ΑΝΩΤΑΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΚΥΠΡΟΥ

ΠΡΩΤΟΒΑΘΜΙΑ ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑ

ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΑΙΤΗΣΗ ΑΡ. 63/2025

 

14 Απριλίου, 2025

 

[Γ.Ν. ΓΙΑΣΕΜΗΣ, Δ.]

 

ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΟ ΑΡΘΡΟ 155.4 ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ ΚΑΙ ΤΑ ΑΡΘΡΑ 3 ΚΑΙ 9 ΤΟΥ ΠΕΡΙ ΑΠΟΝΟΜΗΣ ΤΗΣ ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗΣ (ΠΟΙΚΙΛΑΙ ΔΙΑΤΑΞΕΙΣ) ΝΟΜΟΥ ΤΟΥ 1964

ΚΑΙ

 

ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΟΝ ΠΕΡΙ ΑΝΩΤΑΤΟΥ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟΥ (ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑ ΕΚΔΟΣΗΣ ΕΝΤΑΛΜΑΤΩΝ ΠΡΟΝΟΜΙΑΚΗΣ ΦΥΣΕΩΣ) ΔΙΑΔΙΚΑΣΤΙΚΟ ΚΑΝΟΝΙΣΜΟ ΤΟΥ 2018

 

ΚΑΙ

 

ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΗΝ ΑΙΤΗΣΗ ΤOY ΧΡΗΣΤΟΥ ΜΑΡΚΟΥ ΓΙΑ ΑΔΕΙΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΚΑΤΑΧΩΡΗΣΗ ΑΙΤΗΣΕΩΣ ΓΙΑ ΕΚΔΟΣΗ ΠΡΟΝΟΜΙΑΚΟΥ ΕΝΤΑΛΜΑΤΟΣ CERTIORARI Ή ΚΑΙ MANDAMUS Ή ΚΑΙ PROHIBITION

 

ΚΑΙ

 

ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤHN ΑΠΟΦΑΣΗ ΗΜΕΡΟΜΗΝΙΑΣ 7.3.2025 ΠΟΥ ΕΚΔΟΘΗΚΕ ΥΠΟ ΤΟΥ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟΥ ΕΛΕΓΧΟΥ ΕΝΟΙΚΙΑΣΕΩΝ ΛΕΜΕΣΟΥ-ΠΑΦΟΥ (ΤΜΗΜΑ ΠΑΦΟΥ) ΔΥΝΑΜΕΙ ΤΗΣ Δ.35 Θ.18

------------------------------

 

Κ. Θεοχαρίδου (κα) με κ. Ν. Νικολάου, για αιτητή

 

EX-PARTE Αίτηση ημερομηνίας 19.3.2025

 

Α Π Ο Φ Α Σ Η

(Απευθείας από την έδρα)

 

ΓΙΑΣΕΜΗΣ, Δ.:  Ο αιτητής στην παρούσα μονομερή αίτηση ζητά άδεια για την προώθηση αίτησης δια κλήσεως, με την οποία να αιτηθεί τον έλεγχο της νομιμότητας ενδιάμεσης απόφασης του Δικαστηρίου Ελέγχου Ενοικιάσεων Λεμεσού-Πάφου, ημερομηνίας 7.3.2025.  Συγκεκριμένα, θα ζητά την έκδοση certiorari για ακύρωση της πιο πάνω απόφασης του εν λόγω κατώτερου δικαστηρίου.  Τούτο, κατ’ επίκληση της δικαιοδοσίας του Ανωτάτου Δικαστηρίου, δυνάμει του Άρθρου 155.4 του Συντάγματος.

 

Ο αιτητής, ήταν ο καθ’  ου η αίτηση στη γενική αίτηση αρ. Ε31/2020 του προαναφερθέντος δικαστηρίου, με την οποία επιδιώκετο η έξωση του από συγκεκριμένο υποστατικό.  Μετά δε από ακρόαση, το εν λόγω δικαστήριο εξέδωσε, στις 11.9.2024, απόφαση με την οποία διέταξε την έξωση του από το υποστατικό υπό όρους, τους οποίους αν τηρούσε θα παρατείνετο η διαμονή του σε αυτό, μέχρι τις 31.1.2025. 

 

Ο αιτητής καταχώρισε έφεση κατά της πιο πάνω τελικής απόφασης, καθώς επίσης αίτηση για αναστολή εκτέλεσης του διατάγματος έξωσής του από το υποστατικό. Σε σχέση με το τελευταίο δικονομικό μέτρο καταχωρίστηκε ένσταση από την αντίδικη πλευρά.  Ο αιτητής, τότε, αιτήθηκε την καταχώριση συμπληρωματικής ένορκης δήλωσης.  Η σχετική αίτηση απορρίφθηκε στις 28.2.2025, οπότε αυτός αιτήθηκε αναστολή και της ενδιάμεσης απόφασης αυτής την οποία έχει, επίσης, εφεσιβάλει.  Ό,τι ακολούθησε περιγράφεται στην απόφαση του Δικαστηρίου ημερομηνίας 7.3.2025, στο απόσπασμα που ακολουθεί: 

 

«Αφορμή για το παρόν διάβημα έδωσε η έκδοση απόφασης στις 28.2.25 στην αίτηση του Καθ’  ου η Αίτηση …, ο οποίος είχε υποβάλει αίτημα για παραχώρηση άδειας για καταχώρηση συμπληρωματικής Ένορκης Δήλωσης στα πλαίσια αίτησης για αναστολή εκτέλεσης της απόφασης που εκδόθηκε στις 10.9.24[1].

 

Με την ενδιάμεση απόφαση, στις 28.2.25, απορρίφθηκε το αίτημα του Αιτητή και η αίτηση για αναστολή της εκτέλεσης της απόφασης ορίστηκε σήμερα για ακρόαση με γραπτές αγορεύσεις.  Η πλευρά του Αιτητή ενημέρωσε νωρίτερα σήμερα το Δικαστήριο, ότι καταχώρησε έφεση εναντίον της απόφασης ημερομηνίας 28.2.25 και στην βάση αυτού, υπόβαλε προφορικό αίτημα για αναστολή της εκκρεμούσας διαδικασίας, μέχρι την εκδίκαση της έφεσης».

 

Το Δικαστήριο, συμπληρώνει σε κατοπινό στάδιο πως, «Είναι φανερό ότι ο Αιτητής αποσκοπεί στην αναστολή της διαδικασίας της αίτησης που ο ίδιος είχε προωθήσει και με την οποία ζητά να ανασταλεί η εκτέλεση της απόφασης.».  Εννοείται της τελικής απόφασης του Δικαστηρίου, ημερομηνίας 11.9.2024, αν και η απόφαση στην οποία αφορά η υπό εξέταση αίτηση είναι αυτή που εκδόθηκε στις 7.3.2025 και απόρριψε το αίτημα για αναστολή της απόφασης, ημερομηνίας 28.2.2025.

 

Αυτά είναι τα σχετικά γεγονότα, προς το σκοπό εξέτασης της παρούσας αίτησης.  Ο αιτητής, ισχυρίζεται στην Έκθεση, που υποστηρίζει την αίτηση όπου καταγράφονται και οι λόγοι ακύρωσης, την ύπαρξη πασίδηλου νομικού σφάλματος στην υπό αναφορά απόφαση του Δικαστηρίου.  Επίσης, ισχυρίζεται την ύπαρξη παραβίασης του δικαιώματος του για δίκαιη δίκη.  Με τον τελευταίο λόγο αποδίδεται στο Δικαστήριο ότι ενήργησε προληπτικά, σε βάρος του, επιδεικνύοντας εύνοια προς την άλλη πλευρά. Σε κάθε περίπτωση, η ύπαρξη προκατάληψης εκ μέρους του Δικαστηρίου πρέπει να αποδεικνύεται με απτή μαρτυρία.   Ωστόσο, σημειώνεται πως ουδεμία αναφορά υπάρχει στην ένορκη δήλωση, υποστηρικτική της αίτησης, που να καταδεικνύει, έστω και συζητήσιμη υπόθεση, στη βάση αυτή.

 

Όσον αφορά τον προηγούμενο λόγο ακύρωσης και πάλι, δεν αναφέρεται σε τι συνίσταται το πασίδηλο νομικό σφάλμα.  Η εισήγηση του αιτητή ότι, με την απόρριψη του αιτήματος για αναστολή, ουσιαστικά, αποστερήθηκε του δικαιώματος έφεσης, δεν ευσταθεί.  Αυτός, άσκησε έφεση κατά της υπό αναφορά ενδιάμεσης απόφασης, στο πλαίσιο της οποίας θα αποφασιστεί η ορθότητα ή μη της απόφασης του Δικαστηρίου, ημερομηνίας 28.2.2025, να μην επιτρέψει την καταχώρηση συμπληρωματικής ένορκης δήλωσης.  Η καταχώριση δε έφεσης, σύμφωνα με σχετική πρόνοια στη Δ.35 κ.18 των προηγούμενων Κανονισμών Πολιτικής Δικονομίας, στη βάση της οποίας το Δικαστήριο εξέτασε το προαναφερθέν αίτημα του αιτητή, πασιφανώς, δεν επενεργεί προς αναστολή εκτέλεσης εκδοθείσας δικαστικής απόφασης.  Η ίδια, ακριβώς, πρόνοια υπάρχει και στο Μέρος 41.7(1)(α) των Κανονισμών Πολιτικής Δικονομίας του 2023.  Η τελευταία πρόνοια αναφέρει:  «Εκτός αν το Εφετείο ή το κατώτερο δικαστήριο διατάξει διαφορετικά, ή έφεση δεν επενεργεί ως αναστολή οποιουδήποτε διατάγματος ή απόφασης του κατώτερου δικαστηρίου».  Σε σχέση με αυτή την πτυχή, είναι αρκετό να σημειωθεί ότι, εν πάση περιπτώσει, το Δικαστήριο εφάρμοσε ορθά το συγκεκριμένο κανονισμό, στη βάση και της σχετικής νομολογίας, δεδομένου ότι η απόφαση για απόρριψη του αιτήματος, δεν επέβαλλε οποιαδήποτε θετική υποχρέωση στον αιτητή, ώστε να υπήρχε δυνατότητα για αναστολή της. 

 

Παρεμπιπτόντως, σε σχέση με το τελευταίο θέμα, είναι άξιο απορίας πώς ο αιτητής, στο πλαίσιο της αίτησης για αναστολή της τελικής απόφασης του Δικαστηρίου, δεν ανέφερε ότι είχε συμμορφωθεί με τον όρο αναστολής του μέρους αυτής που αφορούσε την έξωση του. Αν και ήταν σημαντική η μαρτυρία αυτή για σκοπούς της εν λόγω αίτησης, όμως, ο αιτητής παρέλειψε να την αναφέρει.  

 

Πάντως, για τους λόγους που έχουν αναφερθεί, δεν έχει καταδειχθεί η ύπαρξη συζητήσιμης υπόθεσης σε σχέση με οποιοδήποτε από τους λόγους τους οποίους έχει προτάξει ο αιτητής. 

 

Η αίτηση δεν μπορεί να επιτύχει και απορρίπτεται. 

 

 

 

 

 

                                                                   Γ.Ν. ΓΙΑΣΕΜΗΣ, Δ.

 

 

 

 

/γκ