ΔΙΟΙΚΗΤΙΚΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΔΙΕΘΝΟΥΣ ΠΡΟΣΤΑΣΙΑΣ

Υπόθ. Αρ.: 14/2024

05 Φεβρουαρίου, 2025

[Μ. ΣΤΥΛΙΑΝΟΥ, Δ.Δ.Δ.Δ.Π.]

Αναφορικά με το άρθρο 146 του Συντάγματος

Μεταξύ:

C.S.N. από το Καμερούν και τώρα στην Λευκωσία

Αιτήτρια

-και-

 

Κυπριακής Δημοκρατίας μέσω Υπουργείου Εσωτερικών, Υπηρεσίας Ασύλου

 

Καθ' ων η Αίτηση

Εμφανίσεις:

Χ. Παφίτη (κα) για Ε. Μυριάνθους (κα), Δικηγόροι για την Αιτήτρια

Ρ. Χαραλάμπους (κα), Δικηγόρος για Γενικό Εισαγγελέα, Δικηγόρος για τους Καθ' ων η Αίτηση

Η Αιτήτρια Παρούσα.

 

Α Π Ο Φ Α Σ Η

Με την παρούσα προσφυγή η Αιτήτρια προσβάλλει την απόφαση της Υπηρεσίας Ασύλου, επιστολής ημερομηνίας 22/12/23, της κοινοποιήθηκε αυθημερόν, με την οποία απορρίφθηκε το αίτημα της για παραχώρηση καθεστώτος διεθνούς προστασίας, ως άκυρη, παράνομη, αντισυνταγματική και στερούμενη κάθε έννομου αποτελέσματος.

 

ΓΕΓΟΝΟΤΑ

Η Αιτήτρια υπέβαλε αίτηση για διεθνή προστασία στις 06/04/21, πραγματοποιήθηκε η συνέντευξη της στις 06/11/23, σχετική έκθεση/εισήγηση ημερομηνίας 22/11/23 και ακολούθησε στις 08/12/23 απορριπτική απόφαση από εξουσιοδοτημένο από τον Υπουργό Εσωτερικών αρμόδιο λειτουργό της Υπηρεσίας Ασύλου, απόφαση που αποτελεί και το αντικείμενο της παρούσας προσφυγής.

 

ΝΟΜΙΚΟΙ ΙΣΧΥΡΙΣΜΟΙ

Η δικηγόρος για την Αιτήτρια υιοθέτησε τους λόγους αιτήματος διεθνούς προστασίας και πρόβαλε ότι η απόφαση πάσχει λόγω ελλιπούς έρευνας, αιτιολόγησης και πλάνης παραπέμποντας σε σχετική νομολογία και νομοθεσία. Υποστηρίζει ότι δεν διενεργήθηκε έρευνα για τις συνθήκες που επικρατούν στο Καμερούν σε συνάρτηση με εξωτερικές πηγές πληροφόρησης και των περιστατικών που αφορούν την Αιτήτρια. Απέσυρε δε ισχυρισμούς που αφορούσαν αναρμοδιότητα οργάνου που εξέδωσε την προσβαλλόμενη απόφαση. Μαζί με το δικόγραφο της προσφυγής η Αιτήτρια προσκόμισε ένορκη δήλωση του κατ΄ ισχυρισμό συντρόφου της επισυνημμένων επί αυτής εγγράφων όπως - εξέταση υπέρηχου της εγκυμονούσας Αιτήτριας και έγγραφα που αφορούν τον κατ΄ ισχυρισμό σύντροφο της ήτοι αντίγραφο της άδειας παραμονής του, αντίγραφο διαβατηρίου, αντίγραφο ασφαλιστικών εισφορών, πιστοποιητικό από την επιτροπή κεφαλαιαγοράς, πιστοποιητικό σπουδών και πρόγραμμα σπουδών, αντίγραφο φορολογικής δήλωσης, πιστοποιητικό αλλαγής ονόματος εταιρείας από τον Έφορο Εταιρειών, αντίγραφο σύμβασης εργασίας, βεβαιώσεις φοίτησης σε δημόσιο σχολείο των τέκνων που έχει από άλλη σύντροφο ο ενόρκως δηλών, πιστοποιητικά γέννησης, αντίγραφα διαβατηρίων της Ρουμανίας και «yellow slip» των προαναφερθέντων τέκνων, αντίγραφα των διαταγμάτων διατροφής, γονικής μέριμνας και διαζυγίου με τη μητέρα των προαναφερθέντων τέκνων, αντίγραφο του «yellow slip» και της ρουμανικής ταυτότητας της μητέρας των προαναφερθέντων τέκνων.

 

Οι Καθ' ων η αίτηση υιοθέτησαν το περιεχόμενο της ένστασης και του διοικητικού φακέλου, τονίζοντας ότι η προσβαλλόμενη με την παρούσα προσφυγή απόφαση της Υπηρεσίας Ασύλου έχει ληφθεί ορθά και νόμιμα, μετά από δέουσα έρευνα και είναι δεόντως αιτιολογημένη. Η Αιτήτρια, όπως υπέδειξαν, κρίθηκε αναξιόπιστη και/ή ότι δεν πληροί τις προϋποθέσεις καθεστώτος διεθνούς προστασίας. Παράλληλα, ισχυρίζονται παραβίαση του Κανονισμού 7 των Διαδικαστικών Κανονισμών του Συνταγματικού Ανωτάτου Δικαστηρίου του 1962 κατά την προβολή μη αιτιολογημένων λόγων ακύρωσης της Αιτήτριας και εισηγείται την απόρριψη τους.

 

ΚΑΤΑΛΗΞΗ

Αρχικά θα πρέπει να υποδειχθεί ότι ένα μεγάλο μέρος της Γραπτής Αγόρευσης της Αιτήτριας μέσω της δικηγόρου της αναλώνεται μόνο στην επανάληψη διατάξεων νόμων και κανόνων δικαίου χωρίς να γίνεται υπαγωγή τους σε πραγματικά γεγονότα και νομικά δεδομένα της υπόθεσης με αποτέλεσμα να καθίστανται ανεπαρκούς αιτιολόγησης. Με βάση τον Κανονισμό 7 του Διαδικαστικού Κανονισμού του Ανωτάτου Συνταγματικού Δικαστηρίου του 1962, που εφαρμόζονται κατ’ αναλογία και από το παρόν Δικαστήριο (Βλέπε Κανονισμός 2 των περί της Λειτουργίας του Διοικητικού Δικαστηρίου Διεθνούς Προστασίας  Διαδικαστικών Κανονισμών του 2019 έως 2022 (3/2019), επιβάλλεται η υποχρέωση στον αιτητή όχι μόνο να εγείρει με το δικόγραφο του όλα τα σημεία τα οποία υποστηρίζουν την προσφυγή του αλλά ταυτόχρονα να τα αιτιολογεί πλήρως. Η αιτιολόγηση νομικών σημείων είναι απαραίτητη για την εξέταση λόγων ακύρωσης από το Δικαστήριο, οποιαδήποτε αοριστία ή ασάφεια, αναπόφευκτα επηρεάζει τη νομική τους βάση με αποτέλεσμα να κινδυνεύουν να κριθούν αναιτιολόγητοι και ανεπίδεκτοι δικαστικής εκτίμησης. Επομένως, δεν μπορούν να γίνουν αποδεκτοί ισχυρισμοί που δεν εξειδικεύονται ή δεν αιτιολογούνται διότι με αυτό τον τρόπο το Δικαστήριο, παρόλο που ασκεί και έλεγχο ουσίας, θα οδηγείτο σε συζήτηση σχεδόν οιουδήποτε θέματος κατά παράβαση των δικονομικών διατάξεων και του ρόλου που διαδραματίζουν στον καθορισμό των επίδικων θεμάτων και της διεξαγωγής της διοικητικής δίκης. (Βλέπε Δημοκρατία ν. Κουκκουρή(1993) 3 Α.Α.Δ. 598, Latomia Estate Ltd v. Δημοκρατίας (2001) 3 Α.Α.Δ. 672, Δημοκρατία ν. Σπύρου (2007) 3 Α.Α.Δ. 533, Δημοκρατία ν. Shalaeva (2010) 3 Α.Α.Δ. 598, επίσης - Ιωσηφίδης ν. Γενικού Εισαγγελέα (1990) 3 Α.Α.Δ. 4599, Kadivari ν. Δημοκρατίας (αρ. 2) (1992) 4 Α.Α.Δ. 2924, βλέπε επίσης Υπόθ. Αρ. 107/2017, Χριστόδουλος Μιχαήλ (Συνταγματάρχης) κ.α. ν. Κυπριακή Δημοκρατία, μέσω Υπουργού Άμυνας, ημερομηνίας 11/12/2017 -όπου γίνεται επανάληψη της πάγιας νομολογίας επί του ζητήματος).

 

Ανεξαρτήτως των πιο πάνω το Δικαστήριο αντλώντας τις εξουσίες που ορίζονται στο Άρθρο 11 του περί της Ίδρυσης και Λειτουργίας Διοικητικού Δικαστηρίου Διεθνούς Προστασίας Νόμων του 2018 έως 2023 (Ν.73(Ι)/2018), προχωρεί να εξετάσει την ουσία του αιτήματος της Αιτήτριας με βάση το περιεχόμενο του σχετικού διοικητικού φακέλου (στο εξής «ΔΦ») σε συνάρτηση με τον ισχυρισμό ελλιπούς έρευνας/πλάνης/αιτιολογίας της αρμόδιας αρχής στην έκδοση της προσβαλλόμενης πράξης.

 

Με βάση την γραπτή αίτηση της Αιτήτριας εγκατέλειψε τη χώρα καταγωγής της λόγω προβλημάτων που δημιούργησε στην οικογένειά της  η κρίση που εκτυλίσσεται στη χώρα της (ερυθρό 1 ΔΦ). Ακολούθως, με βάση το αφήγημα της Αιτήτριας, κατά τη διάρκεια της συνέντευξής της, εγκατέλειψε την χώρα της αφού κάηκε το εστιατόριο που διατηρούσε και κατηγορήθηκε από την κυβέρνηση πως είναι κατάσκοπος των αποσχιστών  και από τους τελευταίους ότι δίνει πληροφορίες στο στρατό για αυτούς με αποτέλεσμα η ζωή της να τέθηκε σε κίνδυνο με αποτέλεσμα να αναζητήσει ένα νέο ασφαλές μέρος για την ίδια (ερυθρά 19 – 3Χ ΔΦ). Η Αιτήτρια ισχυρίστηκε πως το εστιατόρια της είχε πυρποληθεί από το στρατό, ενώ στη συνέχεια ερωτήθηκε αν συνηθίζονται τέτοιου είδους πρακτικές από το στρατό καθώς και κλήθηκε να τεκμηριώσει πως συνδέεται το συμβάν της πυρκαγιάς με το στρατό (ερυθρό 18 ΔΦ). Η Αιτήτρια δήλωσε ρητά πως μετά από το προαναφερθέν περιστατικό δεν ενοχλήθηκε με κανένα τρόπο από το στρατό ή και γενικότερα (ερυθρό 18 ΔΦ). Η Αιτήτρια, τέλος, ερωτηθείσα πως γνωρίζει ότι ακόμη αναζητείται ανέφερε απλώς ότι «αφού ευρίσκονται στην Kumba και με αναζητούν, δε μπορώ να γνωρίζω αν είμαι ασφαλής» (ερυθρό 17 ΔΦ).

 

Ο λειτουργός, στην έκθεση/εισήγηση που ετοίμασε αποδέχθηκε τα προσωπικά στοιχεία της Αιτήτριας αλλά απέρριψε τους λόγους που επικαλέστηκε για εγκατάλειψη της χώρας καταγωγής της, λόγω έλλειψης επαρκών πληροφοριών και αντιφάσεων. Ειδικότερα, η Αιτήτρια σε σχέση με τα προβλήματα που αντιμετώπισε από το στρατό εξαιτίας των Ambazonians:

- δεν μπόρεσε να δώσει επαρκείς πληροφορίες και λεπτομέρειες σε σχέση με τον προαναφερθέντα ισχυρισμό της (ανέφερε πως δεν γνώριζε πως στοχοποιήθηκε και πως ίσως να ευθύνεται το ότι πολύς κόσμος ήταν πελάτες στο εστιατόριό της και ενδεχομένως κάποιος να ήταν κατάσκοπος), (ερυθρό 18 – 1Χ ΔΦ),

- μη επαρκείς ήταν και οι πληροφορίες που ήταν σε θέση να παραθέσει αναφορικά με το περιστατικό της πυρκαγιάς στο εστιατόριό της (απάντησε πως δε γνώριζε), (ερυθρό 18 – 1Χ ΔΦ),

-η Αιτήτρια δεν δικαιολόγησε πως διέρρευσε η φήμη για τη δράση της, δήλωσε ότι δεν γνώριζε (ερυθρό 18 – 2Χ ΔΦ),

- μη ικανοποιητική υπήρξε η απάντηση της Αιτήτριας ότι κινδυνεύει η ζωή της κληθείσα να δικαιολογήσει το ότι για περίοδο πέντε ετών έως την αναχώρησή της δεν της συνέβη οτιδήποτε άλλο (ερυθρό 18 – 2Χ ΔΦ),

- κληθείσα να αναφέρει το λόγο που ακολούθησε τη συμβουλή πελάτη της για να διαφύγει της χώρας καταγωγής της, η ίδια δεν ήταν σε θέση να το πράξει (ανέφερε ότι δεν ήθελε να ζει πλέον κατ’ αυτόν τον τρόπο, δεν ήξερε ποιον να εμπιστευθεί) και δεν έδωσε καμία χρήσιμη λεπτομέρεια (ερυθρό 18 – 2Χ ΔΦ),

- η Αιτήτρια αντιφατικά προς τον κίνδυνο που ισχυρίστηκε πως αντιμετώπισε και θα αντιμετωπίσει στη χώρα καταγωγής της δήλωσε πως μετά την πυρκαγιά δε δέχθηκε κανενός είδος παρενόχληση (ερυθρό 19 – 2Χ ΔΦ),

- τέλος, η Αιτήτρια, παρά τις ευκαιρίες που της δόθηκαν από το λειτουργό, απέτυχε να προσδιορίσει χρονικά την τελευταία φορά που την αναζήτησαν οι αποσχιστές καθώς και να δικαιολογήσει γιατί θεωρεί πως ακόμη αναζητείται και κινδυνεύει (ερυθρό 17 – 1Χ ΔΦ),

- αναφορικά με την εξωτερική αξιοπιστία, μετά από έρευνα του λειτουργού επιβεβαιώνεται η αγγλόφωνη κρίση και η ύπαρξη διώξεων και παραβιάσεων ανθρωπίνων δικαιωμάτων, αλλά και οι διαμάχες μεταξύ του στρατού/κυβέρνησης και των αποσχιστών/Ambazonians (ερυθρά 37 – 45 ΔΦ).

 

Μετά από συνολική αξιολόγηση της γενικότερης αξιοπιστίας της Αιτήτριας, των όσων τέθηκαν ενώπιον της Υπηρεσίας Ασύλου υπό μορφή δηλώσεων και εγγράφων διαπιστώνω ότι η αξιοπιστία της επί αυτού του σημείου του αιτήματος της, δεν τεκμηριώνεται. Η πλήρης εικόνα που διαμορφώνεται μέσω των στοιχείων του φακέλου της, κατόπιν ορθολογικής ανάλυσης και δίκαιης στάθμισής τους^[1], επιβεβαιώνει τα συμπεράσματα του λειτουργού. Το αφήγημα της εμπεριέχει δηλώσεις που ελλείπουν βιωματικά στοιχεία και ευλογοφάνεια που να τεκμηριώνουν προσωπική εμπλοκή και δίωξη. Δεν παρείχε κάθε διαθέσιμη βοήθεια στον εξεταστή για τη διαπίστωση των στοιχείων της υπόθεσής της, ούτε τεκμηρίωσε για κάθε ένα ξεχωριστά από τα περιστατικά που ισχυρίστηκε ότι έζησε, ούτε τεκμηρίωσε τους ισχυρισμούς της με επαρκή λεπτομέρεια (Βλέπε Άρθρο 18 του περί Προσφύγων Νόμου 2000 έως 2023, (Ν.6(Ι)/2000), βλέπε επίσης Πρακτικός Οδηγός της ΕΑΣΟ: Αξιολόγηση των Αποδεικτικών Στοιχείων, Μάρτιος 2015, σελ.11 και Evidence and credibility assessment in the context of the Common European Asylum System της EUAA, February 2023, σελ.57-72, 103-112, 120-131, § 205 του Εγχειριδίου για τις Διαδικασίες και τα Κριτήρια Καθορισμού του Καθεστώτος των Προσφύγων, του Ύπατου Αρμοστή των Ηνωμένων Εθνών). Ούτε θα μπορούσε να τύχει του ευεργετήματος της αμφιβολίας το οποίο δίνεται μόνο όταν έχουν προσκομισθεί όλα τα διαθέσιμα αποδεικτικά στοιχεία και όταν ο εξεταστής είναι γενικά ικανοποιημένος από την αξιοπιστία του αιτούντα (Βλέπε §204 του Εγχειριδίου για τις Διαδικασίες και τα κριτήρια Καθορισμού του Καθεστώτος των Προσφύγων του Ύπατου Αρμοστή των Ηνωμένων Εθνών). Θα αναμενόταν για ένα τόσο σοβαρό γεγονός, στο οποίο στηρίζεται ο πυρήνας του αιτήματος της να είναι σταθερή στις απαντήσεις της, να είναι σε θέση να παρουσιάσει χρονική συνάφεια και επαρκή περιγραφή του αφηγήματος της. Η μη ύπαρξη βιωματικών στοιχείων αποδυναμώνουν σημαντικά τους δείκτες αξιοπιστίας της στο σύνολό τους. Δεν προκύπτει, επομένως, να συντρέχουν στο πρόσωπο της εκείνα τα υποκειμενικά και αντικειμενικά κριτήρια που μπορούν να στοιχειοθετήσουν το γεγονός ότι εγκατέλειψε την χώρα καταγωγής της και δεν επιθυμεί να επιστρέψει σε αυτή λόγω δικαιολογημένου φόβου δίωξης (§37-38 του Εγχειριδίου για τις Διαδικασίες και τα Κριτήρια Καθορισμού του Καθεστώτος των Προσφύγων, του Ύπατου Αρμοστή των Ηνωμένων Εθνών). Υπάρχουν δε επί της έκθεσης-εισήγησης εκτεταμένες καταγραφές του λειτουργού ως προς τα ευρήματα αναξιοπιστίας της αιτούσας άσυλο ως επίσης και εκτενείς παραπομπές σε εξωτερικές πηγές πληροφόρησης σε σχέση με το τί επικρατεί στην χώρα καταγωγής, τα οποία ουδόλως αμφισβητήθηκαν επαρκώς κατά την δικαστική διαδικασία από την συνήγορο της Αιτήτριας και/ή ούτε κατά την ενώπιον του Δικαστηρίου διαδικασία υπέδειξε σημεία επί της συνέντευξης ή της έκθεσης/εισήγησης που να τεκμηριώνουν ελλιπή υπό τις περιστάσεις έρευνα της αρμόδιας αρχής κατά την αξιολόγηση των ισχυρισμών της, ούτε προσκομίστηκε οποιαδήποτε μαρτυρία για αξιολόγηση και/ή για να ενισχυθεί το αίτημα της. Τα στοιχεία που επισυνάπτει μέσω της αίτησης προσφυγής δεν έχουν σχέση με το αίτημα ασύλου της. Συνεπώς, απορρίπτονται στο σύνολο τους ως μη σχετικά με την αίτηση. Συνεπώς, από τα στοιχεία που τέθηκαν τόσο ενώπιον της Υπηρεσίας Ασύλου όσο και του Δικαστηρίου η Αιτήτρια απέτυχε να τεκμηριώσει ότι σε περίπτωση επιστροφής της στην χώρα καταγωγής, υπάρχει κίνδυνος δίωξης του για λόγους φυλετικούς, θρησκευτικούς, ιθαγένειας ή ιδιότητας μέλους συγκεκριμένου κοινωνικού συνόλου ή πολιτικών αντιλήψεων, συνεπώς, δεν πληρούνται οι προϋποθέσεις του Άρθρου 3 του περί Προσφύγων Νόμου 2000 έως 2023, (Ν.6(Ι)/2000).

 

Από τα ενώπιον μου στοιχεία, επίσης, καταδεικνύεται ότι ο λειτουργός της Υπηρεσίας Ασύλου εξέτασε και κατά πόσο η Αιτήτρια θα υπόκειτο σε περίπτωση επιστροφής της στην χώρα καταγωγής σε οποιαδήποτε τέτοια σοβαρή και αδικαιολόγητη βλάβη ως προσδιορίζεται στο Άρθρου 19 του περί Προσφύγων Νόμου 2000 έως 2023, (Ν.6(Ι)/2000). Ουδείς εκ των ισχυρισμών που πρόβαλε τεκμηριώνει την ύπαρξη ουσιωδών λόγων ώστε να πιστεύεται ότι η ίδια προσωπικά, σε περίπτωση επιστροφής στη χώρα καταγωγής της, θα υποβληθεί σε κίνδυνο θανατικής ποινής ή εκτέλεσης ή σε βασανιστήρια ή απάνθρωπη ή εξευτελιστική μεταχείριση ή τιμωρία, βάσει του Άρθρου 15, εδάφια (α) και (β), της Ευρωπαϊκής Οδηγίας 2011/95/ΕΕ^[2] που αντιστοιχεί στο Άρθρο 19(2), εδάφια (α) και (β), του περί Προσφύγων Νόμου 2000 έως 2023, (Ν. 6(Ι)/2000). Ειδικά ως προς το σκέλος της διακινδύνευσης λόγω βίας ασκούμενης αδιακρίτως σε καταστάσεις ένοπλης σύρραξης, ο λειτουργός σημειώνει ότι βάσει των διαθέσιμων πληροφοριών από εξωτερικές πηγές πληροφόρησης παρατηρούνται συνθήκες ενόπλων συγκρούσεων στην περιοχή της Αιτήτριας (ερυθρά 92 – 94 & 87 – 91 ΔΦ). Αφού, όμως, προχώρησε σε αξιολόγηση ποσοτικών/ποιοτικών κριτηρίων σε σχέση με τις απώλειες που επικρατούν στην περιοχή, τις προσωπικές περιστάσεις της Αιτήτριας (ως νεαρή, υγιής γυναίκα, με τη βασική εκπαίδευση και ικανότητα προς εργασία, διαθέτει οικογενειακό υποστηρικτικό δίκτυο, τους γονείς της, αλλά και τους συγγενείς της στη γαλλόφωνη περιοχή)  κατέληξε ότι κατά την επιστροφή της εκεί δεν θα κινδυνεύσει ως άμαχος αποκλειστικά λόγω της φυσικής της παρουσίας εκεί, ούτε φέρει κάποιο στοιχείο ευαλωτότητας ή/και επιβαρυντική συνθήκη που να καθίσταται επισφαλής η επιστροφή της (ερυθρό 87 ΔΦ). Από αναθεωρημένη έρευνα του Δικαστηρίου επιβεβαιώνεται ότι παρόλο που στην περιοχή της λαμβάνουν χώρα κάποια περιστατικά ασφαλείας, ο αριθμός των επεισοδίων δεν φτάνει το βαθμό κατά τον οποίο να τεκμηριώνεται ότι και μόνη η παρουσία της στο έδαφος της περιοχής ως άμαχη την εκθέτει σε πραγματικό κίνδυνο βλάβης^[3] - ούτε δε η ίδια η Αιτήτρια μέσω της συνηγόρου της προσκόμισε οποιαδήποτε στοιχεία επί τούτου ώστε να ανατρέπονται τα συμπεράσματα του λειτουργού της Υπηρεσίας Ασύλου.

 

Με βάση όλα τα ανωτέρω δεν διαπιστώνω ελλιπή έρευνα αλλά ούτε πλάνη περί το νόμο και των πραγματικών δεδομένων που λήφθηκαν υπόψη από την Υπηρεσία Ασύλου κατά την έκδοση της προσβαλλόμενης απόφασης (Βλέπε Αντώνης Ράφτης ν. Δημοκρατίας, (2002) 3 Α.Α.Δ. 345). Η επάρκεια της αιτιολογίας είναι άρρηκτα συνδεδεμένη με τα πραγματικά και νομικά περιστατικά της υπόθεσης, ενώ η αιτιολογία της προσβαλλόμενης πράξης συμπληρώνεται και/ή αναπληρώνεται μέσα από τα στοιχεία του διοικητικού φακέλου ήτοι της έκθεσης/εισήγησης του λειτουργού η οποία αποτελεί αναπόσπαστο μέρος της απόφασης του εξουσιοδοτημένου από τον Υπουργό Εσωτερικών αρμόδιου λειτουργού, όπως επίσης και από το σύνολο της όλης διοικητικής ενέργειας με αποτέλεσμα να καθίσταται εφικτός ο δικαστικός έλεγχος (Βλέπε Φράγκου ν. Δημοκρατίας (1998) 3 Α.Α.Δ.270). Το Δικαστήριο μετά από έλεγχο νομιμότητας/ορθότητας και πραγματικό έλεγχο των περιστάσεων της Αιτήτριας, όπως αναλύεται ανωτέρω, καταλήγει στο ίδιο εύρημα ότι δηλαδή δεν μπορεί να της αναγνωριστεί το καθεστώς του πρόσφυγα ή συμπληρωματικής προστασίας.

 

Για τους πιο πάνω λόγους η προσφυγή αποτυγχάνει και απορρίπτεται και η προσβαλλόμενη απόφαση επικυρώνεται. Επιδικάζονται €1300 έξοδα υπέρ των Καθ' ων η Αίτηση και εναντίον της Αιτήτριας.

                 

 

 

                         Μ. ΣΤΥΛΙΑΝΟΥ, Δ.Δ.Δ.Δ.Π.