ΔΙΟΙΚΗΤΙΚΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΔΙΕΘΝΟΥΣ ΠΡΟΣΤΑΣΙΑΣ

                                (Συνεκδικαζόμενες Υποθέσεις Αρ.: 1130/2024 και 2489/2024)

 

22  Μάϊου  2025

                    [Β.ΚΟΥΡΟΥΖΙΔΟΥ ΚΑΡΛΕΤΤΙΔΟΥ, ΔΔΔΔΠ.] 

                     Αναφορικά με το άρθρο 146 του Συντάγματος

Μεταξύ:                                                                                                 

                                                                             Υπόθεση Αρ. 1130/2024

                                             H.F.N(ARC{…})

                                                                                                 Αιτητής 1

                                                     και 

                      Κυπριακής Δημοκρατίας, μέσω Υπηρεσίας Ασύλου

                                                                                          Καθ' ων η αίτηση

Μεταξύ:                                                                                                 

Υπόθεση Αρ. 2489/2024

            

P.N.E(ARS{….}) και υιός

                                                                                                       Αιτητές

Και

Κυπριακής Δημοκρατίας, μέσω Υπηρεσίας Ασύλου

                                                                                          Καθ' ων η αίτηση

---------------------

  

Μ. Μπαγιαζίδου(κα) Δικηγόρος για τους Αιτητές

Κ. Μιχαηλίδου(κα), Δικηγόρος για τους Καθ' ων η αίτηση

Αιτητές παρόντες

 

Α Π Ο Φ Α Σ Η

 

Οι Αιτητές στις υπό τους ως άνω αριθμούς και τίτλους συνεκδικασθείσες προσφυγές, προσβάλλουν την  απόφαση των Καθ' ων η Αίτηση ημερ. 20/02/2024, η οποία   κοινοποιήθηκε στον Αιτητή στο εξής (Αιτητής)   στις 7/03/2024 και την απόφαση  ημερ. 30/5/25 η οποία κοινοποιήθηκε στη Αιτήτρια στο εξής (Αιτήτρια)  και το τέκνο της στις 6/6/2024 και με τις οποίες τους πληροφορούν ότι το αίτημα τους για διεθνή προστασία ενώπιον της Υπηρεσίας Ασύλου απορρίπτεται και ότι  αποφασίστηκε η επιστροφή τους στην χώρα καταγωγής τους. Η αίτηση τους απορρίφθηκε καθότι δεν πληρούνται, οι απαιτούμενες προϋποθέσεις του άρθρου 3 και 19 του περί Προσφύγων Νόμο.

 

ΓΕΓΟΝΟΤΑ

Ως εκτίθεται στις ενστάσεις που καταχωρήθηκαν  από τους Καθ' ων η αίτηση και προκύπτει από το περιεχόμενο των σχετικών Διοικητικών Φάκελων της Υπηρεσίας Ασύλου που κατατέθηκαν ως Τεκμήριο 1 και 2 στα πλαίσια των διευκρινήσεων των προσφυγών, οι Αιτητές είναι υπήκοοι του Καμερούν Στις 05/10/2022 ο Αιτητής και στις 06/04/2022 η Αιτήτρια  και εξ’ ονόματος του ανήλικου τέκνου της συμπλήρωσαν αίτηση για παροχή διεθνούς προστασίας αφού εισήλθαν παράτυπα στις ελεγχόμενες από την Κυπριακή Δημοκρατία περιοχές.

Στις 18/01/2024 πραγματοποιήθηκε συνέντευξη στον Αιτητή και στις 09/02/2024 στην Αιτήτρια  από λειτουργό της Υπηρεσίας Ασύλου. Εν συνεχεία, στις 15/02/2024 και στις 30/05/2024,  αρμόδιος λειτουργός συνέταξε Έκθεση-Εισήγηση προς τον Προϊστάμενο της Υπηρεσίας Ασύλου, με την οποία εισηγήθηκε την απόρριψη του αιτήματος των Αιτητών. Στις 20/02/2024 για τον Αιτητή και στις 30/05/2024 για Αιτήτρια 2 και τέκνο,  συγκεκριμένος λειτουργός δεόντως εξουσιοδοτημένος, από τον Υπουργό Εσωτερικών, να ασκεί καθήκοντα Προϊστάμενου της Υπηρεσίας Ασύλου, κατόπιν εξέτασης της εισηγητικής έκθεσης αποφάσισε την απόρριψη των  αιτήσεων των Αιτητών.

Οι απορριπτικές αποφάσεις της Υπηρεσίας Ασύλου μαζί με την αιτιολογία αυτών, η οποία περιέχεται σε επιστολή ημερομηνίας 07/03/2024 (για Αιτητή) και στις  06/06/2024 (για Αιτήτρια), παραλήφθηκε δια χειρός από τον Αιτητή στις 07/03/2024 και από την Αιτήτρια στις 06/06/2024.

Κατόπιν αιτήσεως του Αιτητή στο ημερομηνίας 4/10/2024 και σχετικής διαταγής του Δικαστηρίου ημερομηνίας 15.10.2024, οι υπό τους ως άνω αριθμούς και τίτλους άνω Προσφυγές συνεκδικάστηκαν.

 

ΝΟΜΙΚΟΙ ΙΣΧΥΡΙΣΜΟΙ

Κατά την γραπτή τους αγόρευση οι Αιτητές προέβαλαν μέσω της συνηγόρου τους, τους κάτωθι λόγους ακύρωσης της προσβαλλόμενης πράξης:

α) η προσβαλλόμενη πράξη ελήφθη από αναρμόδιο πρόσωπο, χωρίς τη λήψη της απαιτούμενης εξουσιοδότηση από τον Υπουργό Εσωτερικών, β) η προσβαλλόμενη ελήφθη χωρίς να διεξαχθεί η δέουσα έρευνα και/ή δεν λήφθηκαν υπόψη όλα τα στοιχεία του φακέλου της υπόθεσης,

γ) λανθασμένη αξιολόγηση της εσωτερικής αξιοπιστίας των Αιτητών, υποδεικνύοντας τα τμήματα στα οποία αξιολόγησαν εσφαλμένως οι Καθ’ων η αίτηση,

δ) πλάνη περί τα πράγματα κατά την εκτίμηση του δεύτερου ισχυρισμού της Αιτήτριας 2 καθώς και επί της περιοχής Bafia που αναμένεται να επιστρέψει στην χώρα καταγωγής της η ίδια και το τέκνο της,

ε) παραβίαση της υποχρέωσης εξατομικευμένης εξέτασης της αίτησης ασύλου του ανήλικου τέκνων των Αιτητών και εσφαλμένη αξιολόγηση της δυνατότητας μετεγκατάστασης τους, 

στ) η προσβαλλόμενη στερείται επαρκούς αιτιολογίας και τέλος προέβησαν σε εισήγηση επί της ουσίας ενόψει και την αρμοδιότητας του παρόντος Δικαστηρίου καθώς και επί του περιορισμού της εξουσίας του Δικαστηρίου για θεραπεία των διοικητικών πλημμελειών.

Η ευπαίδευτη συνήγορος των καθ' ων η αίτηση, υποστήριξε τη νομιμότητα της απόφασης και ανέφερε πως η προσβαλλόμενη απόφαση έχει ληφθεί ορθά και νόμιμα, σύμφωνα με τις σχετικές διατάξεις του Συντάγματος και των Νόμων, κατόπιν δέουσας έρευνας και σωστής ενάσκησης των εξουσιών που δίνει ο Νόμος στο αρμόδιο όργανο, αφού λήφθηκαν υπόψη όλα τα σχετικά γεγονότα και στοιχεία της υπόθεσης και υποστήριξε πως η προσβαλλόμενη απόφαση είναι επαρκώς και δεόντως αιτιολογημένη.

Κατά τη διαδικασία ενώπιον του δικαστηρίου η συνήγορος των Αιτητών απέσυρε τον ισχυρισμό περί αναρμοδιότητας και από την πλευρά τους οι Καθ’ων η αίτηση υιοθέτησαν το περιεχόμενο της γραπτής τους αγόρευσης.

ΚΑΤΑΛΗΞΗ Καταρχάς, παρατηρείται ότι οι λόγοι ακύρωσης που εγείρονται στην παρούσα αίτηση παρατίθενται με γενικότητα και αοριστία. Η απλή καταγραφή κατά ιδιαίτερο συνοπτικό τρόπο στους λόγους ακύρωσης της νομικής βάσης της προσφυγής δεν ικανοποιεί την επιτακτική ανάγκη του Καν. 7 του Ανωτάτου Συνταγματικού Διαδικαστικού Κανονισμού του 1962, όπως οι νομικοί λόγοι αναφέρονται πλήρως.  

«Η αναφορά, για παράδειγμα, ότι «Η απόφαση πάσχει γιατί λήφθηκε χωρίς την δέουσα έρευνα» (το ίδιο αοριστολόγοι είναι και οι υπόλοιποι λόγοι ακύρωσης), δεν εξηγεί καθόλου, ούτε παραπέμπει σε συγκεκριμένα κατ' ισχυρισμόν δεδομένα που οδήγησαν σε μη έρευνα, ή σε πλάνη, ή καταπάτηση των αρχών της ίσης μεταχείρισης κλπ.  Η προσφυγή θα μπορούσε να απορριφθεί για τους πιο πάνω διαδικαστικούς λόγους οι οποίοι αντανακλούν βεβαίως και επί της ουσίας.  Αυστηρώς ομιλούντες τα όσα αναφέρονται στην αγόρευση του δικηγόρου του αιτητή δεν μπορούν να ληφθούν υπόψη, εφόσον παγίως αναγνωρίζεται ότι οι αγορεύσεις δεν αποτελούν μέσο για τη θεμελίωση γεγονότων. (δέστε Δημοκρατία ν. Κουκκουρή (1993) 3 Α.Α.Δ. 598, Ελισσαίου ν. Αρχής Ηλεκτρισμού Κύπρου (2004) 3 Α.Α.Δ. 412 και Κωνσταντίνου ν. Δημοκρατίας (2009) 3 Α.Α.Δ. 384) (δέστε Υπόθεση Αρ. 1119/2009  ημερ. 31 Ιανουαρίου 2012 FARHAN KHALIL, και   Κυπριακής Δημοκρατίας).

Οι ισχυρισμοί για την ακύρωση μιας διοικητικής απόφασης πρέπει να είναι συγκεκριμένοι και να εξειδικεύουν ποια νομοθετική πρόνοια ή αρχή διοικητικού δικαίου παραβιάζεται. Όπως έχει τονισθεί στην υπόθεση Latomia Estate Ltd. v. Δημοκρατίας (2001) 3 Α.Α.Δ. 672:

Η αιτιολόγηση των νομικών σημείων πάνω στα οποία βασίζεται μια προσφυγή είναι απαραίτητη για την εξέταση από ένα Διοικητικό Δικαστήριο των λόγων που προσβάλλουν τη νομιμότητα μιας διοικητικής πράξης.

Περαιτέρω δεν αρκεί η παράθεση των συγκεκριμένων διατάξεων της νομοθεσίας που κατ' ισχυρισμόν παραβιάζει η προσβαλλόμενη πράξη, αλλά θα πρέπει επίσης τα επικαλούμενα νομικά σημεία να αιτιολογούνται πλήρως.  Οποιαδήποτε αοριστία ή ασάφεια σε σχέση με αυτά μπορεί να έχει ως συνέπεια την απόρριψη της προσφυγής. (βλ. Δημοκρατία ν. Shalaeva (2010) 3 AAΔ.598).

Τα όσα επομένως πιο κάτω εξετάζονται και αποφασίζονται τελούν υπό την πιο πάνω τοποθέτηση του Δικαστηρίου.

Στα πλαίσια ελέγχου της προσβαλλόμενης απόφασης, το Δικαστήριο εξετάζει κατά πόσον το αρμόδιο όργανο ερεύνησε όλα εκείνα τα στοιχεία που όφειλε να ερευνήσει και να συνεκτιμήσει για να καταλήξει στην απόφασή του σύμφωνα με τις πρόνοιες του Νόμου. Η έρευνα θεωρείται πλήρης όταν το διοικητικό όργανο συλλέξει και εξετάσει όλα τα ουσιώδη στοιχεία μιας υπόθεσης ώστε να καταλήξει σε ασφαλή συμπεράσματα. Το είδος και η έκταση της έρευνας εναπόκειται στην διακριτική ευχέρεια του αποφασίζοντας οργάνου και διαφέρει κατά περίπτωση (βλ. Απόφαση αρ. 128/2008 JAMAL KAROU V Αναθεωρητικής Αρχής Προσφύγων, ημερ. 1 Φεβρουάριου, 2010).

Όπως εξηγήθηκε στην υπόθεση Πολυξένη Γεωργίου ν. Δημοκρατίας, Υπόθεση αρ. 606/91, ημερομηνίας 22.9.92, στις σελ. 2-3: «Το τι αποτελεί επαρκή έρευνα, εξαρτάται από τα γεγονότα και περιστατικά της κάθε υπόθεσης (KNAI ν. The Republic (1987) 3 CLR 1534). Η έκταση της έρευνας που ένα διοικητικό όργανο διεξάγει για τη λήψη απόφασης εξαρτάται από τα γεγονότα της κάθε υπόθεσης» (Δημοκρατίας ν. Γιαλλουρίδη και Άλλων), Αναθεωρητικές Εφέσεις 868, 868, ημερομηνίας 13.12.90)».

Έχω εξετάσει την προσβαλλόμενη απόφαση υπό το πρίσμα όλων των στοιχείων που τέθηκαν ενώπιον του Δικαστηρίου, κυρίως των όσων ο Αιτητής δήλωσε κατά την διάρκεια της συνέντευξης, όσο και όσα προβάλλει με την παρούσα  προσφυγή.

Κατά την καταγραφή της αίτησης ασύλου, ο Αιτητής δήλωσε αναφορικά με τους λόγους για τους οποίους εγκατέλειψε την χώρα καταγωγής του πως ήταν μαθητής στην χώρα καταγωγής του αλλά εξαιτίας της κρίσης έπρεπε να σταματήσει το σχολείο και να πάει στη διδασκαλία, όταν μάζεψε κάποια χρήματα σταμάτησε το σχολείο και αφού δεν ήθελαν οι αυτονομιστές μαχητές ούτε σχολείο ούτε δασκάλους, έπρεπε να έρθει στη Κύπρο για άσυλο.

Κατά την συνέντευξη του ενώπιον της Υπηρεσίας Ασύλου, δήλωσε πως εργαζόταν ως δάσκαλος στο Inter Comprehensive High School στην πόλη Buea όταν ξεκίνησε να διδάσκει στα δύο εκπαιδευτικά ιδρύματα έλαβε μήνυμα στο τηλέφωνο του, με το οποίο τον κατηγορούσαν ως προδότη επειδή ήταν δάσκαλος. Περαιτέρω, δήλωσε πως τον Μάιο του 2022 εξερράγη βόμβα στην τάξη του στο εκπαιδευτικό ίδρυμα INSET college, στην Douala και ότι εξαιτίας της έκρηξης τραυματίστηκε. Πρόσθεσε πως μετά το περιστατικό με την έκρηξη βόμβας στο σχολείο όπου δίδασκε έλαβε ακόμη ένα μήνυμα στο οποίο έλεγαν ότι αποβλήθηκαν και ότι θα έρθουν για εκείνο.

Εν συνεχεία τέθηκαν στον Αιτητή διευκρινιστικές ερωτήσεις σχετικά με τα μαθήματα που δίδασκε, το ημερήσιο πρόγραμμα του σχολείου καθώς και κλήθηκε να περιγράψει το σχολείο και τον περιβάλλοντα χώρο. Επίσης ρωτήθηκε σχετικά με την διαδικασία που ακολούθησε ώστε να προσληφθεί στο σχολείο Inset College Douala με τον Αιτητή να αποκρίνεται πως υπέβαλε αίτηση και τον Αύγουστο κλήθηκε σε συνέντευξη ενώπιον τριών δασκάλων και μετά από μια εβδομάδα ενημερώθηκε πως προσλαμβάνεται. Στο εν λόγω σχολείο εργάστηκε από το Σεπτέμβριο του 2021 έως το Μάιο του 2022. Δήλωσε πως εργαζόταν σε δύο σχολεία ταυτόχρονα, από τη Δευτέρα μέχρι την Τετάρτη ήταν στην Douala και από την Πέμπτη μέχρι την Παρασκευή στην Buea. Πρόσθεσε πως δίδασκε επιχειρήσεις, μαθηματικά και management στο Inset college. Ερωτηθείς που έμενε όταν δίδασκε στη Douala δήλωσε πως έμενε στην θεία του στο Bonaberi. Εν συνεχεία κλήθηκε να περιγράψει το σχολείο στην Douala και να επεξηγήσει πως προσέλαβαν έναν αγγλόφωνο σε μια γαλλόφωνη περιοχή με τον Αιτητή να αποκρίνεται πως ήταν αγγλόφωνο σχολείο.

Κληθείς εν συνεχεία να αποκριθεί για τις απειλές που δέχθηκε δήλωσε πως τον Μάιο ενώ ήταν στη τάξη για να κάνει στους μαθητές τελευταίες επαναλήψεις πριν τις εξετάσεις του Ιουνίου, τρεις μαθητές μπήκαν στην τάξη και ζήτησαν να κάτσουν πίσω επειδή δεν είχαν κάποιο μάθημα, ο Αιτητής δέχθηκε καθώς η τάξη δεν ήταν γεμάτη και τους είπε να μην ενοχλούν. Ενώ δίδασκε άκουσε μαθητές να φωνάζουν και είδε καπνό να βγαίνει από το πίσω μέρος της τάξης. Ο Αιτητής μαζί με έναν συνάδελφό του πήγαν να δουν τι συνέβαινε. Προτού να καταλάβουν τι συνέβη η βόμβα εξερράγη με αποτέλεσμα να χάσει τις αισθήσεις του και να μεταφερθεί στο περιφερειακό νοσοκομείο στην Bagante όπου έμεινε μια εβδομάδα. Όταν συνήλθε του είπαν πως οι μαθητές συνελήφθησαν και πως αποβλήθηκαν από το σχολείο. Μια εβδομάδα μετά, στο τέλος Μαΐου, ο Αιτητής επέστρεψε στο σχολείο για την τελευταία επανάληψη και τότε έλαβε ένα απειλητικό μήνυμα που έλεγε πως “αποβλήθηκαν από το σχολείο και τώρα θα έρθουν για αυτόν”.  Ερωτηθείς εάν φοβήθηκε να επιστρέψει πίσω στο σχολείο ο Αιτητής δήλωσε πως φοβόταν αλλά η αστυνομία συνέβαλε τους τρεις μαθητές και απέβαλε τους εν λόγω μαθητές, οπότε ήξερε ότι όλα ήταν ήσυχα και ασφαλή. Δήλωσε πως λόγος της επίθεσης ήταν ο ίδιος επειδή δίδασκε τόσο σε αγγλόφωνο όσο και σε γαλλόφωνο σχολείο. Ερωτηθείς εάν απευθύνθηκε για προστασία στην αστυνομία, αποκρίθηκε αρνητικά ισχυριζόμενος πως αποθαρρύνθηκε από αυτό που έπαθε ένας φίλος του με την  αστυνομία να μην κάνει κάτι στην περίπτωση του.

Κατά την καταγραφή της αίτησης ασύλου της, η Αιτήτρια δήλωσε αναφορικά με τους λόγους για τους οποίους εγκατέλειψε την χώρα καταγωγής της πως ήταν μαθήτρια στην χώρα καταγωγής της και εξαιτίας της πολιτικής κρίσης έπρεπε να αφήσει το σχολείο και να μείνει σπίτι και να ασχοληθεί με την επιχείρηση η οποία δεν πήγαινε καλά εξαιτίας της κρίσης και της μετακίνησης των ανθρώπων από τη μια περιοχή στην άλλη. Πρόσθεσε πως δεν επαρκούσαν τα έσοδα για το φαγητό και με τα λίγα χρήματα που μάζεψε ήρθε στην Κύπρo.                                                                                           

Κατά την συνέντευξη της ενώπιον της Υπηρεσίας Ασύλου, η Αιτήτρια δήλωσε πως  εγκατέλειψε την χώρα καταγωγής της εξαιτίας των απειλών που δέχθηκε ο σύντροφός της εξαιτίας του ότι εργάζονταν ως δάσκαλος. Ειδικότερα, δήλωσε κατά την ελεύθερη αφήγηση της πως κατά τα έτη 2019-2020 ξεκίνησε να βγαίνει με τον σύντροφό της τον οποίο γνώρισε το 2018 όταν πήγαν να διαμείνουν με τα μικρότερα αδέλφια της στην Buea. Πρόσθεσε πως οι απειλές έγιναν πιο έντονες το Νοέμβριο του 2021 και όταν τον Φεβρουάριο διαπίστωσε ότι είναι έγκυος αποφάσισαν με τον σύντροφό της για την ασφάλεια του τέκνου τους να εγκαταλείψει πρώτα η Αιτήτρια τη χώρα και μετά να έρθει και ο σύντροφός της. 

Ερωτηθείσα τι θα της συμβεί σε περίπτωση επιστροφής της στην χώρα καταγωγής της δήλωσε πως θα συλληφθεί από τα άτομα που διώκουν τον σύντροφό της. Κληθείσα να αποκριθεί εάν θα ήταν εφικτή η μετεγκατάσταση της αποκρίθηκε αρνητικά ισχυριζόμενη πως μπορεί να εντοπισθεί παντού στη χώρα από αυτούς τους άνδρες και δεν ξέρει πως λαμβάνουν αυτές τις πληροφορίες.

Εν συνεχεία της τέθηκαν διευκρινιστικές ερωτήσεις σχετικά με την γνωριμία της με τον σύντροφό της. Κληθείσα η Αιτήτρια να αποκριθεί πως ο σύντροφός της εργαζόταν σε δύο σχολεία ταυτόχρονα, αποκρίθηκε πως εργαζόταν στο Intercomprehensive High School στην  Buea τις ημέρες Πέμπτη και Παρασκευή και τις ημέρες Δευτέρα, Τρίτη και Τετάρτη στο σχολείο Encet  της Douala. Κληθείσα να αναφερθεί με λεπτομέρειες στις απειλές που δεχόταν ο σύντροφός της από τους αποσχιστές δήλωσε πως το Νοέμβριο του 2021 έλαβε ένα μήνυμα από αυτούς τους άνδρες, οι οποίοι τον κατηγόρησαν ως «black leg» επειδή εργαζόταν ως δάσκαλος, τον Δεκέμβριο έλαβε ένα δεύτερο μήνυμα με το ίδιο περιεχόμενο και το ίδιο συνέβη τον Φεβρουάριο του 2022. Πρόσθεσε πως μετά την έξοδο της από την χώρα ο σύντροφός της έλαβε και άλλη απειλή. Ερωτηθείσα τι έκαναν για να προστατευτούν μετά την πρώτη απειλή δήλωσε πως δεν έκαναν κάτι. Επανέλαβε πως με τον ίδιο τρόπο αντέδρασαν και κατά την δεύτερη απειλή. Επεξήγησε σε σχέση με την πρώτη απειλή πως δεν του είπαν πως θα αναζητήσουν τον σύντροφό της αλλά ότι τον θεωρούν προδότη επειδή δίδασκε στην γαλλόφωνη περιοχή. Δήλωσε πως όταν ο σύντροφός της ήταν στην Buea του έστειλαν μήνυμα στο κινητό του. Ερωτηθείσα για ποιο λόγο δεν μετακινήθηκαν σε άλλη περιοχή δήλωσε πως δεν είχαν που να πάνε. Δήλωσε πως η οικογένεια της δεν μπορούσε να τους υποστηρίξει οικονομικά ώστε να μεταβούν για προστασία σε άλλη περιοχή επειδή τα χρήματα που τους έδιναν ήταν για τα δίδακτρα και την διαβίωση των νεότερων αδελφών της. Η ίδια προσωπικά δεν δέθηκε κάποια απειλή. Επίσης, τέθηκαν στην Αιτήτρια ερωτήσεις σχετικά με την δεύτερη απειλή κατά τις οποίες αποκρίθηκε πως δεν γνωρίζει πως έμαθαν για τον σύντροφό της και την εργασία, δήλωσε πως το περιεχόμενο της απειλής ήταν ίδιο και πως συνέχισαν να παραμένουν στην Buea καθώς δεν είχαν άλλη επιλογή. Παράλληλα, ο σύντροφός της συνέχισε να διδάσκει στο αγγλόφωνο τμήμα παρά τις απειλές. Κατά την τρίτη απειλή ξεκίνησαν τις διαδικασίες για να φύγουν από την χώρα. Κληθείσα να επεξηγήσει για ποιο λόγο δεν πήγε στους γονείς της και στην περιοχή καταγωγής της αλλά εγκατέλειψε την χώρα δήλωσε πως όταν απειλούν ένα άτομο μετά πηγαίνουν και στο κοντινό του άτομο. Πρόσθεσε πως δεν μπορούσε να πάει στο χωριό της επειδή δεν υπήρχε ασφάλεια εκεί. Ερωτηθείσα τι απέγιναν τα αδέλφια της δήλωσε πως πήγαν πίσω στους γονείς της στην Bafia το 2020 με 2021. Δήλωσε, ακόμη, πως από την δεύτερη απειλή και μέχρι να φύγει από την χώρα ετοίμαζε τα έγγραφα της και δεν έβγαινε από το σπίτι.

Ερωτηθείσα σχετικά με την τελευταία απειλή που δέχθηκε ο σύντροφός της μετά την έξοδο της από την χώρα δήλωσε πως ενώ ήταν στην Douala και δίδασκε, δύο μαθητές τοποθέτησαν μια βόμβα στην τάξη, οι μαθητές παρατήρησαν ότι συμβαίνει κάτι περίεργο και άρχισαν να φωνάζουν. Προτού οι δάσκαλοι ελέγξουν τι συνέβαινε η βόμβα εξερράγη με αυτούς μέσα στη αίθουσα. Ο σύντροφός της τραυματίστηκε και διακομίσθηκε στο νοσοκομείο. Όταν συνήλθε ανέφερε τι συνέβη με τους δύο μαθητές και αυτοί οι μαθητές αποβλήθηκαν από το σχολείο. Εν συνεχεία οι μαθητές του έστειλαν ένα μήνυμα απειλώντας τον ότι θα τον σκοτώσουν. Παρά ταύτα ο σύντροφός της έμεινε στην περιοχή άλλους 8 μήνες ώστε να μαζέψει το ποσό που χρειαζόταν για να ταξιδέψει στη Κύπρο.  Η Αιτήτρια προσκόμισε αυθεντικό διαβατήριο με έκδοση από τις αρχές του Καμερούν και το αυθεντικό πιστοποιητικό γέννησης του τέκνου της από τις αρχές της Κυπριακής Δημοκρατίας.

Η/ο αρμόδιος λειτουργός της  Υπηρεσίας Ασύλου εντόπισε στην έκθεση - εισήγησή της/του τους εξής ισχυρισμούς αναφορικά με τον Αιτητή :

   1.Ο Αιτητής είναι υπήκοος Καμερούν, ο οποίος γεννήθηκε στο χωριό  Batoke, της πόλης Limbe, της επαρχίας Fako, της περιφέρειας South West, όπου διέμενε έως το 2012 και από το 2012 και για το μεγαλύτερο μέρος της ζωής του στην χώρα καταγωγής του, συμπεριλαμβανομένων και των δύο τελευταίων χρόνων πριν την αναχώρηση του από τη χώρα, διέμενε στην πόλη Buea, της επαρχίας Fako της περιφέρειας South West.

2.   Η ιδιότητα του Αιτητή ως δάσκαλος.

3.   Το περιστατικό της έκρηξης βόμβας στην τάξη του Αιτητή.

4.   Οι απειλές από τους αποσχιστές εναντίον του Αιτητή.

Ο πρώτος ισχυρισμός του Αιτητή που αφορά τα προσωπικά του στοιχεία έγινε αποδεκτός καθότι οι δηλώσεις του κρίθηκαν συνεκτικές ενώ βρίσκονται σε συμφωνία με εξωτερικές πηγές πληροφόρησης από την χώρα καταγωγής του καθώς και με τα έγγραφα που ο ίδιος προσκόμισε.

Σε σχέση με τον δεύτερο ισχυρισμό περί της ιδιότητας του ως δασκάλου, αυτός δεν έγινε αποδεκτός ως εσωτερικά και εξωτερικά αναξιόπιστος. Ειδικότερα, κρίθηκε πως ο Αιτητής δεν ήταν σε θέση να παραθέσει επαρκείς πληροφορίες σχετικά με το τι απαιτείται για να προσληφθεί κάποιος σε λύκειο στο Καμερούν ενώ θα αναμένονταν να είναι σε θέση να συγκεκριμενοποιήσει τα ακαδημαϊκά προσόντα που απαιτούνται, το είδος της προηγούμενης εργασιακής πείρας που ως δήλωσε απαιτείται καθώς και να αναφερθεί με λεπτομέρειες στην συνέντευξη που ως δήλωσε πέρασε για να προσληφθεί. Επίσης, κρίθηκε ότι υπέπεσε σε αντιφάσεις αναφορικά με την χρονική περίοδο κατά την οποία δίδασκε σε δύο εκπαιδευτικά ιδρύματα.  Επιπλέον, κρίθηκε πως ο Αιτητής δεν μπορούσε να περιγράψει με επάρκεια πληροφοριών τα εκπαιδευτικά ιδρύματα στα οποία δίδασκε, το Inter Comprehensive High School και το Inset college ενώ θα αναμένονταν να αναφέρει πληροφορίες σχετικά με το μέγεθος των κτιρίων, τις σχολικές εγκαταστάσεις, τους χώρους για δραστηριότητες και για τους καθηγητές και να περιγράψει τον περιβάλλοντα χώρο όπου και εργαζόταν. Ούτε ήταν σε θέση να προσδιορίσει σε ποια βαθμίδα σχολικής εκπαίδευσης άνηκε το Inset college καθώς και να περιγράψει τι σημαίνουν τα αρχικά του Inset college. Επιπλέον, ο Αιτητής δεν γνώριζε πόσο μακριά βρισκόταν το σχολείο στο οποίο δίδασκε από το σπίτι της θείας του, όπου έμενε ισχυριζόμενος ότι δεν ήταν πολύ μακριά και δεν γνωρίζει την χιλιομετρική απόσταση. Ωστόσο θα αναμένονταν να γνωρίζει πόση ώρα του έπαιρνε για να φθάσει εκεί.

Ως προς την εξωτερική αξιοπιστία του ισχυρισμού, αξιολογήθηκε το συμβόλαιο εργασίας που προσκόμισε από το εκπαιδευτικό ίδρυμα Inter Comprehensive High School και ειδικότερα κρίθηκε πως η γνησιότητα του εν λόγω εγγράφου αμφισβητείται καθότι εντοπίστηκαν ορθογραφικά σφάλματα καθώς και αναντιστοιχίες στο περιεχόμενο του εν λόγω εγγράφου. Εν συνεχεία αξιολογήθηκε το έγγραφο «βεβαίωση εργασίας» από το εκπαιδευτικό ίδρυμα Inter Comprehensive High School στο οποίο εντοπίστηκαν σφάλματα. Ειδικότερα, ο αριθμός εξουσιοδότησης του εκπαιδευτικού ιδρύματος που αναγράφεται στην βεβαίωση εργασίας είναι διαφορετικός από αυτόν που αναφέρεται σε εξωτερικές πηγές πληροφόρησης αλλά και διαφορετικός από αυτόν που υπάρχει στο έγγραφο εργοδότησης του. Ομοίως εντοπίστηκαν συντακτικά και ορθογραφικά λάθη, ενώ πουθενά στο έγγραφο δεν αναφέρεται ότι ήταν δάσκαλος. Τέλος το τηλέφωνο επικοινωνίας στην βεβαίωση εργασίας είναι διαφορετικό από αυτό που αναφέρεται στο συμβόλαιο εργασίας. Ως εκ τούτου, ούτε το εν λόγω έγγραφο έγινε αποδεκτό.

Εν συνεχεία, αξιολογήθηκε η βεβαίωση εργασίας που ο Αιτητής προσκόμισε από το εκπαιδευτικό ίδρυμα Inset college η οποία, ομοίως, δεν έγινε αποδεκτή καθότι εντοπίστηκαν αντιφάσεις σχετικά με το χρόνο κατά τον οποίο ισχυρίστηκε ο Αιτητής πως εργάστηκε στο ανωτέρω ίδρυμα σε σχέση με το χρόνο που αναγράφεται στο υπό κρίση έγγραφο. Επίσης το έγγραφο δεν φέρει ολόκληρη τη σφραγίδα του εκπαιδευτικού ιδρύματος, ούτε αναφέρεται η διεύθυνση του αλλά και οι υπογραφές δεν είναι τοποθετημένες στα σημεία όπου υποδεικνύονται αλλά σε τυχαία σημεία στο κάτω μέρος του εγγράφου.

Εν συνεχεία κρίθηκε πως από τις εξωτερικές πηγές πληροφόρησης πως το πτυχίο που έλαβε ο Αιτητής με τίτλο Bachelor of Technology in Management δεν επιβεβαιώνεται από εξωτερικές πηγές πληροφόρησης ότι περιλαμβάνεται στο μνημόνιο συνεργασίας ανάμεσα στο University of Bamenda και στο Higher Institute of Management Studies Buea. Επομένως ούτε το έγγραφο με τίτλο “Success Testimonial” έγινε αποδεκτό.

Ως προς τον τρίτο ισχυρισμό του Αιτητή ότι εξερράγη βόμβα το Μάιο του 2022 στη τάξη του στο εκπαιδευτικό ίδρυμα INSET college στη Douala και ότι εξαιτίας αυτού τραυματίστηκε δεν έγινε αποδεκτός. Ειδικότερα, κρίθηκε πως ο Αιτητής δεν ήταν σε θέση να τοποθετήσει χρονικά το περιστατικό της έκρηξης βόμβας στην τάξη του. Επίσης, ως μη ευλογοφανείς κρίθηκαν οι δηλώσεις του Αιτητή περί του ότι από το περιστατικό της έκρηξης δεν σκοτώθηκε κάποιος ενώ ευλόγως θα αναμένονταν όταν μια βόμβα εκρήγνυται σε τόσο κοντινή απόφαση από τον Αιτητή και τους μαθητές να υπάρξουν απώλειες. Επίσης ως μη ευλογοφανές κρίνεται ο Αιτητής μετά την βομβιστική επίθεση να επέστρεψε στο σχολείο για την τελευταία επανάληψη ενώ ήταν στόχος ως δήλωσε βομβιστικής επίθεσης στο χώρο εργασίας του.  Επίσης ούτε ήταν σε θέση να επεξηγήσει πως γνώριζε ότι οι τρεις μαθητές έβαλαν βόμβα στο σχολείο εξαιτίας του καθότι εργαζόταν ταυτόχρονα σε γαλλόφωνο και αγγλόφωνο σχολείο. Τέλος, οι ισχυρισμοί του περί του ότι οι τρεις μαθητές που έβαλαν την βόμβα στο σχολείο παρέμειναν εκεί κρίθηκαν ως μη συνεκτικοί και μη συνεπείς καθόσον αναμένεται από τα άτομα που τοποθετούν μια βόμβα να απομακρύνονται άμεσα από το σημείο ώστε να διαφυλάξουν τη ζωή του, εκτός αν πρόκειται για βομβιστές αυτοκτονίας.

Ως προς την εξωτερική αξιοπιστία του ισχυρισμού του κρίθηκε πως παρά την εκτεταμένη έρευνα σε εξωτερικές πηγές πληροφόρησης δεν βρέθηκαν πληροφορίες που να επιβεβαιώνουν το περιστατικό ενώ θα αναμένονταν τέτοιου είδους περιστατικά να προβάλλονταν από τα μέσα κοινωνική δικτύωσης ή τα μέσα επικοινωνίας. Εν συνεχεία αξιολογήθηκε το πλήθος φωτογραφιών που προσκόμισε. Επισημάνθηκαν εννέα αντίγραφα εκ των φωτογραφιών απεικονίζουν άτομα να είναι μαζεμένα είτε όρθια είτε καθούμενα, είτε στο έδαφος, μια απεικονίζει άτομο από τη μέση και κάτω να κρατά ένα αντικείμενο, πέντε απεικονίζουν τον Αιτητή μαζί με άλλα άτομα, δύο απεικονίζουν μαζική συγκέντρωση ατόμων, μια απεικονίζει άτομο ξαπλωμένο σε κρεβάτι και μια απεικονίζει τον Αιτητή να κάθεται στο πάτωμα με κλειστά μάτια. Κρίθηκε πως οι εν λόγω φωτογραφίες δεν δύνανται να συνδεθούν και να στοιχειοθετήσουν τους ισχυρισμούς του Αιτητή καθώς δεν επιβεβαιώνουν ότι έλαβε χώρα το συγκεκριμένο περιστατικό.

Επιπρόσθετα αξιολογήθηκε η ιατρική αναφορά που προσκόμισε από το περιφερειακό νοσοκομείο της Bangante για τον τραυματισμό του εξαιτίας της έκρηξης βόμβας στο οποία εντοπίστηκαν οι κάτωθι αναντιστοιχίες οι οποίες πλήττουν την αυθεντικότητα του εγγράφου. Αρχικά ο λειτουργός ανέφερε πως δεν εντοπίζεται πουθενά η ημερομηνία της ιατρικής αναφοράς, η σφραγίδα και η υπογραφή στο τέλος φαίνεται να αποκόπηκαν από αλλού και να επικολλήθηκαν στο έγγραφο, το έγγραφο φέρει στο μέσο και των δύο σφραγίδων μεγάλη σφραγίδα καθιστώντας το δυσανάγνωστο και το όνομα του νοσοκομείου αναγράφεται διαφορετικά σε δύο σημεία του εγγράφου.

Σε σχέση με τον τέταρτο ισχυρισμό περί των απειλών εναντίον του από τους αποσχιστές, αυτός απορρίφθηκε καθότι κρίθηκε πως οι ισχυρισμοί του στο σύνολο τους παρουσιάζουν έλλειψη επαρκών πληροφοριών, αντιφάσεις και έλλειψη συνοχής και συνέπειας. Ειδικότερα, κρίθηκε πως ο Αιτητής δεν ήταν σε θέση να δώσει επαρκείς πληροφορίες σχετικά με τις απειλές που έλαβε. Δεν κατάφερε να τις προσδιορίσει με χρονική σαφήνεια ενώ ούτε γνώριζε την ταυτότητα των ατόμων που του έστειλαν τα μηνύματα καθώς και πως εντόπισαν τον αριθμό του τηλεφώνου του. Επίσης, κρίθηκε ότι οι ισχυρισμοί του διέπονται από έλλειψη συνοχής και συνέπειας καθώς ο Αιτητής αναφέρεται στο συμβάν με τη βόμβα και στις ενέργειες του μετά τις απειλές και όχι στις απειλές καθαυτές. Ούτε μπόρεσε να δώσει μια πειστική εξήγηση σε σχέση με το λόγο για τον οποίο δεν απευθύνθηκε στην αστυνομία για προστασία ενώ θα αναμένονταν να το πράξει καθότι ως δήλωσε φοβόταν για την ασφάλεια της συντρόφου του και του αγέννητου τέκνου τους, ακόμα και πίστευε ότι η αστυνομία δεν θα ανταποκρίνονταν. Ερωτηθείς σχετικά με τον λόγο για τον οποίο έστειλε τη σύζυγό του στο εξωτερικό ενώ ο ίδιος παρέμεινε στο Καμερούν παρόλο που απειλήθηκε προσωπικά δήλωσε αρχικά για οικονομικούς λόγους, σε άλλο σημείο πως θα μπορούσε να μείνει στο Καμερούν εάν η απειλή ήταν μόνο για εκείνον και σε άλλο σημείο πως δεν πήρε πολύ προσωπικά την απειλή επειδή ήξερε ότι μπορεί να ελέγξει την κατάσταση. Τέλος ερωτηθείς για ποιο λόγο συνέχισε να διδάσκει ενώ είχε πτυχίο σε άλλο κλάδο και θα μπορούσε να βρει εύκολα εργασία αλλού, αποκρίθηκε με μη συνεπή τρόπο πως δεν είναι εύκολο στο Καμερούν να βρεις εργασία και πως ήταν προνομιούχος να διδάσκει σε δύο σχολεία.

Ως προς την εξωτερική αξιοπιστία του υπό κρίση ισχυρισμού, ο λειτουργός παρέθεσε πληροφορίες από εξωτερικές πηγές πληροφόρησης από την χώρα καταγωγής του Αιτητή από τις οποίες προκύπτει πως ο εκπαιδευτικός κλάδος στις αγγλόφωνες περιοχές του Καμερούν αποτελεί πρωταρχικό στόχο επιθέσεων μη κρατικών ένοπλων ομάδων. Ωστόσο δεν γίνεται αναφορά σε απειλητικές πρακτικές όπως αυτές που ισχυρίστηκε ο Αιτητής. Ως εκ της ανωτέρω ανάλυσης ο υπό κρίση ισχυρισμό δεν έγινε αποδεκτός.

Προχωρώντας, στη νομική ανάλυση, οι Καθ' ων η αίτηση διαπιστώνουν επί τη βάσει των προβαλλόμενων αποδεκτών ισχυρισμών του Αιτητή, ότι εκλείπει το αντικειμενικό στοιχείο του φόβου του Αιτητή και συνεπώς, δεν προκύπτει βάσιμος και δικαιολογημένος φόβος δίωξης δυνάμει του άρθρου 3 του περί Προσφύγων Νόμου

Κατά την εξέταση του κινδύνου και στο πλαίσιο των ισχυρισμών που έγιναν δεκτοί, ο αρμόδιος λειτουργός έκρινε αναφορικά με το πρώτο ουσιώδες πραγματικό περιστατικό πως επί τη βάσει  των πληροφοριών από εξωτερικές πηγές πληροφόρησης σχετικά με την κατάσταση ασφαλείας στην περιφέρεια South West συμπεραίνεται πως  συντρέχει εύλογη πιθανότητα να υποστεί ο Αιτητής μεταχείριση που ισοδυναμεί με  δίωξη ή σοβαρή βλάβη σε περίπτωση επιστροφής του είτε στην πόλη Limbe ή εναλλακτικά στην πόλη Buea.  Στη συνέχεια, εφαρμόζοντας τη σχετική νομολογία του ΔΕΕ για την αναπροσαρμοζόμενη κλίμακα στα πλαίσια αξιολόγησης του κατά πόσο ο Αιτητής είναι δικαιούχος συμπληρωματικής προστασίας δυνάμει του άρθρου 19 του ίδιου νόμου, κρίνουν ότι δεν συντρέχει πραγματικός κίνδυνος σοβαρής βλάβης λόγω αδιάκριτης βίας με μόνη την παρουσία του Αιτητή στη περιφέρειας South West  του Καμερούν, ούτε διαπιστώνουν οιονδήποτε παράγοντα επίτασης κινδύνου βάσει των ατομικών του περιστάσεων. Ως συνέπεια, η αίτηση διεθνούς προστασίας του απορρίφθηκε ως ουσία αβάσιμη και διατάχθηκε η επιστροφή του στο Καμερούν δυνάμει του άρθρου 13(2)(δ) του περί Προσφύγων Νόμου 2000.

Αναφορικά με την Αιτήτρια και σύζυγο του Αιτητή, η/ο αρμόδιος λειτουργός της  Υπηρεσίας Ασύλου εντόπισε στην έκθεση - εισήγησή της/του τους εξής ισχυρισμούς:

1.   Υπήκοος Καμερούν με τόπο γέννησης τη Buea, Fako division, Southwest Region. Διέμενε στην πόλη Bafia, Mbam et Inoubou Division, Centre Region μέχρι το 2018 όπου μετοίκησε στην πόλη buea μέχρι και την αναχώρηση της από τη Δημοκρατία του Καμερούν.

2.   Η στοχοποίηση του συντρόφου της ως δάσκαλος από τους αποσχιστές

Ο πρώτος ισχυρισμός σχετικά με το προσωπικό της προφίλ έγινε αποδεκτός καθότι οι δηλώσεις της κρίθηκαν συνεκτικές και βρίσκοντας σε συμφωνία με εξωτερικές πηγές πληροφόρησης καθώς σε συνάφεια με τα έγγραφα που προσκόμισε.

Σε σχέση με τον δεύτερο ισχυρισμό της περί της στοχοποίησης του συντρόφου της εξαιτίας της ιδιότητας του ως δασκάλου, αυτός απορρίφθηκε καθότι κρίθηκε πως η Αιτήτρια δεν ήταν σε θέση να δώσει επαρκείς πληροφορίες σχετικά με τις απειλές που δέχθηκε ο σύντροφός της από τους αποσχιστές. Ειδικότερα, η Αιτήτρια δεν μπορούσε να προσδιορίσει το απειλητικό μήνυμα που έλαβε ο σύντροφός της, τον αποστολέα αυτού του μηνύματος, ενώ δεν γίνεται αναφορά σε απειλή της ίδιας, ούτε του συντρόφου της κατά της ζωής τους. Ως μη ευλογοφανείς κρίθηκαν οι αποκρίσεις της Αιτήτριας όταν κλήθηκε να αναφέρει πως αντέδρασαν μετά την λήψη των απειλητικών μηνυμάτων με την Αιτήτρια να ισχυρίζεται πως δεν έκαναν τίποτα. Εξίσου ως ασυνεπείς κρίθηκαν οι δηλώσεις της όταν κλήθηκε να αποκριθεί σε σχέση με τον τρόπο αντίδρασης του κατά την δεύτερη φορά που έλαβαν απειλητικό μήνυμα με την Αιτήτρια να αναφέρει πως δεν έκαναν κάτι και απλά περίμεναν οι αποσχιστές με την πάροδο του χρόνου να σταματήσουν.  Εντούτοις, ο λειτουργός ανέφερε πως δεν αναμένεται να σταματούσαν οι απειλές κατά ενός ανθρώπου που έχει στοχοποιηθεί από τους αποσχιστές λαμβάνοντας υπόψη το προφίλ των αποσχιστών και την κτηνώδη συμπεριφορά τους κατά αμάχων και δασκάλων. Περαιτέρω ως ασυνεπείς κρίνονται οι δηλώσεις της όταν κλήθηκε να αποκριθεί σε σχέση με τη δυνατότητα μετοίκησης τους σε άλλη περιοχή ενώ ούτε ήταν σε θέση να συγκεκριμενοποιήσει το περιεχόμενο του δεύτερου απειλητικού μηνύματος που έλαβε ο σύντροφός της.  Επισημάνθηκε πως δεν ήταν σε θέση η Αιτήτρια να παραθέσει μια πειστική εξήγηση σχετικά με το λόγο για τον οποίο μετά το τρίτο απειλητικό μήνυμα αποφάσισαν να εγκαταλείψει η ίδια τη χώρα ενώ δεν είχε στοχοποιηθεί προσωπικά από τους αποσχιστές.  Επιπλέον, θα αναμένονταν ευλόγως από την Αιτήτρια να μπορεί να προσδιορίσει το χρόνο κατά τον οποίο τα αδέλφια της επέστρεψαν πίσω στην Baffia στους γονείς τους ενώ μέχρι εκείνο το σημείο ήταν υπεύθυνη για τη φροντίδα τους. Τέλος, υπέπεσε σε αντιφάσεις σχετικά με όσα η ίδια δήλωσε κατά την υποβολή της αίτηση της αναφορικά με τους λόγους για τους οποίους εγκατέλειψε την χώρα καταγωγής της, με το αρχικό της αφήγημα να διαφοροποιείται σε σχέση με τους προβαλλόμενους ισχυρισμούς της κατά την συνέντευξη της. Ενώ όταν της δόθηκε η ευκαιρία να επεξηγήσει τις άνωθεν αναντιστοιχίες δεν ήταν σε θέση να επεξηγήσει αυτές με συγκεκριμένο και πειστικό τρόπο.

Αναφορικά με την εξωτερική αξιοπιστία του υπό κρίση ισχυρισμού, ο λειτουργός παρέθεσε πληροφορίες από εξωτερικές πηγές πληροφόρησης από την χώρα καταγωγής της Αιτήτριας οι οποίες επιβεβαιώνουν τη βία κατά δασκάλων. Ενόψει της μη θεμελιωθείσας εσωτερικής αξιοπιστίας του εν λόγω ισχυρισμού αλλά και ότι η ίδια ποτέ δεν στοχοποίηθηκε προσωπικά από τους αποσχιστές,  αυτός δεν γίνεται αποδεκτός.

Κατά την εξέταση του κινδύνου και στο πλαίσιο των ισχυρισμών που έγιναν δεκτοί, ο αρμόδιος λειτουργός έκρινε αναφορικά με το πρώτο ουσιώδες πραγματικό περιστατικό πως επί τη βάσει  πληροφοριών από εξωτερικές πηγές πληροφόρησης σχετικά με την κατάσταση ασφαλείας στην περιφέρεια Centre συμπεραίνεται πως δεν συντρέχει εύλογη πιθανότητα να υποστεί η Aιτήτρια και το τέκνο της μεταχείριση που ισοδυναμεί με  δίωξη ή σοβαρή βλάβη σε περίπτωση επιστροφής του στις ανωτέρω περιοχές.  Μάλιστα παρέθεσε πληροφορίες από εξωτερικές πηγές πληροφόρησης σχετικά με την πρόσβαση σε υγειονομική περίθαλψη και εκπαίδευση στο Καμερούν καταλήγοντας πως δεν υπάρχουν αναφορές για τη μη πρόσβαση στην εκπαίδευση αλλά και σε υγειονομική περίθαλψη στην περιφέρεια Centre καθότι δυσκολίες στην πρόσβαση στην εκπαίδευση αλλά και σε ιατρικές εγκαταστάσεις εντοπίζονται κυρίως στις αγγλόφωνες περιοχές όπου επικρατούν συνθήκες ένοπλης σύρραξης. Στα ως άνω προστίθεται πως η Αιτήτρια διαθέτει υποστηρικτικό δίκτυο στην χώρα καταγωγής της το οποίο μπορεί να λειτουργήσει υποστηρικτικά για την ίδια και το τέκνο της ενώ διαθέτει και ευρύτερο υποστηρικτικό δίκτυο εκεί. Επίσης, η ίδια διαθέτει ανδρικό υποστηρικτικό δίκτυο. Ο νυν σύντροφός της και πατέρας του τέκνου της (Αιτητής) έχει τη ικανότητα και δυνατότητα να τους υποστηρίξει οικονομικά. Επίσης, κατά την παραμονή της στο Καμερούν είχε την ικανότητα να εργαστεί στο εστιατόριο της μητέρας της γεγονός που υποδηλώνει την ικανότητα της για εργασία και κατ’ επέκταση να συντηρηθεί εκεί.

Προχωρώντας, στη νομική ανάλυση, οι Καθ' ων η αίτηση διαπιστώνουν επί τη βάσει των προβαλλόμενων αποδεκτών ισχυρισμών της Αιτήτριας, ότι εκλείπει το αντικειμενικό στοιχείο του φόβου του Αιτητή και συνεπώς, δεν προκύπτει βάσιμος και δικαιολογημένος φόβος δίωξης δυνάμει του άρθρου 3 του περί Προσφύγων Νόμου. Στη συνέχεια, εφαρμόζοντας τη σχετική νομολογία του ΔΕΕ για την αναπροσαρμοζόμενη κλίμακα στα πλαίσια αξιολόγησης του κατά πόσο ο Αιτητής είναι δικαιούχος συμπληρωματικής προστασίας δυνάμει του άρθρου 19 του ίδιου νόμου, κρίνουν ότι δεν συντρέχει πραγματικός κίνδυνος σοβαρής βλάβης λόγω αδιάκριτης βίας με μόνη την παρουσία της Αιτήτριας και του τέκνου της στη περιοχή Bafia της περιφέρειας Centre του Καμερούν, ούτε διαπιστώνουν οιονδήποτε παράγοντα επίτασης κινδύνου βάσει των ατομικών της περιστάσεων. Ως συνέπεια, η αίτηση διεθνούς προστασίας της Αιτήτριας απορρίφθηκε ως ουσία αβάσιμη και διατάχθηκε η επιστροφή του στο Καμερούν δυνάμει του άρθρου 13(2)(δ) του περί Προσφύγων Νόμου 2000.

Έχω εξετάσει με προσοχή τους διοικητικούς φακέλους των Αιτητών και, όπως προκύπτει από τα στοιχεία που βρίσκονται σ΄ αυτούς, ορθά η Υπηρεσία Ασύλου αποφάσισε ότι δεν δύνανται οι Αιτητές να υπαχθούν στις πρόνοιες της Σύμβασης της Γενεύης του 1951 και του περί Προσφύγων Νόμου για τους λόγους που θα αναλυθούν κατωτέρω.

Από τα στοιχεία της συνέντευξης, διαπιστώνω ότι πράγματι οι Αιτητές δεν ανταπεξήλθαν επαρκώς στο βάρος απόδειξης των ισχυρισμών τους και δεν μπόρεσεαν να θεμελιώσουν την εσωτερική τους αξιοπιστία, καίτοι τους δόθηκε η δυνατότητα μέσα από πλείονες και πολύμορφες ερωτήσεις και πάλι τα όσα κατέθεσαν εκτέθηκαν με τρόπο αόριστο και μη συγκεκριμένο, χωρίς τον απαιτούμενο βαθμό ευκρίνειας και επάρκειας λεπτομερειών, όπως θα αναμενόταν από κάποιον του οποίου η αφήγηση αντικατοπτρίζει πραγματικές βιωματικές εμπειρίες. Ωστοσο δεν θα συμφωνήσω πλήρως με το ευρήματα  περι αναξιοπιστιας  του Αιτητή από τομ λειτουργό . συγκεκριμένα αναφορικά με το ποτέ συνέβη το περιστατικό στο σχολείο που αφορά στην  ισχυριζόμενη βομβιστική επίθεση πράγματι θα συμφωνήσω με την συνήγορο του Αιτητή ότι ερωτηθείς απάντησε περί τις 2 Μαΐου. Ωστόσο το σημείο αυτό ουδόλως αποτελεί ουσιώδης στοιχείο πλάνης περί τα πράγματα και δεν είναι  καθοριστικό ως προς την κατάληξή αναφορικά με την εσωτερική αξιοπιστία του Αιτητή .

Προχωρώντας στην αξιολόγηση της εσωτερικής αξιοπιστίας του Αιτητή παρατηρώ πως  ο Αιτητής  κατά την καταγραφή αναφέρθηκε γενικά στο κίνδυνο που αντιμετωπίζουν οι εκπαιδευτικοί και καμία αναφορά δεν έκανε σε προσωπική δίωξη. Περαιτέρω εντοπίζω πως στο Διαβατήριο του το οποίο εκδόθηκε στις 6/6/2022 αναγράφεται ότι είναι φοιτητής και όχι εκπαιδευτικός.

Παρά την κρίση του  Δικαστηρίου η οποία ταυτίζεται με τη θέση της Υπηρεσίας Αύλου αναφορικά με την εξωτερική αξιοπιστία του ανωτέρω ισχυρισμού, πληροφορίες από την χώρα καταγωγής στις οποίες ανέτρεξε και το ίδιο το Δικαστήριο για την πληρότητα της έρευνας καταγράφουν πως οι εκπαιδευτικοί υφίστανται πράξεις δίωξης στο Καμερούν. Ωστόσο οι επιθέσεις αυτές εντοπίζονται  στις βορειοδυτικές και νοτιοδυτικές περιοχές του Καμερούν και όχι στο κεντρικό τμήμα και ειδικότερα στη Ντουάλα όπως ο Αιτητής ισχυρίστηκε.

Σύμφωνα με την πιο πρόσφατη έκθεση της Διεθνούς Αμνηστίας η οποία αναφέρεται στην κατάσταση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων στο Καμερούν και καλύπτει το έτος 2023 αναφέρεται σχετικά με το δικαίωμα στην εκπαίδευση πως μεταξύ Ιανουαρίου και Ιουλίου, αναφέρθηκαν τουλάχιστον 13 βίαια επεισόδια εναντίον εκπαιδευτικών ιδρυμάτων στις βορειοδυτικές και νοτιοδυτικές περιοχές, συμπεριλαμβανομένης της απαγωγής παιδιών και δασκάλων. Τα ανωτέρω περιστατικά αποδόθηκαν σε ένοπλες αυτονομιστικές ομάδες. Τον Σεπτέμβριο, ένοπλοι αυτονομιστές επέβαλαν στα σχολεία να κλείσουν για δύο εβδομάδες και σκότωσαν, απήγαγαν ή επιτέθηκαν σωματικά σε πολλά άτομα επειδή δεν υπάκουσαν στο lockdown, σύμφωνα με το OCHA. Και στις δύο περιοχές 2.245 σχολεία παρέμειναν κλειστά λόγω της ένοπλης βίας^[1]. Επίσης το 2023 το ACLED κατέγραψε περίπου 50 περιστατικά βίας τα οποία στόχευσαν δασκάλους με το 89% των περιστατικών να αποδίδεται σε αυτονομιστές^[2].

Σύμφωνα με την έκθεση του USDOS που δημοσιεύτηκε τον Απρίλιο του 2024 και αφορά το έτος 2023, από τα 6.515 σχολεία που αναμενόταν να ανοίξουν κατά τη διάρκεια του ακαδημαϊκού έτους 2022-2023 στις βορειοδυτικές και τα νοτιοδυτικές περιφέρειες, μόνο 3.013 λειτούργησαν από τον Ιανουάριο, λόγω της κατάσταση ασφαλείας. Μη κρατικές ένοπλες ομάδες ανακοίνωσαν και επέβαλαν lockdown που καθυστέρησε την έναρξη του ακαδημαϊκού έτους 2023-24 στις Αγγλόφωνες περιοχές. Η κυβέρνηση ανέφερε ότι παρουσιάστηκαν στις τάξεις μόνο 35.000 μαθητές πρωτοβάθμιας εκπαίδευσης (8 τοις εκατό) από τους εκτιμώμενους 450.000 μαθητές που κατοικούν στην περιοχή. Μη κρατικές ένοπλες ομάδες επέβαλαν το lockdown με αρκετές βίαιες επιθέσεις σε πολίτες, συμπεριλαμβανομένων δύο δασκάλων δημοτικού σχολείου στις βορειοδυτικές περιφέρειες. Τα σχολεία δεν επετράπη να ανοίξουν ξανά μέχρι τις 19 Σεπτεμβρίου, όταν οι μαθητές επέστρεψαν σταδιακά στο σχολείο.^[3]

Ως προς τις ανθρωπιστικές κρίσεις και κρίσεις ασφαλείας που αντιμετωπίζει το Καμερούν, έκθεση του Νορβηγικού Συμβουλίου  για τους Πρόσφυγες που δημοσιεύτηκε το 2023 και αφορά το προηγούμενο έτος σημειώνει μεταξύ άλλων ότι το 2022 εννέα από τις δέκα περιφέρειες της χώρας παρέμειναν επηρεασμένες από τρεις ξεχωριστές και βαθύτερες ανθρωπιστικές κρίσεις και η διεθνής βοήθεια δεν ανταποκρίνεται στις απαιτούμενες ανάγκες. Οι βορειοδυτικές και νοτιοδυτικές περιοχές, γνωστές και ως αγγλόφωνες περιοχές, συνέχισαν να βιώνουν μια παρατεταμένη ένοπλη σύγκρουση.^[4] Έκθεση του Συμβουλίου Ασφαλείας του ΟΗΕ ανέφερε ότι περίπου 1.038 σχολεία έχουν παύσει τη λειτουργία τους γύρω από τη λίμνη Τσαντ λόγω της ένοπλης βίας, στερώντας από χιλιάδες παιδιά την εκπαίδευση.^[5]

Ο ιστότοπος των μέσων ενημέρωσης του ΟΗΕ The New Humanitarian ανέφερε ότι, ενώ δεν υπήρχαν διαθέσιμες στατιστικές πληροφορίες, τουλάχιστον 100 περιστατικά απαγωγών σε σχολεία από υποτιθέμενες αυτονομιστικές ομάδες φέρεται να σημειώθηκαν μεταξύ τέλους 2017 και Δεκεμβρίου 2018 στις Νοτιοδυτικές και Βορειοδυτικές περιοχές και ιδιαίτερα στις περιφερειακές πρωτεύουσες Buea και Bamenda.^[6] To GCPEA κατέγραψε περίπου 35 περιπτώσεις επιθέσεων σε μαθητές, καθηγητές , και άλλο εκπαιδευτικό προσωπικό, το οποίο επηρέασε τουλάχιστον 535 άτομα μεταξύ Ιανουαρίου 2018 και Δεκεμβρίου 2019, 20 εκ των οποίων σημειώθηκαν το 2019.^[7]

Στο Καμερούν, αυτονομιστικές ένοπλες ομάδες απείλησαν, απήγαγαν, ξυλοκόπησαν και, σε ορισμένες περιπτώσεις, σκότωσαν μαθητές και σχολικό προσωπικό επειδή δεν σεβάστηκαν «το μποϊκοτάζ των (σ.σ. αυτονομιστικών) ομάδων στην εκπαίδευση στις βορειοδυτικές και νοτιοδυτικές περιοχές».^[8]

 Αναφορικά με τα κίνητρα των επιθέσεων διαφαίνεται ότι στο Καμερούν, ένοπλες ομάδες προσπάθησαν να επιβάλουν απεργίες και στάσεις στον εκπαιδευτικό τομέα ως μέσο για την επίτευξη κοινωνικών, οικονομικών ή πολιτικών σκοπών και συνεπώς στοχοποιούν άτομα που αρνήθηκαν να υπακούσουν σε αυτή την απεργία ή στάση.^[9] Πράγματι, μαθητές και δάσκαλοι που έσπασαν το μποϊκοτάζ που επιβλήθηκε από αυτονομιστικές ομάδες στις βορειοδυτικές και νοτιοδυτικές περιοχές απήχθησαν, απειλήθηκαν, τραυματίστηκαν ή δολοφονήθηκαν. ^[10]Ενώ τα έτη 2014-2016 περίπου 100 μαθητές και προσωπικό δέχθηκαν επίθεση στη χώρα, μεταξύ 2017 και 2019, περισσότεροι από 700 μαθητές σχολείων και δάσκαλοι τραυματίστηκαν, κυρίως στις βορειοδυτικές και νοτιοδυτικές περιοχές.^[11]

Έκθεση του Human Rights Watch (εφεξής HRW) αναφορικά με το ζήτημα των επιθέσεων εκ μέρους των αυτονομιστών σε βάρος μαθητών, δασκάλων/καθηγητών και σχολείων, η οποία καλύπτει το διάστημα από το 2017 έως το Νοέμβριο του 2021, επιβεβαιώνει τα ανωτέρω στη North-West περιοχή..^[12]

Περαιτέρω καταγράφονται περιστατικά επιθέσεων σε βάρος μαθητών, φοιτητών, δασκάλων/καθηγητών και γενικότερα σχολείων από τις αρχές του έτους έως σήμερα στην Αγγλόφωνη Περιοχή (NW και SW περιοχές του Καμερούν^[13], ^[14], ^[15], ^[16], ^[17], ^[18].

Τέλος, ένα σχετικά πρόσφατο περιστατικό επίθεσης κατά του θεσμού της εκπαίδευσης από τους αυτονομιστές έλαβε χώρα στην πόλη της Buea. Συγκεκριμένα, το campus του Πανεπιστημίου της Buea δέχθηκε επιδρομή από αυτονομιστές μαχητές στις 8 Ιουλίου (2022), κατά την οποία οι τελευταίοι ζήτησαν από τους φοιτητές/τριες να εκκενώσουν την αίθουσα των εξετάσεων. Η επιδρομή έλαβε χώρα λόγω της μη τήρησης του lockdown που έχει επιβληθεί από τους αυτονομιστές.^[19]

Περαιτέρω διαπιστώνεται από την έρευνα του Δικαστηρίου ότι δεν έχουν καταγραφεί επιθέσεις σε σχολεία στην Ντουάλα από αποσχιστές . Ωστόσο υπήρξαν περιστατικά βίας εντός των σχολείων κυρίως λόγω της χρήσης ναρκωτικών και επιθετικής συμπεριφοράς των μαθητών (projectpillarw.net)

Ειδικά και  υπό το φως των ανωτέρω, τάσσομαι υπέρ της κρίσης της Υπηρεσίας Ασύλου ότι δεν πληρείται η εσωτερική αλλά ούτε και η εξωτερική  αξιοπιστία του Αιτητών και δεν θεμελιώνεται βάσιμος φόβος δίωξης, ώστε να υπαχθεί αυτός στο προσφυγικό καθεστώς βάσει του άρθρου 3 του περί Προσφύγων Νόμου.

 

Περαιτέρω αναφορικά με τον ισχυρισμό του Αιτητή ότι τον στοχοποίησαν ως «black legs», υπό το φως των πιο κάτω αξιόπιστων πηγών διαπιστώνω πως ούτε η εξωτερική αξιοπιστία του ενισχύεται, αντίθετα αποδυναμώνεται.

Συγκεκριμένα αναφορικά με όσους κατηγορούνται από τους Ambazonians ως «black legs» πληροφορίες από εξωτερικές πηγές πληροφόρησης αναφέρουν πως ο χαρακτηρισμός «black legs» έχει την έννοια του προδότη και χρησιμοποιείται από τις ένοπλες αποσχιστικές ομάδες ως όρος κατά όσων δεν επιθυμούν να συνεργαστούν ή να εμπλακούν στις δραστηριότητες τους^[20]. Η συνεχής υποψία συνεργασίας πολιτών με κρατικές δυνάμεις ή η μη συμμόρφωση με την ατζέντα των αυτονομιστικών κινημάτων έχει αυξήσει τον κίνδυνο να αντιμετωπίσουν επιθέσεις, σωματική και σεξουαλική βία, βασανιστήρια, ακρωτηριασμό, απειλές, απαγωγές, πληρωμές λύτρων και δολοφονίες. Τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης έχουν διαδραματίσει σημαντικό ρόλο στην προώθηση τέτοιων επιθέσεων εναντίον αμάχων που θεωρούνται ύποπτοι προδότες κυρίως από αυτονομιστικά κινήματα, ένα φαινόμενο γνωστό ως ''black legs''^{[21], [22], [23]} .

Ο Αιτητής δεν προέβη σε οποιαδήποτε δήλωση κατά την καταγραφή των λόγων που εγκατάλειψε την χώρα του αλλά ούτε και κατά τη διάρκεια της συνέντευξης του ότι του ζητήθηκε να έχει οποιαδήποτε συμμετοχή ή συνεργασία με τους αποσχιστές.

Υπενθυμίζεται συναφώς ότι, σύμφωνα με το άρθρο 18(5) του Νόμου, εναπόκειται στον αιτητή να τεκμηριώσει την αίτηση του για διεθνή προστασία και εν προκειμένω οι Αιτητές με  τα όσα δήλωσαν στις  συνέντευξεις τους αλλά και όσα αναφέρθηκαν πιο πάνω και καταγράφονται στην έκθεση του αρμόδιου λειτουργού, ουδόλως τους ενέτασσαν στις περιπτώσεις της αναγκαιότητας παροχής του καθεστώτος του πρόσφυγας σύμφωνα με το άρθρο 3 ή αυτό της συμπληρωματικής προστασίας , άρθρο 19 του περί προσφύγων Νόμου .

Στην υπό κρίση περίπτωση, για τους λόγους που αναλύθηκαν ανωτέρω, οι Αιτητές δεν κατάφεραν να τεκμηριώσουν κάποια παρελθούσα πράξη δίωξης σε βάρος τους ούτε κατά τη διάρκεια της προφορικής τους συνέντευξης αλλά ούτε κατά την ενώπιον μου διαδικασία.

Έχει, πολλάκις, νομολογηθεί ότι κρίση επί της αξιοπιστίας του Αιτητή και έγκριση κωλύματος έγκρισης αίτησης για το λόγο αναξιοπιστίας ως προς τα προβαλλόμενα από τον Αιτητή είναι επιτρεπτή (AMIRI  ΚΑΙ ΑΝΑΘΕΩΡΗΤΙΚΗΣ ΑΡΧΗΣ ΠΡΟΣΦΥΓΩΝ Κ.Α. (2009 3 Α.Α.Δ. 358).

Σχετική είναι και η απόφαση  υπ' αρ. 626/2010 JAFAR KALASH και ΚΥΠΡΙΑΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ, ΜΕΣΩ 1. ΑΝΑΘΕΩΡΗΤΙΚΗΣ ΑΡΧΗΣ ΠΡΟΣΦΥΓΩΝ, 2. ΠΡΟΕΔΡΟΥ ΑΝΑΘΕΩΡΗΤΙΚΗΣ ΑΡΧΗΣ ΠΡΟΣΦΥΓΩΝ, ημερ. 08/10/2013, στην οποία αναφέρονται τα εξής :

 «Όπως ορθώς υποδεικνύει η συνήγορος των καθ' ων η αίτηση, ο βασικός λόγος για τον οποίο δεν έγινε δεκτό το αίτημα του αιτητή ήταν το γεγονός της μη απόδειξης της αληθοφάνειας των βασικών ισχυρισμών του και του κλονισμού της αξιοπιστίας του λόγω ουσιωδών αντιφάσεων, ελλείψεων και αδυναμιών όπως εντοπίστηκαν στις συνεντεύξεις. Αυτό είναι ένα εμπόδιο που ρητά αναγνωρίζεται ως κώλυμα στην έγκριση αιτήματος ασύλου, από τις πρόνοιες του ιδίου του Εγχειριδίου στο οποίο παραπέμπει τόσο ο αρμόδιος Λειτουργός στην εισήγησή του, όσο και η Αναθεωρητική Αρχή Προσφύγων στην προσβαλλόμενη απόφασή της...».

Σημειώνεται, περαιτέρω, πως λόγω του ότι οι ισχυρισμοί των Αιτητών αναφορικά με τον λόγο που φέρεται να εγκατέλειψαν τη χώρα καταγωγής τους  απορρίφθηκαν ως μη αξιόπιστοι, δεν πληρούνται και οι προϋποθέσεις υπαγωγής των Αιτητών στα άρθρα 19 (2) (α) και (β) περί συμπληρωματικής προστασίας, καθώς δεν προέκυψαν στοιχεία εκ των οποίων μπορεί να συναχθεί ότι σε περίπτωση επιστροφής τους στη χώρα καταγωγής τους, οι Αιτητές κινδυνεύουν να αντιμετωπίσουν θανατική ποινή ή εκτέλεση κατά την έννοια του άρθρου 19 (2) (α), ή άλλως βασανιστήρια ή απάνθρωπη ή εξευτελιστική μεταχείριση ή τιμωρία κατά την έννοια του άρθρου 19 (2) (β).

Ακόμα και αν γινόταν αποδεκτός ο ισχυρισμός του Αιτητή αναφορικά με το  ότι υπηρέτησε προσωρινά ως δάσκαλος ενώ ήταν μεταπτυχιακός  φοιτητής ως επίσης ακόμα γινόταν αποδεκτό το περιστατικό στη τάξη του Αιτητή εν ώρα διδασκαλίας δεν καταδεικνύεται προσωπική δίωξη του Αιτητή  στη βάση τόσο των αναξιόπιστων ισχυρισμών του περί απειλών που δέχτηκε λόγω της ιδιότητας του ως δάσκαλος από τους αποσχιστές  αλλά ούτε και από τις εξωτερικές πηγές οι οποίες  επιβεβαιώνουν πως δεν έχουν καταγραφεί τέτοια περιστατικά στη Ντουάλα παρά μόνο καταγράφονται περιστατικά που αφορούν στη παραβατικότητα ανηλίκων 

Αναφορικά με την γενικότερη κατάσταση ασφαλείας στο Καμερούν, το Συμβούλιο Ασφαλείας του ΟΗΕ σε έκθεση αναφορικά με τις εξελίξεις στην κατάσταση ασφαλείας στην Κεντρική Αφρική, η οποία δημοσιεύτηκε στις 31 Μαΐου 2023 σημειώνει ότι στις Βορειοδυτικές και Νοτιοδυτικές Περιφέρειες του Καμερούν, συνέχισαν οι αναφορές και καταγγελίες για παραβιάσεις των ανθρωπίνων δικαιωμάτων που διαπράχτηκαν από δυνάμεις ασφαλείας και άμυνας και ένοπλες αυτονομιστικές ομάδες εναντίον αμάχων, συμπεριλαμβανομένων των δολοφονιών και της καταστροφής περιουσίας. Επιπλέον, η αναγκαστική απαγόρευση κυκλοφορίας, η χρήση αυτοσχέδιων εκρηκτικών μηχανισμών και η απαγωγή αμάχων από ένοπλες ομάδες περιόρισαν την διανομή της απαραίτητης ανθρωπιστικής βοήθειας.^[24] 

Σύμφωνα με πρόσφατη ανάλυση για την χώρα στην ιστοσελίδα του ACAPS της χώρας αναφέρεται πως το Καμερούν βιώνει διάφορες κρίσεις στην χώρα. Οι μακροχρόνιες δυσαρέσκειες της αγγλόφωνης κοινότητας στις βορειοδυτικές και νοτιοδυτικές περιοχές, μετά από δεκαετίες περιθωριοποίησης των μειονοτικών αγγλόφωνων περιοχών από τη γαλλόφωνη Κυβέρνηση, κλιμακώθηκαν σε εκτεταμένες διαμαρτυρίες και απεργίες στα τέλη του 2016. Αυτό είχε ως αποτέλεσμα την εμφάνιση διαφορετικών αυτονομιστικών να φωνάζουν/διαδηλώνουν υπέρ της αυτοαποκαλούμενης Δημοκρατίας της Ambazonias στα βορειοδυτικά και νοτιοδυτικά. Οι συγκρούσεις μεταξύ του στρατού και των αυτονομιστικών δυνάμεων έχουν εντείνει την ανασφάλεια στις ανωτέρω περιοχές, οδηγώντας 638.400 ανθρώπους σε εκτοπισμό  στο εσωτερικό της χώρας και 64.000 σε αναζήτηση καταφυγίου στη γειτονική Νιγηρία μέχρι τις 9 Φεβρουαρίου 2024. Επίσης, η εξέγερση της Boko Haram  στα βορειοανατολικά της Νιγηρίας έχει επίσης εξαπλωθεί στην περιοχή του Άπω Βορρά (extreme Nord), όπου 120.869 Νιγηριανοί πρόσφυγες έχουν καταφύγει στον Άπω Βορρά του Καμερούν, ενώ η βία από την Μπόκο Χαράμ και το Ισλαμικό Κράτος έχει εκτοπίσει εσωτερικά περισσότερους από 453.600 ανθρώπους^[25].

Σύμφωνα με δεδομένα στα οποία ανέτρεξε το Δικαστήριο της βάσης ACLED, κατά την χρονική περίοδο από 24-02-2024 έως 21-02-2025 καταγράφονται στη Νοτιοδυτική επαρχία (south-West) 769 περιστατικά ασφαλείας εκ των οποίων προήλθαν 739 απώλειες σε αμάχους, εξ’ αυτών των περιστατικών τα 293 κωδικοποιήθηκαν ως μάχες (με  569 απώλειες), τα 26 ως εξεγέρσεις (με  5 απώλειες), τα 643 ως βία κατά αμάχων (με  149 απώλειες),  τα 34 ως απομακρυσμένη βία (με  16 απώλειες) ^[26].    

Ο πληθυσμός στην εν λόγω περιοχή σύμφωνα με την επίσημη καταγραφή του 2015  ανερχόταν στο 1.553.320 περίπου. 

Περαιτέρω, την ανωτέρω υπό εξέταση χρονική περίοδο στην  περιοχή Limbe, τόπο καταγωγής του Αιτητή, καταγράφηκαν επτά περιστατικά ασφαλείας από τα οποία προήλθαν 7 απώλειες, εξ αυτών των περιστατικών τα 4 κωδικοποιήθηκαν ως βία κατά αμάχων με 4 απώλειες, τα 2 μάχες με 3 απώλειες,  και το 1 ως εξέγερση με καμία απώλεια ^[27].

Επίσης κατά την υπό κρίση χρονική περίοδο από 24-02-2024 έως 21-02-2025 καταγράφηκαν στην πόλη Buea πρωτεύουσα της νοτιοδυτικής περιφέρειας , 26 περιστατικά ασφαλείας εκ των οποίων προέκυψαν, εξ αυτών των περιστατικών τα 20 καταγράφηκαν ως βία κατά αμάχων (με 12 απώλειες), τα 5 ως εξεγέρσεις με (1 απώλεια) και το 1 ως μάχη (με 3 απώλειες)^[28].

Τέλος, στην Bafia ( την οποία η Αιτήτρια τοποθέτησε στην Μuyuka, south west), τόπο καταγωγής της Αιτήτριας, καταγράφηκαν κατά την ανωτέρω υπό εξέταση περίοδο 4 περιστατικά ασφαλείας εκ των οποίων προήλθαν 3 απώλειες, εξ αυτών τα 2 καταγράφηκαν ως βία κατά αμάχων, το 1 ως μάχη (με 3 απώλειες), και το 1 ως εξέγερση^[29].

Εκ των ανωτέρω πληροφοριών που παρατέθηκαν, παρά την ύπαρξη σοβαρών περιστατικών ασφαλείας στη Νοτιοδυτική περιοχή (Southwest region) που προκύπτουν από βίαιες συγκρούσεις διαπιστώνω ότι δεν προκύπτει ότι συντρέχει αδιακρίτως ασκούμενη βία στην εν λόγω περιοχή, ο βαθμός της οποίας να είναι τόσο υψηλός, ώστε να υπάρχουν ουσιώδεις λόγοι να εκτιμηθεί ότι οι Αιτητές, ακόμα κι αν υποτεθεί ότι θα επιστρέψει στη συγκεκριμένη γεωγραφική περιοχή, παρά το ότι οι απαντήσεις τους σχετικά με το ενδεχόμενο μετεγκατάστασης τους δεν ικανοποιούν το Δικαστήριο , θα αντιμετωπίσουν, λόγω της παρουσίας τους  και μόνον στο έδαφος αυτής της περιοχής, πραγματικό κίνδυνο να εκτεθεί στην εν λόγω απειλή[βλ.απόφασητης17.2.2009, C465/07, ECLI:EU:C:2009:94 Elgafaji, σκέψη 43].

Επισημαίνω, επίσης, ότι σύμφωνα με τα λεγόμενα των Αιτητών ο τελευταίος τόπος διαμονής της προσδιορίστηκε ως η πόλη Buea, όπου σύμφωνα με τα ανωτέρω ποσοτικά στοιχεία ο αριθμός των περιστατικών και των κατά συνέπεια απωλειών είναι ιδιαίτερα χαμηλός. Λαμβάνεται υπόψη πως ο πληθυσμός  στη Νοτιοδυτική περιφέρεια του Καμερούν σύμφωνα με τα επίσημα στοιχεία του Εθνικού Ινστιτούτου Στατιστικής του Καμερούν (INS),το 2015, εκτιμάται σε περίπου 1.553.320 κατοίκους.

Τέλος, εξετάζοντας περαιτέρω τις προσωπικές περιστάσεις της των Αιτητών, παρατηρώ ότι αυτοί  είναι νεαρής ηλικίας, υγιείς, με ικανοποιητικό μορφωτικό επίπεδο η Αιτήτρια και υψηλό ο Αιτητής . Και οι δύο Αιτητές είναι  ικανοί για εργασία οι οποίοι διατηρούν και υποστηρικτικό περιβάλλον στη χώρα καταγωγής τους.

Επομένως, λαμβάνοντας υπόψιν  και τις ιδιαίτερες τους περιστάσεις θεωρώ ότι δεν εγείρονται ουσιώδεις λόγοι να πιστεύεται ότι αυτοί θα διατρέξουν κίνδυνο να υποστούν σοβαρή βλάβη σε περίπτωση επιστροφής τους στη χώρα καταγωγής τους.

Τέλος σημειώνω ότι στα πλαίσια αξιολόγησης του βέλτιστου συμφέροντος του ανήλικου τέκνου των Αιτητών λαμβάνω υπόψη τον πρακτικό Οδηγό της EASO^[30] αναφορικά με το βέλτιστο συμφέρον του παιδιού στις διαδικασίες ασύλου. Στην εν λόγω προσέγγιση γίνεται στάθμιση των παραγόντων που αφορούν τη σωματική, ψυχολογική, και πνευματική ακεραιότητα του ανήλικου. Ως διαπιστώνω από το πιστοποιητικό γέννησης που βρίσκεται στον Διοικητικό Φάκελο (ερυθρό 51), το ανήλικο είναι σε νηπιακή ηλικία, συνεπώς η οικογενειακή ενότητα είναι επουσιώδους σημασίας. Κύριος γνώμονας και πρωταρχικό μέλημα είναι η διασφάλιση της φροντίδας, προστασίας και ασφάλειας του παιδιού μέσα από την οικογενειακή ενότητα. Σύμφωνα με τα στοιχεία που έχω ενώπιον μου, οι γονείς είναι ομοεθνείς, αιτητές διεθνούς προστασίας. Κρίνω ότι σε περίπτωση επιστροφής τους στη χώρα καταγωγής τους, λόγω της ηλικίας του ανήλικου, δεν υπάρχουν ενδείξεις οιονδήποτε δυσκολιών προσαρμογής που να επηρεάζουν αρνητικά την ανάπτυξη, εξέλιξη και ευημερία του ανηλίκου. Επισημαίνω ότι λόγω του νεαρού της ηλικίας του παιδιού, δεν έχουν δημιουργηθεί δεσμοί με τη χώρα στην οποία γεννήθηκε που να δυσκολεύουν την μετακίνηση και εγκατάσταση του στη χώρα καταγωγής των γονέων. Συνεπώς, δεν αναμένεται να αντιμετωπίσει δυσκολίες σχετικά με την κοινωνική και πολιτισμική του ένταξη και προσαρμογή στην οποία περιλαμβάνονται το σχολείο, η κοινότητα και κοινωνία, οι θεσμοί και τα θρησκευτικά και πολιτιστικά συστήματα.

Υπό το φως των ανωτέρω, κρίνω ότι το αίτημα των Αιτητών για διεθνή προστασία εξετάστηκε επιμελώς σε κάθε στάδιο της διαδικασίας και η απόφαση της Υπηρεσίας Ασύλου ήταν το αποτέλεσμα δέουσας έρευνας και ορθής αξιολόγησης όλων των στοιχείων και δεδομένων, είναι επαρκώς αιτιολογημένη και λήφθηκε σύμφωνα με τις πρόνοιες του περί Προσφύγων Νόμου, το Σύνταγμα και τις Γενικές Αρχές του Διοικητικού Δικαίου. 

Συνεπώς, με βάση το σύνολο των στοιχείων που έχω ενώπιον μου, όπως έχω αναλύσει ανωτέρω, η παρούσα προσφυγή αποτυγχάνει, με έξοδα  1500 ευρώ υπέρ των Καθ΄ων η αίτηση.

 

 

                                         Βούλα Κουρουζίδου - Καρλεττίδου, Δ.Δ.Δ.Δ.Π.