ΔΙΟΙΚΗΤΙΚΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ
(Αίτηση Νομικής Αρωγής αρ. 1/25)
23 Απριλίου 2025
[ΚΕΛΕΠΕΣΙΗ, Δ.Δ.Δ.]
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΟΝ ΠΕΡΙ ΝΟΜΙΚΗΣ ΑΡΩΓΗΣ ΝΟΜΟ ΤΟΥ 2002 Ν.165(Ι)/2002 ΚΑΙ ΤΟΝ ΠΕΡΙ ΝΟΜΙΚΗΣ ΑΡΩΓΗΣ ΔΙΑΔΙΚΑΣΤΙΚΟ ΚΑΝΟΝΙΣΜΟ ΑΡ.1 ΤΟΥ 2003
ΑΙΤΗΣΗ ΑΠΟ:
Α. A. R.
Αιτητής
–––––––––––––––––––––––––––
Ο αιτητής εμφανίζεται προσωπικά.
Χ. Δημητρίου(κα), Δικηγόρος της Δημοκρατίας, για τους καθ’ ων η αίτηση.
(Μαρζούκ Τζώρτζες, μεταφραστής, παρών για πιστή μετάφραση από Ελληνικά στα Αραβικά και αντίστροφα).
Α Π Ο Φ Α Σ Η
ΚΕΛΕΠΕΣΙΗ, Δ.Δ.Δ.: Με την παρούσα αίτηση, η οποία καταχωρήθηκε την 15.4.2025, ο αιτητής ζητεί από το Δικαστήριο όπως του παραχωρηθεί το ευεργέτημα της Νομικής Αρωγής, ώστε να δυνηθεί να διορίσει δικηγόρο, προκειμένου να καταχωρήσει Προσφυγή κατά της νομιμότητας των διαταγμάτων κράτησης και απέλασης που εκδοθήκαν στις 29.3.2025.
Στο σχετικό σημείωμα που καταχωρήθηκε από το Γενικό Εισαγγελέα, μετά από Οδηγίες του Δικαστηρίου, περιγράφονται τα σχετικά γεγονότα, τα οποία επιβεβαιώνονται και από σχετικά έγγραφα του διοικητικού φακέλου της υπόθεσης, τα οποία κατατέθηκαν ως παραρτήματα στο σημείωμα και τα οποία έχουν ως ακολούθως:
Ο αιτητής είναι υπήκοος Παλαιστίνης, ο οποίος αφίχθηκε στη Δημοκρατία μέσω των μη ελεγχόμενων περιοχών και στη συνέχεια εισήλθε στις ελεύθερες περιοχές από άγνωστο μέρος και σε άγνωστο χρόνο.
Στις 14.9.2015, ο αιτητής υπέβαλε αίτηση για παραχώρηση καθεστώτος διεθνούς προστασίας, αίτημα το οποίο απορρίφθηκε στις 31.3.2016 από την Υπηρεσία Ασύλου. Κατά της νομιμότητας της πιο πάνω απορριπτικής απόφασης, ο αιτητής υπέβαλε ιεραρχική προσφυγή στην Αναθεωρητική Αρχή Προσφυγών, η οποία και κατόπιν εξέτασης, απορρίφθηκε στις 24.11.2020. Ακολούθως ο αιτητής υπέβαλε πρώτη μεταγενέστερη αίτηση για χορήγηση διεθνούς προστασίας, η οποία απορρίφθηκε ως απαράδεκτη από την Υπηρεσία Ασύλου στις 22.2.2021. Εν συνεχεία, ο αιτητής καταχώρησε την Προσφυγή αρ.1253/21 στο Διοικητικό Δικαστήριο Διεθνούς Προστασίας, η οποία απορρίφθηκε την 1.2.2022. Ο αιτητής στις 24.3.2022 υπέβαλε αίτηση στην Υπηρεσία Ασύλου για επανάνοιγμα του φακέλου του.
Ακολούθως στις 20.3.2023, ο αιτητής συνελήφθη για το αυτόφωρο αδίκημα της παράνομης παραμονής στη Δημοκρατία και στις 21.3.2023 εκδόθηκαν διατάγματα κράτησης και απέλασης κατά του αιτητή. Ωστόσο τα διατάγματα αυτά ανακλήθηκαν και στις 3.4.2023 εκδοθήκαν νέα αφού διαπιστώθηκε ότι αυτά είχαν εκδοθεί με λανθασμένη αναφορά σε στοιχεία του αιτητή, αφού ο ίδιος είχε προηγουμένως, ως αναφέρεται και σε σχετική επιστολή της ΥΑΜ ημερομηνίας 3.4.2023, δηλώσει ψευδή στοιχεία.
Με επιστολή ημερομηνίας 14.6.2023, ο αιτητής πληροφορήθηκε ότι η μεταγενέστερη αίτηση που υπέβαλε στις 24.3.2022 έτυχε απόρριψης από την Υπηρεσία Ασύλου. Κατά της νομιμότητας της πιο πάνω απορριπτικής απόφασης, ο αιτητής καταχώρησε την Προσφυγή αρ.Τ2010/23 στο Διοικητικό Δικαστήριο Διεθνούς Προστασίας, η οποία κατόπιν απόσυρσης της, απορρίφθηκε στις 14.7.2023.
Με απόφαση της Διευθυντρίας του Τμήματος Μετανάστευσης ημερομηνίας 23.11.23, ο αιτητής αφέθηκε ελεύθερος υπό όρους ήτοι με εναλλακτικά της κράτησης μετρά. Σημειώνεται ότι στην εν λόγω απόφαση αναγραφόταν ρητώς ότι η μη συμμόρφωση του αιτητή με οιονδήποτε εκ των υποβληθέντων όρων θα συνεπάγετο την έκδοση νέου διατάγματος κράτησης. Ένεκα όμως του γεγονότος ότι ο αιτητής δεν συμμορφώνονταν με τους όρους της απόλυσης του και συγκεκριμένα δεν παρουσιαζόταν για υπογραφή στο κλιμάκιο της ΥΑΜ Λάρνακας από τις 22.11.24 μέχρι και τις 10.3.2025, όπως επίσης δεν συνεργάστηκε για την έκδοση ταξιδιωτικού εγγράφου -αφού και παρά τη μεταφορά από μέλη της YAM Λάρνακας στην Πρεσβεία Λιβάνου με σκοπό την έκδοση τέτοιου εγγράφου ο αιτητής αρνήθηκε να υπογράψει δηλώνοντας ότι δεν προτίθεται να ταξιδέψει στο Λίβανο αλλά και σε οποιαδήποτε άλλη χώρα- στις 29.3.2025 εκδόθηκαν διατάγματα απέλασης και κράτησης κατά του αιτητή δυνάμει του άρθρου 14 του περί Αλλοδαπών και Μετανάστευσης Νόμου. Όπως δε αναγράφεται στο ίδιο το διάταγμα κράτησης, η έκδοση του κρίθηκε αναγκαία επειδή διαπιστώθηκε στη βάση του άρθρου 18 ΠΣΤ (1)(α) του Κεφ. 105 ότι υφίσταται κίνδυνος διαφυγής του αιτητή. Σημειώνεται ότι έρεισμα για την έκδοση των εν λόγω διαταγμάτων αποτέλεσε η κήρυξη του αιτητή ως απαγορευμένου μετανάστη δυνάμει της παραγράφου (κ) του εδαφίου (1) του άρθρου 6 του Κεφ.105 λόγω της παράνομης παραμονής του στη Δημοκρατία από τις 22.11.2024, ημερομηνία κατά την οποία, ως αναγράφεται, έπαυσε να τηρεί τους όρους που υποβλήθηκαν στις 23.11.2023 από τη Διευθύντρια Μετανάστευσης.
Η κα Δημητρίου με το γραπτό της σημείωμα, υπέβαλε ότι ο αιτητής δεν κατέχει την ιδιότητα αιτητή ασύλου-κάτι που κρίθηκε, άλλωστε, ως υποβάλλει και από Διοικητικό Δικαστήριο Διεθνους Προστασίας- ώστε να υπέχουν εφαρμογής οι πρόνοιες του άρθρου 6Β (7)(α) του περί Νομικής Αρωγής Νόμου Ν. 165(Ι)/2002, αλλά ξεκάθαρα πρόκειται για παρανόμως παραμένοντα αλλοδαπό. Τόνισε δε ότι η υπό κρίση αίτηση πρέπει να απορριφθεί καθότι η περίπτωση του αιτητή δεν εμπίπτει στις πρόνοιες του Ν. 165(Ι)/2002 και δη στις περιπτώσεις του άρθρου 6Γ(2) του Νόμου, εφόσον εναντίον του αιτητή εκδοθήκαν διατάγματα κράτησης και απέλασης δυνάμει του άρθρου 14 του Κεφ. 105 και όχι απόφαση επιστροφής ή απόφαση απομάκρυνσης ή απαγόρευσης εισόδου σύμφωνα με τα άρθρα 18 ΟΗ, 18Π ή 18ΠΓ του Κεφ.105.
Κατά την ακρόαση της αίτησης, αντίγραφο του σχετικού σημειώματος του Γενικού Εισαγγελέα μεταφράστηκε στον αιτητή. Από την πλευρά του, ο αιτητής, ερωτηθείς υπό του Δικαστηρίου εάν επιθυμεί να αναφέρει οτιδήποτε, ανέφερε ότι καταχώρησε αίτηση ασύλου η οποία πράγματι απορρίφθηκε καθώς και ότι η ζωή του στο Λίβανο ήταν πάρα πολύ δύσκολη και ότι παρόλο που ο ίδιος με τον ερχομό του στη Δημοκρατία έχει εξηγήσει την κατάσταση, δεν του έχουν δοθεί τα δικαιώματα του.
Ο περί Νομικής Αρωγής Νόμος του 2002 Ν.165(Ι)/2002, καθορίζει με σαφήνεια τις περιπτώσεις στις οποίες είναι δυνατή η παραχώρηση δωρεάν νομικής αρωγής. Ως ρητώς προνοείται στο άρθρο 3 του Νόμου: «Παρέχεται δωρεάν νοµική αρωγή στις διαδικασίες που αναφέρονται στα άρθρα 4, 4Α, 5, 6, 6Α, 6Β, 6Γ, 6∆, 6Ε και 6ΣΤ, στην έκταση και υπό τους όρους που διαλαµβάνονται στον παρόντα Νόµο».
Στη βάση των γεγονότων, ως αυτά εκτέθηκαν ανωτέρω, καθίσταται σαφές ότι η παρούσα αίτηση θα πρέπει να εξεταστεί υπό τις διατάξεις του άρθρου 6Γ(2) του Νόμου δια των οποίων προβλέπεται η δυνατότητα παροχής δωρεάν νομικής αρωγής σε παρανόμως παραμένοντες υπηκόους τρίτης χώρα. Τις παραθέτω:
«(2) Παρέχεται δωρεάν νομική αρωγή σε παρανόμως παραμένοντα υπήκοο τρίτης χώρας, ο οποίος ασκεί προσφυγή ενώπιον του Διοικητικού Δικαστηρίου, δυνάμει του Άρθρου 146 του Συντάγματος κατά –
(α) απόφασης επιστροφής που εκδίδεται από το Διευθυντή σύμφωνα με το άρθρο 18ΟΗ του περί Αλλοδαπών και Μεταναστεύσεως Νόμου και αφορά τον εν λόγω υπήκοο, ή
(β) απόφασης περί απομάκρυνσης που εκδίδεται από τον Υπουργό Εσωτερικών σύμφωνα με το άρθρο 18Π του περί Αλλοδαπών και Μεταναστεύσεως Νόμου και αφορά τον εν λόγω υπήκοο, ή
(γ) απαγόρευσης εισόδου που εκδίδεται από το Υπουργικό Συμβούλιο σύμφωνα με το άρθρο 18ΠΓ του περί Αλλοδαπών και Μεταναστεύσεως Νόμου και αφορά τον εν λόγω υπήκοο,
υπό τις ακόλουθες προϋποθέσεις:
(αα) η δωρεάν νομική αρωγή αφορά μόνο την πρωτοβάθμια εκδίκαση της προσφυγής ενώπιον του Διοικητικού Δικαστηρίου, δυνάμει του Άρθρου 146 του Συντάγματος, και όχι την εκδίκαση έφεσης ενώπιον του Ανωτάτου Δικαστηρίου κατά της δικαστικής απόφασης η οποία εκδίδεται στα πλαίσια της εν λόγω πρωτοβάθμιας εκδίκασης, ούτε άλλο ένδικο μέσο· και
(ββ) είναι πιθανόν να εκδοθεί θετική δικαστική απόφαση στα πλαίσια της εν λόγω πρωτοβάθμιας εκδίκασης της προσφυγής ».
Καθίσταται σαφές ότι η περίπτωση του αιτητή δεν εμπίπτει σε καμία από τις ανωτέρω περιοριστικά απαριθμούμενες περιπτώσεις του άρθρου 6Γ(2) του Νόμου. Τούτο διότι, ως καταγράφεται άλλωστε και στο ίδιο το σώμα των ενώπιον μου τιθέμενων διαταγμάτων κράτησης και απέλασης, αυτά εκδόθηκαν δυνάμει του άρθρου 14 του Κεφ.105, έχοντας ως έρεισμα, ως ήδη υποδείχθηκε, την κήρυξη του αιτητή ως απαγορευμένου μετανάστη δυνάμει του άρθρου 6(1)(κ) του Κεφ.105. Το δε διάταγμα κράτησης, σύμφωνα και με την αιτιολογία που το περιβάλλει, εκδόθηκε αφού πρώτα διαπιστώθηκε και στη βάση του άρθρου 18ΠΣΤ του Κεφ.105, ότι υφίσταται κίνδυνος διαφυγής του αιτητή. Δεδομένου δε, ως καταγράφεται, της απροθυμίας του αιτητή να επαναπατριστεί δεν υπάρχει περιθώριο εναλλακτικών της κράτησης μέτρων.
Έπεται ότι τα διατάγματα κράτησης και απέλασης ημερομηνίας 29.3.2025, τα οποία ο αιτητής επιθυμεί να προσβάλλει δια Προσφυγής και τα οποία εκδόθηκαν δυνάμει των άρθρων 14 και 18ΠΣΤ του Κεφ.105, δεν συνιστούν ούτε απόφαση επιστροφής εκδοθείσα υπό του άρθρου 18ΟΗ, ούτε απόφαση απομάκρυνσης εκδοθείσα υπό του άρθρου 18Π, ούτε απόφαση απαγόρευσης εισόδου που εκδίδεται δυνάμει του άρθρου 18ΠΓ του Κεφ. 105 και επομένως εκπίπτουν του πεδίου εφαρμογής του άρθρου 6 Γ(2).
Ακόμα, όμως, και αν η περίπτωση του αιτητή ενέπιπτε σε κάποια εκ των προαναφερόμενων περιπτώσεων του άρθρου 6Γ(2) και πάλι δεν διαβλέπω να υπήρχε οποιοδήποτε περιθώριο επιτυχίας της παρούσας αίτησης. Τούτο διότι δεν έχω ικανοποιηθεί ότι πληρείται η έτερη νομοθετική προϋπόθεση του άρθρου 6Γ(2) (ββ) του Νόμου, η οποία επίσης απαιτείται να πληρείται για την έγκριση της υπό κρίση αίτησης. Εν προκειμένω -και χωρίς να προβαίνω σε απόφαση επί της οριστικής τύχης της προσφυγής που ενδεχομένως θα καταχωρηθεί από τον αιτητή-από το σύνολο των ενώπιον μου στοιχείων και εγγράφων, τα οποία συναπαρτίζουν τα γεγονότα που περιβάλλουν την περίπτωση του αιτητή και τα όσα ο αιτητής υπέβαλε, δεν διαφαίνεται να υπάρχουν βάσιμες πιθανότητες, δοθέντος και του γεγονότος ότι δεν έχει τεθεί ενώπιον μου οποιοδήποτε στοιχείο που να υποδηλώνει πλάνη ή ελλιπή έρευνα της διοίκησης αναφορικά με το καθεστώς της παράνομης παραμονής του αιτητή στη Δημοκρατία, να εκδοθεί θετική δικαστική απόφαση για τον αιτητή στην Προσφυγή που προτίθεται να καταχωρήσει κατά της νομιμότητας των εν λόγω διαταγμάτων.
Στη βάση των ανωτέρω, είναι σαφές ότι η υπό κρίση αίτηση δεν εμπίπτει στις απαιτούμενες εκ του Νόμου προϋποθέσεις ώστε να καθίσταται επιτρεπτή η δωρεάν παροχή νομικής αρωγής.
Η αίτηση απορρίπτεται χωρίς διαταγή για έξοδα. Ο αιτητής βεβαίως, εφόσον επιθυμεί, διατηρεί το δικαίωμα να προχωρήσει με την καταχώρηση προσφυγής, εντός της προβλεπόμενης εκ του Συντάγματος προθεσμίας, με δικά του έξοδα.
Τα έξοδα του μεταφραστή να καταβληθούν από τη Δημοκρατία.
Κελεπέσιη, Δ.Δ.Δ.
cylaw.org: Από το ΚΙΝOΠ/CyLii για τον Παγκύπριο Δικηγορικό Σύλλογο