ΔΙΟΙΚΗΤΙΚΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ
Υπόθεση Αρ. 1785/2019
7 Μαρτίου, 2025
[Φ. ΚΑΜΕΝΟΣ, ΔΔΔ.]
Αναφορικά με το άρθρο / τα άρθρα (α) 146, 8,9, 11 του Συντάγματος και τα άρθρα 2(1) και 9 (2) του Περί Αλλοδαπών και Μεταναστεύσεως Νόμου-Κεφ. 105 και γενικά του Περί Αλλοδαπών και Μεταναστεύσεως Νόμου - ΚΕΦ. 105 όπως έχει τροποποιηθεί μέχρι σήμερα.
Μεταξύ:
Μ.W.A.I.A, από την Αίγυπτο
Αιτητής
Και
Υπουργείο Εξωτερικών της Κυπριακής Δημοκρατίας μέσω του Γενικού Εισαγγελέα της Δημοκρατίας
Καθ' ων η Αίτηση
.........
Τζόναθαν Μπετίτο, Δικηγόρος για Αιτητή
Πηνελόπη Χαραλάμπους, Δικηγόρος για Γενικό Εισαγγελέα της Δημοκρατίας, για Καθ' ων η αίτηση
ΑΠΟΦΑΣΗ
Φ. Καμένος, ΔΔΔ.: Την 16.09.2019, ο Αιτητής υπέβαλε αίτηση για θεώρηση εισόδου στη Δημοκρατία στην Πρεσβεία της Δημοκρατίας στο Κάιρο (εφεξής η «αίτηση»). Ως σκοπό του ταξιδιού, είχε δηλώσει στην αίτηση την πρόθεσή του να επισκεφθεί στον αδελφό του, ο οποίος ζει με την οικογένειά του στην Κύπρο.
Λόγω ότι ο Αιτητής είχε απορριφθεί στο παρελθόν για παρόμοιο αίτημα απόκτησης θεώρησης εισόδου στη Δημοκρατία και επειδή, σύμφωνα με τα στοιχεία που προσκόμισε δεν είχε ταξιδέψει ποτέ εκτός Αιγύπτου, κλήθηκε περί την 22.09.2019 σε προσωπική συνέντευξη στην Πρεσβεία της Δημοκρατίας στο Κάιρο. Η συνέντευξη του πραγματοποιήθηκε στα αραβικά ως το αίτημά του.
Στην αίτησή που υπέβαλε σημείωσε ότι δεν κατέχει προηγούμενο διαβατήριο, στη δε συνέντευξή του ανέφερε ότι κατέχει διαβατήριο και για το λόγο αυτό ζητήθηκε από τον Αιτητή όπως το προσκομίσει.
Ο Αιτητής απάντησε ότι το είχε απωλέσει ενώ ήταν καθ’ οδόν προς το Κέντρο υποβολής της αίτησής του (Visa Facilitation Services-εφεξής «VFS») και προσκόμισε πιστοποιητικό από την Αστυνομία ημερ. 20.08.2019. Σημειώνεται ότι στην αίτησή του, η οποία ήταν μεταγενέστερη της 20.08.2019, είχε επισυνάψει αντίγραφο του ισχύοντος (τότε) διαβατηρίου του. Σημειώνεται περαιτέρω ότι, ως καταγράφεται από τους Καθ’ ων η αίτηση σε σχετικό έγγραφο-το οποίο επισυνάπτεται στο Σημείωμα της Πρεσβείας Καίρου προς τον Γενικό Διευθυντή (έγγραφο με Αρ. Εγγρ. 5529738, στον διοικητικό φάκελο-Τεκμήριο 1 στις διευκρινίσεις), η προσκόμιση των διαβατηρίων ζητείται ώστε να δοθεί η δυνατότητα στους Καθ’ ων η αίτηση να εξακριβώσουν προηγούμενα ταξίδια του αιτούντος ή/και απορρίψεις από άλλες χώρες.
Περαιτέρω ο Αιτητής κατά τη διάρκεια της συνέντευξής του ρωτήθηκε τι επαγγέλλεται και απάντησε ότι ήταν ιδιοκτήτης γραφείου «εισαγωγών-εξαγωγών», χωρίς όμως να απαντήσει από/σε ποιες χώρες και τί προϊόντα εισάγει/εξάγει. Ακολούθως ζητήθηκε ο αριθμός τηλεφώνου της εταιρείας του και ο Αιτητής απάντησε ότι δεν είχε όπως απάντησε ότι δεν είχε ούτε τραπεζικό λογαριασμό της εταιρείας του ώστε να προκύπτουν τα μηνιαία έσοδά της.
Ο Αιτητής δε γνώριζε πόσα χρόνια ο αδελφός του διαμένει στην Κύπρο ούτε για πόσο καιρό ήταν παντρεμένος με τη σύζυγό του.
Ο Αιτητής περαιτέρω προσκόμισε κατάσταση τραπεζικού λογαριασμού στην οποία καταγράφεται το ποσό των 211.092 αιγυπτιακών λιρών (12.000 περίπου Ευρώ).
Με βάση το περιεχόμενο της συνέντευξης του Αιτητή και τα δεδομένα, τα οποία είχαν ενώπιον τους οι Καθ’ ων η αίτηση, αποφασίστηκε όπως απορριφθεί η αίτηση, κρίνοντας ότι ο Αιτητής είχε δώσει αντιφατικές πληροφορίες και δεν ήταν δυνατό να επιβεβαιωθεί ο σκοπός επίσκεψης του στη Δημοκρατία και οι προϋποθέσεις της. Στον Αιτητή δόθηκε το τυποποιημένο έντυπο «Standard form for Notifying and Motivating Refusal, Annulment or Revocation of a Visa» με σημειωμένο το λόγο απόρριψης - σημείο 8.
Την εν λόγω πράξη προσβάλει με την παρούσα προσφυγή εγείροντας ως λόγο ακύρωσης ότι οι Καθ’ ων η αίτηση δε εκτέλεσαν το καθήκον τους για δέουσα έρευνα και αιτιολογία στην απόρριψη του αιτήματός του. Από την πλευρά τους, οι Καθ’ ων η αίτηση υπεραμύνονται της απόφασής τους.
Έχω εξετάσει τις θέσεις των μερών σε συνάρτηση και με το περιεχόμενο του διοικητικού φακέλου.
Καταρχάς, οι αναφορές του συνηγόρου του Αιτητή στις παραγράφους 16-23 και 25 της αγόρευσης, στο μέτρο που εισάγουν μαρτυρία, δε μπορούν να γίνουν δεκτές εφόσον δε ζητήθηκε η κατάθεση μιας τέτοιας μαρτυρίας δεόντως. Σημειώνω παρενθετικά ότι, ουδεμία εκ των εν λόγω αναφορών, περιελήφθη στην επιστολή ημερ. 17.10.2019 (μέρος του διοικητικού φακέλου-Τεκμήριο 1) των τότε δικηγόρων του Αιτητή προς τον Υπουργό Εξωτερικών, στην προσπάθεια του για αναθεώρηση της προσβαλλόμενης πράξης. Συνεπώς δε μπορεί να εγείρεται η θέση ότι υπήρξε πλημμέλεια στη διερεύνηση εκ μέρους των Καθ’ ων η αίτηση λόγω μη λήψης υπόψη των αναφορών αυτών, οι οποίες δεν παύουν τελικά παρά να αποτελούν ισχυρισμούς εντός της αγόρευσης μη δυνάμενοι να ανατρέψουν τα γεγονότα που προκύπτουν από τον διοικητικό φάκελο [Ελεπέμ Λτδ v. Επάρχου Πάφου (1997) 4(Ε) Α.Α.Δ. 2857].
Κατά τα λοιπά και χωρίς να παραβλέπω ότι πράγματι ο Αιτητής στην αίτησή του υπέβαλε πληροφορίες και έγγραφα ότι έχει αδελφό (με την οικογένειά του) που διαμένει στη Δημοκρατία, καθώς και σχετική εγγυητική και ανάληψη ευθύνης για φιλοξενία του, παρ’ όλα αυτά προφανώς τα στοιχεία αυτά δεν είναι πάντα αρκετά για την έγκριση του αιτήματος. Γι’ αυτό και, ως και ο ίδιος αποδέχεται, κλήθηκε σε συνέντευξη, στην οποία καταγράφησαν οι ως άνω, εν γένει παραδεκτές αναφορές του.
Από τις απαντήσεις που έλαβαν οι Καθ’ ων η αίτηση στη συνέντευξη αυτή, δε θεωρώ ότι η κατάληξή τους ήταν προϊόν πλημμελούς έρευνας ή αιτιολογίας ούτε ότι ήταν κακόπιστη.
Τόσο οι ασαφείς αναφορές ως προς την εργασία του και την οικογένεια του αδελφού του όσο και οι ανακόλουθες απαντήσεις του ως προς το διαβατήριο, το οποίο ενώ παρατίθεται αντίγραφό του στην αίτηση ημερ. 16.09.2019 (και στην παράγραφο 1 της παρούσας προσφυγής μάλιστα αναφέρεται ότι είναι κάτοχός του διαβατηρίου με τον ίδιο αριθμό), στη συνέντευξη λίγες ημέρες μετά τις 16.09.2019, δεν προσκομίστηκε όταν ζητήθηκε με την αναφορά ότι το απώλεσε κατά τη μετάβασή του στο VFS ενώ το έγγραφο απώλειάς του στην αστυνομία έφερε προγενέστερη ημερομηνία (Αυγούστου 2019), ευλόγως και εντός των πλαισίων της ευρείας, σε τέτοιες περιπτώσεις, ευχέρειας των Καθ΄ ων η αίτηση οδήγησαν στην έκδοση της προσβαλλόμενης. Σχετικές οι αποφάσεις του Ανωτάτου Δικαστηρίου στις Barakat ν. Δημοκρατίας κ.ά. (1991) 4 ΑΑΔ 916, Amanda Marga Ltd v. Republic (1985) 3 C.L.R. 2583, Suleiman v. Republic (1987) 3 C.L.R. 224, Karaliotas v. The Republic (1987) 3 C.L.R. 1701 (Απόφαση Ολομέλειας) και Bekefi Kristian και Άλλοι ν. Κυπριακής Δημοκρατίας (2016) 3 ΑΑΔ 258.
Δεδομένων των πιο πάνω, θεωρώ ότι, υπό τις περιστάσεις, οι Καθ΄ ων η αίτηση διερευνήσαν και αιτιολογήσαν δεόντως την απόφασή τους, η οποία ήταν προϊόν δέουσας και καλόπιστης άσκησης της, ευρείας εν προκειμένω, διακριτικής τους ευχέρειας.
Για τους ως άνω λόγους, η προσφυγή απορρίπτεται και η προσβαλλόμενη επικυρώνεται με έξοδα 1.400 ευρώ υπέρ των Καθ’ ων η αίτηση και εναντίον του Αιτητή.
Φ. Καμένος, ΔΔΔ
cylaw.org: Από το ΚΙΝOΠ/CyLii για τον Παγκύπριο Δικηγορικό Σύλλογο