K. D. L. ν. ΚΥΠΡΙΑΚΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ ΜΕΣΩ ΔΙΕΥΘΥΝΤΡΙΑΣ ΤΜΗΜΑΤΟΣ ΑΡΧΕΙΟΥ ΠΛΗΘΥΣΜΟΥ ΚΑΙ ΜΕΤΑΝΑΣΤΕΥΣΗΣ, Υπόθεση Αρ. 373/2025, 16/6/2025
print
Τίτλος:
K. D. L. ν. ΚΥΠΡΙΑΚΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ ΜΕΣΩ ΔΙΕΥΘΥΝΤΡΙΑΣ ΤΜΗΜΑΤΟΣ ΑΡΧΕΙΟΥ ΠΛΗΘΥΣΜΟΥ ΚΑΙ ΜΕΤΑΝΑΣΤΕΥΣΗΣ, Υπόθεση Αρ. 373/2025, 16/6/2025

ΔΙΟΙΚΗΤΙΚΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ

(Υπόθεση Αρ. 373/2025(Κ))

 

16 Ιουνίου 2025

 

[ΜΙΧΑΗΛ, Δ/στης Δ.Δ.]

 

K. D. L.

Αιτητής

ν.

         

ΚΥΠΡΙΑΚΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ ΜΕΣΩ ΔΙΕΥΘΥΝΤΡΙΑΣ ΤΜΗΜΑΤΟΣ ΑΡΧΕΙΟΥ ΠΛΗΘΥΣΜΟΥ ΚΑΙ ΜΕΤΑΝΑΣΤΕΥΣΗΣ

 

Καθ’ ης η Αίτηση

………………………….

Παναγιώτης Πιερίδης για Πιερίδης & Πιερίδης, για τον αιτητή.

 

Θεοχάρια Παπανικολάου (κα) για Γενικό Εισαγγελέα, για την καθ’ ης η αίτηση.

 

Α Π Ο Φ Α Σ Η

 

ΜΙΧΑΗΛ, Δ.Δ.Δ.: Με την υπό κρίση προσφυγή ο αιτητής ζητά τις ακόλουθες θεραπείες:

 

«Α.    Δήλωση και/ή απόφαση του Δικαστηρίου ότι η απόφαση και/ή δήλωση των Καθ' ων η Αίτηση ημερομηνίας 28/03/25 με την οποία ανακηρύττουν και/ή δηλώνουν τον αιτητή ως απαγορευμένο μετανάστη (ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ Β) είναι άκυρη, παράνομη, και/ή αντισυνταγματική και στερημένη οποιουδήποτε νομικού αποτελέσματος.

Β.      Δήλωση του Δικαστηρίου ότι η πράξη και/ή απόφαση των Καθ' ων η Αίτηση ημερομηνίας 28/03/25 (ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ Γ), για την έκδοση διατάγματος κράτησης εναντίον του Αιτητή, είναι άκυρη, παράνομη και/ή αντισυνταγματική και στερημένη οποιουδήποτε εννόμου αποτελέσματος.

Γ.       Δήλωση και/ή απόφαση του Δικαστηρίου ότι η πράξη και/ή απόφαση των Καθ' ων η Αίτηση ημερομηνίας 28/03/25 με την οποία εκδόθηκε διάταγμα απέλασης εναντίον του αιτητή είναι άκυρη, παράνομη, και/ή αντισυνταγματική και στερημένη οποιουδήποτε νομικού αποτελέσματος.»

 

Ο αιτητής έφτασε στη χώρα στις 7.2.2020 με άδεια εισόδου ως φοιτητής με τελευταία ισχύ μέχρι τις 19.2.2022. Στις 24.6.2022 ο αιτητής υπέβαλε αίτηση για έκδοση άδειας η οποία απορρίφθηκε στις 13.7.2022 επειδή ο αιτητής δεν συμπλήρωσε επιτυχώς το πρόγραμμα σπουδών του και του δόθηκε προθεσμία οικειοθελούς αναχώρησης εντός δεκατεσσάρων ημερών. Στις 9.1.2023 ο αιτητής υπέβαλε αίτημα μέσω του δικηγόρου του να του παραχωρηθεί άδεια παραμονής ως επισκέπτη επισυνάπτοντας πιστοποιητικό γέννησης του παιδιού του το οποίο απορρίφθηκε στις 9.1.2023. Στις 14.3.2023 ακολούθησε νέο αίτημα του αιτητή μέσω του δικηγόρου του με την οποία ζητούσε να του επιτραπεί η παραμονή και να του παραχωρηθεί άδεια εργασίας. Το αίτημα απορρίφθηκε στις 24.3.2023 επειδή δεν επιτρέπεται η αλλαγή του καθεστώτος διαμονής από φοιτητής σε εργαζόμενος. Στις 28.3.2025 ο αιτητής συνελήφθη για παράνομη παραμονή και εναντίον του εκδόθηκαν οι προσβαλλόμενες αποφάσεις.

 

Οι λόγοι ακύρωσης που προβάλλει ο αιτητής συνοψίζονται σε αναρμοδιότητα του προσώπου που εξέδωσε τα διατάγματα απέλασης και κράτησης, παραβίαση του δικαιώματος σε προηγούμενη ακρόαση, έλλειψη δέουσας έρευνας και πλάνη εφόσον δεν εξετάστηκε κατά πόσο θα μπορούσαν να εφαρμοστούν εναλλακτικά της κράτησης μέτρα ούτε οι προσωπικές συνθήκες του αιτητή, έλλειψη αιτιολογίας αφού δεν υπήρχε κίνδυνος διαφυγής, παραβίαση του δικαιώματός του σε οικογενειακή ζωή και μη συμμόρφωση με τις πρόνοιες του Άρθρου 18ΟΘ του περί Αλλοδαπών και Μετανάστευσης Νόμου, Κεφ. 105 (στο εξής ο «Νόμος»).

 

Η συνήγορος της καθ’ ης η αίτηση στη γραπτή αγόρευση με παραπομπή στο περιεχόμενο του διοικητικού φακέλου εισηγείται ότι το Υπουργικό Συμβούλιο με απόφασή του ημερομηνίας 26.3.2025 εκχώρησε στη λειτουργό που υπογράφει τις προσβαλλόμενες αποφάσεις τις αντίστοιχες εξουσίες.

 

Η σχετική απόφαση είναι η πιο κάτω:

 

«β) Να εκχωρήσει, παράλληλα, στους Ανώτερους Λειτουργούς Μετανάστευσης, […], κα Αγνή Παπαγεωργίου και […], τις εξουσίες τις οποίες του παρέχουν τα άρθρα 6(1)(στ) και (ζ), 14, 18ΙΣΤ, 18ΚΣΤ(4) και (5) και (5Α), 18Π(1) και (3), 18ΠΑ και 18ΠΣΤ των πιο πάνω Νόμων, όπως αυτοί εκάστοτε τροποποιούνται ή αντικαθίστανται, με ισχύ από τις 26.3.2025.»

          Όπως προκύπτει από το κείμενο της απόφασης ημερομηνίας 28.3.2025 επειδή ο αιτητής κρίθηκε απαγορευμένος μετανάστης στη βάση του Άρθρου 6(1)(κ) του Νόμου από τις 20.8.2022 που έληξε η προθεσμία οικειοθελούς απαγόρευσης που του είχε δοθεί, αποφασίστηκε η έκδοση διαταγμάτων απέλασης και κράτησης και  του απαγορεύτηκε η είσοδος για περίοδο πέντε ετών στη βάση των Άρθρων 6(1) και 18ΠΓ(2). Η συγκεκριμένη λειτουργός, όμως, δεν έχει σύμφωνα με την απόφαση του Υπουργικού Συμβουλίου εξουσία να εκδίδει αποφάσεις στη βάση των συγκεκριμένων άρθρων αλλά άλλων. Για αυτό τον λόγο το Δικαστήριο προχώρησε σε επανάνοιγμα της υπόθεσης έτσι ώστε να δοθεί η ευκαιρία στα μέρη να τοποθετηθούν αφού η αρμοδιότητα είναι ένα από τα ζητήματα που μπορούν να τύχουν και αυτεπάγγελτης εξέτασης από το Δικαστήριο.

 

          Η καθ’ ης η αίτηση εισηγείται ότι δεν υπάρχει άλλη εκχώρηση πέραν αυτής που είναι ήδη περιεχόμενο του φακέλου αλλά ότι εν πάση περιπτώσει η νομιμότητα των διαταγμάτων κράτησης και απέλασης δεν επηρεάζεται εφόσον η εκχώρηση εξουσίας για την έκδοσή τους υπάρχει και επειδή, ως εισηγείται, δεν είναι απαραίτητη η έκδοση απόφασης κήρυξης προσώπου ως απαγορευμένου μετανάστη αλλά αρκεί η διαπίστωση ότι παραμένει παράνομα.

          Από την άλλη, ο αιτητής εισηγείται ότι το υπόβαθρο για την έκδοση των διαταγμάτων είναι η απόφαση κήρυξης του αιτητή σε απαγορευμένο μετανάστη συνεπώς εφόσον αναρμόδια εκδόθηκε η εν λόγω απόφαση, άκυρα είναι και τα διατάγματα.

 

          Η απόφαση ημερομηνίας 28.3.2025 έχει το εξής περιεχόμενο:

 

You are hereby informed that you are a prohibited immigrant, by virtue of paragraphs (K), section 1, Article 6, of the Aliens and Immigration Laws (1952-2025), because of your illegal residence since 20/08/2022, when the deadline to depart from the Republic expired.

Consequently, I have proceeded with the issuing of deportation and detention orders dated 28/03/2025, against you.  A copy of these orders is hereby attached.

Your re-entry to the Republic of Cyprus is prohibited for five (5) years from the date of your removal, by virtue of section (1) of Article 6 and by virtue of section (2) of Article 18ΠΓ, of the Aliens and immigration Laws (1952-2025).  It is noted that this entry ban applies to all Member States bound by Directive 2008/115/EC.  (i.e.:  all EU Member States and EFTA states (Switzerland, Norway, Iceland and Liechtenstein), except UK and Ireland.”

 

          Της πιο πάνω απόφασης προηγήθηκε η απόφαση ημερομηνίας 13.7.2022 με το πιο κάτω περιεχόμενο:

 

“I am directed to refer to the above application and inform you that, after due examination it has been rejected for the reasons described in paragraph 3 below.  In view of this, you are hereby requested to depart Cyprus immediately and in a period not exceeding 14 days, otherwise measures will be taken for your removal.

                   […]

                   3.      Reason(s) for rejection:

You did not complete successfully the foundation course.”

         

          Η νομιμότητα της πιο πάνω απόφασης ουδέποτε αμφισβητήθηκε από τον αιτητή. Εντούτοις, η απόφαση της 13.7.2022 δεν μπορεί να θεωρηθεί απόφαση επιστροφής για σκοπούς του Νόμου. Σύμφωνα με το Άρθρο 18ΟΔ:

 

««απόφαση επιστροφής» σηµαίνει διοικητική απόφαση ή πράξη µε την οποία κηρύσσεται ή αναφέρεται ως παράνοµη η παραµονή υπηκόου τρίτης χώρας και του επιβάλλεται ή αναφέρεται υποχρέωση επιστροφής·»

 

Η απόφαση της 13.7.2022 δεν φέρει όλα τα χαρακτηριστικά που περιλαμβάνει ο ορισμός της απόφασης επιστροφής εφόσον δεν κηρύσσεται ή αναφέρεται ως παράνομη η παραμονή του αιτητή αλλά δίδεται άλλη αιτιολογία. Εντούτοις, τα χαρακτηριστικά αυτά τα φέρει η απόφαση της 28.3.2025. Συνεπώς, για σκοπούς του Νόμου η απόφαση της 28.3.2025 είναι απόφαση επιστροφής που εκδίδεται δυνάμει του Άρθρου 18ΟΗ η οποία περιλαμβάνει και απαγόρευση εισόδου δυνάμει του Άρθρου18ΠΓ(2) του Νόμου.

 

Η απόφαση επιστροφής εκδίδεται σύμφωνα με το Άρθρο 18ΟΗ από τον Διευθυντή ως επίσης και η επιβολή απαγόρευσης εισόδου. Οι εξουσίες αυτές δεν εκχωρήθηκαν στη λειτουργό που εξέδωσε την απόφαση ημερομηνίας 28.3.2025 συνεπώς, η έκδοσή της έγινε από αναρμόδιο πρόσωπο και είναι παράνομη.

         

Σε ότι αφορά στο διάταγμα απέλασης σχετικές είναι οι πρόνοιες του Άρθρου 18Π(1) του Νόμου:   

 

«18Π.- (1) Το Υπουργικό Συµβούλιο λαµβάνει όλα τα αναγκαία µέτρα για να εκτελέσει την απόφαση επιστροφής, εάν δεν έχει χορηγηθεί χρονικό διάστηµα οικειοθελούς αναχώρησης σύµφωνα µε το εδάφιο (4) του άρθρου 18ΟΘ ή εάν ο συγκεκριµένος υπήκοος δεν έχει συµµορφωθεί µε την υποχρέωση επιστροφής εντός της προθεσµίας οικειοθελούς αναχώρησης που έχει χορηγηθεί σύµφωνα µε το άρθρο 18ΟΘ.»

 

Εφόσον το διάταγμα απέλασης λειτουργεί ως εκτέλεση της απόφασης επιστροφής και εφόσον η απόφαση επιστροφής πάσχει για τον λόγο που έχει επεξηγηθεί, αναπόφευκτα συμπαρασύρεται σε ακυρότητα το διάταγμα απέλασης. Ομοίως, σε ακυρότητα παρασύρεται και το διάταγμα κράτησης που εκδίδεται για σκοπούς εκτέλεσης της απέλασης. 

 

Συμπληρωματικά στα πιο πάνω, οφείλω επίσης να παρατηρήσω ότι η διοίκηση δεν φαίνεται να τήρησε την αρχή της μη επαναπροώθησης προτού εκδώσει την απόφαση επιστροφής αφού δεν προκύπτει από τον διοικητικό φάκελο να έγινε οποιαδήποτε έρευνα σε σχέση με την οικογενειακή ζωή του αιτητή, στοιχείο που είχε τεθεί υπόψη της διοίκησης με την επιστολή μέσω του δικηγόρου του ημερομηνίας 9.1.2023.

 

Για τους πιο πάνω λόγους καταλήγω ότι η προσφυγή επιτυγχάνει και οι προσβαλλόμενες αποφάσεις ακυρώνονται. Επιδικάζονται €2.000 έξοδα πλέον Φ.Π.Α. υπέρ του αιτητή και εναντίον της καθ’ ης η αίτηση.

 

Ε. ΜΙΧΑΗΛ, Δ.Δ.Δ.

 


cylaw.org: Από το ΚΙΝOΠ/CyLii για τον Παγκύπριο Δικηγορικό Σύλλογο