(2009) 2 ΑΑΔ 312
20 Μαΐου, 2009
[ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΙΔΗΣ, ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΥ, ΚΛΗΡΙΔΗΣ, Δ/στές]
ΑΝΔΡΕΑΣ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥ,
Εφεσείων,
v.
ΑΣΤΥΝΟΜΙΑΣ,
Εφεσίβλητης.
(Ποινική Έφεση Αρ. 206/2007)
Δικαιώματα κατηγορουμένου ― Δικαίωμα κατηγορουμένου να έχει συνήγορο της εκλογής του ― Άρθρα 12.5 (β) και (γ) και 30.3 (β) και (δ) του Συντάγματος ― Άρνηση εφεσείοντος να εκπροσωπηθεί από δικηγόρο άλλο από εκείνο που ο ίδιος ήθελε, αλλά που δεν ήταν διατεθειμένος να αναλάβει την έφεσή του ― Εφετείο προχώρησε στην εκδίκαση της έφεσης, επικυρώνοντας την πρωτόδικη απόφαση, στη βάση των αρχών της Fourri & Others v. Republic (1980) 2 C.L.R. 152.
Ο εφεσείων άσκησε ο ίδιος έφεση η οποία ορίστηκε για ακρόαση ενώπιον του Εφετείου. Είχε καταδικαστεί για διάπραξη αδικημάτων που προβλέπουν τα Άρθρα 188 (β) του Ποινικού Κώδικα και 189 (γ) του Ποινικού Κώδικα και του επιβλήθηκε ποινή £50,00 προστίμου και 15 ημερών φυλάκισης με τριετή αναστολή.
Ο εφεσείων, του οποίου το αίτημα για νομική αρωγή έγινε δεκτό, δεν αποδεχόταν να εκπροσωπηθεί από κανένα δικηγόρο, πλην ενός, ο οποίος όμως δεν αναλάμβανε την υπόθεσή του.
Το Εφετείο ανέφερε στον εφεσείοντα πως δεν είχε άλλη εκλογή από του να προχωρήσει με την ακρόαση της υπόθεσης.
Αποφασίστηκε ότι:
Έχει επιδειχθεί κάθε δυνατή ελαστικότητα στην περίπτωση του εφεσείοντος. Στην απουσία δε στοιχειοθέτησης οποιουδήποτε λόγου που να δικαιολογεί την ανατροπή της πρωτόδικης απόφασης, η έφεση θα οδηγηθεί σε απόρριψη στη βάση της αρχής που διατυπώθηκε στη Fourri & Others v. Republic (1980) 2 C.L.R. 152, στην οποία, επί παρομοίων γεγονότων, το Κακουργιοδικείο προχώρησε με την ακρόαση της υπόθεσης χωρίς να εκπροσωπούνται οι εφεσείοντες από δικηγόρο και το Εφετείο επικύρωσε το χειρισμό του.
Η έφεση απορρίφθηκε.
Αναφερόμενη Υπόθεση:
Fourri a.o. v. Republic (1980) 2 C.L.R. 152.
Έφεση εναντίον Kαταδίκης.
Έφεση από τον εφεσείοντα εναντίον της απόφασης του Eπαρχιακού Δικαστηρίου Λευκωσίας (Λοΐζου, E.Δ.), (Ποινική Yπόθεση Aρ. 4260/06), ημερομηνίας 14/9/07.
Ο Εφεσείων εμφανίζεται προσωπικά.
Λαμπρινή Ουστά, Δικηγόρος της Δημοκρατίας, για την Εφεσίβλητη.
Ex tempore
ΔIKAΣTHPIO: Η ομόφωνη απόφαση του Δικαστηρίου θα δοθεί από το Δικαστή Γ. Κωνσταντινίδη.
ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΙΔΗΣ, Δ.: Ο εφεσείων βρέθηκε ένοχος για τη διάπραξη των αδικημάτων που προβλέπουν τα Άρθρα 188(β) του Ποινικού Κώδικα και 189(γ) του Ποινικού Κώδικα. Πρόκειται για περιορισμένης σοβαρότητας αδικήματα για τα οποία προβλέπεται, για το πρώτο, μέγιστη ποινή φυλάκισης μέχρι ενός μηνός ή ποινή προστίμου μέχρι £75,00, όπως ήταν το νόμισμα τότε, και για τη δεύτερη κατηγορία ποινή φυλάκισης τριών μηνών. Κατά τις λεπτομέρειες του αδικήματος, ο κατηγορούμενος, κατά παράβαση των πιο πάνω άρθρων, ενώ ήταν «περιπλανώμενος μάζευε ελεημοσύνη». Κρίθηκε ότι, με τη μαρτυρία που προσάχθηκε από την Κατηγορούσα Αρχή, αποδείχθηκε η διάπραξη των αδικημάτων και του επιβλήθηκε ποινή £50,00 προστίμου και 15 ημερών φυλάκισης με τριετή αναστολή.
Ο εφεσείων είχε χειριστεί την υπόθεσή του αυτοπροσώπως ενώπιον του πρωτόδικου Δικαστηρίου και ενώ, όπως σημειώνεται στην πρωτόδικη απόφαση, δεν πρόβαλε οποιαδήποτε υπεράσπιση και δεν κάλεσε οποιοδήποτε μάρτυρα, άσκησε, και πάλι αυτοπροσώπως, έφεση κατά της καταδίκης. Αυτό, κατ’ επίκληση άρθρων του Συντάγματος και της Ευρωπαϊκής Σύμβασης για τα Ανθρώπινα Δικαιώματα.
Ορίστηκε η υπόθεση αλλά θεωρήθηκε ορθό να εκδικαστεί πρώτα η Έφεση με Αρ. 243/06 που και εκείνη αφορούσε, πάνω σε όμοια πραγματική βάση, στη διάπραξη αδικήματος κατά παράβαση του Άρθρου 188(β) του Ποινικού Κώδικα. Η έφεση εκείνη απορρίφθηκε και η παρούσα ορίστηκε για τις 16/12/08. Χρειάστηκε όμως να αναβληθεί η υπόθεση, αφού ο εφεσείων είχε υποβάλει αίτημα για νομική αρωγή και, πράγματι, στις 21/1/09, έχοντας υπόψη πως και στην Ποινική Έφεση 243/06 εγκρίθηκε όμοιο αίτημα, στη βάση κοινωνικοοικονομικής έκθεσης που ήδη υπήρχε κατατεθειμένη σε εκείνο το πλαίσιο, με τη συγκατάθεση και της εφεσίβλητης, εγκρίθηκε το αίτημα. Μας δήλωσε τότε ο εφεσείων πως επιθυμούσε να διορίσει ως δικηγόρο του τον κ. Χρίστο Κληρίδη και, κατά τη νέα ημερομηνία, ο ίδιος ο εφεσείων μας πληροφόρησε ότι εκείνος ο δικηγόρος δεν ενδιαφερόταν να αναλάβει την υπόθεσή του. Προσθέτοντας πως, ενώ αφήνει το θέμα διορισμού δικηγόρου στο Δικαστήριο, ο ίδιος δεν εμπιστευόταν οποιοδήποτε άλλο δικηγόρο. Δόθηκαν οδηγίες να ακολουθηθεί η συνηθισμένη πρακτική και η υπόθεση αναβλήθηκε για τις 12/3/09. Τα διατρέξαντα κατά την πιο πάνω ημερομηνία φαίνονται στο πρακτικό που τηρήθηκε και το οποίο παραθέτουμε:-
«κα Κέκκου: Έχω επικοινωνήσει με διάφορους δικηγόρους, ένας ο οποίος είχε αποδεχθεί να παρουσιαστεί για λογαριασμό του εφεσείοντα ήταν ο κ. Σ. Σταυρινός. Παρουσιάστηκε σε άλλη υπόθεση επίσης που αφορούσε τον εφεσείοντα. Όταν είδε τον κ. Σταυρινό ο εφεσείων η δήλωσή του ήταν ‘εσένα τι να σε κάμω, δεν σε θέλω, δεν σου έχω εμπιστοσύνη, γενικά δεν έχω εμπιστοσύνη σε κανένα δικηγόρο, τον μόνο τον οποίο θα ήθελα ήταν ο κ. Χρ. Κληρίδης, ο οποίος αρνήθηκε να τον εκπροσωπήσει.
Εφεσείων: Ό,τι έχει πει η πρωτοκολλητής ισχύει.
Δικαστήριο: Αντιλαμβανόμαστε ότι μετά από αυτές τις εξελίξεις και τις σημερινές δηλώσεις του εφεσείοντα, ο οποίος και την προηγούμενη φορά μας άφησε να νοηθεί πως δεν εμπιστευόταν κανένα δικηγόρο, θα ορίσουμε την υπόθεση για ακρόαση οπότε ο εφεσείων, όπως έχει κάθε δικαίωμα, θα χειριστεί την υπόθεση μόνος του.
Εφεσείων: Δεν ξέρω τι θα κάμω γιατί δεν θέλω κανένα δικηγόρο άλλο από τον κ. Χρ. Κληρίδη, μόνο τον κ. Κληρίδη εμπιστεύομαι.
Δικαστήριο: Έχετε ήδη ακούσει πως ο κ. Κληρίδης δεν θέλει να αναλάβει την υπόθεσή σας. Δεν έχουμε εκλογή άλλη από το να ορίσουμε την υπόθεση για ακρόαση. Ο εφεσείων θα μπορεί να παρουσιάσει την υπόθεσή του αυτοπροσώπως ή αν στο μεταξύ μεσολαβήσει οτιδήποτε να το θέσει υπόψη μας και να το εξετάσουμε. Η υπόθεση ορίζεται για ακρόαση στις 20.5.09.»
Σήμερα ο εφεσείων, ενώ επιβεβαίωσε με κατηγορηματικό τρόπο πως δεν εμπιστευόταν κανένα δικηγόρο και πως μόνο τον κ. Χρίστο Κληρίδη θα μπορούσε να δεχτεί ως δικηγόρο του, έθεσε ζήτημα αναφορικά με το τι θα μπορούσε να γίνει αφού, στη βάση κοινωνικοοικονομικής έκθεσης που είχε κατατεθεί, ως ψυχικά ανάπηρος, έπαιρνε επίδομα από τη Δημοκρατία. Επαναλάβαμε στον εφεσείοντα πως η έφεση την οποία ο ίδιος άσκησε ήταν ορισμένη για ακρόαση ενώπιόν μας και πως, εφόσον δεν αποδεχόταν να τον εκπροσωπήσει οποιοσδήποτε δικηγόρος με την εξήγηση πως δεν εμπιστευόταν κανένα, δεν προσφέρεται στην περίπτωση εκλογή άλλη από του να προχωρήσουμε με την ακρόαση της υπόθεσης. Σημειώνουμε συναφώς την απόφαση του Εφετείου στη Fourri & Others v. Republic (1980) 2 C.L.R. 152, στην οποία, μετά από αρνήσεις των εφεσειόντων να αποδεχτούν διορισμό οποιωνδήποτε δικηγόρων άλλων από εκείνους που οι ίδιοι ήθελαν αλλά που δεν ήταν διατεθειμένοι να αναλάβουν την υπόθεση, το Κακουργοδικείο προχώρησε με την ακρόαση της υπόθεσης χωρίς να εκπροσωπούνται οι εφεσείοντες από δικηγόρο και το Εφετείο επικύρωσε το χειρισμό του.
Επιδείχθηκε κάθε δυνατή ελαστικότητα. Η δικαστική διαδικασία, όμως, δεν είναι δυνατό να οδηγηθεί σε αδιέξοδο και είναι καθήκον μας να προχωρήσουμε με την εκδίκαση της υπόθεσης, την οποία ο ίδιος ο εφεσείων έφερε ενώπιον του Εφετείου. Αφού το καταστήσαμε σαφές πως είναι καθήκον μας να προχωρήσουμε με την ακρόαση της υπόθεσης, ο εφεσείων μας δήλωσε πως δεν είναι σε θέση ο ίδιος να την χειριστεί. Εκ του περισσού τον καλέσαμε ξανά να αναφέρει οτιδήποτε ως λόγο για τον οποίο η πρωτόδικη απόφαση θα πρέπει να ανατραπεί και επανέλαβε τα ίδια. Κάτω από αυτές τις περιστάσεις, αφού δεν έχει στοιχειοθετηθεί οποιοσδήποτε λόγος που να δικαιολογεί ανατροπή της πρωτόδικης απόφασης στην οποία συνοψίζεται η μαρτυρία, οι δε διαπιστώσεις από αυτή συναρτώνται προς όλα τα συστατικά των αδικημάτων, καταλήγουμε πως η έφεση δεν μπορεί παρά να απορριφθεί.
Η έφεση απορρίπτεται.
Η έφεση απορρίπτεται.
cylaw.org: Από το ΚΙΝOΠ/CyLii για τον Παγκύπριο Δικηγορικό Σύλλογο