ΔΙΟΙΚΗΤΙΚΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΔΙΕΘΝΟΥΣ ΠΡΟΣΤΑΣΙΑΣ  

Υπoθ. Αρ.: Τ115/2025

25 Νοεμβρίου 2025

[ Α.Α.ΑΓΡΟΤΗ, ΔΔΔΔΠ.] 

 

Αναφορικά με το άρθρο 146 του Συντάγματος 

 

Μεταξύ: 

W.A.I

Αιτητής 

 -και- 

 

Κυπριακή Δημοκρατία, μέσω

Υπηρεσίας Ασύλου 

Καθ' ων η Αίτηση 

 

Απόστολος Γεωργίου (κος), για τον Αιτητή  

Στην απουσία των Καθ' ων η αίτηση δυνάμει των περί της Λειτουργίας του Διοικητικού Δικαστηρίου Διεθνούς Προστασίας Διαδικαστικών Κανονισμών του 2019 (3/2019)

[Ο Αιτητής είναι παρών]

 

Α Π Ο Φ Α Σ Η 

 

Α.Α.ΑΓΡΟΤΗ Δ ΔΔΔΠ: Με την παρούσα προσφυγή ο Αιτητής προσβάλλει την απόφαση της Υπηρεσίας Ασύλου η οποία περιέχεται σε επιστολή ημερομηνίας 24/02/2025, σύμφωνα με την οποία το αίτημά του για παραχώρηση καθεστώτος διεθνούς προστασίας απορρίφθηκε και καλεί το Δικαστήριο όπως κηρύξει αυτήν άκυρη, παράνομη και στερημένη οποιουδήποτε έννομου αποτελέσματος. Παράλληλα καλεί το Δικαστήριο όπως αναγνωρίσει τον Αιτητή ως πρόσφυγα ή δικαιούχο συμπληρωματικής προστασίας.

 

Η υπό εξέταση προσφυγή ορίστηκε απευθείας για Ακρόαση σύμφωνα με τις πρόνοιες του άρθρου 3 των περί της Λειτουργίας του Διοικητικού Δικαστηρίου Διεθνούς Προστασίας Διαδικαστικών Κανονισμών του 2019 (3/2019), αφού εν τω μεταξύ υποβλήθηκε από την Υπηρεσία Ασύλου Υπόμνημα συνοδευόμενο από το σχετικό διοικητικό φάκελο. Μελετώντας αυτόν, το Δικαστήριο, ασκώντας τη διακριτική του ευχέρεια δεν έκρινε σκόπιμη την παρουσία των Καθ' ων η αίτηση και η διαδικασία ολοκληρώθηκε στην παρουσία του Αιτητή, ο οποίος εκπροσωπείται από δικηγόρο.  

 

Όπως προκύπτει τόσο από την Ένσταση, αλλά και από το περιεχόμενο του ενώπιον μου διοικητικού φακέλου, τα ουσιώδη γεγονότα που αφορούν την υπό εξέταση υπόθεση είναι τα ακόλουθα:

 

Ο Αιτητής είναι ενήλικας, υπήκοος Νιγηρίας, ο οποίος, σύμφωνα με δική του δήλωση, εγκατέλειψε την χώρα καταγωγής του στις 27/08/2024, και εισήλθε νόμιμα στη Κυπριακή Δημοκρατία έχοντας στην κατοχή του σχετική άδεια εισόδου. Στις 17/12/2024 υπέβαλε αίτηση διεθνούς προστασίας.

 

Στις 08/01/2025 πραγματοποιήθηκε συνέντευξη στον Αιτητή από λειτουργό της Υπηρεσίας Ασύλου. Στις 17/01/2025, ο αρμόδιος λειτουργός συνέταξε Έκθεση/Εισήγηση προς τον Προϊστάμενο της Υπηρεσίας Ασύλου, με την οποία εισηγείται την απόρριψη του αιτήματος του Αιτητή και αυθημερόν, συγκεκριμένος λειτουργός δεόντως εξουσιοδοτημένος από τον Υπουργό Εσωτερικών να ασκεί καθήκοντα Προϊστάμενου της Υπηρεσίας Ασύλου κατόπιν εξέτασης της εισηγητικής έκθεσης αποφάσισε την απόρριψη της αίτησης του Αιτητή και επιστροφή του στη Νιγηρία.

 

Η απορριπτική απόφαση της Υπηρεσίας Ασύλου μαζί με την αιτιολογία αυτής, η οποία περιέχεται στην επιστολή ημερομηνίας 24/02/2025, παραλήφθηκε από τον Αιτητή αυθημερόν ούσα μεταφρασμένη σε γλώσσα κατανοητή από τον Αιτητή, ήτοι την αγγλική.

 

Εμπρόθεσμα ο Αιτητής, μέσω του συνηγόρου του, καταχώρησε την με τον πιο πάνω αριθμό και τίτλο προσφυγή εναντίον της απόφασης των Καθ' ων η αίτηση, προβάλλοντας σωρεία νομικών ισχυρισμών, ωστόσο ενώπιον του Δικαστηρίου, κατά την ακρόαση αυτής, ο κ. Αποστόλου προώθησε τη θέση του ότι στην υπό εξέταση περίπτωση οι Καθ’ ων η αίτηση δεν προέβησαν σε δέουσα έρευνα των ισχυρισμών του Αιτητή. Επιπλέον ο συνήγορος του Αιτητή προβάλλει τη θέση ότι στο πρακτικό της συνέντευξης του Αιτητή δεν αποδίδοντα ορθά τα λεγόμενά του, εφόσον δεν υπήρχε μεταφραστής στη μητρική του γλώσσα, με αποτέλεσμα να πάσχει η όλη διαδικασία.  Στη βάση αυτών, αιτείται την ακύρωση της απόφασης των Καθ' ων η αίτηση καλώντας το Δικαστήριο όπως αναγνωρίσει τον Αιτητή ως δικαιούχο διεθνούς προστασίας ή εναλλακτικά δικαιούχο συμπληρωματικής προστασίας.

 

Αρχικά ως προς τον ισχυρισμό του Αιτητή για μη ορθή απόδοση των δηλώσεων του Αιτητή κατά τη συνέντευξη του, ανατρέχοντας στο σχετικό πρακτικό, διαπιστώνω ότι αυτή διεξήχθη στην αγγλική γλώσσα, γλώσσα η οποία αποτελεί τη μητρική γλώσσα του Αιτητή, με τον Αιτητή να δηλώνει ότι αντιλαμβάνεται τον διερμηνέα. Με την ολοκλήρωση της συνέντευξης ο Αιτητής ενυπόγραφα δηλώνει την ορθότητα των δηλώσεων του, αφού προηγουμένως έγινε ανάγνωση του συγκεκριμένου πρακτικού με τον Αιτητή να συμφωνεί με το περιεχόμενο του.

 

Στη βάση των πιο πάνω, ο προβαλλόμενος ισχυρισμός απορρίπτεται ως αβάσιμος.

 

Προχωρώ στην εξέταση της ουσίας της υπόθεσης εφόσον Δικαστήριο, δυνάμει του άρθρου 11 του περί της Ίδρυσης και Λειτουργίας Διοικητικού Δικαστηρίου Διεθνούς Προστασίας Νόμου του 2018, Ν. 73(Ι)/2018, κέκτηται εξουσίας όπως εξετάζει πέραν από την νομιμότητα της προσβαλλόμενης πράξης και την ορθότητα αυτής, ήτοι εξέταση επί της ουσίας του αιτήματος του Αιτητή. Ως εκ τούτου κρίνω σκόπιμο όπως καταγραφούν όλοι οι ισχυρισμοί που προέβαλε ο Αιτητής σε όλα τα στάδια εξέτασης του αιτήματος του, προκειμένου να εξετάσω την ορθότητα της προσβαλλόμενης απόφασης αλλά και για να διαφανεί εάν οι Καθ' ων η αίτηση αποφάσισαν μετά από δέουσα έρευνα, ορθά, νόμιμα και εντός των πλαισίων της διακριτικής τους ευχέρειας, έχοντας κατά νου και τον εγειρόμενο από τον Αιτητή ισχυρισμό προς ακύρωσης της προσβαλλόμενης απόφασης.

 

Με την αίτησή του για παροχή διεθνούς προστασίας ο Αιτητής δήλωσε ότι εγκατέλειψε τη χώρα καταγωγής του λόγω απειλών κατά της ζωής του. Κατέγραψε στο σχετικό έντυπο, ότι διατηρούσε σχέση με μια κοπέλα, ωστόσο η οικογένεια της δεν αποδεχόταν τη σχέση τους αλλά και το γεγονός ότι ήταν έγκυος διότι ήθελαν να την παντρέψουν με άλλο άνδρα. Η σύντροφος του Αιτητή απεβίωσε λόγω επιπλοκών στην εγκυμοσύνη και η οικογένεια της θεώρησε υπεύθυνο τον Αιτητή,  τον οποίο κατηγορούσαν δημοσίως και εξαπέλυαν απειλές θανάτου προσπαθώντας να τον βλάψουν. Ο Αιτητής προχώρησε σε καταγγελία στις αρχές, χωρίς αποτέλεσμα. Λόγω της οικογενειακής επιρροής και για λόγους ασφάλειας εγκατέλειψε την περιοχή του και στη συνέχεια τη χώρα καταγωγής του. 

 

Στα πλαίσια της προφορικής του συνέντευξης, ο Αιτητής ανέφερε ως τόπο καταγωγής του την πόλη Bariga, της πολιτείας Lagos. Κατά δήλωσή του έγγαμος, πατέρας τεσσάρων παιδιών, ένα εκ των οποίων ανήλικο. Ως προς την πατρική του οικογένεια, δήλωσε πως ο πατέρας του έχει αποβιώσει, η μητέρα του διαμένει στη πόλη Bariga μαζί με τη σύζυγο του και τα τέκνα του και έχει τρεις αδελφές. Είναι απόφοιτος τριτοβάθμιας εκπαίδευσης με εργασιακή εμπειρία ως διευθυντής σε φάρμα.

 

Αναφορικά με τους λόγους που τον ώθησαν να εγκαταλείψει τη χώρα καταγωγής του, ο Αιτητής ισχυρίστηκε ότι διατηρούσε σχέση με μια κοπέλα ονόματι Victoria, η οποία έμεινε έγκυος αλλά η οικογένεια της δεν αποδεχόταν τη σχέση τους διότι ήθελαν να την παντρέψουν με ένα συγχωριανό τους. Κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης της η κοπέλα απεβίωσε Δήλωσε ότι άρχισαν να τον απειλούν και προσπάθησαν αρκετές φορές να τον σκοτώσουν. Πρόσθεσε ότι προέβη σε καταγγελία αναφορικά με τις απειλές που δεχόταν στις τοπικές αρχές αλλά δεν ελήφθη οιονδήποτε μέτρο λόγω της επιρροής της οικογένειας. Ο πατέρας της κοπέλας θεωρούσε υπεύθυνο τον Αιτητή για τον θάνατο της θυγατέρας του και επέμενε να τον εκδικηθεί.

 

Αναφορικά με τη Victoria, ο Αιτητής ισχυρίστηκε ότι διατηρούσαν σχέση για 10 έτη, η σύζυγος του το γνώριζε, διέμενε στη πολιτεία Ondo μαζί με τους γονείς της, του ανακοίνωσε για την εγκυμοσύνη της περί τον Φεβρουάριο του 2024 και η τελευταία φορά που την συνάντησε ήταν περί τον Μάιο του 2024. Δήλωσε ότι η Victoria απεβίωσε στις 30/06/2024 όταν ήταν 5 μηνών έγκυος και ενημερώθηκε από την αδελφή της τηλεφωνικώς. Δεν γνωρίζει την αιτία θανάτου της ούτε παρέστη στην κηδεία της. Αναφορικά με τις απειλές από τον πατέρα της, ισχυρίστηκε ότι αυτές συνίσταντο σε 4-5 κλήσεις, στις οποίες του έλεγε ότι τον θεωρεί υπεύθυνο για τον θάνατο της θυγατέρας του και ότι τον συνέλαβαν δυο φορές. Κληθείς να παράσχει πληροφορίες για τις δυο συλλήψεις, ανέφερε ότι η πρώτη έλαβε χώρα στις 3 Ιουλίου και η δεύτερη στις 5 Ιουλίου, τον άρπαξαν από την οικία του και τον πήραν στην οικία της οικογένεια της κοπέλας στη πολιτεία Ondo, όπου τον χτυπούσαν και ο πατέρας της τον απειλούσε ότι θα τον σκοτώσει. Δήλωσε ότι στη δεύτερη σύλληψη του διέφυγε με την βοήθεια ενός από τα αδέλφια της Victoria. Ερωτηθείς εάν συνάντησε εκ νέου τον πατέρα της μετά την διαφυγή του απάντησε αρνητικά. Ο Αιτητής ισχυρίστηκε ότι μετά το περιστατικό μετέβη στη πόλη Ikorodu, συνέχισε να λαμβάνει κλήσεις από τον πατέρα της, αλλά κανείς δεν τον επισκέφθηκε στη πόλη Ikorodu. Δήλωσε ότι η τελευταία φορά που έλαβε κλήση από τον πατέρα της κοπέλας ήταν περί την 10^η Ιουλίου. Δήλωσε πως σε περίπτωση επιστροφής του στη χώρα καταγωγής του θα τον σκοτώσουν.

 

Ο αρμόδιος λειτουργός στην εισηγητική του έκθεση διέκρινε δυο ουσιώδεις ισχυρισμούς. Ο πρώτος ισχυρισμός αφορά στην ταυτότητα, χώρα καταγωγής και προσωπικά στοιχεία/προφίλ του Αιτητή και ο δεύτερος αφορά κίνδυνο του Αιτητή από τον πατέρα της κοπέλας, με την οποία διατηρούσε σχέση και απεβίωσε ενώ ήταν έγκυος.

 

Ο πρώτος ουσιώδης ισχυρισμός έγινε αποδεκτός αφού δεν προέκυψαν στοιχεία περί του αντιθέτου και οι δηλώσεις του Αιτητή επιβεβαιώθηκαν και/ή εντοπίστηκαν σε εξωτερικές πηγές πληροφόρησης. Επιπλέον, ο Αιτητής προσκόμισε διαβατήριο από τη χώρα καταγωγής του.

 

Αντίθετα, ο δεύτερος ουσιώδης ισχυρισμός έτυχε απόρριψης, καθότι οι δηλώσεις του Αιτητή δεν είχαν την απαιτούμενη ευλογοφάνεια και ο ίδιος δεν ήταν σε θέση να παράσχει επαρκείς πληροφορίες και λεπτομέρειες. Ειδικότερα, κρίθηκε πως ο Αιτητής δεν ήταν σε θέση να παράσχει ικανοποιητικές πληροφορίες σχετικά με τον θάνατο της κοπέλας του και σχετικά με την υγεία της. Ο Αιτητής ισχυρίστηκε ότι συνελήφθη δυο φορές τον Ιούλιο και τον μετέφεραν στην οικία της κοπέλας όπου τον χτυπούσαν και κατάφερε να διαφύγει με τη βοήθεια του ενός από τα αδέλφια της, χωρίς να δώσει περαιτέρω λεπτομέρειες για πως τον βοήθησε να ξεφύγει από την οικία τους. Ο αρμόδιος λειτουργός επεσήμανε ότι μετά τα δυο περιστατικά ο πατέρας της κοπέλας δεν τον προσέγγισε, και ο Αιτητής δεν αναφέρθηκε σε οποιοδήποτε περιστατικό που να αποτελεί κίνδυνο για τον ίδιο. Αντίφαση παρατηρήθηκε σχετικά με τον εάν συνάντησε τον πατέρα της κοπέλας μετά τον θάνατο της. Αρχικά ο Αιτητής δήλωσε ότι δεν τον συνάντησε ενώ στη συνέχεια δήλωσε ότι όταν τον συνέλαβαν στις 5 Ιουλίου και τον μετέφεραν στην οικία της κοπέλας, όπου βρισκόταν και ο πατέρας της.  Επιπλέον, τονίστηκε ότι ο πατέρας της κοπέλας δεν τον προσέγγισε ξανά, μετά τη τελευταία φορά που βρισκόταν στην οικία τους και ότι δεν δέχθηκε κάποια κλήση από αυτόν μετά τις 10 Ιουλίου, καταλήγοντας ότι ο ισχυρισμός πως κινδυνεύει από τον πατέρα της κοπέλας δεν είναι εύλογος.

 

Προχωρώντας σε αξιολόγηση κινδύνου βάσει των αποδεκτών ισχυρισμών, ήτοι των προσωπικών στοιχείων του Αιτητή, ο αρμόδιος λειτουργός έκρινε ότι, επί τη βάσει των διαθέσιμων πληροφοριών από εξωτερικές πηγές αναφορικά με τη χώρα καταγωγής του Αιτητή, δεν προκύπτει εύλογη πιθανότητα ότι σε περίπτωση επιστροφής του στην χώρα καταγωγής του, και συγκεκριμένα στην πόλη Bariga της πολιτείας Lagos, στη Νιγηρία, θα αντιμετωπίσει δίωξη ή πραγματικό κίνδυνο βλάβης.

 

Προχωρώντας στη νομική ανάλυση ο λειτουργός έκρινε ότι από τα στοιχεία και το προφίλ του Αιτητή, τις δηλώσεις του και την ανάλυση κινδύνου δεν προκύπτει βάσιμος και δικαιολογημένος φόβος δίωξής του σε περίπτωση επιστροφής του στη χώρα καταγωγής του στο πλαίσιο του άρθρου 3 του περί Προσφύγων Νόμου, προσθέτοντας ότι δεν προέκυψε κίνδυνος σοβαρής βλάβης ούτε στο πλαίσιο του άρθρου 19 (1) και (2) του περί Προσφύγων Νόμου, σε περίπτωση επιστροφής του Αιτητή στη χώρα καταγωγής. Σε σχέση δε με τις προϋποθέσεις ένταξής του Αιτητή στο άρθρου 19(2)(γ) του περί Προσφύγων Νόμου, κρίθηκε ότι δεν θα αντιμετωπίσει πραγματικό κίνδυνο σοβαρής και ατομικής απειλής λόγω αδιάκριτης βίας σε κατάσταση διεθνούς και εσωτερικής ένοπλης σύγκρουσης, εφόσον η χώρα καταγωγής του, δεν βρίσκεται σε κατάσταση διεθνούς ή εσωτερικής ένοπλης σύγκρουσης.

 

Σύμφωνα με το άρθρο 3 του περί Προσφύγων Νόμου, Ν.6(Ι)/2000, «πρόσφυγας αναγνωρίζεται το πρόσωπο, που λόγω βάσιμου φόβου καταδίωξης του για λόγους φυλετικούς, θρησκευτικούς, ιθαγένειας ή ιδιότητας μέλους συγκεκριμένου κοινωνικού συνόλου ή πολιτικών αντιλήψεων, είναι εκτός της χώρας της ιθαγένειας του και δεν είναι σε θέση ή λόγω του φόβου αυτού, δεν είναι πρόθυμο, να χρησιμοποιήσει την προστασία της χώρας αυτής».

 

Είναι καθόλα κατανοητό, ότι για να αναγνωριστεί πρόσωπο ως πρόσφυγας, θα πρέπει να αποδεικνύεται βάσιμος και δικαιολογημένος φόβος δίωξης, του οποίου τόσο το υποκειμενικό όσο και το αντικειμενικό στοιχείο πρέπει να εκτιμηθούν από το αρμόδιο όργανο προτού καταλήξει σε απόφαση.

 

Το άρθρο 18(5) του περί Προσφύγων Νόμου, Ν. 6(Ι)/2000 προνοεί ότι «εναπόκειται στον Αιτητή  να τεκμηριώσει την αίτηση διεθνούς προστασίας», χωρίς να απαιτείται να προσκομίσει τυπικά αποδεικτικά στοιχεία.  Ο Αιτητής  έχει την ευθύνη να εκθέσει με την αίτησή του αλλά και μέσα από την ενώπιον της αρμόδιας αρχής συνέντευξη του ακόμα και ενώπιον του Δικαστηρίου, μέσω της ορθής δικονομικής διαδικασίας, με στοιχειώδη σαφήνεια, τα συγκεκριμένα πραγματικά περιστατικά τα οποία του προκαλούν, κατά τρόπο αντικειμενικό, δικαιολογημένο φόβο δίωξης υφιστάμενο στη χώρα καταγωγής του. Ο Αιτητής  οφείλει να επικαλεστεί με λεπτομέρεια, σαφήνεια και αληθοφάνεια συγκεκριμένα πραγματικά περιστατικά που στηρίζουν το υποβληθέν αίτημά του για διεθνή προστασία, το δε αρμόδιο όργανο εξετάζοντας την αίτηση του Αιτητή, οφείλει να λάβει υπόψη του κάθε σχετικό με την υπόθεση γεγονός.

 

Είναι πάγια νομολογημένο ότι δέουσα έρευνα κρίνεται από το Δικαστήριο ότι έγινε, όταν το αρμόδιο όργανο εξετάζει κάθε σχετικό με την υπόθεση γεγονός (βλ. Motorways Ltd v. Υπουργού Οικονομικών (1999) 3ΑΑΔ 447).  Ορθή και πλήρης έρευνα θεωρείται αυτή που εκτείνεται στη διερεύνηση των ουσιωδών στοιχείων της υπόθεσης (βλ. Νικολαΐδη v. Μηνά (1994) 3ΑΑΔ 321, Ττουσούνα ν. Κυπριακής Δημοκρατίας (2013) 3 Α.Α.Δ. 151, Χωματένος ν. Δημοκρατίας κ.α. (2013) 3 Α.Α.Δ. 120, Α. Παπουτέ ν. Χρ. Κασάπη και Κυπριακής Δημοκρατίας, Συν.  Αναθ. Έφεση 112/15 και 131/15 ημερομηνίας 13/07/2022).  Η έκταση της έρευνας εξαρτάται πάντοτε από τα περιστατικά της κάθε υπόθεσης (βλ. Δημοκρατία v. Ευαγγέλου κ.α. (2013) 3ΑΑΔ 414) και το αρμόδιο όργανο οφείλει να βρει τον κατάλληλο τρόπο για να εκπληρώσει την υποχρέωσή του για επαρκή έρευνα.

 

Στο πλαίσιο ελέγχου της ορθότητας της προσβαλλόμενης απόφασης, με βάση τα όσα προκύπτουν από το περιεχόμενο του διοικητικού φακέλου και κυρίως το πρακτικό της διενεργηθείσας συνέντευξης ενώπιον της Υπηρεσίας Ασύλου και της εισηγητικής έκθεσης, κρίνω ορθή την κατάληξη της αξιολόγησης του αρμόδιου λειτουργού βάσει των δηλώσεων που ο Αιτητής προέβαλε κατά την προφορική του συνέντευξη, ως προς τον ουσιώδη ισχυρισμό που αφορά τη χώρα καταγωγής, την ταυτότητα, τα προσωπικά του στοιχεία και τον τόπο καταγωγής και συνήθους διαμονής του.

 

Εξετάζοντας το δεύτερο ισχυρισμό του Αιτητή, κρίνω επίσης ορθή την κατάληξη της αξιολόγησης του αρμόδιου λειτουργού, καθότι οι δηλώσεις του Αιτητή περί κινδύνου από τον πατέρα της κοπέλας του, ο οποίος κατ΄ ισχυρισμό τον θεώρησε υπεύθυνο για τον θάνατο της, στερούνταν λεπτομέρειας, εξειδίκευσης και ευλογοφάνειας. Τα περιστατικά που επικαλέστηκε ότι βίωσε στα πλαίσια των πιο πάνω ισχυρισμών του, περιείχαν ασάφειες και παρέμειναν αόριστα, ενώ στερούνταν επίσης επαρκούς βαθμού ενδείξεων ότι πρόκειται για προσωπικές εμπειρίες που είχε βιώσει ο ίδιος στη χώρα καταγωγής του, όπως αναλυτικά εκτέθηκε πιο πάνω. Ο Αιτητής δεν κατάφερε να υποστηρίξει τους ισχυρισμούς του περί αρπαγής του από την οικογένεια της κοπέλας του και τις κλήσεις που κατ’ ισχυρισμό ελάμβανε από τον πατέρα της. Η σχετική αφήγηση του ήταν πολύ γενική και στερείτο επαρκούς λεπτομέρειας και εξειδίκευσης. Επιπλέον, ουδόλως κατάφερε να περιγράψει με αληθοφάνεια τα δυο περιστατικά κατά τα οποία ισχυρίστηκε ότι άγνωστοι τον άρπαξαν και τον μετέφεραν στην οικία της αποβιώσασας συντρόφου του, και στη συνέχεια με την βοήθεια ενός από τα αδέλφια της διέφυγε.

 

Διαπιστώνεται ότι ο εν λόγω ισχυρισμός του Αιτητή περί καταδίωξής του από τον πατέρα της αποβιώσασας συντρόφου του που αποτελεί το βασικό λόγο για τον οποίο εγκατέλειψε τη χώρα καταγωγής του και δεν επιθυμεί να επιστρέψει, αφορά ιδιωτικής φύσεως διαφορές, ζητήματα δηλαδή που σε κάθε περίπτωση δεν εμπίπτουν στον ορισμό του πρόσφυγα. Εξάλλου, ως ο Αιτητής δήλωσε, τον Ιούλιο 2024 μετά την κατ' ισχυρισμό σύλληψη/αρπαγή του από τον πατέρα της συντρόφου του μετέβη στην πόλη Ikorodu, γεγονός που ως ανέφερε πληροφορήθηκε ο πατέρας της (ερυθρό 40 διοικητικού φακέλου), ωστόσο,  ουδέν περιστατικό συνέβη στον ίδιο ή οτιδήποτε άλλο που να αποτέλεσε κίνδυνο για τη ζωή του.

 

Στο σημείο αυτό επισημαίνεται ότι ο Αιτητής, κατά την ενώπιον μου διαδικασία, εκπροσωπούμενος δια συνηγόρου δεν προσπάθησε να στοιχειοθετήσει την υπόθεσής του και να καλύψει τα κενά που οι Καθ'ων η αίτηση επεσήμαναν κατά την αξιολόγηση των δηλώσεών του. Ως εκ των άνω, το Δικαστήριο κρίνει τον υπό εξέταση ισχυρισμό ως εσωτερικά μη αξιόπιστο.

 

Προχωρώντας στην αξιολόγηση της εξωτερικής αξιοπιστίας του υπό εξέταση ισχυρισμού, το Δικαστήριο κρίνει ότι τα εκ του Αιτητή εξιστορισθέντα αποτελούν υποκειμενικής φύσης περιστατικά, εκ των οποίων δεν απορρέει κάποιο στοιχείο που θα μπορούσε να αποτελέσει αντικείμενο έρευνας.

 

Προς υποστήριξη του αιτήματος του, ο Αιτητής υπέβαλε στην Υπηρεσία Ασύλου τα ακόλουθα έγγραφα:

1.    Έγγραφο με τίτλο “Police character certificate”

2.    Έγγραφο με τίτλο “The Nigeria Police, Station diary extract”

 

Τονίζω ότι ο αρμόδιος λειτουργός δεν προέβη σε καμία αναφορά και αξιολόγηση των εν λόγω εγγράφων όπως διαφαίνεται από την Έκθεση/Εισήγηση την οποία ετοίμασε.

 

Το Δικαστήριο θα προχωρήσει στην αξιολόγηση των ανωτέρω εγγράφων στη  βάση της συνάφειας τους με το αίτημα ασύλου, εφόσον τα έγγραφα πρέπει να εξετάζονται από κοινού με άλλα αποδεικτικά στοιχεία που προσκομίζονται για να τεκμηριώσουν το συγκεκριμένο ουσιώδες πραγματικό περιστατικό καθώς και με άλλα στοιχεία της αξιολόγησης της αξιοπιστίας.[1]

 

Αναφορικά με το πρώτο έγγραφο ημερομηνίας 13/08/2024, παρατηρώ ότι πρόκειται για έγγραφο που πιστοποιεί ότι δεν υπάρχει οποιαδήποτε καταδίκη εναντίον του Αιτητή στη χώρα καταγωγής του και έχει εκδοθεί προκειμένου ο Αιτητής να ταξιδέψει στη Κυπριακή Δημοκρατία. Ως εκ τούτου, το Δικαστήριο κρίνει το εν λόγω έγγραφο μηδενικής αξίας καθότι δεν αφορά το αίτημα ασύλου του. Ως προς το δεύτερο έγγραφο ημερομηνίας 07/08/2024, παρατηρώ ότι αυτό είναι συμπληρωμένο χειρόγραφα, οι επί τούτου σφραγίδα και υπογραφή είναι αλλοιωμένες και δυσανάγνωστες και γενικότερα το εν λόγω έγγραφο είναι δυσανάγνωστο με αποτέλεσμα να μην μπορεί να εξαχθεί ασφαλές συμπέρασμα ως προς το περιεχόμενο του.

 

Εν κατακλείδι, επισημαίνεται ότι η αξιολόγηση των εγγράφων γίνεται πάντα σε συνάρτηση με τις δηλώσεις και τους ισχυρισμούς του Αιτητή. Η σημασία των εγγράφων καταδεικνύεται στην ενίσχυση των λεγομένων του Αιτητή, η παρουσία τους από μόνη της δεν είναι δυνατή για να τεκμηριώσει τη θέση του. Στην προκείμενη περίπτωση, λόγω έλλειψης εσωτερικής αξιοπιστίας, ο εν λόγω ισχυρισμός απορρίπτεται.

 

Από το ιστορικό του Αιτητή όπως αυτό φαίνεται πιο πάνω, στη βάση των δεδομένων του διοικητικού φακέλου και από την ανωτέρω αξιολόγηση των ισχυρισμών του, προκύπτει ότι ορθά και μετά από δέουσα έρευνα κρίθηκε από τους Καθ'ων η αίτηση ότι ο Αιτητής δε στοιχειοθέτησε κανέναν ισχυρισμό που να εμπίπτει στις προϋποθέσεις αναγνώρισης προσώπου ως πρόσφυγα. Τα όσα ανέφερε δεν θα μπορούσαν να τον εντάξουν στην έννοια του πρόσφυγα, όπως αυτή ερμηνεύεται από τη Σύμβαση της Γενεύης του 1951 και από το άρθρο 3 του περί Προσφύγων Νόμου, Ν.6(Ι)/2000. Ως εκ τούτου ο σχετικός ισχυρισμός του Αιτητή απορρίπτεται.

 

Ο «Πρακτικός Οδηγός της ΕΑΣΟ: Αξιολόγηση των Αποδεικτικών Στοιχείων» (Μάρτιος 2015) καθορίζει πως στη βάση της συλλογής πληροφοριών θα πρέπει να προσδιορίζονται τα ουσιώδη πραγματικά περιστατικά, τα οποία στη συνέχεια θα πρέπει να συνδέονται με τις απαιτήσεις του ορισμού του πρόσφυγα και αν δεν υπάρχει κατάληξη ότι μπορεί να δοθεί προσφυγικό καθεστώς, τότε το αρμόδιο όργανο θα πρέπει να εκτιμήσει εάν τα ουσιώδη πραγματικά περιστατικά συνδέονται με τις απαιτήσεις του ορισμού του προσώπου που δικαιούται συμπληρωματική προστασία.

 

Σύμφωνα με το άρθρο 19 του περί Προσφύγων Νόμου, καθεστώς συμπληρωματικής προστασίας δύναται να παραχωρηθεί σε οποιοδήποτε Αιτητή σε σχέση με τον οποίο υπάρχουν ουσιώδεις λόγοι να πιστεύεται ότι, εάν επιστρέψει στη χώρα καταγωγής του, θα αντιμετωπίσει πραγματικό κίνδυνο να υποστεί σοβαρή βλάβη.

 

Για τη διαπίστωση αυτού του πραγματικού κινδύνου θα πρέπει να υπάρχουν, όπως ρητά προνοεί το άρθρο 19(1), του Ν.6(Ι)/2000 «ουσιώδεις λόγοι». Περαιτέρω, σοβαρή βλάβη ή σοβαρή και αδικαιολόγητη βλάβη κατά το εδάφιο (2) του άρθρου 19, του Ν.6(Ι)/2000 σημαίνει (α) κίνδυνο αντιμετώπισης θανατικής ποινής, ή (β) βασανιστηρίων ή απάνθρωπης ή εξευτελιστικής μεταχείρισης ή τιμωρίας ή (γ) να υπάρχει σοβαρή και προσωπική απειλή κατά της ζωής ή της σωματικής ακεραιότητας αμάχου, λόγω αδιάκριτης άσκησης βίας σε καταστάσεις διεθνούς ή εσωτερικής ένοπλης σύρραξης (βλ. Galina Bindioul v. Αναθεωρητική Αρχή Προσφύγων, Υποθ. Αρ. 685/2012, ημερομηνίας 23/04/13 και Mushegh Grigoryan κ.α. v. Κυπριακή Δημοκρατία, Υποθ. Αρ. 851/2012, ημερομηνίας 22/9/2015, ECLI:CY:AD:2015:D619, ECLI:CY:AD:2015:D619).

 

Σε σχέση με το ενδεχόμενο σε περίπτωση επιστροφής του στη χώρα καταγωγής ο Αιτητής να αντιμετωπίσει κίνδυνο σοβαρής βλάβης στο πλαίσιο των άρθρων 19(2)(α) και (β) του ιδίου Νόμου, δεν προέκυψαν στοιχεία εκ των οποίων να συνάγεται ότι σε περίπτωση επιστροφής του Αιτητή στη Νιγηρία, θα του επιβληθεί θανατική ποινή ή εκτέλεση ή άλλως θα κινδυνεύσει με βασανιστήρια ή απάνθρωπη ή εξευτελιστική μεταχείριση ή τιμωρία.

 

Ως εκ τούτου, το Δικαστήριο θα διερευνήσει την πιθανή πλήρωση των προϋποθέσεων του άρθρου 19(2) (γ) του περί Προσφύγων Νόμου, ως προς τον κίνδυνο που ενδέχεται να αντιμετωπίσει ο Αιτητής λόγω αδιακρίτως ασκούμενης βίας σε καταστάσεις διεθνούς ή εσωτερικής ένοπλης σύρραξης.

 

Ανατρέχοντας σε πρόσφατες και έγκυρες πληροφορίες από εξωτερικές πηγές αναφορικά με την τρέχουσα κατάσταση ασφαλείας στην πολιτεία Lagos στην Νιγηρία, η οποία αποτελεί τον τόπο καταγωγής και συνήθους διαμονής του Αιτητή, το Δικαστήριο διαπιστώνει πως κατά το τελευταίο έτος καταγράφηκαν στην βάση δεδομένων ACLED, σχετικά με την  πολιτεία  Lagos, 91 περιστατικά ασφαλείας με  76 ανθρώπινες ζωές απώλειες.^[2] Ο εκτιμώμενος πληθυσμός για το 2022 ανέρχεται για την πολιτεία Lagos στους 13,491,800 κατοίκους.^[3]

 

Τα εν λόγω στοιχεία καταδεικνύουν ότι δεν υπάρχουν συνθήκες αδιάκριτης βίας λόγω ένοπλης σύρραξης στην εν λόγω περιοχή που θα μπορούσαν να θέσουν υπό απειλή την ζωή ενός πολίτη από την παρουσία του και μόνο στην εν λόγω περιοχή, υπό την έννοια του Άρθρου 15(γ) της Ευρωπαϊκής Οδηγίας 2011/95/ΕΕ.

 

Βάσει των ανωτέρω πληροφοριών, δεν διαπιστώνεται ότι, σε περίπτωση επιστροφής του στην πολιτεία Lagos, ο Αιτητής θα διατρέξει κίνδυνο σοβαρής βλάβης λόγω αδιακρίτως ασκούμενης βίας.

 

Ενόψει των ανωτέρω, κρίνω, υπό τις περιστάσεις, ότι ο Αιτητής δεν κατάφερε να τεκμηριώσει σε κανένα στάδιο της διαδικασίας τη βασιμότητα του αιτήματός του για αναγνώριση της ιδιότητας του πρόσφυγα, δυνάμει του περί Προσφύγων Νόμου και της Σύμβασης της Γενεύης, ούτε για την παραχώρηση συμπληρωματικής προστασίας που προβλέπεται στο άρθρο 19 του Νόμου.  Η απόφαση των Καθ' ων η αίτηση κρίνεται ορθή και νόμιμη πλήρως αιτιολογημένη.

 

Λαμβάνεται υπόψιν και το γεγονός ότι ούτε στο πλαίσιο της παρούσας διαδικασίας ο Αιτητής κατόρθωσε να αντικρούσει τα ευρήματα περί αναξιοπιστίας των ισχυρισμών του από τους Καθ' ων η Αίτηση, ούτε όμως προέβαλε οποιονδήποτε στοιχειοθετημένο ισχυρισμό σε σχέση με τον πυρήνα του αιτήματός του για διεθνή προστασία.

 

Η προσφυγή αποτυγχάνει και απορρίπτεται με €800 έξοδα υπέρ των Καθ' ων η αίτηση και εναντίον του Αιτητή, η προσβαλλόμενη απόφαση επικυρώνεται.

 

Α.ΑΓΡΟΤΗ, Δ ΔΔΔΠ