ΔΙΟΙΚΗΤΙΚΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΔΙΕΘΝΟΥΣ ΠΡΟΣΤΑΣΙΑΣ

Υπόθ. Αρ.: 1889/23

27 Μαΐου, 2025

[Μ. ΠΑΠΑΝΤΩΝΙΟΥ, ΔΔΔΔΠ.]

Αναφορικά με το άρθρο 146 του Συντάγματος

Μεταξύ:

P.O.T.T.

Αιτητής

-και-

Υπηρεσίας Ασύλου

Καθ’ ων η Αίτηση

Ο Αιτητής εμφανίζεται προσωπικά.

Α. Φιλίππου (κ) για Δ. Κυπριανίδου (κα), Δικηγόρος  για τους Καθ' ων η Αίτηση.

(Παρούσα η μεταφράστρια κα. Αγαπίου, για πιστή μετάφραση από τα ελληνικά στα αγγλικά και αντίστροφα.)

ΑΠΟΦΑΣΗ

Μ. ΠΑΠΑΝΤΩΝΙΟΥ, Δ.Δ.Δ.Δ.Π:  Με την παρούσα προσφυγή ο Αιτητής προσβάλλει την απόφαση των Καθ’ ων η Αίτηση, ημερομηνίας 11/05/2023, με την οποία απορρίφθηκε το αίτημά του για διεθνή προστασία.

  

Τα ουσιώδη γεγονότα της παρούσας υπόθεσης έχουν τεθεί στην Ένσταση των Καθ’ων η Αίτηση ενώ κατά τις διευκρινήσεις κατατέθηκε ο σχετικός διοικητικός φάκελος που περιέχει τα σχετικά με την παρούσα προσφυγή στοιχεία.

 

Ο Αιτητής εμφανίζεται προσωπικά στο Δικαστήριο και προσβάλλει την απόφαση της Υπηρεσίας Ασύλου με την οποία απορρίφθηκε το αίτημά του για διεθνή προστασία προβάλλοντας πραγματικούς ισχυρισμούς.  Στην αγόρευσή του, ο Αιτητής κατέγραψε ότι εγκατέλειψε τη χώρα καταγωγής του και αιτήθηκε διεθνούς προστασίας για το λόγο ότι η ζωή του βρίσκεται σε κίνδυνο από τους αυτονομιστές Ambazonians που τον κυνηγούν και ο κίνδυνος που θα αντιμετωπίσει εάν επιστρέψει πίσω σε αυτή, θα είναι μεγαλύτερος απ’ ότι προηγουμένως. Ενόσω ζει στην Κυπριακή Δημοκρατία, ανέφερε ότι η κρίση στη χώρα του γίνεται ολοένα και πιο σοβαρή και ότι συνεχίζει να λαμβάνει μηνύματα στο Facebook και στην εφαρμογή WhatsApp.  Επιπρόσθετα, από τις 18/08/2023 ο μεγαλύτερος του αδελφός κρατείτο όμηρος από τους αυτονομιστές, οι οποίοι τον σκότωσαν και τον πέταξαν στο δρόμο σε ένα χωριό που οδηγεί στην πόλη Kumba. Δεν γνωρίζει πως είναι οι γονείς του, καθώς δεν έχει επικοινωνία μαζί τους από το θάνατο του αδελφού του.

 

Η συνήγορος των Καθ’ ων η Αίτηση καταχώρησε γραπτή αγόρευση αντικρούοντας τους ισχυρισμούς του Αιτητή και υποστηρίζοντας ότι η προσβαλλόμενη απόφαση έχει ληφθεί νόμιμα και ορθά σύμφωνα με τις σχετικές διατάξεις των Νόμων, μετά από δέουσα έρευνα και αφού λήφθηκαν υπόψη όλα τα σχετικά γεγονότα και περιστατικά της υπόθεσης. Ισχυρίστηκαν ότι ο Αιτητής δεν κατόρθωσε να αποσείσει το βάρος απόδειξης που φέρει ως προς τη θεμελίωση του αιτήματός του για παραχώρηση καθεστώτος διεθνούς προστασίας και ορθά κρίθηκε αναξιόπιστος ως προς τους ισχυρισμούς του. Κατόπιν δέουσας έρευνας όλων των περιστατικών της υπόθεσης, οι Καθ΄ ων η Αίτηση ορθά και νόμιμα κατέληξαν στην αιτιολογημένη απόφασή τους ως προς την απόρριψη του αιτήματος ασύλου του Αιτητή. Ως εκ τούτου, εισηγήθηκαν την απόρριψη της προσφυγής και την επικύρωση της προσβαλλόμενης απόφασης.

 

Στο σημείο αυτό επισημαίνεται ότι το παρόν Δικαστήριο κέκτηται δικαιοδοσίας να εξετάσει και την ορθότητα της παρούσας υπόθεσης, η οποία απορρέει από τα εδάφια (2), (3) και (4) του άρθρου 11 του περί της Ίδρυσης και Λειτουργίας Διοικητικού Δικαστηρίου Διεθνούς Προστασίας Νόμου του 2018 (Ν. 73(Ι)/ 2018).  Λαμβάνω δε υπόψη μου, ότι ο Αιτητής δεν εκπροσωπείται από συνήγορο αλλά εμφανίζεται προσωπικά και δεν αναμένεται από αυτόν να προωθήσει νομικούς ισχυρισμούς εμπεριστατωμένα και αιτιολογημένα ως προνοούν οι Διαδικαστικοί Κανονισμοί σε υποθέσεις όπου τα μέρη εκπροσωπούνται από δικηγόρο (βλ. συναφώς Διαδικαστικός Κανονισμός 7 του Ανώτατου Συνταγματικού Δικαστηρίου του 1962). Προς το σκοπό αυτό, κρίνω σκόπιμη την παράθεση των ισχυρισμών του Αιτητή, ως αυτοί προβλήθηκαν καθόλη τη διαδικασία εξέτασης του αιτήματός του.

 

Στην αίτησή που υπέβαλε ο Αιτητής κατέγραψε ότι κατάγεται από ένα χωριό που βρίσκεται στη Νοτιοδυτική περιφέρεια του Καμερούν και προέρχεται επίσης από μία πολύ φτωχή οικογένεια. Εγκατέλειψε τη χώρα καταγωγής του λόγω της συνεχιζόμενης κρίσης που επικρατεί σε αυτήν. Ως ανέφερε, όλα τα νεαρά αγόρια στο χωριό του εκλαμβάνονται ως  αυτονομιστές από τον στρατό, που προβαίνει σε δολοφονίες πολιτών και καταστροφές σπιτιών. Τον Σεπτέμβριο του 2020, κάηκε και το σπίτι του Αιτητή από το στρατό του Καμερούν. Ο πατέρας του τον βοήθησε οικονομικά για να εγκαταλείψει τη χώρα καταγωγής του και να αιτηθεί διεθνή προστασία.  

 

Κατά την προφορική του συνέντευξη, αναφορικά με τους λόγους που τον ανάγκασαν να εγκαταλείψει τη χώρα καταγωγής του, ο Αιτητής δήλωσε ότι η κρίση στη χώρα καταγωγής του ήταν πολύ έντονη. Η ζωή του βρισκόταν σε κίνδυνο, καθώς αναζητείτο από τους αυτονομιστές, προκειμένου να τον αναγκάσουν να σταματήσει το σχολείο και να ενταχθεί σε αυτούς, για να συμμετέχει στον αγώνα κατά της κυβέρνησης, όπως και όλα τα νεαρά αγόρια άλλωστε, καθώς δεν ήταν ο μόνος που είχε στοχοποιηθεί από τους αυτονομιστές λόγω του ότι πήγαινε σχολείο.

 

Από το 2019 έλαβε τρείς φορές απειλητικά μηνύματα και αναγκάστηκε να εγκαταλείψει τον τόπο διαμονής του και να αλλάξει και σχολείο. Ο Αιτητής ολοκλήρωσε το σχολείο, αλλά επιθυμούσε να σπουδάσει. Λάμβανε μόνον απειλές, ουδέποτε τον είχαν τραυματίσει. Είχε προβεί σε αναφορά στην αστυνομία για τις απειλές που λάμβαναν, αλλά δεν υπήρξε κάποιο αποτέλεσμα. Δεν γνωρίζει εάν λάμβαναν απειλές και τα αδέλφια του, επειδή δεν είχαν συζητήσει ποτέ το θέμα αυτό.

 

Στις αρχές του 2021, στην προσπάθειά του, αυτός και ο πατέρας του να εγκαταλείψουν το χωριό του πατέρα του στο οποίο διέμενε ο Αιτητής για κάποιο χρονικό διάστημα, οι αυτονομιστές τους είχαν σταματήσει για έλεγχο. Κράτησαν για λίγο τον Αιτητή γιατί στην ταυτότητά του αναγραφόταν ότι είναι μαθητής. Αφού ο πατέρας του πλήρωσε κάποιο χρηματικό ποσό, τελικά τους άφησαν να φύγουν.  Σε άλλο σημείο της διαδρομής, οπλισμένοι αυτονομιστές τους είχαν σταματήσει μαζί με άλλα πρόσωπα για έλεγχο και είχαν σκοτώσει ένα πρόσωπο που προσπαθούσε να καλέσει την αστυνομία. Ακολούθως, κατέφθασε στο σημείο η αστυνομία και από τα πυρά που αντάλλαξαν με τους αυτονομιστές, δύο πρόσωπα σκοτώθηκαν και άλλοι τραυματίστηκαν. Σώθηκαν τελικά από την αστυνομία.

 

Τους τελευταίους 2-3 μήνες προτού αναχωρήσει από τη χώρα του, ο Αιτητής πηγαινοερχόταν στις περιοχές Kumba που έμενε ο πατέρας του, στην περιοχή Tiko που έμενε ο θείος του και στην περιοχή Limbe που έμενε η μητέρα του.  Το 2022 είχε ενημερωθεί ότι ο πατέρας του είχε λάβει απειλητικά σημειώματα από τους αυτονομιστές. Δεν υλοποίησαν τις απειλές τους και ο πατέρας του δεν έχει υποστεί οτιδήποτε.   Επιπρόσθετα, ανάμεσα στους λόγους που τον ώθησαν να εγκαταλείψει τη χώρα καταγωγής του, ανέφερε και το γεγονός ότι ο πατέρας του αδυνατούσε να τους φροντίσει και ως εκ τούτου αυτός και η μητέρα αντιμετώπιζαν δυσκολίες τα τελευταία 3 χρόνια.

 

Ερωτηθείς τι φοβάται ότι θα υποστεί σε περίπτωση που επιστρέψει στη χώρα καταγωγής του, δήλωσε ότι η ζωή του θα τεθεί σε κίνδυνο από τους αυτονομιστές, καθώς θα ανακαλύψουν που μένει ο Αιτητής.  Ουδέποτε σκέφτηκε να μετακομίσει για να ζήσει σε άλλη περιοχή. Στις αγγλόφωνες περιοχές η κατάσταση δεν είναι ασφαλής, το μόνο ασφαλές μέρος είναι οι γαλλόφωνες περιοχές, πλην όμως ο θείος του που είναι ο επικεφαλής της οικογένειας απέρριψε αυτή την επιλογή, γιατί θεωρεί ότι δεν θα είναι ασφαλής ούτε εκεί.

 

Ως ανέφερε ο Αιτητής, εγκατέλειψε νόμιμα τη χώρα καταγωγής του, χρησιμοποιώντας το διαβατήριο του και με φοιτητική ιδιότητα αφίχθη στις μη ελεγχόμενες από την Κυπριακή Δημοκρατία περιοχές. Μετέπειτα εισήλθε παράνομα στις ελεγχόμενες από την Κυπριακή Δημοκρατία περιοχές.

 

Ο Αιτητής ανέφερε ότι ενόσω βρισκόταν στην Κυπριακή Δημοκρατία, έγινε μέλος της εκκλησίας με την ονομασία «Church of Jesus Christ of Latter-day Saints» και προσκόμισε έγγραφο αναφορικά με την βάπτισή του. Ερωτηθείς κατά πόσον πρόσωπα που ακολουθούν αυτό το κίνημα στη χώρα του βρίσκονται σε κίνδυνο, δήλωσε ότι δεν γνωρίζει.

Ο αρμόδιος λειτουργός των Καθ’ων η Αίτηση, στην έκθεση-εισήγησή του κατέγραψε δύο ουσιώδη περιστατικά:

1)      Ταυτότητα και χώρα καταγωγής του Αιτητή

2)      Ο Αιτητής ισχυρίστηκε ότι οι Ambazonians επιθυμούσαν να τον στρατολογήσουν, πλην όμως ο ίδιος επιθυμούσε να συνεχίσει τις σπουδές του, και ως εκ τούτου η ζωή του βρισκόταν σε κίνδυνο, το 2019

 3)     Ο Αιτητής ισχυρίστηκε ότι, το 2021, αυτός και ο πατέρας του ήταν δέκτες επίθεσης από τους Ambazonians κατά τη διάρκεια του ταξιδιού τους και είχαν σωθεί κατόπιν επέμβασης της αστυνομίας

 

Το μεν πρώτο ουσιώδες περιστατικό που αφορούσε το προφίλ του έγινε αποδεκτό, όμως το δεύτερο ουσιώδες περιστατικό δεν έγινε αποδεκτό λόγω έλλειψης επαρκών πληροφοριών, καθώς διαπιστώθηκε από τον αρμόδιο λειτουργό ότι κατά τρόπο γενικό επικαλέστηκε ο Αιτητής ότι η ζωή του βρισκόταν σε κίνδυνο και δεν ήταν σε θέση να εξηγήσει τι ακριβώς είχε υποστεί.

 

Ειδικότερα, διαπιστώθηκε ότι δεν ήταν σε θέση να παραθέσει λεπτομέρειες για τα περιστατικά που είχε υποστεί και στα οποία αναφέρθηκε ο ίδιος, ενώ εντοπίστηκαν αντιφάσεις και στις αναφορές του για το πότε λάμβανε απειλές. Επιπρόσθετα, αδυνατούσε να εξηγήσει για ποιο  λόγο είχε στοχοποιηθεί ο ίδιος, ενώ ακόμα και σε σχέση με τις απειλές που ισχυρίστηκε ότι λάμβανε, οι αναφορές του ήταν γενικόλογες και με αντιφάσεις.

 

Αναφορικά με την εξωτερική αξιοπιστία του εν λόγω ισχυρισμού, παρατίθενται πληροφορίες αναφορικά με την κρίση στις αγγλόφωνες περιοχές, τους Ambazonians και τη δράση τους, όπως επίσης και για την πρακτική της αναγκαστικής στρατολόγησης από αυτούς. Ελλείψει ωστόσο, εσωτερικής αξιοπιστίας στις δηλώσεις του Αιτητή, ο εν λόγω ισχυρισμός απορρίφθηκε στο σύνολό του.

 

Επιπρόσθετα, ούτε το τρίτο ουσιώδες περιστατικό έγινε αποδεκτό λόγω μη στοιχειοθέτησης της εσωτερικής αξιοπιστίας στα λεγόμενα του Αιτητή. Ειδικότερα, διαπιστώθηκε ότι δεν ήταν σε θέση να παρέχει περισσότερες πληροφορίες αναφορικά με τα περιστατικά των επιθέσεων προς στοιχειοθέτησή τους, ως ευλόγως αναμενόταν από τον ίδιο. Επιπρόσθετα, ερωτηθείς τι έλαβε χώρα μετά τα εν λόγω περιστατικά ανέφερε ότι κρυβόταν για αυτό και δεν εντοπίστηκε, πλην όμως ταυτόχρονα δήλωσε ότι πηγαινοερχόταν στις περιοχές που διέμεναν οι γονείς του και ο θείος του.

 

Όσον αφορά την εξωτερική αξιοπιστία του εν λόγω ισχυρισμού, ο αρμόδιος λειτουργός παρέπεμψε στις πληροφορίες που παρέθεσε από εξωτερικές πηγές στο ανωτέρω σημείο της Έκθεσης-Εισήγησής του, πλην όμως ελλείψει στοιχειοθέτησης εσωτερικής αξιοπιστίας στα λεγόμενα του Αιτητή, ο ισχυρισμός αυτός έτυχε απόρριψης.

 

Κατά συνέπεια, οι Καθ’ ων η Αίτηση έκριναν ότι ο Αιτητής δεν μπορούσε να υπαχθεί σε προσφυγικό καθεστώς δυνάμει του άρθρου 3 του περί Προσφύγων Νόμου. Κατόπιν, αφού διαπίστωσαν την ύπαρξη ένοπλης, εσωτερικής σύρραξης στο Καμερούν στη βάση εξωτερικών πηγών πληροφόρησης, έκριναν εν τέλει ότι οι προσωπικές περιστάσεις του Αιτητή, ήτοι νεαρός άνδρας χωρίς άλλες ιδιαίτερες προσωπικές συνθήκες ή στοιχεία ευαλωτότητας τα οποία θα μπορούσαν να τον θέσουν σε υψηλότερο κίνδυνο να στοχοποιηθεί από τα μέρη στη σύγκρουσης, δεν υπάρχει εύλογος κίνδυνος να υποστεί αδιάκριτη χρήση βίας ως άμαχος πολίτης σε περίπτωση επιστροφής στον προηγούμενο τόπο διαμονής του στη χώρα του.  Ως εκ τούτου, δεν παραχώρησαν ούτε καθεστώς συμπληρωματικής προστασίας δυνάμει του άρθρου 19(2) του περί Προσφύγων Νόμου.

 

Ο Αιτητής κατά την παρούσα διαδικασία δεν προσκόμισε οποιαδήποτε στοιχεία για να ανατρέψει τα ευρήματα των Καθ’ων η Αίτηση αλλά αντιθέτως επανέλαβε τους πραγματικούς ισχυρισμούς που είχε προβάλει κατά τη συνέντευξή του.  Διαπιστώνω από τα στοιχεία του διοικητικού φακέλου και ειδικότερα από την εισήγηση του λειτουργού των Καθ’ων η Αίτηση, πάνω στην οποία στηρίχθηκε η επίδικη απόφαση, ότι οι Καθ’ ων η Αίτηση προέβησαν σε δέουσα έρευνα όλων των ενώπιον τους ουσιωδών στοιχείων και δεδομένων, και τα εξέτασαν επαρκώς αξιολογώντας τόσο τους ισχυρισμούς του Αιτητή όσο και εξωτερικές πηγές πληροφόρησης για την κατάσταση που επικρατεί στο Καμερούν.  Το κριτήριο για την πληρότητα της έρευνας έγκειται στη συλλογή και διερεύνηση των ουσιωδών στοιχείων τα οποία παρέχουν βάση για ασφαλή συμπεράσματα (Βλ. Επιτροπή Εκπαιδευτικής Υπηρεσίας ν. Ζάμπογλου, Α.Ε. 1575/14.7.97).  Η έρευνα είναι επαρκής εφόσον εκτείνεται στη διερεύνηση κάθε γεγονότος που σχετίζεται με το θέμα που εξετάζεται (Βλ. Motorways Ltd-ν- Δημοκρατίας Α.Ε. 2371/25.6.99) και στην παρούσα υπόθεση θεωρώ ότι οι Καθ’ων η Αίτηση διερεύνησαν πλήρως τους ισχυρισμούς που προέβαλε ο Αιτητής και η επίδικη απόφαση είναι πλήρως αιτιολογημένη.

 

Ως προς το ειδικότερο ζήτημα της υπαγωγής του Αιτητή σε καθεστώς συμπληρωματικής προστασίας δυνάμει των άρθρων 19(1) και 19(2)(γ) του περί Προσφύγων Νόμου, έχω εξετάσει επικαιροποιημένες εξωτερικές πηγές πληροφόρησης για να αξιολογήσω την κατάσταση ασφαλείας στη νοτιοδυτική περιφέρεια του Καμερούν, όπου βρίσκεται η προηγούμενη περιοχή συνήθους διαμονής του Αιτητή.  Σύμφωνα με αυτές υφίσταται ακόμη η  σύγκρουση ανάμεσα σε κυβερνητικές δυνάμεις και Αγγλόφωνες αυτονομιστικές οργανώσεις,^[1] ήτοι τους Ambazonians. Η βία οδήγησε στον εκτοπισμό 628.000 ανθρώπων σε άλλες περιοχές της χώρας και 87.000 ανθρώπων στη γειτονική Νιγηρία,^[2] ποσοστό που αντιπροσωπεύει το 20% του συνολικού πληθυσμού των δύο αγγλόφωνων περιοχών, σύμφωνα με πρόσφατη έκθεση της Διεθνούς Αμνηστίας που δημοσιεύτηκε τον Ιούλιο του 2023.^[3]

 

Το Συμβούλιο Ασφαλείας του ΟΗΕ σε έκθεση αναφορικά με τις εξελίξεις στην κατάσταση ασφαλείας στην Κεντρική Αφρική, η οποία δημοσιεύτηκε στις 30 Νοεμβρίου 2023, αναφέρει ότι στις βορειοδυτικές και νοτιοδυτικές περιοχές της χώρας μη – κυβερνητικές ένοπλες δυνάμεις συνέχισαν να στοχεύουν κυβερνητικούς εκπροσώπους, αμάχους, ιατρικό προσωπικό, εκπαιδευτικό προσωπικό το οποίο πληρώνεται από την κυβέρνηση καθώς και να επιβάλλουν αναγκαστικές καραντίνες (lockdowns), ενώ από την άλλη πλευρά οι κυβερνητικές δυνάμεις συνέχισαν να στοχεύουν ηγετικά πρόσωπα των αυτονομιστών και να επιτίθενται σε πιθανές κρυψώνες, γεγονότα τα οποία καταλήγουν σε απώλειες αμάχων.^[4] Η Διεθνής Αμνηστία σε σχετική έκθεση της κατέγραψε επίσης εγκλήματα και παραβιάσεις ανθρωπίνων δικαιωμάτων που πραγματοποιήθηκαν και από τις δύο πλευρές: αφενός, οι κυβερνητικές δυνάμεις πραγματοποίησαν εξωδικαστικές δολοφονίες, βιασμούς, βασανιστήρια, καταστροφές, αυθαίρετες συλλήψεις και αφετέρου οι αυτονομιστές διέπραξαν σοβαρά εγκλήματα κατά του πληθυσμού όπως δολοφονίες, απαγωγές, βασανιστήρια και καταστροφές σπιτιών, ενώ στόχευσαν άτομα τα οποία υποπτεύονταν για συνεργασία με τις αρχές ή για ανυπακοή με τις διαταγές τους για καραντίνα, δασκάλους, μαθητές, δημόσιους υπαλλήλους, παραδοσιακούς ηγέτες και μέλη του κυβερνώντος κόμματος.^[5]

 

Σε κοινή δήλωση που δημοσιεύτηκε τον Νοέμβριο του 2023, η Διεθνής Αμνηστία και διάφορες οργανώσεις της κοινωνίας των πολιτών του Καμερούν παρέχουν την ακόλουθη επισκόπηση σχετικά με τις καταχρήσεις στις βορειοδυτικές και νοτιοδυτικές περιοχές: « […] από την 1η Οκτωβρίου 2017, όταν τα αυτονομιστικά κινήματα διακήρυξαν την ανεξαρτησία των βορειοδυτικών και νοτιοδυτικών περιοχών ως «Ομοσπονδιακή Δημοκρατία της Αμπαζονίας», οι βίαιες συγκρούσεις μεταξύ του στρατού του Καμερούν και των ένοπλων αυτονομιστών, γνωστών συλλογικά ως «Ambas» (Ambazonians), δεν έχουν σταματήσει. Οι πληθυσμοί των βορειοδυτικών και νοτιοδυτικών περιοχών βρίσκονται στη μέση. Σύμφωνα με μαρτυρίες τους οι κυβερνητικοί στρατιώτες (σ.σ. κατηγορώντας τους για συνενοχή με τους Ambas), ρίχνουν βενζίνη στα σπίτια τους πριν τους βάλουν φωτιά, και πώς οι στρατιώτες βιάζουν γυναίκες και κορίτσια από τοπικά χωριά ως αντίποινα για αυτονομιστικές επιθέσεις εναντίον τους. Οι ένοπλοι αυτονομιστές εισβάλλουν σε χωριά και απάγουν ανθρώπους για λύτρα για να χρηματοδοτήσουν τις επιχειρήσεις τους, κλέβουν τα βοοειδή τους και σκοτώνουν όσους κατηγορούνται για συνεργασία με τις αρχές του Καμερούν ή για μη συμμόρφωση με τους νέους κανόνες που επιβάλλουν.^[6]

 

Σε σχετικό ενημερωτικό δελτίο της Ύπατης Αρμοστείας των Ηνωμένων Εθνών για τους Πρόσφυγες (UNHCR) που δημοσιεύθηκε το 2024, αναφέρεται ότι «το Καμερούν αντιμετωπίζει μια πολύπλευρη ανθρωπιστική κρίση και κρίση προστασίας που προκλήθηκε από συγκρούσεις, ενδοκοινοτική βία και τις επιπτώσεις της κλιματικής αλλαγής».^[7]

 

Σε πρόσφατη έκθεση του Global Centre for the Responsibility to Protect που δημοσιεύθηκε το 2025, αναφέρεται ότι τον Οκτώβριο του 2017, οι αγγλόφωνοι αυτονομιστές διακήρυξαν την ανεξαρτησία τους και ανακήρυξαν ένα νέο κράτος, αυτό της «Ambazonia» στις βορειοδυτικές και νοτιοδυτικές περιοχές του Καμερούν, που συνιστούν τις αγγλόφωνες περιοχές. Έκτοτε, στις εν λόγω περιοχές, αυτονομιστές μαχητές και κρατικές δυνάμεις ασφαλείας εμπλέκονται σε συγκρούσεις, με αποτέλεσμα να λαμβάνουν χώρα εκτεταμένες φρικαλεότητες κατά του άμαχου πληθυσμού.^[8]

 

Κατά τη διάρκεια των συγκρούσεων, οι δυνάμεις ασφαλείας ευθύνονται για την πρόκληση αυθαίρετων δολοφονιών, για τη διάπραξη εκτεταμένων αδικημάτων σεξουαλικής βίας και βίας λόγω φύλου, για την καταστροφή αγγλόφωνων χωριών και για την υποβολή υπόπτων με αυτονομιστικούς δεσμούς σε αυθαίρετη κράτηση, βασανιστήρια και κακομεταχείριση. Επιπρόσθετα, ένοπλοι αυτονομιστές ευθύνονται για δολοφονίες και απαγωγές, ενώ διεκδικούν σταθερά τον έλεγχο σε μεγάλα τμήματα των αγγλόφωνων περιοχών. Οι τελευταίοι άλλωστε, έχουν απαγορεύσει την κρατική μόρφωση, συχνά επιτίθενται, τρομοκρατούν και απαγάγουν μαθητές και δασκάλους, ενώ καίνε, καταστρέφουν και λεηλατούν σχολεία.^[9]

 

Σύμφωνα με τα στοιχεία του Armed Conflict Location & Event Data Project (ACLED), στην πόλη Limbe, που συνιστά τον τελευταίο τόπο συνήθους διαμονής του Αιτητή, για το ίδιο χρονικό διάστημα σημειώθηκαν 8 περιστατικά ασφαλείας τα οποία είχαν ως αποτέλεσμα το θάνατο 7 ανθρώπων. Μεταξύ αυτών, 2 περιστατικά συνίσταντο σε μάχες (3 θάνατοι), 4 ήταν περιστατικά βίας κατά αμάχων (4 θάνατοι), 1 ήταν περιστατικό διαμαρτυριών (κανένας θάνατος) και 1 ήταν περιστατικό εξεγέρσεων/ταραχών (κανένας θάνατος).^[10] O πληθυσμός της Νοτιοδυτικής περιφέρειας του Καμερούν καταγράφεται στους 1,553,300 κατοίκους σύμφωνα με επίσημες εκτιμήσεις που έλαβαν χώρα το έτος 2015.^[11]

 

Από τις ανωτέρω πληροφορίες προκύπτει ότι στη Νοτιοδυτική Περιφέρεια του Καμερούν,  λαμβάνει χώρα εσωτερική ένοπλη σύρραξη μεταξύ των κρατικών δυνάμεων και των αυτονομιστών, που συμπαρασύρει τον άμαχο πληθυσμό, σημειώνοντας αρκετές απώλειες. Ωστόσο, λαμβάνοντας υπόψη τα περιστατικά ασφαλείας για το τόπο συνήθους διαμονής του Αιτητή, ως αναλύθηκαν ανωτέρω, συνάγεται ότι η ένοπλη σύρραξη που συντελείται, δεν επηρεάζει τη πόλη Limbe σε τέτοιο βαθμό ώστε μόνη η παρουσία κάποιου εκεί να τον εκθέτει σε κίνδυνο. Επικουρικά, λαμβάνοντας υπόψιν και τις ιδιαίτερες περιστάσεις του Αιτητή για την αξιολόγηση του προσωπικού κινδύνου που θα αντιμετωπίσει ως άμαχος αν επιστρέψει στη χώρα καταγωγής του, ήτοι ότι είναι ενήλικος άρρεν, υγιής, ο οποίος διαβίωσε το μεγαλύτερο μέρος της ζωής του στο τόπο καταγωγής του, χωρίς να αντιμετωπίσει κάποιο πρόβλημα, διαθέτει επαρκή μόρφωση και υποστηρικτικό δίκτυο, καταλήγω ότι δεν συντρέχουν ουσιώδεις λόγοι στο πρόσωπο του Αιτητή, ώστε να πιστεύεται ότι αν επιστρέψει στη χώρα καταγωγής του θα αντιμετωπίσει πραγματικό κίνδυνο να υποστεί σοβαρή βλάβη.

 

Στη βάση των όσων αναλύθηκαν ανωτέρω, θεωρώ πως ο Αιτητής δεν κατάφερε να αποδείξει ότι πάσχει η ορθότητα και η νομιμότητα της απόφασης των Καθ' ων η Αίτηση. Επίσης δεν κατάφερε να αποδείξει ότι στο πρόσωπό του πληρούνται οι προϋποθέσεις για την υπαγωγή του στο καθεστώς του πρόσφυγα ή της παραχώρησης συμπληρωματικής προστασίας, σύμφωνα με τις πρόνοιες του περί Προσφύγων Νόμου και της Σύμβασης της Γενεύης του 1951.

 

 Στη βάση των όσων αναλύθηκαν ανωτέρω, θεωρώ πως ο Αιτητής δεν κατάφερε να αποδείξει ότι πάσχει η ορθότητα και νομιμότητα της επίδικης απόφασης και ότι στο πρόσωπό του πληρούνται οι προϋποθέσεις για την υπαγωγή του στο καθεστώς του πρόσφυγα ή της παραχώρησης συμπληρωματικής προστασίας, σύμφωνα με τις πρόνοιες του περί Προσφύγων Νόμου (Ν. 6(Ι)/2000) και της Σύμβασης της Γενεύης του 1951.

 

Ως εκ τούτου, η προσφυγή αποτυγχάνει και απορρίπτεται. Επιδικάζονται €500 έξοδα εναντίον του Αιτητή και υπέρ των Καθ’ ων η Αίτηση. Η προσβαλλόμενη απόφαση επικυρώνεται.

 

Μ. ΠΑΠΑΝΤΩΝΙΟΥ, Δ.Δ.Δ.Δ.Π.