ΔΙΟΙΚΗΤΙΚΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ
Υπόθεση Αρ. 933/2025
28 Νοεμβρίου, 2025
[ΧΡΙΣΤΟΔΟΥΛΟΥ, ΔΔΔ.]
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΟ ΑΡΘΡΟ 146 ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ
BRIAN OZIBA ADI, από το Καμερούν
Αιτητής,
-και-
Κυπριακή Δημοκρατία, μέσω Υφυπουργού Μετανάστευσης και Διεθνούς Προστασίας και Διευθύντριας του Τμήματος Αρχείου Πληθυσμού και Μετανάστευση
Καθ' ων η Αίτηση
Χρ. Π. Χριστοδουλίδης, δικηγόρος για τον Αιτητή.
Α. Φιλίππου, Δικηγόρος της Δημοκρατίας, για Γενικό Εισαγγελέα της Δημοκρατίας, δικηγόρο για την καθ' ης η αίτηση.
___________________
ΑΠΟΦΑΣΗ
ΧΡΙΣΤΟΔΟΥΛΟΥ, ΔΔΔ.: Ο Αιτητής με την παρούσα προσφυγή στρέφεται κατά των διαταγμάτων κράτησης και απέλασης του με ημερομηνία 5.8.2025. Ως καταγράφεται στην Ένσταση των Καθ' ων η Αίτηση και προκύπτει από τα έγγραφα του διοικητικού φακέλου, τα σχετικά με την παρούσα υπόθεση γεγονότα έχουν ως ακολούθως:
Ο Αιτητής, υπήκοος του Καμερούν αφίχθη μέσω κατεχομένων στη Κύπρο σε άγνωστη ημερομηνία και στις 10.10.2018 υπέβαλε αίτημα για παροχή σ’ αυτόν διεθνούς προστασίας, το οποίο και απορρίφθηκε από την Υπηρεσία Ασύλου στις 5.04.2021, ενώ η απορριπτική επιστολή του επιδόθηκε στις 24.08.2021.
Ο Αιτητής προσέφυγε στις 27.09.2021 ενώπιον του Διοικητικού Δικαστηρίου Διεθνούς Προστασίας και η προσφυγή του αρ. 6308/21 απορρίφθηκε στις 26.10.2021 λόγω μη προώθησης. Στη συνέχεια, ο αιτητής καταχώρησε μεταγενέστερη αίτηση στην Υπηρεσία Ασύλου, η οποία επίσης έτυχε απόρριψης, στις 21.11.2022, ως απαράδεκτη. Ο αιτητής προσέφυγε εκ νέου ενώπιον του Διοικητικού Δικαστηρίου Διεθνούς Προστασίας στις 15.12.2022 με την Υπόθεση αρ. Τ1100/2022, η οποία προσφυγή του αποσύρθηκε και απορρίφθηκε στις 12.01.2023.
Στις 4.08.2025, ο αιτητής συνελήφθη στη Λευκωσία για παράνομη παραμονή στην Κυπριακή Δημοκρατία. Στις 5.8.2023 εκδόθηκαν τα προσβαλλόμενα διατάγματα κράτησης και απέλασης κατά του Αιτητή, τα οποία του επιδόθηκαν την ίδια ημέρα. Ως καταγράφεται στην επιστολή της ΥΑΜ Λευκωσίας προς τη Διευθύντρια του Τμήματος Μετανάστευσης των Καθ’ ων η Αίτηση ημερομηνίας 4.08.2025, ο αιτητής ανέφερε στη συνέντευξη που ακολούθησε τη σύλληψη του ότι δεν επιθυμεί να επιστρέψει στη χώρα του, ενώ το διαβατήριο του δεν εντοπίστηκε.
Όπως καταγράφεται στην Ένσταση, το Τμήμα Αρχείου Πληθυσμού και Μετανάστευσης ενημερώθηκε για την πιθανή ύπαρξη οικογένειας του αιτητή στη Δημοκρατία και ζητήθηκε η συνδρομή της Υπηρεσίας Ασύλου.
Σχετικά, έχει κατατεθεί στο Δικαστήριο στο στάδιο των Διευκρινήσεων, ως «Εμπιστευτικό Έγγραφο» δέσμη εγγράφων από την Υπηρεσία Ασύλου. Όπως συγκεκριμένα καταγράφεται σε έκθεση της Υπηρεσίας Ασύλου, περιλαμβανομένης και πολυσέλιδης έκθεσης της αρμόδιας Λειτουργού, προκύπτουν τα εξής δεδομένα. Ο αιτητής υπέβαλε αίτημα μέσω του Μη Κερδοσκοπικού Οργανισμού «CYPRUS REFUGΕE COUNCIL» ημερομηνίας 15.01.2025 προς τους Καθ' ων η Αίτηση, αιτούμενος συμπληρωματικής προστασίας, αφού ισχυρίζεται ότι έχει οικογενειακές σχέσεις με αναγνωρισμένη πολιτική πρόσφυγα από το Καμερούν, με την οποία απέκτησαν ένα ανήλικο τέκνο. Ωστόσο, από την περιλαμβανόμενη στα έγγραφα έκθεση των γεγονότων, μετά από συνέντευξη της αναφερόμενης αλλοδαπής, προκύπτει ότι ο αιτητής δεν αναγνώρισε το εν λόγω τέκνο με ημερ. γέννησης 3.10.2023, το οποίο τέκνο φροντίζει αποκλειστικά η μητέρα ως μονογονιός και αναγνωρισμένη πολιτική πρόσφυγα, με τη χρηματική συνδρομή της κυπριακής πολιτείας.
Ο Αιτητής, ως καταγράφει στη προσφυγή του και προωθεί με την γραπτή αγόρευση του δικηγόρου του, προβάλει ότι η απόφαση κήρυξης του ως απαγορευμένου μετανάστη και συνακόλουθα τα διατάγματα κράτησης και απέλασης πάσχουν ως αναιτιολόγητα, ως αποτέλεσμα έλλειψης δέουσας έρευνας, πραγματικής και νομικής πλάνης, και είναι προϊόντα κατάχρησης εξουσίας εκ μέρους της διοίκησης. Πέραν του πιο πάνω, υποστηρίζει ότι, τα διατάγματα των Καθ’ων η αίτηση που εκδόθηκαν εναντίον του αιτητή στις 05.08.2025, ήτοι το διάταγμα απέλασης και το διάταγμα κράτησης, είναι παράνομα και εκδόθηκαν κατά παράβαση του Νόμου, της Οδηγίας 2008/115/ΕΚ και του άρθρου 5 της ΕΣΔΑ, ενώ αυτά, ούτε αναγκαία και ούτε αναλογικά είναι. Για όλους τους πιο πάνω λόγους, υποβάλλει ότι, οι προσβαλλόμενες πράξεις θα πρέπει να κηρυχθούν άκυρες, παράνομες και στερημένες οποιουδήποτε εννόμου αποτελέσματος.
Αντίθετα, οι Καθ’ ων η αίτηση υπεραμύνονται των επίδικων διαταγμάτων κράτησης και απέλασης και αιτούνται επικύρωση της απόφασης. Είναι η θέση των Καθ’ ων η αίτηση, ότι τα επίδικα διάταγματα κράτησης και απέλασης εναντίον του Αιτητή εκδόθηκαν ορθά και νόμιμα, ενώ βρίσκεται σε πλήρη αρμονία με το δίκαιο της Ευρωπαϊκής Ένωσης, τις διατάξεις του Συντάγματος της Κυπριακής Δημοκρατίας, τους Νόμους και τους εκδοθέντες υπ’ αυτούς Κανονισμούς, κατόπιν ορθής ενάσκησης των εξουσιών με τις οποίες περιβάλλονται οι Καθ’ ων η αίτηση, μετά από δέουσα έρευνα και αφού αξιολογήθηκαν όλα τα σχετικά γεγονότα και στοιχεία της συγκεκριμένης υπόθεσης, κατ’ εφαρμογή των γενικών αρχών του διοικητικού δικαίου, είναι δε επαρκώς και δεόντως αιτιολογημένα. Σημειώνεται δε ότι λόγοι ακυρώσεως, ως αυτοί προωθούνται με τη γραπτή αγόρευση του Αιτητή, πάσχουν από αοριστία και ασάφεια και είναι, ως εκ τούτου και ως επί το πλείστον, ανεπίδεκτοι δικαστικής εξετάσεως. Και τούτο διότι, στην γραπτή αγόρευση του, αναφέρονται αόριστα ισχυρισμοί πραγματικών γεγονότων, χωρίς σε καμία περίπτωση να υπάγονται στον κανόνα που κατ’ ισχυρισμό παραβιάζεται.
Όπως φαίνεται στην Ένσταση των Καθ’ ων η Αίτηση και αποδεικνύεται από τα αντίστοιχα έγγραφα του Διοικητικού Φακέλου, ο αιτητής κατέστη παράνομος μετανάστης από τις 26.10.2021 οπότε απορρίφθηκε η πρώτη προσφυγή του ενώπιον του Διοικητικού Δικαστηρίου Διεθνούς Προστασίας με αρ. 6308/21. Αυτός ήταν ο λόγος έκδοσης των επίδικων διαταγμάτων κράτησης και απέλασης του αιτητή και η αιτιολογία προκύπτει ρητώς από το λεκτικό των επίδικων αποφάσεων.
Η πλευρά του αιτητή προβάλλει ισχυρισμό ότι, δεν έτυχε εξέτασης το οικογενειακό του καθεστώς, επικαλούμενος ότι είναι ο πατέρας τέκνου που γεννήθηκε στη Κύπρο με μητέρα αναγνωρισμένη πολιτική πρόσφυγα, με την οποία συζεί. Κατά κύριο λόγο, ο δικηγόρος του Αιτητή υποστηρίζει ότι, η κράτηση του πελάτη του και η συνέχιση της κράτησης του με σκοπό την απέλαση, είναι παράνομες επειδή δεν εξετάστηκε η ύπαρξη οικογένειας του αιτητή στη Κ.Δ. και συγκεκριμένα η σχέση του με αναγνωρισμένη πολιτική πρόσφυγα με την οποία έχουν ανήλικο τέκνο που γεννήθηκε στη Δημοκρατία. Σχετικά επικαλείται το αίτημα συμπληρωματικής προστασίας μέσω του Μη Κερδοσκοπικού Οργανισμού «CYPRUS REFUGEΕ COUNCIL» ημερομηνίας 15.01.2025, για το οποίο έχει κατατεθεί στο Δικαστήριο από τους Καθ’ ων η Αίτηση το εμπιστευτικό έγγραφο της Υπηρεσίας Ασύλου, ως ανωτέρω.
Δεν μπορώ να συμφωνήσω με τον πιο πάνω ισχυρισμό. Η διοίκηση φαίνεται να είχε εξετάσει τη σχέση του αιτητή με τη συγκεκριμένη αλλοδαπή και την ανήλικη και δεν προκύπτει ότι αποτελούν οικογένεια, αφού το εν λόγω τέκνο με ημερ. γέννησης 3.10.2023, προκύπτει από τα έγγραφα, να φροντίζει αποκλειστικά η μητέρα του ως μονογονιός με τη χρηματική συνδρομή της κυπριακής πολιτείας. Ο δε αιτήτης, πέραν των ισχυρισμών μέσω της γραπτής αγόρευσης του δικηγόρου του, ουδέν έγγραφο προσκόμισε προς υποστήριξη των θέσεων και των ισχυρισμών του.
Το Δικαστήριο εν προκειμένω κρίνει ότι, έχει γίνει η δέουσα έρευνα και οι ισχυρισμοί του αιτητή μέσω του δικηγόρου του δεν επιβεβαιώνονται. Εξετάζοντας δε τη νομιμότητα των επίδικων διαταγμάτων κράτησης και απέλασης κρίνω ότι αυτά εκδόθηκαν εύλογα και κατ΄αναλογία των περιστάσεων, αφού κατά τον ουσιώδη χρόνο έκδοσης τους στις 5.8.2025, ο αιτητής διέμενε παράνομα στο έδαφος της Δημοκρατίας ήδη για περίοδο πέραν των τριών ετών και δέκα μηνών. Όπως προκύπτει από τα ενώπιον μου γεγονότα, ο αιτητής, του οποίου τόσο η διοικητική προσφυγή κατά της πρώτης απόφασης της Υπηρεσίας Ασύλου, όσο και η δεύτερη, απορρίφθηκαν από το Διοικητικό Δικαστήριο Διεθνούς Προστασίας, κατά τον χρόνο έκδοσης των προσβαλλόμενων διαταγμάτων, δεν διατηρούσε δικαίωμα παραμονής στο έδαφος της Κυπριακής Δημοκρατίας, ενώ οι ισχυρισμοί του περί ύπαρξης οικογένειας με αναγνωρισμένη πολιτική πρόσφυγα ουδόλως επιβεβαιώνονται από το περιεχόμενο του διοικητικού φακέλου, ούτε έχει προσκομιστεί τέτοια μαρτυρία μέσω της ορθής δικονομικής οδού από τον δικηγόρο του.
Ως εκ τούτου, κρίνω ότι το διάταγμα απέλασης είναι νόμιμο και αιτιολογημένο, όπως και το διάταγμα κράτησης του αιτητή, με σκοπό την εκτέλεση του πρώτου.
Ειδικότερα ως προς το διάταγμα κράτησης, οφείλω να σημειώσω ότι στο άρθρο 18ΟΘ του περί Αλλοδαπών και Μεταναστεύσεως Νόμου (ΚΕΦ.105) γίνεται ρητή αναφορά σε δικαίωμα οικειοθελούς αναχώρησης, το οποίο εναπόκειται στη διακριτική ευχέρεια του Αvώτερoυ Λειτουργού Μετανάστευσης, σε διάστημα που κυμαίνεται μεταξύ επτά και τριάντα ημερών, με την επιφύλαξη των εξαιρέσεων που προβλέπονται στα εδάφια (2) και (4) στο άρθρο 18ΟΘ. Στο ίδιο άρθρο γίνεται αναφορά ότι «(4) Εάν υπάρχει κίνδυνος διαφυγής ή εάν αίτηση για νόμιμη παραμονή έχει απορριφθεί ως προδήλως αβάσιμη ή δόλια ή εάν το συγκεκριμένο πρόσωπο αποτελεί κίνδυνο για τη δημόσια ασφάλεια, τη δημόσια τάξη ή την ασφάλεια της Δημοκρατίας, ο Αvώτερoς Λειτουργός Μετανάστευσης δύναται είτε να μη χορηγεί χρονικό διάστημα οικειοθελούς αναχώρησης είτε να χορηγεί χρονικό διάστημα κάτω των επτά ημερών. δίδει 18ΟΘ.-(1) Η απόφαση επιστροφής Το χρονικό διάστημα που προβλέπεται στο παρόν εδάφιο δεν αποκλείει τη δυνατότητα των υπηκόων τρίτων χωρών να αναχωρήσουν ενωρίτερα.»
Περαιτέρω, παραπέμπω στο άρθρο 18ΟΔ όπου γίνεται σχετική αναφορά ότι, για τους σκοπούς των άρθρων 18ΟΔ μέχρι 18ΠΘ, εκτός εάν από το κείμενο προκύπτει διαφορετική έννοια, «"κίνδυνος διαφυγής" σημαίνει την ύπαρξη, σε ατομική περίπτωση, οποιουδήποτε από τους ακόλουθους λόγους, που οδηγεί στην εικασία ότι υπήκοος τρίτης χώρας υποκείμενος σε διαδικασίες επιστροφής μπορεί να διαφύγει».
Ανατρέχοντας στα έγγραφα που αφορούν τον Αιτητή εντός του διοικητικού φακέλου, αυτός δήλωσε ότι δεν επιθυμεί να επιστρέψει στη χώρα του. Εν προκειμένω, τα όσα καταγράφονται στο διοικητικό φάκελο σε σχέση με τη προηγούμενη συμπεριφορά του Αιτητή στο έδαφος της Κ.Δ. και συγκεκριμένα ότι παρέμενε παράνομα από τις 26.10.2021 οπότε απορρίφθηκε η πρώτη προσφυγή του ενώπιον του Διοικητικού Δικαστηρίου Διεθνούς Προστασίας, οδηγούν στο εύλογο συμπέρασμα ότι στη παρούσα περίπτωση θα υπήρχε εύλογα κίνδυνος διαφυγής από το συγκεκριμένο πρόσωπο και παρεμπόδιση της διαδικασίας επαναπατρισμού του.
Καταλήγοντας, ενόψει των όσων έχω προαναφέρει, κρίνω ότι ορθώς εκδόθηκαν τα σχετικά διατάγματα και ουδείς εκ των λόγων ακυρώσεως που προωθήθηκαν ευσταθεί.
Η παρούσα προσφυγή, στην ολότητα της, αποτυγχάνει και απορρίπτεται, με έξοδα ύψους 1500 Ευρώ υπέρ των Καθ’ ων η Αίτηση και εναντίον του Αιτητή.
Λ. Ν. ΧΡΙΣΤΟΔΟΥΛΟΥ, ΔΔΔ.
cylaw.org: Από το ΚΙΝOΠ/CyLii για τον Παγκύπριο Δικηγορικό Σύλλογο