ΕΠΑΡΧΙΑΚΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΛΑΡΝΑΚΑΣ                                                       Αρ. Αγωγής: 714/2024(i)

Ενώπιον: Μ.Π. Μιχαήλ Ε.Δ                                     

 

Μεταξύ:

N.K SMARTASSETS LTD (Aρ. Εγγραφής 411738)( Προμαχών Ελευθερίας αρ.1, Άγιος Αθανάσιος, 4103 Λεμεσός).

Ενάγουσα/Αιτήτρια

και

1.  Peter-Thomas Godfrey (Αρ. Βρετανικού Διαβατηρίου [ ]) από το Ηνωμένο Βασίλειο ([ ], Λάρνακας)

2.  Carole- Jeanette Godfrey από Ηνωμένο Βασίλειο ([ ], Λάρνακας)

3.  Lauren Dietz από Γερμανία (Πάφος)

Εναγομένων/ Καθ’ ων η Αίτηση

Ημερομηνία: 15/05/25

Εμφανίσεις:

Για Ενάγουσα/ Αιτήτρια:  κ. Γιώργος Αντωνίου

Για Εναγόμενους/ Καθ’ών η Αίτηση: κ. Νίκος Δαμιανού για Νίκος Δαμιανού & Συνεργάτες ΔΕΠΕ

ΕΝΔΙΑΜΕΣΗ ΑΠΟΦΑΣΗ ΣΕ ΑΙΤΗΣΗ ΗΜΕΡΟΜΗΝΙΑΣ 10/12/2024

1. ΕΙΣΑΓΩΓΗ:

 

Στις 09/12/2024 η Ενάγουσα, κτηματομεσίτρια, καταχώρησε την υπό τον πιο πάνω αριθμό και τίτλο αγωγή. Με την απαίτηση της αξιώνει συμφωνηθείσα αμοιβή, για τις υπηρεσίες που προσέφερε για την πώληση ενός ακινήτου των Εναγομένων 1 και 2 (πωλητών) προς την Εναγόμενη 3 (αγοράστρια).

Την αμέσως επόμενη μέρα, δηλαδή στις 10/12/24, καταχωρήθηκε η παρούσα αίτηση, με την οποία η Ενάγουσα ζήτησε και εξασφάλισε, μονομερώς, προσωρινό απαγορευτικό διατάγματα εναντίον των Καθ’ών η Αίτηση 1 και 2. Με το εν λόγω διάταγμα ουσιαστικά παγοποιήθηκαν περιουσιακά των Καθ’ών η Αίτηση 1 και 2 μέχρι του ποσού της απαίτησης, δηλαδή μέχρι του ποσού των €65,450.00.

Να σημειωθεί ότι τα υπόλοιπα αιτητικά της αίτησης (ήτοι τα αιτητικά Β – Ε) εγκαταλείφθηκαν σε κατοπινό στάδιο. Διακόπηκε επίσης ολόκληρη η απαίτηση απέναντι στην Εναγόμενη 3. 

Οι Εναγόμενοι 1 και 2/ Καθ’ών η Αίτηση εμφανίστηκαν στην διαδικασία και καταχώρησαν ειδοποίηση ένστασης στην οριστικοποίηση του ανωτέρω μονομερώς εκδοθέντος διατάγματος.  Ως εκ τούτου η αίτηση οδηγήθηκε σε ακρόαση.

2. H ΑΙΤΗΣΗ ΚΑΙ Η ΕΝΟΡΚΗ ΔΗΛΩΣΗ ΠΟΥ ΤΗΝ ΥΠΟΣΤΗΡΙΖΕΙ

 

Η αίτηση υποστηρίζεται από τρεις  Ένορκες Δηλώσεις της ίδιας της κας Ρ. Δημητρίου, Διευθύντριας της Ενάγουσας. Συγκεκριμένα, την Ένορκη Δήλωση ημερομηνίας 10/12/24, η οποία μπορεί να θεωρηθεί ως η κυρίως Ένορκη Δήλωση της παρούσας αίτησης, την Ένορκη Δήλωση επίσης ημερομηνίας 10/12/24 αναφορικά με το κατεπείγον της αίτησης (βλέπε Κανονισμό 23.8 (2)) και την Συμπληρωματική Ένορκη Δήλωση ημερομηνίας 09/01/25. Οι εν λόγω Ένορκες δηλώσεις αναφέρουν περιληπτικά, τα ακόλουθα:

1. Η Ενάγουσα/Αιτήτρια, είναι Κυπριακή εταιρεία, εγγεγραμμένη στο μητρώο κτηματομεσιτών και ασκεί εργασίες ως κτηματομεσίτης. Σχετικά κατέθεσε ως τεκμήριο 1 πιστοποιητικό σύστασης της εταιρείας, ως τεκμήριο 2 πιστοποιητικό αξιωματούχων και ως τεκμήριο 3 τις ετήσιες άδειες άσκησης επαγγέλματος για τα έτη 2023 και 2024. Τα γραφεία της Ενάγουσας βρίσκονται στη Λεμεσό, και διατηρεί επίσης και ιστοσελίδα στο διαδίκτυο, φωτογραφία της οποίας κατατέθηκε ως τεκμήριο 4.
2. Οι Εναγόμενοι 1 και 2 διαμένουν στο χωριό Μαρώνι της Επαρχίας Λάρνακας.
3. Περί τον Απρίλιο του 2024 η ομνύουσα επικοινώνησε με τον Εναγόμενο 1, ο οποίος διαμένει στο ίδιο χωριό με την ίδια, προκειμένου να συζητήσει κατά πόσο ενδιαφέρεται να πωλήσει το ακίνητο ιδιοκτησίας του ιδίου και της συζύγου του, Εναγόμενης 2. Ο Εναγόμενος 1 απάντησε θετικά με αποτέλεσμα να διευθετηθεί συνάντηση στο ακίνητο για επιθεώρηση.  Το επίδικο ακίνητο αποτελείται από τεμάχιο γης εντός του οποίου έχει ανεγερθεί κατοικία. Σχετικά κατέθεσε ως τεκμήριο 5 αντίγραφα των τίτλων ιδιοκτησίας του ακινήτου για τους Εναγόμενους 1 και 2, όπως επίσης και πιστοποιητικό τελικής έγκρισης της ανεγερθείσας κατοικίας.
4. Στις 15/04/24 η ομνύουσα επισκέφθηκε το ακίνητο και το φωτογράφησε, καταθέτοντας μάλιστα τις φωτογραφίες αυτές ως τεκμήριο 6. Στην εν λόγω συνάντηση οι Καθ’ ων η Αίτηση 1 και 2 της ανέφεραν ότι ζητούν το ποσό των €1,400,000.00 για την πώληση του ακινήτου.  Η ομνύουσα προχώρησε και σε σχετική καταχώρηση στο λογιστικό σύστημα που διατηρεί η Ενάγουσα για καταχώρηση των πελατών της, καταθέτοντας σχετικό στιγμιότυπο οθόνης (screenshot ) ως τεκμήριο 7.
5. Αμέσως μετά την πιο πάνω συνάντηση τους ο Καθ’ ού η Αίτηση 1 έστειλε μήνυμα στην ομνύουσα μέσω της πλατφόρμας WhatsApp με αντίγραφα του τίτλου ιδιοκτησίας του ακινήτου. Το εν λόγω μήνυμα κατατέθηκε από την ομνύουσα ως τεκμήριο 8.
6. Την αμέσως επόμενη μέρα η ομνύουσα παρουσίασε το ακίνητο σε πελάτες της Ενάγουσας, μεταξύ των οποίων ήταν και η Εναγόμενη 3. Ενόψει του ενδιαφέροντος που επέδειξαν οι πελάτες της για το ακίνητο διευθετήθηκε συνάντηση στις 25/04/25. Σχετικό στιγμιότυπο οθόνης με την αλληλογραφία της ομνύουσας με τον Εναγόμενο 1 κατατέθηκε ως τεκμήριο 9.  Μάλιστα, στις 23/04/24 συνάδελφος της ομνύουσας επίσης υπάλληλος της Ενάγουσας, έστειλε ηλεκτρονικό μήνυμα στον Εναγόμενο 1 υπενθυμίζοντας τον για το προγραμματισμένο ραντεβού στις 25/04/24, δίνοντας του επίσης και τα ονόματα των προτιθέμενων αγοραστών. Μέσω του εν λόγω ηλεκτρονικού μηνύματος ο Εναγόμενος ενημερώθηκε ότι σε περίπτωση πώλησης του ακινήτου τους, η Ενάγουσα θα δικαιούται σε πληρωμή μεσιτείας ύψους 5% επί της τιμής πώλησης, πλέον ΦΠΑ.  Εξ’όσων ισχυρίζεται η ομνύουσα ο Εναγόμενος αποδέχτηκε τα πιο πάνω μέσω ηλεκτρονικού μηνύματος ημερομηνίας 24/04/25, αντίγραφο του οποίου επισυνάπτεται ως τεκμήριο 10.
7. Στις 25/04/24 πραγματοποιήθηκε η επιθεώρηση του επίδικου ακινήτου από τις προτιθέμενες αγοράστριες του. Η Εναγόμενη 3 ζήτησε χρόνο να το σκεφτεί. Διευκρινίστηκε σε όλες τις πλευρές ότι σε περίπτωση κατάληξης σε συμφωνία θα πρέπει να ενημερώσουν την Ενάγουσα ως τη κτηματομεσίτρια που τους έφερε σε επαφή.
8. Η Ενάγουσα πληροφορήθηκε ότι οι Εναγόμενοι 1 και 2 συμφώνησαν στην πώληση του επίδικου ακινήτου στην Εναγόμενη 3 περί τον Οκτώβρη του 2024. Ο συνάδελφος της ομνύουσας, κ. Λάντος, επιχείρησε να επικοινωνήσει με τον Εναγόμενο 1, τόσο μέσω ηλεκτρονικού μηνύματος όσο και τηλεφωνικώς, για να ενημερωθεί για το τελικό ποσό της πώλησης, προκειμένου να υπολογιστεί η προμήθεια της Ενάγουσας. Ο Εναγόμενος 1, δεν ανταποκρίθηκε με αποτέλεσμα να ακολουθήσει αποστολή νέου μηνύματος στις 22/10/24 τόσο προς τον Εναγόμενο 1 όσο και προς την Εναγόμενη 3. Στο τελευταίο ηλεκτρονικό μήνυμα απάντησε η Εναγόμενη 3 αναγνωρίζοντας το δικαίωμα της Ενάγουσας σε προμήθεια. Σχετικά αντίγραφα των ηλεκτρονικών μηνυμάτων επισυνάπτονται ως τεκμήριο 11.
9. H Ενάγουσα έλαβε γνώση για την υπογραφή αγοραπωλητηρίου μεταξύ των διαδίκων για το επίδικο ακίνητο περί τα τέλη του Νοέμβρη 2024. Το ύψος της πώλησης ανήλθε, ως πληροφορήθηκε, σε €1,100,000.00. Ακολούθησε επιστολή των δικηγόρων της Ενάγουσας προς το Διευθυντή του κτηματολογίου ημερομηνίας 27/11/24, η οποία κατατέθηκε ως τεκμήριο 12 με την οποία τον καλούσαν να ασκήσει τις εξουσίες του και να αρνηθεί την μεταβίβαση του επίδικου ακινήτου στην Εναγόμενη 3. Στάλθηκε επίσης επιστολή των δικηγόρων της Ενάγουσας προς τον Εναγόμενο 1, η οποία κατατέθηκε ως τεκμήριο 13, και με την οποία καλείτο ο τελευταίος να καταβάλει στην Ενάγουσα το ποσό των €65,450.00 ως προμήθεια για την πώληση του ακινήτου. Η εν λόγω επιστολή στάλθηκε μέσω ηλεκτρονικού μηνύματος το οποίο κατατέθηκε ως τεκμήριο 15. Επιχειρήθηκε επίσης επίδοση της εν λόγω επιστολής με ιδιώτη επιδότη, με την σχετική ειδοποίηση του επιδότη να κατατίθεται ως τεκμήριο 14. Η ίδια επιστολή ημερομηνίας 27/11/24 κοινοποιήθηκε και στην Εναγόμενη 3 μέσω ηλεκτρονικού ταχυδρομείου, αντίγραφο του οποίου κατατέθηκε ως τεκμήριο 16.
10. Στις 02/12/24 η Ενάγουσα καταχώρησε αγωγή Εναντίον του Εναγομένου 1, αντίγραφο της οποίας κατατίθεται ως τεκμήριο 17. Λόγω  μη συμπερίληψης της Εναγόμενης 2, στην εν λόγω αγωγή, η Ενάγουσα αποφάσισε να αποσύρει την εν λόγω αγωγή με την επιστολή ημερομηνίας 03/12/24, αντίγραφο της οποίας επισυνάπτεται ως τεκμήριο 18. Ακολούθησε την ίδια μέρα νέα επιστολή προς τους Εναγόμενους 1 και 2, η οποία κατατέθηκε ως τεκμήριο 19, η οποία στάλθηκε με ηλεκτρονικό μήνυμα, το οποίο κατατέθηκε ως τεκμήριο 21. H προσπάθεια για παράδοση της επιστολής μέσω ιδιώτη επιδότη δεν καρποφόρησε για τους λόγους που αναφέρονται στην ειδοποίηση του επιδότη που κατατίθεται ως τεκμήριο 20. 
11. Παρά τις προσπάθειες της Ενάγουσας, τελικά οι Εναγόμενοι 1 και 2 μεταβίβασαν το επίδικο ακίνητο στην Εναγόμενη 3, γεγονός που όπως ισχυρίζονται προκύπτει από το πιστοποιητικό έρευνας ακίνητης ιδιοκτησίας, ημερομηνίας 04/12/24, το οποίο κατατέθηκε ως τεκμήριο 22 και δείχνει ότι ο Εναγόμενος 1 δεν έχει περιουσία στο όνομα του.
12. Η ομνύουσα  αναφέρει τέλος, ότι μετέβη η ίδια στον Αστυνομικό Σταθμό Ζυγίου και προέβη σε καταγγελία εναντίον των Εναγομένων. Επισυνάπτει σχετικά ηλεκτρονικό μήνυμα των δικηγόρων της Ενάγουσας προς τον Αστυνομικό Σταθμό Ζυγίου, ως τεκμήριο 23. 

Στο πλαίσιο της συμπληρωματικής Ένορκης Δήλωσης ημερομηνίας 09/01/25, η κα. Ρ. Δημητρίου αναφέρει, εν συντομία, τα εξής:

 

13. Η ίδια είναι εγγεγραμμένη κτηματομεσίτρια από το έτος 2011 ενώ η Ενάγουσα/ Αιτήτρια από το έτος 2020 και αριθμεί σήμερα 15 υπαλλήλους. Έχει αρκετή εμπειρία στον κτηματομεσιτικό τομέα καθώς τόσο η ίδια όσο και η Αιτήτρια συμμετείχαν σε πολλές κτηματικές συναλλαγές.
14. Από την πρώτη στιγμή ξεκαθάρισε στους Εναγόμενους 1 και 2 την ιδιότητα της ως κτηματομεσίτρια και αυτοί συμφώνησαν να μεσολαβήσει η Ενάγουσα για την πώληση του ακινήτου τους.
15. Διαψεύδει τον ισχυρισμό ότι επικοινώνησε μαζί της η Εναγόμενη 2 προκειμένου να της υποδείξει να αφαιρέσει από την ιστοσελίδα της Αιτήτριας στο Facebook τις φωτογραφίες από το  επίδικο ακίνητο.
16. Η Ενάγουσα καμία συμβατική σχέση δεν είχε με την Εναγόμενη 3. Η αναφορά της σε «πελάτες», είναι ορισμός που δίνεται από τους κτηματομεσίτες στους αγοραστές που ενδιαφέρονται να αγοράσουν. Η πρακτική που ακολουθεί η Ενάγουσα είναι να βρίσκει ενδιαφερόμενους αγοραστές για να προωθήσει ακίνητα των οποίων οι ιδιοκτήτες τους, έχουν συγκατατεθεί να τα προωθήσει. Η Ενάγουσα έχει δίκτυο από αγοραστές στους οποίους προτείνονται ακίνητα. Ουδέποτε όμως μέχρι σήμερα δεν πληρώθηκαν από αγοραστή για την προμήθεια τους.  Ειδικότερα όσον αφορά την Εναγόμενη 3, προτάθηκαν και άλλα ακίνητα από την Ενάγουσα, όπως συμβαίνει και με άλλους ενδιαφερόμενους αγοραστές που έχει στο δίκτυο της.
17. Μετά την επίσκεψη στο επίδικο ακίνητο, η Εναγόμενη 3 εξέφρασε την πρόθεση να υποβάλει προσφορά για την αγορά του επίδικου ακινήτου, όταν θα επέστρεφε από ταξίδι που θα πραγματοποιούσε.  Μάλιστα ο συνάδελφος της ομνύουσας απέστειλε σχετικά μηνύματα προς τη σύντροφο της Εναγόμενης 3, τα οποία κατατέθηκαν ως τεκμήριο 1, στην συμπληρωματική ένορκη δήλωση. 
18. Ενόψει της αναφοράς στην Ένορκη Δήλωση των Καθ’ ών η Αίτηση ότι το τίμημα πώλησης ανήλθε στις €1,180,000.00, η προμήθεια της Ενάγουσας είναι μεγαλύτερη από την αρχικώς υπολογισθείσα και ανέρχεται σε €59,000 πλέον ΦΠΑ, σύνολο δηλαδή €70,210.00.

 

3. Η ΕΝΣΤΑΣΗ ΚΑΙ Η ΕΝΟΡΚΗ ΔΗΛΩΣΗ ΠΟΥ ΤΗΝ ΥΠΟΣΤΗΡΙΖΕΙ

 

Οι Καθ’ ων η Αίτηση καταχώρησαν Ένσταση στην οριστικοποίηση του μονομερώς εκδοθέντος διατάγματος που αναφέρεται ανωτέρω, προβάλλοντας 15 λόγους ένστασης, οι οποίοι συνοπτικά και ομαδοποιημένα έχουν ως ακολούθως:

 

1. Παράβαση του καθήκοντος πλήρους και ειλικρινούς αποκάλυψης της Ενάγουσας (Λόγοι Ένστασης «α(i)» – «α(xi)» ).
2. Μη στοιχειοθέτηση και μη συνδρομή των προϋποθέσεων για την έκδοση του προσωρινού διατάγματος και ιδιαίτερα αναφορικά με την Εναγόμενη 2 μη στοιχειοθέτηση βάσης αγωγής (Λόγοι Ένστασης «β», «γ», «δ» ).
3. Δεν συντρέχει το στοιχείου του επείγοντος ή άλλη εξαιρετική περίσταση που να δικαιολογεί την έκδοση του διατάγματος μονομερώς και η έγκριση της παρούσας αίτησης θα συνιστούσε παραβίαση του δικαιώματος των Εναγομένων να ακουστούν (Λόγοι Ένστασης «ε» και «ιγ»).
4. Το ισοζύγιο της ευχέρειας κλίνει υπέρ των Καθ’ ών η Αίτηση και η διακριτική ευχέρεια του Δικαστηρίου πρέπει να ασκηθεί υπέρ των Καθ’ ών η Αίτηση, αφού με την παρούσα αίτηση επιδιώκεται ανατροπή του πρότερου καθεστώτος, ο Εναγόμενος 1 είναι 82 ετών και το παρόν διάταγμα συνιστά υπέρμετρη βλάβη ενώ η Αιτήτρια δεν προσέρχεται με καθαρά χέρια (Λόγοι Ένστασης «στ», «ζ», «ι», «ια» και «ιε»). 
5. Η Ενάγουσα αδίκως δεν προωθεί την αγωγή και την ενδιάμεση αίτηση εναντίον της Εναγόμενης 3, κατά παράβαση των όρων του παρόντος διατάγματος και με σκοπό καταπίεσης των Καθ’ών η Αίτηση 1 και 2 (Λόγος Ένστασης «η»).
6. Η αιτούμενη θεραπεία της παρούσας αίτησης συνιστά τελική θεραπεία (Λόγος Ένστασης «θ»).
7. H Ένορκη Δήλωση που υποστηρίζει την αίτηση δεν αναφέρει την αλήθεια, είναι άκυρη και χωρίς αποδεικτική αξία (Λόγοι Ένστασης «ιβ» και «ιδ).

 

Η Ένσταση υποστηρίζεται από τις Ένορκες Δηλώσεις ημερομηνίας 07/01/25 και 13/01/25 του κ. Joseph Bouassi, δικηγόρου στο δικηγορικό γραφείο που υπερασπίζεται τους Εναγόμενους 1 και 2, και ο οποίος εν περιλήψει, αναφέρει τα εξής:

 

1)    Ο ομνύων αναφέρει ότι είναι εξουσιοδοτημένος να προβεί στην παρούσα ένορκη δήλωση από τους Εναγόμενους 1 και 2, οι οποίοι βρίσκονται αυτή την περίοδο στο Ηνωμένο Βασίλειο όπου και διαμένουν και ήταν πολύ δύσκολη η μετάβαση τους στην Κύπρο.

2)    Όπως αναφέρει οι Εναγόμενοι είναι Άγγλοι υπήκοοι, συνταξιούχοι εκπαιδευτικοί. Ο μεν Εναγόμενος 1 ηλικίας σήμερα 82 ετών ( αντίγραφο του διαβατηρίου του κατατίθεται ως τεκμήριο Α) ενώ η Εναγόμενη 2 ηλικίας 73 ετών. Οι Εναγόμενοι είναι κάτοχοι κάρτας μόνιμης διαμονής στην Κύπρο και μάλιστα είχαν κατοικία στο Μαρώνι από το 1986 ενώ διέμεναν μόνιμα στο Μαρώνι από το 2010.

3)    Ο ομνύων ισχυρίζεται ότι οι Εναγόμενοι 1 και 2 ήθελαν να πωλήσουν το επίδικο ακίνητο τους στο Μαρώνι προκειμένου να αγοράσουν κατοικία στην βορειοδυτική Αγγλία και να μετοικήσουν εκεί. Αναφέρει, όμως, ότι οι Εναγόμενοι δεν είχαν πρόθεση να διορίσουν κτηματομεσίτη. Αντιθέτως ανάρτησαν οι ίδιοι  αγγελία στην ιστοσελίδα “bazaraki” αναφορικά με το επίδικο ακίνητο.

4)    Κατά τον Απρίλη του 2024 κάποιος γνωστός των Εναγομένων, ονόματι κ. Μάκης, ρώτησε τον Εναγόμενο 1 εάν θα μπορούσε να δει το υπό πώληση ακίνητο η κόρη του, η κα Ρεβέκκα. Οι Εναγόμενοι δέχτηκαν, πιστεύοντας ότι η κα Ρεβέκκα ενδιαφερόταν η ίδια να αγοράσει το ακίνητο.

5)    Τελικά, η κα Ρεβέκκα τους επισκέφθηκε στο σπίτι τους, έλαβε φωτογραφίες του επίδικου ακινήτου και προς έκπληξη των Καθ’ών η Αίτηση, τους ανέφερε ότι ενδεχομένως να έχει πελάτες που ενδιαφέρονταν για την αγορά του ακινήτου τους. Ουδέποτε όμως συμφώνησαν οι Καθ’ών η Αίτηση να αναθέσουν στην κα Ρεβέκκα ή στην Ενάγουσα την πώληση του ακινήτου τους. Μάλιστα όταν μία εβδομάδα αργότερα η Ενάγουσα ανάρτησε διαφήμιση του επίδικου ακινήτου στη σελίδα της στο Facebook, η Εναγόμενη 2 προέβη σε διαμαρτυρία προς την Ενάγουσα με αποτέλεσμα η διαφήμιση να κατεβεί.

6)     Παρ’ όλα αυτά ο Εναγόμενος 1 δεν αρνείται την συνομιλία του μέσω WhatsApp, με την κα Ρεβέκκα στις 16 και 17 Απριλίου, προκειμένου να διευθετηθεί συνάντηση με πελάτες της Ενάγουσας για να επιθεωρήσουν το επίδικο ακίνητο.

7)     O Εναγόμενος 1 δεν αμφισβητεί ότι όντως στις 23/04/24 και 24/04/24 ανταλλάχθηκαν τα συγκεκριμένα ηλεκτρονικά μηνύματα μεταξύ του ιδίου και του κ. Γιώργου Λάντου, υπαλλήλου της Ενάγουσας. Εξ’όσων όμως ισχυρίζεται ο Εναγόμενος 1, με το μήνυμα του στις 24/04/24 δεν συμφώνησε με την εντολή κτηματομεσιτείας και την πληρωμή προμήθειας. Αντιθέτως ο ίδιος συμφώνησε μόνο με το ραντεβού επιθεώρησης του ακινήτου από πελάτες της Ενάγουσας. Κατά την εν λόγω επίσκεψη δεν υπήρξε η οποιαδήποτε πρόταση αγοράς από πλευράς Εναγόμενης 3.

8)    Η Εναγόμενη 3 ήλθε σε επαφή με την Εναγόμενη 2 περί τις αρχές του Αυγούστου 2024 μέσω της ανάρτησης των Εναγομένων 1 και 2 στο bazaraki. Τότε ήταν που η Εναγόμενη 3 υπέβαλε πρόταση για αγορά του ακινήτου για το ποσό των €1,180,000 πλέον €20,000 για την επίπλωση. Σύνολο €1,200,000. Η συμφωνία κράτησης με την Εναγόμενη 3 υπογράφηκε στις 06/08/24 και η συμφωνία πώλησης στις 03/12/24.

9)    Οι Εναγόμενοι 1 και 2, ακολούθως, συμφώνησαν σε αγορά κατοικίας στο Ηνωμένο Βασίλειο στις 30/10/24, καταθέτουν μάλιστα τη σχετική συμφωνία ως Τεκμήριο Β.

10) Ο ομνύοντας ισχυρίζεται ότι η Ενάγουσα απέκρυψε την πραγματική σχέση που η ίδια είχε με την Εναγόμενη 3. Όπως ισχυρίζεται ότι προκύπτει από την αλληλογραφία που επισυνάπτεται ως τεκμήριο Γ, η Εναγόμενη 3 ήταν πελάτιδα της Ενάγουσας και η Ενάγουσα ενεργούσε με σκοπό την εξεύρεση οικίας στην Εναγόμενη 3 για αγορά. Μεταξύ των οικιών ήταν και άλλη οικία στο Μαρώνι, διαφορετική από την επίδικη, γεγονός που δείχνει ως ισχυρίζεται ότι η Ενάγουσα δεν ενεργούσε για τους Εναγόμενους 1 και 2.

11) Τέλος ισχυρίζεται ότι οι Εναγόμενοι 1 και 2 έχουν σύνδεση με την Κύπρο, την επισκέπτονται τακτικά, έχουν τραπεζικό Λογαριασμό στην Κύπρο και πολύ μεγάλη περιουσία στο Ηνωμένο Βασίλειο. Επίσης λαμβάνουν συντάξεις ως πρώην εκπαιδευτικοί.

 

4. ΝΟΜΙΚΗ ΠΤΥΧΗ

 

Το Δικαστήριο έχει εξουσία, δυνάμει του άρθρου 32 (1) του περί Δικαστηρίων Νόμου, Ν.14/60 ως έχει τροποποιηθεί, να εκδίδει ενδιάμεσα διατάγματα όταν συντρέχουν σωρευτικά οι εξής προϋποθέσεις:

(α) Ύπαρξη σοβαρού ζητήματος προς εκδίκαση,

(β) Η ύπαρξη ορατής πιθανότητας ο/η Ενάγοντας/ουσα να δικαιούται θεραπείας, και

(γ) Η ύπαρξη πιθανότητας ο/η Ενάγοντας/ουσα να υποστεί ανεπανόρθωτη ζημία εάν δεν εκδοθεί το αιτούμενο διάταγμα.

 

Πρόσθετα των τριών ανωτέρω προϋποθέσεων, το Δικαστήριο οφείλει προτού εκδώσει το αιτούμενο διάταγμα να εξετάσει κατά πόσο είναι «δίκαιο ή πρόσφορο» να εκδοθεί το αιτούμενο διάταγμα. (βλ. Odysseos v. Pieris Estates Ltd and Others (1982) 1 C.L.R. 557, Ιπποδρομιακή Αρχή Κύπρου ν. Πασχάλη Χ΄΄Βασίλη (1989) 1(Ε) Α.Α.Δ. 152).

 

Περαιτέρω, όταν ο Αιτητής προσέλθει στο Δικαστήριο με μονομερή αίτηση, όπως στην παρούσα περίπτωση, έχει καθήκον όπως αποκαλύψει όλα τα ουσιώδη γεγονότα της υπόθεσης που θα μπορούσαν να ασκήσουν επιρροή στην απόφαση του Δικαστηρίου. Στην υπόθεση Στυλιανού ν. Στυλιανού (1992) 1 ΑΑΔ 583 κρίθηκε ότι «Παράλειψη παρουσίασης ουσιαστικών γεγονότων ενώπιον του Δικαστηρίου στη μονομερή αίτηση θεωρείται ως είδος εξαπάτησης του Δικαστηρίου και το Δικαστήριο απαντά: "δεν σας ακούω πλέον" και ακυρώνει τη διαταγή που έδωσε, χωρίς να εξετάσει την ουσία». Το ζήτημα αυτό εξετάζεται ως αναφέρθηκε στην ΙΩΑΝΝΗ ΚΑΡΥΔΑ v. ΣΟΦΙΑ ΚΑΡΥΔΑ, Πολιτική Έφεση Αρ. Ε190/2019, 26/2/2025, κατά προτεραιότητα, πριν δηλαδή το Δικαστήριο υπεισέλθει στην εξέταση των προϋποθέσεων του άρθρου 32 του Ν. 14/60.  

 

5. ΥΠΑΓΩΓΉ ΤΗΣ ΠΑΡΟΥΣΑΣ ΥΠΟΘΕΣΗΣ ΣΤΙΣ ΝΟΜΙΚΕΣ ΑΡΧΕΣ. 

 

Αναφορικά με το κατά πόσο η Ενάγουσα παρέβη το καθήκον της για πλήρη και ειλικρινή αποκάλυψη των ουσιωδών γεγονότων της υπόθεσης.

Έχω εξετάσει ένα προς ένα τα 11 σημεία που οι Καθ’ ών η Αίτηση θεωρούν ότι η Ενάγουσα, κατά παράβαση του καθήκοντος της, δεν αποκάλυψε στο Δικαστήριο στο πλαίσιο της μονομερούς της αίτησης ( (Λόγος Ένστασης α (i) – (xi), Γραπτή Αγόρευση Καθ’ών σελ. 20 και 21). Η κρίση μου επί του συγκεκριμένου ζητήματος έχει ως ακολούθως:

 

1. Οι Καθ’ών η Αίτηση 1 και 2 ισχυρίζονται ότι παρέλειψε η Ενάγουσα να αναφερθεί στην συμφωνία της ιδίας με την Εναγόμενη 3, δυνάμει της οποίας ακόμα και αν υπήρξε κάποια διαμεσολάβηση για την πώληση του επίδικου ακινήτου, υπόλογη για πληρωμή είναι η Εναγόμενη 3. Επίσης διαμαρτύρονται που δεν αποκάλυψε η Ενάγουσα την ηλεκτρονική της αλληλογραφία  με την Εναγόμενη 3 ( η οποία τίθεται ως Τεκμήριο Γ στην Ένσταση). (Λόγοι Ένστασης α(i) και α(ii))

Έχω εξετάσει με προσοχή το περιεχόμενο του τεκμηρίου Γ της Ένστασης, όπως και τους σχετικούς ισχυρισμούς των Εναγομένων 1 και 2. Δεν θεωρώ ότι αποκρύφθηκε το οτιδήποτε από μέρους της Αιτήτριας που εξ’ αντικειμένου θα μπορούσε να επηρεάσει την κρίση του Δικαστηρίου κατά την έκδοση του μονομερούς διατάγματος απέναντι στους Καθ’ών η Αίτηση 1 και 2. Το γεγονός ότι η Εναγόμενη 3 ανήκε στο πελατολόγιο αγοραστών της Ενάγουσας, είναι ζήτημα που όχι μόνο αποκαλύπτεται στην Ένορκη Δήλωση που υποστηρίζει την Αίτηση ( βλέπε ενδεικτικά παράγραφο 8, 12), αλλά είναι και στη βάση του ισχυρισμού αυτού που αξιώνεται αμοιβή από τους Καθ’ ών η Αίτηση 1 και 2, αφού ως ισχυρίζεται η Ενάγουσα, αυτή τους έφερε σε επαφή με την Εναγόμενη 3 και τελικώς αγοράστρια του επίδικου ακινήτου. Ο ισχυρισμός ότι υπόλογη για πληρωμή της αμοιβής της Ενάγουσας είναι αποκλειστικά η Εναγόμενη 3, είναι συμπέρασμα και θέση των Καθ’ ών η Αίτηση, την οποία κατηγορηματικά όμως αρνείται η Ενάγουσα.

2. Ισχυρίζονται, περαιτέρω, οι Καθ’ών η Αίτηση ότι η Αιτήτρια παρέλειψε να υποδείξει ότι στην αλληλογραφία που παρουσίασε δεν αναφερόταν ότι ο Καθ΄ού η Αίτηση 1 αποδέχτηκε την πληρωμή μεσιτείας. (Λόγος Ένστασης α (iii))

Αναφορικά με το συγκεκριμένο θέμα αρκεί να ειπωθεί ότι η πλευρά της Ενάγουσας παρουσίασε ( ως τεκμήριο 10) και δεν απέκρυψε την αλληλογραφία του υπαλλήλου της με τον Καθ’ ού η Αίτηση 1. Η ερμηνεία που δίνει η πλευρά των Καθ’ών η Αίτηση στην εν λόγω αλληλογραφία και το κατά πόσο υπήρξε συμφωνία ως αποτέλεσμα της εν λόγω αλληλογραφίας και ειδικότερα κατά πόσο αποδέχτηκε ο Καθ΄ού η Αίτηση την πληρωμή μεσιτείας στη βάση της εν λόγω αλληλογραφίας, δεν είναι ζήτημα που σχετίζεται με την παράλειψη πλήρους και ειλικρινούς αποκάλυψης.

3. Δεν συμφωνώ ούτε  με τον ισχυρισμό ότι η Ενάγουσα παρέλειψε να αναφέρει και κατευθύνει την προσοχή του Δικαστηρίου στο ότι ελλείψει γραπτής συμφωνίας η αμοιβή της με βάση τις πρόνοιες της Νομοθεσίας, δεν μπορούσε να ξεπερνά το 3%.  Στην προκειμένη περίπτωση, η αξίωση της Ενάγουσας βασίζεται σε γραπτή συμφωνηθείσα αμοιβή που ξεπερνά το 3%. Σε κάθε όμως περίπτωση γίνεται ρητή αναφορά στην παράγραφο 37 της  Ένορκης Δήλωσης της κας Δημητρίου στην σχετική πρόνοια της Νομοθεσίας ( άρθρο 20 του Ν. 71(Ι)/2010), με αποτέλεσμα να είναι εντελώς αβάσιμη η συγκεκριμένη αιτίαση των Καθ’ών η Αίτηση απέναντι στην Ενάγουσα. (Λόγος Ένστασης α(iv))
4. Ο ισχυρισμός των Καθ’ ών η Αίτηση ότι ζητήθηκε όπως η Ενάγουσα κατεβάσει τις διαφημίσεις της επίδικης οικίας από την ιστοσελίδα τους στο Facebook, οι οποίες αναρτήθηκαν χωρίς την έγκριση τους, αποτελεί ένα απλό ισχυρισμό των Καθ’ ών η Αίτηση  που μάλιστα η Ενάγουσα ρητά απορρίπτει μέσω της παραγράφου 9 της συμπληρωματικής ένορκης δήλωσης ημερομηνίας 09/01/25. Δεν προκύπτει από το οποιοδήποτε στοιχείο που τέθηκε ενώπιον μου ότι ήταν, εξ’ αντικειμένου, σε γνώση της Ενάγουσας η συγκεκριμένη εκδοχή των Εναγομένων και αποκρύφθηκε. (Λόγος Ένστασης α(v))
5. H θέση των Καθ’ών η Αίτηση ότι παρέλειψε η Ενάγουσα να αναφέρει τη δέσμευση των Καθ’ών η Αίτηση  για αγορά κατοικίας στο Ηνωμένο Βασίλειο, αποτελεί ένα απλό ισχυρισμό, που ακόμα και να ήταν σε γνώση της Ενάγουσας, δεν βλέπω πως θα μπορούσε να επενεργήσει στην κρίση του Δικαστηρίου στο πλαίσιο της παρούσας αίτησης, πόσω μάλλον, να επενεργήσει υπέρ των Καθ’ών η Αίτηση. Επισημαίνεται ότι είναι σε χώρα του εξωτερικού και όχι στην Κύπρο που είχαν πρόθεση να αγοράσουν και τελικά αγόρασαν  κατοικία οι Καθ’ών η Αίτηση. Ο κίνδυνος να μεταφέρουν και να σπαταλήσουν τις καταθέσεις τους σε χώρα του εξωτερικού ήταν και ο λόγος που η Ενάγουσα προχώρησε με τη καταχώρηση της παρούσας ενδιάμεσης αίτησης. Συνεπώς καμία ουσιώδης απόκρυψη δεν φαίνεται να προκύπτει από το γεγονός αυτό και μόνο. ( Λόγος Ένστασης α(vi) και α( xi))
6. Αναφορικά με την κατ’ ισχυρισμό παράλειψη αναφοράς από μέρους της Ενάγουσας για τη σύνδεση των Εναγομένων 1 και 2 με την Κύπρο, την ηλικία, τα μηνιαία εισοδήματα τους και τους λογαριασμούς τους, στοιχεία που κατά τους Καθ’ών η Αίτηση ήταν ή όφειλαν να ήταν γνωστά στην Ενάγουσα, παρατηρώ το εξής: Η ηλικία των Καθ’ών η Αίτηση δεν βλέπω πως θα μπορούσε να αποτελέσει ουσιώδες ζήτημα στο πλαίσιο της παρούσας υπόθεσης. Τα εισοδήματα, οι λογαριασμοί των Καθ’ών η Αίτηση και το γεγονός ότι ήταν κάτοχοι καθεστώτος μόνιμης διαμονής στην Δημοκρατία επίσης δεν αναφέρεται πως θα μπορούσε να ήταν γνωστό, έστω κατόπιν εύλογης έρευνας από μέρους της Ενάγουσας. Θεωρώ συνεπώς ανεδαφική τη συγκεκριμένη θέση που προβάλλουν οι Καθ’ών η Αίτηση. Καμία παράλειψη αποκάλυψης ουσιώδους γεγονότος δεν φαίνεται να προέκυψε από τα ανωτέρω.  (Λόγος Ένστασης α(vii))
7. Αναφορικά με την κατ’ ισχυρισμό παράλειψη της Ενάγουσας να αποκαλύψει τη δυνατότητα της να εισπράξει από την Εναγόμενη 3 της ενδεχόμενης οφειλής, αρκεί να ειπωθεί ότι η Ενάγουσα αποκάλυψε ότι η αγοράστρια της επίδικης οικίας ήταν η Εναγόμενη 3 ( παράγραφος 22 Ένορκης Δήλωσης ημερ. 10/12/24). Εναντίον της Εναγόμενης 3 δεν εκδόθηκε μονομερώς διάταγμα, ενώ, εν τέλει, τόσο η αγωγή όσο και η ενδιάμεση αίτηση αποσύρθηκαν εναντίον της. Θεωρώ συνεπώς αβάσιμη τη σχετική αναφορά των Καθ’ών η Αίτηση. Πέραν τούτου,  το κατά πόσο η Εναγόμενη 3 είχε ή όχι δυνατότητα πληρωμής της εναντίον της απαίτησης, θεωρώ ότι δεν σχετίζεται με την αξίωση της Ενάγουσας εναντίον των Καθ’ών η Αίτηση 1 και 2. (Λόγος Ένστασης α(viii) και α(ix))
8. Αναφορικά με το ότι παρέλειψε η Ενάγουσα να αποκαλύψει την έκβαση υπόθεσης στην αστυνομία επί της καταγγελίας που υπέβαλε εναντίον των Καθ’ών η Αίτηση 1 και 2, παρατηρώ το εξής: Μεταξύ των μερών υπάρχει αμφισβήτηση αναφορικά με την έκβασης της υπόθεσης στην αστυνομία. Η θέση των Καθ’ ‘ων η Αίτηση ότι η καταγγελία της Ενάγουσας ήταν αβάσιμη και δεν προχώρησε η διερεύνηση, αποτελεί απλή αναφορά που περιέχεται στην παράγραφο 17 της Ένορκης Δήλωσης που υποστηρίζει την ένσταση,  η οποία μάλιστα δεν υποστηρίζεται και από κάποιο τεκμήριο. Η Ενάγουσα την αρνείται.  Δεν προκύπτει από το οποιοδήποτε στοιχείο που τέθηκε ενώπιον μου ότι ήταν, εξ’ αντικειμένου, σε γνώση της Ενάγουσας η συγκεκριμένη εκδοχή των Εναγομένων και αποκρύφθηκε. Δεν θεωρώ συνεπώς ότι υπήρξε οποιαδήποτε απόκρυψη αναφορικά με το ζήτημα αυτό.   (Λόγος Ένστασης α(x))

Σχετικά με τους λόγους ένστασης (α(i) – α(v)) και α(x) ανωτέρω, αξίζει περαιτέρω να επισημανθεί ότι η θέση των Καθ’ών η Αίτηση για παράβαση του καθήκοντος αποκάλυψης από πλευράς Ενάγουσας/Αιτήτριας αναφέρεται σε μεγάλο βαθμό σε γεγονότα και θέσεις, υπό αμφισβήτηση, που θα αποτελέσουν τον πυρήνα της αντιδικίας των διαδίκων κατά την ακροαματική διαδικασία της υπόθεσης. Η θέση των Καθ’ών η Αίτηση επί των αμφισβητούμενων αυτών γεγονότων και θέσεων, δεν φαίνεται να κοινοποιείται στην Ενάγουσα/ Αιτήτρια, πριν την καταχώρηση της Ένστασης στην παρούσα διαδικασία. Δεν μπορεί να εξαχθεί συνεπώς, εξ’ αντικειμένου, συμπέρασμα ότι οι θέσεις αυτές των Καθ’ ών η Αίτηση, ήταν έστω σε γνώση της Ενάγουσας κατά την καταχώρηση της μονομερούς αίτησης. Τονίζεται, επίσης, ότι το παρόν στάδιο δεν είναι το κατάλληλο για εξαγωγή τελικών συμπερασμάτων περί αμφισβητούμενων γεγονότων και θέσεων,  που θα απασχολήσουν το Δικαστήριο κατά την ακροαματική διαδικασία. Σχετική παραπομπή, επί του προκειμένου, μπορεί να γίνει στην υπόθεση Mex Group Worldwide Ltd v Ford and others [2024] EWCA Civ 959, όπου το Εφετείο στην Αγγλία ανάφερε το εξής σχετικό para 119:

viii) In general terms it is inappropriate to seek to set aside a freezing order for non-disclosure where proof of non-disclosure depends on proof of facts which are themselves in issue in the action, unless the facts are truly so plain that they can be readily and summarily established, otherwise the application to set aside the freezing order is liable to become a form of preliminary trial in which the judge is asked to make findings (albeit provisionally) on issues which should be more properly reserved for the trial itself;

 

Συνοψίζοντας, παρά τις αιτιάσεις των Καθ’ών η Αίτηση, θεωρώ ότι η Ενάγουσα δεν παρέβη το καθήκον της σε πλήρη και ειλικρινή αποκάλυψη όλων των ουσιωδών γεγονότων της απαίτησης της εναντίον των Καθ’ ών η Αίτηση 1 και 2.  Προχωρώ, συνεπώς να εξετάσω τους υπόλοιπους λόγους ένστασης που σχετίζονται άμεσα με την συνδρομή των προϋποθέσεων έκδοσης διατάγματος παγοποίησης περιουσίας, όπως τίθενται από το άρθρο 32 του Ν. 14/60 και τη Νομολογία.

 

Αναφορικά με την Πρώτη προϋπόθεση :

 

Η προϋπόθεση ύπαρξης σοβαρού ζητήματος προς εκδίκαση ικανοποιείται εάν αποκαλύπτεται συζητήσιμη υπόθεση στη βάση του δικογράφου της Ενάγουσας αλλά και των Ενόρκων δηλώσεων που συνοδεύουν την αίτηση. ( βλ σχετικά Odysseos v. Pieris Estates Ltd and other (1982) 1 CLR 557, ΓΕΝΙΚΟΣ ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ ΤΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ v. CYBARCO CONTRACTING LTD κ.α., ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΕΦΕΣΗ ΑΡ. E53/21, 10/2/2022, ECLI:CY:AD:2022:A81, Resola (Cyprus) Ltd. ν. Xάρη Xρίστου (1998) 1 ΑΑΔ 598 ).

 

Στην προκειμένη περίπτωση εξετάζοντας τόσο το έντυπο απαίτησης της Ενάγουσας αλλά και την Ένορκη Δήλωση που συνοδεύει την παρούσα αίτηση, κρίνω ότι δικογραφούνται θέσεις και γεγονότα που αποκαλύπτουν αναγνωρισμένο αγώγιμο δικαίωμα εναντίον των Καθ’ών η Αίτηση 1 και 2 και συγκεκριμένα αυτό της παράβασης συμφωνίας μεσιτείας (βλέπε άρθρο 20(2) Ν. 71(Ι)/2010).

 

Ενόψει, των ανωτέρω θεωρώ ότι στην προκειμένη περίπτωση πληρείται η πρώτη προϋπόθεση του άρθρου 32 του Ν. 14/60, καθότι η Ενάγουσα αποκαλύπτει αγώγιμο δικαίωμα εναντίον των Καθ’ ών η Αίτηση μέσω των δικογράφων αλλά και της παρούσας αίτησης.

 

 

Αναφορικά με την Δεύτερη προϋπόθεση:

 

Έχω διεξέλθει με προσοχή τόσο τις Ένορκες Δηλώσεις που υποστηρίζουν τόσο την Αίτηση όσο και την Ένσταση. Η εξέταση των εκατέρωθεν εκδοχών γίνεται αποκλειστικά και μόνο για να διαπιστωθεί το κατά πόσο ικανοποιούνται οι προϋποθέσεις που θέτει το άρθρο 32 του Ν. 14/60 και σε καμία περίπτωση δεν προβαίνω σε τελικά ευρήματα επί του πραγματικού και νομικού καθεστώτος που διέπει την παρούσα υπόθεση. Έχοντας υπόψη μου τα ανωτέρω, παρατηρώ από το υλικό που τέθηκε ενώπιον μου, ότι η Ενάγουσα έχει ορατή πιθανότητα επιτυχίας στην αγωγή της. Οι ισχυρισμοί που τίθενται από πλευράς Ενάγουσας δεν είναι γενικοί και αόριστοι. Τουναντίον είναι επαρκώς εμπεριστατωμένοι για τα πλαίσια της παρούσας αίτησης. Μάλιστα στο μεγαλύτερο μέρος τους υποστηρίζονται από έγγραφη τεκμηρίωση.  Επί του προκειμένου παραπέμπω ενδεικτικά στα εξής:

 

α. Η θέση ότι η Ενάγουσα/Αιτήτρια είναι εγγεγραμμένη κτηματομεσίτρια, με διευθύντρια την κα Ρ. Δημητρίου, υποστηρίζεται από έγγραφη τεκμηρίωση ( βλέπε  τεκμήρια 2 και 3 αίτησης) και παρέμεινε ουσιαστικά αναντίλεκτη.

 

β. Ο ισχυρισμός για ύπαρξη γραπτής συμφωνίας μεσιτείας μεταξύ Αιτήτριας και Καθ’ών η Αίτηση 1 και 2 και για συμφωνηθείσα αμοιβή ύψους 5% για την πώληση του υπό αναφορά ακινήτου υποστηρίζεται από την καταχωρηθείσα ως τεκμήριο 10 ηλεκτρονική αλληλογραφία μεταξύ υπαλλήλου της Ενάγουσας και του Εναγόμενου 1. Εν ολίγοις, με μήνυμα ηλεκτρονικού ταχυδρομείου ημερομηνίας 23/04/24, ο υπάλληλος της Ενάγουσας κ. Λάντος ενημερώνει τον Εναγόμενο 1 ότι σε περίπτωση πώλησης του ακινήτου στην προτιθέμενη αγοράστρια και πελάτιδα της Ενάγουσας, ήτοι την Εναγόμενη 3, η Ενάγουσα θα δικαιούται σε πληρωμή προμήθειας ύψους 5% πλέον ΦΠΑ. Χαρακτηριστική είναι η εξής αναφορά στο εν λόγω μήνυμα προς τον Εναγόμενο 1: “Please confirm the registration of the clients and the payment of commission 5% plus VAT to our office in case of successful sale.” Ο Εναγόμενος 1 απάντησε στο εν λόγω μήνυμα στις 24/04/24, επιβεβαιώνοντας τη συνάντηση για επιθεώρηση του επίδικου ακινήτου από τις πελάτιδες της Ενάγουσας (μεταξύ αυτών και της Εναγόμενης 3) στις 25/04/24. Επίσης, ο ίδιος ο Εναγόμενος 1 ήταν που έστειλε τα αντίγραφα του τίτλου ιδιοκτησίας του επίδικου ακινήτου στην Ενάγουσα μέσω της εφαρμογής WhatsApp και τα οποία κατατέθηκαν ως τεκμήριο 8.

 

Η εμπλοκή της Εναγόμενης 2 στη συνδιαλλαγή με την Ενάγουσα κρίνω ότι, υπό τις περιστάσεις και για σκοπούς της παρούσας αίτησης, εγείρεται επαρκώς μέσω της ενώπιον μου μαρτυρίας. Αρκεί να σημειωθεί ότι  η Εναγόμενη 2, είναι η σύζυγος του Εναγομένου 1 (βλέπε παράγραφο 2(β) Ένορκης Δήλωσης κ. Bouassi) και συνιδιοκτήτρια του επίδικου ακινήτου. Όπως προκύπτει από τη μαρτυρία της κας Δημητρίου, η Εναγόμενη 2 ήταν παρούσα τόσο στις 15/04/24, κατά την επιθεώρηση και φωτογράφηση του επίδικου ακινήτου από την κα Ρ. Δημητρίου εκ μέρους της Ενάγουσας (βλέπε παράγραφο 9 και 10 Έ/Δ κας Δημητρίου ημερομηνίας 10/12/24), όσο και στις  25/04/24, κατά την επιθεώρηση του εν λόγω ακινήτου από τις προτιθέμενες αγοράστριες (βλέπε παράγραφο 14 Έ/Δ κας Δημητρίου ημερομηνίας 10/12/24 και παράγραφο 7 συμπληρωματικής Έ/Δ κας Δημητρίου ημερομηνίας 09/01/25).

 

γ. Το επίδικο ακίνητο των Καθ’ών η Αίτηση 1 και 2 όντως πωλήθηκε στην Εναγόμενη 3 για το ποσό των €1,180,000.00, με τη συμφωνία κράτησης να υπογράφεται στις 06/08/24 και την μεταβίβαση του ακινήτου στην Εναγόμενη 3 να γίνεται στις 03/12/24. Το γεγονός αυτό όχι μόνο δεν αμφισβητείται αλλά παρατίθεται με λεπτομέρεια από τη μαρτυρία που υποστηρίζει την Ένσταση ( βλέπε παράγραφο 8(δ) Ένορκη Δήλωση Ένστασης ημερομηνίας 07/01/25)

 

Δεν παραβλέπω την εκ διαμέτρου αντίθετη εκδοχή που προβάλλουν οι Καθ’ ών η Αίτηση προς υπεράσπιση τους. Συγκεκριμένα, ότι ουδέποτε συμφώνησαν για την προώθηση της πώλησης του επίδικου ακινήτου τους μέσω κτηματομεσίτη και ιδιαίτερα μέσω της Ενάγουσας. Για τον ισχυρισμό τους ότι πελάτης της Ενάγουσας δεν ήταν οι ίδιοι, αλλά η Εναγόμενη 3, με εντολή όπως εξεύρουν στην τελευταία ακίνητο προς αγορά. Δεν παραβλέπω ακόμη τον ισχυρισμό τους περί  απουσίας γραπτής συμφωνίας μεταξύ Ενάγουσας και Εναγομένων 1 και 2 που να δικαιολογεί την αξίωση αμοιβής της Ενάγουσας ύψους 5% επί του τιμήματος πώλησης.

 

Παρ’ όλα αυτά, επισημαίνεται ότι στο παρόν στάδιο το Δικαστήριο, σταθμίζει μεν την μαρτυρία των Καθ’ ών η Αίτηση χωρίς όμως να υπεισέρχεται εις βάθος στα επίδικα θέματα, ούτε προβαίνει σε αξιολόγηση και επιλογή μεταξύ των ενώπιον του εκδοχών. ( βλέπε σχετικά LAXIFLORA HOLDINGS LTD κ.α. v. ΚΩΣΤΑ ΖΕΡΒΟΥ κ.α., Πολιτική Έφεση Αρ.: Ε38/2021, Ε42/2021, 12/2/2024, Hazlewood Investment & Finance Ltd v. Manuel κ.ά., Πολιτική Έφεση Αρ. Ε14/17 και Ε209/17, ημερ. 16.7.2019). Συνεπώς αρκεί σε αυτό το στάδιο να ειπωθεί ότι οι ισχυρισμοί των Καθ’ών η Αίτηση, λαμβάνονται μεν υπόψη αλλά δεν θεωρώ ότι ανατρέπουν εξ’ αντικειμένου την θέση της Ενάγουσας, σε σημείο που να μην μπορεί να καταδειχθεί ορατή πιθανότητα επιτυχίας της αγωγής εναντίον των Καθ’ών η Αίτηση 1 και 2.

 

Αναφορικά με την Τρίτη προϋπόθεση:

 

Αναφορικά με την πιθανότητα η Ενάγουσα να υποστεί ανεπανόρθωτη ζημία αν δεν οριστικοποιηθεί το αιτούμενο διάταγμα, εκείνο που απαιτείται να καταδειχθεί είναι βάσιμος κίνδυνος αποξένωσης περιουσιακών στοιχείων από πλευράς Εναγομένων 1 και 2, με αποτέλεσμα τυχόν μελλοντική απόφαση εναντίον τους να ενδέχεται να παραμείνει ανικανοποίητη ( βλέπε σχετικά Poltava Petroleum Co. ν. Mexana Oil Ltd κ.α. (2001) 1 Α.Α.Δ. 1301, Marketrends (Capital Market) Ltd v. Γεωργίου (2002) 1(Γ) ΑΑΔ 1759). Θεωρώ ότι υπό τις περιστάσεις αυτός ο κίνδυνος είναι εμφανής. Επισημαίνω ότι οι Εναγόμενοι είναι ξένοι υπήκοοι ( Άγγλοι) και όπως ρητά δηλώνεται μέσω της δικής τους Ένορκης Δήλωσης (βλέπε παράγραφο 1 β), πλέον διαμένουν μόνιμα στο Ηνωμένο Βασίλειο, αφού μετά την πώληση της κατοικίας τους στην Κύπρο, αγόρασαν νέα οικία στο Ηνωμένο Βασίλειο. Οι ίδιοι οι Εναγόμενοι 1 και 2 δηλώνουν ότι χρειάζονται τα χρήματα, που έχουν παγοποιηθεί, για την εξόφληση των υποχρεώσεων τους από την αγορά της νέας τους κατοικίας στο Ηνωμένο Βασίλειο ( βλέπε παράγραφο 21γ της Ένστασης). Εν ολίγοις, τυχόν άρση του απαγορευτικού διατάγματος θα ισοδυναμούσε με σίγουρη απομάκρυνση από τη Κυπριακή Δημοκρατία και κατασπατάληση του παγοποιηθέντος ποσού από τους Εναγόμενους γεγονός που αναπόφευκτα θα καθιστούσε εξαιρετικά δύσκολη την ικανοποίηση τυχόν απόφασης υπέρ της Ενάγουσας. 

 

Να σημειωθεί ότι έχω εξετάσει με προσοχή τους ισχυρισμούς των Καθ’ ών η Αίτηση 1 και 2 περί κατοχής από μέρους τους ακίνητης περιουσίας μεγάλης αξίας στο Ηνωμένο Βασίλειο όπως επίσης και στη λήψη συντάξεων που ανέρχονται συνολικά στο ποσό των £28,000 (€33,732) ετησίως. Παρ’ όλα αυτά θεωρώ ότι υπό τις περιστάσεις της παρούσας υπόθεσης  οι συγκεκριμένοι ισχυρισμοί δεν μπορούν να οδηγήσουν σε συμπέρασμα περί μη ικανοποίησης της τρίτης προϋπόθεσης.  Αξίζει να τονιστεί ότι η κατοχή ακίνητης ιδιοκτησίας από τους Καθ’ ών η Αίτηση βρίσκεται, ως ο ισχυρισμός τους, εκτός της Κυπριακής Δημοκρατίας. Σημειώνω ακόμη ότι το ποσό της σύνταξης τους δεν είναι τέτοιου ύψους που να διασφαλίζει την πληρωμή οποιουδήποτε χρέους, πόσω μάλλον αν συνυπολογίσει κάποιος το προχωρημένο της ηλικίας των Εναγομένων αλλά και το γεγονός της διαμονής τους στο εξωτερικό. Σε κάθε περίπτωση είναι κατά τη γνώμη μου ξεκάθαρο ότι οι περιστάσεις της παρούσας υπόθεσης, ως αναφέρθηκαν ανωτέρω, είναι τέτοιες που τυχόν απομάκρυνση της κινητής περιουσίας των Εναγομένων 1 και 2 εκτός της Κυπριακής Δημοκρατίας θα ισοδυναμούσε με τουλάχιστον παρεμβολή σοβαρού εμποδίου στην εκτέλεση τυχόν εναντίον τους απόφασης στην παρούσα αγωγή. Συνεπώς κρίνω ότι και η τρίτη θεσμική προϋπόθεση του άρθρου 32 του Ν. 14/60 πληρείται. 

Αναφορικά με το ισοζύγιο της ευχέρειας

Η διακριτική ευχέρεια του Δικαστηρίου στην έκδοση προσωρινών διαταγμάτων είναι μεν ευρεία, ασκείται όμως δικαστικά, στη βάση των κανόνων του δικαίου της επιείκειας και με γνώμονα τον ισοζυγισμό των ιδιαίτερων αναγκών των διαδίκων, υπό το φως των στοιχείων που διέπουν την κάθε περίπτωση  (βλ. Καλογήρου ν. C.C.F. Credit Capital Finance Ltd., (2005) 1(Β) Α.Α.Δ. 1237, ΕΚΔΟΣΕΙΣ «ΑΡΚΤΙΝΟΣ» ΛΙΜΙΤΕΔ κ.α. ν. ΛΟΙΖΙΔΟΥ, Πολιτική Έφεση Αρ. E7/2018, 21/3/2019).  

Επίσης, όπως αναφέρθηκε κατ’ επανάληψη από τη Νομολογία του Ανωτάτου Δικαστηρίου,  κατά την εξέταση του ισοζυγίου της ευχέρειας, το Δικαστήριο πρέπει να υιοθετήσει εκείνη την πορεία, η οποία φαίνεται ότι ενέχει τους λιγότερους κινδύνους αδικίας,  εάν ήθελε φανεί στο τέλος ότι η απόφαση του ήταν “εσφαλμένη”. (βλέπε επίσης Ευστρατίου v. Dicran Ouzounian and Company Limited, Πολιτική Έφεση 292/2010, ημερ. 20/1/14, ΕΚΔΟΣΕΙΣ «ΑΡΚΤΙΝΟΣ» ΛΙΜΙΤΕΔ κ.α. ν. ΛΟΙΖΙΔΟΥ, Πολιτική Έφεση Αρ. E7/2018, 21/3/2019)

Έχοντας υπόψη τις παραπάνω αρχές και λαμβάνοντας υπόψη τα ιδιαίτερα περιστατικά της παρούσας υπόθεσης κρίνω ότι στην προκειμένη περίπτωση το ισοζύγιο της ευχέρειας κλίνει υπέρ της οριστικοποίησης του αιτούμενου διατάγματος απέναντι στους Καθ’ ών η αίτηση 1 και 2. Με την οριστικοποίηση του διατάγματος ουσιαστικά θα διαφυλαχθεί μέρος της περιουσίας των Εναγομένων 1 και 2, που αντιστοιχεί στο ύψος της αξίωσης της Ενάγουσας, μέχρι την αποπεράτωση της αγωγής, προκειμένου να μην καταστεί αδύνατη η εκτέλεση της τελικής απόφασης, αν αυτή ήθελε εκδοθεί υπέρ της Ενάγουσας.  Αντιθέτως, τυχόν ακύρωση του διατάγματος θα οδηγούσε με βεβαιότητα σε μετακίνηση εκτός της Κυπριακής Δημοκρατίας και κατασπατάληση των καταθέσεων των Εναγομένων 1 και 2, ως εξάλλου συνάγεται από την παράγραφο 21γ της Ένορκης Δήλωσης που υποστηρίζει την Ένσταση.  Κατ’  επέκταση θα δημιουργείτο σοβαρό πρόσκομμα στην ικανοποίηση της απαίτησης της Ενάγουσας, αν βεβαίως πετύχει η αγωγή της.

H θέση που προβάλλεται από πλευράς Εναγομένων, ότι το αιτούμενο διάταγμα είναι ταυτόσημο με τελική θεραπεία της Ενάγουσας δεν με βρίσκει σύμφωνο. Όπως τέθηκε ανωτέρω το αιτούμενο διάταγμα τείνει να διαφυλάξει μέρος της περιουσίας των Εναγομένων 1 και 2 από τη μετακίνηση και κατασπατάληση, προκειμένου να μπορεί να ικανοποιηθεί τυχόν απόφαση υπέρ της Ενάγουσας. Είναι σαφώς διακριτό από την τελική θεραπεία με την οποία αξιώνεται η απόδοση του εν λόγω ποσού στην Ενάγουσα.

Το γεγονός ότι αρχικά η αγωγή στρεφόταν και εναντίον της Εναγομένης 3, ως αγοράστριας του ακινήτου, δεν μεταβάλλει την κρίση μου. Με το παρόν διάταγμα η Ενάγουσα επιδιώκει να εξασφαλίσει την ικανοποίηση της απαίτησης της απέναντι στους Εναγομένους 1 και 2 και όχι απέναντι στην Εναγόμενη 3, εναντίον της οποίας μάλιστα η παρούσα αγωγή διακόπηκε.

Αναφορικά με το κατεπείγον ή τις ιδιαίτερες περιστάσεις που δικαιολογούσαν την έκδοση του επίδικου διατάγματος μονομερώς.

Το ζήτημα μη συνδρομής του στοιχείου του επείγοντος, αν και εγείρεται στους λόγους ένστασης των Καθ’ ών η Αίτηση ( Λόγος Ένστασης ε), δεν φαίνεται να προωθείται στην Γραπτή τους Αγόρευση. Για σκοπούς πληρότητας επισημαίνεται ότι η φύση και ο σκοπός του παρόντος διατάγματος που ήταν η διατήρηση της περιουσίας των Καθ’ών η Αίτηση 1 και 2 στην Κύπρο,  σε συνδυασμό με την εθνικότητα, το τόπο διαμονής των Καθ’ών η Αίτηση 1 και 2 στο Ηνωμένο Βασίλειο και τους χαλαρούς δεσμούς που διατηρούσαν στην Κύπρο, μετά την πώληση της επίδικης οικίας, δικαιολογούσε το κατεπείγον της παρούσας αίτησης. 

Η πλευρά της Αιτήτριας θεωρώ επίσης ότι ενήργησε με τη δέουσα σπουδή. Ενδεικτικό είναι μεταξύ άλλων το γεγονός ότι η παρούσα αίτηση καταχωρήθηκε στις 10/12/24 επτά μόλις μέρες μετά τη μεταβίβαση του επίδικου ακινήτου στην εναγόμενη 3, στις 03/12/24. Ακόμα και για αυτό το διάστημα που παρήλθε από το τέλος Νοεμβρίου, όταν και πληροφορήθηκε η Ενάγουσα την υπογραφή του αγοραπωλητηρίου για την πώληση του επίδικου ακινήτου, μέχρι την καταχώρηση της παρούσας αγωγής, παρατίθενται επακριβώς οι ενέργειες στις οποίες προέβη η Ενάγουσα, δικαιολογώντας πλήρως, κατά τη κρίση μου, το διαρρεύσαν μικρό διάστημα.

 

6. ΚΑΤΑΛΗΞΗ

Ενόψει των ανωτέρω κρίνω ότι ουδείς εκ των λόγων ένστασης των Καθ’ών η Αίτηση 1 και 2 ευσταθεί. Συνεπώς, το μονομερώς εκδοθέν διάταγμα ημερομηνίας 10/12/24 καθίσταται  οριστικό και συνεχίζει να ισχύει. 

Τα έξοδα ακολουθούν το αποτέλεσμα και επιδικάζονται  υπέρ της Ενάγουσας/ Αιτήτριας και εναντίον των Εναγομένων 1 και 2/ Καθ’ών η Αίτηση, ως θα υπολογιστούν από το Πρωτοκολλητή και εγκριθούν από το Δικαστήριο.

 

                                                                                                   (Υπ.) ......................................

Μ. Π. Μιχαήλ Ε.Δ

Πιστόν αντίγραφο

Πρωτοκολλητής

---

cylaw.org: Από το ΚΙΝOΠ/CyLii για τον Παγκύπριο Δικηγορικό Σύλλογο