ΑΝΩΤΑΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΚΥΠΡΟΥ
ΔΕΥΤΕΡΟΒΑΘΜΙΑ ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑ
Πολιτική Έφεση Αρ. 330/2017
2 Δεκεμβρίου 2025
[ΜΑΛΑΧΤΟΣ, ΙΩΑΝΝΙΔΗΣ, ΕΦΡΑΙΜ, Δ/στές]
Αλέκα Π. Παπακόκκινου,
Εφεσείουσα,
ν.
1. Των Εναγομένων, διά του Κρις Παύλου ως Ειδικού Διαχειριστή της Cyprus Popular Bank Public Co LTD,
2. Του Πρωτοκολλητή του Επαρχιακού Δικαστηρίου Πάφου, Ματθαίου Αταλιώτη,
3. Της Μυράντας Χρυσάνθου, Υπαλλήλου του Δικαστηρίου Πάφου,
4. Του Κώστα Κωνσταντίνου, Δικηγόρου εκ Πάφου,
5. Του Δικηγορικού Γραφείου Κώστας Κωνσταντίνου εκ Πάφου,
6. Της Αναστασίας Κωνσταντίνου, Δικηγόρου εκ Πάφου, του Δικηγορικού Γραφείου του Κ. Κωνσταντίνου και/ή της Δικηγορικής Εταιρείας Κώστας Κωνσταντίνου και Σία ΔΕΠΕ εκ Πάφου,
7. Της Δικηγορικής Εταιρείας Κώστας Κωνσταντίνου και Σία ΔΕΠΕ εκ Πάφου,
8. Του Κώστα Κωνσταντίνου, ως Διευθυντή της Δικηγορικής Εταιρείας Κώστα Κωνσταντίνου και Σία ΔΕΠΕ, εκ Πάφου,
Εφεσίβλητων.
Αίτηση ημερ.26.4.2024 για τροποποίηση της Ειδοποίησης Έφεσης
Η Εφεσείουσα - Αιτήτρια εμφανίζεται αυτοπροσώπως.
Δ. Κκαΐλης για Α. Κορακίδου (κα) για Aristi Korakidou Makridou LLC, για τον Εφεσίβλητο 1-Καθ΄ου η Αίτηση 1.
Ν. Χατζηϊωάννου (κα) για Χάρης Καλογήρου & Σία ΔΕΠΕ, για τον Εφεσίβλητο 2-Καθ΄ου η Αίτηση 2.
Μ. Στρόππος για Ανδρέας Δημητριάδης & Σία ΔΕΠΕ, για την Εφεσίβλητη 3-Καθ΄ης η Αίτηση 3.
Ν. Χατζηϊωάννου (κα) για Ε. & Μ. Κωνσταντινίδου ΔΕΠΕ, για τους Εφεσίβλητους 4-8-Καθ΄ων η Αίτηση 4-8.
____________________
Η απόφαση του Δικαστηρίου είναι ομόφωνη και θα δοθεί από τον Μαλαχτό, Δ.
____________________
Α Π Ο Φ Α Σ Η
ΜΑΛΑΧΤΟΣ, Δ.: Η αγωγή, στο πλαίσιο της οποίας εκδόθηκε η προσβαλλόμενη με την έφεση απόφαση, αφορούσε αποζημιώσεις για την απώλεια ενός ατμολέβητα ιδιοκτησίας του αποβιώσαντα Παναγιώτη Παπακόκκινου, πατέρα της Βερεγγάριας και της Αλέκας Παπακόκκινου. Η αγωγή είχε καταχωριστεί από τις θυγατέρες του αποβιώσαντα ως διαχειρίστριες της περιουσίας του, αλλά και υπό την προσωπική τους ιδιότητα «δυνάμει κληρονομιάς και/ή κληρονομικού δικαιώματος από τον αποβιώσαντα πατέρα των». Στρεφόταν εναντίον της Μαρφίν Λαϊκή Τράπεζα Δημόσια Εταιρεία Λτδ. Δικηγόρος των Εναγόντων ήταν η ίδια η Ενάγουσα 3, η οποία είναι δικηγόρος.
Η αγωγή απερρίφθη την 13.1.2014 λόγω παράλειψης συνέχισης της διαδικασίας και καταχωρίστηκε στις 7.9.2016 αίτηση για την επαναφορά της, η οποία όμως απορρίφθηκε από το πρωτόδικο Δικαστήριο στις 7.7.2017. Είναι αυτή η απόφαση που προσβάλλεται με την παρούσα έφεση.
Η Βερεγγάρια Παπακόκκινου δεν ήταν στη ζωή όταν καταχωρείτο η αίτηση επαναφοράς. Αναφέρεται ότι απεβίωσε στις 15.12.2014 και στις 13.5.2015 η Ενάγουσα 3 διορίστηκε διαχειρίστρια της περιουσίας της. Ωστόσο, το όνομα της αποβιωσάσης ως Ενάγουσα 2 παρέμεινε στον τίτλο της αγωγής, ενώ συνέχιζε να αναφέρεται και ως διαχειρίστρια της περιουσίας του αποβιώσαντα πατέρα της, ως Ενάγουσες 1 μαζί με την αδελφή της. H αίτηση επαναφοράς καταχωρίστηκε από την Ενάγουσα 3. Αναφερόταν σε αυτή: «Αίτηση δια κλήσεως υπό Αλέκας Π. Παπακόκκινου Εναγούσης – Αιτήτριας υπό τις διάφορες ιδιότητες της, στον τίτλο και ως διαχειρίστρια της περιουσίας της Βερεγγάριας Π. Παπακόκκινου, αιτήτριας». Την αίτηση υπέγραψε ως: «Αλέκα Π. Παπακόκκινου Δικηγόρος Προσωπικά Ενάγουσα 3 και Συνενάγουσα 1 και Διαχειρίστρια της περιουσίας της Βερεγγάριας Π. Παπακόκκινου».
Το πρωτόδικο Δικαστήριο είχε σχετικά αναφέρει στην απόφαση του ότι: «Η παρούσα αίτηση υποβάλλεται από την αιτήτρια η οποία είναι η ενάγουσα αρ.3 και με βάση τα όσα παραθέτει έχει συμφέρον και επί της περιουσίας των υπόλοιπων εναγόντων με μοναδικό σκοπό την επαναφορά της αγωγής τους. Σε περίπτωση που αυτό γίνει, τότε θα πρέπει να προβεί στα κατάλληλα διαβήματα με σκοπό την αντικατάσταση των διαδίκων για να μπορεί να προωθηθεί η αγωγή. Προτού γίνει αυτό όμως δεν θα μπορούσε να προβεί σε ένα τέτοιο διάβημα». Σε κάθε περίπτωση, είναι ξεκάθαρο ότι η αίτηση επαναφοράς είχε καταχωριστεί και προωθηθεί από την Εναγόμενη 3 και μόνο.
Ο Εφεσίβλητος 1 είναι ο διαχειριστής της Τράπεζας, όπως στη συνέχεια αυτή μετονομάστηκε. Οι υπόλοιποι, είχαν, χωρίς άδεια από το Δικαστήριο, «συνενωθεί» από την Ενάγουσα 3 ως Καθ’ ων η Αίτηση στην αίτηση επαναφοράς και κατέληξαν Εφεσίβλητοι 2-8, χωρίς να έχουν την παραμικρή σχέση με την ουσία της αξίωσης στην αγωγή. Πρόκειται για τον Πρωτοκολλητή και μία υπάλληλο του Επαρχιακού Δικαστηρίου Πάφου, δικηγόρους και δικηγορική εταιρεία. Τους αποδίδονταν ευθύνες στη διαδικασία που οδήγησε στην απόρριψη της αγωγής και, με την αίτηση, «αξιώνονταν» εναντίον τους αποζημιώσεις ίσες με το ύψος της απαίτησης στην αγωγή. Το πρωτόδικο Δικαστήριο έκρινε ότι θα μπορούσε να εξετάσει την αίτηση επαναφοράς και εναντίον τους. Τελικά το πρωτόδικο Δικαστήριο απέρριψε την αίτηση επαναφοράς για λόγους που, σε κάθε περίπτωση, θα έχουμε την ευκαιρία να εξετάσουμε κατά την εκδίκαση της έφεσης.
Και η παρούσα έφεση καταχωρίστηκε από την Ενάγουσα 3 και μόνο. Στην Ειδοποίηση Έφεσης αναφέρονταν τα εξής: «Εστώ εις γνώσιν υμών ότι ο Ενάγουσα – αιτήτρια 3 δια της παρούσης εφεσιβάλλει την απόφασιν (ή διαταγήν) την δοθείσαν εν τη άνω Αιτήση …». Τα σημειωμένα με έμφαση συμπληρώθηκαν στο σχετικό, προβλεπόμενο στους Θεσμούς Πολιτικής Δικονομίας, Τύπο Νο.28. Η Ειδοποίηση Έφεσης είναι υπογραμμένη από την Αλέκα Παπακόκκινου ως: «Εφεσείουσα, αιτήτρια, ενάγουσα και δικηγόρος».
Με την ενώπιον μας Αίτηση, η οποία περιλαμβάνει διάφορα αιτητικά, επιδιώκεται να τροποποιηθεί ο τίτλος της έφεσης ώστε να παρουσιάζονται ως Εφεσείοντες, η «1. Αλέκα Π. Παπακόκκινου τόσο ως διαχειρίστρια της περιουσίας του Παναγιώτη Παπακόκκινου προσωπικά ως διαχειρίστρια όσο και ως διαχειρίστρια εις αντικατάσταση της συνδιαχειρίστριας Βερεγγάριας Π. Παπακόκκινου που απεβίωσε την 15/12/14, 2. Αλέκα Π. Παπακόκκινου ως διαχειρίστρια της περιουσίας της Βερεγγάριας Π. Παπακόκκινου και εκτελεστής της διαθήκης της δυνάμει διαταγής του Δικαστηρίου, 3. Αλέκα Π. Παπακόκκινου». Η Αίτηση είναι υπογραμμένη από την Αλέκα Παπακόκκινου ως: «Δικηγόρος Εναγουσών Εφεσειουσών και Αιτητριών 1, 2, 3 διάδικος Ενάγουσα 1, 2, 3 Εφεσείουσα 1, 2, 3 και Αιτήτρια 1, 2, 3».
Αντιφατική με το αίτημα, είναι η θέση της Αιτήτριας ότι η Πρωτοκολλητής του Ανωτάτου Δικαστηρίου αυθαίρετα επενέβη στον τίτλο της έφεσης, διαγράφοντας τις Ενάγουσες 1 και την Ενάγουσα 2, ώστε να παρουσιάζεται ως εφεσείουσα μόνο η Αλέκα Π. Παπακόκκινου που ήταν η Ενάγουσα 3.
Σε κάθε ειδοποίηση έφεσης, αναφέρεται ο τίτλος της πρωτόδικης διαδικασίας από την οποία προκύπτει η εφεσιβαλλόμενη απόφαση (Τύπος Νο.28, των Θεσμών Πολιτικής Δικονομίας, βλ. Subsidiary Legislation of Cyprus, Vol.II, σελ.256). Έτσι και στην παρούσα αναφερόταν ο αριθμός της αγωγής και τα μέρη. Ενάγοντες ήταν οι (1) Βερεγγάρια Π. Παπακόκκινου και Αλέκα Π. Παπακόκκινου ως διαχειρίστριες της περιουσίας του Παναγιώτη Γ. Παπακόκκινου, (2) Βερεγγάρια Π. Παπακόκκινου και (3) Αλέκα Π. Παπακόκκινου. Όμως ο τίτλος της έφεσης καθορίζεται από τα μέρη στην έφεση. Τον εφεσείοντα ή τους εφεσείοντες και τον εφεσίβλητο ή τους εφεσίβλητους. Ορθά στην ειδοποίηση που είχε αποσταλεί για τον ορισμό της έφεσης, αναφερόταν ως εφεσείουσα μόνο η Αλέκα Π. Παπακόκκινου αφού, ως ελέχθη, μόνο αυτή προσβάλλει με την έφεση την πρωτόδικη απόφαση.
Όλοι οι Εφεσίβλητοι – Καθ’ ων η Αίτηση έχουν ένσταση στην Αίτηση.
Τα ουσιώδη διαδικαστικά γεγονότα, σε σχέση με την ενώπιον μας Αίτηση συνοψίζονται ως ακολούθως. Η περιουσία του Παναγιώτη Παπακόκκινου δια των διαχειριστριών θυγατέρων του και οι ίδιες οι θυγατέρες του προσωπικά, Ενάγουσες 1-3, με αγωγή αξίωναν αποζημιώσεις από την Εναγόμενη τράπεζα. Η αγωγή απορρίφθηκε λόγω μη προώθησης της. Από τις τρείς Ενάγουσες μόνο η Ενάγουσα 3 καταχώρησε αίτηση για την επαναφορά της αγωγής. Η περιουσία του αποβιώσαντα Παναγιώτη Παπακόκκινου και η περιουσία της αποβιωσάσης Βερεγγάριας Π. Παπακόκκινου δεν αιτήθηκαν την επαναφορά της. Εφόσον δεν ήταν αιτήτριες στην αίτηση επαναφοράς, όταν αυτή απορρίφθηκε, δεν καταχώρισαν ούτε έφεση κατά της απόφασης απόρριψης της αίτησης επαναφοράς. Έφεση καταχώρισε μόνο η Ενάγουσα 3.
Αίτημα για προσθήκη εφεσείοντα, εξετάζεται στη βάση των ιδίων αρχών κάτω από τις οποίες εξετάζεται αίτημα για παράταση του χρόνου για την καταχώριση έφεσης. Η μόνη επιπλέον παράμετρος που, ανάλογα με την περίπτωση, μπορεί να συνυπολογιστεί είναι ότι, στην πρώτη περίπτωση υφίσταται έφεση από άλλο διάδικο. Η διακριτική ευχέρεια του Δικαστηρίου να παρατείνει την προθεσμία δεν υπόκειται σε περιορισμούς. Εξετάζεται η συμπεριφορά του αιτητή και μπορεί να δοθεί παράταση νοουμένου ότι δεν διαπιστώνεται άλλος ανατρεπτικός παράγοντας για την απονομή της δικαιοσύνης (Βούρια ν. Δασκάλου (1993) 1 Α.Α.Δ. 808, 810). Αποκλειστικός οδηγός για την άσκηση της διακριτικής ευχέρειας του Δικαστηρίου είναι τα συμφέροντα της δικαιοσύνης. Όσο μικρότερο είναι το χρονικό διάστημα που διαρρέει μεταξύ της εκπνοής της προθεσμίας και της κίνησης του μηχανισμού για παράταση, ανάλογα μεγαλύτερη είναι και η πιθανότητα αποδοχής του αιτήματος (Χόππη ν. Παναγή (1993) 1 Α.Α.Δ. 140, 143).
Ακόμη και αν ήταν δυνατό να προσπεράσουμε τα χρονικά δεδομένα, που εν προκειμένω θα συνιστούσαν ανασταλτικό παράγοντα για την έγκριση του αιτήματος, δεσπόζον και καθοριστικό θα παρέμενε το γεγονός ότι ούτε η περιουσία του αποβιώσαντα Παναγιώτη Παπακόκκινου, ούτε η περιουσία της αποβιωσάσης Βερεγγάριας Παπακόκκινου επεδίωξε πρωτόδικα την επαναφορά της αγωγής. Τυχόν έγκριση του αιτήματος και προσθήκης τους ως εφεσείουσες, θα σήμαινε ότι, θα είχαν τη δυνατότητα να επιτύχουν κατ’ έφεση θεραπεία, την οποία δεν είχαν καν διεκδικήσει ενώπιον του πρωτόδικου Δικαστηρίου.
Η Αίτηση απορρίπτεται.
Τα έξοδα της Αίτησης όπως θα υπολογιστούν από τον Πρωτοκολλητή και θα εγκριθούν από το Δικαστήριο, πλέον Φ.Π.Α. όπου υπάρχει, επιδικάζονται υπέρ των Εφεσίβλητων και εναντίον της Εφεσείουσας. Ο Εφεσίβλητος 1, ο Εφεσίβλητος 2, η Εφεσίβλητη 3 και οι Εφεσίβλητοι 4-8, που είχαν ξεχωριστή εκπροσώπηση, δικαιούνται σε ξεχωριστά σετ εξόδων.
Χ. Μαλαχτός, Δ.
Ι. Ιωαννίδης, Δ.
Ε. Εφραίμ, Δ.
cylaw.org: Από το ΚΙΝOΠ/CyLii για τον Παγκύπριο Δικηγορικό Σύλλογο