ΔΙΟΙΚΗΤΙΚΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΔΙΕΘΝΟΥΣ ΠΡΟΣΤΑΣΙΑΣ
Νομική Αρωγή Αρ. 42/24
21 Νοεμβρίου 2024
[Δ. ΚΑΤΣΑΡΙΔΗΣ, Δ.Δ.Δ.Δ.Π.]
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΟΝ ΠΕΡΙ ΝΟΜΙΚΗΣ ΑΡΩΓΗΣ ΔΙΑΔΙΚΑΣΤΙΚΟ ΚΑΝΟΝΙΣΜΟ ΑΡ.1 ΤΟΥ 2003, ΩΣ ΕΧΕΙ ΤΡΟΠΟΠΟΙΗΘΕΙ ΚΑΙ ΤΟΥΣ
ΠΕΡΙ ΝΟΜΙΚΗΣ ΑΡΩΓΗΣ ΝΟΜΟΥΣ ΤΟΥ 2002 ΜΕΧΡΙ 2019
ΑΙΤΗΣΗ ΑΠΟ:
N.N.B.G.
Αιτητή
......................
Ο Αιτητής εμφανίζεται προσωπικά
Α. Κίτσιου (κα) για Γενικό Εισαγγελέα της Δημοκρατίας
(S. Habib (κα), για μετάφραση από τα Αγγλικά στα Ελληνικά και αντίστροφα)
ΑΠΟΦΑΣΗ
Δ. ΚΑΤΣΑΡΙΔΗΣ, Δ.Δ.Δ.Δ.Π.: Ο Αιτητής με την αίτησή του ημερομηνίας 28/02/2024, αιτείται την παροχή δωρεάν νομικής αρωγής, προκειμένου να χειριστεί την προσφυγή που έχει ήδη καταχωρήσει, δυνάμει του άρθρου 146 του Συντάγματος, εναντίον της απόφασης του Προϊσταμένου της Υπηρεσίας Ασύλου ημερομηνίας 24/01/2024, η οποία κοινοποιήθηκε στον Αιτητή στις 08/02/2024 και με την οποία απορρίπτεται η αίτησή του για χορήγηση καθεστώτος διεθνούς προστασίας.
ΓΕΓΟΝΟΤΑ
Τα γεγονότα της υπόθεσης, όπως προκύπτουν από το γραπτό σημείωμα που καταχώρισε η ευπαίδευτη συνήγορος που εμφανίζεται για τον Γενικό Εισαγγελέα της Δημοκρατίας και από τα τεκμήρια που επισυνάπτονται σε αυτό, έχουν ως ακολούθως:
Ο Αιτητής είναι υπήκοος Καμερούν και συμπλήρωσε αίτηση για παροχή διεθνούς προστασίας στις 08/06/2021, αφού εισήλθε παράτυπα στις ελεγχόμενες από την Κυβέρνηση της Δημοκρατίας περιοχές. Στις 23/10/2023 πραγματοποιήθηκε συνέντευξη του αιτητή από αρμόδιο λειτουργό της Υπηρεσίας Ασύλου. Στις 23/01/2024, ο αρμόδιος λειτουργός ετοίμασε Έκθεση/Εισήγηση προς τον Προϊστάμενο της Υπηρεσίας Ασύλου, σχετικά την συνέντευξη του Αιτητή. Στη συνέχεια, αρμόδιος λειτουργός εξουσιοδοτημένος να ασκεί καθήκοντα Προϊστάμενου της Υπηρεσίας Ασύλου, ενέκρινε την εισήγηση για απόρριψη της αίτησης ασύλου του αιτητή στις 24/01/2024. Στην συνέχεια η Υπηρεσία Ασύλου, ήτοι στις 08/02/2024, εξέδωσε απορριπτική επιστολή σχετικά με το αίτημα του Αιτητή, η οποία παραλήφθηκε και υπογράφηκε ιδιοχείρως από τον Αιτητή την ίδια μέρα. Στις 28/02/2024 ο Αιτητής καταχώρησε την προσφυγή υπ’ αριθμό 711/2024 ενώπιον του Διοικητικού Δικαστηρίου Διεθνούς Προστασίας.
ΝΟΜΙΚΟ ΠΛΑΙΣΙΟ
Η παρούσα αίτηση στηρίζεται στους περί Νομικής Αρωγής Διαδικαστικούς Κανονισμούς (Αρ.1) του 2003 και στον περί Νομικής Αρωγής Νόμο του 2002, Ν. 165(Ι)/2002 και συγκεκριμένα στις διατάξεις του άρθρου 6Β(2)(α) και 6Β(2)(ββ) του σχετικού Νόμου, το οποίο ορίζει τα ακόλουθα:
«6Β.(2) Παρέχεται δωρεάν νομική αρωγή σε αιτητή διεθνούς προστασίας, ο οποίος ασκεί προσφυγή ενώπιον του Διοικητικού Δικαστηρίου, δυνάμει των διατάξεων του Άρθρου 146 του Συντάγματος - (α) Κατά δυσμενούς απόφασης του Προϊσταμένου επί της αίτησης διεθνούς προστασίας του εν λόγω αιτητή, την οποία απόφαση ο Προϊστάμενος έλαβε δυνάμει των διατάξεων του άρθρου 5, 12Βδις, 12Βτετράκις, 12Δ ή 13 του περί Προσφύγων Νόμου του 2000, ή υπό τις ακόλουθες προϋποθέσεις:
(αα) Η δωρεάν νομική αρωγή αφορά μόνο την πρωτοβάθμια εκδίκαση της προσφυγής ενώπιον του Διοικητικού Δικαστηρίου δυνάμει των διατάξεων του Άρθρου 146 του Συντάγματος, και όχι την εκδίκαση έφεσης ενώπιον του Ανώτατου Δικαστηρίου κατά της δικαστικής απόφασης η οποία εκδίδεται στα πλαίσια της εν λόγω πρωτοβάθμιας εκδίκασης, ούτε άλλο ένδικο μέσο και
(ββ) κατά την κρίση του Διοικητικού Δικαστηρίου, η προσφυγή έχει πραγματικές πιθανότητες επιτυχίας:
Νοείται ότι οι διατάξεις της παραγράφου (ββ) εφαρμόζονται χωρίς να περιορίζουν αυθαίρετα την παροχή της δωρεάν νομικής αρωγής και χωρίς να εμποδίζεται η ουσιαστική πρόσβαση του αιτητή διεθνούς προστασίας στη δικαιοσύνη.»
Σε περιπτώσεις ως η παρούσα θα πρέπει να ληφθεί υπόψη το δικαίωμα του Αιτητή να έχει πρόσβαση στη δικαιοσύνη, όμως το Δικαστήριο καλείται να εξετάσει την αίτηση με βάση το υλικό που έχει ενώπιον του χωρίς να δίδονται νομικές αρωγές ανεξέλεγκτα σε υποθέσεις που δεν έχουν πιθανότητες επιτυχίας.
Κατά την εξέταση των εκατέρωθεν ισχυρισμών το Δικαστήριο προβαίνει σε εκ πρώτης όψεως εξέταση της υπόθεσης, χωρίς βεβαίως να αποφασίζεται οριστικά η τύχη της προσφυγής που καταχώρησε ο αιτητής. Το αποτέλεσμα δε της παρούσας δεν επηρεάζει κατ' ουδένα λόγο την τελική έκβαση της προσφυγής του (βλέπε μεταξύ άλλων Durgo Man ν. Δημοκρατίας, υπόθ. αρ. 278/09, ημ. 15/07/2009, καθώς και Baghour και Roud Gad, υπόθ. αρ.7/11 και 8/11, ημ.28/03/2011 ).
Ιδιαίτερα σχετικό με τη φύση της παρούσας διαδικασίας είναι το κάτωθι απόσπασμα από την απόφαση επί της Αιτήσεως από KAUR, Αίτηση Νομικής Αρωγής Αρ. 17/2019, ημ.27/02/19, όπου ο τότε Δικαστής Ανωτάτου Δικαστηρίου κ. Ναθαναήλ ανέφερε ότι «Η περί Νομικής Αρωγής νομοθεσία θα πρέπει να ερμηνεύεται υπό το φως τόσο της φιλοσοφίας αυτής, όσο και υπό το φως των διατάξεων του περί Προσφύγων Νόμου και τη νομοθεσία περί Αλλοδαπών και Μετανάστευσης.». Λαμβάνεται υπόψη δε ότι το Δικαστήριο τούτο έχει εξουσία να εξετάσει τυχόν προσφυγή κατά απορριπτικής απόφασης της Υπηρεσίας Ασύλου και επί της ουσίας και από τούδε και στο εξής (ex nunc) και όχι μόνο επί της νομιμότητας. Περαιτέρω, σύμφωνα με το άρ. 11 (5) του περί Ίδρυσης και Λειτουργίας του Διοικητικού Δικαστηρίου Διεθνούς Προστασίας Νόμου του 2018, το παρόν Δικαστήριο «[...] λαμβάνει υπόψη και σχετικά γεγονότα και ισχυρισμούς του προσφεύγοντος που δεν λήφθηκαν υπόψη κατά την έκδοση της προσβαλλόμενης απόφασης ή πράξης, είτε αυτά είναι προγενέστερα είτε είναι μεταγενέστερα αυτής.»
Στην απόφαση επί της αιτήσεως Νομικής Αρωγής αρ.31/2013, SΙNGH KHUSHWANT του Δικαστή του Ανωτάτου Δικαστηρίου κ. Λιάτσου αναφέρθηκαν τα ακόλουθα:
« Κατ' ακολουθία του άρθρου 6Β(2) του Νόμου, παρέχεται δωρεάν νομική αρωγή σε αιτητή ασύλου, ο οποίος ασκεί προσφυγή ενώπιον του Ανωτάτου Δικαστηρίου, δυνάμει του Άρθρου 146 του Συντάγματος, μεταξύ άλλων, κατά δυσμενούς απόφασης της Αναθεωρητικής Αρχής Προσφύγων επί διοικητικής προσφυγής, την οποία ο αιτητής ασύλου άσκησε ενώπιον της, και η οποία προσφυγή αφορούσε δυσμενή απόφαση.
Πρέπει να συνυπάρχουν οι προϋποθέσεις που θέτει το πιο πάνω άρθρο του Νόμου, προκειμένου να γίνει αποδεκτό αίτημα για παροχή δωρεάν νομικής αρωγής, μεταξύ των οποίων, η πιθανότητα να εκδοθεί θετική δικαστική απόφαση στα πλαίσια της πρωτοβάθμιας εκδίκασης της προσφυγής. Όπως νομολογιακά έχει αποφασιστεί, ο Νόμος δίνει ευρεία διακριτική ευχέρεια στο Δικαστήριο να αποφασίσει, κατά πόσον «είναι πιθανό να εκδοθεί θετική δικαστική απόφαση». Είναι, επίσης, πάγια γραμμή της Νομολογίας, ότι ο Αιτητής δεν πρέπει να στερείται, χωρίς επαρκή λόγο, του δικαιώματος του να ακουστεί η προσφυγή του από το Ανώτατο Δικαστήριο, έχοντας τη βοήθεια συνηγόρου. Από την άλλη, όμως, δεν είναι επιτρεπτή η παροχή νομικής αρωγής ανεξέλεγκτα, με συνακόλουθο την σπατάλη δημοσίου χρήματος με την καταχώρηση προσφυγών, οι οποίες δεν έχουν πιθανότητα επιτυχίας.
Το όλο ζήτημα, στην προσπάθεια του Δικαστηρίου να καταλήξει στη βασιμότητα αιτήματος παροχής νομικής αρωγής, εξετάζεται στη βάση του υλικού που τίθεται ενώπιον του. Στην προκειμένη περίπτωση, εφόσον, βεβαίως, δεν έχει καταχωρηθεί ακόμη προσφυγή, θα πρέπει να εξεταστεί στη βάση της ίδιας της απόφασης της Αναθεωρητικής Αρχής Προσφύγων, ημερομηνίας 31/10/2013, η οποία βρίσκεται στον φάκελο του Δικαστηρίου και, έχοντας πάντα κατά νου τις νομικές αρχές που καλύπτουν το ζήτημα και τις τοποθετήσεις των δύο πλευρών. Παρεμβάλλω ότι είναι βασική αρχή πως το Δικαστήριο, εξετάζοντας αιτήσεις αυτής της μορφής και ασκώντας την ευρεία διακριτική του εξουσία, δεν προβαίνει σε οριστικά συμπεράσματα ως προς το αποτέλεσμα της ίδιας της προσφυγής, αλλά παραμένει στην πιθανολόγηση έκδοσης θετικής απόφασης. Η λέξη «πιθανό» που χρησιμοποιείται στην υποπαράγραφο (ββ) του άρθρου 6Β του Νόμου, αντικρίζεται σε αποκλειστική συνάρτηση προς τα διαλαμβανόμενα στο διοικητικό δίκαιο και υπό το φως του αντικειμένου μιας προσφυγής, η εξέταση της οποίας δεν οδηγεί σε απόφαση επί της ουσίας, αλλά αναθεωρείται μόνο η διοικητική πράξη, σύμφωνα με τις αρχές του διοικητικού δικαίου, χωρίς να εκτείνεται στην υποκατάσταση της διοικητικής απόφασης. Όπως έχει τονιστεί στην Υπόθεση Αρ. Αίτησης νομικής Αρωγής 12/2010, Mohammad Ismail ημερομηνίας 13/5/2010: «με άλλα λόγια, για να είναι πιθανό να εκδοθεί θετική δικαστική απόφαση' θα πρέπει από μια πρώτη θεώρηση της προσφυγής, με αναφορά στα γεγονότα και το νομικό υπόβαθρό της, να διαφαίνεται η ύπαρξη ενός ή περισσοτέρων εκ των λόγων για τους οποίους το Αναθεωρητικό Δικαστήριο δικαιούται να ακυρώσει διοικητική πράξη.» Τελικό, λοιπόν, κριτήριο είναι η πιθανότητα έκδοσης θετικής δικαστικής απόφασης και, κατά την εξέταση μιας τέτοιας πιθανότητας, το Δικαστήριο δεν αποφασίζει για την οριστική τύχη της προσφυγής, αλλά, όπως είναι καθήκον του, σταθμίζει τα ενώπιον του στοιχεία, προκειμένου να κρίνει κατά πόσον οι απαραίτητες προϋποθέσεις του Νόμου ικανοποιούνται, για να συνεκτιμήσει την πιθανότητα έκδοσης θετικής δικαστικής απόφασης στην αναμενόμενη να καταχωρηθεί προσφυγή»
Στον Αιτητή παραδόθηκε το σημείωμα του Γενικού Εισαγγελέα, του δόθηκε η ευκαιρία να αναφέρει οτιδήποτε επιθυμεί, και του εξηγήθηκαν οι προϋποθέσεις που θέτει η οικεία νομοθεσία επί αιτήσεως ως η παρούσα.
Κατά τη διάρκεια της συνέντευξης του (Παράρτημα 4 του Σημειώματος του Γενικού Εισαγγελέα), ο Αιτητής ισχυρίστηκε κίνδυνο στρατολόγησης του από τους Ambazonians (Amba Boys), και φόβο δίωξης του ιδίου και της οικογένειας του σε περίπτωση άρνησης του. Ως υποστηρίζει, ενώ πήγαιναν στη νοτιοδυτική περιφέρεια (North West) με τον πατέρα του, μέλη των Ambazonians (Amba Boys) τους σταμάτησαν ζητώντας τις ταυτότητες τους. Κάνοντας έλεγχο με την ταυτότητα του πατέρα του, ανακάλυψαν ότι ο αδερφός του εργαζόταν για τον στρατό στη νοτιοδυτική περιφέρεια (North West). Απαίτησαν από τον πατέρα του όπως ζητήσει από τον αδερφό του να εγκαταλείψει το στρατό και να ενταχθεί στην ομάδα τους. Ο πατέρας του αρνήθηκε και απείλησαν να τους σκοτώσουν. Βρήκαν τον αδερφό του, τον σκότωσαν, και ο πατέρας του αποφάσισε να τον βοηθήσει να φύγει από τη χώρα καθώς απαιτούσαν όπως ο ίδιος (Αιτητής) γίνει μέλος τους. Ο Αιτητής υποστήριξε ότι οι Ambazonians σκότωσαν τον αδερφό του τον Οκτώβριο του 2020 τοποθετώντας εκρηκτικό μηχανισμό, σε σημείο που πέρασε με το αυτοκίνητο του, με αποτέλεσμα να σκοτωθεί. Επιπρόσθετα, ισχυρίστηκε ότι τον Ιανουάριο του 2021, ενημερώθηκε από γείτονα ότι οι Ambazonians κατέστρεψαν το σπίτι του, το βομβάρδισαν, έριξαν πετρέλαιο και έβαλαν φωτιά. Τέλος, ανέφερε ότι ο ίδιος έλαβε μόνο μια φορά τηλεφωνική απειλή από τους Ambazonians, τον Ιανουάριο του 2021, όπου απείλησαν να τον σκοτώσουν, προβάλλοντας όμως, ότι ο πατέρας του έλαβε περισσότερες φορές απειλές από μέλη της εν λόγω ομάδας
Στο πλαίσιο της διαδικασίας εξέτασης της αίτησής του ενώπιον της Υπηρεσίας Ασύλου ο αρμόδιος λειτουργός κατηγοριοποίησε τους ισχυρισμούς του Αιτητή ως ακολούθως: 1. Αγγλόφωνος υπήκοος Καμερούν, με περιοχή καταγωγής του την περιοχή Foumban, της πόλης Bafoussam, της δυτικής περιφέρειας (West Region), και τόπο διαμονής του την πόλη Yaoundé, και 2. Άρνηση του Αιτητή να ενταχθεί στην ομάδα των Ambazonians. Ο πρώτος ισχυρισμός έγινε αποδεκτός καθώς ο λειτουργός έκρινε ότι οι απαντήσεις του Αιτητή ήταν ικανοποιητικές, προσκόμισε διαβατήριο της χώρας καταγωγής του, και οι πηγές πληροφόρησης επιβεβαίωσαν τις αναφορές και τις πληροφορίες που παρέθεσε. Ο δεύτερος ισχυρισμός, ωστόσο, απορρίφθηκε καθώς ο λειτουργός κατέληξε ότι δεν στοιχειοθετείται η εσωτερική και εξωτερική αξιοπιστία του συγκεκριμένου ισχυρισμού.
Εν συνεχεία ο λειτουργός προέβη σε αξιολόγηση κινδύνου βάσει των αποδεδειγμένων ουσιωδών στοιχείων, ήτοι ότι ο Αιτητής είναι ενήλικας, υπήκοος Καμερούν, με τόπο καταγωγής και συνήθους διαμονής την πόλη Bafoussam της δυτικής περιφέρειας (West Region). Ως διευκρινίζει παρά το γεγονός ότι διέμενε στην πόλη Yaoundé για περίοδο ενός μήνα πριν από την αναχώρηση του από τη χώρα∙ ως τόπος συνήθους διαμονής, και κατά συνέπεια επιστροφής, θεωρείται η πόλη Bafoussam της δυτικής περιφέρειας (West Region), τόπος καταγωγής του και διαμονής του επί σειρά ετών. Σύμφωνα με την έρευνα και τις πληροφορίες που συνέλεξε ο αρμόδιος λειτουργός στην αξιολόγηση κινδύνου, διαπιστώνεται ότι υπάρχουν εύλογοι/βάσιμοι λόγοι σε περίπτωση επιστροφής του Αιτητή στη συγκεκριμένη περιοχή να αντιμετωπίσει πραγματικό κίνδυνο σοβαρής βλάβης, ως απόρροια της κατάστασης που επικρατεί στη δυτική περιφέρεια (West Region) του Καμερούν.
Κατά τη νομική ανάλυση, ωστόσο, ο αρμόδιος λειτουργός κατέληξε ότι δεν στοιχειοθετείται φόβος δίωξης με βάση την εθνικότητα, τη φυλή, τη θρησκεία, τη συμμετοχή σε συγκεκριμένη κοινωνική ομάδα ή τα πολιτικά του φρονήματα, όπως περιγράφονται στο άρθρο 1Α της Σύμβασης της Γενεύης του 1951, στο εδάφιο (δ) του άρθρου 2 της Οδηγίας 2011/95/EΕ και στο εδάφιο (1) του άρθρου 3 του Περί Προσφύγων Νόμου. Εξετάζοντας τη δυνατότητα να του χορηγηθεί το καθεστώς της συμπληρωματικής προστασίας, ο αρμόδιος λειτουργός λαμβάνοντας υπόψιν την κατάσταση ασφαλείας της περιοχής, και ειδικότερα το γεγονός ότι η συγκεκριμένη περιοχή βρίσκεται σε κατάσταση εσωτερικής ένοπλης σύρραξης, προχώρησε και αξιολόγησε την κατάσταση σε συνάρτηση με τα προσωπικά στοιχεία και περιστάσεις του Αιτητή. Ως κατέληξε, ο Αιτητής είναι ενήλικας χωρίς σοβαρά προβλήματα υγείας, χωρίς χαρακτηριστικά ευαλωτότητας, με ικανοποιητικό μορφωτικό επίπεδο και εργασιακή πείρα. Ως εκ τούτου, οι ιδιαίτερες περιστάσεις του Αιτητή δεν δημιουργούν τις προϋποθέσεις ότι σε περίπτωση επιστροφής του στην δυτική περιφέρεια (West Region), υπάρχουν εύλογοι λόγοι να πιστεύεται ότι θα υποστεί σοβαρή και προσωπική απειλή λόγω της παρουσίας του και μόνο στη συγκεκριμένη περιοχή όπου αναμένεται να επιστρέψει.
ΚΑΤΑΛΗΞΗ
Εν προκειμένω, σημειώνεται ότι η ευπαίδευτη εκπρόσωπος του Γενικού Εισαγγελέα εισηγήθηκε μέσω του Γραπτού της Σημειώματος ότι δεν πληρούνται οι προϋποθέσεις που θέτει ο περί Νομικής Αρωγής Νόμος για την παραχώρηση του ευεργετήματος της νομικής αρωγής στον Αιτητή.
Στον Αιτητή μεταφράστηκε το σημείωμα του Γενικού Εισαγγελέα.
Κατά την ακροαματική διαδικασία ενώπιον του Δικαστηρίου στις 25/06/2024 ο Αιτητής προέβη σε επανάληψη των ισχυρισμών του ως είχε καταγράψει επί της αίτησης του, ήτοι ότι δέχεται απειλές από τους Ambazonians για να ενταχθεί στην ομάδα τους. Παρά την ευκαιρία που δόθηκε στον Αιτητή από το Δικαστήριο να εξηγήσει και να δώσει πληροφορίες αναφορικά με τον πυρήνα του αιτήματος του, και λαμβάνοντας υπόψη και την αξιολόγηση των ισχυρισμών του Αιτητή από τη Διοίκηση, οι απαντήσεις του ήταν λακωνικές, αόριστες και γενικές, χωρίς οποιοδήποτε βιωματικό στοιχείο που θα επέτρεπε στο Δικαστήριο να καταλήξει ότι ο Αιτητής κατάφερε να αποδείξει ότι έχει πραγματική πιθανότητα επιτυχίας της προσφυγής.
Ξεκάθαρα και από τα ενώπιον μου στοιχεία ο βασικός λόγος για τον οποίο δεν έγινε δεκτό το αίτημα του Αιτητή περί δίωξης του από τους Ambazonians λόγω άρνησης του να ενταχθεί στις τάξεις τους, ήταν το γεγονός της μη απόδειξης της αληθοφάνειας των βασικών ισχυρισμών του και του κλονισμού της αξιοπιστίας του, λόγω ουσιωδών αντιφάσεων, ελλείψεων και αδυναμιών οι οποίες εντοπίστηκαν στην συνέντευξη που έδωσε. Αυτό δε το εμπόδιο αναγνωρίζεται ρητά ως ένα από τα κωλύματα στην έγκριση αιτήματος ασύλου, από τις πρόνοιες του Εγχειριδίου (Βλ. απόφαση Ανωτάτου Δικαστηρίου EDWARD ESKANDAZ ν. ΑΝΑΘΕΩΡΗΤΙΚΗΣ ΑΡΧΗΣ ΠΡΟΣΦΥΓΩΝ κ.α., Υπόθεση Αρ. 1673/2010, 4/7/2013).
Παρατηρώ συναφώς ότι ο Αιτητής, κατά τη διεξαγωγή της συνέντευξής του ενώπιον του λειτουργού της Υπηρεσίας Ασύλου, δεν ήταν σε θέση να δώσει επαρκείς πληροφορίες, ενώ οι ισχυρισμοί του ήταν ασυνάρτητοι και απροσδιόριστοι με πλήρη απουσία του βιωματικού στοιχείου. Συγκεκριμένα, παρατηρώ ότι ο Αιτητής δεν ήταν σε θέση να παραθέσει με λεπτομέρεια και συνοχή πληροφορίες που άπτονται του πυρήνα του αιτήματος του, όπως τις απειλές που κατ΄ ισχυρισμόν δέχθηκε ο ίδιος και ο πατέρας του για στρατολόγηση του στους Ambazonians (βλ. ερ. 24-25 σημειώματος του γενικού εισαγγελέα). Επιπρόσθετα, δεν ήταν σε θέση να δώσει λεπτομερείς και ακριβείς πληροφορίες αναφορικά με το θάνατο του αδερφού του και την καταστροφή του σπιτιού του. Ειδικότερα ο Αιτητής δεν ήταν σε θέση να περιγράψει τι ακριβώς συνέβη στα εν λόγω περιστατικά προβάλλοντας ότι για την καταστροφή του σπιτιού τους ενημερώθηκε από ένα γείτονα, ενώ για το θάνατο του αδερφού του συνοπτικά ανέφερε ότι τοποθετήθηκε εκρηκτικός μηχανισμός ο οποίος εξερράγη όταν πέρασε το αυτοκίνητο του αδερφού του (βλ. ερ. 23-24 σημειώματος του γενικού εισαγγελέα). Καταληκτικά, σημειώνεται ότι ο Αιτητής δεν ήταν σε θέση να τεκμηριώσει τη θέση του ότι για τα εν λόγω περιστατικά ευθύνονται οι Ambazonians ως ο ίδιος υποστηρίζει, ενώ περαιτέρω παρατηρώ ότι κληθείς να περιγράψει τι γνωρίζει για την εν λόγω ομάδα, λακωνικά αναφέρει ότι καίνε σπίτια, βιάζουν γυναίκες και θέλουν νεαρούς άντρες να ενταχθούν στην ομάδα τους (βλ. ερ. 23-25 σημειώματος του γενικού εισαγγελέα). Εν κατακλείδι, οι απαντήσεις του Αιτητή στις ερωτήσεις του λειτουργού ήταν γενικές και αόριστες ενώ δεν ήταν σε θέση να εξηγήσει με λεπτομέρεια τα γεγονότα και να τεκμηριώσει τον κίνδυνο στρατολόγησης που διατρέχει από την εν λόγω ομάδα.
Όπως προκύπτει από το περιεχόμενο της Έκθεσης/Εισήγησης, ο λειτουργός έλαβε υπόψη τον αποδεκτό ισχυρισμό περί προσωπικών δεδομένων (αξιολόγηση της αξιοπιστίας) και βάση αυτού έκρινε στην συνέχεια ότι παρά το γεγονός ότι η συγκεκριμένη περιοχή βρίσκεται σε κατάσταση εσωτερικής ένοπλης σύρραξης, εντούτοις, οι ιδιαίτερες περιστάσεις του Αιτητή δεν δημιουργούν τις προϋποθέσεις ότι σε περίπτωση επιστροφής του στην δυτική περιφέρεια (West Region), υπάρχουν εύλογοι λόγοι να πιστεύεται ότι θα υποστεί σοβαρή και προσωπική απειλή λόγω της παρουσίας του και μόνο στη συγκεκριμένη περιοχή όπου αναμένεται να επιστρέψει (εκτίμηση κινδύνου).
Από το σύνολο των πιο πάνω δεδομένων και κατά την εκ πρώτης όψεως εκτίμηση τους, διαπιστώνω πως ο αρμόδιος λειτουργός κατά την εξέταση της αίτησης του Αιτητή ορθώς εντόπισε και εξέτασε όλους τους ισχυρισμούς του, στο μέτρο που αυτοί θα ήταν κρίσιμοι για την υπαγωγή του στο καθεστώς διεθνούς προστασίας και προέβη εν συνεχεία, σε ορθή εκ πρώτης όψεως αξιολόγηση αυτών. Πέραν των όσων αναλυτικά εκτίθενται στην Έκθεση/Εισήγηση, η οποία αποτέλεσε την αιτιολογική βάση της επίδικης απόφασης, παρατηρώ ότι ο Αιτητής δεν κατάφερε να θεμελιώσει τους ισχυρισμούς του, τόσο ως προς τους λόγους που εγκατέλειψε τη χώρα καταγωγής του, ούτε ως προς τον φόβο του σε περίπτωση επιστροφής του.
Ούτε διακρίνω πλημμέλειες στην ανάλυση του μελλοντικού κινδύνου δίωξης ή σοβαρής βλάβης του Αιτητή στον οποίον ενδέχεται να εκτεθεί σε περίπτωση επιστροφής του στην χώρα καταγωγής του. Τουναντίον, διαπιστώνω πως ο λειτουργός της Υπηρεσίας Ασύλου κατά το στάδιο της αξιολόγησης του μελλοντικού κινδύνου δίωξης ή σοβαρής βλάβης εξέτασε επαρκώς τα ουσιώδη εκείνα αποδεκτά στοιχεία του προφίλ του Αιτητή, από τα οποία ενδεχομένως ο Αιτητής να κινδύνευε κατά την επιστροφή του στην χώρα καταγωγής του να υποστεί δίωξη ή σοβαρή βλάβη, και ορθώς κατέληξε ότι τέτοιος κίνδυνος δεν συντρέχει. Ομοίως, προέβη σε ορθή εκ πρώτης όψεως κατάληξη επί της μη υπαγωγής του Αιτητή σε καθεστώς συμπληρωματικής προστασίας, αναλύοντας εκτενώς και σε συνάρτηση με πληροφορίες από εξωτερικές πηγές πληροφόρησης το ενδεχόμενο υπαγωγής αυτού στις πρόνοιες του άρθρου 19 του Περί Προσφύγων Νόμου.
Ο Αιτητής έχει το βάρος να καταδείξει ότι έχει πραγματικές πιθανότητες να εκδοθεί δικαστική απόφαση υπέρ του και χωρίς να αποφασίζεται οριστικά το αποτέλεσμα της προσφυγής που πιθανόν να καταχωρίσει ο Αιτητής (Αποφάσεις στην Αίτηση Νομικής Αρωγής Αρ. 1/2009, Tamaga Durja Man v. Δημοκρατίας, ημερ. 15/7/2009, και στη Αίτηση Νομικής Αρωγής Αρ. 10/12, Nacira Baghour και Maged Ahmad Odeh, ημερ. 28/3/2012). Ως εκ τούτου, κρίνω ότι δεν υπάρχουν εκ πρώτης όψεως πραγματικές πιθανότητες επιτυχίας της προσφυγής που έχει καταχωρίσει ο Αιτητής, καθώς δεν προκύπτουν διαδικαστικά θέματα και σημεία που δεν διερευνήθηκαν δεόντως, ο δε λειτουργός εξέτασε επαρκώς τους ισχυρισμούς αυτούς τόσο κατά τη διάρκεια διεξαγωγής της συνέντευξης όσο και κατά την εισήγηση. Εξετάζοντας την συνέντευξη που διεξήχθη, την Έκθεση/Εισήγηση του αρμόδιου λειτουργού, τις απαντήσεις που έδωσε ο Αιτητής στις διευκρινιστικές ερωτήσεις του παρόντος Δικαστηρίου και γενικότερα όλο το υλικό το οποίο είναι ενώπιον μου, κρίνω ότι η Υπηρεσία Ασύλου προέβη σε επαρκή έρευνα όλων των ουσιωδών στοιχείων.
Ως εκ τούτου φρονώ ότι δεν πληρείται η προϋπόθεση που προβλέπεται στο άρθρο 6Β(2)(ββ) αναφορικά με την πραγματική πιθανότητα επιτυχίας της προσφυγής του. Διαπιστώνω επιπλέον, ότι εκ πρώτης όψεως κατά τη διάρκεια της συνέντευξης φαίνεται ότι έχουν τεθεί επαρκείς και διευκρινιστικές ερωτήσεις προς τον Αιτητή. Η Έκθεση/Εισήγηση του λειτουργού περιλαμβάνει και αξιολογεί τους ισχυρισμούς του Αιτητή ενώ δεν προκύπτει εκ πρώτης όψεως οποιοδήποτε στοιχείο περί πλημμέλειας της αιτιολογίας της απόφασης της διοίκησης.
Από τα παραπάνω φαίνεται εκ πρώτης όψεως ότι δεν υφίσταται δικαιολογημένος φόβος δίωξης κατά την έννοια των διατάξεων της Σύμβασης της Γενεύης όσο και των διατάξεων του άρθρου 3 του Περί Προσφύγων Νόμου 2000 (6(I)/2000) για κάποιο από τους περιοριστικά αναγραφόμενους στη Σύμβαση της Γενεύης λόγους για χορήγηση προσφυγικού καθεστώτος. Ούτε περαιτέρω φαίνεται να τεκμηριώνονται τέτοιοι ισχυρισμοί, οι οποίοι να δικαιολογούν την υπαγωγή του Αιτητή στο καθεστώς της συμπληρωματικής προστασίας.
Με βάση λοιπόν το σύνολο των στοιχείων που τέθηκε ενώπιον μου, όπως τα έχω αναφέρει και πιο πάνω, καταλήγω - στο βαθμό που απαιτείται στην παρούσα, η οποία δεν απαιτεί εις βάθος εξέταση της ουσίας της αιτήσεως διεθνούς προστασίας - ότι το αίτημα του Αιτητή για παροχή διεθνούς προστασίας εξετάστηκε επιμελώς και ερευνήθηκε δεόντως από την Υπηρεσία Ασύλου. Για τους λόγους που έχουν εκτεθεί καταλήγω ότι, βάσει των προνοιών της σχετικής νομοθεσίας, και λαμβανομένων υπόψη των ενώπιον μου στοιχείων, δεν μπορεί να θεωρηθεί ότι η προσφυγή εναντίον της επίδικης απόφασης έχει πραγματικές πιθανότητες επιτυχίας. Με δεδομένο τούτο παρέλκει η εξέταση της παρούσας στην βάση της οικονομικής δυνατότητας του Αιτητή να ανταπεξέλθει στα έξοδα της προσφυγής που προτίθεται να καταχωρήσει.
Ο Αιτητής έχει βέβαια κάθε δικαίωμα εάν επιθυμεί να προωθήσει την προσφυγή που έχει ήδη καταχωρίσει στο Διοικητικό Δικαστήριο Διεθνούς Προστασίας, με δικά του έξοδα, παρά την απόρριψη της αίτησής του για παραχώρηση σε αυτόν δωρεάν νομικής αρωγής.
Με δεδομένη τη μη ικανοποίηση αυτής της απαραίτητης εκ του Νόμου προϋπόθεσης, η αίτηση αναπόφευκτα απορρίπτεται χωρίς έξοδα.
Τα έξοδα των μεταφραστών να καταβληθούν από τη Δημοκρατία.
Δ. Κατσαρίδης, Δ.Δ.Δ.Δ.Π
cylaw.org: Από το ΚΙΝOΠ/CyLii για τον Παγκύπριο Δικηγορικό Σύλλογο