εναγόντων να καταχωρήσουν την υπό τον ως άνω τίτλο και αριθμό αγωγή.
Η αγωγή
Με την παρούσα αγωγή, οι Εναγόντες επιδιώκουν την έκδοση έξι, συνολικά, διαταγμάτων καθώς επίσης και την απόδοση σε αυτούς αποζημιώσεων επί της νομικής βάσης του αθέμιτου ανταγωνισμού (passing off) σε σχέση πάντα με την εμπορική επωνυμία Supersport F.M., η οποία τους ανήκει. Με τα τρία εκ των έξι αιτούμενων διαταγμάτων, επιδιώκεται η απαγόρευση στους Εναγομένους να προβαίνουν σε χρήση και/ή εκμετάλλευση των επωνυμιών Σπορ F.M. 95.0 και Σπορ F.M. Κύπρου. Με τα επόμενα δύο αιτούμενα διατάγματα, επιδιώκεται να εμποδιστούν οι Εναγόμενοι από το να ενεργούν με τρόπο που να παρουσιάζουν τον εαυτό τους ως προσφέροντες το πρόγραμμα των Εναγόντων και/ή ως εάν, ο ραδιοφωνικός σταθμός που διαχειρίζονται οι Ενάγοντες, να έχει αλλάξει συχνότητα εκπομπής. Στα πλαίσια των ρηθέντων δύο διαταγμάτων, επιδιώκεται και η απαγόρευση στους Εναγομένους να παραβιάζουν και/ή προσβάλλουν την εμπορική επωνυμία των Εναγόντων. Τέλος, με το τελευταίο επιζητούμενο διάταγμα, επιδιώκεται η έκδοση απόφασης του Δικαστηρίου με την οποία να επιβάλλεται στους Εναγόμενους όπως παραδώσουν προς καταστροφή όλο το διαφημιστικό υλικό, που κατά τους Ενάγοντες, παραβιάζει τα δικαιώματα τους. Η αγωγή καταχωρήθηκε στις 25.1.2017.
Η αίτηση
Την ημέρα που καταχωρήθηκε η υπό εξέταση αγωγή (25.1.2017), οι Ενάγοντες καταχώρησαν και μονομερή αίτηση με την οποία επιδίωξαν την έκδοση πέντε παρεμπιπτόντων προσωρινών διαταγμάτων, με πανομοιότυπο και άρρηκτα συναφές περιεχόμενο με τα πέντε πρώτα πιο πάνω αναφερόμενα διατάγματα που επιζητούν ως τελικές θεραπείες της αγωγής τους. Το Δικαστήριο, το οποίο εξέτασε την αίτηση στις 27.1.2017, έκρινε ότι τούτη δεν θα ήταν ορθό να εξεταστεί μονομερώς και διέταξε την επίδοση της στους Εναγομένους. Κατόπιν της πιο πάνω εξέλιξης, οι Εναγόμενοι καταχώρησαν Ειδοποίηση περί πρόθεσης τους να ενστούν (στο εξής «η ένσταση») στις 7.3.2017. Η δε αίτηση, ορίστηκε για ακρόαση σε διάφορες ημερομηνίες, και αφού ανεβλήθη για τους λόγους που αναφέρονται ρητά σε κάθε σχετικό πρακτικό, εντέλει ακούστηκε στις 30.5.2017.
Την αίτηση συνοδεύει ένορκη δήλωση της Παναγιώτας Κουρή, η οποία είναι μια εκ των διευθυντών των Εναγόντων. Αφού υποδεικνύει ότι οι Ενάγοντες δραστηριοποιούνται στη λειτουργία ραδιοφωνικού σταθμού, τον οποίο και χαρακτηρίζει ως τον πρώτο και μοναδικό παγκύπριο αθλητικό ραδιοφωνικό σταθμό, ο οποίος κατέχει και σχετική άδεια λειτουργίας ώστε να εκπέμπει υπό την επωνυμία Supersport F.M. σημειώνει ότι, για τα τελευταία δεκατέσσερα χρόνια, συνεπεία συμφωνίας αποκλειστικής παραχώρησης δικαιωμάτων, ως μέρος του προγράμματός του, είχε δικαίωμα και μετέδιδε απευθείας το πρόγραμμα του Σπορ F.M. Ελλάδος. Ακολούθως, αναφέρει ρητά ότι «Η συνεργασία μεταξύ SUPERSPORT F.M. και ΣΠΟΡ F.M. Ελλάδος διακόπηκε περί το τέλος του 2016 και το SUPERSPORT F.M. συνήψε νέα συμφωνία μετάδοσης και αναμετάδοσης του αθλητικού προγράμματος του SPORT 24 RADIO Ελλάδος». Πρόκειται για την παράγραφο 9 της ενόρκου δηλώσεως που συνοδεύει την αίτηση.
Μετά την παράγραφο 9, η ομνύουσα της ενόρκου δηλώσεως που συνοδεύει την αίτηση, αναφέρεται στους Εναγομένους, τους οποίους παρουσιάζει ως εταιρεία που ασχολείται με τη λειτουργία τοπικού μουσικού ραδιοφωνικού σταθμού με σχετική άδεια λειτουργίας, ο οποίος, ως ραδιοφωνικός σταθμός, καθιερώθηκε ως μουσικό κανάλι. Έπειτα, αναφέρεται στο γεγονός της κυκλοφορίας και δημοσίευσης του διαφημιστικού φυλλαδίου της καθημερινής και γενικότερα μιας διαφημιστικής εκστρατείας, σύμφωνα με την οποία οι Εναγόμενοι χρησιμοποιούν το όνομα «ΣΠΟΡ F.M. 95.0» ή «ΣΠΟΡ F.M. Κύπρου», διαφημίζοντας δε τους Εναγομένους, ως αθλητικό ραδιόφωνο της Κύπρου το οποίο εκπέμπει σε νέα συχνότητα. Αποτελεί θέση της ομνύουσας της ενόρκου δηλώσεως που συνοδεύει την αίτηση, ότι ο τρόπος με τον οποίο οι Εναγόμενοι προβαίνουν σε χρήση των πιο πάνω ονομάτων, σε συνδυασμό με το ότι παρουσιάζουν τον ραδιοφωνικό σταθμό με την επωνυμία Radio Frederick ως αθλητικό ραδιοσταθμό, που λειτουργεί υπό την επωνυμία Σπορ F.M. 95.0 ή Σπορ F.M. Κύπρου, είναι παραπλανητικός και γίνεται με λέξεις και/ή ψευδείς παραστάσεις που αφήνουν να νοηθεί ότι ο ραδιοφωνικός σταθμός των Εναγόντων έχει αλλάξει συχνότητα και θα μεταδίδεται πλέον από τη συχνότητα των 95.0 F.M. Προβάλλει ακόμα τη θέση ότι, με τον τρόπο αυτόν οι Εναγόμενοι εξαπατούν το αθλητικό κοινό, αφού χωρίς καμιά αμφιβολία, του προκαλούν σύγχυση και παραπλάνηση. Ως συναφές με τις πιο πάνω θέσεις της, η ομνύουσα της ενόρκου δηλώσεως που συνοδεύει την αίτηση, ισχυρίζεται ότι η Εναγόμενη εκπέμπει σε μη αδειοδοτημένη συχνότητα και δη αυτήν των 95.0 F.Μ., καθώς επίσης και σε επαρχία για την οποία δεν έχει άδεια εκπομπής. Ισχυρίζεται ακόμα ότι δεν έχει ληφθεί και άδεια από την Αρχή Ραδιοτηλεόρασης Κύπρου ώστε, από μουσικό κανάλι να μετατραπεί σε αθλητικό, με αποτέλεσμα ο ραδιοφωνικός σταθμός των Εναγομένων να παρανομεί και με αυτήν του την ενέργεια. Όσον αφορά στις ενέργειες των Εναγόντων μετά που έλαβαν γνώση της διαφημιστικής εκστρατείας των Εναγομένων, υπό μορφή τεκμηρίων, επισυνάπτει τρεις επιστολές που στάλθηκαν εκ μέρους των Εναγόντων προς: α) την Αρχή Ραδιοτηλεόρασης Κύπρου, β) την Υπηρεσία Ανταγωνισμού και Καταναλωτών του Υπουργείου Εμπορίου και γ) τον Έφορο Εταιρειών, με τις οποίες, μεταξύ άλλων, υποβάλλουν παράπονο για την ισχυριζόμενη ενέργεια των Εναγομένων να δημιουργούν στο κοινό την εντύπωση ότι ο ραδιοσταθμός των Εναγόντων θα εκπέμπει από νέα συχνότητα και υπό νέα επωνυμία. Κατά τους Ενάγοντες, πάντα με βάση το περιεχόμενο της ένορκης δήλωσης που συνοδεύει την αίτηση, τούτοι έγιναν δέκτες αρκετών παραπόνων από το κοινό το οποίο διαμαρτύρεται ότι οι Εναγόμενοι με τον τρόπο που ενεργούν, ανταγωνίζονται αθέμιτα τους Ενάγοντες αφού αφήνουν το κοινό να πιστεύει και/ή να εκλαμβάνει ότι ο ραδιοφωνικός σταθμός των Εναγόντων θα αλλάξει συχνότητα και πλέον θα εκπέμπει υπό την επωνυμία Σπορ F.M. 95.0 ή Σπορ F.M. Κύπρου. Προβάλλεται επίσης η θέση ότι αποτελεί στόχο και πρόθεση των Εναγομένων να προκαλέσουν σύγχυση στο κοινό και να δημιουργήσουν τη λανθασμένη αυτήν παραπλανητική εντύπωση, ώστε να εκμεταλλευτούν με αυτόν τον τρόπο την άριστη και εξαιρετική φήμη που οι Ενάγοντες έκτισαν με κόπους, χρόνο και θυσίες. Προς υποστήριξη δε της ισχυριζόμενης αδιαμφισβήτητης σύγχυσης που προκαλείται με τον τρόπο που ενεργούν οι Εναγόμενοι, οι Ενάγοντες, μέσω της ενόρκου δηλώσεως που συνοδεύει την αίτηση, ισχυρίζονται ότι το όνομα Σπορ F.M. 95.0 ή Σπορ F.M. Κύπρου αποτελεί ταυτόσημη ή πανομοιότυπη ή σχεδόν ταυτόσημη επωνυμία με το Supersport F.M. και το ίδιο το όνομα των Εναγόντων και δη Supersport F.M. (Cyprus) Ltd και ότι, εάν δεν εμποδιστούν οι Εναγόμενοι να χρησιμοποιούν τις δύο αυτές επωνυμίες, τότε η σύγχυση και η παραπλάνηση θα συνεχίσει να λαμβάνει χώρα και οι Ενάγοντες θα υποστούν ζημιές και βλάβες οι οποίες είναι αδύνατο να υπολογιστούν. Η οποιαδήποτε δε ενδεχόμενη δυνατότητα μελλοντικής αποζημίωσης, δεν θα μπορεί να αποτρέψει και/ή να διορθώσει τον κατά τα άλλα σίγουρο επηρεασμό της εμπορικής εύνοιας του ονόματος των Εναγόντων. Τέλος, αφού επαναλαμβάνει ότι εάν δεν εμποδιστούν οι Εναγόμενοι να χρησιμοποιούν τις δύο αυτές επωνυμίες, η ζημιά που θα υπόκεινται οι Ενάγοντες θα είναι ανεπανόρθωτη, προβάλλει τη θέση ότι, στην περίπτωση που εκδοθούν τα αιτούμενα διατάγματα, οι Εναγόμενοι θα μπορούν να συνεχίσουν να ασκούν την επιχειρηματική τους δραστηριότητα και απλά θα εμποδίζονται από το να σφετερίζονται και να εκμεταλλεύονται το όνομα και την εμπορική επωνυμία των Εναγόντων. Με βάση τα πιο πάνω, η ομνύουσα της ενόρκου δηλώσεως που συνοδεύει την αίτηση προβάλλει τη θέση ότι, υπό τις περιστάσεις, είναι δίκαιο και εύλογο να εκδοθούν τα αιτούμενα διατάγματα.
Την ένορκη δήλωση που υποστηρίζει την αίτηση, συνοδεύουν επτά, στον αριθμό, Τεκμήρια. Είναι τα ακόλουθα:
· Ως Τεκμήριο 1, αντίγραφο του πιστοποιητικού εγγραφής της εμπορικής επωνυμίας SUPERSPORT F.M. στο όνομα των Εναγόντων,
· ως Τεκμήριο 2, αντίγραφο του διαφημιστικού φυλλαδίου, για το περιεχόμενο του οποίου παραπονιούνται οι Ενάγοντες,
· ως Τεκμήρια 3, 4 και 5, οι τρεις καταγγελίες των Εναγόντων προς: α) Διευθυντή Υπηρεσίας Ανταγωνισμού και Προστασίας Καταναλωτή Υπουργείου Εμπορίου, Βιομηχανίας και Τουρισμού Κύπρου (Τεκμήριο 3), β) προς Έφορο Εταιρειών (Τεκμήριο 4) και γ) προς Αρχή Ραδιοτηλεόρασης Κύπρου (Τεκμήριο 5),
· ως Τεκμήριο 6, εκτύπωση μέρους διαδικτυακού δημοσιεύματος της ιστοσελίδας ΡΕΠΟΡΤΕΡ με τίτλο «Σπορ F.M.: Ένας στην Ελλάδα, δύο στην Κύπρο!»,
· ως Τεκμήριο 7, αντίγραφο του προγράμματος που δημοσίευσαν οι Εναγόμενοι ότι θα αποτελεί το πρόγραμμα τους από τις 23.1.2017, όπου και άρχισε η μετάδοση του αθλητικού προγράμματος των Εναγομένων.
Για σκοπούς πληρότητας, και καλύτερης αντίληψης του όποιου αναγνώστη της παρούσας, παραθέτω ευθύς αμέσως αυτουσίως, τα αιτούμενα με την υπό εξέταση αίτηση διατάγματα.
«Α. Διάταγμα του Σεβαστού Δικαστηρίου με το οποίο αμέσως με την επίδοση του Διατάγματος οι Εναγόμενοι να εμποδίζονται και/ή να απαγορεύεται σε αυτούς ή/και αξιωματούχους ή/και μέλη του Διοικητικού Συμβουλίου τους ή/και υπαλλήλους ή/και αντιπροσώπους ή/και υπηρέτες τους ή/και σε οποιαδήποτε πρόσωπα εκ μέρους ή/και για λογαριασμό τους, από το να χρησιμοποιούν και/ή εκμεταλλεύονται την επωνυμία ΣΠΟΡ F.M. 95.0 και/ή την επωνυμία ΣΠΟΡ F.M. Κύπρου μόνο του ή/και σε συνδυασμό του με οποιαδήποτε άλλη λέξη και/ή άλλη συναφή και/ή παρόμοια και/ή πανομοιότυπη επωνυμία και/ή επωνυμία ΣΠΟΡ F.M. 95.0 κατά τη διενέργεια της εμπορικής και/ή επιχειρηματικής τους δραστηριότητας στο ραδιόφωνο ΡΑΔΙΟ FREDERICK μέχρι την εκδίκαση της παρούσας αγωγής και/ή μέχρι νεωτέρας διαταγής του Δικαστηρίου.
Β. Διάταγμα του Σεβαστού Δικαστηρίου με το οποίο αμέσως με την επίδοση του Διατάγματος να εμποδίζονται οι Εναγόμενοι ή/και να απαγορεύεται σε αυτούς ή/και σε αξιωματούχους ή/και μέλη του Διοικητικού Συμβουλίου τους ή/και υπαλλήλους ή ή/και αντιπροσώπους, ή/και υπηρέτες τους ή/και σε οποιαδήποτε πρόσωπα εκ μέρους ή/και για λογαριασμό τους, από το να εμπορεύονται χρησιμοποιώντας την επωνυμία ΣΠΟΡ F.M. 95.0 ή ΣΠΟΡ F.M. Κύπρου μέχρι την εκδίκαση της παρούσας αγωγής και/ή μέχρι νεωτέρας διαταγής του Δικαστηρίου.
Γ. Διάταγμα του Δικαστηρίου που αμέσως με την επίδοση του Διατάγματος να απαγορεύει και/ή εμποδίζει τους Εναγόμενους και/ή διευθυντές και/ή υπηρέτες τους από του να χρησιμοποιούν και/ή διαφημίζουν και/ή εμφανίζουν το ΡΑΔΙΟ FREDERICK με την επωνυμία ΣΠΟΡ F.M. ή ΣΠΟΡ F.M. Κύπρου ως το διακριτικό όνομα αθλητικού ραδιοφώνου για την διάκριση της επιχείρησης τους ή των προγραμμάτων που προσφέρουν παρουσιάζοντας το ραδιόφωνο τους και/ή τα προγράμματα του ραδιοφώνου τους ως το SUPERSPORT F.M. και/ή το πρόγραμμα του SUPERSPORT F.M. (CYPRUS) μέχρι την εκδίκαση της παρούσας αγωγής και/ή μέχρι νεωτέρας διαταγής του Δικαστηρίου.
Δ. Διάταγμα του Δικαστηρίου που αμέσως με την επίδοση του Διατάγματος να απαγορεύει και/ή εμποδίζει τους Εναγόμενους και/ή διευθυντές και/ή υπηρέτες τους από του να χρησιμοποιούν και/ή διαφημίζουν και/ή εμφανίζουν το ΡΑΔΙΟ FREDERICK με την επωνυμία ΣΠΟΡ F.M. 95.0 ή ΣΠΟΡ F.M. Κύπρου στην προσπάθεια προώθησης και διαφήμισης του ΡΑΔΙΟ FREDERICK ως αθλητικού ραδιοφώνου μέχρι την εκδίκαση της παρούσας αγωγής και/ή μέχρι νεωτέρας διαταγής του Δικαστηρίου.
Ε. Διάταγμα του Δικαστηρίου που αμέσως με την επίδοση του Διατάγματος να απαγορεύει και/ή εμποδίζει τους Εναγόμενους και/ή διευθυντές και/ή υπηρέτες τους από του να παραβιάζουν και/ή προσβάλλουν την εμπορική επωνυμία SUPERSPORT F.M. με αριθμό εγγραφής ΕΕ 31136, και το όνομα των Εναγόντων SUPERSPORT F.M. (CYPRUS), μέχρι την εκδίκαση της παρούσας αγωγής και/ή μέχρι νεωτέρας διαταγής του Δικαστηρίου.»
Η αίτηση βασίζεται στους Θεσμούς Πολιτικής Δικονομίας Δ.48 Θ.1-4, 8, στον Περί Δικαστηρίων Νόμο 14/60 άρθρο 32, στο ΚΕΦ.6 άρθρα 3, 4, 5, 7 και 9, στον Περί Αστικών Αδικημάτων Νόμο Κεφ. 148 άρθρο 35, στην Νομολογία του Ανωτάτου Δικαστηρίου, του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων και στις γενικές και συμφυείς εξουσίες του Δικαστηρίου.
Η ένσταση
Στην ένσταση τους, οι Εναγόμενοι προβάλλουν δεκαέξι λόγους ένστασης υπό στοιχεία (Α) μέχρι (Ο). Τους παραθέτω ευθύς αμέσως αυτουσίως.
«(Α) Οι Αιτητές απέτυχαν να αποδείξουν ότι νομιμοποιούνται ενεργητικά και/ή ότι έχουν locus standi και/ή δικαίωμα αποκλειστικής χρήσης του εμπορικού σήματος και/ή λογότυπου « ΣΠΟΡ FM» (« Sportsfm») και/ή απέτυχαν να αποδείξουν ότι τους έχει αναγνωριστεί το δικαίωμα αποκλειστικής χρησιμοποίησης της εμπορικής επωνυμίας και/ή σήματος και/ή λογότυπου « ΣΠΟΡ FM» (« Sportsfm») το οποίο χρησιμοποιείται από την Ανώνυμη Εταιρίας με την επωνυμία « ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΗ, ΡΑΔΙΟΤΗΛΕΟΠΤΙΚΗ, ΕΚΔΟΤΙΚΗ, ΠΑΡΑΓΩΓΙΚΗ, ΟΡΓΑΝΩΤΙΚΗ ΑΝΩΝΥΜΗ ΕΤΑΙΡΕΙΑ ΜΕΣΩΝ ΜΑΖΙΚΗΣ ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΊΑΣ Α.Ε που εδρεύει στην Ελλάδα και/ή από άλλες επιχειρήσεις άλλων χωρών και εκτός της Ευρωπαϊκής Ένωσης.
(Β) Στην Ένορκη Δήλωση της Ομνύουσας για τους Αιτητές δεν αποκαλύπτονται όλα τα γεγονότα και/ή αποκρύπτονται ουσιώδη γεγονότα με τρόπο που καθιστά αυτήν παραπλανητική και/ή ελλειπή.
(Γ) Οι Αιτητές παρέβησαν το καθήκον τους για πλήρη αποκάλυψη όλων των ουσιωδών γεγονότων της υπόθεσης με το να μην αποκαλύψουν ότι στις 13/01/2017 το όνομα «RADIO FREDERICK SPORT FM» εγγράφηκε ως Εμπορική Επωνυμία στο όνομα «RADIO FREDERICK LTD».
(Δ) Οι Αιτητές παρέβησαν το καθήκον τους για πλήρη αποκάλυψη όλων των ουσιωδών γεγονότων της υπόθεσης με το να μην παρουσιάσουν μία δίκαιη και ειλικρινή εικόνα των γεγονότων δια της απόκρυψης του ιδιωτικού συμφωνητικού προγραμματικής συνεργασίας μεταξύ της Ανωνύμου Εταιρίας με την επωνυμία « ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΗ, ΡΑΔΙΟΤΗΛΕΟΠΤΙΚΗ, ΕΚΔΟΤΙΚΗ, ΠΑΡΑΓΩΓΙΚΗ, ΟΡΓΑΝΩΤΙΚΗ ΑΝΩΝΥΜΗ ΕΤΑΙΡΕΙΑ ΜΕΣΩΝ ΜΑΖΙΚΗΣ ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΑΣ Α.Ε.», φορέα του ραδιοσταθμού ΣΠΟΡ FM, που εδρεύει στην Καλλιθέα Αττικής στην Ελλάδα, και των Αιτητών που υπεγράφη στις 3102005 και καταγγέλθηκε από την «ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΗ, ΡΑΔΙΟΤΗΛΕΟΠΤΙΚΗ, ΕΚΔΟΤΙΚΗ, ΠΑΡΑΓΩΓΙΚΗ, ΟΡΓΑΝΩΤΙΚΗ ΑΝΩΝΥΜΗ ΕΤΑΙΡΕΙΑ ΜΕΣΩΝ ΜΑΖΙΚΗΣ ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΑΣ Α.Ε.» στις 2/11/2016.
(Ε) Οι Αιτητές αναληθώς και/ή παραπλανητικά δεν απεκάλυψαν και/ή απέκρυψαν από το Δικαστήριο ότι κατά ή περί τις 20/10/2016 υπεγράφη ιδιωτικό συμφωνητικό μεταξύ της ανώνυμης εταιρίας με την επωνυμία « ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΗ, ΡΑΔΙΟΤΗΛΕΟΠΤΙΚΗ, ΕΚΔΟΤΙΚΗ, ΠΑΡΑΓΩΓΙΚΗ, ΟΡΓΑΝΩΤΙΚΗ ΑΝΩΝΥΜΗ ΕΤΑΙΡΕΙΑ ΜΕΣΩΝ ΜΑΖΙΚΗΣ ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΑΣ Α.Ε.» και της εταιρείας με την επωνυμία « Η ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ, ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΚΑΙ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΗ ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ ΕΚΔΟΣΗ ΚΥΠΡΟΥ ΛΤΔ» με την οποία παρέχεται το δικαίωμα χρήσης του εμπορικού σήματος της « ΣΠΟΡ FM» (« Sportsfm») ως λογότυπο του αθλητικού ραδιοφωνικού σταθμού Κύπρου της « Η ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ, ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΚΑΙ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΗ ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ ΕΚΔΟΣΗ ΚΥΠΡΟΥ ΛΤΔ» η οποία εκχώρησε τα δικαιώματα στους Καθ’ ων η Αίτηση.
(ΣΤ) Οι Αιτητές δεν έχουν καλή βάση αγωγής και/ή δεν έχουν αποκαλύψει ξεκάθαρα τις αιτίες και τα γεγονότα επί των οποίων στηρίζεται η αγωγή και/ή δεν αποκάλυψαν και/ή δεν υπάρχει σοβαρό ζήτημα προς εκδίκαση στην αγωγή και στην Ένορκη Δήλωση κάνει αναφορά σε μαρτυρία και ζητήματα που δεν καλύπτει η αγωγή.
(Ζ) Οι Αιτητές δεν έχουν δυνατότητες επιτυχίας στην υπόθεση τους και/ή δεν αποκάλυψαν ότι έχουν και/ή δεν υπάρχει πιθανότης οι Αιτητές να δικαιούται σε θεραπεία.
(Η) Οι Αιτητές δεν θα εμποδιστούν να ικανοποιήσουν τυχόν απόφαση υπέρ τους και/ή δεν αποδεικνύουν ότι θα είναι δύσκολο και/ή ότι θα είναι δύσκολο και/ή αδύνατο να απονεμηθεί πλήρης δικαιοσύνης και/ή ότι υπάρχει κίνδυνος για οποιοδήποτε εκ των ανωτέρω.
(Θ) Η έκδοση του εν λόγω διατάγματος θα είχε ως αποτέλεσμα την ανατροπή του status quo και όχι τη συντήρηση του status quo ante και/ή θα ισοδυναμούσε με ικανοποίηση της θεραπείας που ουσιαστικά επιδιώκεται με την ίδια την αγωγή.
(Ι) Το ισοζύγιο της ευχέρειας γέρνει προς όφελος της μη έκδοσης των αιτούμενων διαταγμάτων και/ή το Δικαστήριο δεν εκδίδει τέτοιου τύπου διατάγματα υπό τις συνθήκες της παρούσα υπόθεσης.
(Κ) Οι Αιτητές δεν προσήλθαν στο Δικαστήριο με καθαρά χέρια (clean hands) και/ή οι Αιτητές κωλύονται να ζητούν και/ή να δικαιούνται τις θεραπείες που ζητούν και/ή η Αίτηση των Αιτητών είναι καταχρηστική και/ή κακόβουλη και/ή κακόπιστη και/ή εδράζεται και/ή αποσκοπεί σε εκδικητικά και/ή αλλότρια κίνητρα.
(Λ) Η νομική βάση επί της οποίας εδράζεται και/ή στηρίζεται η Αίτηση είναι λανθασμένη και/ή παράτυπη και/ή δεν επιτρέπει την έκδοση των αιτούμενων διαταγμάτων.
(Μ) Δεν πληρούνται οι προϋποθέσεις για την έκδοση των Αιτούμενων Διαταγμάτων.
(Ν) Οι Αιτητές απέτυχαν να προσκομίσουν μαρτυρία και/ή να αποδείξουν ότι η εμπορική επωνυμία « SUPERSPORT F.M. » και/ή οι λέξεις «SPORT F.M» που γράφονται μετά την λέξη « SUPER » χαρακτηρίζεται από οποιαδήποτε πρωτοτυπία η οποία να χρήζει ειδικής προστασίας που να εμποδίζει την χρήση του από τρίτα πρόσωπα και/ή απέτυχαν να αποδείξουν ότι η λέξη και/ή το στοιχείο «SPORT F.M» που αποτελεί μέρος της εμπορικής επωνυμίας « SUPERSPORT F.M. » έχει επινοηθεί και/ή είναι εφεύρεση των Αιτητών και/ή ότι ικανοποιεί το κριτήριο της διακριτικότητας (distinctiveness).
(Ξ) Οι Αιτητές απέτυχαν να προσκομίσουν μαρτυρία και/ή να αποδείξουν ότι η εμπορική επωνυμία των Καθ’ ων η Αίτηση προσομοιάζει υπέρμετρα με την εμπορική επωνυμία των Αιτητών και η χρήση της δημιουργεί σύγχυση στο καταναλωτικό κοινό και/ή με την διεξαγωγή εργασιών των Καθ’ ων η Αίτηση κάτω από την επωνυμία « ΣΠΟΡ FM 95.0» υπάρχει πιθανότητα πρόκλησης σύγχυσης και/ή παραπλάνησης του καταναλωτικού κοινού.
(Ο) Οι Αιτητές δεν έχουν προσκομίσει μαρτυρία σύγχυσης και δη σύγχυσης σε βαθμό εξαπάτησης και/ή εν πάση περιπτώσει δεν έχουν προσκομίσει μαρτυρία ζημιάς και πιθανότητας πρόκλησης ζημιάς στη φήμη των Αιτητών και/ή οι Αιτητές δεν έχουν προσκομίσει μαρτυρία ψευδούς παράστασης εκ μέρους της Καθ’ ης η Αίτηση και/ή μαρτυρία ψευδούς παράστασης με πρόθεση την πρόκληση ζημιάς στους Αιτητές.»
Η ένσταση βασίζεται επί του Περί Δικαστηρίων Νόμου, Ν.14/60, άρθρο 32, επί του Περί Πολιτικής Δικονομίας Νόμου Κεφ. 6, άρθρα 4 & 9 επί των Περί Πολιτικής Δικονομίας Θεσμών Δ.48 Θ.1-4, 8, 9, 13, στο άρθρο 35 του Περί Αστικών Αδικημάτων Νόμο Κεφ. 148, τα Άρθρα 3, 4, 5, 6, 7, 11, 13 επί του Περί Πνευματικής Ιδιοκτησίας Νόμου, επί των προνοιών της Σύμβασης της Βέρνης για τη Διεθνή Προστασία των Φιλολογικών και Καλλιτεχνικών Έργων η οποία έχει κυρωθεί από το Νόμο 86/1979 και στη νομολογία και στις συμφυείς και αναφαίρετες εξουσίες και γενικές αρχές του Δικαστηρίου.
Την ένσταση συνοδεύει ένορκη δήλωση του Χρίστη Λοττίδη, ενός εκ των διευθυντών των Εναγομένων. Σε αυτήν, ούτε λίγο, ούτε πολύ, επαναλαμβάνει πλην όμως με μεγαλύτερη λεπτομέρεια και σχετική επιχειρηματολογία, καθώς επίσης και με παραπομπή στο περιεχόμενο των διαφόρων τεκμηρίων που επισυνάπτει σε αυτήν, τους πιο πάνω αναφερόμενους λόγους ένστασης.
Αυτό που κρίνεται σημαντικό να αναφερθεί, πάντα σε σχέση με το περιεχόμενο της ενόρκου δηλώσεως που συνοδεύει την ένσταση, είναι ότι εκείνο που προβάλλεται ως κορωνίδα της ένστασης είναι ότι, οι όλες ενέργειες των Εναγομένων δεν είναι παραπλανητικές, ούτε και είναι δυνατό να προκαλέσουν οποιανδήποτε σύγχυση. Με παραπομπή στα γεγονότα που προηγήθηκαν της καταχώρησης της αγωγής, ο ομνύοντας της ενόρκου δηλώσεως που συνοδεύει την ένσταση, προβάλλει τη θέση ότι, το όποιο δικαίωμα των Εναγόντων να χρησιμοποιούν ως μέρος της επωνυμίας τους την αναφορά Σπορ F.M., πήγαζε από την ιδιωτική συμφωνία που είχαν με τον Σπορ F.M. Ελλάδος, της οποίας όρος ήταν ότι, το ρηθέν δικαίωμα παύει να ισχύει άμα τον τερματισμό της, για οποιονδήποτε λόγο. Είναι ακριβώς η θέση των Εναγομένων ότι, αφ' ης στιγμής η μεταξύ των Εναγόντων και του Σπορ F.M. Ελλάδος συμφωνία τερματίστηκε, γεγονός που και οι ίδιοι οι Ενάγοντες αποδέχονται (βλέπε παράγραφος 9 της ενόρκου δηλώσεως που συνοδεύει την αίτηση), η οποιαδήποτε μετέπειτα επίκληση των Εναγόντων περί δικαιώματος τους να χρησιμοποιούν τη συγκεκριμένη αναφορά είναι παράνομη και χωρίς καμιά αμφιβολία αδικαιολόγητη. Υποδεικνύει δε ότι, στη συμφωνία που υπεγράφη μεταξύ των Εναγομένων και του Σπορ F.M. Ελλάδος, προνοείται ότι ο Σπορ F.M. Ελλάδος, έχει πλέον δώσει το αποκλειστικό αυτό δικαίωμα της χρήσης της αναφοράς Σπορ F.M. στους Εναγόμενους. Κατά τον ομνύοντα της ενόρκου δηλώσεως που συνοδεύει την ένσταση, τα όσα αναφέρονται στο διαφημιστικό φυλλάδιο και γενικά στη διαφημιστική εκστρατεία των Εναγομένων σε σχέση με την πρόθεση τους να αρχίσουν από 23.1.2017 να μεταδίδουν αθλητικό πρόγραμμα στο οποίο θα γίνεται και αναμετάδοση του προγράμματος του Σπορ F.M. Ελλάδος, αποτελούν πραγματικά γεγονότα αφού αποκαλύπτεται, με κάθε σαφήνεια, ότι ο ραδιοφωνικός σταθμός που θα μεταδίδει το πρόγραμμα του Σπορ FM Ελλάδος είναι εντελώς διάφορος από τον ραδιοφωνικό σταθμό που λειτουργούν οι Ενάγοντες, οι οποίοι, μέχρι πρότινος, μετέδιδαν το ρηθέν πρόγραμμα. Δίδονται δε όλες εκείνες οι λεπτομέρειες, γεγονότα και περιστατικά, που κάθε πρόσωπο που θα αναγνώσει το περιεχόμενο του διαφημιστικού αυτού φυλλαδίου δεν πρόκειται να συγχυστεί και/ή να παραπλανηθεί και/ή καθ' οιονδήποτε τρόπο να θεωρήσει ότι ο ραδιοφωνικός σταθμός που λειτουργούν οι Ενάγοντες αλλάζει, είτε συχνότητα, είτε το σήμα, είτε γενικά την επωνυμία κάτω από την οποία θα εκπέμπει. Ως προς δε τους ισχυρισμούς των Εναγόντων ότι οι Εναγόμενοι λειτουργούν χωρίς να κατέχουν άδεια αθλητικού προγράμματος και χωρίς να έχουν λάβει άδεια εκπομπής στη συχνότητα 95.0 F.M., αλλά και ότι, εν πάση περιπτώσει, δεν έχουν δικαίωμα να προβαίνουν σε χρήση της αναφοράς Σπορ F.M., καταθέτει αριθμό τεκμηρίων, σύμφωνα με τα οποία, οι Εναγόμενοι έχουν εγγράψει επ' ονόματι τους εμπορικές επωνυμίες στις οποίες συγκαταλέγεται και η φράση Σπορ F.M. και Σπορ F.M. 95.0, καθώς επίσης και ότι έχει ήδη εκδοθεί η άδεια για εκπομπή στη συχνότητα 95.0 F.M.. Επίσης ότι επετράπη η μετατροπή του προγράμματος, από μουσικό, σε θεματικό αθλητικό. Με βάση πάντα το περιεχόμενο της ένορκης δήλωσης που συνοδεύει την ένσταση, τα αιτούμενα διατάγματα δεν θα πρέπει να εκδοθούν καθότι καμιά από τις προϋποθέσεις που θέτει το άρθρο 32 του Νόμου 14/1960 δεν πληρούται. Εισηγείται ακόμα ότι και στο ισοζύγιο της ευχέρειας του Δικαστηρίου, η πλάστιγγα θα πρέπει να γείρει υπέρ της μη έκδοσης των διαταγμάτων, πάρα της έκδοσης τους.
Ακροαματική διαδικασία
Κατά τις 30 Μαΐου 2017, οι συνήγοροι των διαδίκων παρέδωσαν στο Δικαστήριο γραπτές αγορεύσεις, το περιεχόμενο των οποίων υιοθέτησαν, και ζήτησαν και τους εδόθη χρόνος ώστε να αγορεύσουν και προφορικώς επί κάποιων περαιτέρω θεμάτων. Κανένας εκ των ομνυόντων των ενόρκων δηλώσεων που συνοδεύουν την αίτηση και την ένσταση δεν αντεξετάστηκε.
Νομική πτυχή
Οι αρχές που διέπουν την έκδοση ενδιάμεσων διαταγμάτων τίθενται στο άρθρο 32 του Ν.14/60 και είναι οι ακόλουθες: (α) η ύπαρξη σοβαρού ζητήματος προς εκδίκαση, (β) η ύπαρξη πιθανότητας ότι ο διάδικος που ζητά το προσωρινό διάταγμα δικαιούται σε θεραπεία στην κυρίως διαδικασία ή ότι έχει ορατή πιθανότητα επιτυχίας και (γ) ότι θα είναι δύσκολο ή αδύνατο να απονεμηθεί πλήρης δικαιοσύνη σε κατοπινό στάδιο εκτός εάν εκδοθεί το αιτούμενο διάταγμα. Παράλληλα, το Δικαστήριο, στο τελικό στάδιο, πρέπει πρόσθετα να σταθμίσει και το κατά πόσο είναι δίκαιο και εύλογο να εκδώσει τέτοιο διάταγμα.
Για σκοπούς ικανοποίησης της πρώτης προϋπόθεσης, της ύπαρξης δηλαδή σοβαρού ζητήματος προς εκδίκαση, είναι αρκετό αν αποκαλύπτεται με βάση τα δικόγραφα συζητήσιμη υπόθεση. Όσον αφορά τη δεύτερη προϋπόθεση, αυτή δηλαδή της ύπαρξης πιθανότητας επιτυχίας, είναι αρκετό για το Δικαστήριο να ικανοποιηθεί με βάση τη μαρτυρία που έχει προσαχθεί ότι υπάρχει ορατή πιθανότητα επιτυχίας του αιτούντος διαδίκου στην αγωγή. Η τρίτη προϋπόθεση του άρθρου 32 του Ν.14/60 συναρτάται με τα συγκεκριμένα γεγονότα της κάθε υπόθεσης. Το ζήτημα δε της επάρκειας της θεραπείας των αποζημιώσεων εξετάζεται μέσα στα πλαίσια της προϋπόθεσης αυτής. Όσο απομακρύνεται η πιθανότητα να συνιστά η θεραπεία των αποζημιώσεων επαρκή θεραπεία, τόσο ενισχύεται η πιθανότητα να πληρούται η τρίτη προϋπόθεση του άρθρου 32 του Ν.14/60. Αν η υπόθεση, ως εκ της φύσεώς της, δεν επιδέχεται τη θεραπεία των αποζημιώσεων, ή ο υπολογισμός των αποζημιώσεων θα είναι αδύνατος, τότε εύκολα μπορεί να ισχυριστεί κανείς ότι θα είναι δύσκολο ή αδύνατο να απονεμηθεί δικαιοσύνη σε μελλοντικό στάδιο εκτός αν εκδοθεί το αιτούμενο διάταγμα. Η δυσκολία όμως υπολογισμού των αποζημιώσεων, αυτή καθ’ εαυτή, δεν οδηγεί κατ΄ ανάγκη στο συμπέρασμα ότι θα είναι δύσκολο ή αδύνατο στο μέλλον να απονεμηθεί δικαιοσύνη. Ο σκοπός ενός παρεμπίπτοντος διατάγματος που εκδίδεται με βάση τις πρόνοιες του άρθρου 32 του Ν.14/60, είναι βασικά η διατήρηση της κατάστασης πραγμάτων ως αυτή είχε κατά το χρόνο που προέκυψε η υπό εκδίκαση διαφορά ενόσω εκκρεμεί η εκδίκαση της αγωγής. Αναφορικά με το άρθρο 4 του περί Πολιτικής Δικονομίας Νόμου, Κεφ. 6 επισημαίνεται πως οι πρόνοιες του ρυθμίζουν ειδικά τις καταστάσεις στις οποίες αναφέρονται. Δεν αφαιρούν τίποτα από τις πρόνοιες του άρθρου 32 του Ν.14/60 που προσδιορίζει το γενικό πλαίσιο της δικαιοδοσίας των Δικαστηρίων στην έκδοση παρεμπιπτόντων διαταγμάτων (Βλέπε Odysseos v. Pieris Estates (1982) 1 AAΔ 557, Αcropolo Shipping Co. Ltd v. Rossis (1976) 1 AAΔ σελ. 38, Νational Bank of Greece v. Matovia [1987] 1 AAΔ.303, Κ.Ο.Τ. ν. Θεωρή [1989] 1 ΑΑΔ(Ε) 152 και Α.Β.Ρ. Ηοldings Ltd v. Ανδρέα Κιταλίδη και άλλων [1994] 1 ΑΑΔ 694, Γρηγορίου & ΄Αλλων ν. Χριστοφόρου & άλλων [1995] 1 ΑΑΔ 248 και Demades Overseas Ltd v. Studio Ma.st Ltd [1996] 1 AAΔ.799, Ιπποδρομιακή Αρχή Κύπρου ν. Πασχάλη Χατζηβασίλη [1989] 1 (Ε) ΑΑΔ 152, Α. Κυτάλα ν. ΄Αννα Χρυσάνθου και ΄Αλλοι [1996]1 ΑΑΔ 253, Αντωνία Παναγίδου και άλλων ν. Μάριος Παναγίδου και άλλων (2001) 1(Α) ΑΑΔ 396, Phasarias (Automotive Center) Ltd v. Σκυροποιεία Λεωνικ. Λτδ (2001) 1(Β) ΑΑΔ 785, Χ. Κουνούνας ν. G. & A. Simons Ltd (2002) 1(Β) ΑΑΔ 1361, Larticon Vo. v. Dedergenta Development Ltd (2004) 1(Β) ΑΑΔ 1121.
Στο στάδιο αυτό, το Δικαστήριο δεν εξετάζει την ουσία της αγωγής, ούτε και είναι επιθυμητό να προσπαθήσει με βάση τη μαρτυρία, που έχει τεθεί ενώπιον του, για σκοπούς της ενδιάμεσης διαδικασίας, να αποφασίσει τα διαφιλονικούμενα θέματα πάνω στα οποία τελικά θα κριθεί η κυρίως, ενώπιον του, διαδικασία. Αντικείμενο εξέτασης σε τέτοιες αιτήσεις, είναι μόνο το κατά πόσο πληρούνται ή όχι οι απαραίτητες, για την έκδοση του διατάγματος και/ή τη διατήρηση της ισχύος του, προϋποθέσεις και όχι η εξαγωγή τελικών συμπερασμάτων αναφορικά με την ουσία του πραγματικού και νομικού καθεστώτος της υπόθεσης. Το μόνο αρμόδιο για εξαγωγή τέτοιων συμπερασμάτων σώμα, είναι το Δικαστήριο ενώπιον του οποίου θα εκδικασθεί η ουσία της υπόθεσης (Βλ. Jonitexo Ltd v. Adidas (1984) 1 CLR 663 και Δημοκρατία της Σλοβενίας ν. Beogradska Banka DD (1999) 1(Α) AAΔ 225. Σημασίας φυσικά υπέχει και το κατά πόσο, στα πλαίσια της αγωγής, είναι δυνατόν να εξασφαλιστεί ως τελική θεραπεία, το διάταγμα που επιδιώκεται να εκδοθεί μέσω της αίτησης και/ή ανάλογο με αυτό διάταγμα. Ως ειδικότερα αναφέρθηκε από το Ανώτατο Δικαστήριο, η «παροχή ενδιάμεσης θεραπείας δεν είναι αυτοσκοπός αλλά μέτρο συνυφασμένο με την πιθανότητα εξασφάλισης ανάλογης θεραπείας κατά τη δίκη» (βλ. Ιωάννης Κυριάκου Όξινος κ.α. ν. Μαρία Ρόλη Λου (2011) 1Α.Α.Δ. 1060 και Constantinides v. Makriyiorghou (1978) 1 C.L.R 585, 592,594 και 595).
Οι μόλις πιο πάνω αρχές διέπουν και την έκδοση προσωρινών διαταγμάτων σε υποθέσεις που αφορούν το αστικό αδίκημα του αθέμιτου ανταγωνισμού όπως αυτό εκτίθεται στο άρθρο 35 του Κεφ.148 του Περί Αστικών Αδικημάτων Νόμου (βλ. Hadjikyriakos Co Ltd v United Biscuits (UK) Ltd (1979) 2ΑΑΔ 689 και Kerr on Injunctions, 6η έκδοση σελ. 335).
Ως προς τα συστατικά στοιχεία του αστικού αυτού αδικήματος (βλ. Bullen & Leake Precedents of Pleadings 13η έκδοση σελ. 334), είναι τα ακόλουθα:
(α) ψευδής παράσταση
(β) που έγινε από έμπορο στη διάρκεια διεξαγωγής εμπορικών συναλλαγών
(γ) σε μελλοντικούς πελάτες του ή σε εκείνους στους οποίους τελικά θα καταλήξουν τα αγαθά
(δ) η οποία στοχεύει στο να επηρεάσει την επιχείρηση ή εμπορική εύνοια άλλου εμπόρου ( με το νόημα ότι αυτή είναι μια εύλογα προβλεπτή συνέπεια) και
(ε) η οποία προκαλεί πραγματική ζημιά στην επιχείρηση ή εμπορική εύνοια του εμπόρου ο οποίος έχει εγείρει την αγωγή ή (στην περίπτωση προληπτικής αγωγής) πιθανόν να προκαλέσει.
Στην ουσία, το άρθρο 35 του Κεφ. 148, θεσμοθέτησε το κοινοδίκαιο όπως αυτό εξελίχτηκε μέσα από την αγγλική νομολογία, η οποία έχει και ανάλογη εφαρμογή στην Κύπρο (βλ. Demades Overseas Ltd v. Studio MA.ST Ltd (1996) 1 Α.Α.Δ 799).
Η γενική αρχή του κοινοδικαίου είναι ότι κανένας δεν έχει το δικαίωμα να εμφανίζει προϊόντα του ως προϊόντα άλλου (βλ.Reddaway v Banham (1896) A.C. 199). Η αρχή αυτή υιοθετήθηκε και στην Κύπρο στην υπόθεση Hadjikyriakos Co. Ltd v. United Biscuits (UK) Ltd (ανωτέρω). Στο στάδιο αυτό του ενδιάμεσου απαγορευτικού διατάγματος πρέπει να προστεθεί ότι δεν είναι ανάγκη να υπάρχει πραγματική ζημιά αλλά είναι ικανοποιητικό να καταδειχθεί πιθανότητα μελλοντικής ζημιάς (βλ. Intellectual Property – Patents, Copyright, Trade Μarks and Allied Rights, 2η έκδοση, W.R. Cornish, Κεφ. 16 σελ. 416-417).
Το πρώτο απαραίτητο χαρακτηριστικό το οποίο πρέπει ν’ αποδείξει ο Ενάγοντας σε αγωγή για αθέμιτο ανταγωνισμό, όπως αναφέρεται το σύγγραμμα Passing Off Law + Practice, John Drysdale & Michael Silverleaf 2η έκδοση, παρ. 3.02, είναι η φήμη:
«3.02 Reputation is the first essential characteristic which the plaintiff must prove in order to bring a passing off claim. It can be summarized in these words; that the ‘mark, name or other indicia’ on which the plaintiff relies is well known in connection with a business in which he has goodwill, or with goods connected with that business and is distinctive of those goods or that business”.
Στην υπόθεση Α/φοι Μυλωνά Α.Ε. κ.α. ν. Michalakis Avraamides & Co Limited (1998) 1Γ Α.Α.Δ. 1513, η οποία αφορούσε σε αγωγή για αθέμιτο ανταγωνισμό λόγω της χρήσης από του εναγόμενους της λέξης «WEHRMACHT», αποφασίστηκε ότι το γεγονός ότι οι εφεσείοντες προηγήθηκαν στην χρήση του επίδικου σήματος δεν τους παρέχει μονοπώλιο στη χρήση του. Δικαίωμα μπορεί να αποκτήσουν, μόνο όταν το καταναλωτικό κοινό ταυτίσει το σήμα με τα εμπορεύματα τους. Σε τέτοια περίπτωση, η χρήση του σήματος από τρίτους συνιστά αθέμιτο ανταγωνισμό, έναντι του οποίου παρέχεται έννομη προστασία από το άρθρο 35 του Περί Αστικών Αδικημάτων Νόμου.
Όσον τώρα αφορά στη σχέση που πρέπει να έχει ένας Ενάγοντας με τα εμπορεύματα τα οποία ζητά να προστατεύσει, στη σελίδα 406 του συγγράμματος Intellectual Property – Patents, Copyright, Trade Marks & Allied Rights (πιο πάνω), αναφέρθηκαν τα εξής σχετικά:
« It is the Plaintiff’s repudiation as a source of goods or services that is in issue. The Courts have not required that to make his identity plain by, for instance, giving full name and address. It is enough that the trader uses a mark, name or device of any kind as a cypher by which to teach the public how to get his goods. Nor have the Courts required that this connection be of any particular kind: he may be the manufacturer, wholesaler, retailer or distributor of goods. For example a supermarket chain which offers its “own brand” lines has a reputation in both the goods and the business. An importer who provides all the advertising, sales and servicing for a product in his own name may well acquire the reputation even against the manufacturer. If the Plaintiff’s reputation is adequate for the purpose, even to suggest that goods are made under his license or some other trading arrangement giving him a means of control over them would be actionable.»
Στην υπόθεση Cadbury Schweppes Pty Ltd v. Pub Squash Ltd, (1981) R.P.C. 429, αποφασίστηκε πως το αστικό αδίκημα της απομίμησης εμπορευμάτων δεν επικεντρώνεται μόνο στο Νόμο ή στο εμπορικό σήμα ενός προϊόντος ή μίας επιχείρησης αλλά είναι αρκετά πλατύ ώστε να περικλείει και άλλο διακριτικό υλικό όπως λογότυπο, οπτικές εικόνες συνδεδεμένες με τα προϊόντα των εναγόντων μέσω της διαφημιστικής εκστρατείας αν βέβαια τα προϊόντα αυτά έχουν καταστεί μέρος της καλής φήμης των εναγόντων. Το τεστ σύμφωνα με την πιο πάνω απόφαση είναι κατά πόσο το προϊόν αντλεί από τη διαφήμιση διακριτικό χαρακτήρα ο οποίος ανταγωνίζεται στην αγορά. Όπου δεν υπάρχει σύγχυση, δεν μπορεί να υπάρξει ζημιά στην εμπορική εύνοια και άρα δεν υφίσταται και η ενάγουσα οποιαδήποτε ζημιά.
Η ανάγκη, σε αυτού του είδους υποθέσεις, για προστασία της επένδυσης του Ενάγοντα πρέπει πάντα να σταθμίζεται με την ανάγκη για προστασία του ελεύθερου ανταγωνισμού (βλ. Halsbury’s Laws of England, 3η έκδοση, Τόμος 38 σελ. 594, Intellectual Property: Patents, Copyright, Trade Marks and Allied Rights, W.R. Cornish (ανωτέρω), σελ. 399).
Στην Parico Aluminium Designs Ltd. v. Muskita Aluminium Co Ltd κ.α. (2002) 1Γ Α.Α.Δ. 2015, με αναφορά στο σύγγραμμα Copinger and Scone James on Copyright, σε μετάφραση, λέχθηκαν τα πιο κάτω σχετικά με τον τρόπο που πρέπει ένα Δικαστήριο να προσεγγίζει αιτήσεις ως η υπό εξέταση, επί τη βάση του αθέμιτου ανταγωνισμού, νοουμένου ότι οι δύο πρώτες προϋποθέσεις του άρθρου 32 του Ν. 14/1060 έχουν ικανοποιηθεί:
«623. Aποζημιώσεις: Αν το Δικαστήριο ικανοποιηθεί ότι η αξίωση του ενάγοντα εγείρει σοβαρό ζήτημα για εκδίκαση τότε προχωρεί να εξετάσει κατά ποσό πρέπει να αποφασίσει υπέρ της χορήγησης ή της άρνησης του επιδιωκόμενου απαγορευτικού διατάγματος.
Η καθοδηγητική αρχή πρέπει να είναι ότι το Δικαστήριο πρέπει πρώτα να εξετάσει κατά πόσο σε περίπτωση που ο ενάγων πετύχει στην αξίωση του για διηνεκές απαγορευτικό διάταγμα στη δίκη θα αποζημιωθεί επαρκώς με την επιδίκαση αποζημιώσεων για την απώλεια που θα υποστεί πριν από τη δίκη ως αποτέλεσμα των συνεχιζόμενων πράξεων του εναγόμενου. Αν οι αποζημιώσεις με το μέτρο που ανακτώνται σύμφωνα με το κοινοδίκαιο θα αποτελούσαν επαρκή θεραπεία και ο εναγόμενος θα ήταν σε οικονομική θέση να τις καταβάλει το Δικαστήριο κανονικά θα αρνηθεί να χορηγήσει παρεμπίπτον απαγορευτικό διάταγμα όσο ισχυρή και να φαίνεται η αξίωση του ενάγοντα.
……………………………………………………………………………………
Μπορεί να παρατηρηθεί σε αυτό το σημείο ότι σε αγωγές για παραβίαση δικαιώματος πνευματικής ιδιοκτησίας, αντιποιήσεις και παραβιάσεις εμπιστοσύνης οι αποζημιώσεις συχνά δεν συνιστούν επαρκή θεραπεία εφόσον υπάρχουν δυσκολίες στη διακρίβωση τους και στο προσδιορισμό τους όπως η ζημιά στην περιουσία του ενάγοντα, στην επιχείρηση του και στην εμπορική του εύνοια.
624. Ισοζύγιο της ευχέρειας . Αν το Δικαστήριο βρίσκεται σε αμφιβολία ως προς την επάρκεια των αντίστοιχων θεραπειών σε αποζημιώσεις που προσφέρονται είτε στον ενάγοντα είτε στον εναγόμενο είτε και στους δύο εγείρεται το θέμα του ισοζυγίου της ευχέρειας. Στην American Cynamide Co v Ethicon Ltd (1975) A.C. 396 η Δικαστική Επιτροπή των Λόρδων έχει καθιερώσει ορισμένες κατευθυντήριες αρχές για την άσκηση της διακριτικής ευχέρειας του Δικαστηρίου.
…………………………………………………………………………………..
Κατά την αξιολόγηση του, πού κλίνει το ισοζύγιο της ευχέρειας ένας σημαντικός παράγων είναι η έκταση κατά την οποία τα μειονεκτήματα του κάθε μέρους θα είναι αδύνατο να αποζημιωθούν με αποζημιώσεις. Αν για παράδειγμα η έκταση της μη δυνάμενης να αποκατασταθεί ζημιάς του κάθε μέρους δεν θα διαφέρει σε μεγάλο βαθμό, το Δικαστήριο μπορεί να λάβει υπόψη του τη σχετική δύναμη της υπόθεσης του κάθε μέρους όπως αποκαλύπτεται από τις ένορκες δηλώσεις που έχουν παρουσιαστεί κατά την ακρόαση της αίτησης. Αυτός όμως είναι ο τελευταίος και όχι ο πρώτος παράγοντας που λαμβάνεται υπόψη. Είναι μόνο σ’αυτό το στάδιο που το Δικαστήριο δικαιούται να εξετάσει κατά πόσο υπάρχει ουσιαστική ανισότητα επί της ουσίας και ποιος από τους διαδίκους έχει περισσότερη πιθανότητα επιτυχίας. Το Δικαστήριο δεν δικαιούται ακόμη και σε αυτό το στάδιο, να εμπλακεί σε οτιδήποτε που μοιάζει με προκαταρτική εκδίκαση της αγωγής πάνω σε συγκρουόμενες ένορκες δηλώσεις για να αξιολογήσει τη δυνατότητα της υπόθεσης του κάθε μέρους. Μπορεί να υπάρχουν υποθέσεις στις οποίες είναι εμφανές από τη μαρτυρία ότι δεν υπάρχει αξιόπιστη αμφισβήτηση ότι η δύναμη υπόθεσης του ενός μέρους είναι δυσανάλογη από εκείνη του άλλου μέρους. Γενικά όμως η διαδικασία στις παρεμπίπτουσες αιτήσεις δεν είναι η πρέπουσα για τη διεξαγωγή έρευνας σε αμφισβητούμενα γεγονότα.
625. Status Quo. Όπου οι άλλοι παράγοντες φαίνονται να είναι ισοζυγισμένοι το Δικαστήριο συνήθως θα λάβει τέτοια μέτρα τα οποία σκοπό έχουν τη διατήρηση του status quo. Αν, από την άλλη, ο εναγόμενος εμποδίζεται προσωρινά από του να κάνει κάτι το οποίο δεν έκαμνε προηγουμένως, η μόνη επίδραση του παρεμπίπτοντος απαγορευτικού διατάγματος, σε περίπτωση που δεν πετύχει στη δίκη του, είναι η αναβολή της ημερομηνίας κατά την οποία θα είναι σε θέση να εμπλακεί σε μία δραστηριότητα την οποία προηγουμένως δεν την είχε θεωρήσει αναγκαία να αναλάβει. Αν από την άλλη ο εναγόμενος διακόπτεται στη διεξαγωγή μιας καθιερωμένης επιχείρησης το απαγορευτικό διάταγμα θα του προκαλέσει πολύ μεγαλύτερη δυσχέρεια εφόσον θα έχει να αρχίσει πάλι να τη δημιουργεί σε περίπτωση που θα πετύχει στη δίκη.
Η διατήρηση του status quo συγκεκριμένα ευνοεί τη χορήγηση απαγορευτικού διατάγματος σε εκείνες τις περιπτώσεις όπου ο εναγόμενος έχει μόλις αρχίσει να εμπλέκεται στην επίδικη πράξη και όπου οι πωλήσεις του και οι επενδύσεις του σε κεφάλαια ήταν μικρές ενώ ο ενάγων έχει μια δημιουργημένη επιχείρηση. Σε τέτοιες περιπτώσεις είναι πάντοτε πιο εύκολο να γίνει υπολογισμός της ζημιάς την οποία ο εναγόμενος θα υποστεί λόγω του απαγορευτικού διατάγματος παρά ο υπολογισμός της ζημιάς την οποία θα υποστεί η επιχείρηση του ενάγοντα και η εμπορική του εύνοια αν ο εναγόμενος δεν εμποδιστεί.
…………………………………………………………………………………..
Υπάρχουν όμως ορισμένες υποθέσεις στις οποίες τα Δικαστήρια θα είναι της άποψης ότι η ζημιά στον ενάγοντα μπορεί ευχερώς να υπολογιστεί με αναφορά στις πωλήσεις που έκανε ο εναγόμενος και ότι η ζημιά η οποία θα προκληθεί στον εναγόμενο όταν τον εμποδίσεις να συμμετέχει στη αγορά το συντομότερο δυνατό δεν είναι εύκολα υπολογίσιμη. Όπου υπάρχει μόνο ο κίνδυνος για μη δυνάμενη να προσδιοριστεί ζημιά του ενάγοντα και βεβαιότητα για μη δυνάμενη να προσδιοριστεί ζημιά στον εναγόμενο το Δικαστήριο συχνά θα αρνηθεί να διατηρήσει το status quo και να απορρίψει την αξίωση για απαγορευτικό διάταγμα. Η πορεία που ακολουθεί το Δικαστήριο σε τέτοιες περιπτώσεις είναι η άρνηση χορήγησης του απαγορευτικού διατάγματος και η διαταγή για σύντομη εκδίκαση της αγωγής.
627. Ικανότητα πληρωμής αποζημιώσεων. Το Δικαστήριο θα λάβει υπόψη το γεγονός ότι ο εναγόμενος δεν είναι σε οικονομική θέση να αντιμετωπίσει αξίωση για σημαντικές αποζημιώσεις εναντίον του και ότι ο ενάγων είναι πιθανόν να υποστεί ζημιές πέραν από εκείνες που μπορεί ο εναγόμενος να καταβάλει. Από την άλλη το Δικαστήριο μπορεί να λάβει υπόψη την ικανότητα ή άλλως πως του ενάγοντα να αποζημιώσει τον εναγόμενο με τη ανάληψη υποχρέωσης για πληρωμή αποζημιώσεων. Το απλό γεγονός ότι το ένα μέρος διαθέτει πενιχρά μέσα δεν είναι συμπερασματικό για τη χορήγηση ή άρνηση απαγορευτικού διατάγματος. Το Δικαστήριο θα είναι προσεκτικό να εξετάσει αυτά τα ζητήματα όταν οι διάδικοι είναι εταιρεία περιορισμένης ευθύνης και όπου ο ενάγων είναι άτομο ο οποίος διαμένει εκτός δικαιοδοσίας ….»
Υπαγωγή γεγονότων που περιβάλλουν την υπό εξέταση αίτηση, στο μόλις πιο πάνω αναφερόμενο νομικό πλαίσιο
Έχοντας κατά νου τα γεγονότα που περιβάλλουν την υπό εξέταση αίτηση, ως τούτα προκύπτουν από τις αιτούμενες με το κλητήριο ένταλμα θεραπείες και το περιεχόμενο των ένορκων δηλώσεων που συνοδεύουν την αίτηση και την ένσταση, εκείνο που αβίαστα προκύπτει, ως εξάλλου αναφέρθηκε και ανωτέρω, είναι ότι η υπό εξέταση αγωγή προωθείται επί της μοναδικής βάσης του αθέμιτου ανταγωνισμού (passing off). Αυτό αναφέρει ρητά και ο συνήγορος των Εναγόντων στην αγόρευσή του και συγκεκριμένα στην 4η παράγραφο της 2η σελίδας τούτης.
Επομένως, η εξέταση ως προς το κατά πόσο οι ενάγοντες ικανοποίησαν τις δύο πρώτες προϋποθέσεις του άρθρου 32, του νόμου 14/1960, θα πρέπει να διενεργηθεί σε συνάρτηση με τα συστατικά στοιχεία του συγκεκριμένου αυτού αστικού αδικήματος, ως τούτα αναφέρθηκαν λεπτομερώς ανωτέρω.
Ως υπεδείχθη, μέρος των συστατικών στοιχείων που πρέπει να αποδείξει ένας ενάγοντας που επικαλείται αθέμιτο ανταγωνισμό από πλευράς του Εναγόμενου, είναι ότι ο τελευταίος προέβη σε ψευδή παράσταση, η οποία στόχευε στο να επηρεάσει και εν τέλει να προκαλέσει ή τουλάχιστον να είναι δυνατόν να προκαλέσει πραγματική ζημιά στην επιχείρηση και/ή στην εμπορική εύνοια του πρώτου.
Εκείνο που αβίαστα προκύπτει από τα όσα ισχυρίζονται οι ενάγοντες, είναι ότι κανένα από τα μόλις πιο πάνω συστατικά στοιχεία του αστικού αδικήματος του αθέμιτου ανταγωνισμού δεν αποδεικνύεται. Και εξηγώ: μοναδική ενέργεια που αποδίδεται στους Εναγόμενους, την οποία οι Ενάγοντες παρουσιάζουν ως το υπόβαθρο για τη θέση τους ότι οι Εναγόμενοι προβαίνουν σε αθέμιτο ανταγωνισμό, αποτελεί η κυκλοφορία και γενικά δημοσίευση του Τεκμηρίου 2 της ενόρκου δηλώσεως που συνοδεύει την αίτηση. Και δη το διαφημιστικό φυλλάδιο που αναμφίβολα ετοίμασαν, κυκλοφόρησαν και δημοσιοποίησαν γενικότερα οι Εναγόμενοι.
Τίποτα άλλο δεν έχουν θέσει οι Ενάγοντες ενώπιον του Δικαστηρίου που να διαφωτίζει ως προς την οποιανδήποτε άλλη ενέργεια των εναγόμενων, πάντα σε σχέση, αρχικώς με την πρόθεσή τους να λειτουργήσουν και, εν τέλει, με τη λειτουργία του ραδιοφωνικού σταθμού υπό την επωνυμία ΣΠΟΡ F.M. 95.0 ή ΣΠΟΡ F.M. Κύπρου.
Οτιδήποτε άλλο αναφέρουν οι Ενάγοντες, σε σχέση με οποιεσδήποτε άλλες (πέραν της κυκλοφορίας του διαφημιστικού φυλλαδίου – τεκμήριο 2), ενέργειες των Εναγομένων, καταπιάνεται με το κατά πόσο οι τελευταίοι, κατείχαν, κατά το χρόνο καταχώρησης της αγωγής, α) άδεια εκπομπής στη συχνότητα 95.0 F.M., β) άδεια λειτουργίας θεματικού αθλητικού ραδιοφωνικού σταθμού και γ) εγκεκριμένη εμπορική επωνυμία που να τους επιτρέπει να χρησιμοποιούν τη φράση «Σπορ F.M.». Και δη, για τα θέματα για τα οποία υπέβαλαν παράπονο στις αρμόδιες αρχές του Κράτους.
Εν πάση όμως περιπτώσει, ως υπεδείχθη από τον ομνύοντα της ενόρκου δηλώσεως που συνοδεύει την ένσταση, και δεν αμφισβητήθηκε από τους Ενάγοντες, οι Εναγόμενοι κατέχουν πλέον τις σχετικές με τα πιο πάνω ζητήματα άδειες από τις αρμόδιες αρχές και ενέγραψαν και εμπορικές επωνυμίες που εμπεριέχουν τις φράσεις SPORT FM και SPORT FM 95.0.
Το ζητούμενο (αν θα εκδοθούν τα αιτούμενα προσωρινά διατάγματα), εξετάζεται με γνώμονα τα όσα συμβαίνουν κατά το χρόνο της σχετικής κρίσης του Δικαστηρίου και όχι κατά το χρόνο καταχώρησης της αγωγής, εκτός φυσικά της περίπτωσης που, κρίση και καταχώρηση, συμπίπτουν χρονικά.
Σημειώνεται επίσης στο σημείο αυτό, ότι οι Ενάγοντες, δεν έθεσαν καμία μαρτυρία, η οποία να διαφωτίζει για τις όποιες ενέργειες των Εναγομένων και γενικά των γεγονότων που ακολούθησαν της έναρξης της λειτουργίας του ραδιοσταθμού των τελευταίων.
Υπενθυμίζεται ότι, η υπό εξέταση αγωγή, αλλά και η επίδικη αίτηση, υπό μονομερή μορφή, κατατέθηκαν ενώπιον του Δικαστηρίου στις 25.1.2017, και το υπόβαθρο και γενικά η επιχειρηματολογία, επί της οποίας και βασίζοντο, ήταν η μέχρι τότε εκφρασθείσα πρόθεση των Εναγομένων να λειτουργήσουν, από 23.1.2017, ραδιοσταθμό με τις πιο πάνω επωνυμίες. Είναι δε γι' αυτόν τον λόγο, που ως μοναδικό, διαφωτιστικό των προθέσεων των Εναγομένων μαρτυρικό υλικό, παρουσίασαν το τεκμήριο 2 της ένορκης δήλωσης που συνοδεύει την αίτηση.
Αφ' ης στιγμής όμως το Δικαστήριο, ασκώντας τη διακριτική του εξουσία, δεν εξέτασε την αίτηση μονομερώς και έδωσε οδηγίες όπως τούτη επιδοθεί στους Εναγόμενους, με αποτέλεσμα πλέον η ακρόαση της αίτησης να διεξαχθεί στις 30.5.2017, και δη, τέσσερις και πλέον μήνες μετά που ο ραδιοσταθμός των Εναγόμενων άρχισε τη λειτουργία του, αναμενόμενο ήταν ότι, ενώπιον του Δικαστηρίου θα τίθετο και περαιτέρω μαρτυρικό υλικό το οποίο θα διαφώτιζε, αν μη τι άλλο, αναφορικά με το κατά πόσο οι αρχικές φοβίες και/ή ανησυχίες των Εναγόντων για ενδεχόμενο επηρεασμό της φήμης, πελατείας και γενικά εμπορικής εύνοιάς τους, αλλά και πρόκλησης σ’ αυτούς όποιου άλλου είδους ζημιάς, θα μετουσιώνονταν σε πραγματικότητα. Αναμενόμενο επίσης θα ήταν, να παρουσιάζετο μαρτυρία διαφωτιστική του τρόπου λειτουργίας του ραδιοσταθμού των Εναγομένων, περιλαμβανομένου και του τρόπου διαφήμισης και προώθησης του εν λόγω ραδιοσταθμού, ώστε να διαφανεί, αν από την παράλληλη λειτουργία των δύο ραδιοσταθμών προκαλείτο η ισχυριζόμενη από τους Ενάγοντες σύγχυση. Καμία σχετική με τα πιο πάνω θέματα μαρτυρία δεν παρουσιάστηκε από τους Ενάγοντες.
Το Δικαστήριο όταν εξετάζει κατά πόσο πληρούνται οι δύο πρώτες προϋποθέσεις του άρθρου 32 του Ν.14/1960, καθοδήγηση αντλεί μόνο από τα γεγονότα που περιβάλλουν την υπόθεση ως τούτα προσδιορίζονται από τις ένορκες δηλώσεις που έχουν τεθεί ενώπιον του και τα επ’ αυτών επισυναπτόμενα τεκμήρια.
Με γνώμονα τα πιο πάνω, εκείνο που υπέχει καταλυτικής σημασίας για την κρίση του Δικαστηρίου, είναι το περιεχόμενο του Τεκμηρίου 2 της ένορκης δήλωσης που συνοδεύει την αίτηση. Από μία απλή ανάγνωση του περιεχομένου του Τεκμηρίου 2, προκύπτει ότι η Καθημερινή, ενημερώνει τον οποιονδήποτε αναγνώστη του συγκεκριμένου φυλλαδίου, ότι ο ραδιοσταθμός που θα λειτουργεί υπό την επωνυμία ΣΠΟΡ F.M. 95.0 ή ΣΠΟΡ F.M. Κύπρου, είναι οι Εναγόμενοι, προς τους οποίους η ίδια (η Καθημερινή) εκχώρησε τα δικαιώματα αναμετάδοσης του ΣΠΟΡ F.M. Ελλάδος, τα οποία απέκτησε δυνάμει σύμβασης με τον Όμιλο ΣΚΑΪ, που κατέχει τούτα.
Επίσης, γίνεται ειδική αναφορά, στο ότι ο ΣΠΟΡ F.M. Ελλάδος, θα αναμεταδίδεται πλέον, από το ραδιοσταθμό των Εναγομένων, και δη το Radio Frederick.
Ακολούθως, αναφέρεται ότι η εκπομπή του ραδιοσταθμού θα γίνεται από τη συχνότητα 95.0 F.M. Ακόμα, διευκρινίζεται, με κάθε σαφήνεια, ότι η συμφωνία που μέχρι πρότινος είχε ο ΣΠΟΡ F.M. Ελλάδος με άλλη εταιρεία στην Κύπρο για αναμετάδοση του προγράμματός του, έχει τερματιστεί και ότι προέβη σε νέα (προφανώς) σχετική συμφωνία με την Καθημερινή. Τέλος, αναφέρεται ότι, αυτός που «αλλάζει στέγη και συχνότητα», είναι ο ΣΠΟΡ F.M. Ελλάδος, και επομένως, όχι ο ραδιοσταθμός που οι Ενάγοντες λειτουργούν.
Με τούτα ως δεδομένα, ποια είναι η ψευδής παράσταση η οποία αποδίδεται στους Εναγόμενους, και πώς μπορεί, έστω και σ' αυτό το αρχικό στάδιο, χωρίς τη δυνατότητα τελικής κρίσης επί του ζητούμενου, να αποδοθεί στους Εναγόμενους, πρόθεση να επηρεάσουν την επιχείρηση ή την εμπορική εύνοια των Εναγόντων;
Δεν διαφεύγει του Δικαστηρίου η θέση των Εναγόντων ότι οι επωνυμίες ΣΠΟΡ F.M. 95.0 και ΣΠΟΡ F.M. Κύπρου (που χρησιμοποιούν οι Εναγόμενοι) είναι ταυτόσημες και/ή πανομοιότυπες και/ή σχεδόν ταυτόσημες και/ή σχεδόν πανομοιότυπες και/ή όμοιες με την επωνυμία του ραδιοσταθμού των Εναγόντων (Supersport F.M.), σε τέτοιο βαθμό που προκαλείται σύγχυση.
Με κάθε σεβασμό προς την προβληθείσα αυτή θέση των Εναγόντων, δεν μπορώ να συμφωνήσω μαζί τους.
Πρώτον γιατί, η φράση ΣΠΟΡ F.M. απλά προσδιορίζει το είδος της ραδιοφωνικής συχνότητας (F.M.) μέσω της οποίας μεταδίδεται αθλητική θεματολογία (ΣΠΟΡ) και δεν αποτελεί διακριτικό του προϊόντος των Εναγόντων. Δεύτερον γιατί, αυτό που θα μπορούσε να θεωρηθεί ως τέτοιο διακριτικό, είναι η χρήση της λέξης «Super» που οι Ενάγοντες προσέθεσαν στη λέξη ΣΠΟΡ ώστε, ακριβώς, να της προσδώσουν (της λέξης ΣΠΟΡ) διακριτικό χαρακτήρα, ο οποίος να προσδιορίζει την εμπορική τους εύνοια, την οποία οι Εναγόμενοι, σε καμία περίπτωση δεν χρησιμοποίησαν. Τρίτον γιατί, με τη χρήση από τους Εναγόμενους, ως μέρος των επωνυμιών τους, του αριθμού «95.0», καθώς επίσης και της λέξης «Κύπρου», προσδιορίζεται, αφενός η συχνότητα εκπομπής του ραδιοσταθμού και αφετέρου η επικράτεια εκπομπής του. Τέταρτον γιατί, δεν πρέπει να λησμονείται ότι, ο στόχος της λειτουργίας του ραδιοσταθμού των Εναγομένων, είναι να αναμεταδίδει στην Κύπρο το πρόγραμμα του ΣΠΟΡ F.M. Ελλάδος, και με τη συμπερίληψη στην επωνυμία τους της λέξης «Κύπρου», εκδηλώνουν, με κάθε σαφήνεια, την ρηθείσα πρόθεσή τους. Πέμπτον γιατί, δεν πρέπει επίσης να διαφεύγει της προσοχής κανενός ότι, οι Ενάγοντες, με βάση πάντα το περιεχόμενο της σύμβασης που συνομολόγησαν το 2005 με τον ΣΠΟΡ F.M. Ελλάδος, αναγνώρισαν και αποδέχτηκαν ότι το δικαίωμά τους να χρησιμοποιούν, στην όποια επωνυμία τους, τη φράση ΣΠΟΡ F.M., θα ίσχυε μόνο για όσο διάστημα παρέμεινε σε ισχύ η ρηθείσα σύμβαση και ότι σε περίπτωση τερματισμού της (για οποιοδήποτε λόγο), θα το έχαναν. Έκτον γιατί, η μόλις πιο πάνω αναφερόμενη σύμβαση των Εναγόντων με τον ΣΠΟΡ F.M. Ελλάδος, ως και οι ίδιοι οι Ενάγοντες αναφέρουν, τερματίστηκε περί το τέλος του 2016 και δη πριν την καταχώρηση της παρούσας αγωγής. Έβδομον και τελευταίον γιατί, η όποια ενδεχομένως ομοιότητα μεταξύ της επωνυμίας των Εναγόντων και αυτών που χρησιμοποιούν οι Εναγόμενοι, δεν πρέπει να εξετάζεται αποσπασματικά, αλλά ως μέρος του όλου περιεχομένου της διαφημιστικής εκστρατείας των Εναγομένων, ως τούτη (συνεπεία απουσίας άλλης σχετικής μαρτυρίας) προκύπτει από το περιεχόμενο του τεκμηρίου 2 της ένορκης δήλωσης που συνοδεύει την αίτηση.
Όταν ανωτέρω, εξηγούσα τους λόγους που θεωρώ ότι το περιεχόμενο του τεκμηρίου 2 δεν προκαλεί οποιαδήποτε σύγχυση, είχα κατά νου και την ισχυριζόμενη από τους Ενάγοντες ομοιότητα και/ή ταυτόσημο των εκατέρωθεν επωνυμιών.
Με δεδομένη, επομένως, την κρίση ότι οι αποκαλυφθείσες προς το Δικαστήριο ενέργειες των Εναγομένων δεν προκαλούν την επικαλούμενη από τους Ενάγοντες σύγχυση, και εν απουσία οποιασδήποτε μαρτυρίας αναφορικά με την όποια, έστω και υπό μορφή πρόβλεψης, ζημιά στους Ενάγοντες, πώς μπορεί το Δικαστήριο να καταλήξει ότι η οποιαδήποτε αποδιδόμενη στους Εναγόμενους ενέργεια, σκοπό είχε να προκαλεί πραγματική ζημιά στην επιχείρηση και/ή στην εμπορική εύνοια των Εναγόντων;
Είναι γεγονός ότι αποτελεί πάγια νομολογιακή αρχή, ότι τα Δικαστήρια θα πρέπει να αποφεύγουν, σ' αυτό το πρώιμο στάδιο, και ειδικότερα στα πλαίσια εξέτασης αίτησης ως η υπό εξέταση, να εξετάζουν και να αποφασίζουν επί της τύχης της αγωγής και γενικότερα επί των επίδικων με την αγωγή ζητημάτων. Αυτή η αρχή, ωστόσο, δεν απαλλάσσει το Δικαστήριο από την υποχρέωση να προβεί, έστω και σ' αυτό το αρχικό στάδιο, σε κάποιας μορφής, πρωταρχική έστω, αξιολόγηση της μαρτυρίας, ώστε να εξετάσει και να αποφανθεί επί της αποδεικτικής δύναμης της κάθε πλευράς.
Είναι δε στα πλαίσια τούτης της υποχρέωσης του Δικαστηρίου που προκύπτουν ευλόγως τα πιο πάνω ερωτήματα. Και τούτο, επί τη βάση, των όσων έχουν τεθεί ως γεγονότα που περιβάλλουν την αγωγή, μέσω της ενόρκου δηλώσεως που συνοδεύει την αίτηση.
Ουδόλως να ερμηνευθούν οι πιο πάνω αναφορές του Δικαστηρίου, ως αν το Δικαστήριο να θεωρεί ότι η παρούσα αγωγή είναι καταδικασμένη σε αποτυχία. Ενδεχομένως, στα πλαίσια της εκδίκασης της, οι Ενάγοντες να παρουσιάσουν μαρτυρία, η οποία να δικαιολογεί πλήρως την απόδοση των θεραπειών που επιζητούνται με αυτήν.
Ωστόσο, για σκοπούς εξέτασης της παρούσας αίτησης, σημασίας υπέχουν μόνο τα γεγονότα και/ή καλύτερα, τα ισχυριζόμενα γεγονότα που έθεσε ο Αιτητής ενώπιον του Δικαστηρίου μέσω της αίτησης του, σε συνάρτηση πλέον και με τα όσα γεγονότα τέθηκαν ενώπιον του Δικαστηρίου μέσω της ενστάσεως των Εναγόμενων και δεν αμφισβητήθηκαν από τους Ενάγοντες.
Κάτι που κρίνεται πολύ σημαντικό να αναφερθεί στο σημείο αυτό, είναι ότι οι διάδικοι δεν προέβαλαν συγκρουόμενες εκδοχές ως προς τα επίδικα γεγονότα. Προέβαλαν μόνο συγκρουόμενες ερμηνείες επί των εν λόγω γεγονότων. Εκεί που εστιάζεται η διαφωνία των μερών, είναι στο ότι, κατά τους Ενάγοντες, σε αντιδιαστολή με τους Εναγόμενους, τα, κατά τα άλλα, αποδεκτά από τις δύο πλευρές επίδικα γεγονότα, αποδεικνύουν ότι οι Εναγόμενοι ενήργησαν κατά τρόπο που ισοδυναμεί με διάπραξη του αστικού αδικήματος του αθέμιτου ανταγωνισμού.
Δεν διαφεύγουν του Δικαστηρίου, οι διάφορες αναφορές του συνηγόρου των Εναγόντων, στην αγόρευση του, σε σχέση γενικότερα με τον τρόπο δράσης των Εναγόμενων και δη αναφορικά με το πότε άρχισαν να διαφημίζουν τη λειτουργία του ραδιοσταθμού τους και ότι τούτο έγινε προτού οι εναγόμενοι εξασφαλίσουν τις απαιτούμενες από τον νόμο άδειες, είτε για να εκπέμπουν στη νέα συχνότητα των F.M. 95.0, είτε στο να λειτουργούν ως θεματικό αθλητικό κανάλι, αντί μουσικό, για το οποίο κατείχαν άδεια προηγουμένως. Ακόμα και ότι, δεν είχαν εγγράψει οποιανδήποτε εμπορική επωνυμία, η οποία να τους επιτρέπει να προβαίνουν σε χρήση της φράσης ΣΠΟΡ F.M..
Τούτα όμως, δεν διαφοροποιούν και ούτε μεταβάλλουν καθ' οιονδήποτε τρόπο το δεδομένο ότι, οι Εναγόμενοι, με τη μοναδική (υποδειχθείσα από τους Ενάγοντες), διαφωτιστική προς το κοινό ενέργειά τους, αναφορικά με την πρόθεση τους να λειτουργήσουν αθλητικό ραδιοσταθμό, ενημέρωσαν, με εντελώς ξεκάθαρο τρόπο (βλ. Τεκμήριο 2 της ενόρκου δηλώσεως που συνοδεύει την αίτηση), πρώτον, ότι ο ΣΠΟΡ F.M. Ελλάδος δεν θα μεταδίδεται πλέον από την εταιρεία μέσω της οποίας μέχρι πρότινος μεταδίδετο (και δη τους ενάγοντες), δεύτερον, ότι πλέον θα μεταδίδεται από τους εναγόμενους, προς τους οποίους εκχωρήθηκαν σχετικά δικαιώματα από την Καθημερινή, οι οποία και συμφώνησε με τον ΣΠΟΡ F.M. Ελλάδος να μεταδίδει στη Κύπρο το πρόγραμμα του, και τρίτο ότι, εκείνο που αλλάζει «στέγη», δεν είναι ο ραδιοσταθμός των Εναγόντων, αλλά η μετάδοση του προγράμματος του ΣΠΟΡ F.M. Ελλάδος, η οποία πλέον, θα μεταδίδεται υπό την συχνότητα 95.0 F.M., μέσω του ραδιοφωνικού σταθμού Radio Frederick, και δη των Εναγόμενων, υπό τις επωνυμίες ΣΠΟΡ F.M. 95.0 ή ΣΠΟΡ F.M. Κύπρου.
Ο μόνος τρόπος, κάποιος, να μπορεί με βάση το περιεχόμενο του Τεκμηρίου 2 να εισηγηθεί ότι, με τη δημοσιοποίηση του και κυκλοφορία του από τους Εναγόμενους, τούτοι προβαίνουν σε αθέμιτο ανταγωνισμό, είναι να διαβάσουν τούτο εντελώς αποσπασματικά και επιλεκτικά και να αγνοήσουν εκείνες τις λοιπές διευκρινιστικές αναφορές που ξεκαθαρίζουν πλήρως το τοπίο και εκφράζουν με κάθε σαφήνεια και επάρκεια τις προθέσεις της Καθημερινής και κατ’ επέκταση και των Εναγομένων.
Δεν διαφεύγει του Δικαστηρίου, ότι η ομνύουσα της Ενόρκου Δηλώσεως που συνοδεύει την Αίτηση, στα πλαίσια της προσπάθειάς της να πείσει περί της θέσης της ότι με τον τρόπο που λειτουργούν οι Εναγόμενοι, έχει δημιουργηθεί στο κοινό η εντύπωση ότι οι Ενάγοντες θα εκπέμπουν πλέον υπό νέα συχνότητα και υπό διαφορετική επωνυμία, επισυνάπτει, στην ένορκή της δήλωση, και αντίγραφο δημοσιεύματος της διαδικτυακής σελίδας ΡΕΠΟΡΤΕΡ.
Το εν λόγω δημοσίευμα, όμως, δεν είναι διαφωτιστικό επί του προκειμένου. Ως προκύπτει από τη σχετική επ’ αυτού αρίθμηση 1/16[1], το εν λόγω δημοσίευμα αποτελείται από 16 τουλάχιστον σελίδες, ενώ, ως τεκμήριο 6, επισυνάπτεται μόνο η πρώτη σελίδα αυτού. Παρέμεινε άγνωστο το περιεχόμενο των άλλων δεκαπέντε σελίδων. Αν και η ρηθείσα σελίδα φέρει τον τίτλο «ΣΠΟΡ FM: Ένας στην Ελλάδα, δύο στην Κύπρο!», εντούτοις, στη μοναδική, δυνάμενη να αναγνωστεί, εν όλω, παράγραφό του, αναφέρει ρητά ότι ο «SuperΣΠΟΡ FM (104.0)» (οι Ενάγοντες) και ο «ΣΠΟΡ FM Κύπρου (95.0)» (οι Εναγόμενοι), είναι «δύο αμιγώς αθλητικά ραδιόφωνα», τα οποία θα συνεργάζονται με «αντίστοιχα ραδιόφωνα στην Ελλάδα».
Πουθενά, στο εν λόγω δημοσίευμα δεν γίνεται αναφορά περί δημιουργίας σύγχυσης ως προς το κατά πόσο, ο ραδιοσταθμός των Εναγόντων θα εκπέμπει υπό νέα συχνότητα και υπό νέα επωνυμία. Τουναντίον, ως υποδείχθηκε μόλις πιο πάνω, διευκρινίζεται ευθαρσώς ότι οι Εναγόμενοι λειτουργούν νέο δεύτερο αθλητικό ραδιοσταθμό μέσω του οποίου θα μεταδίδεται και πρόγραμμα ραδιοφώνου της Ελλάδας. Επομένως, το περιεχόμενο του τεκμηρίου 6, πιο πολύ επιβεβαιώνει την κρίση του Δικαστηρίου περί μη πρόκλησης οποιασδήποτε σύγχυσης συνεπεία των ενεργειών των Εναγομένων, παρά περί του αντιθέτου, ως εισηγούνται οι Ενάγοντες.
Έχοντας καταλήξει ως ανωτέρω, καθίσταται έκδηλο ότι, οι ενάγοντες απέτυχαν να ικανοποιήσουν, τουλάχιστον, τη δεύτερη προϋπόθεση του άρθρου 32, του νόμου 14/1960, με αποτέλεσμα η υπό εξέταση αίτηση να είναι έκθεση σε απόρριψη. Λόγω δε του δικαιοδοτικού της φύσης της αιτίας απόρριψης, καθίσταται αδύνατη η περαιτέρω ενασχόληση του Δικαστηρίου, με την ουσία της αίτησης.
Εν πάση όμως περιπτώσει, και εντελώς παρεμφερώς, σημειώνω ότι οι Ενάγοντες απέτυχαν να αποδείξουν και ότι εάν δεν εκδοθούν τα αιτούμενα διατάγματα θα υποστούν ανεπανόρθωτη ζημιά.
Ως υπεδείχθη στα πλαίσια της παράθεσης της νομικής πτυχής, εκεί που οι ενέργειες του Εναγόμενου δεν προκαλούν σύγχυση στο κοινό ως προς το κατά πόσο εμπορεύεται τα προϊόντα του Ενάγοντα, τότε δεν είναι δυνατή η κρίση περί πιθανότητας μελλοντικής πρόκλησης ζημιάς στον τελευταίο.
Ως προς το κατά πόσο προκλήθηκε ήδη πραγματική ζημιά στους Ενάγοντες, υπενθυμίζω ότι, μοναδική προσδιοριστική της όποιας τέτοιας ζημιάς των Εναγόντων, μαρτυρία, αποτελεί η εντελώς γενική και αόριστη μαρτυρία της ομνύουσας της ενόρκου δηλώσεως που συνοδεύει την αίτηση, περί πρόκλησης γενικά ζημιάς, χωρίς να παρατίθεται προς το Δικαστήριο οποιαδήποτε λεπτομέρεια ή ειδική αναφορά, η οποία να μπορούσε να αποτελέσει τη βάση για να εξεταστεί το βάσιμο ή μη, της ρηθείσας θέσης των Εναγόντων.
Πρόκειται για αναφορές περί σύγχυσης που δημιουργείται στο μυαλό των καταναλωτών και γενικά των ακροατών του ραδιοφωνικού σταθμού των Εναγόντων, οι οποίοι τελούν υπό την πλάνη, σύμφωνα πάντα με τα αναφερόμενα στην ένορκη δήλωση που συνοδεύει την αίτηση, ότι ο ραδιοσταθμός των Εναγόντων αλλάζει συχνότητα και θα εκπέμπει πλέον από νέα, και δη τη συχνότητα των 95.0 F.M. και υπό νέα επωνυμία.
Ως υποδείχθηκε, ωστόσο ανωτέρω, συνεπεία του γεγονότος ότι η ακρόαση της αίτησης, έγινε στις 30.5.2017, οι Ενάγοντες θα μπορούσαν, είτε με συμπληρωματική ένορκη δήλωση, είτε ακόμα και με αντεξέταση του ομνύοντα των Εναγομένων, να παρουσιάσουν μαρτυρία διαφωτιστική της όποιας ζημιάς ενδεχομένως προκλήθηκε στους Ενάγοντες με δεδομένη πλέον τη λειτουργία του ραδιοσταθμού των Εναγομένων για ένα διάστημα τεσσάρων περίπου μηνών μέχρι και την ημέρα της ακρόασης της αίτησης. Ουδέν σχετικό έπραξαν. Τουναντίον, ως προς τον ισχυρισμό τους ότι με τις ενέργειες τους οι Εναγόμενοι προκαλούν και/ή δυνατόν να προκαλέσουν σ’ αυτούς ανεπανόρθωτη ζημιά, διατήρησαν ως μοναδικό υπόβαθρο το εντελώς γενικό και αόριστο περιεχόμενο της ένορκης δήλωσης που συνοδεύει την αίτηση, το οποίο κρίνεται ως εντελώς ανεπαρκές για σκοπούς κρίσης ακόμα και για οποιαδήποτε ενδεχόμενη μελλοντική πιθανότητα να προκληθεί ζημιά σ’ αυτούς.
Επίσης εντελώς παρεμφερώς και με μόνο σκοπό να υπάρχει καταγραμμένη η θέση του Δικαστηρίου, σημειώνω ότι και επί του ισοζυγίου της ευχέρειας του Δικαστηρίου, η πλάστιγγα θα έγερνε υπέρ της μη εκδόσεως των αιτούμενων διαταγμάτων, παρά υπέρ της έκδοσης τους. Και τούτο γιατί, το Δικαστήριο αποφασίζει επί του συγκεκριμένου ζητήματος, με τα όσα ισχύουν κατά τον χρόνο έκδοσης της απόφασης του και όχι με τα όσα ίσχυαν κατά την ημέρα καταχώρησης της αγωγής. Υπενθυμίζεται ότι δεν πρόκειται για περίπτωση όπου μονομερώς εκδόθηκε ένα διάταγμα και το Δικαστήριο εξετάζει για το εάν θα διατηρήσει την ισχύ του ή εάν θα ακυρώσει τούτο, αλλά για την περίπτωση που δεν εκδόθηκαν αρχικώς τα διατάγματα και εξετάζεται αν είναι ορθό και δίκαιο τούτα να εκδοθούν.
Αποτελεί δεδομένο ότι εδώ και έξι περίπου μήνες, οι Εναγόμενοι λειτουργούν το ραδιοσταθμό τους υπό συγκεκριμένη επωνυμία, μέσω του οποίου προβαίνουν και σε αναμετάδοση του προγράμματος του ΣΠΟΡ F.M. Ελλάδος, στη συχνότητα των 95.0 F.M. Πρόκειται για ουσιαστικό χρονικό διάστημα, στο οποίο, προφανώς, οι Εναγόμενοι έχουν εδραιωθεί και έχουν κτίσει το ακροαματικό τους κοινό, το οποίο πλέον τους αναγνωρίζει ως ραδιοσταθμό που εκπέμπει στη συγκεκριμένη συχνότητα υπό τη συγκεκριμένη επωνυμία και μεταδίδει και το πρόγραμμα του ΣΠΟΡ F.M. Eλλάδος.
Με δεδομένα τα μόλις πιο πάνω, και τις λοιπές κρίσεις του Δικαστηρίου ως προς την επάρκεια της μαρτυρίας που παρουσίασαν οι Ενάγοντες, κρίνεται βάσιμο το επιχείρημα ότι, τυχόν έκδοση των διαταγμάτων, θα ενέχει πολύ μεγαλύτερους κινδύνους αδικίας στους Εναγόμενους, αντί των όποιων ενδεχομένως σχετικών κινδύνων στους Ενάγοντες, εάν τα αιτούμενα διατάγματα δεν εκδοθούν.
Διαφορετική ενδεχομένως θα ήταν η θέση του Δικαστηρίου, επί του προκειμένου, εάν οι Ενάγοντες παρουσίαζαν μαρτυρία που να μπορούσε να αποτελέσει τη βάση για την εξαγωγή ευρήματος ή έστω συμπεράσματος, αναφορικά με την όποια ζημιά, ταλαιπωρία και γενικά αδικία θα δημιουργηθεί στους ενάγοντες, εάν τα αιτούμενα διατάγματα δεν εκδοθούν.
Για τους λόγους που προσπάθησα να εξηγήσω ανωτέρω, και ειδικότερα λόγω του ότι οι Ενάγοντες απέτυχαν να ικανοποιήσουν, τουλάχιστον, τη δεύτερη προϋπόθεση του άρθρου 32 του Ν.14/1960, η υπό εξέταση αίτηση απορρίπτεται.
Ως προς τα έξοδα, δεν βλέπω κανέναν λόγο γιατί τούτα να μην ακολουθήσουν το αποτέλεσμα της αίτησης, με αποτέλεσμα, να επιδικάζονται υπέρ των Εναγομένων και εναντίον των Εναγόντων, ως αυτά θα υπολογιστούν από τον Πρωτοκολλητή και θα εγκριθούν από το Δικαστήριο. Θα είναι δε πληρωτέα, στο τέλος της δίκης.
(Υπ.) ……………………………..
Δ. Θεοδώρου, Ε.Δ.
ΠΙΣΤΟΝ ΑΝΤΙΓΡΑΦΟ
ΠΡΩΤΟΚΟΛΛΗΤΗΣ
/Μ.Α.Σ.
[1] Η ρηθείσα αρίθμηση βρίσκεται στην κάτω δεξιά γωνία του τεκμηρίου 6.