ΔΙΟΙΚΗΤΙΚΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΔΙΕΘΝΟΥΣ ΠΡΟΣΤΑΣΙΑΣ 

Υπόθεση Αρ.: 1866/24

 

5 Φεβρουαρίου, 2025

 

[Κ. Κ. Κλεάνθους, Δ.Δ.Δ.Δ.Π.]

 

Αναφορικά με το άρθρο 146 του Συντάγματος 

Μεταξύ:

Μ. C. O.

Αιτητού

 

και 

Κυπριακής Δημοκρατίας, μέσω Προϊσταμένου Υπηρεσίας Ασύλου

 

Καθ' ων η αίτηση

 ......... 

Ο Αιτητής είναι παρών

Α. Λαζάρου και Συνεργάτες ΔΕΠΕ, Δικηγόροι για τον Αιτητή

Λ. Βελίκοβα (κα), Δικηγόρος της Δημοκρατίας, για τους Καθ' ων η αίτηση

Α Π Ο Φ Α Σ Η

 

Κ. Κ. Κλεάνθους, Δ.Δ.Δ.Δ.Π.: Ο Αιτητής με την παρούσα προσφυγή αιτείται την έκδοση απόφασης από το παρόν Δικαστήριο με την οποία να κηρύσσεται άκυρη, παράνομη και στερούμενη κάθε έννομου αποτελέσματος η απόφαση των Καθ' ων η αίτηση, ημερομηνίας 22.3.2024, με την οποία απορρίφθηκε το αίτημά του για διεθνή προστασία, καθότι κρίθηκε ότι δεν πληρούνται οι προϋποθέσεις των άρθρων 3 και 19 των περί Προσφύγων Νόμου του 2000 έως 2022 (στο εξής: ο περί Προσφύγων Νόμος).

 

Γεγονότα

 

1.             Τα γεγονότα της υπόθεσης έχουν ως ακολούθως: Ο Αιτητής κατάγεται από τη Νιγηρία. Εισήλθε παράνομα στη Δημοκρατία και περί τις 17.3.2023 υπέβαλε  αίτηση διεθνούς προστασίας. Στις 12.3.2024, πραγματοποιήθηκε συνέντευξη του Αιτητή. Εν συνεχεία, υποβλήθηκε Έκθεση-Εισήγηση προς τον Προϊστάμενο της Υπηρεσίας Ασύλου (στο εξής: Προϊστάμενος) για απόρριψη της αίτησης ασύλου του Αιτητή και επιστροφή στη χώρα καταγωγής του. Η Εισήγηση εγκρίθηκε από τον Προϊστάμενο στις 22.3.2024. Η εν λόγω απορριπτική απόφαση, η οποία κοινοποιήθηκε στον Αιτητή στις 30.4.2024, αποτελεί το αντικείμενο της παρούσας προσφυγής.

 

Νομικοί ισχυρισμοί

 

2.             Ο Αιτητής κατά την ακροαματική διαδικασία  προώθησε, δια της συνηγόρου του, ως μόνους λόγους προσφυγής την έλλειψη δέουσας έρευνας και αιτιολογίας.

 

3.             Από την πλευρά τους οι Καθ' ων, υπεραμύνονται της επίδικης πράξης, υποδεικνύοντας ότι δεν στοιχειοθετήθηκε η αξιοπιστία του Αιτητή ως προς το δεύτερο ουσιώδη ισχυρισμό του (βλ κατωτέρω) και ότι με βάση τον μόνο αποδεκτό του ισχυρισμό του δεν δικαιολογείται η υπαγωγή του σε καθεστώς διεθνούς προστασίας.

 

Το νομικό πλαίσιο

4.             Η Σύμβαση περί του καθεστώτος των προσφύγων, η οποία υπογράφηκε στη Γενεύη στις 28 Ιουλίου 1951 και τέθηκε σε ισχύ στις 22 Απριλίου 1954 [Recueil des traités des Nations unies, τόμος 189, σ. 150, αριθ. 2545 (1954)], όπως συμπληρώθηκε με το Πρωτόκολλο περί του καθεστώτος των προσφύγων, το οποίο συνήφθη στη Νέα Υόρκη στις 31 Ιανουαρίου 1967 και τέθηκε σε ισχύ στις 4 Οκτωβρίου 1967 (στο εξής: Σύμβαση της Γενεύης), ορίζει, στο άρθρο 1, τμήμα Α, σημείο 2, πρώτο εδάφιο, ότι ο όρος «πρόσφυγας» εφαρμόζεται επί παντός προσώπου το οποίο, «συνεπεία δικαιολογημένου φόβου διώξεως λόγω φυλής, θρησκείας, εθνικότητος, κοινωνικής τάξεως ή πολιτικών πεποιθήσεων, ευρίσκεται εκτός της χώρας της οποίας έχει την ιθαγένεια και δεν δύναται ή, λόγω του φόβου τούτου, δεν επιθυμεί να απολαύη της προστασίας της χώρας ταύτης».

 

5.             Ο Κανονισμός 2 των περί της Λειτουργίας του Διοικητικού Δικαστηρίου Διεθνούς Προστασίας Διαδικαστικών Κανονισμών του 2019 έχει ως ακολούθως:

«Ο Διαδικαστικός Κανονισμός του Ανωτάτου Συνταγματικού Δικαστηρίου 1962, και οι περί της Λειτουργίας του Διοικητικού Δικαστηρίου Διαδικαστικοί Κανονισμοί (Αρ.1) Διαδικαστικοί Κανονισμοί του 2015, τυγχάνουν εφαρμογής σε όλες τις προσφυγές που καταχωρούνται στο Διοικητικό Δικαστήριο Διεθνούς Προστασίας  από 18.6.2019, με τις αναγκαίες τροποποιήσεις που αναφέρονται στη συνέχεια και κατ' ανάλογη εφαρμογή των δικονομικών κανόνων και πρακτικής που ακολουθούνται και εφαρμόζονται στις ενώπιον του Διοικητικού Δικαστηρίου προσφυγές εκτός αν ήθελε άλλως ορίσει το Δικαστήριο.».

 

6.             Το άρθρο 11 των περί της Ίδρυσης και Λειτουργίας Διοικητικού Δικαστηρίου Διεθνούς Προστασίας Νόμων του 2018 και 2020 (στο εξής: o περί της Ίδρυσης και Λειτουργίας Διοικητικού Δικαστηρίου Διεθνούς Προστασίας Νόμος) καθορίζει τη δικαιοδοσία του παρόντος Δικαστηρίου.

 

7.             Το άρθρο 3 του περί Προσφύγων Νόμου καθορίζει την έννοια του όρου πρόσφυγας και τις προϋποθέσεις υπαγωγής σε αυτόν τον ορισμό.

 

8.             Το άρθρο 19 του περί Προσφύγων Νόμου προβλέπει τις περιπτώσεις, όπου χορηγείται το καθεστώς συμπληρωματικής προστασίας.

 

Κατάληξη

9.             Είναι κρίσιμο και απαραίτητο να καταστεί αντιληπτό ότι η δικαιοδοσία του παρόντος δικαστηρίου διαδραματίζει καταλυτικό ρόλο στο λυσιτελές της προβολής τέτοιων ισχυρισμών. Ειδικότερα, το παρόν Δικαστήριο ως δικαστήριο ουσίας δικάζει την υπόθεση που άγεται ενώπιόν του εξ αρχής, κατά το νόμο και κατά την ουσία, δεν περιορίζεται μόνο στην εξέταση της διαδικασίας και των στοιχείων κρίσης της διοικητικής αρχής που εξέδωσε την προσβαλλόμενη πράξη, αλλά προχωρεί παραπέρα και εξετάζει την ουσιαστική ορθότητα της επίδικης πράξεως (στο πλαίσιο πάντα που καθορίζουν οι ισχυρισμοί του εκάστοτε Αιτητή). Η έκταση της δικαιοδοσίας του παρόντος Δικαστηρίου και του ελέγχου που ασκεί επί της επίδικης πράξης καθιστά αλυσιτελή την προβολή υποπεριπτώσεων λόγων προσφυγής π.χ. έλλειψη δέουσας έρευνας και αιτιολογίας, ήσσονος σημασίας διαδικαστικές πλημμέλειες κατά την έκδοση της επίδικης πράξης.  Συνεπώς, η απλή επίκληση έλλειψης δέουσας έρευνας και αιτιολογίας δεν επαρκεί από μόνη της για να ανατρέψει την επίδικη απόφαση. Ο Αιτητής αναμένεται να προβάλει, στο πλαίσιο της διοικητικής ή και της παρούσας δικαστικής διαδικασίας, τέτοιους συγκεκριμένους και ειδικούς ισχυρισμούς, οι οποίοι εν δυνάμει θα δικαιολογούσαν της υπαγωγή του στο καθεστώς διεθνούς προστασίας. Εν προκειμένω,  ο Αιτητής εκπροσωπούμενος και δια συνηγόρου, έχει την ευκαιρία να εκθέσει τους ισχυρισμούς του και να λάβει όλα τα δέοντα δικονομικά μέσα προς τεκμηρίωσή τους. [Βλ. «Εγχειρίδιο Διοικητικού Δικαίου», Επαμεινώνδας Π. Σπηλιωτόπουλος, 14^ης Έκδοση, Νομική Βιβλιοθήκη, σ. 260, υποσημ. 72, «Εισηγήσεις Διοικητικού Δικονομικού Δικαίου, Χαράλαμπος Χρυσανθάκης, 2^η Έκδοση, Νομική Βιβλιοθήκη, σελ. 247 και Π.Δ. Δαγτόγλου, (Διοικητικό Δικονομικό Δίκαιο), σελ. 552].

 

10.          Προχωρώντας στην εξέταση της ουσίας των ισχυρισμών του Αιτητή, επισημαίνω συναφώς τα ακόλουθα: Στην αίτησή του για διεθνή προστασία, ως προς τον λόγο εγκατάλειψης της χώρας καταγωγής του, ο Αιτητής δήλωσε ότι μετά το θάνατο των γονέων του το 2006 μετακόμισε με το θείο του. Ο θείος του ανήκει σε μια κοινότητα/ συμμορία. Ο τελευταίος, δέχτηκε επίθεση και δολοφονήθηκε από ένα μέλος της συμμορίας.  Ο Αιτητής δεχόταν πιέσεις να συνταχθεί μαζί τους. Αυτός είναι ο λόγος που διέφυγε από τη χώρα του για να σπουδάσει και να σώσει τη ζωή του.

 

11.          Κατά το κρίσιμο στάδιο της συνέντευξης, ο Αιτητής δήλωσε ως τόπο καταγωγής και τελευταίας συνήθους διαμονής την πολιτεία Delta (κοινότητα  Ezhionum), γεννηθείς το 1992. Ως προς την οικογενειακή του κατάσταση, ανέφερε ότι και οι δύο γονείς του απεβίωσαν στο πλαίσιο αυτοκινητιστικού δυστυχήματος το 2006. Διαθέτει δύο αδελφούς και μία αδελφή, η οποία είναι παντρεμένη. Τα άλλα μικρότερα αδέλφια του διαμένουν με μια θεία του, αδελφή της μητέρας του στο χωριό. Ο ίδιος, μετά το θάνατο των γονέων του, διέμενε με ένα θείο του, αδελφό του πατέρα του. Κατά τη δήλωσή του ο θείος του, ο οποίος ήταν μέλος συμμορίας, απεβίωσε το Σεπτέμβριο του 2019, μετά από καβγά. Ως προς την εκπαίδευσή του, ο Αιτητής δήλωσε ότι σπούδασε επί 4 έτη μεταξύ 2014 έως 2019 στο πανεπιστήμιο της πολιτείας Enugu Διοίκηση Επιχειρήσεων  ενώ ως προς την εργασιακή του πείρα εργάστηκε επί δύο έτη σε μια εταιρεία στο χωριό του μέχρι και το 2022. 

 

12.          Ερωτηθείς αναφορικά με τους λόγους που τον ώθησαν να εγκαταλείψει τη χώρα του, ο Αιτητής δήλωσε ότι μετά το θάνατο των γονέων του τρίτα πρόσωπα τον διώκουν διότι κατήγγειλε στην αστυνομία τον θάνατο του θείο του, ο οποίος ήταν μέλος συμμορίας. Διερευνητικής φύσεως ερωτήματα υποβλήθηκαν στον Αιτητή αναφορικά με τη συμμορία στην οποία ανήκε ο θείος του, τις περιστάσεις της δολοφονίας του αλλά και αναφορικά με τις περιστάσεις γύρω από την καταγγελία στην οποία ο ίδιος προέβη στις αρχές της χώρας του.  Ακολούθως, ερωτήθηκε ο Αιτητής αναφορικά με τις απειλές που απηύθυναν εναντίον του οι δράστες της δολοφονίας. Στο πλαίσιο των αποκρίσεών του, ο Αιτητής κατόπιν σχετικής ερώτησης ότι τίποτε δεν του συνέβη μετά το 2019 παρότι το διάστημα που ακολούθησε παρέμεινε στο σπίτι του θείο του. Υποβλήθηκε στον Αιτητή ότι δεν αναφέρθηκε σε απόπειρα καταναγκασμού του να συνταχθεί μαζί τους, αναφορά στην οποία προέβη κατά την καταγραφή ης αίτησής του. Ο Αιτητής προς αιτιολόγηση της εν λόγω παράλειψης ανέφερε ότι ξέχασε να το επαναλάβει και ότι πράγματι δέχτηκε αυτού του είδους τις απειλές το 2019 τηλεφωνικώς. Ερωτηθείς τέλος ο Αιτητής ως προς τις ενδεχόμενες συνέπειες επιστροφής στη χώρα του, αυτός δήλωσε ότι δεν γνωρίζει και ότι σε περίπτωση που επιστρέψει εκεί θα επιλέξει να μείνει στην Abuja. 

 

13.          Αξιολογώντας τις ανωτέρω δηλώσεις του Αιτητή, οι Καθ' ων η αίτηση σχημάτισαν δύο ουσιώδεις ισχυρισμούς, ο μεν πρώτος αναφορικά με τα προσωπικά στοιχεία και το προφίλ του Αιτητή, ο δε δεύτερος αναφορικά με την παρενόχληση που υφίσταται από τα μέλη της συμμορίας στην οποία ανήκε ο θείος του, καθότι όταν ο τελευταίος απεβίωσε τους κατήγγειλε στην αστυνομία. 

 

14.          Ο πρώτος ισχυρισμός έγινε αποδεκτός. Κρίθηκε ότι οι συναφείς δηλώσεις του Αιτητή ήταν αρκούντως λεπτομερείς, σε συμφωνία με το προσκομισθέν από τον Αιτητή έγγραφο (έγγραφο διαβατηρίου) καθώς και με τις εξωτερικές πηγές.

 

15.          Αντίθετα, ο δεύτερος ισχυρισμός του Αιτητή έτυχε απόρριψης, καθότι οι Καθ' ων η αίτηση έκριναν ότι ο Αιτητής δεν ήταν σε θέση να δώσει ικανοποιητικές και επαρκείς πληροφορίες για θέματα που άπτονται στον πυρήνα του αιτήματός του. Επιπλέον στις δηλώσεις του εντοπίστηκαν χρονικές αντιφάσεις. Οι Καθ’ ων η αίτηση δεν προχώρησαν σε εξέταση της εξωτερικής αξιοπιστίας του Αιτητή, κρίνοντας ότι οι δηλώσεις του αποτελούν το μοναδικό τεκμήριο προς υποστήριξη του αιτήματός του και ότι δεν υπάρχουν εύλογοι λόγοι που να δικαιολογούν την περαιτέρω ανάλυση των ισχυρισμών του μέσω άλλων πηγών πληροφόρησης.

 

16.          Με βάση τον μόνο αποδεκτό ισχυρισμό του Αιτητή, οι Καθ' ων η αίτηση, έκριναν ότι αυτός δεν διατρέχει οποιοδήποτε κίνδυνο άμα τη επιστροφή του στην πολιτεία Delta. Προς τούτο αξιολογήθηκε το προσωπικό του προφίλ (υγιής ενήλικας νεαρός, μορφωμένος άνδρας, χωρίς ιστορικό παρελθούσας δίωξης) και η κατάσταση ασφαλείας στη χώρα καταγωγής του και στην πολιτεία Delta ειδικότερα. Οι Καθ' ων η αίτηση, κατά τη νομική ανάλυση, κατέληξαν ότι δεν προκύπτει δικαιολογημένος φόβος δίωξης του Αιτητή δυνάμει του άρθρου 3 του περί Προσφύγων Νόμου, αλλά ούτε και πραγματικός κίνδυνος σοβαρής βλάβης αυτού δυνάμει του άρθρου 19(2) του περί Προσφύγων Νόμου.

 

17.          Στο πλαίσιο της παρούσας διαδικασίας, ο Αιτητής δεν προέβαλε οποιοδήποτε νέο, ειδικό και τεκμηριωμένο ισχυρισμό συναφή με τον πυρήνα του αιτήματός του για διεθνή προστασία. Αντίθετα επισημαίνεται η απουσία υπαγωγής των προσωπικών του περιστάσεων στα άρθρα 3 ή 19 του περί Προσφύγων Νόμου.

 

18.          Προχωρώντας στην de novo και ex nunc εξέταση των ενώπιόν μου δεδομένων, όπως υπαγορεύουν τα εδάφια (3) και (4) του άρθρου 11 του περί της Ίδρυσης και Λειτουργίας Διοικητικού Δικαστηρίου Διεθνούς Προστασίας Νόμου, αρχικά συντάσσομαι με το εύρημα των Καθ' ων η αίτηση περί αξιοπιστίας του πρώτου ουσιώδους ισχυρισμού για τους λόγους που αναπτύσσονται στην εισηγητική έκθεση, η οποία αποτελεί την αιτιολογική βάση της επίδικης απόφασης.  

 

19.          Όσον αφορά στο δεύτερο ουσιώδη ισχυρισμό, επισημαίνεται καταρχάς ότι στο πλαίσιο του εν λόγω ισχυρισμού συνεξετάστηκαν και συναξιολογήθηκαν επιμέρους γεγονότα, τα οποία όφειλαν να απομονωθούν ως διακριτοί ισχυρισμοί. Αυτό είναι κρίσιμο καταρχήν για την ορθότητα της αξιολόγησης της αξιοπιστίας του Αιτητή και συνακόλουθη στην ορθή αξιολόγηση του τυχόν κινδύνου που αυτός διατρέχει. Παρά ταύτα δεδομένης και της κατάληξης του Δικαστηρίου, κατωτέρω, ότι σε κανένα από τα επιμέρους αυτά σημεία δεν γίνεται δεκτή η αξιοπιστία του Αιτητή και δεδομένης της συνάφειάς τους θα συνεξεταστούν ως ακολούθως. Οι βασικοί παράμεροι των δηλώσεών του Αιτητή αφορούν στην κατ΄ισχυρισμό δολοφονία του θείου του από μέλη συμμορίας, καθότι ο ίδιος ήταν μέλος συμμορίας, η καταγγελία από τον Αιτητή της δολοφονίας του θείου στις αρχές και τέλος, οι απειλές που ο Αιτητής δέχτηκε εξαιτίας της καταγγελίας στην οποία προέβη και, όπως ο ίδιος ανέφερε κατά την καταγραφή του και επανέλαβε κατόπιν υπόδειξης των Καθ’ ων η αίτηση κατά τη συνέντευξή του, εξαιτίας της άρνησής του να γίνει μέλος και ο ίδιος της συμμορίας.  Παρατηρείται καταρχάς ότι ο Αιτητής υπήρξε εξαιρετικά γενικόλογος αναφορικά με επιμέρους κρίσιμα σημεία του αφηγήματός του. Ειδικότερα, ο Αιτητής δεν ήταν σε θέση να δώσει ικανοποιητικές πληροφορίες για τη συμμορία, στην οποία συμμετέχει ο θείος του, δεδομένο που δεν κρίνεται εύλογο καθώς ο ίδιος διέμενε με τον θείο του και λαμβάνοντας υπόψη το μορφωτικό του επίπεδο. Ομοίως γενικόλογος υπήρξε ως προς τις περιστάσεις θανάτου του θείου του, τις απειλές που δέχτηκε ως προς το περιεχόμενό αλλά και τις γενικότερες περιστάσεις γύρω από αυτές και την παρουσία των φορέων δίωξής του στην οικεία του το Σεπτέμβριο του 2019. Απουσιάζουν από τις δηλώσεις του βιωματικής φύσεως λεπτομέρειες στις συναφείς δηλώσεις του, δεδομένο που θίγει σημαντικά την αξιοπιστία του.[1] Επιπλέον, ως προς την καταγγελία στην οποία προέβη ο Αιτητής αυτός αναφέρθηκε γενικά στην παρουσία της αστυνομία τέσσερεις φορές στο χωριό το Σεπτέμβριο και τον Οκτώβριο, χωρίς να δίδει οποιεσδήποτε επιπλέον λεπτομέρειες. Ερωτηθείς ως προς το περιεχόμενο των απειλών εναντίον του όταν αυτοί ήρθαν στην οικεία του, ο Αιτητής ανέφερε ότι τον απείλησαν ζήτωντας εξηγήσεις γιατί τους κατέδωσε στην αστυνομία και ότι αυτός τους αποκρίθηκε ότι ο θείος του θέλει δικαίωση. Η στιχομυθία αυτή και η έλλειψη οποιοδήποτε λεπτομέρειας καθιστούν το όλο σκηνικό μη ευλογοφανές δεδομένων των προηγούμενων αναφορών του Αιτητή περί μίας συμμορίας η οποία κάνει κακά. Σημαντική θεωρείται και η διαφοροποίηση του αφηγήματος του Αιτητή σε σχέση με τα όσα δήλωσε κατά την καταγραφή της αίτησής του, όπου δήλωσε ότι τα μέλη της εν λόγω συμμορίας τον απείλησαν και τον πίεσαν μετά το θάνατο του θείο του να συνταχθεί με αυτούς. Η τελευταία αυτή αναφορά παραλείπεται από τα αφήγημα του Αιτητή κατά τη συνέντευξη, με τον τελευταίο να μη δίνει εύλογη εξήγηση περί αυτού, καθώς δικαιολόγησε την παράλειψή του λέγοντας ότι δεν πέρασε από το μυαλό του εξαιτίας του χρόνο που διέρρευσε (βλ. ερ. 19 του διοικητικού). Αντίστοιχα, κατά την καταγραφή της αίτησής του δεν γίνεται καμία αναφορά στην καταγγελία που προχώρησε εναντίον των ίδιων προσώπων, η οποία προβλήθηκε ως η αιτία της δίωξής του κατά τη συνέντευξή του. Τέλος, παρατηρείται ότι κατά τη δήλωσε του Αιτητή παρά τις εν λόγω απειλές ο ίδιος παρέμεινε επί τέσσερα έτη στον ίδιο τόπο και στο ίδιο σπίτι, ενώ εύλογα αναμένεται ότι εάν είχε λάβει τέτοιας σοβαρότητας απειλές όπως ο ίδιος επικαλείται να είχε εγκαταλείψει το σπίτι του, όντως ενήλικας και έχοντας ζήσει και σε άλλες περιοχές της χώρας του.

 

20.          Η εξωτερική αξιοπιστία των πιο πάνω δηλώσεων, δεδομένου ότι αφορά σε προσωπικό βίωμα του Αιτητή περιορισμένης κλίμακας και ενδιαφέροντος δεν κρίνεται εύλογο να διασταυρωθεί από εξωτερικές πηγές πληροφόρησης. Παρά ταύτα, το Δικαστήριο εξέτασε και εντόπισε πηγές οι οποίες επιβεβαιώνουν τη δράση της συμμορίας ονόματι AYE στην πολιτεία Delta, τόπο συνήθους διαμονής του Αιτητή.[2] Δεδομένης της μη αποδοχής ωστόσο της εσωτερικής αξιοπιστίας των συναφών ισχυρισμών του Αιτητή ο υπό εξέταση ισχυρισμός απορρίπτεται στο σύνολό του.   

 

21.          Προχωρώντας στην αξιολόγηση κινδύνου στη βάση του μόνου αξιόπιστου ισχυρισμού του Αιτητή, ήτοι το προφίλ, την ταυτότητα και τη χώρα καταγωγής του Αιτητή, επισημαίνονται τα κάτωθι: έχοντας ενώπιόν μου τον διοικητικό φάκελο της υπόθεσης καθώς και την ίδια την επίδικη απόφαση καταλήγω ότι αυτός δεν διατρέχει οποιοδήποτε κίνδυνο

με την επιστροφή του στην πολιτεία Delta.

 

22.          Ειδικότερα, δεν προκύπτει οποιοσδήποτε κίνδυνος συναρτώμενος με το προφίλ του Αιτητή, ούτε και αυτός ήγειρε οποιοδήποτε ισχυρισμό περί αυτού. Σημειώνεται ότι δεν προκύπτει οποιοσδήποτε κίνδυνος από τη θρησκεία του Αιτητή (Χριστιανισμός), καθώς σύμφωνα με έκθεση του Υπουργείου Εξωτερικών των ΗΠΑ για τη Θρησκευτική Ελευθερία στη Νιγηρία για το 2022, o χριστιανισμός είναι η κυρίαρχη θρησκεία στα νοτιοδυτικά της Νιγηρίας, συμπεριλαμβανομένου του Delta.[3] 

23.          Όσον αφορά την κατάσταση ασφαλείας που επικρατεί στην χώρα καταγωγής και ειδικότερα στον τόπο τελευταίας συνήθους διαμονής του Αιτητή, ήτοι την πολιτεία Delta επί της οποίας εντοπίζεται το χωριό Ezionum[4], το Δικαστήριο προέβη σε έρευνα σε αξιόπιστες πηγές πληροφόρησης. Σύμφωνα  με  το Portal RULAC (Rule of Law in Armed Conflict) της Ακαδημίας της Γενεύης, η Νιγηρία είναι αναμεμειγμένη σε δύο παράλληλες μη διεθνείς ένοπλες συρράξεις ενάντια στις μη κρατικές ένοπλες ομάδες Boko Haram και ISWAP (Islamic State in West Africa Province)[5].

 

24.          Η Boko Haram δρα στις πολιτείες Borno, Yobe, και Adamawa. Το 2019, παρατηρήθηκε  αναζωπύρωση και κλιμάκωση της κρίσης της Boko Haram σε ολόκληρη τη βορειοανατολική Νιγηρία και από το 2019 επεκτάθηκε  στη βορειοδυτική Νιγηρία με επιθέσεις που έλαβαν χώρα στην Kaduna, Katsina, Sokoto και Zamfara[6].

 

25.          Ο στρατιωτικός εξοπλισμός και ο οπλισμός της Boko Haram περιλαμβάνει AK47, αυτοσχέδιους εκρηκτικούς μηχανισμούς, χειροβομβίδες, όλμους, βόμβες βενζίνης και οχήματα Hilux.  Επιπλέον, έχει αναφερθεί ότι χρησιμοποιεί χειροβομβίδες με ρουκέτες και ενδέχεται να έχει τη δυνατότητα κατασκευής όπλων[7].

 

26.          Οι εν λόγω συγκρούσεις περιορίζονται στις εν λόγω περιοχές της χώρας και δεν εκτείνονται στο τόπο προηγούμενης συνήθους διαμονής του Αιτητή, ήτοι την πολιτεία Delta.

 

27.          Σύμφωνα με  πρόσφατα αριθμητικά δεδομένα από την βάση δεδομένων ACLED κατά την χρονική περίοδο 27.1.2024 έως 24.1.2025 στην πολιτεία Delta, όπου υπάγεται η περιοχή συνήθους διαμονής του Αιτητή, ήτοι το χωριό Ezionum, καταγράφηκαν 144 περιστατικά ασφαλείας τα οποία οδήγησαν σε 145 καταγεγραμμένες απώλειες.

 

28.          Εξ αυτών των περιστατικών τα 49 καταχωρήθηκαν ως περιστατικά βίας κατά πολιτών, από τα οποία προέκυψαν 29 ανθρώπινες απώλειες, τα 78 ως μάχες, από τις οποίες σημειώθηκαν 106 ανθρώπινες απώλειες,  τα 3 ως διαδηλώσεις, από τα οποία προέκυψαν 2 ανθρώπινες απώλειες, τα 12 ως αναταραχές, από τα οποία προέκυψαν 8 ανθρώπινες απώλειες και τα 2 ως περιστατικά απομακρυσμένης βίας από τα οποία δεν προέκυψε καμία ανθρώπινη απώλεια[8]

 

29.           Σημειώνεται ότι ο πληθυσμός της Πολιτείας Delta, σύμφωνα με εκτιμήσεις του 2022, ανέρχεται σε 5,636,100 κατοίκους[9].

 

30.          Στο δε χωριό Ezionum συγκεκραμένα, κατά την ανωτέρω περίοδο (27/01/2024 – 24/01/2025), σύμφωνα με το ACCLED, δεν καταγράφηκε απολύτως κανένα περιστατικό ασφαλείας[10].

31.          Τα ανωτέρω στοιχεία καταδεικνύουν το σχετικά ασφαλές του τόπου τελευταίας συνήθους διαμονής του Αιτητή, γεγονός που επιβεβαιώνεται στο Σημείωμα Καθοδήγησης της EUAA για τη Νιγηρία το έτος 2021, σύμφωνα με το οποίο στην επαρχία Delta της Νιγηρίας, σε γενικές γραμμές και εξετάζοντας τους σχετικούς δείκτες, δεν μπορεί να συναχθεί το συμπέρασμα ότι υπάρχει γενικά, πραγματικός κίνδυνος να επηρεαστεί προσωπικά ένας άμαχος[11] κατά την έννοια του άρθρου 19(2)(γ) του περί Προσφύγων Νόμου.

 

32.          Επιπλέον, σημειώνεται ότι πρόκειται για άτομο που δεν παρουσιάζει κάποια στοιχεία ευαλωτότητας, καθότι είναι άρρεν, ενήλικας, νεαρός, υγιής και απόφοιτος τριτοβάθμιας εκπαίδευσης, με ικανότητα να εργαστεί και εργασιακή πείρα στη χώρα και τόπο καταγωγής του. Παρέμενε δε για σημαντικό διάστημα στη χώρα του και στο τόπο συνήθους διαμονής του  χωρίς να βιώσει, ακόμα στο πλαίσιο του κατά τα άλλα μη αποδεκτού ισχυρισμό του (περί τα τρία έτη), οποιαδήποτε παρελθούσα δίωξη ή κίνδυνο.

 

33.          Με βάση τα ανωτέρω, έχοντας ενώπιόν μου τον διοικητικό φάκελο της υπόθεσης, καθώς και την ίδια την επίδικη απόφαση καταλήγω ότι δεν δικαιολογείται η υπαγωγή του Αιτητή στο καθεστώς του πρόσφυγα, καθώς δεν τεκμηριώθηκε η συνδρομή βάσιμου φόβου δίωξης για κάποιον από τους λόγους που εξαντλητικά αναφέρονται στο άρθρο 3 του περί Προσφύγων Νόμου.

 

34.          Ούτε επίσης τεκμηριώνεται υπαγωγή του στο καθεστώς συμπληρωματικής προστασίας (άρθρο 19 του περί Προσφύγων Νόμου), καθώς ο Αιτητής δεν τεκμηριώνει, αλλά και από τα ενώπιόν μου στοιχεία δεν προκύπτει ότι εάν επιστρέψει στη χώρα ιθαγένειάς του, θα αντιμετωπίσει πραγματικό κίνδυνο να υποστεί σοβαρή βλάβη.

 

35.          Ειδικότερα, στην προκείμενη περίπτωση από το προαναφερόμενο ιστορικό του Αιτητή δεν προκύπτει, ότι ενόψει των προσωπικών του περιστάσεων, πιθανολογείται να εκτεθεί σε κίνδυνο βλάβης συγκεκριμένης μορφής [βλ. απόφαση της 17.2.2009, C-465/07, ECLI:EU:C:2009:94, Elgafaji, σκέψη 32)], ήτοι ότι αυτός διατρέχει κίνδυνο σοβαρής βλάβης, λόγω θανατικής καταδίκης ή εκτέλεσης, βασανιστηρίων, απάνθρωπης ή εξευτελιστικής μεταχείρισης ή τιμωρίας σε περίπτωση επιστροφής του στη χώρα καταγωγής του [βλ. άρθρο 19(2)(α) και (β)].

 

36.          Ως προς τους παράγοντες που δύνανται να ληφθούν υπόψιν κατά την αξιολόγηση του συστατικού στοιχείου της αδιάκριτης βίας, το Δικαστήριο της Ευρωπαϊκής Ένωσης (στο εξής: το ΔΕΕ) επεσήμανε σε πρόσφατη απόφασή του ότι λαμβάνονται υπόψη «[.]μεταξύ άλλων, η ένταση των ενόπλων συγκρούσεων, το επίπεδο οργάνωσης των εμπλεκομένων ενόπλων δυνάμεων και η διάρκεια της σύρραξης ως στοιχεία λαμβανόμενα υπόψη κατά την εκτίμηση του πραγματικού κινδύνου σοβαρής βλάβης, κατά την έννοια του άρθρου 15, στοιχείο γʹ, της οδηγίας 2011/95 (πρβλ. απόφαση της 30ής Ιανουαρίου 2014, Diakité, C‑285/12, EU:C:2014:39, σκέψη 35), καθώς και άλλα στοιχεία όπως η γεωγραφική έκταση της κατάστασης αδιάκριτης άσκησης βίας, ο πραγματικός προορισμός του αιτούντος σε περίπτωση επιστροφής στην οικεία χώρα ή περιοχή και οι τυχόν εκ προθέσεως επιθέσεις κατά αμάχων εκ μέρους των εμπόλεμων μερών.» (ΔΕΕ, C-901/19, ημερομηνίας 10.6.2021, CF, DN κατά Bundesrepublic Deutschland, σκέψη 43).

 

37.          Περαιτέρω, ως προς τον προσδιορισμό του επιπέδου της ασκούμενης αδιάκριτης βίας, το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Δικαιωμάτων του Ανθρώπου (στο εξής: το ΕΔΔΑ) στην απόφασή του Sufi and Elmi (ΕΔΔΑ, απόφαση επί των προσφυγών  8319/07 and 11449/07, ημερομηνίας 28.11.2011) αξιολόγησε, διευκρινίζοντας ότι δεν κατονομάζονται εξαντλητικά, τη χρήση μεθόδων και τακτικών πολέμου εκ μέρους των εμπόλεμων πλευρών οι οποίες αυξάνουν τον κίνδυνο αμάχων θυμάτων ή ευθέως στοχοποιούν αμάχους, εάν η χρήση αυτών είναι διαδεδομένη μεταξύ των αντιμαχόμενων πλευρών, και, τελικά, τον αριθμό των αμάχων που έχουν θανατωθεί, τραυματιστεί και εκτοπιστεί ως αποτέλεσμα της σύγκρουσης.

 

38.          Περαιτέρω, όπως διευκρίνισε το ΔΕΕ «ο όρος «προσωπική» πρέπει να νοείται ως χαρακτηρίζων βλάβη προξενούμενη σε αμάχους, ανεξαρτήτως της ταυτότητάς τους, όταν ο βαθμός της αδιακρίτως ασκούμενης βίας που χαρακτηρίζει την υπό εξέλιξη ένοπλη σύρραξη και λαμβάνεται υπόψη από τις αρμόδιες εθνικές αρχές οι οποίες επιλαμβάνονται των αιτήσεων περί επικουρικής προστασίας ή από τα δικαστήρια κράτους μέλους ενώπιον των οποίων προσβάλλεται απόφαση περί απορρίψεως τέτοιας αιτήσεως είναι τόσο υψηλός, ώστε υπάρχουν ουσιώδεις λόγοι να εκτιμάται ότι ο άμαχος ο οποίος θα επιστρέψει στην οικεία χώρα ή, ενδεχομένως, περιοχή θα αντιμετωπίσει, λόγω της παρουσίας του και μόνον στο έδαφος αυτής της χώρας ή της περιοχής, πραγματικό κίνδυνο να εκτεθεί σε σοβαρή απειλή κατά το άρθρο 15, στοιχείο γ΄, της οδηγίας.» (απόφαση στην υπόθεση C-465/07, Meki Elgafaji, Noor Elgafaji κ. Staatssecretaris van Justitie, ημερ.17.2.2009) Ιδίως ως προς την εφαρμογή της αναπροσαρμοζόμενης κλίμακας, το ΔΕΕ στην ως άνω απόφαση διευκρίνισε ότι «ότι όσο περισσότερο ο αιτών είναι σε θέση να αποδείξει ότι θίγεται ειδικώς λόγω των χαρακτηριστικών της καταστάσεώς του, τόσο μικρότερος θα είναι ο βαθμός της αδιακρίτως ασκούμενης βίας που απαιτείται προκειμένου ο αιτών να τύχει της επικουρικής προστασίας.».

 

39.          Επί τη βάσει των ανωτέρω ποσοτικών και ποιοτικών δεδομένων, όπως αναλύθηκαν ανωτέρω, σε σχέση με την κατάσταση ασφαλείας στην πολιτεία Delta, δεν προκύπτει ότι σε περίπτωση επιστροφής του εκεί αυτός θα βρεθεί αντιμέτωπος με συνθήκες αδιάκριτης βίας λόγω ένοπλης σύρραξης οι οποίες να θέτουν σοβαρή και προσωπική απειλή κατά της ζωής ή της σωματικής του ακεραιότητας μόνο εκ της παρουσίας του στο έδαφος των συγκεκριμένων περιοχών εντός της έννοιας του άρθρου 19(2)(γ) του περί Προσφύγων Νόμου[12]. Αλλά και όλως επικουρικώς των ανωτέρω, δεν εντοπίζω οποιοδήποτε παράγοντα επίτασης κινδύνου εξετάζοντας τις προσωπικές περιστάσεις του Αιτητή, διαπιστώνοντας ότι αυτός είναι, σε κάθε περίπτωση, νέος, ενήλικας άνδρας, ικανός προς εργασία, ο οποίος έχει διαβιώσει για μακρό διάστημα στην εν λόγω περιοχή, κατέχοντας συνεπώς επαρκής γνώση επ' αυτής και με στενό υποστηρικτικό περιβάλλον στη χώρα καταγωγής του.

 

40.          Παράλληλα, ο Αιτητής δεν προβάλλει και από τα ενώπιόν μου στοιχεία δεν προκύπτει οτιδήποτε που να συναρτάται με την επικείμενη επιστροφή του σε συνάρτηση με την αρχή της μη επαναπορώθηση, το οποίο δεν εξετάστηκε ήδη ανωτέρω.

 

41.          Ενόψει της πιο πάνω ανάλυσης και διαπίστωσης, επαναλαμβάνεται ότι η εξέταση των λοιπών λόγων προσφυγής που προώθησε ο Αιτητής καθίσταται αλυσιτελής, ιδίως δεδομένης της δικαιοδοσίας του παρόντος Δικαστηρίου και της έκτασης του ελέγχου που ασκεί στην επίδικη πράξη.

 

 

Ως εκ τούτου, η παρούσα προσφυγή απορρίπτεται και η προσβαλλόμενη απόφαση επικυρώνεται, με €1000 έξοδα εναντίον του Αιτητή και υπέρ των Καθ' ων η αίτηση.

 

 

                                                                                       

                                                                             Κ.Κ. Κλεάνθους, Δ.Δ.Δ.Δ.Π.