ΔΙΟΙΚΗΤΙΚΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΔΙΕΘΝΟΥΣ ΠΡΟΣΤΑΣΙΑΣ

                                                                       

                                                                               Υπόθεση αρ. 7611/2022

                                   

31  Ιανουαρίου 2025

 

[Χ. ΠΛΑΣΤΗΡΑ, Δ.Δ.Δ.Δ.Π.]

 

                          Αναφορικά με το άρθρο 146 του Συντάγματος

 

Μεταξύ:

                                           P.O.U.

                                                                                                                                                                                                                                             Αιτητής

Και

 

                   Κυπριακής Δημοκρατίας μέσω Διευθυντή Υπηρεσίας Ασύλου

 

                                                                                             Καθ' ων η αίτηση

                                                                                                                          

Γ. Καρατσιόλη (κα) για Νίκο Α. Λοΐζου και Χρίστο Γ. Χριστούδια, Δικηγόρος για τον Αιτητή

 

Κ. Μιχαηλίδου (κα) για Ι. Χαραλάμπους (κα),  Δικηγόρος για Γενικό Εισαγγελέα της Δημοκρατίας, για τους Καθ' ων η αίτηση

 

Α Π Ο Φ Α Σ Η

Χ. ΠΛΑΣΤΗΡΑ Δ.Δ.Δ.Δ.Π:   Με την προσφυγή του ο αιτητής, αιτείται την ακύρωση της απόφασης της Υπηρεσίας Ασύλου ημερομηνίας 16/11/2022 η οποία κοινοποιήθηκε στον αιτητή στις 02/12/2022 και δια της οποίας απορρίφθηκε η αίτηση του για παροχή διεθνούς προστασίας, ως άκυρης και στερούμενης οποιουδήποτε νομικού αποτελέσματος.

Ως εκτίθεται στην Ένσταση που καταχωρήθηκε από τους Καθ' ων η αίτηση και προκύπτει από το περιεχόμενο του σχετικού Διοικητικού Φάκελου που κατατέθηκε στα πλαίσια των Διευκρινήσεων της παρούσας προσφυγής ως Τεκμήριο 1, ο αιτητής είναι ενήλικας από τη Νιγηρία και στις 02/02/2022 υπέβαλε αίτηση για παραχώρηση καθεστώτος διεθνούς προστασίας. Στις 04/10/2022 διεξήχθη συνέντευξη στον αιτητή από αρμόδιο λειτουργό της Υπηρεσίας Ασύλου. Ακολούθως, στις 07/11/2022 ο αρμόδιος λειτουργός ετοίμασε Εισηγητική Έκθεση προς τον Προϊστάμενο της Υπηρεσίας Ασύλου σχετικά με τη συνέντευξη του αιτητή. Στις 16/11/2022, ο εξουσιοδοτημένος λειτουργός από τον Υπουργό Εσωτερικών να εκτελεί καθήκοντα Προϊσταμένου, αποφάσισε όπως να μην παραχωρηθεί στον αιτητή καθεστώς διεθνούς προστασίας. Στις 02/12/2022 η Υπηρεσία Ασύλου ετοίμασε επιστολή ενημέρωσης προς τον αιτητή σχετικά με την απόρριψη του αιτήματος του. Η επιστολή και η αιτιολόγηση της απόφασης, παραλήφθηκε και υπογράφτηκε ιδιοχείρως από τον αιτητή την ίδια ημέρα.

Στη συνέχεια, ο αιτητής καταχώρησε την υπό εξέταση προσφυγή εναντίον της απόφασης της Υπηρεσίας Ασύλου.

Ο συνήγορος του αιτητή στα πλαίσια της προσφυγής και της γραπτής αγόρευσης, προώθησε διάφορους λόγους ακύρωσης προς υποστήριξη του αιτήματος για ακύρωση της προσβαλλόμενης πράξης, τους οποίους εν τέλει εγκατέλειψε κατά το στάδιο των διευκρινήσεων και διατήρησε μόνο το λόγο ακύρωσης που αφορά την μη διεξαγωγή δέουσας έρευνας. Ενόψει των δηλώσεων της ευπαίδευτης συνηγόρου του αιτητή, όλοι οι λόγοι ακύρωσης ως καταγράφονται στην προσφυγή, πέραν από το λόγο ακύρωσης που αφορά τη μη δέουσα έρευνα εκ μέρους των Καθ΄ ων η αίτηση, αποσύρονται και απορρίπτονται.

Οι καθ' ων η αίτηση αντιτάσσουν ότι η προσβαλλόμενη απόφαση είναι καθ' όλα νόμιμη, λήφθηκε κατόπιν δέουσας έρευνας και σωστής ενάσκησης των εξουσιών που δίνει ο Νόμος στους καθ΄ ων η αίτηση, ότι η προσβαλλόμενη απόφαση είναι επαρκώς και δεόντως αιτιολογημένη και απορρίπτουν τους προωθούμενους ισχυρισμούς ως νόμω και ουσία αβάσιμους.

Θα προχωρήσω να εξετάσω τον λόγο ακύρωσης που διατήρησε η συνήγορος του αιτητή, ήτοι τον ισχυρισμό περί μη διενέργειας της δέουσας έρευνας εκ μέρους των καθ' ων η αίτηση.

Κατά πάγια νομολογία, η επάρκεια της έρευνας, η έκταση και ο τρόπος διεξαγωγής της, ποικίλει ανάλογα με τα υπό διερεύνηση γεγονότα. Προκαθορισμένος τρόπος δεν υπάρχει. Με την προϋπόθεση ότι η έρευνα είναι επαρκής, το Δικαστήριο δεν επεμβαίνει στον τρόπο που η διοίκηση επέλεξε να διερευνήσει το θέμα, ούτε και υποκαθιστά τα υπ' αυτής διαπιστωθέντα πρωτογενή ευρήματα (βλ. Motorways Ltd v. Υπουργού Οικονομικών κ.ά. (1999) 3 Α.Α.Δ. 447 και Ράφτης ν. Δημοκρατίας κ.ά. (2002) 3 Α.Α.Δ. 345 και Κώστας Γρηγορίου ν. Δημοκρατίας, Υποθ. Αρ. 1002/2009, ημερ. 27.10.2011).

 

Στη βάση της πιο πάνω υποχρέωσης του αρμόδιου οργάνου για δέουσα έρευνα θεωρώ χρήσιμο να καταγραφούν οι ισχυρισμοί του αιτητή σε όλα τα στάδια εξέτασης του αιτήματός του, για να διαφανεί εάν όντως το αρμόδιο όργανο προέβη στη δέουσα υπό τις περιστάσεις έρευνα.

Κατά την υποβολή αιτήματος διεθνούς προστασίας, ο αιτητής δήλωσε ότι εγκατέλειψε τη χώρα καταγωγής του επειδή δεχόταν απειλές από το θείο του λόγω περιουσιακών ζητημάτων. Ο ίδιος και η οικογένεια του δέχθηκαν απειλές από τον θείο του, ο οποίος ήθελε να οικειοποιηθεί την κτηματική περιουσία του πατέρα του, την οποία ο αιτητής κληρονόμησε μετά το θάνατο του. Ο αδερφός του τον βοήθησε να εγκαταλείψει τη χώρα καταγωγής του για να αναζητήσει προστασία και να είναι ασφαλής (ερυθρό 1 του Δ.Φ.).

 

Στο πλαίσιο της προσωπικής του συνέντευξης, ερωτηθείς ο αιτητής σχετικά με τον λόγο που εγκατέλειψε την χώρα καταγωγής του, δήλωσε ότι έφυγε λόγω του θείου του. Ως υποστήριξε, ένα βράδυ 4 άτομα χτύπησαν την πόρτα της οικίας του, η σύζυγος του τον ξύπνησε και ο ίδιος διέφυγε από την πίσω αυλή του σπιτιού. Στην προσπάθεια του να διαφύγει τραυματίστηκε στο πόδι με αποτέλεσμα να παραμείνει στο νοσοκομείο. Μετά τη νοσηλεία του, ο αδερφός της μητέρας του ετοίμασε τα ταξιδιωτικά έγγραφα του αιτητή προκειμένου να εγκαταλείψει τη χώρα καταγωγής του και να είναι ασφαλής (ερυθρό 24 του Δ.Φ.).

 

Σε ερωτήσεις αναφορικά με το πιο πάνω περιστατικό, ο αιτητής ανέφερε ότι συνέβη στις 02/10/2021 (ερυθρό 24 του Δ.Φ.), μετά τα μεσάνυχτα (ερυθρό 24 του Δ.Φ.) και η σύζυγος του δεν άνοιξε την πόρτα γιατί δεν γνώριζε τα εν λόγω άτομα (ερυθρό 24 του Δ.Φ.). Σε ερώτηση πως γνωρίζει ότι τα εν λόγω άτομα ήταν απεσταλμένοι του θείου του, ο αιτήτης υποστήριξε ότι την επόμενη μέρα ο αδερφός της μητέρας του επισκέφθηκε το θείο του ο οποίος ζήτησε το διαμερισμό της περιουσίας με την απαίτηση όπως πάρει τη μισή (ερυθρό 24 του Δ.Φ.)  Ερωτηθείς αν τα συγκεκριμένα άτομα τον επισκέφθηκαν ξανά, ο αιτητής απάντησε αρνητικά (ερυθρό 23 του Δ.Φ.)∙ ενώ προσδιόρισε χρονικά την τελευταία φορά που είδε τον θείο του το τέλος Σεπτεμβρίου του 2021 (ερυθρό 23 του Δ.Φ.). 

 

Σε ερώτηση αναφορικά με το αν ήταν η πρόθεση του να έρθει στη Δημοκρατία, ο αιτητής απάντησε ότι η πρόθεση του ήταν να έρθει για να εργαστεί (ερυθρό 26 του Δ.Φ.), ενώ ερωτηθείς τι μπορεί να συμβεί σε περίπτωση επιστροφής του στη χώρα καταγωγής του, ο αιτητής απάντησε ότι δεν επιθυμεί να επιστρέψει πίσω (ερυθρό 20 του Δ.Φ.).

Ο αρμόδιος λειτουργός αξιολογώντας τις δηλώσεις του αιτητή, κατά το στάδιο της συνέντευξης του, σχημάτισε δύο ουσιώδεις ισχυρισμούς. Ο πρώτος αναφορικά με την υπηκοότητα, την περιοχή καταγωγής και τον τελευταίο τόπο διαμονής του αιτητή, και ο δεύτερος αναφορικά με τον ισχυριζόμενο φόβο δίωξής του από τον θείο του εξαιτίας κτηματικής διαφοράς.

Ειδικότερα, στον πρώτο ισχυρισμό κρίθηκε ότι στοιχειοθετήθηκε τόσο η εσωτερική όσο και η εξωτερική αξιοπιστία του καθώς η πόλη Awo-Omamma αναφερόταν ως τόπος γέννησής του, στο διαβατήριο το οποίο προσκόμισε ο αιτητής. Σύμφωνα με τις δηλώσεις του αιτητή, η συγκεκριμένη πόλη προσδιορίζεται ως τόπο καταγωγής και συνήθους διαμονής του, ενώ εκεί εξακολουθεί να διαμένει η σύζυγος του με τα 3 παιδιά τους.

Σε ό,τι αφορά τον δεύτερο ισχυρισμό, ο αρμόδιος λειτουργός έκρινε ότι ο αιτητής δεν ήταν σε θέση να δώσει ικανοποιητικές και επαρκείς πληροφορίες σε θέματα που άπτονται στον υπό ισχυριζόμενο φόβο δίωξης του, ενώ την ίδια στιγμή απουσίαζε το στοιχείο της ευλογοφάνειας. Ο αιτητής ισχυρίστηκε ότι 4 άγνωστα πρόσωπα χτύπησαν την πόρτα της οικίας του δύο φορές και αποχώρησαν, και δεν προσέγγισαν ξανά το σπίτι του. Παράλληλα υποστήριξε ότι συναντήθηκε τελευταία φορά με το θείο του τον Σεπτέμβριο του 2021, με τον δεύτερο να δηλώνει ότι επιθυμεί το διαχωρισμό της περιουσίας και το ήμισυ αυτής να δοθεί σε αυτόν. Ο αρμόδιος λειτουργός έκρινε ότι ο εν λόγω ισχυρισμός υποβιβάζει τον φερόμενο από τον ίδιο φόβο δίωξης του, καθώς δεν παρατηρείται βάσιμος φόβος δίωξης ως προς την φύση και την επανάληψή του. 

Ακολούθως, ο αρμόδιος λειτουργός προέβη σε αξιολόγηση κινδύνου στη βάση του μοναδικού αποδεκτού ουσιώδους ισχυρισμού. Στα πλαίσια της εν λόγω αξιολόγησης, ο αρμόδιος λειτουργός, αφού έλαβε υπόψη όλα τα συναφή στοιχεία που άπτονται στον πυρήνα του αιτήματος του αιτητή και μετά από εξατομικευμένη εξέταση του αιτήματος κατέληξε ότι δεν τεκμηριώνεται η ύπαρξη παρελθούσας δίωξης, αλλά ούτε επίσης μελλοντικός κίνδυνος δίωξης ή έκθεσης σε σοβαρή βλάβη του αιτητή σε περίπτωση επιστροφής του στη Νιγηρία.

Ενόψει των πιο πάνω ευρημάτων, ο αρμόδιος λειτουργός, αξιολογώντας περαιτέρω τον κίνδυνο που διατρέχει ο αιτητής στη χώρα καταγωγής του και λαμβάνοντας υπόψη το προφίλ του αιτητή, έκρινε ότι δεν δικαιούται προσφυγικό καθεστώς, αφού στο πρόσωπο του δεν συντρέχουν εκείνα τα υποκειμενικά και αντικειμενικά στοιχεία που θα μπορούσαν να στοιχειοθετήσουν το γεγονός ότι εγκατέλειψε την χώρα καταγωγής του και δεν επιθυμεί να επιστρέψει σε αυτή λόγω δικαιολογημένου φόβου δίωξης για ένα από τους λόγους που αναφέρονται στο άρθρο 3 και 3Δ του Περί Προσφύγων Νόμου ήτοι την εθνικότητα, την φυλή, τη θρησκεία, την ιδιότητα μέλους σε μια συγκεκριμένη κοινωνική ομάδα ή την πολιτική γνώμη όπως περιγράφεται στο άρθρο 1Α της Σύμβασης της Γενεύης του 1951. Περαιτέρω, θεώρησε ότι δεν δικαιολογείται αναγνώριση συμπληρωματικής προστασίας στο πρόσωπο του αιτητή, καθότι ο κίνδυνος που μπορεί να αντιμετωπίσει ο αιτητής σε περίπτωση επιστροφής του δεν συνιστά πραγματικό κίνδυνο θανατικής ποινής ή εκτέλεσης ή βασανιστηρίων ή απάνθρωπης και εξευτελιστικής μεταχείρισης δυνάμει του άρθρου 19(2) (α) και (β) του περί Προσφύγων Νόμου. Επιπρόσθετα, η αρμόδια αρχή, έκρινε ότι ούτε και οι προϋποθέσεις για χορήγηση συμπληρωματικής προστασίας συντρέχουν δυνάμει του άρθρου 19(2)(γ) του περί Προσφύγων Νόμου, μιας και στην πολιτεία Imo, τόπο  διαμονής του αιτητή, δεν επικρατούν συνθήκες αδιακρίτως ασκούμενης βίας κατά των αμάχων λόγω εσωτερικής και/ή διεθνούς ένοπλης σύγκρουσης.

Ενόψει των πιο πάνω αναφερθέντων, κρίνω ότι ουδεμία περαιτέρω έρευνα χρειαζόταν για την εξέταση της αίτησης του αιτητή.

 

Λαμβάνοντας υπόψιν τις δηλώσεις του αιτητή, ως αυτές προβλήθηκαν καθ’ όλη τη διαδικασία εξέτασης του αιτήματός του και οι οποίες παρατέθηκαν λεπτομερώς ανωτέρω, παρατηρώ εκ προοιμίου ότι αυτός δεν ήταν σε θέση να στοιχειοθετήσει την αξιοπιστία των δηλώσεων του γύρω από τις απειλές που φέρεται να δέχτηκε από τον θείο του. Το εν λόγω συμπέρασμα ενδυναμώνεται και από τις δηλώσεις του ίδιου του αιτητή περί του ότι ήρθε στην Κύπρο προκειμένου να εργαστεί (ερυθρό 26 του Δ.Φ.).

Ορθώς λοιπόν θεωρώ κρίθηκε από τους Kαθ' ων η αίτηση ότι, τα όσα προβλήθηκαν στη συνέντευξη του αιτητή, ως ανωτέρω καταγράφονται, έθεταν εύλογα εν αμφιβόλω την αξιοπιστία των λεγομένων του αναφορικά με τα όσα ισχυρίστηκε, καθότι δεν ήταν σε θέση να παρέχει ικανοποιητικές πληροφορίες σχετικά με τον ισχυριζόμενο φόβο δίωξης του ενώ οι απαντήσεις του στερούνταν εύλογα αναμενόμενων πληροφοριών και περιείχαν αρκετές ελλείψεις, αντιφάσεις και ασυνέπειες όσον αφορά τον κίνδυνο που ισχυρίστηκε ότι διατρέχει. Πιο συγκεκριμένα, ο αιτητής υπέπεσε σε χρονική αντίφαση αναφορικά με το θάνατο του πατέρα του. Στην αίτηση διεθνούς προστασίας που συμπλήρωσε δήλωσε ότι ο πατέρας του είχε αποβιώσει το περασμένο έτος ενώ κατά τη διάρκεια της συνέντευξης ανέφερε ότι ο πατέρας του απεβίωσε το 2004 (ερυθρό 29 του Δ.Φ.). Κληθείς να σχολιάσει την εν λόγω αντίφαση ο αιτητής δήλωσε ότι προέβη σε λανθασμένη αναφορά (ερυθρό 21 του Δ.Φ.). Σύμφωνα με τα όσα κατέγραψε στην αρχική αίτηση που συμπλήρωσε τα προβλήματα με το θείο του ξεκίνησαν μετά το θάνατο του πατέρα του, ενώ κατά τη διάρκεια της συνέντευξης πρόβαλε ότι ξεκίνησαν μετά το θάνατο της μητέρας του το 2017 (ερυθρό 23 του Δ.Φ.), ο αιτητής ωστόσο εγκατέλειψε τη χώρα του τον Νοέμβριο του 2021 προβάλλοντας ότι έπρεπε πρώτα να διευθετήσει οικογενειακά ζητήματα (ερυθρό 21 του Δ.Φ.). Οι ανωτέρω αντιφάσεις, σε συνάρτηση με την έλλειψη επαρκών πληροφοριών και ικανοποιητικών απαντήσεων, πλήττουν καίρια την αξιοπιστία του αιτητή. Επισημαίνεται, περαιτέρω, ότι η επίσκεψη από άγνωστα πρόσωπα που κατ’ ισχυρισμόν δέχθηκε στις 02/10/2021 (ερυθρό 24 του Δ.Φ.) ο αιτητής δεν έχει συνδεθεί με οποιοδήποτε τρόπο με τον θείο του, ενώ δεν παρουσιάζεται επανάληψη και κλιμάκωση απειλητικής ή εκφοβιστικής συμπεριφοράς από τον φερόμενο φορέα δίωξης του, ήτοι τον θείο του.    

 

Σε σχέση με την εξωτερική αξιοπιστία των δηλώσεών του αιτητή, το Δικαστήριο κρίνει ότι εκ των όσων αυτός δήλωσε, λόγω της απολύτου προσωπικής φύσεως τους, δεν προκύπτουν στοιχεία που θα μπορούσαν να αποτελέσουν αντικείμενο περαιτέρω έρευνας σε εξωτερικές πηγές. Στη βάση λοιπόν της αξιολόγησης της εσωτερικής αξιοπιστίας των δηλώσεών του αιτητή, ο υπό εξέταση ισχυρισμός απορρίπτεται ως μη αξιόπιστος, συμπέρασμα το οποίο ενδυναμώνεται και από τις δηλώσεις του ίδιου του αιτητή σχετικά με τους λόγους άφιξής του στη Δημοκρατία.

 

Υπό το φως των πραγματικών περιστατικών της υπό κρίση υπόθεσης που έγιναν αποδεκτά, κρίνεται ότι ορθώς οι Καθ' ων η αίτηση διαπίστωσαν, σύμφωνα και με τα πιο πάνω, ότι δεν πληρούνται οι προϋποθέσεις για την αναγνώριση του αιτητή ως πρόσφυγα, καθώς όπως προκύπτει από το πιο πάνω ιστορικό, ο αιτητής δεν τεκμηρίωσε κανένα απολύτως ισχυρισμό ο οποίος στοιχειοθετεί βάσιμο και δικαιολογημένο φόβο δίωξης, που να εμπίπτει στις προϋποθέσεις αναγνώρισης του καθεστώτος του πρόσφυγα στο πρόσωπό του, έτσι όπως η έννοια του πρόσφυγα ερμηνεύεται στην Σύμβαση της Γενεύης του 1951 και από τον Περί Προσφύγων Νόμο, καθότι ο Αιτητής δεν κατάφερε να αποδείξει βάσιμο φόβο δίωξης για λόγους φυλετικούς, θρησκευτικούς, ιθαγένειας, ιδιότητας μέλους συγκεκριμένου κοινωνικού συνόλου ή πολιτικών αντιλήψεων σύμφωνα με το άρθρο 3 του Περί Προσφύγων Νόμου.

 

Συνακόλουθα ο αιτητής δεν επικαλέστηκε κανέναν ουσιώδη λόγο που να πιστεύεται ότι, εάν επιστρέψει στη χώρα ιθαγένειάς του, θα αντιμετωπίσει πραγματικό κίνδυνο να υποστεί σοβαρή βλάβη υπό τη μορφή θανατικής ποινής ή εκτέλεσης ή βασανιστηρίων, εξευτελιστικής ή απάνθρωπης μεταχείρισης ή τιμωρίας, για να του δοθεί συμπληρωματική προστασία σύμφωνα με το άρθρο 19 (2) (α), (β) του Περί Προσφύγων Νόμου.

Περαιτέρω, προκειμένου να διαπιστωθεί εάν συντρέχουν ουσιώδεις λόγοι να πιστεύεται ότι, ο αιτητής, σε περίπτωση επιστροφής  στη χώρα καταγωγής του θα αντιμετωπίσει σοβαρή και προσωπική απειλή κατά της ζωής ή της σωματικής του ακεραιότητας λόγω αδιάκριτης άσκησης βίας σε καταστάσεις διεθνούς ή εσωτερικής ένοπλης σύρραξης, ως οι διατάξεις του άρθρου 19(2)(γ) του περί Προσφύγων Νόμου προβλέπουν, το Δικαστήριο ανέτρεξε σε έγκυρες πηγές πληροφόρησης για τη χώρα του αιτητή, προς εξέταση της κατάστασης που επικρατεί στην πολιτεία Ιmo στην οποία βρίσκεται η πόλη Awo-Omamma, η οποία έχει γίνει δεκτό ότι αποτελεί τον τόπο τελευταίας συνήθους διαμονής του Αιτητή στη χώρα καταγωγής του.

Εκ της διεξαχθείσας έρευνας προέκυψε ότι σύμφωνα με σύνοψη της κατάστασης ασφαλείας του ACCORD (Austrian Centre for Country of Origin and Asylum Research and Documentation) που βασίζεται σε στοιχεία του ACLED (Armed Conflict Location & Event Data Project), η οποία αφορά το δεύτερο τρίμηνο του 2024 και δημοσιεύτηκε στις 7 Αυγούστου 2024, στην πολιτεία Imo καταγράφηκαν 26 περιστατικά ασφαλείας εκ των οποίων τα 11 οδήγησαν σε 21 απώλειες ανθρώπινων ζωών. Οι περιοχές οι οποίες επηρεάστηκαν είναι οι ακόλουθες: Akabo, Amaraka, Awo-Idemili, Mmahu-Egbema, Oguta, Okigwe, Okwe, Orji, Orodo, Orsu Ihiteukwa, Otoko, Owerri, Umu Ezeala, Umuaka, Umuchima, Uratta.[1]

Επιπρόσθετα, σύμφωνα με τα στοιχεία του Armed Conflict Location & Event Data Project (ACLED), για το διάστημα από 28/01/2024 – 28/01/2025, σημειώθηκαν στην πολιτεία Imo 114 περιστατικά ασφαλείας, τα οποία είχαν ως αποτέλεσμα τον θάνατο 182 ανθρώπων. Μεταξύ αυτών, 57 περιστατικά συνίσταντο σε μάχες (126 θάνατοι), 34 ήταν περιστατικά βίας κατά αμάχων (53 θάνατοι), 4 ήταν περιστατικά εξεγέρσεων / ταραχών (3 θάνατοι),  ενώ 17 περιστατικά καταγράφηκαν ως διαμαρτυρίες, και 2 περιστατικά καταγράφηκαν ως εκρήξεις / απομακρυσμένη βία χωρίς κάποια ανθρώπινη απώλεια.[2] Σημειώνεται ότι στην πόλη Awo-Omamma, πόλη τελευταίας συνήθους διαμονής του αιτητή, καταγράφηκε στη βάση δεδομένων ACLED, την ανωτέρω χρονική περίοδο, 1 περιστατικό ασφαλείας το οποίο κατηγοριοποιήθηκε ως βία κατά αμάχων που είχε ως αποτέλεσμα 1 ανθρώπινη απώλεια.[3]

Επισημαίνεται ότι σύμφωνα με επίσημες εκτιμήσεις που έλαβαν χώρα το έτος 2022, ο συνολικός πληθυσμός της πολιτείας Imo ανέρχετο σε 5,459,300 κατοίκους[4]. Εκ των ανωτέρω πληροφοριών καθίσταται σαφές ότι ο ανωτέρω αναφερόμενος αριθμός θανάτων στην εν λόγω περιοχή από περιστατικά ασφαλείας (182 θάνατοι) δεν ανέρχεται σε τόσο υψηλά επίπεδα σε σχέση με τον συνολικό πληθυσμό της περιοχής, έτσι ώστε να μπορεί να συναχθεί ότι στην πολιτεία  Imo επικρατούν συνθήκες αδιακρίτως ασκούμενης βίας κατά των αμάχων στα πλαίσια οιασδήποτε εσωτερικής και/ή διεθνούς ένοπλης σύγκρουσης. Συνεπώς, δεν υπάρχει πραγματικός κίνδυνος για κάποιον πολίτη να επηρεαστεί προσωπικά από συνθήκες οι οποίες εμπίπτουν στις πρόνοιες του άρθρου 15(γ) της Οδηγίας 2011/95/ΕΕ στην πολιτεία Imo.

To ανωτέρω συμπέρασμα ενισχύει και το γεγονός ότι με βάσει το συγκριτικό χάρτη που αναφέρεται στο Σημείωμα Καθοδήγησης της EUAA για τη Νιγηρία το 2021, η πολιτεία Imo εντάσσεται στις πολιτείες επί τις οποίες ένας άμαχος δεν αντιμετωπίζει κίνδυνο να επηρεαστεί κατά τα διαλαμβανόμενα του άρθρου 15 (γ) της Οδηγίας 2011/95/ΕΕ[5], εν προκειμένω του άρθρου 19 (2) (γ) του περί Προσφύγων Νόμου.

Κατά συνέπεια, η πολιτεία Imo της Νιγηρίας, τόπος τελευταίας συνήθους διαμονής του αιτητή, δεν φαίνεται να πλήττεται από συγκρούσεις και περιστατικά βίας τα οποία πληρούν το όριο του άρθρου 15(γ) της Οδηγίας 2011/95/ΕΕ, ως αυτό ερμηνεύθηκε νομολογιακά στις αποφάσεις C-465/07 - Elgafaji και C‑285/12 - Diakité του ΔΕΕ[6]. Πέραν τούτου, λαμβάνοντας υπόψιν και το προσωπικό προφίλ του αιτητή, διαπιστώνω ότι απουσιάζουν ιδιαίτερες επιβαρυντικές περιστάσεις, δεδομένου ότι ο αιτητής συνιστά ενήλικα, υγιή, αρτιμελή άνδρα, διαθέτον ικανοποιητικό μορφωτικό επίπεδο. Συμπερασματικά, δεν κρίνω ότι ανακύπτουν ουσιώδεις λόγοι να πιστεύεται ότι ο αιτητής θα διατρέξει κίνδυνο να υποστεί σοβαρή βλάβη σε περίπτωση επιστροφής του στη χώρα καταγωγής του και συγκεκριμένα στην πολιτεία Imo.

Με βάση το σύνολο των στοιχείων που τέθηκαν ενώπιον μου τα οποία περιορίζονται στο περιεχόμενο του σχετικού διοικητικού φακέλου, αφού ουδεμία περαιτέρω μαρτυρία προσκομίστηκε στα πλαίσια της παρούσας προς υποστήριξη της αιτήσεως και αφού εξέτασα, τόσο τη νομιμότητα, όσο και την ουσία της υπό αναφορά υπόθεσης, καταλήγω ότι το αίτημα του αιτητή εξετάστηκε επιμελώς σε κάθε στάδιο της διαδικασίας και εύλογα η Υπηρεσία Ασύλου απέρριψε την αίτηση του αιτητή.

Εν τέλει, σημειώνεται ότι ο Υπουργός Εσωτερικών, ασκώντας την εξουσία που του παρέχει το άρθρο12Βτρις του περί Προσφύγων Νόμου, Ν.6(Ι)/2000, έκδωσε την Κ.Δ.Π 191/24, δυνάμει της οποίας η Νιγηρία περιλαμβάνεται στον κατάλογο των χωρών με τις ασφαλείς χώρες ιθαγένειας. Ο αιτητής στην παρούσα δεν έχει προβάλει οποιοδήποτε λόγο για να θεωρηθεί ότι η χώρα αυτή δεν είναι ασφαλής χώρα ιθαγένειας, στη βάση των όσων διαλαμβάνονται από το αρ.12Βτρις (6).

Η παρούσα προσφυγή απορρίπτεται και η προσβαλλόμενη απόφαση επικυρώνεται με €1000 έξοδα υπέρ των καθ' ων η αίτηση, και εναντίον του αιτητή.

 

 

                                                                                 Χ. ΠΛΑΣΤΗΡΑ, Δ.Δ.Δ.Δ.Π.