ΔΙΟΙΚΗΤΙΚΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΔΙΕΘΝΟΥΣ ΠΡΟΣΤΑΣΙΑΣ 

                                                                                      Νομική Αρωγή αρ.27/25

 

15 Απριλίου 2025

 

[Α. ΧΡΙΣΤΟΦΟΡΟΥ, Δ.Δ.Δ.Δ.Π.]

 

ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΟΝ ΠΕΡΙ ΝΟΜΙΚΗΣ ΑΡΩΓΗΣ ΔΙΑΔΙΚΑΣΤΙΚΟ ΚΑΝΟΝΙΣΜΟ ΑΡ.1 ΤΟΥ 2003 ΚΑΙ ΤΟΝ ΠΕΡΙ ΝΟΜΙΚΗΣ ΑΡΩΓΗΣ ΝΟΜΟ ΤΟΥ 2002 (Ν. 165(Ι)/2002)

 

Αίτηση από:

 

J. G.

                                                                                                                                    Αιτητής

 

 

Αιτητής εμφανίζεται αυτοπροσώπως

Κα Α. Κίτσιου, Δικηγόρος για Γενικό Εισαγγελέα της Δημοκρατίας

Κος Ρ. Ευαγγέλου, μεταφραστής για πιστή μετάφραση από Αγγλικά στα Ελληνικά και αντίστροφα     Κος W. Lima, μεταφραστής για πιστή μετάφραση από Αγγλικά στα Φαρσί και αντίστροφα         

Α Π Ο Φ Α Σ Η

Ο αιτητής καταχώρησε την παρούσα αίτηση νομικής αρωγής, προκειμένου να διορίσει δικηγόρο για να χειριστεί την προσφυγή αρ.379/25 που ήδη καταχώρησε κατά της απόφασης της Υπηρεσίας Ασύλου ημ.31/01/25, με την οποία απορρίφθηκε η αίτηση διεθνούς προστασίας που υπέβαλε στις 12/12/24.

Ως προκύπτει από το σημείωμα του Γενικού Εισαγγελέα που κατατέθηκε στα πλαίσια της παρούσας, ο αιτητής κατάγεται από το Ιράν, εισήλθε στις ελεγχόμενες από τη Δημοκρατία περιοχές παράτυπα, μέσω κατεχομένων, στις 03/12/24 και στις 12/12/24 υπέβαλε την επίδικη στην προσφυγή αρ.379/25 αίτηση διεθνούς προστασίας.

Η παρούσα στηρίζεται στους περί Νομικής Αρωγής Διαδικαστικούς Κανονισμούς (Αρ.1) του 2003 και στον περί Νομικής Αρωγής Νόμο του 2002, Ν. 165(Ι)/2002, στις διατάξεις του άρθρου 6Β (2) (α) και 6Β (2) (ββ), που ορίζει τα ακόλουθα:

«(2) Παρέχεται δωρεάν νομική αρωγή σε αιτητή διεθνούς προστασίας, ο οποίος ασκεί προσφυγή ενώπιον του Διοικητικού Δικαστηρίου, δυνάμει των διατάξεων του Άρθρου 146 του Συντάγματος -

[…]

(α) Κατά δυσμενούς απόφασης του Προϊσταμένου επί της αίτησης διεθνούς προστασίας του εν λόγω αιτητή, την οποία απόφαση ο Προϊστάμενος έλαβε δυνάμει των διατάξεων του άρθρου 5, 12Βδις, 12Βτετράκις, 12Δ ή 13 του περί Προσφύγων Νόμου του 2000, ή

υπό τις ακόλουθες προϋποθέσεις:

(αα) Η δωρεάν νομική αρωγή αφορά μόνο την πρωτοβάθμια εκδίκαση της προσφυγής ενώπιον του Διοικητικού Δικαστηρίου δυνάμει των διατάξεων του Άρθρου 146 του Συντάγματος, και όχι την εκδίκαση έφεσης ενώπιον του Ανωτάτου Δικαστηρίου κατά της δικαστικής απόφασης η οποία εκδίδεται στα πλαίσια της εν λόγω πρωτοβάθμιας εκδίκασης, ούτε άλλο ένδικο μέσο∙ και

(ββ) κατά την κρίση του Διοικητικού Δικαστηρίου, η προσφυγή έχει πραγματικές πιθανότητες επιτυχίας:

Νοείται ότι οι διατάξεις της παραγράφου (ββ) εφαρμόζονται χωρίς να περιορίζουν αυθαίρετα την παροχή της δωρεάν νομικής αρωγής και χωρίς να εμποδίζεται η ουσιαστική πρόσβαση του αιτητή διεθνούς προστασίας στη δικαιοσύνη.»

Κατά την εξέταση αιτήσεως νομικής αρωγής το Δικαστήριο προβαίνει σε εκ πρώτης όψεως εξέταση της υπόθεσης, χωρίς να αποφασίζεται οριστικά η τύχη της προσφυγής που σε κάθε περίπτωση έχει δικαίωμα να καταχωρήσει ή να προωθήσει (αν έχει ήδη καταχωρηθεί) με ίδια μέσα ο αιτητής, δεδομένου ότι το αποτέλεσμα της δεν επηρεάζει και δεν προδικάζει την έκβαση της (βλ. Durgo Man v. Δημοκρατίας, Νομ. Αρ. 278/09, ημ.15/07/09).

Στην απόφαση στην αίτηση Νομικής Αρωγής αρ.31/2013, SINGH KHUSHWANT του Ανωτάτου Δικαστηρίου αναφέρθηκαν τα ακόλουθα:

«Όπως νομολογιακά έχει αποφασιστεί, ο Νόμος δίνει ευρεία διακριτική ευχέρεια στο Δικαστήριο να αποφασίσει, κατά πόσον «είναι πιθανό να εκδοθεί θετική δικαστική απόφαση». Είναι, επίσης, πάγια γραμμή της Νομολογίας, ότι ο Αιτητής δεν πρέπει να στερείται, χωρίς επαρκή λόγο, του δικαιώματός του να ακουστεί η προσφυγή του από το Ανώτατο Δικαστήριο, έχοντας τη βοήθεια συνηγόρου.  Από την άλλη, όμως, δεν είναι επιτρεπτή η παροχή νομικής αρωγής ανεξέλεγκτα, με συνακόλουθο την σπατάλη δημοσίου χρήματος με την καταχώρηση προσφυγών, οι οποίες δεν έχουν πιθανότητα επιτυχίας.

[…]

Παρεμβάλλω ότι είναι βασική αρχή πως το Δικαστήριο, εξετάζοντας αιτήσεις αυτής της μορφής και ασκώντας την ευρεία διακριτική του εξουσία, δεν προβαίνει σε οριστικά συμπεράσματα ως προς το αποτέλεσμα της ίδιας της προσφυγής, αλλά παραμένει στην πιθανολόγηση έκδοσης θετικής απόφασης.

[…]. Τελικό, λοιπόν, κριτήριο είναι η πιθανότητα έκδοσης θετικής δικαστικής απόφασης και, κατά την εξέταση μιας τέτοιας πιθανότητας, το Δικαστήριο δεν αποφασίζει για την οριστική τύχη της προσφυγής, αλλά, όπως είναι καθήκον του, σταθμίζει τα ενώπιόν του στοιχεία, προκειμένου να κρίνει κατά πόσον οι απαραίτητες προϋποθέσεις του Νόμου ικανοποιούνται, για να συνεκτιμήσει την πιθανότητα έκδοσης θετικής δικαστικής απόφασης στην αναμενόμενη να καταχωρηθεί προσφυγή.».

Από τα συνημμένα στο Σημείωμα του Γενικού Εισαγγελέα προκύπτουν τα ακόλουθα.

Στην αίτηση ασύλου ο αιτητής κατέγραψε ότι εγκατέλειψε τη χώρα καταγωγής επειδή τον αναζητούσε η SEPAH (Φρουροί Ισλαμικής Επανάστασης) καθώς ο υιός του είχε εμπλακεί σε διαδήλωση, όπου δέχθηκε επίθεση από την αστυνομία και την SEPAH, με αποτέλεσμα ο αιτητής να θυμώσει και να τους επιτεθεί. Τότε, ως αναφέρει, ο αιτητής αναγκάστηκε να διαφύγει από το σημείο και δύο μήνες αργότερα διέφυγε από τη χώρα.

Κατά τη συνέντευξη ο αιτητής ανέφερε κατάγεται από την πόλη Borojerd της επαρχίας Lorestan και ως τόπο τελευταίας διαμονής του την περιοχή Parand στην Τεχεράνη στο Ιράν, αλλά δεν θυμόταν για πόσο χρονικό διάστημα παρέμεινε εκεί με την οικογένειά του προτού φύγει από τη χώρα καταγωγής του. Χωρίς να είναι σε θέση να θυμηθεί με ακρίβεια, ο αιτητής ανέφερε ότι πιστεύει πως σταμάτησε την εκπαίδευσή του περί την ηλικία των 10 – 11 ετών, αργότερα παρακολούθησε μία εβδομάδα δωρεάν εκπαίδευση αναφορικά με τις κατασκευές, ομιλεί Farsi, εργαζόταν, από την ηλικία των 23–24 ετών μέχρι που έφυγε από τη χώρα καταγωγής του, στον τομέα των κατασκευών, όπου τις περισσότερες φορές αναλάμβανε τον ελαιοχρωματισμό κτιρίων και, ενίοτε, χειριζόταν βαρέα οχήματα. Κατά τη διάρκεια αναφορών του για την εκπαίδευσή του, ο αιτητής δήλωσε πως ασχολήθηκε με τη διδασκαλία σε εκπαιδεύσεις για κατασκευές, κάτι το οποίο του προτάθηκε όταν διαπίστωσαν κατά την παρακολούθηση από τον ίδιο αυτής της εκπαίδευσης πως επρόκειτο για επαγγελματία στον τομέα, ως ανέφερε. Είναι νυμφευμένος, έχει τρία τέκνα, οι γονείς του και τα τρία από τα έξι αδέλφια του είναι εν ζωή (δύο από τα αδέλφια του απεβίωσαν σε δυστύχημα και ένα από ασθένεια), όλοι εκ των οποίων διαμένουν στην Borojerd, εκτός από τη μία αδελφή του και τον αδελφό του, οι οποίοι διαμένουν στην Τεχεράνη και έχει με όλους πολύ καλή επικοινωνία. Ως επίσης ανέφερε ο αιτητής δεν αντιμετωπίζει κανένα πρόβλημα υγείας και δεν λαμβάνει φαρμακευτική αγωγή.

Στην ελεύθερη αφήγησή του ο αιτητής δήλωσε ότι διέφυγε από τη χώρα καταγωγής του, διότι κατά τη διάρκεια της επανάστασης «γυναίκα, ζωή, ελευθερία», ο υιός του με ένα φίλο του, ένα βράδυ, κυκλοφορούσαν και εκστόμιζαν κατάρες για τον πρόεδρο της χώρας, με αποτέλεσμα να δημιουργηθεί διαμάχη με τη στρατιωτική αστυνομία. Ως ανέφερε, η αστυνομία κυκλοφορούσε με πολιτικά ρούχα με αποτέλεσμα να μην είναι αντιληπτοί και ξαφνικά ο αιτητής αντιλήφθηκε από το παράθυρο ότι επιτέθηκαν στον υιό του, τον οποίο υπερασπίστηκε χτυπώντας δύο από αυτούς με μία ξύλινη ράβδο και αμέσως μετά διέφυγε μαζί με τον υιό του στο Borojerd και αφού πληροφορήθηκε από τους γείτονες του ότι η αστυνομία τους αναζητά αποφάσισε να εγκαταλείψει τη χώρα καταγωγής του. Σε διευκρινιστική ερώτηση ο αιτητής ανέφερε πως έφυγε λόγω του προαναφερθέντος περιστατικού, αλλά και λόγω της SEPAH, με την οποία είχε επίσης προβλήματα επειδή είχε χτυπήσει δύο από αυτούς.

Στο πλαίσιο τον διευκρινιστικών ερωτήσεων αναφορικά με το περιστατικό σχετικά με τον δεκαεξάχρονο υιό του, ο αιτητής, κληθείς να αναφέρει περισσότερες λεπτομέρειες για τη διαδήλωση στην οποία συμμετείχε ο υιός του, δήλωσε ότι επρόκειτο για περίοδο δύο μηνών κατά την οποία οι πολίτες, όπως και ο υιός του, διαδήλωναν για τη γυναίκα, την ελευθερία και τη ζωή, με καλυμμένα πρόσωπα χωρίς να προσθέσει κάτι άλλο επί τούτου. Ως κύριους λόγους της διαδήλωσης ανέφερε την επιθυμία των γυναικών να εργαστούν, τη δύσκολη οικονομική κατάσταση στη χώρα και το ότι ήταν εναντίον της κυβέρνησης (του καθεστώτος). Ερωτηθείς σχετικά τοποθέτησε χρονικά το περιστατικό περίπου δύο με δυόμιση μήνες πριν από την αναχώρησή του από τη χώρα καταγωγής του. Σύμφωνα με τις σχετικές δηλώσεις του αιτητή, ο  υιός του συμμετείχε επειδή δεν ήταν ικανοποιημένος από τις συνθήκες στη χώρα του, καθώς το όνομα του προέδρου ήταν παντού, ως ανέφερε, και οι νέοι δεν είχα χόμπι και γενικότερα δεν μπορούσαν να κάνουν τίποτα. Ερωτηθείς σχετικά δήλωσε πως δε θα μπορούσε να τον εμποδίσει από το να συμμετέχει ως γονέας του. Εν συνεχεία, ο αιτητής ερωτηθείς αρκετές φορές σχετικά με την τοποθεσία της διαδήλωσης, ανέφερε πως ευρισκόταν στο σαλόνι τους (lobby) με τους γείτονες όπου κάπνιζαν και είδε τον υιό του από ένα μεγάλο παράθυρο χωρίς να προσθέσει πληροφορίες συγκεκριμένα για τη τοποθεσία της διαδήλωσης.

Κληθείς να αναφερθεί πιο λεπτομερώς στο περιστατικό κατά το οποίο ο ίδιος είδε τον υιό του από το παράθυρο και χτύπησε δύο αστυνομικούς για να τον υπερασπιστεί, ο αιτητής δήλωσε: «επανέλαβα δύο φορές στην 1^η μου συνέντευξη (σ.σ. αναφέρεται στην καταγραφή της αίτησης) ότι ήταν στο παράθυρο του lobby αλλά ο μεταφραστής δεν κατάλαβε τι του έλεγα, κατά τη διάρκεια της πρώτης συνέντευξης δεν με ρώτησαν σχετικά απλά μου ζητήθηκε να εξηγήσω περιληπτικά το λόγο για τον οποίο διέφυγα. Γι’ αυτό το λόγο δεν ανέφερα αυτή την ιστορία.» (μετάφραση του Δικαστηρίου). Όταν ρωτήθηκε εκ νέου ο αιτητής ανέφερε πως πριν από 6 μήνες (τότε) ο υιός του είχε μία διαμάχη κατά την οποία του έσπασαν το κινητό και το χέρι. Ο λειτουργός δίδοντας ακόμα μία ευκαιρία στον αιτητή να εξηγήσει το περιστατικό όπου είδε τον υιό του και επενέβη για να τον υπερασπιστεί ο αιτητής ανέφερε «Τα παράθυρα του lobby» (μετάφραση του Δικαστηρίου), ενώ δήλωσε πως δεν θέλει να προσθέσει οτιδήποτε άλλο και πως πρόκειται για διαφορετικά περιστατικά.

Σε σχέση με το ισχυριζόμενο συμβάν κατά το οποίο έσπασαν το κινητό και το χέρι του υιού του, επισημάνθηκε στον αιτητή πως είναι η πρώτη φορά αναφέρεται σε αυτό το περιστατικό και όταν κλήθηκε να τοποθετηθεί με περισσότερες λεπτομέρειες ο αιτητής γέλασε και δήλωσε πως δεν αποτελεί λόγο για τον οποίο διέφυγε από τη χώρα και, σε σχετική εισήγηση, συμφώνησε ότι το εν λόγω περιστατικό δεν σχετίζεται με την αίτηση του και δεν χρήζει περαιτέρω εξέτασης.

Ακολούθως, καλούμενος να αναφερθεί με λεπτομέρειες στο ισχυριζόμενο περιστατικό κατά το οποίο βοήθησε τον υιό του βιαιοπραγώντας εναντίον μελών της SEPAH, ο αιτητής ανέφερε πως όταν είδαν να βιαιοπραγούν εναντίον των παιδιών του μαζί με άλλους γείτονες και κατοίκους μετέβησαν για βοήθεια και ο ίδιος, φοβούμενος μην επιδεινωθεί το ήδη σπασμένο χέρι του υιού του, χτύπησε δύο από αυτούς και έπειτα διέφυγε μαζί με τον υιό του. Ερωτηθείς σχετικά, δήλωσε πως έπειτα τηλεφώνησε στη σύζυγό του ώστε να πακετάρει κάποια ρούχα ώστε να διαφύγουν όλοι μαζί, ενώ μετά από μισή ώρα, ως ισχυρίστηκε, ενημερώθηκε τηλεφωνικά από γείτονες του πως η αστυνομία είχε μεταβεί στο διαμέρισμά του, ωστόσο δεν γνώριζε πως έμαθαν που ακριβώς διέμενε με την οικογένειά του.

Σε διευκρινιστικές ερωτήσεις αναφορικά με την ισχυριζόμενη δίωξη του αιτητή από την αστυνομία και την SEPAH μετά την προαναφερθείσα διαμάχη, ο αιτητής κληθείς να αναφέρει λεπτομέρειες σχετικά με την ανωτέρω SEPAH δήλωσε ότι είναι ο πρώτος βαθμός δύναμης στο Ιράν, υπό την εποπτεία του προέδρου της χώρας και μπορούν να πράξουν οτιδήποτε θέλουν. Όσον αφορά το τι ακριβώς συνέβη με την SEPAH και αναγκάστηκε να διαφύγει ο αιτητής ανέφερε ότι ήθελαν να τον συλλάβουν, είναι πολύ επικίνδυνοι και πως αν καταραστείς τον πρόεδρο δεν πρόκειται να γλιτώσεις, ωστόσο ο ίδιος, παρότι γνώριζε τους κινδύνους, ως του υποβλήθηκε, τους επιτέθηκε για να σώσει τον υιό του, ο οποίος κινδύνευε. Επίσης, δήλωσε πως τους αναγνώρισε παρ’ όλο που δεν φορούσαν τις στολές τους, επειδή είχαν ασύρματους για να ειδοποιούν τους άλλους και έκρυβαν το πρόσωπό τους με ρούχα. Ο αιτητής δήλωσε ρητά πως τίποτα άλλο δε συνέβη στον ίδιο ή στην οικογένειά του.

Σχετικά με τον ενδεχόμενο μελλοντικό κίνδυνο ο αιτητής ανέφερε πως σε περίπτωση επιστροφής του δεν θα ξαναδεί τη γυναίκα και τα παιδιά του, καθώς θα φυλακιστεί ισοβίως και θα τον εκτελέσουν, ως ανέφερε. Σε σχετική ερώτηση ο αιτητής διευκρίνισε πως ο ίδιος αντιμετωπίζει πρόβλημα επειδή βιαιοπράγησε εναντίον μελών της SEPAH και πως δεν διέθεταν αρκετά χρήματα για να διαφύγει και ο υιός του που είχε εμπλακεί  στη διαδήλωση, αναφέροντας ότι οι αρχές της χώρας του δεν θα του επιτρέψουν να επιστρέψει και θα τον συλλάβουν στο αεροδρόμιο, ενώ επισήμανε πως έφυγε από τη χώρα αεροπορικώς, παρότι αναζητούνταν από τις αρχές, επειδή ο πατέρας του δωροδόκησε υπαλλήλους του αεροδρομίου. Όταν επισημάνθηκε η αντίφαση σχετικά με το ότι διέμεναν χωρίς προβλήματα και ο ίδιος ακολουθούσε τον συνηθισμένο τρόπο ζωής του 6 μήνες προηγουμένως (σελ.4 συνέντευξης - 2Χ) και πως η οικογένεια του συνεχίζει να διαμένει εκεί χωρίς να αντιμετωπίζει κίνδυνο, ο αιτητής ανέφερε πως κατά 6 μήνες προηγουμένως δεν είχε κανένα πρόβλημα διότι το εν λόγω περιστατικό έλαβε χώρα πριν δύο μήνες. Ερωτηθείς σχετικά με ενδεχόμενη εσωτερική μετεγκατάσταση ο αιτητής δήλωσε ότι μόλις αφιχθεί στο αεροδρόμιο θα συλληφθεί.

Η Υπηρεσία Ασύλου, εξετάζοντας τα λεγόμενα του αιτητή, σχημάτισε δύο ουσιώδεις ισχυρισμούς, ως ακολούθως.

1.    Ταυτότητα, προφίλ και χώρα καταγωγής και τόπος διαμονής του αιτητή

2.    Ισχυριζόμενο περιστατικό κατά το οποίο ο δεκαεξάχρονος υιός του αιτητή συμμετείχε σε εκδήλωση διαμαρτυρίας

3.    Ισχυριζόμενος φόβος του αιτητή ότι τον ψάχνει η SEPAH στη χώρα του

Εκ των ως άνω έγινε αποδεκτός ο 1^ος ισχυρισμός, απορρίφθηκαν δε ο 2^ος και 3^ος ισχυρισμοί του αιτητή ως αναξιόπιστοι.

Αναφορικά με τον 2^ο ουσιώδη ισχυρισμό, κρίθηκε ότι η εσωτερική αξιοπιστία δεν στοιχειοθετείται, καθότι ο αιτητής υπέπεσε σε χρονικές ασυνέπειες, ασάφειες και ασυνέπειες, δεν παρείχε ικανοποιητικές λεπτομέρειες και δεν ήταν σε θέση να αιτιολογήσει επαρκώς τις απαντήσεις του. Πιο συγκεκριμένα, εντοπίστηκε χρονική συνέπεια στη δήλωση του αιτητή πως η διαμαρτυρία αναφορικά με τη γυναίκα, τη ζωή και την ελευθερία έλαβε χώρα περίπου δυόμιση μήνες πριν εγκαταλείψει τη χώρα καταγωγής του στα τέλη του 2024, αφού οι εξωτερικές πηγές τοποθετούν την εν λόγω διαμαρτυρία 16 Σεπτεμβρίου 2022 μέχρι και τον Δεκέμβρη του 2022. Επίσης, ως κρίθηκε, οι δηλώσεις του ήταν ασυνεπείς με διαθέσιμες πληροφορίες, όσον αφορά τις λεπτομέρειες που έδωσε σχετικά με την εν λόγω διαμαρτυρία. Συγκεκριμένα, ανέφερε πως για δύο μήνες οι πολίτες διαδήλωναν για τη γυναίκα, τη ζωή και την ελευθερία κατά τη διάρκεια της νύχτας καλύπτοντας το πρόσωπό τους, καθώς και πως σκοπός της διαμαρτυρίας ήταν πως οι γυναίκες ήθελαν εργασία, επίσης λόγω των ζητημάτων που είχαν σχετικά με την οικονομική κατάσταση στο Ιράν και ήταν εναντίον της κυβέρνησής και του καθεστώτος, τα οποία έρχονται σε αντίθεση με διαθέσιμες πληροφορίες που εντοπίστηκαν, που αναφέρουν πως οι συγκεκριμένες εκδηλώσεις έλαβαν χώρα μετά τον θάνατο της υπό κράτηση Jina Mahsa Amini, μιας 22χρονης ιρανοκουρδικής καταγωγής, η οποία συνελήφθη επειδή φαίνεται να μην τηρούσε τον υποχρεωτικό νόμο για το χιτζάμπ. Επί τούτου κρίθηκε ότι ο αιτητής θα αναμενόταν να γνωρίζει τον λόγο των εκδηλώσεων αυτών και πόσο μάλλον από την στιγμή που ισχυρίζεται ότι o υιός του συμμετείχε και αποτελεί την γενεσιουργό αιτία που ο ίδιος εγκατέλειψε τη χώρα καταγωγής του.

Ασάφειες εντοπίστηκαν και στις δηλώσεις αναφορικά με το λόγο συμμετοχής του υιού του στη διαδήλωση, όπου ο αιτητής ανέφερε ότι ο γιος του συμμετείχε επειδή δεν ήταν ικανοποιημένοι στη χώρα καταγωγής τους, έβαζαν το όνομα του προέδρου παντού και η νέα γενιά δεν έχει κανένα χόμπι και δεν μπορεί να κάνει τίποτα, δεδομένου και του ότι ο αιτητής δεν ήταν σε θέση να απαντήσει στις ερωτήσεις που του τέθηκαν αναφορικά με την τοποθεσία της διαδήλωσης αφού σε σχετικές ερωτήσεις το μόνο που εν τέλει ανέφερε είναι ότι ο ίδιος βρισκόταν στο lobby και από ποιο παράθυρο είδε το συμβάν βίας εναντίον του υιού του. Ασάφειες και αδυναμία τεκμηρίωσης των λεγομένων του εντοπίστηκαν και στις αναφορές του αιτητή σχετικά με το περιστατικό κατά το οποίο, υπερασπιζόμενος τον υιό του, βιαιοπράγησε εναντίον δύο μελών της SEPAH, καθώς, ως κρίθηκε, ο αιτητής αδυνατούσε να περιγράψει το συμβάν καθώς αναφερόταν συνεχώς στο παράθυρο από το οποίο είδε το περιστατικό με τον υιό του και πως ευρισκόταν με γείτονες στο lobby της πολυκατοικίας που διέμεναν, χωρίς να προσθέτει κάτι άλλο. Επιπλέον, ο αιτητής δεν ήταν σε θέση να τεκμηριώσει πώς η αστυνομία εντόπισε την οικία του και τον αναζήτησε εκεί, αφού – ως είχε ο ίδιος είχε  αναφέρει - διέφυγε με την οικογένειά του, αναφέροντας σχετικώς πως ίσως έβαλαν το όνομα του στο σύστημα, ίσως να έδωσαν πληροφορίες οι γείτονές του ή και να τον αναγνώρισαν από τη βιντεογράφηση του περιστατικού.

Σύμφωνα με την έρευνα σε εξωτερική πηγή πληροφόρησης το πλέγμα διαδηλώσεων «Γυναίκα, Ζωή, Ελευθερία» ξεκίνησαν στο Ιράν από τις 16/09/22, μετά τον θάνατο της υπό κράτηση της Jina Mahsa Amini, που συνελήφθη επειδή φέρεται να μην τηρούσε τον υποχρεωτικό νόμο του Ιράν για το χιτζάμπ. Σε άλλη πηγή από την Διεθνή Αμνησία αναφέρεται ότι οι άνθρωποι στο Ιράν συνεχίζουν να υφίστανται τις καταστροφικές συνέπειες της βίαιης καταστολής της εξέγερσης «Γυναίκα, Ζωή, Ελευθερία» από τις αρχές, εν μέσω συστηματικής ατιμωρησίας για εγκλήματα σύμφωνα με το διεθνές δίκαιο. Δεν έχουν διεξαχθεί αποτελεσματικές, αμερόληπτες και ανεξάρτητες ποινικές έρευνες για τις σοβαρές παραβιάσεις των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και τα εγκλήματα βάσει του διεθνούς δικαίου από τις ιρανικές αρχές κατά τη διάρκεια και μετά τις διαδηλώσεις σε όλη τη χώρα του Σεπτεμβρίου-Δεκεμβρίου 2022. Αποτέλεσμα της βίαιης καταστολής των εν λόγω διαδηλώσεων από τις αρχές είναι η δολοφονία εκατοντάδων διαδηλωτών και παρευρισκόμενων, περιλαμβανομένων και δεκάδων παιδιών, αλλά και τέτοιων τραυματισμών που άλλαξαν τη ζωή τους, οι προσπάθειες φίμωσης των συγγενών που αναζητούσαν δικαιοσύνη, αυθαίρετης κράτησής τους, άδικων διώξεων, απειλών και άλλων παρενοχλήσεων. Οι κρατούμενοι αντιμετώπισαν διάφορες μορφές λεκτικής, σωματικής, ψυχολογικής και σεξουαλικής κακοποίησης και βασανιστήρια κατά τη διάρκεια παρατεταμένων και επανειλημμένων ανακρίσεων, ενώ κρατούνταν για πολύ μεγάλα χρονικά διαστήματα, στερούνταν την πρόσβαση σε ιατρική περίθαλψη, χωρίς να γνωρίζουν τον λόγο της κράτησής τους, χωρίς να έχουν επαφή με τις οικογένειές τους και χωρίς πρόσβαση σε νομική βοήθεια.

Για τους πιο πάνω λόγους, ήτοι συνεπεία της τρωθείσας εσωτερικής και εξωτερικής συνοχής των λεγομένων του αιτητή, ο ισχυρισμός απορρίφθηκε. 

Σε σχέση με τον 3^ο ουσιώδη ισχυρισμό, κρίθηκε ότι η εσωτερική αξιοπιστία των λεγομένων του αιτητή δεν στοιχειοθετείται καθότι αυτός υπέπεσε σε αντιφάσεις και ασυνέπειες, δεν ήταν σε θέση να τεκμηριώσει τους ισχυρισμούς του, ούτε να παράσχει επαρκείς πληροφορίες. Πιο συγκεκριμένα, αντιφάσεις εντοπίστηκαν στα λεγόμενα του αιτητή, αφού αφενός δήλωσε πως τους τελευταίους έξι μήνες είχε μία φυσιολογική ζωή στη χώρα καταγωγής του και αφετέρου δήλωσε πως φοβάται να επιστρέψει καθότι θα συλληφθεί και θα παραμείνει στη φυλακή ισόβια και θα τον εκτελέσουν, ενώ σε σχετική επισήμανση δεν αποσαφήνισε την απάντησή του αναφέροντας πως όντως η ζωή του ήταν χωρίς προβλήματα για αυτούς τους έξι μήνες και πως το συμβάν έλαβε χώρα δύο μήνες πριν. Επίσης, εντοπίστηκαν αντιφάσεις και ασυνέπειες στις δηλώσεις του αιτητή σχετικά με το πώς κατόρθωσε να εγκαταλείψει τη χώρα καταγωγής του νόμιμα, αφού τον αναζητούσαν, όπου δήλωσε πως ο πατέρας του χρημάτισε υπάλληλους του αεροδρομίου και δεν εξήγησε γιατί δεν συνελήφθη σε καμία από τις στάσεις του κατά το ταξίδι του, ήτοι ούτε στην Τουρκία ούτε στις μη ελεγχόμενες από την Κυπριακή Δημοκρατία περιοχές, καθώς ανέφερε απλά ότι ενδεχομένως η Τουρκία να μην έχει πληροφορηθεί καθότι νομίζουν πως ευρίσκεται ακόμη στο Ιράν και πρόσθεσε πως δωροδόκησε το άτομο στο αεροδρόμιο.

Σχετικά με τις προαναφερθείσες δηλώσεις του αιτητή αυτές έρχονται σε αντίφαση με διαθέσιμες πληροφορίες, σύμφωνα με τις οποίες υπάρχει αυστηρό σύστημα ελέγχου και διαδικασιών για την έξοδο από τη χώρα. Περαιτέρω, ο αιτητής δεν ήταν σε θέση να αιτιολογήσει με επάρκεια τους ισχυρισμούς του σε ερώτημα που τέθηκε από τον λειτουργό ώστε να αναφέρει περισσότερες πληροφορίες για την SEPAH, αφού ο αιτητής απάντησε ότι είναι η πρώτη δύναμη βαθμού στο Ιράν, χωρίς να επιθυμεί να προσθέσει οτιδήποτε περεταίρω. Η ίδια αδυναμία του αιτητή εντοπίστηκε σε επόμενο ερώτημα να εξηγήσει τι συνέβη με την SEPAH, καθότι ισχυρίστηκε ότι ήθελαν να τον συλλάβουν, είναι πολύ επικίνδυνοι και ότι «αν καταραστείς τον πρόεδρο δεν υπάρχει τρόπος να σωθείς», χωρίς τελικά να αναφέρει κάτι συγκεκριμένο. Περαιτέρω, ως κρίθηκε, ο αιτητής δεν κατόρθωσε να εξηγήσει πώς αντιλήφθηκε ότι τα άτομα στα οποία επιτέθηκε – ως ισχυρίστηκε - ανήκαν στην SEPAH, καθώς δήλωσε μόνο ότι αυτοί δεν φορούσαν στολή και είχαν ασύρματο μεταξύ τους, ενημέρωναν τους άλλους και έκρυβαν το πρόσωπό τους με πανιά, σε καμία δε από τις ως άνω δηλώσεις του δεν κατόρθωσε να είναι σαφής και επαρκώς επεξηγηματικός. Επιπλέον κρίθηκε πως ο αιτητής απέτυχε να αιτιολογήσει το φόβο του να επιστρέψει στη χώρα καταγωγής του, καθώς δήλωσε πως φοβάται ότι τον ψάχνει η SEPAH και ταυτόχρονα δήλωσε πως δεν συνέβη τίποτα στον ίδιο και στην οικογένειά του έκτοτε, χωρίς καμία επιπρόσθετη λεπτομέρεια. Τέλος, ερωτηθείς γιατί διέφυγε μόνος του, αφού ήθελε να προστατέψει τον υιό του, δήλωσε πως δεν είχε αρκετά χρήματα, αιτιολογία που κρίθηκε μη επαρκής για τον ισχυριζόμενο κίνδυνο.

Μετά από έρευνα εντοπίστηκαν πληροφορίες για τον χρόνο ίδρυσης της SEPAH, τίνος ιδέα ήταν η δημιουργία εθνικής φρουράς, ποιος ο σκοπός της, πόσα χρόνια υφίσταται, πως οι ξένες κυβερνήσεις την αποκαλούν Ισλαμιστική Επαναστατική Φρουρά, αλλά και την τάση των ΗΠΑ να τη χαρακτηρίσουν τρομοκρατική οργάνωση. Όσον αφορά την έξοδο από το Ιράν εντοπίστηκαν πληροφορίες που αναφέρουν πως η νόμιμη αναχώρηση ατόμου που τέθηκε στο στόχαστρο των αρχών είναι σχεδόν αδύνατη και πως για να εκδοθεί απαγόρευση εξόδου διεξάγεται ξεχωριστή δίκη και δεν εκδίδεται αυτόματα μετά από αστική ή ποινική καταδίκη.

Δεδομένων των ως άνω και ενόψει της σημαντικά τρωθείσας εσωτερικής αξιοπίστιας των λεγομένων του αιτητή, συνεπεία των ασαφειών και γενικών αναφορών του αιτητή επί όλων των ερωτήσεων που του υποβλήθηκαν σχετικά, ο 3^ος ουσιώδης ισχυρισμός του αιτητή απορρίφθηκε ως αναξιόπιστος.

Συνεπεία των ως άνω η επίδικη αίτηση απορρίφθηκε ως αβάσιμη.

Στον αιτητή μεταφράστηκε το σημείωμα του Γενικού Εισαγγελέα και του δόθηκε η ευκαιρία να αναφέρει οτιδήποτε επιθυμεί, αφότου του εξηγήθηκαν οι προϋποθέσεις που θέτει η οικεία νομοθεσία για την έγκριση αιτήσεων ως η παρούσα, ως και ανωτέρω καταγράφεται. Κατά την ακρόαση ο αιτητής ανέφερε ότι  η ζωή του είναι σε κίνδυνο και πως αν επιστρέψει θα τον σκοτώσουν, αναφέροντας τέλος ότι χρειάζεται τη βοήθεια της Δημοκρατίας.

Έχω διέλθει με προσοχή του περιεχομένου του σημειώματος του Γενικού Εισαγγελέα, των συνημμένων σ’ αυτό εγγράφων αλλά και των δηλώσεων του αιτητή στα πλαίσια της παρούσης.

Προχωρώ σε αξιολόγηση των ενώπιον μου στοιχείων σε συνάρτηση με το νομικό πλαίσιο επί αιτήσεων νομικής αρωγής, ως ανωτέρω καταγράφεται.

Στο εγχειρίδιο του EASO «Αξιολόγηση αποδεικτικών στοιχείων και αξιοπιστίας στο πλαίσιο του κοινού ευρωπαϊκού συστήματος ασύλου», Δικαστική ανάλυση, σελ.98, αναφέρεται ότι «[…] απαιτείται ισορροπημένη και αντικειμενική αξιολόγηση του αν η αφήγηση του αιτούντος αντικατοπτρίζει την αφήγηση που αναμένεται από ένα πρόσωπο στην κατάσταση του αιτούντος το οποίο αφηγείται μια πραγματική προσωπική εμπειρία.». Στη σελ.102 του ιδίου εγχειριδίου, αναφέρονται τα εξής: «[Οι] δείκτες αξιοπιστίας είναι απλοί δείκτες και δεν συνιστούν αυστηρά κριτήρια ή προϋποθέσεις. Παρότι οι τέσσερις δείκτες που προσδιορίστηκαν ανωτέρω (εσωτερική και εξωτερική συνέπεια, επαρκώς λεπτομερείς πληροφορίες και ευλογοφάνεια) αποτυπώνουν τους δείκτες που εφαρμόζουν στην πράξη τα δικαστήρια, κανένας από αυτούς δεν μπορεί να θεωρηθεί καθοριστικός. Η σημασία τους από υπόθεση σε υπόθεση ποικίλλει σημαντικά. Σε κάθε περίπτωση είναι αναγκαία η εξέταση του σωρευτικού τους αντίκτυπου ⁽³⁰⁵⁾.  […]

Από την ανωτέρω ανάλυση προκύπτει ότι δεν υπάρχει απλή απάντηση στο ερώτημα που αφορά τον τρόπο αξιολόγησης της αξιοπιστίας σε υποθέσεις διεθνούς προστασίας. Το μόνο που μπορεί να ειπωθεί είναι ότι η αξιολόγηση πρέπει να διενεργείται με βάση το σύνολο των αποδεικτικών στοιχείων, λαμβανομένων υπόψη των αρχών, των μεθόδων και των δεικτών που αναφέρονται στην παρούσα ανάλυση. Οι αρχές, οι μέθοδοι και οι δείκτες αυτοί θα πρέπει να εφαρμόζονται με προσοχή ⁽³⁰⁷⁾, αντικειμενικότητα και αμεροληψία, ώστε να αποφευχθεί τυχόν εσφαλμένη και απλοϊκή απόρριψη, ή αφελής και ανεπιφύλακτη αποδοχή μιας συγκεκριμένης αφήγησης.»  

Ενόψει και κατ’ εφαρμογή των ως άνω κατευθυντήριων γραμμών επί αξιολόγησης της αξιοπιστίας θα συμφωνήσω με το σύνολο των ευρημάτων αλλά και την κατάληξη της Υπηρεσίας επί του 2^ου και 3^ου ουσιώδους ισχυρισμού του αιτητή, ως στα ερ.75-83 καταγράφονται και παρατίθενται εκτεταμένα ανωτέρω. Τούτο γιατί, πολύ απλά, το όλο αφήγημα του αιτητή, τόσο σε σχέση με το κατ’ ισχυρισμό συμβάν όπου κτυπήθηκε ο υιός του και επενέβη ο ίδιος βίαια κατά των προσώπων που του επιτίθεντο, τα οποία – ως ανέφερε – ανήκαν στις αρχές, όσο και σε σχέση με τα όσα ακολούθησαν του εν λόγω περιστατικού, βρίθει κενών, αντιφάσεων, στερείται λεπτομερειών, έρχεται σε ευθεία αντίθεση, τόσο αναφορικά με τον χρόνο στον οποίο ο αιτητής τοποθετεί τη διαδήλωση όπου έγιναν τα ως άνω, όσο και τη φυγή του από τη χώρα ενώ – ως αυτός ανέφερε – αναζητούνταν από τις αρχές. Επιπροσθέτως των ως άνω ο αιτητής δεν ήταν σε θέση να αναφέρει την παραμικρή βιωματική λεπτομέρεια σε σχέση με όλα όσα ανέφερε και ούτε τελικώς προσδιόρισε το πότε και που έλαβε χώρα η κατ’ ισχυρισμό διένεξη του με τις αρχές, σε μια προσπάθεια – ως ισχυρίστηκε – να σώσει τον υιό του από επίθεση που δεχόταν από μέλη της αστυνομίας. Σε κάθε περίπτωση δεν μπορώ να δεχθώ ως ευλογοφανές το ενδεχόμενο να αντιμετωπίζει πρόβλημα ο αιτητής αλλά όχι ο υιός του, ο οποίος - ως ο ίδιος ο αιτητής ανέφερε - ήταν και ο λόγος που ο ίδιος ενεπλάκη με τις αρχές της χώρας.

Είναι λοιπόν κατάληξη μου ότι εκ του αφηγήματος του αιτητή απουσιάζει κάθε ψήγμα πλήρους, συνεκτικής, ευλογοφανούς παράθεσης σημείων και λεπτομερειών, που θα ήταν απίθανο να προσέξει ή να είναι σε θέση να ανακαλέσει άτομο το οποίο δεν είχε βιώσει την εμπειρία που ο αιτητής παραθέτει. Είναι σ’ αυτό ακριβώς το σημείο – μεταξύ πολλών άλλων, ως ανωτέρω εξηγώ - που το αφήγημα του αιτητή, αναφορικά με όλες τις πτυχές του και σε όλη του την έκταση, υπολείπεται του ευλόγως αναμενόμενου και είναι εκ τούτου που θεωρώ ότι διαβρώνεται η εσωτερική συνοχή των λεγομένων του.

Αναφορικά τώρα με την εξωτερική συνοχή των ισχυρισμών του αιτητή σημειώνω ότι η Υπηρεσία προέβηκε δεόντως σε αξιολόγηση πληροφοριών που εντόπισε σχετικά με το κίνημα «γυναίκα, ζωή, ελευθερία» (ερ.79-80), όπου διαπιστώθηκε ότι τα όσα ανέφερε έρχονται σε αντίθεση με τις διαθέσιμες πληροφορίες αναφορικά με τον χρόνο που ο αιτητής τοποθέτησε το συμβάν με τον υιό του.

Για σκοπούς πληρότητας παραθέτω και τις πιο κάτω πληροφορίες που εντοπίστηκαν.

Άρθρο του BBC που δημοσιεύτηκε στις 08/03/24 αναφέρει πως ο ΟΗΕ επισημαίνει ότι το Ιράν ευθύνεται για σωματική βία που οδήγησε στον θάνατο την 22χρονη Mahsa Amini, η οποία απεβίωσε υπό αστυνομική κράτηση το 2022, αφού συνελήφθη λόγω παραβίασης των κανόνων του χιτζάμπ. Η αποστολή του ΟΗΕ διαπίστωσε επίσης «δυσανάλογη χρήση θανατηφόρας βίας» από τις δυνάμεις ασφαλείας κατά των διαδηλωτών, με αποτέλεσμα τον θάνατο περισσότερων από 500 ανθρώπων. [1]

Πρόσφατο άρθρο της Washington Post^[2] αναφέρει πως η Τεχεράνη έχει εντείνει την εσωτερική καταστολή των γυναικών, δίνοντας στην αστυνομία διευρυμένες εξουσίες για την επιβολή των συντηρητικών ενδυματολογικών κανόνων. Το νέο κύμα καταστολής φαίνεται να είναι μία από τις σημαντικότερες προσπάθειες για την ανατροπή των κοινωνικών κατακτήσεων μετά το κίνημα διαμαρτυρίας του 2022 - μια πολύμηνη εξέγερση που αμφισβήτησε τον διαχωρισμό των φύλων και την ιερατική κυριαρχία.

Άρθρο της εφημερίδας Guardian^[3] επιβεβαιώνει πως μια νέα εκστρατεία, με την ονομασία Noor («φως» στα περσικά), ανακοινώθηκε την ίδια ημέρα που το ιρανικό καθεστώς εξαπέλυσε επιθέσεις με μη επανδρωμένα αεροσκάφη κατά του Ισραήλ, για να πατάξει τις «παραβιάσεις» της νομοθεσίας για το χιτζάμπ, οι οποίοι υπαγορεύουν ότι όλες οι γυναίκες πρέπει να καλύπτουν το κεφάλι τους σε δημόσιους χώρους. Λίγες ώρες αργότερα, βίντεο που επαληθεύτηκαν από ομάδες ανθρωπίνων δικαιωμάτων και έδειχναν γυναίκες και κορίτσια να συλλαμβάνονται με τη βία από την αστυνομία ηθών, κατέκλυσαν τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης μαζί με ιστορίες ξυλοδαρμών και επιθέσεων.

Εκ των ως άνω είναι λοιπόν προκύπτει ότι το κίνημα στα πλαίσια του οποίου ο αιτητής τοποθέτησε τη διαδήλωση όπου έλαβε χώρα η επίθεση κατά του υιού του από τις αρχές αφορούσε το διάστημα Σεπτεμβρίου – Δεκεμβρίου 2022 και όχι τα τέλη του 2024, ως ασαφώς και χωρίς να αναφέρει συγκεκριμένη ημέρα, ανέφερε.

Σε σχέση δε με τους ισχυρισμούς του αιτητή για το πως κατόρθωσε να διαφύγει από τη χώρα μέσω αεροδρομίου ενώ αναζητείτο από τις αρχές, διαθέσιμες πληροφορίες[4], στις οποίες ανέτρεξε και η Υπηρεσία, επιβεβαιώνουν ότι στα σημείο εξόδου από τη χώρα γίνεται εξονυχιστικός έλεγχος των ταξιδιωτών, πράγμα που έρχεται ομοίως σε αντίθεση με τους ισχυρισμούς του αιτητή ότι διέφυγε δια δωροδοκίας.

Ομοίως, σχετικά με την κατάσταση ασφαλείας στον τόπο διαμονής του αιτητή, παρότι διατηρώ της επιφυλάξεις μου σχετικά με το ποιος θα έπρεπε να καθοριστεί ως τέτοιος, δεδομένου ότι η Υπηρεσία εξέτασε την επίδικη αίτηση στο σημείο αυτό σε συνάρτηση με το Borujerd (Lorestan) αλλά ο αιτητής φαίνεται να αναφέρει ότι ζούσε σε περιοχή της Τεχεράνης, δεν θεωρώ ότι διαφοροποιείται η κατάληξη μου, αφού σε αμφότερες αυτές τις περιοχές δεν φαίνεται να τίθεται ζήτημα ασφαλείας. Προς τούτο παραθέτω και τις εξής πληροφορίες.

Στη βάση δεδομένων ACLED, για την περίοδο 06/04/24 έως 04/04/25, καταγράφηκαν στην Borujerd (ή Borojerd), στην επαρχία Lorestan, 23 περιστατικά ασφαλείας, χωρίς θανάτους, όλα εκ των οποίων αφορούσαν διαμαρτυρίες.[5] Ο πληθυσμός της ως άνω πόλης ανέρχεται περί τις 250.000 κατοίκων.[6]

Στην ίδια βάση δεδομένων, για την ίδια περίοδο, καταγράφηκαν στην Τεχεράνη 502 περιστατικά ασφαλείας, εκ των οποίων προέκυψαν 6 θάνατοι, ως ακολούθως: 1 περιστατικό ταραχής (riot) με καμία απώλεια ανθρώπινων ζωών, 484 διαμαρτυρίες (protests), χωρίς θάνατο, 9 περιστατικά βίας κατά πολιτών (violence against civilians), με αποτέλεσμα 3 απώλειες σε ανθρώπινες ζωές και 8 εκρήξεις/απομακρυσμένη βία (explosions/remote violence), με αποτέλεσμα 3 θανάτους.[7] Ο πληθυσμός της Τεχεράνης ανέρχεται περί τα 10 εκατομμύρια κατοίκων.[8] Στην περιοχή Parand της Τεχεράνης, καταγράφηκαν 3 περιστατικά ασφαλείας, εκ των οποίων δεν προέκυψαν θάνατοι[9], σε σύνολο πληθυσμού της περιοχής περί τις 100.000 κατοίκων.[10]

Με βάση λοιπόν το σύνολο των στοιχείων και των επ’ αυτών διαπιστώσεων μου, ως καταγράφονται πιο πάνω, καταλήγω ότι η αίτηση διεθνούς προστασίας που υπέβαλε ο αιτητής φαίνεται – μέσα πάντοτε από μια εκ πρώτης όψεως εκτίμηση - να εξετάστηκε επιμελώς και ερευνήθηκε δεόντως από την Υπηρεσία Ασύλου και δεν τέθηκε ενώπιον μου στοιχείο που να δεικνύει ότι η προσφυγή που συνδέεται με την παρούσα, διατηρεί πραγματικές πιθανότητες επιτυχίας, καθώς, για τους λόγους που εξηγώ πιο πάνω, δεν πιθανολογείται ευλόγως η έκδοση θετικής για τον αιτητή απόφασης.

Σημειώνεται βεβαίως ότι το αποτέλεσμα της παρούσας δεν προδικάζει το αποτέλεσμα της προσφυγής αρ.379/25 που καταχώρησε, την οποία ο αιτητής έχει κάθε δικαίωμα να προωθήσει με ίδια μέσα.

Η αίτηση απορρίπτεται.

Τα έξοδα του μεταφραστή να καταβληθούν από τη Δημοκρατία.

 

Α. Χριστοφόρου, Δ.Δ.Δ.Δ.Π.