ΔΙΟΙΚΗΤΙΚΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ                                          

                                                 Υπόθεση Αρ. 235/2020

                                             

   14 Φεβρουαρίου, 2025

 

[Φ. ΚΑΜΕΝΟΣ, ΔΔΔ.]

 

ΑΝΑΦOΡΙΚΑ ΜΕ ΤA ΑΡΘΡA 146 ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ

             

M.S Europe Dream Ltd

Αιτήτρια

                          Και

 

 Κυπριακής Δημοκρατίας μέσω Υπουργείου Εργασίας, Πρόνοιας και Κοινωνικών Ασφαλίσεων

                                                      Καθ' ων η Αίτηση

 

......... 

 

Ανδρέας Κ. Καρεκλάς για Ανδρέα Κ. Καρεκλά & Συνεργάτες, Δικηγόροι για Αιτήτρια

Κυριακή Χριστοφή, Δικηγόρος για Γενικό Εισαγγελέα  της Δημοκρατίας για  Καθ' ων η αίτηση

                                               

 

ΑΠΟΦΑΣΗ

 

Φ. Καμένος, ΔΔΔ.:  Με την παρούσα προσφυγή, την οποία η Αιτήτρια καταχώρησε στις 04.03.2020 ζητεί «Δήλωση του Δικαστηρίου ότι η απόφαση του Υπουργείου Εργασίας, Πρόνοιας και Κοινωνικών Ασφαλίσεων, η οποία ανακοινώθηκε στις 27.08.2019 για επιβολή προστίμου στην Αιτήτρια είναι λανθασμένη, άκυρη αντισυνταγματική, παράνομη και στερημένη οιουδήποτε έννομου αποτελέσματος».

 

Η πλευρά των Καθ’ ων η αίτηση εγείρει προδικαστική ένσταση ότι η προσφυγή είναι εκπρόθεσμη, η εξέταση της οποίας σαφώς προηγείται των προτασσόμενων λόγων ακύρωσης (πλάνη, ανεπαρκής έρευνα, παράβαση δικαιώματος ακρόασης, υπέρβαση εξουσίας και παρανομία προπαρασκευαστικής πράξης).

 

Εγείρεται ότι ενώ η Αιτήτρια ήταν ενήμερη για την έκδοση της επίδικης πράξης από τον Αύγουστο 2019, δεν προσήλθε να την παραλάβει έγκαιρα αλλά μόνο μετά την πάροδο 4 μηνών δηλαδή στις 20.12.2019, με αποτέλεσμα η παρούσα προσφυγή να έχει καταχωρηθεί πολύ πέραν της Συνταγματικά προβλεπόμενης 75ήμερης προθεσμίας.

 

Σημειώνω ότι η Αιτήτρια αναγνωρίζει ότι πληροφορήθηκε περί της έκδοσης του επίδικου προστίμου στις 27.08.2019 και ότι προσήλθε και το παρέλαβε εγγράφως στις 20.12.2019. Εκτός από την αναφορά στο ίδιο το ανωτέρω αιτητικό της προσφυγής ότι η απόφαση για επιβολή προστίμου της «ανακοινώθηκε στις 27.08.2019», παρόμοιες αναφορές γίνονται στις παραγράφους 2 και 1.1 της αγόρευσής της και στην παράγραφο 1.2 της απαντητικής όπου αναφέρεται ότι η απόφαση της γνωστοποιήθηκε στις 27.08.2019 αφού ο διευθυντής της επέστρεψε από τις θερινές του διακοπές. Σε κάθε βέβαια περίπτωση είναι και διαπίστωσή μου ότι η Αιτήτρια γνώριζε πλήρως αυτήν και αυτό προκύπτει και από τον κατατεθέντα ως Τεκμήριο 2 διοικητικό φάκελο, όπου στο Ερ. 2 υπάρχει επιστολή εκ μέρους της Αιτήτριας ημερ. 02.12.2019 (άρα δεκαοκτώ ημέρες πριν την 20.12.2019), στην οποία αναφέρεται «Παρακαλώ όπως διαγράψετε το πρόστιμο που μου επιβλήθηκε, γιατί ήταν αδύνατο να συμμορφωθώ μέσα στα πλαίσια των 5 (πέντε) ημερών».

 

Η Αιτήτρια γνώριζε άρα πολύ πριν την παραλαβή της εγγράφως, την έκδοσή και το περιεχόμενό της για επιβολή του επίδικου προστίμου και δεν τίθεται καθ’ οιονδήποτε τρόπο ισχυρισμός μη λήψης πλήρους γνώσης της από εκείνο το προηγούμενο της έγγραφης κοινοποίησης της στάδιο. Είναι δε σαφές ότι για την εκκίνηση της προθεσμίας δεν απαιτείται η πράξη να κοινοποιηθεί εγγράφως αλλά αρκεί και η προφορική λήψη γνώσης της συνεπώς η προθεσμία εν προκειμένω εκκίνησε στις 27.08.2019 όταν παραδεκτά έλαβε η Αιτήτρια γνώση της. Στο σύγγραμμά «Η Αίτησις Ακυρώσεως ενώπιον του Συμβουλίου της Επικρατείας, 1971», του Καθ. Θ.Δ. Τσάτσου, παράγραφος 29, αναφέρεται μεταξύ άλλων:

 

«Εάν προκύπτη ότι κατέστη γνωστή προ της κοινοποιήσεως η προσβαλλόμενη πράξις, άρχεται η προθεσμία από της τοιαύτης γνώσεως, μη επηρεαζομένη εκ της μεταγενεστέρας κοινοποιήσεως».

 

Στην υπό κρίση περίπτωση αυτό προκύπτει ότι έγινε και άρα η παρούσα προσφυγή είναι εκπρόθεσμη λόγω ότι η Αιτήτρια είχε λάβει γνώση της προσβαλλόμενης πράξης πολύ πέραν της 75ήμερης προθεσμίας από την καταχώρισή της ήτοι στις 27.08.2019.

 

Σε κάθε περίπτωση, συμφωνώ με την πλευρά των Καθ’ ων η αίτηση ότι ενόψει των όσων είχαν μεσολαβήσει (επίσκεψη λειτουργού των Καθ’ ων η αίτηση στις 09.08.2019 και επίδοση ειδοποίησης διαπίστωσης παράβασης, προφορική γνώση για την έκδοση του προστίμου στις 27.08.2019 και ακολούθως μη παραλαβή της πράξης επιβολής προστίμου πάρα μόνο μετά την εκ νέου κλήση της Αιτήτριας στις 20.12.2019), ακόμα και στο υποθετικό ενδεχόμενο που η Αιτήτρια δεν είχε πλήρη γνώση του περιεχομένου της, είναι σαφές ότι αμέλησε πέραν του ευλόγου υπό τις περιστάσεις χρόνου να παραλάβει και εγγράφως την προσβαλλόμενη πράξη παρότι η έκδοσή της της ήταν γνωστή και η παραλαβή της ήταν ευκόλως προσιτή συνεπώς και σε αυτή τη βάση η προσφυγή της θα έπρεπε να κριθεί και πάλι εκπρόθεσμη (βλ. ανωτέρω σύγγραμμά Καθ. Θ. Δ. Τσάτσου, παράγραφος 35, στην οποία με παραπέμπει η ευπαίδευτη συνήγορος των Καθ΄ων η αίτηση[1]).

 

Δεδομένων των πιο πάνω, η παρούσα προσφυγή, η οποία καταχωρήθηκε στις 04.03.2020 είναι εμφανώς εκπρόθεσμη και άρα η προδικαστική ένσταση επιτυγχάνει.

 

Ως εκ των πιο πάνω, η προσφυγή απορρίπτεται ως απαράδεκτη με 1.600 ευρώ έξοδα υπέρ των Καθ’ ων η αίτηση και εναντίον της Αιτήτριας.

 

 

Φ. Καμένος, ΔΔΔ