ΔΙΟΙΚΗΤΙΚΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΔΙΕΘΝΟΥΣ ΠΡΟΣΤΑΣΙΑΣ

                                                                       

                                                                               Υπόθεση αρ. 2451/2023

                                   

31 Ιανουαρίου 2025

 

[Χ. ΠΛΑΣΤΗΡΑ, Δ.Δ.Δ.Δ.Π.]

 

                          Αναφορικά με το άρθρο 146 του Συντάγματος

 

Μεταξύ:

                                           N.M.N.

                                                                                                                                                                                                                                             Αιτητής

Και

 

         Κυπριακής Δημοκρατίας μέσω του Διευθυντού της Υπηρεσίας Ασύλου

 

                                                                                                 Καθ' ων η αίτηση

                                                                                                                          

Π. Μπενέτης (κος) για Aλ Ταχέρ, Μπενέτης και Συνεργάτες Δ.Ε.Π.Ε, Δικηγόροι για Αιτητή

 

Ι. Καλλίγερος (κος) για Ν. Κωνσταντίνου (κος), Δικηγόρος για Γενικό Εισαγγελέα της Δημοκρατίας, για τους Καθ' ων η αίτηση

 

Α Π Ο Φ Α Σ Η

Χ. ΠΛΑΣΤΗΡΑ Δ.Δ.Δ.Δ.Π:   Με την προσφυγή του ο αιτητής, αιτείται την ακύρωση της απόφασης της Υπηρεσίας Ασύλου ημερομηνίας 23/06/2023 η οποία του κοινοποιήθηκε στις 29/06/2023 και δια της οποίας απορρίφθηκε η αίτηση του για παροχή διεθνούς προστασίας, ως παράνομης, άκυρης και στερούμενης οποιουδήποτε νομικού αποτελέσματος.

Ως εκτίθεται στην Ένσταση που καταχωρήθηκε από τους Καθ' ων η αίτηση και προκύπτει από το περιεχόμενο του σχετικού Διοικητικού Φάκελου που κατατέθηκε στα πλαίσια των Διευκρινήσεων της παρούσας προσφυγής ως Τεκμήριο 1, ο αιτητής είναι ενήλικας από τη Νιγηρία και στις 17/08/2022 υπέβαλε αίτηση για παραχώρηση καθεστώτος διεθνούς προστασίας. Στις 07/06/2023 διεξήχθη συνέντευξη στον αιτητή από αρμόδιο λειτουργό της Υπηρεσίας Ασύλου. Ακολούθως, στις 09/06/2023 ο αρμόδιος λειτουργός ετοίμασε Εισηγητική Έκθεση προς τον Προϊστάμενο της Υπηρεσίας Ασύλου σχετικά με τη συνέντευξη του αιτητή και στις 23/06/2023, ο εξουσιοδοτημένος λειτουργός από τον Υπουργό Εσωτερικών να εκτελεί καθήκοντα Προϊσταμένου αποφάσισε όπως να μην παραχωρηθεί στον αιτητή καθεστώς διεθνούς προστασίας. Στις 29/06/2023 η Υπηρεσία Ασύλου ετοίμασε επιστολή ενημέρωσης προς τον αιτητή σχετικά με την απόρριψη του αιτήματος του. Η επιστολή και η αιτιολόγηση της απόφασης, παραλήφθηκε και υπογράφτηκε ιδιοχείρως από τον αιτητή αυθημερόν.

Στη συνέχεια, ο αιτητής καταχώρησε την υπό εξέταση προσφυγή εναντίον της απόφασης της Υπηρεσίας Ασύλου.

Ο συνήγορος του αιτητή στα πλαίσια της προσφυγής και της γραπτής αγόρευσης, προώθησε διάφορους λόγους ακύρωσης προς υποστήριξη του αιτήματος για ακύρωσης της προσβαλλόμενης πράξης, τους οποίους εν τέλει εγκατέλειψε κατά το στάδιο των διευκρινήσεων και διατήρησε μόνο το λόγο ακύρωσης που αφορά την μη διεξαγωγή δέουσας έρευνας. Ενόψει των δηλώσεων του ευπαίδευτου συνηγόρου του αιτητή, όλοι οι λόγοι ακύρωσης ως καταγράφονται στην προσφυγή, πέραν από το λόγο ακύρωσης που αφορά τη μη δέουσα έρευνα εκ μέρους των Καθ΄ων η αίτηση, αποσύρονται και απορρίπτονται.

Οι καθ' ων η αίτηση αντιτάσσουν ότι η προσβαλλόμενη απόφαση είναι καθ' όλα νόμιμη, λήφθηκε κατόπιν δέουσας έρευνας και σωστής ενάσκησης των εξουσιών που δίνει ο Νόμος στους καθ΄ ων η αίτηση, ότι η προσβαλλόμενη απόφαση είναι επαρκώς και δεόντως αιτιολογημένη και απορρίπτουν τους προωθούμενους ισχυρισμούς ως νόμω και ουσία αβάσιμους.

Θα προχωρήσω να εξετάσω τον λόγο ακύρωσης που διατήρησε ο συνήγορος του αιτητή ήτοι τον ισχυρισμό περί μη διενέργειας της δέουσας έρευνας εκ μέρους των καθ' ων η αίτηση.

Κατά πάγια νομολογία, η επάρκεια της έρευνας, η έκταση και ο τρόπος διεξαγωγής της, ποικίλει ανάλογα με τα υπό διερεύνηση γεγονότα. Προκαθορισμένος τρόπος δεν υπάρχει. Με την προϋπόθεση ότι η έρευνα είναι επαρκής, το Δικαστήριο δεν επεμβαίνει στον τρόπο που η διοίκηση επέλεξε να διερευνήσει το θέμα, ούτε και υποκαθιστά τα υπ' αυτής διαπιστωθέντα πρωτογενή ευρήματα (βλ. Motorways Ltd v. Υπουργού Οικονομικών κ.ά. (1999) 3 Α.Α.Δ. 447 και Ράφτης ν. Δημοκρατίας κ.ά. (2002) 3 Α.Α.Δ. 345 και Κώστας Γρηγορίου ν. Δημοκρατίας, Υποθ. Αρ. 1002/2009, ημερ. 27.10.2011).

 

Στη βάση της πιο πάνω υποχρέωσης του αρμόδιου οργάνου για δέουσα έρευνα θεωρώ χρήσιμο να καταγραφούν οι ισχυρισμοί του αιτητή σε όλα τα στάδια εξέτασης του αιτήματός του, για να διαφανεί εάν όντως το αρμόδιο όργανο προέβη στη δέουσα υπό τις περιστάσεις έρευνα.

Κατά την υποβολή αιτήματος διεθνούς προστασίας, ο αιτητής δήλωσε ότι εισήλθε τον Οκτώβριο του 2021 στις κατεχόμενες περιοχές της Δημοκρατίας προκειμένου να σπουδάσει πολιτικός μηχανικός. Κατά ή περί τον Φεβρουάριο του 2022 επέστρεψε στη χώρα καταγωγής του διότι ο πατέρας του ήταν μέλος μιας μυστικιστικής ομάδας και επιθυμούσε όπως διαδεχθεί τη θέση του. Ο αιτητής αρνήθηκε καθώς αντίκειται στη χριστιανική του πίστη και επέστρεψε στις κατεχόμενες περιοχές τον Απρίλιο για να συνεχίσει τις σπουδές του. Πρόσθεσε ότι η περιοχή όπου διέμενε ελέγχεται από συμμορίες και έγκλημα, οι συμμορίες τον απείλησαν, διέκοψε τις σπουδές του και εισήλθε στις ελεύθερες περιοχές διότι η ζωή του βρίσκεται σε κίνδυνο ( ερ. 2 του Δ.Φ.).

 

Στο πλαίσιο της προσωπικής του συνέντευξης, ζητηθείς να προσδιορίσει τον τόπο καταγωγής του δήλωσε ότι γεννήθηκε στη πολιτεία Anambra, πρόσθεσε ότι μεγάλωσε στη Abuja και από το έτος 2014 έως το 2021 διέμενε στη πολιτεία Anambra ( ερ. 33 του Δ.Φ.). Οι γονείς και τα αδέλφια του διαμένουν στην Abuja και ισχυρίστηκε ότι διατηρεί επικοινωνία μαζί τους (ερ. 33 του Δ.Φ.). Ισχυρίστηκε ότι δεν αντιμετώπισε οιονδήποτε πρόβλημα κατά την έξοδο του από τη χώρα καταγωγής του και επιπλέον δήλωσε ότι ουδέποτε συνελήφθη ή κρατήθηκε ( ερ. 31 του Δ.Φ.).

 

Ως προς τους λόγους για τους οποίους φέρεται να εγκατέλειψε την χώρα καταγωγής του, ο Αιτητής δήλωσε ότι ενόσω βρισκόταν στις κατεχόμενες περιοχές της Δημοκρατίας, επέστρεψε στη Νιγηρία κατά ή περί τον Φεβρουάριο του 2022, διότι ο πατέρας του ήταν άρρωστος. Ισχυρίστηκε ότι ο πατέρας του ήθελε να τον διαδεχθεί στη θέση του σε μια μυστικιστική κοινότητα, διότι ήταν ο πρωτότοκος υιός. Ο αιτητής αρνήθηκε διότι ανήκε σε χριστιανική οικογένεια και ήταν ενάντια στη πίστη του. Δήλωσε ότι επέστρεψε στις κατεχόμενες περιοχές της Δημοκρατίας στις 27/04/2022 για να συνεχίσει τις σπουδές του. Κατά τη παραμονή του στις κατεχόμενες περιοχές ενημερώθηκε ότι αστυνομικοί συλλαμβάνουν αλλοδαπούς επειδή εμπλέκονται σε αιρέσεις, παρενοχλούν, κλέβουν και αποφάσισε για λόγους ασφαλείας, κατά ή περί τον Ιούλιο, Αύγουστο του 2022 να εισέλθει στις ελεύθερες περιοχές (ερ. 31 του Δ.Φ.). Κατόπιν διευκρινιστικών ερωτήσεων, ο Αιτητής ισχυρίστηκε ότι η μυστικιστική κοινότητα στην οποία ο πατέρας του είναι αρχηγός είναι η κοινότητα Ogboni, ότι είναι μια κοινωνική ομάδα που προβαίνει σε τελετουργίες και θυσίες, αναφέρθηκε στη τελετουργία που προβαίνουν όταν κάποιος αποβιώνει, αλλά ισχυρίστηκε ότι δεν γνωρίζει άλλες πληροφορίες για τις τελετουργίες διότι δεν είναι μέλος. Ερωτηθείς εάν ο πατέρας του εξακολουθεί να είναι αρχηγός της κοινότητας απάντησε ότι δεν γνωρίζει και ερωτηθείς σχετικά με το πως γίνεσαι μέλος, απάντησε ότι είναι κληρονομία από γενιά σε γενιά (ερ. 30 του Δ.Φ.). Κληθείς να εξηγήσει τι συνέβη μετά την άρνηση του να ενταχθεί στη κοινότητα, δήλωσε ότι η ζωή του βρίσκεται σε κίνδυνο, ότι εξαιτίας αυτού σταμάτησε να έχει επικοινωνία με την οικογένεια του και ισχυρίστηκε ότι δέχθηκε μόνο πνευματικές επιθέσεις μέσω των ονείρων του. Ερωτηθείς πως κινδυνεύει η ζωή του δήλωσε ότι η ζωή του εύκολα μπορεί να τελειώσει επειδή σε περίπτωση που αρνηθεί να γίνει μέλος, ο πατέρας του θα αποβιώσει και εάν τον διαδεχθεί θα ζει τη ζωή του πατέρα του και όχι τη δική του (ερ. 29 του Δ.Φ.). Όσον αφορά τη παραμονή του στις κατεχόμενες περιοχές και τον ισχυρισμό ότι υπήρχαν συλλήψεις ατόμων λόγω εμπλοκής τους σε αιρέσεις, ισχυρίστηκε ότι δεν συνέβη οτιδήποτε εναντίον του διότι έφυγε. Τέλος, ισχυρίστηκε ότι η μυστικιστική κοινότητα επιθυμεί να τον σκοτώσει διότι εναντιώθηκε στο δόγμα τους (ερ. 28 του Δ.Φ.).

Ο αρμόδιος λειτουργός αξιολογώντας τις δηλώσεις του αιτητή, κατά το στάδιο της συνέντευξης του, σχημάτισε δύο ουσιώδεις ισχυρισμούς, έναν αναφορικά με τα προσωπικά στοιχεία και το προφίλ του αιτητή, και έναν δεύτερο σχετικά με την ισχυριζόμενη δίωξη από μέλη της μυστικιστικής κοινότητας Ogboni secret society, εξαιτίας της άρνησης του αιτητή να διαδεχθεί τη θέση του πατέρα του.

Ειδικότερα, στον πρώτο κρίθηκε ότι στοιχειοθετήθηκε τόσο η εσωτερική όσο και η εξωτερική αξιοπιστία του.

Σε ό,τι αφορά τον δεύτερο ισχυρισμό, ο αρμόδιος λειτουργός έκρινε ότι οι δηλώσεις του Αιτητή χαρακτηρίζονται από ασάφεια, γενικότητες και έλλειψη πληροφοριών και ευλογοφάνειας. Αναφορικά με την μυστικιστική κοινότητα στην οποία ο πατέρας του ήταν ηγέτης δεν ήταν σε θέση να παρέχει πληροφορίες, δηλώνοντας γενικά και αόριστα ότι θεωρείται κοινωνική ομάδα, τελούν ιεροτελεστίες και θυσίες και σκοπός του είναι η απόκτηση ισχύς και ο επηρεασμός στον πολιτικό κύκλο. Οι περιγραφές του αιτητή για το τι συνέβη μετά την άρνηση του να διαδεχθεί τον πατέρα του ήταν ασαφείς και γενικές. Κληθείς να εξηγήσει τη δήλωση του ότι ο πατέρας του θα απεβίωνε εάν ο ίδιος αρνιόταν την διαδοχή, ενώ ο πατέρας του είναι ζωντανός και είχε ήδη αρνηθεί, οδήγησε τον Αιτητή σε περαιτέρω αοριστίες, δηλώνοντας ότι ίσως τα αδέλφια του να ενταχθούν στη μυστικιστική οργάνωση. Δεν παρείχε οιανδήποτε πληροφορία σε σχέση με την δίωξη του από μέλη της οργάνωσης. O αιτητής ισχυρίστηκε μόνο ότι δέχθηκε επιθέσεις στον ύπνο του από μια ομάδα ατόμων που ήθελαν να τον στραγγαλίσουν, ενώ ανέφερε αόριστα ότι οι επιθέσεις στα όνειρα του ευθύνονταν σε μαύρη μαγεία.

Κατά την εκτίμηση της εξωτερικής αξιοπιστίας, ο αρμόδιος λειτουργός προέβη σε έρευνα αναφορικά με την λατρεία ειδώλων, την διαδοχή παραδοσιακού αρχηγού και την μυστικιστική ομάδα Ogboni,  διαπιστώνοντας ότι οι αναφορές του αιτητή ότι η μυστικιστική κοινότητα θα τον σκοτώσει διότι δεν επιθυμεί να διαδεχθεί τη θέση του πατέρα του, είναι αντιφατικές σε σχέση με τις πληροφορίες που ανευρέθηκαν από πηγές πληροφόρησης.

Ακολούθως, ο αρμόδιος λειτουργός προέβη σε αξιολόγηση κινδύνου στη βάση του μοναδικού αποδεκτού ουσιώδους ισχυρισμού. Στα πλαίσια της εν λόγω αξιολόγησης, ο αρμόδιος λειτουργός, αφού έλαβε υπόψη όλα τα συναφή στοιχεία που άπτονται στον πυρήνα του αιτήματος του Αιτητή και μετά από εξατομικευμένη εξέταση του αιτήματός του, κατέληξε ότι δεν προέκυψε παρελθούσα αλλά ούτε και βάσιμος και δικαιολογημένος φόβος μελλοντικής δίωξης του Αιτητή σε περίπτωση επιστροφής του στη πολιτεία Anambra. Περαιτέρω, κατόπιν έρευνας σε εξωτερικές πηγές πληροφόρησης αναφορικά με την κατάσταση ασφαλείας στην συγκεκριμένη περιοχή, διαπιστώθηκε ότι δεν παρατηρούνται συνθήκες ένοπλων συγκρούσεων, ως εκ τούτου δεν πιθανολογείται ότι ο Αιτητής, με τη επιστροφή του στην πολιτεία Anambra, θα εκτεθεί σε κίνδυνο να υποστεί σοβαρή βλάβη.

Ενόψει των πιο πάνω ευρημάτων, ο αρμόδιος λειτουργός έκρινε ότι ο Αιτητής δεν δικαιούται προσφυγικό καθεστώς, αφού στο πρόσωπο του δεν συντρέχουν εκείνα τα υποκειμενικά και αντικειμενικά στοιχεία που θα μπορούσαν να στοιχειοθετήσουν το γεγονός ότι εγκατέλειψε την χώρα καταγωγής του και δεν επιθυμεί να επιστρέψει σε αυτή λόγω δικαιολογημένου φόβου δίωξης για ένα από τους λόγους που αναφέρονται στο άρθρο 3 και 3Δ του Περί Προσφύγων Νόμου ήτοι την εθνικότητα την φυλή, τη θρησκεία, την ιδιότητα μέλους σε μια συγκεκριμένη κοινωνική ομάδα ή την πολιτική γνώμη όπως περιγράφεται στο άρθρο 1Α της Σύμβασης της Γενεύης του 1951 και το άρθρο 10 της οδηγίας 2011/95/ΕΕ. Περαιτέρω, θεώρησε ότι δεν δικαιολογείται αναγνώριση συμπληρωματικής προστασίας στο πρόσωπο του αιτητή, καθότι δεν προέκυψε πραγματικός κίνδυνος θανατικής ποινής ή εκτέλεσης ή βασανιστηρίων ή απάνθρωπης και εξευτελιστικής μεταχείρισης δυνάμει του άρθρου 15(α) και (β) της Οδηγίας 2011/95/ΕΕ (αντίστοιχο άρθρο19(2) (α) και (β) του περί Προσφύγων Νόμου). Επιπρόσθετα, η αρμόδια αρχή, στη βάση πληροφοριών αναφορικά με την επικρατούσα κατάσταση στην πολιτεία Anambra, έκρινε ότι ούτε και οι προϋποθέσεις για χορήγηση συμπληρωματικής προστασίας προς το πρόσωπο του Αιτητή συντρέχουν δυνάμει του άρθρου 15 (γ) της Οδηγίας 2011/95/ΕΕ (αντίστοιχο άρθρο19(2)(γ) του περί Προσφύγων Νόμου), μιας και στην πολιτεία Anambra, τόπο καταγωγής και συνήθους διαμονής του αιτητή, δεν επικρατούν συνθήκες αδιακρίτως ασκούμενης βίας κατά των αμάχων λόγω εσωτερικής και/ή διεθνούς ένοπλης σύγκρουσης.

Ενόψει των πιο πάνω αναφερθέντων, κρίνω ότι ουδεμία περαιτέρω έρευνα χρειαζόταν για την εξέταση της αίτησης του αιτητή.

 

Λαμβάνοντας υπόψιν τις δηλώσεις του Αιτητή, ως αυτές προβλήθηκαν καθ’ όλη τη διαδικασία εξέτασης του αιτήματός του και οι οποίες παρατέθηκαν λεπτομερώς ανωτέρω, παρατηρώ εκ προοιμίου ότι αυτός δεν ήταν σε θέση να στοιχειοθετήσει την αξιοπιστία των δηλώσεων του γύρω από τις απειλές από μέλη της μυστικιστικής κοινότητας Ogboni.  

 

Ορθώς λοιπόν θεωρώ κρίθηκε από τους Kαθ' ων η αίτηση ότι, τα όσα προβλήθηκαν στη συνέντευξη του αιτητή, ως ανωτέρω καταγράφονται, έθεταν εύλογα εν αμφιβόλω την αξιοπιστία των λεγομένων του αναφορικά με τα όσα ισχυρίστηκε, καθότι δεν ήταν σε θέση να παρέχει ικανοποιητικές πληροφορίες σχετικά με τον ισχυριζόμενο φόβο δίωξης του, ενώ οι απαντήσεις του στερούνταν εύλογα αναμενόμενων λεπτομερειών και περιείχαν αρκετές ασάφειες και γενικότητες όσον αφορά  τον κίνδυνο που ισχυρίστηκε ότι διατρέχει. Αρχικά παρατηρώ ότι ο Αιτητής υπήρξε αόριστος και ασαφής ως προς τις γνώσεις του για την μυστικιστική κοινότητα 'Ogboni'. Κληθείς να εξηγήσει για την αντίδραση των μελών της μυστικιστικής οργάνωσης έπειτα από την άρνησή του να διαδεχθεί τον πατέρα του υπήρξε αόριστος στις δηλώσεις του, δηλώνοντας ότι η άρνηση του οδήγησε σε ρήξη με την οικογένεια του και ότι προσωπικά δεν του συνέβη οτιδήποτε, παρά μόνο δέχθηκε πνευματικές επιθέσεις μέσω των ονείρων του. Σημειώνεται δε ότι ο αρμόδιος λειτουργός έθεσε επαρκείς ερωτήσεις στον Αιτητή, οι οποίες περιστρέφονταν γύρω από την αντίδρασή του αλλά και γύρω από την αντίδραση των μελών της μυστικιστικής κοινότητας, ωστόσο, ο Αιτητής απέτυχε να δημιουργήσει μια ξεκάθαρη εικόνα ως προς το τι συνέβη. Τέλος, ως προς τις δηλώσεις του ότι σε περίπτωση άρνησης του να διαδεχθεί τον πατέρα του, ο πατέρας του θα απεβίωνε, ωστόσο εξακολουθεί να είναι ζωντανός και ότι ενδεχομένως δεν απεβίωσε επειδή τον διαδέχθηκαν τα αδέλφια του, διαπιστώνω έλλειψη ευλογοφάνειας και αοριστίας.

 

Σε σχέση με την εξωτερική αξιοπιστία των δηλώσεών του Αιτητή, το Δικαστήριο διεξήγαγε ανεξάρτητη έρευνα, όπου ανευρέθηκε ότι η ένταξη στην μυστικιστική κοινότητα Ogboni είναι «εντελώς εθελοντική». Περαιτέρω αναφέρεται ότι στις πόλεις δεν υπάρχουν συνέπειες για άρνηση συμμετοχής ή την προσπάθεια αποχώρησης από τους Ogboni.[1] Δεν εντοπίστηκαν πρόσφατες πληροφορίες σχετικά με τις συνέπειες άρνησης ένταξης, παρατηρείται, ωστόσο, κοινωνική πίεση και εκφοβισμός προκειμένου να ενταχθούν ιδιαίτερα σε άτομα που έχουν προσωπική γνώση των Ogboni, ή όταν ο γονέας έχει δεσμευτεί ότι το άτομο θα είναι ο διάδοχός του στην κοινωνία, στις περιπτώσεις αυτές, η άρνηση ένταξης σε τέτοιες περιπτώσεις είναι πολύ δύσκολη. Δεν βρέθηκαν ωστόσο επιπλέον πληροφορίες για παραβιάσεις των ανθρωπίνων δικαιωμάτων.[2]

 

Σε σχέση με την εξωτερική αξιοπιστία των δηλώσεών του Αιτητή, το Δικαστήριο κρίνει ότι εκ των όσων αυτός δήλωσε, είναι αντιφατικές σε σχέση με τις πληροφορίες που ανευρέθηκαν από πηγές πληροφόρησης. Στη βάση λοιπόν της αξιολόγησης της εσωτερικής αξιοπιστίας των δηλώσεών του Αιτητή, ο υπό εξέταση ισχυρισμός απορρίπτεται ως μη αξιόπιστος στο σύνολό του.

 

Υπό το φως των πραγματικών περιστατικών της υπό κρίση υπόθεσης που έγιναν αποδεκτά, κρίνεται ότι ορθώς οι Καθ' ων η αίτηση διαπίστωσαν, σύμφωνα και με τα πιο πάνω, ότι δεν πληρούνται οι προϋποθέσεις για την αναγνώριση του Αιτητή ως πρόσφυγα, καθώς όπως προκύπτει από το πιο πάνω ιστορικό, ο αιτητής δεν τεκμηρίωσε κατά τρόπο κανένα απολύτως ισχυρισμό ο οποίος στοιχειοθετεί βάσιμο και δικαιολογημένο φόβο δίωξης, που να εμπίπτει στις προϋποθέσεις αναγνώρισης του καθεστώτος του πρόσφυγα στο πρόσωπό του, έτσι όπως η έννοια του πρόσφυγα ερμηνεύεται στην Σύμβαση της Γενεύης του 1951 και από τον Περί Προσφύγων Νόμο, καθότι ο Αιτητής δεν κατάφερε να αποδείξει βάσιμο φόβο δίωξης για λόγους φυλετικούς, θρησκευτικούς, ιθαγένειας, ιδιότητας μέλους συγκεκριμένου κοινωνικού συνόλου ή πολιτικών αντιλήψεων σύμφωνα με το άρθρο 3 του Περί Προσφύγων Νόμου.

 

Συνακόλουθα ο αιτητής δεν επικαλέστηκε κανέναν ουσιώδη λόγο που να πιστεύεται ότι, εάν επιστρέψει στη χώρα ιθαγένειάς του, θα αντιμετωπίσει πραγματικό κίνδυνο να υποστεί σοβαρή βλάβη υπό τη μορφή θανατικής ποινής ή εκτέλεσης ή βασανιστηρίων, εξευτελιστικής ή απάνθρωπης μεταχείρισης ή τιμωρίας, για να του δοθεί συμπληρωματική προστασία σύμφωνα με το άρθρο 19 (2) (α), (β) του Περί Προσφύγων Νόμου.

 

Περαιτέρω, προκειμένου να διαπιστωθεί εάν συντρέχουν ουσιώδεις λόγοι να πιστεύεται ότι, ο Αιτητής, σε περίπτωση επιστροφής  στη χώρα καταγωγής του θα αντιμετωπίσει σοβαρή και προσωπική απειλή κατά της ζωής ή της σωματικής του ακεραιότητας λόγω αδιάκριτης άσκησης βίας σε καταστάσεις διεθνούς ή εσωτερικής ένοπλης σύρραξης, ως οι διατάξεις του άρθρου 19(2)(γ) του περί Προσφύγων Νόμου προβλέπουν, το Δικαστήριο ανέτρεξε σε έγκυρες πηγές πληροφόρησης για τη χώρα του Αιτητή, προς εξέταση της κατάστασης που επικρατεί στην πολιτεία Anambra η οποία έχει γίνει δεκτό ότι αποτελεί τον τόπο καταγωγής και συνήθους διαμονής του Αιτητή στη χώρα καταγωγής του.

Σύμφωνα δε με το RULAC (Rule of Law in Armed Conflict), μιας πρωτοβουλίας της Ακαδημίας της Γενεύης για την καταγραφή των συγκρούσεων σε παγκόσμιο επίπεδο, η Νιγηρία εμπλέκεται σε δύο παράλληλες μη-διεθνείς ένοπλες συγκρούσεις κατά των μη κρατικών ένοπλων ομάδων Boko Haram και του Ισλαμικού Κράτους στην επαρχία της Δυτικής Αφρικής (ISWAP). Επιπλέον, υπάρχει μια μη-διεθνής ένοπλη σύρραξη μεταξύ ISWAP και Boko Haram[3].

Ειδικότερα όσον αφορά την πολιτεία Αnambra, τόπος καταγωγής και συνήθους διαμονής του Αιτητή,  για σκοπούς πληρότητας της έρευνας, παραθέτω αριθμητικά δεδομένα επί των περιστατικών ασφαλείας στη συγκεκριμένη περιοχή. Σύμφωνα με την βάση δεδομένων ACLED,  κατά την περίοδο 30/01/2024 – 30/01/2025 καταγράφηκαν συνολικά 178 περιστατικά ασφαλείας με 190 απώλειες. Εξ αυτών, καταγράφηκαν 80 περιστατικά βίας κατά αμάχων με 78 θύματα, 72 μάχες με 109 θύματα, 7 εξεγέρσεις με 3 θύματα, 18 διαμαρτυρίες χωρίς θύματα και 1 έκρηξη/απομακρυσμένη βία χωρίς θύματα.[4]

Καθώς, βάσει επίσημων εκτιμήσεων που έλαβαν χώρα το έτος 2022, ο συνολικός πληθυσμός της πολιτείας Αnambra ανέρχεται σε 5,953,500 κατοίκους^[5], καθίσταται σαφές ότι ο ανωτέρω αναφερόμενος αριθμός θανάτων στην εν λόγω περιοχή από περιστατικά ασφαλείας (190 θάνατοι) δεν ανέρχεται σε τόσο υψηλά επίπεδα σε σχέση με τον συνολικό πληθυσμό της περιοχής, έτσι ώστε να μπορεί να συναχθεί ότι στην πολιτεία Αnambra επικρατούν συνθήκες αδιακρίτως ασκούμενης βίας κατά των αμάχων στα πλαίσια οιασδήποτε εσωτερικής και/ή διεθνούς ένοπλης σύγκρουσης.

To ανωτέρω συμπέρασμα ενισχύεται και από το γεγονός ότι με βάσει το συγκριτικό χάρτη που αναφέρεται στο Σημείωμα Καθοδήγησης της EUAA για τη Νιγηρία το 2021^[6], η πολιτεία Αnambra, τόπος τελευταίας διαμονής του Αιτητή, εντάσσεται στις πολιτείες επί τις οποίες ένας άμαχος δεν αντιμετωπίζει πραγματικό κίνδυνο να επηρεαστεί κατά τα διαλαμβανόμενα του άρθρου 15 (γ) της Οδηγίας 2011/95/ΕΕ, εν προκειμένω του άρθρου 19 (2) (γ) του περί Προσφύγων Νόμου.

Κατά συνέπεια, η πολιτεία Αnambra της Νιγηρίας, τόπος καταγωγής και τελευταίας συνήθους διαμονής του αιτητή, δεν φαίνεται να πλήττεται από συγκρούσεις και περιστατικά βίας οι οποίες πληρούν το όριο του άρθρου 15(γ) της Οδηγίας 2011/95/ΕΕ, ως αυτό ερμηνεύθηκε νομολογιακά στις αποφάσεις C-465/07 - Elgafaji και C‑285/12 - Diakité του ΔΕΕ^[7]. Πέραν τούτου, λαμβάνοντας υπόψιν και το προσωπικό προφίλ του αιτητή, διαπιστώνω ότι απουσιάζουν ιδιαίτερες επιβαρυντικές περιστάσεις, δεδομένου ότι ο αιτητής συνιστά ενήλικα, υγιή, με ικανοποιητικό μορφωτικό επίπεδο, με υποστηρικτικό/οικογενειακό δίκτυο στη Νιγηρία και με εργασιακή πείρα. Συμπερασματικά, δεν κρίνω ότι ανακύπτουν ουσιώδεις λόγοι να πιστεύεται ότι ο αιτητής θα διατρέξει κίνδυνο να υποστεί σοβαρή βλάβη σε περίπτωση επιστροφής του στη χώρα καταγωγής του και συγκεκριμένα στην πολιτεία Αnambra.

Εν τέλει, σημειώνεται ότι ο Υπουργός Εσωτερικών, ασκώντας την εξουσία που του παρέχει το άρθρο12Βτρις του περί Προσφύγων Νόμου, Ν. 6 (Ι)/2000, έκδωσε την Κ.Δ.Π 191/2024, όπου καθόρισε τις ασφαλείς χώρες ιθαγένειας, μεταξύ των οποίων συγκαταλέγεται και η Νιγηρία. Ο αιτητής στην παρούσα δεν έχει προβάλει οποιοδήποτε λόγο για να θεωρηθεί ότι η χώρα αυτή δεν είναι ασφαλής χώρα ιθαγένειας, στη βάση των όσων διαλαμβάνονται από το αρ.12Βτρις (6).

Επομένως, κρίνω ότι ορθώς κρίθηκε από την Υπηρεσία Ασύλου ότι δεν μπορούσε να του παρασχεθεί ούτε προσφυγικό καθεστώς αλλά ούτε καθεστώς συμπληρωματικής προστασίας.

Με βάση το σύνολο των στοιχείων που τέθηκαν ενώπιον μου και αφού εξέτασα την ουσία της υπό αναφορά υπόθεσης, καταλήγω ότι το αίτημα του Αιτητή εξετάστηκε επιμελώς σε κάθε στάδιο της διαδικασίας και εύλογα η Υπηρεσία Ασύλου απέρριψε την αίτηση του. Κρίνω ότι η επίδικη πράξη είναι ορθή.

Η παρούσα προσφυγή απορρίπτεται και η προσβαλλόμενη απόφαση επικυρώνεται με €1000 έξοδα υπέρ των καθ' ων η αίτηση και εναντίον του αιτητή.

 

                                                                                

                                                                               Χ. ΠΛΑΣΤΗΡΑ, Δ.Δ.Δ.Δ.Π.