ΔΙΟΙΚΗΤΙΚΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΔΙΕΘΝΟΥΣ ΠΡΟΣΤΑΣΙΑΣ

Υπόθ. Αρ.: 3834/2024

03 Οκτωβρίου, 2025

[Μ. ΣΤΥΛΙΑΝΟΥ, Δ.Δ.Δ.Δ.Π.]

Αναφορικά με το άρθρο 146 του Συντάγματος

Μεταξύ:

C.A.C. (ARC XXXXXXXXX) and family

Αιτήτρια

-και-

 

                 Κυπριακή Δημοκρατία μέσω Υπηρεσίας Ασύλου

Καθ' ων η Αίτηση

Εμφανίσεις:

Ε. Ιωακειμίδου (κα) για Μ. Μπαγιαζίδου (κα), Δικηγόρος για τις Αιτήτρια.

Λ. Γιάγκου (κα) για Α. Παπαδοπούλου (κα), Δικηγόρος για την Δημοκρατία, Δικηγόρος για τους Καθ' ων η Αίτηση.

 

Α Π Ο Φ Α Σ Η

Με την παρούσα προσφυγή η Αιτήτρια προσβάλλει την απόφαση της Υπηρεσίας Ασύλου, επιστολής ημερομηνίας 04/09/24, με την οποία απορρίφθηκε το αίτημα της για παραχώρηση καθεστώτος διεθνούς προστασίας, ως άκυρη, αντισυνταγματική, παράνομη, στερούμενη κάθε έννομου αποτελέσματος, ως αδικαιολόγητη, αποτέλεσμα μη χρηστής διοίκησης, κατάχρησης εξουσίας, πλάνης και κακής εφαρμογής του Νόμου και/ή ζητείται έκδοση νέας απόφασης για παραχώρηση σε αυτήν καθεστώτος διεθνούς προστασίας και/ή οποιαδήποτε άλλη θεραπεία υπό τις περιστάσεις.

 

ΓΕΓΟΝΟΤΑ

Η Αιτήτρια υπέβαλε αίτηση για διεθνή προστασία στις 02/05/22, πραγματοποιήθηκε η συνέντευξη της στις 25/07/24, ετοιμάστηκε σχετική έκθεση/εισήγηση στις 30/07/24 και αποφασίστηκε η απόρριψη της αίτησης αυθημερόν, απόφαση που αποτελεί και το αντικείμενο της παρούσας προσφυγής.

 

ΝΟΜΙΚΟΙ ΙΣΧΥΡΙΣΜΟΙ

Καταρχάς η συνήγορος της Αιτήτριας απέσυρε ρητώς κατά την ακροαματική διαδικασία όλους τους νομικούς ισχυρισμούς και περιόρισε μόνο ως προς την δέουσα έρευνα και αιτιολογία της προσβαλλόμενης πράξης. Προωθεί δε ότι η προσβαλλόμενη απόφαση πάσχει λόγω έλλειψης δέουσας έρευνας και αιτιολογίας και/ή ότι λανθασμένα κρίθηκε ότι η Αιτήτρια δεν αποτελεί εν δυνάμει θύμα εμπορίας διότι εξαναγκάστηκε να συναινέσει στην εκπόρνευση της εξαιτίας της οικονομικής της ανέχειας αφού βρισκόταν σε κατάσταση εξαναγκασμού ή απουσίας πραγματικών επιλογών, καθιστώντας τη συναίνεση της άνευ σημασίας. Τονίζεται ότι η φύλαξη της από άνδρα σωματοφύλακα για να μην αποδράσει και οι συνθήκες υπό τις οποίες διέφυγε υποδεικνύουν στοιχεία φόβου και εγκλωβισμού και συνηγορούν στο ότι η Αιτήτρια ήταν θύμα εμπορίας. Παράλληλα, όφειλε η λειτουργός, κατά την συνήγορο της Αιτήτριας, να λάβει υπόψη της τον αντίκτυπο που επέφεραν τα τραυματικά βιώματα στην ποιότητα των δηλώσεων της, ότι δεν λήφθηκε υπόψη η κατάσταση ασφαλείας στην χώρα καταγωγής της (παραθέτοντας πληροφορίες από τη Νιγηρία) και/ή αξιολόγηση βέλτιστου συμφέροντος του παιδιού της.

 

Από την πλευρά τους οι Καθ’ ων η Αίτηση, υπεραμύνονται της προσβαλλόμενης απόφασης. Με παραπομπή στην έκθεση – εισήγηση, υποστηρίζουν ότι διεξήχθη η δέουσα υπό τις περιστάσεις έρευνα. Ως προς τον ισχυρισμό ότι η Αιτήτρια ήταν θύμα εμπορίας προσώπων, οι Καθ΄ ών η αίτηση απάντησαν σε συγκεκριμένα σημεία όπως αυτά περιγράφονται από την πλευρά της Αιτήτριας και διατείνονται ότι η κατάληξη της λειτουργού ήταν τεκμηριωμένη. Αναφορικά με τον ισχυρισμό περί απουσίας αξιολόγησης του βέλτιστου συμφέροντος του παιδιού απαντούν ότι η Αιτήτρια ουδέποτε ήγειρε οποιονδήποτε σχετικό ισχυρισμό, ενώ, μάλιστα η ίδια δήλωσε ότι θα διαμένει με τη μητέρα της και η οικογένεια της γνωρίζει για το παιδί. Κατά τα λοιπά, διεξήχθη η ορθή και δέουσα έρευνα και αξιολόγηση όσον αφορά στις προσωπικές περιστάσεις της Αιτήτριας, καθώς και στην κατάσταση ασφαλείας στο Lagos. Τέλος, η προσβαλλόμενη απόφαση, διατείνονται, οι Καθ’ ων η Αίτηση είναι δεόντως αιτιολογημένη.

 

 

ΚΑΤΑΛΗΞΗ

Προτού το Δικαστήριο προβεί σε εξέταση λόγων ακύρωσης θα πρέπει να σημειωθεί ότι ορισμένοι εκ των ισχυρισμών της Αιτήτριας όπως αυτοί προβάλλονται μέσω της συνηγόρου της στο δικόγραφο της προσφυγής, δεν αναπτύσσονται επαρκώς στην Γραπτή Αγόρευση. Απλή επίκληση παραβίασης Νόμων και γενικών αρχών διοικητικού δικαίου, χωρίς οποιαδήποτε συγκεκριμενοποίηση δεν είναι αρκετή. Η αιτιολόγηση νομικών σημείων είναι απαραίτητη για την εξέταση λόγων ακύρωσης από το Δικαστήριο, οποιαδήποτε αοριστία ή ασάφεια, αναπόφευκτα επηρεάζει τη νομική τους βάση με αποτέλεσμα να κινδυνεύουν να κριθούν αναιτιολόγητοι και ανεπίδεκτοι δικαστικής εκτίμησης. Ούτε μπορούν να γίνουν αποδεκτοί ισχυρισμοί που δεν εξειδικεύονται ή δεν αιτιολογούνται, διότι με αυτό τον τρόπο το Δικαστήριο, παρόλο που ασκεί και έλεγχο ουσίας, θα οδηγείτο σε συζήτηση σχεδόν οιουδήποτε θέματος κατά παράβαση των δικονομικών διατάξεων και του ρόλου που διαδραματίζουν στον καθορισμό των επίδικων θεμάτων και της διεξαγωγής της διοικητικής δίκης. (Βλέπε Κανονισμό 7 του Διαδικαστικού Κανονισμού του Ανωτάτου Συνταγματικού Δικαστηρίου του 1962, που εφαρμόζεται κατ΄ αναλογία και από το παρόν Δικαστήριο - Κανονισμός 2 των περί της Λειτουργίας του Διοικητικού Δικαστηρίου Διεθνούς Προστασίας  Διαδικαστικών Κανονισμών του 2019 έως 2022 (3/2019), και των λεχθέντων στη  Δημοκρατία ν. Κουκκουρή(1993) 3 Α.Α.Δ. 598, Latomia Estate Ltd v. Δημοκρατίας (2001) 3 Α.Α.Δ. 672, Δημοκρατία ν. Σπύρου (2007) 3 Α.Α.Δ. 533, Δημοκρατία ν. Shalaeva (2010) 3 Α.Α.Δ. 598, επίσης - Ιωσηφίδης ν. Γενικού Εισαγγελέα (1990) 3 Α.Α.Δ. 4599, Kadivari ν. Δημοκρατίας (αρ. 2) (1992) 4 Α.Α.Δ. 2924). Σημειώνεται δε, ότι λόγοι ακύρωσης που καταγράφονται στην προσφυγή, αλλά δεν έχουν αναπτυχθεί μέσω της Γραπτής Αγόρευσης θεωρείται, με βάση την πάγια νομολογία, ότι έχουν εγκαταλειφθεί. Το ίδιο δε ισχύει και για νομικούς ισχυρισμούς οι οποίοι αποσύρθηκαν κατά την ακρόαση της υπόθεσης.  

 

Ανεξάρτητα, όμως, της πιο πάνω διαπίστωσης αντλώντας τις εξουσίες που ορίζονται στο Άρθρο 11 των περί της Ίδρυσης και Λειτουργίας Διοικητικού Δικαστηρίου Διεθνούς Προστασίας Νόμων του 2018 έως 2023 (Ν. 73(Ι)/2018), προχωρώ σε αξιολόγηση της ουσίας του αιτήματος της Αιτήτριας σε συνάρτηση με τους ισχυρισμούς που προωθήθηκαν και αφορούν έλλειψη δέουσας έρευνας και/ή εξατομικευμένης αξιολόγησης, ανεπαρκούς αιτιολόγησης της προσβαλλόμενης πράξης και του βέλτιστου συμφέροντος του παιδιού της Αιτήτριας στη βάση του περιεχομένου του διοικητικού φακέλου (στο εξής «ΔΦ»).

 

Με βάση το αίτημα διεθνούς προστασίας η Αιτήτρια δήλωσε ότι εγκατέλειψε την χώρα καταγωγής της για να ζήσει μια καλύτερη ζωή και για να φροντίσει την οικογένεια της, αφότου ο πατέρας της απεβίωσε περί το 2017 και κανείς δεν μπορούσε να τους φροντίσει (ερυθρό 1 ΔΦ). Κατά την συνέντευξη της δήλωσε ότι απέκτησε ένα παιδί, για το οποίο προσκόμισε πιστοποιητικό γέννησης και δήλωσε ότι δεν γνωρίζει τον πατέρα του παιδιού. Ως προς τα λοιπά προσωπικά της στοιχεία, ισχυρίστηκε ότι είναι απόφοιτος δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης (ερυθρό 54 – 4Χ ΔΦ), ενώ ως προς την επαγγελματική της κατάρτιση της εργαζόταν σε κομμωτήριο στο Lagos από το 2017 μέχρι το 2019 και στην συνέχεια άνοιξε δικό της χώρο, μαζί με μια συνεργάτιδα, στην περιοχή Ika South στην πολιτεία Delta μέχρι το 2022 όταν και εγκατέλειψε την χώρα καταγωγής της (ερυθρό 54 – 8Χ ΔΦ). Κατόπιν σχετικής ερώτησης δήλωσε ότι η συνεργάτιδα της συνεχίζει να διαχειρίζεται την επιχείρηση (ερυθρό 53 – 7Χ ΔΦ). Ως προς τον τόπο καταγωγής και διαμονής της, δήλωσε ότι μεγάλωσε στο Lagos, όπου και διέμενε μέχρι το 2019 όταν και μετακόμισε στην πολιτεία Delta για να ανοίξει την δική της επιχείρηση εκεί (ερυθρό 53 – 1Χ ΔΦ). Ερωτηθείσα εάν συνέβη οτιδήποτε που να την ανάγκασε να εγκαταλείψει την χώρα της, δήλωσε ότι έφυγε για οικονομικούς λόγους (ερυθρό 53 – 8Χ). Σε σχέση με την λοιπή οικογένεια της ισχυρίστηκε ότι διατηρεί επαφή με την μητέρα της η οποία διαβιεί με τα αδέλφια της στην πολιτεία Delta (ερυθρό 52 – 1Χ, ερυθρό 54 – 1Χ ΔΦ). Ακολούθως, ισχυρίστηκε ότι το ταξίδι της στη Δημοκρατία διευθετήθηκε εξ ολοκλήρου από μια διακινήτρια, η οποία ανέφερε στην Αιτήτρια ότι θα εκδιδόταν στις μη ελεγχόμενες από την κυβέρνηση της Δημοκρατίας περιοχές ούτως ώστε να αποπληρώσει το χρέος της. Κατά τους ισχυρισμούς της, η ίδια γνώριζε αυτή την προϋπόθεση και για οικονομικούς λόγους αποδέχτηκε (ερυθρό 55 – 2Χ, 3Χ, ερυθρό 51 – 12Χ, ερυθρό 50 – 1Χ ΔΦ). Κατά τις δηλώσεις της εκδιδόταν για διάστημα 2 μηνών (ερυθρό 50 – 3Χ ΔΦ) και διέμενε σ’ ένα διαμέρισμα μαζί με ακόμα 5 γυναίκες, μερικές εκ των οποίων κατάγονταν από τη Νιγηρία και άλλες από τη Γκάνα. Δήλωσε ότι δεν έβγαιναν από το διαμέρισμα και μια γυναίκα την οποία αποκαλούσαν ‘Auntie’ (θεία), για λόγους απόκρυψης της ταυτότητας της, ήταν υπεύθυνη για την εξεύρεση πελατών, οι οποίοι έρχονταν στο διαμέρισμα γι’ αυτό τον σκοπό. Όπως δήλωσε, συνευρίσκονταν με 2 – 3 πελάτες την ημέρα, ενώ τα χρήματα που αποκόμιζε τα έπαιρνε η μαστροπός για να αποπληρωθεί το χρέος της Αιτήτριας  (ερυθρό 50 –3Χ – 13Χ  ΔΦ). Σχετικά με το χρέος της, ισχυρίστηκε ότι όφειλε περίπου 5 εκατομμύρια Naira (ερυθρό 48 – 2Χ ΔΦ), ενώ αναφορικά με την μεταχείριση που τύγχανε δήλωσε ότι η μαστροπός συμπεριφερόταν στην Αιτήτρια και τις υπόλοιπες γυναίκες με καλό τρόπο, τις τάιζε και, γενικά οι γυναίκες, δεν ζούσαν σαν φυλακισμένες ούτε ήταν κλειδωμένο το σπίτι. Επίσης, στο σπίτι υπήρχε ένας άνδρας ο οποίος τις προστάτευε από τους πελάτες και πρόσεχε τις γυναίκες να μην εγκαταλείψουν το σπίτι (ερυθρό 49 – 3Χ ΔΦ). Παράλληλα, η μαστροπός δεν κατακράτησε τα ταξιδιωτικά έγγραφα της Αιτήτριας, ενώ, όπως δήλωσε, δεν αντιμετώπισε κάποιο περιστατικό με τους πελάτες (ερυθρό 49 – 4Χ, 8Χ ΔΦ). Ως προς τον τρόπο που εγκατέλειψε το διαμέρισμα, ισχυρίστηκε ότι ένα βράδυ καθώς όλοι κοιμόντουσαν και ο φύλακας είχε φύγει με την μαστροπό, το διαμέρισμα δεν ήταν κλειδωμένο και συνεπώς εγκατέλειψε το σπίτι παίρνοντας το σακίδιο της μαζί της (ερυθρό 49 – 20Χ ΔΦ). Ερωτηθείσα γιατί επέλεξε την συγκεκριμένη μέρα, απάντησε ότι η πόρτα ήταν ανοιχτή και έφυγε (ερυθρό 49 – 13Χ ΔΦ). Ως προς το τι ακολούθησε της εξόδου της, ισχυρίστηκε ότι γνώρισε έναν λευκό άνδρα, ο οποίος την μετέφερε στο σπίτι του, την φρόντισε και την ενημέρωσε για την δυνατότητα της να αιτηθεί διεθνούς προστασίας (ερυθρό 49 – 14Χ ΔΦ). Ακολούθως, σε σχέση με την μαστροπό η Αιτήτρια δήλωσε ότι δεν γνωρίζει εάν την αναζήτησε αφότου έφυγε και δεν επικοινώνησε μαζί της, ενώ η διακινήτρια από τη Νιγηρία δεν επικοινώνησε μαζί της ή με την οικογένεια της (ερυθρό 48 – 7Χ, 9Χ, 12Χ – 15Χ).  Η Αιτήτρια ισχυρίστηκε ότι δεν γνωρίζει εάν το χρέος αποπληρώθηκε και δεν είχε οποιαδήποτε επαφή με την διακινήτρια στη Νιγηρία (ερυθρό 47 – 1Χ ΔΦ) Επανέλαβε ότι εισήλθε στην Δημοκρατία για την εξασφάλιση καλύτερης διαβίωσης και για να φροντίσει την οικογένεια της (ερυθρό 45 – 1Χ ΔΦ). Ερωτηθείσα, ακολούθως, για την μεταχείριση που τυγχάνουν οι μονήρεις μητέρες στη Νιγηρία απάντησε ότι αυτό εξαρτάται από την αντιμετώπιση που λαμβάνουν από την οικογένεια τους. Η ίδια δήλωσε ότι εφόσον θα διαμένει με την μητέρα της δεν θα αντιμετωπίσει οποιοδήποτε πρόβλημα (ερυθρό 45 – 5Χ ΔΦ), και παράλληλα η οικογένεια της γνωρίζει και αποδέχτηκε το παιδί της (ερυθρό 45 – 6Χ, 7Χ ΔΦ). Κληθείσα να αναφέρει τι θα συμβεί στο παιδί της άμα τη επιστροφή τους στη Νιγηρία ισχυρίστηκε ότι θα έχει πρόσβαση σε ιατροφαρμακευτική περίθαλψη και στην εκπαίδευση (ερυθρό 45 – 9Χ ΔΦ), ωστόσο, η χώρα αντιμετωπίζει σοβαρά οικονομικά προβλήματα και η επιβίωση ενός ατόμου εξαρτάται από την οικονομική του κατάσταση (ερυθρό 45 – 8Χ ΔΦ). Ερωτηθείσα να αναφέρει εάν αντιμετώπισε οποιανδήποτε απειλή από τότε που κατέφθασε στη Δημοκρατία ή αν κανείς την έβλαψε, απάντησε αρνητικά (ερυθρό 45 – 11Χ, 12Χ ΔΦ).

 

Μετά την διενέργεια της συνέντευξης ο λειτουργός, εξετάζοντας τα όσα λέχθηκαν σε αυτήν εντόπισε και αξιολόγησε τρεις ισχυρισμούς της Αιτήτριας. Αποδέχτηκε τον ισχυρισμό της ως προς το ότι είναι Νιγηριανή υπήκοος, με περιοχή καταγωγής το Ajegunle στην πολιτεία Lagos στη Νιγηρία με περιοχή διαμονής το Apapa στο Ika South στην πολιτεία Delta μέχρι την αναχώρηση της από τη χώρα καταγωγής της (ερυθρά 155 – 154 ΔΦ). Επιπρόσθετα, έτυχε αποδοχής και ο τρίτος ισχυρισμός αναφορικά με το ότι η Αιτήτρια εγκατέλειψε την χώρα καταγωγής της για λόγους οικονομικού περιεχομένου (ερυθρό 150 – 149 ΔΦ). Σε σχέση με τον ισχυρισμό ότι η Αιτήτρια είναι πιθανό θύμα εμπορίας προσώπων, αυτός έτυχε απόρριψης καθότι κρίθηκε ότι εγκατέλειψε την χώρα της υποβοηθούμενη από δίκτυο εμπορίας προσώπων εκούσια γνωρίζοντας ότι θα εργάζεται ως γυναίκα ελευθέρων ηθών και ήτο πρόθυμη να το πράξει για να εξασφαλίζει χρήματα. Όπως γίνεται εκτεταμένη καταγραφή του λειτουργού δεν προκύπτουν στοιχεία δίωξης, εξαναγκασμού ή σοβαρής βλάβης από τις τοποθετήσεις της. Στην ουσία έγινε αποδεκτό μόνο το μέρος εκούσιας πορνείας και αποκλείστηκε το ενδεχόμενο εξαπάτησης, δόλου η καταναγκαστικής πορνείας. Προχωρώντας στην αξιολόγηση της εξωτερικής αξιοπιστίας, ο λειτουργός παρέθεσε τον ορισμό της εμπορίας προσώπων ως αυτό ορίζεται στο Άρθρο 3 του Πρωτοκόλλου του Παλέρμο[1], για να αξιολογήσει τα δεδομένα υπό το φως του εν λόγω ορισμού. Επομένως, σημείωσε ότι παρόλο που υφίστανται δεδομένα ότι η Αιτήτρια εγκατέλειψε την χώρα της υποβοηθούμενη από κάποιο δίκτυο εμπορίας προσώπων, εντούτοις θεώρησε ότι εγκατέλειψε την χώρα της εκούσια και γνωρίζοντας ότι θα εκδίδεται και, κατά το λειτουργό, ήταν πρόθυμη να το πράξει για τα χρήματα. Επιπρόσθετα, γνώριζε εξ αρχής το επάγγελμα που θα έκανε άμα τη άφιξη της στη Δημοκρατία, το οποίο η ίδια επέλεξε, ενώ δήλωσε ότι δεν ήταν «φυλακισμένη» και της συμπεριφέρονταν καλά. Σημειώθηκε επίσης το γεγονός ότι οικειοθελώς εγκατέλειψε το σπίτι που βρισκόταν και επιβεβαίωσε ότι έφυγε για λόγους οικονομικού περιεχομένου. Η λειτουργός σημείωσε ότι κατά το νομικό πλαίσιο του Πρωτοκόλλου του Παλέρμο οι προϋποθέσεις πρέπει να τηρούνται σωρευτικά και συνεπώς η Αιτήτρια δεν θεωρείται θύμα εμπορίας προσώπων. Καταγράφηκε επίσης το γεγονός ότι η Αιτήτρια δεν είχε κάποια επαφή με κάποιον από τις μη ελεγχόμενες από την Δημοκρατία περιοχές ούτε την αναζήτησε κανείς από τη Νιγηρία και ειδικότερα η πράκτορας η οποία διευθέτησε το ταξίδι της στη Δημοκρατία. Έτι περαιτέρω, με αναφορά σε πληροφορίες από εξωτερικές πηγές για τις ψυχολογικές επιπτώσεις της εμπορίας προσώπων στα θύματα, η λειτουργός θεώρησε ότι στην Αιτήτρια δεν απαντώνται οποιεσδήποτε ψυχολογικά προβλήματα εφόσον, κατόπιν ερωτήματος, η ίδια δήλωσε ότι δεν αντιμετωπίζει κάποιο θέμα (ερυθρό 57 – 1Χ – 3Χ ΔΦ). Παράλληλα, στην περίπτωση της Αιτήτριας δεν υπήρξε καμία σεξουαλική εκμετάλλευση και η ίδια εγκατέλειψε τη Νιγηρία με δική της συνειδητή επιλογή , γνωρίζοντας εξ αρχής τι θα έκανε κατά την άφιξη της στη Δημοκρατία (ερυθρό 151 ΔΦ). Παράλληλα, δεν υφίσταται οποιαδήποτε εξαπάτηση, κατά το λειτουργό, εξαιτίας της εκούσιας και συνειδητής της επιλογής να αναχωρήσει από τη Νιγηρία. Επιπλέον, ήταν ικανή να διαμείνει με ασφάλεια στις μη ελεγχόμενες από την κυβέρνηση της Δημοκρατίας περιοχές μέχρι και την στιγμή που εγκατέλειψε το σπίτι στις 04/04/22 ενώ ο λόγος που εγκατέλειψε τις μη ελεγχόμενες από την Δημοκρατία περιοχές αφορούσε σε οικονομικούς σκοπούς (ερυθρό 150 ΔΦ). Υπό το φως των ανωτέρω, ο ισχυρισμός απορρίφθηκε.

 

Από τη συνολική αξιολόγηση της γενικότερης αξιοπιστίας της Αιτήτριας, των όσων τέθηκαν ενώπιον της Υπηρεσίας Ασύλου υπό μορφή δηλώσεων^[2] επιβεβαιώνονται τα συμπεράσματα και/ή ευρήματα του λειτουργού ότι το αίτημα ασύλου της δεν τεκμηριώνεται. Η πλήρης εικόνα που διαμορφώνεται μέσω των στοιχείων της αίτησης/συνέντευξης κατόπιν ορθολογικής ανάλυσης και δίκαιης στάθμισής τους^[3] οδηγούν στο συμπέρασμα ότι από τις δηλώσεις της Αιτήτριας δεν προκύπτει προσωπική εμπλοκή, δίωξη ή σοβαρή βλάβη. Ο λειτουργός συνέλεξε και αξιολόγησε τις δηλώσεις της Αιτήτριας και σε συνάρτηση με εξωτερικές πηγές πληροφόρησης (όπου γίνεται εκτενέστατη καταγραφή στην έκθεση εισήγηση με παραπομπές στα ερυθρά 144-63 ΔΦ). Σε αντίθεση με τους ατεκμηρίωτους ισχυρισμούς της συνηγόρου της Αιτήτριας, υπάρχει εκτενέστατη αξιολόγηση όλων των συναφών δηλώσεων του αιτήματος σε συνάρτηση και με εξωτερικές πηγές πληροφόρησης. Ούτε έχει τεκμηριώσει με τις αιτιάσεις της ότι έχει καταδικασθεί, συλληφθεί, ή καταζητείται είτε από τις αρχές της χώρας της, είτε ότι καταδιώκεται από άλλους φορείς δίωξης (Βλέπε Άρθρα 3Α και 3Β του περί Προσφύγων Νόμου 2000 έως 2023 (Ν. 6(Ι)/2000). Εξάλλου, η εκούσια πορνεία στις μη ελεγχόμενες από την Δημοκρατία περιοχές δεν αποτελούν λόγο δίωξης ή σοβαρής βλάβης και/ή αποχώρησης της από την χώρα καταγωγής και/ή δεν τεκμηριώνεται για ποιους λόγους δεν μπορεί να επιστρέψει πίσω στην χώρα της, καθότι:

(α) τα αποδεκτά γεγονότα εκπόρνευσης της έλαβαν χώρα εκτός της χώρας καταγωγής της ήτοι στις μη ελεγχόμενες από την Δημοκρατία περιοχές,

(β) ουδέποτε η Αιτήτρια υπέπεσε θύμα κακοποίησης και/ή οποιασδήποτε μορφής δίωξης ή βίας στη χώρα της από οποιονδήποτε,

(γ) ο τρίτος ουσιώδης ισχυρισμός της που θα ήταν αρρήκτως συνδεδεμένος με τυχόν μελλοντική δίωξη ή βλάβη δεν έγινε αποδεκτός ως εσωτερικά αναξιόπιστος (για ακούσια πορνεία με δόλο ή μέσω εξαπάτησης ή ότι αποτελεί ακούσια θύμα εμπορίας προσώπων) με αποτέλεσμα να απουσιάζει ο μελλοντοστραφής κίνδυνος σοβαρής βλάβης σε περίπτωση επιστροφής της,

(δ) αποτελεί η Αιτήτρια ενήλικο πρόσωπο, χωρίς ουσιαστικά προβλήματα υγείας, με επαρκές μορφωτικό και με επαρκές υποστηρικτικό οικογενειακό περιβάλλον στη χώρα της^[4],

(ε) δεν πιθανολογείται, λόγω των αποδεκτών περιστατικών, το ενδεχόμενο η Αιτήτρια να υποστεί κακομεταχείριση, απάνθρωπη και εξευτελιστική μεταχείριση από οποιονδήποτε στην χώρα της,

(στ) δεν πληρούνται σωρευτικά τα κριτήρια, λαμβάνοντας υπόψη τους αποδεκτούς ισχυρισμούς της ότι συντρέχουν στο πρόσωπο της εκείνα τα υποκειμενικά και αντικειμενικά κριτήρια που μπορούν να στοιχειοθετήσουν το γεγονός ότι εγκατέλειψε την χώρα καταγωγής της και δεν επιθυμεί να επιστρέψει σε αυτή λόγω βάσιμου και δικαιολογημένου φόβου δίωξης (§37-38 του Εγχειριδίου για τις Διαδικασίες και τα Κριτήρια Καθορισμού του Καθεστώτος των Προσφύγων, του Ύπατου Αρμοστή των Ηνωμένων Εθνών). Σύμφωνα με το εγχειρίδιο EASO «Δικαστική Ανάλυση του (2018) Προϋποθέσεις Χορήγησης Διεθνούς Προστασίας (Οδηγία 95/2011/ΕΕ)», σελίδα 92:

 

«Ο όρος «βάσιμος φόβος» σημαίνει ότι πρέπει να υπάρχει έγκυρη αντικειμενική βάση για τον φόβο δίωξης του αιτούντος. Το συγκεκριμένο στοιχείο του ορισμού του πρόσφυγα αφορά τον κίνδυνο ή την πιθανότητα να υπο­στεί δίωξη. Ο φόβος θεωρείται βάσιμος, εάν διαπιστώνεται ότι υπάρχει «εύλογη» πιθανότητα να υλοποιηθεί στο μέλλον. Για τη διαπίστωση αυτή, είναι απαραίτητο να αξιολογούνται οι δηλώσεις του αιτούντος υπό το πρί­σμα όλων των σχετικών περιστάσεων της υπόθεσης [άρθρο 4 παράγραφος 3 της ΟΕΑΑ (αναδιατύπωση)] και να ελέγχονται οι περιστάσεις που επικρατούν στη χώρα καταγωγής του, καθώς και η συμπεριφορά των υπευθύνων δίωξης. Επομένως, η διαπίστωση του βάσιμου φόβου συνδέεται στενά με το καθήκον της αξιολόγησης των αποδεικτικών στοιχείων και της αξιοπιστίας που διέπεται πρωτίστως από το άρθρο 4 της ΟΕΑΑ (αναδιατύπωση). Η αξιολόγηση των αποδεικτικών στοιχείων, συμπεριλαμβανομένης της αξιολόγησης της αξιοπιστίας, είναι το πρώτο στάδιο. Εάν τα αποδεικτικά στοιχεία που υπέβαλε ο αιτών γίνουν δεκτά ως αξιόπιστα, ο υπεύθυνος για τη λήψη της απόφασης προχωρά στο δεύτερο στάδιο και εξετάζει κατά πόσον τα γεγονότα και οι περιστάσεις που έγιναν δεκτά ισοδυναμούν με βάσιμο φόβο. Το ΔΕΕ ενέκρινε αυτή την προσέγγιση δύο σταδίων:

 

Στην πραγματικότητα, η «αξιολόγηση» αυτή γίνεται σε δύο αυτοτελή στάδια. Το πρώτο στάδιο αφορά τη διαπίστωση της συνδρομής των πραγματικών περιστατικών που αποδεικνύουν τη βασιμότητα της αιτή­σεως, ενώ το δεύτερο στάδιο αφορά τη νομική εκτίμηση των εν λόγω αποδεικτικών στοιχείων, προκει­μένου να αποφασισθεί αν πληρούνται, υπό το φως των πραγματικών περιστατικών της συγκεκριμένης υποθέσεως, οι ουσιαστικές προϋποθέσεις που θέτουν τα άρθρα 9 και 10 ή 15 της οδηγίας 2004/83 για την παροχή διεθνούς προστασίας.»

 

Αναφορικά με τον μελλοντοστραφή χαρακτήρα του βάσιμου φόβου με βάση την νομολογία του Δικαστηρίου της Ευρωπαϊκής Ένωσης οι αρμόδιες διοικητικές αρχές θα πρέπει να εκτιμήσουν εάν ο αιτούντας άσυλο διακατέχεται βασίμως από τον φόβο ότι θα διωχθεί και οφείλουν να διερευνήσουν κατά πόσο συνίσταται τέτοια απειλή από τα γεγονότα της υπόθεσης  του και εάν ο ενδιαφερόμενος φοβάται βασίμως λόγω των περιστάσεων του, ότι πράγματι αποτελεί αντικείμενο πράξεων διώξεως εις βάρος του^[5]. Στην παρούσα υπόθεση, δεν συγκεντρώνονται σωρευτικά τα συστατικά στοιχεία βάσιμου φόβου δίωξης στην χώρα καταγωγής της. Επομένως, η κατάληξη της Υπηρεσίας Ασύλου είναι αιτιολογημένη, λήφθηκε μετά από δέουσα έρευνα και στα πλαίσια του Νόμου καθότι από τα γεγονότα που τέθηκαν ενώπιον της και από τις παραστάσεις της Αιτήτριας δεν πληρούνται οι προϋποθέσεις του Άρθρου 3 του περί Προσφύγων Νόμου 2000 έως 2023 (Ν. 6(Ι)/2000).

 

Ως προς το εάν η περίπτωση της εμπίπτει στις προϋποθέσεις παροχής καθεστώτος συμπληρωματικής προστασίας, ο λειτουργός εξέτασε κατά πόσο θα υπόκειτο σε περίπτωση επιστροφής της στην χώρα καταγωγής σε οποιαδήποτε τέτοια σοβαρή και αδικαιολόγητη βλάβη ως προσδιορίζεται στο Άρθρο 19 του περί Προσφύγων Νόμου 2000 έως 2023, (Ν.6(Ι)/2000) και κατέληξε ότι τέτοιος κίνδυνος δεν υφίστατο (ερυθρά 147 - 146 ΔΦ). Ουδείς εκ των ισχυρισμών που πρόβαλε τεκμηρίωνε την ύπαρξη ουσιωδών λόγων ώστε να θεωρείτο ότι η ίδια προσωπικά, σε περίπτωση επιστροφής στη χώρα καταγωγής της, θα υποβαλλόταν σε κίνδυνο θανατικής ποινής ή εκτέλεσης ή σε βασανιστήρια ή απάνθρωπη ή εξευτελιστική μεταχείριση ή τιμωρία, αλλά ούτε και διατρέχει κίνδυνο να υποστεί σοβαρή και προσωπική απειλή κατά της ζωής ή της σωματικής ακεραιότητας αμάχου, λόγω αδιάκριτης άσκησης βίας σε καταστάσεις διεθνούς ή εσωτερικής ένοπλης σύρραξης. Ειδικά δε ως προς το σκέλος της διακινδύνευσης λόγω βίας ασκούμενης αδιακρίτως σε καταστάσεις ένοπλης σύρραξης, ο λειτουργός σημείωσε ότι βάσει των διαθέσιμων πληροφοριών από εξωτερικές πηγές πληροφόρησης επιβεβαιωνόταν ότι στην περιοχή της Αιτήτριας δεν παρατηρούνταν συνθήκες ένοπλων συγκρούσεων που να οδηγούν σε αδιάκριτη βία (ερυθρό 146 ΔΦ). Μετά από αναθεωρημένη έρευνα του Δικαστηρίου στην πολιτεία Lagos (τόπος καταγωγής), κατά το τελευταίο έτος καταγράφηκαν 98 περιστατικά πολιτικής βίας (“Political violence”, που περιλαμβάνει περιστατικά βίας κατά αμάχων, εκρήξεις/απομακρυσμένη βία, μάχες, εξεγέρσεις και διαμαρτυρίες), από τα οποία προκλήθηκαν μόνο 65 θάνατοι.^[6] Κατόπιν αναζήτησης στη βάση δεδομένων ACLED και στη πολιτεία Delta (όπου διέμενε η Αιτήτρια μέχρι την αναχώρηση της) κατά το τελευταίο έτος καταγράφηκαν επίσης χαμηλά περιστατικά με 50 ως περιστατικά χρήσης βίας κατά πολιτών (με 31 θύματα), 45 διαδηλώσεις (με 2 θύματα), αναταραχές (με 13 θύματα) και 2 ως εκρήξεις ή εξ αποστάσεως βία (χωρίς θύματα) με πληθυσμό να ανέρχεται περί τα 5 ½ εκατομμύρια κατοίκων. Λαμβανομένου υπόψη του γεγονότος ότι ο Υπουργός Εσωτερικών στα πλαίσια των εξουσιών του Άρθρου 12 Β τρις του περί Προσφύγων Νόμου 2000 έως 2023,(Ν.6(Ι)/2000), με την Κ.Δ.Π. 145/2025 ημερ.30/05/25 ορίζει την χώρα καταγωγής της Αιτήτριας ως ασφαλή χώρα ιθαγένειας, η ίδια δεν έχει τεκμηριώσει ότι στην χώρα της δεν είναι ασφαλής λόγω των ειδικών της περιστάσεων. Ούτε τα ατομικά χαρακτηριστικά και στοιχεία της Αιτήτριας (πρόκειται για ενήλικη, μέσης ηλικίας, μορφωμένη, ικανή για εργασία/εργαζόταν στην χώρα της, χωρίς στοιχεία ευαλωτότητας, με υποστηρικτικό δίκτυο) οδηγούν στο συμπέρασμα ότι υπάρχουν ουσιώδεις λόγοι να πιστεύεται ότι με την επιστροφή της στον τόπο διαμονής, θα αντιμετωπίσει πραγματικό κίνδυνο να υποστεί σοβαρή και αδικαιολόγητη βλάβη.

 

Επί τούτου απορρίπτεται και ο συναφής ισχυρισμός της συνηγόρου της Αιτήτριας ότι η μη αξιολόγηση των περιστάσεων που αφορούν το ανήλικο τέκνο της μπορούν να οδηγήσουν σε ακύρωση της προσβαλλόμενης πράξης/απόφασης. Καταρχάς, δεν υποβλήθηκαν στοιχεία (πέραν του πιστοποιητικού γέννησης) που αφορούν συναφώς και/ή ειδικούς κινδύνους που τυχόν θα αντιμετωπίσει το ανήλικο τέκνο της με την επιστροφή τους. Ούτε δε προσκομίστηκαν στοιχεία είτε στην αίτηση διεθνούς προστασίας είτε μέσω της προσφυγής που να επηρεάζουν προσωπικά το βέλτιστο συμφέρον του ανήλικου παιδιού της Αιτήτριας κατά την επιστροφή τους.  Συμπληρωματικά, όμως, για σκοπούς της παρούσας απόφασης το Δικαστήριο στα πλαίσια της ευρύτητας των εξουσιών του μετά από σχετική έρευνα μέσω εξωτερικών πηγών πληροφόρησης σε σχέση με παράγοντες που επηρεάζουν την ασφάλεια, υγεία, προστασία και εκπαίδευση του ανήλικου τέκνου της Αιτήτριας (στοιχεία βέλτιστου συμφέροντος αυτού) διαπιστώνει: (α) ότι η πρόσβαση σε ιατροφαρμακευτική περίθαλψη παρόλες τις δυσχέρειες που υπάρχουν στις υποδομές στη χώρα καταγωγής αυτή είναι προσβάσιμη και/ή διαθέσιμη λαμβάνοντας δεόντως υπόψη την περιοχή συνήθους διαμονής της Αιτήτριας και τις προσωπικές περιστάσεις της^[7], (β) η πρόσβαση στην εκπαίδευση παρά τα προβλήματα που υπάρχουν είναι και εφικτή και προσβάσιμη αφού το νομικό πλαίσιο της χώρας η εκπαίδευση έως την ηλικία των 15 ετών είναι δωρεάν και υποχρεωτική, ενώ η ελάχιστη ηλικία απασχόλησης είναι τα 14 έτη.^[8] Η βασική εκπαίδευση αποτελείται από τα πρώτα 9 χρόνια (πρωτοβάθμια και κατώτερη δευτεροβάθμια). Η εκπαίδευση χρηματοδοτείται κατ’ αρχήν από το κράτος, αλλά υπάρχει έντονη και αυξανόμενη παρουσία του ιδιωτικού τομέα σε όλα τα επίπεδα εκπαίδευσης. Παράλληλα, υπάρχει και ένας σημαντικός τομέας μη τυπικής εκπαίδευσης, που περιλαμβάνει επαγγελματικά κέντρα μάθησης και, ιδιαίτερα στο βόρειο τμήμα της χώρας, σχολεία που παρέχουν θρησκευτική εκπαίδευση τύπου Islamiyya, Qur’anic και Tsangaya (ITQE)^[9], (γ) ασφάλεια/προστασία/ιθαγένεια, το Άρθρο 25 του Συντάγματος της Νιγηρίας εξηγεί λεπτομερώς ποια άτομα είναι επιλέξιμα για την ιθαγένεια της Νιγηρίας υπό αυτήν την κατηγορία. Τα άτομα που πληρούν τις προϋποθέσεις για ιθαγένεια σε αυτήν την κατηγορία είναι (i) Άτομα που γεννήθηκαν στην επικράτεια της Νιγηρίας μετά την 1η Οκτωβρίου 1960 και έχουν τουλάχιστον έναν γονέα ή παππού/γιαγιά που ανήκει ή ανήκε σε κοινότητα ιθαγενών της γεωγραφικής περιοχής γνωστής ως Νιγηρία. Οι κοινότητες ιθαγενών της Νιγηρίας περιλαμβάνουν τους Yoruba, Hausa/Fulani, Igbo, Kanuri, Erik, Urhobo, Ibibio, Itshekiri και πολλές άλλες. Η παράγραφος αυτή δίνει έμφαση στη λέξη «ιθαγενής» της Νιγηρίας, που σημαίνει ότι πρέπει να έχετε δεσμούς αίματος με τη Νιγηρία (ii) Άτομα που γεννήθηκαν εκτός της Νιγηρίας, των οποίων οι γονείς ή οι παππούδες/γιαγιάδες ήταν ή είναι πολίτες της Νιγηρίας, είναι επιλέξιμα να αιτηθούν την ιθαγένεια της Νιγηρίας από τη γέννηση. Αυτή η παράγραφος αφορά την ιθαγένεια από τη γέννηση μέσω καταγωγής.^[10] Επίσης ούτε πληρούνται οι προϋποθέσεις ένοπλης σύρραξης όπως αναλύθηκε ανωτέρω. Κρίνω, συνεπώς υπό τύπο σχολίου και επικουρικά ότι σε περίπτωση επιστροφής τους στη χώρα καταγωγής τους, λόγω της ηλικίας του ανήλικου, δεν υπάρχουν ενδείξεις οιονδήποτε δυσκολιών προσαρμογής που να επηρεάζουν αρνητικά την ανάπτυξη, εξέλιξη και ευημερία του ανηλίκου. Λόγω δε του νεαρού της ηλικίας του παιδιού, δεν έχουν δημιουργηθεί δεσμοί με τη χώρα υποδοχής στην οποία γεννήθηκε που να δυσχεραίνουν την μετακίνηση και εγκατάσταση τους στη χώρα καταγωγής. Συνεπώς, δεν αναμένεται να αντιμετωπίσει δυσκολίες σχετικά με την κοινωνική και πολιτισμική του ένταξη. Εξάλλου, οι όποιες δυσχέρειες που σχετίζονται με επαρκή εκπαίδευση, γενικά ιατροφαρμακευτική περίθαλψη και κοινωνική πρόνοια δεν αφορούν παράγοντες που από μόνοι τους μπορούν να οδηγήσουν σε αναγνώριση καθεστώτος διεθνούς προστασίας.

 

Για όλους τους πιο πάνω λόγους, το Δικαστήριο μετά από έλεγχο νομιμότητας/ορθότητας και πραγματικό έλεγχο των περιστάσεων της Αιτήτριας και του ανήλικου τέκνου της, όπως αναλύεται ανωτέρω, καταλήγει στο ίδιο εύρημα ότι δηλαδή δεν μπορεί να της αναγνωριστεί το καθεστώς του πρόσφυγα ή συμπληρωματικής προστασίας.

 

Η παρούσα προσφυγή απορρίπτεται με €1300 έξοδα εναντίον της Αιτήτριας και υπέρ των Καθ' ων η αίτηση. Η προσβαλλόμενη απόφαση επικυρώνεται.

                          

 

 

                          Μ. ΣΤΥΛΙΑΝΟΥ, Δ.Δ.Δ.Δ.Π.