ΔΙΟΙΚΗΤΙΚΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΔΙΕΘΝΟΥΣ ΠΡΟΣΤΑΣΙΑΣ

 

      Υπόθεση Αρ. 3688/23

 

10 Ιανουαρίου, 2025

 

[X. ΜΙΧΑΗΛΙΔΟΥ, Δ.Δ.Δ.Δ.Π.]

 

Αναφορικά με το άρθρο 146 του Συντάγματος

 

Μεταξύ:

 

J.C.A.

Αιτητή

 

-και-

 

Κυπριακής Δημοκρατίας,

μέσω Υπηρεσίας Ασύλου

 

Καθ' ων η αίτηση

 ..................................................

 

Ο αιτητής παρουσιάστηκε ενώπιον του Δικαστηρίου

 

Πωλίνα Δουρτμέ για Νίκο Α. Λοΐζου και Χρίστο Γ. Χριστούδια, Δικηγόρος για τον αιτητή

 

Ραφαέλα Χαραλάμπους για Ραφαέλα Προδρόμου, Δικηγόρος της Δημοκρατίας για τους καθ’ ων η αίτηση

 

Α Π Ο Φ Α Σ Η 

 

 

Χ. Μιχαηλίδου, Δ.Δ.Δ.Δ.Π.:  Ο αιτητής προσφεύγει με την παρούσα αίτηση ακυρώσεως εναντίον της απόφασης της Υπηρεσίας Ασύλου ημερομηνίας 08/08/2023 με την οποία απορρίφθηκε το αίτημά του για παραχώρηση καθεστώτος διεθνούς προστασίας.

 

Όπως προκύπτει από την Ένσταση που καταχωρήθηκε από την ευπαίδευτη συνήγορο που εκπροσωπεί τον Γενικό Εισαγγελέα της Δημοκρατίας, τα γεγονότα της υπό εξέταση περίπτωσης έχουν ως κατωτέρω: Ο αιτητής είναι υπήκοος της Νιγηρίας και στις 15/11/2022 υπέβαλε αίτηση για παραχώρηση καθεστώτος διεθνούς προστασίας, αφού εισήλθε παράνομα στις ελεγχόμενες από την Κυπριακή Δημοκρατία περιοχές.  Στις 17/11/2022, ο αιτητής παρέλαβε τη Βεβαίωση Υποβολής Αίτησης Διεθνούς Προστασίας (Confirmation of Submission of an Application for International Protection).

 

Στις 27/07/2023, πραγματοποιήθηκε συνέντευξη του αιτητή από λειτουργό της Ευρωπαϊκής Υπηρεσίας Υποστήριξης για το Άσυλο (στο εξής " EUAA").  Στις 03/08/2023, ο αρμόδιος λειτουργός ετοίμασε Έκθεση-Εισήγηση σχετικά με την συνέντευξη του αιτητή.  Στις 08/08/2023, αρμόδιος λειτουργός εξουσιοδοτημένος από τον Υπουργό Εσωτερικών, να εκτελεί καθήκοντα Προϊσταμένου της Υπηρεσίας Ασύλου, υιοθέτησε την εισήγηση για απόρριψη της αίτησης του αιτητή.  Στις 11/09/2023, η Υπηρεσία Ασύλου εξέδωσε επιστολή στην οποία συμπεριέλαβε την απορριπτική της απόφαση σχετικά με το αίτημα του αιτητή η οποία παραλήφθηκε από τον ίδιο αυθημερόν.  Στη συνέχεια, ο αιτητής καταχώρησε την υπό εξέταση προσφυγή εναντίον της απόφασης της Υπηρεσίας Ασύλου.

 

Η ευπαίδευτη συνήγορος του αιτητή κατά το στάδιο των διευκρινίσεων ενώπιον του Δικαστηρίου, απέσυρε όλους τους νομικούς ισχυρισμούς που προωθούσε μέσω της Γραπτής της Αγόρευσης και δήλωσε πως προωθεί το νομικό ισχυρισμό περί έλλειψης δέουσας αιτιολογίας της προσβαλλόμενης απόφασης εκ μέρους του αρμόδιου οργάνου.  Κατά συνέπεια οι νομικοί ισχυρισμοί που αποσύρθηκαν, απορρίφθηκαν από το Δικαστήριο κατά την ίδια δικάσιμο.

 

Η ευπαίδευτη συνήγορος των καθ' ων η αίτηση, υποστηρίζει τη νομιμότητα της προσβαλλόμενης απόφασης και αναφέρει ότι λήφθηκε ορθά και νόμιμα, σύμφωνα με τις σχετικές διατάξεις του Συντάγματος και των Νόμων, κατόπιν δέουσας έρευνας και σωστής ενάσκησης των εξουσιών που δίνει ο Νόμος στο αρμόδιο όργανο και ότι είναι επαρκώς και δεόντως αιτιολογημένη.  Κατά συνέπεια, εισηγείται πως η υπό εξέταση προσφυγή θα πρέπει να απορριφθεί από το Δικαστήριο και να επικυρωθεί η προσβαλλόμενη απόφαση.

 

Θα πρέπει να επισημανθεί ότι, σύμφωνα με τον περί Ίδρυσης και Λειτουργίας του Διοικητικού Δικαστηρίου Διεθνούς Προστασίας Νόμο του 2018 (Ν.73(Ι)/2018), το Διοικητικό Δικαστήριο Διεθνούς Προστασίας έχει την εξουσία να εξετάσει την παρούσα υπόθεση και επί της ουσίας.  Το γεγονός αυτό, οφείλεται στο ότι η υπό εξέταση υπόθεση αφορά αίτηση που χρονικά εμπίπτει στις προϋποθέσεις του άρθρου 11 του περί Ίδρυσης και Λειτουργίας του Διοικητικού Δικαστηρίου Διεθνούς Προστασίας Νόμου του 2018 (Ν.73(Ι)/2018), οι οποίες δίδουν στο Δικαστήριο την υποχρέωση ελέγχου νομιμότητας και ορθότητας της προσβαλλόμενης απόφασης.

 

Προχωρώ να εξετάσω κατά πόσο το αρμόδιο όργανο ορθά απέρριψε το αίτημά του για χορήγηση καθεστώτος διεθνούς προστασίας.  Θεωρώ χρήσιμο να καταγραφούν όλοι οι ισχυρισμοί που πρόβαλε ο αιτητής σε όλα τα στάδια της εξέτασης του αιτήματός του, προκειμένου να εξετάσω την ορθότητα της προσβαλλόμενης απόφασης αλλά και για να διαφανεί εάν το αρμόδιο όργανο αποφάσισε μετά από δέουσα έρευνα, ορθά, νόμιμα και εντός των πλαισίων της σχετικής νομοθεσίας και αν εξέδωσε δεόντως αιτιολογημένη απόφαση.

 

Στην αίτηση που υπέβαλε ο αιτητής στην Υπηρεσία Ασύλου κατέγραψε ότι ως μοναχογιός του αποβιώσαντος πατέρα του, ο οποίος ήταν ο γιατρός του χωριού, είχε την υποχρέωση να φροντίσει την ιέρεια.  Ο αιτητής, πίστευε στο χριστιανισμό και επομένως αρνήθηκε να αναλάβει το εν λόγω καθήκον.  Εξαιτίας τούτου, άρχισε να φοβάται ότι οι χωρικοί θα τον έθαβαν ζωντανό και μάλιστα πραγματοποίησαν και μια συνάντηση εναντίον του.  Όταν δε πληροφορήθηκε από το φίλο του ότι επιθυμούσαν να τον σκοτώσουν, ζήτησε τη βοήθεια κάποιου πάστορα και εκείνος τον βοήθησε να ετοιμάσει τα έγγραφά του ώστε να ταξιδέψει στην Κύπρο (ερυθρό 1 του διοικητικού φακέλου).

 

 

Κατά τη συνέντευξή του, ο αιτητής ισχυρίστηκε ότι γεννήθηκε και μεγάλωσε στην περιοχή Nsukka της πολιτείας Enugu της Νιγηρίας, και το 2020 μετοίκησε στην Awada της πόλης Onitsha, της πολιτείας Anambra της Νιγηρίας στην οποία διέμεινε μέχρι και τη στιγμή που εγκατέλειψε τη χώρα (ερυθρά 42 και 38 1Χ του διοικητικού φακέλου).  Σε σχέση με το θρήσκευμα, την εθνικότητα και τη γλώσσα του, ανέφερε ότι είναι χριστιανός καθολικός, ανήκει στους Igbo και ομιλεί Αγγλικά καθώς επίσης και τη γλώσσα των Igbo (ερυθρά 42 και 39 2Χ διοικητικού φακέλου).  Ως προς την οικογενειακή του κατάσταση, δήλωσε ότι είναι άγαμος και άτεκνος.  Όπως ανέφερε, ο πατέρας του απεβίωσε το 2019, ενώ η μητέρα και η αδελφή του διαμένουν στην περιοχή Nsukka (ερυθρό 38 2Χ του διοικητικού φακέλου).  Όσον αφορά το μορφωτικό του επίπεδο, πρόβαλε ότι το 2021 ολοκλήρωσε τη δευτεροβάθμια εκπαίδευση στο Wisdom Secondary School, Nsukka και δήλωσε ότι για περίπου 2 χρόνια εργαζόταν ως οδηγός ταξί στην Awada  (ερυθρά 37 2Χ και 36 του διοικητικού φακέλου).

 

 

Κατά την ελεύθερη αφήγησή του σε σχέση με τους λόγους που τον οδήγησαν να εγκαταλείψει τη Νιγηρία, ο αιτητής επανέλαβε τα όσα κατέγραψε στην αίτησή του για παραχώρηση καθεστώτος διεθνούς προστασίας.  Όπως ανέφερε, ο πατέρας του ήταν βοτανολόγος, ιατρός, ο οποίος φρόντιζε το μαντείο.   Ο αιτητής δήλωσε πως διωκόταν από τους κατοίκους του χωριού συνεπεία του ότι δεν αποδέχτηκε  να αναλάβει τη φροντίδα του μαντείου μετά το θάνατο του πατέρα του.  Όπως ανέφερε, πίστευε στο χριστιανισμό και ως εκ τούτου δεν μπορούσε να επωμιστεί τέτοια ευθύνη.  Από τη στάση του αυτή και έπειτα, άρχισε να φοβάται ότι οι χωρικοί θα τον έθαβαν ζωντανό και μάλιστα πραγματοποίησαν και μια συνάντηση εναντίον του.  Όταν ο φίλος του ήρθε στο σπίτι του και τον πληροφόρησε ότι ήθελαν να τον σκοτώσουν, αμέσως έτρεξε σε κάποιον πάστορα και του εξήγησε τι συνέβαινε.  Ακολούθως, με τη βοήθεια του εν λόγω ατόμου, ετοίμασε τα έγγραφά του και ταξίδεψε στην Κύπρο  (ερυθρό 35 2Χ του διοικητικού φακέλου). 

 

 

Ο αιτητής ανέφερε ότι ο πατέρας του ως ντόπιος ιατρός είχε την υποχρέωση της φροντίδας του ιερού και του μαντείου.  Αν και ο πατέρας του κατείχε τον εν λόγω ρόλο, εντούτοις ουδέποτε τον είδε την ώρα που πραγματοποιούσε τις τελετές συνεπεία του ότι δεν επιθυμούσε να βλέπει τι έκανε.  Όταν ρωτήθηκε πως ο πατέρας του του επέστρεψε να γίνει χριστιανός, ανέφερε ότι ήταν δική του επιλογή και ότι απλά του ανακοίνωσε αυτή του την επιλογή (ερυθρά 34 2Χ και 33 1Χ του διοικητικού φακέλου).  Ο αιτητής ανέφερε πως το μαντείο αποτελείται από ένα άγαλμα φτιαγμένο από άμμο όπου υπήρχε και κάποιο μεγάλο δέντρο.  Όπως ανέφερε, υπάρχουν αρκετοί χρησμοί όπως αρσενικά, θηλυκά ζώα και δράκοι, όμως ο ίδιος ουδέποτε επισκέφτηκε το μαντείο που φρόντιζε ο πατέρας του και άρα, δεν γνώριζε τις λεπτομέρειες για αυτό  (ερυθρό 33 1Χ του διοικητικού φακέλου).

 

Σε σχέση με τις απειλές που δεχόταν, ο αιτητής πρόβαλε ότι μια εβδομάδα ακολούθως της ταφής του πατέρα του, οι χωρικοί προσπάθησαν να τον πείσουν να αναλάβει τη φροντίδα της ιέρειας.  Συγκεκριμένα, άρχισαν να του αναφέρουν ότι το θεό του δεν ήταν εφικτό να τον δει ή να τον αγγίξει, όμως το δικό τους θεό μπορούσε να τον δει.  Ο ίδιος τους απάντησε ότι δεν επιθυμούσε να γίνει ο γιατρός του χωριού και έπειτα έστειλαν δυο φορές τους νέους του χωριού για να τον επισκεφθούν.  Τη δεύτερη φορά που τον επισκέφτηκαν άρχισαν να τον απειλούν και του ανέφεραν πως αν δεν αναλάμβανε το εν λόγω καθήκον, θα τον έθαβαν ζωντανό.  Επιπρόσθετα, ανέφερε πως μεταξύ των δύο επισκέψεων μεσολάβησαν μερικές εβδομάδες  (ερυθρά 33 2Χ και 32 1Χ-2Χ του διοικητικού φακέλου). 

 

Όπως ανέφερε, οι επισκέψεις και οι παρενοχλήσεις των χωρικών συνέβησαν μέσα σε λίγες εβδομάδες από το θάνατο του πατέρα του τον Αύγουστο του 2019 και ότι προηγουμένως μίλησε για το ότι ο ίδιος έφυγε από το σπίτι του τον Ιανουάριο του 2020 και κληθείς να αναφέρει το μέρος όπου διέμενε από τότε που σταμάτησαν οι παρενοχλήσεις μέχρι τη μέρα που εγκατέλειψε το χωριό του, απάντησε ότι ζούσε με ένα φίλο στο Orlo  (ερυθρό 31 2Χ του διοικητικού φακέλου).

 

 

Ερωτηθείς κατά πόσο το εν λόγω άτομο τον απείλησε, τον πλήγωσε ή τον ανάγκασε με οποιοδήποτε τρόπο να επιστρέψει στη χώρα του, απάντησε ότι το μόνο που του είπε ήταν ότι θα μιλούσε με τους χωρικούς και θα τους ενημέρωνε για το που βρισκόταν  (ερυθρό 30 1Χ του διοικητικού φακέλου).  Ο αιτητής δήλωσε ότι παρέλειψε να προβεί σε καταγγελία στις αστυνομικές αρχές και ότι δεν ήταν υπόθεση που αφορούσε την αστυνομία, αφού γινόταν λόγος για χωριό και οι αρχές δεν μπορούσαν να συλλάβουν τους χωρικούς.  Αντ’ αυτού, κατήγγειλε όλα όσα συνέβησαν στον πάστορά του από τον οποίο ζήτησε βοήθεια αφότου τον πληροφόρησε η μητέρα του ότι οι χωρικοί τον έψαχναν παντού και ότι έπρεπε να διαφύγει  (ερυθρά 30 2Χ και 29 1Χ του διοικητικού φακέλου).

 

 

Στη βάση των ανωτέρω ισχυρισμών, ο αρμόδιος λειτουργός σχημάτισε δυο ουσιώδεις ισχυρισμούς.  Ο πρώτος αφορούσε την ταυτότητα, το προσωπικό προφίλ και τη χώρα καταγωγής του και ο δεύτερος τον ισχυριζόμενο κίνδυνο που αντιμετώπιζε από τους χωρικούς συνεπεία της απροθυμίας του να αντικαταστήσει τον πατέρα του αναλαμβάνοντας το ρόλο του γιατρού στο μαντείο. Ο αρμόδιος λειτουργός αποδέχτηκε τον πρώτο ουσιώδη ισχυρισμό αφού τον έκρινε ως εσωτερικά και εξωτερικά αξιόπιστο.  Ωστόσο,  ο δεύτερος ουσιώδης ισχυρισμός, δεν έτυχε αποδοχής, ελλείψει εσωτερικής αξιοπιστίας στις δηλώσεις του αιτητή.  

 

Ο αρμόδιος λειτουργός, προχωρώντας στην αξιολόγηση της εσωτερικής αξιοπιστίας του δεύτερου ουσιώδους ισχυρισμού, έκρινε ότι ο αιτητής δεν μπορούσε να παραθέσει ικανοποιητικές και επαρκείς πληροφορίες σε θέματα που άπτονταν του πυρήνα του αιτήματός του και οι απαντήσεις του στις ερωτήσεις του αρμόδιου λειτουργού, χαρακτηρίζονταν από γενικότητα, ασάφεια και έλλειψη ευλογοφάνειας.  Σε σχέση με την εξωτερική αξιοπιστία του δεύτερου ουσιώδους ισχυρισμού, παρατέθηκαν πληροφορίες για τη χώρα καταγωγής του αιτητή, οι οποίες επιβεβαίωναν την ύπαρξη της μαγείας και των θανατικών τελετουργιών στη Νιγηρία.  Ωστόσο, ενόψει της έλλειψης εσωτερικής αξιοπιστίας στις δηλώσεις του αιτητή, ο δεύτερος ουσιώδης ισχυρισμός δεν έγινε αποδεκτός.

 

Κατά την αξιολόγηση κινδύνου, ο αρμόδιος λειτουργός, λαμβάνοντας υπόψη το μοναδικό αποδεκτό ισχυρισμό, το προσωπικό του προφίλ, ότι δεν παρουσίαζε θέματα ευαλωτότητας αλλά και κατόπιν παράθεσης και αξιολόγησης πληροφοριών αναφορικά με τη γενικότερη κατάσταση ασφαλείας στην πολιτεία Anambra της Νιγηρίας, όπου αναμενόταν να επέστρεφε ο αιτητής αφ' ης στιγμής επρόκειτο για τον τελευταίο τόπο διαμονής του, έκρινε ότι δεν υπήρχαν εύλογοι λόγοι να θεωρείτο, σε περίπτωση που επέστρεφε στη Νιγηρία και ειδικότερα στην πολιτεία Anambra, ότι θα αντιμετώπιζε δίωξη ή πραγματικό κίνδυνο σοβαρής βλάβης.

 

 

Προχωρώντας στη νομική ανάλυση, ο αρμόδιος λειτουργός, έκρινε ότι δεν συνέτρεχαν στο πρόσωπο του αιτητή εκείνα τα υποκειμενικά και αντικειμενικά στοιχεία που θα μπορούσαν να τεκμηριώσουν βάσιμο και δικαιολογημένο φόβο δίωξης σε περίπτωση επιστροφής του στη χώρα καταγωγής του για έναν από τους λόγους του άρθρου 3 (1) του περί Προσφύγων Νόμου Ν.6(Ι)/2000 και του άρθρου 1Α (2) της Σύμβασης της Γενεύης του 1951.  Στη συνέχεια, διαπίστωσε πως ο αιτητής δεν υπήρχε εύλογη πιθανότητα να αντιμετώπιζε κίνδυνο σοβαρής βλάβης όπως αυτός καθορίζεται στο άρθρο 19 του προαναφερθέντος Νόμου, αφού η κατάσταση στη Νιγηρία και ειδικότερα στην πολιτεία Anambra στην οποία αναμενόταν να επέστρεφε, δεν χαρακτηριζόταν από διεθνή η εσωτερική ένοπλη σύγκρουση.  Το περιεχόμενο της υπό αναφορά Έκθεσης-Εισήγησης εξέτασε ο αρμόδιος εξουσιοδοτημένος από τον Υπουργό Εσωτερικών λειτουργός που εκτελεί καθήκοντα Προϊσταμένου και απέρριψε το αίτημα του αιτητή.

 

Στα πλαίσια εξέτασης της ορθότητας της προσβαλλόμενης απόφασης, προχωρώ να εξετάσω κατ' ουσίαν το αίτημα του αιτητή λαμβάνοντας υπόψη βεβαίως όλα όσα τέθηκαν ενώπιον μου από τη συνήγορο του αιτητή, αλλά και από τη συνήγορο που εκπροσωπεί τους καθ' ων η αίτηση.  Με τον πρώτο ουσιώδη ισχυρισμό, ο οποίος ορθά έγινε αποδεκτός, δεν θεωρώ αναγκαίο να ασχοληθώ, εφόσον μάλιστα δεν αμφισβητείται. 

 

Αναφορικά με το δεύτερο ουσιώδη ισχυρισμό, συμφωνώ με το εύρημα των καθ' ων η αίτηση ότι ο ισχυριζόμενος φόβος δίωξης του αιτητή προβλήθηκε κατά τρόπο γενικό και αόριστο.  Αν και ισχυρίστηκε ότι ο πατέρας του ήταν ο ντόπιος γιατρός, εντούτοις παρέλειψε να παραθέσει ουσιώδεις πληροφορίες σε σχέση με τον εν λόγω ρόλο και ερωτηθείς ως προς το κατά πόσο ένας τέτοιος γιατρός υποχρεούταν να πραγματοποιεί συγκεκριμένες τελετουργίες ή πράξεις την ώρα της άσκησης της λατρείας, απάντησε ότι δεν γνώριζε. 

 

Ακόμη, μίλησε μεν για ένα μαντείο του οποίου έπρεπε - ακολούθως του θανάτου του πατέρα του - να αναλάβει τη φροντίδα, όμως ουδέποτε ανέφερε το όνομά του αρκούμενος στο να το αποκαλεί με γενικούς όρους όπως για παράδειγμα ναός «shrine», μαντείο  «oracle» και είδωλο «idol».  Κληθείς δε να περιγράψει το μαντείο, ο αιτητής δήλωσε με γενικότητα και αοριστία ότι επρόκειτο για άγαλμα φτιαγμένο από άμμο όπου υπήρχε και κάποιο μεγάλο δέντρο.  Επίσης, ισχυρίστηκε ότι αφότου αρνήθηκε να αναλάβει τη φροντίδα του μαντείου, οι χωρικοί έστειλαν δυο φορές τους νέους του χωριού για να τον επισκεφθούν προκειμένου να τον απειλήσουν.   Ωστόσο, δεν ήταν σε θέση να παραθέσει το χρονικό διάστημα που συνέβησαν οι επισκέψεις αλλά ούτε και το τι ακριβώς συνέβη σε αυτές. 

 

Επιπλέον στους ισχυρισμούς του παρατηρείται έλλειψη ευλογοφάνειας.  Κληθείς να απαντήσει πως γινόταν ο πατέρας του να τον άφησε να γίνει χριστιανός, ανέφερε ότι ήταν δική του επιλογή και ότι απλά του το ανακοίνωσε και εκείνος το αποδέχτηκε.  Δεν επεξηγεί πως ο πατέρας του δέχτηκε χωρίς αντιρρήσεις την αλλαγή της πίστης του δεδομένου ότι ο αιτητής επρόκειτο να τον αντικαταστήσει.  Ακόμη, ισχυρίστηκε μεν ότι δεν κατήγγειλε το περιστατικό στις αστυνομικές αρχές και ότι δεν ήταν υπόθεση που αφορούσε την αστυνομία, όμως κατήγγειλε όλα όσα συνέβησαν στον πάστορα χωρίς να επεξηγεί για ποιο λόγο απευθύνθηκε στον πάστορα. 

 

Εντοπίζονται αρκετές ασυνέπειες στα λεγόμενα του αιτητή, οι οποίες αναντίλεκτα πλήττουν την αξιοπιστία των δηλώσεών του.  Στην αίτησή του για παραχώρηση καθεστώτος διεθνούς προστασίας αλλά και στη συνέντευξή του πρόβαλε ότι όταν ο φίλος του τον πληροφόρησε ότι ήθελαν να τον σκοτώσουν, έτρεξε σε κάποιον πάστορα, του εξήγησε τι συνέβαινε και με τη βοήθεια του ετοίμασε τα απαραίτητα έγγραφα για το ταξίδι του στην Κύπρο.  Ωστόσο, σε κατοπινό σημείο της συνέντευξης, ανέφερε ότι ήταν η μητέρα του εκείνη που του έδωσε την πληροφορία για τις προθέσεις των χωρικών και ότι αφότου τον πληροφόρησε, αμέσως ζήτησε τη βοήθεια του πάστορα.  Κατά συνέπεια, λαμβάνοντας τα πιο πάνω αλλά και τα όσα εντόπισε ο αρμόδιος λειτουργός της EUAA, κρίνω ότι πλήττεται η εσωτερική αξιοπιστία του ισχυρισμού του αιτητή, ο οποίος ανάγεται στον πυρήνα του αιτήματός του περί χορήγησης καθεστώτος διεθνούς προστασίας. 

 

Αναφορικά με την εξωτερική αξιοπιστία του ισχυρισμού, συμπληρωματικά της έρευνας που διεξήγαγε ο αρμόδιος λειτουργός, διεξήγαγα έρευνα εκ της οποίας διαπιστώθηκαν τα πιο κάτω:  Σε άρθρο σε σχέση με τους Αφρικανούς θεούς και θεές, καταγράφεται ότι οι παραδοσιακοί αφρικανικοί πολιτισμοί πιστεύουν ή λατρεύουν πολλούς θεούς.[1]  Ως αναφέρεται σε άλλη πηγή, μέρος αυτής της κοσμοθεωρίας αποτελεί η πίστη στη μαγεία η οποία κατέχει σημασίες που ποικίλουν σε κάθε τέτοιο πολιτισμό. Συγκεκριμένα, η μαγεία συχνά συνδέεται με τη διατήρηση της ισορροπίας και της αρμονίας στην κοινότητα. Οι μάγοι γιατροί και οι πνευματικοί ηγέτες πιστεύουν ότι διαθέτουν τις γνώσεις και τις δεξιότητες για να επικοινωνούν με τα πνεύματα και τις θεότητες, εξασφαλίζοντας τόσο την ευημερία των ατόμων όσο και τη συλλογικότητα.[2]  Επιπλέον, άλλοι πολιτισμοί συνδέουν άρρηκτα τη μαγεία με την κακοτυχία [3] υπό την έννοια του ότι σε περίπτωση αντιμετώπισης συμφορών, ασθενειών ή φυσικών καταστροφών, χρησιμοποιούν τη μαγεία ως επεξηγηματικό πλαίσιο.[4]

 

Σύμφωνα με τα πιο πάνω, οι δηλώσεις του αιτητή, βρίσκουν, εν μέρει, έρεισμα στις διαθέσιμες πληροφορίες, αφού διασταυρώνονται μόνο τα στοιχεία που αφορούν την πίστη στη μαγεία αλλά και σε μάγους γιατρούς που επικοινωνούν με θεότητες, πλην όμως ο αιτητής δεν κατάφερε να τεκμηριώσει τους ισχυρισμούς του, εφόσον το αφήγημά του δεν αποκάλυψε τη βασιμότητα των ισχυρισμών του και αρκέστηκε σε γενικές και αόριστες αναφορές.  Ως εκ τούτου, ο υπό εξέταση ισχυρισμός απορρίπτεται στο σύνολό του ως μη αξιόπιστος. 

 

Πρόσθετα, από το σύνολο το στοιχείων που τέθηκαν ενώπιον μου κρίνω ότι ορθά διαπιστώθηκε από τον δεόντως εξουσιοδοτημένο λειτουργό που εκτελεί καθήκοντα Προϊσταμένου της Υπηρεσίας Ασύλου, ότι δεν πληρούνταν ούτε οι προϋποθέσεις του άρθρου 19, του Ν. 6 (Ι)/2000 για να παραχωρηθεί στον αιτητή το καθεστώς συμπληρωματικής προστασίας, εφόσον δεν αποδείχθηκε ότι συνέτρεχαν οι προϋποθέσεις αναφορικά με τον κίνδυνο να υφίστατο σοβαρή και αδικαιολόγητη βλάβη σε περίπτωση επιστροφής στη χώρα καταγωγής του.

 

Για τη διαπίστωση αυτού του πραγματικού κινδύνου θα πρέπει να υπάρχουν, όπως ρητά προνοεί το άρθρο 19(1), του Ν. 6(Ι)/2000, «ουσιώδεις λόγοι».  Περαιτέρω, σοβαρή βλάβη ή σοβαρή και αδικαιολόγητη βλάβη κατά το εδάφιο (2) του άρθρου 19, του Ν. 6 (Ι)/2000 σημαίνει κίνδυνο αντιμετώπισης θανατικής ποινής ή εκτέλεσης βασανιστηρίων ή απάνθρωπης ή εξευτελιστικής μεταχείρισης ή τιμωρίας ή να υπάρχει σοβαρή και προσωπική απειλή κατά της ζωής ή της σωματικής ακεραιότητας αμάχου, λόγω αδιάκριτης άσκησης βίας σε καταστάσεις διεθνούς ή εσωτερικής ένοπλης σύρραξης (Βλ. Galina Bindioul v. Αναθεωρητική Αρχή Προσφύγων, Υποθ. Αρ. 685/2012, ημερομηνίας 23/04/13 και Mushegh Grigoryan κ.α. v. Κυπριακή Δημοκρατία, Υποθ. Αρ. 851/2012, ημερομηνίας 22/9/2015, ECLI:CY:AD:2015:D619, ECLI:CY:AD:2015:D619, ECLI:CY:AD:2015:D619, ECLI:CY:AD:2015:D619).

 

Ο αρμόδιος λειτουργός, έχοντας αποδεχθεί ότι ο τελευταίος τόπος συνήθους διαμονής του αιτητή στη χώρα καταγωγής του επρόκειτο για την πολιτεία Anambra της Νιγηρίας, διεξήγαγε έρευνα για τη γενική κατάσταση ασφαλείας στην εν λόγω πολιτεία, από την οποία προέκυψε ότι δεν υφίστατο εύλογη πιθανότητα ο αιτητής να αντιμετώπιζε δίωξη ή πραγματικό κίνδυνο σοβαρής βλάβης.  Ως εκ τούτου, κρίθηκε πως δεν πληρούνταν οι προϋποθέσεις για παραχώρηση καθεστώτος συμπληρωματικής προστασίας.  Σε κάθε περίπτωση, στα πλαίσια της ex nunc δικαιοδοσίας του παρόντος Δικαστηρίου και προς εκπλήρωση της υποχρέωσης του Δικαστηρίου για έλεγχο της ορθότητας της προσβαλλόμενης απόφασης, διεξήχθη περαιτέρω έρευνα σε πρόσφατες πηγές πληροφόρησης σχετικά με την κατάσταση ασφαλείας στον τελευταίο τόπο συνήθους διαμονής του αιτητή. 

 

Στην πολιτεία Anambra, σύμφωνα με τη σύνοψη της κατάστασης ασφαλείας του ACCORD που βασίζεται σε στοιχεία του ACLED, η οποία αφορά το πρώτο τρίμηνο του 2024 και δημοσιεύτηκε στις 8 Μαΐου 2024, αναφέρθηκαν 25 περιστατικά ασφαλείας εκ των οποίων τα 8 οδήγησαν σε 12 απώλειες ανθρώπινων ζωών.  Οι ακόλουθες τοποθεσίες συγκαταλέγονται μεταξύ των πληγέντων: Achalla, Akwa-Etiti, Amansee, Amichi, Atani, Awgbu, Awka, Fegge, Isseke, Neni, Nnewi, Ogbunka, Onitsha, Orsumoghu, Umuawulu, Umuchu, Umuoji. [5]

 

 

Στην εν λόγω πολιτεία, σύμφωνα με τη σύνοψη της κατάστασης ασφαλείας του ACCORD που βασίζεται σε στοιχεία του ACLED, η οποία αφορά το δεύτερο τρίμηνο του 2024 και δημοσιεύτηκε στις 7 Αυγούστου 2024, αναφέρθηκαν 48 περιστατικά ασφαλείας εκ των οποίων τα 24 οδήγησαν σε 66 απώλειες ανθρώπινων ζωών. Οι ακόλουθες τοποθεσίες συγκαταλέγονται μεταξύ των πληγέντων: Abagana, Aguleri, Agulezechuku, Akwa-Etiti, Amansee, Amanuke, Anam, Atani, Awka, Ekwulobia, Enugwu Agidi, Ihiala, Ndike, Ndiokpaleke, Nkpor, Nnewi, Nnobi, Oba, Ogboji, Ogu-Ikpele,Oguaniocha, Oko, Orkija, Ozubulu, Uga, Ukwulu, Uli.[6]

 

 

 

Σύμφωνα με πρόσφατα στοιχεία από τη βάση δεδομένων της ACLED (“Armed Conflict Location and Event Data Project”) για το διάστημα από 03/01/2024 έως 03/01/2025, στην πολιτεία Anambra καταγράφηκαν 156 περιστατικά ασφαλείας, τα οποία είχαν ως αποτέλεσμα το θάνατο 162 ανθρώπων.  Αναλυτικότερα, έχουν καταγραφεί, 6 εξεγέρσεις/ταραχές (riots) με 3 ανθρώπινες απώλειες, 19 διαμαρτυρίες (protests) με καμία ανθρώπινη απώλεια, 67 περιστατικά βίας κατά πολιτών (violence against civilians) με 67 ανθρώπινες απώλειες, 1 έκρηξη/ απομακρυσμένη βία (explosions/ remote violence) με καμία ανθρώπινη απώλεια και 63 μάχες (battles) με 92 ανθρώπινες απώλειες.[7]  Επίσης, στην Onitsha, πόλη εντός της οποίας βρίσκεται η Awada, σύμφωνα με τη βάση ACLED κατά το ανωτέρω χρονικό διάστημα, καταγράφηκαν 3 μάχες με 3 ανθρώπινες απώλειες, 2 εξεγέρσεις/ταραχές με 2 ανθρώπινες απώλειες, 2 περιστατικά βίας κατά πολιτών με 1 ανθρώπινη απώλεια και 1 διαμαρτυρία με καμία ανθρώπινη απώλεια.[8]  Σημειώνεται ότι ο πληθυσμός της πολιτείας Anambra ανέρχεται σε 5,953,500[9] και της πόλης Onitsha εντός της οποίας βρίσκεται η Awada ανέρχεται σε 1,150,000[10], σύμφωνα με εκτίμηση που έγινε το 2022.

 

Αποτιμώντας τα προαναφερόμενα δεδομένα, δεν καταδεικνύεται εύλογη πιθανότητα ο αιτητής να αντιμετωπίσει κατά την επιστροφή του κίνδυνο σοβαρής βλάβης, καθότι η συχνότητα περιστατικών ασφαλείας στον τόπο όπου διέμενε και στον οποίο αναμένεται να επιστρέψει, δεν είναι τέτοιας έντασης ώστε να διατρέχει κίνδυνο εξαιτίας και μόνο λόγω της παρουσίας του στην περιοχή να τεθεί σε κίνδυνο η ζωή του.  Εξετάζοντας περαιτέρω τις προσωπικές περιστάσεις του αιτητή, παρατηρώ ότι αυτός είναι άνδρας, νεαρής ηλικίας, υγιής, με επαρκή μόρφωση, πλήρως ικανός προς εργασία, χωρίς στοιχεία ευαλωτότητας και με υποστηρικτικό δίκτυο στη χώρα καταγωγής του.  Ο αιτητής δεν έχει θέσει οποιαδήποτε ατομικά χαρακτηριστικά στην ενώπιον μου δικαστική διαδικασία, που να υποδηλώνουν ότι μπορεί να έχει τεθεί με οποιονδήποτε τρόπο σε δυσμενή θέση ή σε κίνδυνο δίωξης ή βλάβης.

 

Επιπρόσθετα, λαμβάνεται υπόψη ότι ο Υπουργός Εσωτερικών στα πλαίσια των εξουσιών του  δυνάμει του άρθρου 12 Β τρις του περί Προσφύγων Νόμου (Ν. 6 (Ι)/2000) με την Κ.Δ.Π. 191/2024, καθόρισε τη χώρα καταγωγής του αιτητή ως ασφαλή χώρα ιθαγένειας, εφόσον ικανοποιήθηκε βάσει της νομικής κατάστασης, της εφαρμογής του δικαίου στο πλαίσιο δημοκρατικού συστήματος και των γενικών πολιτικών συνθηκών, ότι στην οριζόμενη χώρα γενικά και μόνιμα δεν υφίστανται πράξεις δίωξης σύμφωνα με το άρθρο 3Γ, ούτε βασανιστήρια ή απάνθρωπη ή εξευτελιστική  μεταχείριση ή τιμωρία, ούτε απειλή η οποία προκύπτει από τη χρήση αδιάκριτης βίας σε κατάσταση διεθνούς ή εσωτερικής ένοπλης σύγκρουσης.

 

Κατά πάγια νομολογία του Ανωτάτου Δικαστηρίου, δέουσα έρευνα κρίνεται από το Δικαστήριο ότι έγινε, όταν το αρμόδιο όργανο εξετάζει κάθε σχετικό με την υπόθεση γεγονός (Βλ. Motorways Ltd v. Υπουργού Οικονομικών (1999) 3ΑΑΔ 447).  Ορθή και πλήρης έρευνα θεωρείται αυτή που εκτείνεται στη διερεύνηση των ουσιωδών στοιχείων της υπόθεσης (Βλ. Νικολαΐδη v. Μηνά (1994) 3ΑΑΔ 321, Τουσούνα ν. Δημοκρατίας (2013) 3 Α.Α.Δ. 151, Χωματένος ν. Δημοκρατίας κ.α. (2 Α.Α.Δ. 120).  Η έκταση της έρευνας εξαρτάται πάντοτε από τα περιστατικά της κάθε υπόθεσης (Βλ. Δημοκρατία v. Ευαγγέλου κ.α. (2013) 3ΑΑΔ 414) και το αρμόδιο όργανο οφείλει να βρει τον κατάλληλο τρόπο για να εκπληρώσει την υποχρέωσή του για επαρκή έρευνα.

 

Οι καθ' ων η αίτηση συνεκτίμησαν και αξιολόγησαν όλα τα στοιχεία που είχαν ενώπιόν τους προτού καταλήξουν στην προσβαλλόμενη απόφαση και ενόψει των ισχυρισμών που πρόβαλε ο αιτητής, προέβησαν στη δέουσα υπό τις περιστάσεις έρευνα.  Από τα στοιχεία του φακέλου που έχω ενώπιον μου, μπορεί να λεχθεί ότι αυτά βρίσκονται αναπόφευκτα πίσω από την προσβαλλόμενη απόφαση και ούτως ή άλλως διαφαίνεται η αιτιολογία της απόφασης και από το κείμενό της (Ηλιόπουλος ν. Α.Η.Κ., Α.Ε. 2452, ημερομηνίας 21.7.2000, Χρυστάλλα Συμεωνίδου κ.α. ν. Κυπριακής Δημοκρατίας, Προσφυγή αρ. 911/93 κ.α., ημερ. 18.4.97).  Από όσα έχω επεξηγήσει ανωτέρω προκύπτει ότι, το αρμόδιο όργανο έλαβε δεόντως και επαρκώς αιτιολογημένη απόφαση.  Συνεπώς, ο ισχυρισμός της ευπαίδευτης συνηγόρου του αιτητή περί έλλειψης δέουσας αιτιολογίας της προσβαλλόμενης απόφασης εκ μέρους του αρμόδιου οργάνου απορρίπτεται στο σύνολό του.

 

Με βάση λοιπόν το σύνολο των στοιχείων που τέθηκαν ενώπιόν μου, καταλήγω ότι το αίτημα του αιτητή εξετάστηκε με επάρκεια και επιμέλεια σε όλα τα στάδια και υπήρξε επαρκής αιτιολόγηση της προσβαλλόμενης απόφασης εκ μέρους του αρμόδιου οργάνου. Το περιεχόμενο της απόφασης της Υπηρεσίας Ασύλου, η οποία συμπληρώνεται από την αιτιολογημένη Έκθεση-Εισήγηση του αρμόδιου λειτουργού της Υπηρεσίας Ασύλου, στην οποία εκτίθενται λεπτομερώς οι λόγοι της απόρριψης του αιτήματος, αποκαλύπτει ότι η απόφασή του είναι απόλυτα ορθή και στα πλαίσια της σχετικής νομοθεσίας και των εξουσιών του αρμόδιου οργάνου.

 

Ως εκ τούτου, η προσφυγή απορρίπτεται και η προσβαλλόμενη απόφαση επικυρώνεται, με έξοδα €1000 υπέρ των καθ' ων η αίτηση, και εναντίον του αιτητή.

 

 

Χ. Μιχαηλίδου, Δ.Δ.Δ.Δ.Π.