ΕΠΑΡΧΙΑΚΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΑΜΜΟΧΩΣΤΟΥ
ΕΝΩΠΙΟΝ: Μ. Χριστοδούλου, Α.Ε.Δ.
Αίτηση/Έφεση αρ.: 44/2025
Αναφορικά με τον Περί Μεταβιβάσεως και Υποθηκεύσεως Ακινήτων Νόμο του 1965 (9/1965) και τις τροποποιήσεις του
και
Λεωνίδας Κίμωνος, ως διαχειριστής της περιουσίας του αποκατεστημένου Κυριακού Χατζηλιασή.
εφεσείοντα/αιτητή
και
Themis Portofolio Management Holdings Ltd
καθ’ ης η αίτηση / εφεσίβλητη
---------------------
Ημερομηνία : 29 Σεπτεμβρίου 2025
Εμφανίσεις :
Για εφεσείοντα / αιτητή: Αργυρού & Δημοσθένους ΔΕΠΕ,
Για εφεσίβλητη / καθ’ ης η αίτηση: Χάρης Κυριακίδης ΔΕΠΕ.
ΑΠΟΦΑΣΗ
Εισαγωγή
Αντικείμενο της παρούσας διαδικασίας είναι η αίτηση – έφεση, ημερομηνίας, 8.8.2025 με την οποία ο αιτητής ζητεί την ακύρωση ή παραμερισμό της ειδοποίησης Τύπου «ΙΑ» ημερομηνίας 01.07.2025, η οποία κοινοποιήθηκε σε αυτόν στις 15.07.2025, με συστημένη επιστολή.
Η επίδικη ειδοποίηση τύπου «ΙΑ» αφορά την πώληση διά πλειστηριασμού του ακινήτου, το οποίο υποθηκεύτηκε προς όφελος της καθ’ ης η αίτηση/εφεσίβλητης δυνάμει της Υποθήκης υπ’ αρ. Υ1079/2001 του Επαρχιακού Κτηματολογικού Γραφείου Αμμοχώστου. Η υποθήκη δόθηκε από τον Κ. Χατζηλιασή.
Η υπό κρίση αίτηση ερείδεται επί των άρθρων 2, 29-32 και 43 του περί Δικαστηρίων Νόμου (Ν.14/60), στον περί Μεταβιβάσεως και Υποθηκεύσεως Ακινήτων Νόμο του 1965 (Ν.9/1965) ως αυτός έχει τροποποιηθεί και ειδικότερα στα άρθρα 5, 27, 36-38, 40-42, 44Α έως και 44ΚΖ και τα Παραρτήματα αυτών, στους περί Μεταβιβάσεως και Υποθηκεύσεως Κανονισμούς του 2015(Κ.Δ.Π. 185/2015} και/ή σε οποιονδήποτε μεταγενέστερα εκδοθέν σχετικό κανονισμό, στα άρθρα 80 και 81 του περί Ακίνητης Ιδιοκτησίας (Διακατοχή, Εγγραφή και Εκτίμηση) Νόμου (Κεφ. 224) ως αυτός ετροποποιήθη, στους κανονισμούς 1-18 των περί Ακινήτου Ιδιοκτησίας (Διακατοχή, Εγγραφή και Εκτίμηση) Κανονισμών του 1956, στον περί Πωλήσεως Διαδικαστικό Κανονισμό του 1994 (Ν.1/1994), στη Δ.39, Δ.48 θθ. 1-13, στη Δ.55 και Δ.64 των Θεσμών Πολιτικής Δικονομίας, στον περί Πολιτικής Δικονομίας Νόμο Κεφ. 6 και δη στο άρθρο 23 αυτού, στο Σύνταγμα της Κυπριακής Δημοκρατίας και ειδικότερα στα Άρθρα 23,26, 28 και 30, στο Πρώτο Πρόσθετο Πρωτόκολλο της ΕΣΔΑ, στις αρχές της Επιείκειας και του Κοινοδικαίου, στις συμφυείς εξουσίες και την πρακτική του Δικαστηρίου ως επίσης και την ισχύουσα σχετική Νομολογία.
Με την υπό κρίση αίτηση προβάλλονται τρεις (3) λόγοι έφεσης. Κατά την ακρόαση η έφεση περιορίστηκε μόνο στον λόγο έφεσης με τον οποίο αμφισβητείται το νομότυπο της επίδοσης των ειδοποιήσεων τύπου «Ι» και «ΙΑ». Σχετικός είναι ο λόγος έφεσης 2, ο οποίος παρατίθεται αυτούσιος κατωτέρω:
«Οι προσβληθείσες ειδοποίησης Τύπου «I» και «ΙΑ», δεν επιδοθήκαν νομίμως σε όλα τα ενδιαφερόμενο μέρη και ειδικότερα στον άμεσα ενδιαφερόμενο πρόσωπο, τον ιδιοκτήτη του ακινήτου, ήτοι τον Κυριάκο Χατζηλιασή, ως προνοείται στο άρθρο 44Γ(1) και (2), του περί Μεταβιβάσεως και Υποθηκεύσεως Ακινήτων Νόμο (Ν. 9/1965), το οποίο προνοεί επίδοση, προς όλα τα ενδιαφερόμενο μέρη, καθιστώντας την όλη διαδικασία εκποίησης των ενυπόθηκων ακινήτων άκυρη και μη δυνάμενη την περαιτέρω προώθηση αυτής. Επίσης, ενδιαφερόμενο μέρη συνιστούν όλοι οι πιστωτές οι οποίοι έχουν καταχωρήσει MEMO, επί του επίδικου ακινήτου, ήτοι CAC CORAL LIMITED, BANK OF CYPRUS PUBLIC COMPANY LTD και ALPHA BANK CYPRUS LTD, αλλά και το Επαρχιακό Κτηματολόγιο Αμμόχωστου.»
Η αίτηση συνοδεύεται από ένορκη δήλωση του Κυριακού Χατζηλιάση.
Η εφεσίβλητη/καθ’ ης η αίτηση καταχώρησε ειδοποίηση περί προθέσεως ένστασης, η οποία περιελάβανε αριθμό λόγων έντασης. Όμως, ενόψει του περιορισμού στον οποίο προέβη η πλευρά του αιτητή κρίσιμοι για την παρούσα είναι μόνο οι λόγοι ένστασης που αφορούν την επίδοση της ειδοποίησης ΙΑ στον ενυπόθηκο οφειλέτη. Επί του συγκεκριμένου λόγου έφεσης σχετικοί είναι οι λόγοι ένστασης 6 και 11, όπου καταγράφεται η θέση ότι η καθ’ ης η αίτηση επέδωσε νομότυπα στον ενυπόθηκο όλες τις προβλεπόμενες ειδοποιήσεις.
Διαδικασία - Γεγονότα
Σύμφωνα με το άρθρο 44 ΙΓ σε Αιτήσεις -Εφέσεις που υποβάλλονται υπό το άρθρο VIA του περί Μεταβίβασης & Υποθήκευσης Νόμου 9/1965 εφαρμόζονται κατ’ αναλογία οι Διατάξεις των άρθρων 80 και 81 του περί Ακίνητης Ιδιοκτησίας (Διακατοχή, Εγγραφή και Εκτίμηση) Νόμου κεφ 224. Οι Αιτήσεις- Εφέσεις υπό το άρθρο 80 και 81 του περί Ακίνητης Ιδιοκτησίας (Διακατοχή, Εγγραφή και Εκτίμηση) Νόμου Κεφ 224 διέπονται από τους περί ακίνητης ιδιοκτησίας κανονισμούς Περί Ακινήτου Ιδιοκτησίας (Διακατοχή, Εγγραφή και Εκτίμηση) Κανονισμούς. Το άρθρο 10 των πιο πάνω κανονισμών προνοεί ότι η ακρόαση της αίτησης διεξάγεται στη βάση των γεγονότων που αναφέρονται στην αίτηση ή στις ένορκες δηλώσεις τηρουμένης της δυνατότητας αντεξέτασης που προνοείται από τη Διαταγή 39 των περί Πολιτικής Δικονομίας Διαδικαστικών Κανονισμών.
Κατά την ακροαματική διαδικασία οι ευπαίδευτοι συνήγοροι των διαδίκων μέσω ικανών και εμπεριστατωμένων γραπτών αγορεύσεων προώθησαν ο κάθε ένας τη θέση του. Το περιεχόμενο των αγορεύσεων είναι ενώπιον του Δικαστηρίου και αναφορά θα γίνει σε αυτές όπου χρειαστεί κατωτέρω. Με την αγόρευσή τους, οι συνήγοροι του αιτητή περιόρισαν τους λόγους έφεσης στον λόγο έφεσης που αφορά το νομότυπο της ειδοποίησης τύπου «Ι» και τύπου «ΙΑ».
Σημειώνεται, ευθύς εξ’ αρχής, ότι με την αγόρευση του συνηγόρου δεν μπορούν να προστεθούν νέοι ισχυρισμοί. Επομένως, τυχόν ισχυρισμοί γεγονότων που προβάλλονται πρώτη φορά με την αγόρευση δεν μπορούν παρά να αγνοηθούν. Τούτου δοθέντος σημειώνω ότι η γνώση, την οποία το Δικαστήριο μπορεί να λάβει για τα γεγονότα της υπόθεσης, περιορίζεται στη μαρτυρία και σε γεγονότα παγκοίνως γνωστά, για τα οποία χωρεί δικαστική γνώση. (Bλ. King's Development Co Ltd v. Πηλέα (2001) 1 ΑΑΔ 733).
Με γνώμονα τα πιο πάνω προχωρώ με την εξέταση της νομικής πτυχής της υπόθεσης.
Νομική Πτυχή - αξιολόγηση εκατέρωθεν θέσεων
Στην υπό κρίση υπόθεση έχει παραμείνει επίδικος ο λόγος έφεσης υπ’ αριθμόν 2, ο οποίος αφορά το νομότυπο της επίδοσης των ειδοποιήσεων τύπου «Ι» και τύπου «ΙΑ» στα ενδιαφερόμενα πρόσωπα και ειδικότερα στον ιδιοκτήτη του επίδικου ακινήτου. Όμως, δεν εγείρεται ισχυρισμός ότι δεν παρήλθε η προθεσμία των 45 ημερών από την επίδοσης της ειδοποίησης τύπου «Ι» πριν την προώθηση της ειδοποίησης τύπου «ΙΑ», ώστε να αποκτά σημασία το νομότυπο της ειδοποίησης τύπου «Ι».
Επομένως, το ουσιαστικό ζήτημα που καλείται να αποφασιστεί είναι το κατά πόσο η επίδικη ειδοποίηση «ΙΑ» έχει επιδοθεί στον ενυπόθηκο οφειλέτη. Ο ενυπόθηκος οφειλέτης είναι αποκατεστημένο πρόσωπο ως γίνεται δεκτό στην υπό κρίση υπόθεση.
Η υπό κρίση αίτηση βασίζεται στο άρθρο 44Γ (3) του περί Μεταβιβάσεως και Υποθηκεύσεως Ακινήτων Νόμου του 1965, ως έχει τροποποιηθεί, το οποίο διαλαμβάνει τα ακόλουθα :
(3) Ο ενυπόθηκος οφειλέτης καθώς και οποιοδήποτε ενδιαφερόμενο μέρος δύναται, εντός σαράντα πέντε (45) ημερών από την ημερομηνία παραλαβής της ειδοποίησης, σύμφωνα με το εδάφιο (2) να καταχωρίσει έφεση στο Επαρχιακό Δικαστήριο για παραμερισμό της ειδοποίησης της σκοπούμενης πώλησης μόνο, για τους ακόλουθους λόγους:
(β) η ειδοποίηση δεν έχει δεόντως επιδοθεί˙
………………………………………………………………………………………….
Ο όρος ενδιαφερόμενο πρόσωπο και ενυπόθηκος οφειλέτης ορίζονται στο άρθρο 44ΙE του Νόμου ως ακολούθως:
«ενδιαφερόμενο πρόσωπο» σημαίνει οποιοδήποτε πρόσωπο έχει δικαίωμα σε οποιοδήποτε μέρος του εκπλειστηριάσματος της πώλησης, όπως αυτό προκύπτει από έρευνα στα μητρώα του Κτηματολογίου και περιλαμβάνει οποιουσδήποτε εγγυητές σε σχέση με το ενυπόθηκο χρέος∙
«ενυπόθηκος οφειλέτης» σημαίνει τον κύριο ακινήτου που συνιστά υποθήκη επί του ακινήτου αυτού, περιλαμβανομένου και του οφειλέτη χρέους που εξασφαλίζεται με την υποθήκη και σε περίπτωση που τα δύο αυτά πρόσωπα είναι διαφορετικά, κάθε ειδοποίηση επιδίδεται και στα δύο αυτά πρόσωπα:
Αν και δεν έχει αμφισβητηθεί η υποχρέωση της καθ’ ης αίτηση να επέδιδε στο πρόσωπο που συνέστησε αρχικά την υποθήκη, προκύπτει ότι είχε εκ του νόμου τέτοια υποχρέωση. Ο Κ. Χατζηλιασής είναι σήμερα αποκατασταθείς πτωχεύσας. Σύμφωνα με τον περί πτωχεύσεως Νόμο Κεφ. 5, άρθρο 30, το διάταγμα αποκατάστασης απαλλάσσει τον πτωχεύσαντα μόνο από τα χρέη τα οποία μέχρι την ημερομηνία έκδοσής του, εξ ολοκλήρου ή μερικώς, πληρώθηκαν, διευθετήθηκαν, συμβιβάστηκαν ή συμφωνήθηκε ότι έχουν ικανοποιηθεί. Στην υπό κρίση περίπτωση το χρέος δεν έχει πληρωθεί συμβιβαστεί ή πληρωθεί. Επομένως τυχόν εκπλειστηρίασμα θα χρησιμοποιηθεί προς αυτό τον σκοπό αυτό και επομένως ο Κ. Χατζηλιασής έχει τουλάχιστον συμφέρον στο εκπλειστηρίασμα. Συνεπώς πέραν του ότι είναι το πρόσωπο που συνέστησε την υποθήκη είναι και ενδιαφερόμενο πρόσωπο.
Επομένως, η καθ’ ης η αίτηση όφειλε να επιδώσει την ειδοποίηση τύπου «ΙΑ» ως ο νόμος ορίζει.
Ο τρόπος επίδοσης των ειδοποιήσεων καθορίζεται, επίσης, στο άρθρο 44ΙE, το οποίο προνοεί τα ακόλουθα:
«επίδοση» σημαίνει σε κάθε περίπτωση την παράδοση ειδοποίησης ή επικοινωνίας με συστημένη επιστολή, η οποία απευθύνεται στην τελευταία γνωστή διεύθυνση της κατοικίας ή του εγγεγραμμένου γραφείου του προσώπου, στο οποίο η ειδοποίηση ή η επικοινωνία απευθύνεται, ή στη σχετική διεύθυνση που είναι καταχωρισμένη σε μητρώο του Τμήματος Κτηματολογίου και Χωρομετρίας, και σε περίπτωση που αυτό δεν είναι εφικτό, την ιδιωτική επίδοση τέτοιας ειδοποίησης ή επικοινωνίας σε τέτοιο πρόσωπο.»
Οι πρόνοιες της εν λόγω διάταξης έχουν αποσαφηνιστεί τελεσίδικα στην υπόθεση Συνεργατική Εταιρεία Διαχείρισης Περιουσιακών Στοιχείων Λτδ ν. Παντέλα Π.Ε. 159/2021, ημερομηνίας 1.12.2023, όπου λέχθηκαν τα ακόλουθα:
«Στην προκειμένη περίπτωση ο σκοπός του Νομοθέτη είναι ξεκάθαρος. Θέλησε να ιεραρχήσει τον τρόπο επίδοσης, δίδοντας επιτακτικό προβάδισμα στη συστημένη επιστολή. Μόνον όταν η επίδοση με αυτόν τον τρόπο είναι ανέφικτη, διανοίγεται ο δρόμος εναλλακτικά για ιδιωτική επίδοση, συμφώνως των Κανονισμών Πολιτικής Δικονομίας, περιλαμβανομένης και της δυνατότητας υποκατάστατης επίδοσης, κατόπιν βεβαία σχετικού διατάγματος του Δικαστηρίου.»
Επιπλέον, λέχθηκαν και τα ακόλουθα ως προς τη δέουσα διαδικασία επίδοσης:
«Ενόψει των πιο πάνω κρίνουμε ότι η εφεσείουσα όφειλε να επιχειρήσει να επιδώσει την επίμαχη ειδοποίηση Τύπου «ΙΑ» με συστημένη επιστολή και μόνον αν τούτο ήταν ανέφικτο να προχωρήσει με τη διαδικασία της ιδιωτικής επίδοσης. Την υποχρέωση επίδοσης της ειδοποίησης τη φέρει ασφαλώς ο ενυπόθηκος δανειστής, ο οποίος συνακόλουθα φέρει και το βάρος να αποδείξει το «ανέφικτο» της δια Νόμου επιβαλλόμενης μεθόδου επίδοσης. Στην προκειμένη περίπτωση κανένα τέτοιο στοιχείο προσκομίστηκε από πλευράς εφεσείουσας.»
Προκύπτει, συνεπώς, ότι η καθ’ ης αίτηση όφειλε να επιχειρήσει πρώτα να επιδώσει την επιστολή τύπου «ΙΑ» με συστημένη επιστολή. Μόνο εάν ο τρόπος αυτός ήταν η ανέφικτος, θα μπορούσε να προχωρήσει με επίδοση. Το βάρος να αποδείξει ότι ήταν ανέφικτη η επίδοση με συστημένη επιστολή το φέρει η καθ’ ης η αίτηση. Μάλιστα η ιεράρχηση του Νόμου είναι επιτακτική.
Στην υπό κρίση υπόθεση ο αιτητής προβάλλει το επιχείρημα ότι η επίδικη ειδοποίηση τύπου «ΙΑ» δεν έχει δεόντως επιδοθεί στον ενυπόθηκο οφειλέτη κ. Κ. Χατζηλιασή.
Στον αντίποδα η πλευρά της καθ΄ης η αίτηση αντέτεινε ότι η επίδοση της επίδικης ειδοποίησης έγινε νομότυπα και ορθά και ότι ο Κ. Χατζηλιασής έλαβε γνώση του σκοπούμενου πλειστηριασμού.
Τα γεγονότα που περιστοιχίζουν την επίδοση της ειδοποίησης τύπου «ΙΑ» ανευρίσκονται στην ένορκη δήλωση του Μ. Σωφρονίου αρμόδιου υπαλλήλου της καθ’ ης η αίτηση. Μάλιστα οι εν λόγω αναφορές δεν αμφισβητούνται από την πλευρά του αιτητή. Στην παράγραφο 6.8.1 της δήλωσής του ο ομνύοντας αναφέρεται στα γεγονότα επίδοσης της εν λόγω ειδοποίησης στον Κ. Χατζηλιασή. Επισυνάπτει επίσης ως Τεκμήριο 17 την Ε/Δ επίδοσης της με ιδιώτη επιδότη και ως Τεκμήριο 26 τη σχετική εκτύπωση από την ιστοσελίδα των Κυπριακών Ταχυδρομείων αναφορικά με τα χρονολογικά στάδια κα το ιστορικό μέσω του οποίο κατέληξε ως αζήτητη η σχετική επιστολή προς τον ενυπόθηκο οφειλέτη.
Από το Τεκμήριο 26 προκύπτει ότι στις 8.7.2025 δόθηκε προς επίδοση δια συστημένου ταχυδρομείου η ειδοποίηση τύπου «ΙΑ» προς τον ενυπόθηκο οφειλέτη. Η επιστολή έφτασε στο επαρχιακό ταχυδρομείο Αμμοχώστου στις 11.7.2025. Στις 14.8.205 διαπιστώθηκε από το επαρχιακό ταχυδρομείο Αμμοχώστου ότι δεν αναζητήθηκε. Η επιστολή επιστράφηκε στις 21.8.205 ως αζήτητη. Όμως από το Τεκμήριο 17 επί της ένστασης προκύπτει ότι 7.8.2025 επιτεύχθηκε η επίδοσή της με ιδιώτη επιδότη.
Καθίσταται, λοιπόν, προφανές ότι η επίδοση της ειδοποίησης τύπου «ΙΑ» επιτεύχθηκε με ιδιώτη επιδότη πριν η επιστολή επιστραφεί ως αζήτητη και προτού ακόμα διαφανεί ότι θα συμβεί κάτι τέτοιο. Επομένως, αυτή έλαβε χώρα όχι μόνο πριν ξεκαθαρίσει, αλλά και πριν διαφανεί ακόμα ότι η επίδοση με συστημένη επιστολή ήταν εφικτή ή όχι.
Το ερώτημα που ανακύπτει είναι το κατά πόσο η εν λόγω επίδοση είναι νομότυπη.
Όπως προκύπτει από την νομολογία η επίδοση δια συστημένης επιστολής έχει επιτακτική προτεραιότητα. Ο νομοθέτης δεν εξάρτησε την δυνατότητα επίδοσης με την απλή ταχυδρόμηση, ώστε ανεξάρτητα από το εφικτό ή όχι της παράδοσής της να είναι επιτρεπτή η δρομολόγηση της διαδικασίας ιδιωτικής επίδοσης. Το γεγονός ότι μεταγενέστερα αποδείχθηκε ανέφικτη δεν μεταβάλλει τα πράγματα, αφού κρίσιμος χρόνος για την αξιολόγηση της νομιμότητας επίδοσης είναι ο χρόνος που λήφθηκε το μετρό της ιδιωτικής επίδοσης. Διαφορετικά θα μπορούσε κάποιος διάδικος να προέβαινε σε ταχυδρόμηση και χωρίς να αναμένει το αποτέλεσμα να προχωρεί με επίδοση. Όμως, έτσι η επίδοση λαμβάνει χώρα ανεξάρτητα του εάν είναι εφικτή ή όχι η επίδοση με συστημένη επιστολή. Εάν γίνει δεκτό ότι εκκρεμούσης της επίδοσης με συστημένη επιστολή μπορεί να δρομολογηθεί ή να επιτευχθεί ιδιωτική επίδοση τότε καταστρατηγείται η ιεράρχηση του νομοθέτη. Άλλωστε, πώς θα ήταν δυνατόν να γίνεται σεβαστή η εκ του νόμου προτεραιότητα, όταν ταυτόχρονα ή χωρίς να γίνει γνωστό το αποτέλεσμα της διαδικασίας που προηγείται, ακολουθείται ή δρομολογείται ο εναλλακτικός τρόπος.
Κατά την κρίση του παρόντος δικαστηρίου, αντίθετη προσέγγιση θα καθιστούσε την ιεράρχηση του νομοθέτη γράμμα κενό, αφού θα αρκούσε απλώς η ταχυδρόμηση της επιστολής και ανεξαρτήτως του αποτελέσματος θα υπήρχε η δυνατότητα επίδοσης. Έτσι, όμως, θα καταστρατηγείτο η βούληση του νομοθέτη και η επιτακτική ιεράρχηση στην οποία προέβη.
Συνεπώς υπό τις περιστάσεις της παρούσας προκύπτει ότι ναι μεν η καθ’ ης η αίτηση επιχείρησε πρώτα να επιδώσει με συστημένη επιστολή, όμως προτού η επίδοση αυτή καταστεί ανέφικτη ή προτού να προκύψει ότι είναι ανέφικτη προχώρησε με επίδοση με ιδιώτη επιδότη παραγνωρίζοντας τις επιτακτικές πρόνοιες της νομοθεσίας. Συνακόλουθα, η επίδοση της ειδοποίησης τύπου «ΙΑ» η οποία επιτεύχθηκε με ιδιωτική επίδοση δεν είναι νομότυπη.
Επομένως, αποτελεί κατάληξη του Δικαστηρίου ότι η επίδικη ειδοποίηση τύπος «ΙΑ» δεν έχει δεόντως επιδοθεί στον Κ. Χατζηλιασή ο οποίος είναι ο ενυπόθηκος οφειλέτης και ενδιαφερόμενο πρόσωπο εν τη εννοία του Νόμου.
Κατάληξη
Συνεπακόλουθα της πιο πάνω κατάληξής μου εκδίδεται διάταγμα με το οποίο παραμερίζεται η ειδοποίηση Τύπος «ΙΑ» ημερομηνίας 1.7.2025 με έξοδα υπέρ του αιτητή και εναντίον της καθ’ η αίτηση, ως αυτά υπολογιστούν από τον Πρωτοκολλητή και εγκριθούν από το Δικαστήριο.
(Υπ.)……………….……….…….
Μ. Χριστοδούλου, Α.Ε.Δ.
ΠΙΣΤΟ ΑΝΤΙΓΡΑΦΟ
ΠΡΩΤΟΚΟΛΛΗΤΗΣ
cylaw.org: Από το ΚΙΝOΠ/CyLii για τον Παγκύπριο Δικηγορικό Σύλλογο