Χριστόδουλος Χατζηχαραλάμπους, υπό την ι-διότητα του ως Διαχειριστή της περιουσίας του Ανδρέα Χατζηνικόλα Χατζηχαραλάμπους κ.α. v. Ανδρέας Παναγιώτη Χαραλάμπους, υπό την ιδιότητα του ως Διαχειριστή της περιουσίας της αποβιώσασας Μαρίας Περικλή Περικλέους, Πολιτική Έφεση αρ. Ε29/20, 14/4/2025
print
Τίτλος:
Χριστόδουλος Χατζηχαραλάμπους, υπό την ι-διότητα του ως Διαχειριστή της περιουσίας του Ανδρέα Χατζηνικόλα Χατζηχαραλάμπους κ.α. v. Ανδρέας Παναγιώτη Χαραλάμπους, υπό την ιδιότητα του ως Διαχειριστή της περιουσίας της αποβιώσασας Μαρίας Περικλή Περικλέους, Πολιτική Έφεση αρ. Ε29/20, 14/4/2025

ΕΦΕΤΕΙΟ ΚΥΠΡΟΥ - ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑ

(Πολιτική Έφεση αρ. Ε29/20)

                  

ν.

Αίτηση υπό εφεσείοντα 1 – αιτητή για παράταση χρόνου καταχώρησης περιγράμματος αγόρευσης

Για εφεσείοντα – αιτητή: κα Ανδριανή Χαριλάου για Απόστολο Γεωργίου

Για εφεσίβλητο – καθ’ ου η αίτηση: κα Ελένη Κουππή για Ευσταθίου & Ευσταθίου Δ.Ε.Π.Ε.

               

ΠΑΝΑΓΙΩΤΟΥ, Π.: Η παρούσα εκδικάζεται σε μονομελή σύνθεση δυνάμει των προνοιών του Άρθρου 25.1 του Περί Δικαστηρίων Νόμου του 1960 (Ν.14/60) και του Άρθρου 11.5 του περί Απονομής της Δικαιοσύνης (Ποικίλες Διατάξεις) Νόμου του 1964 (Ν.33/1964).

ΕΝΔΙΑΜΕΣΗ ΑΠΟΦΑΣΗ

ΠΑΝΑΓΙΩΤΟΥ, Π.: Με την παρούσα έφεση, προσβάλλεται ενδιάμεση απόφαση του Επαρχιακού Δικαστηρίου Λεμεσού (το πρωτόδικο Δικαστήριο), με την οποία αποδεχόμενο προδικαστική ένσταση του εφεσίβλητου, απέρριψε την αγωγή των εφεσειόντων. Κρίθηκε επί του προκειμένου ότι οι εφεσείοντες δεν τήρησαν τις προδικαστικές προϋποθέσεις, οι οποίες προβλέπονται από τον Κανονισμό 24, των περί Διαχειρίσεως Περιουσιών Αποβιωσάντων Διαδικαστικών Κανονισμών 1955.

Στις 02/12/2024, η έφεση ήταν ορισμένη ενώπιον μου για προδικασία. Η συνήγορος για τον εφεσείοντα 1, που είχε ήδη πληροφορήσει το Δικαστήριο από την προηγούμενη δικάσιμο ότι ο εφεσείων 2 απεβίωσε, ανέφερε ότι οι κληρονόμοι του εφεσείοντα 2 της ανέφεραν ότι δεν είχαν πρόθεση να προωθήσουν την έφεση. Από την άλλη, η συνήγορος για τον εφεσίβλητο ζήτησε χρόνο, προκειμένου να καταχωρήσει αίτηση ασφάλειας εξόδων εναντίον του εφεσείοντα 1.

Υπό τας περιστάσεις, έδωσα οδηγίες όπως η έφεση προχωρήσει μόνο από τον εφεσείοντα 1. Δόθηκαν επίσης οδηγίες για καταχώρηση περιγραμμάτων αγόρευσης από τον εφεσείοντα 1 και τον εφεσίβλητο, δυνάμει των Κανονισμών Πολιτικής Δικονομίας του 2023. Επιπλέον, δόθηκαν οδηγίες όπως εάν στο μεταξύ υπάρχει οποιοδήποτε άλλο αίτημα από τους διαδίκους όπως για έκδοση διατάγματος για ασφάλεια εξόδων, αυτό να υποβληθεί γραπτώς.

Παρά τις οδηγίες του Δικαστηρίου, ο εφεσείων 1 δεν συμμορφώθηκε με την προθεσμία των 45 ημερών για καταχώρηση περιγράμματος αγόρευσης, όπως προβλέπεται στο Μέρος 41.16 (3) των Κανονισμών Πολιτικής Δικονομίας του 2023. Ακολούθησε στις 07/02/2025 η καταχώρηση της παρούσας αίτησης, με την οποία ο εφεσείων αιτείται διάταγμα του Εφετείου που να επεκτείνει τον χρόνο καταχώρησης του περιγράμματος αγόρευσης του, για περίοδο 15 ημερών από την ημερομηνία σύνταξης του διατάγματος.

Στην ένορκη δήλωση που συνοδεύει την αίτηση, αναφέρεται ότι οι συνήγοροι του εφεσείοντα θεωρώντας λανθασμένα ότι οι Κανονισμοί προνοούν 2 μήνες για την καταχώρηση του περιγράμματος αντί 45 ημέρες, επιχείρησαν ανεπιτυχώς να καταχωρήσουν το περίγραμμα αγόρευσης τους, στις 30/01/2025. Αναφέρεται επίσης στην ένορκη δήλωση της αίτησης ότι από την στιγμή που έγινε αντιληπτό το λάθος, οι συνήγοροι του εφεσείοντα 1 χωρίς καθυστέρηση, προέβησαν στην ετοιμασία και καταχώρηση της παρούσας αίτησης, στις 07/02/2025.

Είναι η θέση του ομνύοντα ότι στην προκειμένη περίπτωση, υπάρχει καλός λόγος για έγκριση του αιτήματος, ενόψει του ότι ο εφεσείων έχει πιθανότητα επιτυχίας στην έφεση του και η παράλειψη συμμόρφωσης του με τις προθεσμίες ήταν αποτέλεσμα καλόπιστου λάθους. Επιπλέον, ο εφεσίβλητος δεν θα υποστεί καμία ζημιά από την παράταση χρόνου καταχώρησης του περιγράμματος του εφεσείοντα.

Ο εφεσίβλητος καταχώρησε ένσταση στην έγκριση του αιτήματος. Στους λόγους ένστασης αναφέρεται μεταξύ άλλων ότι δεν συντρέχει οποιοσδήποτε ‘καλός λόγος’ για να εκδοθεί διάταγμα επέκτασης, του χρόνου καταχώρησης του περιγράμματος αγόρευσης του εφεσείοντα 1. Αναφέρεται επίσης ότι η υπό εξέταση αίτηση, έχει καταχωρηθεί καθυστερημένα και προωθείται καταχρηστικά αφού παραβιάζει το δικαίωμα εκδίκασης της έφεσης, σε εύλογο χρόνο.

Η παράταση του χρόνου συμμόρφωσης των προθεσμιών που καθορίζονται στους Κανονισμούς Πολιτικής Δικονομίας του 2023, ρυθμίζεται γενικά από το Μέρος 3.1(2)(α), που παρέχει στο Δικαστήριο εξουσία μεταξύ άλλων να παρατείνει τη προθεσμία συμμόρφωσης που προβλέπεται σε οιονδήποτε Κανονισμό, ακόμη και αν η αίτηση για παράταση υποβάλλεται μετά τη λήξη της προθεσμίας συμμόρφωσης.

Ειδικότερα για τα περιγράμματα αγόρευσης, το Μέρος 41.16 (6) καθορίζει ότι «η προθεσμία για την υποβολή περιγραμμάτων αγορεύσεων μπορεί να παραταθεί από το Εφετείο, εφόσον κρίνεται ότι το επιβάλλει το συμφέρον της δικαιοσύνης».

Οι νομολογιακές αρχές ως προς το ζήτημα της παράτασης του χρόνου καταχώρησης περιγράμματος αγόρευσης, συνοψίζονται στην απόφαση του Ανωτάτου Δικαστηρίου Παντελή ν. Iacovou Brothers (Construction) Ltd κα Πολ Έφεση 111/2017 ημ. 25/01/23, ECLI:CY:AD:2023:A20.

Η εν λόγω νομολογία είναι καθοδηγητική για σκοπούς της παρούσας, παρότι στηρίζεται στον Κανονισμό 12 του Περί Εφέσεων (Προδικασία, Περιγράμματα Αγορεύσεων, Περιορισμός του Χρόνου των Προφορικών Αγορεύσεων και Συνοπτική Διαδικασία για την Απόρριψη Προδήλως Αβάσιμων Εφέσεων) Διαδικαστικού Κανονισμού 4/1996. Αυτό γιατί ο εν λόγω Κανονισμός του Ανωτάτου Δικαστηρίου, καθορίζει ακριβώς όπως και το Μέρος 41.16 (6) των Κανονισμών Πολιτικής Δικονομίας του 2023 ότι «η προθεσμία για την υποβολή περιγραμμάτων αγορεύσεων μπορεί να παραταθεί από το Εφετείο, εφόσον κρίνεται ότι το επιβάλλει το συμφέρον της δικαιοσύνης».

Στην πιο πάνω υπόθεση Παντελή αναφέρθηκαν μεταξύ άλλων τα πιο κάτω:

«Δεν χρειάζεται να πούμε πολλά για το αυτονόητο, ότι δηλαδή οι προθεσμίες θα πρέπει να τηρούνται για ευνόητους λόγους. Μπορεί να παραταθεί προθεσμία, εφόσον διαπιστώνεται ότι με τη χαλάρωση δεν υπονομεύεται η απονομή της δικαιοσύνης (Δήμος Στροβόλου ν. Γιασεμίδου κ.ά. (1997) 3 ΑΑΔ 104). Εκ των προτέρων δεν μπορούν να καταγραφούν, και μάλιστα εξαντλητικά, οι περιπτώσεις που θα επέτρεπαν ή όχι παράταση χρόνου (Μιάρης κ.ά. ν. Λαϊκή Κυπριακή Τράπεζα Λτδ (2009) 1(Α) ΑΑΔ 435, 441). Το κάθε αίτημα εξετάζεται στη βάση των γεγονότων που το περιβάλλουν.»

Στην ιδία υπόθεση, το Ανώτατο Δικαστήριο με παραπομπή στην απόφαση Νίκολας ν. Κυπριακής Δημοκρατίας μέσω Επιτροπής Δημόσιας Υπηρεσίας Έφεση κατά Απόφασης Διοικητικού Δικαστηρίου 58/16 ημερ. 02/02/2022, έκρινε ότι ήταν προς το συμφέρον της δικαιοσύνης να εγκρίνει το αίτημα παράτασης αφού μεταξύ άλλων η έφεση δεν είχε ακόμη οριστεί για ακρόαση και ως εκ τούτου η πλευρά του καθ’ ου η αίτηση δεν θα υποστεί καμία ζημιά. Σχετικό είναι επίσης το πιο κάτω απόσπασμα από την υπόθεση Νίκολας (ανωτέρω):

«Σύμφωνα με τη νομολογία, το σημαντικό στοιχείο που θα πρέπει να ειδωθεί σε αιτήσεις τέτοιου τύπου, είναι εάν προκαλείται ανεπανόρθωτη ζημιά στην πλευρά του καθ’ ου η αίτηση.  Παρά την καθυστέρηση στην καταχώρηση του περιγράμματος σημασία έχει ότι η υπόθεση δεν έχει οριστεί για ακρόαση.

……………………………………………………………………….

Η απουσία δυσμενών επιπτώσεων από την μη τήρηση προθεσμιών επισημαίνεται και στην υπόθεση Δήμος Στροβόλου ν. xxx Μιχαήλ κ.ά. (1997)3 Α.Α.Δ. 104, όπου ακριβώς τονίζεται ότι παρέχεται η δυνατότητα συγχώρεσης, παρέκκλισης από τον καθορισθέντα χρόνο, εφόσον το επιβάλλει το συμφέρον της δικαιοσύνης.»

Στην παρούσα περίπτωση, ο συνήγορος του εφεσείοντα 1, επικαλείται σφάλμα του γραφείου του, αφού ο δικηγόρος που χειριζόταν την υπόθεση, λανθασμένα θεώρησε ότι το περίγραμμα αγόρευσης έπρεπε να καταχωρηθεί εντός 60 ημερών και όχι εντός 45, όπως προβλέπουν οι Κανονισμοί. Από την πλευρά της, η συνήγορος του εφεσίβλητου επιμένει, στην αυστηρή τήρηση των προθεσμιών. Μάλιστα στην αγόρευση της, ανέφερε ότι σε περίπτωση απόρριψης της παρούσας αίτησης, η έφεση θα πρέπει επίσης να απορριφθεί λόγω μη έγκαιρης συμμόρφωσης του εφεσείοντα, με την διαταγή του Δικαστηρίου για καταχώρηση περιγράμματος.

Έχοντας υπόψη τα περιστατικά της παρούσας υπόθεσης, σε συνδυασμό με τις προαναφερθείσες νομολογιακές αρχές δεν διαπιστώνω ότι θα προκληθεί οποιαδήποτε βλάβη στην πλευρά του εφεσίβλητου, σε περίπτωση που εγκριθεί η αίτηση. Σημειώνεται πως η έφεση δεν έχει ακόμη οριστεί για ακρόαση και συνεπώς σε περίπτωση που εγκριθεί το αίτημα, δεν θα δημιουργηθεί καθυστέρηση στην προώθηση της ακρόασης της (βλ. Παντελή ανωτέρω). Αντιθέτως, οι επιπτώσεις για τον εφεσείοντα αν δεν εγκριθεί το αίτημα θα είναι ανεπανόρθωτες αφού η έφεση του θα απορριφθεί λόγω μη καταχώρησης περιγράμματος αγόρευσης δυνάμει του Μέρους 43.18(1) των Κανονισμών Πολιτικής Δικονομίας του 2023.

 Να σημειωθεί επίσης η πρόθεση του εφεσίβλητου όπως εκφράστηκε ενώπιον του Δικαστηρίου να καταχωρήσει αίτηση για ασφάλεια εξόδων εναντίον του εφεσείοντα 1.

Ως προς το ζήτημα της καθυστέρησης που έθεσε ο εφεσίβλητος, κρίνω ότι το διάστημα από τις 30/01/2025 που οι συνήγοροι του εφεσείοντα επιχείρησαν ανεπιτυχώς να καταχωρήσουν το περίγραμμα αγόρευσης τους, μέχρι τις 07/02/2025 που καταχωρίστηκε η παρούσα αίτηση, δεν είναι τέτοιο που να δικαιολογεί ισχυρισμό για καθυστέρηση.

Ως αποτέλεσμα των πιο πάνω, και στο πλαίσιο της διακριτικής μου ευχέρειας, καταλήγω ότι είναι προς το συμφέρον της δικαιοσύνης όπως εγκριθεί το αίτημα του εφεσείοντα για παράταση του χρόνου καταχώρησης του περιγράμματος αγόρευσης του, για περίοδο 15 ημερών. Κύριο κριτήριο στην πιο πάνω απόφαση μου είναι η απουσία δυσμενών επιπτώσεων στον εφεσίβλητο από την έγκριση του αιτήματος, σε αντίθεση με τις καταλυτικές συνέπειες που θα έχει στον εφεσείοντα, τυχόν απόρριψη της αίτησης αφού θα απορριφθεί η έφεση του χωρίς να ακουστεί.  

Ενόψει όλων των πιο πάνω, εκδίδω διάταγμα παράτασης του χρόνου καταχώρησης του περιγράμματος αγόρευσης του εφεσείοντα. Το εν λόγω περίγραμμα αγόρευσης του εφεσείοντα να καταχωριστεί εντός 15 ημερών από την σύνταξη του παρόντος διατάγματος.

Αναφορικά με τα έξοδα της αίτησης, όπως έχει νομολογηθεί το κύριο κριτήριο στην άσκηση της διακριτικής ευχέρειας του Δικαστηρίου, είναι η υπαιτιότητα των δύο μερών για την δημιουργία τους (βλ. Phylactou ν. Michael (1982) 1 CLR 204). Στην παρούσα υπόθεση, ο εφεσίβλητος δεν ευθύνεται σε οποιονδήποτε βαθμό για την δημιουργία των εξόδων της αίτησης. Η αίτηση για παράταση του χρόνου καταχώρησης περιγράμματος από τον εφεσείοντα, κατέστη αναγκαία λόγω σφάλματος των συνηγόρων του, ως προς τις προθεσμίες που προβλέπουν οι Κανονισμοί Πολιτικής Δικονομίας του 2023.

Υπό το φως των πιο πάνω, θεωρώ ορθό και δίκαιο όπως τα έξοδα της παρούσας αίτησης ύψους €2.200,00, επιδικαστούν και επιδικάζονται προς όφελος του εφεσίβλητου και εναντίον του εφεσείοντα 1.

 

 

 

 

Αλέξανδρος Α. Παναγιώτου, Π.


cylaw.org: Από το ΚΙΝOΠ/CyLii για τον Παγκύπριο Δικηγορικό Σύλλογο