ECLI:CY:KDLEM:2016:24
MONIMO KAKOΥΡΓΙΟΔΙΚΕΙΟ ΛΕΜΕΣΟΥ
ΣΥΝΘΕΣΗ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟΥ: Τ. Καρακάννα, Π.Ε.Δ.
Α. Κονής, Α.Ε.Δ.
Τ. Κατσικίδης, Ε.Δ.
Αρ. Υπόθεσης: 11202/15
Δημοκρατία
ν.
1. Χρίστου Χρυσοστόμου
2. Μιχάλη Χρυσοστόμου
3. Διαμάντως Πανή
4. Παντελή Ανδρέου
Κατηγορουμένων
Ημερομηνία: 30.08.16
Εμφανίσεις:
Για τη Δημοκρατία: κα Α. Ματθαίου
Για τους κατηγορούμενους 2 και 3: κ. Ευσταθίου με κα Στ. Αλεξάνδρου
Για τον κατηγορούμενο 4: κ. Σ. Μάτσας με κ. Θ. Αθανασίου
Κατηγορούμενοι 2, 3, 4 παρόντες
ΕΝΔΙΑΜΕΣΗ ΑΠΟΦΑΣΗ
Οι κατηγορούμενοι 2, 3 και 4 αντιμετωπίζουν τις πιο κάτω κατηγορίες:
1. Συνωμοσία προς διάπραξη κακουργήματος, δηλαδή συνωμότησαν να εισάγουν ελεγχόμενα φάρμακα Τάξεως “A” και Τάξεως “B” (Κατηγορία 1).
2. Εισαγωγή ελεγχομένου φαρμάκου Τάξεως “A”, δηλαδή MDMA βάρους 934,9 γραμμαρίων (Κατηγορία 2).
3. Παράνομη κατοχή ελεγχομένου φαρμάκου Τάξεως “A”, δηλαδή MDMA βάρους 934,9 γραμμαρίων και ίχνη κοκαΐνης (Κατηγορία 3).
4. Παράνομη κατοχή ελεγχομένου φαρμάκου Τάξεως “A”, δηλαδή κατείχαν ελεγχόμενο φάρμακο MDMA βάρους 934,9 γραμμαρίων με σκοπό να το προμηθεύσουν σε άλλα πρόσωπα (Κατηγορία 4).
5. Εισαγωγή ελεγχομένου φαρμάκου Τάξεως “B”, δηλαδή 22 κιλών και 921,9 γραμμαρίων κάνναβης και 784,1 γραμμαρίων ρητίνης κάνναβης (Κατηγορία 5).
6. Παράνομη κατοχή ελεγχομένου φαρμάκου Τάξεως “B”, 22 κιλών και 921,9 γραμμαρίων κάνναβης και 784,1 γραμμαρίων ρητίνης κάνναβης (Κατηγορία 6)
7. Κατοχή ελεγχομένου φαρμάκου Τάξεως “B”, δηλαδή κατείχαν 22 κιλά και 921,9 γραμμάρια κάνναβης και 1 κιλό και 253,6 γραμμάρια ρητίνη κάνναβης με σκοπό να το προμηθεύσουν σε άλλα πρόσωπα (Κατηγορία 7).
Ο κατηγορούμενος 4 αντιμετωπίζει επιπρόσθετα δύο άλλες κατηγορίες, τις κατηγορίες 8 και 9 που αφορούν καταστροφή αποδεικτικού στοιχείου. Σύμφωνα με τις λεπτομέρειες της κατηγορίας 8, ο κατηγορούμενος 4, εν γνώσει του ότι το δελτίο παράδοσης εμπορευμάτων της εταιρείας «4 All (P. Klitos) Warehouse Ltd», με αριθμό 62307, ημερομηνίας 15.5.15, δυνατόν να χρησιμοποιείτο ή να χρησίμευε ως αποδεικτικό στοιχείο σε δικαστική διαδικασία, με σκοπό να αποτρέψει τη χρήση του ως αποδεικτικό στοιχείο, εσκεμμένα το κατέστρεψε.
Σύμφωνα δε με τις λεπτομέρειες της κατηγορίας 9, ο κατηγορούμενος 4 εν γνώσει του ότι ο σκληρός δίσκος της συσκευής καταγραφής εικόνων του κλειστού συστήματος παρακολούθησης της εταιρείας «4 All (P. Klitos) Warehouse Ltd» δυνατόν να χρησιμοποιείτο ή να χρησίμευε ως αποδεικτικό στοιχείο σε δικαστική διαδικασία, με σκοπό να αποτρέψει τη χρήση του ως αποδεικτικό στοιχείο, εσκεμμένα τον αφαίρεσε από το σύστημα και τον κατέστρεψε. Ο κατηγορούμενος 4 παραδέχθηκε ενοχή στην πιο πάνω κατηγορία στα αρχικά στάδια της διαδικασίας.
Στο σημείο αυτό κρίνουμε σκόπιμο να αναφέρουμε ότι ο κατηγορούμενος 1 παραδέχθηκε από τα αρχικά στάδια της διαδικασίας τις κατηγορίες που αντιμετώπιζε και του επιβλήθηκε ποινή από το Κακουργιοδικείο, υπό διαφορετική σύνθεση.
Μετά την ολοκλήρωση της υπόθεσης της Κατηγορούσας Αρχής η Υπεράσπιση του κατηγορουμένου 4 υπέβαλε εισήγηση ότι δεν αποδείχθηκε εκ πρώτης όψεως υπόθεση. Ήταν η θέση της ότι δεν έχουν αποδειχθεί συστατικά στοιχεία των αδικημάτων και ότι η μαρτυρία ουσιωδών μαρτύρων κατηγορίας ήταν τόσο αντινομική και αντιφατική που κανένα λογικό Δικαστήριο δεν θα μπορούσε να βασίσει σε αυτή την καταδίκη του κατηγορουμένου 4. Η πιο πάνω εισήγηση δεν βρήκε σύμφωνη την Κατηγορούσα Αρχή η οποία ανέπτυξε τις αντίθετες απόψεις. Παρενθετικά αναφέρουμε ότι η υπεράσπιση των κατηγορουμένων 2 και 3 δεν προέβαλε εισήγηση για απόρριψη των κατηγοριών που αντιμετωπίζουν οι πιο πάνω κατηγορούμενοι στο στάδιο αυτό.
Η εξέταση της πιο πάνω εισήγησης της Υπεράσπισης οδηγεί κατ΄ ανάγκη στην εξέταση της ενώπιον μας μαρτυρίας και ιδιαίτερα της μαρτυρίας που αφορά τον κατηγορούμενο 4. Τονίζουμε ότι η εξέταση και προσέγγιση της μαρτυρίας θα γίνει με βάση τις αρχές που διέπουν την εξέταση και προσέγγιση μαρτυρίας σε αυτό το στάδιο της διαδικασίας, καθοδηγούμενο από την Αγγλική Πρακτική του 1962.
Με βάση τη μη αμφισβητηθείσα μαρτυρία που έχει τεθεί ενώπιον μας προκύπτει, ότι τα επίδικα ναρκωτικά, εισήχθησαν στην Κύπρο την 13.05.2015 με εμπορευματοκιβώτιο, μέσω του λιμανιού της Λεμεσού και την 14.5.15 μεταφέρθηκαν στις αποθήκες της εταιρείας «4 All (P. Klitos) Warehouse Ltd». Τα επίδικα ναρκωτικά βρισκόντουσαν μέσα σε πέντε χαρτοκιβώτια που ήταν σφραγισμένα με κολλητική ταινία, Tεκμήρια 1, 11, 19, 27 και 37. Παραλήπτης των πιο πάνω χαρτοκιβωτίων ήταν με βάση τα έγγραφα που παρουσιάσθηκαν στο Δικαστήριο, κάποιος Παναγιώτης Γεωργίου.
Οι εταιρείες «Μεταφορές Κλείτος Λτδ» και «4 All (P. Klitos) Warehouse Ltd» ανήκαν στους Παναγιώτη Κωνσταντίνου, Πόλυ Πολυχρονίου και κατηγορούμενο 4, οι οποίοι κατείχαν ίσο ποσοστό μετοχών, ήτοι 33.33 % σε έκαστη εταιρεία. Και τα τρία αυτά πρόσωπα ήσαν επίσης οι διευθυντές των εν λόγω εταιρειών. Η εταιρεία «4 All (P. Klitos) Warehouse Ltd» αποθήκευε τα εμπορευματοκιβώτια ενώ η εταιρεία «Μεταφορές Κλείτος Λτδ» έκανε τις μεταφορές ή και παραδόσεις εμπορευμάτων.
Στις δύο πιο πάνω εταιρείες εργαζόντουσαν κατά τον επίδικο χρόνο οι δύο ιδιοκτήτες, ήτοι ο Παναγιώτης Κωνσταντίνου, ΜΚ13 και ο κατηγορούμενος 4 ως επίσης και ο πατέρας του τρίτου ιδιοκτήτη, αφού ο τελευταίος βρισκόταν στη φυλακή μετά από την καταδίκη του για υπόθεση αδικημάτων που αφορούσε ναρκωτικά. Ο Παναγιώτης Κωνσταντίνου, ΜΚ 13 ασχολείτο κυρίως με τα λογιστικά της εταιρείας και τους πελάτες ενώ ο κατηγορούμενος 4 ασχολείτο περισσότερο με τη διαχείριση και την επιδιόρθωση των φορτηγών της εταιρείας.
Στις εν λόγω εταιρείες εργαζόντουσαν και άλλα άτομα, η Έλενα Γεωργίου (ΜΚ4), η Μαρία Χαραλάμπους (ΜΚ17), ο Hristo Hristov (ΜΚ5), υπεύθυνος της αποθήκης, ο βοηθός αυτού, Τιμόθεος Κωνσταντίνου (ΜΚ21) και αριθμός οδηγών. Ο Τιμόθεος Κωνσταντίνου (ΜΚ21) εκτελούσε σε κάποιες περιπτώσεις, όταν παρίστατο ανάγκη και καθήκοντα οδηγού.
Σύμφωνα με τη μαρτυρία της Έλενας Γεωργίου (ΜΚ4), το πρωί της 15.5.2015 επισκέφθηκε τα γραφεία της εταιρείας ένα πρόσωπο για να παραλάβει κάποια εμπορεύματα. Το πρόσωπο αυτό είπε στην μάρτυρα, που βρισκόταν τη συγκεκριμένη ώρα στο γραφείο, «ήρτα να πιάσω κάτι εμπορεύματα». Η μάρτυρας του ζήτησε να της πει σε ποιου το όνομα ήταν τα εμπορεύματα αυτά και εκείνος της απάντησε «Παναγιώτης Γεωργίου». Εκείνη τη στιγμή εισήλθαν στο γραφείο ο Hristo Hristov (ΜΚ5) μαζί με τον κατηγορούμενο 4.
Η μάρτυρας ζήτησε στη συνέχεια από το συγκεκριμένο πρόσωπο να της αναφέρει το όνομά του για να εκδώσει το δελτίο παράδοσης, αυτός όμως δεν έδωσε οποιαδήποτε απάντηση αλλά αντίθετα στράφηκε προς τον κατηγορούμενο 4 και τον Hristo Hristov (ΜΚ5). Η μάρτυρας του ξαναζήτησε να της πει το όνομα και το τηλέφωνο του, τη δεδομένη στιγμή όμως επενέβη ο κατηγορούμενος 4 και τον ρώτησε αν επιθυμούσε όπως η εταιρεία τους μεταφέρει τα εμπορεύματα. Το πρόσωπο απάντησε καταφατικά και στη συνέχεια ρώτησε πόσο θα εστοίχιζε η μεταφορά. Ο κατηγορούμενος 4 αφού πρώτα πληροφορήθηκε τον αριθμό των κιβωτίων, του ανέφερε ότι η μεταφορά θα κόστιζε €40. Η μάρτυρας ρώτησε τότε τον κατηγορούμενο 4 αν θα αναλάμβανε τελικά η εταιρεία τους τη μεταφορά, αυτός της απάντησε καταφατικά και αυτή προχώρησε και εξέδωσε δελτίο παράδοσης, (waybill), ήτοι το Τεκμήριο 68. Κάτω από το τυπωμένο όνομα του παραλήπτη έγραψε «Μεταφορές Κλείτος» και το υπέγραψε. Στη συνέχεια το πρόσωπο αυτό μαζί με το Hristo Hristov και τον κατηγορούμενο 4 εξήλθαν του γραφείου της και κατευθύνθηκαν προς την αποθήκη.
Μετά από μία με δύο ώρες περίπου πήγαν στο γραφείο της ΜΚ4, οι Παναγιώτης Κωνσταντίνου (ΜΚ13) και η Μαρία Χαραλάμπους (ΜΚ17). Ο Παναγιώτης Κωνσταντίνου ζήτησε να δει το πιο πάνω δελτίο παράδοσης, η μάρτυρας του το έδωσε και ο Παναγιώτης Κωνσταντίνου, ΜΚ13, έγραψε πάνω σημείωση «C/O PANTELIS» το τηλέφωνο του Παντελή, ήτοι του κατηγορουμένου 4 και την ημερομηνία, ‘15.5.15’.
Το πρωί της 18.5.15 πήγε στο γραφείο της ΜΚ4 ο κατηγορούμενος 4 και της ζήτησε το επίδικο waybill, Τεκμήριο 68. Η ΜΚ4 του το έδωσε, αυτός είδε τη σημείωση που έγραψε ο Παναγιώτης Κωνσταντίνου (ΜΚ13), και το υπέγραψε στη θέση του παραλήπτη. Στη συνέχεια το έδωσε στη Μαρία Χαραλάμπους (ΜΚ17) και της ζήτησε να εκδώσει το τιμολόγιο της μεταφοράς. Όταν η Μαρία Χαραλάμπους, ΜΚ17, εξέδωσε το τιμολόγιο, Τεκμήριο 72, το δελτίο παράδοσης Τεκμήριο 68, επιστράφηκε στην Έλενα Γεωργίου. Μετά από παρέλευση 5-10 λεπτών ο κατηγορούμενος 4 πήγε εκ νέου στο γραφείο της και της ζήτησε να τυπώσει νέο δελτίο παράδοσης για τα πέντε κιβώτια του Παναγιώτη Γεωργίου, πράγμα το οποίο έπραξε, Τεκμήριο 71. Ο κατηγορούμενος 4 έσχισε τότε το πρώτο waybill, Τεκμήριο 68, υπόγραψε το νέο δελτίο παράδοσης, Τεκμήριο 71 και ζήτησε από τη μάρτυρα να το αρχειοθετήσει στα φάιλ της εταιρείας.
Η Μαρία Χαραλάμπους (ΜΚ 17) ήταν, ως αναφέρουμε αμέσως πιο πάνω, το πρόσωπο που εξέδωσε το επίδικο τιμολόγιο, Τεκμήριο 72. Περιγράφοντας τα γεγονότα που έλαβαν χώραν, κατέθεσε ότι ενώ βρισκόταν στο γραφείο της στις 18.5.2015 και ώρα 8.00 πμ, την επισκέφθηκε ο κατηγορούμενος 4, της έδωσε το πιο πάνω έγγραφο, Τεκμήριο 68 και της είπε ότι αυτό αφορούσε τα εμπορεύματα με παραλήπτη τον Παναγιώτη Γεωργίου που είχαν μεταφερθεί την περασμένη Παρασκευή, 15.5.15, από τον Τιμόθεο Κωνσταντίνου, ΜΚ 21. Της ανέφερε επίσης ότι η μεταφορά είχε πληρωθεί και της έδωσε το ποσό των €40. Η μάρτυρας, όπως και πιο πάνω αναφέρεται, εξέδωσε τότε σχετικό τιμολόγιο, Τεκμήριο 72. Το πρωτότυπο waybill, Τεκμήριο 68, το πήρε ο κατηγορούμενος 4. Με βάση τη συνήθη πρακτική η μάρτυρας κρατούσε τα πρωτότυπα δελτία παράδοσης μαζί με τα πρωτότυπα τιμολόγια, μέχρι να δοθούν στον παραλήπτη τους.
Ο Τιμόθεος Κωνσταντίνου, ΜΚ21, ήταν το πρόσωπο που μετέφερε τα πέντε κιβώτια, Τεκμήρια 1, 11, 19, 27 και 37, από τα υποστατικά της εταιρείας στο χώρο που του υποδείχθηκε από κάποιο πρόσωπο, άγνωστο σε αυτόν. Ο μάρτυρας υιοθέτησε ως μέρος της κυρίως εξέτασης του τις καταθέσεις που είχε δώσει στην Αστυνομία, Ένδειξη Τ1, Τ2. και Τ3. Στην κατάθεση του Ένδειξη Τ1, αναφέρει μεταξύ άλλων ότι ο κατηγορούμενος 4 του είχε ζητήσει να αναλάβει την παράδοση των πέντε χαρτοκιβωτίων του Παναγιώτη Γεωργίου. Του έδωσε για το σκοπό αυτό ένα άσπρο χαρτάκι όπου ήταν γραμμένο ένα τηλέφωνο. Ο μάρτυρας τηλεφώνησε στον αριθμό που ήταν γραμμένο στο χαρτάκι και το άτομο που απάντησε την κλήση του έδωσε οδηγίες να παραδώσει τα εμπορεύματα σε κάποιο χωράφι στον Ασώματο.
Ο μάρτυρας ξεφόρτωσε τα πιο πάνω εμπορεύματα στο σημείο που του υποδείχθηκε από το πιο πάνω πρόσωπο. Στο σημείο εκείνο δεν υπήρχε οποιοδήποτε πρόσωπο και ο μάρτυρας δεν είδε οποιονδήποτε να τα παραλαμβάνει, ούτε πρόσεξε οποιονδήποτε να τον ακολουθεί. Ο τρόπος παράδοσης των εμπορευμάτων του φάνηκε περίεργος και του δημιουργήθηκαν υποψίες ότι μέσα στα χαρτοκιβώτια, Τεκμήρια 1, 11, 19, 27 και 37, υπήρχαν ναρκωτικά καθότι το συνδύασε με την πρόσφατη τότε υπόθεση ναρκωτικών του τρίτου συνεταίρου της εταιρείας, του Πόλυ Πολυχρονίου. Ο ΜΚ21, όταν επέστρεψε στην αποθήκη, ανέφερε το πιο πάνω συμβάν στο συνάδελφο του Hristo Hristov, ΜΚ5.
Ο Hristo Hristov, ΜΚ5, καταθέτοντας ενώπιον του δικαστηρίου ανέφερε μεταξύ άλλων ότι το μεσημέρι της 15.05.2015, ημέρα Παρασκευή, γύρω στις 2.00 μμ, ο κατηγορούμενος 4 τον ρώτησε κατά πόσο γνώριζε ‘πως να στρέψει πίσω τις κάμερες της αποθήκης’. Ο μάρτυρας του απάντησε ότι δεν γνώριζε να κάνει κάτι τέτοιο. Όταν ο μάρτυρας σχόλασε, η ώρα 5.30 μμ, ο κατηγορούμενος 4 ήταν ακόμη στο γραφείο του. Τη Δευτέρα, 18.05.2015, ο μάρτυρας πήγε στην εργασία του η ώρα 7.40 πμ και μαζί με το μάστρο του, Παναγιώτη Κωνσταντίνου, ΜΚ13, διαπίστωσαν ότι στην αποθήκη δεν υπήρχε ρεύμα καθότι ο διακόπτης ήταν ΄σβηστός’.
Αποτελεί κοινή θέση όλων των μερών ότι την 15.5.2015 όχημα που οδηγείτο από τον κατηγορούμενο 1 ανεκόπη από μέλη της Αστυνομίας, στο Σούνι, ενώ αυτό βρισκόταν πλησίον της οικίας των κατηγορουμένων 2 και 3. Εντός του οχήματος εντοπίσθηκαν τα πέντε χάρτινα κιβώτια που περιείχαν τις επίδικες ναρκωτικές ουσίες, Τεκμήρια 1, 11, 19, 27 και 37.
Ο κατηγορούμενος 1 είναι αδελφός του κατηγορουμένου 2, ενώ ο κατηγορούμενος 2 και η κατηγορουμένη 3 είναι σύζυγοι.
Η οικία των κατηγορουμένων 2 και 3, ερευνήθηκε και εντοπίσθηκε σε ντουλάπι του υπνοδωματίου η ποσότητα ναρκωτικής ύλης τάξης Β, που αναφέρεται στις κατηγορίες 2, 3 και 4, ήτοι τα Τεκμήρια 46 και 47.
Ο ευπαίδευτος συνήγορος του κατηγορουμένου 4 αγορεύοντας ενώπιον του Δικαστηρίου επεσήμανε ότι βασικό συστατικό στοιχείο των αδικημάτων που αντιμετωπίζει ο πελάτης του, όσον αφορά τις κατηγορίες των ναρκωτικών, ήταν η γνώση ήτοι κατά πόσο αυτός γνώριζε ότι εντός των πέντε επιδίκων χαρτοκιβωτίων υπήρχαν ναρκωτικές ουσίες.
Τόνισε μεταξύ άλλων ότι ουδεμία αναφορά υπήρξε για ανάμειξη του κατηγορουμένου 4 στη διευθέτηση για εισαγωγή των πέντε κιβωτίων από το εξωτερικό στην Κύπρο, είτε άμεση είτε έμμεση. Η μοναδική εμπλοκή του κατηγορουμένου 4 ήταν η χρέωση των €40 για τη μεταφορά και η ανάθεση της μεταφοράς των πέντε χαρτοκιβωτίων στον Τιμόθεο Κωνσταντίνου (ΜΚ21). Ο άγνωστος άνδρας έδωσε στον κατηγορούμενο 4 ένα χαρτάκι στο οποίο αναγράφετο κάποιος αριθμός τηλεφώνου, το οποίο ο κατηγορούμενος 4 έδωσε στον Τιμόθεο Κωνσταντίνου (ΜΚ21), για να τηλεφωνήσει ο τελευταίος στον τελικό παραλήπτη και να συνεννοηθούν για την παράδοση των πέντε χαρτοκιβωτίων.
Επεσήμανε επίσης ότι δεν διαπιστώθηκε με βάση την ενώπιον μας μαρτυρία να έγινε οποιαδήποτε παρατυπία από τον κατηγορούμενο 4 όταν ο άγνωστος παραλήπτης επισκέφθηκε τα γραφεία της εταιρείας ή και μεταγενέστερα. Σε καμία περίπτωση δεν γνώριζε ο κατηγορούμενος 4 τον τρόπο και τον τόπο παράδοσης των πέντε χαρτοκιβωτίων, από τον Τιμόθεο Κωνσταντίνου (ΜΚ 21). Ως αναφέρθηκε χαρακτηριστικά αυτός δεν ρωτήθηκε, ‘δεν γνώριζε και δεν έδωσε την έγκριση του σε οποιοδήποτε στάδιο να τοποθετηθούν ή να παραδοθούν τα επίδικα κιβώτια σε ανοικτό χώρο σε χωράφι χωρίς να είναι παρών στο χώρο αυτό οποιοσδήποτε’.
Από τη μαρτυρία που κατατέθηκε στο Δικαστήριο, δεν εξάγεται, σύμφωνα πάντα με τον ευπαίδευτο συνήγορο, οποιοδήποτε στοιχείο γνώσης εκ μέρους του κατηγορουμένου 4 ως προς το περιεχόμενο των πέντε κιβωτίων, με αποτέλεσμα να μην στοιχειοθετείται εξ αντικειμένου η υπόθεση της Κατηγορούσας Αρχής λόγω της απουσίας του πλέον σημαντικού συστατικού στοιχείου του αδικήματος, δηλαδή της γνώσης.
Εισηγήθηκε περαιτέρω ότι η μαρτυρία του Hristo Hristov (ΜΚ 5) και Τιμόθεου Κωνσταντίνου (ΜΚ 21), είναι τόσο αντινομική ώστε να στερείται πειστικότητας στο βαθμό που κανένα λογικό Δικαστήριο δεν θα μπορούσε να βασισθεί σε αυτήν για να καταδικάσει τον κατηγορούμενο 4.
Η ευπαίδευτος συνήγορος της Κατηγορούσας Αρχής υποστήριξε την αντίθετη άποψη. Αγορεύοντας ενώπιον του Δικαστηρίου επεσήμανε εν πρώτοις ότι το συστατικό στοιχείο της γνώσης δύναται να συναχθεί από περιστατική μαρτυρία που μπορεί από μόνη της να οδηγήσει σε ασφαλή συμπεράσματα. Κάλεσε δε το Δικαστήριο να δώσει ιδιαίτερη βαρύτητα στα πιο κάτω γεγονότα:
· Τα επίδικα ναρκωτικά παραδόθηκαν στην αποθήκη της εταιρείας του κατηγορουμένου 4, τη 14.05.2015 και φυλάχθηκαν εκεί μέχρι την επομένη ημέρα.
· Ο κατηγορούμενος 4 ήταν το πρόσωπο που χειρίσθηκε τη διαδικασία παράδοσης των πέντε κιβωτίων, τη 15.05.2015 και επενέβη όταν η ΜΚ 4 ρώτησε το πρόσωπο που πήγε να παραλάβει το εμπόρευμα τα στοιχεία του.
· Ο κατηγορούμενος 4 ήταν το πρόσωπο που έδωσε στον Τιμόθεο Κωνσταντίνου (ΜΚ 21), το χαρτάκι με το τηλέφωνο του προσώπου με το οποίο θα επικοινωνούσε για να διευθετήσει τη μεταφορά.
· Αμέσως μετά τη σύλληψη των υπολοίπων κατηγορουμένων έσπευσε να διαγράψει το περιεχόμενο του κλειστού κυκλώματος παρακολούθησης της εταιρείας του. Σύμφωνα με την εκπρόσωπο της Κατηγορούσας Αρχής το γεγονός ότι πληροφορήθηκε αμέσως για τη σύλληψη των υπολοίπων κατηγορουμένων σε συνδυασμό με την αντίδραση του καταδεικνύουν με ‘τον πιο περίτρανο τρόπο’ τη γνώση του και τη συμμετοχή του στο αδίκημα.
· Ο κατηγορούμενος 4 ήταν αυτός που έδωσε το ποσό των €40 στη Μαρία Χαραλάμπους, ΜΚ17, για τη μεταφορά των επιδίκων κιβωτίων.
· Ο κατηγορούμενος 4 έσχισε το Τεκμήριο 68 που αποτελούσε το δελτίο παράδοσης του επιδίκου εμπορεύματος. Στο πιο πάνω έγγραφο είχε εναποθέσει την υπογραφή του στη θέση του παραλήπτη και επί αυτού υπήρχε η σημείωση ‘C/O Pantelis’ και το τηλέφωνο του.
· Καταρτίσθηκε νέο δελτίο παράδοσης μετά από δικές του οδηγίες, Τεκμήριο 71, το οποίο ο κατηγορούμενος 4 υπέγραψε, η υπογραφή του όμως επί του συγκεκριμένου εγγράφου δεν αποτελεί, σύμφωνα με το γραφολόγο, Γιώργο Χρυσάνθου (ΜΚ12), γνήσια υπογραφή του προσώπου αυτού.
Τα πιο πάνω στοιχεία, σε συνδυασμό με το γεγονός ότι ο κατηγορούμενος 4 παραδέχθηκε την καταστροφή του αποδεικτικού υλικού ήτοι του σκληρού δίσκου της συσκευής καταγραφής εικόνων του κλειστού συστήματος παρακολούθησης της εταιρείας «4 All (P. Klitos) Warehouse Ltd», αντικείμενο της κατηγορίας 9, αποδεικνύουν, σύμφωνα με την εκπρόσωπο της Κατηγορούσας Αρχής τη γνώση και τη συμμετοχή του στα υπό κρίση αδικήματα.
ΝΟΜΙΚΗ ΠΤΥΧΗ ΕΚ ΠΡΩΤΗΣ ΟΨΕΩΣ ΑΔΙΚΗΜΑ
Το δικαίωμα του κατηγορουμένου να υποβάλει ότι δεν αποδείχθηκε εκ πρώτης όψεως υπόθεση εναντίον του προβλέπεται από το άρθρο 74(1)(β) του περί Ποινικής Δικονομίας Νόμου, Κεφ. 155.
Η Αγγλική Πρακτική του 1962 – [1962] 1 All E.R. 448 που εκδόθηκε από το Divisional Court of the Queen’s Bench Division of the High Court σαν καθοδήγηση για τους Άγγλους Δικαστές όταν εξετάζουν κατά πόσο έχει αποδειχθεί εκ πρώτης όψεως υπόθεση, έχει υιοθετηθεί και από τα Κυπριακά Δικαστήρια. Η πιο πάνω πρακτική προβλέπει ότι:
«… A submission that there is no case to answer may properly be made and upheld: (a) When there has been no evidence to prove an essential element in the alleged offence; (b) when the evidence adduced by the prosecution has been so discredited as a result of cross examination or is so manifestly unreliable that not reasonable tribunal could safely convict on it.
Apart from those situations a tribunal should not in general be called on to reach a decision as to conviction or acquittal until the whole of the evidence, which either side wishes to tender, has been placed before it. If, however, a submission is made that there is no case to answer the question should depend not so much on whether the adjudicating tribunal (if compelled to do so) would at that stage convict or acquit but on whether the evidence is such that a reasonable tribunal might convict. If a reasonable tribunal might convict on the evidence so far laid before it, there is a case to answer.»
Η Πρακτική του 1962 δεν είναι δεσμευτική για τα Κυπριακά Δικαστήρια, αποτελεί όμως σημαντικό οδηγό για αυτά όταν ασκούν ποινική δικαιοδοσία (βλ. ενδεικτικά Αzinas and Another v. Police (1981) 2 CLR 9).
Στην υπόθεση R. v. Galbraith (1981) 2 All E.R. 1061 το Αγγλικό Εφετείο εξετάζοντας τις αρχές από τις οποίες το Δικαστήριο καθοδηγείται, όταν εξετάζει εκ πρώτης όψεως υπόθεση, είπε τα πιο κάτω, σε ελεύθερη μετάφραση στα Ελληνικά:
«Πώς τότε ο Δικαστής πρέπει να αντιμετωπίσει εισήγηση ότι δεν υπάρχει υπόθεση, (1) Αν δεν υπάρχει μαρτυρία ότι το ισχυριζόμενο αδίκημα έχει διαπραχθεί από τον Κατηγορούμενο, δεν υπάρχει δυσκολία. Ο Δικαστής θα σταματήσει φυσικά την υπόθεση. (2) Η δυσκολία εγείρεται όταν υπάρχει κάποια μαρτυρία, αλλά αυτή είναι αδύνατου χαρακτήρα (tenuous character), παραδείγματος χάριν λόγω αδυναμίας ή ασάφειας ή όταν δεν συνάδει με άλλη μαρτυρία. (α) Όταν ο Δικαστής καταλήγει στο συμπέρασμα ότι η μαρτυρία που λαμβάνεται υπόψη στον πιο ψηλό βαθμό της (taken as its highest), είναι τέτοια που οι ένορκοι, ορθά καθοδηγούμενοι, δεν θα μπορούσαν δικαίως να καταδικάσουν στηριζόμενοι πάνω της, τότε είναι καθήκον του Δικαστή να σταματήσει την υπόθεση. (β) Όταν όμως η μαρτυρία της Κατηγορούσας Αρχής είναι τέτοια που η βαρύτητά της ή η αδυναμία της εξαρτάται από την αξιοπιστία κάποιου μάρτυρα ή από άλλα θέματα που εμπίπτουν στη δικαιοδοσία των ενόρκων και όταν σε μια πιθανή θεώρηση των γεγονότων υπάρχει μαρτυρία επί της οποίας οι ένορκοι μπορούν να βασισθούν για να καταλήξουν ότι ο Κατηγορούμενος είναι ένοχος, τότε το θέμα πρέπει να αφίεται από το Δικαστήριο για να αποφασισθεί από τους ενόρκους…».
Καθοδηγητική και πολύ διαφωτιστική επί του θέματος είναι και η απόφαση του Εφετείου στην υπόθεση Γενικός Εισαγγελέας και Χριστοδούλου (1990) 2 ΑΑΔ 133. Ο Δικαστής Πικής, όπως ήταν τότε, αναλύοντας τον όρο «εκ πρώτης όψεως υπόθεση» είπε τα πιο κάτω τα οποία θεωρήσαμε σκόπιμο όπως παραθέσουμε αυτούσια:
«Όπως ο όρος "εκ πρώτης όψεως υπόθεση" υποδηλώνει η κλήση του κατηγορουμένου σε υπεράσπιση δικαιολογείται μόνο όταν ως θέμα πρώτης όψεως, δηλαδή, μετά την προκαταρκτική θεώρηση της υπόθεσης, δικαιολογείται η κλήση του κατηγορούμενου σε υπεράσπιση. Ο όρος "εκ πρώτης όψεως υπόθεση" χρησιμοποιείται σε αντιδιαστολή με την εις βάθος θεώρηση και τελική όψη της υπόθεσης, δηλαδή, την απόδειξη της κατηγορίας πέραν πάσης λογικής αμφιβολίας. Χρήσιμη ανάλυση του όρου "εκ πρώτης όψεως υπόθεση" γίνεται στην απόφαση της ολομέλειας In Re Kakos (1985) 1 CLR 250.
…………………………………………………………………………
H απαλλαγή του εφεσίβλητου δικαιολογείται μόνο όταν,
(α) δεν στοιχειοθετείται εξ αντικειμένου η υπόθεση της Κατηγορίας λόγω της απουσίας ενός ή περισσοτέρων των συστατικών στοιχείων του εγκλήματος, και
(β) oποτεδήποτε η μαρτυρία είναι τόσο αντινομική ή στερείται πειστικότητας, σε βαθμό που κανένα λογικό δικαστήριο δεν θα μπορούσε να βασίσει σ' αυτή την καταδίκη του κατηγορουμένου.
......................................................................................................
Οι διατάξεις του Άρθρου 74(1)(β) του Κεφ. 155 εναρμονίζονται, όπως επεξηγείται, με τα αγγλικά θέσμια στον προσδιορισμό εκ πρώτης όψεως υπόθεσης και για το λόγο αυτό τόσο η Πρακτική του 1962 όσο και η σχετική αγγλική νομολογία (Βλέπε μεταξύ άλλων: (a) Wiseman & Another v. Borneman & Others [1967] 3All E.R. 1045 (b) Cozens v. Brutus [1972] 2 All E.R. 1 (c) Ellis v. Jones [1973] 2 All E.R. 893 (d) R. v. Galbraith [1981] 2 All E.R. 1061 (e) R. v. Barker (Note [1975] 65 Cr. App. R. 287) οριοθετούν το πλαίσιο διαπίστωσης εκ πρώτης όψεως υπόθεσης.»
Καθοδηγούμενοι από τις πιο πάνω αρχές εξετάσαμε την εισήγηση που πρόβαλε η υπεράσπιση του κατηγορουμένου για απόρριψη όλων των κατηγοριών στο στάδιο αυτό την οποία στήριξε στην κατ’ ισχυρισμό αποτυχία της Κατηγορούσας Αρχής να αποδείξει τη γνώση, ήτοι ότι ο κατηγορούμενος 4 γνώριζε ότι εντός των πέντε επιδίκων χαρτοκιβωτίων, Τεκμήρια 1, 11, 19, 27 και 37, υπήρχαν ναρκωτικές ουσίες. Η γνώση αποτελεί αναμφίβολα συστατικό στοιχείο των κατηγοριών που αντιμετωπίζει ο κατηγορούμενος 4 και οι υπόλοιποι βέβαια κατηγορούμενοι. Αυτή, ως ορθά έχει επισημάνει η ευπαίδευτη εκπρόσωπος της Κατηγορούσας Αρχής μπορεί να αποδειχθεί είτε με άμεση μαρτυρία είτε με περιστατική μαρτυρία ή συνδυασμό και των δύο.
Η θέση του συνηγόρου του κατηγορουμένου 4, ότι η Κατηγορούσα Αρχή απέτυχε να αποδείξει την αναγκαία γνώση και ότι το σύνολο της μαρτυρίας εμπεριέχει αντιφάσεις, στο μέτρο εκείνο που να την καθιστούν αντινομική ή να την κλονίζουν σε τέτοιο βαθμό που να στερείται παντελούς πειστικότητας, δεν μας βρίσκει σύμφωνους. Εξετάσαμε τη μαρτυρία που έχει τεθεί ενώπιον μας στο σύνολο της και με βάση τις πιο πάνω καθιερωθείσες νομολογιακές αρχές και χωρίς να προβαίνουμε εις βάθος θεώρηση της υπόθεσης, βρίσκουμε ότι η Κατηγορούσα Αρχή έχει από την ενώπιον μας τεθείσα μαρτυρία αποδείξει στο επιβαλλόμενο από τη νομολογία μέτρο και βαθμό εκ πρώτης όψεως υπόθεση εναντίον του κατηγορουμένου 4, στις κατηγορίες που αυτός αντιμετωπίζει και δεν έχει παραδεχθεί, ήτοι στις κατηγορίες 1, 2, 3, 4, 5, 6, 7 και 8, ώστε να υποχρεούται να προβάλει την υπεράσπιση του.
Σε σχέση με τους άλλους δύο κατηγορουμένους, κατηγορουμένους 2 και 3, εξετάσαμε και σε εκείνη την περίπτωση το σύνολο της μαρτυρίας και βρίσκουμε ότι έχει αποδειχθεί και εναντίον τους εκ πρώτης όψεως υπόθεση σε όλες τις κατηγορίες που αντιμετωπίζουν, ήτοι στις κατηγορίες 1, 2, 3, 4, 5, 6, και 7.
Εν όψει λοιπόν της πιο πάνω απόφασης μας καλούμε τους Κατηγορούμενους 2, 3 και 4, να προβάλουν την υπεράσπιση τους σε κάθε κατηγορία που αυτοί αντιμετωπίζουν επί του κατηγορητηρίου.
Οι κατηγορούμενοι δύνανται:
(α) Να προβούν σε ανώμοτη δήλωση από το εδώλιο και τη θέση που ευρίσκονται, οπόταν δεν θα υπόκεινται σε αντεξέταση.
(β) Να καταθέσουν ενόρκως από το εδώλιο του μάρτυρος, οπόταν θα υπόκεινται σε αντεξέταση.
(γ) Ασκώντας το δικαίωμα σιωπής να μην προβούν ούτε σε δήλωση αλλά ούτε και να καταθέσουν ενόρκως.
(δ) Οποιοδήποτε από τα πιο πάνω δικαιώματα τους κι αν εξασκήσουν να καλέσουν μάρτυρες προς υπεράσπιση τους.
(Υπ.) ...........................................
Τ. Καρακάννα Π.Ε.Δ.
(Υπ.) ...........................................
Α. Κονής Α.Ε.Δ.
(Υπ.) ...........................................
Τ. Κατσικίδης Ε.Δ.
Πιστόν αντίγραφο
Πρωτοκολλητής
Subject: Criminal/Assize Court/Interim
Αναφορά: Ενδιάμεση Απόφαση (εκ πρώτης όψεως υπόθεση)