ΔΙΟΙΚΗΤΙΚΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ
(Υπόθεση αρ. 434/2025(K))
11 Ιουνίου 2025
[ΓΑΒΡΙΗΛ, Δ.Δ.Δ.]
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΟ AΡΘΡΟ 146 ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ
I. E. M. T.
Αιτητής,
v.
ΚΥΠΡΙΑΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ, ΜΕΣΩ
1. ΥΦΥΠΟΥΡΓΟΥ ΜΕΤΑΝΑΣΤΕΥΣΗΣ ΚΑΙ ΔΙΕΘΝΟΥΣ ΠΡΟΣΤΑΣΙΑΣ
2. ΔΙΕΥΘΥΝΤΡΙΑΣ ΤΜΗΜΑΤΟΣ ΜΕΤΑΝΑΣΤΕΥΣΗΣ
Καθ’ ων η αίτηση.
……………………………
Ιωάννης Γιάννη, για Αλταχέρ Μπενέτης και Συνεργάτες Δ.Ε.Π.Ε., για τον αιτητή.
Σοφοκλής Καρασαμάνης, Δικηγόρος της Δημοκρατίας, για τον Γενικό Εισαγγελέα της Δημοκρατίας, για τους καθ’ ων η αίτηση.
Α Π Ο Φ Α Σ Η
ΓΑΒΡΙΗΛ, Δ.Δ.Δ.: Αντικείμενο της υπό εκδίκαση προσφυγής, συνιστά η νομιμότητα των διαταγμάτων κράτησης και απέλασης του αιτητή, ημερομηνίας 15.4.2025, ο οποίος κηρύχθηκε ως απαγορευμένος μετανάστης, λόγω παράνομης παραμονής στη Δημοκρατία, από 15.10.2022.
Όπως αναφέρεται στην Ένσταση, ο αιτητής είναι υπήκοος Αιγύπτου. Αφίχθηκε στη Δημοκρατία στις 4.2.2013 με άδεια εισόδου ως εργάτης και στις 7.11.2013, αναχώρησε για την χώρα του. Στις 30.6.2018 αφίχθηκε εκ νέου στη Δημοκρατία και μέχρι τις 14.10.2022, κατείχε προσωρινή άδεια παραμονής ως εργάτης.
Με την λήξη της προσωρινής άδειας του αιτητή στη Δημοκρατία, έγιναν προσπάθειες για νομιμοποίηση της παραμονής του στη Δημοκρατία. Αίτημα για ανανέωση της άδειας παραμονής του για εργασία, ημερομηνίας 20.1.2023, απερρίφθη στις 22.1.2023, λόγω του ότι ο αιτητής είχε συμπληρώσει την μέγιστη δυνατή παραμονή του στη Δημοκρατία για σκοπούς απασχόλησης. Δεύτερο αίτημα ημερομηνίας 25.2.2023, απερρίφθη στις 9.5.2023, τρίτο αίτημα ημερομηνίας 29.6.2023, απερρίφθη στις 31.7.2023, τέταρτο αίτημα ημερομηνίας 16.8.2023, απερρίφθη εκ νέου στις 18.9.2023. Ενώ και πέμπτο αίτημα απερρίφθη για τους ίδιους λόγους, στις 17.10.2023, όπως και στις 29.1.2024.
Στις 15.4.2025, μέλη της ΥΑΜ μετέβησαν στην οικία του και αφού τον εντόπισαν, τον συνέλαβαν, για το αυτόφωρο αδίκημα της παράνομης παραμονής στη Δημοκρατία. Όπως αναφέρεται στην έκθεση της ΥΑΜ, ο αιτητής απέκτησε με την σύζυγό του, η οποία βρισκόταν παράνομα στη Δημοκρατία, δύο ανήλικα τέκνα. Εναντίον του εκδόθηκαν τα εδώ προσβαλλόμενα διατάγματα κράτησης και απέλασης ημερομηνίας 15.4.2025, λόγω παράνομης παραμονής από τις 15.10.2022, που έληξε η άδεια προσωρινής παραμονής του στη Δημοκρατία.
Ο ευπαίδευτος συνήγορος του αιτητή, διατείνεται πως τα προσβαλλόμενα διατάγματα θα πρέπει να ακυρωθούν, λόγω του ότι στην Δημοκρατία διαμένει με την σύζυγο του και τα δύο ανήλικα τέκνα του. Υποστηρίζει πως έχει εξεύρει νέο εργοδότη ο οποίος διατίθεται να τον εργοδοτήσει και ως εκ τούτου θα προβεί σε όλα τα δέοντα μέτρα προκειμένου να νομιμοποιήσει την παραμονή του στη Δημοκρατία, με αυτόν τον εργοδότη. Κατά τις εισηγήσεις, η διοίκηση δεν έλαβε υπόψη της πως ο ίδιος προσπάθησε με όλα τα νόμιμα μέσα τα οποία είχε στη διάθεσή του να νομιμοποιήσει την παραμονή του στη Δημοκρατία και υποβάλλει πως εάν του επιβληθούν εναλλακτικά της κράτησης μέτρα, θα μπορέσει να προβεί σε αλλαγή εργοδότη προς νομιμοποίηση της παραμονής του. Διατείνεται επίσης πως η στάση της διοίκησης είναι απάνθρωπη και εξευτελιστική, αφού χωρίζουν την οικογένεια και ιδίως τα ανήλικα τέκνα του από τον πατέρα τους. Εγείρονται ισχυρισμοί περί κακοπιστίας της διοίκησης και μη λήψη υπόψη όλων των ουσιωδών γεγονότων που έχουν προκύψει.
Αντίθετη υπήρξε η προσέγγιση του ευπαιδεύτου συνηγόρου της Δημοκρατίας, ο οποίος υποστήριξε τη νομιμότητα των προσβαλλόμενων διοικητικών αποφάσεων, με αναφορά και σε σχετική νομολογία επί του θέματος.
Από το σύνολο των ενώπιον μου γεγονότων, όπως αυτά προκύπτουν από τους διοικητικούς φακέλους οι οποίοι κατατέθηκαν κατά το στάδιο των προφορικών διευκρινίσεων ως Τεκμήρια 1 και 2 και έχοντας μελετήσει με ιδιαίτερη προσοχή τους ενώπιον μου τιθέμενους ισχυρισμούς, διαπιστώνω πως δεν παρέχεται περιθώριο για ακύρωση των εδώ επίδικων αποφάσεων και η προσφυγή θα πρέπει να έχει απορριπτική κατάληξη.
Αποτελεί γεγονός πως η άδεια προσωρινής παραμονής του αιτητή στη Δημοκρατία, για σκοπούς εργασίας, έληξε στις 14.10.2022 και έκτοτε δεν του παραχωρήθηκε, εκ νέου, άδεια παραμονής, παρά τις έξι, στον αριθμό, αιτήσεις που υποβλήθηκαν για να νομιμοποιηθεί η παραμονή του στη Δημοκρατία.
Ο αιτητής βρισκόταν στην Κύπρο για σκοπούς εργασίας και με την συμπλήρωση της μέγιστης δυνατής περιόδου απασχόλησης, εν προκειμένω τεσσάρων χρόνων, δεν ήταν δυνατή περαιτέρω ανανέωση. Συνεπώς, οποιοιδήποτε ισχυρισμοί προβάλλονται εκ μέρους του περί εξεύρεσης νέου εργοδότη και υποβολής αίτησης για παραμονή του στη Δημοκρατία για σκοπούς εργασίας, πέραν του ότι είναι μελλοντικοί και απλά υποθετικοί, είναι και εκτός ουσιώδους χρόνου, αφ’ ης στιγμής, κατά την 15.4.2025, ημερομηνία έκδοσης των επίδικων διαταγμάτων, δεν είχε σε ισχύ οποιαδήποτε άδεια νόμιμης παραμονής.
Εν πάση περιπτώσει, λαμβάνεται υπόψη πως, οι λόγοι για τους οποίους είχαν απορριφθεί όλες οι προηγούμενες αιτήσεις που είχαν υποβληθεί, είτε εκ μέρους του ίδιου του αιτητή, είτε εκ μέρους του εργοδότη του, ήταν λόγω του ότι ο αλλοδαπός έχει ήδη συμπληρώσει την μέγιστη δυνατή περίοδο απασχόλησης στην Δημοκρατία.
Τα όσα υποβάλλονται από τον ευπαίδευτο συνήγορο του αιτητή σε σχέση με την σύζυγο και τα ανήλικα τέκνα του, δεν μπορούν να προσδώσουν οποιαδήποτε υπόσταση στην παράνομη παραμονή του στη Δημοκρατία, όταν και έληξε η άδεια παραμονής του.
Εξάλλου, από το περιεχόμενο του Τεκμηρίου 2, σελίδωση 194-193, προκύπτει πως και η σύζυγος του αιτητή βρίσκεται παράνομα στη Δημοκρατία και πως κατά την 15.4.2025 ημερομηνία που ο αιτητής συνελήφθη από μέλη της ΥΑΜ, διαπίστωσαν πως και η σύζυγος του διέμενε παράνομα στη Δημοκρατία. Όμως, εναντίον της, εκδόθηκε μόνον διάταγμα απέλασης ίδιας ημερομηνίας, το οποίο, όπως αναφέρεται, θα της επιδοθεί κατά την αναχώρησή της από την Δημοκρατία και όχι διάταγμα κράτησης, για ανθρωπιστικούς λόγους, καθότι ήταν η μόνη υπεύθυνη για την φροντίδα και προστασία των ανήλικων τέκνων τους.
Ούτε επίσης και μπορούν να τύχουν εξέτασης στην προκείμενη περίπτωση, οι θέσεις του αιτητή περί παραμονής του για ανθρωπιστικούς λόγους, καθότι εδώ επίδικη είναι η απόφαση με την οποία ο ίδιος κηρύχθηκε ως απαγορευμένος μετανάστης, στη βάση των διατάξεων του άρθρου 6(1)(κ) του Κεφ. 105, λόγω της παράνομης παραμονής του από τις 15.10.2022.
Δεν εντοπίζω οτιδήποτε το μεμπτό στην δράση της διοίκησης, αλλά αντιθέτως, διαπιστώνω πως υπήρχε το ορθό νομικό υπόβαθρο προς έκδοση των εδώ προσβαλλόμενων διοικητικών αποφάσεων, στηριγμένων στην ορθή νομική βάση, μετά από δέουσα διερεύνηση των προσωπικών περιστάσεων του αιτητή, παρέχοντας και την δέουσα αιτιολογία για την έκδοσή τους.
Υπό το φως των ανωτέρω, καταλήγω πως η διοίκηση ορθά και νόμιμα προχώρησε στην έκδοση των προσβαλλόμενων διοικητικών αποφάσεων ημερομηνίας 15.4.2025, αφού ο αιτητής δεν είχε νόμιμη παραμονή στη Δημοκρατία, κατά τον χρόνο της σύλληψής του.
Για τους πιο πάνω λόγους, η προσφυγή απορρίπτεται με €1.900 έξοδα εναντίον του αιτητή. Οι προσβαλλόμενες αποφάσεις επικυρώνονται, δυνάμει του Άρθρου 146.4(α) του Συντάγματος.
Γαβριήλ, Δ.Δ.Δ.
cylaw.org: Από το ΚΙΝOΠ/CyLii για τον Παγκύπριο Δικηγορικό Σύλλογο