ΔΙΟΙΚΗΤΙΚΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΔΙΕΘΝΟΥΣ ΠΡΟΣΤΑΣΙΑΣ

 

      Υπόθεση Αρ. 2228/2024

 

24 Οκτωβρίου, 2025

 

[X. ΜΙΧΑΗΛΙΔΟΥ, Δ.Δ.Δ.Δ.Π.]

 

Αναφορικά με το άρθρο 146 του Συντάγματος

 

Μεταξύ:

 

 F.M. 

Αιτητή

 

-και-

 

Κυπριακής Δημοκρατίας, μέσω Υπηρεσίας Ασύλου

 

Καθ’ ων η αίτηση

 …………………….

 

 

 

Ο αιτητής παρουσιάζεται αυτοπροσώπως ενώπιον του Δικαστηρίου

 

Νικόλας Κουρσάρης, Δικηγόρος της Δημοκρατίας, για τους Καθ’ ων η αίτηση

 

[Παρούσα η κα Μέλπω Σταύρου για πιστή μετάφραση από γαλλικά σε ελληνικά και αντίστροφα].

 

 

 

Α Π Ο Φ Α Σ Η

 

 

Χ. Μιχαηλίδου, Δ.Δ.Δ.Δ.Π.: Ο αιτητής με την παρούσα αίτηση ακυρώσεως προσφεύγει εναντίον της απόφασης της Υπηρεσίας Ασύλου ημερομηνίας 29/4/2024, με την οποία απορρίφθηκε το αίτημά του για παραχώρηση καθεστώτος διεθνούς προστασίας.

 

Ο αιτητής είναι υπήκοος Γουινέας και υπέβαλε αίτηση για παραχώρηση καθεστώτος διεθνούς προστασίας στις 27/09/2023, αφού εισήλθε παράνομα στις ελεγχόμενες από την Κυπριακή Δημοκρατία περιοχές. Στις 13/11/2023 πραγματοποιήθηκε συνέντευξη του αιτητή από αρμόδιο λειτουργό της Υπηρεσίας Ασύλου. Στις 29/04/2024, ο αρμόδιος λειτουργός της Υπηρεσίας Ασύλου ετοίμασε έκθεση-εισήγηση προς τον Προϊστάμενο της Υπηρεσίας σχετικά με τη συνέντευξη του αιτητή.

 

Στη συνέχεια, ο αρμόδιος εξουσιοδοτημένος από τον Υπουργό Εσωτερικών λειτουργός, που εκτελεί καθήκοντα Προϊσταμένου της Υπηρεσίας Ασύλου, υιοθέτησε την εν λόγω έκθεση-εισήγηση του αρμόδιου λειτουργού και απέρριψε την αίτηση του αιτητή στις 29/04/2024.  Στις 22/05/2024 η Υπηρεσία Ασύλου εξέδωσε επιστολή στην οποία συμπεριέλαβε την απορριπτική της απόφαση, η οποία παραλήφθηκε από τον αιτητή αυθημερόν.  Στη συνέχεια, ο αιτητής αμφισβητώντας την απόφαση της Υπηρεσίας Ασύλου υπέβαλε την υπό εξέταση προσφυγή στο Διοικητικό Δικαστήριο Διεθνούς Προστασίας.

 

Μέσω της Γραπτής του Αγόρευσης, ο αιτητής πρόβαλε πραγματικούς λόγους για τους οποίους εγκατέλειψε τη χώρα καταγωγής του και για τους οποίους ισχυρίζεται πως θα πρέπει να του δοθεί καθεστώς διεθνούς προστασίας. Ο αιτητής, ο οποίος εμφανίζεται αυτοπροσώπως, στην αίτηση ακυρώσεως κατέγραψε ότι δεν μπορεί να επιστρέψει στη χώρα του, γιατί τον απειλεί ο αδερφός του αναφορικά με την κληρονομιά. Προσέθεσε ότι του έχει προξενήσει ήδη σωματική βλάβη, ότι επιθυμεί να τον σκοτώσει και ότι είναι μέλος των ειδικών δυνάμεων του κράτους.

 

Όπως προκύπτει από την ένσταση που καταχωρήθηκε από τον ευπαίδευτο συνήγορο των καθ’ων η αίτηση, τα γεγονότα της υπό εξέταση περίπτωσης έχουν ως κατωτέρω: Ο αιτητής καταχώρισε γραπτή αγόρευση στην οποία πρόβαλε πραγματικούς λόγους για τους οποίους εγκατέλειψε τη χώρα του. Στην εν λόγω αγόρευση κατέγραψε ότι ο πατέρας του ήταν ηγέτης της Συνδικαλιστικής Ένωσης Εργαζομένων της Γουινέας (USTG) και απεβίωσε στις 16/04/2010 στα πλαίσια τροχαίου δυστυχήματος. Προσέθεσε ότι ο πατέρας του ήταν πολυγαμικός και ότι μετά το θάνατό του η μητέρα του και η μητριά του παντρεύτηκαν με το θείο του, τον οποίο ο ίδιος αποκαλούσε πατέρα. Ο θείος/πατέρας του αιτητή αρρώστησε και τελικά απεβίωσε εξαιτίας καρδιακής προσβολής την 01/10/2020. Μετά την ταφή του, η μητριά του αιτητή και τα παιδιά της απειλούσαν ότι θα σκοτώσουν τη μητέρα του αιτητή και τα παιδιά της σε περίπτωση που λάβει την περιουσία του πατέρα του.

 

Σημείωσε ότι τα ετεροθαλή αδέρφια του είχαν ενταχθεί στις ειδικές δυνάμεις του στρατού και πως η θεία του διατηρούσε καλές σχέσεις με ένα στρατηγό του στρατού. Όταν λοιπόν, απευθύνθηκαν στην αστυνομία, η αστυνομία τους συμβούλευσε να φύγουν, καθώς ενεπλάκη στην υπόθεση ο ξάδερφος της θείας του. Καθώς οι απειλές, η κακοποίηση και η παρενόχληση εκ μέρους των ετεροθαλών αδερφών του αιτητή συνεχίστηκαν, ο αιτητής, η μητέρα του και τα αδέρφια του αποφάσισαν να εγκαταλείψουν τη χώρα. Η μητέρα του αιτητή είχε στην κατοχή της το έγγραφο κυριότητας ενός οικοπέδου, το οποίο παρέδωσε σε μια γυναίκα με αντάλλαγμα να τους βοηθήσει.

 

Πράγματι, η εν λόγω γυναίκα βοήθησε τον αιτητή να ταξιδέψει στην Κύπρο και τη μητέρα και τα αδέρφια του να βγουν εκτός χώρας. Ένα χρόνο μετά τη φυγή του, ο αιτητής πληροφορήθηκε ότι η εν λόγω γυναίκα δολοφονήθηκε επειδή παρείχε βοήθεια στη μητέρα του αιτητή και στα παιδιά της και το οικόπεδο κατέληξε στα χέρια των ετεροθαλών αδερφών του. Έκτοτε ο αιτητής έχασε κάθε επαφή με τη μητέρα και τα αδέλφια του. Ως προς το ταξίδι του, ο αιτητής σημείωσε ότι εγκατέλειψε τη χώρα του στις 15/10, ότι ο άνθρωπος που τον παρέλαβε στις μη ελεγχόμενες περιοχές του απαγόρευσε να έχει σχέσεις με άλλα άτομα και του στέρησε την ελευθερία του, επειδή η γυναίκα που είχε διευθετήσει το ταξίδι του, δεν είχε εκπληρώσει τη συμφωνία της απέναντί του. Τελικά, ο αιτητής μετέβη στις ελεγχόμενες από τη Δημοκρατία περιοχές στις 13/09 με τη βοήθεια ενός άνδρα.

 

Ο ευπαίδευτος συνήγορος των καθ' ων η αίτηση, μέσω της Γραπτής του Αγόρευσης, αλλά και προφορικά ενώπιον του Δικαστηρίου, υποστηρίζει τη νομιμότητα της προσβαλλόμενης απόφασης και αναφέρει πως αυτή έχει ληφθεί ορθά και νόμιμα, κατόπιν δέουσας έρευνας αφού λήφθηκαν υπόψη όλα τα σχετικά στοιχεία της υπόθεσης.  Επιπλέον, εισηγείται πως η προσβαλλόμενη απόφαση είναι δεόντως αιτιολογημένη και πως ο αιτητής δεν κατάφερε να αποσείσει το βάρος απόδειξης των λόγων ακυρώσεως και των ισχυρισμών του που θεμελιώνουν το αίτημά του για παραχώρηση διεθνούς προστασίας, καθώς δεν απέδειξε βάσιμο φόβο δίωξης για κάποιον από τους λόγους που προβλέπονται στο άρθρο 3(1) του περί Προσφύγων Νόμου έτσι ώστε να του αναγνωρισθεί το καθεστώς του πρόσφυγα, αλλά ούτε απέδειξε ότι δύναται να του χορηγηθεί το καθεστώς της συμπληρωματικής προστασίας. Κατά συνέπεια, εισηγείται πως η υπό εξέταση προσφυγή θα πρέπει να απορριφθεί από το Δικαστήριο και να επικυρωθεί η προσβαλλόμενη απόφαση.

 

Θα πρέπει να επισημανθεί ότι, σύμφωνα με τον περί Ίδρυσης και Λειτουργίας του Διοικητικού Δικαστηρίου Διεθνούς Προστασίας Νόμο του 2018 (Ν.73(Ι)/2018), το Διοικητικό Δικαστήριο Διεθνούς Προστασίας έχει την εξουσία να εξετάσει την παρούσα υπόθεση και επί της ουσίας.  Το γεγονός αυτό, οφείλεται στο ότι η υπό εξέταση υπόθεση αφορά αίτηση που χρονικά εμπίπτει στις προϋποθέσεις του άρθρου 11 του περί Ίδρυσης και Λειτουργίας του Διοικητικού Δικαστηρίου Διεθνούς Προστασίας Νόμου του 2018 (Ν.73(Ι)/2018), οι οποίες δίδουν στο Δικαστήριο την υποχρέωση ελέγχου νομιμότητας και ορθότητας της προσβαλλόμενης απόφασης.

 

Προχωρώ να εξετάσω κατά πόσον το αρμόδιο όργανο ορθά απέρριψε το αίτημα του αιτητή για χορήγηση καθεστώτος διεθνούς προστασίας. Θεωρώ χρήσιμο να καταγραφούν όλοι οι ισχυρισμοί που πρόβαλε ο αιτητής σε όλα τα στάδια της εξέτασης του αιτήματός του, προκειμένου να εξετάσω την ορθότητα της προσβαλλόμενης απόφασης αλλά και για να διαφανεί εάν το αρμόδιο όργανο αποφάσισε μετά από δέουσα έρευνα, ορθά, νόμιμα και εντός των πλαισίων της σχετικής νομοθεσίας και αν εξέδωσε δεόντως αιτιολογημένη απόφαση.

 

Ο αιτητής κατά την υποβολή του αιτήματος διεθνούς προστασίας στην Υπηρεσία Ασύλου, δήλωσε ότι εγκατέλειψε τη Γουινέα εξαιτίας απειλών που δέχθηκε από τα ετεροθαλή αδέρφια του λόγω της κληρονομιάς που απέκτησε από τον πατέρα του (5 αγροτεμάχια). Προσέθεσε ότι όλα τα ετεροθαλή αδέρφια του είναι στρατιωτικοί αξιωματούχοι και απειλούσαν ότι θα χρησιμοποιήσουν τα όπλα τους εναντίον του. Καθώς η ζωή του βρισκόταν σε κίνδυνο, ο αιτητής εγκατέλειψε τη χώρα με τη βοήθεια μιας φίλης της μητέρας του (ερυθρό 1, του  διοικητικού φακέλου).

 

Κατά τη διάρκεια της συνέντευξής του και ως προς τα προσωπικά του στοιχεία, ο αιτητής δήλωσε ότι κατάγεται από το Dabola, όπου και διέμενε με τους παππούδες του (ερυθρό 18, του διοικητικού φακέλου) μέχρι το 2018, οπότε και μετακόμισε στο Conakry (ερυθρό 19, του διοικητικού φακέλου). Ως προς τις θρησκευτικές του πεποιθήσεις δήλωσε μουσουλμάνος (ερυθρό 3, του διοικητικού φακέλου). Αναφορικά με το μορφωτικό του επίπεδο, δήλωσε ότι ολοκλήρωσε τη δευτεροβάθμια εκπαίδευση και ξεκίνησε σπουδές στο Πανεπιστήμιο του Conakry, αλλά δεν τις ολοκλήρωσε (ερυθρό 17, του διοικητικού φακέλου). Ομιλεί Γαλλικά και Malinke (ερυθρό 17, του διοικητικού φακέλου).

 

Ως προς την εργασιακή του πείρα, δήλωσε ότι δεν έχει εργαστεί ποτέ στη χώρα καταγωγής του (ερυθρό 17 του διοικητικού φακέλου). Αναφορικά με την πατρική του οικογένεια, δήλωσε ότι ο πατέρας του απεβίωσε στις 02/10/2020. Ο τελευταίος ήταν παντρεμένος με δύο γυναίκες, τη μητέρα του και τη μητριά του. Έχει δύο βιολογικά αδέρφια και δύο ετεροθαλή αδέρφια. Όλη η οικογένειά του πλην αυτού ζούσε στο Conakry, στην ίδια οικία. Η τελευταία φορά που είχε επικοινωνία με τη μητέρα του και τα δύο βιολογικά του αδέρφια ήταν το έτος 2020, όταν οι τελευταίοι επρόκειτο να διασχίσουν τα σύνορα προς τη Σίερρα Λεόνε (ερυθρά 18 και17-16, του διοικητικού φακέλου). Προσέθεσε ότι ένας θείος του βρίσκεται στη χώρα, ωστόσο δεν βρίσκονται σε επικοινωνία μετά την αναχώρησή του από τη χώρα καταγωγής του (ερυθρό 18, του διοικητικού φακέλου).

 

Επίσης δήλωσε ότι πάσχει από Ηπατίτιδα Β, για την οποία διαγνώστηκε στην Κυπριακή Δημοκρατία το 2023 (ερυθρά 13 και 20, του διοικητικού φακέλου), αλλά δεν έχει λάβει κάποια θεραπεία και ανέφερε πως έχει προγραμματισμένο ραντεβού (ερυθρό 20, του διοικητικού φακέλου).  Ως προς το ταξίδι του, δήλωσε ότι από το 2020 μέχρι το 2023 (ερυθρά 2-3, του  διοικητικού φακέλου), διέμενε στις μη ελεγχόμενες από τη Δημοκρατία περιοχές, όπου εργαζόταν στον κατασκευαστικό τομέα (ερυθρό 19, του διοικητικού φακέλου). Όσον αφορά τους λόγους για τους οποίους εγκατέλειψε τη χώρα καταγωγής του, ο αιτητής δήλωσε ότι όλα ξεκίνησαν όταν ο πατέρας του αρρώστησε. Ειδικότερα, ανέφερε ότι ο πατέρας του είχε δύο συζύγους και η μητέρα του ήταν η δεύτερη του σύζυγος. Η μητριά του, η οποία ερχόταν συχνά σε αντιπαράθεση με τη μητέρα του, συνήθιζε να προσβάλλει τον αιτητή και τα βιολογικά του αδέρφια λέγοντας τους ότι δεν ήταν παιδιά του συζύγου της.

 

Όταν ο πατέρας του αιτητή αρρώστησε το Δεκέμβριο του 2019, ο αιτητής άρχισε να δέχεται απειλές θανάτου και σωματική κακοποίηση από τα ετεροθαλή αδέρφια του, τα οποία μάλιστα υπηρετούσαν στο στρατό της χώρας. Επίσης, στις αρχές του 2020 δέχθηκε και πυροβολισμό από τα αδέρφια του. Ο αιτητής συνέδεσε τη συμπεριφορά τους με την κληρονομιά του πατέρα του, επειδή τα έγγραφα κυριότητας των περιουσιακών στοιχείων βρίσκονταν στην κατοχή της μητέρας του. Δύο εβδομάδες πριν εγκαταλείψει τη χώρα, ο αιτητής φοβούμενος για τη ζωή του εγκατέλειψε το σπίτι της οικογένειάς του και κρύφτηκε στο σπίτι ενός φίλου του. Όταν ρωτήθηκε γιατί δεν εγκατέλειψε τη χώρα νωρίτερα, ο αιτητής απάντησε ότι δεν πίστευε πως τα ετεροθαλή αδέλφια του, ως μέλη της ίδιας οικογένειας, θα στρέφονταν εναντίον του (ερυθρά 16-15, του διοικητικού φακέλου).

 

Ο αιτητής πρόσθεσε πως σε περίπτωση επιστροφής του στη χώρα καταγωγής του, θα χάσει τη ζωή του (ερυθρό 15, του διοικητικού φακέλου).  Διευκρίνισε πως δεν υπέβαλε νωρίτερα αίτηση ασύλου, επειδή ο άνθρωπος στον οποίο διέμενε του ανέφερε πως πρέπει να εργαστεί προκειμένου να αποπληρώσει ένα χρηματικό ποσό που δεν είχε διευθετηθεί από τη γυναίκα που οργάνωσε το ταξίδι του (ερυθρό 15, του διοικητικού φακέλου).  Πρόσθετα, ανέφερε πως οι αρχές της Γουινέας θα επιτρέψουν την επιστροφή του στη χώρα, ωστόσο προσέθεσε ότι οι αδελφοί του εργάζονται για την κυβέρνηση (ερυθρό 15, του  διοικητικού φακέλου).

 

Στη βάση των ανωτέρω πληροφοριών ο αρμόδιος λειτουργός σχημάτισε στην έκθεση-εισήγησή του δύο ουσιώδεις ισχυρισμούς. Ο πρώτος αφορά την ταυτότητα, τη χώρα καταγωγής και διαμονής του αιτητή, ενώ ο δεύτερος αφορά τις ισχυριζόμενες απειλές που δέχθηκε ο αιτητής από τα ετεροθαλή αδέρφια του μετά το θάνατο του πατέρα τους, εξαιτίας περιουσιακών διαφορών. Ο αρμόδιος λειτουργός έκανε αποδεκτό τον πρώτο ισχυρισμό καθώς οι δηλώσεις του αιτητή κρίθηκαν αξιόπιστες (ερυθρό 41, του  διοικητικού φακέλου).

 

Αντιθέτως, ο δεύτερος ουσιώδης ισχυρισμός δεν έγινε αποδεκτός καθώς ο αρμόδιος λειτουργός έκρινε πως ο αιτητής δεν ήταν σε θέση να παρέχει επαρκείς πληροφορίες για θέματα που άπτονται στον πυρήνα του αιτήματός του, ενώ επίσης όταν κλήθηκε να δώσει περισσότερες πληροφορίες, υπέπεσε σε αντιφάσεις. Ειδικότερα, ο αρμόδιος λειτουργός επεσήμανε πως αρχικά ο αιτητής παρέλειψε να αναφέρει ότι ο πατέρας του είχε δύο συζύγους.  Ο αιτητής ισχυρίστηκε πως μετέβη στο Conakry και διέμενε με το θείο του στο σπίτι του πατέρα του το έτος 2018.  Σε άλλο σημείο της συνέντευξης ανέφερε πως στο Conakry διέμενε στην ίδια κατοικία με τα ετεροθαλή αδέλφια του.  Παρότι του δόθηκε η δυνατότητα να αποσαφηνίσει με ποιον διέμενε στο Conakry, ο αιτητής δεν ήταν σε θέση να άρει την αντίφαση στα λεγόμενά του.

 

Ο αιτητής δεν παρείχε επαρκείς πληροφορίες αναφορικά με τις απειλές που δεχόταν ούτε ήταν σε θέση να εξηγήσει πώς προστάτευε τον εαυτό του ενώ διέμενε στην ίδια οικία με τα ετεροθαλή αδέρφια του από το Δεκέμβριο του 2019, που ξεκίνησε να δέχεται τις απειλές μέχρι και τον Οκτώβριο του 2020, που εγκατέλειψε την οικία του. Η απάντηση που παρείχε στην ερώτηση για ποιο λόγο δεν εγκατέλειψε νωρίτερα τη Γουινέα, επειδή θεωρούσε τα ετεροθαλή αδέρφια του οικογένειά του, βρίσκεται σε πλήρη αντίφαση με τη δήλωση του αιτητή ότι δεχόταν απειλές θανάτου από τα εν λόγω άτομα. Πρόσθετα, κρίθηκε πως ο αιτητής δεν υπήρξε σαφής ως προς το ποιος κατέχει τα έγγραφα κυριότητας των περιουσιακών στοιχείων.  Στα πλαίσια εξέτασης της εξωτερικής αξιοπιστίας των δηλώσεων του αιτητή, ο αρμόδιος λειτουργός κατέγραψε ότι δεν υπάρχουν εύλογοι λόγοι που να δικαιολογούν την ανάλυση των δεδομένων μέσω άλλων πηγών πληροφόρησης (ερυθρά 40-39, του διοικητικού φακέλου).  Κατά συνέπεια, ο δεύτερος ουσιώδης ισχυρισμός δεν έγινε αποδεκτός.

 

Ακολούθως, ο αρμόδιος λειτουργός προέβη σε αξιολόγηση κινδύνου στη βάση του αποδεκτού ισχυρισμού και των προσωπικών περιστάσεων του αιτητή. Αρχικά, κατέγραψε ότι στη Γουινέα δεν παρατηρούνται συνθήκες ένοπλων συγκρούσεων και στη συνέχεια παρέθεσε ποσοτικά δεδομένα από τη βάση ACLED, ενώ κατέληξε ότι συγκεκριμένα στην πόλη Conakry στην οποία αναμένεται να επιστρέψει ο αιτητής δεν παρατηρούνται συνθήκες ένοπλων συγκρούσεων. Ως προς τις προσωπικές περιστάσεις του αιτητή κατέγραψε ότι πρόκειται για ενήλικο και μορφωμένο άτομο, που έχει διαμείνει κατά το παρελθόν στο Conakry, δηλαδή τον τόπο όπου αναμένεται να επιστρέψει.

 

Στη συνέχεια, ο αρμόδιος λειτουργός προέβη σε αξιολόγηση κινδύνου αναφορικά με το γεγονός ότι ο αιτητής πάσχει από Ηπατίτιδα Β. Μεταξύ άλλων παρέπεμψε σε πληροφορίες του Παγκόσμιου Οργανισμού Υγείας ( στο εξής: ΠΟΥ), σύμφωνα με τις οποίες η Γουινέα με την υποστήριξη του ΠΟΥ και άλλων εταίρων, ξεκίνησε τη μεταρρύθμιση της εθνικής πολιτικής για την υγεία με διάστημα υλοποίησης την περίοδο μεταξύ 2015 και 2024. Στα πλαίσια της συγκεκριμένης μεταρρύθμισης, ο ΠΟΥ ανέλαβε να στηρίξει την εφαρμογή του σχεδίου ιδίως με τη βελτίωση της διακυβέρνησης του τομέα της υγείας, τη διασφάλιση της διαθεσιμότητας ανθρώπινου δυναμικού υψηλής ποιότητας και κινήτρων, την ενίσχυση των υποδομών και του εξοπλισμού, τη δημιουργία κατάλληλων και δίκαιων μηχανισμών χρηματοδότησης, τη διασφάλιση της διαθεσιμότητας φαρμάκων υψηλής ποιότητας, άλλων προϊόντων υγείας και ιατρικών τεχνολογιών και την ενίσχυση της αποτελεσματικότητας του συστήματος πληροφοριών και έρευνας στον τομέα της υγείας.

 

Περαιτέρω, σημειώνεται ότι οι εταίροι της μεταρρύθμισης πραγματοποιούν τριμηνιαίες συναντήσεις με σκοπό τον καλύτερο συντονισμό των επιχειρούμενων παρεμβάσεων/διαρθρώσεων.  Ακολούθως ο αρμόδιος λειτουργός προχώρησε σε ανάλυση των προσωπικών περιστάσεων του αιτητή. Ειδικότερα, ανέφερε ότι πρόκειται για νεαρό ενήλικα άντρα, ο οποίος διαθέτει μορφωτικό επίπεδο συνεπώς μπορεί να βιοποριστεί και να εξασφαλίσει τα προς το ζην.

 

Ως προς το κομμάτι της νόσου κατέγραψε ότι στη Γουινέα, παρά τις αδυναμίες του συστήματος υγείας, υπάρχει πρόσβαση σε ιατρικά κέντρα. Επιπλέον, σημείωσε ότι ο αιτητής δεν ανέφερε κάποια επίπτωση στην υγεία του και τη ζωή του εξαιτίας της Ηπατίτιδας Β', ότι δεν παρουσιάζει συμπτώματα, ότι όσο ζούσε στη χώρα καταγωγής του δεν είχε επηρεαστεί από τη νόσο και ότι από το έτος 2020 που εγκατέλειψε τη χώρα του δεν χρειάστηκε οποιαδήποτε θεραπεία. Προσέθεσε ότι στην περιοχή διαμονής του αιτητή υπάρχουν νοσοκομεία στα οποία μπορεί να έχει πρόσβαση σε ιατροφαρμακευτική περίθαλψη.

 

Τέλος, ο αρμόδιος λειτουργός απέδωσε βαρύτητα στο γεγονός ότι ο αιτητής δεν ισχυρίστηκε σύνδεση της νόσου του με τους λόγους για τους οποίους εγκατέλειψε τη χώρα του και δεν έχει προσκομίσει οποιοδήποτε στοιχείο ότι η παρούσα κατάσταση της υγείας του σε περίπτωση απομάκρυνσης του, ελλείψει κατάλληλης αγωγής στη χώρα καταγωγής του, διατρέχει κίνδυνο να εκτεθεί σε ταχεία, σημαντική και μη αναστρέψιμη επιδείνωση της ασθένειάς του.  Καταληκτικά, ο αρμόδιος λειτουργός έκρινε ότι δεν υπάρχουν εύλογοι λόγοι να πιστεύεται ότι σε περίπτωση επιστροφής του αιτητή στη Γουινέα και συγκεκριμένα στο Conakry θα αντιμετωπίσει δίωξη ή πραγματικό κίνδυνο σοβαρής βλάβης (ερυθρά 39-36, του διοικητικού φακέλου).

 

Προχωρώντας στη νομική ανάλυση των ισχυρισμών του αιτητή, ο αρμόδιος λειτουργός έκρινε ότι δεν συντρέχουν στο πρόσωπό του εκείνα τα υποκειμενικά και αντικειμενικά στοιχεία που θα μπορούσαν να τεκμηριώσουν βάσιμο και δικαιολογημένο φόβο δίωξης σε περίπτωση επιστροφής του στη χώρα καταγωγής του, για έναν από τους λόγους του άρθρου 3(1) του περί Προσφύγων Νόμου Ν.6(Ι)/2000 και του άρθρου 1Α της Σύμβασης της Γενεύης του 1951. Στη συνέχεια, διαπίστωσε πως δεν υπάρχει εύλογη πιθανότητα ο αιτητής να αντιμετωπίσει κίνδυνο σοβαρής βλάβης όπως αυτός καθορίζεται στο άρθρο 19 του προαναφερθέντος Νόμου και κατά συνέπεια, δεν συντρέχει οποιοσδήποτε λόγος παραχώρησης καθεστώτος συμπληρωματικής προστασίας. Ειδικά σε σχέση με το εδάφιο (γ) του άρθρου 19 (2) ο αρμόδιος λειτουργός κατέγραψε ότι τόσο η χώρα, όσο και η πόλη στην οποία αναμένεται να επιστρέψει ο αιτητής δεν τελούν σε συνθήκες ένοπλων συγκρούσεων υπό την έννοια του άρθρου.  Το περιεχόμενο της υπό αναφορά Έκθεσης-Εισήγησης υιοθέτησε ο αρμόδιος εξουσιοδοτημένος από τον Υπουργό Εσωτερικών λειτουργός που εκτελεί καθήκοντα Προϊσταμένου της Υπηρεσίας Ασύλου και απέρριψε το αίτημα του αιτητή.

 

Κατά το στάδιο των Διευκρινίσεων ο αιτητής μεταξύ άλλων πρόβαλε ως λόγο για τον οποίο δεν επιθυμεί να επιστρέψει στη χώρα καταγωγής του, το γεγονός ότι πάσχει από ηπατίτιδα Β και δεν θα είναι σε θέση να λάβει ιατρική περίθαλψη.  Από το ιατρικό έγγραφο (ερυθρό 13, του διοικητικού φακέλου) προκύπτει ότι ο αιτητής πάσχει από ηπατίτιδα B, αλλά δεν γνωρίζουμε οποιαδήποτε άλλη πληροφορία για την πορεία της νόσου.  Επιπρόσθετα, ο αιτητής επανέλαβε τους ισχυρισμούς που ανέφερε περί του ότι απειλείται από τα ετεροθαλή του αδέλφια, μετά το θάνατο του πατέρα του λόγω περιουσιακών διαφορών.  Επιπλέον, αναφέρθηκε και στις απειλές που δέχτηκε αλλά και στον πυροβολισμό που δέχθηκε από τα ετεροθαλή αδέλφια του.

 

Στα πλαίσια εξέτασης της ορθότητας της προσβαλλόμενης απόφασης, προχωρώ να εξετάσω κατ' ουσίαν το αίτημα του αιτητή λαμβάνοντας υπόψη βεβαίως όλα όσα τέθηκαν ενώπιον μου από τον ίδιο, αλλά και από τo συνήγορο που εκπροσωπεί τους καθ' ων η αίτηση.  Αναφορικά με τον πρώτο ουσιώδη ισχυρισμό ο οποίος έγινε αποδεκτός από την Υπηρεσία Ασύλου και αφορά την ταυτότητα, το προφίλ και τη χώρα καταγωγής του αιτητή, δεν χρειάζεται περαιτέρω σχολιασμό, εφόσον προκύπτει πως ορθά έγινε αποδεκτός. 

 

Από τα στοιχεία που τέθηκαν ενώπιον μου αναφορικά με το δεύτερο ισχυρισμό, σε σχέση με τις ισχυριζόμενες απειλές που δέχθηκε ο αιτητής από τα ετεροθαλή του αδέλφια μετά το θάνατο του πατέρα του, εξαιτίας περιουσιακών διαφορών, διαφαίνεται πως ο αιτητής δεν ήταν συγκεκριμένος κατά το αφήγημά του.  Από τα λεγόμενά του προκύπτουν σοβαρές ασάφειες, αντιφάσεις και ελλείψεις ως προς την περιγραφή περιστατικών, το χρόνο και τον τρόπο εκδήλωσής τους, καθώς και τα πρόσωπα που φέρονται να εμπλέκονται.  Παρά τις επανειλημμένες ερωτήσεις που του τέθηκαν, ο αιτητής δεν ήταν σε θέση να παρέχει συγκεκριμένες και συνεκτικές απαντήσεις, περιοριζόμενος σε αόριστες αναφορές και προσωπικές εκτιμήσεις. 

 

Παρατηρείται πως ο αιτητής εγκατέλειψε τη χώρα του τον Οκτώβριο του 2020 ενώ δήλωσε πως δεχόταν απειλές από τον Δεκέμβριο του 2019, δηλαδή δέκα μήνες προηγουμένως, τους οποίους διέμενε στο ίδιο σπίτι με τα ετεροθαλή αδέλφια του και κατά συνέπεια αναμένετο να δώσει επαρκείς και συγκεκριμένες πληροφορίες τόσο σε σχέση με τις απειλές που δεχόταν, όσο και με τον τρόπο που προστάτευε τον εαυτό του, πράγμα που δεν προκύπτει από το αφήγημά του.  Ο αιτητής υπέπεσε σε αντίφαση κατά το αφήγημά του, εφόσον ανέφερε πως τα έγγραφα που αφορούσαν την περιουσία του τα κατείχε η μητέρα του, γεγονός που προκαλούσε της απειλές της μητριάς του, ενώ σε άλλο σημείο της συνέντευξης δήλωσε πως τα έγγραφα τα κατέχει η γυναίκα που οργάνωσε το ταξίδι του.

 

Η αδυναμία του να περιγράψει τα γεγονότα που επικαλείται, υπονόμευσε την εσωτερική συνοχή και αξιοπιστία του ισχυρισμού.  Ο αιτητής δεν ήταν λεπτομερής κατά το αφήγημά του και προέβη σε γενικές και αόριστες αναφορές.  Κατά συνέπεια, ο δεύτερος ισχυρισμός δεν τεκμηριώθηκε λαμβάνοντας υπόψη τις ασάφειες και τις αντιφάσεις που τον διακρίνουν και ως εκ τούτου, δεν διαπιστώνεται η εσωτερική αξιοπιστία του ισχυρισμού του.

 

Αναφορικά με την εξωτερική αξιοπιστία του ισχυρισμού θα πρέπει να αναφερθεί πως οι αναφορές του αιτητή έχουν κατά βάση προσωπικό χαρακτήρα και στηρίζονται σε δικούς του ισχυρισμούς και εκτιμήσεις, χωρίς να συνοδεύονται από αντικειμενικά στοιχεία, τα οποία θα μπορούσαν να επιβεβαιωθούν από εξωτερικές πηγές πληροφόρησης για τη χώρα καταγωγής του.  Κατά συνέπεια, ο δεύτερος ουσιώδης ισχυρισμός δεν μπορεί να γίνει αποδεκτός, εφόσον δεν τεκμηριώθηκε και η εσωτερική συνοχή των δηλώσεών του.

 

Όλο το πιο πάνω ιστορικό στο οποίο στηρίζεται το αίτημα διεθνούς προστασίας που υπέβαλε ο αιτητής δεν παρουσιάζει οποιοδήποτε βάσιμο και δικαιολογημένο φόβο δίωξης στη χώρα καταγωγής του. O αιτητής είχε την ευκαιρία στην ενώπιον μου δικαστική διαδικασία να προσκομίσει ή και να αναφέρει οτιδήποτε θεωρούσε ότι έπρεπε να γνωρίζει το Δικαστήριο πράγμα που δεν έπραξε.  Όπως προκύπτει από το πιο πάνω ιστορικό, ο αιτητής δεν προώθησε κανένα απολύτως ισχυρισμό που να εμπίπτει στις προϋποθέσεις αναγνώρισης προσώπου ως πρόσφυγα.  Η αόριστη επίκληση κινδύνου ζωής χωρίς τεκμηριωμένες αναφορές στον κίνδυνο που διατρέχει, δεν θα μπορούσαν να εντάξουν τον αιτητή στην έννοια του πρόσφυγα έτσι όπως αυτή η έννοια ερμηνεύεται από τη Σύμβαση της Γενεύης του 1951 και από το άρθρο 3 του περί Προσφύγων Νόμου, Ν. 6 (Ι)/2000.

 

Το άρθρο 3 του περί Προσφύγων Νόμου, Ν. 6 (Ι)/2000 προβλέπει πως (υπογράμμιση του παρόντος Δικαστηρίου):  «Ως πρόσφυγας αναγνωρίζεται το πρόσωπο που, λόγω βάσιμου φόβου καταδίωξης του για λόγους φυλετικούς, θρησκευτικούς, ιθαγένειας ή ιδιότητας μέλους συγκεκριμένου κοινωνικού συνόλου ή πολιτικών αντιλήψεων, είναι εκτός της χώρας της ιθαγενείας του και δεν είναι σε θέση, ή, λόγω του φόβου αυτού, δεν είναι πρόθυμο, να χρησιμοποιήσει την προστασία της χώρας αυτής».

 

Είναι ξεκάθαρο τόσο από το προαναφερόμενο άρθρο, όσο και από το άρθρο 1 Α της Σύμβασης της Γενεύης του 1951, πως για να αναγνωριστεί πρόσωπο ως πρόσφυγας θα πρέπει να αποδεικνύεται βάσιμος και δικαιολογημένος φόβος δίωξης, του οποίου τόσο το υποκειμενικό όσο και το αντικειμενικό στοιχείο πρέπει να εκτιμηθούν από το αρμόδιο όργανο προτού καταλήξει σε απόφαση (§37,38 του Εγχειριδίου για τις διαδικασίες και τα κριτήρια καθορισμού του καθεστώτος των προσφύγων της Ύπατης Αρμοστείας των Ηνωμένων Εθνών). 

 

Από τα στοιχεία που τέθηκαν ενώπιον μου, διαφαίνεται πως ο αιτητής δεν πληροί τις προϋποθέσεις για αναγνώριση του καθεστώτος του πρόσφυγα (άρθρο 3, του περί Προσφύγων Νόμου, Ν.6(Ι)/2000). Ο «Πρακτικός Οδηγός της ΕΑΣΟ: Αξιολόγηση των Αποδεικτικών Στοιχείων» (Μάρτιος 2015) καθορίζει πως στη βάση της συλλογής πληροφοριών θα πρέπει να προσδιορίζονται τα ουσιώδη πραγματικά περιστατικά τα οποία στη συνέχεια θα πρέπει να συνδέονται με τις απαιτήσεις του ορισμού του πρόσφυγα και αν δεν υπάρχει κατάληξη ότι μπορεί να δοθεί προσφυγικό καθεστώς, τότε το αρμόδιο όργανο θα πρέπει να εκτιμήσει εάν τα ουσιώδη πραγματικά περιστατικά συνδέονται με τις απαιτήσεις του ορισμού του προσώπου που δικαιούται επικουρική προστασία.

 

Η μελέτη των στοιχείων του διοικητικού φακέλου δεν στοιχειοθετούν τις προϋποθέσεις του άρθρου 19 του Ν. 6 (Ι)/2000 για να παραχωρηθεί στον αιτητή το καθεστώς συμπληρωματικής προστασίας, εφόσον δεν αποδείχθηκε ότι συνέτρεχαν οι προϋποθέσεις αναφορικά με τον κίνδυνο να υποστεί σοβαρή και αδικαιολόγητη βλάβη σε περίπτωση επιστροφής στη χώρα καταγωγής του.

 

Για τη διαπίστωση αυτού του πραγματικού κινδύνου θα πρέπει να υπάρχουν, όπως ρητά προνοεί το άρθρο 19(1) του Ν. 6 (Ι)/2000, «ουσιώδεις λόγοι».  Περαιτέρω, σοβαρή βλάβη ή σοβαρή και αδικαιολόγητη βλάβη κατά το εδάφιο (2) του άρθρου 19 του Ν. 6 (Ι)/2000, σημαίνει κίνδυνο αντιμετώπισης θανατικής ποινής, βασανιστηρίων ή απάνθρωπης ή εξευτελιστικής μεταχείρισης ή τιμωρίας ή να υπάρχει σοβαρή και προσωπική απειλή κατά της ζωής ή της σωματικής ακεραιότητας αμάχου, λόγω αδιάκριτης άσκησης βίας σε καταστάσεις διεθνούς ή εσωτερικής ένοπλης σύρραξης. (βλ. Galina Bindioul v. Αναθεωρητική Αρχή Προσφύγων, Υποθ. Αρ. 685/2012, ημερομηνίας 23/04/13 και Mushegh Grigoryan κ.α. v. Κυπριακή Δημοκρατία, Υποθ. Αρ. 851/2012, ημερομηνίας 22/9/2015), ECLI:CY:AD:2015:D619, ECLI:CY:AD:2015:D619, ECLI:CY:AD:2015:D619.

 

Υπό το φως των εν λόγω δεδομένων στα πλαίσια βεβαίως της ex nunc δικαιοδοσίας του παρόντος Δικαστηρίου και προς εκπλήρωση της υποχρέωσης του Δικαστηρίου για έλεγχο της ορθότητας της προσβαλλόμενης απόφασης, θα διεξάγω έρευνα σε πηγές πληροφόρησης, για σκοπούς πληρότητας σχετικά με την κατάσταση ασφαλείας  στον τόπο καταγωγής και συνήθους διαμονής του αιτητή, όπου αναμένεται ότι θα επιστρέψει.

 

Δεν υπάρχει σχετική καταχώριση στο RULAC για τη Γουινέα, αλλά στο σχετικό χάρτη δεν φαίνεται εμπλοκή της Γουινέας σε κάποιου είδους ένοπλη σύρραξη[1]. Στο χάρτη του ACAPS που καταγράφει τις ανθρωπιστικές κρίσεις, η Γουινέα εμφανίζεται [2]ως περιοχή «no crisis».  Σύμφωνα με την έκθεση της Human Rights Watch που δημοσιεύθηκε το 2025 και καλύπτει γεγονότα που έλαβαν χώρα κατά το 2024, οι στρατιωτικές αρχές συνέχισαν την καταστολή των μέσων ενημέρωσης, της αντιπολίτευσης και των διαφωνούντων.[3] Το Δεκέμβριο του 2022, η στρατιωτική χούντα είχε δεσμευθεί να διεξαγάγει προεδρικές και βουλευτικές εκλογές μέχρι τον Δεκέμβριο του 2024, ως μέρος ενός μεταβατικού χάρτη που είχε συμφωνηθεί με την Οικονομική Κοινότητα των Δυτικοαφρικανικών Κρατών (Economic Community of West African States -ECOWAS).[4] Ωστόσο, στις 19 Φεβρουαρίου 2024, ο συνταγματάρχης Mamady Doumbouya διέλυσε την κυβέρνηση χωρίς να αιτιολογήσει την απόφαση αυτή[5] και στις 28 Φεβρουαρίου, διόρισε νέο πρωθυπουργό τον Mamadou Oury Bah[6], ενώ στις 18 Σεπτεμβρίου 2024, ο υπουργός Εξωτερικών Morissanda Kouyaté ανακοίνωσε ότι οι εκλογές θα διεξαχθούν το 2025.[7]  Το Μάιο του 2025 ο Πρωθυπουργός Amadou Oury Bah δήλωσε ότι οι γενικές και προεδρικές εκλογές θα διεξαχθούν τον Δεκέμβριο του 2025. Επιβεβαίωσε επίσης τη διοργάνωση δημοψηφίσματος για την υιοθέτηση νέου συντάγματος στις 21 Σεπτεμβρίου[8].

 

Σύμφωνα με τα πρόσφατα δεδομένα της βάσης δεδομένων ACLED (The Armed Conflict Location & Event Data Project), ενός μη κερδοσκοπικού οργανισμού με έργο τη συλλογή, ανάλυση και χαρτογράφηση δεδομένων σχετικά με τις ημερομηνίες, τους δρώντες, τις τοποθεσίες, τους θανάτους και τους τύπους όλων των καταγεγραμμένων γεγονότων πολιτικής βίας και διαμαρτυρίας σε παγκόσμια κλίμακα, στη διοικητική περιφέρεια Conakry, κατά το τελευταίο έτος (με ημερομηνία τελευταίας αναφοράς τις 21/10/2025), καταγράφηκαν 32 περιστατικά πολιτικής βίας (“political violence”, που περιλαμβάνει περιστατικά βίας κατά αμάχων, εκρήξεις/απομακρυσμένη βία, μάχες, εξεγέρσεις και διαμαρτυρίες), από τα οποία προκλήθηκαν 8 θάνατοι[9].  Σύμφωνα με απογραφή του 2014, ο πληθυσμός της διοικητικής περιφέρειας του Conakry ήταν 1,660,973 κάτοικοι[10].

 

Ως προς την κατάσταση της υγείας του αιτητή αυτός είναι θετικός στον ιό της Ηπατίτιδας Β, γεγονός που χρήζει αξιολογήσεως ενόψει των ισχυρισμών του, ιδίως ως προς την πρόσβαση σε θεραπεία στην χώρα καταγωγής του. Από έρευνα σε εξωτερικές πηγές πληροφόρησης προκύπτει ότι σύμφωνα με την πρόσφατη έρευνα της γερμανικής Bertelsmann Stiftung του Μαΐου του 2024, το δίκτυο κοινωνικής ασφάλειας στη Γουινέα είναι αδύναμο. Οι δαπάνες για την υγεία αυξήθηκαν από 0,3% του ΑΕΠ το 2009 σε 0,9% το 2019, αλλά εξακολουθούν να είναι πολύ χαμηλές σύμφωνα με τα διεθνή πρότυπα, ειδικά μεταξύ των χωρών με μέτριο ΑΕΠ.[11]

 

Θεωρώ χρήσιμο να παρατεθούν πληροφορίες που περιλαμβάνονται στο υπ’ αρίθμ. ACC 7852 έγγραφο (ημερομηνίας 07/11/2023), το οποίο ανευρέθη μετά από εξειδικευμένη έρευνα στη βάση δεδομένων MedCOI Portal του Οργανισμού της Ευρωπαϊκής Ένωσης για το Άσυλο (EUAA)[12]. Το έγγραφο ACC7852 αφορά ερώτημα περί της οικονομικής προσβασιμότητας σε θεραπεία για χρόνια ηπατίτιδα και το ερώτημα τέθηκε σε αναφορά με άρρενα ασθενή 26 ετών που πάσχει από χρόνια ηπατίτιδα Β και χρήζει παρακολούθησης από ειδικούς καθώς και τακτικών εργαστηριακών εξετάσεων.

 

Το έγγραφο αναφέρει τα πιο κάτω:  «Υπάρχει Εθνικό Πρόγραμμα για την ηπατίτιδα. Ο ασθενής πρέπει να υποβάλει πλήρες ιατρικό φάκελο, που να περιλαμβάνει ιατρική γνωμάτευση, εργαστηριακά αποτελέσματα και υπερηχογράφημα. Το αίτημα για θεραπεία υποβάλλεται από τον θεράποντα ιατρό. Το πρόγραμμα είναι προσβάσιμο σε όλους, ανεξαρτήτως εισοδήματος. Στο πλαίσιο αυτού του προγράμματος, μόνο τα φάρμακα παρέχονται δωρεάν. Οτιδήποτε άλλο πληρώνεται από τους ασθενείς.

 

Μετά την αξιολόγηση του ιατρικού φακέλου, ο ασθενής μπορεί να είναι επιλέξιμος για δωρεάν Tenofovir 300 mg για την ηπατίτιδα Β. Το φάρμακο αυτό μπορεί να παραληφθεί απευθείας από την εγκατάσταση του Εθνικού Προγράμματος στο Camayenne στη Conakry.  Μέσω της ΜΚΟ “ONG SOS Hépatites Guinée”, οι ασθενείς μπορούν να λάβουν υποστήριξη για εργαστηριακές εξετάσεις, ακτινολογικές διερευνήσεις και αξιολογήσεις. Η ΜΚΟ παραπέμπει τους ασθενείς σε γαστρεντερολόγο, που αποτελεί σημείο αναφοράς για την παρακολούθηση της ηπατίτιδας, στην Clinique Pasteur στη Conakry. Μόνο η Clinique Pasteur ή το δημόσιο νοσοκομείο CHU διαθέτουν ειδικούς για την ηπατίτιδα στη Γουινέα.  Γενικά, οι ασθενείς πληρώνουν οι ίδιοι για τη θεραπεία σε ιδιωτικές κλινικές και εργαστήρια. Δεν υπάρχει κάλυψη για ασθενείς που δεν συμβάλλουν σε κάποιο ταμείο υγειονομικής ασφάλισης».  Κατά συνέπεια, στην περιοχή όπου αναμένεται να επιστρέψει ο αιτητής, υπάρχει ιατρικό κέντρο στο οποίο θα μπορούσε να απευθυνθεί για σκοπούς ιατρικούς και συγκεκριμένα, προκειμένου να παρακολουθείται για την Ηπατίτιδα Β με την οποία έχει διαγνωστεί.

 

Από τα στοιχεία που τέθηκαν ενώπιον μου, δεν αναμένεται ο αιτητής να τεθεί σε κίνδυνο από την ασθένειά του, εφόσον μπορεί να έχει πρόσβαση στην ιατροφαρμακευτική περίθαλψη και φροντίδα που χρειάζεται.  Συνεπώς, δεν αναμένεται ευλόγως ο αιτητής να εκτεθεί σε σοβαρό κίνδυνο απάνθρωπης ή εξευτελιστικής μεταχείρισης σε περίπτωση επιστροφής του για λόγους που άπτονται της υγείας του. Στο σημείο αυτό σημειώνεται ότι δεν υφίσταται σε σχέση με τον εν λόγω ισχυρισμό,  οποιοσδήποτε φορέας δίωξης ούτε και προκύπτει ότι υπήρξε οποιαδήποτε υπαίτια αποστέρηση από τον αιτητή της πρόσβασης σε υπηρεσίες ιατροφαρμακευτικής περίθαλψης.

 

Αποτιμώντας τα προαναφερόμενα δεδομένα, δεν καταδεικνύεται εύλογη πιθανότητα ο αιτητής να αντιμετωπίσει κατά την επιστροφή του κίνδυνο σοβαρής βλάβης, καθότι η συχνότητα περιστατικών ασφαλείας στον τελευταίο τόπο συνήθους διαμονής του όπου αναμένεται να επιστρέψει, δεν είναι τέτοιας έντασης ώστε να διατρέχει κίνδυνο εξαιτίας και μόνο της παρουσίας του να τεθεί σε κίνδυνο η ζωή του. Εξετάζοντας περαιτέρω τις προσωπικές περιστάσεις του αιτητή, παρατηρώ ότι αυτός είναι άνδρας, ενήλικος, πλήρως ικανός προς εργασία και χωρίς στοιχεία ευαλωτότητας.  Ο αιτητής δεν έχει θέσει οποιαδήποτε ατομικά χαρακτηριστικά στην ενώπιον μου δικαστική διαδικασία, που να υποδηλώνουν ότι μπορεί να έχει τεθεί με οποιονδήποτε τρόπο σε δυσμενή θέση ή σε κίνδυνο δίωξης ή βλάβης.

 

Λαμβάνοντας υπόψη τα όσα ανωτέρω παρατέθηκαν και το σύνολο των στοιχείων που τέθηκαν ενώπιον μου, καταλήγω ότι ορθώς κρίθηκε επί της ουσίας ότι ο αιτητής δεν κατάφερε να αποδείξει ότι πληρούνται οι προϋποθέσεις για την υπαγωγή του στο καθεστώς του πρόσφυγα ή για την παραχώρηση σε αυτόν συμπληρωματικής προστασίας δυνάμει των προνοιών του περί Προσφύγων Νόμου, Ν. 6 (Ι)/2000 και της Σύμβασης της Γενεύης του 1951 για το Καθεστώς των Προσφύγων.

  

Κατά πάγια νομολογία του Ανωτάτου Δικαστηρίου, δέουσα έρευνα κρίνεται από το Δικαστήριο ότι έγινε, όταν το αρμόδιο όργανο εξετάζει κάθε σχετικό με την υπόθεση γεγονός (Βλ. Motorways Ltd v. Υπουργού Οικονομικών (1999) 3ΑΑΔ 447).  Ορθή και πλήρης έρευνα θεωρείται αυτή που εκτείνεται στη διερεύνηση των ουσιωδών στοιχείων της υπόθεσης (Βλ. Νικολαΐδη v. Μηνά (1994) 3ΑΑΔ 321, Τουσούνα ν. Δημοκρατίας (2013) 3 Α.Α.Δ. 151, Χωματένος ν. Δημοκρατίας κ.α. (2 Α.Α.Δ. 120).  Η έκταση της έρευνας εξαρτάται πάντοτε από τα περιστατικά της κάθε υπόθεσης (Βλ. Δημοκρατία v. Ευαγγέλου κ.α. (2013) 3ΑΑΔ 414) και το αρμόδιο όργανο οφείλει να βρει τον κατάλληλο τρόπο για να εκπληρώσει την υποχρέωσή του για δέουσα έρευνα. 

 

Από το περιεχόμενο του διοικητικού φακέλου και το σύνολο το στοιχείων που τέθηκαν ενώπιον μου, κρίνω ότι ακολουθήθηκε η ορθή διερευνητική διαδικασία και ορθώς το αίτημα του αιτητή για αναγνώριση καθεστώτος διεθνούς προστασίας έχει απορριφθεί. Οι καθ' ων η αίτηση, στα πλαίσια εξέτασης και αξιολόγησης του αιτήματος του αιτητή, συνεκτίμησαν και αξιολόγησαν όλα τα στοιχεία που είχαν ενώπιον τους προτού καταλήξουν στην προσβαλλόμενη απόφαση και ενόψει των ισχυρισμών που πρόβαλε ο αιτητής, προέβησαν στη δέουσα υπό τις περιστάσεις έρευνα. 

 

Με βάση λοιπόν το σύνολο των στοιχείων που τέθηκαν ενώπιον μου, καταλήγω ότι η προσφυγή του αιτητή εξετάστηκε με επάρκεια και επιμέλεια και υπήρξε επαρκής αιτιολόγηση της προσβαλλόμενης απόφασης εκ μέρους του αρμόδιου οργάνου. Το περιεχόμενο της απόφασης της Υπηρεσίας Ασύλου, η οποία συμπληρώνεται από την αιτιολογημένη Έκθεση-Εισήγηση του αρμόδιου λειτουργού της Υπηρεσίας Ασύλου, στην οποία εκτίθενται λεπτομερώς οι λόγοι της απόρριψης του αιτήματος, αποκαλύπτει ότι η απόφασή της είναι  απόλυτα ορθή και στα πλαίσια της σχετικής νομοθεσίας.

 

Ως εκ τούτου, η προσφυγή απορρίπτεται και η προσβαλλόμενη απόφαση επικυρώνεται, με έξοδα €600 υπέρ των καθ' ων η αίτηση, και εναντίον του αιτητή. 

 

 

 

Χ. Μιχαηλίδου, Δ.Δ.Δ.Δ.Π.