ΔΙΟΙΚΗΤΙΚΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ
(Υπόθεση Αρ. 61/2022)
18 Νοεμβρίου, 2025
[ΜΙΧΑΗΛ, Δ/στης Δ.Δ.]
HOSSAIN MD ARIF
Αιτητής,
v.
ΚΥΠΡΙΑΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ, ΜΕΣΩ
1. ΥΠΟΥΡΓΟΥ ΕΣΩΤΕΡΙΚΩΝ ΚΑΙ
2. ΔΙΕΥΘΥΝΤΗ ΤΟΥ ΤΜΗΜΑΤΟΣ ΑΡΧΕΙΟΥ ΠΛΗΘΥΣΜΟΥ ΚΑΙ ΜΕΤΑΝΑΣΤΕΥΣΗΣ
Καθ’ ων η Αίτηση.
…………………………
Χ. Π. Χριστοδουλίδης, για τον αιτητή.
Π. Βασιλείου για Γενικό Εισαγγελέα, για τους καθ’ ων η αίτηση.
Α Π Ο Φ Α Σ Η
ΜΙΧΑΗΛ, Δ.Δ.Δ.: Ο αιτητής στρέφεται κατά της παράλειψης ή άρνησης των καθ’ ων η αίτηση να προβούν σε οφειλόμενη ενέργεια δηλαδή, να παραλάβουν αίτησή του για έκδοση δελτίου διαμονής ως σύζυγος Ευρωπαίας.
Οι λόγοι ακύρωσης που προβάλλει ο αιτητής συνοψίζονται σε παραβίαση των αρχών της χρηστής διοίκησης και υπέρβαση εξουσίας. Οι καθ’ ων η αίτηση εισηγούνται ότι δεν προσβάλλεται εκτελεστή διοικητική πράξη αφού η άρνηση παραλαβής δεν ισοδυναμεί με απόρριψη της αίτησης.
Η προσφυγή στρέφεται κατά παράλειψης ή άρνησης εκτέλεσης οφειλόμενης ενέργειας και συγκεκριμένα, της παραλαβής αίτησης. Στη γραπτή αγόρευση του αιτητή προβάλλεται επίσης εισήγηση παράλειψης οφειλόμενης ενέργειας επειδή η διοίκηση καθυστέρησε υπέρμετρα να απαντήσει στο αίτημα του αιτητή να καταθέσει αίτηση. Τέτοιο γεγονός δεν προκύπτει πουθενά στον διοικητικό φάκελο αλλά ούτε και περιλαμβάνεται στα γεγονότα που ο ίδιος ο αιτητής παραθέτει στην προσφυγή του. Συνεπώς, η αιτούμενη θεραπεία στρέφεται κατά παράλειψης της διοίκησης να παραλάβει αίτηση.
Ως εξηγήθηκε σε σειρά δικαστικών αποφάσεων, για να ταξινομηθεί η υποχρέωση της διοίκησης ως οφειλόμενη ενέργεια θα πρέπει να υπάρχει συγκεκριμένη νομοθετική διάταξη που την υποχρεώνει να πράξει κάτι. Όπως αναφέρθηκε στην απόφαση του Ανωτάτου Δικαστηρίου Δημοκρατία ν. Κωνσταντίνου, Α.Ε. 106/2012, 19.9.2018:
«Σύμφωνα με πάγια νομολογία η παράλειψη διοικητικού οργάνου να εκπληρώσει καθήκον υπόκειται σε αναθεώρηση μόνο όταν αυτό συνίσταται στη μη εκπλήρωση θετικής υποχρέωσης επιβαλλομένης από το νόμο, (βλ. Στρούθου ν. Δημοκρατίας κ.ά. (2004) 3 ΑΑΔ 301 και Δήμος Λάρνακας ν. Mobil Oil Cyprus Ltd (1995) 3 ΑΑΔ 400).»
Στον διοικητικό φάκελο Τεκμήριο 1, καταγράφονται τα εξής σε σημείωμα ημερομηνίας 22.3.2023 το οποίο συντάχθηκε μετά την καταχώρηση της προσφυγής:
«Ως φαίνεται από την αίτηση, αυτή δεν παραλήφθηκε καθότι η Ευρωπαία με την οποία ισχυρίζεται ότι συζεί δεν είναι κάτοχος βεβαίωσης εγγραφής και ως εκ τούτου ο ΥΤΧ δεν έχει δικαίωμα διαμονής το οποίο θα μπορούσε να μεταφερθεί από την Ευρωπαία στον ΥΤΧ αν πληρούνταν οι προϋποθέσεις κάτι που δεν ισχύει για την συγκεκριμένη περίπτωση.»
Ο αιτητής εισηγείται ότι ο περί του Δικαιώµατος των Πολιτών της Ένωσης και Ορισµένων Υπηκόων του Ηνωµένου Βασιλείου και των Μελών των Οικογενειών τους να Κυκλοφορούν και να Διαµένουν Ελεύθερα στη Δηµοκρατία Νόμος, Ν. 7(Ι)/2007 (στο εξής ο «Νόμος») δεν θέτει ως προϋπόθεση ο Ευρωπαίος πολίτης να είναι κάτοχος βεβαίωσης εγγραφής για να δύναται αλλοδαπός να υποβάλει αίτηση στα πλαίσια του εν λόγω Νόμου.
Από την άλλη, ο συνήγορος των καθ’ ων η αίτηση αντικρούει τον ισχυρισμό του αιτητή παραπέμποντας στις πρόνοιες του Άρθρου 12(2)(γ) του Νόμου. Το εν λόγω Άρθρο προνοεί ότι:
«(2) Για τη χορήγηση του αναφερομένου στο εδάφιο (1) δελτίου διαμονής, στον τύπο που αποφασίζεται από την αρμόδια αρχή, απαιτείται από τα μέλη της οικογένειας πολίτη της Ένωσης η προσκόμιση των ακόλουθων εγγράφων:
[…]
(γ) βεβαίωσης εγγραφής στη Δημοκρατία του πολίτη της Ένωσης που συνοδεύουν ή αφίκνεινται για να συναντήσουν, όπου εφαρμόζεται∙»
Είναι ορθή η εισήγηση του συνηγόρου των καθ’ ων η αίτηση. Κατά συνέπεια, εφόσον η Ευρωπαία δεν κατείχε τέτοια βεβαίωση εγγραφής η διοίκηση δεν όφειλε να παραλάβει την αίτηση και επομένως δεν προκύπτει καμία παράλειψη οφειλόμενης ενέργειας.
Στη βάση των πιο πάνω, η προσφυγή απορρίπτεται ως απαράδεκτη. Επιδικάζονται €2000 υπέρ των καθ’ ων η αίτηση και εναντίον του αιτητή.
Ε. ΜΙΧΑΗΛ, Δ.Δ.Δ.
cylaw.org: Από το ΚΙΝOΠ/CyLii για τον Παγκύπριο Δικηγορικό Σύλλογο