ΔΙΟΙΚΗΤΙΚΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΔΙΕΘΝΟΥΣ ΠΡΟΣΤΑΣΙΑΣ

Υπόθ. Αρ.: 4529/24

17 Απριλίου, 2025

[Μ. ΠΑΠΑΝΤΩΝΙΟΥ, ΔΔΔΔΠ.]

Αναφορικά με το άρθρο 146 του Συντάγματος

Μεταξύ:

M.O.M και οικογένεια

Αιτητές

-και-

Κυπριακή Δημοκρατία, μέσω

του Διευθυντή της Υπηρεσίας Ασύλου

Καθ' ων η Αίτηση

 

Ρ. Χρυσάνθου (κος), Δικηγόρος για Αιτητές

Αντ. Παπαδοπούλου και Λ. Γιάγκου, Δικηγόροι για Καθ’ων η Αίτηση

 

ΑΠΟΦΑΣΗ

 

Μ. ΠΑΠΑΝΤΩΝΙΟΥ, Δ.Δ.Δ.Δ.Π: Με την παρούσα προσφυγή οι Αιτητές αιτούνται δήλωση του Σεβαστού δικαστηρίου ότι η πράξη και/ή απόφαση των Καθ’ων η Αίτηση που αναφέρεται στην επιστολή των Καθ’ων η Αίτηση ημερομηνίας 29/10/24 την οποία έλαβε η Αιτήτρια την ίδια ημέρα και με την οποία απέρριψαν το αίτημα της για παραχώρηση διεθνούς προστασίας είναι άκυρη και/ή παράνομη και/ή αντισυνταγματική και/ή στερημένη οιουδήποτε νομικού αποτελέσματος και είναι αποτέλεσμα πλάνης και κακής εφαρμογής του Νόμου (αιτητικό Α).  Επίσης αιτούνται την έκδοση νέας εκετελεστής απόφασης επί της ουσίας του αιτήματος του Αιτητή, η οποία να αντικαθιστά την προσβαλλόμενη απόφαση (αιτητικό Β).

 

 Ο συνήγορος των Αιτητών περιορίστηκε κατά την ακρόαση της υπόθεσης ενώπιον μου στο αιτητικό Α, αναφέροντας ότι αιτείται την ακύρωση της επίδικης απόφασης ενόψει της μη καταχώρησης ένστασης των Καθ’ων η Αίτηση και εξεύρεσης του διοικητικού φακέλου.

 

Σημειώνω ότι οι Αιτητές καταχώρησαν την υπό εξέταση προσφυγή εναντίον της ως άνω αναφερόμενης απορριπτικής απόφασης της Υπηρεσίας Ασύλου μέσω του συνηγόρου τους την 14/11/2024.

 

Όπως διαφαίνεται από τα στοιχεία του δικαστικού φακέλου, οι Καθ΄ ων οι Αίτηση είχαν κληθεί επανειλημμένως από το παρόν Δικαστήριο όπως καταθέσουν την Ένσταση τους, στην οποία επισυνάπτονται και σχετικά στοιχεία του διοικητικού φακέλου της υπόθεσης. Όπως προκύπτει, οι Καθ΄ ων η Αίτηση δεν συμμορφώθηκαν με τις ανωτέρω οδηγίες και ουδέποτε καταχώρησαν ένσταση στην υπό εξέταση προσφυγή. 

 

Σύμφωνα με τις οδηγίες του Δικαστηρίου μέσω Πινακίου ημερομηνίας 18/12/24, οι Καθ’ων η αίτηση όφειλαν να καταχωρήσουν Ένσταση μέχρι 29/01/25. Δόθηκαν επίσης οδηγίες για καταχώρηση γραπτής αγόρευσης των Αιτητών και η υπόθεση ορίστηκε για οδηγίες στις 27/03/25.  Σύμφωνα με τις οδηγίες του Δικαστηρίου μέσω Πινακίου ημερομηνίας 27/03/25 δόθηκε επιπρόσθετη παράταση για καταχώρηση της ένστασης μέχρι 14/04 και σε αντίθετη περίπτωση, θα διεξαγόταν ακρόαση με βάση την αίτηση ακυρώσεως.  Κατά την δικάσιμο στις 16/04/25, οι Καθ’ων η Αίτηση ζήτησαν επιπρόσθετη παράταση αναφέροντας μόνο ως λόγο το γεγονός ότι δεν μπορούσε να ανευρεθεί ο διοικητικός φάκελος.  Ο συνήγορος των Αιτητών ζήτησε όπως γίνει ακρόαση ως οι οδηγίες του Δικαστηρίου.

 

Καταρχάς, κρίνω σκόπιμο να παραθέσω τους σχετικούς Διαδικαστικούς Κανονισμούς (οι περί Λειτουργίας του Διοικητικού Δικαστηρίου Διεθνούς Προστασίας Διαδικαστικοί Κανονισμοί του 2019 (3/2019), ως έχουν τροποποιηθεί μέχρι σήμερα):  

«3. (…)(δ) Κάθε ένσταση καταχωρείται στο αρμόδιο Πρωτοκολλητείο εντός είκοσι (20) ημερών από την ημερομηνία επίδοσης της προσφυγής, ως το Έντυπο Αρ.2 με την επιφύλαξη της παραγράφου (ε) κατωτέρω.

[…]

5. Τηρουμένου του Κανονισμού 3(ε) μετά τη συμπλήρωση των προβλεπόμενων στον Κανονισμό 3 προθεσμιών, το Πρωτοκολλητείο ορίζει την υπόθεση ενώπιον του Δικαστηρίου για οδηγίες ως προς την περαιτέρω πορεία της υπόθεσης εκτός αν το Δικαστήριο προβεί σε σύντμηση των προθεσμιών αυτών εφόσον συντρέχουν λόγοι.»

 

Όπως αναφέρεται ανωτέρω και όπως προκύπτει και από τα στοιχεία του δικαστικού φακέλου της υπόθεσης, ουδεμία συμμόρφωση υπήρξε από πλευράς των Καθ’ ων η Αίτηση με τους Διαδικαστικούς Κανονισμούς και τις οδηγίες του Δικαστηρίου.  Κατά την ακρόαση της υπόθεσης δεν προσκομίστηκε ούτε ο διοικητικός φάκελος, ο οποίος όπως ανέφεραν οι Καθ’ων η Αίτηση δεν έχει ανευρεθεί.

 

Σύμφωνα με το «Εγχειρίδιο Κυπριακού Διοικητικού Δικαίου» του Ν. Χρ. Χαραλάμπους του 2016, «η κατάθεση του διοικητικού φακέλου αποτελεί απαραίτητο μέτρο για τη διεξαγωγή της διοικητικής δίκης».[1]

 

Το ζήτημα της μη προσκόμισης του διοικητικού φακέλου της υπόθεσης στα πλαίσια εκκρεμούσας δικαστικής διαδικασίας, έχει πλειστάκις εξεταστεί και κριθεί νομολογιακά και σχετική επί του θέματος αυτού νομολογία παρατίθεται αμέσως πιο κάτω.

 

Είναι νομολογημένο ότι η κατάθεση του διοικητικού φακέλου αποτελεί απαραίτητο στοιχείο για τη διερεύνηση της εγκυρότητας της διοικητικής πράξης η οποία προσβάλλεται (Βλ. Δημοκρατία ν. Ακίνητα Στέφανου Ιωαννίδη Λτδ. (1991) 3 Α.Α.Δ. 398, C.D.Hay Ltd ν. Δημοκρατίας (Αρ.2) (1992) 3 ΑΑΔ 355, FBME BANK LTD ν. ΚΕΝΤΡΙΚΗ ΤΡΑΠΕΖΑ ΤΗΣ ΚΥΠΡΟΥ, ΩΣ ΑΡΧΗ ΕΞΥΓΙΑΝΣΗΣ κ.α., Υπόθεση Αρ. 1024/2014, 18/12/2015, ECLI:CY:AD:2015:D841). Απαιτείται, μάλιστα, η πλήρης αποκάλυψη όλων των δεδομένων που περιβάλλουν και οδηγούν στη λήψη της διοικητικής πράξης, ώστε το Δικαστήριο να μπορεί να ασκήσει τον έλεγχό του ως προς τη νομιμότητα της πράξης (C.D. Hay Properties Ltd v. Δημοκρατίας (1992) 3 ΑΑΔ 238, FBME BANK LTD ν. ΚΕΝΤΡΙΚΗ ΤΡΑΠΕΖΑ ΤΗΣ ΚΥΠΡΟΥ, ΩΣ ΑΡΧΗ ΕΞΥΓΙΑΝΣΗΣ κ.α., Υπόθεση Αρ. 1024/2014, 18/12/2015, ECLI:CY:AD:2015:D841).

 

Στην υπόθεση Γεωργίου ν. Συμβ. Οπτικών Κύπρου (1997) 4 ΑΑΔ 1327 λέχθηκε επίσης ότι «Η προσκόμιση των διοικητικών φακέλων ή όσων διοικητικών στοιχείων είναι εξ αντικειμένου σχετικά, συνιστά όρο για την άσκηση αναθεωρητικού ελέγχου (…)».

 

Η σημασία της προσκόμισης του διοικητικού φακέλου στα πλαίσια της δικαστικής διαδικασίας είναι τεράστια, καθώς η κάθε υπόθεση κρίνεται στη βάση του περιεχομένου των σχετικών διοικητικών φακέλων και όχι από στοιχεία τα οποία τυχόν προσκομίζονται για πρώτη φορά με τις αγορεύσεις (Βλ. Kυπριακή Δημοκρατία ν. Δ. Aυλωνίτης και Yιοί Λτδ (2000) 3 ΑΑΔ 137, ΚΥΡΙΑΚΟΥ ΓΕΩΡΓΙΟΥ ν. ΚΥΠΡΙΑΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ, Υπόθεση Αρ. 629/2009, 28 Σεπτεμβρίου 2010).  Ούτε και εναπόκειται στη Διοίκηση να αποφασίζει τι είναι  ορθό, χρήσιμο ή αναγκαίο να παρουσιαστεί στο Δικαστήριο, που είναι και ο μοναδικός κριτής ως προς τη νομιμότητα της προσβαλλόμενης διοικητικής πράξης.  Αντιθέτως, η Διοίκηση έχει υποχρέωση να προβαίνει σε πλήρη αποκάλυψη όλων των δεδομένων που περιβάλλουν και οδηγούν στη λήψη της προσβαλλόμενης διοικητικής πράξης και να αφήνεται στο Δικαστήριο η σχετική αξιολόγηση της σημασίας κάθε εγγράφου (Βλ. ΚΥΡΙΑΚΟΥ ΓΕΩΡΓΙΟΥ ν. ΚΥΠΡΙΑΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ, Υπόθεση Αρ. 629/2009, 28 Σεπτεμβρίου 2010).

 

Επιπρόσθετα, ιδιαίτερα σημαντική κρίνεται και η απόφαση στην υπόθεση Dome Investments Limited ν. Συμβουλίου Βελτιώσεως Αγίας Νάπας και Άλλου (1989) 3 Α.Α.Δ. 741, στην οποία λέχθηκαν τα ακόλουθα:

«Το άρθρο 146 του Συντάγματος προβλέπει τον αναθεωρητικό δικαστικό έλεγχο των εκτελεστών διοικητικών πράξεων, αποφάσεων και παραλείψεων της Διοίκησης. Αντικείμενο της διαδικασίας είναι ο έλεγχος της νομιμότητας και εγκυρότητας της απόφασης κρινόμενης από τη σκοπιά των κανόνων της χρηστής διοίκησης. Η άσκηση δικαστικού ελέγχου προϋποθέτει την προσκόμιση της απόφασης και του φακέλου της υπόθεσης. Χωρίς τα στοιχεία αυτά η άσκηση δικαστικού ελέγχου είναι αδύνατη. Η κατάθεση τους από τη Διοίκηση αποτελεί απόρροια της συνταγματικής υποχρέωσης της Διοίκησης για υποταγή στο δικαστικό έλεγχο που καθιερώνει το Σύνταγμα. Η παράλειψη της Διοίκησης να καταθέσει το φάκελο και τα στοιχεία που συνθέτουν την απόφαση, έχει ως αναπόφευκτη συνέπεια την ακύρωση της πράξης. Όχι μόνο όταν ελλείπουν τα στοιχεία, αλλά και όταν υπάρχει αβεβαιότητα ως προς το πλαίσιο και τις συνθήκες λήψης της διοικητικής απόφασης η ακύρωση είναι αναπόφευκτη.»

 

Ως εκ τούτου, σε περίπτωση που ο διοικητικός φάκελος της υπόθεσης δεν προσκομισθεί, η επίδικη πράξη πρέπει, αναπόφευκτα, να ακυρωθεί καθώς δεν υπάρχει η δυνατότητα αναθεώρησης με αναφορά στην ουσία των θεμάτων που εγείρονται στην προσφυγή (Βλ. ΑΓΓΕΛΟΣ ΔΙΓΕΝΗ ΜΙΧΑΗΛΑ ν. ΚΟΙΝΟΤΙΚΟΥ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟΥ ΑΥΓΟΡΟΥ, Υπόθεση Αρ.: 5979/2013, 14/4/2014).

 

Επομένως, όπως γίνεται αντιληπτό από τα όσα παρατέθηκαν ανωτέρω, η παράλειψη των Καθ' ων η αίτηση να καταχωρήσουν ένσταση και να προσκομίσουν τον διοικητικό φάκελο της υπόθεσης, καθιστά αδύνατη την αναθεώρηση της επίδικης απόφασης με αναφορά στην ουσία των θεμάτων που εγείρονται στην προσφυγή και κατ' επέκταση την προσβαλλόμενη απόφαση άκυρη. Οι Καθ’ων η Αίτηση δεν προσκόμισαν τεκμηρίωση για τη νομιμότητα της επίδικης απόφασης και δεν αμφισβήτησαν, μέσω ένστασης, ουσιαστικά τον ισχυρισμό του Αιτητή ότι η επίδικη απόφαση είναι παράνομη και πρέπει να ακυρωθεί.

 

Ως εκ τούτου, η προσφυγή επιτυγχάνει και η προσβαλλόμενη απόφαση κηρύσσεται άκυρη και στερημένη οιουδήποτε αποτελέσματος δυνάμει του άρθρου 146(4)(β) του Συντάγματος και του άρθρου 11(3)(β) του περί Ίδρυσης και Λειτουργίας Διοικητικού Δικαστηρίου Διεθνούς Προστασίας Νόμου (Ν. 73(Ι)/18).  Επιδικάζονται €400 έξοδα, πλέον Φ.Π.Α. αν υπάρχει, υπέρ του Αιτητή και εναντίον των Καθ' ων η Αίτηση.

 

 

Μ. ΠΑΠΑΝΤΩΝΙΟΥ, Δ.Δ.Δ.Δ.Π.