ΔΙΟΙΚΗΤΙΚΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΔΙΕΘΝΟΥΣ ΠΡΟΣΤΑΣΙΑΣ

 

Υπόθεση Αρ.: T216/25

 

26 Μαΐου, 2025

 

[Κ. Κ. Κλεάνθους, Δ.Δ.Δ.Δ.Π.]

 

Αναφορικά με το άρθρο 146 του Συντάγματος

 

Μεταξύ:

 

 

                                                  Α.Μ.                                                         Αιτητού

 

και

 

Κυπριακής Δημοκρατίας, μέσω Προϊσταμένου Υπηρεσίας Ασύλου

 

Καθ’ ων η αίτηση

 …………………….

 

Ν. Χαραλαμπίδου (κα), Δικηγόρος για τον Αιτητή

 

 

Α Π Ο Φ Α Σ Η

 

Κ. Κ. Κλεάνθους, Δ.Δ.Δ.Δ.Π.: Ο Αιτητής με την παρούσα προσφυγή στρέφεται κατά της απόφασης των Καθ' ων η αίτηση ημερομηνίας 31.3.2025, με την οποία απορρίφθηκε η μεταγενέστερη αίτησή του για διεθνή προστασία, καθώς η εν λόγω αίτηση κρίθηκε ως απαράδεκτη δυνάμει των άρθρων 16Δ και 12Βτετράκις(2)(δ) των περί Προσφύγων Νόμων 2000 έως 2023 (στο εξής: o περί Προσφύγων Νόμος).

 

Γεγονότα

1.             Τα γεγονότα της υπόθεσης έχουν ως ακολούθως. Ο Αιτητής κατάγεται από τη Ζιμπάμπουε. Περί τις 19.7.2019, υπέβαλε αίτηση διεθνούς προστασίας. Στις 18.10.2021, πραγματοποιήθηκε συνέντευξη του Αιτητή. Στις 5.11.2021, ο Προϊστάμενος της Υπηρεσίας Ασύλου (στο εξής: o Προϊστάμενος) ενέκρινε την εισήγηση για απόρριψη της αίτησής του για άσυλο και για επιστροφή . Στις 6.12.2021, ο Αιτητής καταχώρισε την προσφυγή υπ’ αριθμό 8360/2021, η οποία απορρίφθηκε στις 24.11.2023 κατόπιν απόσυρσής της από μέρους του Αιτητή. Περί τις 28.3.2025, ο Αιτητής υπέβαλε αίτηση για επανάνοιγμα του φακέλου της αίτησής του για διεθνή προστασία. Στις 31.3.2025, ο Προϊστάμενος ενέκρινε την εισήγηση για απόρριψη της μεταγενέστερης αίτησής του ως απαράδεκτης, απόφαση η οποία κοινοποιήθηκε στον Αιτητή στις 23.4.2025. Η εν λόγω απορριπτική απόφαση αποτελεί το αντικείμενο της παρούσας προσφυγής.

 

Νομικοί Ισχυρισμοί

2.             Ο Αιτητής υποστηρίζει ότι οι Καθ’ ων η αίτηση λανθασμένως, κατά παράβαση, τόσο της  οικείας εθνικής όσο και της ενωσιακής νομοθεσίας, καθώς και κατόπιν ελλιπούς έρευνας και αιτιολογίας και υπό καθεστώς πραγματικής πλάνης απέρριψαν το αίτημά του για επανάνοιγμα του φακέλου της αίτησής του για διεθνή προστασία καθώς αυτός προσκόμισε νέα ουσιώδη στοιχεία προς υποστήριξη του ισχυρισμού του περί κινδύνου δίωξης που διατρέχει στη χώρα καταγωγής του.

 

3.             Κατ’ εφαρμογή του Κανονισμού 3(ε) των περί της λειτουργίας του Διοικητικού Δικαστηρίου Διεθνούς Προστασίας Διαδικαστικών Κανονισμών του 2019, ως έχει τροποποιηθεί, οι Καθ’ ων η αίτηση συμμετέχουν στην παρούσα διαδικασία δια της καταχωρίσεως υπομνήματος, αλλά δεν συμμετέχουν στην ακροαματική διαδικασία.

 

4.             Κατά την ακροαματική διαδικασία η συνήγορος του Αιτητή ανέφερε πως λανθασμένα δεν εξετάστηκε το αίτημά του καθώς και το προσκομισθέν ιατρικό έγγραφο αναφορικά με τα τραύματά του μετά την επίθεση που δέχθηκε, το οποίο του το απέστειλε η αδελφή του από τη χώρα καταγωγής του και η συνήγορος ισχυρίζεται πως αποτελεί νέο στοιχείο.  

 

To νομικό πλαίσιο

5.             Ο Κανονισμός 2 των περί της Λειτουργίας του Διοικητικού Δικαστηρίου Διεθνούς Προστασίας Διαδικαστικών Κανονισμών του 2019 έχει ως ακολούθως (η υπογράμμιση είναι του παρόντος δικαστηρίου):

«Ο Διαδικαστικός Κανονισμός του Ανωτάτου Συνταγματικού Δικαστηρίου 1962, και οι περί της Λειτουργίας του Διοικητικού Δικαστηρίου  (Αρ.1) Διαδικαστικοί Κανονισμοί του 2015, τυγχάνουν εφαρμογής σε όλες τις προσφυγές που καταχωρούνται στο Διοικητικό Δικαστήριο Διεθνούς Προστασίας από 18.6.2019, με τις αναγκαίες τροποποιήσεις που αναφέρονται στη συνέχεια και κατ’ ανάλογη εφαρμογή των δικονομικών κανόνων και πρακτικής που ακολουθούνται και εφαρμόζονται στις ενώπιον του Διοικητικού Δικαστηρίου προσφυγές εκτός αν ήθελε άλλως ορίσει το Δικαστήριο.».

 

6.             Το άρθρο 11 των περί της Ίδρυσης και Λειτουργίας Διοικητικού Δικαστηρίου Διεθνούς Προστασίας Νόμων του 2018 και 2020 (Ο περί της Ίδρυσης και Λειτουργίας Διοικητικού Δικαστηρίου Διεθνούς Προστασίας Νόμος) καθορίζει τη δικαιοδοσία του παρόντος Δικαστηρίου.

 

7.             Το άρθρο 3 του περί Προσφύγων Νόμου καθορίζει τις προϋποθέσεις αναγνώρισης προσώπου ως πρόσφυγα.

 

8.             Το άρθρο 16 του περί Προσφύγων Νόμου ορίζει τα εξής:

«Υποχρεώσεις αιτητή κατά την εξέταση της αίτησης και συναφής υποχρέωση αρμόδιων αρχών

16.-(1) Κατά την εξέταση της αίτησής του, ο αιτητής οφείλει να συνεργάζεται με την Υπηρεσία Ασύλου με σκοπό την εξακρίβωση της ταυτότητάς του και των υπόλοιπων στοιχείων που αναφέρονται στην παράγραφο (α) του εδαφίου (2).

(2) Ιδίως, ο αιτητής οφείλει-

(α) να υποβάλει το συντομότερο δυνατό όλα τα στοιχεία που απαιτούνται για την τεκμηρίωση της αίτησης, τα οποία στοιχεία συνίστανται σε δηλώσεις του αιτητή και σε όλα τα έγγραφα που έχει ο αιτητής στη διάθεσή του σχετικά με την ηλικία του, το προσωπικό του ιστορικό, καθώς και το ιστορικό των οικείων συγγενών του, την ταυτότητα, την ιθαγένεια, τη χώρα και το μέρος προηγούμενης διαμονής του, τις προηγούμενες αιτήσεις ασύλου, το δρομολόγιο που ακολούθησε, το δελτίο ταυτότητας και τα ταξιδιωτικά του έγγραφα και τους λόγους για τους οποίους ζητεί διεθνή προστασία∙ […]

(3) Η Υπηρεσία Ασύλου αξιολογεί, σε συνεργασία με τον αιτητή, τα προβλεπόμενα στην παράγραφο (α) του εδαφίου (2) στοιχεία.».

9.             Το άρθρο 12Βτετράκις του περί Προσφύγων Νόμου προβλέπει τα ακόλουθα:

«Απαράδεκτες αιτήσεις

12Βτετράκις.-(1) Χωρίς επηρεασμό των περιπτώσεων κατά τις οποίες μια αίτηση δεν εξετάζεται σύμφωνα με τον Κανονισμό (ΕΕ) αριθ. 604/2013, σε περίπτωση που αίτηση θεωρείται απαράδεκτη δυνάμει του εδαφίου (2), ο Προϊστάμενος κλείνει το φάκελο και διακόπτει τη διαδικασία εξέτασης της αίτησης με απόφασή του την οποία λαμβάνει και καταχωρίζει στον φάκελο χωρίς να εφαρμόζονται οι διατάξεις των άρθρων 12Δ και 13 και επί της οποίας απόφασης εφαρμόζονται οι διατάξεις των εδαφίων (7) μέχρι (7Ε) του άρθρου 18.

(2) Με την επιφύλαξη της Σύμβασης, η Υπηρεσία Ασύλου δύναται να θεωρήσει αίτηση ως απαράδεκτη μόνον εάν-

(α) [...]

(β) [...]

(γ) [...]

(δ) η αίτηση είναι μεταγενέστερη αίτηση στο πλαίσιο της οποίας δεν υποβλήθηκαν από τον αιτητή ή δεν προέκυψαν νέα στοιχεία ή πορίσματα σχετικά με την εξέταση του κατά πόσο ο αιτητής πληροί τις προϋποθέσεις για να χαρακτηριστεί ως δικαιούχος διεθνούς προστασίας∙ ή

(ε) [...]».

10.    Το άρθρο 16Δ του του περί Προσφύγων Νόμου ορίζει τα εξής:

«Υποβολή νέων στοιχείων ή πορισμάτων ή μεταγενέστερης αίτησης

16Δ.-(1)(α) Σε περίπτωση που αιτητής υποβάλει στον Προϊστάμενο -

(i) Μεταγενέστερη αίτηση, ή

(ii) νέα στοιχεία ή πορίσματα κατά ή μετά την ημερομηνία στην οποία καθίσταται εκτελεστή απόφαση του Προϊσταμένου επί πρότερης αίτησης του αιτητή,

ο Προϊστάμενος εξετάζει το συντομότερο δυνατό οτιδήποτε ούτως υποβληθέν σύμφωνα με το παρόν άρθρο.

(β) Στην παράγραφο (α), ο όρος «απόφαση» περιλαμβάνει απόφαση που λαμβάνεται από τον Προϊστάμενο δυνάμει του άρθρου 16Β ή 16Γ.

(2) Σε περίπτωση που αιτητής υποβάλει στον Προϊστάμενο είτε μεταγενέστερη αίτηση είτε νέα στοιχεία ή πορίσματα, σύμφωνα με το εδάφιο (1), ο Προϊστάμενος δεν μεταχειρίζεται οτιδήποτε υποβληθέν ως νέα αίτηση αλλά ως περαιτέρω διαβήματα στα πλαίσια της αποφασισθείσας αίτησης. Ο Προϊστάμενος λαμβάνει υπόψη όλα τα στοιχεία των προαναφερόμενων περαιτέρω διαβημάτων χωρίς να πραγματοποιηθεί συνέντευξη.

(3)(α) Κατά τη λήψη απόφασης σχετικά με το παραδεκτό της αίτησης σύμφωνα με την παράγραφο (δ) του εδαφίου (2) του άρθρου 12Βτετράκις, ο Προϊστάμενος προβαίνει σε προκαταρτική εξέταση προκειμένου να διαπιστώσει κατά πόσο προέκυψαν ή υποβλήθηκαν από τον αιτητή νέα στοιχεία ή πορίσματα τα οποία ο Προϊστάμενος δεν έλαβε υπόψη κατά την έκδοση της εκδοθείσας απόφασής του, σχετικά με την εξέταση του κατά πόσο ο αιτητής πληροί τις προϋποθέσεις που απαιτούνται για τον χαρακτηρισμό του ως δικαιούχου διεθνούς προστασίας:

  Νοείται ότι, σε περίπτωση που ο Προϊστάμενος διαπιστώσει ότι ο αιτητής δεν έχει προσκομίσει νέα στοιχεία ή πορίσματα, η μεταγενέστερη αίτηση απορρίπτεται ως απαράδεκτη, με βάση την αρχή του δεδικασμένου, χωρίς να πραγματοποιηθεί συνέντευξη.

(β) Σε περίπτωση που ο Προϊστάμενος διαπιστώνει ότι προέκυψαν ή υποβλήθηκαν τα προαναφερόμενα στην παράγραφο (α) νέα στοιχεία ή πορίσματα, προβαίνει σε ουσιαστική εξέτασή τους, αφού προηγουμένως ενημερώσει σχετικά τον αιτητή, και εκδίδει νέα εκτελεστή απόφαση, μόνο εφόσον -

(i) Τα εν λόγω στοιχεία ή πορίσματα αυξάνουν σημαντικά τις πιθανότητες χορήγησης στον αιτητή διεθνούς προστασίας∙ και

(ii) ικανοποιείται πως ο αιτητής, άνευ δικής του υπαιτιότητας, αδυνατούσε να υποβάλει τα εν λόγω στοιχεία ή πορίσματα κατά την προηγούμενη διαδικασία και ιδίως μέσω της προσφυγής στο Διοικητικό Δικαστήριο δυνάμει του Άρθρου 146 του Συντάγματος.

(γ) Επί της νέας εκτελεστής απόφασης που αναφέρεται στην παράγραφο (β) εφαρμόζονται τα εδάφια (7) μέχρι (7Ε) του άρθρου 18.

(δ) Σε περίπτωση που μεταγενέστερη αίτηση δεν εξετάζεται περαιτέρω δυνάμει του παρόντος άρθρου, αυτή θεωρείται απαράδεκτη σύμφωνα με την παράγραφο (δ) του εδαφίου (2) του άρθρου 12Βτετράκις και σε τέτοια περίπτωση ο Προϊστάμενος εκδίδει σχετική απόφαση επί της οποίας εφαρμόζονται κατ' αναλογία τα εδάφια (7) και (7Ε) του άρθρου 18. Η εν λόγω απόφαση παραθέτει την αιτιολογία της και ενημερώνει τον αιτητή για το δικαίωμα που έχει να την προσβάλει στο Διοικητικό Δικαστήριο δυνάμει του Άρθρου 146 του Συντάγματος, καθώς και για την προθεσμία άσκησης τέτοιας προσφυγής[...]».

11.          Το άρθρο 19 του περί Προσφύγων Νόμου καθορίζει τις προϋποθέσεις χορήγησης  καθεστώτος συμπληρωματικής προστασίας.

 

Κατάληξη

12.          Είναι κρίσιμο και απαραίτητο να καταστεί αντιληπτό ότι, το παρόν Δικαστήριο ως Δικαστήριο ουσίας δικάζει την υπόθεση που άγεται ενώπιόν του εξ υπαρχής, κατά το νόμο και κατά την ουσία, δεν περιορίζεται μόνο στην εξέταση της διαδικασίας και των στοιχείων κρίσης της διοικητικής αρχής που εξέδωσε την προσβαλλόμενη πράξη, αλλά προχωρεί παραπέρα και εξετάζει την ουσιαστική ορθότητα της επίδικης πράξεως (Βλ. Έφεση κατά Διοικητικού Δικαστηρίου Διεθνούς Προστασίας Aρ. 107/2023, Δημοκρατία ν. Q.B.T., απόφαση ημερ. 11.2.2025, Έφεση κατά Απόφασης Διοικητικού Δικαστηρίου Διεθνούς Προστασίας Αρ. 17/2021 Janelidze ν. Δημοκρατίας, απόφαση ημερ. 21.9.2021, Έφεση κατά Απόφασης Διοικητικού Δικαστηρίου Διεθνούς Προστασίας Αρ. 35/2023 Lubangamu ν. Δημοκρατίας, απόφαση ημερ. 5.12.2024). Ο Αιτητής αναμένεται να προβάλει, στο πλαίσιο της διοικητικής ή και της παρούσας δικαστικής διαδικασίας, τέτοιους συγκεκριμένους και ειδικούς ισχυρισμούς, οι οποίοι εν δυνάμει θα δικαιολογούσαν την υπαγωγή του στο καθεστώς διεθνούς προστασίας και εν προκειμένω στην αξιολόγηση της μεταγενέστερης αίτησής του ως παραδεκτής.

 

13.          Επισημαίνεται ότι η επίδικη πράξη αποτελεί απόφαση εκδιδόμενη δυνάμει της παραγράφου (δ) του εδαφίου (2) του άρθρου 12Βτετράκις του περί Προσφύγων Νόμου. Σύμφωνα με την εν λόγω διάταξη, ο Προϊστάμενος κλείνει το φάκελο και διακόπτει τη διαδικασία εξέτασης της αίτησης χωρίς να εφαρμόζονται οι διατάξεις των άρθρων 12Δ (ταχύρρυθμη διαδικασία εξέτασης αιτήσεων) και 13 (κανονική διαδικασία εξέτασης αιτήσεων), όταν η αίτηση είναι μεταγενέστερη αίτηση στο πλαίσιο της οποίας δεν υποβλήθηκαν από τον Αιτητή ή δεν προέκυψαν νέα στοιχεία ή πορίσματα σχετικά με την εξέταση του κατά πόσο ο Αιτητής πληροί τις προϋποθέσεις για να χαρακτηριστεί ως δικαιούχος διεθνούς προστασίας. Υπογραμμίζεται δε ότι καταρχήν ο Προϊστάμενος στο στάδιο αυτό δεν έχει υποχρέωση εκ νέου διενέργειας συνέντευξης (άρθρο 16Δ(2) του περί Προσφύγων Νόμου).

 

14.          Το ζήτημα της εξέτασης των μεταγενέστερων αιτήσεων και ειδικότερα της έννοιας των νέων στοιχείων και πορισμάτων εξετάστηκε στην απόφαση του ΔΕΕ της 9ης Σεπτεμβρίου 2021 στην υπόθεση C 18/20, XY κατά Bundesamt für Fremdenwesen und Asyl, ECLI:EU:C:2021:710, σκέψεις 31 έως 44. Η εξέταση των μεταγενέστερων αιτήσεων διενεργείται  σε δύο στάδια: Το πρώτο στάδιο, προκαταρκτικής φύσεως, έχει ως αντικείμενο τον έλεγχο του παραδεκτού των αιτήσεων αυτών, ενώ το δεύτερο στάδιο αφορά την επί της ουσίας εξέταση των εν λόγω αιτήσεων [Βλ. επίσης απόφαση της 10ης Ιουνίου 2021, Staatssecretaris van Justitie en Veiligheid (Νέα στοιχεία ή πορίσματα), C 921/19, EU:C:2021:478, σκέψη 34].

 

15.          Οι προϋποθέσεις παραδεκτού της αίτησης, συνεπώς, οι οποίες ανήκουν στο πρώτο στάδιο εξέτασης μίας μεταγενέστερης αίτησης, όπως μεταφέρθηκαν στην εθνική έννομη τάξη είναι οι ακόλουθες:

 

16.          Πρώτον, καθορίζεται εάν προέκυψαν ή υποβλήθηκαν από τον αιτούντα νέα στοιχεία ή πορίσματα σχετικά με την εξέταση του εάν ο αιτών πληροί τις προϋποθέσεις που απαιτούνται για το χαρακτηρισμό του ως δικαιούχου διεθνούς προστασίας.

 

17.          Δεύτερον, εάν τα νέα στοιχεία ή πορίσματα που έχουν προκύψει ή υποβληθεί από τον αιτούντα αυξάνουν σημαντικά τις πιθανότητες χαρακτηρισμού του αιτούντος ως δικαιούχου διεθνούς προστασίας.

 

18.          Τρίτον, εάν ο συγκεκριμένος αιτών, χωρίς δική του υπαιτιότητα, δεν μπόρεσε να επικαλεσθεί τα εν λόγω νέα στοιχεία ή πορίσματα κατά την προηγούμενη διαδικασία, που αφορούσε την εξέταση της αίτησής του. Οι πιο πάνω προϋποθέσεις θα πρέπει να συντρέχουν σωρευτικά.  

 

19.          Ως εκ τούτου, σε αυτές τις περιπτώσεις, όπου δεν υφίσταται ουσιαστική κρίση επί της βασιμότητας της αίτησης ασύλου, αλλά κρίση επί του παραδεκτού της μεταγενέστερης αίτησης για διεθνή προστασία, το Δικαστήριο καλείται να εξετάσει μόνο κατά πόσον ευλόγως η αρμόδια αρχή έκρινε ως απαράδεκτο το αίτημα του Αιτητή για επανάνοιγμα της υπόθεσής του. Όπως αναφέρθηκε ανωτέρω, η διαδικασία ουσιαστικής εξέτασης της μεταγενέστερης αίτησης επαφίεται πλέον στην δικονομική αυτονομία των κρατών μελών.

 

20.          Εν προκειμένω, ο Αιτητής κατά την καταγραφή της αίτησής του, δήλωσε ότι εγκατέλειψε τη χώρα του διότι αντιμετώπιζε πολιτικά προβλήματα και αναγκάστηκε να διαφύγει λόγω της εμπλοκής του πατέρα του στα πολιτικά δρώμενα της χώρας.

 

 

21.          Κατά τη συνέντευξή του, ο Αιτητής, αφιχθείς στη Δημοκρατία περί τις 18.7.2019, δήλωσε ότι γεννήθηκε (1994) και μεγάλωσε στην πόλη Masvingo της Ζιμπάμπουε, όπου διέμενε μέχρις ότου εγκατέλειψε τη χώρα του (βλ. ερ. 35 – 1Χ & 38 του διοικητικού φακέλου, στο εξής «δ.φ.»). Ως προς την οικογενειακή του κατάσταση, δήλωσε άγαμος και άτεκνος, οι γονείς του παραμένουν στην πόλη Masvingo, έχει 3 αδελφούς και 2 αδελφές, αλλά από όταν μετέβη εδώ έχασε κάθε επικοινωνία μαζί τους (βλ. ερ. 35 – 1Χ & 38 του δ.φ.). Επίσης, δήλωσε ότι είναι απόφοιτος δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης, ενώ, ως προς την εργασιακή του πείρα, δήλωσε πως στη χώρα καταγωγής του εργαζόταν σε ένα κατάστημα πώλησης τροφίμων για την περίοδο 2017-2018 (βλ. ερ. 36 – 2Χ & 35 – 2Χ του δ.φ.). Είναι χριστιανός πεντακοστιανός ως προς το θρήσκευμα (βλ. ερ. 38 & 36 – 1Χ του δ.φ.). Ανήκει στην εθνοτική ομάδα Shona (βλ. ερ. 36 – 1X του δ.φ.). Τέλος, ως προς την κατάσταση της υγείας της δήλωσε απολύτως υγιής (βλ. ερ. 37- 2Χ του δ.φ.).

 

22.          Αναφερόμενος στους λόγους εγκατάλειψης της χώρας καταγωγής του, ο Αιτητής, κατά την ελεύθερή του αφήγηση, δήλωσε ότι υφίσταντο πολιτικά προβλήματα στη χώρα καταγωγής του λόγω του στρατιωτικού πραξικοπήματος και ο ίδιος εμπλεκόταν σε διαδηλώσεις και καβγάδες νέων ενάντια στον δικτάτορα/πρόεδρο της χώρας καταγωγής του με αποτέλεσμα να τον απειλούν και να επιθυμούν να τον δολοφονήσουν (βλ. ερ. 34 – 3Χ του δ.φ.).  Υποβλήθηκαν διευκρινιστικής φύσεως ερωτήματα στον Αιτητή για όλες τις πτυχές του αφηγήματός του (βλ. ερ. 27 – 33 του δ.φ.).

 

23.          Οι Καθ’ ων η αίτηση διέκριναν δύο ουσιώδεις ισχυρισμούς, ο πρώτος αναφορικά με τα προσωπικά στοιχεία, τον τόπο καταγωγής και συνήθους διαμονής του Αιτητή και ο δεύτερος αναφορικά με τις απειλές του Αιτητή από την αστυνομία λόγω της συμμετοχής του σε διαδηλώσεις εναντίον της κυβέρνησης. Ο πρώτος ισχυρισμός έγινε αποδεκτός από τους Καθ’ ων η αίτηση και απορρίφθηκε ο δεύτερος ισχυρισμός αναφορικά με τις ισχυριζόμενες απειλές που δεχόταν ο Αιτητής. Κατά την αξιολόγηση κινδύνου, ωστόσο, κρίθηκε ότι ο Αιτητής, δεν διατρέχει κίνδυνο σε περίπτωση επιστροφής στη χώρα του ένεκα της κατάστασης ασφαλείας στη χώρα καταγωγής του και τον τελευταίο τόπο διαμονής του. Κατά τη νομική ανάλυση οι Καθ’ ων η αίτηση κατέληξαν ότι τα ενώπιον τους δεδομένα δεν εξικνούνται στο επίπεδο της δίωξης ούτε και στη βάση της ανάλυσης κινδύνου δικαιολογείται η υπαγωγή του Αιτητή στο καθεστώς της συμπληρωματικής προστασίας.

 

24.          Στο πλαίσιο της μεταγενέστερης αίτησής του, ο Αιτητής προβάλλει ότι περί τον Οκτώβριο του 2017 υπήρχε ένα πολιτικό κόμμα, MDC, στη χώρα καταγωγής του, το οποίο εναντιωνόταν στο πραξικόπημα και την πολιτική αδικία που υπήρχε, και ο ίδιος μαζί με τους φίλους του αποφάσισαν να συμμετέχουν στη νεολαία του εν λόγω κόμματος (βλ. ερ. 85 του δ.φ.). Στη συνέχεια το συγκεκριμένο κόμμα απέκτησε δημοτικότητα και αποτελούσε πλέον απειλή για την κυβέρνηση (βλ. ερ. 85 του δ.φ.) Επιπλέον, στις 2.1.2019 ο ίδιος ταυτοποιήθηκε από την αστυνομία ως υποστηρικτής του κόμματος, τον επισκέφθηκαν στην οικία του και τον τραυμάτισαν, οπότε επισκέφθηκε το νοσοκομείο και προσκόμισε και σχετικό έγγραφο με τίτλο “Body Chart” (βλ. ερ. 85 & 76-78 του δ.φ.). 

 

25.          Αξιολογώντας την μεταγενέστερη αίτησή του, οι Καθ’ ων η αίτηση διαπίστωσαν ότι τα όσα κατέγραψε ο Αιτητής στη μεταγενέστερη αίτησή του δεν αποτελούν νέα στοιχεία, αλλά αναφέρθηκε σε γεγονότα ανάλογα με όσα είχε αναφέρει αρχικά στη συνέντευξή του όπου είχε αναφέρει πως δεχόταν απειλές για τη ζωή του από την αστυνομία. Μάλιστα, αναφέρθηκε στην έκθεση – εισήγηση των Καθ’ ων η αίτηση ότι ο Αιτητής αναφέρεται σε γεγονός ημερ. 2.1.2019 προσκομίζοντας πιστοποιητικό από νοσοκομείο αναφορικά με την ισχυριζόμενη επίθεση από την αστυνομία στην οικία του, ωστόσο πρόκειται για προγενέστερο περιστατικό το οποίο είχε τη δυνατότητα και την ευκαιρία να το επικαλεστεί σε προγενέστερο στάδιο κατά την υποβολή της αρχικής του έκθεσης. Σημειώνεται δε ότι δεν είναι αναγκαία η προσκόμιση εγγράφων για την υποστήριξη αιτήματος διεθνούς προστασίας. Ωστόσο το έγγραφο αξιολογήθηκε από τον αρμόδιο λειτουργό, ο οποίος κατέληξε πως αυτό από μόνο του δεν αυξάνει τις πιθανότητες χορήγησης καθεστώτος διεθνούς προστασίας καθώς μέσω αυτού δεν στοιχειοθετείται φόβος δίωξης εναντίον του Αιτητή. Ως εκ των άνω, λοιπόν, η έκθεση – εισήγηση κατέληξε στο ότι η μεταγενέστερη αίτηση του Αιτητή είναι απαράδεκτη και υποβλήθηκε απλώς για καθυστερήσει ή παρεμποδίσει τη διαδικασία.

 

26.          Με βάση τα ενώπιόν μου στοιχεία, διαπιστώνεται ότι ο Αιτητής επικαλείται γενικότερα πολιτική δίωξη, προβάλλοντας εντούτοις καινοφανώς τον ισχυρισμό ότι υπέστη και σωματική επίθεση από την αστυνομία της χώρας του στις 2.1.2019, κατόπιν επίσκεψης στην οικία του. Προσκομίζει προς τούτο σχετικό ιατρικό έγγραφο στο οποίο καταγράφονται τα τραύματα, τα οποία υπέστη. Ο εν λόγω ισχυρισμός καίτοι εντάσσεται στο γενικότερο ισχυρισμό του Αιτητή περί πολιτικής δίωξής του από τις αρχές της χώρας, ο οποίος προηγούμενα απορρίφθηκε, η δήλωσή του ότι υπέστη και σωματική κακοποίηση είναι καινοφανής ομοίως και η ιατρική εξέταση που τη συνοδεύει. Καίτοι νέοι ισχυρισμοί, ο Αιτητής δεν προβάλει καμία ικανοποιητική εξήγηση γιατί σε προηγούμενο στάδιο εξέτασης της αίτησής του και ιδιαιτέρως κατά το στάδιο της συνέντευξής του, όπου ο Αιτητής επανειλημμένως ερωτήθηκε αναφορικά με τις περιστάσεις γύρω από την κατ΄ισχυρισμό δίωξη και αναζήτησή του από τις αρχές της χώρας του. Ο Αιτητής ουδέποτε αναφέρθηκε σε περιστατικό ξυλοδαρμού και ιδιαιτέρως ξυλοδαρμού τέτοιας εμβέλειας όπως προκύπτει από το την ιατρική έκθεση που προσκόμισε, η οποία ευλόγως θα αναμενόταν από την Αιτητή να αναφέρει. Δεν παροράται εξάλλου ότι παρήλθαν περί τα τέσσερα έτη από το  χρόνο της συνέντευξής του και περί τα έξι έτη αφότου αυτός εγκατέλειψε τη χώρα του. Το δεδομένο ότι ο Αιτητής δεν είχε στην κατοχή του το έγγραφο από το νοσοκομείο δεν αποτελεί εύλογη αιτία παράλειψης αναφοράς του γεγονότος της σωματικής επίθεσης εναντίον του. Παρατηρείται εξάλλου, ότι το έγγραφο που προσκόμισε, η γνησιότητα του οποίου δε δύναται να επιβεβαιωθεί, εκτιμάται ελεύθερα σε συνάρτηση με τα λοιπά στοιχεία που έχει ενώπιόν του το Δικαστήριο. Κατά πάγια νομολογημένη αρχή ο δικαστής δεν υποχρεούται να αποφασίζει επί τεχνικών θεμάτων, όπως εν προκειμένω η γνησιότητα ενός εγγράφου, αλλά ούτε έχει τη δυνατότητα προς τούτο αφού δεν έχει την απαιτούμενη τεχνογνωσία για να προβεί σε ένα τέτοιο εγχείρημα (βλ. Αναθεωρητική Έφεση Αρ. 3866, Λάμπρου Λάμπρος v. Κυπριακής Δημοκρατίας και Άλλου, (2009) 3 Α.Α.Δ. 79). Το παρόν Δικαστήριο συναξιολογεί καταρχάς το εν λόγω έγγραφο ακόμα και στις περιπτώσεις όπου δεν μπορεί να επιβεβαιωθεί η γνησιότητά του (Βλ. Απόφαση του ΔΕΕ της 10.6.2021, την υπόθεση C 921/19, LH κατά Staatssecretaris van Justitie en Veiligheid, ECLI:EU:C:2021:478, σκέψεις 44 και 66).  Στο πλαίσιο της αξιολόγησης της αυθεντικότητας ενός εγγράφου μπορεί βεβαίως να ληφθούν υπόψη και τυχόν εξόφθαλμες ενδείξεις μεταποίησης του εγγράφου τις οποίες είναι εύκολο να διακρίνει το Δικαστήριο ακόμα και χωρίς την επέμβαση ενός εμπειρογνώμονα.[1] Παρατηρείται ότι το έγγραφο είναι αντίγραφο, φέρει τίτλο “Body Chart”, σφραγίδα από το “Parirenyatwa Hospital”, ημερ. 2.1.2019 και όνομα και υπογραφή του ιατρού Murenesi Jona (δεν είναι ευανάγνωστες οι λέξεις), (βλ. ερ. 76 – 78 του δ.φ.). Κατά τα άλλα οι καταγραφές του ιατρού στο εν λόγω έγγραφο χαρακτηρίζονται από γενικότητα όσον αφορά στη διάγνωσή του, αλλά και όσον αφορά στη θεραπευτική καθώς δεν αναφέρεται σε συγκεκριμένα φάρμακα που πρέπει να λάβει, π.χ. αναγράφει ότι πρέπει να λάβει αντιβιοτικά, τοπική εφαρμογή θεραπευτικού τζελ κ.α.. Αξιοσημείωτο δε είναι πως από την ανάγνωση του εν λόγω εγγράφου δεν προκύπτει σύνδεση με το ισχυριζόμενο συμβάν ημερομηνίας 2.1.2019 ούτε και η αιτία γενικότερα των τραυμάτων. Αλλά ούτε και η ειδικότητα του προσώπου που ετοίμασε την εν λόγω έκθεση. Ως εκ τούτου, σε κάθε περίπτωση το εν λόγω έγγραφο είναι χαμηλής αποδεικτικής αξίας, ένεκα της μη αξιόπιστης πηγής του. Η συνεχής εναλλαγή των ισχυρισμών του Αιτητή (επισημαίνεται ότι κατά την καταγραφή της αίτησής του έκανε λόγο σε δίωξη του ιδίου ένεκα της πολιτικής δράσης του πατέρα του), σε συνάρτηση με τα ευρήματα των Καθ’ ων η αίτηση κατά την εξέταση της πρώτης του αίτησης για διεθνή προστασία, του καινοφανούς της προβολής του νέου ισχυρισμού και του τεκμηρίου που τον συνοδεύει έξι έτη μετά από την υποβολή της αίτησής του για διεθνή προστασία, οδηγούν στο συμπέρασμα ότι τα νέα στοιχεία που προσκόμισε ο Αιτητής δεν αυξάνουν τις πιθανότητες υπαγωγής του σε καθεστώς διεθνούς προστασίας.  

 

27.          Συνεπώς, ορθώς η μεταγενέστερη αίτησή του απορρίφθηκε ως απαράδεκτη, καθώς δεν συντρέχουν οι εκ του νόμου προϋποθέσεις παραδεκτού. Παράλληλα, σημειώνεται ότι στην Masvingo, τόπο συνήθους διαμονής του Αιτητή, δεν διεξάγεται ένοπλη σύρραξη σύμφωνα με το RULAC[2], η ένταση της βίας φαίνεται να παραμένει σε πολύ χαμηλά επίπεδα, χωρίς δε να παρατηρούνται ιδιαίτερα περιστατικά ένοπλης σύρραξης ή συχνά συμβάντα αδιακρίτως ασκούμενης βίας. Σημειώνεται συναφώς ότι στην Masvingo στη διάρκεια ενός έτους και συγκεκριμένα μεταξύ 18.5.2024 και 16.5.2025 έλαβε χώρα, συνολικά 1 περιστατικό ως διαδήλωση, το οποίο δεν είχαν ως αποτέλεσμα ανθρώπινες απώλειες.[3] Δεδομένου ότι ο πληθυσμός της Masvingo με βάση την εκτίμηση του 2022 ανέρχεται σε 1,638,528 κατοίκους[4], κρίνεται ότι η ένταση της βίας στην πόλη κινείται σε σχετικά χαμηλά επίπεδα.

Ως εκ τούτου, η παρούσα προσφυγή απορρίπτεται και η προσβαλλόμενη απόφαση επικυρώνεται, με €1400 έξοδα εναντίον του Αιτητή και υπέρ των Καθ’ ων η αίτηση.

                             Κ.Κ. Κλεάνθους, Δ.Δ.Δ.Δ.Π.