ΑΝΩΤΑΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΚΥΠΡΟΥ
ΔΕΥΤΕΡΟΒΑΘΜΙΑ ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑ
ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΕΦΕΣΗ ΑΡ. 189/2017
3 Δεκεμβρίου, 2025
[Γ.Ν. ΓΙΑΣΕΜΗΣ, Λ. ΔΗΜΗΤΡΙΑΔΟΥ-ΑΝΔΡΕΟΥ, Α. ΔΑΥΙΔ, Δ/ΣΤΕΣ]
DAVENTREE TRUSTEES LTD
Εφεσείουσας/Εναγομένης
ν.
HUSKY TRADING CO LIMITED
Εφεσίβλητης/Ενάγουσας
ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΕΦΕΣΗ ΑΡ. 190/2017
DAVENTREE TRUSTEES LTD
Εφεσείουσας/Εναγομένης
ν.
FRABRAN HOLDINGS CO LTD
Εφεσίβλητης/Ενάγουσας
--------------------------
Αίτηση ημερομηνίας 26.5.2023
Π. Ιωαννίδης μαζί με Σ. Γιορδαμλή, για Ιωαννίδης, Δημητρίου ΔΕΠΕ, για την εφεσείουσα/αιτήτρια
Ν. Κυπραίος με Ελ Κουντουρή (κα), για Λ. Παπαφιλίππου & Σία ΔΕΠΕ, για την εφεσίβλητη/καθ΄ης η αίτηση
---------------------------
Η απόφαση του Δικαστηρίου θα δοθεί από το Δικαστή Γ.Ν. Γιασεμή.
----------------------------
Α Π Ο Φ Α Σ Η
ΓΙΑΣΕΜΗΣ, Δ.: H ευπαίδευτη Πρόεδρος του Επαρχιακού Δικαστηρίου Λευκωσίας, στο πλαίσιο συνεκδίκασης των αγωγών 13792/2003 και 13842/2003, εξέδωσε απόφαση δικαιώνοντας την ενάγουσα εταιρεία στην κάθε μια από αυτές. Σημειώνεται πως, στην πρώτη αγωγή ανωτέρω, ενάγουσες ήταν αριθμός εταιρειών, όμως, τελικώς, αυτή προωθήθηκε μόνο για την πρώτη εταιρεία. Εν πάση περιπτώσει, η απαίτηση για κάθε μια από τις ενάγουσες στις δύο πιο πάνω αγωγές, εδραζόταν στην ιδιότητα τους ως δικαιούχων σε συγκεκριμένο καταπίστευμα, χαρακτηρισθέντος στην απόφαση ως «το Εμπίστευμα 1».
Με την έκθεση απαίτησης οι ενάγουσες ζητούσαν να τους δοθούν λεπτομέρειες αναφορικά με τα περιουσιακά στοιχεία του προαναφερθέντος Εμπιστεύματος, καθώς και ενός ακόμα Εμπιστεύματος χαρακτηρισθέντος από το Δικαστήριο ως «το Εμπίστευμα 2». Επίσης, απαιτούσαν να τους αποδοθεί το μερίδιο τους σε αυτά, θεωρώντας ότι ικανοποιούσαν την απαίτηση ότι έπρεπε να είναι νόμιμοι μέτοχοι συγκεκριμένης εταιρείας υπό την ονομασία Harvardskiy Prumyslovy Holdings A.S. (“HPH”). Το Δικαστήριο, με την απόφαση του δικαίωσε και τις δύο πιο πάνω ενάγουσες, όσον αφορά την απαίτηση κάθε μιας από αυτές και επεδίκασε προς όφελος τους συγκεκριμένα ποσά. Ειδικά, σε σχέση με την ενάγουσα στην αγωγή αρ. 13842/2003, επεδίκασε προς όφελος της το ποσό των US$5.514.756.- ή το ισάξιο σε ευρώ, πλέον νόμιμο τόκο και έξοδα. Αυτό, όπως, επίσης, προέβλεψε, ήταν πληρωτέο υπό συγκεκριμένες προϋποθέσεις οι οποίες προβλέποντο στο εν λόγω Εμπίστευμα.
Η εναγόμενη, ήτοι η εμπιστευματοδόχος, διαφωνώντας με την πιο πάνω απόφαση καταχώρισε την Πολιτική Έφεση αρ. 189/2017. Παρεμπιπτόντως, καταχώρισε και την Πολιτική Έφεση αρ. 190/2017 εναντίον της ενάγουσας στην αγωγή αρ. 13792/2003, υπέρ της οποίας το Δικαστήριο, επίσης, επεδίκασε συγκεκριμένο ποσό. Οι δύο πιο πάνω εφέσεις προορίζεται να συνεκδικαστούν.
Εκκρεμουσών των πιο πάνω εφέσεων, καταχωρίστηκε εκ μέρους της εφεσείουσας στην Πολιτική Έφεση 189/2017, καταπιστευματοδόχου των πιο πάνω Εμπιστευμάτων, η υπό εξέταση αίτηση. Με αυτήν, αιτείται την παραχώρηση άδειας από το Ανώτατο Δικαστήριο για την προσαγωγή στο πλαίσιο της έφεσης συγκεκριμένης μαρτυρίας, την ακόλουθη:
« Άδεια και/ή διαταγή του Δικαστηρίου με την οποία να επιτρέπεται στην Αιτήτρια-Εφεσείουσα να προσαγάγει στην διαδικασία της υπό τον ως άνω αριθμό και τίτλο Έφεση μαρτυρία και ειδικότερα:
(i) Την απόφαση του Δικαστηρίου της Πράγας ημερ. 10 Οκτωβρίου 2022 που κατέστη τελεσίδικη στις 17 Φεβρουαρίου 2023 στην υπόθεση 78Cm 43/2021-80, αντίγραφο της οποίας επισυνάπτεται στην ένορκη δήλωση προς υποστήριξη της παρούσας Αίτησης.
(ii) Την γνωμοδότηση του Τσέχου δικηγόρου Mgr. Petr Vacif ημερ. 23 Μαΐου 2023, ως προς την τελεσιδικία και αποτελεσματικότητα της ως άνω υπό Α απόφασης του Δικαστηρίου της Πράγας, αντίγραφο της οποίας επισυνάπτεται στην ένορκη δήλωση προς υποστήριξη της παρούσας Αίτησης.
(iii)Τη βεβαίωση του Τσέχου δικηγόρου Mgr. Michal Dolezal, ημερ. 25 Μαΐου 2023, ως προς την διαδικαστική εξέλιξη της δικαστικής διαδικασίας σε σχέση με την ως άνω υπό Α. απόφαση, αντίγραφο της οποίας επισυνάπτεται στην ένορκη δήλωση προς υποστήριξη της παρούσας Αίτησης.»
Η εφεσείουσα, στην υπό αναφορά έφεση, είχε ισχυριστεί, στην υπεράσπιση της στην πρωτόδικη διαδικασία ως εναγόμενη, ότι η εφεσίβλητη ήταν υπαίτια δόλου, απάτης και συνομωσίας που άσκησε με κάποιο Victor Kozeny, τη μητέρα του και άλλων συνεργατών του. Συνακόλουθα, πιθανόν να προκύπτει ότι, ειδικά, η εφεσίβλητη αλλά και οι υπόλοιποι, δεν είχαν αποκτήσει με νόμιμο τρόπο τις μετοχές τους στην ΗΡΗ, δικαιούχου του Εμπιστεύματος. Γνώριζε, βέβαια, ότι οι διαφορές τους είχαν αχθεί ενώπιον των Τσέχικων Δικαστηρίων, όμως δεν είχε εκδοθεί απόφαση, τότε, ακόμα, όταν η αγωγή στην οποία αφορούσε η έφεση εκδικαζόταν ενώπιον του Επαρχιακού Δικαστηρίου Λευκωσίας.
Προς υποστήριξη της πιο πάνω θέσης, αναφέρονται, σχετικά, στην ένορκη δήλωση που υποστηρίζει την αίτηση και τα ακόλουθα, στην παράγραφο 8, αυτής:
«Η Εφεσείουσα, κατά την πρωτόδικη διαδικασία, προσκόμισε μαρτυρία αναφορικά με τις σε γνώση της εκκρεμούσες δικαστικές διαδικασίες για απαιτήσεις εναντίον της Εφεσίβλητης ως και στις δόλιες και απατηλές ενέργειες του Victor Kozeny και συγκεκριμένα τις τελεσίδικες αποφάσεις των Τσεχικών Δικαστηρίων σε ποινική υπόθεση εναντίον του Victor Kozeny, αλλά δεν προσκόμισε άλλη μαρτυρία αναφορικά με τη βασιμότητα των εν λόγω απαιτήσεων περιλαμβανομένου του ισχυρισμού ότι η μετοχική συμμετοχή της Εφεσίβλητης στην ΗΡΗ δεν ήταν νόμιμη, καθώς, όχι μόνο τέτοια μαρτυρία δεν μπορούσε να ληφθεί για χρήση στην δίκη με την άσκηση εύλογης επιμέλειας αλλά και ούτε η Εφεσείουσα είχε locus standi ή/και εξουσία κάτω από το Εμπίστευμα να αναλάβει πρωτοβουλία δικαστικής επίλυσης της ιδιοκτησίας των μετοχών της Εφεσίβλητης ή οποιουδήποτε φερόμενου ως Δικαιούχου κάτω από το Εμπίστευμα.»
Από την πλευρά της η εφεσίβλητη, υποστήριξε ότι στην πραγματικότητα ό,τι προτείνονται με την αίτηση, προς κατάθεση ως μαρτυρία στο πλαίσιο της αίτησης, δεν αποτελούν «νέα γεγονότα» ή «νέα μαρτυρία», επικαλούμενη προς τούτο προγενέστερη απόφαση σε ποινική υπόθεση Τσέχικου Δικαστηρίου που εκδόθηκε το 2012. Τούτο, προκειμένου να καταδείξει ότι η εφεσείουσα γνώριζε για τις δικαστικές διαδικασίες εναντίον, ειδικά, του Victor Kozeny και το καταδικαστικό αποτέλεσμα τους.
Στις 25.4.2017, εκδόθηκε η τελική απόφαση του Επαρχιακού Δικαστηρίου Λευκωσίας στις προαναφερθείσες αγωγές. Με αυτή, επιδικάστηκε προς όφελος της εφεσίβλητης το προαναφερθέν ποσό, το οποίο θα μπορούσε να λάβει εφόσον ικανοποιούσε τους όρους που έθεσε το Δικαστήριο ότι τίθενται, σύμφωνα με το Εμπίστευμα. Αρκετά αργότερα, στις 10.10.2022, εκδόθηκε η απόφαση του Δικαστηρίου της Πράγας, η οποία κατέστη τελεσίδικη στις 17.2.2023. Το εν λόγω δικαστήριο, προφανώς, αποφάσισε ότι οι μέτοχοι της εφεσίβλητης εταιρείας, απέκτησαν τις μετοχές τους σε αυτή παράνομα και άρα το δικαίωμα τους σε διανομή από το Εμπίστευμα, ήταν αποτέλεσμα παρανομίας. Επισημαίνεται εκ μέρους της εφεσείουσας, αιτήτριας, συναφώς, η αναφορά του Δικαστηρίου στη σελίδα 71 της απόφασης του ότι, «στο σημείο αυτό κρίνεται σκόπιμο να λεχθεί πως τυχόν διαπίστωση περί ανάμειξης των εναγουσών σε εγκληματικές και παράνομες δραστηριότητες θα μπορούσε να αποτελέσει λόγο για απόρριψη της αίτησης διανομής ανεξαρτήτως του γεγονότος ότι κάτι τέτοιο δεν περιέχεται στα έγγραφα εμπιστεύματος.». Το Δικαστήριο πρόσθετα, παρατήρησε και το εξής, «δεν χωρεί αμφιβολία πως ο σκοπός ίδρυσης κάθε εμπιστεύματος συμπεριλαμβανομένων και των επίδικων δεν μπορεί να είναι η προαγωγή και παροχή οφέλους στο πρόσωπο το οποίο εμπλέκεται σε παράνομες δραστηριότητες:»
Είναι η θέση εκ μέρους της εμπιστευματοδόχου, δηλαδή της εφεσείουσας, ότι αυτή ακριβώς ήταν κατάληξη της απόφαση του Δικαστηρίου της Πράγας όπως κατέστη τελεσίδικη στις 17.2.2023. Από τη γνωμοδότηση δε, συγκεκριμένου δικηγόρου που ασκεί τη δικηγορία στη Τσεχία, εξηγείται πως κατά την πιο πάνω ημερομηνία η εν λόγω απόφαση έχει τελεσιδικίσει. Περαιτέρω, σε βεβαίωση που έχει ετοιμάσει, με ημερομηνία 25.5.2023, εξηγεί και την πορεία της δικαστικής διαδικασίας η οποία κατέληξε στην προαναφερθείσα απόφαση ημερομηνίας 17.2.2023.
Σύμφωνα με την Κυπριακή Νομολογία και δη την υπόθεση Αγαπίου ν. Δημοκρατίας (1989) 2 Α.Α.Δ. 396, στις σελίδες 398-399:
Η δευτεροβάθμια δικαιοδοσία του Ανωτάτου Δικαστηρίου έχει ως κύριο σκοπό την θεώρηση της ορθότητας της απόφασης και της ετυμηγορίας του πρωτόδικου δικαστηρίου. Ο ρόλος αυτός δύσκολα συμβιβάζεται με την λήψη και αξιολόγηση μαρτυρίας. Γι' αυτό μαρτυρία μπορεί να ληφθεί μόνον σε εξαιρετικές περιπτώσεις και κάτω από τις αυστηρές προϋποθέσεις που έχει καθορίσει η νομολογία. ...
... Η μαρτυρία της οποίας η προσαγωγή επιδιώκεται πρέπει να προσδιορίζεται με ακρίβεια η σύνοψη της ή όπου είναι δυνατό ολόκληρο το κείμενο της πρέπει να επισυνάπτεται στην αίτηση ώστε το Εφετείο να είναι σε θέση να εκτιμήσει προκαταρκτικά την σχετικότητα, αξιοπιστία και τις πιθανές επιπτώσεις της στο αποτέλεσμα.»
Το πιο πάνω απόσπασμα έτυχε της έγκρισης της Πλήρους Ολομέλειας του Ανωτάτου Δικαστηρίου στην υπόθεση Λοϊζίδης ν. Γενικού Εισαγγελέα (2014) 2 Α.Α.Δ. 89, στη σελίδα 94, ενώ εφαρμόστηκε και στις μεταγενέστερες υποθέσεις Karayiannis Brothers & Co Ltd v. Τράπεζας Κύπρου (2016) 1 Α.Α.Δ. 2139 και Λουκία Παυλίδου ν. Δημοκρατίας Αναθεωρητική Έφεση αρ. 50/2016, 18 Ιουλίου, 2019 (δεν είναι δημοσιευμένη).
Είναι προφανές ότι, η προτεινόμενη προς κατάθεση μαρτυρία ήταν σημαντική όσον αφορά την αντιδικία που έλαβε χώρα ενώπιον του Επαρχιακού Δικαστηρίου Λευκωσίας. Παρά δε το εξαιρετικό του μέτρου της κατάθεσης μαρτυρίας κατά την έφεση, εντούτοις, δικαιολογείται στην προκειμένη περίπτωση, έστω και στο στάδιο τούτο, δεδομένου ότι αυτή δεν ήταν διαθέσιμη όταν η υπόθεση εκδικαζόταν ενώπιον του πρωτόδικου Δικαστηρίου· προέκυψε συνεπεία της μεταγενέστερης απόφασης του Τσέχικου Δικαστηρίου. Το ίδιο το εκδικάσαν Δικαστήριο, μέσω των αποσπασμάτων που παρατίθενται πιο πάνω, αποφαίνεται ότι στην περίπτωση που διαπίστωνε ότι η εφεσίβλητη είχε ανάμειξη σε παράνομες δραστηριότητες, τυχόν να αποφάσιζε την απόρριψη της απαίτησης τους ώστε να μην ωφελούντο από τη διανομή των εσόδων του Εμπιστεύματος. Δεν διαπιστώνεται, τέλος, να δικαιολογείται η ένσταση εκ μέρους της καθ’ ης η αίτηση, εφεσίβλητης στη βάση ότι ήταν γνωστή στην εφεσείουσα η ενασχόληση κατά το 2012 των Τσέχικων Ποινικών Δικαστηρίων με τον Victor Kozeny. Οι αναφορές σχετίζονται με ποινικής φύσεως διαδικασίες που είχαν λάβει χώρα σε σχέση με το πιο πάνω πρόσωπο, μόνο.
Υπό το φως, λοιπόν, και της δήλωσης ανωτέρω του Δικαστηρίου, η προτεινόμενη για προσφορά μαρτυρία ικανοποιεί το κριτήριο της πιο πάνω νομολογίας και της πρόνοιας, σχετικά, Δ.35 κ.8[1] των ισχυόντων, τότε, Κανονισμών Πολιτικής Δικονομίας. Η ως άνω επιτραπείσα για κατάθεση μαρτυρία, να κατατεθεί σε συνεδρία του επιλαμβανόμενου της έφεσης Τμήματος του Ανωτάτου Δικαστηρίου.
Επομένως, η αίτηση επιτυγχάνει με έξοδα υπέρ των αιτητών και εναντίον των καθ΄ ων η αίτηση. Να υπολογιστούν από την Πρωτοκολλητή και να εγκριθούν από το Δικαστήριο. Να καταβληθούν δε, με το πέρας της έφεσης.
Γ.Ν. ΓΙΑΣΕΜΗΣ, Δ.
Λ. ΔΗΜΗΤΡΙΑΔΟΥ-ΑΝΔΡΕΟΥ, Δ.
Α. ΔΑΥΙΔ, Δ.
/γκ
[1] 8. The Court of Appeal shall have all the powers and duties as to amendment and otherwise of the Trial Court, together with full discretionary power to receive further evidence upon questions of fact, such evidence to be either by oral examination in Court, by affidavit, or by deposition taken before an examiner or commissioner.
cylaw.org: Από το ΚΙΝOΠ/CyLii για τον Παγκύπριο Δικηγορικό Σύλλογο