ECLI:CY:AD:2015:D24
ΑΝΩΤΑΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΚΥΠΡΟΥ
ΑΝΑΘΕΩΡΗΤΙΚΗ ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑ
(Υπόθεση Αρ. 137/2013)
19 Ιανουαρίου, 2015
[K. ΣΤΑΜΑΤΙΟΥ, Δ/στής]
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΑ ΑΡΘΡΑ 28, 29, 35 ΚΑΙ 146 ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ
ΣΩΤΗΡΗΣ ΝΙΚΟΛΑΟΥ,
Αιτητής,
-ΚΑΙ-
ΚΥΠΡΙΑΚΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ, ΜΕΣΩ ΤΟΥ ΔΙΕΥΘΥΝΤΗ ΤΟΥ ΤΜΗΜΑΤΟΣ
ΚΟΙΝΩΝΙΚΩΝ ΑΣΦΑΛΙΣΕΩΝ,
Καθ΄ου η Aίτηση.
- - - - - -
Χρ. Ιωσηφίδης, για τον Αιτητή.
Ε. Γαβριήλ, Δικηγόρος της Δημοκρατίας, για τον Καθ΄ου η Αίτηση.
- - - - - -
Α Π Ο Φ Α Σ Η
ΣΤΑΜΑΤΙΟΥ, Δ.: Με την παρούσα προσφυγή ο αιτητής ζητά την ακύρωση της απόφασης των καθ΄ων η αίτηση, η οποία λήφθηκε σε επανεξέταση, μετά την ακυρωτική απόφαση του Ανωτάτου Δικαστηρίου, ημερομηνίας 2.12.2010, στην υπόθεση 1186/2008 και ανακοινώθηκε στον αιτητή με επιστολή ημερομηνίας 14.11.2012, σύμφωνα με την οποία «…η σύνταξη ανικανότητας σας τερματίζεται από 1.5.2008…», καθώς και δήλωση «ότι η παράλειψη των καθ΄ ων η αίτηση να επανεξετάσουν το θέμα της χορήγησης σύνταξης ανικανότητας στον αιτητή και να τον πληροφορήσουν εντός ευλόγου (χρόνου) για τη νέα τους απόφαση είναι άκυρη και ό,τι το παραλειφθέν έδει να είχεν εκτελεστεί.»
Στις 28.11.2012, μετά την έκδοση της επίδικης απόφασης και πριν την καταχώρηση της προσφυγής, ο αιτητής υπέβαλε ιεραρχική προσφυγή (Παράρτημα 13 στην Ένσταση). Στη βάση αυτού του γεγονότος υπεβλήθη εκ μέρους των καθ΄ων η αίτηση προδικαστική ένσταση ότι η προσβαλλόμενη απόφαση δε συνιστά εκτελεστή διοικητική πράξη, καθότι η απόφαση επί της ιεραρχικής προσφυγής θα ενσωματώσει και απορροφήσει την προσβαλλόμενη απόφαση και πως η προσφυγή είναι πρόωρη.
Στη γραπτή αγόρευση της Δημοκρατίας, όπου αναπτύσσεται η προδικαστική ένσταση, γίνεται αναφορά στο άρθρο 78 του περί Κοινωνικών Ασφαλίσεων Νόμου του 1980, όπως τροποποιήθηκε, νομοθετικό καθεστώς που ίσχυε κατά το χρόνο έκδοσης της προσβαλλόμενης απόφασης, με βάση το οποίο όποιος δεν ικανοποιείται από την απόφαση του Διευθυντή Υπηρεσιών Κονωνικών Ασφαλίσεων, δύναται εντός 15 ημερών από την σε αυτόν κοινοποιήσεως της απόφασης, όπως υποβάλει ιεραρχική προσφυγή στον Υπουργό Εργασίας και Κοινωνικών Ασφαλίσεων, προσβάλλοντας την απόφαση αυτή. Η ευπαίδευτη συνήγορος της Δημοκρατίας παρέπεμψε σε νομολογία του Ανωτάτου Δικαστηρίου, σύμφωνα με την οποία, σε τέτοιες υποθέσεις η νέα απόφαση επί της ιεραρχικής προσφυγής συγχωνεύει και απορροφά την προηγουμένως εκδοθείσα απόφαση και είναι η νέα αυτή απόφαση που υπόκειται σε αναθεώρηση.
Αποτελεί θέση του αιτητή επί της προδικαστικής ένστασης ότι ο Νόμος που εφαρμόζεται στην παρούσα περίπτωση είναι ο περί Κοινωνικών Ασφαλίσεων Νόμος του 2010, ο οποίος δεν περιλαμβάνει την αντιστυνταγματική πρόνοια του άρθρου 78 του προηγούμενου Νόμου που έχει καταργηθεί. Περαιτέρω, ο συνήγορος του αιτητή εισηγείται ότι, τόσο με βάση το άρθρο 78 του καταργηθέντος Νόμου, όσο και με βάση το άρθρο 83 του μεταγενέστερου Νόμου του 2010, προνοείται ότι ο Υπουργός εξετάζει, χωρίς υπαίτια βραδύτητα, την ενώπιόν του προσφυγή και αποφασίζει επί αυτής και την γνωστοποιεί χωρίς καθυστέρηση στον προσφεύγοντα. Παρατηρεί ο συνήγορος ότι, στην παρούσα περίπτωση, τόσο ο χρόνος που χρειάστηκαν οι καθ΄ ων η αίτηση για την επανεξέταση του θέματος, μετά την ακυρωτική απόφαση στην υπόθεση 1186/2008, όσο και ο χρόνος για εξέταση της ιεραρχικής προσφυγής, δεν μπορεί να θεωρηθεί εύλογος γι΄ αυτό και η παρούσα προσφυγή δεν μπορεί να θεωρηθεί πρόωρη.
Κατά το στάδιο των διευκρινίσεων δηλώθηκε ότι στις 6.5.2014 απορρίφθηκε η ιεραρχική προσφυγή και ο αιτητής καταχώρησε την προσφυγή 998/2014 εναντίον της απόφασης αυτής. Στη βάση αυτής της εξέλιξης, η συνήγορος των καθ΄ ων η αίτηση εισηγήθηκε ότι η παρούσα προσφυγή έχει καταστεί άνευ αντικειμένου, ενώ ο συνήγορος του αιτητή επέμεινε στη θέση του περί του αντιθέτου.
Με βάση τη νομολογία, πράξη για την οποία υποβλήθηκε ένσταση ή ιεραρχική προσφυγή, σύμφωνα με ένα Νόμο, χάνει την εκτελεστότητά της και συγχωνεύεται με την πράξη που λήφθηκε ή θα ληφθεί επί της ένστασης ή της ιεραρχικής προσφυγής, η οποία είναι από μόνη της εκετελεστή και, κατά συνέπεια, η μόνη που μπορεί να προσβληθεί (βλ. Economides and others v. Republic (1978) 3 CLR 230, Α. Ζίττη ν. Δημοκρατίας (1998) 3 ΑΑΔ 394 και Λυσιώτης κ.ά. ν. Δημοκρατίας (2000) 3 ΑΑΔ 88).
Στην προκείμενη περίπτωση, όχι μόνο ασκήθηκε ιεραρχική προσφυγή εναντίον της προσβαλλόμενης απόφασης, αλλά, περαιτέρω, μετά την απόρριψή της, ασκήθηκε προσφυγή εναντίον της απορριπτικής απόφασης. Το κατά πόσο η ιεραρχική προσφυγή ασκήθηκε στη βάση του άρθρου 78 του περί Κοινωνικών Ασφαλίσεων Νόμου του 1980, όπως τροποποιήθηκε, ή του άρθρου 83 του νέου Νόμου του 2010 (Ν.59(Ι)/2010), δεν επηρεάζει καθ΄οιονδήποτε τρόπο την υπόθεση. Θεωρώ ότι η προσβαλλόμενη πράξη απώλεσε την εκτελεστότητά της και η προσφυγή παρέμεινε χωρίς αντικείμενο.
Συνακόλουθα, η προσφυγή απορρίπτεται. Τα έξοδα, όπως θα υπολογιστούν από τον Πρωτοκολλητή και θα εγκριθούν από το Δικαστήριο, επιδικάζονται εναντίον του αιτητή.
Κ. Σταματίου,
Δ.
/ΧΤΘ
cylaw.org: Από το ΚΙΝOΠ/CyLii για τον Παγκύπριο Δικηγορικό Σύλλογο