ΔΙΟΙΚΗΤΙΚΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ
Υπόθεση Αρ. 1722/2019
4 Ιουνίου, 2025
[Φ. ΚΑΜΕΝΟΣ, ΔΔΔ.]
Επί τοις αφορώσι το/τα Άρθρον/Άρθρα (α)146 του Συντάγματος
R. B. B.
Αιτήτρια
Και
Κυπριακής Δημοκρατίας, μέσω του Υπουργείου Εσωτερικών
Καθ' ων η Αίτηση
.........
Γιάννα Ρούσου για Αριστοφάνης Α. Γεωργίου & Συνεργάτες Δ.Ε.Π.Ε Δικηγόρος για Αιτήτρια
Κάτια Χατζηδημητρίου, Δικηγόρος της Δημοκρατίας Ά, για Γενικό Εισαγγελέα της Δημοκρατίας, για τους Καθ' ων η αίτηση.
ΑΠΟΦΑΣΗ
Φ. Καμένος, ΔΔΔ.: Η Αιτήτρια είναι από τις Φιλιππίνες και στις 09.11.2011 αφίχθη στη Δημοκρατία με άδεια για να εργαστεί ως οικιακή βοηθός. Στις 08.08.2017, υπέβαλε αίτηση για απόκτηση της Κυπριακής Υπηκοότητας με εγγραφή, η οποία εξετάστηκε και απορρίφθηκε και η Αιτήτρια ενημερώθηκε με επιστολή ημερομηνίας 17.09.2019, πράξη η οποία προσβάλλεται με την παρούσα.
Με την αγόρευση των ευπαίδευτων συνηγόρων της Αιτήτριας εγείρονται ισχυρισμοί ότι η προσβαλλόμενη εκδόθηκε από αναρμόδιο όργανο, λόγω μη εκχώρησης εξουσιών από τον Υπουργό Εσωτερικών (εφεξής ο «Υπουργός»), ότι είναι εσφαλμένη κατά τον Νόμο, ότι ελήφθη καθ' υπέρβαση εξουσίας, καταχρηστικά, κατά παράβαση της αρχής καλής πίστης και δικαιολογημένης εμπιστοσύνης, κατά πλάνη περί τα πραγματικά γεγονότα (αναφορικά με τις ανανεώσεις των αδειών παραμονής της και τη αποτίμηση του χρόνου παραμονής της) καθώς και ότι είναι πλημμελώς αιτιολογημένη.
Η πλευρά των Καθ’ ων η αίτηση με την αγόρευση της ευπαίδευτης συνηγόρου της, υποστηρίζει το νόμιμο και αιτιολογημένο της προσβαλλόμενης εγείροντας παράλληλα ένσταση στην εξέταση των λόγων ακύρωσης περί παράβασης της αρχής καλής πίστης και δικαιολογημένης εμπιστοσύνης λόγω μη δικογράφησής τους.
Εξέτασα τους εκατέρωθεν ισχυρισμούς σε συνάρτηση και με το περιεχόμενο των διοικητικών φακέλων και καταλήγω ότι η προσφυγή δεν μπορεί να επιτύχει.
Καταρχάς πράγματι, ο ισχυρισμός για παράβαση της αρχής καλής πίστης και δικαιολογημένης εμπιστοσύνης δε δικογραφείται στην αίτηση ακυρώσεως ως εκ τούτου δεν είναι εξεταστέος και απορρίπτεται [Δημοκρατία ν. Ιωσηφίδη (2013) 3 Α.Α.Δ. 59 και σχετικά πρόσφατη απόφαση σε Έφ. Δ.Δ Αρ. 91/19 Χαραλαμπίδη ν. Δημοκρατίας ημερ. 06.11.2023].
Ως προς το θέμα της ισχυριζόμενης αναρμοδιότητας λόγω μη εκχώρησης εξουσίας από τον Υπουργό στη Διευθύντρια Αρχείου Πληθυσμού και Μετανάστευσης (εφεξής η «Διευθύντρια») ή προς οποιοδήποτε υπάλληλο να ενεργεί εκ μέρους της, διαπιστώνω ότι η προσβαλλόμενη εξεδόθη από τον ίδιο τον Υπουργό. Αυτό έγινε κατόπιν υποβολής της έκθεσης-Παράρτημα 7 Ένστασης στον Υπουργό, ο οποίος αποφάσισε να απορρίψει την αίτηση με την υπογραφή του δίπλα στη σφραγίδα απορρίπτεται. Συνεπώς δεν υπάρχει ζήτημα αναρμοδιότητας, εφόσον ο Υπουργός άσκησε την κατά Νόμο (άρθρο 111 του περί Αρχείου Πληθυσμού Νόμου του 2002-εφεξής ο «Νόμος») αρμοδιότητα του για έκδοση της προσβαλλόμενης και όχι οποιοσδήποτε υπάλληλος ή η Διευθύντρια.
Παρεμφερές θέμα με έχει απασχολήσει σε προηγούμενες αποφάσεις, όπου παρατέθηκε και η συναφής περί τούτου νομολογία και όπου απορρίφθηκαν ισχυρισμοί περί αναρμοδιότητας, νομολογία την οποία επαναλαμβάνω για τους σκοπούς και της παρούσας [σχετική η απόφαση του παρόντος στην Υπόθεση Αρ. 1260/2019 MB ν. Κυπριακής Δημοκρατίας μέσω Υπουργείου Εσωτερικών κ.α. ημερ. 08.02.2024 όπου γίνεται αναφορά στις Πρ. Αρ. 475/2019 Arzumanyan ν. Κυπριακή Δημοκρατία μέσω Υπουργού Εσωτερικών κ.α. ημερ. 14/3/2022 (Καλλίγερου, ΠΔΔ ως ήταν τότε), Πρ. Αρ. 749/2019 Alarcon ν. Κυπριακή Δημοκρατία μέσω Υπουργού Εσωτερικών κ.α. ημερ. 29/3/2022 (Ευσταθίου- Νικολετοπούλου, ΔΔΔ ως ήταν τότε), Πρ. Αρ. 1514/2019 Cabardo ν. Κυπριακή Δημοκρατία μέσω Υπουργού Εσωτερικών κ.α., ημερ. 06/05/2022 (Κωμοδρόμος, ΔΔΔ ως ήταν τότε), Πρ. Αρ. 232/2020 Mendis Hewa ν. Κυπριακή Δημοκρατία μέσω Υπουργού Εσωτερικών κ.α., ημερ. 11/5/2022 (Γαβριήλ, ΔΔΔ)].
Δε θα συμφωνήσω ούτε με τους ισχυρισμούς της Αιτήτριας ότι η προσβαλλόμενη είναι εσφαλμένη κατά τον Νόμο, ότι ελήφθη καθ' υπέρβαση εξουσίας, καταχρηστικά, κατά πλάνη αναφορικά με τις ανανεώσεις των αδειών παραμονής της και την αποτίμηση του χρόνου παραμονής της καθώς και ότι είναι πλημμελώς αιτιολογημένη.
Στην Έκθεση-Παράρτημα 7 στην Ένσταση, επισυνάπτεται έντυπο (ερ. 308-307 του διοικητικού φακέλου-Τεκμήριο 1 σε διαδικασία) στο οποίο καταγράφονται τα διαστήματα νόμιμης διαμονής της Αιτήτριας. Αυτά αθροίζονται σε μικρότερο χρονικό διάστημα των 7 ετών που έθετε η παράγραφος 1(β) του Τρίτου Πίνακα που παρέπεμπε το άρθρο 111 του Νόμου (ως είχαν κατά τον επίδικο χρόνο).
Ο ισχυρισμός της Αιτήτριας περί ολιγοήμερης καθυστέρησης στις εκάστοτε ανανεώσεις της άδειας παραμονής της, η οποία οφειλόταν μάλιστα στους Καθ’ ων η αίτηση (λόγω γραφειοκρατίας κτλ) και όχι στην Αιτήτρια, δεν υποστηρίζεται από τα στοιχεία του διοικητικού φακέλου αφού φαίνεται ότι οι περίοδοι που η Αιτήτρια διέμενε χωρίς να έχει ανανεώσει την άδεια παραμονής της, δεν ήταν ολιγοήμερες, προκύπτει δε από τα σχετικά στοιχεία ότι η Αιτήτρια υπέβαλλε πάντα αιτήσεις ανανέωσης πολλές ημέρες μετά την λήξη της άδειας παραμονής της και άρα ο χρόνος που παρέμενε άνευ αδείας δεν ήταν λόγω καθυστερήσεων εκ μέρους των Καθ’ ων η αίτηση. Παραπέμπω σχετικά:
-στο ερ. 82 του Τεκμηρίου 1, από όπου προκύπτει ότι η άδειά της έληγε στις 01.11.2013 και αιτήθηκε (ερ. 119 του Τεκμηρίου 1) ανανέωση στις 10.01.2014,
-στο ερ. 120 του Τεκμηρίου 1, από όπου προκύπτει ότι η άδειά της έληγε στις 09.11.2014 και αιτήθηκε (ερ. 158 του Τεκμηρίου 1) ανανέωση στις 15.12.2014, και
-στο ερ. 160 του Τεκμηρίου 1, από όπου προκύπτει ότι η άδειά της έληγε στις 09.11.2015 και αιτήθηκε (ερ. 197 του Τεκμηρίου 1) ανανέωση στις 22.02.2016.
Στην απόφαση του Ανωτάτου Δικαστηρίου στην Αναθ. Έφ. Αρ. 193/2007 Δημοκρατίας ν. Ζ.Μ. (2011) 3 Α.Α.Δ. 20, σε σχέση με την κατ’ άρθρο 111 [παράγραφος 3(β) του Τρίτου Πίνακα] του Νόμου προϋπόθεση της διαμονής στη Δημοκρατία για επτά έτη για σκοπούς πολιτογράφησης, αποφασίστηκε ότι τα διαστήματα της παράνομης παραμονής του εκεί εφεσίβλητου δεν μπορούσαν να προσμετρήσουν (ούτε οι μετέπειτα παρατάσεις της προσωρινής άδειας παραμονής του νομιμοποιούσαν την προηγούμενη παράνομη παραμονή του).
Μάλιστα, από το έντυπο (ερ. 307 σε Τεκμήριο 1, το οποίο επισυνάπτεται στην Έκθεση-Παράρτημα 7 στην ένσταση), προκύπτει ότι οι Καθ’ ων η αίτηση προσμέτρησαν ως νόμιμη παραμονή της Αιτήτριας το διάστημα από την εκάστοτε υποβολή των αιτήσεων ανανέωσης και όχι έγκρισης τους συνεπώς ο χρόνος που διέρρευσε έως την εξέτασή των εν λόγω αιτήσεων δε μέτρησε με οποιονδήποτε τρόπο εις βάρος της Αιτήτριας[1].
Συγκεντρώνοντας τα πιο πάνω, έχοντας υπόψη την όλη διοικητική ενέργεια και δη το Παράρτημα 7 στην Ένσταση, την επιστολή ημερ. 17.09.2019 και τα έγγραφα, στα οποία παρέπεμψα, δε διαπιστώνω οι Καθ’ ων η αίτηση να πλανήθηκαν επί οποιασδήποτε πτυχής της αίτησης της Αιτήτριας ούτε ότι η απόφασή τους ήταν παράνομη, πλημμελώς αιτιολογημένη ή προϊόν κατάχρησης ή υπέρβασης εξουσίας.
Οι Καθ’ ων η αίτηση ανέφεραν ρητώς ότι η Αιτήτρια δεν πληροί την νομοθετική απαίτηση, το τυπικό προσόν βάσει της παραγράφου 3(β) του Τρίτου Πίνακα καθορίζοντας μάλιστα ρητώς τον χρόνο της νόμιμης διαμονής της Αιτήτριας, η οποία υπολείπετο των 7 ετών, συνεπώς δεν μπορεί να γίνεται λόγος για οποιοδήποτε σφάλμα τους. Δεν πλανήθηκαν σε οτιδήποτε ούτε όφειλαν να διερευνήσουν ή αιτιολογήσουν οτιδήποτε επιπλέον προκειμένου η απόφασή τους να είναι νόμιμη.
Στην υπό κρίση υπόθεση, υπό το φως των εγγράφων που ανέφερα σε συνάρτηση με τη δοθείσα αιτιολογία (ως αναφέρθηκε ανωτέρω), δε διαπιστώνω οποιαδήποτε καταχρηστική άσκηση εξουσίας, αλλά η στάση των Καθ’ ων η αίτηση συνάδει με τον Νόμο και τη νομολογία.
Συναφώς καταλήγω ότι η προσβαλλόμενη είναι νόμιμη, αιτιολογημένη, προϊόν ορθής και σύννομης εξέτασης των στοιχείων της αίτησης της Αιτήτριας και εντός των πλαισίων των εξουσιών των Καθ΄ ων η αίτηση.
Η προσφυγή απορρίπτεται και η προσβαλλόμενη πράξη επικυρώνεται. Τα έξοδα επιδικάζονται στα €1.500 υπέρ των Καθ΄ ων η αίτηση και εναντίον της Αιτήτριας.
Φ. Καμένος, ΔΔΔ
[1] Αυτό θεωρώ απαντά, τελικά, προς απόρριψη και της ουσίας των ανωτέρω αναφερόμενων μη δικογραφημένων ισχυρισμών της Αιτήτριας περί παράβασης των αρχών καλής πίστης και δικαιολογημένης εμπιστοσύνης του διοικούμενου.
cylaw.org: Από το ΚΙΝOΠ/CyLii για τον Παγκύπριο Δικηγορικό Σύλλογο