ΔΙΟΙΚΗΤΙΚΟ ΕΦΕΤΕΙΟ
ΑΝΑΘΕΩΡΗΤΙΚΗ ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑ
(Έφεση κατά Απόφασης Διοικητικού Δικαστηρίου Αρ. 12/2022)
5 Νοεμβρίου, 2025
[ΕΥΣΤΑΘΙΟΥ-ΝΙΚΟΛΕΤΟΠΟΥΛΟΥ Π., ΣΕΡΑΦΕΙΜ, ΛΥΣΑΝΔΡΟΥ, Δ/ΣΤΕΣ]
ΣΩΤΗΡΗΣ ΜΙΧΑΗΛΙΔΗΣ
Εφεσείων,
v.
ΑΡΧΗΣ ΗΛΕΚΤΡΙΣΜΟΥ ΚΥΠΡΟΥ
Εφεσίβλητης.
--------------------
Χ. Σ. Σιακαλλή (κα), για ΟΡΦΑΝΙΔΗΣ, ΧΡΙΣΤΟΦΙΔΗΣ & ΣΥΝΕΡΓΑΤΕΣ Δ.Ε.Π.Ε., δικηγόροι για τον Εφεσείοντα.
Α. Χρίστου (κα), για ΙΩΑΝΝΙΔΗΣ, ΔΗΜΗΤΡΙΟΥ Δ.Ε.Π.Ε., δικηγόροι για την Εφεσίβλητη.
---------------------
ΕΥΣΤΑΘΙΟΥ-ΝΙΚΟΛΕΤΟΠΟΥΛΟΥ, Π.: Η ομόφωνη απόφαση του Δικαστηρίου θα δοθεί από τον Σεραφείμ, Δ.:
---------------------
ΑΠΟΦΑΣΗ
ΣΕΡΑΦΕΙΜ, Δ.: Ο Εφεσείων άσκησε την Προσφυγή Αρ. 751/2019 ενώπιον του Διοικητικού Δικαστηρίου (εφεξής η «Προσφυγή») αιτούμενος «Δήλωση και/ή Διάταγμα του Σεβαστού Δικαστηρίου ότι η άρνηση των Καθ’ ων η Αίτηση, να εντάξουν τον Αιτήτη (sic) στο Σχέδιο Υπηρεσίας, με την ονομασία Μηχανικός Δικτύου, Κλίμακα Ν3, ώστε να συνάδει με τα καθήκοντα που ασκεί στους Καθ’ ων η Αίτηση και/ή να συνάδει με τα καθήκοντα που ασκεί στην Επιχειρησιακή Μονάδα Δικτύων σην Δραστηριότητα του Ιδιοκτήτη Συστήματος Μεταφοράς στο Περιφερειακό Γραφείο Λεμεσού, και να έχει το δικαίωμα να είναι υποψήφιος για προαγωγή στην εν λόγω μονάδα με άλλους εργοδοτούμενους που ασκούν τα ίδια καθήκοντα στην μονάδα αυτή είναι άκυρη και/ή παράνομη και στερημένη νομικής ισχύος και αποτελέσματος.».
Τα ουσιώδη γεγονότα καταγράφηκαν στην πρωτόδικη απόφαση στην Προσφυγή και δεν αμφισβητήθηκαν. Τα παραθέτουμε, ως συνοψίσθηκαν στην πρωτόδικη απόφαση:
«Ο αιτητής διορίστηκε στη θέση του Βοηθού Ηλεκτρολόγου Μηχανικού την 1.1.1996, στον Ηλεκτροπαραγωγό Σταθμό (Η/Σ) Μονής, στην κλίμακα Ν3 (συνδυασμένες κλίμακες Α9-2/Α11-Α12). Αργότερα, την 1.1.1998, αυτός προήχθη στη θέση του Βοηθού Υπεύθυνου Μηχανικού Βάρδιας Σταθμού. Συναφώς, ως αναφέρεται στην ένσταση των καθ' ων η αίτηση, κατά τον ουσιώδη χρόνο, στους Ηλεκτροπαραγωγούς Σταθμούς, η θέση Βοηθού Υπεύθυνου Μηχανικού Βάρδιας Σταθμού ήταν συνδυασμένη με τη θέση Βοηθού Ηλεκτρολόγου Μηχανικού.
Με την έγκριση του προϋπολογισμού της καθ' ης η αίτηση, Αρχής Ηλεκτρισμού Κύπρου (ΑΗΚ), για το έτος 2006 και την ψήφιση και δημοσίευση του περί Προϋπολογισμού της Αρχής Ηλεκτρισμού Κύπρου Νόμου του 2006 (Ν.14(ΙΙ)/2006)στην Επίσημη Εφημερίδα της Δημοκρατίας, στις 3.3.2006, οι συνδυασμένες θέσεις Βοηθού Ηλεκτρολόγου Μηχανικού και Βοηθού Υπεύθυνου Μηχανικού Βάρδιας Σταθμού μετονομάστηκαν σε Βοηθό Μηχανικό Βάρδιας και Μηχανικό Βάρδιας, αντίστοιχα. Ενόψει δε αυτής της μετονομασίας, η οργανική θέση που κατείχε ο αιτητής, μετονομάστηκε σε Μηχανικό Βάρδιας.
Αργότερα, ενόψει αυξημένων αναγκών της ΑΗΚ σε έμπειρους Μηχανικούς για διεκπεραίωση συγκεκριμένων έργων, ο αιτητής, από 15.10.2012, αποσπάστηκε από τον Η/Σ Μονής στον Η/Σ Βασιλικού. Μετά δε την αποκατάσταση του Η/Σ Βασιλικού, ως εξηγούν οι καθ' ων η αίτηση, ο Η/Σ Μονής τέθηκε σε «ψυχρή εφεδρεία», με την ελάχιστη απαιτούμενη στελέχωση σε ανθρώπινο δυναμικό και τη μετακίνηση του υπόλοιπου προσωπικού, συμπεριλαμβανομένου και του αιτητή, στον Η/Σ Βασιλικού. Την ίδια περίοδο, ο αιτητής αιτήθηκε τη μετακίνησή του από τον Η/Σ Βασιλικού στο Γραφείο Περιφέρειας Λεμεσού, όπου τελικά τοποθετήθηκε στις 22.6.2015. Επ' αυτού, οι καθ' ων η αίτηση τονίζουν στην ένστασή τους ότι, όπως προκύπτει και από την επιστολή ημερομηνίας 22.6.2015, στον αιτητή δεν αναφέρθηκε αλλαγή στον τίτλο της θέσης του, ενώ στην προσφώνηση αυτός αναφερόταν ως Μηχανικός Βάρδιας και δεν του απεστάλη άλλο Σχέδιο Υπηρεσίας. Συνεπώς, κατά τους καθ' ων, εξυπακούετο ότι ο αιτητής θα εξακολουθούσε να κατέχει το Σχέδιο Υπηρεσίας της θέσης του Μηχανικού Βάρδιας. Επίσης, συνεχίζει η πλευρά των καθ' ων η αίτηση, η Υπηρεσία ουδέποτε γνωστοποίησε ούτε και ενεργοποίησε οποιαδήποτε διαδικασία επιλογής μεταξύ των ομοιόβαθμων του αιτητή υπαλλήλων για ανάληψη των καθηκόντων που του είχε αναθέσει.
Εν συνεχεία, όταν από την αναστολή πλήρωσης κενών θέσεων εξαιρέθηκε αριθμός θέσεων προαγωγής στην Επιχειρηματική Μονάδα (ΕΜ) Δικτύων, ο αιτητής, μέσω του Διευθυντή του (Διευθυντής Ιδιοκτήτη Συστήματος Μεταφοράς), απευθύνθηκε στον Διευθυντή Ανθρώπινου Δυναμικού της Αρχής, με επιστολή ημερομηνίας 13.11.2017, προκειμένου να πληροφορηθεί σχετικά με τη δυνατότητα διεκδίκησης θέσης ανέλιξης στην Επιχειρηματική Μονάδα Δικτύων. Ο Διευθυντής Ανθρώπινου Δυναμικού, με επιστολή του ημερομηνίας 11.1.2018, σε απάντηση του σχετικού ερωτήματος, ανέφερε ότι ο αιτητής κατέχει Σχέδιο Υπηρεσίας Μηχανικού Βάρδιας και δύναται να διεκδικήσει κενή θέση Ανώτερου Μηχανικού-Βοηθού Διευθυντή (Παραγωγή), στη Διεύθυνση Παραγωγής.
Ακολούθως, ο αιτητής απέστειλε μέσω των δικηγόρων του νέα επιστολή προς τους καθ' ων η αίτηση, ημερομηνίας 7.2.2019, με την οποία ζητούσε την ένταξή του στο σχετικό με τη μετακίνηση και/ή τοποθέτηση του στο Γραφείο Περιφέρειας Λεμεσού (δίκτυα) Σχέδιο Υπηρεσίας.
Στις 22.5.2019, ήτοι μετά πάροδο τριών μηνών από την αμέσως πιο πάνω ημερομηνία και αφού δεν έλαβε οποιαδήποτε απάντηση, ο αιτητής καταχώρησε την παρούσα προσφυγή, εφόσον, ως αναφέρεται στην αίτηση ακυρώσεως, θεώρησε την παράλειψη των καθ' ων η αίτηση να του απαντήσουν, ως άρνηση να ικανοποιήσουν το αίτημα και/ή την αναφορά του.».
Με την ένσταση της η Εφεσίβλητη ήγειρε πρωτόδικα τις ακόλουθες τρεις προδικαστικές ενστάσεις:
Με την πρώτη, εισηγήθηκε ότι η Προσφυγή ήταν απαράδεκτη ως στρεφόμενη εναντίον μη εκτελεστής διοικητικής πράξης «[.]καθότι δεν παράγονται οποιαδήποτε έννομα συμφέροντα στον Αιτητή».
Με τη δεύτερη, ισχυρίστηκε ότι η προσβαλλόμενη απόφαση είναι πληροφοριακού χαρακτήρα και κατ’ επέκταση η Προσφυγή προσβάλλει μη εκτελεστή διοικητική πράξη.
Τέλος, με την τρίτη, πρόβαλε ότι ο Εφεσείων στερείται εννόμου συμφέροντος να εγείρει την Προσφυγή. Αυτό στη βάση του σκεπτικού ότι, ο ίδιος ο Εφεσείων ζήτησε και εν συνεχεία αποδέχθηκε ανεπιφύλακτα και ελεύθερα τη μετακίνησή του στο Γραφείο Περιφέρειας Λεμεσού ως Μηχανικός Βάρδιας.
Το πρωτόδικο Δικαστήριο προέβη στην ακόλουθη ανάλυση και κατάληξη (με δικές μας υπογραμμίσεις):
«Με την πρώτη εκ των υπό αναφορά προδικαστικών ενστάσεων, εγείρεται ο ισχυρισμός ότι η παρούσα προσφυγή δεν στρέφεται κατά εκτελεστής διοικητικής πράξης, αλλά κατά πράξης βεβαιωτικής, υποκείμενη ωσαύτως σε απόρριψη ως απαράδεκτη.
Ως έχει ήδη λεχθεί, αντικείμενο της προσφυγής αποτελεί η άρνηση των καθ' ων η αίτηση να ικανοποιήσουν το αίτημα του αιτητή για ένταξή του στην Επιχειρησιακή Μονάδα Δικτύων και στο οικείο Σχέδιο Υπηρεσίας (Μηχανικός Δικτύου), προκειμένου να δύναται αυτός να διεκδικήσει θέση ανέλιξης στη εν λόγω Μονάδα. Υπενθυμίζεται συναφώς ότι ο αιτητής απέστειλε μέσω των δικηγόρων του επιστολή προς τους καθ' ων η αίτηση, ημερομηνίας 7.2.2019, με την οποία ζητούσε ακριβώς την ένταξή του, μετά την προηγηθείσα τοποθέτησή του στο Γραφείο Περιφέρειας Λεμεσού, στην υπό αναφορά Επιχειρησιακή Μονάδα Δικτύων και στο οικείο Σχέδιο Υπηρεσίας.
Στις 22.5.2019, ήτοι μετά πάροδο τριών και πλέον μηνών από την πιο πάνω ημερομηνία αποστολής της επιστολής και αφού δεν έλαβε οποιαδήποτε απάντηση, ο αιτητής καταχώρησε την παρούσα προσφυγή κατά της άρνησης των καθ' ων η αίτηση να ικανοποιήσουν την αναφορά και/ή το αίτημά του.
Η πλευρά των καθ' ων η αίτηση στηρίζει την προδικαστική της ένσταση στο γεγονός ότι ήδη από 11.1.2018 είχε δοθεί απάντηση στον αιτητή επί του ιδίου ζητήματος και, συνεπώς, ακόμα και η αρνητική, λόγω παράλειψης απάντησης εντός τριών μηνών, πράξη, δεν συνιστά νέα απόφαση, καθοριστική για τα δικαιώματα του αιτητή, η οποία θα μπορούσε να θεωρηθεί ως εκτελεστή διοικητική πράξη, εφόσον δεν παράγονται εξ' αυτής έννομα αποτελέσματα, παρά μόνο επιβεβαιώνεται μια υφιστάμενη κατάσταση πραγμάτων.
Έχω εξετάσει με ιδιαίτερη προσοχή το σύνολο των στοιχείων που τέθηκαν ενώπιον μου και την εκατέρωθεν επιχειρηματολογία είτε υπέρ είτε κατά της υπό αναφορά προδικαστικής ένστασης και έχω καταλήξει ότι αυτή ευσταθεί.
Όπως έχει προαναφερθεί, ο αιτητής ήδη από το Νοέμβριο του έτους 2017, με επιστολή του Διευθυντή του ημερομηνίας 13.11.2017 προς τον Διευθυντή Ανθρώπινου Δυναμικού της ΑΗΚ, ζήτησε να πληροφορηθεί την επίσημη τοποθέτηση της Διεύθυνσης Ανθρώπινου Δυναμικού στο θέμα της μελλοντικής του ανέλιξης και ειδικότερα «κατά πόσο δικαιούται να διεκδικήσει θέση προαγωγής στην κλίμακα Ν2 στην ΕΜ [σημ.: Επιχειρηματική Μονάδα] Δικτύων, σύμφωνα με το υφιστάμενο σχέδιο υπηρεσίας της θέσης αυτής και με δεδομένο ότι αυτήν τη στιγμή το Σχέδιο Υπηρεσίας που κατέχει είναι αυτό του Μηχανικού Βάρδιας». Ο Διευθυντής Ανθρώπινου Δυναμικού, με επιστολή του ημερομηνίας 11.1.2018, εις απάντηση του σχετικού ερωτήματος, ανέφερε τα εξής:
«Όσον αφορά το θέμα στην επιστολή σας για δυνατότητα διεκδίκησης θέσης ανέλιξης στην Επιχειρηματική Μονάδα Δικτύων από τον κ. Μιχαηλίδη [σημ.: αιτητή], σας πληροφορώ ότι σύμφωνα με τους περί ΑΗΚ Κανονισμούς αυτό δεν είναι δυνατό.
Συγκεκριμένα, ο κ. Μιχαηλίδης κατέχει Σχέδιο Υπηρεσίας Μηχανικού Βάρδιας και δύναται να διεκδικήσει κενή θέση Ανώτερου Μηχανικού-Βοηθού Διευθυντή (Παραγωγή), στη Διεύθυνση Παραγωγής μόνο.».
Ακολούθως, ο αιτητής μέσω των δικηγόρων του απέστειλε την προαναφερθείσα επιστολή ημερομηνίας 7.2.2019 προς το Διοικητικό Συμβούλιο και τον Γενικό Διευθυντή της ΑΗΚ, θέτοντας εκ νέου το ίδιο ζήτημα, ήτοι για ένταξή του στην Επιχειρησιακή Μονάδα Δικτύων και στο οικείο Σχέδιο Υπηρεσίας (Μηχανικός Δικτύου), προκειμένου να δύναται αυτός να διεκδικήσει θέση ανέλιξης στη εν λόγω Μονάδα.
Έχω εξετάσει προσεκτικά το περιεχόμενο της εν λόγω επιστολής και δεν διαπιστώνω να περιέχεται σε αυτήν οποιοδήποτε νέο στοιχείο και/ή δεδομένο αναφορικά με την περίπτωση του αιτητή που δεν είχε ήδη τεθεί ενώπιον των καθ' ων η αίτηση και/ή δεν ήταν ήδη εις γνώση τους κατά το χρόνο λήψης της, περιεχόμενης στην επιστολή και/ή σημείωμα του Διευθυντή Ανθρώπινου Δυναμικού προς τον Διευθυντή του αιτητή, ημερομηνίας 11.1.2018, απόφασης, με την οποία είχαν από τότε κρίνει και/ή αποφασίσει ότι δεν ήταν δυνατή η ανέλιξη του αιτητή στην Επιχειρηματική Μονάδα Δικτύων και ότι ο αιτητής, από τη στιγμή που υπάγεται στο Σχέδιο Υπηρεσίας Μηχανικού Βάρδιας, δύναται να διεκδικήσει θέση Ανώτερου Μηχανικού-Βοηθού Διευθυντή (Παραγωγή), στη Διεύθυνση Παραγωγής μόνο. Συγκεκριμένα, στην επιστολή των δικηγόρων του αιτητή, αφού πρώτα εκτίθεται το ιστορικό της υπηρεσίας του αιτητή στην ΑΗΚ, γίνεται εκ νέου αναφορά στο ήδη υποβληθέν αίτημα του αιτητή, το οποίο, ως ρητά αναγράφεται, «δεν έγινε μέχρι σήμερα αποδεκτό», με αποτέλεσμα, κατά τον σχετικό ισχυρισμό, να στερείται αυτός της προσδοκίας ανέλιξης «έναντι άλλων συναδέλφων του ασκούν τα ίδια καθήκοντα, στην ίδια μονάδα και στον ίδιο εργοδότη», κατά παραβίαση της αρχής της ισότητας.
Ωστόσο, από το περιεχόμενο της εν λόγω επιστολής, προκύπτει ότι δεν έχουν τεθεί ενώπιον των καθ' ων η αίτηση νέα και/ή ουσιώδη στοιχεία, τα οποία δεν υπήρχαν προηγουμένως και τα οποία θα μπορούσαν να οδηγήσουν σε νέα έρευνα και/ή να επηρεάσουν την κρίση των καθ' ων η αίτηση και/ή να τους οδηγήσουν στη λήψη απόφασης με περιεχόμενο διαφορετικό από αυτό που περιέχεται στην προαναφερθείσα επιστολή ημερομηνίας 11.1.2018. Ούτε και προκύπτει, εξάλλου, να έχει γίνει νέα έρευνα από τους καθ' ων η αίτηση για την περίπτωση του αιτητή.
Συνεπώς, η ως εκ της άπρακτης παρέλευσης της προθεσμίας των τριών μηνών, θεωρούμενη, δυνάμει του άρθρου 36 του περί των Γενικών Αρχών του Διοικητικού Δικαίου Νόμου (Ν.158(Ι)/1999)[1], άρνηση των καθ' ων η αίτηση να ικανοποιήσουν το αίτημα του αιτητή, δεν μπορεί παρά να κριθεί, εφόσον έχει όλα τα χαρακτηριστικά προς τούτο, ως πράξη βεβαιωτική της προηγηθείσας πράξης και/ή απάντησής του, ημερομηνίας 11.1.2018, ως αυτή έχει προεκτεθεί.
[.] (σημ. το πρωτόδικο Δικαστήριο παραθέτει νομολογία σχετικά με τη φύση των βεβαιωτικών πράξεων)
Ενόψει των πιο πάνω, και υπό το φως της προεκτεθείσας νομολογίας επί του θέματος, κρίνω ότι και η προσβαλλόμενη δια της παρούσας προσφυγής άρνηση των καθ' ων η αίτηση συνιστά πράξη βεβαιωτικού χαρακτήρα, ήτοι βεβαιωτική της ήδη από 1.11.2018 δοθείσας αρνητικής απόφασης και/ή απάντησης των καθ' ων η αίτηση, στερούμενη ωσαύτως εκτελεστότητας, εφόσον δεν προκύπτει να τέθηκαν ενώπιον των καθ' ων αίτηση και να λήφθηκαν υπόψη για την προσβαλλόμενη πράξη, νέα, ουσιώδη, στοιχεία, τα οποία δεν υπήρχαν πριν από την λήψη της πρώτης απορριπτικής απόφασής τους, ημερομηνίας 27.11.2012 (βλ. Χαράλαμπος Μιχαήλ, ανωτέρω και Ζίττης, ανωτέρω).
Οι πιο πάνω διαπιστώσεις σφραγίζουν την τύχη της παρούσας προσφυγής και καθίσταται αχρείαστη η εξέταση άλλων ζητημάτων που έχουν εγερθεί.
Κατά συνέπεια, η προσφυγή αποτυγχάνει και απορρίπτεται ως απαράδεκτη. Επιδικάζονται με €1600 έξοδα υπέρ των καθ' ων η αίτηση και εναντίον του αιτητή, πλέον Φ.Π.Α., εάν υπάρχει.».
Με την παρούσα Έφεση, προβάλλονται δύο λόγοι Εφέσεως.
Ο πρώτος λόγος Έφεσης έχει ως εξής:
«Εσφαλμένα και/ή πεπλανημένα το Πρωτόδικο Δικαστήριο στη σελίδα 9 της απόφασης του έκρινε ότι ευσταθεί η προδικαστική ένσταση των Καθ’ ων η Αίτηση ότι ο Αιτητής δεν προσβάλλει εκτελεστή διοικητική πράξη αλλά βεβαιωτικού περιεχομένου και/ή εσφαλμένα και/ή πεπλανημένα το Πρωτόδικο Δικαστήριο έκρινε ότι ο Αιτητής έλαβε γνώση της άρνησης των Καθ’ ων η Αίτηση να τον εντάξουν στην Επιχειρησιακή Μονάδα Δικτύων και στο οικείο Σχέδιο Υπηρεσίας (Μηχανικός Δικτύου) σε προγενέστερο χρόνο και/ή από την επιστολή ημερομηνίας 11.01.2018.»
Συνοπτικά, με την αιτιολογία του πιο πάνω λόγου Έφεσης, ο Εφεσείων, αφού παρέθεσε τη θέση του όσον αφορά το τι συνιστά αντικείμενο της Προσφυγής, τη σχετική προδικαστική ένσταση της Εφεσίβλητης και τι αποφάσισε το πρωτόδικο Δικαστήριο, αναφέρει και τα ακόλουθα:
« Εσφαλμένα και πεπλανημένα το Πρωτόδικο Δικαστήριο έκρινε ότι ο Αιτητής έλαβε γνώση της άρνησης των Καθ’ ων η Αίτηση από την επιστολή ημερομηνίας 11.01.2018. Και τούτο διότι η επιστολή ημερομηνίας 11.01.2018 ουδέποτε κοινοποιήθηκε στον Αιτητή και ούτε προέκυπτε από τον Διοικητικό Φάκελο της υπόθεσης να είχε κοινοποιηθεί στον αιτητή η επιστολή ημερομηνίας 11.01.2018. Επιπλέον εσφαλμένα και πεπλανημένα το Πρωτόδικο Δικαστήριο δεν διαπίστωσε ότι η επιστολή ημερομηνίας 11.01.2018 αποστάληκε με ηλεκτρονικό ταχυδρομείο από τον Διευθυντή Ανθρώπινου Δυναμικού προς τον Διευθυντή Ιδιοκτήτη Συστήματος Μεταφοράς με κοινοποίηση μόνο στον Εκτελεστικό Διευθυντή Δικτύων. Ο Αιτητής για την εν λόγω απάντηση και/ή άρνηση των Καθ’ ων η Αίτηση ουδέποτε ενημερώθηκε. Κανένα στοιχείο ή έγγραφο από το διοικητικό φάκελο δεικνύει (sic) ότι ο Αιτητής πράγματι ενημερώθηκε για την άρνηση των Καθ’ ων η Αίτηση να τον εντάξουν στην Επιχειρησιακή Μονάδα Δικτύων και στο οικείο Σχέδιο Υπηρεσίας (Μηχανικός Δικτύου), προκειμένου να δύναται αυτός να διεκδικήσει θέση ανέλιξης στη (sic) εν λόγω Μονάδα. Για το λόγο αυτό η απόφαση του Πρωτόδικου Δικαστηρίου είναι εσφαλμένη και πεπλανημένη.»
Ο δεύτερος λόγος Έφεσης έχει ως ακολούθως:
«Έσφαλμένα και/ή πεπλανημένα το Πρωτόδικο Δικαστήριο στις σελίδες 11 και 12 της Πρωτόδικης Απόφασης του έκρινε ότι από την επιστολή του Αιτητή ημερομηνίας 07.2.2019 προς το Διοικητικό Συμβούλιο και τον Γενικό Διευθυντή της ΑΗΚ με αίτημα την ένταξη του στην Επιχειρησιακή Μονάδα Δικτύων και στο οικείο Σχέδιο Υπηρεσίας (Μηχανικός Δικτύου) προκειμένου να δύναται αυτός να διεκδικήσει θέση ανέλιξης στη (sic) εν λόγω Μονάδα δεν διαπιστώνεται να περιέχεται οποιοδήποτε νέο στοιχείο και/ή δεδομένο αναφορικά με την περίπτωση του αιτητή που δεν είχε ήδη τεθεί ενώπιον των καθ’ ων η αίτηση και/ή δεν ήταν ήδη εις γνώση τους κατά το χρόνο λήψης της περιεχόμενης στην επιστολή και/ή σημείωμα του Διευθυντή Ανθρώπινου Δυναμικού προς τον Διευθυντή του αιτητή, ημερομηνίας 11.1.2018, απόφασης, με την οποία είχαν από τότε κρίνει και/ή αποφασίσει ότι δεν ήταν δυνατή η ανέλιξη του αιτητή στην Επιχειρηματική Μονάδα Δικτύων και ότι ο αιτητής, από τη στιγμή που υπάγεται στο Σχέδιο Υπηρεσίας Μηχανικού Βάρδιας, δύναται να διεκδικήσει θέση Ανώτερου Μηχανικού-Βοηθού Διευθυντή (Παραγωγή), στη Διεύθυνση Παραγωγής μόνο.»
Συνοψίζοντας την αιτιολογία η οποία συνοδεύει τον δεύτερο λόγο Έφεσης, ο Εφεσείων επεξήγησε τη φύση του αιτήματος του, που αυτό εδράζεται και γιατί θεωρεί την παράλειψη της Εφεσίβλητης να του απαντήσει ως άρνηση.
Επιχειρηματολογεί, περαιτέρω, ότι:
«Το Πρωτόδικο Δικαστήριο εσφαλμένα και πεπλανημένα θεώρησε και/ή έκρινε ότι από την επιστολή του Αιτητή ημερομηνίας 07.2.2019 προς το Διοικητικό Συμβούλιο και τον Γενικό Διευθυντή της ΑΗΚ δεν περιέχεται οποιοδήποτε νέο στοιχείο και/ή δεδομένο αναφορικά με την περίπτωση του αιτητή. Και τούτο διότι η επιστολή ημερομηνίας 11.01.2018 είναι απάντηση του Διευθυντή Ανθρώπινου Δυναμικού προς τον Διευθυντή Ιδιοκτήτη Συστήματος Μεταφοράς με κοινοποίηση μόνο στον Εκτελεστικό Διευθυντή Δικτύων και όχι απάντηση του Διοικητικού Συμβουλίου των Καθ’ ων η Αίτηση η οποία (sic) είναι η μόνη αρμόδια (sic) για λήψη απόφασης επί του συγκεκριμένου υποβληθέντος αιτήματος.
Περαιτέρω εσφαλμένα και πεπλανημένα το Πρωτόδικο Δικαστήριο δεν διαπίστωσε ότι η καθ’ ης η αίτηση δεν απάντησε, είτε απορριπτικά είτε θετικά πριν το αίτημα που υπέβαλε ο Αιτητής στις 07/02/2019. Επίσης εσφαλμένα και πεπλανημένα το Πρωτόδικο Δικαστήριο δεν διαπίστωσε ότι ο Αιτητής υπέβαλε πρώτη φορά αίτημα στις 07/02/2019 και ότι το παράπονο που εξέφρασε στον ιδιοκτήτη Συστήματος Μεταφοράς κ. Κώστα Γαβριηλίδη δεν ήταν αίτημα προς την Καθ’ ης η Αίτηση ως το αίτημα που υπέβαλε στις 07/02/2019.
Περαιτέρω εσφαλμένα και πεπλανημένα το Πρωτόδικο Δικαστήριο δεν έκρινε και/ή διαπίστωσε ότι η επιστολή ημερομηνίας 11/01/2018 του Χαρίλαου Καραβά δεν ήταν πράξη διοικητικού χαρακτήρα και/ή εκτελεστή διοικητική πράξη που μπορούσε να προσβληθεί ενώπιον του Διοικητικού Δικαστηρίου.»
Με το περίγραμμα αγόρευσης του ο Εφεσείων ανέπτυξε μαζί τους πιο πάνω λόγους Έφεσης. Και ορθά, παρατηρούμε, αφού αυτοί κρίνονται μεταξύ τους συναφείς (βλ. Κανονισμό 41.16(8)(α) των Κανονισμών Πολιτικής Δικονομίας, σύμφωνα με τον οποίο «οι λόγοι έφεσης αναπτύσσονται ξεχωριστά, εκτός αν είναι επάλληλοι ή συναφείς..») και έτσι θα τύχουν εξέτασης από το παρόν Δικαστήριο.
Ο Εφεσείων ανέπτυξε και εκεί τη θέση του ότι, εν πάση περιπτώσει, ουδέποτε έλαβε γνώση της επιστολής ημερομηνίας 11.1.2018 και αναφέρει, συγκεκριμένα,:
«Ο Αιτητής απαντώντας στην Καθ’ ης η Αίτηση, ανέφερε ότι η επιστολή ημερομηνίας 11/01/2018 ουδέποτε κοινοποιήθηκε στον Αιτήτη (sic) και ούτε καν απευθύνεται στον Αιτητή. Η επιστολή ημερομηνίας 11/01/2018 αποστέλλεται από τον Διευθυντή Ανθρώπινου Δυναμικού κ. Χαρίλαο Καράβα (sic) προς τον Διευθυντή Ιδιοκτήτη Συστήματος Μεταφοράς κ. Κώστα Γαβριηλίδη και επομένως η οποιαδήποτε αναφορά ότι ο Αιτητής έλαβε γνώση της επιστολής ημερομηνία (sic) 11/01/2018 δεν προκύπτει από τα γεγονότα και το διοικητικό φάκελο της υπόθεσης.[.]
[.]Η επιστολή ημερομηνίας 11.1.2018 αποστάληκε με ηλεκτρονικό ταχυδρομείο από τον Διευθυντή Ανθρώπινου Δυναμικού προς τον Διευθυντή Ιδιοκτήτη Συστήματος Μεταφοράς με κοινοποίηση μόνο στον Εκτελεστικό Διευθυντή Δικτύων. Ο Αιτητής για την εν λόγω απάντηση ουδέποτε ενημερώθηκε και κανένα στοιχείο ή έγγραφο από το Διοικητικό Φάκελο δεικνύει (sic) ότι ο Αιτητής πράγματι ενημερώθηκε ότι η Kαθ’ ης η Αίτηση αρνείται να τον εντάξει στην Επιχειρησιακή Μονάδα Δικτύων και στο οικείο Σχέδιο Υπηρεσίας (Μηχανικός Δικτύων), προκειμένου να δύναται αυτός να διεκδικήσει θέση ανέλιξης στη (sic) εν λόγω Mονάδα. Η απάντηση που περιέχεται στην επιστολή ημερομηνίας 11/01/2018, είναι θέση του κ. Καράβα (sic) η οποία εκφράστηκε προς τον Προϊστάμενο του Αιτητή κ. Γαβριηλίδη, χωρίς κανένα στοιχείο ότι ο Αιτητής ενημερώθηκε και χωρίς να προκύπτει ότι είναι απόφαση του Συμβουλίου της Καθ’ ης η Αίτηση. Ο κ. Καράβας (sic) δεν ασκεί πολιτική στην Καθ’ ης η Αίτηση αλλά εκτελεί αποφάσεις σύμφωνα με την πολιτική της Καθ’ ης η Αίτηση και τις οδηγίες της.».
Στο περίγραμμα αγόρευσης του Εφεσείοντα εμπεριέχεται καταληκτικά και η θέση ότι:
«Η καθ’ ης η αίτηση ενεργεί, σύμφωνα με την οικεία νομοθεσία και τους κανονισμούς που διέπουν τη λειτουργία της για τέτοιες περιπτώσεις, δια των αρμοδίων οργάνων αυτής. Σχετικά είναι τα άρθρα 3 και 5 του περί Αναπτύξεως Ηλεκτρισμού Νόμου (Κεφ. 171) αλλά καιάρθρο (sic) 8A του Κεφ 171 και οι περί Αρχής Ηλεκτρισμού Κύπρου(Όροι Υπηρεσίας) (sic) Κανονισμοί του 1986, ως έχουν τροποποιηθεί.
Με το εν λόγω αίτημα ο Αιτητής, ζήτησε ουσιαστικά την έκδοση συγκεκριμένης εκτελεστής διοικητικής πράξης, εν τη έννοια (sic) του άρθρου 146 του Συντάγματος. Με δεδομένο, ότι δεν προέκυπτε από το ενώπιον του Δικαστηρίου υλικό ότι, η καθ’ ης η αίτηση απάντησε, είτε απορριπτικά είτε θετικά στο αίτημα του Αίτητή (sic), είναι εισήγηση μας ότι δεν τίθεται οποιοδήποτε ζήτημα για νέα έρευνα, επειδή ακριβώς το αίτημα του αιτητή δεν διερευνήθηκε ποτέ από το αρμόδιο όργανο που είναι το Συμβούλιο της Καθ’ ης η Αίτηση.».
Εκ διαμέτρου αντίθετη είναι η θέση της Εφεσίβλητης, ως αυτή εκφράστηκε στο δικό της περίγραμμα αγόρευσης. Στα πλαίσια των γεγονότων, ως τα παρέθεσε, ανέφερε και τα εξής:
«Όσον αφορά τις απαιτήσεις του Σχεδίου Υπηρεσίας της θέσης Μηχανικού Δικτύου και στο οποίο ο Εφεσείοντας αιτείτο να ενταχθεί διαπιστώθηκε κατόπιν ελέγχου ότι παρόλο που είναι μέλος του ΕΤΕΚ στον Κλάδο της Ηλεκτρολογικής Μηχανικής, δεν διαθέτει τριετή ικανοποιητική υπηρεσία στη θέση του Βοηθού Μηχανικού Δικτύου. Το αίτημα του Αιτητή κατόπιν δέουσας έρευνας δεν δύναται να ικανοποιηθεί. Από τη στιγμή που έχει αποπαγοποιηθεί και συμπληρωθεί σημαντικός αριθμός κενών θέσεων Βοηθού Μηχανικού Δικτύου και Μηχανικού Δικτύου για τη στελέχωση της Επιχειρηματικής Μονάδας Δικτύων, η Υπηρεσία προβληματίστηκε κατά πόσο να εξετάσει το ενδεχόμενο επιστροφής του Εφεσείοντα στα προηγούμενα του καθήκοντα, δηλαδή στα καθήκοντα της θέσης του Μηχανικού Βάρδιας που κατέχει στη δραστηριότητα Παραγωγής, ώστε να μπορέσει σε κάποια στιγμή, όταν και εφόσον κενωθούν θέσεις στην πυραμίδα ανέλιξης της θέσης του Βοηθού Μηχανικού Βάρδιας, να διεκδικήσει θέση προαγωγής εντός της Διεύθυνσης Παραγωγής.
Ο Εφεσείοντας στις 12.4.2018, υπέβαλε στην Εφεσίβλητη, στο Γραφείο Επιτρόπου Διοικήσεως και Προστασίας Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων, το παράπονο με αρ. Α/Π 575/2018, για το οποίο η Επίτροπος Διοικήσεως και Προστασίας Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων απέστειλε σχετική επιστολή, ημερομηνίας 24.4.2018, όπου ζήτησε τα σχόλια και απόψεις της Εφεσίβλητης. Στις 28.9.2018, η Διεύθυνση Ανθρώπινου Δυναμικού ετοίμασε και απέστειλε σχετική έκθεση γεγονότων στην Επίτροπο Διοικήσεως αλλά δεν έτυχε μέχρι στιγμής κάποιας ενημέρωσης και/ή κοινοποίησης για την έκβαση του σχετικού παραπόνου.
Η Διεύθυνση Ανθρώπινου Δυναμικού, στις 20.5.2019, με επιστολή της προς τον Εφεσείοντα ζήτησε ενημέρωση κατά πόσο ο τελευταίος επιθυμεί να επανέλθει στη βάση εργασίας στην οποία ανήκει οργανικά και κατά συνέπεια να εκτελεί τα καθήκοντα της θέσης του, όπως αυτά περιγράφονται στο Σχέδιο Υπηρεσίας του, αλλά δεν έλαβε απάντηση μέχρι στιγμής. Ο Εφεσείοντας απέστειλε στην Εφεσίβλητη μέσω των δικηγόρων του επιστολή ημερομηνίας 7.2.2019, με την οποί ζητούσε την ένταξη του στο σχετικό με τη μετακίνηση και/ή τοποθέτηση του στο Γραφείο Περιφέρειας Λεμεσού (δίκτυο) Σχέδιο Υπηρεσίας.»
Προς αντίκρουση των λόγων Εφέσεως, η πλευρά της Εφεσίβλητης υποστήριξε τα ακόλουθα:
Πρώτον, ότι ορθά (ως η Εφεσίβλητη αντιλήφθηκε) το πρωτόδικο Δικαστήριο κατέληξε σε εύρημα ότι η καταχωρηθείσα στις 22.5.2019 Προσφυγή είναι εκπρόθεσμη, καθότι ο Εφεσείων έλαβε πλήρη γνώση της θέσης της Εφεσίβλητης ότι δεν είναι δυνατή η ανέλιξη του στην Επιχειρηματική Μονάδα Δικτύων και ότι από, τη στιγμή που υπάγεται στο Σχέδιο Υπηρεσίας Μηχανικού Βάρδιας, δύναται να διεκδικήσει θέση Ανώτερου Μηχανικού- Βοηθού Διευθυντή (Παραγωγή) στη Διεύθυνση Παραγωγής μόνο. Η Εφεσίβλητη υποστηρίζει ότι:
«Ουσιαστικά, το Πρωτόδικο Δικαστήριο απέρριψε ορθά τον ισχυρισμό του Εφεσείοντα ότι ουδέποτε έλαβε πλήρη γνώση της επιστολής ημερομηνίας 11.1.2018, ημερομηνία που η Εφεσίβλητη απέστειλε επιστολή στον Διευθυντή του Εφεσείοντα με τίτλο «Απασχόληση στη Διεύθυνση Ιδιοκτήτη Συστήματος Μεταφοράς, Μηχανικού που κατέχει Σχέδιο Υπηρεσίας Μηχανικού Βάρδιας.».
Κατά την Εφεσίβλητη είναι ξεκάθαρο από την επιστολή του Εφεσείοντος προς το Γραφείο Επιτρόπου Διοικήσεως και Προστασίας Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων ημερομηνίας 12.1.2018 ότι, έλαβε γνώση της προηγηθείσας επιστολής ημερομηνίας 11.1.2018. Πάντα κατά την Εφεσίβλητη, από την επιστολή του Εφεσείοντος είναι ξεκάθαρο «ότι υπήρχε αίτημα του Εφεσείοντος και ότι δεν μπορεί να ικανοποιηθεί λόγω μεταξύ άλλων, νομικού κωλύματος.». Πρόσθετα, η Εφεσίβλητη υποστηρίζει και ότι η γνώση του Εφεσείοντος προκύπτει και από την επιστολή των δικηγόρων του ημερομηνίας 7.2.2019, στην οποία αναφέρθηκε και το πρωτόδικο Δικαστήριο.
Δεύτερον, όσον αφορά τη θέση του Εφεσείοντος ότι ο Διευθυντής Ανθρώπινου Δυναμικού της Εφεσίβλητης δεν ασκεί πολιτική αλλά εκτελεί αποφάσεις της Εφεσίβλητης, η θέση της Εφεσίβλητης συνίσταται στο ότι πρώτη φορά εγείρεται τέτοιος ισχυρισμός και αυτός στο στάδιο της παρούσης Εφέσεως και δεν μπορεί να τύχει εξέτασης. Καλεί δε, το παρόν Δικαστήριο, σε περίπτωση που κρίνει ότι δύναται να το εξετάσει, να εξετάσει πρώτα τη φύση της προσβαλλόμενης απόφασης.
Τέλος, ενώπιον μας κατά την προφορική ακρόαση της υπόθεσης, η πλευρά της Εφεσίβλητης επικαλέστηκε και τον Κανονισμό 9 (4) των περί Αρχής Ηλεκτρισμού Κύπρου (Όροι Υπηρεσίας) Κανονισμών, Κ.Δ.Π. 291/86 ως τροποποιήθηκε (εφεξής «η Κ.Δ.Π. 291/86»), ο οποίος ορίζει ότι:
«(4) Πας ενδιαφερόμενος διά την πλήρωσιν οιασδήποτε προκηρυχθείσης υπό της Αρχής θέσεως θα δικαιούται επί τη αιτήσει του προς τον Διευθυντήν να λαμβάνη δωρεάν αντίγραφον του αντιστοίχου προς την θέσιν σχεδίου υπηρεσίας ως και πάσαν άλλη χρήσιμον δι’ αυτόν πληροφορίαν εν σχέσει προς την τοιαύτην θέσιν.»
(σημ. Δικ.: ο Κανονισμός 2 (1) της Κ.Δ.Π. 291/86 ορίζει τον «Διευθυντή» ως τον Αρχιμηχανικό και Γενικόν Διευθυντήν της Αρχής)
Αυτό, προς υποστήριξη της θέσεως ότι η επίδικη απόφαση στόχευε στην έκδοση πράξης πληροφοριακού περιεχομένου, θέση, η οποία εκφράστηκε και πρωτοδίκως από την Εφεσίβλητη με τη γραπτή αγόρευση της (εκεί σελ. 6) ως ακολούθως:
«Θα πρέπει στο σημείο αυτό να αναφέρουμε ότι η Καθ’ ης η Αίτηση απάντησε σε προηγούμενη επιστολή ημερομηνίας 13/11/2017 του Διευθυντή Ιδιοκτήτη Συστήματος Μεταφοράς κατόπιν εντολής του Αιτητή, πληροφορώντας τον ξεκάθαρα για το ίδιο ζήτημα το οποίο έθεσε και αργότερα με την επιστολή του ημερομηνίας 07/02/2019, ήτοι την αδυναμία του προς διεκδίκηση θέσης ανέλιξης στην Επιχειρηματική Μονάδα Δικτύων. Με την επιστολή αυτή, δεν κοινοποιήθηκε οποιαδήποτε νέα απόφαση, καθοριστική για τα δικαιώματα του Αιτητή ενώ η προσβαλλόμενη άρνηση της καθ’ ης η Αίτηση προς ικανοποίηση του αιτήματος του Αιτητή ως προκύπτει από τη μην απάντηση της, και πάλι δεν αποτελεί, αλλά ούτε και η ενδεχόμενη απάντηση της Καθ’ ης η Αίτηση θα αποτελούσε, εκτελεστή διοικητική πράξη δυνάμενη να προσβληθεί με τον μηχανισμό της ακυρωτικής αναθεωρητικής δικαιοδοσίας του Ανωτάτου Δικαστηρίου.»
Εξετάσαμε τις εκατέρωθεν θέσεις και τα πρωτοδίκως αποφασισθέντα με προσοχή, καθώς και το περιεχόμενο του διοικητικού φακέλου της υπόθεσης. Η κρίση μας έχει ως ακολούθως:
Τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά μιας βεβαιωτικής πράξης επισημάνθηκαν σε σειρά αποφάσεων (βλ. μεταξύ άλλων, Κωνσταντίνου ν. Δημοκρατίας κ.ά. (1996) 3 ΑΑΔ 474 Ζίττης ν. Δημοκρατίας (1998) 3 ΑΑΔ 394 και Θεοφάνους ν. Δημοκρατίας (2000) 3 ΑΑΔ 507). Πράξη θεωρείται βεβαιωτική προγενέστερης εκτελεστής όταν εκδίδεται από την ίδια αρχή, απευθύνεται στο ίδιο πρόσωπο, σκοπεί στη ρύθμιση της ίδιας σχέσης, εδράζεται στην ίδια νομική και πραγματική βάση με την προγενέστερη και παράγει ταυτόσημα με αυτή νομικά αποτελέσματα - (βλ., μεταξύ άλλων, Pieris v. Republic (1983) 3 CLR 1054 και Larkos v. Republic (1987) 3 CLR 2189).
Πρόσθετα, η πράξη συνιστά βεβαιωτική προγενέστερης, αν δεν έχει, στο μεταξύ, διενεργηθεί νέα έρευνα ή αν δεν έχουν προκύψει νέα στοιχεία. Μέσα σε αυτά τα πλαίσια, πράξη που δηλώνει απλή εμμονή της διοίκησης σε προηγούμενη απόφασή της, ακόμα και αν δεν επαναλαμβάνει το περιεχόμενό της, αποτελεί βεβαιωτική (βλ. Πορίσματα Νομολογίας του Συμβουλίου της Επικρατείας, 1929-1959, σελίδα 240).
Το πρωτόδικο Δικαστήριο σαφώς έκρινε την προσβαλλόμενη άρνηση (μετουσιωθείσα, κατά τον Εφεσείοντα, ως τέτοια, δυνάμει του Άρθρου 36 του Ν. 158(Ι)/1999) ως βεβαιωτικής φύσεως προγενέστερης εκτελεστής πράξης.
Ως τέτοια προηγούμενη εκτελεστή απόφαση, το πρωτόδικο Δικαστήριο έκρινε ότι συνιστά την περιεχόμενη στην επιστολή και/ή σημείωμα ημερομηνίας 11.1.2018 του Διευθυντή Ανθρώπινου Δυναμικού προς τον Διευθυντή του Εφεσείοντος, Διευθυντή Ιδιοκτήτη Συστήματος Μεταφοράς, με την οποία η Εφεσίβλητη, κατά το πρωτόδικο Δικαστήριο, «είχαν [σημ. είχε] από τότε κρίνει και/ή αποφασίσει ότι δεν ήταν δυνατή η ανέλιξη του αιτητή στην Επιχειρηματική Μονάδα Δικτύων και ότι ο αιτητής, από τη στιγμή που υπάγεται στο Σχέδιο Υπηρεσίας Μηχανικού Βάρδιας, δύναται να διεκδικήσει θέση Ανώτερου Μηχανικού-Βοηθού Διευθυντή (Παραγωγή), στη Διεύθυνση Παραγωγής μόνο.».
Σχολιάζοντας, πρόσθετα και το περιεχόμενο της επιστολής των δικηγόρων του Εφεσείοντος ημερομηνίας 7.2.2019, το πρωτόδικο Δικαστήριο έκρινε ότι, με την εν λόγω επιστολή ο Εφεσείων υπέβαλε το ίδιο αίτημα, ως αυτό που εμπεριέχεται στην επιστολή και/ή σημείωμα του Διευθυντή Ανθρώπινου Δυναμικού προς τον Διευθυντή του Εφεσείοντος ημερομηνίας 11.1.2018 «ήτοι για ένταξή του (σημ. του Εφεσείοντα) στην Επιχειρησιακή Μονάδα Δικτύων και στο οικείο Σχέδιο Υπηρεσίας (Μηχανικός Δικτύου) και ότι «Συγκεκριμένα, στην επιστολή των δικηγόρων του αιτητή, αφού πρώτα εκτίθεται το ιστορικό της υπηρεσίας του αιτητή στην ΑΗΚ, γίνεται εκ νέου αναφορά στο ήδη υποβληθέν αίτημα του αιτητή, το οποίο, ως ρητά αναγράφεται, «δεν έγινε μέχρι σήμερα αποδεκτό», με αποτέλεσμα, κατά τον σχετικό ισχυρισμό, να στερείται αυτός της προσδοκίας ανέλιξης «έναντι άλλων συναδέλφων του ασκούν τα ίδια καθήκοντα, στην ίδια μονάδα και στον ίδιο εργοδότη», κατά παραβίαση της αρχής της ισότητας.».
Η πιο πάνω προσέγγιση του πρωτόδικου Δικαστηρίου δεν μας βρίσκει σύμφωνους.
Και εξηγούμε:
Καταρχάς, η επιστολή του Διευθυντή Ιδιοκτήτη Συστήματος Μεταφοράς ημερομηνίας 13.11.2017 προς το Διευθυντή Ανθρώπινου Δυναμικού της Εφεσίβλητης αναφέρει τα εξής:
« Αναφέρομαι στην περίπτωση του κ. Σωτήρη Μιχαηλίδη, Αρ. Μητρώου 46563, που έχει παραχωρηθεί στην Διεύθυνση ΙΣΜ και απασχολείται ως μηχανικός Δικτύου, το Σχέδιο Υπηρεσίας όμως του οποίου είναι αυτό του Μηχανικού Βάρδιας (Αύξων Αριθμός 73Α)Μ
Στα ηλεκτρονικά μηνύματα αντίγραφα των οποίων επισυνάπτονται, ο κ. Μιχαηλίδης θέτει ουσιαστικά δύο θέματα/ερωτήματα.
Το πρώτο θέμα αφορά την τυχόν ύπαρξη νομικών ευθυνών, τόσο του ιδίου όσο και του Οργανισμού, που μπορεί να προκύψουν από την τωρινή εκτέλεση των καθηκόντων του στην Μεταφορά, χωρίς το ενδεδειγμένο Σχέδιο Υπηρεσίας. Ο κ. Μιχαηλίδης ρωτά τι γίνεται με την ασφαλιστική κάλυψη σε περίπτωση ατυχήματος, τόσο της δικής του κάλυψης, όσο και αυτής του προσωπικού που ενεργεί κάτω από τις δικές του εντολές και εποπτεία.
Ο κ. Μιχαηλίδης επιθυμεί ακόμη να έχει την επίσημη τοποθέτηση της Διεύθυνσης Ανθρώπινου Δυναμικού στο θέμα της μελλοντικής του ανέλιξης. Ερωτά κατά πόσο δικαιούται να διεκδικήσει θέση προαγωγής στην κλίμακα Ν2 στην ΕΜ Δικτύων, σύμφωνα με το υφιστάμενο σχέδιο υπηρεσίας της θέσης αυτής και με δεδομένο ότι αυτήν τη στιγμή το Σχέδιο Υπηρεσίας που κατέχει είναι αυτό του Μηχανικού Βάρδιας.
Παρακαλώ όπως έχω τις θέσει (sic) της Υπηρεσίας στα θέματα/ερωτήματα που θέτει ο κ. Μιχαηλίδης».
Είναι σαφές από το πιο πάνω περιεχόμενο, αλλά και από τα συνοδεύοντα αυτό ηλεκτρονικά μηνύματα ότι, ο Εφεσείων δεν ζήτησε μέσω του Διευθυντή Ιδιοκτήτη Συστήματος Μεταφοράς δια της προαναφερθείσας επιστολής ημερομηνίας 13.11.2017 την ένταξη του στο Σχέδιο Υπηρεσίας, με την ονομασία Μηχανικός Δικτύου, στη σχετική Κλίμακα. Το έπραξε τούτο με την επιστολή των δικηγόρων του ημερομηνίας 7.2.2019. Και όχι απευθυνόμενος προς τον Διευθυντή Ανθρώπινου Δυναμικού, αλλά προς τον Πρόεδρο και μέλη του Διοικητικού Συμβουλίου της Εφεσίβλητης και στο Γενικό Διευθυντή της.
Κατά συνέπεια, ούτε και απαντήθηκε με την επιστολή του Διευθυντή Ανθρώπινου Δυναμικού ημερομηνίας 11.1.2018 τέτοιο αίτημα. Πέραν του ερωτήματος των νομικών ευθυνών (βλ. ανωτέρω), απαντήθηκε το δεύτερο ερώτημα (βλ. ανωτέρω) που έθεσε ο Εφεσείων δια του Διευθυντή Ανθρώπινου Δυναμικού της Εφεσίβλητης (το οποίο, εν πάση περιπτώσει, ουδεμία συσχέτιση έχει προς τα προνοούμενα στον Κανονισμό 9 (4) των Κ.Δ.Π. 291/86, βλ. ανωτέρω ισχυρισμό της Εφεσίβλητης, ούτε ο Διευθυντής Ανθρώπινου Δυναμικού έχει οποιαδήποτε συσχέτιση προς τον εν λόγω Κανονισμό) με το οποίο ο Εφεσείων ζητούσε την «…επίσημη τοποθέτηση της Διεύθυνσης Ανθρώπινου Δυναμικού…» και αυτό απαντήθηκε ως εξής:
«Όσον αφορά το θέμα στην επιστολή σας για δυνατότητα διεκδίκησης θέσης ανέλιξης στην Επιχειρηματική Μονάδα Δικτύων από τον κ. Μιχαηλίδη, σας πληροφορώ ότι σύμφωνα με τους περί ΑΗΚ Κανονισμούς αυτό δεν είναι δυνατό.
Συγκεκριμένα, ο κ. Μιχαηλίδης κατέχει Σχέδιο Υπηρεσίας Μηχανικού Βάρδιας και δύναται να διεκδικήσει κενή θέση Ανώτερου Μηχανικού-Βοηθού Διευθυντή (Παραγωγή), στη Διεύθυνση Παραγωγής μόνο.».
Είναι σαφές, λοιπόν, ότι, με την επιστολή του Διευθυντή Ανθρώπινου Δυναμικού ημερομηνίας 11.1.2018 προς το Διευθυντή Ιδιοκτήτη Συστήματος Μεταφοράς σε απάντηση της επιστολής του τελευταίου ημερομηνίας 13.11.2017 μεταδόθηκε (μεταξύ άλλων), ως πληροφόρηση, η θέση του ότι ο Εφεσείων, σύμφωνα με τους οικείους Κανονισμούς, δύναται να διεκδικήσει κενή θέση Ανώτερου Μηχανικού-Βοηθού Διευθυντή (Παραγωγή), στη Διεύθυνση Παραγωγής μόνο και, εν πάση περιπτώσει, όχι στην Επιχειρηματική Μονάδα Δικτύων. Αυτό που ζήτησε όμως, ως προαναφέρθηκε, ο Εφεσείων με την επιστολή των δικηγόρων του ημερομηνίας 7.2.2019 ήταν κάτι διαφορετικό, ήτοι η ένταξη του του στο Σχέδιο Υπηρεσίας, με την ονομασία Μηχανικός Δικτύου και όχι απλά πληροφόρηση ποια θέση δικαιούται να διεκδικήσει με δεδομένο το Σχέδιο Υπηρεσίας που εκείνη τη στιγμή κατείχε.
Συνεπώς, η επιστολή του Διευθυντή Ανθρώπινου Δυναμικού ημερομηνίας 11.1.2018 δεν περιλαμβάνει οποιαδήποτε εκτελεστή διοικητική απόφαση, ομοίου, μάλιστα, χαρακτήρος προς την προσβαλλόμενη, ώστε να καθιστά την εδώ προσβαλλόμενη βεβαιωτική αυτής, αλλά είναι, κρίνουμε, αμιγώς πληροφοριακής φύσεως.
Έπεται ότι, η πρωτόδικη απόρριψη της εκτελεστής φύσεως της προσβαλλόμενης με την Προσφυγή πράξεως στη βάση ότι αυτή είναι βεβαιωτικού χαρακτήρος προς την περιεχόμενη στην επιστολή του Διευθυντή Ανθρώπινου Δυναμικού ημερομηνίας 11.1.2018 (και, κατ’ ακολουθία ότι θα ήταν και για αυτό τον λόγο εκπρόθεσμη) κρίνεται λανθασμένη. Διευκρινίζουμε ότι, η κρίση μας περί τούτου δεν επεκτείνεται σε εύρημα ότι η προσβαλλόμενη πράξη είναι εκτελεστή, αλλά ότι λανθασμένα κρίθηκε ως μη εκτελεστή στη βάση του προαναφερθέντος πρωτόδικου σκεπτικού.
Ενόψει τούτου, παρέλκει και η οποιαδήποτε συζήτηση και απόφαση, κατά πόσο αποδεικνύεται ή μη η ενημέρωση του Εφεσείοντος για το περιεχόμενο της επιστολής ημερομηνίας 11.1.2018, αφού αυτή, ως αμιγώς πληροφοριακής φύσεως, είτε έλαβε αυτής γνώση είτε όχι ο Εφεσείων, δεν θα μπορούσε νόμιμα να αποτελέσει βάση για άρνηση της εκτελεστότητας της προσβαλλόμενης απόφασης.
Δεν μας διέλαθε την προσοχή ότι παρά το ότι στην επιστολή ημερομηνίας 12.4.2018 του Εφεσείοντος προς την Επίτροπο Διοικήσεως και Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων ο ίδιος ο Εφεσείων αναφέρει ότι «Σε συνεχή αιτήματα και παραστάσεις για αποκατάσταση του προβλήματος προς τις Διευθύνσεις Δικτύων και Ανθρώπινου Δυναμικού, παίρνω απαντήσεις του Τύπου: «Το χειριζόμαστε», «είναι δύσκολο θέμα», «δεν επηρεάζει μόνο εσένα», υπάρχει νομικό κώλυμα» κ.ο.κ.», στην επιστολή των δικηγόρων του Εφεσείοντα ημερομηνίας 7.2.2019 προς τον Πρόεδρο και Μέλη του Διοικητικού Συμβουλίου και τον Γενικό Διευθυντή της Εφεσίβλητης ο Εφεσείων αναφέρει, μεταξύ άλλων, ότι (με δική μας υπογράμμιση) «Μετά την μετακίνηση και/ή τοποθέτηση του πελάτη μας από την παραγωγή στα δίκτυα, ο πελάτης μας αιτήθηκε επανειλημμένως την ένταξη του στο σχετικό σχέδιο υπηρεσίας, ούτως ώστε να συνάδει και με τα καθήκοντα που ασκεί, αλλά και να έχει το δικαίωμα να είναι υποψήφιος για προαγωγή στην εν λόγω μονάδα με άλλους εργοδοτουμένους στην ΑΗΚ. Το αίτημα του πελάτη μας δεν έγινε μέχρι σήμερα αποδεκτό, [.]» .
Ωστόσο, καμία απόφαση περί τέτοιου αιτήματος του Εφεσείοντος από αρμόδιο όργανο (που στην παρούσα περίπτωση προκύπτει από τον οικείο νόμο και κανονισμούς να είναι το Διοικητικό Συμβούλιο της Εφεσίβλητης, βλ. Άρθρα 3 και 5 του περί Αναπτύξεως Ηλεκτρισμού Νόμου (Κεφ. 171), άρθρο 8Α του Κεφ. 171 και την Κ.Δ.Π. 291/86), δεν έχει υποδειχθεί, πόσω μάλλον αποδειχθεί να έχει ληφθεί από την πλευρά της Εφεσίβλητης, η οποία σαφώς φέρει το βάρος απόδειξης τέτοιου ισχυρισμού.
Σημειώνεται ότι, ακόμα και αν τέτοια απόφαση να έχει αναρμοδίως ληφθεί, η νομολογία δεν υιοθέτησε τη θέση ότι μη προσβολή αναρμοδίως ληφθείσας απόφασης, έστω εκτελεστής και προσβλητέας υπό την έννοια ότι απέκτησε οντότητα στο διοικητικό χώρο, συνιστά οποιασδήποτε φύσεως κώλυμα για την μεταγενέστερη αναζήτηση από τον ενδιαφερόμενο έκδοσης απόφασης από αρμόδιο όργανο με την υποβολή του ίδιου αιτήματος προς τέτοιο αρμόδιο όργανο, του οποίου και πάλιν η απόφαση θα μπορούσε να είναι εκτελεστή (βλ. Σιαμμασιάν ν. Δημοκρατίας (1999) 3 Α.Α.Δ. 665). Ως αναφέρθηκε, χαρακτηριστικά και στην Προσφυγή Αρ. 774/2003 Ευσταθιάδης v. Αρχής Ηλεκτρισμού Κύπρου, απόφαση ημερομηνίας 3.6.2004:
«Αν ο αιτητής θεωρούσε ότι η απόφαση που του κοινοποιήθηκε με την πιο πάνω επιστολή της Α.Η.Κ. ημερ. 6.6.2003 λήφθηκε από αναρμόδιο όργανο είχε δικαίωμα ν' αναφερθεί στο αρμόδιο όργανο, δυνάμει του αρ. 29 του Συντάγματος και των αρ. 33-37 του πιο πάνω Νόμου 158(Ι)/99 και να ζητήσει απάντηση από το αρμόδιο όργανο.»
Με βάση τα ανωτέρω, η Έφεση επιτυγχάνει. Η πρωτόδικη απόφαση, συμπεριλαμβανομένων των εξόδων αυτής, παραμερίζεται.
Η Προσφυγή επιστρέφεται στο Πρωτόδικο Δικαστήριο (ίδιο Δικαστή) προς λήψη απόφασης επί των εγειρόμενων θεμάτων παραδεκτού που δεν εξετάστηκαν και, αναλόγως και εξαρτωμένης της κρίσεως επ’ αυτών, ενδεχομένως επί του βασίμου ή μη της Προσφυγής.
Επιδικάζονται έξοδα ύψους €3000 πλέον του Φ.Π.Α. υπέρ του Εφεσείοντος και εναντίον της Εφεσίβλητης.
Α. ΕΥΣΤΑΘΙΟΥ-ΝΙΚΟΛΕΤΟΠΟΥΛΟΥ, Π.
Γ. ΣΕΡΑΦΕΙΜ, Δ.
Δ. ΛΥΣΑΝΔΡΟΥ, Δ.
cylaw.org: Από το ΚΙΝOΠ/CyLii για τον Παγκύπριο Δικηγορικό Σύλλογο