ΔΙΟΙΚΗΤΙΚΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΔΙΕΘΝΟΥΣ ΠΡΟΣΤΑΣΙΑΣ

Υπόθεση Αρ.: 246/24

24 Φεβρουαρίου, 2025

[Κ. Κ. Κλεάνθους, Δ.Δ.Δ.Δ.Π.]

Αναφορικά με το άρθρο 146 του Συντάγματος

Μεταξύ:

C.H.T.

Αιτητού,

και

Κυπριακής Δημοκρατίας, μέσω Προϊσταμένου της Υπηρεσίας Ασύλου

Καθ' ων η αίτηση

Μυριάνθους Ε. (κα.), Δικηγόρος για τον Αιτητή

Κίτσιου Α. (κα.), Δικηγόρος της Δημοκρατίας, για τους Καθ' ων η αίτηση

Α Π Ο Φ Α Σ Η

Κ. Κ. Κλεάνθους, Δ.Δ.Δ.Δ.Π.: Ο Αιτητής με την παρούσα προσφυγή αιτείται την έκδοση απόφασης από το παρόν Δικαστήριο με την οποία να κηρύσσεται άκυρη και στερούμενη κάθε έννομου αποτελέσματος, η απόφαση των Καθ' ων η αίτηση, ημερομηνίας 18.12.2023, με την οποία απορρίφθηκε το αίτημα του τελευταίου για διεθνή προστασία, καθότι κρίθηκε ότι δεν πληρούνται οι προϋποθέσεις των άρθρων 3 και 19 των περί Προσφύγων Νόμων του 2000 έως 2023.

Γεγονότα

1.             Τα γεγονότα της υπόθεσης έχουν ως ακολούθως: Ο Αιτητής κατάγεται από το Καμερούν. Εισήλθε παράνομα στη Δημοκρατία και περί τις 7.3.2019 υπέβαλε αίτηση διεθνούς προστασίας. Στις 12.10.2023, πραγματοποιήθηκε συνέντευξη του Αιτητή από λειτουργό, ο οποίος υπέβαλε Έκθεση /Εισήγηση προς τον Προϊστάμενο της Υπηρεσίας Ασύλου (στο εξής: Προϊστάμενος) για απόρριψη της αίτησης ασύλου του Αιτητή. Η Εισήγηση εγκρίθηκε από τον Προϊστάμενο στις 18.12.2023, ο οποίος εξέδωσε και απόφαση επιστροφής του Αιτητή. Η εν λόγω απορριπτική απόφαση, η οποία κοινοποιήθηκε στον Αιτητή στις 12.1.2024, αποτελεί το αντικείμενο της παρούσας προσφυγής.

 

Νομικοί Ισχυρισμοί

2.             Ο Αιτητής, δια της συνηγόρου του, κατά την ακροαματική διαδικασία προώθησε ως μόνο λόγο προσφυγής την έλλειψη δέουσας έρευνας. Ειδικότερα, ο Αιτητής υποστηρίζει ότι λανθασμένως κρίθηκε ως αναξιόπιστος ως προς τους ισχυρισμούς του περί δίωξης του από τις αρχές της χώρας του και από τους Αμπαζόνιανς και ότι περαιτέρω δεν του υποβλήθηκαν επαρκή ερωτήματα. Σημειώνει περαιτέρω ότι η χώρα καταγωγής του δεν συγκαταλέγεται στο κατάλογο των ασφαλών χωρών ιθαγένειας. Ως εκ τούτου, υποστηρίζει ότι λανθασμένως κρίθηκε ότι δεν δικαιούται να υπαχθεί σε καθεστώς διεθνούς προστασίας.

3.             Από την πλευρά τους οι Καθ' ων η αίτηση, στην γραπτή τους αγόρευση, υπεραμύνονται της επίδικης πράξης. Υποβάλλουν ότι, ορθώς ο Αιτητής κρίθηκε ως αναξιόπιστος ως προς τις σχετικές με τον πυρήνα του αιτήματός του δηλώσεις. Παραπέμπουν συναφώς απόσπασμα της εισήγησης, η οποία αποτέλεσε την αιτιολογική βάση της επίδικης απόφασης, όπου καταγράφονται τα επιμέρους ευρήματά τους, τα οποία οδήγησαν στο συμπέρασμα περί αναξιοπιστίας. Υποστηρίζουν περαιτέρω ότι στη βάση του μόνου αποδεκτού του ισχυρισμού, ορθώς κρίθηκε ότι δεν ικανοποιούνται οι προϋποθέσεις υπαγωγής του σε καθεστώς διεθνούς προστασίας.                                                                         

Το νομικό πλαίσιο

4.             Η Σύμβαση περί του καθεστώτος των προσφύγων, η οποία υπογράφηκε στη Γενεύη στις 28 Ιουλίου 1951 και τέθηκε σε ισχύ στις 22 Απριλίου 1954 [Recueil des traités des Nations unies, τόμος 189, σ. 150, αριθ. 2545 (1954)], όπως συμπληρώθηκε με το Πρωτόκολλο περί του καθεστώτος των προσφύγων, το οποίο συνήφθη στη Νέα Υόρκη στις 31 Ιανουαρίου 1967 και τέθηκε σε ισχύ στις 4 Οκτωβρίου 1967 (στο εξής: Σύμβαση της Γενεύης), ορίζει, στο άρθρο 1, τμήμα Α, σημείο 2, πρώτο εδάφιο, ότι ο όρος «πρόσφυγας» εφαρμόζεται επί παντός προσώπου το οποίο, «συνεπεία δικαιολογημένου φόβου διώξεως λόγω φυλής, θρησκείας, εθνικότητος, κοινωνικής τάξεως ή πολιτικών πεποιθήσεων, ευρίσκεται εκτός της χώρας της οποίας έχει την ιθαγένεια και δεν δύναται ή, λόγω του φόβου τούτου, δεν επιθυμεί να απολαύη της προστασίας της χώρας ταύτης».

5.             Ο Κανονισμός 2 των περί της Ίδρυσης και Λειτουργίας του Διοικητικού Δικαστηρίου Διεθνούς Προστασίας Διαδικαστικών Κανονισμών του 2019 έχει ως ακολούθως:

«Ο Διαδικαστικός Κανονισμός του Ανωτάτου Συνταγματικού Δικαστηρίου 1962, και οι περί της Λειτουργίας του Διοικητικού Δικαστηρίου Διαδικαστικοί Κανονισμοί (Αρ.1) Διαδικαστικοί Κανονισμοί του 2015, τυγχάνουν εφαρμογής σε όλες τις προσφυγές που καταχωρούνται στο Διοικητικό Δικαστήριο Διεθνούς Προστασίας  από 18.6.2019, με τις αναγκαίες τροποποιήσεις που αναφέρονται στη συνέχεια και κατ΄ ανάλογη εφαρμογή των δικονομικών κανόνων και πρακτικής που ακολουθούνται και εφαρμόζονται στις ενώπιον του Διοικητικού Δικαστηρίου προσφυγές εκτός αν ήθελε άλλως ορίσει το Δικαστήριο.».

6.             Το άρθρο 11 των περί της Ίδρυσης και Λειτουργίας Διοικητικού Δικαστηρίου Διεθνούς Προστασίας Νόμων του 2018 και 2020 (στο εξής: o περί της Ίδρυσης και Λειτουργίας Διοικητικού Δικαστηρίου Διεθνούς Προστασίας Νόμος) καθορίζει τη δικαιοδοσία του παρόντος Δικαστηρίου.

7.             Το άρθρο 3 του περί Προσφύγων Νόμου καθορίζει τις προϋποθέσεις αναγνώρισης προσώπου ως πρόσφυγα.

8.             Το άρθρο 9ΚΔ του ιδίου νόμου, το οποίο τιτλοφορείται «Αξιολόγηση των ειδικών αναγκών υποδοχής και διαδικαστικών αναγκών των ευάλωτων προσώπων» καθορίζει τις διαδικαστικές εγγυήσεις των ευάλωτων αιτούντων άσυλο.

9.             Το άρθρο 19 του περί Προσφύγων Νόμου καθορίζει τις προϋποθέσεις αναγνώρισης καθεστώτος συμπληρωματικής προστασίας.

Κατάληξη

10.          Ως προς τους προωθούμενους λόγους προσφυγής περί έλλειψης δέουσας έρευνας και αιτιολογίας είναι κρίσιμο και απαραίτητο να καταστεί αντιληπτό ότι η δικαιοδοσία του παρόντος δικαστηρίου διαδραματίζει καταλυτικό ρόλο στο λυσιτελές της προβολής των λόγων προσφυγής. Ειδικότερα, το παρόν Δικαστήριο ως δικαστήριο ουσίας δικάζει την υπόθεση που άγεται ενώπιον του εξ υπαρχής, κατά το νόμο και κατά την ουσία, δεν περιορίζεται μόνο στην εξέταση της διαδικασίας και των στοιχείων κρίσης της διοικητικής αρχής που εξέδωσε την προσβαλλόμενη πράξη, αλλά προχωρεί παραπέρα και εξετάζει και την ουσιαστική ορθότητα της de novo και ex nunc (Βλ. Έφεση κατά Διοικητικού Δικαστηρίου Διεθνούς Προστασίας Aρ. 107/2023, Δημοκρατία ν. Q.B.T., απόφαση ημερ. 11.2.2025, Έφεση κατά Απόφασης Διοικητικού Δικαστηρίου Διεθνούς Προστασίας Αρ. 17/2021 Janelidze ν. Δημοκρατίας, απόφαση ημερ. 21.9.2021· Έφεση κατά Απόφασης Διοικητικού Δικαστηρίου Διεθνούς Προστασίας Αρ. 35/2023 Lubangamu ν. Δημοκρατίας, απόφαση ημερ. 5.12.2024). Ο Αιτητής αναμένεται να προβάλει, στο πλαίσιο της διοικητικής ή και της παρούσας δικαστικής διαδικασίας, τέτοιους συγκεκριμένους και ειδικούς ισχυρισμούς, οι οποίοι εν δυνάμει θα δικαιολογούσαν την υπαγωγή του στο καθεστώς διεθνούς προστασίας. Η πιο πάνω ανάλυση λόγω της έκτασης της δικαιοδοσίας του παρόντος Δικαστηρίου καθιστά αλυσιτελή την προβολή υποπεριπτώσεων λόγων προσφυγής π.χ. έλλειψη δέουσας έρευνας και αιτιολογίας, πλάνη, ορισμένες διαδικαστικές πλημμέλειες κατά την έκδοση της επίδικης πράξης. Εν προκειμένω, ο Αιτητής εκπροσωπούμενος και δια συνηγόρου, έχει την ευκαιρία να εκθέσει τους ισχυρισμούς του και να λάβει όλα τα δέοντα δικονομικά μέσα προς τεκμηρίωσή τους [Βλ. «Εγχειρίδιο Διοικητικού Δικαίου», Επαμεινώνδας Π. Σπηλιωτόπουλος, 14^ης Έκδοση, Νομική Βιβλιοθήκη, σ. 260, υποσημ. 72, «Εισηγήσεις Διοικητικού Δικονομικού Δικαίου, Χαράλαμπος Χρυσανθάκης, 2^η Έκδοση, Νομική Βιβλιοθήκη, σελ. 247 και Π.Δ. Δαγτόγλου, (Διοικητικό Δικονομικό Δίκαιο), σελ. 552]. Ως αλυσιτελής χαρακτηρίζεται ο λόγος προσφυγής, ο οποίος ακόμα και αν γίνει δεκτός δεν πρόκειται να οδηγήσει σε ακύρωση της προσβαλλόμενης πράξης [Βλ. Η προβολή ισχυρισμών στις διοικητικές διαφορές ουσίας, Α. Αθ. Αρχοντάκη, Νομική Βιβλιοθήκη, σ. 100]

11.          Επισημαίνεται επιπλέον συναφώς ότι αποτελεί βασική νομολογιακή αρχή ότι η έκταση της έρευνας, ο τρόπος και η διαδικασία που θα ακολουθηθεί ποικίλλει ανάλογα με το υπό εξέταση ζήτημα, ανάγεται δε στην διακριτική ευχέρεια της Διοίκησης (Βλ. Δημοκρατία ν. Κοινότητας Πυργών κ.ά. (1996) 3 Α.Α.Δ. 503, Επιτροπή Εκπαιδευτικής Υπηρεσίας ν. Ζάμπογλου (1997) 3 Α.Α.Δ. 270, Α.Ε. Aρ.: 3017, Αντώνης Ράφτης ν. Δημοκρατίας, ημερ. 5.6.2002, (2002) 3 ΑΑΔ 345).

12.          Η γενική αυτή νομολογιακή αρχή θα πρέπει να εξεταστεί εν προκειμένω υπό το φως του ειδικού δικαίου που διέπει τη διαδικασία εξέτασης μίας αιτήσεως ασύλου και των αρχών που θεσπίζει τόσο η εθνική όσο και η ενωσιακή νομοθεσία. Συναφές εν προκειμένω είναι το άρθρο 16 του περί Προσφύγων Νόμου και ειδικότερα τα εδάφια (2) και (3) αυτού. Από τις εν λόγω διατάξεις απορρέει καταρχάς η υποχρέωση του Αιτητή να καταβάλει κάθε δυνατή προσπάθεια προς τεκμηρίωση της αίτησης ασύλου του. Σύμφωνα με πάγια νομολογία του Ανωτάτου Δικαστηρίου (Βλ. ενδεικτικώς, Υπόθ. Αρ. 1721/2011, Ηοοman & Mahiab Khanbabaie v. Aναθεωρητικής Αρχής Προσφύγων, ημερ. 30.6.2016, ECLI:CY:AD:2016:D320) αποτελεί υποχρέωση του αιτητή ασύλου να επικαλεστεί έστω και χωρίς να προσκομίσει τυπικά αποδεικτικά στοιχεία, συγκεκριμένα πραγματικά περιστατικά που του προκαλούν, κατά τρόπο αντικειμενικώς αιτιολογημένο, φόβο δίωξης στη χώρα του για έναν από τους λόγους που αναφέρει το άρθρο 3 του περί Προσφύγων Νόμου (Βλ. επίσης νομολογία του Συμβουλίου της Επικρατείας, αποφάσεις αρ. 1093/2008, 817/2009 και 459/2010). Εν συνεχεία ωστόσο, λόγω ακριβώς της δυσχέρειας των αιτητών ασύλου να τεκμηριώσουν με συγκεκριμένα στοιχεία την αίτησή τους, γεννάται υποχρέωση της διοίκησης να συνδράμει την Αιτήτρια σε αυτήν την προσπάθεια προβολής και τεκμηρίωσης των ισχυρισμών της (Βλ. Εγχειρίδιο για τις Διαδικασίες και τα Κριτήρια Καθορισμού του Καθεστώτος των Προσφύγων της Ύπατης Αρμοστείας των Ηνωμένων Εθνών παρ. 195 επ., Βλ. επίσης αναφορικά με την ενεργό συνεργασία Απόφαση του ΔΕΕ της 22ας Νοεμβρίου 2012, Υπόθεση C‑277/11, M. M., ECLI:EU:C:2012:744, σκέψεις 63 εώς 68).

13.          Προτού προχωρήσω στην εξέταση της ουσίας των ισχυρισμών του Αιτητή, σχολιάζεται ότι λανθασμένως ο Αιτητής παραπέμπει στο Διάταγμα του Υπουργού Εσωτερικών για καθορισμό των ασφαλών χωρών ιθαγένειας δυνάμει του άρθρου 12Βτρις του περί Προσφύγων Νόμου προκειμένου να καταδείξει την επικινδυνότητα επιστροφής στη χώρα καταγωγής του. Επισημαίνεται συναφώς, ότι η συμπερίληψη μίας χώρας στον εν λόγω κατάλογο αποτελεί τεκμήριο περί της ασφάλειας αυτής. Ωστόσο, η μη συμπερίληψη μίας χώρας στον κατάλογο δεν μπορεί να αποτελεί τεκμήριο περί του αντιθέτου, ήτοι ότι αυτή δεν είναι ασφαλής. Η ερμηνευτική προσέγγιση που εισηγείται ο Αιτητής δεν βρίσκει έρεισμα στο γράμμα της εν λόγω διάταξης ούτε και στη νομολογία του Δικαστηρίου της Ευρωπαϊκής Ένωσης  (στο εξής: το ΔΕΕ) (βλ. απόφαση του ΔΕΕ της 25ης Ιουλίου 2018, C-404/17, A κατά Migrationsverket, ECLI:EU:C:2018:588, σκέψη 25)[1] ούτε και στην πράξη θα μπορούσε να υποστηριχτεί ότι μόνο οι 27 χώρες που περιλαμβάνονται στον εν λόγω κατάλογο αποτελούν τις μόνες καταρχήν ασφαλείς στον κόσμο.

14.          Ο Αιτητής, κατά την καταγραφή του αιτήματός του, και ειδικότερα στο πεδίο καταγραφής των λόγων εγκατάλειψης της χώρας του, αναφέρει ότι ζούσε στο Νοτιοδυτικό Καμερούν, όπου υπήρχε πολιτική αστάθεια και δραστηριοποιούνταν τα κινήματα των αποσχιστών. Ο ίδιος δέχθηκε απειλές κατά της ζωής του πολλές φορές εξαιτίας της άρνησής του να συμμετέχει σε θηριωδίες. Αυτός ήταν ο λόγος που εγκατέλειψε την Douala. Επιπλέον, ο Αιτητής αναφέρθηκε στη συμμετοχή του σε μία ειρηνική διαδήλωση στις 26.1.2019, εναντίον της διαφθοράς, της κρίσης και του δικτατορικού καθεστώτος, η οποία καταστάληκε με πυροβολισμούς. Βλέποντας την αυθαίρετη σύλληψη ενός προσώπου ονόματι  Maurice Kamta και άλλων συμμετεχόντων στη διαδήλωση, ένιωσε φόβο για τη ζωή του και αποφάσισε να διαφύγει (βλ. ερυθρό 16 του διοικητικού φακέλου).

15.          Κατά το κρίσιμο στάδιο της συνέντευξης, ο Αιτητής, μουσουλμάνος στο θρήσκευμα και εθνοτικής καταγωγής Bamikele, δήλωσε ότι γεννήθηκε στο Bamougoum του Δυτικού Καμερούν (γεννηθείς το 1988) όπου διέμενε μέχρι το 2002. Ακολούθως εγκαταστάθηκε στην Douala για εκπαιδευτικούς σκοπούς μέχρι το 2013. Το 2013 εγκαταστάθηκε στο Tiko της Νοτιοδυτικής περιφέρειας για σκοπούς απασχόλησης, όπου παρέμεινε για τρεισήμισι χρόνια. Το 2016 επέστεψε στη Douala μέχρι την αποχώρησή από τη χώρα το 2019, την οποία θεωρεί ως τον τόπο συνήθους διαμονής του. Ως προς την οικογενειακή του κατάσταση, ο Αιτητής δήλωσε ότι δεν είναι παντρεμένος. Ωστόσο έχει δύο δίδυμα αγόρια ηλικίας σήμερα περίπου 12 ετών, τα οποία διαμένουν με την μητέρα τους στην Douala και με τα οποία διατηρεί επαφή. Αναφορικά με την ευρύτερη οικογένειά του, οι γονείς (με τους οποίους διατηρεί επικοινωνία) και μία αδελφή του διαμένουν στη γενέτειρα του Bamougoum. Άλλοι έξι αδελφοί του διαμένουν επίσης στη Douala και η δεύτερη αδελφή του στην Ισημερινή Γουινέα, χώρα της δυτικοκεντρικής Αφρικής. Όσον αφορά στο μορφωτικό του επίπεδο, έχει ολοκληρώσει τη δευτεροβάθμια εκπαίδευση, ενώ έλαβε επί ενάμιση έτος μαθήματα λογιστικής στην Douala, χωρίς να ολοκληρώσει τον εν λόγω κύκλο σπουδών. Ομιλεί γαλλικά, αγγλικά και τη μητρική του γλώσσα «Ngueba». Ως προς την εργασιακή του πείρα, από μικρή ηλικία εμπορευόταν είδη ένδυσης για να ενισχύσει οικονομικά την οικογένειά του, ενώ πριν εγκαταλείψει τη χώρα του, επί τρία έτη, εργαζόταν σε εταιρεία  με έδρα την Douala, η οποία είχε και παράρτημα στο Tiko, την οποία ονοματίζει.

16.          Ερωτηθείς για τους λόγους που εγκατέλειψε τη χώρα του, ο Αιτητής κατά την ελεύθερή του αφήγηση, ανέφερε ότι κατά την παραμονή του στο Τiko τον Δεκέμβριο του 2016 για λόγους εργασίας, διαδραματιζόταν μια διαδήλωση στο Νοτιοδυτικό μέρος του Καμερούν, στην αρχή ως μια ειρηνική διαδήλωση που διοργανώθηκε από δικηγόρους και δασκάλους, εξαιτίας των αισθημάτων περιθωριοποίησης της αγγλόφωνης κοινότητας από την γαλλόφωνη κοινότητα. Ωστόσο, άρχισαν να καταστρέφουν τις επιχειρήσεις των γαλλόφωνων ζητώντας τους να επιστρέψουν πίσω στην περιοχή τους. Σκότωσαν πολλούς ανθρώπους ειδικά αυτούς με εθνικότητα Bamilike, διότι δεν είχαν στηρίξει τη διαδήλωση. Κατά τη διάρκεια της διαδήλωσης, η εταιρεία του Αιτητή έκλεισε και αναγκάστηκε να επιστρέψει στην Douala, αρχίζοντας ξανά την επιχείρησή του. Μετά τις εκλογές του 2018, ο Paul Biya αυτοανακηρύχθηκε πρόεδρος, ενώ μεγάλο μέρος του πληθυσμού θεωρούσε ότι πραγματικός νικητής ήταν ο καθηγητής Maurice Kamto. Αποτέλεσμα αυτού, ήταν να  διοργανωθούν διαδηλώσεις και διαμαρτυρίες σε όλο το Καμερούν. Ο Αιτητής συμμετείχε σε μια από τις διαδηλώσεις στις 26.1.2019, όπου έλαβε χώρα μεγάλος αριθμός συλλήψεων. Ο μεγαλύτερος αδελφός του Αιτητή, ο οποίος είναι μέλος του PRESBY, των μυστικών υπηρεσιών δηλαδή του Paul Βiya, τον συμβούλεψε να φύγει από την χώρα διότι τον είδαν στην διαδήλωση και επρόκειτο να το συλλάβουν. Ο Αιτητής αποφάσισε να κρυφτεί σε άλλη περιοχή της Douala, στο σπίτι ενός φίλου του, και με τη βοήθεια του αδελφού του αναζητούσε ένα τρόπο να διαφύγει από τη χώρα. Ερωτηθείς τί φοβάται ότι θα του συμβεί σε περίπτωση που επιστρέψει στη χώρα του, ο Αιτητής αποκρίθηκε ότι φοβάται ότι θα συλληφθεί.

17.          Διερευνητικής φύσεως ερωτήματα υποβλήθηκαν στον Αιτητή, στο πλαίσιο των οποίων εξήγηση ότι εγκατέλειψε τη χώρα του εξαιτίας της συμμετοχής του στη διαδήλωση της 26ης.1.2019, η  οποία ήταν και η μόνη στην οποία συμμετείχε. Διευκρίνισε δε ότι ουδέποτε κρατήθηκε στο παρελθόν.  Ο Αιτητής ερωτήθηκε επίσης για τα περιστατικά που έλαβαν χώρα το Δεκέμβριου του 2016 στο Tiko, όπου ο Αιτητής αποκρίθηκε ότι οι αγγλόφωνοι στο αγγλόφωνο μέρος του Καμερούν αντιμετωπίζουν με διάκριση του γαλλόφωνους και ιδίως αυτούς που ανήκουν στην εθνοτική ομάδα των Bamikele, στην οποία ανήκει ο ίδιος. Διαδοχικά ερωτήματα υποβλήθηκαν στο Αιτητή προκειμένου να προσδιορίσει την απειλή και τις διακρίσεις που βίωσε στη νοτιοδυτική περιφέρεια της χώρας ως μέλος της εν λόγω εθνοτικής ομάδας, με τον Αιτητή να αποκρίνεται ότι τόσο στο σχολείο όσο και στην τηλεόραση υπάρχουν άτομα που τοποθετούνται ανοιχτά απαιτώντας την έξοδο των Bamikele από το Tiko και την Douala. O Αιτητής αναφέρθηκε επίσης σε ένα περιστατικό όπου, κατά την παραμονή του στο Tiko, οι Αμπαζόνιανς απαίτησαν το κλείσιμο του πρακτορείου της εταιρεία του, απειλώντας και ζητώντας χρήματα. Διερευνητικής φύσεως ερωτήματα υπεβλήθηκαν στον Αιτητή αναφορικά με τις περιστάσεις γύρω από τις απειλές των αποσχιστών. Ακολούθως, ο Αιτητής ερωτήθηκε αναφορικά με την συμμετοχή του στη διαδήλωση της 26ης.1.2029, και τις περιστάσεις κατά τη διάρκεια και μετά από αυτήν. Ερωτηθείς εάν ζήτησε βοήθεια από τον αδελφό του για να λύσει το θέμα αφού άνηκε στις μυστικές υπηρεσίες, ο Αιτητής απάντησε πως πέρα από το να τον ενημερώσει, δεν μπορούσε να κάνει κάτι άλλο. Σε ερώτηση, για το τί φοβάται ότι θα συμβεί σε περίπτωση επιστροφής του στο Καμερούν, απάντησε πως θα συλληφθεί και πως φοβάται το καθεστώς του Καμερούν. Σε ερώτηση, κατά πόσο είχε αντιμετωπίσει οποιοδήποτε κίνδυνο ή απειλή όσο βρισκόταν στο Καμερούν, εκτός από το περιστατικό όταν του είπε ο αδελφός του πως τον είδαν στη διαδήλωση, ο Αιτητής απάντησε αρνητικά. Ανέφερε επίσης πως ουδέποτε είχε συλληφθεί από τις αστυνομικές αρχές. Όσο βρισκόταν και εργαζόταν στο ΤΙΚΟ, δεχόταν απειλές από τους Αμπαζόνιανς, ενώ σε ερώτηση πως ήξερε πως ήταν οι Αμπαζόνιανς απάντησε λόγω του ότι τον πρόσβαλλαν λόγω της εθνοτικής του ομάδας και λόγω του ότι ήταν Bamileke.

18.          Αξιολογώντας το αίτημα διεθνούς προστασίας του Αιτητή, οι Καθ' ων η αίτηση απομόνωσαν τρεις ουσιώδεις ισχυρισμούς, ο μεν πρώτος ως προς το προφίλ, τη χώρα καταγωγής και  την ταυτότητα του Αιτητή. Ο δεύτερος ως προς τις απειλές και διακρίσεις που δέχθηκε στην πόλη Tiko όπου εργαζόταν και στη Douala, την πόλη διαμονής του, εξαιτίας της εθνοτικής του καταγωγής ως Bamikele. Τέλος, ο τρίτος ως προς τη συμμετοχή του σε διαδήλωση εναντίον του καθεστώτος του Καμερούν στις 26.1.2019.

19.          Ο πρώτος ουσιώδης ισχυρισμός του έγινε αποδεκτός, δεδομένου ότι κρίθηκε ότι οι επιμέρους δηλώσεις του ήταν αρκούντως συγκεκριμένες και συνεκτικές, ευρισκόμενες σε συμφωνία με τα προσκομισθέντα από τον Αιτητή έγγραφα (διαβατήριο) και με εξωτερικές πηγές πληροφόρησης.

20.          Όσο αφορά στην εσωτερική αξιοπιστία του δεύτερου ουσιώδους ισχυρισμού, οι Καθ’ ων η αίτηση κατέγραψαν καταρχάς τις δηλώσεις του Αιτητή οι οποίες εντάσσονται στην περίμετρο του εν λόγω ισχυρισμού (επιθέσεις αγγλοφώνων κατά των γαλλοφώνων κατά την παραμονή του στο Tiko, ιδιαίτερα κατά των Bamikele, απειλές εναντίον του ιδίου από τους αποσχιστές κατά την παραμονή του στο Tiko και αναφορές για προσωπικές απειλές από τους αποσχιστές ενώ βρισκόταν στο Tiko, απαιτώντας χρήματα και το κλείσιμο του πρακτορείου της επιχείρησης στην οποία ο Αιτητής εργαζόταν), κρίνοντας ότι οι συναφείς δηλώσεις του ήταν μη επαρκώς λεπτομερείς και γενικόλογες παρά την ευκαιρία που δόθηκε στον Αιτητή να επεξηγήσει και να δώσει λεπτομέρειες (βλ. ερ. 66  του διοικητικού φακέλου).  Ως προς την εξωτερική αξιοπιστία του Αιτητή δεν εντοπίστηκαν σχετικές πηγές προς υποστήριξη των δηλώσεών του αλλά ούτε και ο ίδιος προσκόμισε οποιαδήποτε μαρτυρία. Εντοπίστηκε ωστόσο μία μεμονωμένη πηγή, η οποία επιβεβαιώνει ότι  λαμβάνουν χώρα διακρίσεις κατά των αγγλόφωνων του Καμερούν και ότι οι Bamikele αποτελούν μια εθνοτική ομάδα που υφίσταται όντως διακρίσεις. Με βάση τα ανωτέρω ευρήματα και ιδίως τη μη θεμελίωση της εσωτερικής αξιοπιστίας του Αιτητή, ο συναφής ισχυρισμός απορρίφθηκε.

21.          Ως προς τον τρίτο ουσιώδη ισχυρισμό του Αιτητή, κρίθηκε ότι δεν θεμελιώθηκε η εσωτερική του αξιοπιστία καθώς οι δηλώσεις σε σχέση με τις επιμέρους παραμέτρους του αφηγήματός του κρίθηκαν ως γενικόλογες και χωρίς επαρκή λεπτομέρεια (βλ. ερ. 62 και 64 του διοικητικού φακέλου). Ως προς την εξωτερική αξιοπιστία του Αιτητή, εξωτερικές πηγές που εντόπισαν οι Καθ’ ων η αίτηση επιβεβαιώνουν ότι στις 26.1.2019 έλαβαν χώρα διαδηλώσεις των υποστηρικτών του πολιτικού αντιπάλου του ανακηρυχθέντος προέδρου, οι οποίες καταστάληκαν με βία. Ωστόσο δεδομένης της έλλειψης εσωτερικής αξιοπιστίας, ο υπό εξέταση ισχυρισμός έτυχε απόρριψης. 

22.          Στη βάση του μόνο αποδεκτού ισχυρισμού του Αιτητή, οι Καθ’ ων η αίτηση έκριναν ότι δεν διαπιστώνεται ότι αυτός διατρέχει οποιοδήποτε κίνδυνο απορρέων από τα στοιχεία του προφίλ του. Σημειώθηκε εξάλλου η παρουσία μελών της οικογένειας του Αιτητή στην Douala, τόπο συνήθους διαμονής του, και το γεγονός ότι δεν έγινε οποιαδήποτε αναφορά περί κινδύνου σε σχέση με το πρόσωπό τους. Αναφορά γίνεται και στην κατάσταση ασφαλείας στην περιοχή της Littorial, στην οποία υπάγεται η Douala καθώς και στο γεγονός ότι κατά τη δήλωση του Αιτητή ο ίδιος ουδέποτε συνελήφθη και δεν βίωσε κάποιο κίνδυνο όντας στη χώρα του. Στη βάση των ανωτέρω κρίθηκε ότι δεν υπάρχει εύλογη πιθανότητα σε περίπτωση επιστροφής στη χώρα του να αντιμετωπίσει κίνδυνο δίωξής ή σοβαρής βλάβης.

23.          Τέλος, κατά τη νομική ανάλυση των ανωτέρω ευρημάτων τους, οι Καθ’ ων η αίτηση παραπέμπουν στο υποκειμενικό εκπεφρασμένο φόβο του Αιτητή για σύλληψή του εξαιτίας της συμμετοχής του σε συγκεκριμένη διαδήλωση κατά του καθεστώτος.  Ως προς την αντικειμενική έκφανση του φόβου του και το εύλογο αυτού κατέληξαν ότι με βάση τα ευρήματά ως προς τον κίνδυνο που διατρέχει ο Αιτητής δεν θεμελιώνεται το στοιχείο του εύλογου φόβου δίωξης για κάποιο από τους λόγους που αναφέρονται στο άρθρο 3 του περί Προσφύγων Νόμου. Ως προς το ενδεχόμενο υπαγωγής του σε καθεστώς συμπληρωματικής κρίθηκε ότι και σε αυτήν περίπτωση δεν συντρέχουν οι απαραίτητες προϋποθέσεις, λαμβάνοντας υπόψη, μεταξύ άλλων και την κατάσταση ασφαλείας στην Douala (βλ. ερ. 61 του διοικητικού φακέλου).  

24.          Στο πλαίσιο της παρούσας διαδικασίας, ο Αιτητής δεν προσκομίζει οποιαδήποτε νέα μαρτυρία συναφή με τον πυρήνα του αιτήματός του για διεθνή προστασία.

25.          Προχωρώντας στη de novo και ex nunc εξέταση των ενώπιόν μου δεδομένων, όπως υπαγορεύουν τα εδάφια (3) και (4) του άρθρου 11 του περί της Ίδρυσης και Λειτουργίας Διοικητικού Δικαστηρίου Διεθνούς Προστασίας Νόμου, συντάσσομαι με τους Καθ’ ων η αίτηση καταρχάς ως προς τη διάκριση των ουσιωδών ισχυρισμών και εν συνεχεία με την αξιολόγηση και αποδοχή του πρώτου ουσιώδους ισχυρισμού για τους ίδιους λόγους που καταγράφονται στη εισηγητική έκθεση, η οποία αποτελεί την αιτιολογική βάση της επίδικης απόφασης. Επισημαίνεται ότι στο πλαίσιο αυτό έγινε δεκτή η εθνοτική καταγωγή του Αιτητή, η οποία αποτελεί και εν μέρει το υπόβαθρο του δεύτερου ουσιώδους ισχυρισμού του.

26.          Ως προς το δεύτερο ουσιώδη ισχυρισμό του Αιτητή περί των απειλών που δέχτηκε το 2016 όντας στην πόλη Τiko και των διακρίσεων που αντιμετώπισε τόσο στην πόλη Tiko όσο και στην Doula, λόγω της εθνοτικής του καταγωγής ως Bamikele, συντάσσομαι επίσης με τα ευρήματα των Καθ’ ων η αίτηση. Καταρχάς διαπιστώνεται ότι οι απειλές που κατ’ ισχυρισμό δέχτηκε το 2016 παρουσιάζονται με γενικότητα, έλλειψη βιωματικής φύσεως, λεπτομερειών και κυρίως δεν προκύπτει εναργώς ο σύνδεσμος της φυλετικής του καταγωγής με τις εν λόγω απειλές. Παραπέμπω προς τούτο στα εμπεριστατωμένα ευρήματα των Καθ’ ων η αίτηση (βλ. ερ. 66, του διοικητικού φακέλου), τα οποία αιτιολογούν την κατάληξη περί μη θεμελίωσης της εσωτερικής αξιοπιστίας του Αιτητή. Σημειώνεται εξάλλου ότι ο Αιτητή από το 2016 όπου εγκαταστάθηκε μόνιμα στην Douala δεν αναφέρεται σε κάποιο συγκεκριμένο περιστατικό διακρίσεων εναντίον. Παρατηρείται δε ότι ο ίδιος ήταν οικονομικά αυτόνομος εργαζόμενος μέχρι και πριν αναχωρήσει από το χώρα του σε επιχείρηση και είχε ολοκληρώσει τη δευτεροβάθμια εκπαίδευση ενώ έλαβε για κάποιο χρονικό διάστημα και εκπαίδευση ανωτέρου επιπέδου. Ως εκ τούτου δεν προκύπτει κατά τρόπο σαφή πώς η εθνοτική του καταγωγή έθεσε τον ίδιο, στο πλαίσιο εξατομικευμένης εξέτασης της περίπτωσής του, σε οποιοδήποτε είδους δυσμένεια ή κίνδυνο. 

27.          Όσο αφορά στην εξωτερική αξιοπιστία του εν λόγω ισχυρισμού, από έρευνα του Δικαστηρίου επιβεβαιώνεται η ύπαρξη της εν λόγω εθνοτικής ομάδας στο Καμερούν.[2] Περαιτέρω, σύμφωνα με έκθεση του Freedom House του 2023 για το Καμερούν, στην οποία παραπέμπουν οι Καθ’ ων η αίτηση (βλ. ερ. 50 και 66 του διοικητικού φακέλου) επιβεβαιώνονται οι διακρίσεις κατά των αγγλόφωνων ατόμων από το Καμερούν με συγκεκριμένες εθνικότητες όπως η Bamileke. Αν και η εξωτερική πηγή κάνει λόγο για συχνή διάκριση σε βάρος της φυλής Bamileke, δεν εντοπίζονται περεταίρω πληροφορίες που να υποστηρίζουν την εν λόγω δήλωση. Δεδομένης δε της έλλειψης της εσωτερικής αξιοπιστίας του Αιτητή ο ισχυρισμός απορρίπτεται.

28.          Όσο αφορά την εσωτερική αξιοπιστία του τρίτου ουσιώδη ισχυρισμού, σε σχέση με τη συμμετοχή του στη διαδήλωση στις 26.1.2019, ο Αιτητής γενικόλογα περιέγραψε τα όσα έλαβαν χώρα και τον ενεργό ρόλο του σε αυτή, χωρίς την παροχή οποιασδήποτε λεπτομέρειας η οποία να καταδεικνύει το βιωματικό χαρακτήρα των εξιστορηθέντων περιστατικών. Στο σημείο αυτό συντάσσομαι επίσης με το σύνολο των ευρημάτων των Καθ’ ων η αίτηση (βλ. ερ. 64 του διοικητικού φακέλου). Επιπλέον παρατηρείται ότι οι αναφορές του ως προς το ρόλο του στη διαδήλωση, τα όσα έλαβαν χώρα εκεί αλλά και τη διαφυγή  χαρακτηρίζονται από γενικότητα, ενώ λόγω της έντασης των γεγονότων που ο Αιτητής κατ΄ισχυρισμό βίωσε εύλογα αναμένεται να είναι πιο λεπτομερής και περιγραφικός. Ως προς τα όσα ακολούθησαν της διαδήλωσης, ο Αιτητής δήλωσε ότι πληροφορήθηκε για το ενδεχόμενο σύλληψής του από τον αδελφό του, ο οποίος, κατά τη δήλωσή του ήταν μέλος  των μυστικών υπηρεσιών (PRESBY). Ο Αιτητής  βασίζει την πεποίθησή του ότι κινδυνεύει να συλληφθεί εξαιτίας της στάσης του αδελφού του, ο οποίος πληροφορήθηκε από τρίτα άτομα ότι ο Αιτητής συμμετείχε στη διαδήλωση. Ωστόσο δεν είναι σαφές από πού αντλούσε ο αδελφός του τη βεβαιότητα ότι θα τον συλλάβουν, η οποία φαίνεται να στηρίζεται αποκλειστικά σε προσωπική εικασία. Τέλος, ο Αιτητής από τον Ιανουάριο του 2019 μέχρι και το Μάρτιο του 2019 δεν φαίνεται να αντιμετώπισε κάποιο ζήτημα με τις αρχές, εγκατέλειψε τη χώρα του μέσω του διεθνούς αεροδρομίου της Douala χωρίς να αντιμετωπίσει οποιοδήποτε πρόβλημα, ούτε αναφέρθηκε σε οποιοδήποτε σημείο της συνέντευξής του σε αναζήτησή του από τις αρχές της χώρας, καθώς διατηρεί επικοινωνία με τους οικείους του. Τα δεδομένα αυτά αποτελούν αξιοσημείωτη ένδειξη ότι ο Αιτητής δεν αποτελεί πρόσωπο του ενδιαφέροντος των αρχών της χώρας του.

29.          Στο πλαίσιο της εξωτερικής αξιοπιστίας του τρίτου ισχυρισμού, οφείλουν να παρατεθούν πληροφορίες από τη χώρα καταγωγής σχετικά με τα γεγονότα στη χώρα κατά το διάστημα εκείνο. Εντάσεις γεννήθηκαν το Νοέμβριο του 2016 όταν δικηγόροι, μαθητές και αγγλόφωνοι δάσκαλοι ξεκίνησαν να διαμαρτύρονται ενάντια στην υποεκπροσώπησή τους και την πολιτιστική τους περιθωριοποίηση από την κυβέρνηση στην οποία κυριαρχούν οι γαλλόφωνοι.[3] Οι δάσκαλοι στις αγγλόφωνες περιοχές του Καμερούν πήραν μέρος στις διαμαρτυρίες των δικηγόρων, οι οποίες είχαν ξεκινήσει στις 11 Οκτωβρίου του ιδίου έτους,[4] ενώ, κατά τη διάρκεια των ακόλουθων μηνών, μεγάλος αριθμός δασκάλων και δικηγόρων προχώρησαν σε απεργία λόγω της χρήσης της γαλλικής γλώσσας στα σχολεία και στα δικαστήρια των αγγλόφωνων περιοχών της χώρας.[5] Επιπλέον, αναφέρεται ότι, κατά την ανωτέρω ημερομηνία έναρξης των διαμαρτυριών των δασκάλων, σημειώθηκαν στην πόλη Bamenda της Βορειοδυτικής Περιοχής του Καμερούν συγκρούσεις μεταξύ των διαδηλωτών και των δυνάμεων ασφαλείας,[6] ενώ, κατά τις επόμενες ημέρες, τουλάχιστον 100 άτομα συνελήφθησαν.[7] Τα πιο πάνω δεδομένα επιβεβαιώνουν απλώς την ύπαρξη της αγγλόφωνης κρίσης και τις απαρχές της.

30.          Αναφορικά με την διαδήλωση η οποία έλαβε χώρα στις 26.1.2019, οι Καθ’ ων η αίτηση εντόπισαν εξωτερικές πηγές πληροφοριών και πιο συγκεκριμένα το άρθρο της Human Rights Watch,[8] όπου τονίζονται τα εξής: «Στις 7 Οκτωβρίου 2018, ο Πρόεδρος Paul Biya κέρδισε την έβδομη θητεία του. Οι εκλογές του Οκτωβρίου σημαδεύτηκαν από χαμηλή προσέλευση, ιδιαίτερα στις δύο αγγλόφωνες περιοχές της χώρας, και από καταγγελίες για νοθεία. Ο Biya ανακηρύχθηκε νικητής με 71% των ψήφων, ενώ ο Kamto, ηγέτης του αντιπολιτευόμενου κόμματος Κίνημα Αναγέννησης του Καμερούν (CRM), έλαβε επίσημα το 14%. Στις 8 Οκτωβρίου, ο Kamto δήλωσε ότι είχε κερδίσει τις εκλογές και κάλεσε τον Biya να παραδώσει ειρηνικά την εξουσία. Οι υποστηρικτές του Kamto διοργάνωναν μικρής κλίμακας διαδηλώσεις από τις εκλογές. Οι συλλήψεις ακολούθησαν τη βίαιη καταστολή των διαδηλωτών από την κυβέρνηση του Biya στις 26 Ιανουαρίου, όταν υποστηρικτές του Kamto συγκεντρώθηκαν στη Douala. Οι διαδηλωτές ζητούσαν επανακαταμέτρηση των ψήφων, μεταξύ άλλων αιτημάτων. Μαρτυρίες, ιατρικά αρχεία, βιντεοκλίπ και εικόνες που έλαβε η Human Rights Watch δείχνουν την σκληρή και στοχευμένη αντίδραση των κρατικών δυνάμεων ασφαλείας του Καμερούν εναντίον των διαδηλωτών. Όταν ξεκίνησε η διαδήλωση, αστυνομικοί, συμπεριλαμβανομένων μελών της Équipes spéciales d’intervention rapide, μιας ειδικής μονάδας της αστυνομίας, χρησιμοποίησαν δακρυγόνα και σφαίρες καουτσούκ από κοντινή απόσταση για να διαλύσουν το πλήθος, συμπεριλαμβανομένων των διαδηλωτών. Οι μάρτυρες ανέφεραν σκηνές χάους καθώς οι άνθρωποι έτρεχαν να ξεφύγουν.». Περαιτέρω, από έρευνα του παρόντος Δικαστηρίου, σύμφωνα με άρθρο της Διεθνούς Αμνηστίας, στις 26 Ιανουαρίου 2019, το αντιπολιτευόμενο κόμμα Κίνημα για την Αναγέννηση του Καμερούν (MRC), το κόμμα του Maurice Kamto, ο οποίος κατέλαβε τη δεύτερη θέση στις προεδρικές εκλογές του Οκτωβρίου 2018, κάλεσε δημόσιες διαδηλώσεις σε όλη τη χώρα για να διαμαρτυρηθεί για τις φερόμενες μαζικές παρατυπίες κατά τη διάρκεια της εκλογικής διαδικασίας.[9] Οι δυνάμεις ασφαλείας, ως απάντηση στις διαδηλώσεις—οι οποίες δεν είχαν λάβει έγκριση—χρησιμοποίησαν υπερβολική βία εναντίον των διαδηλωτών. Επτά άτομα πυροβολήθηκαν και τραυματίστηκαν στην πόλη Ντουάλα, ενώ άλλοι διαδηλωτές ξυλοκοπήθηκαν. Πάνω από εκατό διαδηλωτές συνελήφθησαν στη Ντουάλα, την Γιαουντέ, το Ντσάνγκ, τη Μπαφουσάμ και το Μπαφάνγκ. Περίπου 50 αφέθηκαν ελεύθεροι, ενώ οι υπόλοιποι τέθηκαν υπό διοικητική κράτηση. Σύμφωνα με έτερη πηγή, το Σαββατοκύριακο 26 - 27 Ιανουαρίου 2019, περισσότεροι από 100 διαδηλωτές συνελήφθησαν κατά τη διάρκεια των «λευκών πορειών» («marches blanches») στη Ντουάλα, την Γιαουντέ, το Ντσάνγκ, τη Μπαφουσάμ και το Μπαφάνγκ.[10] Το αντιπολιτευόμενο κόμμα Mouvement pour la renaissance du Cameroun (MRC) είχε καλέσει, στις 26 Ιανουαρίου 2019, σε διαμαρτυρία για να καταγγείλει αυτό που αποκαλεί εκλογική νοθεία κατά τις προεδρικές εκλογές της 7ης Οκτωβρίου 2018.

31.          Τονίζεται η δήλωση του Αιτητή για το ότι ο αδελφός του (ο οποίος τον ενημέρωσε πως εθεάθη στη διαδήλωση) ανήκει στο PRESBY (κατά τον Αιτητή αναφερόμενο ως secret services of Paul Biya). Παρόλο που εντοπίζεται μεν το όνομα του Paul Biya στις εξωτερικές πηγές πληροφόρησης, το Δικαστήριο δεν εντόπισε οποιαδήποτε πληροφορία για τις άνω μυστικές υπηρεσίες (έρευνα στο https://www.ecoi.net/[11] και στη μηχανή αναζήτησης google) ούτε και ο Αιτητής προσκόμισε οποιαδήποτε συναφή πηγή προς απόδειξη των δηλώσεών του. Επίσης, παρότι οι πληροφορίες των Καθ' ων περί σύλληψης μεταξύ άλλων διαδηλωτών από τις αρχές της χώρας καταγωγής συνιστούν θετικό δείκτη αξιοπιστίας των δηλώσεων του Αιτητή, δεν είναι δυνατό ενόψει της μη στοιχειοθετηθείσας εσωτερικής αξιοπιστίας του ισχυρισμού αυτός να γίνει αποδεκτός.

32.          Προχωρώντας στην αξιολόγηση κινδύνου παραπέμπω και υιοθετώ την εμπεριστατωμένη ανάλυση των Καθ’ ων η αίτηση (βλ. ερ. 63 του διοικητικού φακέλου), όπου διαπιστώνεται η απουσία οποιουδήποτε κινδύνου απορρέοντος εκ του προφίλ του Αιτητή. Λαμβάνοντας υπόψη περαιτέρω την τρέχουσα κατάσταση ασφαλείας στη χώρα καταγωγής και τον τόπο τελευταίας συνήθους διαμονής του Αιτητή, σύμφωνα με τη βάση δεδομένων RULAC (Rule of Law in Armed Conflict) της Ακαδημίας της Γενεύης παρατηρείται ότι το Καμερούν εμπλέκεται σε μη διεθνή ένοπλη σύρραξη με την Boko Haram στο Βορρά  (περιοχή FarNorth)[12] ενώ στις βορειοδυτικές και νοτιοδυτικές περιοχές αναφέρεται ότι αριθμός αγγλόφωνων αποσχιστικών ομάδων μάχεται έναντι της κυβέρνησης για την ανεξαρτησία των περιοχών. Ωστόσο, η βία δεν ισοδυναμεί με διεθνή ένοπλή σύρραξη. Επιπρόσθετα, σύμφωνα με έκθεση του Παρατηρητηρίου για τα Ανθρώπινα Δικαιώματα (Human Rights Watch) που αναφέρεται σε περιστατικά που έλαβαν χώρα το 2023, η βία στις δύο αγγλόφωνες περιοχές, τη Βορειοδυτική και Νοτιοδυτική περιφέρεια, συνεχίστηκε για έκτο έτος[13]. Περαιτέρω, πρόσφατη έρευνα της ACCORD που ετοιμάστηκε ως απάντηση σε ερώτημα αναφορικά με την αγγλόφωνη κρίση και δημοσιεύτηκε τον Ιανουάριο του 2024, αναφέρει ότι κατά την περίοδο αναφοράς (2021-2023), η βίαιη σύγκρουση μεταξύ των δυνάμεων ασφαλείας και άμυνας και των ενόπλων αυτονομιστικών ομάδων συνέχισε να μαίνεται στις βορειοδυτικές και νοτιοδυτικές περιοχές του Καμερούν. Η κατάσταση ασφαλείας στις αγγλόφωνες περιοχές αναφέρεται ότι επιδεινώθηκε, με την εξέγερση να γίνεται πιο δομημένη και την κρίση πιο περίπλοκη[14].  Η Douala, υπάγεται στο γαλλόφωνο Καμερούν. Είναι η μεγαλύτερη πόλη της χώρας και οικονομική πρωτεύουσα, βρίσκεται στην περιοχή Littoral, όπου η γαλλική γλώσσα είναι η κυρίαρχη. Ως εκ τούτου δεν επηρεάζεται άμεσα από τις ένοπλες διαμάχες του αγγλόφωνου τμήματος της χώρας.

33.          Ως προς την τρέχουσα κατάσταση ασφαλείας στην πόλη Douala, τόπου συνήθους διαμονής του Αιτητή, σύμφωνα με τη βάση δεδομένων ACLED, στη διάρκεια ενός έτους και συγκεκριμένα μεταξύ 13.1.2024 και 10.1.2025 έλαβαν χώρα, συνολικά 2.864 περιστατικά σε 629 τοποθεσίες, τα οποία είχαν ως αποτέλεσμα 2.169 απώλειες. Εξ' αυτών των περιστατικών, συγκεκριμένα στην Douala τα 3 καταγράφηκαν ως διαμαρτυρίες, τα 4 ως ταραχές, τα 3 ως απομακρυσμένη βία και τα 4 ως βία κατά αμάχων[15]. Δεδομένου λοιπόν ότι ο πληθυσμός της πόλης Douala ανέρχεται σήμερα στους 4.203.000 κατοίκους[16] κρίνεται ότι η ένταση της βίας στην πόλη κινείται σε σχετικά χαμηλά επίπεδα.

34.          Καταλήγω συνεπώς, ότι δεν δικαιολογείται η υπαγωγή του Αιτητή στο καθεστώς του πρόσφυγα καθώς δεν τεκμηριώθηκε η συνδρομή βάσιμου φόβου δίωξης για τους λόγους που εξαντλητικά αναφέρονται στο άρθρο 3 του περί Προσφύγων Νόμου. Φόβος δίωξης δεν προκύπτει καθαυτός ούτε από τα προσωπικά στοιχεία του Αιτητή τα οποία και έχουν γίνει αποδεκτά. Ούτε επίσης τεκμηριώνεται, επικουρικώς, η υπαγωγή του στο καθεστώς συμπληρωματικής προστασίας (άρθρο 19 του περί Προσφύγων Νόμου), καθώς ο Αιτητής δεν τεκμηριώνει αλλά και από τα ενώπιόν μου στοιχεία δεν προκύπτει ότι εάν επιστρέψει στη χώρα ιθαγένειάς του, θα αντιμετωπίσει πραγματικό κίνδυνο να υποστεί σοβαρή βλάβη.

35.          Ειδικότερα, στην προκειμένη περίπτωση από το προαναφερόμενο ιστορικό και δεδομένου ότι ο Αιτητής δεν τεκμηρίωσε, ότι ενόψει των προσωπικών του περιστάσεων, πιθανολογείται να εκτεθεί σε κίνδυνο βλάβης συγκεκριμένης μορφής [βλ. απόφαση της 17.2.2009, C-465/07, ECLI:EU:C:2009:94, Elgafaji, σκέψη 32)] δεν προκύπτει ότι αυτός διατρέχει κίνδυνο σοβαρής βλάβης, λόγω θανατικής καταδίκης ή εκτέλεσης, βασανιστηρίων, απάνθρωπης ή εξευτελιστικής μεταχείρισης ή τιμωρίας σε περίπτωση επιστροφής του στη χώρα καταγωγής του [βλ άρθρο 19(2)(α) και (β)].

36.          Ούτε εξάλλου, προκύπτει ότι συντρέχει αδιακρίτως ασκούμενη βία στον τελευταίο τόπο συνήθους διαμονής του Αιτητή, την πόλη Douala, ο βαθμός της οποίας να είναι τόσο υψηλός, ώστε να υπάρχουν ουσιώδεις λόγοι να εκτιμηθεί ότι ο Αιτητής, ακόμα κι αν ήθελε υποτεθεί ότι θα επιστρέψει στη συγκεκριμένη γεωγραφική περιοχή, θα αντιμετωπίσει, λόγω της παρουσίας του και μόνον στο έδαφος αυτής της περιοχής, πραγματικό κίνδυνο να εκτεθεί στην εν λόγω απειλή [βλ. απόφαση της 17.2.2009, C-465/07, ECLI:EU:C:2009:94 Elgafaji, σκέψη 43]. Προς τούτου λαμβάνονται υπόψη τα ποσοτικά και ποιοτικά δεδομένα για την κατάσταση ασφαλείας στην εν λόγω περιοχή, όπου δεν λαμβάνει χώρα ένοπλη σύρραξη με την έννοια του νόμου.

Ως εκ τούτου, η παρούσα προσφυγή απορρίπτεται και η προσβαλλόμενη απόφαση τροποποιείται ως ανωτέρω, με €1000 έξοδα εναντίον του Αιτητή και υπέρ των Καθ' ων η αίτηση.

Κ. Κ. Κλεάνθους, Δ.Δ.Δ.Δ.Π.