ΔΙΟΙΚΗΤΙΚΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΔΙΕΘΝΟΥΣ ΠΡΟΣΤΑΣΙΑΣ 

                                                                                      Υπόθεση αρ.2677/24

                                                                                                                                   

20 Φεβρουαρίου 2025

 

[Α. ΧΡΙΣΤΟΦΟΡΟΥ, Δ.Δ.Δ.Δ.Π.]

 

Αναφορικά με το άρθρο 146 του Συντάγματος

Μεταξύ:

Κ. Ν. Ε.

                                                                                                                        Αιτητής

Και

Κυπριακής Δημοκρατίας, μέσω Υπηρεσίας Ασύλου

                                                                                                                        Καθ’ ων η αίτηση

 

Κ.κ. Ν. Λοΐζου & Χ. Χριστούδιας, δικηγόροι για Αιτητή

Κα Χρ. Δημητρίου, Δικηγόρος της Δημοκρατίας, για τους καθ’ ων η αίτηση

Α Π Ο Φ Α Σ Η

Με την προσφυγή ο αιτητής αιτείται την ακύρωση της απόφασης της Υπηρεσίας Ασύλου ημ.01/07/24, η οποία επιδόθηκε δια χειρός αυθημερόν, και δια της οποίας απορρίφθηκε η αίτησή διεθνούς προστασίας που υπέβαλε, ως άκυρης, παράνομης, και στερούμενης νομικού αποτελέσματος.

Ως εκτίθεται στην Ένσταση που καταχωρήθηκε από τους καθ' ων η αίτηση και προκύπτει από το περιεχόμενο του σχετικού Διοικητικού Φάκελου που κατατέθηκε στα πλαίσια των διευκρινήσεων, ο αιτητής κατάγεται από τη Νιγηρία, εισήλθε στις ελεγχόμενες από τη Δημοκρατία περιοχές παρατύπως, από τα κατεχόμενα, στις 23/12/21 και υπέβαλε αίτηση για παροχή διεθνούς προστασίας στις 11/01/22 (ερ.1-3, 36).  

Στις 13/05/24 διεξήχθη συνέντευξη με τον αιτητή από την Υπηρεσία Ασύλου όπου δόθηκε η ευκαιρία, μέσα από σχετικές ερωτήσεις, μεταξύ άλλων, να εκθέσει τους λόγους στους οποίους στηρίζει το αίτημα του (ερ.28-36). Μετά το πέρας της συνέντευξης ετοιμάστηκε σχετική Έκθεση-Εισήγηση (ερ.61-72) και στις 31/05/24 η Υπηρεσία Ασύλου αποφάσισε να μην παραχωρήσει στον αιτητή καθεστώς διεθνούς προστασίας. Σημειώνεται ότι αρχικώς η αίτηση της απορρίφθηκε ως σιωπηρώς αποσυρθείσα, λόγω μη ανταπόκρισης του αιτητή στις κλήσεις για συνέντευξη και, κατόπιν αιτήσεως επανανοίγματος, αυτό έγινε και έτσι προχώρησε η διαδικασία (ερ.12-23).

Ακολούθως ετοιμάστηκε σχετική επιστολή ενημέρωσης του αιτητή για την απόφαση της Υπηρεσίας Ασύλου, η οποία επιδόθηκε διά χειρός την 01/07/24, σε γλώσσα κατανοητή από αυτόν (ερ.73, 3).

Επί της αιτήσεως ασύλου που υπέβαλε ο αιτητής καταγράφει ότι ζητά άσυλο εξαιτίας πολιτικής δίωξης και κυβερνητικά χρηματοδοτούμενης γενοκτονίας «στην αγαπημένη [του] πολιτεία, η οποία είναι γνωστή ως Biafra». Ως αναφέρει ο αιτητής είναι μέλος του κινήματος Αυτόχθων Λαός της Μπιάφρα (IPOB), της οποίας τα μέλη υπήρξαν μάρτυρες πολλών βίαιων και στρατιωτικών επιθέσεων. Γι’ αυτό, ως αναφέρει, σε περίπτωση που επιστρέψει στη Νιγηρία, η ζωή του θα τεθεί σε κίνδυνο και συνεπώς δεν το επιθυμεί.

Στη συνέντευξη που διενεργήθηκε ο αιτητής ανέφερε ότι γεννήθηκε και μεγάλωσε στο χωριό Amaifeke, στην πολιτεία Imo, από το 2010 διέμενε στην πόλη Owerri, της ίδιας πολιτείας, είναι χριστιανός, ανήκει στην φυλή Igbo, μητρική του γλώσσα είναι η Igbo και ομιλεί επίσης την αγγλική, είναι άγαμος, οι γονείς του έχουν αποβιώσει, έχει 6 αδέρφια, τα οποία τα 5 διαβιούν στο Owerri και ένα στην πολιτεία Lagos, και είναι πτυχιούχος νομικής.

Ως προς το λόγο που τον ανάγκασε να εγκαταλείψει την χώρα του, ο αιτητής ανέφερε ότι η ζωή του απειλείται («under threat») από την κυβέρνηση της Νιγηρίας, καθώς είναι μέλος του κινήματος IPOB, το οποίο διεκδικεί την ανεξαρτησία της Biafra. Ο αρχηγός τους είναι στη φυλακή και επιτέθηκαν στο σπίτι του ιδίου όμως ο αιτητής δεν βρισκόταν εκεί. Κληθείς να εξηγήσει με ποιο τρόπο η ζωή του απειλείται, ανέφερε ότι τον αναζητούν γιατί ανήκει στους ΙΡΟΒ, οι δραστηριότητες των οποίων είναι απειλή για την Νιγηρία και πρόσθεσε ότι πολλά από τα μέλη έχουν σκοτωθεί και πολλά άλλα αγνοούνται. Καλούμενος να απαντήσει σε σειρά διευκρινιστικών ερωτημάτων σχετικά με την ιδιότητά του ως μέλος των IPOB δήλωσε ότι δεν έχει στην κατοχή του κάρτα μέλους, ωστόσο ήταν μέλος από το 2015 μέχρι το 2021, όταν εν τέλει εγκατέλειψε την χώρα του. Ο αιτητής κλήθηκε να ζωγραφίσει την σημαία της ΙPOB, και ερωτηθείς να αναφέρει τις δραστηριότητές του ως μέλος, δήλωσε ότι πραγματοποιούσαν διαμαρτυρίες. Ο λόγος που, ως ανέφερε, έγινε μέλος, ήταν γιατί επιθυμούσε να έχουν ένα ελεύθερο έθνος.

Κληθείς να αναφερθεί στις απειλές τις οποίες δέχτηκε, ο αιτητής ανέφερε ότι ο νιγηριανός στρατός τον επισκέφθηκε πρώτη φορά στο σπίτι του τον Μάιο του 2018, στο χωριό του Amaifeke. Αν και ο αιτητής δεν βρισκόταν εκεί, τον αναζήτησαν από μέλη της οικογένειάς του. Η 2^η φορά που τον αναζήτησαν ήταν το 2020, και πάλι στο πατρικό του σπίτι, στο χωριό του. Όπως περαιτέρω δήλωσε, ο στρατός δεν κατόρθωσε να τον εντοπίσει, όμως στη συνέχεια, περί τον Δεκέμβριο 2020, μέσω ενός φίλου του από το χωριό, έλαβε προειδοποίηση ότι αν τον βρουν «η τύχη του θα είναι όπως άλλων μελών». Κληθείς ο αιτητής να αναφέρει αν κατά το 2020 συμμετείχε σε κάποια διαμαρτυρία, απάντησε θετικά επισημαίνοντας ότι συμμετείχε σε διαμαρτυρία η οποία πραγματοποιήθηκε τον Οκτώβρη 2020 στο Port Harcourt.

Σε περίπτωση που ο αιτητής επιστρέψει στην Νιγηρία, δήλωσε ότι σίγουρα θα συλληφθεί αφού θεωρούν [η κυβέρνηση] ότι είναι τρομοκράτες [τα μέλη του ΙΡΟΒ]. Ακόμα δήλωσε ότι οι αρχές της χώρας θα επιτρέψουν την είσοδό του σε αυτή και τέλος ότι σε περίπτωση που επέστρεφε θα επέλεγε να εγκατασταθεί είτε στην πολιτεία Anambra είτε στην πολιτεία Delta.

Σημειώνεται ότι επί της αιτήσεως επανανοίγματος (ερ.20-23) ο αιτητής επανέλαβε κατ’ ουσία τους λόγους που κατέγραψε στην αρχική του αίτηση και, στο σημείο 10 της αίτησής, κατά το οποίο ζητείται να καταγραφεί αν ο λόγος υποβολής μεταγενέστερης αίτησης είναι επειδή υπάρχουν νέα στοιχεία, ο αιτητής κατέγραψε ότι τα νέα στοιχεία βρίσκονται στο διαδίκτυο παραπέμποντας σε διαδικτυακές πηγές, χωρίς να προσκομίζει κάποιο στοιχείο.

Οι καθ’ ων η αίτηση, εξετάζοντας τα λεγόμενα του αιτητή τόσο στην αίτηση όσο και τη συνέντευξη, κατέταξαν αυτούς στους ακόλουθους ουσιώδεις ισχυρισμούς.

1.    Ταυτότητα, χώρα καταγωγής, προφίλ και τόπος συνήθους διαμονής του αιτητή

2.    Λόγω του ότι είναι μέλος της οργάνωσης IPOB και η ζωή του κινδυνεύει από την κυβέρνηση

Εκ των ως άνω οι καθ’ ων η αίτηση αποδέχθηκαν τον 1^ο ουσιώδη ισχυρισμό, όμως απέρριψαν τον 2^ο ως αναξιόπιστο.

Επί του 2^ου ουσιώδους ισχυρισμού, κρίθηκε ότι ο αιτητής δεν ήταν σε θέση να αναφέρει ικανοποιητικές και επαρκείς πληροφορίες και τα λεγόμενά του δεν είχαν την απαιτούμενη ευλογοφάνεια, στερούνταν λεπτομερειών και περιείχαν ασάφειες. Συγκεκριμένα, ως οι καθ’ ων καταγράφουν στην επίδικη έκθεση, ο αιτητής δεν κατάφερε να περιγράψει την σημαία της IPOB αν και ήταν, ως ο ισχυρισμός του, μέλος. Σχετικά με την εμπλοκή του αιτητή ως μέλος και την αναφορά του ότι μόνο παρευρισκόταν σε διαδηλώσεις, παρότι ήταν μέλος, αυτό κρίθηκε αντιφατικό. Αναφορικά με τις απειλές, τον κίνδυνο για την ζωή του και τις προσπάθειες εντοπισμού του στο χωριό του και όχι στην πόλη όπου διέμενε κρίθηκε ως μη ευλογοφανής. Σε σχέση με την ισχυριζόμενη επίθεση στο πατρικό του σπίτι το 2018 και κληθείς ο αιτητής να εισφέρει περαιτέρω πληροφορίες για την επίσκεψη του στρατού, δεν αναφέρθηκε σε κάποια συγκεκριμένη επίθεση, παρά μόνο ανέφερε ότι τον αναζητούσαν μέσω της οικογένειάς του, και ως εκ τούτου κρίθηκε ότι τα λεγόμενα του αιτητή ήταν σε αντίφαση με τον αρχικό του ισχυρισμό περί επίθεσης. Επιπρόσθετα οι καθ’ ων αξιολόγησαν αρνητικά το ότι ο αιτητής επιβεβαίωσε ότι ποτέ δεν τον εντόπισαν ή προσέγγισαν [η κυβέρνηση και ο στρατός] για μεγάλο χρονικό διάστημα ήτοι από το 2015 μέχρι το 2021, με αποτέλεσμα να καταλήξουν ότι ο αιτητής δεν ήταν αναζητούμενος από τον στρατό της Νιγηρίας. Επιπλέον σημειώνουν ότι ο αιτητής αναφέρθηκε σε προσέγγιση του στρατού προς τον φίλο του και όχι στον ίδιο, εκ του οποίου συνάγεται, σύμφωνα με τα λεγόμενα του, ότι ο ίδιος προσωπικά δεν έλαβε απειλή από τον στρατό.

Σε σχέση με την εξωτερική αξιοπιστία κρίθηκε ότι τα λεγόμενα του αιτητή αποτελούν το μοναδικό τεκμήριο προς υποστήριξη των ισχυρισμών του περί κινδύνου και γι’ αυτό δεν κρίθηκε σκόπιμο να αναζητηθούν πληροφορίες σχετικώς και ο 2^ος ουσιώδης ισχυρισμός απορρίφθηκε ως αναξιόπιστος.

Συνεπεία των ανωτέρω, κατόπιν ανασκόπησης της γενικής κατάστασης ασφαλείας στον τόπο διαμονής (Imo State, Owerri) και αξιολόγησης των προσωπικών του αιτητή, οι καθ’ ων η αίτηση κατέληξαν ότι δεν υφίσταται σε εύλογο βαθμό πιθανότητας κίνδυνος δίωξης ή σοβαρής βλάβης σε περίπτωση επιστροφής του.

Για τους πιο πάνω λόγους η επίδικη αίτηση απορρίφθηκε ως αβάσιμη.

Επί της αιτήσεως ο αιτητής αναφέρει διάφορους νομικούς ισχυρισμούς προς υποστήριξη του αιτήματος για ακύρωση της προσβαλλόμενης πράξης. Στη βάση σχετικής νομολογίας (βλ. Δημοκρατία ν. Shalaeva (2010) 3 Α.Α.Δ. 598) θα εξεταστούν μόνο οι ισχυρισμοί του αιτητή που εξειδικεύονται δεόντως στο εισαγωγικό δικόγραφο και αναπτύσσονται επαρκώς στην αγόρευση που ακολούθησε, οι οποίο καταγράφονται πιο κάτω.

Στα πλαίσια της γραπτής του αγόρευσης ο αιτητής ισχυρίζεται ότι η επίδικη απόφαση λήφθηκε αναρμοδίως, αφού ο λειτουργός που την έλαβε δεν εξουσιοδοτήθηκε δεόντως και, σε κάθε περίπτωση, ελλείπει σχετικό πρακτικό της απόφασης από αρμόδιο άτομο, ήτοι τον Προϊστάμενο. Επίσης αναφέρει ότι η επίδικη απόφαση λήφθηκε άτομο αγνώστου ταυτότητας και τίτλου, χωρίς να είναι δεόντως αρμόδιος να πράξει τούτο, από λειτουργό ο οποίος εξουσιοδοτήθηκε από τον πρώην Υπουργό Εσωτερικών και όχι τον νυν και συνεπώς η απόφαση λήφθηκε αναρμοδίως. Περαιτέρω η απόφαση είναι αναιτιολόγητη, δεν έγινε δέουσα έρευνα των ισχυρισμών του αιτητή και τα ευρήματα επί της αξιοπιστίας της είναι λανθασμένα. Τέλος, αναφέρει ότι ο τρόπος που διεξήχθη η συνέντευξη του αποστέρησε από το να αναφέρει όλους τους ισχυρισμούς που στηρίζουν το αίτημα του και εκφράζει επιφυλάξεις για την ικανότητα του μεταφραστή που παρέστη στη συνέντευξη να μεταφράζει στην αγγλική και αντίστροφα.

Οι καθ' ων η αίτηση αντιτάσσουν ότι η επίδικη απόφαση είναι καθ’ όλα νόμιμη, έχει εκδοθεί από αρμόδιο προς τούτο όργανο, είναι προϊόν δέουσας έρευνας και ορθή επί της ουσίας και απορρίπτουν τους προωθούμενους ισχυρισμούς, σημειώνοντας ότι τα ευρήματα τους περί μη ανάγκης παροχής διεθνούς προστασίας είναι ορθά και πλήρως αιτιολογημένα.

Προέχει φυσικά η ενασχόληση με την αρμοδιότητα του λαμβάνοντος την προσβαλλόμενη απόφαση οργάνου και του ατόμου που διενήργησε τη συνέντευξη.

Από το περιεχόμενο του φακέλου είναι σαφές ότι το πρακτικό της προσβαλλόμενης απόφασης περιέχεται στο ερ.72 με τίτλο «Απόφαση Α’ βαθμού επί αίτησης διεθνούς προστασίας», όπου η εισήγηση για απόρριψη της αιτήσεως (ερ.61-71), ως υποβάλλεται, εγκρίνεται και η απόφαση υπογράφεται από τον λαμβάνοντα αυτήν λειτουργό. Το ερ.58 είναι εξουσιοδότηση ημ.09/06/22, στην οποία ο Υπουργός εξουσιοδοτεί τον λειτουργό που έλαβε την επίδικη απόφαση να ασκεί τις εξουσίες του Προϊσταμένου που αφορούν, μεταξύ άλλων, την έκδοση αποφάσεων επί αιτημάτων διεθνούς προστασίας και φέρει την υπογραφή του τότε Υπουργού Εσωτερικών.

Στο αρ.2 του Περί Προσφύγων Νόμου, Ν. 6 (Ι)/2000, αναφέρεται ότι «“αρμόδιος λειτουργός” σημαίνει λειτουργό ο οποίος υπηρετεί στην Υπηρεσία Ασύλου και έχει τύχει ειδικής εκπαίδευσης σε θέματα ασύλου και συμπληρωματικής προστασίας· […] "Προϊστάμενος" σημαίνει αρμόδιο λειτουργό ο οποίος προΐσταται της Υπηρεσίας Ασύλου και περιλαμβάνει οποιοδήποτε άλλο αρμόδιο λειτουργό της εν λόγω Υπηρεσίας που εξουσιοδοτείται από τον Υπουργό, για να ασκεί όλες ή οποιεσδήποτε από τις εξουσίες ή να εκτελεί όλα ή οποιαδήποτε από τα καθήκοντα του Προϊσταμένου·[…..] "Υπουργός" σημαίνει τον Υπουργό Εσωτερικών·».

Με δεδομένο ότι προνοείται ρητά εκ του νόμου η σχετική δυνατότητα του Υπουργού να εξουσιοδοτεί προς τούτο οιονδήποτε αρμόδιο λειτουργό να εξασκεί τα καθήκοντα του προϊσταμένου, και εκ της συνδυασμένης ανάγνωσης του αρ.3 (2) του περί Εκχωρήσεως της ενασκήσεως των Εξουσιών των Απορρεουσών εκ τινός Νόμου, Νόμου του 1962 (23/1962) και του αρ.17 (4) περί των Γενικών Αρχών του Διοικητικού Δικαίου Νόμου του 1999 (158(I)/1999), καταλήγω ότι η εξουσιοδότηση προς τον λαμβάνοντα την επίδικη απόφαση, είναι σύννομη και συνεπώς καθ’ όλα έγκυρη.  

Στο αρ.2 του Περί Προσφύγων Νόμου, Ν. 6 (Ι)/2000, αναφέρεται ότι «“αρμόδιος λειτουργός” σημαίνει λειτουργό ο οποίος υπηρετεί στην Υπηρεσία Ασύλου και έχει τύχει ειδικής εκπαίδευσης σε θέματα ασύλου και συμπληρωματικής προστασίας· […] "Προϊστάμενος" σημαίνει αρμόδιο λειτουργό ο οποίος προΐσταται της Υπηρεσίας Ασύλου και περιλαμβάνει οποιοδήποτε άλλο αρμόδιο λειτουργό της εν λόγω Υπηρεσίας που εξουσιοδοτείται από τον Υπουργό, για να ασκεί όλες ή οποιεσδήποτε από τις εξουσίες ή να εκτελεί όλα ή οποιαδήποτε από τα καθήκοντα του Προϊσταμένου·[…..] "Υπουργός" σημαίνει τον Υπουργό Εσωτερικών·».

Αναφορικά με τους ισχυρισμούς περί αναρμοδιότητας στη βάση του ότι η εξουσιοδότηση προς τον λαμβάνοντα την επίδικη απόφαση δόθηκε από τον προηγούμενο Υπουργό και όχι τον νυν, στην απόφαση του Ανώτατου Συνταγματικού Δικαστηρίου στην Έφεση κατά απόφασης Διοικητικού Δικαστηρίου αρ.63/18, Δημοκρατία ν. A.H.T. Advances Heating Technologies, ημ.11/01/24, αναφέρονται τα εξής επί πανομοιότυπου ισχυρισμού, τα οποία επιλύουν οριστικά και το επίδικο εδώ ζήτημα.

«Σχετική με το υπό εξέταση ζήτημα είναι η υπόθεση Κασσέρα ν. Δημοκρατίας, Α.Ε. 27/16, ημερ. 4.4.2023, ECLI:CY:AD:2023:C130, ECLI:CY:AD:2023:C130, όπου ο εφεσείοντας προέβαλε ότι η συγκρότηση της Συμβουλευτικής Επιτροπής έπασχε αφού, δεν είχε καταρτιστεί από την αρμόδια αρχή σύμφωνα με τις πρόνοιες των άρθρων 2 και 35Α του περί Εκπαιδευτικής Υπηρεσίας Νόμου (Ν. 10/69).   Στην εκεί υπόθεση, παρουσιάστηκε εκχώρηση με την οποία ο αρμόδιος Υπουργός εκχώρησε προς τον γενικό διευθυντή τις εξουσίες που του παρέχονται δυνάμει του Νόμου. Ο εφεσείοντας, με δεδομένο ότι η εξουσιοδότηση δόθηκε πριν από πολλά χρόνια από προηγούμενο Υπουργό και όχι από τον εν ενεργεία Υπουργό κατά την περίοδο πλήρωσης των θέσεων, υποστήριξε πως η εξουσιοδότηση αυτή δεν μπορούσε να ισχύει, αφού η κάθε διαδικασία πλήρωσης θέσεων είναι ξεχωριστή και αυτόνομη. Η Ολομέλεια του Ανωτάτου Δικαστηρίου, απορρίπτοντας την έφεση, επισήμανε ότι δεν είναι αναμενόμενο να παραχωρείται νέα εξουσιοδότηση κάθε φορά που διορίζεται νέος Υπουργός.   

Επίσης σχετική με το υπό εξέταση επίδικο ζήτημα είναι και η πρόσφατη υπόθεση Φωτιάδου ν. Δημοκρατίας, Ε.Ε.Δ. 84/16, ημερ. 2.10.2023,  όπου η εφεσείουσα προέβαλε ότι η σύνθεση της συμβουλευτικής επιτροπής που συστήθηκε για τις προαγωγές ήταν παράνομη καθότι, ο νέος υπουργός, ως εκ της αλλαγής που προέκυψε με τη αντικατάσταση του προηγούμενου, δεν προχώρησε σε επικαιροποιημένη εκχώρηση εξουσιών προς τη νέα γενική διευθύντρια. Το Ανώτατο Συνταγματικό Δικαστήριο, απορρίπτοντας το σχετικό λόγο έφεσης επισήμανε ότι, ο λόγος των αποφάσεων  Κασσέρα (ανωτέρω)  και Συμβούλιο Εφέσεων Υπουργείου Δικαιοσύνης και Δημόσιας Τάξης κ.α v. Παναγή κ.α Α.Ε. 47/2014 ημερ. 25.2.21, ECLI:CY:AD:2021:C71, ECLI:CY:AD:2021:C71, όπου στην τελευταία υπογραμμίστηκε το θεσμικά συνεχές ενός διοικητικού οργάνου, καλύπτει τα επίδικα ζητήματα, με την πρόσθετη επισήμανση  ότι, «.το γεγονός ότι αντικαταστάθηκε ο Γενικός Διευθυντής, (στον οποίο δόθηκε εκχώρηση.), να μην  επηρεάζει  κατ' εφαρμογή του ίδιου σκεπτικού (αλλά και κατά κοινή λογική) τα αναλυόμενα».

Στην υπό εξέταση περίπτωση το πρωτόδικο Δικαστήριο έσφαλλε. Εξουσιοδότηση υπήρχε. Με αυτήν εξουσιοδοτήθηκε το πρόσωπο που υπέγραψε την σχετική επιστολή και με την οποία απαίτησε την καταβολή των πιο πάνω ποσών. Σε ακολουθία του λόγου τόσο της υπόθεσης Κασσέρα και όσο και της Φωτιάδου (ανωτέρω), δεν είναι αναμενόμενο να παραχωρείται νέα εξουσιοδότηση κάθε φορά που διορίζεται νέος διευθυντής. Περαιτέρω, δεν είχε τεθεί ενώπιον του Δικαστηρίου οτιδήποτε που να ανακαλεί την εξουσιοδότηση για την οποία γίνεται αναφορά πιο πάνω.»

Ο ως άνω ισχυρισμός λοιπόν απορρίπτεται.

Σε σχέση με τον ισχυρισμό περί παντελούς έλλειψης πρακτικού της προσβαλλόμενης απόφασης, σχετικά είναι τα όσα λέχθηκαν στην απόφαση του Ανωτάτου Δικαστηρίου Δημοτικό Συμβούλιο Λάρνακας κ.ά. v. Mobil Oil (Cyprus) Ltd κ.ά. (1996) 3 A.A.Δ. 294, όπου λέχθηκε ότι «Το γεγονός ότι ο Υπουργός απλώς ανέφερε ότι συμφωνεί με την εισήγηση του λειτουργού δεν σημαίνει ότι δεν ασχολήθηκε με την επίλυση του θέματος ούτε και αποτελεί  άρνηση άσκησης της εξουσίας που του παρέχει ο Νόμος.» Στη δε απόφαση του Ανωτάτου Δικαστηρίου στην υπ. αρ.6447/2013, Χειμώνας ν. Δημοκρατίας, ημ.30/09/15, με αναφορά στην σχετική επί του ζητήματος νομολογία, λέχθηκε ότι «Η σύμφωνος γνώμη του Υπουργού δεν μειώνει την επάρκεια της αιτιολόγησης. Αντίθετα, ενσωματώνει ολόκληρη την έκθεση τους λειτουργού, την οποία υιοθέτησε χωρίς οποιαδήποτε διαφωνία, ή, διαφοροποίηση Η απλή συμφωνία δεν εξυπακούει ότι ο Υπουργός δεν ασχολήθηκε με την ουσία του θέματος ή ότι απεμπόλησε την εξουσία του ή ότι επισφράγισε άνευ ετέρου τη γνώμη ή εισήγηση τρίτου, (Καρλεττίδου ν. Δημοκρατίας (1997) 4 Α.Α.Δ. 3074 και Svetoslav Stoyanov v. Υπουργείου Εσωτερικών, ECLI:CY:AD:2014:D151, υποθ. αρ. 718/2012, ECLI:CY:AD:2014:D151, ημερ. 26.2.2014). Στο πλαίσιο της κανονικότητας των διοικητικών πράξεων επί των οποίων υπάρχει μαχητό τεκμήριο, δεν νοείται ανατροπή του με τα όσα επιχειρηματολογεί ο αιτητής.».

Το δε αρ.17 (8) του περί των Γενικών Αρχών του Διοικητικού Δικαίου Νόμου του 1999 (158(I)/1999) διαλαμβάνει ότι «[δ]ε συνιστά αποχή από άσκηση αρμοδιότητας η υιοθέτηση ενός σημειώματος ή μιας πρότασης που υποβάλλεται από υφιστάμενο υπάλληλο ή όργανο στο αρμόδιο διοικητικό όργανο, αν το σημείωμα ή η πρόταση περιέχει συγκεκριμένη εισήγηση και από το σύνολο της όλης διοικητικής ενέργειας προκύπτει ότι το αρμόδιο όργανο άσκησε ουσιαστικά την αποφασιστική του αρμοδιότητα.»

Εδώ ο εξουσιοδοτημένος προς τούτο λειτουργός της Υπηρεσίας Ασύλου, υιοθετώντας στο σύνολο, ως δύναται να πράξει, την επίδικη έκθεση του λειτουργού CAS21, εξάσκησε θεωρώ δεόντως την σχετική εξουσία που του δίδει ο Νόμος και η σχετική εξουσιοδότηση και συνεπώς ο ισχυρισμός απορρίπτεται. Άλλωστε δεν υπάρχει ενώπιον μου στοιχείο, δεδομένου του τεκμηρίου της κανονικότητας της διαδικασίας, ότι το άτομο που έλαβε την προσβαλλόμενη απόφαση δεν εξάσκησε δεόντως την αποφασιστική του αρμοδιότητα εν προκειμένω. Δεν υπάρχει επίσης ενώπιον μου στοιχείο που να θέτει εν αμφιβόλω ότι ο συγγράφων την επίδικη έκθεση (ερ.61-71) λειτουργός ενήργησε αναρμοδίως, καθώς ο κωδικός αναφοράς CAS21, συντίθεται από το ακρωνύμιο Cyprus Asylum Service, και συνεπώς η αρμοδιότητα του να πράξει ως έπραξε στα πλαίσια της επίδικης αίτησης δεν θα πρέπει να αμφισβητείται, δεδομένου ότι πρόκειται για λειτουργό της Υπηρεσίας. Η δε αναγραφή και μόνο του κωδικού αναφοράς αντί του πλήρους ονόματος του λειτουργού που έκανε τη συνέντευξη και συνέγραψε την επίδικη έκθεση δεν αφαιρεί εν προκειμένω από την αρτιότητα του πρακτικού, δεδομένου ότι, στην απουσία περί του αντίθετου μαρτυρίας, το τεκμήριο κανονικότητας του ότι ο λειτουργός CAS21 ενήργησε αρμοδίως παραμένει ακλόνητο [βλ. Κόκκινου ν. Δημοκρατίας (1999) 4 ΑΑΔ 263 και Kousoulides & Others v. Republic (1967) 3 C.L.R. 438].

Προχωρώ στην εξέταση των λοιπών νομικών ισχυρισμών.

Αναφορικά με τα όσα αναφέρονται περί μη κατάλληλης κατάρτισης του μεταφραστή που διενέργησε την μετάφραση, σημειώνω τα ακόλουθα.

Στην απόφαση του Ανώτατου στην υπ.1694/11, Noel De Silva v. Δημοκρατίας, μέσω Αναθεωρητικής Αρχής Προσφύγων κ.α., ημ.07/02/14, λέχθηκαν τα εξής:

«Σε κανένα στάδιο της διαδικασίας δεν προβλήθηκε ισχυρισμός από τον αιτητή ότι ο διερμηνέας, τον οποίο οι καθ'ων η αίτηση επέλεξαν, δεν γνώριζε τη μητρική του γλώσσα ή δεν μετέφραζε ορθώς τα όσα είχαν διαμειφθεί κατά τη συνέντευξη.

Ούτε στο φάκελο υπάρχει οτιδήποτε το οποίο να δημιουργεί αμφιβολίες για την ικανότητα ή ακεραιότητα του μεταφραστή, τις ικανότητες του οποίου ο αιτητής ουδόλως αμφισβήτησε κατά τον ουσιώδη χρόνο.

Στα συγκεκριμένα έγγραφα, ο αιτητής υπέγραψε δήλωση ότι, όλες οι πληροφορίες που περιλαμβάνονται είναι αληθινές και ότι αντιλαμβάνεται το ερωτηματολόγιο και τις αντίστοιχες απαντήσεις. Στη συνέχεια βεβαιώνει, ότι έχει καταγραφεί αντικατοπτρίζει επακριβώς τη δήλωσή του. Συνεπώς το επιχείρημα αυτό δεν έχει έρεισμα».

Στο αρ.17 (9) (γ) του περί Προσφύγων Νόμου του 2000 (6(I)/2000) αναφέρεται ότι κατά τη συνέντευξη επιλέγεται «διερμηνέα[ς] ικανό[ς] να διασφαλίζει τη δέουσα επικοινωνία μεταξύ του αιτητή και του αρμόδιου λειτουργού που διεξάγει τη συνέντευξη» και πως «η επικοινωνία διενεργείται στη γλώσσα που προτιμά ο αιτητής, εκτός εάν υπάρχει άλλη γλώσσα την οποία κατανοεί και στην οποία είναι σε θέση να επικοινωνήσει με σαφήνεια». Στο αρ.18 (1) γίνεται αναφορά περί «αναγκαίου διερμηνέα».

Από μια απλή ανάγνωση των ως άνω προνοιών της νομοθεσίας καθίσταται σαφές ότι ο νομοθέτης, σε πλήρη συμμόρφωση με τις σχετικές οδηγίες, των οποίων τα ως άνω άρθρα αποτελούν την μεταφορά τους στην εθνική νομοθεσία, θέλει να διασφαλίσει την ύπαρξη δέουσας επικοινωνίας του αιτητή με τον διεξάγοντα την συνέντευξη λειτουργό. Εδώ, με δεδομένο ότι ο αιτητής είχε δηλώσει την αγγλική ως γλώσσα την οποία κατανοεί (ερ.3), ότι, προτού αρχίσει η συνέντευξη, του εξηγήθηκε ότι έχει κάθε δικαίωμα, αν αντιμετωπίζει δυσκολία επικοινωνίας με τον λειτουργό κατά τη συνέντευξη, να το εκφράσει, ώστε να ληφθούν κατάλληλα μέτρα (ερ.36) και - τέλος - του ότι δεν εξέφρασε αδυναμία αντίληψης των διαμειφθέντων στη συνέντευξη, τουναντίον επιβεβαίωσε ότι καταγράφηκαν δεόντως στο πρακτικό όλα τα διαμειφθέντα (ερ.28), ουδεμία αμφιβολία γεννάται για την ποιότητα επικοινωνίας ή την κατάρτιση του μεταφραστή.

Προχωρώ λοιπόν με αξιολόγηση των ενώπιον μου στοιχείων και ισχυρισμών.

Στο εγχειρίδιο του EASO «Αξιολόγηση αποδεικτικών στοιχείων και αξιοπιστίας στο πλαίσιο του κοινού ευρωπαϊκού συστήματος ασύλου», Δικαστική ανάλυση, 2018, αναφέρεται στην σελ.98, ότι «[...] απαιτείται ισορροπημένη και αντικειμενική αξιολόγηση του αν η αφήγηση του αιτούντος αντικατοπτρίζει την αφήγηση που αναμένεται από ένα πρόσωπο στην κατάσταση του αιτούντος το οποίο αφηγείται μια πραγματική προσωπική εμπειρία.». Στην σελ.102 του ιδίου εγχειριδίου, αναφέρεται ότι «[…] οι δείκτες αξιοπιστίας είναι απλοί δείκτες και δεν συνιστούν αυστηρά κριτήρια ή προϋποθέσεις. Παρότι οι τέσσερις δείκτες που προσδιορίστηκαν ανωτέρω (εσωτερική και εξωτερική συνέπεια, επαρκώς λεπτομερείς πληροφορίες και ευλογοφάνεια) αποτυπώνουν τους δείκτες που εφαρμόζουν στην πράξη τα δικαστήρια, κανένας από αυτούς δεν μπορεί να θεωρηθεί καθοριστικός. Η σημασία τους από υπόθεση σε υπόθεση ποικίλλει σημαντικά. Σε κάθε περίπτωση είναι αναγκαία η εξέταση του σωρευτικού τους αντίκτυπου ⁽³⁰⁵⁾.  […] Από την ανωτέρω ανάλυση προκύπτει ότι δεν υπάρχει απλή απάντηση στο ερώτημα που αφορά τον τρόπο αξιολόγησης της αξιοπιστίας σε υποθέσεις διεθνούς προστασίας. Το μόνο που μπορεί να ειπωθεί είναι ότι η αξιολόγηση πρέπει να διενεργείται με βάση το σύνολο των αποδεικτικών στοιχείων, λαμβανομένων υπόψη των αρχών, των μεθόδων και των δεικτών που αναφέρονται στην παρούσα ανάλυση. Οι αρχές, οι μέθοδοι και οι δείκτες αυτοί θα πρέπει να εφαρμόζονται με προσοχή ⁽³⁰⁷⁾, αντικειμενικότητα και αμεροληψία, ώστε να αποφευχθεί τυχόν εσφαλμένη και απλοϊκή απόρριψη, ή αφελής και ανεπιφύλακτη αποδοχή μιας συγκεκριμένης αφήγησης.»

Ενόψει των ως άνω θα συμφωνήσω με την κατάληξη τους επί της εσωτερικής συνοχής του 2^ου ουσιώδους ισχυρισμού του αιτητή, καθώς τα όσα ανέφερε επί τούτου, ως και οι καθ’ ων η αίτηση καταγράφουν ενδελεχώς και λεπτομερώς στα ερ.65-67, στερούνταν παντελώς κάθε εύλογα αναμενόμενης λεπτομέρειας ή βιωματικού στοιχείου και έβριθαν κενών και ασαφειών. Εκ του αφηγήματος του αιτητή, σε όλη την έκταση των λεγομένων του αναφορικά με την κατ’ ισχυρισμό δίωξη του ως μέλος του κινήματος IPOB, ελλείπουν καταφανώς λεπτομέρειες και χρονική συνέχεια και τα λεγόμενα του, τόσο στα πλαίσια της ελεύθερης αφήγησης όσο και στις ερωτήσεις που ακολούθησαν παρουσιάζουν ουσιώδη κενά, ελλείψεις αοριστίες, οι οποίες πλήττουν αναπόφευκτα την εσωτερική συνοχή των δηλώσεων του.

Εν προκειμένω δεν έχω τίποτε να προσθέσω στα όσα διεξοδικά αναφέρουν οι καθ’ ων η αίτηση. Ενόψει δε του ότι ουδέν άλλο στοιχείο προσκομίσθηκε από τον αιτητή στα πλαίσια της παρούσης, οι καταφανείς ελλείψεις, ασάφειες και αντιφάσεις, ως αυτές υποδείχθηκαν από τους καθ’ ων η αίτηση (που καταγράφονται πιο πάνω, στα πλαίσια της παρούσης, και δεν θεωρώ σκόπιμη την επανάληψη τους), τις οποίες θεωρώ ορθές και απολύτως εύλογες, παραμένουν, δεδομένου πάντοτε του ότι, ενόψει της εξουσίας του Δικαστηρίου να εξασκεί πλήρη και εξ υπαρχής (ex nunc) έλεγχο των ενώπιον του στοιχείων - θα μπορούσε βεβαίως να προσφέρει μαρτυρία προς στήριξη ή ενίσχυση των ισχυρισμών του και της αξιοπιστίας του αφηγήματος του στα πλαίσια της παρούσας.

Είναι εκ των ως άνω κατάληξη μου ότι αποδοχή των ισχυρισμών του αιτητή, πολύ απλά, θα συνιστούσε αφελή και ανεπιφύλακτη αποδοχή ενός αφηγήματος το οποίο στερείται σε όλη του την έκταση κάθε ψήγματος εσωτερικής συνοχής και θα έβαινε ενάντια σε κάθε εύλογη κριτική θεώρηση. Δεδομένης δε της παντελούς έλλειψης εσωτερικής συνοχής των λεγομένων του αιτητή δεν θεωρώ ότι ήταν εδώ απαραίτητη η αναζήτηση πληροφορίων αναφορικά με την εξωτερική αξιοπιστία των ισχυρισμών του και ορθώς δεν έγινε από τους καθ’ ων η αίτηση. Ως και στο εγχειρίδιο «Αξιολόγηση αποδεικτικών στοιχείων και αξιοπιστίας στο πλαίσιο του κοινού ευρωπαϊκού συστήματος ασύλου», του EASO, σελ.132, αναφέρεται, η αναζήτηση πληροφοριών για τη χώρα καταγωγής «ενδέχεται να μην είναι απαραίτητ[η] σε περίπτωση αρνητικής διαπίστωσης περί της αξιοπιστίας βάσει καταφανούς έλλειψης εσωτερικής συνοχής ή μη ικανοποιητικής επεξήγησης αποκλίσεων ή παραλλαγών σε ό,τι αφορά τα ουσιώδη στοιχεία μιας αίτησης ή, ακόμη περισσότερο, σε περίπτωση απόρριψης προσφυγής ως απαράδεκτης.».

Παρά την ως άνω κατάληξη μου ότι θα μπορούσε να παραληφθεί έρευνα σε ΠΧΚ, ενόψει της παντελούς ελλείψεως εσωτερικής συνοχής, για σκοπούς πληρότητας της παρούσης, κρίνω σκόπιμο να παραθέσω και τα εξής σε σχέση με το κίνημα IPOB.

Στη Νοτιοανατολική Νιγηρία υπάρχουν αρκετές αυτονομιστικές ένοπλες ομάδες, μεταξύ των οποίων οι δύο κύριες είναι το Κίνημα για την Πραγματοποίηση του Κυρίαρχου Κράτους της Biafra (MASSOB) και οι Αυτόχθονες Λαοί της Biafra (IPOB). Και οι δύο οργανώσεις συμμετέχουν κυρίως σε δραστηριότητες ευαισθητοποίησης, πορείες και άλλες μη βίαιες συγκεντρώσεις. Από τον Αύγουστο του 2020 η βία μεταξύ του IPOB και των νιγηριανών δυνάμεων ασφαλείας έχει κλιμακωθεί. Τον Δεκέμβριο 2020, η IPOB ίδρυσε παραστρατιωτική πτέρυγα, το ESN και ακολούθησαν ένοπλες συγκρούσεις με τις κρατικές δυνάμεις της Νιγηρίας. Η κατάσταση ασφαλείας επιδεινώνεται στις πολιτείες Abia, Imo, Ebonyi και άλλες νοτιοανατολικές πολιτείες. Το 2021, οι δυνάμεις ασφαλείας αύξησαν τις επιχειρήσεις εναντίον του ESN. Στις 18/02/21 αναπτύχθηκαν μεγάλες στρατιωτικές δυνάμεις στην πολιτεία Imo, κατεδαφίζοντας πολλά στρατόπεδα του ESN, το οποίο έχει εμπλακεί σε ένοπλες συγκρούσεις με τις κρατικές δυνάμεις. Συγκρούσεις μεταξύ των δυνάμεων ασφαλείας και του IPOB λαμβάνουν χώρα κυρίως στις πολιτείες Anambra, Abia, Rivers, Imo και Delta. Η κυβέρνηση της χώρας ανέπτυξε στρατιωτικές δυνάμεις στο πλαίσιο ειδικών επιχειρήσεων στην πολιτεία Abia και την πολιτεία Rivers για την αντιμετώπιση βίαιων αναταραχών και απαγωγών. [1]^{, [2]}

Σε έκθεση του Συμβουλίου για τη μετανάστευση και πρόσφυγες του Καναδα, αναφέρονται τα εξής [3]:

«Με βάση την έρευνά της στις πολιτείες Anambra, Imo, Ebonyi και Abia, η Διεθνής Αμνηστία αναφέρει ότι είχε «τεκμηριώσει» ότι «τουλάχιστον» 115 άνθρωποι «σκοτώθηκαν από δυνάμεις ασφαλείας μεταξύ Μαρτίου και Ιουνίου 2021», «Περισσότεροι από 500 συνελήφθησαν μετά από επιδρομές της αστυνομίας και του στρατού», καθώς και «52 περιστατικά παράνομων δολοφονιών και 62 περιπτώσεις αυθαίρετων συλλήψεων, κακομεταχείρισης και βασανιστηρίων»[4]. Η ίδια πηγή αναφέρει επίσης ότι «η κυβέρνηση της Νιγηρίας απάντησε με αυστηρότητα σε δολοφονίες και βία που αποδίδονται ευρέως στο ESN (Eastern Security Network -ESN περιφερειακός οργανισμός ασφαλείας στη νότια Νιγηρία που ανήκει στην IPOB) και ότι «κάποιοι συγγενείς θυμάτων» που ρωτήθηκαν από τη Διεθνή Αμνηστία είπαν «ότι δεν ήταν μέρος των μαχητών που επιτέθηκαν σε πράκτορες ασφαλείας».»[5]

Εκ των ως άνω πληροφοριών δεν θα πρέπει να αμφισβητείται ότι τα όσα αναφέρει ο αιτητής περί δίωξης ατόμων που ανήκουν στο κίνημα IPOB συνάδουν με διαθέσιμες σχετικώς πληροφορίες. Παρά όμως τούτο, δεδομένης και της ως άνω κατάληξης μου, θεωρώ ότι το γεγονός και μόνο ότι τα όσα αναφέρει ο αιτητής ως γενικές πληροφορίες για τη δράση του κινήματος και τη δίωξη μελών του συνάδουν με διαθέσιμες πληροφορίες δεν αρκεί, καθώς η έλλειψη εσωτερικής συνοχής, ως ανωτέρω εξηγείται, είναι τέτοια που, στα πλαίσια συνολικής αξιολόγησης και αποτίμησης των στοιχείων που απαρτίζουν την υπόθεση, δεν μπορεί παρά να αποβεί μοιραία για τη γενική και συνολική αξιοπιστία των ισχυρισμών του. Τούτο γιατί, αν η αξιολόγηση γινόταν στη βάση μόνο της εξωτερικής συνοχής, θα οδηγούσε σε αποδοχή ισχυρισμών για τούτο και μόνο τον λόγο, οι οποίοι στερούνται εσωτερικής συνοχής και θα οδηγούσε σε ανεπιφύλακτη αποδοχή τους, συχνά ενάντια σε κάθε εύλογη κριτική θεώρηση των λεγομένων του. Οι ισχυρισμοί ενός αιτητή και η εσωτερική συνοχή τους παραμένουν το πρωταρχικό σημείο αναφοράς και συνεπώς, στην απουσία ισχυρισμού που φέρει - κατ’ ελάχιστο - ψήγματα εσωτερικής συνοχής, η ύπαρξη διαθέσιμων πληροφοριών που συνάδουν με τα κατά τα τ’ άλλα στερούμενα εσωτερικής συνοχής λεγόμενα του δεν καθιστούν αξιόπιστο έναν τέτοιο ισχυρισμό.

Ενόψει των ως άνω απομένει μια επικαιροποιημένη αποτίμηση της γενικής κατάστασης ασφαλείας στο Owerri, Imo State.

Σε αναφορά του ACLED για την περίοδο 16/12/23 ως 13/12/24, καταγράφηκαν στην πολιτεία Imo 100 περιστατικά ασφαλείας, στα οποία χάθηκαν 138 ανθρώπινες ζωές. Τα 100 περιστατικά αφορούσαν 3 ταραχές (riots), που είχαν ως αποτέλεσμα 2 ανθρώπινες απώλειες, 29 περιστατικά βίας κατά πολιτών (violence against civilians) τα οποία είχαν αποτέλεσμα 34 ανθρώπινες απώλειες, 49 μάχες (battles) οι οποίες είχαν ως αποτέλεσμα 102 ανθρώπινες απώλειες και 1 περιστατικό έκρηξης/απομακρυσμένης βίας, χωρίς κάποια ανθρώπινη απώλεια και 18 περιστατικά διαμαρτυρίας (protests), επίσης χωρίς κάποια ανθρώπινη απώλεια.^[6] Ειδικότερα για την πόλη Owerri, που αποτελεί το συνήθη τόπο διαμονής του αιτητή στη χώρα καταγωγής του, για το διάστημα 07/10/23- 04/10/24 σημειώθηκαν 9 περιστατικά ασφαλείας τα οποία οδήγησαν σε 13 απώλειες ανθρώπινων ζωών. Αυτά αφορούσαν 5 μάχες (11 θάνατοι),  2 περιστατικά βίας κατά αμάχων (2 θάνατοι), 1 εξέγερση (1 θάνατος) και 1 διαμαρτυρία (καμία απώλεια).[7] Σημειώνεται η πολιτεία Imo έχει πληθυσμό περί των 5 ½ εκατομμυρίων κατοίκων [8]. Αξίζει δε να σημειωθεί ότι στο εγχειρίδιο του EASO «Country Guidance, Nigeria», Οκτωβρίου 2021, αναφέρεται ότι δεν προκύπτει κίνδυνος σε αμάχους, με την έννοια του αρ.19 (2) (γ) στην πολιτεία Imo. ^[9]  

Εκ των ενώπιον μου στοιχείων, δεν θεωρώ ότι καταδεικνύεται εδώ εύλογη πιθανότητα ο αιτητής να αντιμετωπίσει κατά την επιστροφή του κίνδυνο σοβαρής βλάβης καθότι η συχνότητα περιστατικών ασφαλείας στην περιοχή όπου διέμενε δεν είναι τέτοιας έντασης ώστε να διατρέχει κίνδυνο εξαιτίας και μόνο της παρουσίας του στην περιοχή. Δεν μπορώ δε να εντοπίσω ιδιαίτερες περιστάσεις που επιτείνουν τον κίνδυνο ειδικώς για τον αιτητή, στη βάση της «αναπροσαρμοζόμενης κλίμακας» [10] (βλ. απόφαση ΔΕΕ, ημ.10/06/21, C-901/19, CF and DN και C-465/07, Elgafaji, ημ.17/02/19).

Είναι συνεπώς κατάληξη μου ότι όλη η διαδικασία εξέτασης της επίδικης αίτησης και τα όσα περιλαμβάνονται στην προσβαλλόμενη δια της παρούσης απόφαση είναι δεόντως και επαρκώς τεκμηριωμένα, προϊόντα επαρκούς έρευνας των υποβληθέντων στοιχείων, υπαγωγής τους στο σχετικό νομικό πλαίσιο που διέπει διαδικασίες εξέτασης αιτήσεων διεθνούς προστασίας και είναι περαιτέρω πλήρως αιτιολογημένη η απόφαση.

Έπεται ότι δεν τεκμηριώνεται βάσιμος φόβος «καταδίωξης [του αιτητή] για λόγους φυλετικούς, θρησκευτικούς, ιθαγένειας ή ιδιότητας μέλους συγκεκριμένου κοινωνικού συνόλου ή πολιτικών αντιλήψεων» αλλά και ότι δεν υφίστανται στην προκείμενη περίπτωση «ουσιώδεις λόγοι να πιστεύεται ότι, εάν επιστρέψει στη χώρα ιθαγένειάς του, θα αντιμετωπίσει πραγματικό κίνδυνο να υποστεί σοβαρή βλάβη», ως αμφότερες αυτές οι έννοιες ορίζονται στα άρθρα 3 και 19 του περί Προσφύγων Νόμου του 2000 (Ν. 6(I)/2000) αντίστοιχα. 

Σημειώνεται δε ότι η Νιγηρία έχει καθοριστεί στις Κ.Δ.Π. 198/2020, 225/2021, 202/2022, 166/2023 και 191/2024, που εκδόθηκαν δυνάμει του αρ.12Βτρις του Νόμου, ως ασφαλής χώρα ιθαγενείας και στην παρούσα ουδέν στοιχείο προσκομίστηκε στη βάση του οποίου θα μπορούσε να «θεωρηθεί ότι η χώρα αυτή δεν είναι ασφαλής […] στη συγκεκριμένη περίπτωσή», στη βάση των όσων διαλαμβάνονται από το αρ.12Βτρις (6).

Η προσφυγή απορρίπτεται και η προσβαλλόμενη απόφαση επικυρώνεται με έξοδα €1000 υπέρ των καθ' ων η αίτηση και εναντίον του αιτητή.

 

Α. Χριστοφόρου, Δ.Δ.Δ.Δ.Π.