ΔΙΟΙΚΗΤΙΚΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ
Υπόθεση Αρ. 971/2024(Κ)
31 Ιανουαρίου, 2025
[ΧΡΙΣΤΟΔΟΥΛΟΥ, ΔΔΔ.]
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΟ ΑΡΘΡΟ 146 ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ
A. K. B., από τo Ιράν
Αιτητής,
v.
Κυπριακής Δημοκρατίας, μέσω
Διευθύντριας Αρχείου Πληθυσμού και Μετανάστευσης στη βάσει διά νόμου εκχώρησης εξουσιών του Υφυπουργού Μετανάστευσης και Διεθνούς Προστασίας παρά τω Προέδρω
Καθ' ων η Αίτηση
Ν. Χαραλαμπίδου (κα) για ΝΙΚΟΛΕΤΤΑ ΧΑΡΑΛΑΜΠΙΔΟΥ Δ.Ε.Π.Ε., δικηγόροι για τον Αιτητή.
Θ. Παπανικολάου (κα), Δικηγόρος της Δημοκρατίας, για Γενικό Εισαγγελέα της Δημοκρατίας, δικηγόρο για τους Καθ' ων η Αίτηση.
___________________
ΕΝΔΙΑΜΕΣΗ ΑΠΟΦΑΣΗ ΣΤΗΝ ΑΙΤΗΣΗ ΗΜΕΡΟΜΗΝΙΑΣ 8.08.2024
ΧΡΙΣΤΟΔΟΥΛΟΥ, ΔΔΔ.: Ο Αιτητής με την παρούσα προσφυγή στρέφεται κατά της απόφασης των Καθ’ ων η Αίτηση ημερομηνίας 15/07/2024 η οποία αφορούσε την κήρυξη του ως απαγορευμένου μετανάστη, δυνάμει του άρθρου 6(1)(ζ) και (κ) του Περί Αλλοδαπών και Μετανάστευσης Νόμου, Κεφ. 105, κατά του διατάγματος απέλασης του αιτητή και απαγόρευσης εισόδου για περίοδο πέντε ετών και κατά του διατάγματος κράτησης του μέχρις ότου απελαθεί, τα οποία διατάγματα εκδόθηκαν επίσης στις 15/07/2024.
Μετά από ενδιάμεση αίτηση του Αιτητή έχει εκδοθεί μονομερώς στις 18/07/2024 διάταγμα αναστολής της απέλασης του Αιτητή μέχρι την αποπεράτωση της υπόθεσης, το οποίο δεδομένης μη ένστασης εκ μέρους των Καθ' ων η Αίτηση έχει οριστικοποιηθεί με την ενδιάμεση απόφαση στις 10/12/2024, ενώ διάταγμα αναστολής της κράτησης του Αιτητή, μέσω της ίδιας ενδιάμεσης απόφασης, έχει απορριφθεί.
Μέσα στα πλαίσια της προσφυγής, ο Αιτητής προχώρησε και στην καταχώρηση της επίδικης ενδιάμεσης αίτησης ημερομηνίας 8/08/2024, με την οποία ζητά «άδεια για προσαγωγή μαρτυρίας που παρατίθεται στην προτεινόμενη ένορκη δήλωση του Αιτητή και τα τεκμήρια που επισυνάπτονται σε αυτή, η οποία παρατίθεται ως Παράρτημα 1 στην ένορκη δήλωση που συνοδεύει την παρούσα αίτηση»
Ως προκύπτει από τo περιεχόμενο των διοικητικών φακέλων οι οποίοι έχουν κατατεθεί στο Δικαστήριο, τα σχετικά έγγραφα που συνοδεύουν την Ένσταση με ημερομηνία 29/7/2024 στην κυρίως υπόθεση, και κυρίως την απόφαση του Ανωτάτου Δικαστηρίου ημερομηνίας 21/06/2024 στην Πολιτική Αίτηση Αρ. 88/2024 (ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΗΝ ΑΙΤΗΣΗ ΤΟΥ ALI KHALEDI BATRASHI ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΚΔΟΣΗ ΕΝΤΑΛΜΑΤΟΣ HABES CORPUS), τα σχετικά με την παρούσα γεγονότα έχουν ως ακολούθως.
1. Ο Αιτητής, υπήκοος του Ιράν με ημερομηνία γεννήσεως 12/06/1985, αφίχθηκε παράνομα στη Δημοκρατία όπου μαζί με τη πρώην σύζυγο του Aχχχ Sχχχχχ, υπέβαλαν στις 25/10/2007 αίτημα στην Κυπριακή Δημοκρατία για παροχή σ’ αυτούς καθεστώτος διεθνούς προστασίας.
2. Ο Αιτητής είναι πατέρας δύο παιδιών, της Mχχχχ Kχχχχ Bχχχχχ η οποία γεννήθηκε στις 14/10/2007 και της Hχχχχ Kχχχχχ Bχχχχ η οποία γεννήθηκε στις 31/10/2008, σήμερα μαθητριών στην Α’ Λυκείου. Και οι δύο έχουν άδεια διαμονής με το καθεστώς του αναγνωρισμένου πρόσφυγα, ενώ ο Αιτητής δυνάμει Διατάγματος του Οικογενειακού Δικαστηρίου έχει την αποκλειστική γονική τους μέριμνα. Η Mχχχχ είναι παιδί με πολλαπλές αναπηρίες και αντιμετωπίζει σοβαρά προβλήματα υγείας για τα οποία νοσηλεύτηκε επίσης στο Λονδίνο μέσω προγράμματος αποστολής ασθενών στο εξωτερικό από το Υπουργείο Υγείας. Συγκεκριμένα, παρουσιάζει αναπηρία και μετακινείται με τη χρήση αναπηρικού αμαξιδίου. Παρουσιάζει υδροκεφαλία και παραπληγία και παρακολουθείται από το Παιδονευρολογικό Ινστιτούτο Κύπρου και από το Παιδονεφρολογικό Τμήμα του Μακάρειου Νοσοκομείου. Σχετικό είναι το Σημείωμα της Λειτουργού Μετανάστευσης προς την Διευθύντρια Αρχείου Πληθυσμού και Μετανάστευσης ημερ. 18/6/2024, το οποίο επισυνάπτεται ως Τεκμήριο 32 στην Ένσταση των Καθ’ ων η Αίτηση.
3. Στις 11/6/2009 η Υπηρεσία Ασύλου απέρριψε την αίτηση ασύλου που υπέβαλε ο Αιτητής με την πρώην σύζυγο του.
4. Την 1/7/2009 ο Αιτητής και η πρώην σύζυγος του καταχώρισαν διοικητική προσφυγή κατά της απορριπτικής απόφασης της Υπηρεσίας Ασύλου στην Αναθεωρητική Αρχή Προσφύγων, η οποία απορρίφθηκε στις 27/5/2011.
5. Ακολούθως, στις 22/7/2011, η απόφαση της Αναθεωρητικής Αρχής Προσφύγων, ημερ. 27/5/2011, κοινοποιήθηκε στον Αιτητή και την πρώην σύζυγό του.
6. Στις 19/8/2011 τα στοιχεία του Αιτητή καταχωρήθηκαν στον κατάλογο αναζητούμενων προσώπων του Αρχηγείου της Αστυνομίας.
7. Την 1/9/2011 ο Αιτητής και η πρώην σύζυγος του υπέβαλαν αίτηση για επανάνοιγμα του φακέλου τους και επανεξέτασης του αιτήματος τους για παραχώρηση διεθνούς προστασίας στην Αναθεωρητική Αρχή Προσφύγων. Στις 14/9/2011 η Αναθεωρητική Αρχή Προσφύγων αποφάσισε να παραχωρήσει στον Αιτητή, την πρώην σύζυγο του και τη θυγατέρα τους καθεστώς προσωρινής διαμονής για ανθρωπιστικούς λόγους, για περίοδο έξι μηνών, ήτοι μέχρι τις 14/3/2012.
8. Στις 18/10/2011 το Τμήμα Αρχείου Πληθυσμού και Μετανάστευσης εξέδωσε ειδική άδεια παραμονής στον Αιτητή για ανθρωπιστικούς λόγους μέχρι και τις 14/3/2012.
9. Στις 13/3/2012 η Αναθεωρητική Αρχή Προσφύγων αποφάσισε την ανανέωση της άδειας προσωρινής διαμονής του Αιτητή και των μελών της οικογένειας του για ανθρωπιστικούς λόγους.
10. Στις 30/7/2012 το Τμήμα Αρχείου Πληθυσμού και Μετανάστευσης εξέδωσε ειδική άδεια παραμονής στον Αιτητή, για ανθρωπιστικούς λόγους, μέχρι και τις 31/12/2012.
11. Στις 2/12/2012 τα στοιχεία του Αιτητή καταχωρήθηκαν στον κατάλογο αναζητούμενων προσώπων, καθότι εναντίον του εκδόθηκε ένταλμα σύλληψης για αδίκημα που τελέστηκε στις 24/11/2012 στη Λεμεσό.
12. Στις 5/12/2012 ο Αιτητής προσήλθε για διαβατηριακό έλεγχο (αφίξεων) στον Αερολιμένα Λάρνακας και διαπιστώθηκε ότι τα στοιχεία του βρίσκονται εντός του ευρετηρίου αναζητούμενων προσώπων. Στη συνέχεια ο Αιτητής συνελήφθη.
13. Στις 15/1/2013 η Αναθεωρητική Αρχή Προσφύγων αποφάσισε την ανανέωση της άδειας προσωρινής διαμονής του Αιτητή και των μελών της οικογένειας του, για ανθρωπιστικούς λόγους, μέχρι και τις 31/12/2013.
14. Στις 26/5/2014 το Τμήμα Αρχείου Πληθυσμού και Μετανάστευσης εξέδωσε ειδική άδεια παραμονής στον Αιτητή για ανθρωπιστικούς λόγους, μέχρι και τις 31/12/2014.
15. Στις 2/7/2014 το Οικογενειακό Δικαστήριο Λεμεσού εξέδωσε διαζύγιο για τη λύση του γάμου του Αιτητή με την κα Aχχχχ Sχχχχχχχ.
16. Στις 26/9/2014 ο Αιτητής τέλεσε πολιτικό γάμο με την κα Lχχχχ Nχχχχχχ Bχχχχχχχ, επίσης υπήκοο του Ιράν, η οποία είναι αναγνωρισμένη πρόσφυγας από τις 23/6/2004.
17. Στις 20/1/2015, ο Αιτητής εξασφάλισε άδεια προσωρινής διαμονής στη Δημοκρατία, ως εξαρτώμενο πρόσωπο αναγνωρισμένου πρόσφυγα, με ισχύ μέχρι την 1/7/2017.
18. Στις 2/6/2015 το Οικογενειακό Δικαστήριο Λεμεσού εξέδωσε διάταγμα με το οποίο ανατέθηκε στον Αιτητή η γονική μέριμνα των ανήλικων τέκνων του.
19. Στις 12/10/2016 ο Λειτουργός του Τμήματος ενημέρωσε με επιστολή τον Αιτητή ότι τα στοιχεία του αφαιρέθηκαν από τον κατάλογο αναζητούμενων προσώπων.
20. Στις 25/11/2016, η ΥΑΜ απέστειλε σχετική επιστολή σύμφωνα με την οποία αναφέρετο ότι εξετάζετο εναντίον του Αιτητή ποινική υπόθεση από τον Αστυνομικό Σταθμό Αγίου Ιωάννη για το αδίκημα της παράνομης απασχόλησης, αδίκημα που διαπράχθηκε στις 11/11/2016 στη Λεμεσό.
21. Στις 10/1/2018 ο Αιτητής εξασφάλισε άδεια προσωρινής διαμονής στη Δημοκρατία, ως σύζυγος αναγνωρισμένου πρόσφυγα, με ισχύ μέχρι τις 10/1/2021.
22. Επιπρόσθετα, στις 16/6/2021, ο Αιτητής εξασφάλισε άδεια προσωρινής διαμονής στη Δημοκρατία, ως αναγνωρισμένος πρόσφυγας, με ισχύ μέχρι τις 16/6/2024.
23. Στις 13/1/2022 το Τμήμα Αρχείου Πληθυσμού και Μετανάστευσης εξέδωσε ταξιδιωτικό έγγραφο στον Αιτητή με ισχύ μέχρι τις 13/1/2027.
24. Στις 4/11/2023, ο Αιτητής συνελήφθη δυνάμει δικαστικού εντάλματος σύλληψης για σκοπούς διερεύνησης ποινικής υπόθεσης αναφορικά με τη διάπραξη αδικημάτων που αφορούσαν, μεταξύ άλλων, συνωμοσία προς διάπραξη κακουργήματος κατά παράβαση του Άρθρου 371 του Ποινικού Κώδικα, Κεφ. 154, συμμετοχή σε εγκληματική οργάνωση κατά παράβαση του Άρθρου 63Α του Κεφ. 154, συμμετοχή και αποδοχή διάπραξης εγκλημάτων κατά παράβαση του Άρθρου 63Β του Κεφ. 154.
25. Στις 19/11/2023 εκδόθηκε εναντίον του Αιτητή Διάταγμα Απέλασης δυνάμει του Άρθρου 29 του περί Προσφύγων Νόμου και του Άρθρου 14 του περί Αλλοδαπών και Μετανάστευσης Νόμου.
26. Στις 14/12/2023 το Τμήμα Αρχείου Πληθυσμού και Μετανάστευσης αποφάσισε την ακύρωση της άδειας διαμονής του Αιτητή και του ταξιδιωτικού εγγράφου που του χορηγήθηκαν στη βάση αναγνώρισης του καθεστώτος αναγνωρισμένου πρόσφυγα.
27. Στις 20/12/2023 η Διευθύντρια του Τμήματος Αρχείου Πληθυσμού και Μετανάστευσης εξέδωσε εκ νέου Διατάγματα Κράτησης και Απέλασης του Αιτητή δυνάμει των παραγράφων (ζ) και (κ) του εδαφίου (1) του Άρθρου 6 και του Άρθρου 14 του περί Αλλοδαπών και Μετανάστευσης Νόμου, αφού προηγουμένως ακύρωσε στις 20/12/2023 τα Διατάγματα Κράτησης και Απέλασης, ημερ. 19/11/2023.
28. Στις 29/12/2023 ο Αιτητής καταχώρισε την υπ' αρ. 2183/2023 Προσφυγή στο Διοικητικό Δικαστήριο κατά της Απόφασης ημερ. 20/12/2023, η οποία αφορούσε την κήρυξη του ως απαγορευμένου μετανάστη, καθώς και των νέων Διαταγμάτων Απέλασης και Κράτησης ιδίας ημερομηνίας που εκδόθηκαν εναντίον του.
29. Στις 6/2/2024 το παρόν Δικαστήριο εξέδωσε Απόφαση στην Προσφυγή με αρ. 2183/2023 με την οποία η Προσφυγή του Αιτητή απερρίφθη στις 6/2/2024. Εναντίον της εν λόγω Απόφασης ασκήθηκε η Έφεση υπ' αρ. 11/2024 η οποία εκκρεμεί.
30. Στις 29/4/2024 η Υπηρεσία Αλλοδαπών και Μετανάστευσης με επιστολή της ενημερώνει το Γενικό Διευθυντή του Υπουργείου Εσωτερικών για τις ενέργειες που λαμβάνουν χώρα και τις διαδικασίες που ακολουθούνται σε σχέση με την απέλαση κρατουμένων, μεταξύ των οποίων και ο Αιτητής. Στην εν λόγω επιστολή επισυνάπτεται κατάσταση η οποία αφορά τον Αιτητή και στην οποία καταγράφεται ότι γίνονται προσπάθειες για εντοπισμό του διαβατηρίου του Αιτητή.
31. Στην απόφαση του Ανωτάτου Δικαστηρίου ημερ. 21/06/2024 στην Πολιτική Αίτηση Αρ. 88/2024, καταγράφεται ότι με συμπληρωματική ένορκη δήλωση των Καθ'ων η Αίτηση, αναφέρθηκε στο Δικαστήριο ότι στις 14/6/2024 οι προσπάθειες για εντοπισμό του διαβατηρίου του Αιτητή είχαν καρποφορήσει, εφόσον το διαβατήριο του, το οποίο είχε εκδοθεί από τις Ιρανικές Αρχές στις 2/11/2021 με ισχύ μέχρι τις 2/11/2026, είχε εντοπιστεί. Ακολούθως με συμπληρωματική ένορκη δήλωση και από μέρους του Αιτητή, αναφέρθηκε ότι αυτό που είχε εντοπιστεί δεν ήταν το πρωτότυπο διαβατήριο του Αιτητή, αλλά απλό αντίγραφο το οποίο, όπως προβλήθηκε, θα πρέπει να ήταν στην κατοχή των Καθ'ων η Αίτηση εξ αρχής όταν είχαν προβεί σε έρευνες στο σπίτι και στο όχημα του επτά μήνες ενωρίτερα.
32. Μετά την καταχώρηση εκ μέρους του Αιτητή της Πολιτικής Αίτησης Αρ. 88/2024, επτά μήνες μετά τη σύλληψη του και χωρίς να λαμβάνεται καμία ενέργεια για απέλαση του, ενώ ούτε ποινική υπόθεση καταχωρίστηκε τελικά εναντίον του, το Ανώτατο Δικαστήριο στις 21/06/2024 διέταξε την απελευθέρωση του Αιτητή, σημειώνοντας στην απόφαση του τα ακόλουθα:
«Στην υπό συζήτηση περίπτωση διαπιστώνεται απουσία οποιασδήποτε μαρτυρίας ότι η κράτηση του Αιτητή έτυχε οποιασδήποτε επανεξέτασης με βάση τα διαλαμβανόμενα στο Άρθρο 18ΠΣΤ, ήτοι ανά δίμηνο. Το μόνο που έχει τεθεί ενώπιον του Δικαστηρίου είναι μια επιστολή ημερ. 29/4/2024 από την ΥΑΜ με την οποία ο Διευθυντής του Τμήματος Αρχείου Πληθυσμού και Μετανάστευσης ενημερώνεται γενικά για διάφορα πρόσωπα τα οποία κρατούνται στο Χώρο Κράτησης Απαγορευμένων Μεταναστών πέραν των δύο μηνών μέχρι τις 30/4/2024, για σκοπούς ενημέρωσης και βοήθειας στην επανεξέταση της κράτησης τους και στη λήψη απόφασης στο πλαίσιο των αρμοδιοτήτων του Διευθυντή, μεταξύ άλλων και του Άρθρου 18ΠΣΤ του Κεφ. 105 (Τεκμήριο 32 στην Ένορκη Δήλωσης της Ένστασης). Ούτε υπήρξε οποιαδήποτε μαρτυρία ότι η κράτηση του Αιτητή μετά την εκπνοή των έξι μηνών από το αρχικό Διάταγμα ημερ. 19/11/2023, έχει παραταθεί από τον Υπουργό. Δεδομένης της μη προσκόμισης οποιασδήποτε μαρτυρίας τόσο σε σχέση με την επανεξέταση από τον Υπουργό του Διατάγματος Κράτησης ανά δίμηνο, όσο και σε σχέση με απόφαση για παράταση μετά την εκπνοή των έξι μηνών, αναμφίβολα προκύπτει παραβίαση των επιτακτικών προνοιών του Άρθρου 18ΠΣΤ του Κεφ. 105. Πέραν αυτού ουδεμία ουσιαστική μαρτυρία τέθηκε ως προς τις ενέργειες που έγιναν προς επίτευξη του επιδιωκόμενου σκοπού της απέλασης. Κατ' ακρίβειαν ουδέν συγκεκριμένο αναφέρεται ως προς ενέργειες που η διοίκηση έκαμε για την προετοιμασία επιστροφής και την απομάκρυνση του Αιτητή στο πλαίσιο της δικής της υποχρέωσης να εξελίσσει και να εκτελεί τη διαδικασία απομάκρυνσης «με τη δέουσα επιμέλεια» (Άρθρο 18ΠΣΤ(1) του Νόμου). Η απλή αναφορά ότι γίνονταν προσπάθειες για εντοπισμό του διαβατηρίου του δεν επαρκεί, εφόσον δεν αποκαλύπτεται τι διαβήματα είχαν εν τω μεταξύ λάβει χώρα προς υλοποίηση του επιδιωκόμενου σκοπού της απέλασης.»
33. Στις 18/6/2024 πραγματοποιήθηκε επαναξιολόγηση του Τμήματος Αρχείου Πληθυσμού και Μετανάστευσης και υποβλήθηκε «ΣΗΜΕΙΩΜΑ» εκ μέρους της Λειτουργού Μετανάστευσης προς τη Διευθύντρια Τμήματος Μετανάστευσης, με την εξής κατάληξη / εισήγηση (η έμφαση του κειμένου).
«Ενόψει των πιο πάνω, υποβάλλεται ενώπιόν σας εισήγηση όπως σταλεί επιστολή στην ΥΑΜ με αίτημα όπως ενημερώσει το ΤΑΠΜ κατά πόσο κρίνει ότι o αλλοδαπός αποτελεί ενεστώσα απειλή για την εθνική ασφάλεια και Κυπριακή κοινωνία με απόψεις σχετικά με απόλυσή του και παραχώρηση σε αυτόν άδειας παραμονής. Σημειώνεται, ως σημείο προβληματισμού, ότι εάν η ΥΑΜ ενημερώσει ότι πρέπει να απελαθεί για λόγους εθνικής ασφάλειας, θα πρέπει να απελαθούν μαζί του και οι κόρες του, των οποίων έχει την αποκλειστική γονική μερίμνα, οι οποίες έχουν μεγαλώσει στη ΚΔ και μάλιστα η μία χρήζει συνεχούς ιατρικής φροντίδας, και, νιώθουν σαν μητέρα τους την μητριά τους. Εάν η ΥΑΜ κρίνει ότι ο αλλοδαπός δεν αποτελεί ενεστώτα απειλή, Τότε ο αλλοδαπός να απολυθεί της κράτησής του με όρο να αποταθεί στον Κλάδο Ασύλου για εξασφάλιση άδειας παραμονής ως εξαρτώμενος αναγνωρισμένης πρόσφυγα. Σε πρώτο στάδιο οπόταν, εισηγούμαι την συνέχιση της κράτησης του αλλοδαπού μέχρι την απάντηση της ΥΑΜ στην επιστολή που θα στείλει το ΤΑΠΜ ως κατεπείγουσα και έπειτα επανεξέταση της υπόθεσής του.
Τα πιο πάνω σας υποβάλλονται για την δική σας ενημέρωση, την έγκρισή σας ή τις οδηγίες σας, παρακαλώ.»
34. Στις 20/06/2024 η ΥΑΜ με επιστολή της προς τη Διευθύντρια Τμήματος Μετανάστευσης την ενημερώνει ότι ο Αιτητής «ζήτησε τη βοήθεια μας για να επαναπατρισθεί» και ο υπεύθυνος της ΥΑΜ εκ μέρους του αιτητή αναφέρει «Ως εκ τούτου, παρακαλώ όπως εκδοθεί προσωρινό Κυπριακού ταξιδιωτικό έγγραφο (βιομετρικό) για να μπορέσει να ταξιδέψει στην χώρα του.» Στο σχετικό έγγραφο, Παράρτημα 33 στην Ένορκο Δήλωση η οποία συνοδεύει την Ένσταση των Καθ΄ων η Αίτηση, εντοπίζεται η σημείωση ίδια ημερομηνίας της Διευθύντριας Τμήματος Μετανάστευσης «Εγκρίνεται η έκδοση προσωρινού Κυπριακού ταξιδιωτικού εγγράφου (βιομετρικού)». Αντιδρώντας στη προβολή του εν λόγω εγγράφου από τους Καθ’ ων η Αίτηση, η δικηγόρος του Αιτητή απευθύνθηκε προς το Δικαστήριο, μέσω ηλεκτρονικής αλληλογραφίας με κοινοποίηση και στους Καθ’ ων η Αίτηση, προβάλλοντας τη θέση του πελάτη της ότι η αναφορές που γίνονται εκ μέρους του είναι ψευδείς και ότι η ίδια θα μελετήσει τις ενέργειες στις οποίες θα προβεί σχετικά.
36. Στις 15/07/2024 εκδόθηκαν εναντίον του αιτητή διατάγματα κράτησης και απέλασης του δυνάμει του άρθρου 14 του περί Αλλοδαπών και Μετανάστευσης Νόμου. Στις 16/7/2024 ο Αιτητής κλήθηκε να παρουσιαστεί στην ΥΑΜ Λεμεσού, όπου και εμφανίστηκε με αποτέλεσμα να επανασυλληφθεί και να τεθεί υπό κράτηση για σκοπούς απέλασης.
37. Σημειώνεται ότι, κατά την ετοιμασία της ενδιάμεσης απόφασης 10/12/2024 έχει διαπιστωθεί ότι, στην Ένορκο Δήλωση η οποία συνοδεύει την Ένσταση των Καθ’ων η Αίτηση στην ενδιάμεση αίτηση ημερ. 17/7/2024 γίνεται αναφορά ότι «Μετά την επαναξιολόγηση του Τμήματος Αρχείου Πληθυσμού και Μετανάστευσης ημερ. 18/06/2024, η ΥΑΜ τοποθετήθηκε επί αυτής και ακολούθως, στις 12/07/2024 διενεργήθηκε εκ νέου αξιολόγηση της κράτησης του αιτητή από το Τμήμα.» Επειδή ακριβώς η επιστολή της ΥΠΑΜ προς το ΤΑΠΜ ημερ. 20/06/2024 στην οποία γίνεται επίκληση για την έκδοση των επίδικων διαταγμάτων, δεν είχε κατατεθεί στο Δικαστήριο έγινε επανάνοιγμα της υπόθεσης στις 14/11/2024, ούτως ώστε αυτή να κατατεθεί, όπως και πραγματοποιήθηκε.
38. Το περιεχόμενο της επιστολής της ΥΠΑΜ προς το ΤΑΠΜ ημερ. 20/06/2024 το οποίο έχει χαρακτηριστεί ως «απόρρητο» και για το λόγο αυτό κρίνω σκόπιμο να μην το παραθέσω αυτούσιο, αναφέρει ότι «η προσωπική συμπεριφορά του θεωρήθηκε ότι αποτελεί πραγματική, ενεστώσα και σοβαρή απειλή κατά της ασφάλειας της κοινωνίας και συνακόλουθα απειλή κατά της δημόσιας τάξης και ασφάλειας της Δημοκρατίας» ως καταγράφεται στα προσβαλλόμενα διατάγματα. Σημειώνεται πως στην επιστολή αναφέρεται ότι, ο Αιτητής απέκρυψε από τις αρχές το γεγονός ότι κατείχε εν ισχύ ταξιδιωτικό έγγραφο του Ιράν, θέση η οποία έχει απορριφθεί από τη δικηγόρο του Αιτητή μέσω της ένορκης δήλωσης που μνημονεύεται στην απόφαση του Ανωτάτου Δικαστηρίου ημερ. 21/06/2024 στην Πολιτική Αίτηση Αρ. 88/2024 ανωτέρω. Αντίστοιχη αναφορά γίνεται και για τον φερόμενο συνεργό του Αιτητή. Περαιτέρω επαναλαμβάνεται στην επιστολή ότι «οι λόγοι για τους οποίους αρχικά συνελήφθηκαν οι υπό αναφορά αλλοδαποί, οι οποίοι άπτονταν στης ασφάλειας της κοινωνίας, της Δημόσιας Τάξης και ασφάλειας της Δημοκρατίας συνεχίζουν να υφίστανται», χωρίς ωστόσο να ξεκαθαρίζεται από τις επιστολές οι οποίες τέθηκαν ενώπιον του Δικαστηρίου, ποιοι ακριβώς είναι αυτοί. Ακριβώς αυτή την εκτίμηση της ΥΑΜ επικαλούνται και οι Καθ’ ων η Αίτηση για την έκδοση των επίδικων διαταγμάτων.
39. Προς ολοκλήρωση της καταγραφής όλων των γεγονότων της παρούσας υπόθεσης, σημειώνεται η πεπλανημένη αναφορά των Καθ’ ων η Αίτηση ότι ο Αιτητής κρατείται στο ΧΩΚΑΜ Μεννόγειας, ενώ ως προκύπτει από τα ενώπιον του Δικαστηρίου έγγραφα, ο Αιτητής ουδέποτε κρατείτο εκεί. Όπως φαίνεται στην «Έκθεση Επιτρόπου Διοικήσεως και Προστασίας Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων αναφορικά με την κράτηση διοικητικά κρατούμενου στα Αστυνομικά Κρατητήρια Πάφου», (Αρ. Φακ.: ΕΜΠΤ. 2/2024, Α/Π 668/2024), ημερ. 17/07/2024 στην οποία μας παραπέμπει ο Αιτητής, στα πλαίσια των προηγούμενων διαταγμάτων αυτός κρατείτο στα Αστυνομικά Κρατητήρια Πάφου από τις 19 Νοεμβρίου 2023 μέχρι την έκδοση της απόφασης του Ανωτάτου Δικαστηρίου ημερ. 21/06/2024 στην Πολιτική Αίτηση Αρ. 88/2024, ενώ μετά την έκδοση των επίδικων διαταγμάτων και την επανασύλληψη του κρατείται στα Αστυνομικά Κρατητήρια του Αστυνομικού Σταθμού Γερμασόγειας, Λεμεσού.
40. Τέλος, δεδομένων αναφορών στην ένορκο δήλωση του Αιτητή στην επίδικη ενδιάμεση αίτηση και τα αντίστοιχα Τεκμήρια 20 και 21 ότι, μετά από ότι προφορικά αιτήματα του και αντίστοιχες ενέργειες της δικηγόρου του, στις 30/05/2024 και ενώ βρισκόταν υπό κράτηση στα Αστυνομικά Κρατητήρια Πάφου, λειτουργοί της Υπηρεσίας Ασύλου τον επισκέφθηκαν και του έδωσαν Αίτηση Πολιτικού Ασύλου για να τη συμπληρώσει πράγμα που έπραξε, αλλά, μέχρι τη καταχώρηση της παρούσας υπόθεσης, δεν του έχει δοθεί βεβαίωση υποβολής αίτησης ασύλου από τις αρμόδιες αρχές αλλά και ούτε έχει κληθεί συνέντευξη ή έχει ενημερωθεί για την πορεία της αίτησης του, στις 29/01/2025 το Δικαστήριο κάλεσε την εκπρόσωπο των Καθ’ ων η Αίτηση να τοποθετηθεί σχετικά, αφού ουδεμία αναφορά γίνεται στα γεγονότα της Ένστασης στη κυρίως υπόθεση, ενώ αντιθέτως στην αγόρευση των Καθ’ ων η Αίτηση στη παρούσα αίτηση γίνεται παραδοχή ότι όντως αυτός καταχώρησε δεύτερη μεταγενέστερη αίτηση ασύλου. Κατά το επανάνοιγμα της ενδιάμεσης αίτησης στις 29/01/2025 ούτως ώστε να διευκρινιστεί το συγκεκριμένο θέμα, η εκπρόσωπος της Νομικής Υπηρεσίας προέβη σε δήλωση ότι, παρόλο που στα γεγονότα της Ένστασης τα οποία στάλθηκαν από τους Καθ’ ων η Αίτηση αυτό δεν καταγράφεται, εντούτοις επιβεβαιώνεται πως ο Αιτητής έχει υποβάλει δεύτερη μεταγενέστερη αίτηση ασύλου στις 30/05/2024, χωρίς να προκύπτει ότι αυτή έχει τύχει εξέτασης. Ως οι οδηγίες του Δικαστηρίου στις 29/01/2025, η δεύτερη αυτή αίτηση διεθνούς προστασίας του Αιτητή η οποία φέρει ημερομηνία αποστολής στην Υπηρεσία Ασύλου στις 30/05/2024, έχει αναρτηθεί από τους Καθ’ ων η Αίτηση στο ηλεκτρονικό σύστημα i-justice για τους σκοπούς εκδίκασης της παρούσας υπόθεσης. Διαπιστώνεται δε ότι, το εν λόγω έγγραφο είναι συμπληρωμένο στη μητρική γλώσσα του Αιτητή, ενώ περιλαμβάνει κείμενο και στην αγγλική γλώσσα όπου γίνεται αναφορά σε κίνδυνο που διατρέχει η ζωή του Αιτητή εάν απελαθεί στο Ιράν αφού, κατ’ισχυρισμό του ιδίου, έδωσε πληροφορίες στην κυπριακή αστυνομία για πρόσωπο του ιρανικού καθεστώτος το οποίο έχει, ως αποτέλεσμα των πληροφοριών που έδωσε, απελαθεί από την Κ.Δ.. Ουδέν άλλο έγγραφο το οποίο να αφορά την εξέταση της αίτησης, παρά τις οδηγίες μου ημερ. 29/01/2025, έχει αναρτηθεί στον ηλεκτρονικό φάκελο του Δικαστηρίου με αποτέλεσμα να επιβεβαιώνεται η θέση του Αιτητή ότι η αίτηση του δεν έτυχε οιασδήποτε εξέτασης, ούτε ο ίδιος κλήθηκε σε σχετική συνέντευξη στο μεταξύ.
Ο Αιτητής προωθεί την αίτηση του υποστηρίζοντας ότι, συντρέχουν όλες οι νομολογημένες προϋποθέσεις ούτως ώστε, η μαρτυρία που επιθυμεί να προσαγάγει στο πλαίσιο της διαδικασίας να γίνει αποδεκτή. Παραπέμπει σχετικά στο άρθρο 9 του Διαδικαστικού Κανονισμού του Ανωτάτου Συνταγματικού Δικαστηρίου του 1962 και αποσπασματικά σε μεγάλο αριθμό αποφάσεων του Ανωτάτου Δικαστηρίου. Όπως, μεταξύ άλλων, τονίζει η κα. Χαραλαμπίδου, το Ανώτατο Δικαστήριο στην Θαλασσινός ν. Δημοκρατίας (2003) 3 Α.Α.Δ. 507, με αναφορά και στην Phedias Kyriakides v. The Republic (1961) 1 R.S.C.C. 66, καθόρισε ότι ένας από τους καθοδηγητικούς παράγοντες που ακολουθούνται στην εξέταση της αποδοχής οποιασδήποτε μαρτυρίας είναι κατά πόσο τέτοια μαρτυρία μπορεί ή όχι να βοηθήσει το Δικαστήριο στην απονομή δικαιοσύνης στη συγκεκριμένη περίπτωση. Παραπέμπει επίσης το Δικαστήριο στις αυθεντίες Constantinides v. The Electricity Authority of Cyprus (1982) 3 C.L.R. 387, Λέλλα Χριστοδούλου v. Δημοκρατίας, 668/90 της 30/9/93, Πανεπιστήμιο Κύπρου ν. Κωνσταντίνου κ.ά. (1994) 3 ΑA.Δ. 145,162 και Μάρω Ράφτη και Άλλη ν. Κυπριακής Δημοκρατίας (2003) 3 Α.Δ.Δ. 335 όπως και στην Μαρία Βασιλείου ν. Συμβουλίου Εγγραφής Κτηματομεσιτών, Υποθ. Αρ. 392/2012, ημερ. 10.4.2013, όπου τονίστηκε εκ νέου ότι η διακριτική ευχέρεια του Δικαστηρίου για έκδοση διατάγματος προσαγωγής μαρτυρίας ασκείται με γνώμονα το κατά πόσον η συγκεκριμένη μαρτυρία μπορεί να βοηθήσει το Δικαστήριο στην επίλυση των επίδικων θεμάτων (Sportsman Betting Co. Ltd. v. Δημοκρατίας (2000) 3 Α.Α.Δ.591), ενώ η έγκριση του αιτήματος για προσαγωγή μαρτυρίας θα πρέπει να είναι προς το συμφέρον της δικαιοσύνης (Tasni Enviro Ltd και Telmen Ltd ν. Δημοκρατίας, Υποθ. Αρ. 862/2005, ημερ. 26.6.2008).
Λέγοντας αυτά, μεταξύ άλλων, επιδιώκεται να προσκομιστεί μαρτυρία του Αιτητή, αναφορικά με τα γεγονότα και τους λόγους που οδήγησαν στην έκδοση των αρχικών διαταγμάτων κράτησης οι οποίοι είναι οι ίδιοι με την έκδοση των προσβαλλόμενων με αυτή την προσφυγή διαταγμάτων απέλασης και κράτησης, ως οι παράγραφοι 19 μέχρι 35 της προτεινόμενης ένορκης δήλωσης. Όπως καταγράφει στην αγόρευση του ο Αιτητής ότι, με την επιδιωκόμενη να προσαχθεί μαρτυρία, «ο Αιτητής επιδιώκει την άσκηση του δικαιώματος ακρόασης ενώπιον του Σεβαστού Δικαστηρίου, το οποίο ουδέποτε του δόθηκε σε οποιοδήποτε στάδιο της διαδικασίας έκδοσης διαταγμάτων κράτησης και απέλασης εναντίον του ως επιβάλλεται από τη νομολογία του ΔΕΕ σε διαδικασίες απέλασης υπηκόων τρίτων χωρών. Ουδέποτε ζητήθηκε από τον Αιτητή να τοποθετηθεί σε σχέση με τα σοβαρά θέματα που του προσάπτουν ως επικίνδυνου για τη δημόσια τάξη και εθνική ασφάλεια της Δημοκρατίας και ενώ, εξ όσων ο ίδιος ισχυρίζεται και όπως προκύπτει από την προτεινόμενη ένορκη δήλωση του Αιτητή, η ίδια η Αστυνομία ή/και η Κυπριακή Υπηρεσία Πληροφοριών τον προσέγγισε ως συνεργάτη της για να τους παραχωρεί πληροφορίες αναφορικά με διάφορα πρόσωπα για να τον κατηγορήσουν στη συνέχεια ως δήθεν ύποπτο για διάφορα ισχυριζόμενα αδικήματα.». Ο Αιτητής επιδιώκει επίσης να αναφερθεί και να προσκομίσει μαρτυρία αναφορικά με τις προσωπικές και οικογενειακές του περιστάσεις, οι οποίες, ως ισχυρίζεται μέσω της δικηγόρου του, «ενώ είναι γνωστές στους Καθ΄ων η αίτηση και είχαν μάλιστα εισήγηση των αρμοδίων αρχών για μη απέλαση του από τη Δημοκρατία, για λόγους που ο ίδιος δεν γνωρίζει και οι οποίοι εξ όσων προκύπτει από την Ένσταση των Καθ΄ων η αίτηση, θεωρούνται απόρρητοι και δεν αποκαλύπτονται στον Αιτητή ούτως ώστε να μπορέσει να ασκήσει τα δικαιώματα υπεράσπισης και άμυνας, δεν φαίνεται να λαμβάνονται ουσιαστικά υπόψη ή και να συνυπολογίζονται ως απαιτείται από τη νομολογία του ΔΕΕ και του ΕΔΑΔ».
Περαιτέρω, ο Αιτητής επιδιώκει να θέσει υπόψιν του Δικαστηρίου μαρτυρία του και σχετικά έγγραφα που αφορούν στο νομικό καθεστώς παραμονής του στην Κύπρο υπό την ιδιότητα του αιτητή ασύλου, αφού προβάλλεται ότι στις 30/5/2024 ενώ βρισκόταν υπό κράτηση στη Πάφο δυνάμει των προηγούμενων διαταγμάτων, μετά από ενέργειες του ιδίου και της δικηγόρου του, υπέβαλε νέα αίτηση για εξασφάλιση καθεστώτος διεθνούς προστασίας η οποία ουδεμίας εξέτασης έτυχε. Όπως υποδεικνύει η κα. Χαραλαμπίδου προς το Δικαστήριο, το γεγονός αυτό οι Καθ΄ων η αίτηση δεν το αναφέρουν στην Ένστασή τους και το αγνοούν προσπαθώντας να το παρακάμψουν καταχρηστικά, επιδιώκοντας την απέλαση του σε χώρα όπου ο Αιτητής έχει βάσιμο φόβο δίωξης εάν απελαθεί γεγονός που συνδέεται με τους λόγους ακύρωσης που προωθεί σε σχέση με τη δέουσα έρευνα και την πλάνη περί το νόμο και τα πράγματα στην οποία τελούν οι Καθ΄ων η αίτηση, αλλά και την παραβίαση της αρχής της μη επαναπροώθησης σε χώρα όπου υφίσταται κίνδυνος δίωξης. Σχετικές είναι οι παράγραφοι 36 μέχρι 40 της προτεινόμενη ένορκης δήλωσης του Αιτητή. Όπως καταγράφει στην αγόρευση του ο Αιτητής, με την επιδιωκόμενη να προσαχθεί μαρτυρία, εξηγεί επίσης τους λόγους για τους οποίους έχει βάσιμο φόβο δίωξης σε περίπτωση επιστροφής του στο Ιράν και για τους οποίους τυχόν απέλαση του στο Ιράν, και ενόσω μάλιστα ο ίδιος είναι αιτητής ασύλου χωρίς μέχρι σήμερα να έχει εξεταστεί η αίτηση του, συνιστά παραβίαση της αρχής της απαγόρευσης της επαναπροώθησης κάτι που οι Καθ΄ων η αίτηση ουδόλως διερεύνησαν ως η υποχρέωση της τους και ουδόλως τους απασχόλησε παρ΄ότι ο Αιτητής καταχώρησε αίτηση ασύλου.
Επισημαίνω ότι, το ζήτημα καταχώρησης δεύτερης αίτησης ασύλου του Αιτητή στις 30/05/2024 και εκκρεμότητας αυτής, έχει εν τω μεταξύ ξεκαθαριστεί με τη δήλωση της κας.Παπανικολάου ενώπιον του Δικαστηρίου στις 29/01/2025 και την ανάρτηση του συγκεκριμένου εγγράφου στο ηλεκτρονικό φάκελο του Δικαστηρίου στις 30/01/2025, ως η αναφορά μου στα γεγονότα της υπόθεσης ανωτέρω.
Επί της αίτησης, η θέση της ευπαίδευτής δικηγόρου των Καθ’ ων η Αίτηση είναι ότι ουδόλως πληρούνται οι προϋποθέσεις της νομολογίας ώστε να επιτραπεί από το Δικαστήριο η προσαγωγή της σκοπούμενης μαρτυρίας. Προς υποστήριξη της θέσης της, παραπέμπει σε σχετικές αποφάσεις των Δικαστηρίων μας.
Ειδικότερα, η ευπαίδευτη δικηγόρος των Καθ’ ων η Αίτηση ως καταγράφει και στην Ένσταση της, υποδεικνύει ότι, με την παρούσα διαδικασία προωθείται αίτημα που δεν συνάδει με τις αρμοδιότητες και την φύση του ελέγχου του Διοικητικού Δικαστηρίου, το οποίο εκδικάζει ως ακυρωτικό Δικαστήριο και μέσω της αίτησης ζητείται επέκταση της δικαιοδοσίας και των αρμοδιοτήτων του Δικαστηρίου, επεκτείνοντας τον έλεγχο νομιμότητας που δυνάμει του Συντάγματος, των Νόμων και των Διαδικαστικών Κανονισμών ασκεί, σε έλεγχο ουσίας της προσβαλλόμενης απόφασης.
Επίσης τονίζει ότι, το Διοικητικό Δικαστήριο, οφείλει να εξετάζει την υπόθεση, σύμφωνα με τα πραγματικά περιστατικά που περιέχονται στους σχετικούς διοικητικούς φακέλους. Αντίθετα, η μαρτυρία και ειδικότερα τα Τεκμήρια με αριθμούς 1 έως 23 που επιδιώκεται να προσαχθούν δυνάμει της παρούσας αίτησης και της προτεινόμενης ένορκης δήλωσης που την συνοδεύει αποτελούν Τεκμήρια τα οποία εμπεριέχονται ως Παραρτήματα στην Αίτηση Ακυρώσεως που καταχώρησε ο αιτητής και συνεπώς η προσαγωγή αυτών δεν θα προσφέρει οτιδήποτε στην διαδικασία καθότι αυτά είναι ήδη γνωστά στο Δικαστήριο. Επιπλέον, υποστηρίζει, το περιεχόμενο των παραγράφων 19 έως 43 της προτεινόμενης προς καταχώρηση ένορκης δήλωσης του αιτητή αφορά σε μαρτυρία η οποία δεν είναι εύλογα σχετική και αποδεικτική οποιουδήποτε θέματος και αφορά στην ποινική διερεύνηση αδικημάτων εν σχέση με τον αιτητη που έλαβε χώρα περί τον Νοέμβριο του 2023 και η προσαγωγή αυτής επιδιώκεται με απώτερο σκοπό να εκτροχιάσει την παρούσα διαδικασία και να προκαλέσει σύγχυση αναφορικά με τους λόγους για τους οποίους εκδόθηκε εκ νέου Διάταγμα Κράτησης εναντίον του αιτητή.
Ακόμα, υποδεικνύει ότι, η μαρτυρία που επιδιώκεται να προσαχθεί δεν είναι εύλογα σχετική και αποδεικτική οποιουδήποτε θέματος και τα προς απόδειξη γεγονότα δεν σχετίζονται με τα υπό εκδίκαση θέματα, αφού άπτονταν του υπ' αριθμό 2183/2023 Διατάγματος Κράτησης για το οποίο εκδόθηκε ήδη απόφαση από το παρόν Δικαστήριο αλλά και του υπ' αριθμόν 88/2024 Habeas Corpus για το οποίο επίσης εκδόθηκε απόφαση από το Ανώτατο Δικαστήριο στις 21/6/2024.
Τέλος, ανάμεσα στους υπόλοιπους λόγους που καταγράφονται στην Ένσταση, τονίζεται ότι, η έκδοση των αιτούμενων Διαταγμάτων δεν θα προσφέρει οτιδήποτε στην διαδικασία και δεν είναι ωφέλιμη προκειμένου το Δικαστήριο να μπορέσει να ασκήσει τις αρμοδιότητες του, αφού το ζήτημα που αναφύεται προς εκδίκαση επιλύεται από το περιεχόμενο των διοικητικών φακέλων χωρίς να χρειάζεται η παράθεση μαρτυρίας εκ μέρους των διαδίκων.
Η πλευρά των Καθ’ ων η Αίτηση μέσω της γραπτής της αγόρευσης επαναλαμβάνει και υιοθετεί τους Λόγους Ένστασης, προβαίνοντας επιλεκτικά σε εκτενή ανάλυση αυτών. Μεταξύ άλλων, σημειώνει το Δικαστήριο ότι, τονίζεται από τη δικηγόρο της Δημοκρατίας ότι, το Δικαστήριο στα πλαίσια της αναθεωρητικής του δικαιοδοσίας, ελέγχει τη νομιμότητα της προσβαλλόμενης πράξης στην βάση του περιεχομένου των σχετικών διοικητικών φακέλων και ουδέποτε υπεισέρχεται σε διαπιστώσεις πρωτογενών γεγονότων και στην αξιολόγηση πραγματικών στοιχείων, ούτε προβαίνει σε κρίση επί αντικρουόμενων θέσεων. Ως εκ τούτου, η επιζητούμενη να προσαχθεί μαρτυρία, δεν μπορεί να γίνει αποδεκτή ως μαρτυρία, αφού αποσκοπεί στη θεμελίωση πραγματικού υπόβαθρου που βρίσκεται έξω από τα όσα το Δικαστήριο έχει εξουσία να ελέγξει και γεγονότων που πρέπει αποκλειστικά να αποφασίζονται με βάση το περιεχόμενο των σχετικών διοικητικών φακέλων. Όπως αναπτύσσει στην αγόρευση της παραπέμποντας σε σχετική νομολογία, με την μαρτυρία που επιδιώκεται να προσαχθεί εισάγονται νέα θέματα προς συζήτηση, αφού θα είναι αναγκαία η επιχειρηματολογία επί της σημασίας και αξιολόγησης της μαρτυρίας σε σχέση με τα νέα επίδικα αυτά θέματα.
Έχοντας μελετήσει προσεκτικά τις εκατέρωθεν θέσεις και επιχειρηματολογία, προχωρώ να παραθέσω τις αρχές της νομολογίας αναφορικά με αντίστοιχες αιτήσεις προσαγωγής μαρτυρίας στη διοικητική δίκη, αποφάσεις του Ανωτάτου Δικαστηρίου στις οποίες, εν πολλοίς, αναφέρθηκαν και οι διάδικοι μέσω των αγορεύσεων τους.
Η νομολογία των δικαστηρίων μας αντιμετωπίζει τις αιτήσεις για προσαγωγή μαρτυρίας με εξαιρετική φειδώ, επιβεβαιώνουσα το γνωστό κανόνα ότι το ακυρωτικό Δικαστήριο ελέγχει τη νομιμότητα της προσβαλλόμενης πράξης και ουδέποτε υπεισέρχεται σε διαπίστωση πρωτογενών γεγονότων ή στην αξιολόγηση των δεδομένων από πλευράς πραγματικών στοιχείων, ούτε βέβαια προβαίνει σε κρίση επί αντικρουόμενων θέσεων (Κωνσταντίνος Νικολάου ν. Δημοκρατίας, Υποθ. Αρ. 529/2009, ημερ. 25.2.2011, Φώτης Μιχαήλ ν. Δημοκρατίας, Υποθ. Αρ. 52/2009, ημερ. 30.12.2010). Το παρόν Δικαστήριο στην ενάσκηση της αναθεωρητικής δικαιοδοσίας, έχει διακριτική ευχέρεια να ελέγχει το δικαίωμα των διαδίκων να προσαγάγουν μαρτυρία σχετική με τα γεγονότα που θέλουν να αποδείξουν, πάντοτε με γνώμονα τη σχετικότητα της μαρτυρίας με τα επίδικα θέματα και την αποδεικτικότητα οποιουδήποτε επίδικου θέματος ενώπιον του Δικαστηρίου και καταπόσον μπορεί ή όχι να το βοηθήσει στην απονομή δικαιοσύνης στη συγκεκριμένη περίπτωση
Ταυτόχρονα, έχει κατ' επανάληψη τονιστεί το ανεπιθύμητο της διαφοροποίησης, αλλοίωσης ή μεταβολής των στοιχείων που είχαν τεθεί ενώπιον της Διοίκησης κατά τον ουσιώδη χρόνο, και το οποίο πηγάζει από τη φύση της ακυρωτικής δικαιοδοσίας του Δικαστηρίου και από τις αρχές που διέπουν τον δικαστικό έλεγχο των διοικητικών πράξεων. Ουδόλως μπορεί να γίνει αποδεκτή η προσαγωγή μαρτυρίας που διαφοροποιεί, αλλοιώνει ή μεταβάλλει το περιεχόμενο των στοιχείων που λήφθηκαν υπόψη, προς ενίσχυση του κύρους της απόφασης, το οποίο συναρτάται με το καθεστώς των πραγμάτων που είχε ενώπιον του το διοικητικό όργανο κατά τη λήψη της απόφασης και, ως εκ τούτου, πηγή πληροφόρησης και υλικό για την οποιαδήποτε επιχειρηματολογία αποτελεί ο φάκελος και το υλικό που είχε ενώπιον του το διοικητικό όργανο (βλ. Ρούσος ν. Ιωαννίδη κ.α. (1999) 3 Α.Α.Δ. 549 και Ράφτη κ.α. ν. Δημοκρατίας (2003) 3 Α.Α.Δ. 335).
Το κύρος της επίδικης απόφασης συναρτάται με το καθεστώς των πραγμάτων τα οποία είχε ενώπιον του το διοικητικό όργανο κατά τη λήψη της απόφασης και, ως εκ τούτου, πηγή πληροφόρησης και υλικό για την οποιαδήποτε επιχειρηματολογία αποτελεί ο διοικητικός φάκελος και το εντός αυτού υλικό που είχε ενώπιον του το διοικητικό όργανο (βλ. Terence Menelaos Spiby ν. Δήμος Πάφου, Υποθ. Αρ. 2095/2006, ημερ.27.3.2018).
Αναφορικά με την ενώπιον μου περίπτωση, κύρια θέση του Αιτητή, με την οποία και καταλήγει στην αγόρευση της η κα.Χαραλαμπίδου είναι ότι, «η επιδιωκόμενη να προσαχθεί μαρτυρία υποβοηθά κατ΄ακρίβεια το έργο του Δικαστηρίου αφού θέτει υπόψη του ολόκληρο το πραγματικό υπόβαθρο που σχετίζεται με τις προσβαλλόμενες πράξεις και δίνει στο Δικαστήριο όλα τα αναγκαία εργαλεία για να κρίνει τη νομιμότητα της προσβαλλόμενης πράξης και ως εκ τούτου είναι προς το συμφέρον της δικαιοσύνης αυτή να επιτραπεί».
Όπως όμως έχει επισημάνει το Ανώτατο Δικαστήριο ανωτέρω, το αναθεωρητικό Δικαστήριο είναι σε θέση να κρίνει την παρούσα υπόθεση στη βάση του ενώπιον του υπάρχοντος υλικού, ενώ αποδοχή μαρτυρίας για τα ζητήματα αυτά δυνατό να διαφοροποιήσει, αλλοιώσει ή μεταβάλει το περιεχόμενο των στοιχείων που λήφθηκαν υπόψη δεν τυγχάνει της επιδοκιμασίας της νομολογίας (βλ. Δημοκρατία ν D.J. Karapatakis Sons Ltd Consortium, ΑΕ. 125/14, ημερ.13.7.2015 και M. Σχίζα v. Δημοκρατίας, Υποθ. Αρ. 691/2002, ημερ. 16.9.2004). Στη παρούσα περίπτωση και αφού έχω μελετήσει του σχετικούς φακέλους της υπόθεσης, το υπάρχον υλικό στη παρούσα είναι εκτενές και ανάγεται στην υποβολή της πρώτης αίτησης πολιτικού ασύλου του Αιτητή ήδη από το έτος 2007 μέχρι και την έκδοση των επίδικων διαταγμάτων στις 15/07/2024. Ανεξαρτήτως τούτου, το κενό το οποίο έχει υποδειχθεί από τη δικηγόρο του Αιτητή και εντοπισθεί από το Δικαστήριο αναφορικά με την υποβολή στις 30/05/2024 δεύτερης αίτησης ασύλου του Αιτητή η οποία δεν έχει εξεταστεί, έχει εν τω μεταξύ καλυφθεί μετά από τις οδηγίες του Δικαστηρίου και τη δήλωση της εκπροσώπου των Καθ’ ων η στις 29/01/2025, ενώ το σχετικό έγγραφο, μετά την ανάρτηση του στις 30/01/2025 στο ηλεκτρονικό σύστημα i-justice από τους Καθ’ ων η Αίτηση, συμπεριλαμβάνεται πλέον στα γεγονότα της υπόθεσης.
Ως εκ τούτου, είναι η κατάληξη μου ότι, η έκδοση του αιτούμενου Διατάγματος δεν θα προσφέρει οτιδήποτε στη δικαστική διαδικασία και δεν είναι ωφέλιμη προκειμένου το Δικαστήριο να μπορέσει να ασκήσει τις αρμοδιότητες του, αφού το ζήτημα που αναφύεται προς εκδίκαση επιλύεται από το περιεχόμενο των διοικητικών φακέλων, το οποίο σημειώνεται έχει εμπλουτιστεί με τα χαρακτηρισθέντα ως «Απόρρητα» έγγραφα των Καθ’ ων η Αίτηση αντίγραφα των οποίων παραδόθηκαν στο Δικαστήριο στις 14/11/2024 μέσα στα πλαίσια άλλης ενδιάμεσης αίτησης του Αιτητή αλλά και στην πλευρά του Αιτητή στις 27/1/2025, όπως και με την αίτηση διεθνούς προστασίας του Αιτητή ημερ. 30/05/2024 η οποία αναρτήθηκε χθες στο ηλεκτρονικό σύστημα i-justice. Συνεπώς κρίνεται ότι, ουδόλως χρειάζεται η παράθεση μαρτυρίας εκ μέρους των διαδίκων προς υποβοήθηση του έργου του Δικαστηρίου.
Η παρούσα ενδιάμεση αίτηση απορρίπτεται.
Ολοκληρώνοντας την παρούσα ενδιάμεση απόφαση, δεδομένης της διαπίστωσης του Δικαστηρίου ότι, η αίτηση αυτή αφορούσε εν μέρει και το ζήτημα καταχώρησης δεύτερης αίτησης ασύλου του Αιτητή στις 30/05/2024 η οποία εκκρεμεί και η οποία δεν αναφέρθηκε στα γεγονότα της Ένστασης των Καθ’ ων η Αίτηση υπόθεσης, κρίνω ορθό, παρά την απόρριψη της ενδιάμεσης αίτησης, να μην επιδικάσω έξοδα εις βάρος του Αιτητή, αφού η παράληψη αυτή των Καθ’ ων η Αίτηση δικαιολογούσε την εκ μέρους του πραγματοποίηση δικονομικού διαβήματος, προς συμπερίληψη του ουσιαστικού αυτού δεδομένου στα γεγονότα τα οποία θα έπρεπε να βρίσκονται εξαρχής ενώπιον του Δικαστηρίου.
Η υπόθεση επαναορίζεται για Οδηγίες ενώπιον του Δικαστηρίου, στις 3/02/2025 η ώρα 9:00.
Λ. Ν. ΧΡΙΣΤΟΔΟΥΛΟΥ, ΔΔΔ.
cylaw.org: Από το ΚΙΝOΠ/CyLii για τον Παγκύπριο Δικηγορικό Σύλλογο