ΔΙΟΙΚΗΤΙΚΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΔΙΕΘΝΟΥΣ ΠΡΟΣΤΑΣΙΑΣ

Υπόθ.Αρ.:3004/2023

 

20 Οκτωβρίου, 2025

 [Μ. ΣΤΥΛΙΑΝΟΥ, Δ.Δ.Δ.Δ.Π.]

Αναφορικά με το άρθρο 146 του Συντάγματος

Μεταξύ:

B.C.G. εξ Ακτής Ελεφαντοστού και τώρα ΧΧΧΧ ΧΧΧ, Λάρνακα

Αιτητής

-και-

 

Κυπριακής Δημοκρατίας, μέσω Υπηρεσίας Ασύλου

Καθ' ων η Αίτηση

Εμφανίσεις:

Α. Δημητρίου (κος), Δικηγόρος για τον Αιτητή.

Α. Χατζηιωσήφ (κα), Δικηγόρος για Γενικό Εισαγγελέα, Δικηγόρος για τους Καθ' ων η Αίτηση.

Ο Αιτητής Παρών

 

ΑΠΟΦΑΣΗ

Με την παρούσα προσφυγή ο Αιτητής προσβάλλει την απόφαση της Υπηρεσίας Ασύλου, επιστολής ημερομηνίας 28/08/23 (του κοινοποιήθηκε 29/08/23) με την οποία απορρίφθηκε το αίτημα του για παραχώρηση καθεστώτος διεθνούς προστασίας ως άκυρη και στερημένη οποιουδήποτε νόμιμου αποτελέσματος και είναι αποτέλεσμα κατάχρησης εξουσίας, πλάνης και κακής εφαρμογής του Νόμου και/ή ζητείται απόφαση του Δικαστηρίου με την οποία να του αναγνωρίζεται καθεστώς διεθνούς προστασίας και/ή ότι η απόφαση επιστροφής παραβιάζει την αρχή της μη επαναπροώθησης. 

 

ΓΕΓΟΝΟΤΑ

Ο Αιτητής υπέβαλε αίτηση για διεθνή προστασία στις 28/02/20. Στις 14/03/23 και 24/05/23 πραγματοποιήθηκαν οι προσωπικές συνεντεύξεις του και την 01/06/23 εκδόθηκε έκθεση/εισήγηση. Ο εξουσιοδοτημένος από τον Υπουργό Εσωτερικών αρμόδιος λειτουργός της Υπηρεσίας Ασύλου ενέκρινε την εισήγηση στις 12/06/23 απορρίπτοντας την αίτηση διεθνούς προστασίας, αποφασίζοντας παράλληλα την επιστροφή του Αιτητή στην Ακτή Ελεφαντοστού, απόφαση που αποτελεί και το αντικείμενο της παρούσας προσφυγής.

 

ΝΟΜΙΚΟΙ ΙΣΧΥΡΙΣΜΟΙ

Ο συνήγορος για τον Αιτητή υιοθέτησε μέσω της Γραπτής Αγόρευσης όλους τους ισχυρισμούς που αφορούν το προφίλ και κατ΄ ουσία αιτήματος διεθνούς προστασίας και/ή τους λόγους που εγκατέλειψε την χώρα του ο Αιτητής. Υποστήριξε ότι η προσβαλλόμενη πράξη πάσχει και θα πρέπει να ακυρωθεί καθότι ενώ έγιναν αποδεκτοί οι ισχυρισμοί του Αιτητή σε σχέση με το προφίλ του, για συστηματικό βιασμό του από τον κηδεμόνα του, ότι είναι αμφίφυλο πρόσωπο, ότι ο κηδεμόνας του δολοφονήθηκε το 2019 – λανθασμένα απορρίφθηκε ο ισχυρισμός του ότι η ζωή του απειλήθηκε και/ή κινδυνεύει στην χώρα καταγωγής του.   

 

Οι Καθ' ων η αίτηση απαντούν ότι η προσβαλλόμενη με την παρούσα προσφυγή απόφαση της Υπηρεσίας Ασύλου έχει ληφθεί ορθά και νόμιμα, μετά από δέουσα έρευνα και αφού λήφθηκαν υπόψη όλα τα ουσιώδη στοιχεία, γεγονότα και περιστατικά της υπόθεσης και ότι η επίδικη απόφαση είναι επαρκώς και δεόντως αιτιολογημένη.

 

ΚΑΤΑΛΗΞΗ

Αρχικά παρατηρείται πως η Γραπτή Αγόρευση του Αιτητή μέσω του δικηγόρου του σε κάποια σημεία αναλώνεται μόνο στην επανάληψη διατάξεων νόμων και κανόνων δικαίου χωρίς να γίνεται υπαγωγή τους σε πραγματικά γεγονότα και νομικά δεδομένα της υπόθεσης με αποτέλεσμα να καθίστανται ανεπαρκούς αιτιολόγησης. Με βάση τον Κανονισμό 7 του Διαδικαστικού Κανονισμού του Ανωτάτου Συνταγματικού Δικαστηρίου του 1962, που εφαρμόζονται κατ΄ αναλογία και από το παρόν Δικαστήριο (Βλέπε Κανονισμό 2 των περί της Λειτουργίας του Διοικητικού Δικαστηρίου Διεθνούς Προστασίας  Διαδικαστικών Κανονισμών του 2019 έως 2022 (3/2019), επιβάλλεται η υποχρέωση στον αιτούντα όχι μόνο να εγείρει με το δικόγραφο του όλα τα σημεία τα οποία υποστηρίζουν την προσφυγή του αλλά ταυτόχρονα να τα αιτιολογεί πλήρως. Επομένως, δεν μπορούν να γίνουν αποδεκτοί ισχυρισμοί που δεν εξειδικεύονται ή δεν αιτιολογούνται διότι με αυτό τον τρόπο το Δικαστήριο, παρόλο που ασκεί και έλεγχο ουσίας, θα οδηγείτο σε συζήτηση σχεδόν οιουδήποτε θέματος κατά παράβαση των δικονομικών διατάξεων και του ρόλου που διαδραματίζουν στον καθορισμό των επίδικων θεμάτων και της διεξαγωγής της διοικητικής δίκης. (Βλέπε σχετικά, Δημοκρατία ν. Κουκκουρή(1993) 3 Α.Α.Δ. 598, Latomia Estate Ltd v. Δημοκρατίας (2001) 3 Α.Α.Δ. 672, Δημοκρατία ν. Σπύρου (2007) 3 Α.Α.Δ. 533, Δημοκρατία ν. Shalaeva (2010) 3 Α.Α.Δ. 598). Σημειώνεται δε, ότι λόγοι ακύρωσης που καταγράφονται στην προσφυγή, αλλά δεν έχουν αναπτυχθεί μέσω της Γραπτής Αγόρευσης θεωρείται, με βάση την πάγια νομολογία, ότι έχουν εγκαταλειφθεί.

 

Ανεξάρτητα, της πιο πάνω διαπίστωσης αντλώντας τις εξουσίες που ορίζονται στο Άρθρο 11 του περί της Ίδρυσης και Λειτουργίας Διοικητικού Δικαστηρίου Διεθνούς Προστασίας Νόμων του 2018 έως 2023 (Ν.73(Ι)/2018), προχωρώ σε αξιολόγηση μόνο των λόγων ακύρωσης που καλύπτονται επαρκώς από τους νομικούς ισχυρισμούς του δικογράφου της προσφυγής και πληρούν τις προϋποθέσεις αιτιολόγησης.

 

Ως προκύπτει από τον διοικητικό φάκελο (στο εξής «ΔΦ») με βάση τα προσωπικά στοιχεία του Αιτητή, που έγιναν αποδεκτά, κατάγεται από την Manfla της κεντρικής Ακτής Ελεφαντοστού και σε πολύ μικρή ηλικία μετακινήθηκε με τους γονείς του στην πόλη Vavoua, της επαρχίας Marahoue. Εκεί έζησε μέχρι το 2012 ή 2013, όταν μετακινήθηκε στο Abijan, όπου έζησε μέχρι να φύγει από τη χώρα (τελευταίος τόπος συνήθους διαμονής). Είναι χριστιανός, άγαμος, άτεκνος, απόφοιτος δημοτικού σχολείο και δεν εργαζόταν στη χώρα καταγωγής του. Αναφορικά με την κατάσταση της υγείας του, δήλωσε ότι έχει διαγνωστεί με σύφιλη και προσκόμισε την αντίστοιχη ιατρική βεβαίωση. Αναφορικά με την πατρική του οικογένεια, δήλωσε ότι από παιδί έχασε επικοινωνία με τους γονείς του, ενώ δεν έχει αδέρφια. Ομιλεί γαλλικά και την τοπική διάλεκτο Gouro. Εγκατέλειψε τη χώρα του αεροπορικώς στις 26/02/20 και εισήλθε στην Κυπριακή Δημοκρατία στις 28/02/20.

 

Με την αίτησή του για διεθνή προστασία ο Αιτητής ισχυρίστηκε πως εγκατέλειψε την χώρα καταγωγής του επειδή πέθανε ο A.G., ο οποίος είχε αναλάβει τη φροντίδα του μετά που τον εγκατέλειψαν οι γονείς του στις 19/09/2002. Ο άντρας αυτός ευθύνεται για την ομοφυλοφιλία του Αιτητή, όμως, σκοτώθηκε από κάποιους, οι οποίοι ήθελαν και τον θάνατο του ίδιου του Αιτητή (ερυθρό 1 ΔΦ). Κατά την προσωπική του συνέντευξη επανέλαβε τους ισχυρισμούς του. Συγκεκριμένα, ισχυρίστηκε ότι στις 31/12/19 πήγε με τον A.G. σε ένα εστιατόριο για να γιορτάσουν μαζί την πρωτοχρονιά. Εκεί, ήρθαν κάποιο νεαροί, άρχισαν να σπρώχνουν τον κόσμο, εντόπισαν και πήραν μαζί τους τον A.G. Όταν ο Αιτητής βγήκε έξω για να δει τί συνέβαινε, άκουσε τους νεαρούς αυτούς να τον ρωτάνε «πού είναι ο μικρός» και να χτυπάνε τον A.G. φωνάζοντας ότι αυτός είναι ομοφυλόφιλος. Όταν ο Αιτητής κατάλαβε ότι οι νεαροί αυτοί ήθελαν και τον ίδιο, κρύφτηκε και του άκουσε να λένε «κάψτε τον». Τρομοκρατημένος τηλεφώνησε σε έναν φίλο του A.G., ονόματι J., και του εξήγησε τί είχε συμβεί. Ο J. τον ρώτησε πού βρίσκονταν και, όταν ο Αιτητής του απάντησε ότι ήταν στο εστιατόριο «Bengerville», εκείνος του είπε να πάει σε μια διασταύρωση και να τον περιμένει. Όταν ο J. ήρθε και τον βρήκε, μπήκε στο αυτοκίνητό του και πήγαν στο σπίτι του Αιτητή στο Abodo, όπου τον άφησε, λέγοντάς του να μείνει εκεί χωρίς να βγαίνει έξω. Ο J. είχε ήδη πει στον A.G., πριν συμβεί το περιστατικό αυτό, ότι πρέπει να φύγει από τη χώρα, γιατί ήταν επικίνδυνο να συνεχίσει να μένει εκεί, αλλά ο A.G. δεν συμφωνούσε με αυτό. Πρόσθεσε ακόμα ότι το πρόβλημα αυτό που δημιούργησε ο A.G. περιείχε και την οικογένεια μιας αστυνομικού, ονόματι S., με την οποία ήταν σε επαφή ο J. και αυτή του πρότεινε την Κύπρο ως ένα ασφαλές μέρος για εκείνον που μπορεί να ζήσει ελεύθερα. Τότε, ο J. του είπε ότι θα τον βοηθήσει να οργανώσει το ταξίδι του προς την Κύπρο και θα του δώσει τα χρήματα που χρειαζόταν (ερυθρό 56 ΔΦ). Τέλος, σχετικά με το μελλοντικό φόβο, δήλωσε ότι σε περίπτωση επιστροφής του στην Ακτή Ελεφαντοστού φοβάται ότι μπορεί να του συμβούν τα πάντα, καθώς οι άνθρωποι που τον προστάτευαν δεν βρίσκονται εκεί πια και ότι ο A.G. του είχε πει ότι ήθελαν να τον σκοτώσουν εξαιτίας του και ούτε ο ίδιος θα ήταν εκεί ασφαλής (ερυθρό 26 ΔΦ).

 

Ο λειτουργός στο πλαίσιο της έκθεσης-εισήγησής του εντόπισε πέντε ουσιώδεις ισχυρισμούς, ο πρώτος αναφορικά με τα προσωπικά στοιχεία/προφίλ του Αιτητή, ο δεύτερος ότι κακοποιήθηκε σεξουαλικά από τον φροντιστή του, ο τρίτος ότι είχε σεξουαλικές σχέσεις τόσο με άντρες όσο και με γυναίκες, ο τέταρτος ότι ο φροντιστής του δολοφονήθηκε στις 31/12/19 και ο πέμπτος ότι κάποιος ήθελε να σκοτώσει τον A.G. εξαιτίας του και για αυτό κινδύνευε και ο ίδιος. Οι μεν τέσσερις πρώτοι ισχυρισμοί του έγιναν αποδεκτοί, ωστόσο, ο πέμπτος απορρίφθηκε ως μη αξιόπιστος. Ειδικότερα, σε σχέση με τον πέμπτο ισχυρισμό του κρίθηκε δεν παρείχε λεπτομερείς και συγκεκριμένες απαντήσεις, αρκούμενος να δηλώσει ότι ο J. του είπε ότι ήθελαν να σκοτώσουν τον A.G. εξαιτίας του και για αυτό ο ίδιος έπρεπε να μετακινηθεί στο Abijan μαζί του. Πιο συγκεκριμένα, ο Αιτητής: (α) δεν παρείχε λεπτομερείς πληροφορίες αναφορικά με τις απειλές που αντιμετώπιζε ο ίδιος και ο A.G., αν και ρωτήθηκε αρκετές φορές για αυτό, ούτε ήταν σε θέση να προσδιορίσει ποιος τους απειλούσε και για ποιον λόγο, (β) δεν παρείχε συγκεκριμένες πληροφορίες αναφορικά με το πρόσωπο που σκότωσε τον A.G., καθώς ανέφερε ότι δεν τον είχε ξαναδεί. Ερωτηθείς να εξηγήσει πώς γνωρίζει ότι αυτός που σκότωσε τον A.G. είναι το ίδιο πρόσωπο που τους είχε ήδη απειλήσει, ο Αιτητής αρκέστηκε να αναφέρει γενικόλογα ότι ο J. συνέδεσε μεταξύ τους τα δύο περιστατικά, (γ) αν και δήλωσε ότι ο J. του είπε ότι εκτός από τον ίδιο και η οικογένειά του βρισκόταν σε κίνδυνο λόγω του θανάτου του A.G., δεν ήταν σε θέση να παράσχει λεπτομερείς και συγκεκριμένες δηλώσεις σχετικά με το περιστατικό αυτό. Ειδικότερα, ανέφερε ότι όσο βρισκόταν στην Κύπρο, έμαθε από τη γυναίκα του J. ότι τόσο ο J. όσο και ο γιος του είχαν σκοτωθεί και για αυτό του είπε να μην επιστρέψει στην Ακτή Ελεφαντοστού.

 

Από την έκθεση/εισήγηση προκύπτει ότι η έρευνα του λειτουργού ήτο ενδελεχής και επεκτάθηκε σε όλα τα στοιχεία που προσκομίστηκαν από τον Αιτητή και/ή υπάρχει εκτενέστατη αξιολόγηση όλων των συναφών δηλώσεων του αιτήματος του. Από δε συνολική αξιολόγηση της γενικότερης αξιοπιστίας του, των όσων τέθηκαν ενώπιον της Υπηρεσίας Ασύλου υπό μορφή δηλώσεων και αποδεικτικών στοιχείων διαπιστώνω ότι δεν τεκμηριώνεται σε σχέση με τον πέμπτο ισχυρισμό που συνδέεται άμεσα με μελλοντοστραφή κίνδυνο για σωματική του ακεραιότητα σε περίπτωση επιστροφής του (χωρίς άλλωστε σε περίπτωση αποδοχής να αξιολογείται κατά πόσο χρήζει προστασίας από τις αρχές της χώρας του, καθότι κρίνεται ως εσωτερικά αναξιόπιστος). Η πλήρης εικόνα που διαμορφώνεται μέσω των στοιχείων του φακέλου του, κατόπιν ορθολογικής ανάλυσης και δίκαιης στάθμισής τους^[1], επιβεβαιώνει τα συμπεράσματα του λειτουργού. Το αφήγημα του Αιτητή σε σχέση με απειλή της σωματικής του ακεραιότητας και/ή της ζωής του από άγνωστα πρόσωπα  που αφορούν τον ίδιο εμπεριέχει δηλώσεις που ελλείπουν στοιχεία ευλογοφάνειας που να τεκμηριώνουν προσωπική εμπλοκή στα γεγονότα και δίωξη. Δεν παρείχε κάθε διαθέσιμη βοήθεια στον εξεταστή για τη διαπίστωση των στοιχείων της υπόθεσής του επί αυτού του ισχυρισμού που απορρίφθηκε, ούτε τεκμηρίωσε αυτόν τον ισχυρισμό του με επαρκή λεπτομέρεια (Άρθρο 18 του περί Προσφύγων Νόμου 2000 (Ν. 6(Ι)/2000) έως 2023), βλέπε επίσης Πρακτικός Οδηγός της ΕΑΣΟ: Αξιολόγηση των Αποδεικτικών Στοιχείων, Μάρτιος 2015, σελ.11 και Evidence and credibility assessment in the context of the Common European Asylum System της EUAA, February 2023, σελ.57-72, 103-112, 120-131, επίσης, § 205 του Εγχειριδίου για τις Διαδικασίες και τα Κριτήρια Καθορισμού του Καθεστώτος των Προσφύγων, του Ύπατου Αρμοστή των Ηνωμένων Εθνών) Θα αναμενόταν για ένα τόσο σοβαρό γεγονός, στο οποίο στηρίζεται, ανάμεσα σε άλλα, ο πυρήνας του αιτήματος του  που ουσιαστικά τον ανάγκασαν κατ’ ισχυρισμό να εγκαταλείψει την χώρα του να είναι σταθερός στις απαντήσεις του, να είναι σε θέση να παρουσιάσει χρονική συνάφεια και επαρκή περιγραφή του αφηγήματος του. Η μη ύπαρξη βιωματικών στοιχείων, επί αυτού του σημείου, αποδυναμώνουν σημαντικά τους δείκτες αξιοπιστίας του στο σύνολό τους. Δεν προκύπτει, επομένως, να συντρέχουν στο πρόσωπο του εκείνα τα υποκειμενικά και αντικειμενικά κριτήρια που μπορούν να στοιχειοθετήσουν το γεγονός ότι εγκατέλειψε την χώρα του και δεν επιθυμεί να επιστρέψει σε αυτή λόγω δικαιολογημένου φόβου δίωξης (§37-38 του Εγχειριδίου για τις Διαδικασίες και τα Κριτήρια Καθορισμού του Καθεστώτος των Προσφύγων, του Ύπατου Αρμοστή των Ηνωμένων Εθνών). Ούτε ο λειτουργός εντόπισε εξωτερικές πηγές πληροφόρησης σχετικά με το ότι κάποιος ήθελε να σκοτώσει τον A.G. εξαιτίας του και για αυτό κινδύνευε και ο ίδιος, καθώς έκρινε ότι ο ισχυρισμός του Αιτητή είναι ιδιωτικής φύσης (ερυθρά 143-134 ΔΦ). Κατά το δε στάδιο της αξιολόγησης του κινδύνου, ο λειτουργός, συμπεραίνει ότι από τους τέσσερις ισχυρισμούς του Αιτητή που έγιναν αποδεκτοί, δεν υπάρχουν εύλογοι λόγοι να πιστεύεται ότι αν ο Αιτητής επιστρέψει στην Ακτή Ελεφαντοστού θα αντιμετωπίσει πραγματικό κίνδυνο δίωξης ή σοβαρής βλάβης. Ειδικότερα, αναφορικά με τον τρίτο ισχυρισμό του Αιτητή που έγινε αποδεκτός, ήτοι τον σεξουαλικό προσανατολισμό του ως μη ετεροφυλόφιλου ατόμου, ο  λειτουργός παρέθεσε έγκυρες και επικαιροποιημένες πηγές πληροφόρησης για την Ακτή Ελεφαντοστού, σύμφωνα με τις οποίες συμπεραίνει ότι δεν αντιμετωπίζουν όλα τα μέλη της ΛΟΑΤΚΙ κοινότητας (συντομογραφία για Λεσβίες, Ομοφυλόφιλους, Αμφιφυλόφιλους, Τρανς και Ίντερσεξ άτομα - LGBTI = lesbian, gay, bisexual, transgender, intersex) συστηματικές/επαναλαμβανόμενες διακρίσεις/κακοποίηση που μπορεί να χαρακτηριστεί ως δίωξη. Περαιτέρω, τα προσωπικά χαρακτηριστικά του Αιτητή (νέος άντρας με βασική εκπαίδευση, το γεγονός ότι δεν αντιμετώπισε πρόβλημα λόγω του σεξουαλικού του προσανατολισμού στην χώρα καταγωγής) δεν αυξάνουν τις πιθανότητες ώστε να στοχοποιηθεί προσωπικά και να αντιμετωπίσει δίωξη ή σοβαρή βλάβη λόγω του σεξουαλικού του προσανατολισμού. Επιπλέον, αναφορικά με τον φόβο που εξέφρασε ο Αιτητής, ότι σε περίπτωση επιστροφής του θα στοχοποιηθεί από το ίδιο άτομο που σκότωσε τον A.G., κρίθηκε ότι επειδή ο θάνατος του A.G. συνέβη πριν από τρία χρόνια, δεν είναι σε θέση να προσδιορίσει ποιος τον σκότωσε και δεν έχει αντιμετωπίσει απειλές λόγω του σεξουαλικού του προσανατολισμού, δεν υπάρχουν εύλογοι λόγοι να πιστεύεται ότι εάν επιστρέψει στην χώρα του θα αντιμετωπίσει πραγματικό κίνδυνο δίωξης ή σοβαρής βλάβης. Από έρευνα του Δικαστηρίου σε εξωτερικές πηγές πληροφόρησης εντοπίζεται πληθώρα ερευνών όπου προκύπτει ότι γενικά η ομοφυλοφιλία δεν ποινικοποιείται στην Ακτή Ελεφαντοστού, αλλά η δημόσια ετεροφυλόφιλη και ομόφυλη έκφραση οικειότητας καταδικάζεται ως μορφή προσβολής της δημοσίας αιδούς που επισύρει ποινή φυλάκισης έως και δύο ετών. Κανένας, όμως, νόμος απαγορεύει τις διακρίσεις λόγω σεξουαλικού προσανατολισμού. Σύμφωνα με την τελευταία έκθεση της ILGA – International Lesbian, Gay, Bisexual, Trans and Intersex Association που δημοσιεύτηκε το Δεκέμβριο του 2020, η Ακτή Ελεφαντοστού κατατάσσεται στις χώρες που δεν έχουν ποινικοποιήσει την ομοφυλοφιλική συμπεριφορά. Αναλυτικότερα, μετά την ανεξαρτησία από τη γαλλική κυριαρχία το 1960, η Ακτή Ελεφαντοστού δεν ποινικοποίησε τις συναινετικές σεξουαλικές πράξεις μεταξύ ενηλίκων στον Ποινικό Κώδικά της (1981), ωστόσο η ηλικία συναίνεσης διαφέρει σύμφωνα με τα άρθρα 413 και 414: 15 έτη για διαφορετικού φύλου σεξουαλικές σχέσεις, και 18 έτη για τις σεξουαλικές πράξεις ομοφυλόφιλων. Σύμφωνα με εξωτερικές πηγές πληροφόρησης υπάρχει διαθέσιμη κρατική προστασία για ΛΟΑΤΚΙ πρόσωπα παρόλο που αυτή είναι αργή και δεν είναι επαρκώς αποτελεσματική^[2]. Υπάρχουν δε περιστατικά σωματικής επίθεσης εναντίον προσώπων ΛΟΑΤΚΙ^[3] και/ή διακρίσεις^[4]. Υπάρχει, όμως, παρόλα τα προβλήματα και/ή των διαδικασιών που ακολουθούνται, δικαστική προστασία σε αδικήματα που συνδέονται με τον σεξουαλικό προσανατολισμό και την ταυτότητα φύλου^[5]. Συνεπώς, πηγές πληροφόρησης δεν δεικνύουν ότι γενικά μία συνεχή και/ή συμπεριφορές αρκούντως σοβαρές λόγω της φύσης και/ή της επανάληψης τους ώστε να συνιστούν σοβαρή παραβίαση βασικών ανθρωπίνων δικαιωμάτων και/ή μεμονωμένα περιστατικά βάση πηγών πληροφόρησης δεν αποτελούν σώρευση διαφόρων μέτρων και/ή παραβιάσεων ανθρωπίνων δικαιωμάτων που δεικνύουν να είναι αρκούντως σοβαρή – ούτε δε ο Αιτητής έχει υποστεί ή φοβάται ότι θα υποστεί δίωξη ή σοβαρή βλάβη σε σχέση με τον σεξουαλικό του προσανατολισμό στη χώρα καταγωγής (ερυθρό 47-46)[6]. Για να διαπιστωθεί «βάσιμος φόβος»^[7] θα πρέπει να υπάρχει έγκυρη αντικειμενική βάση για τον φόβο δίωξης του αιτούντος. Το συγκεκριμένο στοιχείο του ορισμού του πρόσφυγα αφορά τον κίνδυνο ή την πιθανότητα να υπο­στεί δίωξη. Ο φόβος θεωρείται βάσιμος, εάν διαπιστώνεται ότι υπάρχει «εύλογη» πιθανότητα να υλοποιηθεί στο μέλλον^[8]. Για τη διαπίστωση αυτή, είναι απαραίτητο να αξιολογούνται οι δηλώσεις του αιτούντος υπό το πρί­σμα όλων των σχετικών περιστάσεων της υπόθεσης και να ελέγχονται οι περιστάσεις που επικρατούν στη χώρα καταγωγής του, καθώς και η συμπεριφορά των υπευθύνων δίωξης^[9]. Δεν προκύπτει βάσιμος φόβος δίωξης επί του σεξουαλικού του προσανατολισμού διότι ο ίδιος ο Αιτητής στην χώρα καταγωγής του εξέφραζε την σεξουαλικότητα του ανοικτά και/ή χωρίς περιστατικά βλάβης (εκτός βέβαια του πέμπτου ισχυρισμού του που κρίθηκε αναξιόπιστος και δεν φαίνεται να συνδεόταν με τον σεξουαλικό του προσανατολισμό). Ούτε έπεισε για το υπαρκτό οποιωνδήποτε πράξεων δίωξης αλλά ούτε τεκμηριώνεται ότι ανήκει σε οποιαδήποτε πολιτική, θρησκευτική, εθνική, στρατιωτική ή κοινωνική οργάνωση ή ομάδα στη χώρα καταγωγής του που να αντιμετωπίζει δίωξη, ενώ σε περίπτωση επιστροφής του δεν θα αντιμετωπίσει οποιοδήποτε πρόβλημα από τις αρχές της χώρας του. Δεν έχει εγείρει μέσω των αιτιάσεων του ότι έχει καταδικασθεί, συλληφθεί, ή καταζητείται είτε από τις αρχές της χώρας του είτε από άλλους φορείς δίωξης (Βλέπε Άρθρα 3Α και 3Β του περί Προσφύγων Νόμου 2000 έως 2023, (Ν.6(Ι)/2000). Συνεπώς, δεν πληρούνται οι προϋποθέσεις του Άρθρου 3 του περί Προσφύγων Νόμου 2000 έως 2023, (Ν.6(Ι)/2000).

 

Ως προς το εάν η περίπτωση του εμπίπτει στις προϋποθέσεις παροχής καθεστώτος συμπληρωματικής προστασίας, ο λειτουργός εξέτασε κατά πόσο θα υπόκειτο σε περίπτωση επιστροφής του στην χώρα καταγωγής σε οποιαδήποτε τέτοια σοβαρή και αδικαιολόγητη βλάβη ως προσδιορίζεται στο Άρθρο 19 του περί Προσφύγων Νόμου 2000 έως 2023, (Ν.6(Ι)/2000) και κατέληξε ότι τέτοιος κίνδυνος δεν υφίστατο. Ουδείς εκ των ισχυρισμών που πρόβαλε τεκμηρίωνε την ύπαρξη ουσιωδών λόγων ώστε να θεωρείτο ότι ο ίδιος προσωπικά, σε περίπτωση επιστροφής στη χώρα καταγωγής του, θα υποβαλλόταν σε κίνδυνο θανατικής ποινής ή εκτέλεσης ή σε βασανιστήρια ή απάνθρωπη ή εξευτελιστική μεταχείριση ή τιμωρία, βάσει του βάσει του Άρθρου 19(2), εδάφια (α) και (β), του περί Προσφύγων Νόμου2000 έως 2023, (Ν. 6(Ι)/2000).  Ειδικά δε ως προς το σκέλος της διακινδύνευσης λόγω βίας ασκούμενης αδιακρίτως σε καταστάσεις ένοπλης σύρραξης, ο λειτουργός σημείωσε ότι βάσει των διαθέσιμων πληροφοριών από εξωτερικές πηγές πληροφόρησης επιβεβαιωνόταν ότι στην περιοχή του Αιτητή δεν παρατηρούνταν συνθήκες ένοπλων συγκρούσεων. Σημειώνεται ότι, ο ίδιος σε κανένα στάδιο της διαδικασίας αξιολόγησης της αίτησής του ανέφερε ότι κινδύνευε λόγω ένοπλης σύρραξης στη χώρα του, ενώ από αναθεωρημένη έρευνα του Δικαστηρίου σε εξωτερικές πηγές πληροφόρησης βάσει στοιχείων από το ACLED, κατά το τελευταίο έτος (με ημερομηνία τελευταίας ενημέρωσης την 09/10/25), στην περιοχή της Abijan της Ακτής Ελεφαντοστού καταγράφηκαν μόνο 59 περιστατικά βίας κατά αμάχων (“Civilian violence”, που περιλαμβάνει περιστατικά βίας κατά αμάχων, εκρήξεις/απομακρυσμένη βία, μάχες, εξεγέρσεις και διαμαρτυρίες), από τα οποία προκλήθηκαν 5 θάνατοι.^[10] Σημειώνεται ότι o πληθυσμός της Abijan καταγράφεται στους 6,056,880 κατοίκους, σύμφωνα με επίσημη εκτίμηση που έλαβε χώρα το 2025.^[11]  Ως εκ τούτου, η κατάσταση στην εν λόγω περιοχή να μπορεί να χαρακτηριστεί ως ένοπλη σύρραξη επιφέρουσα συνθήκες αδιακρίτως ασκούμενης βίας, παρέλκει δε περαιτέρω διερεύνηση των προσωπικών περιστάσεων του Αιτητή για λόγους εφαρμογής της «αναπροσαρμοσμένης κλίμακας» όπως αυτή απορρέει από τη Νομολογία του Δικαστηρίου Ευρωπαϊκής Ένωσης^[12]. Εξάλλου, ούτε τα ατομικά χαρακτηριστικά και στοιχεία του Αιτητή, οδηγούν στο συμπέρασμα ότι υπάρχουν ουσιώδεις λόγοι να πιστεύεται ότι με την επιστροφή του στον τόπο διαμονής, θα αντιμετωπίσει πραγματικό κίνδυνο να υποστεί σοβαρή και αδικαιολόγητη βλάβη.

 

Όλα τα στοιχεία ανωτέρω, όπως αυτά προκύπτουν από τον φάκελο της υπόθεσης του Αιτητή καταδεικνύουν ότι η διαδικασία εξέτασης της αίτησης ασύλου του διενεργήθηκε σε πλήρη σύμπνοια με τις διατάξεις των Άρθρων 13, 13Α  και 18 περί Προσφύγων Νόμου 2000 έως 2023 (Ν. 6(Ι)/2000), αλλά και με βάση τα κριτήρια και/ή προϋποθέσεις που τηρούνται κατά την εξέταση αίτησης ασύλου. Ο Αιτητής ενημερώθηκε πλήρως από τον λειτουργό για τα δικαιώματα και τις υποχρεώσεις του και κατά τη συνέντευξη του έγιναν επαρκείς ερωτήσεις για να περιγράψει τους λόγους που υπέβαλε αίτημα ασύλου όπως επίσης και άλλα ζητήματα που αφορούν τις προσωπικές του περιστάσεις. Δεν εντοπίζεται οτιδήποτε παράτυπο, παράνομο και μεμπτό στην διαδικασία που ακολουθήθηκε που μπορεί να οδηγήσει σε ακύρωση της προσβαλλόμενης απόφασης. Σημειώνεται σε αυτό το σημείο ότι υπάρχει εκτενέστατη αξιολόγηση όλων των συναφών στοιχείων του αιτήματος του Αιτητή από τον λειτουργό στο μέρος της έκθεσης/εισήγησης και/ή αξιολόγησης κινδύνου επιστροφής σε συνάρτηση με την περιοχή διαμονής του όπου γίνεται παράθεση σωρεία πληροφοριών αναφορικά με την κατάσταση ασφαλείας και/ή εκτενής καταγραφή εξωτερικών πηγών πληροφόρησης σε σχέση με την περιοχή που αναμένεται να επιστρέψει.

 

Με βάση όλα τα ανωτέρω δεν διαπιστώνω ελλιπή έρευνα αλλά ούτε πλάνη περί το νόμο και των πραγματικών δεδομένων που λήφθηκαν υπόψη από την Υπηρεσία Ασύλου κατά την έκδοση της προσβαλλόμενης απόφασης (Βλέπε Αντώνης Ράφτης ν. Δημοκρατίας, (2002) 3 Α.Α.Δ. 345). Η επάρκεια της αιτιολογίας είναι άρρηκτα συνδεδεμένη με τα πραγματικά και νομικά περιστατικά της υπόθεσης, ενώ η αιτιολογία της προσβαλλόμενης πράξης συμπληρώνεται και/ή αναπληρώνεται μέσα από τα στοιχεία του διοικητικού φακέλου ήτοι της έκθεσης/εισήγησης του λειτουργού η οποία αποτελεί αναπόσπαστο μέρος της απόφασης του εξουσιοδοτημένου από τον Υπουργό Εσωτερικών αρμόδιου λειτουργού, όπως επίσης και από το σύνολο της όλης διοικητικής ενέργειας με αποτέλεσμα να καθίσταται εφικτός ο δικαστικός έλεγχος (Βλέπε Φράγκου ν. Δημοκρατίας (1998) 3 Α.Α.Δ.270). Το Δικαστήριο μετά από έλεγχο νομιμότητας/ορθότητας και πραγματικό έλεγχο των περιστάσεων του Αιτητή, όπως αναλύεται ανωτέρω, καταλήγει στο ίδιο εύρημα ότι δηλαδή δεν μπορεί να του αναγνωριστεί το καθεστώς του πρόσφυγα ή συμπληρωματικής προστασίας.

 

Για όλους τους πιο πάνω λόγους, η παρούσα προσφυγή απορρίπτεται με €1300 έξοδα εναντίον του Αιτητή και υπέρ των Καθ' ων η Αίτηση. Η προσβαλλόμενη απόφαση επικυρώνεται.

                         

 

 

Μ. ΣΤΥΛΙΑΝΟΥ, Δ.Δ.Δ.Δ.Π.