Αίτηση της Themis Portfolio Management Holdings Limited ν. Αναφορικά με τον Χριστόδουλο Λουκά, Αρ. Αίτησης ΠΣΑ: 6/2022, 14/2/2025
print
Τίτλος:
Αίτηση της Themis Portfolio Management Holdings Limited ν. Αναφορικά με τον Χριστόδουλο Λουκά, Αρ. Αίτησης ΠΣΑ: 6/2022, 14/2/2025

ΣΤΟ ΕΠΑΡΧΙΑΚΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΛΑΡΝΑΚΑΣ

ΕΝΩΠΙΟΝ: Γ. Πετάση-Κορφιώτη, Π.Ε.Δ.

Αρ. Αίτησης ΠΣΑ: 6/2022 (i- Justice)

 

Αναφορικά με τον περί Αφερεγγυότητας Φυσικών Προσώπων (Προσωπικά Σχέδια Αποπληρωμής και Διάταγμα Απαλλαγής Οφειλών) Νόμο του 2016

 

και

 

Αναφορικά με τον Χριστόδουλο Λουκά

 

Αίτηση της Yakumo Enterprises Limited  ημερ. 27.12.2022 για ακύρωση του διατάγματος επιβολής ΠΣΑ ημερ. 30.11.2022

 

Ημερομηνία:   14 Φεβρουαρίου, 2025

 

Εμφανίσεις:

 

Για Αιτήτρια:  κ. Γ. Λοϊζου για V.N. Panayiotou Legal LLC

Για Καθ’ ου η αίτηση:  κα Α. Ψαρά με κα Μαρτίδη για  P. Kaimakliotis & partners LLC

 

Α Π Ο Φ Α Σ Η

 

Κατόπιν αίτησης της Υπηρεσίας Αφερεγγυότητας ημερομηνίας 27.7.2022, στις 29.7.2022 εκδόθηκε Προστατευτικό Διάταγμα αναφορικά με τον πιο πάνω αναφερόμενο Χρεώστη ώστε να ολοκληρωθεί το Προσωπικό Σχέδιο Αποπληρωμής με τους πιστωτές Themis Portfolio Management Holdings LtdYakumo Enterprises Ltd, Iceline Ltd και ΣΕΔΙΠΕΣ Λτδ.  Την 31.10.2022 η ισχύς του Προστατευτικού Διατάγματος παρατάθηκε για περίοδο 40 ημερών.  Ακολούθως, την 28.11.2022 καταχωρήθηκαν δυο αιτήσεις, ήτοι αίτηση για παράταση της ισχύος του Προστατευτικού Διατάγματος για περαιτέρω περίοδο 40 ημερών και αίτηση με την οποία ζητήθηκε η επιβολή του Προσωπικού Σχεδίου Αποπληρωμής (στο εξής το «ΠΣΑ») στους πιστωτές του Χρεώστη.  Επιλαμβανόμενο των δυο αιτήσεων στις 30.11.2022, το Δικαστήριο εξέδωσε αμφότερα τα αιτούμενα διατάγματα.

 

Με την υπό κρίση αίτηση η Yakumo Enterprises Ltd (στο εξής η «Αιτήτρια») επιδιώκει την ακύρωση και/ή τον παραμερισμό του διατάγματος ημερ. 30.11.2022  το οποίο εκδόθηκε στο πλαίσιο της με τον πιο πάνω αριθμό και τίτλο Αίτησης, με το οποίο επιβλήθηκε στους πιστωτές του Χρεώστη (στο εξής ο «Καθ΄ου η αίτηση») το Προσωπικό Σχέδιο Αποπληρωμής (στο εξής το «Διάταγμα Επιβολής»). 

 

Νομική βάση της αίτησης είναι ουσιαστικά πρόνοιες του περί Αφερεγγυότητας Φυσικών Προσώπων (Προσωπικά Σχέδια Αποπληρωμής και Διάταγμα Απαλλαγής Οφειλών) Νόμου του 2015 Ν. 65(Ι)/2015 ως έχει τροποποιηθεί, στον περί Αφερεγγυότητας Φυσικών Προσώπων (Προσωπικά Σχέδια Αποπληρωμής και Διάταγμα Απαλλαγής Οφειλών) Διαδικαστικού Κανονισμού του 2016  Κανονισμός 5/2016, στα άρθρα 4, 5, 10, 14-18, 20-25, και 28 του εν λόγω Κανονισμού, καθώς και του περί Πτωχεύσεως Νόμου Κεφ. 5, του περί Μεταβιβάσεως και Υποθηκεύσεως Ακινήτων Νόμος του 1965 Ν. 9/65 και του περί Ακίνητης Ιδιοκτησίας (Διακατοχή, Εγγραφή και Εκτίμηση) Νόμου Κεφ. 224

 

Η αίτηση υποστηρίζεται από ένορκη δήλωση υπαλλήλου της Αιτήτριας όπου γίνεται αναφορά στα γεγονότα που προηγήθηκαν της καταχώρησης της αίτησης, αλλά και στους λόγους για τους οποίους ζητείται η ακύρωση του Διατάγματος Επιβολής, οι οποίοι μπορούν να συνοψισθούν στους εξής:

 

1.     Ο Καθ΄ου η αίτηση όφειλε στην Αιτήτρια ποσό ύψους €39.000 έναντι του οποίου έγιναν δύο πωλητήρια έγγραφα.  Συγκεκριμένα, δυνάμει συμφωνίας ημερ. 7.3.2016 ο Καθ΄ου η αίτηση συμφώνησε να πωλήσει στην Αιτήτρια το ακίνητο με αρ. εγγραφής 0/[ ] στην Αραδίππου, της επαρχίας Λάρνακας για το ποσό των €26,000.  Η πιο πάνω συμφωνία έχει κατατεθεί στο Κτηματικό Μητρώο (βλ. Τεκμήριο 2). Περαιτέρω, δυνάμει συμφωνίας ημερ. 15.1.2016 ο Καθ΄ου η αίτηση συμφώνησε να πωλήσει στην Αιτήτρια το ακίνητο με αρ. εγγραφής 15/265 στην Αραδίππου της επαρχίας Λάρνακας για το ποσό των €13,000 (βλ. Τεκμήριο 3).

2.    Σε σχέση  με τα πιο πάνω ακίνητα δεν υπάρχει οποιοδήποτε εμπράγματο βάρος το οποίο να προηγείται των πωλητηρίων εγγράφων.  Η κατάθεση των εν λόγω πωλητηρίων στο Κτηματικό Μητρώο έχει καταστήσει την Αιτήτρια δικαιούμενη σε εγγραφή των αναφερόμενων ακινήτων (έρευνα ακίνητης ιδιοκτησίας αναφορικά με τα δύο πιο πάνω αναφερόμενα ακίνητα επισυνάπτεται ως Τεκμήριο 4). 

3.    Σε ότι αφορά την Αιτήτρια, το ΠΣΑ αποσκοπεί στην απόσυρση των πωλητηρίων και την πληρωμή χρέους που έχει εξοφληθεί αντί στη μεταβίβαση των ακινήτων στο όνομα της Αιτήτριας.

4.    Εάν η περιουσία του Καθ΄ου η αίτηση διατίθετο σύμφωνα με τον περί Πτωχεύσεως Νόμο, τα δύο πιο πάνω αναφερόμενα ακίνητα θα μεταβιβάζονταν στην Αιτήτρια ενώ ως  αποτέλεσμα του ΠΣΑ, η Αιτήτρια τίθεται σε δυσμενέστερη θέση απ΄ ότι θα ήταν σε περίπτωση που εφαρμοζόταν ο περί Πτωχεύσεως Νόμος αφού  αντί των ακινήτων η Αιτήτρια θα λάβει τα ποσά των €26,000 και €13,000 αντίστοιχα και όχι τα ακίνητα.

5.    Τα δύο ακίνητα κακώς έχουν περιληφθεί στο ΠΣΑ, αφού ανήκουν στην Αιτήτρια ως αποτέλεσμα των πωλητηρίων εγγράφων.

6.    Ενόψει του ότι ο Σύμβουλος Αφερεγγυότητας ενέταξε την Αιτήτρια ως πιστωτή εντός του ΠΣΑ  του Καθ΄ου η αίτηση,  η Αιτήτρια όφειλε να προβεί σε ένορκη δήλωση επαλήθευσης του χρέους, και γι΄ αυτό το σκοπό προέβηκε στην ένορκη δήλωση ημερ. 28.9.2022 (βλ. Τεκμήριο 5). 

 

Ο Καθ’ ου η αίτηση καταχώρησε ένσταση προβάλλοντας τους ακόλουθους λόγους:

1.    H αίτηση είναι εκπρόθεσμη καθώς καταχωρίστηκε την 27.12.2022, δηλαδή αφού παρήλθε η προθεσμία των 15 ημερών που προνοεί η σχετική νομοθεσία για την ακύρωση του Διατάγματος Επιβολής, η οποία παρήλθε την 23.12.2022.

2.  Η Αιτήτρια δεν επέδωσε την αίτηση στον Καθ΄ου η αίτηση ως όφειλε.

3.  Άνευ βλάβης των πιο πάνω λόγων ένστασης, δεν πληρούνται αι προϋποθέσεις που θέτει η σχετική νομοθεσία, ήτοι ο περί Αφερεγγυότητας Φυσικών Προσώπων (Προσωπικά Σχέδια Αποπληρωμής και Διάταγμα Απαλλαγής Οφειλών) Νόμος του 2015 (Ν. 65(Ι)/2015) ως τροποποιήθηκε και/ή ο περί Αφερεγγυότητας Φυσικών Προσώπων (Προσωπικά Σχέδια Αποπληρωμής και Διάταγμα Απαλλαγής Οφειλών) Διαδικαστικός Κανονισμός του 2016 (5/2016) για την έκδοση του αιτούμενου διατάγματος.

4.  Δεν προωθείται ούτε εξειδικεύεται οποιοσδήποτε λόγος και/ή βάσιμος και/ή επαρκής λόγος που να δικαιολογεί την έκδοση του αιτούμενου διατάγματος.

5.  Ικανοποιούνται όλες οι προϋποθέσεις που θέτει η σχετική νομοθεσία για την έκδοση και/ή διατήρηση του Διατάγματος Επιβολής.

6.  Το ΠΣΑ θέτει την Αιτήτρια σε καλύτερη θέση από ότι θα ήταν σε περίπτωση πτώχευσης του Καθ'ου η Αίτηση.

7.  H αίτηση καταχωρίστηκε κακόπιστα και/ή καταχρηστικά.

8.  Η αίτηση καταχωρίστηκε με σκοπό την απόσπαση παράνομου και/ή αθέμιτου οφέλους.

9.  H Αιτήτρια δεν νομιμοποιείται και/ή κωλύεται (estopped) να προωθεί την αίτηση.

10.   Η Αιτήτρια δεν είναι αγοραστής και/ή δεν δικαιούται σε μεταβίβαση των δύο χωραφιών που αποτελούν το αντικείμενο των κατ΄ ισχυρισμό πωλητήριων εγγράφων ημερομηνίας 15.1.2016 και 7.3.2016 και εν πάση περιπτώσει η Αιτήτρια ουδέποτε αγόρασε και/ή κατέβαλε οποιοδήποτε χρηματικό ποσό για την κατ' ισχυρισμό αγορά των εν λόγω ακινήτων και/ή δεν παρουσιάζει οποιαδήποτε μαρτυρία και/ή ικανοποιητική μαρτυρία ως προς τούτο.

11.   Τα κατ΄ ισχυρισμό πωλητήρια έγγραφα ημερομηνίας 15.1.2016 και 7.3.2016 είναι παράνομα και/ή προϊόν δόλου και/ή εξαναγκασμού.

 

Η ένσταση υποστηρίζεται από ένορκη δήλωση του Καθ΄ου η αίτηση όπου υιοθετούνται και επαναλαμβάνονται οι λόγοι ένστασης και ζητείται η απόρριψη της υπό κρίση αίτησης αφού, ως η θέση του, ικανοποιούνται όλες οι προϋποθέσεις της κείμενης νομοθεσίας για την έκδοση του Διατάγματος Επιβολής.

 

Το πρώτο ζήτημα που θα πρέπει να απασχολήσει το Δικαστήριο είναι το εμπρόθεσμο ή μη της καταχώρησης της παρούσας αίτησης.

 

Σε ό,τι αφορά το χρόνο που η αίτηση καταχωρίστηκε, ο Ν. 65(Ι)/2015 παρέχει δικαίωμα σε ενδιαφερόμενο  πρόσωπο, τις κατηγορίες των οποίων προσδιορίζει, να προσφύγει στο Δικαστήριο στο πλαίσιο αίτησης που δύναται να καταχωρηθεί εντός συγκεκριμένης χρονικής προθεσμίας που καθορίζεται με σκοπό την ακύρωση  του Διατάγματος Επιβολής. 

 

 Σύμφωνα με το άρθρο 72(5) του Ν. 65(Ι)/2015:

 

«(5) Οποιοδήποτε πρόσωπο αναφέρεται στο εδάφιο (4) δύναται να προσφύγει στο δικαστήριο για ακύρωση του διατάγματος που εκδίδεται δυνάμει του παρόντος άρθρου εντός δεκαπέντε (15) ημερών από την ημερομηνία που ειδοποιήθηκε για την έκδοσή του.»

 

Σχετικός και ο Κανονισμός 24(α) του Διαδικαστικού Κανονισμού 5/2016 που προβλέπει τα εξής: 

 

«24. (α) Η δυνάμει του άρθρου 75 (5) αίτηση ακύρωσης διατάγματος επιβολής προσωπικού σχεδίου αποπληρωμής από καθορισμένο πιστωτή ή/και εγγυητή ή/και σύμβουλο αφερεγγυότητας ή /και την Υπηρεσία Αφερεγγυότητας, γίνεται με αίτηση διά κλήσεως στον Τύπο 1, του Δεύτερου Παραρτήματος του παρόντος Διαδικαστικού Κανονισμού, εντός το αργότερο δεκαπέντε (15) ημερών από την επίδοση, και συνοδεύεται από ένορκη δήλωση του προσώπου που αιτείται την ακύρωση στην οποία φαίνονται τα γεγονότα που αφορούν την αίτηση και οι λόγοι επί τους οποίους βασίζεται η αίτηση.»

 

Από τις πρόνοιες του άρθρου 72(5) και του Κανονισμού 24(α) προκύπτει ότι ένας καθορισμένος πιστωτής μπορεί να καταχωρήσει αίτηση στο Δικαστήριο με την οποία να ζητά ακύρωση εκδοθέντος διατάγματος επιβολής εντός 15 ημερών από την ημερομηνία που του γνωστοποιήθηκε η έκδοση του διατάγματος επιβολής που απορρίφθηκε από τη συνέλευση πιστωτών. 

 

Ως προς το πότε αρχίζει να υπολογίζεται η προθεσμία των 15 ημερών, γίνεται παραπομπή στο άρθρο 2 του περί Ερμηνείας Νόμου Κεφ. 1 όπου καθορίζεται ότι η αναφορά σε «ημέρες» σημαίνει καθαρές ημέρες.  Παράλληλα, το άρθρο 31 του Κεφ. 1 προβλέπει ότι εκτός αν φαίνεται το αντίθετο, στον υπολογισμό του χρόνου για τους σκοπούς Νόμου, περίοδος ημερών από το συμβάν γεγονότος ή την εκτέλεση πράξης θεωρείται ότι εξαιρεί την ημέρα κατά την οποία το συμβάν λαμβάνει χώρα.

 

Στην προκειμένη περίπτωση, αποτελεί κοινό έδαφος ότι η Αιτήτρια έλαβε γνώση για την έκδοση του Διατάγματος Επιβολής στις 8.12.2022, οπότε και της επιδόθηκε το διάταγμα.   Μη αμφισβητούμενο γεγονός αποτελεί και το ότι η υπό κρίση αίτηση καταχωρήθηκε στις 27.12.2022.

 

Προκύπτει, λοιπόν, ότι η Αιτήτρια είχε δικαίωμα να καταχωρήσει την υπό κρίση αίτηση εντός 15 ημερών από την 9.12.2022, δηλαδή από την επόμενη μέρα της επίδοσης του διατάγματος.  Εφαρμόζοντας το προαναφερόμενο νομικό πλαίσιο, προκύπτει ότι η καταχώρηση της αίτησης την 27.12.2022 ήταν εκπρόθεσμη. 

 

Σημειώνεται συναφώς ότι ο Ν. 65(Ι)/2015 δεν παρέχει εξουσία του Δικαστηρίου για παράταση του χρόνου καταχώρησης της αίτησης.  Ούτε η Αιτήτρια υποστηρίζει κάτι τέτοιο.

 

Η Δ.64 των Θεσμών Πολιτικής Δικονομίας που επικαλείται ο κ. Λοϊζου δεν κρίνεται βοηθητική.  Ως είναι καλά γνωστό, οι πρόνοιες των Θεσμών Πολιτικής Δικονομίας δεν παρέχουν δυνατότητα παράτασης προθεσμιών οι οποίες τάσσονται από το Νόμο ως καθοριστικές για την άσκηση δικαιώματος προσφυγής στο Δικαστήριο (βλ. Γεωργίου ν. Θεμιστοκλέους κ.ά. (2002) 1 Α.Α.Δ. 1498). 

 

Με δεδομένη την πιο πάνω κρίση του Δικαστηρίου, τα όσα αναφέρονται στη συμπληρωματική ένορκη δήωση ημερ. 3.10.2023 που υποστηρίζει την αίτηση και αφορούν στους λόγους και τα γεγονότα που κατέστησαν, κατά τον συνήγορο της Αιτήτριας, ανέφικτη την καταχώρηση της υπό κρίση αίτησης στις 23.12.2022,  δεν μπορούν να εξεταστούν. 

 

Παρομοίως, υπό το φως των πιο πάνω, όλες οι υπόλοιπες θέσεις που προωθούνται από την Αιτήτρια επί της ουσίας της αίτησης, δεν χρήζουν εξέτασης.

Ως εκ τούτου, η αίτηση απορρίπτεται με έξοδα υπέρ του Χρεώστη-Καθ΄ου η αίτηση και εναντίον της Αιτήτριας όπως υπολογιστούν από τον Πρωτοκολλητή και εγκριθούν από το Δικαστήριο. 

 

(Υπ.) ………………………………………

                                                                                                                         Γ. Πετάση-Κορφιώτη, Π.Ε.Δ.

 

Πιστόν Αντίγραφο

Πρωτοκολλητής



 


cylaw.org: Από το ΚΙΝOΠ/CyLii για τον Παγκύπριο Δικηγορικό Σύλλογο