ΔΙΟΙΚΗΤΙΚΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΔΙΕΘΝΟΥΣ ΠΡΟΣΤΑΣΙΑΣ

 

Νομική Αρωγή Αρ. 32/24

 

   31 Οκτωβρίου 2024

 

[Δ. ΚΑΤΣΑΡΙΔΗΣ, Δ.Δ.Δ.Δ.Π.]

ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΟΝ ΠΕΡΙ ΝΟΜΙΚΗΣ ΑΡΩΓΗΣ ΔΙΑΔΙΚΑΣΤΙΚΟ ΚΑΝΟΝΙΣΜΟ ΑΡ.1 ΤΟΥ 2003, ΩΣ ΕΧΕΙ ΤΡΟΠΟΠΟΙΗΘΕΙ ΚΑΙ ΤΟΥΣ

ΠΕΡΙ ΝΟΜΙΚΗΣ ΑΡΩΓΗΣ ΝΟΜΟΥΣ ΤΟΥ 2002 ΜΕΧΡΙ 2019

 

ΑΙΤΗΣΗ ΑΠΟ:

 

F.R.S

Αιτητή

 

......................

 

Ο Αιτητής εμφανίζεται προσωπικά

Ειρ. Προκοπίου (κα) για Γενικό Εισαγγελέα της Δημοκρατίας

(Ηλ. Φασουλής (κος), για πιστή μετάφραση από τα Γαλλικά στα Ελληνικά και αντίστροφα)

 

ΑΠΟΦΑΣΗ

 

Δ. ΚΑΤΣΑΡΙΔΗΣ, Δ.Δ.Δ.Δ.Π.: Ο Αιτητής με την αίτησή του ημερομηνίας 13/02/2024, αιτείται την παροχή δωρεάν νομικής αρωγής, προκειμένου να χειριστεί την προσφυγή που έχει ήδη καταχωρήσει, δυνάμει του άρθρου 146 του Συντάγματος, εναντίον της απόφασης του Προϊσταμένου της Υπηρεσίας Ασύλου ημερομηνίας 03/01/2024, η οποία κοινοποιήθηκε στον Αιτητή στις 12/02/2024 και με την οποία απορρίπτεται η αίτησή του για χορήγηση καθεστώτος διεθνούς προστασίας.

ΓΕΓΟΝΟΤΑ 

Τα γεγονότα της υπόθεσης, όπως προκύπτουν από το γραπτό σημείωμα που καταχώρισε η ευπαίδευτη συνήγορος που εμφανίζεται για τον Γενικό Εισαγγελέα της Δημοκρατίας και από τα τεκμήρια που επισυνάπτονται σε αυτό, έχουν ως ακολούθως:

Ο Αιτητής είναι υπήκοος Καμερούν και  συμπλήρωσε αίτηση για παροχή διεθνούς προστασίας στις 09/03/2020, αφού εισήλθε παράτυπα στις ελεγχόμενες από την Κυβέρνηση της Δημοκρατίας περιοχές. Την 31/10/2023 και 08/11/2023 πραγματοποιήθηκαν συνεντεύξεις του Αιτητή από αρμόδιο λειτουργό της EUAA. Στις 18/12/2023, αρμόδιος λειτουργός της EUAA ετοίμασε Έκθεση/Εισήγηση προς τον Προϊστάμενο της Υπηρεσίας Ασύλου, σχετικά τις συνεντεύξεις του αιτητή. Στη συνέχεια, ο Προϊστάμενος της Υπηρεσίας Ασύλου ενέκρινε την Εισήγηση για απόρριψη της αίτησης ασύλου του αιτητή στις 03/01/2024. Στην συνέχεια η Υπηρεσία Ασύλου, ήτοι στις 12/02/2024 εξέδωσε απορριπτική επιστολή σχετικά με το αίτημα του Αιτητή, η οποία παραλήφθηκε και υπογράφηκε ιδιοχείρως από τον Αιτητή, αυθημερόν. Στις 13/02/2024 ο Αιτητής καταχώρησε την προσφυγή υπ’ αρθμ. 453/2024 ενώπιον του Διοικητικού Δικαστηρίου Διεθνούς Προστασίας.

 

Νομικό Πλαίσιο

Η παρούσα αίτηση στηρίζεται στους περί Νομικής Αρωγής Διαδικαστικούς Κανονισμούς (Αρ.1) του 2003 και στον περί Νομικής Αρωγής Νόμο του 2002, Ν. 165(Ι)/2002 και συγκεκριμένα στις διατάξεις του άρθρου 6Β(2)(α) και 6Β(2)(ββ) του σχετικού Νόμου, το οποίο ορίζει τα ακόλουθα:

«6Β.(2) Παρέχεται δωρεάν νομική αρωγή σε αιτητή διεθνούς προστασίας, ο οποίος ασκεί προσφυγή ενώπιον του Διοικητικού Δικαστηρίου, δυνάμει των διατάξεων του Άρθρου 146 του Συντάγματος - (α) Κατά δυσμενούς απόφασης του Προϊσταμένου επί της αίτησης διεθνούς προστασίας του εν λόγω αιτητή, την οποία απόφαση ο Προϊστάμενος έλαβε δυνάμει των διατάξεων του άρθρου 5, 12Βδις, 12Βτετράκις, 12Δ ή 13 του περί Προσφύγων Νόμου του 2000, ή υπό τις ακόλουθες προϋποθέσεις:

(αα) Η δωρεάν νομική αρωγή αφορά μόνο την πρωτοβάθμια εκδίκαση της προσφυγής ενώπιον του Διοικητικού Δικαστηρίου δυνάμει των διατάξεων του Άρθρου 146 του Συντάγματος, και όχι την εκδίκαση έφεσης ενώπιον του Ανώτατου Δικαστηρίου κατά της δικαστικής απόφασης η οποία εκδίδεται στα πλαίσια της εν λόγω πρωτοβάθμιας εκδίκασης, ούτε άλλο ένδικο μέσο και

(ββ) κατά την κρίση του Διοικητικού Δικαστηρίου, η προσφυγή έχει πραγματικές πιθανότητες επιτυχίας:

Νοείται ότι οι διατάξεις της παραγράφου (ββ) εφαρμόζονται χωρίς να περιορίζουν αυθαίρετα την παροχή της δωρεάν νομικής αρωγής και χωρίς να εμποδίζεται η ουσιαστική πρόσβαση του αιτητή διεθνούς προστασίας στη δικαιοσύνη.»

Σε περιπτώσεις ως η παρούσα θα πρέπει να ληφθεί υπόψη το δικαίωμα του Αιτητή να έχει πρόσβαση στη δικαιοσύνη, όμως το Δικαστήριο καλείται να εξετάσει την αίτηση με βάση το υλικό που έχει ενώπιον του χωρίς να δίδονται νομικές αρωγές ανεξέλεγκτα σε υποθέσεις που δεν έχουν πιθανότητες επιτυχίας.

Κατά την εξέταση των εκατέρωθεν ισχυρισμών το Δικαστήριο προβαίνει σε εκ πρώτης όψεως εξέταση της υπόθεσης, χωρίς βεβαίως να αποφασίζεται οριστικά η τύχη της προσφυγής που καταχώρησε ο αιτητής. Το αποτέλεσμα δε της παρούσας δεν επηρεάζει κατ' ουδένα λόγο την τελική έκβαση της προσφυγής της (βλέπε μεταξύ άλλων Durgo Man ν. Δημοκρατίας, υπόθ. αρ. 278/09, ημ. 15/07/2009, καθώς και Baghour και Roud Gad, υπόθ. αρ.7/11 και 8/11, ημ.28/03/2011 ).

Ιδιαίτερα σχετικό με την φύση της παρούσας διαδικασίας είναι το κάτωθι απόσπασμα από την απόφαση επί της Αιτήσεως από KAUR, Αίτηση Νομικής Αρωγής Αρ. 17/2019, ημ.27/02/19, όπου ο τότε Δικαστής Ανωτάτου Δικαστηρίου κ. Ναθαναήλ ανέφερε ότι «Η περί Νομικής Αρωγής νομοθεσία θα πρέπει να ερμηνεύεται υπό το φως τόσο της φιλοσοφίας αυτής, όσο και υπό το φως των διατάξεων του περί Προσφύγων Νόμου και τη νομοθεσία περί Αλλοδαπών και Μετανάστευσης.».  Λαμβάνεται υπόψη δε ότι το Δικαστήριο τούτο έχει εξουσία να εξετάσει τυχόν προσφυγή κατά απορριπτικής απόφασης της Υπηρεσίας Ασύλου και επί της ουσίας και από τούδε και στο εξής (ex nunc) και όχι μόνο επί της νομιμότητας. Περαιτέρω, σύμφωνα με το άρ. 11 (5) του περί Ίδρυσης και Λειτουργίας του Διοικητικού Δικαστηρίου Διεθνούς Προστασίας Νόμου του 2018, το παρόν Δικαστήριο «[...] λαμβάνει υπόψη και σχετικά γεγονότα και ισχυρισμούς του προσφεύγοντος που δεν λήφθηκαν υπόψη κατά την έκδοση της προσβαλλόμενης απόφασης ή πράξης, είτε αυτά είναι προγενέστερα είτε είναι μεταγενέστερα αυτής.»

Στην απόφαση επί της αιτήσεως Νομικής Αρωγής αρ.31/2013, SΙNGH KHUSHWANT του Δικαστή του Ανωτάτου Δικαστηρίου κ. Λιάτσου αναφέρθηκαν τα ακόλουθα:

« Κατ' ακολουθία του άρθρου 6Β(2) του Νόμου, παρέχεται δωρεάν νομική αρωγή σε αιτητή ασύλου, ο οποίος ασκεί προσφυγή ενώπιον του Ανωτάτου Δικαστηρίου, δυνάμει του Άρθρου 146 του Συντάγματος, μεταξύ άλλων, κατά δυσμενούς απόφασης της Αναθεωρητικής Αρχής Προσφύγων επί διοικητικής προσφυγής, την οποία ο αιτητής ασύλου άσκησε ενώπιον της, και η οποία προσφυγή αφορούσε δυσμενή απόφαση.

Πρέπει να συνυπάρχουν οι προϋποθέσεις που θέτει το πιο πάνω άρθρο του Νόμου, προκειμένου να γίνει αποδεκτό αίτημα για παροχή δωρεάν νομικής αρωγής, μεταξύ των οποίων, η πιθανότητα να εκδοθεί θετική δικαστική απόφαση στα πλαίσια της πρωτοβάθμιας εκδίκασης της προσφυγής. Όπως νομολογιακά έχει αποφασιστεί, ο Νόμος δίνει ευρεία διακριτική ευχέρεια στο Δικαστήριο να αποφασίσει, κατά πόσον «είναι πιθανό να εκδοθεί θετική δικαστική απόφαση». Είναι, επίσης, πάγια γραμμή της Νομολογίας, ότι ο Αιτητής δεν πρέπει να στερείται, χωρίς επαρκή λόγο, του δικαιώματος του να ακουστεί η προσφυγή του από το Ανώτατο Δικαστήριο, έχοντας τη βοήθεια συνηγόρου. Από την άλλη, όμως, δεν είναι επιτρεπτή η παροχή νομικής αρωγής ανεξέλεγκτα, με συνακόλουθο την σπατάλη δημοσίου χρήματος με την καταχώρηση προσφυγών, οι οποίες δεν έχουν πιθανότητα επιτυχίας.

Το όλο ζήτημα, στην προσπάθεια του Δικαστηρίου να καταλήξει στη βασιμότητα αιτήματος παροχής νομικής αρωγής, εξετάζεται στη βάση του υλικού που τίθεται ενώπιον του. Στην προκειμένη περίπτωση, εφόσον, βεβαίως, δεν έχει καταχωρηθεί ακόμη προσφυγή, θα πρέπει να εξεταστεί στη βάση της ίδιας της απόφασης της Αναθεωρητικής Αρχής Προσφύγων, ημερομηνίας 31/10/2013, η οποία βρίσκεται στον φάκελο του Δικαστηρίου και, έχοντας πάντα κατά νου τις νομικές αρχές που καλύπτουν το ζήτημα και τις τοποθετήσεις των δύο πλευρών. Παρεμβάλλω ότι είναι βασική αρχή πως το Δικαστήριο, εξετάζοντας αιτήσεις αυτής της μορφής και ασκώντας την ευρεία διακριτική του εξουσία, δεν προβαίνει σε οριστικά συμπεράσματα ως προς το αποτέλεσμα της ίδιας της προσφυγής, αλλά παραμένει στην πιθανολόγηση έκδοσης θετικής απόφασης. Η λέξη «πιθανό» που χρησιμοποιείται στην υποπαράγραφο (ββ) του άρθρου 6Β του Νόμου, αντικρίζεται σε αποκλειστική συνάρτηση προς τα διαλαμβανόμενα στο διοικητικό δίκαιο και υπό το φως του αντικειμένου μιας προσφυγής, η εξέταση της οποίας δεν οδηγεί σε απόφαση επί της ουσίας, αλλά αναθεωρείται μόνο η διοικητική πράξη, σύμφωνα με τις αρχές του διοικητικού δικαίου, χωρίς να εκτείνεται στην υποκατάσταση της διοικητικής απόφασης. Όπως έχει τονιστεί στην Υπόθεση Αρ. Αίτησης νομικής Αρωγής 12/2010, Mohammad Ismail ημερομηνίας 13/5/2010: «με άλλα λόγια, για να είναι πιθανό να εκδοθεί θετική δικαστική απόφαση' θα πρέπει από μια πρώτη θεώρηση της προσφυγής, με αναφορά στα γεγονότα και το νομικό υπόβαθρό της, να διαφαίνεται η ύπαρξη ενός ή περισσοτέρων εκ των λόγων για τους οποίους το Αναθεωρητικό Δικαστήριο δικαιούται να ακυρώσει διοικητική πράξη.» Τελικό, λοιπόν, κριτήριο είναι η πιθανότητα έκδοσης θετικής δικαστικής απόφασης και, κατά την εξέταση μιας τέτοιας πιθανότητας, το Δικαστήριο δεν αποφασίζει για την οριστική τύχη της προσφυγής, αλλά, όπως είναι καθήκον του, σταθμίζει τα ενώπιον του στοιχεία, προκειμένου να κρίνει κατά πόσον οι απαραίτητες προϋποθέσεις του Νόμου ικανοποιούνται, για να συνεκτιμήσει την πιθανότητα έκδοσης θετικής δικαστικής απόφασης στην αναμενόμενη να καταχωρηθεί προσφυγή»

Στον Αιτητή παραδόθηκε το σημείωμα του Γενικού Εισαγγελέα, του δόθηκε η ευκαιρία να αναφέρει οτιδήποτε επιθυμεί, και του εξηγήθηκαν οι προϋποθέσεις που θέτει η οικεία νομοθεσία επί αιτήσεως ως η παρούσα.

Κατά την διάρκεια των συνεντεύξεων του (Παράρτημα 4 του Σημειώματος του Γενικού Εισαγγελέα), ο Αιτητής ισχυρίστηκε φόβο δίωξης από τη κυβέρνηση λόγω της συμμετοχής του στο πολιτικό κόμμα MRC, καθώς και λόγω του σεξουαλικού του προσανατολισμού τον έχουν απορρίψει η οικογένεια και η κοινότητα του. Δήλωσε ότι σε περίπτωση επιστροφής του φοβάται ότι θα τον εντοπίσει και θα τον βλάψει η κυβέρνηση τόσο για την πολιτική του δράση αλλά και λόγω της σεξουαλικότητας του.  

Στο πλαίσιο της διαδικασίας εξέτασης της αίτησής του ενώπιον της Υπηρεσίας Ασύλου ο αρμόδιος λειτουργός κατηγοριοποίησε τους ισχυρισμούς του Αιτητή σε έξι ουσιώδεις ισχυρισμούς: έναν αναφορικά με τα στοιχεία ταυτότητας, το προφίλ και τη χώρα καταγωγής του Αιτητή, o οποίος έγινε δεκτός ως εσωτερικά και εξωτερικά αξιόπιστος.

O δεύτερος ισχυρισμός αφορούσε την επίσημη συμμετοχή του Αιτητή ως μέλος του πολιτικού κόμματος MRC από το 2018, ο οποίος έγινε δεκτός ως εσωτερικά και εξωτερικά αξιόπιστος. Ο λειτουργός κατέληξε ότι οι δηλώσεις του Αιτητή ήταν συνεκτικές, λεπτομερείς και συγκεκριμένες. Ήταν σε θέση να παρέχει λεπτομέρειες ως προς τον τρόπο που τον προσέγγισαν, τη συμμετοχή του σε συναντήσεις, ενώ εξήγησε επαρκώς την πολιτική ατζέντα του κόμματος καθώς και τα καθήκοντα του.  Περαιτέρω, οι δηλώσεις του αναφορικά με τα καθήκοντα του την ημέρα τον εκλογών, στις 07/10/2018 ήταν συγκεκριμένες. Ο Αιτητής προσκόμισε αντίγραφο της κάρτας μέλους του στο πολιτικό κόμμα MRC. Ο λειτουργός επιβεβαίωσε μέσω εξωτερικών πηγών πληροφόρησης τη δράση του πολιτικού κόμματος και τη διεξαγωγή των εκλογών του 2018.

Αναφορικά με τον τρίτο ισχυρισμό, ήτοι τη συμμετοχή του Αιτητή στην αντικυβερνητική διαδήλωση που πραγματοποιήθηκε στις 26/01/2019 στη Douala και η οποία διοργανώθηκε από το πολιτικό κόμμα MRC, ομοίως κρίθηκε εσωτερικά και εξωτερικά αξιόπιστος. Ειδικότερα, κρίθηκε ότι ο Αιτητής παρείχε επαρκείς πληροφορίες ως προς το τι οδήγησε τον ίδιο και άλλα μέλη του κόμματος να διαδηλώσουν κατά της κυβέρνησης. Παρείχε λεπτομέρειες ως προς τον ρόλο του στη διαδήλωση, τη διαδρομή και το τόπο της διαδήλωσης, την προετοιμασία που έκαναν καθώς και τους συμμετέχοντες. Λεπτομερείς κρίθηκαν και οι δηλώσεις του ως προς τη αντίδραση της αστυνομίας στη διαδήλωση αλλά και του τραυματισμού του που οδήγησε σε νοσηλεία του σε νοσοκομείο της Douala. Ως προς την εξωτερική αξιοπιστία του ισχυρισμού του ο λειτουργός επισήμαινε ότι οι φωτογραφίες που προσκόμισε ο Αιτητής απεικονίζουν πληγή στο κεφάλι χωρίς να προσδιορίζουν πως τραυματίστηκε ή από ποιον. Ως προς την διαδήλωση επιβεβαιώνεται η πραγματοποίηση της από εξωτερικές πηγές πληροφόρησης.

Αναφορικά με τον τέταρτο ουσιώδη ισχυρισμό, ήτοι ότι το 2020, το αφεντικό του Αιτητή, στην εταιρία ΕΝΕΟ (εταιρία ηλεκτρικής ενέργειας) έλαβε οδηγίες από ένα τοπικό αρχηγό του κυβερνώντος κόμματος CPDM, να σκοτώσει τον Αιτητή λόγω των αντικυβερνητικών του δραστηριοτήτων, έτυχε απόρριψης λόγω έλλειψης εσωτερικής αξιοπιστίας. Οι δηλώσεις του Αιτητή κρίθηκαν ασυνεπείς και ελλιπείς. Ο Aιτητής δεν παρουσίασε κανένα συγκεκριμένο λόγο για τον οποίο ήταν τόσο σημαντικό για το κυβερνών κόμμα CPDM να σκοτωθεί ο Αιτητής, δεδομένου ότι ήταν μέλος του κόμματος  MRC χωρίς ηγετικό ρόλο στο κόμμα. Ούτε ήταν σε θέση να παρέχει λεπτομέρειες σχετικά με το ποιος ήταν ο τοπικός αρχηγός του κόμματος CPDM που τον ήθελε νεκρό. Αντίφαση παρατηρήθηκε στα λεγόμενα του εάν δόθηκαν οδηγίες στο αφεντικό του να τον απολύσει ή να τον σκοτώσουν. Δεν ήταν σε θέση να εξηγήσει πως ο θάνατος του Αιτητή έγινε θέμα συζήτησης σε ένα οργανισμό δημοσίου συμφέροντος. Ως προς την εξωτερική αξιοπιστία, ο λειτουργός παρέπεμψε σε εξωτερική πηγή πληροφόρησης, όπου καταγράφεται ότι από τις εκλογές του Οκτωβρίου 2018, η κυβέρνηση αύξησε την καταστολή της πολιτικής αντιπολίτευσης και οι δυνάμεις ασφαλείας χρησιμοποίησαν υπερβολική και αδιάκριτη βία για να σταματήσουν τις διαδηλώσεις που οργάνωσαν τα μέλη και υποστηρικτές του κόμματος MRC.

Ο πέμπτος ουσιώδης ισχυρισμός σχετίζεται με τον θάνατο του αδελφού του Αιτητή, τον Ιανουάριο 2022, από τις αρχές του Καμερούν λόγω της συμμετοχής του Αιτητή στο κόμμα MRC. Ο εν λόγω ισχυρισμός έτυχε απόρριψης από το λειτουργό. Ειδικότερα, κρίθηκε ότι ο Αιτητής δεν παρείχε στοιχεία ότι οι αρχές προσέγγισαν τον αδελφό του Αιτητή προκειμένου να μάθουν που βρίσκεται ο Αιτητής. Κατόπιν διευκρινιστικών ερωτήσεων, ο Αιτητής ισχυρίστηκε ότι η κυβέρνηση προσέγγισε τον αδελφό του μέσω ενός καθηγητή του αδελφού του. Περαιτέρω, δεν ήταν σε θέση να εξηγήσει συγκεκριμένα τον λόγο που η κυβέρνηση, μέσω του καθηγητή του αδερφού του, έκανε ερωτήσεις στον αδελφό του σχετικά με το πού βρίσκεται, δεδομένου ότι ο Αιτητής ήταν μέλος της MRC χωρίς ηγετικό ρόλο. Όσον αφορά τον θάνατο του αδελφού του, ο Αιτητής ισχυρίστηκε ότι στις 31/12/2021 ο αδελφός του απεβίωσε λόγω δηλητηρίασης. Ωστόσο, δεν ήταν σε θέση να παράσχει σύνδεση του θανάτου του αδελφού του με τη δική του υποτιθέμενη δίωξη από την κυβέρνηση. Αναφορικά με τον εν λόγω ισχυρισμό, ο Αιτητής προσκόμισε την ανακοίνωση ταφής του αδελφού του, ωστόσο, ο λειτουργός επεσήμανε ότι   δεν μπορούσε να θεωρηθεί ως απόδειξη ότι ο αδερφός του σκοτώθηκε από τις αρχές του Καμερούν, λόγω της εμπλοκής του Αιτητή με το κόμμα MRC, δεδομένου ότι δεν περιλαμβάνονται τέτοιες πληροφορίες στο έγγραφο.

Τέλος, ο έκτος ουσιώδης ισχυρισμός του Αιτητή αφορά τον σεξουαλικό του προσανατολισμό ως ομοφυλόφιλο άτομο. O αρμόδιος λειτουργός ακολούθησε το διεθνές μοντέλο DSSH, ήτοι Διαφορετικότητα (Difference), Στιγματισμός (Stigma), Ντροπή (Shame), Βλάβη (Harm). Στα πλαίσια αυτού του μοντέλου ο αρμόδιος λειτουργός κατέγραψε ότι ο Αιτητής δεν ήταν σε θέση να εξηγήσει πως αντιλήφθηκε ότι ήταν ομοφυλόφιλος και ούτε παρείχε λεπτομέρειες αναφορικά με τα συναισθήματα και τις σκέψεις του όταν συνειδητοποίησε ότι ήταν ομοφυλόφιλος. Ως προς την ερωτική σχέση που διατηρούσε με άνδρα, ονόματι Atangana Thierry, δεν παρείχε συγκεκριμένες λεπτομέρειες αναφορικά με τα αισθήματα του και δεν διευκρίνισε πως δημιουργήθηκε η έλξη προς αυτό το άτομο. Ο Αιτητής ισχυρίστηκε ότι η σχέση τους διήρκησε τέσσερα έτη. Δεδομένης της διάρκειας της σχέσης, ο Αιτητή εύλογα αναμένετέ να παρέχει λεπτομέρειες για πως περνούσαν χρόνο μαζί. Η σχέση του με τον Atangana Thierry συνέπεσε χρονικά με τη σχέση του με γυναίκα, χωρίς να είναι σε θέση να παρέχει στοιχεία πως κατάφερε να διατηρεί ταυτόχρονα σχέση με άνδρα και γυναίκα. Ο Αιτητής ισχυρίστηκε ότι η σύντροφος του ενημερώθηκε για τον σεξουαλικό του προσανατολισμό κατά ή περί το 2020 από το αφεντικό του, ο οποίος της παρουσίασε ένα βίντεο, ωστόσο δεν παρείχε λεπτομέρειες σχετικά με την επίσκεψη του εργοδότη του στην οικία της, ούτε παρείχε πληροφορίες ή περιστατικά αναφορικά με την οργισμένη αντίδραση της. Περαιτέρω, δε παρείχε πληροφορίες σχετικά με την αντίδραση της οικογένειας του. Τέλος, δεν παρουσίασε συγκεκριμένες πληροφορίες για τη κοινότητα ομοφυλόφιλων ή ομάδων που υπερασπίζονται τα δικαιώματα των ομοφυλόφιλων στο Καμερούν. Ως προς την εξωτερική αξιοπιστία, ο λειτουργός παρέθεσε πληροφορίες από εξωτερικές πηγές αναφορικά με την αντιμετώπιση ΛΟΑΤΚΙ ατόμων από τις αρχές του Καμερούν καθώς και ομάδων που υπερασπίζονται ενεργά τα δικαιώματα των ΛΟΑΤΚΙ ατόμων. Καταλήγοντας, ο λειτουργός απέρριψε τον συγκεκριμένο ισχυρισμό, λόγω της ασυνέπειας και έλλειψης λεπτομερειών στις δηλώσεις του Αιτητή.

Κατά την αξιολόγηση κινδύνου ο αρμόδιος λειτουργός έκρινε ότι με βάση  τους αποδεκτούς ισχυρισμούς, δεν υπάρχουν ενδείξεις ότι συντρέχουν εύλογοι λόγοι να θωρείται πως σε περίπτωση επιστροφής του Αιτητή στην χώρα καταγωγής του και συγκεκριμένα στη Douala, θα εκτεθεί σε μεταχείριση που ισοδυναμεί με δίωξη ή με σοβαρή βλάβη. Ειδικότερα, ως προς τα προσωπικά στοιχεία του Αιτητή, ήτοι ότι είναι γαλλόφωνος, ο αρμόδιος λειτουργός ανέφερε πως δεδομένου ότι δεν αναφέρθηκε σε περιστατικά που αφορούν προσωπική διάκριση ή βία λόγω του ότι ανήκει στους γαλλόφωνους και λαμβάνοντας υπόψη εξωτερικές πηγές για διακρίσεις των γαλλόφωνων εναντίον των αγγλόφωνων, δεν υπάρχει εύλογη πιθανότητα να υποστεί μεταχείριση που ισοδυναμεί με δίωξη ή με σοβαρή βλάβη σε περίπτωση επιστροφής του. Αναφορικά με τους δεύτερο και τρίτο αποδεκτούς ισχυρισμούς, ο λειτουργός επισήμανε ότι καμία πληροφορία από διεθνείς πηγές δεν οδηγεί στο συμπέρασμα ότι το πολιτικό κόμμα MRC είναι ένα παράνομο κόμμα, τα μέλη του οποίου αντιμετωπίζουν σοβαρή παραβίαση των δικαιωμάτων τους. Όσον αφορά τον ίδιο τον Αιτητή,  ήταν απλό μέλος του κόμματος, χωρίς ηγετικό ρόλο, χωρίς να έχει συλληφθεί ή στοχοποιηθεί προσωπικά από τις αρχές της χώρας του.  Επιπλέον, ο λειτουργός προχώρησε σε έρευνα αναφορικά με την κατάσταση ασφαλείας στον τόπο τελευταίας διαμονής του Αιτητή, ήτοι την Douala, της επαρχίας Littoral.

Κατά τη νομική ανάλυση, ο αρμόδιος λειτουργός κατέληξε ότι δεν στοιχειοθετείται φόβος δίωξης με βάση την εθνικότητα, τη φυλή, τη θρησκεία, τη συμμετοχή σε συγκεκριμένη κοινωνική ομάδα ή τα πολιτικά του φρονήματα, όπως περιγράφονται στο άρθρο 1Α της Σύμβασης της Γενεύης του 1951, στο εδάφιο (δ) του άρθρου 2 της Οδηγίας 2011/95/EΕ και στο εδάφιο (1) του άρθρου 3 του Περί Προσφύγων Νόμου. Εξετάζοντας τη δυνατότητα να του χορηγηθεί το καθεστώς της συμπληρωματικής προστασίας, ο αρμόδιος λειτουργός έκρινε ότι ο αιτών δεν θα αντιμετωπίσει πραγματικό κίνδυνο σοβαρής βλάβης αποκλειστικά και μόνο λόγω της παρουσίας του στη Douala, της επαρχίας Littoral, τόπο τελευταίας συνήθους διαμονής του Αιτητή, δεδομένου ότι η χώρα του δεν βρίσκεται σε κατάσταση διεθνούς ή εσωτερικής ένοπλης σύρραξης.

Κατάληξη

Εν προκειμένω, σημειώνεται ότι η ευπαίδευτη εκπρόσωπος του Γενικού Εισαγγελέα εισηγήθηκε μέσω του Γραπτού της Σημειώματος ότι δεν πληρούνται οι προϋποθέσεις που θέτει ο περί Νομικής Αρωγής Νόμος για την παραχώρηση του ευεργετήματος της νομικής αρωγής στον Αιτητή. Στον Αιτητή μεταφράστηκε το σημείωμα του Γενικού Εισαγγελέα. Κατά την ακροαματική διαδικασία ενώπιον του Δικαστηρίου στις 27/05/2024 ο Αιτητής δήλωσε ότι δεν αποδέχεται την απόφαση της Υπηρεσίας Ασύλου για τις πολιτικές απειλές που δέχθηκε και ότι δεν του δόθηκε χρόνο να εκφράσει, κατά τη διάρκεια της συνέντευξης του, τον σεξουαλικό του προσανατολισμό.  

Από τα ενώπιον μου δεδομένα, διαπιστώνω ότι, εκ πρώτης όψεως ο Αιτητής πράγματι δεν κατάφερε να τεκμηριώσει τους ουσιώδεις ισχυρισμούς περί δίωξης του από τις αρχές της χώρας καταγωγής του, και κρίνεται ως ορθή η κατάληξη της Υπηρεσίας Ασύλου περί μη στοιχειοθετηθείσας εσωτερικής αξιοπιστίας αυτών.  Οι ισχυρισμοί του, ως διαφαίνεται και από έκθεση-εισήγηση που ετοίμασε ο αρμόδιος λειτουργός, ορθώς εκ πρώτης όψεως αυτοί σχηματίσθηκαν και αποτυπώθηκαν, αλλά και έτυχαν ενδελεχούς αξιολόγησης από την Υπηρεσία Ασύλου, με βάση τους δείκτες αξιοπιστίας[1] ενώ ως προς την εξωτερική αξιοπιστία των ως άνω ισχυρισμών, λήφθηκαν υπόψη αξιόπιστες  και επικαιροποιημένες πηγές πληροφόρησης.  Περαιτέρω, διακρίνω από τα πρακτικά των συνεντεύξεων, πως εκ πρώτης όψεως τέθηκαν από τον αρμόδιο λειτουργό πλείστες ερωτήσεις (ανοικτού/κλειστού τύπου αλλά και διευκρινιστικές αυτών) προκειμένου να αναπτύξει ο Αιτητής τον πυρήνα του αιτήματος του για διεθνή προστασία αλλά και να διασαφηνίσει τυχόν παραλείψεις, ασάφειες και αντιφάσεις στις δηλώσεις του. Περαιτέρω, διαπιστώνω πως ορθώς εκ πρώτης όψεως αξιολογήθηκαν και διερευνήθηκαν τα έγγραφα που προσκόμισε ο Αιτητής προς επίρρωση των ισχυρισμών του, ενώ δόθηκε ως παρατηρώ από τα πρακτικά των συνεντεύξεων η δυνατότητα στον Αιτητή να περιγράψει και να υποστηρίξει τα ως άνω έγγραφα.

Ξεκάθαρα και από τα ενώπιον μου στοιχεία ο βασικός λόγος για τον οποίο δεν έγινε δεκτό το αίτημα του Αιτητή περί δίωξης του από τις αρχές της χώρας καταγωγής του, ήταν το γεγονός της μη απόδειξης της αληθοφάνειας του ισχυρισμού ότι στοχοποιήθηκε προσωπικά από τις αρχές λόγω της ιδιότητας του ως απλού μέλους του πολιτικού κόμματος MRC. Ενώ οι αναφορές του ότι ήταν μέλος του πολιτικού κόμματος MRC και ότι συμμετείχε σε διαδήλωση που πραγματοποιήθηκε στις 26/01/2019 ήταν συνεπείς και ορθώς κρίθηκαν αξιόπιστες από τον αρμόδιο λειτουργό, εντούτοις, δεν ήταν σε θέση να θεμελιώσει, τον ισχυρισμό περί στοχοποίησης του από το κυβερνών πολιτικό κόμμα CPDM. Οι δηλώσεις του ότι ενημερώθηκε από τον αφεντικό του ότι δόθηκαν οδηγίες από ένα τοπικό αρχηγό του κόμματος CPDM, να σκοτωθεί ο Αιτητής, στερούνται ευλογοφάνειας και δεν ήταν σε θέση να εξηγήσει για ποιο λόγο συγκεκριμένα στοχοποιήθηκε από το κόμμα CPDM, εφόσον ο ίδιος ήταν ένα απλό μέλος του κόμματος MRC. Επιπλέον, δεν παρείχε επαρκείς πληροφορίες σχετικά με τις προσωπικές του περιστάσεις και σχέσεις, οι απαντήσεις του ήταν γενικές και αόριστες, χωρίς να δώσει ουσιαστικές απαντήσεις σε σχέση με το πώς άλλαξε η ζωή του και πως ένιωθε όταν συνειδητοποίησε ότι ήταν ομοφυλόφιλος. Το αφήγημα για τη σχέση του με άνδρα στερείται συνοχής και λεπτομερειών, ενδεικτικών μιας γνήσιας προσωπικής εμπειρίας. Δεν παρείχε πληροφορίες σε σχέση με την κοινότητα των ομοφυλόφιλων της χώρας του και δεν ήταν σε θέση να περιγράψει συναισθήματα διαφορετικότητας, στιγματισμού, ντροπής ή βλάβης. 

Συνεπώς, ο βασικός λόγος για τον οποίο δεν έγινε δεκτό το αίτημα του περί δίωξης του ήταν το γεγονός της μη απόδειξης της αληθοφάνειας των βασικών ισχυρισμών του και του κλονισμού της αξιοπιστίας του, λόγω ουσιωδών ελλείψεων και αδυναμιών οι οποίες εντοπίστηκαν στις συνεντεύξεις που έδωσε.   Αυτό δε το εμπόδιο αναγνωρίζεται ρητά ως ένα από τα κωλύματα στην έγκριση αιτήματος ασύλου, από τις πρόνοιες του Εγχειριδίου (Βλ.  απόφαση Ανωτάτου Δικαστηρίου EDWARD ESKANDAZ ν. ΑΝΑΘΕΩΡΗΤΙΚΗΣ ΑΡΧΗΣ ΠΡΟΣΦΥΓΩΝ κ.α., Υπόθεση Αρ. 1673/2010, 4/7/2013).

Όπως προκύπτει από το περιεχόμενο της Έκθεσης-Εισήγησης, ο λειτουργός έλαβε υπόψη τους αποδεκτούς ισχυρισμούς, ήτοι περί προσωπικών δεδομένων, συμμετοχής του με την ιδιότητα του μέλους στο πολιτικό κόμμα MRC και της συμμετοχής του στην αντικυβερνητική διαδήλωση που πραγματοποιήθηκε στις 26/01/2019 στη Douala και η οποία διοργανώθηκε από το πολιτικό κόμμα MRC (αξιολόγηση της αξιοπιστίας), και βάση αυτών έκρινε στην συνέχεια ότι δεν υπάρχει πιθανότητα ο Αιτητής  να υποβληθεί σε μεταχείριση που συνιστά δίωξη ή σοβαρή βλάβη (εκτίμηση κινδύνου).

Από το σύνολο των πιο πάνω δεδομένων και κατά την εκ πρώτης όψεως εκτίμηση τους, διαπιστώνω πως ο αρμόδιος λειτουργός κατά την εξέταση της αίτησης του Αιτητή ορθώς εντόπισε και εξέτασε όλους τους ισχυρισμούς του, στο μέτρο που αυτοί θα ήταν κρίσιμοι για την υπαγωγή του στο καθεστώς διεθνούς προστασίας και προέβη εν συνεχεία, σε ορθή εκ πρώτης όψεως αξιολόγηση αυτών. Πέραν των όσων αναλυτικά εκτίθενται στην Εισηγητική Έκθεση, η οποία αποτέλεσε την αιτιολογική βάση της επίδικης απόφασης, παρατηρώ ότι ο Αιτητής δεν κατάφερε να θεμελιώσει τους ισχυρισμούς του, τόσο ως προς τους λόγους που εγκατέλειψε τη χώρα καταγωγής του, ούτε ως προς τον φόβο του σε περίπτωση επιστροφής του.

Ούτε διακρίνω πλημμέλειες στην ανάλυση του μελλοντικού κινδύνου δίωξης ή σοβαρής βλάβης του Αιτητή στον οποίον ενδέχεται να εκτεθεί σε περίπτωση επιστροφής του στην χώρα καταγωγής του. Τουναντίον, διαπιστώνω πως ο λειτουργός EUAA κατά το στάδιο της αξιολόγησης του μελλοντικού κινδύνου δίωξης ή σοβαρής βλάβης εξέτασε επαρκώς τα ουσιώδη εκείνα αποδεκτά στοιχεία του Αιτητή, από τα οποία ενδεχομένως ο Αιτητής να κινδύνευε κατά την επιστροφή του στην χώρα καταγωγής του να υποστεί δίωξη ή σοβαρή βλάβη, και ορθώς κατέληξε ότι τέτοιος κίνδυνος δεν συντρέχει. Ομοίως, προέβη σε ορθή εκ πρώτης όψεως κατάληξη επί της μη υπαγωγής του Αιτητή σε καθεστώς συμπληρωματικής προστασίας, αναλύοντας εκτενώς και σε συνάρτηση με πληροφορίες από εξωτερικές πηγές πληροφόρησης το ενδεχόμενο υπαγωγής αυτού  στις πρόνοιες του άρθρου 19 του Περί Προσφύγων Νόμου.

Ο Αιτητής έχει το βάρος να καταδείξει ότι έχει πραγματικές πιθανότητες να εκδοθεί δικαστική απόφαση υπέρ του και χωρίς να αποφασίζεται οριστικά το αποτέλεσμα της προσφυγής που πιθανόν να καταχωρίσει ο Αιτητής (Αποφάσεις στην Αίτηση Νομικής Αρωγής  Αρ. 1/2009, Tamaga Durja Man v. Δημοκρατίας, ημερ.  15/7/2009, και στη  Αίτηση  Νομικής Αρωγής  Αρ. 10/12, Nacira Baghour και Maged Ahmad Odeh, ημερ. 28/3/2012).Ως εκ τούτου, κρίνω ότι δεν υπάρχουν εκ πρώτης όψεως πραγματικές πιθανότητες επιτυχίας της προσφυγής που έχει καταχωρίσει ο Αιτητής, καθώς δεν προκύπτουν διαδικαστικά θέματα και σημεία που δεν διερευνήθηκαν δεόντως, ο δε λειτουργός εξέτασε δεόντως τους ισχυρισμούς αυτού τόσο κατά τη διάρκεια διεξαγωγής των συνεντεύξεων όσο και κατά την εισήγηση. Εξετάζοντας τις συνεντεύξεις που διεξήχθησαν, την εισήγηση του αρμόδιου λειτουργού και γενικότερα όλο το υλικό το οποίο είναι ενώπιον μου, κρίνω ότι η Υπηρεσία Ασύλου προέβη σε επαρκή έρευνα όλων των ουσιωδών στοιχείων.

Ως εκ τούτου φρονώ ότι  δεν πληρείται η προϋπόθεση που προβλέπεται στο άρθρο 6Β(2)(ββ) αναφορικά με την πραγματική πιθανότητα επιτυχίας της προσφυγής του. Διαπιστώνω επιπλέον, ότι εκ πρώτης όψεως κατά τη διάρκεια των συνεντεύξεων φαίνεται ότι έχουν τεθεί επαρκείς και διευκρινιστικές ερωτήσεις προς τον Αιτητή. Η έκθεση/εισήγηση του λειτουργού περιλαμβάνει και αξιολογεί τους ισχυρισμούς του Αιτητή ενώ δεν προκύπτει εκ πρώτης όψεως οποιοδήποτε στοιχείο περί πλημμέλειας της αιτιολογίας της απόφασης της διοίκησης.

Από τα παραπάνω φαίνεται εκ πρώτης όψεως ότι δεν υφίσταται δικαιολογημένος φόβος δίωξης κατά την έννοια των διατάξεων της Σύμβασης της Γενεύης όσο και των διατάξεων του άρθρου 3 του Περί Προσφύγων Νόμου 2000 (6(I)/2000) για κάποιο από τους περιοριστικά αναγραφόμενους στη Σύμβαση της Γενεύης λόγους για χορήγηση προσφυγικού καθεστώτος. Ούτε περαιτέρω φαίνεται να τεκμηριώνονται τέτοιοι ισχυρισμοί, οι οποίοι να δικαιολογούν την υπαγωγή του Αιτητή στο καθεστώς της συμπληρωματικής προστασίας. 

Με βάση λοιπόν το σύνολο των στοιχείων που τέθηκε ενώπιον μου, όπως τα έχω αναφέρει και πιο πάνω, καταλήγω - στο βαθμό που απαιτείται στην παρούσα, η οποία δεν απαιτεί εις βάθος εξέταση της ουσίας της αιτήσεως διεθνούς προστασίας - ότι το αίτημα του Αιτητή για παροχή διεθνούς προστασίας εξετάστηκε επιμελώς και ερευνήθηκε δεόντως από την Υπηρεσία Ασύλου.  Για τους λόγους που έχουν εκτεθεί καταλήγω ότι, βάσει των προνοιών της σχετικής νομοθεσίας, και λαμβανομένων υπόψη των ενώπιον μου στοιχείων, δεν μπορεί να θεωρηθεί ότι η προσφυγή εναντίον της επίδικης απόφασης έχει πραγματικές πιθανότητες επιτυχίας. Με δεδομένο τούτο παρέλκει η εξέταση της παρούσας στην βάση της οικονομικής δυνατότητας του Αιτητή να ανταπεξέλθει στα έξοδα της προσφυγής που έχει ήδη καταχωρήσει. 

Ο Αιτητής έχει βέβαια κάθε δικαίωμα εάν επιθυμεί να προωθήσει την προσφυγή που έχει ήδη καταχωρίσει στο Διοικητικό Δικαστήριο Διεθνούς Προστασίας, με δικά του έξοδα, παρά την απόρριψη της αίτησής του για παραχώρηση σε αυτόν δωρεάν νομικής αρωγής.

Με δεδομένη τη μη ικανοποίηση αυτής της απαραίτητης εκ του Νόμου προϋπόθεσης, η αίτηση αναπόφευκτα απορρίπτεται χωρίς έξοδα.

Τα έξοδα των μεταφραστών να καταβληθούν από τη Δημοκρατία.

 

Κ. Δ. Κατσαρίδης, Δ.Δ.Δ.Δ.Π