ΝΕΟΦΥΤΟΣ Μ. ΠΑΠΑΙΩΑΝΝΟΥ ν. ΚΥΠΡΙΑΚΟΥ ΟΡΓΑΝΙΣΜΟΥ ΑΘΛΗΤΙΣΜΟΥ, Υπόθεση Αρ. 1205/2004, 5 Σεπτεμβρίου 2006
print
Τίτλος:
ΝΕΟΦΥΤΟΣ Μ. ΠΑΠΑΙΩΑΝΝΟΥ ν. ΚΥΠΡΙΑΚΟΥ ΟΡΓΑΝΙΣΜΟΥ ΑΘΛΗΤΙΣΜΟΥ, Υπόθεση Αρ. 1205/2004, 5 Σεπτεμβρίου 2006
ΝΕΟΦΥΤΟΣ Μ. ΠΑΠΑΙΩΑΝΝΟΥ ν. ΚΥΠΡΙΑΚΟΥ ΟΡΓΑΝΙΣΜΟΥ ΑΘΛΗΤΙΣΜΟΥ, Υπόθεση Αρ. 1205/2004, 5 Σεπτεμβρίου 2006

ΑΝΩΤΑΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΚΥΠΡΟΥ

ΑΝΑΘΕΩΡΗΤΙΚΗ ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑ

 

                                                                                    (Υπόθεση Αρ.  1205/2004)

 

5  Σεπτεμβρίου, 2006

 

[ΦΩΤΙΟΥ, Δ/στής]

 

ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΟ ΑΡΘΡΟ 146 ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ

 

 

ΝΕΟΦΥΤΟΣ Μ. ΠΑΠΑΙΩΑΝΝΟΥ,

                                    Αιτητής,

ν.

 

ΚΥΠΡΙΑΚΟΥ  ΟΡΓΑΝΙΣΜΟΥ ΑΘΛΗΤΙΣΜΟΥ,

                                    Καθ΄ ων η αίτηση.

- - - - - -

 

Α.Χρ. Ευτυχίου, για τον Αιτητή.

Μ. Χριστοφίδης με Σ. Σαμψών, για τους Καθ΄ ων η αίτηση.

Α. Παπαχαραλάμπους με Σ. Νικολάου (κα), για το Ενδ. Μέρος Φ. Σοφοκλέους.

- - - - - -

 

 

Α Π Ο Φ Α Σ Η

ΦΩΤΙΟΥ, Δ.:  Με την παρούσα προσφυγή προσβάλλεται ο διορισμός του ενδιαφερομένου μέρους Φίλιππου Σοφοκλέους στη θέση του Πρώτου Λειτουργού Κυπριακού Οργανισμού Αθλητισμού αντί του αιτητή που διεκδικούσε διορισμό στην ίδια θέση με αναδρομική ισχύ από 3.2.03.

 

ΓΕΓΟΝΟΤΑ

 

Στις 1.3.02 δημοσιεύθηκε στην Επίσημη Εφημερίδα της Δημοκρατίας με αριθμό 3580 η προκήρυξη για την πλήρωση μιας θέσης Πρώτου Λειτουργού του Κυπριακού Οργανισμού Αθλητισμού η οποία είναι θέση Πρώτου Διορισμού και Προαγωγής, Κλίμακα Α14. Μεταξύ των υποψηφίων ήσαν ο αιτητής και το ενδιαφερόμενο μέρος. Το Διοικητικό Συμβούλιο του Κυπριακού Οργανισμού Αθλητισμού (πιο κάτω «οι καθ΄ ων η αίτηση») διόρισε το ενδιαφερόμενο μέρος με ισχύ από 3.2.03. Εναντίον του διορισμού αυτού καταχωρήθηκε η προσφυγή 349/03 από άλλο υποψήφιο, κάποιο Μιχάλη Μιχαηλίδη και με απόφαση ημερομηνίας 18.10.04 ο διορισμός του ενδιαφερομένου μέρους ακυρώθηκε. Ο αιτητής δεν προσέβαλε τότε το διορισμό του ενδιαφερομένου μέρους.

 

Οι καθ΄ ων η αίτηση αφού επανεξέτασαν το θέμα, κατέληξαν και πάλι στο διορισμό του ιδίου προσώπου, δηλαδή του ενδιαφερομένου μέρους. Στον αιτητή αποστάληκε επιστολή ημερομηνίας 22.11.04 το ουσιαστικό μέρος της οποίας έχει ως ακολούθως:

 

«Εχω οδηγίες να αναφερθώ στην αίτηση που υποβάλατε σχετικά με την πιο πάνω θέση και να σας πληροφορήσω ότι το Διοικητικό Συμβούλιο του Οργανισμού, στη συνεδρία του ημερομηνίας 3.11.04, επανεξέτασε την πιο πάνω υπόθεση και αποφάσισε να μην σας επιλέξει για διορισμό στη θέση. .......... »

 

 

Με τη γραπτή του αγόρευση ο αιτητής προωθεί τους ακόλουθους λόγους ακύρωσης:

 

(α)   Παράβαση του δεδικασμένου της ακυρωτικής απόφασης στην προσφυγή 349/03, ημερομηνίας 18.10.04.

 

(β)   Η απόφαση λήφθηκε χωρίς τη δέουσα έρευνα των ουσιωδών γεγονότων της υπόθεσης.

 

(γ)   Η απόφαση δεν είναι δεόντως αιτιολογημένη .

 

(δ)   Το ενδιαφερόμενο μέρος δεν κατέχει το απαιτούμενο από το σχέδιο υπηρεσίας προσόν της πενταετούς τουλάχιστον πείρας σε διοικητικά καθήκοντα, και

 

(ε)   Η απόφαση λήφθηκε κάτω από πλάνη των ουσιωδών γεγονότων.

 

Από πλευράς των καθ΄ ων η αίτηση υποστηρίζεται η νομιμότητα της όλης διαδικασίας, από δε πλευράς του ενδιαφερόμενου μέρους εγείρεται προδικαστική ένσταση ότι ο αιτητής δεν έχει έννομο συμφέρον να προσβάλλει την επίδικη θέση διότι δεν είχε προσβάλει τον αρχικό διορισμό του ενδιαφερόμενου μέρους ο οποίος ακυρώθηκε με προσφυγή άλλου προσώπου, δηλαδή την 349/03.

 

Ενόψει του γεγονότος ότι ο ισχυρισμός από πλευράς του ενδιαφερομένου μέρους ότι ο αιτητής στερείται εννόμου συμφέροντος είναι τέτοιος που αποτελεί θέμα δημόσιας πολιτικής, το θεωρώ ορθό να αρχίσω την εξέταση της υπόθεσης από αυτό τον ισχυρισμό. Σύμφωνα με τη νομολογία (βλ. μεταξύ άλλων Μάριος Παπαδόπουλος ν. Οργανισμού Χρηματοδοτήσεως Στέγης (1998) 3 ΑΑΔ 608 και Δημοκρατία ν. Κοντογιώργη (2001) 3(Β) ΑΑΔ 1037) όταν πρόκειται περί επανεξέτασης μετά από ακυρωτική απόφαση του Ανωτάτου Δικαστηρίου, η εξέταση της υπόθεσης γίνεται με βάση το νομικό και πραγματικό καθεστώς που ίσχυε κατά το χρόνο λήψης της πρώτης, της ακυρωθείσας δηλαδή, απόφασης. Εφόσον λοιπόν κατά το χρόνο λήψης της πρώτης απόφασης ο αιτητής ήταν υποψήφιος, τότε θεωρείται ότι έχει έννομο συμφέρον να προσβάλει τη νέα απόφαση ανεξάρτητα αν δεν προσέβαλε την πρώτη. Αλλωστε και οι καθ΄ ων η αίτηση, κατά την επανεξέταση, (βλ. πρακτικό ημερομηνίας 3.11.04), θεώρησε υποψήφιο και τον αιτητή. Επομένως ο ισχυρισμός από πλευράς του ενδιαφερομένου μέρους ότι ο αιτητής στερείται εννόμου συμφέροντος να προσβάλλει το διορισμό του, απορρίπτεται.

 

Από τους νομικούς λόγους που εγείρονται, θεωρώ ότι έχει προτεραιότητα εξέτασης ο ισχυρισμός του αιτητή ότι το ενδιαφερόμενο μέρος δεν κατέχει το απαιτούμενο από το σχέδιο υπηρεσίας προσόν της πενταετούς τουλάχιστον πείρας σε διοικητικά καθήκοντα. Μεταξύ των απαιτουμένων προσόντων είναι και το υπ΄ αριθμό (2) «Δεκαετής τουλάχιστο πείρα σε υπεύθυνη θέση από την οποία πενταετής τουλάχιστο πείρα σε διοικητικά/εποπτικά καθήκοντα που να περιλαμβάνουν προγραμματισμό, οργάνωση, καθοδήγηση, συντονισμό και έλεγχο εργασιών».

 

Στο θέμα αυτό το Διοικητικό Συμβούλιο έκανε ειδική αναφορά και κατάληξε ότι όλοι οι υποψήφιοι πληρούν τα προσόντα του σχεδίου υπηρεσίας. Για το ενδιαφερόμενο μέρος ανάφερε τα εξής:

 

«(δ)            Οι υποψήφιοι Ζ. Μαυρογένους και Θ. Σοφοκλέους μετά από έρευνα στους διοικητικούς φακέλους και τα επιπρόσθετα στοιχεία που επισύναψαν κρίνεται ότι κατέχουν το απαιτούμενο στο σχέδιο υπηρεσίας προσόν της πενταετούς διοικητικής πείρας. Μετά από έρευνα διαπιστώθηκε επίσης ότι ο κ. Φ. Σοφοκλέους κατέχει την απαιτούμενη πολύ καλή γνώση της αγγλικής αφού κατέχει μεταπτυχιακό (MA) από αγγλόφωνο πανεπιστημιακό ίδρυμα.

 

(ε)   Σε σχέση με το Φ. Σοφοκλέους το Δ.Σ. κατάληξε ότι κατέχει την 5ετή διοικητική πείρα που απαιτείται από το σχέδιο υπηρεσίας αφού μελέτησε (α) προσεκτικά την ερμηνεία που δόθηκε νομολογιακά για την έννοια της διοικητικής πείρας όπως αναπτύχθηκε στην υπόθεση Στυλιανού ν. Δημοκρατίας (1994) Α.Α.Δ. 387, 393, στην οποία καθορίστηκε αυθεντικά ότι:

 

«Η έννοια της διοικητικής πείρας ορθά συνδέθηκε προς την άσκηση διοικητικών καθηκόντων. Θεωρούμε όμως πως η άσκηση διοικητικών καθηκόντων δεν προϋποθέτει εποπτεία, οργάνωση ή κατεύθυνση προσωπικού. Τα δυο δεν είναι ταυτόσημα. Τα διοικητικά καθήκοντα και η διοικητική πείρα που κτάται με την άσκησή τους, είναι έννοια ευρύτερη. Περιλαμβάνει την εμπλοκή, στο πλαίσιο της υπηρεσίας ενός λειτουργού, στο καθόλου διοικητικό έργο ..............».

 

 

 

 

Οι καθ΄ ων η αίτηση προχωρούν στη συνέχεια και παραθέτουν τα διάφορα στοιχεία του φακέλου του ενδιαφερόμενου μέρους αναφορικά με τα προηγούμενα του καθήκοντα από τα οποία προκύπτει ότι η κατάληξή τους ότι έχει την προαναφερθείσα πενταετή πείρα είναι ορθή. Επομένως ο ισχυρισμός του αιτητή ότι το ενδιαφερόμενο μέρος δεν κατέχει πενταετή πείρα σε διοικητικά καθήκοντα απορρίπτεται.

 

Ο επόμενος νομικός λόγος που πρέπει να εξετασθεί είναι ο ισχυρισμός του αιτητή για παράβαση του δεδικασμένου, ότι δηλαδή οι καθ΄ ων δεν συμμορφώθηκαν με την ακυρωτική απόφαση στην προαναφερθείσα υπόθεση 349/03 ημερομηνίας 18.10.04. Στην εν λόγω υπόθεση ο τότε αιτητής (Μιχαηλίδης) είχε αμφισβητήσει, μεταξύ άλλων, και το κατά πόσο το ενδιαφερόμενο μέρος κατείχε το προσόν της πενταετούς τουλάχιστον διοικητικής πείρας. Το Δικαστήριο έκρινε ότι οι καθ΄ ων η αίτηση δεν διερεύνησαν το θέμα παρόλο που σε σχετικό σημείωμα του Ανώτερου Διοικητικού Λειτουργού προς το Γενικό Διευθυντή ημερομηνίας 24.9.02 αναφερόταν ότι χρειαζόταν διερεύνηση κατά πόσο το ενδιαφερόμενο μέρος είχε την πενταετή διοικητική πείρα. Αντίθετα τόσο η Επιτροπή Προσωπικού όσο και το Διοικητικό Συμβούλιο φαίνεται να θεώρησαν δεδομένη την κατοχή του εν λόγω προσόντος από το ενδιαφερόμενο μέρος. Ετσι το Δικαστήριο προχώρησε στην ακύρωση του διορισμού του ενδιαφερόμενου μέρους για το λόγο ότι το Διοικητικό Συμβούλιο των καθ΄ ων η αίτηση παρέλειψε να προβεί στη δέουσα έρευνα για να εξακριβώσει κατά πόσο το ενδιαφερόμενο μέρος κατείχε το συγκεκριμένο προσόν.

 

Είναι φανερό από τα πιο πάνω, αλλά και από το πλήρες κείμενο της εν λόγω απόφασης, ότι η υποχρέωση των καθ΄ ων για συμμόρφωση περιοριζόταν στο να διεξάγουν έρευνα αναφορικά με το κατά πόσο το ενδιαφερόμενο μέρος κατείχε το προσόν της πενταετούς πείρας. Από τα πρακτικά της συνεδρίας των καθ΄ ων η αίτηση προκύπτει ότι κατά την επανεξέταση διερεύνησαν το θέμα αυτό με βάση και νέα στοιχεία που τέθηκαν ενώπιόν τους αναφορικά με τα προηγούμενα καθήκοντα του ενδιαφερομένου μέρους (π.χ. βεβαιώσεις από το ΑΤΙ, Κυπριακή Ομοσπονδία Χαντμπολ, Κυπριακή Ομοσπονδία Πανεπιστημιακού Αθλητισμού) και κατέληξαν ότι ικανοποιούσε το προσόν αυτό. Οπως ορθά διατυπώνεται και στην υπόθεση 349/03 «η εξέταση του κατά πόσο υποψήφιος κατέχει τα προσόντα που απαιτούνται από το σχέδιο υπηρεσίας, εμπίπτει στις αρμοδιότητες κατά κύριο λόγο του διορίζοντος οργάνου» εδώ των καθ΄ ων η αίτηση. Η άποψη που απλώς εξέφρασε το Δικαστήριο στην ίδια υπόθεση ότι εκ πρώτης όψης οι θέσεις που κατείχε το ενδιαφερόμενο μέρος δεν μοιάζουν με θέση με διοικητικά καθήκοντα, δεν αποτελεί μέρος του δεδικασμένου. Δεδικασμένο είναι το μέρος της απόφασης που διαλαμβάνει ότι δεν έγινε η δέουσα έρευνα. Επομένως ο ισχυρισμός περί παράβασης δεδικασμένου δεν ευσταθεί.

 

Με όσα ανέφερα πιο πάνω απαντώνται και οι ισχυρισμοί του αιτητή περί παράλειψης διεξαγωγής δέουσας έρευνας των ουσιωδών γεγονότων της υπόθεσης.  Σημειώνω εδώ ότι στο στάδιο των διευκρινίσεων παρουσιάστηκε φωτοαντίγραφο διπλώματος του ενδιαφερόμενου μέρους από το πανεπιστήμιο της Αντιόχειας το οποίο είχε εξασφαλίσει από τον Ιούνιο του 1999, κάτι που υποδηλεί και την ύπαρξη πρωτοτύπου.  Μένει επομένως για εξέταση ο ισχυρισμός ότι η προσβαλλόμενη απόφαση δεν είναι δεόντως αιτιολογημένη.

 

Εξέτασα και αυτόν το νομικό λόγο και έχω προσέξει ότι τα όσα αναφέρει ο ευπαίδευτος συνήγορος του αιτητή περιστρέφονται στον ισχυρισμό ότι δεν εξηγούν οι καθ΄ ων η αίτηση γιατί το ενδιαφερόμενο μέρος κατέχει το προσόν της δεκαετούς κλπ πείρας σε υπεύθυνη θέση από την οποία πενταετής τουλάχιστον πείρα να είναι σε διοικητικά/εποπτικά καθήκοντα, θέμα όμως που ήδη εξέτασα. Με όσα έχω ήδη αναφέρει πιο πάνω, καταλήγω ότι και αυτός ο λόγος δεν ευσταθεί. Αν δούμε ως σύνολο το πρακτικό των καθ΄ ων η αίτηση κατά την επανεξέταση, φαίνεται ότι  και πλήρης έρευνα έγινε και επαρκής αιτιολογία υπάρχει για το διορισμό του ενδιαφερομένου μέρους.

 

Ο τελευταίος ισχυρισμός του αιτητή είναι ότι η απόφαση λήφθηκε κάτω από πλάνη ουσιωδών γεγονότων. Προσέχω όμως ότι και αυτός στηρίζεται στην ίδια επιχειρηματολογία, δηλαδή ότι το ενδιαφερόμενο μέρος δεν κατείχε το προαναφερθέν προσόν θέμα με το οποίο ήδη ασχολήθηκα. Ετσι απορρίπτεται και αυτός ο λόγος.

 

Ως αποτέλεσμα η προσφυγή απορρίπτεται με έξοδα υπέρ των καθ΄ ων η αίτηση και του ενδιαφερομένου μέρους.

 

Η προσβαλλόμενη απόφαση επικυρώνεται με βάση το άρθρο 146.4(α) του Συντάγματος.

 

 

 

                                                                               Μ. ΦΩΤΙΟΥ, Δ.

 

 

 

 

ΣΦ.


cylaw.org: Από το ΚΙΝOΠ/CyLii για τον Παγκύπριο Δικηγορικό Σύλλογο