ΑΝΩΤΑΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΚΥΠΡΟΥ

ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑ ΔΥΝΑΜΕΙ ΤΟΥ ΑΡΘΡΟΥ 9(3)(γ) ΤΟΥ Ν.33/1964

 

ΑΙΤΗΣΗ ΓΙΑ ΧΟΡΗΓΗΣΗ ΑΔΕΙΑΣ

 

(Αίτηση Αρ.24/2025)

 

17 Ιουλίου 2025

[ΜΑΛΑΧΤΟΣ, ΙΩΑΝΝΙΔΗΣ, ΕΦΡΑΙΜ, Δ/στές]

 

 

Αναφορικά με την Αίτηση του Ανδρέα Γ. Πιττάτζη

 

 

Αναφορικά με νομικά θέματα που προκύπτουν από την απόφαση του Εφετείου στην Υπόθεση 3/2022, ημερομηνίας 09/04/2025, Ποινική Δικαιοδοσία

 

 

Μεταξύ:

 

ΑΝΔΡΕΑ Γ. ΠΙΤΤΑΤΖΗ,

Εφεσείοντα,

ν.

 

ΠΕΙΘΑΡΧΙΚΟΥ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟΥ ΔΙΚΗΓΟΡΩΝ,

Εφεσίβλητου.

 

 

Γιώργος Φ. Πιττάτζης Δ.Ε.Π.Ε., για τον Αιτητή.

Κ. Μασουρής, για το Καθ΄ου η Αίτηση.

 

____________________

 

Η απόφαση του Δικαστηρίου είναι ομόφωνη και θα δοθεί από τον Μαλαχτό, Δ.

_____________________

 

Α Π Ο Φ Α Σ Η

 

    ΜΑΛΑΧΤΟΣ, Δ.: Ο Αιτητής, εφεσείων στην αναφερόμενη στον τίτλο ποινική έφεση (πειθαρχική) καταχώρισε την παρούσα Αίτηση στο Ανώτατο Δικαστήριο, αιτούμενος άδεια για να υποβάλει αίτηση δυνάμει του άρθρου 9(3)(γ) των περί Απονομής της Δικαιοσύνης (Ποικίλαι Διατάξεις) Νόμων του 1964 έως 2024, οι Νόμοι. 

 

    Ο Αιτητής, που είναι δικηγόρος, αντιμετώπισε ενώπιον του Πειθαρχικού Συμβουλίου Δικηγόρων πέντε κατηγορίες για διαγωγή ασυμβίβαστη προς το επάγγελμα του δικηγόρου και βρέθηκε ένοχος σε δύο.[1]  Εφεσίβαλε την καταδίκη του προωθώντας διάφορους λόγους έφεσης, οι οποίοι απορρίφθηκαν στην ολότητα τους.[2]

    Στο σώμα της Αίτησης, καταγράφονται επτά «Λόγοι Αίτησης», ενώ στην επισυναπτόμενη Έκθεση Νομικών Θεμάτων, έξι «Νομικά Θέματα».  Στην πρώτη απόφαση του Ανωτάτου Δικαστηρίου στη νέα του δικαιοδοσία δυνάμει του άρθρου 9(3)(γ) των Νόμων, την Zutphen, κ.ά., Αίτηση Αρ.2/2023, ημερ.30.1.2024, επισημάνθηκαν οι πρόνοιες του Καν.9(2)(α)(iv) και του Καν.9(2)(β) των Διαδικαστικών Κανονισμών του Ανώτατου Δικαστηρίου του 2023, και η πρόβλεψη ότι στην αίτηση για χορήγηση άδειας επισυνάπτεται Έκθεση Νομικών Θεμάτων που προκύπτουν από την απόφαση του Εφετείου σε ξεχωριστές αριθμημένες παραγράφους και ξεχωριστή αιτιολογία για το κάθε ένα και ότι στην αίτηση παρατίθενται οι λόγοι για τους οποίους πρέπει να χορηγηθεί άδεια.

 

    Στο «Πρώτο Νομικό Θέμα», το οποίο δεν διατυπώνεται ποιο είναι, αναφέρεται ότι «Ο πρώτος λόγος Αίτησης- Νομικό Θέμα στηρίζεται στην αρχή ή και νομικό αξίωμα ότι ο κατήγορος δεν είναι σωστό να είναι και Δικαστής».  Στον πρώτο λόγο Αίτησης αναφερόταν ότι «Το Εφετείο λανθασμένα ερμήνευσε την έννοια του όρου «κατήγορος» και την σύγχυσε με την έννοια του «καταγγέλλοντος» ή και «μάρτυρα κατηγορίας» σε αντίθεση με την πάγια νομολογία που δεν εφάρμοσε σωστά».  Ο Αιτητής, με σχετικό λόγο έφεσης, είχε εγείρει ζήτημα ότι η σύνθεση του Πειθαρχικού Συμβουλίου που εκδίκασε την υπόθεση του ήταν παράνομη και ελαττωματική, στη βάση ότι ήταν η ίδια που είχε λάβει την απόφαση για την πειθαρχική του δίωξη.  Το Εφετείο απέρριψε το λόγο έφεσης.

 

    Στην Κλεοβούλου, Αίτηση Αρ.6/2023, ημερ.3.6.2024, αναφέρθηκε σε σχέση με τη δικαιοδοσία δυνάμει του άρθρου 9(3)(γ) των Νόμων  ότι «δεν αφορά σε έφεση κατά της απόφασης του Εφετείου, πόσο μάλλον επανακρόαση της έφεσης κατά της πρωτόδικης απόφασης».  Ωστόσο, το νομικό θέμα, που μπορεί να αποφασιστεί σε τρίτο και τελευταίο βαθμό από το Ανώτατο Δικαστήριο δυνάμει του άρθρου 9(3)(γ) των Νόμων, ενδέχεται να είχε απασχολήσει τόσο το πρωτόδικο Δικαστήριο, όσο και το Εφετείο, ή να έπρεπε να είχε απασχολήσει. 

 

    Το πρώτο προαπαιτούμενο, ώστε να δοθεί η άδεια, είναι να διατυπώνεται νομικό θέμα (Κλεοβούλου και Χατζησωφρονίου, Αρ. Αίτ.4/2023, ημερ.25.4.2024).  Εάν δεν διατυπώνεται νομικό θέμα η άδεια δεν μπορεί να δοθεί.   Έστω και στις περιπτώσεις όπου, εφόσον το ζήτημα διατυπωνόταν καταλλήλως ως νομικό θέμα, στη συνέχεια, οι υπόλοιπες προϋποθέσεις των Νόμων θα μπορούσαν να έχουν ικανοποιηθεί.  Στη Zutphen, αναφέρθηκε ότι «ασφαλώς δεν είναι έργο του Ανωτάτου Δικαστηρίου να επιχειρήσει να αναδείξει νομικό ζήτημα, όπως αυτό καθορίζεται στο άρθρο 9(3)(γ) των Νόμων, που θα μπορούσε ενδεχομένως να εγερθεί στη βάση της συγκεκριμένης εφετειακής απόφασης».

 

    Το «Πρώτο Νομικό Θέμα» δεν είναι νομικό θέμα.  Προσβάλλει την απόφαση του Εφετείου επί του προκειμένου και ζητεί από το Ανώτατο Δικαστήριο να ασκήσει δικαιοδοσία που δεν έχει στο πλαίσιο του άρθρου 9(3)(γ).

 

    Στο «Δεύτερο Νομικό Θέμα», αναφέρεται ότι «Δεν είναι σωστή η θέση που διατύπωσε το Εφετείο στη σελίδα 14 της Απόφασης του ότι δόθηκε μαρτυρία ότι το Πειθαρχικό Συμβούλιο αποφάσισε τη δίωξη του Αιτητή».  Γίνονται παραπομπές στα πρακτικά της διαδικασίας ενώπιον του Πειθαρχικού Συμβουλίου για να υποδειχθεί ότι η θέση που διατύπωσε το Εφετείο είναι πραγματικά εσφαλμένη. 

 

    Στο «Τρίτο Νομικό Θέμα», αναφέρεται ότι «Είναι η θέση του Αιτητή ότι το Κατηγορητήριο έπασχε από πολλαπλότητα».  Επεξηγείται ότι το Εφετείο «δεν μελέτησε το θέμα της πολλαπλότητας. Αντίθετα εσφαλμένα το ίδιο το Εφετείο κάμνει πολλαπλότητα».  Ζήτημα πολλαπλότητας δεν ηγέρθηκε με την έφεση και αναφέρει ο Αιτητής ότι «Είναι καθιερωμένο ότι το θέμα της πολλαπλότητας μπορεί να εγερθεί για πρώτη φορά στο ανώτατο δικαστικό σώμα που στην Κύπρο είναι το Ανώτατο Δικαστήριο».

 

    Στο «Τέταρτο Νομικό Θέμα» αναφέρεται ότι «δεν εξετάστηκε καθόλου το θέμα της παραπλάνησης στη βάση του άρθρου 39 (επιφύλαξη) ως ανωτέρω και της ελευθερίας του λόγου».   Αναφέρεται ακόμη ότι «δύο βασικά στοιχεία των λεπτομερειών του Κατηγορητηρίου δεν αποδείχθηκαν, πράγμα που οδήγησε τον Αιτητή να μην παρουσιάσει μαρτυρία και παράλληλα το Εφετείο παράλειψε να αποφασίσει κατά πόσο τούτο δυνατό να συνιστούσε παραβίαση της επιφύλαξης του άρθρου 39 της Ποινικής Δικονομίας και παραβίαση των δικαιωμάτων του Αιτητή για δίκαιη δίκη».  

 

    Στο «Πέμπτο Νομικό Θέμα» αναφέρεται ότι «Το Εφετείο παραβίασε το τεκμήριο της αθωότητας που καθιερώνει το Σύνταγμα Άρθρο 12(4) και η Ποινική Δικονομία Άρθρο 3Α και πληθώρα πάγιας Νομολογίας»

 

    Στο «Έκτο Νομικό Θέμα» αναφέρεται ότι «Το Εφετείο δεν προσδιορίζει σε ποια κατηγορία επιβλήθηκε πρόστιμο στον Αιτητή».

 

    Διαπιστώνουμε ότι κανένα νομικό θέμα δεν διατυπώνεται στην Αίτηση. 

 

    Η Αίτηση απορρίπτεται.

 

    €1.500 έξοδα της Αίτησης, πλέον Φ.Π.Α. αν υπάρχει, επιδικάζονται υπέρ του Καθ’ ου η Αίτηση και εναντίον του Αιτητή.

 

 

 

                                                               Χ. Μαλαχτός, Δ.

 

 

                                                               Ι. Ιωαννίδης, Δ.

 

 

                                                               Ε. Εφραίμ, Δ.