ΔΙΟΙΚΗΤΙΚΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΔΙΕΘΝΟΥΣ ΠΡΟΣΤΑΣΙΑΣ

                                                                       

                                                                             Υπόθεση αρ. Τ631/2024

 

                                                   30 Απριλίου 2025

 

[Χ. ΠΛΑΣΤΗΡΑ, Δ.Δ.Δ.Δ.Π.]

 

                              Αναφορικά με το άρθρο 146 του Συντάγματος

 

Μεταξύ:

                                                            W.C.U

                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                     Αιτητής

Και

 

         Κυπριακής Δημοκρατίας μέσω του Διευθυντού της Υπηρεσίας Ασύλου

                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                          Καθ' ων η αίτηση

   

Π. Μπενέτης (κος) για Aλ Ταχέρ, Μπενέτης και Συνεργάτες Δ.Ε.Π.Ε, Δικηγόροι για τον Αιτητή

 

Καμία εμφάνιση για τους καθ΄ων η αίτηση

 

Ο αιτητής παρών

 

[Παρών ο κος Ανδρέας Χατζησάββας για πιστή μετάφραση από αγγλικά σε ελληνικά και αντίστροφα]

 

Α Π Ο Φ Α Σ Η

Χ.ΠΛΑΣΤΗΡΑ Δ.Δ.Δ.Δ.Π: Με την προσφυγή του ο Αιτητής αιτείται την ακύρωση της απόφασης της Υπηρεσίας Ασύλου ημερομηνίας 15/03/2024 η οποία κοινοποιήθηκε στον Αιτητή στις 11/04/2024 και δια της οποίας απορρίφθηκε η αίτησή του για παροχή διεθνούς προστασίας, ως άκυρης, παράνομης, και στερούμενης νομικού αποτελέσματος.

 

Η παρούσα υπόθεση εμπίπτει στις πρόνοιες του Κανονισμού 3 (ε) των περί της Λειτουργίας του Διοικητικού Δικαστηρίου Διεθνούς Προστασίας Διαδικαστικών Κανονισμών του 2019 (3/2019), ως αυτοί έχουν προσφάτως τροποποιηθεί.[1] Σχετικό Υπόμνημα ως προβλέπεται στον Κανονισμό 3 (ε), καταχωρίστηκε από τους Καθ' ων η αίτηση, συνοδευόμενο και από τον σχετικό διοικητικό φάκελο. Το Δικαστήριο, έχοντας διακριτική ευχέρεια δυνάμει της πρώτης επιφύλαξης του εδαφίου (ε) του Κανονισμού 3, δεν έκρινε σκόπιμη την παρουσία των Καθ' ων η αίτηση και η διαδικασία διεξήχθη με μόνη την παρουσία του συνηγόρου του αιτητή όπως και του Αιτητή προσωπικά.

 

Περαιτέρω, το παρόν Δικαστήριο έκρινε ότι δεν χρειαζόταν η καταχώρηση γραπτών αγορεύσεων καθότι σύμφωνα με τον Κανονισμό 3 (ε)  των πιο πάνω Διαδικαστικών Κανονισμών « [.] ουδεμία καταχώριση γραπτής αγόρευσης από τον αιτητή ή τους καθ' ων η αίτηση απαιτείται [..] εκτός εάν το Δικαστήριο διατάξει διαφορετικά.»

 

Επομένως, ως εκτίθεται στο υπόμνημα που καταχωρήθηκε από τους Καθ' ων η Αίτηση και προκύπτει από το περιεχόμενο του σχετικού Διοικητικού Φάκελου,  ο Αιτητής είναι ενήλικας πολίτης της Νιγηρίας. Στις 27/02/2024 υπέβαλε αίτηση χορήγησης καθεστώτος διεθνούς προστασίας και στις 08/03/2024 πραγματοποιήθηκε συνέντευξη στον Αιτητή από αρμόδιο λειτουργό της Υπηρεσίας Ασύλου. Ακολούθως, ο αρμόδιος λειτουργός της Υπηρεσίας Ασύλου στις 08/03/2024 υπέβαλε σχετική Έκθεση και Εισήγηση προς τον Προϊστάμενο της Υπηρεσίας Ασύλου σχετικά με την συνέντευξη του αιτητή. Στις 15/03/2024, ο εξουσιοδοτημένος από τον Υπουργό Εσωτερικών να εκτελεί καθήκοντα Προϊσταμένου, αποφάσισε όπως να μη παραχωρηθεί στον αιτητή καθεστώς διεθνούς προστασίας και απορρίφθηκε το αίτημα του αιτητή ως προδήλως αβάσιμο. Στις 11/04/2024 η Υπηρεσία Ασύλου ετοίμασε σχετική επιστολή ενημέρωσης περί της απόρριψης του αιτήματος του αιτητή η οποία παραλήφθηκε και υπογράφτηκε ιδιοχείρως από τον αιτητή αυθημερόν, κατόπιν επεξήγησης του περιεχομένου της από διερμηνέα σε γλώσσα κατανοητή για τον αιτητή.  Στη συνέχεια, ο Αιτητής καταχώρησε την υπό εξέταση προσφυγή εναντίον της απόφασης της Υπηρεσίας Ασύλου.

 

Ο συνήγορος του Αιτητή προώθησε διάφορους λόγους ακύρωσης επί της αιτήσεως ακυρώσεως (προσφυγής) προς υποστήριξη του αιτήματος για ακύρωσης της προσβαλλόμενης πράξης, οι περισσότεροι εκ των οποίων δεν προωθήθηκαν και εγκαταλείφθηκαν κατά την προφορική αγόρευση του συνηγόρου του Αιτητή στο στάδιο των διευκρινήσεων, κατά την οποία διατήρησε και περιόρισε τους λόγους ακύρωσης στην μη διεξαγωγή δέουσας έρευνας. Ενόψει λοιπόν των δηλώσεων του ευπαίδευτου συνηγόρου του αιτητή, όλοι οι λόγοι ακύρωσης ως καταγράφονται στην προσφυγή, πέραν από τον λόγο ακύρωσης που αφορά την μη διεξαγωγή δέουσας έρευνας εκ μέρους των καθ΄ων η αίτηση, αποσύρονται και απορρίπτονται.

 

Υπό το φως του περιεχομένου του οικείου διοικητικού φακέλου και, γενικότερα, όλων των στοιχείων που τέθηκαν ενώπιον του Δικαστηρίου, τα οποία αποτέλεσαν το υπόβαθρο για προώθηση της θέσης του Αιτητή μέσω των συνηγόρων του, προχωρώ να εξετάσω τον προβαλλόμενο λόγο ακύρωσης, στο βαθμό που αυτός έχει δικογραφηθεί και αναπτυχθεί προφορικώς από τον  συνήγορο του Αιτητή κατά το στάδιο των διευκρινήσεων.

 

Θα προχωρήσω με την εξέταση του ισχυρισμού περί μη διενέργειας της δέουσας έρευνας εκ μέρους των Καθ' ων η Αίτηση.

 

Κατά πάγια νομολογία, η επάρκεια της έρευνας, η έκταση και ο τρόπος διεξαγωγής της, ποικίλουν ανάλογα με τα υπό διερεύνηση γεγονότα. Προκαθορισμένος τρόπος δεν υπάρχει. Με την προϋπόθεση ότι η έρευνα είναι επαρκής, το Δικαστήριο δεν επεμβαίνει στον τρόπο που η διοίκηση επέλεξε να διερευνήσει το θέμα, ούτε και υποκαθιστά τα υπ' αυτής διαπιστωθέντα πρωτογενή ευρήματα (βλ. Motorways Ltd v. Υπουργού Οικονομικών κ.ά. (1999) 3 Α.Α.Δ. 447 και Ράφτης ν. Δημοκρατίας κ.ά. (2002) 3 Α.Α.Δ. 345 και Κώστας Γρηγορίου ν. Δημοκρατίας, Υποθ. Αρ. 1002/2009, ημερ. 27.10.2011).

 

Στη βάση της πιο πάνω υποχρέωσης του αρμόδιου οργάνου για δέουσα έρευνα θεωρώ χρήσιμο να καταγραφούν οι ισχυρισμοί του Αιτητή σε όλα τα στάδια εξέτασης του αιτήματός του, για να διαφανεί εάν όντως το αρμόδιο όργανο προέβη στη δέουσα υπό τις περιστάσεις έρευνα και ορθώς αποφάσισε να απορρίψει το αίτημα του Αιτητή.

 

Στο πλαίσιο του έντυπου της αίτησής του για διεθνή προστασία, ο αιτητής ανέφερε ότι εγκατέλειψε τη χώρα καταγωγής του διότι η δεύτερη σύζυγος του πατέρα του τον κακομεταχειριζόταν και δεν τον συμπαθούσε. Δήλωσε ότι η μητέρα του τον έστειλε στη Δημοκρατία για να σπουδάσει και όταν απεβίωσε, ο πατέρας του δεν μπορούσε να συνεχίσει τη χρηματοδότηση (ερυθρό 1 του Δ.Φ).

 

Στο πλαίσιο της προσωπικής του συνέντευξης, ζητηθείς να προσδιορίσει τον τόπο καταγωγής και τελευταίας συνήθους διαμονής του, ο Αιτητής δήλωσε ότι γεννήθηκε στην πόλη Agbor, της πολιτείας Delta, μεγάλωσε στη πόλη Onitsha της πολιτείας Anambra και το 2018 επέστρεψε στο τόπο καταγωγής του τη πόλη Agbor, όπου παρέμεινε μέχρι την αποχώρηση του από τη χώρα καταγωγής του (βλ. ερ. 25 του Δ.Φ.). Η μητέρα του απεβίωσε τον Μάιο του 2023, ο πατέρας του, η μητριά του και η ετεροθαλής αδελφή του διαβιούν στη πόλη Agbor (βλ. ερ.25 του Δ.Φ.).

 

Ως προς τους λόγους για τους οποίους φέρεται να εγκατέλειψε την χώρα καταγωγής του, ο Αιτητής δήλωσε εξαιτίας της ανασφάλειας και απειλών που δέχθηκε από τη μητριά του, η οποία δεν επιθυμεί να κληρονομήσει ο Αιτητής την περιουσία του πατέρα του, επειδή είναι ο μοναδικός υιός. Ισχυρίστηκε ότι η μητριά του προέρχεται από εύπορη οικογένεια και λόγω των απειλών κατά της ζωής του, η μητέρα του ήθελε να στείλει τον αιτητή στο εξωτερικό (βλ.ερ. 24 του Δ.Φ). Ερωτηθείς τι είδους απειλές δέχθηκε από την μητριά του, απάντησε για να τον σκοτώσει και ότι θα του προκαλέσει κακό με φάρμακα. Η πρώτη απειλή που δέχθηκε ήταν γύρω στο 2020, όταν τηλεφωνικώς δέχθηκε απειλές από τη μητριά του εναντίον της ζωής του (βλ.ερ. 23 του Δ.Φ.). Ισχυρίστηκε ότι η τελευταία απειλή που δέχθηκε ήταν τον Φεβρουάριο του 2022, όταν επισκέφθηκε την οικία του πατέρα του και η μητριά του συνέχισε να τον απειλεί και του είπε να μην επισκεφθεί ξανά την οικία τους γιατί θα του κάνει κακό (βλ.ερ. 23, 22 του Δ.Φ.). Ο Αιτητής ισχυρίστηκε ότι ανέφερε τις απειλές που δεχόταν στον πατέρα του, αλλά δεν άλλαξε η κατάσταση διότι ο πατέρας του είναι υπό τον έλεγχο της μητριάς του. Επιπλέον, δήλωσε ότι δεν προέβη σε καταγγελία στην αστυνομία διότι δεν είχαν χρήματα και η μητριά του προέρχεται από εύπορη οικογένεια (βλ.ερ. 22 του Δ.Φ.). Δεν έχει δεχθεί απειλές από τότε που αποχώρησε από τη χώρα καταγωγής του και ερωτηθείς ποιες θεωρεί ότι θα είναι οι συνέπειες σε περίπτωση επιστροφής του στην Νιγηρία, ο αιτητής ανάφερε ότι η μητριά του συνεχίζει να τον αναζητεί.

 

Ο αρμόδιος λειτουργός αξιολογώντας τις δηλώσεις του αιτητή, κατά το στάδιο της συνέντευξης του, σχημάτισε δύο ουσιώδεις ισχυρισμούς, έναν αναφορικά με την ταυτότητα, χώρα καταγωγής και τα προσωπικά στοιχεία, προφίλ του αιτητή, και έναν δεύτερο σχετικά με τις απειλές εναντίον της ζωής του, που δέχθηκε από τη μητριά του επειδή είναι ο μοναδικός υιός και δεν επιθυμεί, η ίδια, να κληρονομήσει την περιουσία του πατέρα του.  

 

Ειδικότερα, στον πρώτο κρίθηκε ότι στοιχειοθετήθηκε τόσο η εσωτερική όσο και η εξωτερική αξιοπιστία του.

 

Σε ό,τι αφορά τον δεύτερο ισχυρισμό, ο αρμόδιος λειτουργός έκρινε oτι οι δηλώσεις του Αιτητή παρουσιάστηκαν χωρίς συνεκτικό τρόπο και δεν είχαν την απαιτούμενη επάρκεια λεπτομερειών.  Δεν ήταν σε θέση να παρέχει επαρκείς πληροφορίες για τις απειλές που δέχθηκε και οι περιγραφές του ως τα περιστατικά απειλών δεν παρουσιάζουν συνοχή.  Ο Αιτητής δεν παρείχε πληροφορίες σχετικά με το γεγονός ότι ο πατέρας του γνώριζε ότι δεχόταν απειλές αλλά δεν έπραξε οτιδήποτε. Επιπλέον, ο αρμόδιος λειτουργός επισήμανε ότι οι δηλώσεις του αιτητή ως προς την αδυναμία να καταγγείλει τις απειλές στην αστυνομία λόγω του οικονομικού και ότι όσοι δεν έχουν χρήματα δεν μπορούν να κερδίσουν μια υπόθεση κρίθηκαν μη συνεκτικές. Κληθείς να διευκρινίσει ότι η μητέρα του εξασφάλισε χρήματα προκειμένου ο αιτητής να αποχωρήσει από τη χώρα καταγωγής του αλλά δεν υπήρχαν χρήματα για την υπόθεση του, δήλωσε με μη συνεκτικό τρόπο ότι η μητέρα του πώλησε την γη τους για να φύγει στο εξωτερικό. Ο αιτητής δεν περιέγραψε συγκεκριμένο περιστατικό που τον οδήγησε να εγκαταλείψει τη χώρα καταγωγής του. Ερωτηθείς εάν μπορεί να εγκατασταθεί σε άλλη περιοχή της Νιγηρίας, απάντησε χωρίς συνεκτικό τρόπο ότι η μητριά του συνεχίζει να τον αναζητά και γι’ αυτό η μητέρα του τον έστειλε στο εξωτερικό.

 

Σε ό,τι αφορά την εξωτερική αξιοπιστία του ισχυρισμού του Αιτητή ο λειτουργός δεν παρέθεσε πληροφορίες από τη χώρα καταγωγής καθώς θεώρησε ότι τα όσα ανέφερε ο Αιτητής αποτελούν το μοναδικό τεκμήριο προς υποστήριξη του αιτήματός του και δεν υπάρχουν εύλογοι λόγοι που να δικαιολογούν την οποιαδήποτε ανάλυση μέσω άλλων πηγών πληροφόρησης. Δεδομένου ότι η εσωτερική αξιοπιστία του Αιτητή δεν κατοχυρώθηκε, ο αρμόδιος λειτουργός απέρριψε τον υπό εξέταση ισχυρισμό ως μη αξιόπιστο.

 

Ακολούθως, ο αρμόδιος λειτουργός προέβη σε αξιολόγηση κινδύνου στη βάση του μοναδικού αποδεκτού ουσιώδους ισχυρισμού. Στα πλαίσια της εν λόγω αξιολόγησης, ο αρμόδιος λειτουργός, αφού έλαβε υπόψη όλα τα συναφή στοιχεία που άπτονται στον πυρήνα του αιτήματος του και μετά από εξατομικευμένη εξέταση του αιτήματος κατέληξε ότι δεν τεκμηριώνεται η ύπαρξη παρελθούσας δίωξης, αλλά ούτε επίσης μελλοντικός κίνδυνος δίωξης ή έκθεσης σε σοβαρή βλάβη του Αιτητή σε περίπτωση επιστροφής του στη Νιγηρία.

 

Στη βάση των ανωτέρω, ο αρμόδιος λειτουργός έκρινε ότι ο αιτητής δεν δικαιούται προσφυγικό καθεστώς, καθώς ο προσωπικός φόβος δίωξης που εξέφρασε δεν συνδέεται με την εθνικότητα, την φυλή, τη θρησκεία, την ιδιότητα μέλους σε μια συγκεκριμένη κοινωνική ομάδα ή την πολιτική γνώμη σύμφωνα με το άρθρο 1Α της Σύμβασης της Γενεύης του 1951, το άρθρο 2 της οδηγίας 2011/95/ΕΕ και το άρθρο 3Δ του Περί Προσφύγων Νόμου. Περαιτέρω, ο λειτουργός έκρινε ότι δεν δικαιολογείται αναγνώριση συμπληρωματικής προστασίας στο πρόσωπο του αιτητή, καθότι ο κίνδυνος που μπορεί να αντιμετωπίσει ο αιτητής σε περίπτωση επιστροφής του δεν συνιστά πραγματικό κίνδυνο θανατικής ποινής ή εκτέλεσης ή βασανιστηρίων ή απάνθρωπης και εξευτελιστικής μεταχείρισης δυνάμει του άρθρου 15(α) και (β) της Οδηγίας 2011/95/ΕΕ καθώς και του άρθρου 19(2) (α) και (β) του περί Προσφύγων Νόμου. Επιπρόσθετα, η αρμόδια αρχή, στη βάση πληροφοριών αναφορικά με την κατάσταση που επικρατεί στην Νιγηρία και συγκεκριμένα στην πολιτεία Delta, έκρινε ότι ούτε και οι προϋποθέσεις για χορήγηση συμπληρωματικής προστασίας συντρέχουν δυνάμει του άρθρου 15(γ) της Ευρωπαϊκής Οδηγίας 2011/95/ΕΕ και σύμφωνα με το άρθρο 19(2)(γ) του περί Προσφύγων Νόμου) καθότι ως ο αρμόδιος λειτουργός ανάφερε ότι δεν επικρατούν συνθήκες αδιακρίτως ασκούμενης βίας κατά των αμάχων λόγω εσωτερικής και/ή διεθνούς ένοπλης σύγκρουσης.

 

Ενόψει των πιο πάνω αναφερθέντων, κρίνω ότι ουδεμία περαιτέρω έρευνα χρειαζόταν για την εξέταση της αίτησης του αιτητή.

 

Λαμβάνοντας υπόψιν τις δηλώσεις του Αιτητή, ως αυτές προβλήθηκαν καθ’ όλη τη διαδικασία εξέτασης του αιτήματός του και οι οποίες παρατέθηκαν λεπτομερώς ανωτέρω, παρατηρώ εκ προοιμίου ότι αυτός δεν ήταν σε θέση να στοιχειοθετήσει την αξιοπιστία των δηλώσεων του γύρω από τις απειλές που φέρεται να δέχτηκε από την μητριά του.

 

Ορθώς λοιπόν θεωρώ κρίθηκε από τους Kαθ' ων η αίτηση ότι, τα όσα προβλήθηκαν στη συνέντευξη του αιτητή, ως ανωτέρω καταγράφονται, έθεταν εύλογα εν αμφιβόλω την αξιοπιστία των λεγομένων του αναφορικά με τα όσα ισχυρίστηκε, καθότι δεν ήταν σε θέση να παρέχει ικανοποιητικές πληροφορίες σχετικά με τον ισχυριζόμενο φόβο δίωξης του ενώ οι απαντήσεις του στερούνταν εύλογα αναμενόμενων λεπτομερειών και περιείχαν αρκετές ελλείψεις και ασυνέπειες όσον αφορά τον κίνδυνο που ισχυρίστηκε ότι διατρέχει. Παρατηρώ ότι οι δηλώσεις του αιτητή αναφορικά με το ότι πρόκειται να κινδυνεύσει από την μητριά του σε περίπτωση επιστροφής στην χώρα του καθότι δέχθηκε απειλές από αυτή, προβάλλονται κατά γενικό και αόριστο τρόπο και στερούνται συγκεκριμένων και επαρκών λεπτομερειών ώστε να παραπέμπουν σε εξατομικευμένα περιστατικά. Πιο συγκεκριμένα, ο Αιτητής προέβαλε ασαφώς ότι απειλήθηκε από την μητριά του διότι ήταν ο μοναδικός υιός και θα κληρονομούσε την περιουσία του πατέρα του, ενώ σε κανένα σημείο της συνέντευξης του δεν εμφαίνεται να είχε αναφέρει ότι του είχε συμβεί οτιδήποτε σε προσωπικό επίπεδο. Επομένως ο ισχυρισμός περί του ότι κινδυνεύει η ζωή του λόγω της μητριάς του, δεν τεκμηριώνεται με οποιοδήποτε τρόπο λόγω των ασυνεπειών στις οποίες έχει υποπέσει.

 

Σε σχέση με την εξωτερική αξιοπιστία των δηλώσεών του Αιτητή, το Δικαστήριο κρίνει ότι εκ των όσων αυτός δήλωσε, λόγω της απολύτου προσωπικής φύσεως τους, δεν προκύπτουν στοιχεία που θα μπορούσαν να αποτελέσουν αντικείμενο περαιτέρω έρευνας σε εξωτερικές πηγές. Στη βάση λοιπόν της αξιολόγησης της εσωτερικής αξιοπιστίας των δηλώσεών του Αιτητή, ο υπό εξέταση ισχυρισμός απορρίπτεται ως μη αξιόπιστος στο σύνολό του.

 

Υπό το φως των πραγματικών περιστατικών της υπό κρίση υπόθεσης που έγιναν αποδεκτά, κρίνεται ότι ορθώς οι Καθ' ων η αίτηση διαπίστωσαν, σύμφωνα και με τα πιο πάνω, ότι δεν πληρούνται οι προϋποθέσεις για την αναγνώριση του Αιτητή ως πρόσφυγα, καθώς όπως προκύπτει από το πιο πάνω ιστορικό, ο αιτητής δεν τεκμηρίωσε κατά τρόπο κανένα απολύτως ισχυρισμό ο οποίος στοιχειοθετεί βάσιμο και δικαιολογημένο φόβο δίωξης, που να εμπίπτει στις προϋποθέσεις αναγνώρισης του καθεστώτος του πρόσφυγα στο πρόσωπό του, έτσι όπως η έννοια του πρόσφυγα ερμηνεύεται στην Σύμβαση της Γενεύης του 1951 και από τον Περί Προσφύγων Νόμο, καθότι ο Αιτητής δεν κατάφερε να αποδείξει βάσιμο φόβο δίωξης για λόγους φυλετικούς, θρησκευτικούς, ιθαγένειας, ιδιότητας μέλους συγκεκριμένου κοινωνικού συνόλου ή πολιτικών αντιλήψεων σύμφωνα με το άρθρο 3 του Περί Προσφύγων Νόμου.

 

Συνακόλουθα ο αιτητής δεν επικαλέστηκε κανένα ουσιώδη λόγο που να πιστεύεται ότι, εάν επιστρέψει στη χώρα ιθαγένειάς του, θα αντιμετωπίσει πραγματικό κίνδυνο να υποστεί σοβαρή βλάβη υπό τη μορφή θανατικής ποινής ή εκτέλεσης ή βασανιστηρίων, εξευτελιστικής ή απάνθρωπης μεταχείρισης ή τιμωρίας, για να του δοθεί συμπληρωματική προστασία σύμφωνα με το άρθρο 19 (2) (α), (β) του Περί Προσφύγων Νόμου.

 

Περαιτέρω, προκειμένου να διαπιστωθεί εάν συντρέχουν ουσιώδεις λόγοι να πιστεύεται ότι, σε περίπτωση επιστροφής του στη χώρα καταγωγής του, ο Αιτητής θα αντιμετωπίσει σοβαρή και προσωπική απειλή κατά της ζωής ή της σωματικής του ακεραιότητας λόγω αδιάκριτης άσκησης βίας σε καταστάσεις διεθνούς ή εσωτερικής ένοπλης σύρραξης, ως οι διατάξεις του άρθρου 19(2)(γ) του περί Προσφύγων Νόμου, το Δικαστήριο ανέτρεξε σε έγκυρες πηγές πληροφόρησης για τη χώρα του Αιτητή, προς εξέταση της κατάστασης που επικρατεί στην πόλη Agbor, της πολιτείας Delta, η οποία έχει γίνει δεκτό ότι αποτελεί τον τόπο καταγωγής και τελευταίας συνήθους διαμονής του Αιτητή.

 

Ως προς τη γενικότερη κατάσταση ασφαλείας σύμφωνα με το διαδραστικό χάρτη του RULAC (Rule of Law in Armed Conflict) της Ακαδημίας της Γενεύης, η Νιγηρία εμπλέκεται σε δύο παράλληλες μη διεθνείς ένοπλες συγκρούσεις κατά των μη κρατικών ένοπλων ομάδων Boko Haram και Ισλαμικού Κράτους (Islamic State in West Africa Province/ISWAP). Επιπλέον, υπάρχει μια μη διεθνής ένοπλη σύγκρουση μεταξύ του Ισλαμικού Κράτους (ISWAP) και της Boko Haram. Από το 2014, η πολυεθνική ομάδα που δημιουργήθηκε (Multinational Joint Task Force) - η οποία περιλαμβάνει στρατεύματα από το Καμερούν, το Τσαντ, τον Νίγηρα, το Μπενίν και τη Νιγηρία- έχει παρέμβει προς υποστήριξη της νιγηριανής κυβέρνησης, αφήνοντας έτσι αμετάβλητο τον χαρακτηρισμό της κατάστασης ως μη διεθνούς^[2].

 

Σύμφωνα με την έκθεση (2024) της EUAA για τη Νιγηρία, «Το 2023, σύμφωνα με το Παρατηρητήριο για τη Νιγηρία (Nigeria Watch), η κυριότερη μορφή βίας και θανάτων στη χώρα ήταν η εγκληματική δραστηριότητα, την οποία ακολουθούσαν τα πολιτικά και θρησκευτικά ζητήματα, και τα τροχαία ατυχήματα. Οι εγκληματικές δραστηριότητες περιελάμβαναν τις δραστηριότητες ομάδων cult (cultism), τις αγροτικές ληστείες, τις απαγωγές, και τις συγκρούσεις αγροτών/κτηνοτρόφων∙ οι βορειοκεντρικές και βορειοδυτικές περιοχές (North-Central and North-West regions) παρουσιάζονται ως οι πιο επηρεασμένες. Το Αφρικανικό Κέντρο Εποικοδομητικής Επίλυσης Συγκρούσεων (African Center for the Constructive Resolution of Disputes, ACCORD) διευκρίνισε ότι οι αγροτικές κοινότητες «έχουν γίνει ανασφαλείς και αμφισβητούμενοι χώροι, οι οποίοι χαρακτηρίζονται από περιορισμένη κρατική παρουσία, ανεπαρκείς υποδομές και λιγοστούς πόρους». Οι αγροτικές περιοχές έχουν γίνει κόμβοι εγκληματικών δραστηριοτήτων και βίαιων συγκρούσεων στη Νιγηρία, και συγκεκριμένα στο βόρειο τμήμα της χώρας, όπου η τρομοκρατία, οι ληστείες, οι εξεγέρσεις, και οι απαγωγές βρίσκονταν σε αύξηση»^[3].

 

Επίσης, εξωτερικές πηγές πληροφόρησης αναφέρουν ότι  το 2024, το Δέλτα του Νίγηρα παρουσίασε σχετική σταθερότητα, με αξιοσημείωτη μείωση του κινδύνου συγκρούσεων και της θανατηφόρας βίας σε σύγκριση με το προηγούμενο έτος. Τα στοιχεία δείχνουν μείωση κατά 30% της θανατηφόρας βίας, με τις αναφερθείσες θανατηφόρες απώλειες να μειώνονται από 1.019 το 2023 σε 713 το 2024^[4].

 

Ειδικότερα όσον αφορά την πολιτεία Delta, όπου ανήκει Agbor, τόπος συνήθους διαμονής του Αιτητή,  για σκοπούς πληρότητας της έρευνας, παραθέτω αριθμητικά δεδομένα επί των περιστατικών ασφαλείας στη συγκεκριμένη περιοχή. Σύμφωνα με την βάση δεδομένων ACLED,  κατά την περίοδο 27/14/2024 - 25/04/2025 καταγράφηκαν συνολικά 188 περιστατικά ασφαλείας με 115 απώλειες. Εξ αυτών, καταγράφηκαν 51 περιστατικά βίας κατά αμάχων (με 26 θύματα), 76 μάχες (με 80 θύματα), 15 εξεγέρσεις (με 9 θύματα) και 44 διαμαρτυρίες (χωρίς θύματα), και 2 εκρήξεις/απομακρυσμένη βία (χωρίς θύματα).^[5] Στην πόλη Agbor την ίδια χρονική περίοδο σημειώθηκαν 6 περιστατικά ασφαλείας με 5 απώλειες, εκ των οποίων τα 3 καταγράφηκαν ως μάχες χωρίς θύματα, 2 εξεγέρσεις με 1 θύμα και 1 περιστατικό βίας κατά αμάχων με 1 θύμα.^[6]

 

Δεδομένου δε ότι ο συνολικός πληθυσμός της πολιτείας Delta ανέρχεται στα 5,636,100[7], καθίσταται κατανοητό ότι ο ανωτέρω αναφερόμενος αριθμός θανάτων στην εν λόγω περιοχή δεν ανέρχεται σε τόσο υψηλά επίπεδα σε σχέση με τον συνολικό πληθυσμό της περιοχής, έτσι ώστε να μπορεί να συναχθεί ότι ο Αιτητής θα εκτεθεί σε κίνδυνο σοβαρής βλάβης λόγω αδιάκριτης βίας εάν επιστρέψει στον τόπο προηγούμενης συνήθους διαμονής του.

 

To ανωτέρω συμπέρασμα ενισχύει και το γεγονός ότι με βάσει το συγκριτικό χάρτη που αναφέρεται στο Σημείωμα Καθοδήγησης της EUAA για τη Νιγηρία το 2021[8], η πολιτεία Delta εντάσσεται στις πολιτείες επί τις οποίες ένας άμαχος δεν αντιμετωπίζει κίνδυνο να επηρεαστεί κατά τα διαλαμβανόμενα του άρθρου 15 (γ) της Οδηγίας 2011/95/ΕΕ, εν προκειμένω του άρθρου 19 (2) (γ) του περί Προσφύγων Νόμου.

 

Κατά συνέπεια, η πολιτεία Delta, την οποία το Δικαστήριο θεωρεί ως την περιοχή τελευταίας διαμονής του Αιτητή, βάσει της αξιολόγησης της αξιοπιστίας των ισχυρισμών του Αιτητή ως παρατέθηκε ανωτέρω, δεν φαίνεται να πλήττεται σε τέτοιο βαθμό από συγκρούσεις και περιστατικά βίας, τα οποία να ανάγονται σε τόσο υψηλό επίπεδο, ώστε να θεωρούνται ότι πληρούν το όριο του άρθρου 15(γ) της Οδηγίας, ως αυτό ερμηνεύθηκε από το ΔΕΕ.[9] Πέραν τούτου, λαμβάνοντας υπόψιν και το προσωπικό προφίλ του αιτητή, διαπιστώνω ότι απουσιάζουν ιδιαίτερες επιβαρυντικές περιστάσεις, δεδομένου ότι ο αιτητής συνιστά ενήλικα, υγιή, με ικανοποιητικό μορφωτικό επίπεδο και με υποστηρικτικό/οικογενειακό δίκτυο στη χώρα καταγωγής του. Συμπερασματικά, δεν κρίνω ότι ανακύπτουν ουσιώδεις λόγοι να πιστεύεται ότι ο αιτητής θα διατρέξει κίνδυνο να υποστεί σοβαρή βλάβη σε περίπτωση επιστροφής του στη χώρα καταγωγής του και συγκεκριμένα στην πολιτεία Delta.

 

Εν τέλει, σημειώνεται ότι ο Υπουργός Εσωτερικών, ασκώντας την εξουσία που του παρέχει το άρθρο12Βτρις του περί Προσφύγων Νόμου, Ν. 6 (Ι)/2000, έκδωσε την Κ.Δ.Π 191/2024, ημερ.31/05/2024 όπου καθόρισε τις ασφαλείς χώρες ιθαγένειας, μεταξύ των οποίων συγκαταλέγεται η Νιγηρία. Ο Aιτητής στην παρούσα δεν έχει προβάλει οποιοδήποτε λόγο για να θεωρηθεί ότι η χώρα αυτή δεν είναι ασφαλής χώρα ιθαγένειας, στη βάση των όσων διαλαμβάνονται από το αρ.12Βτρις (6).

 

Με βάση το σύνολο των στοιχείων που τέθηκαν ενώπιον μου και αφού εξέτασα, την ουσία της υπό αναφορά υπόθεσης, καταλήγω ότι το αίτημα του Aιτητή εξετάστηκε επιμελώς σε κάθε στάδιο της διαδικασίας και εύλογα η Υπηρεσία Ασύλου απέρριψε την αίτηση του Aιτητή.  Κρίνω ότι η επίδικη πράξη είναι ορθή.

 

Η παρούσα προσφυγή απορρίπτεται και η προσβαλλόμενη απόφαση επικυρώνεται με €600 έξοδα υπέρ των καθ' ων η αίτηση και εναντίον του Aιτητή.

 

                                                                                

       Χ. ΠΛΑΣΤΗΡΑ, Δ.Δ.Δ.Δ.Π.