ΔΙΟΙΚΗΤΙΚΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΔΙΕΘΝΟΥΣ ΠΡΟΣΤΑΣΙΑΣ

Υπόθ. Αρ.: 7594/2022

 

03 Φεβρουαρίου, 2025

[Μ. ΣΤΥΛΙΑΝΟΥ, Δ.Δ.Δ.Δ.Π.]

Αναφορικά με το άρθρο 146 του Συντάγματος

Μεταξύ:

G.K.K. από το Καμερούν και τώρα στη Λευκωσία

Αιτητής

-και-

 

Κυπριακής Δημοκρατίας, μέσω της Υπηρεσίας Ασύλου

Καθ’ ων η Αίτηση

Εμφανίσεις:

Ρ. Καλογήρου (κα), Δικηγόρος για τον Αιτητή.

Μ. Βασιλείου (κα) για Κ. Μιχαηλίδου (κα), Δικηγόρος για Γενικό Εισαγγελέα, Δικηγόρος για τους Καθ’ ων η Αίτηση.

Ο Αιτητής παρών.

 

Α Π Ο Φ Α Σ Η

Με την παρούσα προσφυγή ο Αιτητής προσβάλλει την απόφαση της Υπηρεσίας Ασύλου, επιστολής ημερομηνίας 21/12/22 η οποία του κοινοποιήθηκε αυθημερόν και με την οποία απορρίφθηκε το αίτημά του για παραχώρηση καθεστώτος διεθνούς προστασίας, ως άκυρη, παράνομη και στερημένη οποιουδήποτε έννομου αποτελέσματος.

 

ΓΕΓΟΝΟΤΑ

Ο Αιτητής, υπήκοος Καμερούν, υπέβαλε αίτηση για διεθνή προστασία στις 20/08/20, στις 24/06/22 πραγματοποιήθηκε συνέντευξή του, στις 14/10/22 συντάχθηκε η έκθεση/εισήγηση και ο εξουσιοδοτημένος από τον Υπουργό Εσωτερικών αρμόδιος λειτουργός της Υπηρεσίας Ασύλου αποφάσισε την απόρριψη της αίτησης στις 09/11/22, απόφαση που αποτελεί και το αντικείμενο της παρούσας προσφυγής.

 

ΝΟΜΙΚΟΙ ΙΣΧΥΡΙΣΜΟΙ

Η συνήγορος για τον Αιτητή παραπέμποντας στα γεγονότα της υπόθεσης και τους λόγους αιτήματος ασύλου προβάλλει ότι η προσβαλλόμενη πράξη θα πρέπει να ακυρωθεί λόγω έλλειψης δέουσας έρευνας, ανεπαρκούς αιτιολογίας και πλάνης. Σε σχέση με την ουσία της υπόθεσης, υπεραμύνεται της αξιοπιστίας των ισχυρισμών του και καταλήγει ότι θα πρέπει να χορηγηθεί στον Αιτητή προσφυγικό καθεστώς λόγω των πεποιθήσεων του (εργαζόταν σε μη κυβερνητική οργάνωση) και/ή λόγω δίωξης του από τις κρατικές αρχές. Σημείωσε ότι θα πρέπει να ληφθεί υπόψη από το Δικαστηρίου το γεγονός ότι διαμένει στη Δημοκρατία με την σύζυγο του (Σομαλή υπήκοο) και του τέκνου του που είναι αναγνωρισμένος πρόσφυγας (η σύζυγος του Αιτητή έχει ακόμα ένα τέκνο από άλλο πρόσωπο). Προσθέτει ότι εναλλακτικά μπορεί να του δοθεί καθεστώς συμπληρωματικής προστασίας. Είναι η θέση της ότι θα έπρεπε να δοθεί στον Αιτητή το ευεργέτημα της αμφιβολίας και να γίνει δεκτός και ο τρίτος ισχυρισμός του για απειλές που δέχθηκε από τις κρατικές αρχές λόγω της ενασχόλησης του με την τοπική μη κυβερνητική οργάνωση, υποδεικνύοντας ταυτόχρονα σε σημεία της συνέντευξης του. Σημείωσε ότι ήταν λεπτομερής στις τοποθετήσεις του κατά την συνέντευξη παρέχοντας όλες τις διαθέσιμες πληροφορίες συμπεριλαμβανομένου του διώκτη του, απειλές, σύλληψης του, τοποθεσίες και ημερομηνίες. Προβάλλονται εκτενώς ισχυρισμοί σε σχέση με το προφίλ του Αιτητή και/ή ότι κατά την αξιολόγηση της αίτησης του θα έπρεπε να αξιολογηθεί ότι είναι πατέρας ανήλικου τέκνου και ότι η σύζυγος του ήτο έγκυος (τότε) με το δεύτερο παιδί τους οι οποίο είναι όλοι αναγνωρισμένοι πρόσφυγες. Με τυχόν απομάκρυνση τους παραβιάζεται το βέλτιστο συμφέρον των παιδιών του και/ή θα εκτεθούν στη χώρα καταγωγής σε σοβαρό κίνδυνο βλάβης λόγω της επικρατούσας κατάστασης στο Καμερούν.

Οι Καθ’ ων η Αίτηση απαντούν ότι η προσβαλλόμενη με την παρούσα προσφυγή απόφαση της Υπηρεσίας Ασύλου έχει ληφθεί ορθά και νόμιμα για τους λόγους που φαίνονται στην έκθεση/εισήγηση. Αναφέρουν ότι ο Αιτητής δεν κατάφερε να αποσείσει το βάρος απόδειξης των ισχυρισμών του, ούτε οι λόγοι ακύρωσης που αναπτύσσει έχουν δεόντως δικογραφηθεί στην αίτηση,  ο δε ισχυρισμός του για προσωπική δίωξη λόγω της επαγγελματικής του ιδιότητας κρίθηκε αναξιόπιστος (υποδεικνύοντας ταυτόχρονα σημεία των απαντήσεων του κατά την συνέντευξη). Σχετικά με την κατάσταση ασφαλείας οι Καθ’ ων υποστηρίζουν πως η γενικότερη κατάσταση ασφαλείας εξετάστηκε λεπτομερώς από τον λειτουργό της Υπηρεσίας Ασύλου και διαπιστώθηκε πως ο Αιτητής δεν θα κινδυνέψει ως άμαχος πολίτης, σε περίπτωση επιστροφής του στον τόπο τελευταίας συνήθους διαμονής του, αποκλειστικά λόγω της φυσικής του παρουσίας εκεί. Ούτε τεκμηριώθηκαν, όπως εισηγούνται, έλλειψη δέουσας έρευνας, πλάνης ή ανεπάρκειας της αιτιολογίας της προσβαλλόμενης απόφασης.

 

ΚΑΤΑΛΗΞΗ

Βασικοί νομικοί ισχυρισμοί του Αιτητή μέσω της συνηγόρου του είναι η έλλειψη δέουσας έρευνας, πλάνης και ανεπαρκούς αιτιολόγησης της προσβαλλόμενης απόφασης που αφορά την απόρριψη του αιτήματος του για διεθνή προστασία. Αντλώντας τις εξουσίες που ορίζονται στο Άρθρο 11 του περί της Ίδρυσης και Λειτουργίας Διοικητικού Δικαστηρίου Διεθνούς Προστασίας Νόμων του 2018 έως 2023 (Ν.73(Ι)/2018), προχωρώ σε αξιολόγηση της ουσίας του αιτήματος του σε συνάρτηση με αυτούς τους ισχυρισμούς στη βάση του περιεχομένου του διοικητικού φακέλου (στο εξής «ΔΦ») και σε συνάρτηση με την κατάσταση που επικρατεί στο Καμερούν. 

 

Ο Αιτητής στη γραπτή του αίτηση δήλωσε ότι εγκατέλειψε τη χώρα καταγωγής του καθότι καταζητείται από την κυβέρνηση της χώρας καταγωγής του λόγω της εργοδότησής του στον οργανισμό «Justice for all», ο οποίος συνεργαζόταν με τον «Human Rights Watch», και ο ρόλος του ήταν να καταμετρούνται οι παρενοχλήσεις εκ μέρους του στρατού στις αγγλόφωνες περιοχές, γεγονός που δυσαρεστούσε την κυβέρνηση. Ο Αιτητής ισχυρίστηκε ότι δέχθηκε απειλές και αναγκάστηκε, λόγω της δίωξής του, να παραμείνει κρυμμένος στο δάσος για περίοδο 6 μηνών, ενώ ο πατέρας του δολοφονήθηκε (ερυθρό 1 & 16 ΔΦ).

 

Κατά τη διάρκεια της συνέντευξής του δήλωσε ότι κατάγεται από την Douala, αλλά μεγάλωσε σε διαφορετικές πόλεις, ενώ ως τόπο συνήθους διαμονής του ανέφερε την Limbe (ερυθρά 66 – 2Χ & 65 – 1X ΔΦ). Είναι Χριστιανός Καθολικός, ανήκει στην εθνοτική ομάδα Bamileke, είναι απόφοιτος του Τεχνολογικού Πανεπιστημιακού Ινστιτούτου («Institut Universitaire du Technologie») με σπουδές «Ηλεκτρονικών και Πληροφορικής» και ομιλεί Γαλλικά, Αγγλικά και λίγα Γερμανικά (ερυθρά 64 – 3Χ, 63 – 2Χ & 66 – 2X ΔΦ). Έχει εργαστεί στη χώρα καταγωγής του ως μεταφορέας εμπορευμάτων («transporting like a beer boxes»), ως κοινωνικός λειτουργός βοηθώντας κόσμο σε μέρη όπου είχε πόλεμο και αφού αποφοίτησε εργάστηκε ως τεχνικός (ερυθρά 64 – 65 – 2Χ-3Χ ΔΦ). Ο Αιτητής έχει χάσει τον πατέρα του το 2008 από πυροβολισμούς της αστυνομίας σε λεωφορείο και η μητέρα του με την αδελφή του κατά το χρόνο της συνέντευξης διέμεναν στην περιοχή Bandjoun με τις οποίες έχει επικοινωνία (ερυθρά 63 – 2Χ & 62 – 1X ΔΦ). Ο ίδιος δήλωσε έγγαμος (ερυθρό 44 ΔΦ) και πατέρας του ανήλικου M. K. K. (ερυθρά 45 ΔΦ). H σύζυγoς του Αιτητή έχει ακόμη μία ανήλικη θυγατέρα, την H. W. S. (ερυθρό 40 ΔΦ). Ο Αιτητής δήλωσε υγιής (ερυθρό 68 – 1Χ ΔΦ).

 

Ο αρμόδιος λειτουργός εντόπισε στην έκθεση - εισήγησή του τρεις (3) ουσιώδεις ισχυρισμούς, ήτοι (1) ταυτότητα, προφίλ, χώρα καταγωγής, (2) ότι εργαζόταν σε μία τοπική μη κυβερνητική οργάνωση (στο εξής «Μ.Κ.Ο.») και (3) ότι δεχόταν απειλές από την κυβέρνηση λόγω της εργασίας του. Ο πρώτος και ο δεύτερος ισχυρισμός έγιναν αποδεκτοί από το λειτουργό, καθότι παρείχε επαρκείς πληροφορίες με συνεκτικό τρόπο, ενώ επιβεβαιώθηκαν αυτοί οι ισχυρισμοί του από εξωτερικές πηγές πληροφόρησης (ερυθρά 109 – 112 ΔΦ). Ωστόσο, ο τρίτος ισχυρισμός απορρίφθηκε καθώς οι τοποθετήσεις του ήταν γενικές και δεν ήταν σε θέση να παράσχει λεπτομέρειες σε ικανοποιητικό βαθμό για να στηρίξει τους ισχυρισμούς του, ούτε ως ισχυρισμοί επιβεβαιώθηκαν από εξωτερικές πηγές πληροφόρησης. Ειδικότερα, ο Αιτητής:

• ισχυριζόμενος ότι η κυβέρνηση κατηγορούσε τις Μ.Κ.Ο. για συνεργασία με τους Ambazonians[1], όπως προμήθειες όπλων, αναφέρθηκε σε συγκεκριμένη συνάντηση με υπουργό που εξαπέλυσε σχετικές κατηγορίες, ωστόσο δεν κατόρθωσε αναφερθεί σε συγκεκριμένες πληροφορίες όπως ο χρόνος και ο τόπος της συνάντησης, τους εκπροσώπους της Μ.Κ.Ο., αλλά ούτε και σε σχέση με το τι ακριβώς διαδραματίστηκε καθώς δεν ήταν παρών (ερυθρό 56 – 1Χ ΔΦ),

• δεν ήταν σε θέση εξηγήσει με περαιτέρω λεπτομέρειες τον ισχυρισμό του περί δωροδοκίας του ανωτέρου του από την κυβέρνηση ώστε αυτός να ενεργεί υπέρ της (ερυθρό 56 – 1Χ ΔΦ),

• ασυνεπής είναι και όσον αφορά τον ισχυρισμό του περί απειλών που δεχόταν από την κυβέρνηση ενόσω εργαζόταν στην προαναφερθείσα Μ.Κ.Ο. αφού δεν ήταν σε θέση τοποθετήσει τις απειλές σε χρονοδιάγραμμα ούτε να τεκμηριώσει την προέλευσή τους από την κυβέρνηση (ερυθρό 54 – 1Χ ΔΦ),

• σε σχέση με την επίθεση και σύλληψη που δέχθηκαν ο Αιτητής δεν παρείχε λεπτομέρειες, καθώς ανέφερε ότι προερχόταν από το στρατό αλλά αδυνατούσε να προσδιορίσει το συμβάν γεωγραφικά, να αναφερθεί σε συγκεκριμένα γεγονότα που έλαβαν χώρα εκείνη τη στιγμή ή κατά την κράτησή του.

• εξίσου γενικές ήταν οι δηλώσεις του αναφορικά με την απελευθέρωσή του (ανέφερε μόνο ότι υποσχέθηκαν να εγκαταλείψουν την Μ.Κ.Ο. και να ταχθούν στο πλευρό της κυβέρνησης). Θα αναμενόταν να είναι σε θέση να παράσχει περισσότερες λεπτομέρειες σχετικά με ένα συμβάν που βίωσε ο ίδιος προσωπικά (ερυθρά 54 – 2Χ & 53 – 1Χ ΔΦ),

• επίσης, παρέμεινε γενικός όταν ερωτήθηκε σχετικά και δεν μπόρεσε να αναφερθεί σε άλλα μέλη της Μ.Κ.Ο. και που αυτά βρίσκονται (ερυθρό 51 – 1Χ ΔΦ), 

• μετά την απελευθέρωσή του ο Αιτητής μετοίκησε στην Douala στην οικία της αδελφής του, ωστόσο δεν ήταν σε θέση να παράσχει λεπτομέρειες αναφορικά με περιστατικό κατά το οποίο η αστυνομία τον αναζητούσε στην οικία της αδελφής του, ούτε μπόρεσε να αναφέρει πόσοι αστυνομικοί εισέβαλαν στην οικία ή τι ακριβώς συνέβη κατά την εισβολή τους ή τι είπαν και τι ακριβώς συνέβη στην αδελφή του όπως θα ήταν ευλόγως αναμενόμενο (ανέφερε μόνο πως ο ίδιος απουσίαζε για μία βόλτα και η αδελφή του δέχθηκε επίθεση στην οικία της από την αστυνομία καθώς η τελευταία τον αναζητούσε)  (ερυθρό 53 – 3Χ ΔΦ),

• ως προς την εξωτερική αξιοπιστία του ανωτέρω ισχυρισμού, ο λειτουργός προέβη σε εκτενή έρευνα και εντόπισε ότι οι ανθρωπιστικές οργανώσεις του Καμερούν, όπως η Μ.Κ.Ο. που συμμετείχε ο Αιτητής, καταδικάζουν τόσο τη στάση της κυβέρνησης όσο και των αγγλόφωνων σε αυτή την κρίση που διεξάγεται (ερυθρό 95 ΔΦ).

 

Το Δικαστήριο αφού διεξήλθε των λεπτομερειών της συνέντευξης διαπιστώνει, όπως και η εισήγηση του λειτουργού, ότι δεν θα μπορούσαν να γίνουν αποδεκτοί οι ισχυρισμοί του Αιτητή περί δίωξής του από τις κρατικές αρχές λόγω της ενασχόλησης του σε συγκεκριμένη Μ.Κ.Ο. Στη συνέντευξή του, ενώ ερωτήθηκε επανειλημμένως από τον λειτουργό, δεν εισέφερε τον απαιτούμενο βαθμό πληροφοριών σχετικά με αυτό το ζήτημα, οι απαντήσεις του ήταν χωρίς την απαιτούμενη νοηματική συνοχή και χρονική συνέπεια. Γενικότερα η πλήρης εικόνα που διαμορφώνεται μέσω των στοιχείων του φακέλου του, κατόπιν ορθολογικής ανάλυσης και δίκαιης στάθμισής τους^[2], επιβεβαιώνει τα συμπεράσματα του λειτουργού. Ούτε παρείχε κάθε διαθέσιμη βοήθεια στον εξεταστή-λειτουργό ειδικά επί αυτού του μέρους του αφηγήματος του (Βλέπε Άρθρο 18 του περί Προσφύγων Νόμου 2000 έως 2023, (Ν.6(Ι)/2000), βλέπε επίσης Evidence and credibility assessment in the context of the Common European Asylum System της EUAA, February 2023, σελ.57-72, 103-112, 120-131). Σύμφωνα, επίσης, και με την §205 του Εγχειριδίου για τις Διαδικασίες και τα Κριτήρια Καθορισμού του Καθεστώτος των Προσφύγων, του Ύπατου Αρμοστή των Ηνωμένων Εθνών, ο Αιτητής θα πρέπει:

 

«(i) να λέει την αλήθεια και να βοηθά τον εξεταστή με κάθε δυνατό τρόπο με την τεκμηρίωση των ισχυρισμών του με κάθε δυνατό τρόπο.

(ii) να κάνει προσπάθεια να υποστηρίξει τα λεγόμενά του με κάθε διαθέσιμο τεκμήριο και να δώσει ικανοποιητική επεξήγηση για κάθε απουσία τεκμηρίων. Αν είναι αναγκαίο πρέπει να καταβάλει προσπάθεια να προσκομίσει επιπρόσθετα τεκμήρια.

(iii) να παρέχει όλες τις σχετικές πληροφορίες που αφορούν τον εαυτό του και τις προγενέστερες εμπειρίες του με όσο το δυνατόν περισσότερες λεπτομέρειες για να καταστήσει ικανό τον εξεταστή να αποδείξει τους σχετικούς ισχυρισμούς.  Αναμένεται ότι θα του ζητηθεί να δώσει μια συνεκτική εξήγηση όλων των λόγων που επικαλείται για υποστήριξη του αιτήματός του για προσφυγικό καθεστώς και θα πρέπει να απαντήσει σε όλες τις ερωτήσεις που θα του υποβληθούν.»

 

Ούτε θα μπορούσε να τύχει του ευεργετήματος της αμφιβολίας, ως ο ισχυρισμός της συνηγόρου του, το οποίο δίνεται μόνο όταν έχουν προσκομισθεί όλα τα διαθέσιμα αποδεικτικά στοιχεία και όταν ο εξεταστής είναι γενικά ικανοποιημένος από την αξιοπιστία του Αιτητή. (Βλέπε §204 του Εγχειριδίου για τις Διαδικασίες και τα κριτήρια Καθορισμού του Καθεστώτος των Προσφύγων του Ύπατου Αρμοστή των Ηνωμένων Εθνών) Από τα γεγονότα της περίπτωσης του και σε συνάρτηση με τα στοιχεία του φακέλου και τις αιτιάσεις του, δεν προκύπτει να συντρέχουν στο πρόσωπό του εκείνα τα υποκειμενικά και αντικειμενικά κριτήρια που μπορούν να στοιχειοθετήσουν το γεγονός ότι εγκατέλειψε τη χώρα καταγωγής του και δεν επιθυμεί να επιστρέψει σε αυτή λόγω δικαιολογημένου φόβου δίωξης (§37-38 του Εγχειριδίου για τις Διαδικασίες και τα Κριτήρια Καθορισμού του Καθεστώτος των Προσφύγων, του Ύπατου Αρμοστή των Ηνωμένων Εθνών). Οι συνθήκες δίωξης του, οι περιγραφές των πρωταγωνιστών του αφηγήματος του, οι ελλιπείς πληροφορίες και λεπτομέρειες, η μη ύπαρξη βιωματικών στοιχείων αποδυναμώνουν σημαντικά τους δείκτες αξιοπιστίας του στο σύνολό τους. Ούτε ανήκει σε οποιαδήποτε πολιτική, θρησκευτική, εθνική, στρατιωτική ή κοινωνική οργάνωση ή ομάδα στη χώρα καταγωγής του, ενώ σε περίπτωση επιστροφής του δεν τεκμηρίωσε ότι θα αντιμετωπίσει οποιοδήποτε πρόβλημα από τις αρχές της χώρας του, καθότι αναχώρησε νόμιμα (ερυθρό 8 – εντοπίζονται διάφορες ημερομηνίες εισδοχής/εξόδου από την χώρα καταγωγής, ειδικά ημερομηνίες εξόδου από το διεθνές αεροδρόμιο Douala 30/11/18, 13/04/19 – που δημιουργούν αμφιβολίες ως προς τον ισχυρισμό του ότι διώκεται από τις κρατικές αρχές). Επομένως, η κατάληξη της Υπηρεσίας Ασύλου είναι αιτιολογημένη, λήφθηκε μετά από δέουσα έρευνα και στα πλαίσια του Νόμου καθότι από τα γεγονότα που τέθηκαν ενώπιον της και από τις παραστάσεις του Αιτητή δεν πληρούνται οι προϋποθέσεις του Άρθρου 3 του περί Προσφύγων Νόμου 2000 έως 2023, (Ν.6(Ι)/2000). Συνεπώς, ο ισχυρισμός της συνηγόρου του Αιτητή ότι θα πρέπει να χορηγηθεί σε εκείνον προσφυγικό καθεστώς λόγω των πεποιθήσεων του και/ή ενασχόλησης του με Μ.Κ.Ο., απορρίπτεται ως αβάσιμος.

 

Ούτε η περίπτωση του Αιτητή εμπίπτει στις προϋποθέσεις παροχής σε αυτόν καθεστώτος συμπληρωματικής προστασίας. Ο λειτουργός εξέτασε κατά πόσο ο Αιτητής θα υπόκειτο σε περίπτωση επιστροφής στη χώρα καταγωγής της σε οποιαδήποτε τέτοια σοβαρή και αδικαιολόγητη βλάβη ως προσδιορίζεται στο Άρθρου 19 του περί Προσφύγων Νόμου 2000 έως 2023, (Ν.6(Ι)/2000), καταλήγοντας ότι τέτοιος κίνδυνος δεν υφίσταται. Ουδείς εκ των ισχυρισμών που πρόβαλε τεκμηριώνει την ύπαρξη ουσιωδών λόγων ώστε να πιστεύεται ότι ο ίδιος προσωπικά, σε περίπτωση επιστροφής στη χώρα καταγωγής του, θα υποβληθεί σε κίνδυνο θανατικής ποινής ή εκτέλεσης ή σε βασανιστήρια ή απάνθρωπη ή εξευτελιστική μεταχείριση ή τιμωρία, βάσει του Άρθρου 15, εδάφια (α) και (β), της Ευρωπαϊκής Οδηγίας 2011/95/ΕΕ  που αντιστοιχεί στο Άρθρο 19(2), εδάφια (α) και (β), του περί Προσφύγων Νόμου 2000 έως 2023, (Ν. 6(Ι)/2000). Ο λειτουργός αξιολόγησε, επίσης, την κατάσταση ασφαλείας στο Καμερούν (ως προς το σκέλος της διακινδύνευσης λόγω βίας ασκούμενης αδιακρίτως σε καταστάσεις ένοπλης σύρραξης) μέσω διαθέσιμων πληροφοριών από εξωτερικές πηγές πληροφόρησης και κατέληξε κατά την νομική ανάλυση ότι παρά την έκρυθμη κατάσταση που επικρατεί στον τόπο καταγωγής και συνήθους διαμονής του Αιτητή, δεν προκύπτει σε συνδυασμό με τις προσωπικές του περιστάσεις ότι θα εκτεθεί σε κίνδυνο σοβαρής βλάβης λόγω μόνο της παρουσίας του σε περίπτωση επιστροφής του. Σημειώνεται ότι η ύπαρξη «ένοπλης σύρραξης» στο έδαφος μιας χώρας ή μιας περιοχής της ή διάφορων περιοχών της, (όπως στην προκειμένη περίπτωση) αν και αναγκαία, δεν είναι επαρκής προϋπόθεση από μόνη της για παραχώρηση συμπληρωματικής προστασίας. Συγκεκριμένα, λαμβάνοντας υπόψη την έννοια της «αναπροσαρμοζόμενης κλίμακας» (ως διατυπώθηκε από το ΔΕΕ στην υπόθεση Elgafaji C-465/07^[3], σκέψεις 39 και 43, καθώς και στην υπόθεση Diakité C-285/12^[4], σκέψεις 30 και 31), λαμβάνοντας υπόψη το προφίλ (άνδρας, ενήλικος, νεαρής ηλικίας, με πανεπιστημιακή εκπαίδευση και ικανότητα προς εργασία, αλλά και οικογενειακό υποστηρικτικό δίκτυο τη μητέρα και την αδελφή της που διαμένουν στο Καμερούν), και το αίτημα του Αιτητή που δεν τεκμηριώθηκε (και/ή κρίθηκε αναξιόπιστος σε σχέση με την δίωξη του από τις αρχές της χώρας καταγωγής του λόγω της εργασίας του στην προαναφερθείσα Μ.Κ.Ο.) δεν εγείρονται στοιχεία που να υποδεικνύουν ότι μπορεί να τύχει συμπληρωματικής προστασίας (υπόθεση Elgafaji C-465/07, σκέψη 39, και υπόθεση Diakité C-285/12, σκέψη 31). Από αναθεωρημένη έρευνα του Δικαστηρίου για την κατάσταση ασφαλείας από τη βάση δεδομένων του ACLED (Armed Conflict Location and Event Data) για το διάστημα 27/01/24 – 24/01/25 εντοπίζεται στη πόλη Limbe, τόπο τελευταίας συνήθους διαμονής του Αιτητή, μόνο 8 περιστατικά ασφαλείας. Εξ αυτών τα 4 χαρακτηρίστηκαν ως «βία εναντίον αμάχων» (“violence against civilians”) με 4 θανάτους, τα 2 ως «μάχες» (“battles”) με 3 θανάτους, τo 1 χαρακτηρίστηκε ως διαδηλώσεις (“protests”) με κανένα θάνατο και το τελευταίο 1 ως «αναταραχές» (“riots”) με κανένα θάνατο. Διαπιστώνεται συνεπώς πως  στην περιοχή του Αιτητή δεν υπάρχει, γενικά, πραγματικός κίνδυνος να επηρεαστεί προσωπικά ένας άμαχος λόγω εσωτερικής ένοπλης σύρραξης^[5].  Σημειωτέον δε ότι ο πληθυσμός την συγκεκριμένης πόλης ανέρχεται σε 72.106 κατοίκους το 2024.^[6] Ούτε τo προφίλ του Αιτητή παρουσιάζει χαρακτηριστικά ευαλωτότητας ή σημεία ευπάθειας καθώς πρόκειται για υγιή ενήλικο άνδρα, με πανεπιστημιακή εκπαίδευση, ικανότητα να εργαστεί και να έχει πρόσβαση σε μέσα αυτοσυντήρησης, αλλά και οικογενειακό υποστηρικτικό δίκτυο τη μητέρα και την αδελφή του.

 

Απορρίπτονται οι υπολειπόμενοι ισχυρισμοί σε σχέση με την απόφαση επιστροφής του Αιτητή στην χώρα καταγωγής του σε συνάρτηση με την δημιουργία οικογένειας στη Δημοκρατία (με αναγνωρισμένη πρόσφυγα και δύο τέκνα επίσης αναγνωρισμένοι πρόσφυγες) στο σύνολο τους. Καταρχάς η απορριπτική απόφαση επί της αίτησης διεθνούς προστασίας και η απόφαση για οικειοθελή αναχώρηση/επιστροφή του Αιτητή στη χώρα καταγωγής μπορεί να συνιστούν συναφείς διοικητικές πράξεις αλλά ταυτόχρονα πρόκειται για διακριτές αποφάσεις διότι η τελευταία εκδίδεται δυνάμει των διατάξεων του περί Αλλοδαπών και Μεταναστεύσεως Νόμου (Κεφ. 105) και/ή των διατάξεων της Οδηγίας 2008/115/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 16ης Δεκεμβρίου 2008, σχετικά με τους κοινούς κανόνες και διαδικασίες στα κράτη μέλη για την επιστροφή των παρανόμως διαμενόντων υπηκόων τρίτων χωρών. Η δε τυχόν ακύρωση της απόφασης επιστροφής δεν οδηγεί ταυτόχρονα σε ακύρωση της απορριπτικής απόφασης επί του αιτήματος ασύλου (Βλέπε Υπόθ. Αρ. 3213/2022, J.K. δια της Επιτρόπου Προστασίας Δικαιωμάτων του Παιδιού v. Δημοκρατίας, ημερ. 17/08/23). Η συνήγορος για τον Αιτητή δεν προβάλλει κανένα νομικό λόγο ακύρωσης μέσω του δικογράφου της προσφυγής της που να συνδέεται έστω στοιχειωδώς με τους ελλιπείς ισχυρισμούς που καταγράφει στην Γραπτή της Αγόρευση περί παραβίασης του βέλτιστου συμφέροντος του παιδιού του Αιτητή και/ή ούτε αναφορά γίνεται σε σχέση με τις πρόνοιες της νομοθεσίας που παραβιάζονται.  Η νομολογία έχει με σταθερότητα καθιερώσει την αρχή ότι δεν επιτρέπεται η εισαγωγή εντελώς νέων λόγων ακύρωσης μέσω Αγορεύσεων πέραν εκείνων που έχουν καταγραφεί στην αίτηση. (Βλέπε σχετικά Φλωρεντία Πετρίδου ν. Επιτρο­πής Δημόσιας Υπηρεσίας, (2004) 3 Α.Α.Δ. 636). Αντικείμενο της διαδικασίας καθορίζεται στη δικογραφία η οποία αποτελεί το δικονομικό μέσο για την έκθεση και προσδιορισμό των επιδίκων θεμάτων, ούτε και μπορεί ο συγκεκριμένος λόγος ακύρωσης να προβληθεί σε οποιοδήποτε στάδιο της διαδικασίας. Χωρίς το εν λόγω θέμα να είχε προηγουμένως διατυπωθεί στη προσφυγή ως επίδικο και να αιτιολογηθεί πλήρως θα ήταν εσφαλμένη η ενασχόληση του παρόντος Δικαστηρίου και η διατύπωση κρίσης σε σχέση με αυτό το ζήτημα. Η αιτιολόγηση νομικών σημείων είναι απαραίτητη για την εξέταση λόγων ακύρωσης από το Δικαστήριο, οποιαδήποτε αοριστία ή ασάφεια, αναπόφευκτα επηρεάζει τη νομική τους βάση με αποτέλεσμα να κινδυνεύουν να κριθούν αναιτιολόγητοι και ανεπίδεκτοι δικαστικής εκτίμησης. Ούτε μπορούν να γίνουν αποδεκτοί ισχυρισμοί που δεν εξειδικεύονται ή δεν αιτιολογούνται, διότι με αυτό τον τρόπο το Δικαστήριο, παρόλο που ασκεί και έλεγχο ουσίας, θα οδηγείτο σε συζήτηση σχεδόν οιουδήποτε θέματος κατά παράβαση των δικονομικών διατάξεων και του ρόλου που διαδραματίζουν στον καθορισμό των επίδικων θεμάτων και της διεξαγωγής της διοικητικής δίκης. (Βλέπε Κανονισμό 7 του Διαδικαστικού Κανονισμού του Ανωτάτου Συνταγματικού Δικαστηρίου του 1962, που εφαρμόζεται κατ΄ αναλογία και από το παρόν Δικαστήριο - Κανονισμός 2 των περί της Λειτουργίας του Διοικητικού Δικαστηρίου Διεθνούς Προστασίας  Διαδικαστικών Κανονισμών του 2019 έως 2022 (3/2019), και των λεχθέντων στη  Δημοκρατία ν. Κουκκουρή(1993) 3 Α.Α.Δ. 598, Latomia Estate Ltd v. Δημοκρατίας (2001) 3 Α.Α.Δ. 672, Δημοκρατία ν. Σπύρου (2007) 3 Α.Α.Δ. 533, Δημοκρατία ν. Shalaeva (2010) 3 Α.Α.Δ. 598, επίσης - Ιωσηφίδης ν. Γενικού Εισαγγελέα (1990) 3 Α.Α.Δ. 4599, Kadivari ν. Δημοκρατίας (αρ. 2) (1992) 4 Α.Α.Δ. 2924, βλέπε επίσης Υπόθ. Αρ. 107/2017, Χριστόδουλος Μιχαήλ (Συνταγματάρχης) κ.α. ν. Κυπριακή Δημοκρατία, μέσω Υπουργού Άμυνας, ημερομηνίας 11/12/2017 -όπου γίνεται επανάληψη της πάγιας νομολογίας επί του ζητήματος). Εξάλλου, άστοχα εγείρονται τα όποια ζητήματα αφορούν επιστροφή μελών της οικογενείας του Αιτητή, αφού τέτοια απόφαση δεν υφίσταται.

 

Ως εκ των ανωτέρω δεν διαπιστώνεται ελλιπής έρευνα, αλλά ούτε πλάνη περί το νόμο και των πραγματικών δεδομένων που λήφθηκαν υπόψη από την Υπηρεσία Ασύλου κατά την έκδοση της προσβαλλόμενης απόφασης (Βλέπε  Αντώνης Ράφτης ν. Δημοκρατίας, (2002) 3 Α.Α.Δ. 345 ). Η επάρκεια της αιτιολογίας είναι άρρηκτα συνδεδεμένη με τα πραγματικά και νομικά περιστατικά της υπόθεσης, ενώ η αιτιολογία της προσβαλλόμενης πράξης συμπληρώνεται και/ή αναπληρώνεται μέσα από τα στοιχεία του διοικητικού φακέλου του Αιτητή ήτοι της έκθεσης/εισήγησης του λειτουργού η οποία αποτελεί αναπόσπαστο μέρος της απόφασης του εξουσιοδοτημένου από τον Υπουργό Εσωτερικών αρμόδιου λειτουργού, όπως επίσης και από το σύνολο της όλης διοικητικής ενέργειας με αποτέλεσμα να καθίσταται εφικτός ο δικαστικός έλεγχος (Βλέπε Φράγκου ν. Δημοκρατίας (1998) 3 Α.Α.Δ.270). Το Δικαστήριο μετά από έλεγχο νομιμότητας/ορθότητας και πραγματικό έλεγχο των περιστάσεων του Αιτητή, όπως αναλύεται ανωτέρω, καταλήγει στο ίδιο εύρημα ότι δηλαδή δεν μπορεί να του αναγνωριστεί το καθεστώς του πρόσφυγα ή συμπληρωματικής προστασίας.

 

Για όλους τους πιο πάνω λόγους, η παρούσα προσφυγή απορρίπτεται με €1300 έξοδα εναντίον του Αιτητή και υπέρ των Καθ' ων η αίτηση.

 

Η προσβαλλόμενη απόφαση επικυρώνεται.                     

 

 

                            Μ. ΣΤΥΛΙΑΝΟΥ, Δ.Δ.Δ.Δ.Π.