ΔΙΟΙΚΗΤΙΚΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ
Υπόθεση Αρ. 538/2021
6 Νοεμβρίου, 2025
[Φ. ΚΑΜΕΝΟΣ, ΔΔΔ.]
Αναφορικά με το άρθρο 146 του Συντάγματος
Irene Kouadio Affoue
Αιτήτρια
Και
ΚΥΠΡΙΑΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ, μέσω του Υπουργείου Εσωτερικών
Καθ' ων η Αίτηση
.........
Ελίνα Ταβλαρίδη για Κασσάνδρα Κουππαρή για Αιτήτρια
Μαρία Κοτσώνη για Γενικό Εισαγγελέα της Δημοκρατίας για Καθ' ων η αίτηση.
ΑΠΟΦΑΣΗ
Φ. Καμένος, ΔΔΔ.: Η Αιτήτρια είναι υπήκοος Ακτής Ελεφαντοστού, η οποία εισήλθε στη Δημοκρατία παράνομα από άγνωστο σημείο και σε άγνωστο χρόνο και στις 02.06.2017 υπέβαλε αίτημα διεθνούς προστασίας. Στις 23.08.2017 η Αιτήτρια γέννησε τέκνο κύπριου πολίτη (εφεξής το «ΤΚΠ») και στις 23.12.2020 αποτάθηκε για απόκτηση άδειας προσωρινής διαμονής και απασχόλησης ως μέλος οικογένειας (γονέας) κύπριου πολίτη, ήτοι του ΤΚΠ. Στις 25.02.2021 απορρίφθηκε από την Υπηρεσία Ασύλου, το αίτημα διεθνούς προστασίας της Αιτήτριας ημερομηνίας 02.06.2017.
Στις 19.05.2021, η αίτηση της Αιτήτριας με ημερομηνία 23.12.2020, απορρίφθηκε με την αιτιολογία ότι το ΤΚΠ δεν είχε κυπριακή υπηκοότητα. Εναντίον της εν λόγω απόφασης ημερ. 19.05.2021 εγείρεται η παρούσα προσφυγή.
Με την αγόρευση της ευπαίδευτης συνηγόρου της, η Αιτήτρια θέτει ότι η προσβαλλόμενη είναι αναιτιολόγητη και ότι οι Καθ΄ ων η αίτηση ενήργησαν καθ’ υπέρβαση και κατάχρηση εξουσίας, κακόπιστα και κατά παράβαση των Άρθρων 15 του Συντάγματος και 8 της ΕΣΔΑ. Επίσης, υποβάλλεται ότι η Αιτήτρια πληρούσε τους όρους του άρθρου 32 του περί του Δικαιώματος των Πολιτών της Ένωσης και των Μελών των Οικογενειών τους να Κυκλοφορούν και να Διαμένουν Ελεύθερα στη Δημοκρατία Νόμου του 2007 (Ν. 7(I)/2007).
Η πλευρά των Καθ’ ων η αίτηση, με αναφορά σε νομολογία και νομοθεσία, επιχειρηματολογεί υπέρ της νομιμότητας της προσβαλλόμενης.
Εξέτασα τα επιχειρήματα των μερών και καταλήγω στα ακόλουθα:
Ξεκινώντας από το τελευταίο σημείο, δε θεωρώ ότι το άρθρο 32 του Ν. 7(I)/2007 είναι σχετικό με την υπό κρίση υπόθεση ούτε περιέχει οποιουσδήποτε όρους, τους οποίους θα μπορούσε να πληρούσε η Αιτήτρια. Είναι το άρθρο που προβλέπει τον τρόπο κοινοποίησης αποφάσεων δυνάμει του άρθρου 29 του Ν. 7(I)/2007 που εδώ δεν είναι η περίπτωση, εφόσον η προσβαλλόμενη δεν αποτελεί απόφαση εκδοθείσα προς περιορισμό στο δικαίωμα ελεύθερης κυκλοφορίας και διαμονής των πολιτών της ΕΕ και των μελών των οικογενειών τους για λόγο δημόσιας τάξης, δημόσιας ασφάλειας ή δημόσιας υγείας.
Ως προς τους λοιπούς λόγους ακύρωσης, συμφωνώ με τη θέση των Καθ’ ων η αίτηση ότι η προσβαλλόμενη είναι σύννομη, αιτιολογημένη, προϊόν ορθής και καλόπιστης άσκησης των εξουσιών των Καθ’ ων η αίτηση και δεν παραβιάζει τα Άρθρα 15 του Συντάγματος και 8 της ΕΣΔΑ.
Συγκεκριμένα, ως αναφέρθηκε στην προσβαλλόμενη και θεωρώ είναι παραδεκτό, κατά τον χρόνο έκδοσης της προσβαλλόμενης το ΤΚΠ δεν διέθετε κυπριακή υπηκοότητα. Το ότι/εάν ο ένας εκ των δύο γονέων είναι κύπριος πολίτης πράγματι δεν συνεπιφέρει αυτόματη κτήση της κυπριακής υπηκοότητας του τέκνου. Ορθά οι Καθ’ ων η αίτηση παραπέμπουν στην πρόνοια του άρθρου 109(1) του Περί Αρχείου Πληθυσμού Νόμου του 2002 (Ν. 141(I)/2002) και δη στην επιφύλαξη αυτού, όπου ρητά προβλέπεται ότι (έμφαση του παρόντος):
«109.—(1) Πρόσωπο που γεννήθηκε στην Κύπρο κατά ή μετά τη 16η Αυγούστου 1960, είναι πολίτης της Δημοκρατίας αν κατά το χρόνο της γέννησής του ήταν πολίτης της Δημοκρατίας οποιοσδήποτε γονέας αυτού ή, σε περίπτωση κατά την οποία δεν ζούσε ο γονέας αυτός κατά το χρόνο της γέννησης του εν λόγω προσώπου, ο γονέας αυτός θα εδικαιούτο, αν δεν είχε αποβιώσει, να καταστεί πολίτης της Δημοκρατίας:
Νοείται ότι οι διατάξεις του εδαφίου αυτού δεν εφαρμόζονται, εκτός αν το Υπουργικό Συμβούλιο διαφορετικά ήθελε διατάξει, σε περιπτώσεις όπου η είσοδος ή η παραμονή στην Κύπρο οποιουδήποτε των γονέων του εν λόγω προσώπου ήταν παράνομη».
Ως έχει νομολογηθεί, το εν λόγω άρθρο 109, δε δημιουργεί άνευ ετέρου απόλυτο δικαίωμα, αφού πρέπει να διαβάζεται μαζί με την επιφύλαξή του, όσο και τα κριτήρια, παρέχουν ευρεία εξουσία στο Κράτος να αποφασίζει (ΕΔΔ Αρ. 116/2020 Eda Hancer v. Κυπριακής Δημοκρατίας μέσω Υπουργού Εσωτερικών ημερ. 09.04.2025).
Η ιδιότητα ενός εκ των γονέων ως κύπριου πολίτη δε δίδει λοιπόν στο τέκνο την κυπριακή υπηκοότητα αυτομάτως όταν ο άλλος γονέας εισήλθε ή παρέμεινε παράνομα στην Κύπρο (εκτός αν μεσολαβήσει απόφαση του Υπουργικού Συμβουλίου που να επιτρέπει/διατάσσει την πολιτογράφηση του).
Η παρούσα περίπτωση είναι τέτοια. Η Αιτήτρια εισήλθε και παρέμεινε παράνομα στην Κύπρο, το δε ΤΚΠ δε διέθετε κυπριακή υπηκοότητα.
Δεδομένων των πιο πάνω, δεν βρίσκω οποιαδήποτε πλημμέλεια στην προσβαλλόμενη. Ούτε ασφαλώς κακοπιστία ή σφάλμα αιτιολογίας, εφόσον η προσβαλλόμενη στηρίχθηκε στο γεγονός ότι η Αιτήτρια δεν ήταν μέλος οικογένειας κυπρίου πολίτη.
Σημειώνεται ότι, στην παρούσα περίπτωση, δε μπορεί να γίνεται λόγος ούτε μπορώ να εντοπίσω παράβαση των Άρθρων 15 του Συντάγματος και 8 της ΕΣΔΑ περί οικογενειακής ζωής ή πως τα εν λόγω άρθρα εισέρχονται έστω στην εικόνα στα υπό κρίση δεδομένα, ούτε η νομολογία στην οποία παραπέμπομαι ή τα άρθρα 18ΟΔ-18ΠΘ είναι σχετική/ά εφόσον εδώ επίδικη δεν είναι οποιαδήποτε πράξη απέλασης (ή κράτησης), ως η υποβολή της Αιτήτριας, αλλά απόρριψη αιτήματος για απόκτηση άδειας προσωρινής διαμονής και απασχόλησης ως μέλος οικογένειας (γονέας) του ΤΚΠ.
Ανεξάρτητα των πιο πάνω, σε κάθε περίπτωση υπενθυμίζεται η πάγια νομολογία ακόμα και στις περιπτώσεις απελάσεων (ακολουθεί απόσπασμα από την Έφεση ΔΔ Αρ. 126/2021 M. S. A. Limon v. Δημοκρατίας ημερ. 20.04.2022) ότι:
«το δικαίωμα αλλοδαπού να παραμείνει στην επικράτεια της χώρας, κατ΄επίκληση διατάξεων που προστατεύουν το θεσμό της οικογένειας, δεν διασφαλίζεται από την ΕΣΔΑ αλλά ούτε από το Σύνταγμα, κατά τον απόλυτο τουλάχιστον τρόπο που ισχυρίζεται η πλευρά του Εφεσείοντα, ιδιαίτερα λαμβάνοντας υπόψη ότι ένας αλλοδαπός δεν έχει αυτοτελές δικαίωμα παραμονής στη χώρα, όπως συμβαίνει εν προκειμένω όπου ο Εφεσείων παρέμεινε παράνομα στη Δημοκρατία (βλ. Radovanovic v. Austria Appl. No. 42703/98, ημερ. 24.4.2004 και Kedoum v. Δημοκρατίας (2005) 3 Α.Α.Δ. 505)».
Καταλήγω ότι ουδείς λόγος ακύρωσης ευσταθεί. Η προσφυγή απορρίπτεται και η προσβαλλόμενη επικυρώνεται με €1.500 έξοδα υπέρ των Καθ’ ων η αίτηση.
Φ. Καμένος, ΔΔΔ
cylaw.org: Από το ΚΙΝOΠ/CyLii για τον Παγκύπριο Δικηγορικό Σύλλογο