ΔΙΟΙΚΗΤΙΚΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΔΙΕΘΝΟΥΣ ΠΡΟΣΤΑΣΙΑΣ 

 

Υπoθ. Αρ.: 3745/2023

 

13 Ιανουαρίου 2025 

 

[Α.Α.ΑΓΡΟΤΗ, ΔΔΔΔΠ.] 

 

Αναφορικά με το άρθρο 146 του Συντάγματος 

 

Μεταξύ: 

C. N.

Αιτητής 

 -και- 

 

Κυπριακή Δημοκρατία, δια του

Υπουργού Εσωτερικών

Υπηρεσίας Ασύλου 

Καθ' ων η Αίτηση 

 

 

Γ. Κορύζης (κος), για τον Αιτητή  

 

Γ. Κωνσταντίνου (κος), Δικηγόρος της Δημοκρατίας για τους Καθ' ων η Αίτηση.  

 

 

Α Π Ο Φ Α Σ Η 

 

 

Α.Α.ΑΓΡΟΤΗ Δ ΔΔΔΠ:  Με την παρούσα προσφυγή ο Αιτητής προσβάλλει την απόφαση της Υπηρεσίας Ασύλου η οποία περιέχεται σε επιστολή ημερομηνίας 29/09/2023, σύμφωνα με την οποία το αίτημά του για παραχώρηση καθεστώτος διεθνούς προστασίας απορρίφθηκε και καλεί το Δικαστήριο όπως κηρύξει αυτήν άκυρη, παράνομη, αντισυνταγματική και στερημένη οποιουδήποτε έννομου αποτελέσματος.

 

Όπως προκύπτει τόσο από την Ένσταση, αλλά και από το περιεχόμενο του διοικητικού φακέλου, που αποτελεί τεκμήριο Α στην παρούσα διαδικασία, τα ουσιώδη γεγονότα που αφορούν την υπό εξέταση υπόθεση είναι τα ακόλουθα:

 

Ο Αιτητής είναι ενήλικας, υπήκοος Νιγηρίας και κάτοχος διαβατηρίου της χώρας καταγωγής του με ημερομηνία έκδοσης 24/04/2018 και ημερομηνία λήξης 23/04/2023. Σύμφωνα με δήλωσή του, ο Αιτητής εγκατέλειψε την χώρα καταγωγής του στις 14/03/2022, κάνοντας χρήση διαβατηρίου και φοιτητικής βίζας, μεταβαίνοντας στις κατεχόμενες περιοχές της Κύπρου, από όπου στη συνέχεια διήλθε παράτυπα στις ελεγχόμενες από την Κυπριακή Δημοκρατία περιοχές. Στις 26/04/2022, συμπλήρωσε και υπέβακε αίτηση διεθνούς προστασίας, παραλαμβάνοντας στις 28/04/2022 σχετική βεβαίωση υποβολής αίτησης διεθνούς προστασίας.

 

Στις 22/08/2023 πραγματοποιήθηκε συνέντευξη στον Αιτητή από λειτουργό της Ευρωπαϊκής Υπηρεσίας Υποστήριξης Ασύλου παρέχοντάς του δωρεάν βοήθεια διερμηνέα. Στις 24/08/2023, ο αρμόδιος λειτουργός συνέταξε Έκθεση/Εισήγηση προς τον Προϊστάμενο της Υπηρεσίας Ασύλου, με την οποία εισηγείται την απόρριψη του αιτήματος του Αιτητή και στις 31/08/2023, συγκεκριμένος λειτουργός δεόντως εξουσιοδοτημένος από τον Υπουργό Εσωτερικών να ασκεί καθήκοντα Προϊστάμενου της Υπηρεσίας Ασύλου κατόπιν εξέτασης της εισηγητικής έκθεσης αποφάσισε την απόρριψη του αιτήματος του Αιτητή.

 

Η απορριπτική απόφαση της Υπηρεσίας Ασύλου μαζί με την αιτιολογία αυτής, η οποία περιέχεται στην επιστολή ημερομηνίας 29/09/2023, παραλήφθηκε από τον Αιτητή αυθημερόν, ούσα μεταφρασμένη σε γλώσσα κατανοητή από τον Αιτητή, ήτοι την αγγλική.

 

Εμπρόθεσμα ο Αιτητής, μέσω του συνηγόρου του, καταχώρησε την με τον πιο πάνω αριθμό και τίτλο προσφυγή εναντίον της απόφασης των Καθ' ων η αίτηση.

 

Μέσω της γραπτής αγόρευσης του συνηγόρου του Αιτητή, ο Αιτητής ισχυρίζεται, χωρίς ουσιαστική ανάπτυξη της επιχειρηματολογίας τους ότι η προσβαλλόμενη απόφαση εκδόθηκε χωρίς τη δέουσα έρευνα και υπό πλάνη περί τα πράγματα.

 

Από την πλευρά τους οι Καθ’ ων η αίτηση, μέσω της δικής τους αγόρευσης, υπεραμύνονται της νομιμότητας και της ορθότητας της υπό εξέτασης απόφασης, ισχυριζόμενοι ότι η επίδικη απόφαση των Καθ’ ων η αίτηση έχει ληφθεί ορθά και νόμιμα, κατόπιν δέουσας έρευνας και επαρκούς αιτιολογίας και ότι ο Αιτητής δεν έχει αποσείσει το βάρος απόδειξης. Περαιτέρω, προβάλλουν ότι ο Αιτητής δεν επικαλέστηκε κανένα απολύτως ισχυρισμό, ο οποίος να συνηγορεί προς το γεγονός ότι αυτός εμπίπτει στις προϋποθέσεις αναγνώρισης καθεστώτος διεθνούς προστασίας ή συμπληρωματικής προστασίας. Ως εκ των πιο πάνω, καλούν το Δικαστήριο όπως απορρίψει την προσφυγή του Αιτητή.

 

Έχω μελετήσει με προσοχή τα όσα τέθηκαν ενώπιον μου από τους συνηγόρους των διαδίκων και δεδομένου ότι το παρόν Δικαστήριο, δυνάμει του άρθρου 11 του περί της Ίδρυσης και Λειτουργίας Διοικητικού Δικαστηρίου Διεθνούς Προστασίας Νόμου του 2018, Ν. 73(Ι)/2018, κέκτηται εξουσίας όπως εξετάζει πέραν από την νομιμότητα της προσβαλλόμενης πράξης και την ορθότητα αυτής, ήτοι εξέταση επί της ουσίας του αιτήματος του Αιτητή, κρίνω σκόπιμο όπως καταγραφούν όλοι οι ισχυρισμοί που προέβαλε ο Αιτητής σε όλα τα στάδια εξέτασης του αιτήματος του, προκειμένου να εξετάσω την ορθότητα της προσβαλλόμενης απόφασης αλλά και για να διαφανεί εάν οι Καθ' ων η αίτηση αποφάσισαν μετά από δέουσα έρευνα, ορθά, νόμιμα και εντός των πλαισίων της διακριτικής τους ευχέρειας, έχοντας κατά νου και τους εγειρόμενους από τον Αιτητή ισχυρισμούς προς ακύρωσης της προσβαλλόμενης απόφασης.

 

Με την αίτησή του για παροχή διεθνούς προστασίας, ο Αιτητής δήλωσε ότι εγκατέλειψε την χώρα καταγωγής του, λόγω απειλών που δέχεται από τον θείο του, ο οποίος μετά τον θάνατο του πατέρα του, τον Απρίλιο του 2019, προσπαθεί να ιδιοποιηθεί την περιουσία του. Περαιτέρω, δήλωσε ότι δέχτηκε βοήθεια από άτομα της εκκλησίας.

Στα πλαίσια της προφορικής του συνέντευξης, ο Αιτητής ανέφερε ότι γεννήθηκε το 1983, στην πόλη Ute Urumu, στην πολιτεία Delta της Νιγηρίας και ότι έζησε εκεί μέχρι να εγκαταλείψει την χώρα. Προσέθεσε ότι το διάστημα 2019 – 2021 έζησε και εργάστηκε στο Ντουμπάι και ότι το 2021 επέστρεψε στην Νιγηρία. Επιπλέον, δήλωσε ότι είναι χριστιανός ως προς το θρήσκευμα και ότι ανήκει στην φυλή Igbo. Δήλωσε άγαμος και άτεκνος. Ως προς την πατρική του οικογένεια δήλωσε ότι η μητέρα του ζει στην πολιτεία Delta στην Νιγηρία, ότι ο πατέρας του έχει αποβιώσει και ότι δεν έχει αδέλφια. Αναφορικά με την εκπαίδευσή του, δήλωσε ότι έχει ολοκληρώσει την δευτεροβάθμια εκπαίδευση. Τέλος, ως προς την επαγγελματική του εμπειρία στην Νιγηρία, δήλωσε ότι εργαζόταν ως οδηγός το διάστημα 2016 – 2018 και ότι είχε την δικιά του επιχείρηση ενδυμάτων από το 2018 έως το 2021.

Ο Αιτητής, κατά την ελεύθερη αφήγησή του, επανέλαβε τα όσα είχε αναφέρει κατά την αρχική καταγραφή της αίτησής του. Συγκεκριμένα, αναφέρθηκε σε απειλές που δέχθηκε από τον θείο του εξαιτίας μιας κτηματικής – περιουσιακής. Δήλωσε ότι, μετά τον θάνατο του πατέρα του, ο θείος του επιθυμούσε τη θανάτωσή του ώστε να ιδιοποιηθεί της περιουσίας του πατέρα του. Επιπλέον, ο Αιτητής ισχυρίστηκε ότι ο θείος του, έστελνε απειλητικά μηνύματα στην μητέρα του, με τα οποία προειδοποιούσε τον Αιτητή να μην μεταβεί στην εν λόγω γη. Ερωτηθείς από τον αρμόδιο λειτουργό, εάν δέχτηκε κάποια ενόχληση από τον θείο του, κατά την επιστροφή του από το Ντουμπάι το 2021, ανέφερε ότι δεν τον πλησίασε και ότι έστελνε απειλητικά τηλεφωνήματα στην μητέρα του.

Ο αρμόδιος λειτουργός στην εισηγητική του έκθεση διέκρινε δύο ουσιώδεις ισχυρισμούς. Ο πρώτος ισχυρισμός αφορά στην ταυτότητα και τη χώρα καταγωγής του Αιτητή, και ο δεύτερος το γεγονός ότι εγκατέλειψε τη χώρα καταγωγής του λόγω μιας κτηματικής διαφοράς με τον θείο του από την πλευρά του πατέρα του.

Ο πρώτος ουσιώδης ισχυρισμός έγινε αποδεκτός, καθότι δεν προέκυψαν στοιχεία περί του αντιθέτου, ενώ οι δηλώσεις του Αιτητή επιβεβαιώθηκαν και/ή εντοπίστηκαν σε εξωτερικές πηγές πληροφόρησης.

 

Ο δεύτερος ισχυρισμός του Αιτητή ωστόσο απορρίφθηκε, καθώς οι δηλώσεις και οι απαντήσεις του κρίθηκαν γενικές και ελλιπείς σε λεπτομέρειες. Συγκεκριμένα, ο αρμόδιος λειτουργός σημείωσε ότι ο Αιτητής ανέφερε αόριστα πως η έκταση της γης είναι μεγάλη, χωρίς ωστόσο να μπορεί να δώσει ακριβή εκτίμηση για το μέγεθός της. Επιπλέον, δεν έδωσε σαφή απάντηση στο ερώτημα σχετικά με το αν η μητέρα του εργαζόταν στα εν λόγω εδάφη. Ο Αιτητής δεν ήταν σε θέση να παράσχει συγκεκριμένες πληροφορίες για τον θείο του, ενώ αρκέστηκε να αναφέρει το όνομά του και στον χαρακτηρισμό ότι «δεν είναι καλός άνθρωπος». Ερωτηθείς για το επάγγελμα του θείου του, απάντησε ότι είναι αγρότης, αλλά παραδέχτηκε ότι δεν γνωρίζει πολλά για τη ζωή του ή αν έχει δικά του κτήματα. Σχετικά με τη σχέση τους, ο Αιτητής ανέφερε ότι ζούσαν κοντά όταν ήταν εν ζωή ο πατέρας του και ότι ο θείος του, τότε τους επισκεπτόταν περιστασιακά.

Όταν του ζητήθηκε να εξηγήσει πώς έμαθε για τη σχέση του θείου του με την κοινότητα των Ogboni, ο Αιτητής απλώς ανέφερε ότι το έμαθε από τη μητέρα του, χωρίς να παράσχει περαιτέρω πληροφορίες. Επίσης, όταν κλήθηκε να δώσει λεπτομέρειες σχετικά με το ντύσιμο των μελών της κοινότητας, περιορίστηκε στο να δηλώσει ότι θα ντυνόταν σαν να πήγαινε σε συνάντηση, χωρίς να προσδιορίσει συγκεκριμένο τρόπο ντυσίματος ή να παράσχει άλλες σχετικές πληροφορίες.

Όσον αφορά τις απειλές που φέρεται να δέχτηκε, ο Αιτητής, κληθείς να δώσει περισσότερες πληροφορίες σχετικά με το τηλεφώνημα που δέχτηκε και τα μηνύματα που εστάλησαν στη μητέρα του, επανέλαβε ότι ο θείος του, του έλεγε να μην επιστρέψει στην εν λόγω γη, χωρίς ωστόσο να δώσει συγκεκριμένες λεπτομέρειες. Τέλος, ο αρμόδιος λειτουργός σημειώνει ότι ο θείος του δεν τον πλησίασε ποτέ προσωπικά και ότι ο Αιτητής συνέχισε να ζει στην ίδια περιοχή του Ete Erumu μέχρι το 2022, όταν έφυγε από τη Νιγηρία. Όταν ρωτήθηκε για το πώς ήταν η ζωή του από το 2019 μέχρι το 2022, όταν έφυγε από τη Νιγηρία, δεν αναφέρθηκε σε κάποιο περιστατικό που να υποδεικνύει οποιαδήποτε επίθεση ή απειλή.

Ο αρμόδιος λειτουργός προχώρησε σε σχετική έρευνα ως αξιολόγηση της εξωτερικής αξιοπιστίας του ισχυρισμού του Αιτητή, ανατρέχοντας σε πηγές πληροφόρησης, σύμφωνα με τις οποίες επιβεβαιώνονται οι ενδοοικογενειακές διαμάχες και οι κτηματικές διαφορές στην Νιγηρία, ωστόσο λόγω της έλλειψης της εσωτερικής αξιοπιστίας του ισχυρισμού, ο ισχυρισμός απορρίπτεται.

 

Προχωρώντας σε αξιολόγηση κινδύνου βάσει των αποδεκτών ισχυρισμών, ήτοι των προσωπικών στοιχείων του Αιτητή, ο αρμόδιος λειτουργός έκρινε ότι, επί τη βάσει των διαθέσιμων πληροφοριών από εξωτερικές πηγές αναφορικά με τη χώρα καταγωγής του Αιτητή, δεν προκύπτει εύλογη πιθανότητα ότι σε περίπτωση επιστροφής του στην χώρα καταγωγής του, και συγκεκριμένα στην πολιτεία Delta, θα αντιμετωπίσει δίωξη ή πραγματικό κίνδυνο βλάβης.

 

Προχωρώντας στη νομική ανάλυση ο λειτουργός έκρινε ότι από τα στοιχεία και το προφίλ του Αιτητή, τις δηλώσεις του και την ανάλυση κινδύνου δεν προκύπτει βάσιμος και δικαιολογημένος φόβος δίωξής του σε περίπτωση επιστροφής του στη χώρα καταγωγής του στο πλαίσιο του άρθρου 3 του περί Προσφύγων Νόμου, προσθέτοντας ότι δεν προέκυψε κίνδυνος σοβαρής βλάβης ούτε στο πλαίσιο του άρθρου 19 (1) και (2) του περί Προσφύγων Νόμου, σε περίπτωση επιστροφής του Αιτητή στη χώρα καταγωγής του. Σε σχέση δε με τις προϋποθέσεις ένταξης του Αιτητή στο άρθρου 19(2)(γ) του περί Προσφύγων Νόμου, κρίθηκε ότι δεν θα αντιμετωπίσει πραγματικό κίνδυνο σοβαρής και προσωπικής απειλής λόγω αδιάκριτης βίας σε κατάσταση διεθνούς και εσωτερικής ένοπλης σύρραξης, αφού η χώρα καταγωγής του και συγκεκριμένα η πολιτεία Delta, δεν βρίσκεται σε συνθήκες διεθνούς ή εσωτερικής ένοπλης σύρραξης.

 

Σύμφωνα με το άρθρο 3 του περί Προσφύγων Νόμου, Ν.6(Ι)/2000, «πρόσφυγας αναγνωρίζεται το πρόσωπο, που λόγω βάσιμου φόβου καταδίωξης του για λόγους φυλετικούς, θρησκευτικούς, ιθαγένειας ή ιδιότητας μέλους συγκεκριμένου κοινωνικού συνόλου ή πολιτικών αντιλήψεων, είναι εκτός της χώρας της ιθαγένειας του και δεν είναι σε θέση ή λόγω του φόβου αυτού, δεν είναι πρόθυμο, να χρησιμοποιήσει την προστασία της χώρας αυτής».

 

Είναι καθόλα κατανοητό, ότι για να αναγνωριστεί πρόσωπο ως πρόσφυγας, θα πρέπει να αποδεικνύεται βάσιμος και δικαιολογημένος φόβος δίωξης, του οποίου τόσο το υποκειμενικό όσο και το αντικειμενικό στοιχείο πρέπει να εκτιμηθούν από το αρμόδιο όργανο προτού καταλήξει σε απόφαση.

 

Το άρθρο 18(5) του περί Προσφύγων Νόμου, Ν. 6(Ι)/2000 προνοεί ότι «εναπόκειται στον Αιτητή  να τεκμηριώσει την αίτηση διεθνούς προστασίας», χωρίς να απαιτείται να προσκομίσει τυπικά αποδεικτικά στοιχεία.  Ο Αιτητής  έχει την ευθύνη να εκθέσει με την αίτησή του αλλά και μέσα από την ενώπιον της αρμόδιας αρχής συνέντευξη του ακόμα και ενώπιον του Δικαστηρίου, μέσω της ορθής δικονομικής διαδικασίας, με στοιχειώδη σαφήνεια, τα συγκεκριμένα πραγματικά περιστατικά τα οποία του προκαλούν, κατά τρόπο αντικειμενικό, δικαιολογημένο φόβο δίωξης υφιστάμενο στη χώρα καταγωγής του. Ο Αιτητής  οφείλει να επικαλεστεί με λεπτομέρεια, σαφήνεια και αληθοφάνεια συγκεκριμένα πραγματικά περιστατικά που στηρίζουν το υποβληθέν αίτημά του για διεθνή προστασία, το δε αρμόδιο όργανο εξετάζοντας την αίτηση του Αιτητή, οφείλει να λάβει υπόψη του κάθε σχετικό με την υπόθεση γεγονός.

 

Είναι πάγια νομολογημένο ότι δέουσα έρευνα κρίνεται από το Δικαστήριο ότι έγινε, όταν το αρμόδιο όργανο εξετάζει κάθε σχετικό με την υπόθεση γεγονός (βλ. Motorways Ltd v. Υπουργού Οικονομικών (1999) 3ΑΑΔ 447).  Ορθή και πλήρης έρευνα θεωρείται αυτή που εκτείνεται στη διερεύνηση των ουσιωδών στοιχείων της υπόθεσης (βλ. Νικολαΐδη v. Μηνά (1994) 3ΑΑΔ 321, Ττουσούνα ν. Κυπριακής Δημοκρατίας (2013) 3 Α.Α.Δ. 151, Χωματένος ν. Δημοκρατίας κ.α. (2013) 3 Α.Α.Δ. 120, Α. Παπουτέ ν. Χρ. Κασάπη και Κυπριακής Δημοκρατίας, Συν. Αναθ. Έφεση 112/15 και 131/15 ημερομηνίας 13/07/2022).  Η έκταση της έρευνας εξαρτάται πάντοτε από τα περιστατικά της κάθε υπόθεσης (βλ. Δημοκρατία v. Ευαγγέλου κ.α. (2013) 3ΑΑΔ 414) και το αρμόδιο όργανο οφείλει να βρει τον κατάλληλο τρόπο για να εκπληρώσει την υποχρέωσή του για επαρκή έρευνα.

 

Προχωρώντας στην αξιολόγηση της αξιοπιστίας των ισχυρισμών του Αιτητή, με σκοπό να εξεταστεί ο ισχυρισμός του Αιτητή περί πάσχουσας έρευνας, το Δικαστήριο μελετώντας το σύνολο του διοικητικού φακέλου, αποδέχεται τον ισχυρισμό του Αιτητή σχετικά με τα προσωπικά στοιχεία, τον τόπο καταγωγής και τελευταίας συνήθους διαμονής καθώς δεν προέκυψαν περί του αντιθέτου στοιχεία και σύμφωνα με την έκθεση/εισήγηση του αρμόδιου Λειτουργού, οι δηλώσεις του Αιτητή επιβεβαιώθηκαν και/ή εντοπίστηκαν σε εξωτερικές πηγές.

 

Προχωρώντας στην εξέταση του δεύτερου ισχυρισμού, διαπιστώνω ότι οι δηλώσεις του Αιτητή χαρακτηρίζονται από έλλειψη συνοχής και λεπτομέρειας, ενώ εντοπίστηκαν ασυνέπειες και αντιφάσεις. Ειδικότερα, κρίνω ορθή την αξιολόγηση των Καθ’ ων η αίτηση σημειώνοντας επιπλέον και σε σχέση με το θείο του ότι, παρόλο που ο Αιτητής  δήλωσε ότι διέμενε κοντά τους όταν ο πατέρας του ήταν εν ζωή και ότι ο θείος του, τους επισκεπτόταν περιστασιακά, δεν ήταν σε θέση να παράσχει συγκεκριμένες πληροφορίες, αρκούμενος μόνο στο όνομά του και στον χαρακτηρισμό ότι «δεν είναι καλός άνθρωπος». Ερωτηθείς να προσδιορίζει την σχέση της οικογένειά του με τον θείο του, δήλωσε ότι δεν γνωρίζει πολλά και ότι ο πατέρας του τον είχε προειδοποιήσει πριν αποβιώσει ότι ο θείος του θα επιχειρούσε να ιδιοποιηθεί την περιουσία.

Επίσης, παρατηρήθηκαν αντιφάσεις στις δηλώσεις του, καθώς ενώ ανέφερε ότι διατηρούσε επιχείρηση ενδυμάτων στη Νιγηρία κατά την περίοδο 2018-2021, σε άλλο σημείο της συνέντευξής του, δήλωσε ότι το διάστημα 2019-2021 εργαζόταν στο Ντουμπάι. Επιπλέον, ενώ κατά τη διάρκεια της συνέντευξής του, δήλωσε ότι δεν απευθύνθηκε στις αστυνομικές αρχές για να ζητήσει προστασία, κατά τις διευκρινίσεις ενώπιον του παρόντος Δικαστηρίου ανέφερε ότι είχε απευθυνθεί στις αρχές, χωρίς ωστόσο αποτέλεσμα.

Όσον αφορά τη σχέση του θείου του με την κοινότητα των Ogboni, ο αρμόδιος λειτουργός σημείωσε ότι Αιτητής ανέφερε απλώς ότι το πληροφορήθηκε από τη μητέρα του, χωρίς να παράσχει περαιτέρω στοιχεία. Ωστόσο, η άγνοια αυτή του Αιτητή και η έλλειψη λεπτομερειών, ως προς την συμμετοχή του θείου του στην εν λόγω κοινότητα, δεν μπορεί να έχει αρνητικές επιπτώσεις στην αξιολόγηση της αξιοπιστίας των ισχυρισμών του Αιτητή, λαμβάνοντας υπόψη την φύση του εν λόγω ισχυρισμού και το γεγονός ότι δεν αφορά τον ίδιο τον Αιτητή προσωπικά.

Περαιτέρω, αναφορικά με τις απειλές, τις οποίες ισχυρίστηκε ότι δέχθηκε, ο Αιτητής, κληθείς να παράσχει περισσότερες λεπτομέρειες για το τηλεφώνημα και τα μηνύματα που ισχυρίστηκε ότι έλαβε η μητέρα του, επανέλαβε απλώς ότι ο θείος του είχε ζητήσει να μην μεταβεί στα εν λόγω κτήματα, χωρίς όμως να είναι σε θέση να δώσει περαιτέρω πληροφορίες.

Τέλος, σημειώνεται ότι ο θείος του Αιτητή δεν τον προσέγγισε ποτέ προσωπικά και ότι ο Αιτητής συνέχισε να ζει στην ίδια περιοχή του Ete Erumu μέχρι το 2022, όταν εγκατέλειψε τη Νιγηρία. Περαιτέρω, ερωτηθείς ως προς τον λόγο που θεωρεί ότι ο θείος του θα αποπειραθεί να τον σκοτώσει, εφόσον δεν προσπάθησε να το πράξει όταν απεβίωσε ο πατέρας του, ανέφερε ότι γνωρίζει τον θείο του και ότι είναι ένας «κακός άνθρωπος», γεγονός το οποίο αποδεικνύει ότι οι ισχυρισμοί του βασίζονται σε προσωπικές του εικασίες. Ερωτηθείς για το πώς ήταν η ζωή του από το 2019 έως το 2022, δεν αναφέρθηκε σε κάποιο συγκεκριμένο περιστατικό που να υποδεικνύει οποιαδήποτε επίθεση ή απειλή. Επίσης, ο Αιτητής, παρόλο που ζούσε στο Ντουμπάι για δύο έτη, επέστρεψε το 2021 στην Νιγηρία και μάλιστα στην περιοχή προηγούμενης διαμονής του, γεγονός που καταδεικνύει ότι δεν διέτρεχε άμεσο προσωπικό κίνδυνο λόγω της διαφοράς με τον θείο του. Σε κάθε περίπτωση, δεν προκύπτει ότι ο Αιτητής υπέστη κάποια κακοποιητική συμπεριφορά από τον θείο του μετά τον θάνατο του πατέρα του, έως τη στιγμή που εγκατέλειψε τη χώρα. Τέλος, επισημαίνεται ότι η εν λόγω γη, παραμένει ανεκμετάλλευτη έως σήμερα, γεγονός που αποδεικνύει ότι ο θείος του Αιτητή, δεν έχει κάποιο άμεσο λόγο να θέλει να σκοτώσει τον Αιτητή, για να ιδιοποιηθεί την εν λόγω περιουσία.

Όσον αφορά την εξωτερική αξιοπιστία του ισχυρισμού, το Δικαστήριο, πρόσθετα με τις πληροφορίες που έχουν παραθέσει οι Καθ’ ων στην έκθεση – εισήγησή τους για τις κτηματικές διαφορές, προέβη σε έρευνα σε εξωτερικές πηγές πληροφόρησης. Σύμφωνα με την έκθεση του State Department των Ηνωμένων Πολιτειών (USDOS) του 2022 σχετικά με τις πρακτικές για τα ανθρώπινα δικαιώματα στη Νιγηρία, "οι διαμάχες για τη γη, ο ανταγωνισμός σχετικά με τους πόρους που λιγοστεύουν και οι εθνοτικές εντάσεις καθώς και οι εντάσεις μεταξύ “εποίκων και ιθαγενών" οδήγησαν σε συγκρούσεις μεταξύ βοσκών και αγροτών στη Βόρεια Κεντρική περιοχή.^[1] Στην ίδια έκθεση αναφέρεται ότι οι εθνοτικές ομάδες Tiv, Kwalla, Jukun, Fulani και Azara που ζουν κοντά στα σύνορα των πολιτειών Nasarawa, Benue και Taraba εμπλέκονται ιδιαίτερα στις συγκρούσεις.^[2]

Η ετήσια έκθεση του Freedom House για τη Νιγηρία το 2023 περιέγραφε ότι αγρότες και Fulani αντιμετώπισαν βία, καθώς οι κοινότητες των Fulani ταξίδευαν νότια για να βρουν "νέα βοσκοτόπια".^[3] Το σχέδιο αντιμετώπισης της κρίσης στη Νιγηρία το 2023 από τον Διεθνή Οργανισμό Μετανάστευσης (ΔΟΜ) επιβεβαίωσε περαιτέρω ότι η βία κατά των αγροτικών κοινοτήτων συνεχίστηκε λόγω του ανταγωνισμού για τη γη και ότι η βία αυξήθηκε λόγω των διαφορών που σχετίζονται με "τις ζημιές στις καλλιέργειες, τις κλοπές ζώων και τη ρύπανση του νερού".^[4] Το Global Centre for the Responsibility to Protect (GCR2P) πρόσθεσε ότι "οι διαμάχες αυτές έχουν επιδεινωθεί από την κλιματική αλλαγή, την επέκταση της γεωργίας και την αυξανόμενη ερημοποίηση στη βόρεια Νιγηρία", η οποία έχει "οδηγήσει" τους κατά κύριο λόγο μουσουλμάνους κτηνοτρόφους Fulani προς νότο σε περιοχές που καλλιεργούνται από κυρίως χριστιανικές κοινότητες, με αποτέλεσμα "βία μεταξύ κτηνοτρόφων και αγροτών" και "έχει επίσης επιδεινώσει τις θρησκευτικές και εθνοτικές εντάσεις".^[5]

 

Περαιτέρω, για την πληρότητα της διαδικασίας, το Δικαστήριο κρίνει σκόπιμη, την παράθεση πληροφοριών σχετικά με την δυνατότητα κρατικής προστασίας από τις αρχές στην χώρα καταγωγής του Αιτητή. Σύμφωνα με την έκθεση του ΔΟΜ για το 2023, οι παραδοσιακοί μηχανισμοί επίλυσης συγκρούσεων για τις διαφορές για τη γη "έχουν αποδυναμωθεί και η εμπιστοσύνη στις αρχές είναι περιορισμένη λόγω της εκτεταμένης αδράνειας και της θεωρούμενης μεροληψίας.”[6] Σύμφωνα με διάφορες τοπικές ειδησεογραφικές πηγές, η αστυνομία ή οι δυνάμεις ασφαλείας αναπτύχθηκαν στις περιοχές που επλήγησαν από τα επεισόδια που προέκυψαν από τις διαμάχες για τη γη και μεσολάβησαν για την αποκατάσταση της ομαλότητας.[7]

 

Περαιτέρω, σύμφωνα με τις πληροφορίες ανευρέθη ότι οι κρατικοί θεσμοί που είναι υπεύθυνοι γενικά για την παροχή προστασίας στη χώρα, είναι οι δυνάμεις ασφαλείας της Νιγηρίας (κυρίως το NPF – Nigeria Police Force,[8] και δευτερευόντως το NAF – Nigeria Air Force[9]), το δικαστικό σύστημα και το NAPTIP (National Agency for the Prohibition of Trafficking in Persons) για τα θύματα εμπορίας ανθρώπων.[10]

Το NPF είναι η κύρια υπηρεσία επιβολής του νόμου στη χώρα, με προσωπικό που αναπτύσσεται σε 36 πολιτείες. Το NPF διατηρεί τον νόμο και την τάξη σε κάθε πολιτεία και συμμετέχει σε επιχειρήσεις συνοριακής ασφάλειας, θαλάσσιων και αντιτρομοκρατικών επιχειρήσεων. Η δύναμη του NPF είναι πάνω από 350.000 άνδρες και γυναίκες. Σύμφωνα με πληροφορίες, η αναλογία αστυνομίας προς πληθυσμό είναι σημαντικά κάτω από τα πρότυπα του ΟΗΕ. Ειδικότερα, η αστυνομική δύναμη θεωρείται καταπιεστική και αναποτελεσματική, υποχρηματοδοτούμενη, ανεκπαίδευτη και επιρρεπής στην διαφθορά.[11] Η πρόσβαση στο δικαστικό σύστημα στη Νιγηρία για πολλούς πολίτες παρεμποδίζεται από το υψηλό κόστος της προσφυγής στο δικαστήριο. Επιπλέον, το δικαστικό σύστημα καθίσταται γενικά αναποτελεσματικό λόγω μεγάλου φόρτου υποθέσεων, της έλλειψης χρηματοδότησης και της χαμηλής ικανότητας ανθρώπινου δυναμικού, γεγονός που οδηγεί σε εξαιρετικά μεγάλους χρόνους διεκπεραίωσης. Αναφέρεται επίσης εκτεταμένη διαφθορά.[12]

Σύμφωνα με πρόσφατη έκθεση του “Home Office”, η οποία δημοσιεύτηκε το 2024, η Αστυνομία της Νιγηρίας (NPF) είναι η κύρια υπηρεσία επιβολής του νόμου με περίπου 370.000 αστυνομικούς σε όλη τη χώρα.[13] Ωστόσο, σημαντικός αριθμός αστυνομικών αποσπάται για την προστασία πλούσιων ατόμων. Πηγές αναφέρουν ότι η αστυνομία αμείβεται χαμηλά, στερείται εξοπλισμού και χρειάζεται εκπαίδευση. Η διαφθορά και η δωροδοκία είναι κοινός τόπος και η NPF θεωρείται διεφθαρμένη από την πλειονότητα του πληθυσμού. Μια πρωτοβουλία μεταρρύθμισης της αστυνομίας φέρεται να βρίσκεται σε εξέλιξη με την υποστήριξη του Αναπτυξιακού Προγράμματος των Ηνωμένων Εθνών και της Γερμανικής Πρεσβείας στη Νιγηρία.

Περαιτέρω, σύμφωνα με την έκθεση, το κράτος έχει λάβει μέτρα για τη δημιουργία και τη λειτουργία ενός αποτελεσματικού συστήματος ποινικής δικαιοσύνης για τον εντοπισμό, τη δίωξη και την τιμωρία πράξεων που συνιστούν δίωξη ή σοβαρή βλάβη.[14] Η αποτελεσματικότητα του συστήματος όσον αφορά την παροχή προστασίας παρεμποδίζεται από την αναποτελεσματικότητα, την έλλειψη πόρων και κατάρτισης, τις χαμηλές αμοιβές και τη διαφθορά, ιδίως στην αστυνομία. Η αποτελεσματικότητα του συστήματος ποινικής δικαιοσύνης μπορεί επίσης να διαφέρει από τόπο σε τόπο, ανάλογα με τα επίπεδα εγκληματικότητας και εμφύλιων συγκρούσεων και το μέγεθος και την ικανότητα των δυνάμεων ασφαλείας και του δικαστικού σώματος σε τοπικό επίπεδο. Ωστόσο, η κυβέρνηση διατηρεί γενικά τον έλεγχο των δυνάμεων ασφαλείας και διαθέτει ορισμένους μηχανισμούς για τη διερεύνηση και την τιμωρία της κατάχρησης και της διαφθοράς.[15] Η έκθεση του USDOS του 2023 για τα ανθρώπινα δικαιώματα, κατέδειξε περαιτέρω ότι η μαζική και εκτεταμένη διαφθορά επηρέασε όλους τους τομείς της κυβέρνησης, συμπεριλαμβανομένων του δικαστικού συστήματος και των υπηρεσιών ασφαλείας.[16]

Με βάση τα ανωτέρω, συμπεραίνεται ότι η ικανότητα του νιγηριανού κράτους να παρέχει προστασία είναι περιορισμένη. Ωστόσο, ο σχετικός ισχυρισμός, ορθά δεν έγινε αποδεκτός λόγω ελλιπούς εσωτερικής αξιοπιστίας, καθότι ο Αιτητής κατά την αφήγησή του, υπέπεσε σε ασυνέπειες και γενικότητες, ενώ τα όσα πρόβαλε δεν παραπέμπουν σε βιωματικά περιστατικά και δεν διαφαίνεται ότι σε περίπτωση επιστροφής του στην Νιγηρία, θα  στοχοποιηθεί ή θα διατρέξει δίωξη.

 

Προχωρώντας στην αξιολόγηση του κινδύνου που θα διατρέξει ο Αιτητής σε περίπτωση επιστροφής του στη χώρα καταγωγής του, ανατρέχοντας στο πρακτικό της συνέντευξης, όπως εκτέθηκε αναλυτικά και ανωτέρω, δήλωσε φόβο δίωξης λόγω της κτηματικής – περιουσιακής διαφοράς με τον θείο του. Σε σχέση με τον εκπεφρασμένο φόβο του Αιτητή, το Δικαστήριο κρίνει ότι το συγκεκριμένο σκέλος του φόβου του δεν είναι βάσιμο και δικαιολογημένο, καθώς ο συνδεόμενος με αυτόν ισχυρισμός απορρίφθηκε ως μη αξιόπιστος. Συνεπώς, δεν προκύπτουν στοιχεία επικείμενης στοχοποίησης και/ή δίωξης του Αιτητή σε περίπτωση επιστροφής του στη Νιγηρία. Περαιτέρω, όπως αναφέρθηκε ανωτέρω, ο Αιτητής παρέμεινε στη χώρα καταγωγής του για σημαντικό χρονικό διάστημα, από τον θάνατο του πατέρα του μέχρι να εγκαταλείψει την χώρα, χωρίς να βιώσει κακοποιητική συμπεριφορά κατά το διάστημα αυτό.

 

Σε κάθε περίπτωση, ο ισχυριζόμενος φόβος δίωξης πηγάζει από ιδιωτική διαφορά του τελευταίου με συγγενικό του πρόσωπο, ήτοι με τον θείο του. Η ισχυριζόμενη δίωξη του Αιτητή από τον θείο του στην χώρα καταγωγής του, λόγω κτηματικής – περιουσιακής διαφοράς, στοιχειοθετούν προσωπικής φύσεως διαμάχη χωρίς κανένα στοιχείο που να δεικνύει «δίωξη» στο πρόσωπο του Αιτητή «λόγω φυλής, θρησκείας, ιθαγένειας, πολιτικών πεποιθήσεων ή ιδιότητας μέλους ειδικής κοινωνικής ομάδας». Συνεπώς, ακόμα και αληθείς να είναι οι ισχυρισμοί του Αιτητή, και πάλι αυτοί δεν αρκούν για να τον εντάξουν στην έννοια του «πρόσφυγα». Ούτε εξάλλου προκύπτει από τα ενώπιον του Δικαστηρίου στοιχεία εκδήλωση από το κράτος αδράνειας και/ή έλλειψης προστασίας στο πρόσωπο του Αιτητή για έναν από τους πιο πάνω λόγους. 

 

Από το ιστορικό του Αιτητή όπως αυτό φαίνεται πιο πάνω, στη βάση των δεδομένων του διοικητικού φακέλου και από την ανωτέρω αξιολόγηση των ισχυρισμών του, προκύπτει ότι ορθά και μετά από δέουσα έρευνα κρίθηκε από τους Καθ’ων η αίτηση ότι ο Αιτητής δε στοιχειοθέτησε κανέναν ισχυρισμό που να εμπίπτει στις προϋποθέσεις αναγνώρισης προσώπου ως πρόσφυγα. Τα όσα ανέφερε δεν θα μπορούσαν να τον εντάξουν στην έννοια του πρόσφυγα, όπως αυτή ερμηνεύεται από τη Σύμβαση της Γενεύης του 1951 και από το άρθρο 3 του περί Προσφύγων Νόμου, Ν.6(Ι)/2000. Ως εκ τούτου ο σχετικός ισχυρισμός του Αιτητή απορρίπτεται.

 

Ο «Πρακτικός Οδηγός της ΕΑΣΟ: Αξιολόγηση των Αποδεικτικών Στοιχείων» (Μάρτιος 2015) καθορίζει πως στη βάση της συλλογής πληροφοριών θα πρέπει να προσδιορίζονται τα ουσιώδη πραγματικά περιστατικά, τα οποία στη συνέχεια θα πρέπει να συνδέονται με τις απαιτήσεις του ορισμού του πρόσφυγα και αν δεν υπάρχει κατάληξη ότι μπορεί να δοθεί προσφυγικό καθεστώς, τότε το αρμόδιο όργανο θα πρέπει να εκτιμήσει εάν τα ουσιώδη πραγματικά περιστατικά συνδέονται με τις απαιτήσεις του ορισμού του προσώπου που δικαιούται συμπληρωματική προστασία.

 

Σύμφωνα με το άρθρο 19 του περί Προσφύγων Νόμου, καθεστώς συμπληρωματικής προστασίας δύναται να παραχωρηθεί σε οποιοδήποτε Αιτητή σε σχέση με τον οποίο υπάρχουν ουσιώδεις λόγοι να πιστεύεται ότι, εάν επιστρέψει στη χώρα καταγωγής του, θα αντιμετωπίσει πραγματικό κίνδυνο να υποστεί σοβαρή βλάβη. Για τη διαπίστωση αυτού του πραγματικού κινδύνου θα πρέπει να υπάρχουν, όπως ρητά προνοεί το άρθρο 19(1), του Ν.6(Ι)/2000 «ουσιώδεις λόγοι». Περαιτέρω, σοβαρή βλάβη ή σοβαρή και αδικαιολόγητη βλάβη κατά το εδάφιο (2) του άρθρου 19, του Ν.6(Ι)/2000 σημαίνει (α) κίνδυνο αντιμετώπισης θανατικής ποινής, ή (β) βασανιστηρίων ή απάνθρωπης ή εξευτελιστικής μεταχείρισης ή τιμωρίας ή (γ) να υπάρχει σοβαρή και προσωπική απειλή κατά της ζωής ή της σωματικής ακεραιότητας αμάχου, λόγω αδιάκριτης άσκησης βίας σε καταστάσεις διεθνούς ή εσωτερικής ένοπλης σύρραξης (βλ. Galina Bindioul v. Αναθεωρητική Αρχή Προσφύγων, Υποθ. Αρ. 685/2012, ημερομηνίας 23/04/13 και Mushegh Grigoryan κ.α. v. Κυπριακή Δημοκρατία, Υποθ. Αρ. 851/2012, ημερομηνίας 22/9/2015, ECLI:CY:AD:2015:D619).

 

Σε σχέση με το ενδεχόμενο σε περίπτωση επιστροφής του Αιτητή στη χώρα καταγωγής του να αντιμετωπίσει κίνδυνο σοβαρής βλάβης στο πλαίσιο των άρθρων 19(1) και (2)(α) και (β) του ιδίου Νόμου, δεν προέκυψαν στοιχεία εκ των οποίων να συνάγεται ότι σε περίπτωση επιστροφής του στην Νιγηρία θα του επιβληθεί θανατική ποινή ή εκτέλεση ή άλλως θα κινδυνεύσει με βασανιστήρια ή απάνθρωπη ή εξευτελιστική μεταχείριση ή τιμωρία.

 

Ως εκ τούτου, το Δικαστήριο θα διερευνήσει την πιθανή πλήρωση των προϋποθέσεων του άρθρου 19 (2) (γ) του περί Προσφύγων Νόμου.

 

Εν προκειμένω, ως προς τον κίνδυνο που ενδέχεται να αντιμετωπίσει ο Αιτητής  λόγω αδιακρίτως ασκούμενης βίας σε καταστάσεις διεθνούς ή εσωτερικής ένοπλης σύρραξης, το Δικαστήριο ανέτρεξε σε πρόσφατες και έγκυρες πληροφορίες από εξωτερικές πηγές αναφορικά με την τρέχουσα κατάσταση ασφαλείας στην πολιτεία Delta στην Νιγηρία, η οποία αποτελεί τον τόπο τελευταίας συνήθους διαμονής του.

 

Σε σχέση με την πολιτεία Delta, η οποία αποτελεί τον τελευταίο τόπο συνήθους διαμονής του Αιτητή, επικαιροποιημένες πληροφορίες αναφέρουν ότι: Σύμφωνα με τα στοιχεία του Armed Conflict Location & Event Data Project (ACLED), για το διάστημα 14/10/2023 – 11/10/2024, σημειώθηκαν στην πολιτεία Delta 112 περιστατικά ασφαλείας, τα οποία είχαν ως αποτέλεσμα τον θάνατο 124 ανθρώπων. Μεταξύ αυτών, 58 περιστατικά συνίσταντο σε μάχες (με 92 ανθρώπινες απώλειες), 38 ήταν περιστατικά βίας κατά αμάχων (με 21 ανθρώπινες απώλειες), 14 ήταν περιστατικά εξεγέρσεων / ταραχών (με 10 ανθρώπινες απώλειες) ενώ 2 περιστατικά διαμαρτυρίας (με 2 ανθρώπινες απώλειες).^[17] Σημειώνεται ότι ο πληθυσμός της πολιτείας Delta ανέρχεται στα 5,636,100 (2022).^[18]

 

Η αυστριακή ACCORD σε πρόσφατη έκθεση για τα περιστατικά ασφαλείας το δεύτερο τέταρτο του 2024, καταγράφει ότι στην πολιτεία Delta, αναφέρθηκαν 42 περιστατικά στα οποία σκοτώθηκαν 18 άτομα.^[19]  Έτερη έκθεση αναφέρει συνολικά για το προηγούμενο έτος, 2023, ότι αναφέρθηκαν 164 περιστατικά στα οποία σκοτώθηκαν 90 άτομα στην πολιτεία Delta.^[20]

Μερικά ενδεικτικά περιστατικά ασφαλείας είναι μεταξύ άλλων, στις 14 Μαρτίου 2024, δράστες σκότωσαν περίπου 16 μέλη του νιγηριανού στρατού στο χωριό Okuoma, της πολιτείας Delta, κατά τη διάρκεια μιας επιχείρησης για τον τερματισμό μιας βίαιης σύγκρουσης μεταξύ των κατοίκων των χωριών Okuama και Okoloba.[21] Τα μέσα ενημέρωσης ανέφεραν ότι οι βίαιοι δράστες ήταν νεαροί άνδρες. Η σύγκρουση προκλήθηκε από διαφορές για τα δικαιώματα γης. Λίγες ημέρες αργότερα, στις 17 Μαρτίου 2024, ένοπλοι δράστες επιτέθηκαν στο χωριό Okuoma, λεηλατώντας αρκετά σπίτια στο χωριό Okuoma και στη συνέχεια βάζοντας φωτιά.[22] Θανατηφόρες διαμάχες σχετικά με τη γη ή την αποζημίωση για πετρελαιοκηλίδες από ενεργειακές εταιρείες έχουν ήδη σημειωθεί στην πολιτεία Δέλτα στο παρελθόν.

Επιπλέον, στην πιο πρόσφατη έκθεση της Διεθνούς Αμνηστίας, που δημοσιεύτηκε στις 24 Απριλίου 2024,^[23] και αφορά την κατάσταση ανθρωπίνων δικαιωμάτων στην χώρα, καταγράφεται ότι στις 5 Απριλίου 2023, ένας αστυνομικός πυροβόλησε τον Onyeka Ibe στην πολιτεία Delta, επειδή αρνήθηκε να πληρώσει ένα χρηματικό ποσό. Στις 27 Αυγούστου 2023, η αστυνομία συνέλαβε 69 άνδρες για τη διοργάνωση γάμου ομοφυλοφίλων στην πολιτεία Δέλτα και τους απαγγέλθηκαν κατηγορίες βάσει του νόμου περί απαγόρευσης γάμου μεταξύ ομοφυλοφίλων. Το 2023, οι πολιτείες Rivers και Delta συγκαταλέγονταν στις πολιτείες με τον υψηλότερο αριθμό θυμάτων λόγω απαγωγών.^[24] Επιπλέον, σύμφωνα με προηγούμενη έκθεση της Διεθνούς Αμνηστίας, η οποία δημοσιεύτηκε το 2023, η αστυνομική αυθαιρεσία και βία ήταν εμφανής στην πολιτεία Delta και στην χώρα το έτος 2022.

 

Τα εν λόγω στοιχεία, εξεταζόμενα συνδυαστικά με τον συνολικό πληθυσμό στην εν λόγω Περιφέρεια που εκτιμάται στους 5,636,100 κατοίκους περίπου το 2022^[25], ενδεικνύει ότι δεν υπάρχουν συνθήκες αδιάκριτης βίας λόγω ένοπλης σύρραξης στην εν λόγω περιοχή, που να ανάγονται σε τέτοιο υψηλό βαθμό που θα μπορούσαν να θέσουν υπό απειλή την ζωή ενός πολίτη από την παρουσία του και μόνο στην εν λόγω περιοχή, υπό την έννοια του Άρθρου 15(γ) της Ευρωπαϊκής Οδηγίας 2011/95/ΕΕ.

 

Βάσει των ανωτέρω πληροφοριών, δεν διαπιστώνεται ότι, σε περίπτωση επιστροφής του στην πολιτεία Delta, ο Αιτητής θα διατρέξει κίνδυνο σοβαρής βλάβης λόγω αδιακρίτως ασκούμενης βίας.

 

Ενόψει των ανωτέρω, κρίνω, υπό τις περιστάσεις, ότι ο Αιτητής δεν κατάφερε να τεκμηριώσει σε κανένα στάδιο της διαδικασίας τη βασιμότητα του αιτήματός του για αναγνώριση της ιδιότητας του πρόσφυγα, δυνάμει του περί Προσφύγων Νόμου και της Σύμβασης της Γενεύης, ούτε για την παραχώρηση συμπληρωματικής προστασίας που προβλέπεται στο άρθρο 19 του Νόμου.  Η απόφαση των Καθ’ ων η αίτηση κρίνεται ορθή και νόμιμη πλήρως αιτιολογημένη.

 

Λαμβάνεται υπόψιν και το γεγονός ότι ούτε στο πλαίσιο της παρούσας διαδικασίας ο Αιτητής κατόρθωσε να αντικρούσει τα ευρήματα περί αναξιοπιστίας των ισχυρισμών του από τους Καθ’ ων η Αίτηση, ούτε όμως προέβαλε οποιονδήποτε στοιχειοθετημένο ισχυρισμό σε σχέση με τον πυρήνα του αιτήματός του για διεθνή προστασία.

 

Η προσφυγή αποτυγχάνει και απορρίπτεται με €1.000 έξοδα υπέρ των Καθ' ων η αίτηση και εναντίον του Αιτητή, η προσβαλλόμενη απόφαση επικυρώνεται.

 

Α.ΑΓΡΟΤΗ, Δ ΔΔΔΠ