ΔΙΟΙΚΗΤΙΚΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΔΙΕΘΝΟΥΣ ΠΡΟΣΤΑΣΙΑΣ

 

 Υπόθεση Αρ. 4578/2023

 

 

14 Φεβρουαρίου, 2025

 

[X. ΜΙΧΑΗΛΙΔΟΥ, Δ.Δ.Δ.Δ.Π.]

 

Αναφορικά με το άρθρο 146 του Συντάγματος

 

Μεταξύ:  

 

                                                          K. C. O.

   Αιτητή

 

-και-

 

  Κυπριακής Δημοκρατίας,

  μέσω Υπηρεσίας Ασύλου

 

               Καθ' ων η αίτηση 

....................

 

Ο αιτητής εμφανίζεται προσωπικά ενώπιον του Δικαστήριο

 

Νικοδήμη Πεσλίκα για Κασσάνδρα Κουπαρή, Δικηγόρος για τον αιτητή

 

Ραφαέλλα Χαραλάμπους, Δικηγόρος της Δημοκρατίας για τους καθ' ων η αίτηση

 

 

Α Π Ο Φ Α Σ Η

 

 

Χ. Μιχαηλίδου, Δ.Δ.Δ.Δ.Π.:  Ο αιτητής προσφεύγει με την παρούσα αίτηση ακυρώσεως εναντίον της απόφασης της Υπηρεσίας Ασύλου ημερομηνίας 31/08/2023, με την οποία απορρίφθηκε το αίτημά του για παραχώρηση καθεστώτος διεθνούς προστασίας.

 

 

 

Όπως προκύπτει από την Ένσταση που καταχωρήθηκε από την ευπαίδευτη συνήγορο που εκπροσωπεί τον Γενικό Εισαγγελέα της Δημοκρατίας, τα γεγονότα της υπό εξέταση περίπτωσης έχουν ως κατωτέρω: Ο αιτητής είναι υπήκοος Νιγηρίας και στις 14/06/2022 υπέβαλε αίτηση για παραχώρηση καθεστώτος διεθνούς προστασίας αφού εισήλθε παράνομα στις ελεγχόμενες από την Κυβέρνηση της Κυπριακής Δημοκρατίας περιοχές. Την ίδια μέρα, ο αιτητής παρέλαβε τη Βεβαίωση Υποβολής Αίτησης Διεθνούς Προστασίας (Confirmation of Submission of an Application for International Protection).

 

Στις 14/08/2023 πραγματοποιήθηκε συνέντευξη του αιτητή από λειτουργό της Υπηρεσίας Ασύλου σε γλώσσα που ο αιτητής δήλωσε ότι ομιλεί και κατανοεί. Στις 28/08/2023 ο αρμόδιος λειτουργός ετοίμασε Έκθεση-Εισήγηση προς τον Προϊστάμενο της Υπηρεσίας σχετικά με τη συνέντευξη του αιτητή. Στη συνέχεια, συγκεκριμένος λειτουργός που δύναται δυνάμει σχετικής εξουσιοδότησης από τον Υπουργό Εσωτερικών να εκτελεί καθήκοντα Προϊσταμένου της Υπηρεσίας Ασύλου, αφού εξέτασε την Έκθεση-Εισήγηση της αρμόδιας λειτουργού αποφάσισε την απόρριψη της αίτησης στις 31/08/2023. Στις 21/11/2023 η Υπηρεσία Ασύλου εξέδωσε επιστολή προς τον αιτητή στην οποία συμπεριέλαβε την απόφασή της για απόρριψη του αίτηματός του και την Έκθεση-Εισήγηση του αρμόδιου λειτουργού, η οποία και παραλήφθηκε ιδιοχείρως από τον αιτητή στις 23/11/2023. Στη συνέχεια, ο αιτητής καταχώρησε την υπό εξέταση προσφυγή εναντίον της απόφασης της Υπηρεσίας Ασύλου.

 

Θα πρέπει να αναφερθεί πως η συνήγορος του αιτητή κατά την δικάσιμο ημερομηνίας 14/11/2023, όπου η υπόθεση ήταν ορισμένη για διευκρινίσεις και παρουσίαση φακέλου, περιόρισε τους νομικούς ισχυρισμούς που προωθεί στην

Γραπτή και στην Γραπτή Απαντητική της αγόρευση, στην έλλειψη δέουσας έρευνας εκ μέρους του αρμόδιου οργάνου και στο ότι η συνέντευξη του αιτητή δεν διεξήχθη στη μητρική του γλώσσα και κατά συνέπεια, δεν μπορούσε να περιγράψει λεπτομερώς τους ισχυρισμούς του και τα συναισθήματά του. Σημειώνεται βέβαια ότι ο προαναφερόμενος ισχυρισμός προωθείται για πρώτη φορά μέσω της Γραπτής Απαντητικής Αγόρευσης του αιτητή. Κατά την ίδια δικάσιμο, οι υπόλοιποι ισχυρισμοί αποσύρθηκαν από τη συνήγορο του αιτητή και απορρίφθηκαν από το Δικαστήριο.  Συνεπώς, προχωρώ να εξετάσω τους νομικούς ισχυρισμούς που προωθεί η συνήγορος του αιτητή.

 

Ο αιτητής μέσω της Γραπτής Αγόρευσης της ευπαίδευτης συνηγόρου του αναφέρει πως το αρμόδιο όργανο δεν διεξήγαγε τη δέουσα υπό τις περιστάσεις έρευνα. Ειδικότερα, υποστηρίζει ότι οι καθ’ ων η αίτηση δεν εξέτασαν επαρκώς το αίτημα  του, εφόσον δεν εξέτασαν το φόβο δίωξής του και δεν αναζήτησαν περισσότερες σχετικές πληροφορίες για τη χώρα καταγωγής του αιτητή.

 

Η ευπαίδευτη συνήγορος των καθ' ων η αίτηση, υπεραμύνθηκε της νομιμότητας της προσβαλλόμενης απόφασης και ανέφερε πως αυτή έχει ληφθεί ορθά και νόμιμα, κατόπιν δέουσας έρευνας και αφού λήφθηκαν υπόψη όλα τα σχετικά γεγονότα και στοιχεία της υπόθεσης και ότι η προσβαλλόμενη απόφαση είναι επαρκώς και δεόντως αιτιολογημένη. Επιπλέον, εισηγείται ότι ο αιτητής φέρει το βάρος απόδειξης των λόγων ακυρώσεως και των ισχυρισμών του που θεμελιώνουν το αίτημά του για παραχώρηση διεθνούς προστασίας, το οποίο δεν κατάφερε ο αιτητής να αποσείσει στην προκειμένη περίπτωση, καθώς δεν απέδειξε βάσιμο φόβο δίωξης για λόγους φυλετικούς, θρησκευτικούς, ιθαγένειας ή ιδιότητας μέλους συγκεκριμένου κοινωνικού συνόλου ή πολιτικών αντιλήψεων, όπως προβλέπεται από το άρθρο 3(1) του περί Προσφύγων Νόμου, Ν.6(Ι)/2000 έτσι ώστε να του αναγνωρισθεί το καθεστώς του πρόσφυγα, αλλά ούτε απέδειξε ότι δύναται να του χορηγηθεί το καθεστώς της συμπληρωματικής προστασίας.

 

Θα πρέπει να επισημανθεί ότι, σύμφωνα με τον περί Ίδρυσης και Λειτουργίας του Διοικητικού Δικαστηρίου Διεθνούς Προστασίας Νόμο του 2018 (Ν.73(Ι)/2018), το Διοικητικό Δικαστήριο Διεθνούς Προστασίας έχει την εξουσία να εξετάσει την παρούσα υπόθεση και επί της ουσίας.  Το γεγονός αυτό, οφείλεται στο ότι η υπό εξέταση υπόθεση αφορά αίτηση που χρονικά εμπίπτει στις προϋποθέσεις του άρθρου 11 του περί Ίδρυσης και Λειτουργίας του Διοικητικού Δικαστηρίου Διεθνούς Προστασίας Νόμου του 2018 (Ν.73(Ι)/2018), οι οποίες δίδουν στο Δικαστήριο την υποχρέωση ελέγχου νομιμότητας και ορθότητας της προσβαλλόμενης απόφασης.

 

Προχωρώ να εξετάσω τον ισχυρισμό που προωθεί ο αιτητής περί του ότι εσφαλμένα και λόγω έλλειψης δέουσας έρευνας, το αρμόδιο όργανο απέρριψε το αίτημά του για χορήγηση καθεστώτος διεθνούς προστασίας. Θεωρώ χρήσιμο να καταγραφούν όλοι οι ισχυρισμοί που πρόβαλε ο αιτητής σε όλα τα στάδια  εξέτασης του αιτήματός του, προκειμένου να εξετάσω την ορθότητα της προσβαλλόμενης απόφασης αλλά και για να διαφανεί εάν το αρμόδιο όργανο αποφάσισε μετά από δέουσα έρευνα, ορθά, νόμιμα και εντός των πλαισίων της σχετικής νομοθεσίας.

 

Ο αιτητής στην αίτηση που υπέβαλε στην Υπηρεσία Ασύλου, δήλωσε ότι εγκατέλειψε τη χώρα καταγωγής του επειδή προέρχεται από πολυγαμική οικογένεια και τα ετεροθαλή του αδέρφια είναι μέλη μυστικής κοινότητας/αιρετικής ομάδας. Συγκεκριμένα, κατέγραψε ότι λόγω του ότι σκότωσαν τον μεγαλύτερο αδερφό του, επιθυμία τους είναι να σκοτώσουν και τον αιτητή λόγω ακίνητης περιουσίας που τους κληροδότησε ο αποβιώσας πατέρας τους (ερυθρά 1-3, του διοικητικού φακέλου).

 

 

Κατά τη διάρκεια της συνέντευξής του, ο αιτητής δήλωσε πως γεννήθηκε, μεγάλωσε και έχει ως τόπο τελευταίας διαμονής του, την πόλη Agbor της τοπικής αρχής Ika South της πολιτείας Delta της Νιγηρίας (ερυθρό 21, 3x του διοικητικού φακέλου). Είναι Χριστιανός, ομιλεί την αγγλική και την τοπική γλώσσα Ika (ερυθρά 24, 6x και 22, 1x, του διοικητικού φακέλου).  Όπως ανέφερε είναι άγαμος χωρίς τέκνα, ο πατέρας του απεβίωσε το 2010 και η μητέρα του διαβιεί στην πόλη Agbor της πολιτείας Delta μαζί με την αδερφή του με τις οποίες διατηρεί επικοινωνία και ο αδερφός του δολοφονήθηκε το 2016 (ερυθρό 22, 2x-5x του διοικητικού φακέλου). Ο αιτητής ανέφερε ότι έχει 3 ετεροθαλείς αδερφούς, 2 ετεροθαλείς αδερφές και ότι δεν γνωρίζει που βρίσκονται (ερυθρό 22, 6x του διοικητικού φακέλου). 

 

Ως προς το μορφωτικό του υπόβαθρο, ο αιτητής ανέφερε ότι ολοκλήρωσε το 2004 τη δευτεροβάθμια εκπαίδευση στη χώρα καταγωγής του (ερυθρό 22, 1x του διοικητικού φακέλου) και ως προς το επαγγελματικό του υπόβαθρο δήλωσε ότι εργαζόταν για 6-7 μήνες σε εταιρεία φρουτοχυμών. Από το 2017 μέχρι το 2019 ασχολήθηκε με το εμπόριο και κατείχε μικρό κατάστημα στην πόλη Agbor (ερυθρό 21, 2x του διοικητικού φακέλου).  Ο αιτητής δήλωσε ότι από το αεροδρόμιο του Lagos ταξίδεψε με τα ταξιδιωτικά έγγραφά του και φοιτητική άδεια προς την Κωνσταντινούπολη χωρίς να αντιμετωπίσει προβλήματα κατά την έξοδό του από την χώρα καταγωγής του και ακολούθως κατέφθασε στις μη ελεγχόμενες από την Κυπριακή Δημοκρατία περιοχές (ερυθρό 20, 1x-3x του διοικητικού φακέλου).

 

Κατά τη διάρκεια της συνέντευξής του, αναφορικά με τους λόγους που τον ώθησαν να εγκαταλείψει τη χώρα καταγωγής του, στα πλαίσια της ελεύθερης αφήγησής του, ο αιτητής ανέφερε ότι η ζωή του βρισκόταν σε κίνδυνο γιατί τα ετεροθαλή του αδέρφια ήταν μέλη στις μυστικές αιρέσεις Aye cult και Omor boy-blue (eye cult). Όπως ανέφερε, μετά την δολοφονία του αδερφού του υπήρχε πολλή ένταση μεταξύ τους. Πρόσθεσε ότι υπήρξε κρίση στην οικογένεια όταν απεβίωσε ο πατέρας του λόγω της περιουσίας που τους κληροδότησε. Ο αιτητής περαιτέρω εξήγησε πως πριν αποβιώσει κάποιος στη Νιγηρία, συντάσσει διαθήκη, όπως έκανε και ο πατέρας του, ο οποίος είχε αρκετή περιουσία. Άφησε στον αιτητή και στον αδερφό του μέρος της περιουσίας του, ωστόσο τα ετεροθαλή αδέρφια τους επιθυμούσαν να λάβουν αυτοί την περιουσία επειδή ήταν μεγαλύτεροι και μέλη αιρέσεων. Όταν απεβίωσε ο πατέρας τους διανεμήθηκε η περιουσία σε αυτούς και από τότε ξεκίνησαν οι διαμάχες και οι παρεξηγήσεις μεταξύ τους (ερυθρό 20, 5x-8x του διοικητικού φακέλου).

 

Κατά το στάδιο των διευκρινιστικών ερωτήσεων, ο αιτητής ανέφερε ότι το έγγραφο της διαθήκης του πατέρα του το κατέχουν οι ηλικιωμένοι της κοινότητας στη πόλη Agbor (ερυθρό 19, 1x του διοικητικού φακέλου). Κληθείς να απαντήσει αν μετά το θάνατο του αδερφού του η περιουσία του περιήλθε στην κατοχή των ετεροθαλών αδερφών του, ο αιτητής απάντησε αρνητικά και δήλωσε πως επειδή ο ίδιος βρίσκεται στη ζωή δεν μπορούν να λάβουν την περιουσία αυτόματα (ερυθρό 19 2x του διοικητικού φακέλου). Όταν ζητήθηκε από τον αιτητή να επεξηγήσει για τις διαμάχες και τις παρεξηγήσεις που αναφέρθηκε σε προηγούμενο σημείο της συνέντευξής του, καθώς επίσης και για το αν του συνέβη κάτι του ίδιου προσωπικά, ο αιτητής ανέφερε ότι τραυματίστηκε το δάκτυλό του και επανέλαβε το περιστατικό του θανάτου του αδερφού του (ερυθρό 19, 3x του διοικητικού φακέλου).

 

Σχετικά με το περιστατικό του τραυματισμού του χεριού του, ο αιτητής ανέφερε ότι έλαβε χώρα το 2013-2014, μετά τον θάνατο του πατέρα του, κατά την επίθεση που δέχτηκε ένα βράδυ από πρόσωπα μεταξύ των οποίων ήταν και ο αδελφός του, καθώς βρισκόταν στην εργασία του. Ο αιτητής δήλωσε ότι ήταν σίγουρος ότι επρόκειτο για τον αδερφό του γιατί αναγνώρισε την φωνή του. Ακολούθως προέβη σε καταγγελία στην αστυνομία και αργότερα πληροφορήθηκε ότι ο αδερφός του συνελήφθη και στη συνέχεια αφέθηκε ελεύθερος γιατί δεν μπορούσε ο αιτητής να αποδείξει ότι αυτός του επιτέθηκε.  Επιπρόσθετα, ανέφερε πως το περιστατικό αυτό δεν ήταν πολύ σοβαρό για να τον αναγκάσει να εγκαταλείψει την χώρα του, όταν όμως δολοφονήθηκε ο αδερφός του, τότε ο αιτητής φοβήθηκε (ερυθρό 19, 4x-5x του διοικητικού φακέλου).

 

Ο αιτητής τοποθέτησε χρονικά το περιστατικό της δολοφονίας του αδερφού του, τον Μάρτη του 2016 και ανέφερε συγκεκριμένα πως κάποια πρόσωπα που επέβαιναν σε μοτοσυκλέτες τον πυροβόλησαν (ερυθρό 19, 6x-7x του διοικητικού φακέλου). Όπως δήλωσε, ο ίδιος δεν ήταν παρών στο περιστατικό, ωστόσο  πληροφορήθηκε τις λεπτομέρειες της δολοφονίας από μάρτυρες οι οποίοι ήταν παρόντες καθότι ο αδερφός του πυροβολήθηκε σε ανοιχτό χώρο (ερυθρά 19, 7x και 18, 1x του διοικητικού φακέλου). Ως προς το πως γνωρίζει ότι τα ετεροθαλή αδέρφια του εμπλέκονται στην δολοφονία του αδερφού του, ο αιτητής ανέφερε ότι έλαβε τηλεφώνημα από άγνωστο αριθμό και τον απείλησαν ότι, αν δεν αφήσει την περιουσία θα σκοτώσουν και τον ίδιο, όπως έκαναν με τον αδερφό του (ερυθρό 18, 1x του διοικητικού φακέλου).

 

Ο αιτητής επανέλαβε ότι μετά τον θάνατο του αδερφού του, η μητέρα του και η αδερφή του καθώς και ο ίδιος δέχονταν απειλές. Ο ίδιος δεχόταν απειλές μέσω τηλεφώνου, με αποτέλεσμα να αναγκάζεται να αλλάζει αριθμούς τηλεφώνου γιατί δεν άντεχε την πίεση.  Ισχυρίστηκε επιπρόσθετα, πως οι απειλές που δεχόταν ήταν μόνο τηλεφωνικές καθότι δεν γνώριζαν που βρισκόταν επειδή συχνά άλλαζε τον τόπο διαμονής του εντός της πόλης Agbor.  Επίσης, ανέφερε ότι μαζί με την μητέρα του προγραμμάτιζαν να εγκαταλείψουν τη χώρα ωστόσο δεν ήταν εύκολο γιατί δεν είχαν αρκετά χρήματα (ερυθρό 18, 2x-4x του διοικητικού φακέλου). 

 

Πρόσθεσε πως η μητέρα του ακόμα λαμβάνει τηλεφωνήματα όπου πρόσωπα αναζητούν πληροφορίες για το που βρίσκεται ο αιτητής (ερυθρό 18, 5x του διοικητικού φακέλου).  Κληθείς να εξηγήσει ο αιτητής πως κατάφερε από το 2010  που κληρονόμησε την περιουσία από τον πατέρα του μέχρι και το 2016 που δολοφονήθηκε ο αδερφός του και μέχρι το 2022 που εγκατέλειψε τη χώρα του, να παραμείνει στην ίδια πόλη διαβιώντας και ασκώντας την καθημερινότητα του χωρίς να του έχει συμβεί οτιδήποτε, πέραν της μιας επίθεσης, ο αιτητής δήλωσε με αόριστο τρόπο πως γνώριζε ότι τον κυνηγούσαν (ερυθρό 18, 6Χ του διοικητικού φακέλου).

 

Επιπρόσθετα, ερωτηθείς ο αιτητής να απαντήσει αν σε περίπτωση που επιστρέψει στη χώρα του και αποποιηθεί την γη που του ανήκει τι θα συμβεί, ο αιτητής απάντησε ότι ακόμα και αν συμβεί κάτι τέτοιο, η παράδοση επιτάσσει τη γη να την κατέχει ο ίδιος. Συνέχισε, αναφέροντας ότι ο ένας θετός του αδερφός έχασε το παιδί του και η μια θετή του αδερφή έχασε το παιδί και το σύζυγό της και πως κατηγορούν τη μητέρα του ότι αυτή με μάγια («voodoo») προκάλεσε τους θανάτους και τώρα ζητούν εκδίκηση, χρησιμοποιώντας ως δικαιολογία την κατοχή της γης (ερυθρό 17, 1x του διοικητικού φακέλου).

 

Κληθείς ο αιτητής να εξηγήσει πως γνωρίζει ότι τα αδέρφια του είναι μέλη αιρετικών ομάδων, ο αιτητής απάντησε ότι τους είδε να χαιρετούν, κάνοντας χειραψία με συγκεκριμένο τρόπο και να είναι ντυμένοι με συγκεκριμένη ενδυμασία, μαυρο-κίτρινα για τον αδερφό που ανήκει στην αίρεση «Aye» και μπλε για τον αδερφό που ανήκει στην αίρεση «Eye»  (ερυθρό 17, 2x 3x του διοικητικού φακέλου).  Ερωτηθείς τι θα μπορούσε να υποστεί σε περίπτωση επιστροφής του στη χώρα καταγωγής του, ο αιτητής ανέφερε ότι σίγουρα θα τον σκοτώσουν τα ετεροθαλή του αδέρφια (ερυθρό 17, 4x του διοικητικού φακέλου).

 

Κληθείς ο αιτητής να εξηγήσει για ποιο λόγο επέλεξε να εγκαταλείψει τη χώρα του και δεν επέλεξε να εγκατασταθεί σε κάποια άλλη πολιτεία της Νιγηρίας ο αιτητής απάντησε ότι οι αιρετικές ομάδες δεν βρίσκονται σε κάποια συγκεκριμένη πολιτεία και ότι είναι αρκετό μόνο ότι τον ψάχνουν, έχοντας τις φωτογραφίες του. Με την βοήθεια των μελών των αιρετικών ομάδων που βρίσκονται σε άλλες πολιτείες είναι πιθανό να επικοινωνήσουν μεταξύ τους (και να τον εντοπίσουν). Ο αιτητής εξήγησε πως προκειμένου να μην βρίσκεται σε κίνδυνο μετακινείτο από το ένα μέρος στο άλλο, ωστόσο επειδή δεν μπορούσε να ζει με αυτό τον τρόπο, αποφάσισε να εγκαταλείψει τη χώρα του. Ο αιτητής ισχυρίστηκε πως οι αρχές της χώρας του θα του επιτρέψουν την είσοδο σε αυτή (ερυθρό 17, 5x-6x  του διοικητικού φακέλου). 

 

Στη βάση των ανωτέρω ισχυρισμών, ο αρμόδιος λειτουργός σχημάτισε δύο ουσιώδεις ισχυρισμούς.  Ο πρώτος ουσιώδης ισχυρισμός σχετικά με την ταυτότητα, το προσωπικό προφίλ του αιτητή και τη χώρα καταγωγής του, ότι δηλαδή πρόκειται για υπήκοο της Νιγηρίας, με περιοχή καταγωγής και διαμονής την πόλη Agbor της τοπικής αρχής Ika South της πολιτείας Delta, έγινε αποδεκτός από την Υπηρεσία Ασύλου, καθότι κρίθηκε εσωτερικά και εξωτερικά αξιόπιστος στις δηλώσεις του. Ωστόσο, δεν έγινε  αποδεκτός ο δεύτερος ουσιώδης ισχυρισμός αναφορικά με τον ισχυριζόμενο φόβο δίωξης του αιτητή από τους θετούς του αδερφούς λόγω της περιουσίας του πατέρα του, καθώς ο αρμόδιος λειτουργός έκρινε ότι δεν στοιχειοθετήθηκε η εσωτερική του αξιοπιστία, ενόψει του ότι ο αιτητής δεν έδωσε επαρκείς και λεπτομερείς πληροφορίες σε θέματα που άπτονται στον πυρήνα του αιτήματός του και οι ισχυρισμοί του κρίθηκε ότι χαρακτηρίζονται από ασυνέπειες και ανακρίβειες. Επεσήμανε στην Έκθεση-Εισήγησή του, τις ανεπάρκειες του αφηγήματος του αιτητή.  

 

Αναφορικά με την εξωτερική αξιοπιστία του εν λόγω ισχυρισμού, ο λειτουργός έκρινε ότι τα λεγόμενα του αιτητή κατά τη διάρκεια της συνέντευξής του αποτελούν το μοναδικό τεκμήριο προς υποστήριξη του αιτήματός του και δεν υπάρχουν εύλογοι λόγοι που να δικαιολογούν την οποιαδήποτε ανάλυση των εν λόγω δεδομένων μέσω άλλων πηγών πληροφόρησης. Επιπρόσθετα, ο αιτητής απέστειλε σε μεταγενέστερο χρόνο αντίγραφο του εγγράφου της διαθήκης του πατέρα του από το οποίο μετά από αξιολόγησή του από τον λειτουργό, αυτός έκρινε ότι προκύπτει ότι τα λεγόμενα του αιτητή δεν συνάδουν με το εν λόγω έγγραφο, αφού ο αιτητής κατά τη συνέντευξη του δήλωσε ότι δεν αναφέρθηκε σε 3 συζύγους του πατέρα του, αλλά σε μία θετή μητέρα και ως εκ τούτου, λόγω μη τεκμηρίωσης της εσωτερικής και εξωτερικής αξιοπιστίας των δηλώσεων του, ο δεύτερος ουσιώδης ισχυρισμός δεν έγινε αποδεκτός.

 

Κατά την αξιολόγηση κινδύνου, ο αρμόδιος λειτουργός, λαμβάνοντας υπόψη τον μοναδικό αποδεκτό ισχυρισμό, το προσωπικό του προφίλ, ότι πρόκειται για υγιή ενήλικα άνδρα χωρίς προβλήματα υγείας, με στοιχειώδη μόρφωση και δεν παρουσιάζει θέματα ευαλωτότητας και κατόπιν παράθεσης και αξιολόγησης πληροφοριών αναφορικά με τη γενικότερη κατάσταση ασφαλείας στην πολιτεία Delta, στην οποία βρίσκεται ο τελευταίος τόπος συνήθους διαμονής του αιτητή και στην οποία αναμένεται ο αιτητής να επιστρέψει, έκρινε ότι παρόλο που παρατηρούνται περιστατικά ασφαλείας, ο βαθμός άσκησης αδιάκριτης βίας δεν φτάνει σε τόσο ψηλό επίπεδο ώστε να γίνει αποδεκτό ότι υπάρχουν εύλογοι λόγοι να πιστεύεται ότι σε περίπτωση επιστροφής του, θα αντιμετωπίσει δίωξη ή πραγματικό κίνδυνο σοβαρής βλάβης.

 

Τέλος, κατά τη νομική ανάλυση των ισχυρισμών του αιτητή, ο αρμόδιος λειτουργός έκρινε ότι δεν συντρέχουν στο πρόσωπό του εκείνα τα υποκειμενικά και αντικειμενικά στοιχεία που θα μπορούσαν να τεκμηριώσουν βάσιμο και δικαιολογημένο φόβο δίωξης σε περίπτωση επιστροφής του στη χώρα καταγωγής του για έναν από τους λόγους του άρθρου 3(1) του περί Προσφύγων Νόμου Ν.6(Ι)/2000 και του άρθρου 1Α της Σύμβασης της Γενεύης του 1951.  Στη συνέχεια, διαπίστωσε πως δεν υπάρχει εύλογη πιθανότητα ο αιτητής να αντιμετωπίσει κίνδυνο σοβαρής βλάβης όπως αυτός καθορίζεται στο άρθρο 19 του προαναφερθέντος Νόμου, Ν.6(Ι)/2000 καθότι με βάση έρευνα που διεξήγαγε ο αρμόδιος λειτουργός διαπιστώθηκε ότι η κατάσταση στη χώρα καταγωγής του δεν χαρακτηρίζεται από διεθνή ή εσωτερική ένοπλη σύγκρουση. Το περιεχόμενο της υπό αναφορά Έκθεσης-Εισήγησης εξέτασε ο αρμόδιος εξουσιοδοτημένος από τον Υπουργό Εσωτερικών λειτουργός που εκτελεί καθήκοντα Προϊσταμένου και απέρριψε το αίτημα του αιτητή.

 

Στα πλαίσια εξέτασης της ορθότητας της προσβαλλόμενης απόφασης, προχωρώ να εξετάσω κατ' ουσίαν το αίτημα του αιτητή λαμβάνοντας υπόψη βεβαίως όλα όσα τέθηκαν ενώπιον μου από τη συνήγορό του αλλά και από τη συνήγορο που εκπροσωπεί τους καθ' ων η αίτηση.  Ο πρώτος ουσιώδης ισχυρισμός ο οποίος έγινε αποδεκτός από την Υπηρεσία Ασύλου και αφορά την ταυτότητα, το προσωπικό προφίλ του αιτητή και τη χώρα καταγωγής του, δεν χρειάζεται περαιτέρω σχολιασμό, εφόσον προκύπτει πως ορθά έγινε αποδεκτός, αφού ο αιτητής κρίθηκε ως εσωτερικά και εξωτερικά αξιόπιστος στις δηλώσεις του. 

 

Ακολούθως, θα συμφωνήσω με τα ευρήματα του αρμόδιου λειτουργού της Υπηρεσίας Ασύλου περί αναξιοπιστίας του αιτητή ως προς τον δεύτερο ουσιώδη ισχυρισμό. Ειδικότερα, όπως ορθώς επισημαίνεται στην Έκθεση-Εισήγησή του, ο αιτητής δεν παρέθεσε επαρκείς πληροφορίες και λεπτομέρειες για τον φόβο δίωξης από τα ετεροθαλή αδέρφια του λόγω της περιουσιακής διαφοράς μετά την κληρονομιά του πατέρα τους. Ενόψει του βιωματικού χαρακτήρα των εν λόγω περιστατικών και του γεγονότος ότι αυτά συνδέονται άρρηκτα με τον ισχυριζόμενο φόβο δίωξής του στη χώρα καταγωγής του, ευλόγως αναμενόταν από τον αιτητή να είναι σε θέση να τα περιγράψει με συγκεκριμένο και λεπτομερή τρόπο τον πυρήνα του αιτήματός του, ενέργεια στην οποία ωστόσο δεν προέβη. Επιπρόσθετα, από την συνέντευξη του αιτητή διαπιστώνεται ότι ο αιτητής δεν απάντησε συγκεκριμένα στις ερωτήσεις που του τέθηκαν αλλά το αφήγημά του περιείχε ανακρίβειες και ασυνέπειες χωρίς να είναι σε θέση να δώσει συγκεκριμένες και συνεκτικές πληροφορίες αλλά και λεπτομέρειες σε σχέση με τον πυρήνα του αιτήματος του.

 

Θα πρέπει να αναφερθεί πως ο πατέρας του αιτητή απεβίωσε το 2010 και τα προβλήματά του ισχυρίστηκε πως άρχισαν ακριβώς αμέσως μετά το θάνατό του λόγω της περιουσίας του πατέρα του.  Παρόλα αυτά, στο μοναδικό περιστατικό στο οποίο αναφέρθηκε ο αιτητής έλαβε χώρα το 2013-2014 και ο αδελφός του δολοφονήθηκε το 2016.  Ο αιτητής διέμεινε στη χώρα καταγωγής του και συγκεκριμένα στην πόλη που πάντοτε διέμενε, την Agbor μέχρι τις 24/6/2022 που αναχώρησε για την Κυπριακή Δημοκρατία χωρίς να του έχει συμβεί οτιδήποτε.  Ο αιτητής δεν αιτιολόγησε την παραμονή του στη χώρα του και αναφέρθηκε γενικά και αόριστα πως η κατάσταση χειροτέρευσε μετά το θάνατο του αδελφού του το 2016 χωρίς όμως να παρουσιάζει στοιχεία ή να προβάλλει δηλώσεις που τεκμηριώνουν τον ισχυρισμό του.  Επιπρόσθετα, ατεκμηρίωτοι παρέμειναν και οι ισχυρισμοί  του αναφορικά με τις αιρέσεις στις οποίες ισχυρίστηκε ότι ανήκαν τα αδέλφια του και μάλιστα δεν κατάφερε να συνδέσει τον ισχυρισμό αυτό με τον πυρήνα του αιτήματός του.

 

Σε κάθε περίπτωση, ακόμη κι αν γινόταν δεκτός ως αξιόπιστος ο εν λόγω ισχυρισμός του περί φόβου δίωξης του από τα ετεροθαλή του αδέρφια λόγω της κληρονομιάς από την περιουσία του πατέρα του και την διεκδίκησή της από αυτούς, σημειώνεται πως πρόκειται για μία προσωπική διαφορά και σε καμία περίπτωση δεν μπορεί να οδηγήσει σε χορήγηση προσφυγικού καθεστώτος ή καθεστώτος συμπληρωματικής προστασίας, με τον τρόπο τουλάχιστον που προωθούνται οι ισχυρισμοί αυτοί,  λαμβάνοντας μάλιστα υπόψη πως η χώρα καταγωγής του αιτητή θεωρείται ασφαλής χώρα ιθαγένειας δυνάμει της Κ.Δ.Π. 191/24.  Αναφορικά με τον αόριστο κίνδυνο που ισχυρίζεται ο αιτητής ότι διατρέχει στη χώρα καταγωγής του, όπως έχω αναφέρει στην απόφασή μου στην υπόθεση υπ' αριθμόν 121/20, A.S.R. v. Κυπριακή Δημοκρατία, ημερομηνίας 31/7/2020:

 

«Η αόριστη επίκληση ενός κινδύνου ζωής, όταν όπως στη συγκεκριμένη περίπτωση, δεν συνεπικουρείται εξ' ουδενός αντικειμενικού στοιχείου, δεν μπορεί να θεωρηθεί ότι είναι αρκούντως σοβαρή, ώστε να ισοδυναμεί με εκείνη της προσβολής των θεμελιωδών δικαιωμάτων του ανθρώπου από τα οποία δεν χωρεί παρέκκλιση και δεν στοιχειοθετεί περιστάσεις, οι οποίες λαμβανομένης υπόψη της εξατομικευμένης κατάστασης του αιτητή να συνιστούν απειλή έτσι ώστε ευλόγως να δύναται να θεωρηθεί ότι ο αιτητής έχει «βάσιμο φόβο δίωξης».  Ούτως ή άλλως, οποιαδήποτε προσβολή ενός δικαιώματος δεν υποχρεώνει τις αρχές να χορηγήσουν το καθεστώς του πρόσφυγα στον υφιστάμενο την προσβολή.»

 

Όλο το πιο πάνω ιστορικό στο οποίο στηρίζεται το αίτημα διεθνούς προστασίας που υπέβαλε ο αιτητής δεν παρουσιάζει οποιοδήποτε βάσιμο και δικαιολογημένο φόβο δίωξης στη χώρα καταγωγής του. Όπως διαφαίνεται, ο αιτητής δεν προώθησε κανένα απολύτως ισχυρισμό που να εμπίπτει στις προϋποθέσεις αναγνώρισης προσώπου ως πρόσφυγα. Το μόνο πρόβλημα που επικαλέστηκε είναι η κτηματική/περιουσιακή διαφορά με τα ετεροθαλή του αδέρφια, που οδήγησαν στη δολοφονία του αδερφού του, χωρίς ωστόσο να έχει κινδυνεύσει ο  ίδιος ο αιτητής. Τα στοιχεία αυτά, δεν θα μπορούσαν να εντάξουν τον αιτητή στην έννοια του πρόσφυγα, έτσι όπως αυτή η έννοια ερμηνεύεται από την Σύμβαση της Γενεύης του 1951 και από το άρθρο 3 του περί Προσφύγων Νόμου, Ν. 6 (Ι)/2000.

 

Το άρθρο 3 του περί Προσφύγων Νόμου, Ν. 6 (Ι)/2000 προβλέπει πως (υπογράμμιση του παρόντος Δικαστηρίου):  «Ως πρόσφυγας αναγνωρίζεται το πρόσωπο που, λόγω βάσιμου φόβου καταδίωξης του για λόγους φυλετικούς, θρησκευτικούς, ιθαγένειας ή ιδιότητας μέλους συγκεκριμένου κοινωνικού συνόλου ή πολιτικών αντιλήψεων, είναι εκτός της χώρας της ιθαγενείας του και δεν είναι σε θέση, ή, λόγω του φόβου αυτού, δεν είναι πρόθυμο, να χρησιμοποιήσει την προστασία της χώρας αυτής».

 

Είναι ξεκάθαρο τόσο από το άρθρο 3 του Ν.6(Ι)/2000, όσο και από το άρθρο 1Α της Σύμβασης της Γενεύης του 1951 για το Καθεστώς των Προσφύγων, πως για να αναγνωριστεί πρόσωπο ως πρόσφυγας, θα πρέπει να αποδεικνύεται βάσιμος και δικαιολογημένος φόβος δίωξης, του οποίου τόσο το υποκειμενικό, όσο και το αντικειμενικό στοιχείο, πρέπει να εκτιμηθούν από το αρμόδιο όργανο προτού καταλήξει σε απόφαση (Βλ. σχ. παρ.37 και 38 του Εγχειριδίου για τις Διαδικασίες και τα Κριτήρια Καθορισμού του Καθεστώτος των Προσφύγων, της Ύπατης Αρμοστείας των Ηνωμένων Εθνών).

 

Από τα στοιχεία που τέθηκαν ενώπιον μου προκύπτει πως ο αιτητής είχε αρκετές ευκαιρίες κατά το στάδιο της συνέντευξής του να αναπτύξει με κάθε λεπτομέρεια τον πυρήνα του αιτήματός του και να θεμελιώσει το φόβο δίωξης στο πρόσωπό του από τους κατ’ ισχυρισμό φορείς δίωξής του στη χώρα καταγωγής του.  Ο αιτητής ούτε στην ενώπιόν μου διαδικασία που είχε τη δυνατότητα να εμπλουτίσει την επιχειρηματολογία του, να διευκρινίσει τις ασυνέπειες και τις ανακρίβειες των δηλώσεων του με το ορθό δικονομικό διάβημα, έθεσε ενώπιον μου οποιοδήποτε στοιχείο.  Κατά συνέπεια, ενόψει των προβαλλόμενων ισχυρισμών δεν θα μπορούσε να παραχωρηθεί στον αιτητή καθεστώς πρόσφυγα σύμφωνα με το άρθρο 3, του περί Προσφύγων Νόμου, Ν.6(Ι)/2000.

 

Πρόσθετα, από το σύνολο των στοιχείων που τέθηκαν ενώπιον μου κρίνω ότι ορθά διαπιστώθηκε από το δεόντως εξουσιοδοτημένο λειτουργό που εκτελεί καθήκοντα Προϊσταμένου της Υπηρεσίας Ασύλου, ότι δεν πληρούνται ούτε οι προϋποθέσεις του άρθρου 19, του Ν. 6 (Ι)/2000 για να παραχωρηθεί στον αιτητή το καθεστώς συμπληρωματικής προστασίας, εφόσον δεν αποδείχθηκε ότι συνέτρεχαν οι προϋποθέσεις αναφορικά με τον κίνδυνο να υποστεί σοβαρή και αδικαιολόγητη βλάβη σε περίπτωση επιστροφής στη χώρα καταγωγής του.

 

Για τη διαπίστωση αυτού του πραγματικού κινδύνου θα πρέπει να υπάρχουν, όπως ρητά προνοεί το άρθρο 19(1), του Ν. 6(Ι)/2000, «ουσιώδεις λόγοι».  Περαιτέρω, σοβαρή βλάβη ή σοβαρή και αδικαιολόγητη βλάβη κατά το εδάφιο (2) του άρθρου 19, του Ν. 6 (Ι)/2000 σημαίνει κίνδυνο αντιμετώπισης θανατικής ποινής ή εκτέλεσης βασανιστηρίων ή απάνθρωπης ή εξευτελιστικής μεταχείρισης ή τιμωρίας ή να υπάρχει σοβαρή και προσωπική απειλή κατά της ζωής ή της σωματικής ακεραιότητας αμάχου, λόγω αδιάκριτης άσκησης βίας σε καταστάσεις διεθνούς ή εσωτερικής ένοπλης σύρραξης (Βλ. Galina Bindioul v. Αναθεωρητική Αρχή Προσφύγων, Υποθ. Αρ. 685/2012, ημερομηνίας 23/04/13 και Mushegh Grigoryan κ.α. v. Κυπριακή Δημοκρατία, Υποθ. Αρ. 851/2012, ημερομηνίας 22/9/2015, ECLI:CY:AD:2015:D619, ECLI:CY:AD:2015:D619, ECLI:CY:AD:2015:D619).

 

Ο αρμόδιος λειτουργός, έχοντας αποδεχθεί ότι ο τελευταίος τόπος συνήθους διαμονής του αιτητή στη χώρα καταγωγής του εμπίπτει στην πολιτεία Delta της Νιγηρίας, διεξήγαγε έρευνα για τη γενική κατάσταση ασφαλείας στην εν λόγω πολιτεία, από την οποία προέκυψε ότι δεν υπάρχει εύλογη πιθανότητα ο αιτητής να αντιμετωπίσει δίωξη ή πραγματικό κίνδυνο σοβαρής βλάβης. Ως εκ τούτου, κρίθηκε πως δεν πληρούνται οι προϋποθέσεις για παραχώρηση καθεστώτος συμπληρωματικής προστασίας. Σε κάθε περίπτωση, διεξήγαγα περαιτέρω έρευνα σχετικά με την κατάσταση ασφαλείας στον τελευταίο τόπο συνήθους διαμονής του αιτητή, σε πρόσφατες πηγές πληροφόρησης, στα πλαίσια βεβαίως της ex nunc δικαιοδοσίας του παρόντος Δικαστηρίου και προς εκπλήρωση της υποχρέωσης του Δικαστηρίου για έλεγχο της ορθότητας της προσβαλλόμενης απόφασης.

 

Σύμφωνα με τη σύνοψη της κατάστασης ασφαλείας του ACCORD που βασίζεται σε στοιχεία του ACLED, η οποία αφορά το πρώτο τρίμηνο του 2024 και δημοσιεύτηκε στις 8 Μαΐου 2024, στην πολιτεία Delta αναφέρθηκαν 47 περιστατικά ασφαλείας εκ των οποίων τα 21 οδήγησαν σε 59 απώλειες ανθρώπινων ζωών. Οι ακόλουθες τοποθεσίες συγκαταλέγονται μεταξύ των πληγέντων: Agadama, Agbor, Asaba, Effurun, Egbudu-Akah, Evwreni, Forcados, Ishiagu, Jesse, Kiagbodo, Koko, Kwale, Mosogar, Ogharefe, Ogwashi-Uku, Ohoro, Ohwase, Okere, Okoloba, Okpanam, Okuama, Onicha-Olona, Osubi, Otu-Jeremi, Ozoro, Ughelli, Uwheru, Warri.[1]

 

Σύμφωνα με τη σύνοψη της κατάστασης ασφαλείας του ACCORD που βασίζεται σε στοιχεία του ACLED, η οποία αφορά το δεύτερο τρίμηνο του 2024 και δημοσιεύτηκε στις 7 Αυγούστου 2024, στην πολιτεία Delta αναφέρθηκαν 42 περιστατικά ασφαλείας εκ των οποίων τα 18 οδήγησαν σε 25 απώλειες ανθρώπινων ζωών. Οι ακόλουθες τοποθεσίες συγκαταλέγονται μεταξύ των πληγέντων: Abavo, Agbor, Akugbene, Asaba, Ashaka, Effurun, Egbo, Evwreni, Ibusa, Inene, Kwale, Obiaruku Quarters, Ogbe-Udu, Ogbinbiri, Oghara, Ogwashi-Uku, Ohoro, Okoloba, Okuama, Okwagbe, Olota, Orogun, Oteri, Oviri-Ogor, Ozoro, Ughelli, Warri.[2]

 

Κατόπιν αναζήτησης στη βάση δεδομένων ACLED προέκυψε ότι κατά το διάστημα από την 03/02/2024 έως τις 31/01/2025 στην πολιτεία Delta, καταγράφηκαν 193 περιστατικά ασφαλείας και 141 θάνατοι, εκ των οποίων 46 διαμαρτυρίες (2 απώλειες ανθρώπινων ζωών), 20 εξεγέρσεις (11 απώλειες ανθρώπινων ζωών), 75 μάχες (97 απώλειες ανθρώπινων ζωών), 50 περιστατικά βίας εναντίον αμάχων (31 απώλειες ανθρώπινων ζωών) και 2 περιστατικά εκρήξεων/απομακρυσμένης βίας χωρίς καμία απώλεια. Συγκεκριμένα στην πόλη Agbor, της πολιτείας Delta της Νιγηρίας που συνιστά τον τελευταίο τόπο συνήθους διαμονής του αιτητή, την ίδια περίοδο αναφοράς καταγράφηκαν 5 περιστατικά ασφαλείας και 2 θάνατοι, εκ των οποίων 2 εξεγέρσεις (1 απώλεια ανθρώπινης ζωής), 2 μάχες (χωρίς ανθρώπινες απώλειες), 1 περιστατικό βίας εναντίον αμάχων (1 απώλεια ανθρώπινης ζωής)[3]. Ο συνολικός πληθυσμός της πολιτείας Delta της Νιγηρίας ανέρχεται σε 5.636,100 σύμφωνα με την πιο πρόσφατη επίσημη εκτίμηση που έγινε το 2022.[4]

 

Αποτιμώντας τα προαναφερόμενα δεδομένα, δεν καταδεικνύεται εύλογη πιθανότητα ο αιτητής να αντιμετωπίσει κατά την επιστροφή του κίνδυνο σοβαρής βλάβης, καθότι η συχνότητα περιστατικών ασφαλείας στον τελευταίο τόπο συνήθους διαμονής του και στον οποίο αναμένεται να επιστρέψει, δεν είναι τέτοιας έντασης ώστε να διατρέχει κίνδυνο εξαιτίας και μόνο της παρουσίας του στην περιοχή να τεθεί σε κίνδυνο η ζωή του. Εξετάζοντας περαιτέρω τις προσωπικές περιστάσεις του αιτητή, παρατηρώ ότι αυτός είναι άνδρας, νεαρής ηλικίας, υγιής, πλήρως ικανός προς εργασία, χωρίς στοιχεία ευαλωτότητας και με υποστηρικτικό δίκτυο, εφόσον η μητέρα του μαζί με την αδελφή του με τις οποίες διατηρεί επικοινωνία, διαμένουν στη χώρα καταγωγής του. Ο αιτητής δεν έχει θέσει οποιαδήποτε ατομικά χαρακτηριστικά στην ενώπιον μου δικαστική διαδικασία, που να υποδηλώνουν ότι μπορεί να έχει τεθεί με οποιονδήποτε τρόπο σε δυσμενή θέση ή σε κίνδυνο δίωξης ή βλάβης.

 

Επιπρόσθετα, λαμβάνεται υπόψη ότι ο Υπουργός Εσωτερικών στα πλαίσια των εξουσιών του  δυνάμει του άρθρου 12Β τρις του περί Προσφύγων Νόμου (Ν. 6 (Ι)/2000) με την Κ.Δ.Π. 191/2024, καθόρισε τη χώρα καταγωγής του αιτητή ως ασφαλή χώρα ιθαγένειας, εφόσον ικανοποιήθηκε βάσει της νομικής κατάστασης, της εφαρμογής του δικαίου στο πλαίσιο δημοκρατικού συστήματος και των γενικών πολιτικών συνθηκών, ότι στην οριζόμενη χώρα γενικά και μόνιμα δεν υφίστανται πράξεις δίωξης σύμφωνα με το άρθρο 3Γ, ούτε βασανιστήρια ή απάνθρωπη ή εξευτελιστική  μεταχείριση ή τιμωρία, ούτε απειλή η οποία προκύπτει από τη χρήση αδιάκριτης βίας σε κατάσταση διεθνούς ή εσωτερικής ένοπλης σύγκρουσης.

 

Κατά πάγια νομολογία του Ανωτάτου Δικαστηρίου, δέουσα έρευνα κρίνεται από το Δικαστήριο ότι έγινε, όταν το αρμόδιο όργανο εξετάζει κάθε σχετικό με την υπόθεση γεγονός (Βλ. Motorways Ltd v. Υπουργού Οικονομικών (1999) 3ΑΑΔ 447).  Ορθή και πλήρης έρευνα θεωρείται αυτή που εκτείνεται στη διερεύνηση των ουσιωδών στοιχείων της υπόθεσης (Βλ. Νικολαΐδη v. Μηνά (1994) 3ΑΑΔ 321, Τουσούνα ν. Δημοκρατίας (2013) 3 Α.Α.Δ. 151, Χωματένος ν. Δημοκρατίας κ.α. (2 Α.Α.Δ. 120).  Η έκταση της έρευνας εξαρτάται πάντοτε από τα περιστατικά της κάθε υπόθεσης (Βλ. Δημοκρατία v. Ευαγγέλου κ.α. (2013) 3ΑΑΔ 414) και το αρμόδιο όργανο οφείλει να βρει τον κατάλληλο τρόπο για να εκπληρώσει την υποχρέωσή του για επαρκή και/ή δέουσα έρευνα.

 

Οι καθ' ων η αίτηση συνεκτίμησαν και αξιολόγησαν όλα τα στοιχεία που είχαν ενώπιόν τους προτού καταλήξουν στην προσβαλλόμενη απόφαση και ενόψει των ισχυρισμών που πρόβαλε ο αιτητής, διεξήγαγαν τη δέουσα υπό τις περιστάσεις έρευνα. Συνεπώς, ο ισχυρισμός της ευπαίδευτης συνηγόρου του αιτητή περί έλλειψης δέουσας έρευνας εκ μέρους του αρμόδιου οργάνου απορρίπτεται στο σύνολό του.

 

Η συνήγορος του αιτητή στην Γραπτή Απαντητική της αγόρευση εισηγείται πως ο αιτητής δεν μπορούσε να εκφραστεί και να απαντήσει όπως επιθυμούσε τις ερωτήσεις του λειτουργού, αφού όπως ισχυρίστηκε ομιλεί την αγγλική γλώσσα αλλά δεν είναι η μητρική του.  Κατά το στάδιο των διευκρινίσεων, η συνήγορος του αιτητή περιόρισε όπως έχει αναφερθεί ανωτέρω τους προβαλλόμενους ισχυρισμούς, παραπέμποντας στο ερυθρό 22 του διοικητικού φακέλου και ανέφερε πως εσφαλμένα η συνέντευξη δεν διεξήχθη στην τοπική διάλεκτο του αιτητή, την Ika.  Η κυρία Χαραλάμπους απαντώντας στον προβαλλόμενο ισχυρισμό ανέφερε ότι η διαδικασία που ακολουθήθηκε ήταν ορθή και ο αιτητής είχε την ευχέρεια να παρουσιάσει όλους τους λόγους που ο ίδιος επιθυμούσε στην αγγλική γλώσσα την οποία γνωρίζει, όπως προκύπτει και από το ίδιο το ερυθρό 22 του διοικητικού φακέλου.

 

Έχω εξετάσει με δέουσα προσοχή τα εκατέρωθεν επιχειρήματα, λαμβάνοντας υπόψη το σύνολο των στοιχείων που τέθηκαν ενώπιον μου, καθώς επίσης και των στοιχείων που περιλαμβάνονται στον διοικητικό φάκελο.Θα ήθελα πρωτίστως να αναφέρω λόγω ακριβώς της φύσης της υπόθεσης, πως η συνέντευξη ορθώς διεξάχθηκε στην αγγλική γλώσσα.  Στην παράγραφο 11 της ενυπόγραφης αίτησης που υπέβαλε ο αιτητής (ερυθρό 3, του διοικητικού φακέλου), αναφέρονται από τον ίδιο τα εξής:

 

"11. Language Spoken:

Mother tongue: English

Other Languages: English"

 

Συνεπώς, δεν προκύπτει από τα στοιχεία του διοικητικού φακέλου ο ισχυρισμός που προωθεί η ευπαίδευτη συνήγορός του.  Διαφαίνεται από τα πιο πάνω, πως η μητρική γλώσσα του αιτητή είναι η αγγλική, δηλαδή γλώσσα στην οποία διεξήχθηκε η συνέντευξη.  Επομένως, ο αιτητής μπορούσε να αντιληφθεί τα όσα εξελίχθηκαν κατά την διάρκεια της συνέντευξης του.   Βέβαια κατά τη διάρκεια της συνέντευξής του ο αιτητής, όπως προκύπτει και από το ερυθρό 22, του διοικητικού φακέλου, στο οποίο παραπέμπει η συνήγορός του, του υποβλήθηκε ερώτηση σε σχέση με τη γλώσσα που ομιλεί και ο αιτητής δήλωσε την αγγλική γλώσσα και την διάλεκτο Ika. 

 

Στην προκειμένη περίπτωση, η διαδικασία που ακολουθήθηκε από τους Καθ' ων η αίτηση ήταν η καθ' όλα ορθή και νόμιμη, εφόσον, μετά το τέλος της συνέντευξης ο αιτητής υπέγραψε κάθε σελίδα των πρακτικών της συνέντευξης, βεβαιώνοντας πως όσα καταγράφηκαν αντικατοπτρίζουν επακριβώς τις δηλώσεις του.  Ο αιτητής δεν ανέφερε σε κανένα σημείο της συνέντευξης ότι συνάντησε οποιοδήποτε πρόβλημα κατά την διερμηνεία και δεν εξέφρασε οποιοδήποτε παράπονο επί τούτου, παρόλο που του ζητήθηκε να δηλώσει εάν αντιμετώπιζε οποιαδήποτε δυσκολία στην κατανόηση ή στην επικοινωνία (ερυθρό 23, του διοικητικού φακέλου). 

 

Επιπρόσθετα, όπως προκύπτει από το ερυθρό 16, του διοικητικού φακέλου ο αιτητής ζήτησε όπως του αναγνωστεί το περιεχόμενο της συνέντευξης προτού υπογράψει τα πρακτικά.  Από το ίδιο ερυθρό του διοικητικού φακέλου, προκύπτει επίσης πως ο αιτητής υπέγραψε δήλωση ότι όλες οι πληροφορίες που περιλαμβάνονται είναι αληθινές και ακριβείς έχοντας κατανοήσει πλήρως τη συνέντευξη εφόσον διεξήχθη σε γλώσσα που κατανοεί πλήρως.  Επιπρόσθετα, στη δήλωση αναφέρεται πως ο λειτουργός του παρείχε όλες τις πληροφορίες και ότι οι απαντήσεις του ανταποκρίνονται επακριβώς στις δηλώσεις του, ότι αντιλαμβάνεται το ερωτηματολόγιο και τις αντίστοιχες απαντήσεις (βλ. υπ’αριθμόν 5787/13, Κ.Ν.Κ v. Κυπριακής Δημοκρατίας, ημερομηνίας 31/1/2020).

 

Κατά συνέπεια, η συνέντευξη ορθά διεξάχθηκε στην αγγλική γλώσσα και διαφαίνεται πως ο αιτητής είχε κατανοήσει τη διαδικασία της συνέντευξης.  Ούτως ή άλλως ο αιτητής στην ενώπιον μου διαδικασία, με το ορθό δικονομικό διάβημα,  θα μπορούσε να προσκομίσει οποιοδήποτε στοιχείο προκειμένου να υποστηρίξει τον πυρήνα του αιτήματος του, αν πραγματικά δεν μπορούσε να προωθήσει του ισχυρισμούς του, κατά τη συνέντευξη, πράγμα που δεν έπραξε. Στη βάση των ανωτέρω, ο προβαλλόμενος νομικός ισχυρισμός περί του ότι κακώς λήφθηκε η συνέντευξη στην αγγλική γλώσσα, εφόσον δεν είναι η μητρική γλώσσα του αιτητή, απορρίπτεται.

 

Με βάση λοιπόν το σύνολο των στοιχείων που τέθηκαν ενώπιόν μου, καταλήγω ότι το αίτημα του αιτητή εξετάστηκε με επάρκεια και επιμέλεια σε όλα τα στάδια και υπήρξε επαρκής και/ή δέουσα αιτιολόγηση της προσβαλλόμενης απόφασης εκ μέρους του αρμόδιου οργάνου. Το περιεχόμενο της απόφασης της Υπηρεσίας Ασύλου, η οποία συμπληρώνεται από την αιτιολογημένη Έκθεση-Εισήγηση του αρμόδιου λειτουργού, στην οποία εκτίθενται λεπτομερώς οι λόγοι της απόρριψης του αιτήματος, αποκαλύπτει ότι η απόφασή της είναι  απόλυτα ορθή και στα πλαίσια της σχετικής νομοθεσίας και των εξουσιών του αρμόδιου οργάνου.

 

Ως εκ τούτου, η προσφυγή απορρίπτεται και η προσβαλλόμενη απόφαση επικυρώνεται, με έξοδα €1000 υπέρ των καθ' ων η αίτηση, και εναντίον του αιτητή.  

 

  

 

Χ. Μιχαηλίδου, Δ.Δ.Δ.Δ.Π.