ΔΙΟΙΚΗΤΙΚΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΔΙΕΘΝΟΥΣ ΠΡΟΣΤΑΣΙΑΣ

Υπόθ. Αρ.: 3924/24

 

19 Φεβρουαρίου, 2024

          [Μ. ΣΤΥΛΙΑΝΟΥ, Δ.Δ.Δ.Δ.Π.]

     Αναφορικά με το άρθρο 146 του Συντάγματος

Μεταξύ:

F. O. O.

Αιτητής

-και-

 

Κυπριακής Δημοκρατίας, μέσω ΥΠΗΡΕΣΙΑΣ ΑΣΥΛΟΥ

 

Καθ' ων η Αίτηση

Εμφανίσεις:

Ο Αιτητής παρών

Αι. Κίτσιου (κα) για Ι. Γεωργίου (κος), Δικηγόρος της Δημοκρατίας, Δικηγόρος για τους Καθ' ων η αίτηση.

M. Nasr (κος) παρών για πιστή μετάφραση από τα Ελληνικά στα Αγγλικά και αντίστροφα.

M. Yasin (κος) παρών για πιστή μετάφραση από τα Αγγλικά στα Somali και αντίστροφα.

 

Α Π Ο Φ Α Σ Η

Με την παρούσα προσφυγή ο Αιτητής προσβάλλει την απόφαση της Υπηρεσίας Ασύλου, επιστολής ημερομηνίας 08/10/24 (του κοινοποιήθηκε αυθημερόν), με την οποία απορρίφθηκε το αίτημά του για παραχώρηση καθεστώτος διεθνούς προστασίας.

 

ΓΕΓΟΝΟΤΑ

Ο Αιτητής, υπήκοος Σομαλίας, αφού εισήλθε παράνομα από τις μη ελεγχόμενες από την Κυπριακή Δημοκρατία περιοχές υπέβαλε αίτηση για διεθνή προστασία στις 21/04/22, στις 18/09/24 πραγματοποιήθηκε η συνέντευξή του και στις 19/09/24 ετοιμάστηκε η έκθεση/εισήγηση. Την ίδια ημέρα (19/09/24) απορρίφθηκε η αίτησή του από εξουσιοδοτημένο από τον Υπουργό Εσωτερικών αρμόδιο λειτουργό, απόφαση που αποτελεί και το αντικείμενό της παρούσας προσφυγής.

 

ΙΣΧΥΡΙΣΜΟΙ

Κατά την ενώπιον μου διαδικασία, ο Αιτητής παρουσιάστηκε αυτοπροσώπως προκειμένου να υποστηρίξει την υπόθεσή του.  Υιοθέτησε το λόγο που κατέγραψε στην αίτηση ασύλου του, ήτοι ότι εγκατέλειψε τη χώρα καταγωγής του καθότι αντιμετώπιζε προβλήματα στην εργασία του. Επιπρόσθετα, για πρώτη φορά αναφέρθηκε σε διαφυλετικές διαφορές και συγκρούσεις στην περιοχή του αναφερόμενος στο θάνατο όλων των μελών της οικογένειάς του εκτός από τον ίδιο και τη μητέρα του. Περαιτέρω, προσκόμισε κάποια έγγραφα που κατατέθηκαν κατά την δικαστική διαδικασία, (α) ως Τεκμήριο 1 αποτελεί δέσμη τριών έγγραφα/αιτήματος πληρωμής από την εργασία του στη χώρα καταγωγής του, (β) Τεκμήριο 2 αποτελεί δέσμη φωτογραφιών (i) απεικονίζει έναν άνδρα (τον Αιτητή) σε ένα δωμάτιο/γραφείο, (ii) εικονίζει την κάρτα του Αιτητή από την εργασία του, και (iii) απεικονίζονται ένας άνδρας και μία γυναίκα αγνώστου ταυτότητας σε αναμονή. 

 

Οι Καθ’ ων η Αίτηση υιοθέτησαν το περιεχόμενο της ένστασής τους και υποστήριξαν ότι η προσβαλλόμενη απόφαση της Υπηρεσίας Ασύλου λήφθηκε έπειτα από ορθή αξιολόγηση του αρμόδιου λειτουργού και ως εκ τούτου έκριναν ότι δεν έπρεπε να τοποθετηθούν περαιτέρω.

 

ΚΑΤΑΛΗΞΗ

Το Δικαστήριο λαμβάνοντας υπόψη τα όσα υποστηρίζονται από τον Αιτητή, αυτά που απαντούν οι Καθ΄ ων η αίτηση, του περιεχομένου του διοικητικού φακέλου και αντλώντας τις εξουσίες που ορίζονται στο Άρθρο 11 του περί της Ίδρυσης και Λειτουργίας Διοικητικού Δικαστηρίου Διεθνούς Προστασίας Νόμων του 2018 έως 2023 (Ν.73(Ι)/2018), προχωρεί να εξετάσει την ουσία του αιτήματος του Αιτητή με βάση το περιεχόμενο του σχετικού διοικητικού φακέλου (στο εξής «ΔΦ»).

 

Μετά από αξιολόγηση των πρακτικών της συνέντευξης το Δικαστήριο διαπιστώνει ότι ο λειτουργός - εξεταστής της υπόθεσης ενημέρωσε τον Αιτητή για τα δικαιώματα και υποχρεώσεις του και κατά την διάρκεια της συνέντευξής του και έθεσε διάφορα ερωτήματα για να καλύψει τόσο τον πυρήνα του αιτήματος του όσο και τα επιμέρους ζητήματα. Του παρασχέθηκε δωρεάν διερμηνέας, του διαβάστηκαν όσα καταγράφηκαν στη συνέντευξη και επιβεβαίωσε πως όσα καταγράφηκαν αντικατοπτρίζουν επακριβώς τις δηλώσεις του (ερυθρά 45 – 55 ΔΦ).

 

Ο Αιτητής στην συνέντευξή του, ανέφερε ότι έφυγε από τη χώρα καταγωγής του καθότι αφού σκοτώθηκε η οικογένειά του μετακόμισε στο Badhan, όπου στο εργασιακό του περιβάλλον αντιμετώπιζε πολλά προβλήματα επειδή προσπαθούσαν να τον σκοτώσουν (ερυθρό 48 – 1Χ ΔΦ). Τέλος, ισχυρίστηκε ότι προσπάθησε να τον σκοτώσει και η κυβέρνηση του Puntland (ερυθρό 48 – 1Χ ΔΦ). Στα πλαίσια των διευκρινιστικών ερωτήσεων δεν αναφέρθηκε σε κανένα άλλο πρόβλημα το οποίο αντιμετώπιζε στη χώρα καταγωγής του και το οποίο τον ώθησε να την εγκαταλείψει. Κληθείς να αναφερθεί σχετικώς με περισσότερες λεπτομέρειες δήλωσε πως η παρενόχληση που δεχόταν, δήλωσε ότι διήρκησε περίπου από  16/08/20 έως και τον 9^ο/2021 και του ζητούσαν να συμμετέχει στην έκδοση πλαστών αποδείξεων, κάτι το οποίο ο ίδιος αρνήθηκε και έκτοτε αντιμετώπιζε παρενόχληση (ερυθρό 47 – 48 ΔΦ). Αναφορικά με την απόπειρα δολοφονίας που δέχθηκε δήλωσε ότι τέσσερις άνδρες τον επισκέφθηκαν στο γραφείο του ρωτώντας τον το λόγο που δε συνεργάζεται και προκαλώντας του κάταγμα στο χέρι περί την 10/10/20 (ερυθρό 47 – 5Χ-8Χ ΔΦ). Ρητή δήλωση του Αιτητή υπήρξε το γεγονός ότι από το 2020 έως το 2022 δεν του συνέβη οτιδήποτε άλλο πέρα από τις πιο πάνω δηλώσεις του (ερυθρό 47 – 9Χ-11Χ ΔΦ).

 

Ο λειτουργός αξιολογώντας όλους τους ισχυρισμούς του Αιτητή αποδέχθηκε τον ισχυρισμό του σχετικά με το προφίλ και τα προσωπικά του στοιχεία (ερυθρά 99 – 101 ΔΦ). Απέρριψε, όμως, τον ισχυρισμό του αναφορικά με τα ισχυριζόμενα προβλήματα που αντιμετώπιζε στην εργασία του ως εσωτερικά αναξιόπιστο (ερυθρά 99 – 98 ΔΦ).  Ως προς την εσωτερική αξιοπιστία του εν λόγω ισχυρισμού, ο λειτουργός κατέγραψε τα εξής ευρήματα αναξιοπιστίας:

-          αρχικά σημειώνεται ότι οι απαντήσεις του σε γενικότερο πλαίσιο δεν ήταν ικανοποιητικές, δεν παρείχαν επαρκείς πληροφορίες και δεν απέδιδαν βιωματικό χαρακτήρα για τα γεγονότα τα οποία είχε βιώσει προσωπικά κατά τις δηλώσεις του,

-          δεν ήταν σε θέση να δώσει σαφείς και ικανοποιητικές εξηγήσεις σχετικά με το λόγο που παρέμεινε στην εργασία έως το 2022 ενώ βίωνε συνθήκες παρενόχλησης από το 2020, καθώς ανέφερε πως δεν ήξερε εξ αρχής για τη διαφθορά και μόλις την αντιλήφθηκε παραιτήθηκε, ωστόσο με βάση τις προγενέστερες δηλώσεις του η διαφθορά έλαβε χώρα και άρα υπέπεσε στην αντίληψή του περί το 2020 και έληξε περί το 2021 ενώ ο ίδιος σταμάτησε να εργάζεται εκεί το 2022. Παρά την ευκαιρία που του δόθηκε να αποσαφηνίσει την προαναφερθείσα αντίφαση ο ίδιος δεν το πέτυχε (ερυθρά 48 – 5Χ-12Χ & 47 – 1Χ-4Χ, 7Χ-10Χ ΔΦ),

-          σημειώνεται δε ότι απουσιάζει ο βιωματικός χαρακτήρας στα λεγόμενά του, ο οποίος θα αναμένετο αναφορικά με την ισχυριζόμενη επίθεση που δέχθηκε στον εργασιακό του χώρο, αφού παρείχε περιορισμένες λεπτομέρειες λέγοντας πως ζήτησαν το λόγο που δε συνεργάζεται και έπειτα του έσπασαν το χέρι (ερυθρό 47 – 5Χ-6Χ ΔΦ),

-          σημειώνεται δε πως έως τον Μάρτιο του 2022 που εγκατέλειψε τη Σομαλία δεν αντιμετώπισε κανένα κίνδυνο, δεν του συνέβη τίποτα προσωπικά (ερυθρό 47 – 11Χ ΔΦ).  

 

Ως προς την εξωτερική αξιοπιστία του ισχυρισμού, ο λειτουργός κατέληξε ότι λόγω της ιδιωτικής φύσης του περιστατικού δε δύναται η περαιτέρω έρευνα σε εξωτερικές πηγές πληροφόρησης. Όσον αφορά τα προσκομισθέντα έγγραφα από τον Αιτητή σύμφωνα με τον «Πρακτικό Οδηγό της EASO: Αξιολόγηση αποδεικτικών στοιχείων»[1]  αυτά πρέπει να αξιολογούνται διεξοδικά και με βάση  τα ακόλουθα κριτήρια: (1) τη συνάφεια αυτών με την υπόθεση, (2) την ύπαρξη αυτού του τύπου των εγγράφων στις γενικές πληροφορίες που εντοπίζονται, (3) το περιεχόμενό τους αξιολογώντας τη συμβατότητα αυτού με τις δηλώσεις του αιτητή, την ακρίβεια του περιεχομένου του καθώς και εάν πρόκειται για άμεση μαρτυρία των ουσιωδών δηλώσεων του αιτητή, (4) τον τύπο που αναμένεται να έχει ένα τέτοιου είδους έγγραφο εφόσον μπορεί να εντοπιστεί συγκεκριμένος τύπος, (5) τη φύση του εγγράφου, δηλ. κατά πόσον αποτελεί αντίγραφο ή πρωτότυπο, εάν έχει υποστεί φθορές ή τροποποιήσεις  και (6) το συντάκτη, δηλ. να εξετάζονται μεταξύ άλλων τα προσόντα του, η αντικειμενικότητά του και η σχετική του εμπειρία. Σύμφωνα με τα πιο πάνω δεδομένα και αφού το Δικαστήριο προέβη σε ενδελεχή έλεγχο και μελέτη των προσκομισθέντων εγγράφων καταλήγει στην απόρριψη αυτών. Συγκεκριμένα, αναφορικά με το Τεκμήριο 1, που αφορά αντίγραφα από έντυπα απαίτησης πληρωμής, δεν κατέστη δυνατό να επιβεβαιωθούν ως προς την αυθεντικότητά τους αλλά και καθίσταται δύσκολο να διαπιστωθεί η συνάφειά τους με τους ισχυρισμούς του Αιτητή αναφορικά με το τι του είχε ζητηθεί να πράξει στα πλαίσια τις εργασίας του. Επιπρόσθετα, παρά το ότι ισχυρίζεται ότι αρνήθηκε να συμμετέχει στην έκδοση πλαστών αποδείξεων στα συγκεκριμένα έγγραφα ισχυρίζεται ότι υπάρχει η υπογραφή του δημιουργώντας αντίφαση, η οποία δεν αποκαθίσταται από τις ενώπιον μου δηλώσεις του. Καμία άλλη εκ των πιο πάνω προϋποθέσεων δεν πληρείται για το Τεκμήριο 1. Αναφορικά, με το Τεκμήριο 2, επίσης απορρίπτεται, αφού εκ προοιμίου δεν αποδεικνύει κανένα προβληθέντα ισχυρισμό του  Αιτητή, κανένα κριτήριο για την αξιολόγηση αυτών των φωτογραφιών δεν πληρείται, ακόμη και για την απασχόλησή του στην εν λόγω εταιρεία οι φωτογραφίες αποτελούν ενδείξεις. Ως εκ των ανωτέρω και το δεύτερο τεκμήριο απορρίπτεται.

 

Μετά δε από συνολική αξιολόγηση της γενικότερης αξιοπιστίας του Αιτητή, των όσων τέθηκαν ενώπιον της Υπηρεσίας Ασύλου υπό μορφή δηλώσεων^[2] και της εικόνας που παρουσίασε κατά την ενώπιον του Δικαστηρίου διαδικασία διαπιστώνω ότι η αξιοπιστία του επί αυτού του σημείου του αιτήματος του, ισχυριζόμενα προβλήματα στην εργασία, δεν τεκμηριώνεται. Η πλήρης εικόνα που διαμορφώνεται μέσω των στοιχείων του φακέλου του, κατόπιν ορθολογικής ανάλυσης και δίκαιης στάθμισής τους^[3], επιβεβαιώνει τα συμπεράσματα του λειτουργού. Το αφήγημα του εμπεριέχει δηλώσεις που δεν θεωρούνται συνεπείς και ευλογοφανείς ενώ απουσιάζει και ο βιωματικός χαρακτήρας. Επίσης, οι απαντήσεις του, κατά την διαδικασία της συνέντευξης, διαπιστώνεται ότι δεν παρείχε κάθε διαθέσιμη βοήθεια στον εξεταστή για τη διαπίστωση των στοιχείων της υπόθεσής του, ούτε τεκμηρίωσε τους ισχυρισμούς του με επαρκή λεπτομέρεια. (Βλέπε Άρθρο 18 του περί Προσφύγων Νόμου 2000 έως 2023, Ν.6(Ι)/2000, βλέπε επίσης Πρακτικός Οδηγός της ΕΑΣΟ: Αξιολόγηση των Αποδεικτικών Στοιχείων, Μάρτιος 2015, σελ.11^[4]). Σύμφωνα, επίσης, και με την § 205 του Εγχειριδίου για τις Διαδικασίες και τα Κριτήρια Καθορισμού του Καθεστώτος των Προσφύγων, του Ύπατου Αρμοστή των Ηνωμένων Εθνών, ο Αιτητής θα έπρεπε:

 

«(i) να λέει την αλήθεια και να βοηθά τον εξεταστή με κάθε δυνατό τρόπο με την τεκμηρίωση των ισχυρισμών του με κάθε δυνατό τρόπο.

(ii) να κάνει προσπάθεια να υποστηρίξει τα λεγόμενά του με κάθε διαθέσιμο τεκμήριο και να δώσει ικανοποιητική επεξήγηση για κάθε απουσία τεκμηρίων. Αν είναι αναγκαίο πρέπει να καταβάλει προσπάθεια να προσκομίσει επιπρόσθετα τεκμήρια.

(iii) να παρέχει όλες τις σχετικές πληροφορίες που αφορούν τον εαυτό του και τις προγενέστερες εμπειρίες του με όσο το δυνατόν περισσότερες λεπτομέρειες για να καταστήσει ικανό τον εξεταστή να αποδείξει τους σχετικούς ισχυρισμούς.  Αναμένεται ότι θα του ζητηθεί να δώσει μια συνεκτική εξήγηση όλων των λόγων που επικαλείται για υποστήριξη του αιτήματός του για προσφυγικό καθεστώς και θα πρέπει να απαντήσει σε όλες τις ερωτήσεις που θα του υποβληθούν.»

 

Ούτε θα μπορούσε να τύχει του ευεργετήματος της αμφιβολίας το οποίο δίνεται μόνο όταν έχουν προσκομισθεί όλα τα διαθέσιμα αποδεικτικά στοιχεία και όταν ο εξεταστής είναι γενικά ικανοποιημένος από την αξιοπιστία του Αιτητή. (Βλέπε §204 του Εγχειριδίου για τις Διαδικασίες και τα κριτήρια Καθορισμού του Καθεστώτος των Προσφύγων του Ύπατου Αρμοστή των Ηνωμένων Εθνών).  Τα γεγονότα της περίπτωσης του Αιτητή σε συνάρτηση με τα στοιχεία του φακέλου και τις αιτιάσεις του δεν προκύπτει να συντρέχουν στο πρόσωπο του εκείνα τα υποκειμενικά και αντικειμενικά κριτήρια που μπορούν να στοιχειοθετήσουν το γεγονός ότι εγκατέλειψε την χώρα καταγωγής του και δεν επιθυμεί να επιστρέψει σε αυτή λόγω δικαιολογημένου φόβου δίωξης (§37-38 του Εγχειριδίου για τις Διαδικασίες και τα Κριτήρια Καθορισμού του Καθεστώτος των Προσφύγων, του Ύπατου Αρμοστή των Ηνωμένων Εθνών) Ούτε οι ελλιπείς αναφορές του Αιτητή κατά την ενώπιον του Δικαστηρίου διαδικασία για σφαγές το 2011 και/ή φυλετικών συγκρούσεων που δεν αναφέρθηκαν κατά την αρχική διαδικασία ασύλου γίνονται αποδεκτές λόγω ελλιπούς τεκμηρίωσης και μη ευλογοφάνειας, κρίνονται δε ως ισχυρισμοί κενού περιεχομένου. Συνεπώς, η κατάληξη της Υπηρεσίας Ασύλου είναι αιτιολογημένη, λήφθηκε μετά από δέουσα έρευνα και στα πλαίσια του Νόμου καθότι από τα γεγονότα που τέθηκαν ενώπιον της και από τις παραστάσεις του Αιτητή δεν τεκμηριώνονται οι προϋποθέσεις του Άρθρου 3 του περί Προσφύγων Νόμου 2000 έως 2023, (Ν.6(Ι)/2000) και/ή απέτυχε να καταδείξει ότι σε περίπτωση επιστροφής στην χώρα καταγωγής του, υπάρχει κίνδυνος δίωξης του για λόγους φυλετικούς, θρησκευτικούς, ιθαγένειας ή ιδιότητας μέλους συγκεκριμένου κοινωνικού συνόλου ή πολιτικών αντιλήψεων.

 

Ούτε η περίπτωση του Αιτητή εμπίπτει στις προϋποθέσεις παροχής σε αυτόν καθεστώτος συμπληρωματικής προστασίας. Ο λειτουργός εξέτασε κατά πόσο ο Αιτητής θα υπόκειτο σε περίπτωση επιστροφής του στην χώρα καταγωγής σε οποιαδήποτε τέτοια σοβαρή και αδικαιολόγητη βλάβη ως προσδιορίζεται στο Άρθρου 19 του περί Προσφύγων Νόμου 2000 έως 2023, (Ν.6(Ι)/2000), καταλήγοντας ότι τέτοιος κίνδυνος δεν υφίσταται. Ουδείς εκ των ισχυρισμών που πρόβαλε τεκμηριώνει την ύπαρξη ουσιωδών λόγων ώστε να πιστεύεται ότι ο ίδιος προσωπικά, σε περίπτωση επιστροφής στη χώρα καταγωγής του, θα υποβληθεί σε κίνδυνο θανατικής ποινής ή εκτέλεσης ή σε βασανιστήρια ή απάνθρωπη ή εξευτελιστική μεταχείριση ή τιμωρία, βάσει του Άρθρου 15, εδάφια (α) και (β), της Ευρωπαϊκής Οδηγίας 2011/95/ΕΕ^[5] που αντιστοιχεί στο Άρθρο 19(2), εδάφια (α) και (β), του περί Προσφύγων Νόμου 2000 έως 2023, (Ν. 6(Ι)/2000). Ειδικά δε ως προς το σκέλος της διακινδύνευσης λόγω βίας ασκούμενης αδιακρίτως σε καταστάσεις ένοπλης σύρραξης, ο λειτουργός εξέτασε, μέσω επίσημων πηγών πληροφόρησης, κατά πόσο ο Αιτητής θα υπόκειτο σε περίπτωση επιστροφής του στην χώρα καταγωγής σε οποιαδήποτε τέτοια σοβαρή και αδικαιολόγητη βλάβη ως προσδιορίζεται στο Άρθρου 19(2)(γ) του περί Προσφύγων Νόμου 2000 έως 2023, (Ν.6(Ι)/2000) καταλήγοντας στο ότι η ασκούμενη βία που παρατηρείται στην περιοχή συνεπεία των ένοπλων συγκρούσεων εξαιτίας παραστρατιωτικών οργανώσεων, δεν φθάνει στο επίπεδο που θα μπορούσε να εκθέσει οποιοδήποτε άτομο σε σοβαρή και ατομική απειλή κατά της ζωής ή της σωματικής ακεραιότητάς του (ερυθρά 119-117 ΔΦ).

 

Μετά δε από αναθεωρημένη έρευνα του Δικαστηρίου σε συνάρτηση  με την περιοχή συνήθους διαμονής του Αιτητή προκύπτει ότι η πόλη Badhan  της Sanaag Region ανήκει στη Σομαλιλάνδη, η οποία αποτελεί μία αποσχισθείσα ημιερημική περιοχή στις ακτές του Κόλπου Aden και ανακήρυξε την ανεξαρτησία της το 1991  μετά την ανατροπή του στρατιωτικού δικτάτορα, Siad Barre.[6] Έκτοτε ακολούθησε αποσχιστικός αγώνας στα πλαίσια του οποίου δυνάμεις του Siad Barre καταδίωκαν αντάρτες, σκοτώθηκαν χιλιάδες άνθρωποι και πόλεις ισοπεδώθηκαν. Δεν πρόκειται για διεθνώς αναγνωρισμένη χώρα, ωστόσο διαθέτει λειτουργικό πολιτικό σύστημα, κυβερνητικούς θεσμούς, αστυνομική δύναμη, εθνικό νόμισμα και ο πληθυσμός της εκτιμήθηκε το 2024 σε περίπου 5.700.000 κατοίκους.[7]  Από τα τέλη της δεκαετίας του 1990 υπάρχει ένταση ανάμεσα στην προναφερθείσα χώρα και την πόλη Puntland (περιοχή στο βορειοανατολικό τμήμα της Σομαλίας, η οποία αυτοανακηρύχθηκε αυτόνομη περιοχή το 1998) περιοχή στο βορειοανατολικό τμήμα της Σομαλίας, η οποία αυτοανακηρύχθηκε αυτόνομη περιοχή το 1998), καθότι η μία αμφισβητεί τις αξιώσεις της άλλης για τις περιοχές Sanaag και Sool με αποτέλεσμα ανά διαστήματα να έχουν πραγματοποιηθεί ένοπλες συγκρούσεις.[8] Για την πληρότητα της έρευνας θα παρατεθούν και πρόσφατα στοιχεία από διεθνείς πηγές σχετικά με τα καταγεγραμμένα περιστατικά ασφαλείας στον τόπο προηγούμενης συνήθους διαμονής του Αιτητή.  Σύμφωνα με τη βάση δεδομένων ACLED («Armed Conflict Location and Event Data Project»)^[9] για το διάστημα από 10/02/2024 – 07/02/2025, στην πόλη Baghan  στην περιοχή Sanaag σημειώθηκαν συνολικά μόνο 1 περιστατικό ασφαλείας (βία κατά αμάχων/“violence against civilians”), το οποίο δεν είχε ως συνέπεια κανένα θάνατο.  Συνεπώς, το Δικαστήριο εξετάζοντας το σκέλος της διακινδύνευσης λόγω βίας ασκούμενης αδιακρίτως σε καταστάσεις ένοπλης σύρραξης σε σχέση με την περιοχή τελευταίας συνήθους διαμονής του Αιτητή και σε συνάρτηση με τις ατομικές του περιστάσεις (νεαρός άνδρας, υγιής, με πανεπιστημιακές σπουδές, ικανό προς εργασία) διαπιστώνει ότι δεν πληρούνται οι σχετικές προϋποθέσεις βάσει της έννοιας αναπροσαρμοζόμενης κλίμακας^[10] - που έχει προτείνει το ΔΕΕ στις αποφάσεις Elgafaji^[11] και Diakité^[12]. Τα ατομικά χαρακτηριστικά και στοιχεία του Αιτητή οδηγούν στο συμπέρασμα ότι δεν υπάρχουν ουσιώδεις λόγοι να πιστεύεται ότι με την επιστροφή του θα αντιμετωπίσει πραγματικό κίνδυνο να υποστεί σοβαρή και αδικαιολόγητη βλάβη.

 

Επομένως, με βάση όλα τα ανωτέρω δεν διαπιστώνω ελλιπή έρευνα αλλά ούτε πλάνη περί το νόμο και των πραγματικών δεδομένων που λήφθηκαν υπόψη από την Υπηρεσία Ασύλου κατά την έκδοση της προσβαλλόμενης απόφασης (Βλέπε  Αντώνης Ράφτης ν. Δημοκρατίας, (2002) 3 Α.Α.Δ. 345 ). Η επάρκεια της αιτιολογίας είναι άρρηκτα συνδεδεμένη με τα πραγματικά και νομικά περιστατικά της υπόθεσης, ενώ η αιτιολογία της προσβαλλόμενης πράξης συμπληρώνεται και/ή αναπληρώνεται μέσα από τα στοιχεία του διοικητικού φακέλου του Αιτητή ήτοι της έκθεσης/εισήγησης του λειτουργού η οποία αποτελεί αναπόσπαστο μέρος της απόφασης του εξουσιοδοτημένου από τον Υπουργό Εσωτερικών αρμόδιου λειτουργού, όπως επίσης και από το σύνολο της όλης διοικητικής ενέργειας με αποτέλεσμα να καθίσταται εφικτός ο δικαστικός έλεγχος (Βλέπε Φράγκου ν. Δημοκρατίας (1998) 3 Α.Α.Δ.270). Το Δικαστήριο μετά από έλεγχο νομιμότητας/ορθότητας και πραγματικό έλεγχο των περιστάσεων του Αιτητή, όπως αναλύεται ανωτέρω, καταλήγει στο ίδιο εύρημα ότι δηλαδή δεν μπορεί να του αναγνωριστεί το καθεστώς του πρόσφυγα ή συμπληρωματικής προστασίας.

 

Για όλους τους πιο πάνω λόγους, η παρούσα προσφυγή απορρίπτεται με €800 έξοδα εναντίον του Αιτητή και υπέρ των Καθ' ων η αίτηση.

 

Η προσβαλλόμενη απόφαση επικυρώνεται.

 

 

                          Μ. ΣΤΥΛΙΑΝΟΥ, Δ.Δ.Δ.Δ.Π.