ST CHARA DEVELOPMENTS LTD ν. ΔΗΜΟΥ ΛΕΥΚΩΣΙΑΣ, Υποθ. Αρ.1618 /2009, 27/8/2012
print
Τίτλος:
ST CHARA DEVELOPMENTS LTD ν. ΔΗΜΟΥ ΛΕΥΚΩΣΙΑΣ, Υποθ. Αρ.1618 /2009, 27/8/2012

ΑΝΩΤΑΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΚΥΠΡΟΥ

ΑΝΑΘΕΩΡΗΤΙΚΗ ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑ

                                                            (Υποθ. Αρ.1618 /2009)

 

27 Αυγούστου, 2012

 

[ΠΑΜΠΑΛΛΗΣ, Δ/στης]

 

Αναφορικά με τα ΄Αρθρα 146 του Συντάγματος

 

ST. CHARA DEVELOPMENTS LTD,

                                                              Αιτητές,

-και –

 

ΔΗΜΟΥ ΛΕΥΚΩΣΙΑΣ

 

                                                            Καθ΄ων η αίτηση.

------------------------

A. Xαβιαράς, για τους Αιτητές.

Ελ.Προδρόμου, (κα.), για Γ.Ζ.Γεωργίου, για τους Καθ΄ων η αίτηση

-----------------------

 

 

Α Π Ο Φ Α Σ Η

 

ΠΑΜΠΑΛΛΗΣ, Δ.:  Σε παραχωρηθείσα πολεοδομική άδεια ημερ. 15 Νοεμβρίου 2004 και αδείας οικοδομής ημερ. 5 Μαϊου 2005, αντίστοιχα, είχε επιβληθεί όρος για την ανέγερση τετραώροφης οικοδομής 8 διαμερισμάτων στο τεμάχιο 300 Φ.Σχ.ΧΧΙ 39.5.3 τμήμα 13 στο Καϊμακλί, ότι θα εφαρμόζοντο ξύλινα πορτοπαράθυρα στα ανοίγματα (ξύλινα τσιαμπλίκια και ξύλινες περσιάνες). 

 

Οι αιτητές, με επιστολή τους ημερ. 19 Οκτωβρίου 2006, υπέβαλαν αίτημα για αλλαγή του πιο πάνω όρου, προτείνοντας την τοποθέτηση πορτοπαράθυρων από αλουμίνιο στο χρώμα του ξύλου.  Οι καθ΄ων η αίτηση με επιστολή τους ημερ. 15 Οκτωβρίου 2007 απέρριψαν το υποβληθέν αίτημα, εφόσον αυτό ερχόταν σε σύγκρουση με τις πρόνοιες του τοπικού σχεδίου Λευκωσίας. 

 

Οι αιτητές προχώρησαν και τοποθέτησαν στην οικοδομή τους πορτοπαράθυρα από αλουμίνιο, αντί ξύλου, και υπέβαλαν στη συνέχεια αίτημα για έκδοση πιστοποιητικού τελικής έγκρισης.  Το αίτημα απερρίφθη λόγω μη συμμόρφωσης με τον προαναφερθέντα όρο, ως προς το είδος κατασκευής των πορτοπαραθύρων και επίσης λόγω του ότι το πλάτος του κλιμακοστασίου της οικοδομής, ερχόταν σε αντίθεση με τους οικοδομικούς κανονισμούς.  Ενημερώθηκαν σχετικώς οι αιτητές στις 20 Μαρτίου 2008. 

 

Οι αιτητές με επιστολές τους ημερ. 3 Απριλίου 2008 και 3 Οκτωβρίου 2008, ζήτησαν αναθεώρηση της πιο πάνω απόφασης, εισηγούμενοι και την πληρωμή αναλόγου ποσού για αντιστάθμισμα, αιτήματα τα οποία και πάλιν απερρίφθησαν.

 

Οι αιτητές επανήλθαν επί του θέματος με επιστολή τους ημερ. 23 Μαρτίου 2009, ζητώντας απαλλαγή από τον πιο πάνω αναφερθέντα πολεοδομικό όρο.  Οι καθ΄ων η αίτηση με επιστολή τους ημερ. 7 Οκτωβρίου 2009 έδωσαν στους αιτητές δύο επιλογές:  α)  την αφαίρεση των αλουμινίων και την αντικατάσταση τους με ξύλινα πορτοπαράθυρα ή β) τη χρησιμοποίηση στην οικοδομή μονόχρωμου αλουμινίου λευκού ή ανοικτόχρωμου γκρίζου.

 

Αυτή την απόφαση των καθ΄ων η αίτηση αμφισβητούν με την παρούσα προσφυγή οι αιτητές. 

 

Παρά το γεγονός ότι δεν έχει εγερθεί από καμιά πλευρά το θέμα της εκτελεστότητας της προσβαλλόμενης πράξεως, έχοντας υπόψη ότι πρόκειται περί θέματος δημοσίας τάξεως, θα το εξετάσω αυτεπαγγέλτως.  Βλ. Καραγιώργη κ.ά. ν. Δημοκρατίας (1997) 3 Α.Α.Δ. 137

 

Οι αιτητές υπέβαλαν αίτηση για έκδοση πιστοποιητικού τελικής έγκρισης, η έκδοση του οποίου, όπως αναφέρεται στην επιστολή των καθ΄ων η αίτηση ημερ. 20 Μαρτίου 2008, δεν μπορούσε να εγκριθεί λόγω μη συμμόρφωσης με τον όρο 7 (σημειώνω ότι είναι ο όρος για την ποιότητα των πορτοπαραθύρων).  Επίσης στην ίδια επιστολή αναφέρεται ότι οι καθ΄ων η αίτηση είχαν περιορισμένο χρόνο για να αποφασίσουν επί της αιτήσεως και θα κρινόταν με βάση τα δεδομένα που υπήρχαν τη δεδομένη στιγμή. 

 

Ακολούθησε ανταλλαγή επιστολών μεταξύ των διαδίκων, που κατέληξε στην παραχώρηση δύο επιλογών προς τους αιτητές, οι οποίες αναφέρθηκαν πιο πάνω.  Συναφώς, δεν υπάρχει τελική απόφαση με βάση την οποία οι καθ΄ων η αίτηση απέρριψαν το υποβληθέν αίτημα.  Με την εν λόγω επιστολή οι καθ΄ων η αίτηση πληροφόρησαν, επί του προκειμένου, τους αιτητές ότι για να εξεταστεί η αίτηση για έκδοση πιστοποιητικού τελικής έγκρισης θα έπρεπε να είχαν από πλευράς αιτητών υλοποιηθεί μια από τις δύο προτάσεις.  Στο σημείο αυτό θεωρώ σημαντικό να παραθέσω το αιτητικό της προσφυγής, όπως φαίνεται στην αίτηση ήτοι:

 

«1.  Δήλωση και/ή απόφαση του δικαστηρίου ότι η απόφαση του Δήμου Λευκωσίας και/ή της Ειδικής Επιτροπής Διατήρησης του εν λόγω Δήμου που διαβιβάσθηκε στην αιτήτρια με επιστολή ημερ. 7.10.09 κατά το μέτρο που δεν αποδέχεται την πρόταση της αιτήτριας για έκδοση τελικής έγκρισης (στον Φακ.105/03 αίτηση Π.Τ.Ε. Α.297/07 & Α.298/07) με τα τοποθετηθέντα παράθυρα αλουμινίου είναι άκυρη, παράνομη και χωρίς αποτέλεσμα.»

 

Στρέφεται συνεπώς η προσφυγή εναντίον της απόφασης με την οποία δεν έγινε αποδεκτή η πρόταση των αιτητών για έκδοση πιστοποιητικού τελικής έγκρισης.  Δεν υπάρχει εκτελεστή πράξη, εφόσον δεν υπάρχει απόρριψη του αιτήματος.  Δεν μπορεί να θεωρηθεί ότι το αίτημα απερρίφθη αμέσως ή εμμέσως.   Σε συνέχεια της επιστολής ημερ. 20 Μαρτίου 2008, οι καθ΄ων η αίτηση ενημερώνουν τους αιτητές για τις δύο επιλογές που πρέπει να ακολουθήσουν, ώστε να προχωρήσει η αίτηση τους.  Ανάλογα θέματα, όπως το προκείμενο, έχουν εξεταστεί στις υποθέσεις αρ. 273/2001 Λουκά & Υιοί Λτδ ν. Δήμος Στροβόλου, ημερ. 14 Μαρτίου 2002, Πέτρου ν. Δημοκρατία (1993) 4(Γ) Α.Α.Δ. 2217 και Υπόθ. Αρ.1036/1999 Αβραάμ Κύζας Εστέϊτς ν. Δήμος Παραλιμνίου, 14 Σεπτεμβρίου 2000.

 

Αναφορικά με τους επιβληθέντες όρους, τη νομιμότητα των οποίων επίσης αμφισβήτησαν οι αιτητές και πάλιν θα απέρριπτα την προσφυγή, λόγω έλλειψης εννόμου συμφέροντος  Οι καθ΄ων η αίτηση προδικαστικώς εισηγήθηκαν ότι οι αιτητές στερούνται εννόμου συμφέροντος να προωθήσουν προσφυγή εναντίον του επιβληθέντος, με βάση την πολεοδομική και άδεια οικοδομής, όρου. 

 

Ο επιβληθείς όρος, αναφορικά με την ποιότητα των πορτοπαραθύρων,  που ενσωματώθηκε τόσο στην πολεοδομική όσο και στην άδεια οικοδομής, δεν έχει προσβληθεί από τους αιτητές εντός της προβλεπόμενης από το Σύνταγμα προθεσμίας των 75 ημερών.  Οι αιτητές επίσης δεν υπέβαλαν ιεραρχική προσφυγή εναντίον της απόφασης επιβολής του εν λόγω όρου, ούτε και προσέφυγαν στο Ανώτατο Δικαστήριο.  Αντιθέτως, σημειώνω ότι υπέβαλαν αίτηση για έκδοση αδείας οικοδομής στηριζόμενοι στις πρόνοιες της εκδοθείσας πολεοδομικής αδείας.  Επέλεξαν δε οι αιτητές να υποβάλουν αίτημα για αλλαγή του εν λόγω όρου μετά την έκδοση των αδειών, αίτημα το οποίο απερρίφθη. 

 

΄Εχοντας ως δεδομένο ότι υπήρχε ο προαναφερθείς όρος στην πολεοδομική άδεια και η εγκυρότητα της εν λόγω αδείας και των όρων που τη συνόδευαν δεν έχουν δεόντως προσβληθεί, θεωρώ ότι ορθώς ενήργησαν οι καθ΄ων η αίτηση αξιώνοντας συμμόρφωση με τον πιο πάνω όρο, για να εξεταστεί αίτημα έκδοσης πιστοποιητικού τελικής έγκρισης.  

 

Κρίνω δε ότι είναι ανεπίτρεπτο από πλευράς αιτητών να αποδέχονται τον επιβληθέντα όρο, να χρησιμοποιούν την εν λόγω άδεια οικοδομής, χωρίς αμφισβήτηση, ανεγείροντας την οικοδομή και να ζητούν από αρμόδιο όργανο ή σώμα να ακυρώσει μέρος της πολεοδομικής αδείας, που στην προκείμενη περίπτωση, περιλαμβάνεται και ο εν λόγω όρος για την ποιότητα των πορτοπαραθύρων.  Η συμπεριφορά αυτή των αιτητών συνιστά επιδοκιμασία και ταυτοχρόνως αποδοκιμασία ως προς τα δικαιώματα απορρέοντα από την πολεοδομική άδεια.  Δεν είναι ορθό να επιτραπεί στους αιτητές, επιλεκτικά, να χρησιμοποιούν την άδεια οικοδομής και από την άλλη να αγνοούν τους επιβληθέντες όρους, όταν αυτοί βρίσκονται σε ισχύ.  Με το ίδιο σκεπτικό, θεωρώ ότι οι καθ΄ων η αίτηση, δεν μπορούσαν να παραγνωρίσουν τη μη συμμόρφωση με τον επιβληθέντα όρο και να εκδώσουν πιστοποιητικό τελικής έγκρισης κατά παράβαση της πολεοδομικής αδείας.  Ορθώς συνεπώς ζήτησαν από τους αιτητές να συμμορφωθούν με τον πιο πάνω όρο.  Σχετική επί του θέματος είναι η υπόθεση 1657/2006 Λειβαδιώτου ν. Δήμος Αγίου Δομετίου, ημερ. 20 Δεκεμβρίου 2007.

 

Στην προκείμενη περίπτωση, στο πλαίσιο της προσβαλλόμενης απόφασης, δόθησαν στους αιτητές δύο επιλογές.  Η πρώτη, επέβαλλε αφαίρεση των αλουμινίων και τοποθέτηση ξύλινων πορτοπαραθύρων, συνεπώς συμμόρφωση με τον επιβληθέντα όρο.  Θεωρώ ότι παρόλο που οι καθ΄ων η αίτηση δεν είχαν υποχρέωση προς τούτο, πρόσφεραν δεύτερη επιλογή στους αιτητές, οι οποίοι έχουν υποβάλει παράπονο αναφορικά με το κόστος που θα επιβαρυνθούν και τη δυσκολία αντικατάστασης των παραθύρων.  Οι αιτητές, μετά από άδεια του δικαστηρίου, προσήγαγαν μαρτυρία για να καταδείξουν, ότι η απαίτηση των καθ΄ων η αίτηση για τοποθέτηση αλουμινίου άσπρου ή ανοικτού γκρίζου χρώματος, όπως και η τοποθέτηση ξύλινων πορτοπαραθύρων, ήταν αναιτιολόγητη, αντίθετη με τις αρχές της χρηστής διοίκησης, λαμβανομένης υπόψη της ισχύουσας κατάστασης στην περιοχή.  Αυτά, όμως, όλα τα θέματα οι αιτητές όφειλαν να τα θέσουν εάν και εφόσον είχαν προσβάλει την πολεοδομική άδεια, που περιλάμβανε και το σχετικό όρο βεβαίως, και όχι στο πλαίσιο της παρούσας προσφυγής.

 

Καταλήγοντας επί του προκειμένου, θεωρώ επίσης θετική απόφαση ότι η προσφυγή θα ήταν αλυσιτελής, εφόσον η ακύρωση των όρων που περιλαμβάνονται στην επιστολή των καθ΄ων η αίτηση θα είχε ως αποτέλεσμα την εφαρμογή του αρχικού πολεοδομικού όρου, με τον οποίο οι αιτητές δεν συμμορφώθηκαν και συνεπώς θα ήταν αδύνατο και πάλιν να εκδοθεί πιστοποιητικό τελικής εγκρίσεως. 

 

Με γνώμονα τα πιο πάνω η προσφυγή απορρίπτεται με έξοδα υπέρ των καθ΄ων η αίτηση.

 

 

                                                  Κ. Παμπαλλής,

                                                            Δ.

 

 

 


cylaw.org: Από το ΚΙΝOΠ/CyLii για τον Παγκύπριο Δικηγορικό Σύλλογο